با سلام خدمت همه دوستان گرامی باید این شبکه های رسانه ای قوی قبلا تشکیل می شدند و ما امروز از نتایج وجود آنها استفاده می کردیم الان دیگر دیر است . البته تلاشهایی شده ولی کافی نیستند . آنها به راحتی با توان رسانه ای خود ورق را بر خواهند گرداند . باید شیوه ای جدید یافت که خارج از بستر یا به قولی زمین بازی آنها و با قواعد آنها باشد .

با سلام خدمت همه دوستان گرامی از پاسخ شما سپاسگزارم . گمان می کنم برای رسیدن قیمت نفت به 120 دلار آمریکا نیازمند یک جنگ یا چند جنگ هم زمان در مناطقی از دنیا است که صدور نفت از آنجا صورت می گیرد تا بتواند با پشتوانه تولید نفت خود و عدم نیاز به نفت در خارج آمریکا جلو واردات نفت چین را بگیرد . با این حساب حضور کشورهایی مثل ما و ونزوئلا و روسیه برای چین حیاتی خواهد شد . البته این یک شمشیر دو لبه خواهد بود چرا که درگیری در خاورمیانه صادرات نفت متحدان آمریکا را هم به خطر خواهد انداخت . از طرفی ادامه وضع تحریم نفتی و بانکی ایران نیز منافع چین را تهدید خواهد کرد و فکر می کنم همین موضوع برای روسها هم صادق باشد . آیا آمریکا می تواند علاوه بر مصرف خود نفت اتحادیه اروپا را هم تامین کند ؟

با سلام خدمت همه دوستان گرامی من از اقتصاد چیز زیادی نمی دانم برای همین هم این پرسش را مطرح می کنم . علت کسری تجاری که اتفاق افتاده چیست و چرا باید به این روش این کسری برطرف شود که منجر به جنگ تجاری شود ؟

با سلام خدمت همه دوستان گرامی شاهراه اقتصادی ما در جنوب زمانی مختل خواهد شد که ما کنترل تنگه را از دست بدهیم و تاسیسات و زیر ساخت های نظامی و اقتصادی ما در جنوب به کلی نابود شده باشد و در چنین تهاجمی صرف حضور نیروی هوایی تکنولوژی محور را شاهد نخواهیم بود بلکه به عنوان مثال در جزایر حتما باید نیروی زمینی پیاده شود و جزایر پاکسازی شوند . علاوه بر این باید امکان پاسخگویی ما در سایر نقاط داخل و خارج از خلیج فارس از بین رفته باشد و سوم اینکه خود تکنولوژی مورد استفاده نقطه ضعف آشکار شده برای طرف مقابل را نداشته باشد . اگر ما امکان هک پهپاد حریف و نشاندن آن یا استفاده از تصاویر آن را داشته باشیم این سلاح کارآیی موثر خود را در نبرد از دست خواهد داد و معلوم نیست ما چه مقدار درباره آنها می دانیم و همینطور آنها چقدر درباره ما می دانند . چون عکس این قضیه با توجه به دست باز آمریکایی ها در تکنولوژی هم صادق است . همچنین اگر ناو یا نیروهای دشمن در برد تسلیحات ما قرار بگیرند حتی اگر بهترین سیستم های پدافندی را داشته باشند باز آسیب پذیر خواهند بود که نمونه آن را در درگیری های حماس و رژیم صهیونیستی شاهد هستیم . هر جور حساب می کنم ( البته شاید حساب من غلط باشد !!! ) حتی فکر تهدید ایران هم بیش از این به نیرو و تجهیزات نیاز دارد چه برسد یه عملی کردن تهدید . ضمن آنکه نمی دانم فاصله دستور به حرکت ناوگروه هواپیمابر تا رسیدن به خلیج فارس چقدر است و آیا این ناوگروه قبلا کجا مستقر بوده و به این سمت آمده است . امروز خواندم در حال عبور از کانال سوئز است .

با سلام خدمت همه دوستان گرامی بله ولی نه با استقرار یک ناوگروه هواپیمابر و تعدادی بی 52 . آن زمان فقط حدود هشتصد هزار سرباز از کشورهای مختلف جمع شده بودند . این استعداد نیروی فعلی بیشتر به پرت کردن حواس و غافلگیر کردن در جای دیگر شبیه است تا حمله تمام عیار یا حتی محدود . حتی اگر قوای کشورهای حاشیه خلیج فارس یا به قولی همان ناتوی عربی را هم لحاظ کنیم که عملکرد چند ساله آنها در جنگ یمن عیار آنها را نشان داد باز هم احتمال حمله در این مقطع زمانی با این میزان نیرو در این منطقه ضعیف است . اما احتمال حمله در جای دیگر و بی سر و صدا وجود دارد .

با سلام خدمت همه دوستان گرامی از اصول جنگ غافلگیری حریف است . کسی که بخواهد بجنگد به حریف اعلام نمی کند آماده جنگ باش مگر آنکه فریبی در کار باشد . در خلیج فارس جنگ نخواهد شد چون ما را در خلیج فارس هوشیار ساخته اند . باید دید کجا نا آماده و غافل هستیم که از همانجا حمله خواهد شد .

با سلام خدمت همه دوستان گرامی فرض را بر بدترین حالت بگذارید . ترامپ با خوش خدمتی که به صهیونیستها و سعودی ها انجام می دهد و البته عملکردش در داخل آمریکا به احتمال بالا دور بعد هم رای می آورد . از آن سو تحرکات ترامپ موجب تضعیف موضع ایران نسبت به قبل خواهد شد . حتی اگر به احتمال کم ترامپ هم رای نیاورد باز دولت بعدی با توجه به وضعیت ما هیچ دلیلی ندارد که راه ترامپ را ادامه ندهد . مسیر مذاکرات برجام آزموده شد و علی رغم تمام بزک شدن ها و تبلیغات و انتظارات به اینجا ختم شد . باید راه دیگری یافت .

خبرگزاری فارس: رئیس اسبق امور اوپک ایران در وزارت نفت در گفت ‌و گویی تفصیلی با فارس از خلاء دیپلماسی انرژی در ایران و ضربه خود تحریمی‌ها در بازار نفت می‌گوید. به گفته وی صادرات نفت ایران در تحریم نیست و آنچه عملا تحریم است دریافت پول نفت است، چرا که نفت ایران حتی به آمریکا هم می‌رود. به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، بر خلاف تصور عمومی و حتی بسیاری از کارشناسان و مسئولان درباره تحریم‌های نفتی، این تحریم‌ها چه در بخش اهداف و راهبردها و چه در بخش اجرا و تاکتیک‌ از پیچیدگی قابل توجهی برخوردار است و در واقع بصورت یک فرآیند چند لایه و با اهداف کلان در قالب یک پلان و نقشه کلی دنبال می‌شود. بی‌توجهی اغلب مسئولان و کارشناسان کشورمان به ظرفیت‌های دیپلماسی انرژی، باعث از دست رفتن فرصت‌های بسیاری در زمینه برجسته کردن و استفاده از نقاط قوت و پوشاندن نقاط ضعف اقتصاد ایران و صنعت نفت به عنوان بخش اصلی آن در طول سال‌های گذشته شده است و به نظر می‌رسد ایران در زمینه برنامه‌ریزی برای مقابله با تحریم‌ها چندان دقیق و با دیسیپلین متکی بر کارشناسی‌های گسترده عمل نکرده است. به گونه‌ای که گویی بعضی مسئولین تازه متوجه پدیده‌ای به نام تحریم‌های سازمان یافته و جدی علیه کشورمان شده‌اند. دکتر فریدون برکشلی معتقد است یکی از دلایل این امر نشانه‌های غلطی است که غربی‌ها به وسیله سایبر ژورنالیزم و دیگر ابزارها برای ما فرستاده‌اند و با فریب ما درباره یک جنگ موهوم، در واقع در پشت صحنه اقتصاد ما را نشانه گرفته‌اند. برکشلی که عضو بازنشسته هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی است، ریاست 13 ساله امور اوپک در وزارت نفت ایران را در کارنامه دارد. وی هم اکنون در موسسه مطالعات بی‌المللی انرژی مشغول کار است و با 63 حضور از میان 156 اجلاس برگزار شده اوپک ظاهرا در این زمینه رکودی از خود بر جای گذاشته است. برکشلی همچنین گروه انرژی وین را راهبری می‌کند. بخش اول گفت‌وگوی 2 ساعته فارس با فریدون برکشلی را با هم مرور کنیم: *زمستان سخت 2013 و تحریم نفت ایران/خروج از بازیگران باشگاه 500 عضوی نفتی‌ها فارس: الان که قریب به یک سال از آغاز بحث تحریم نفتی ایران می‌گذرد، شرایط بازار نفت و موفقیت تحریم‌ها را چطور ارزیابی می‌کنید؟ در رسانه‌های بین‌المللی در این باره اخبار و اطلاعات زیادی منتشر می‌‌شود و قطعا تصمیم‌گیری صحیح به اطلاعات صحیح نیاز دارد. آیا می‌توان به عموم اطلاعاتی که از این طریق مننتشر می‌شود اعتماد کرد و آن را مبنای تصمیم‌گیری قرار داد؟ برکشلی: در دنیای امروز در بخش انرژی و به ویژه نفت و گاز انفجار اطلاعات وجود دارد و از شبکه‌های تلویزیونی، اینترنت و بنگاه‌های خبر پراکنی اخبار متنوعی در این خصوص منتشر می‌شود، اما متصدیان انتشار این اخبار مسیرها و اهداف خود را دنبال می‌کنند. یعنی اخبار و گزارش‌ها به نحوی چینش و تنظیم و ارائه می شود که در واقع تأثیر مورد نظر را بر ما می‌گذارد و بسیاری اوقات ما از همان اطلاعات در تحلیل خود بهره می‌بریم. در حالی که تحریم‌ها در حال اجرا است، به صورت همزمان و سازمان یافته از همه دنیا گزارشاتی دریافت می‌شود که 5 تا 6 میلیون بشکه مازاد ظرفیت تولید نفت وجود دارد و آن را تکرار می‌کنند. در عین حال قابل مشاهده است که صادرات نفت خام ایران نیز با افتی مقطعی دوباره افزایش می‌یابد. همزمانی این رویداد نشان می‌دهد که اخبار در مسیر خاصی حرکت می‌کند. در سال 2010 وزارت انرژی آمریکا اعلام کرده است که سال‌های 2013 و 2014 بازار جهانی نفت روی لبه تیغ حرکت می‌کند. یعنی می‌گویند اگر بتوانیم 2013 و 2014 را پشت سر بگذاریم می‌توانیم با موفقیت تحریم نفتی ایران را کامل کنیم. این گزارش می‌گوید قبل از اتمام این موعود لااقل به 1 تا 1.5 میلیون بشکه نفت ایران در بازار نیاز داریم و قابل مشاهده است که به همین میزان نفت ایران صادر می‌شود. یعنی یک مدیریت نامرئی یا مدیریتی در پوشش تحریم روی عرضه نفت خام صورت می‌گیرد و عرضه نفت خام به صورت مدیریت شده در جریان است چرا که محاسبات آنها نشان می‌دهد 1 تا 1.5 میلیون بشکه نفت خام ایران را نیاز دارند. در این گزارش از واژه «زمستان سخت 2013» استفاده شده است و گفته شده اگر از این گردنه عبور کنیم عراق و کشورهای غیر اوپک کمبودهای بازار را پوشش خواهند داد. در حالی که اگر قالب خبرها را دنبال کنید می‌گویند کشورهای غیر اوپک، روسیه یا عراق تولید خود را اضافه کرده‌اند یا به سرعت در حال افزایش دادن ظرفیت خود هستند و عربستان هم می‌گوید ظرفیت تولید یک میلیون بشکه نفت اضافه بر تولید فعلی را دارد. در این فضای انفجار اطلاعات ما از سایبر ژورنالیزم خودمان تقریبا محروم هستیم تا بتوانیم حرفمان را نه فقط در داخل بلکه به جهان نیز عرضه کنیم. در گذشته شما از روزنامه‌ای که اخبار یک هفته پیش را منتشر می‌کرد اخبار مورد نیاز را دریافت می‌کردید اما در حال حاضر اخبار به صورت بر خط و آنی به دست مخاطب می‌رسد. این نوع اخبار مانند صاعقه می‌تواند آسیب بزند و برود. در عین حال فضای اینترنت به قدری بی‌هویت شده است که شما نمی‌توانید منشأ واقعی خبر را پیدا کنید و از او درباره محقق نشدن پیش‌بینی‌ها پرسش کنید. نفت در حال حاضر یک فعالیت باشگاهی است و شاید در سراسر جهان بیش از 500 دست‌اندرکار واقعی نداشته باشد. حضور در این باشگاه بسیار مهم است. بازیگران نفت شرکت‌های چند ملیتی، دولتی، شرکت‌های خدماتی مانند شلمبرژه و هالیبرتون هستند که این مورد اخیر یعنی شرکت‌های خدماتی در حال قدرت گرفتن هستند. در واقع هر میزان نیاز به تکنولوژی در نفت بالا می‌رود قدرت شرکت‌های تکنولوژی محور بیشتر می‌شود و سهام این شرکت‌ها با رقم‌های بالا خرید و فروش می‌شود. دیگر بازیگران این عرصه بانک‌ها، مؤسسات مالی و اعتباری و البته سازمان‌هایی مانند اوپک و دولت‌های بزرگ تأثیرگذار هستند. *حضور دیک چنی در قالب شرکت هالیبرتون در ایران/ خودتحریمی بهترین ابزار دشمن فارس: ایران هم جایگاهی در این باشگاه جهانی نفت دارد؟ نحوه تعامل در این باشگاه 500 عضوی چگونه است؟ برکشلی: ما بحثی تحت عنوان دیپلماسی انرژی داریم. نوامبر 1979 (33 سال قبل)که آمریکا ایران را تحریم نفتی کرد، تحریم در آن زمان سخت‌افزاری نبود. یعنی تحریم اعمال می‌شد و ما را آرام آرام در دیپلماسی نفتی به حاشیه بردند. حتی ما دقت نمی‌کنیم صنعت نفت یک واژه انحرافی است. این نساجی و سیمان نیست که به آن لقب صنعت بدهیم. این نفت است و بازار نفت که مفهوم دارد. در دیپلماسی انرژی ما را در زمانی از فرصت‌های اصلی آرام آرام خارج کردند و ما به عنوان یک کشور تأثیرگذار در بازار نقش خودمان را از دست دادیم و به همین دلیل است که امروز تحریم فیزیکی جواب می‌دهد. ما در واقع 30 سال در حال خروج تدریجی بودیم و تحریم آنی نیست. برای زدن ریشه‌ ما در صنعت جهانی نفت 3 دهه وقت گذاشتند. فارس: با چه ساز و کاری چنین کردند؟ چطور ما را از این باشگاه خارج کردند؟ برکشلی: شاید یک لغت آن را به درستی توصیف کند «خود تحریمی»؛ یعنی در واقع ما به آنها برای تحریم خودمان کمک کرده‌ایم و در مواردی ما از تحریم کنندگان هم فراتر رفته‌ایم. به این معنا که شرکت‌های خارجی با ولع به سمت ایران آمدند و ما آنها را پس زدیم. قراردادهای بیع متقابل و مشارکت در تولید و امثال آن پیشنهاد شد و ما پس زدیم. اگر این شرکت‌ها آمده بودند و در نفت ما ادغام شده بودند جدا کردن آنها از ایران آسان نبود چرا که در آن صورت شرکت‌های نفتی در طرف و جناح ما قرار می‌گرفتند. شرکت‌های نفتی همین الان هم مخالف تحریم‌ها هستند مثلا دیک چنی قبل از معاونت ریاست جمهوری زمانی که مدیر هالیبرتون بود بارها در ایران حضور یافت و در آن برخلاف دوره مسئولیت سیاسی در آن زمان با تحریم‌ها موافق نبود. آن زمان در میان نفتی‌های جهان همه مخالف تحریم بودند. دیک چنی بعد از گرفتن مسئولیت سیاسی یک کمیته 25 نفره در کاخ سفید تشکیل داد که گفته می‌شود بسیاری از تحولات خاورمیانه از جمله حمله به عراق از آن کمیته خارج شد. گروه دموکرات‌ها به ویژه کلینتون و ال گور به شدت محیط زیستی بودند و تصور می‌کردند و باور داشتند 10 سال دیگر با نیروی هیدروژن و انرژی‌های سبز چراغ‌ها در سرتاسر جهان روشن خواهد شد. بنابراین در دوران کلینتون آمریکا به شدت از انرژی واقعی یعنی نفت و گاز عقب افتاد. آن زمان آنها فهمیدند اوضاع بسیار خراب شده است در عین حال دیدند مدیریت انرژی جهان به خاورمیانه بازگشت. یعنی خاورمیانه دوباره به میز مهمترین تصمیم‌گیران دنیا بازگشت و دیدند کمربندی نفتی هنوز هم در خاورمیانه پابرجا است و به همین دلیل باید به این منطقه بازگردند و فهیمدند صیانت از منافعشان را در مقابل قدرت‌های نوظهوری مانند چین از این مسیر یعنی مدیریت بر خاورمیانه می‌گذرد. حمایت چین از ایران نیز در واقع رویارویی با آمریکا در این منطقه است. ما این 30 سال را از چندان جدی نگرفتیم و از فعال‌سازی ظرفیت‌های دیپلماسی انرژی غفلت کردیم چنانکه حتی بعضا حضور در پاره ای از سمینارها را قدغن کردیم و تا حدودی حضور در محافل نفتی بین‌المللی تبدیل به ضد ارزش شد. بنابراین ما آرام آرام حذف شدیم و ارتباطاتمان قطع شد. بسیاری از نفتی‌های جهان متولد آبادان بودند. در جلسات یکی می‌گفت متولد آبادان و دیگری می‌گفت متولد مسجد سلیمان است و احساس تعلق خاطر به ایران می‌کردند، اما برای نسل بعدی ایران آرام آرام تبدیل به خاطره شد. یعنی می‌دانستند کشوری به نام ایران با قابلیت‌های فراوان انرژی وجود دارد اما درک ملموسی از ایران نداشتند و ما هم بسیار به این مساله دامن زدیم. یعنی در فرصت‌هایی که می‌توانستیم با آوردن آنها، آنها را به حامیان جدی خودمان تبدیل کنیم، این کار را نکردیم. به همین دلیل وقتی آمریکا فشار آورد، زنجیره روابط سست بود و به راحتی پاره شد و ما را از یک کشور موثر و تأثیرگذار به یک کشور تأثیرپذیر تبدیل کرد. *قیمت بالای نفت طول عمر وزارت وزرا را در ایران تعیین می‌کرد/کار یک سوم کارشناسان وزارت خارجه آمریکا روی ایران انتظار دولت‌های ما نیز از نفت , در حد تأمین منابع لازم برای اداره کشور بود. زمانی گفته می‌شد هر وزیری در دوران وزارت خود قیمت‌های بالای نفت را تجربه کند زمان زیادی وزیر خواهد ماند. در واقع بصیرت استراتژیک و خرد نفتی را نداشتیم تا بدانیم نفت فراتر از درآمد حاصل از آن است و اهمیت آن می‌تواند خیلی بیش از این باشد. کما اینکه ما اگر آن روز این بصیرت را داشتیم اساسا مفهوم دور زدن تحریم‌ها تغییر می‌کرد. الان در سراسر جهان همه نقل و انتقالات و تحولات مانیتور می‌شود و آنها در حال رصد هستند. بر اساس برخی نقل قولها, یک سوم پرسنل کارشناسی وزارت امور خارجه آمریکا روی ایران کار می‌کنند،در مقابل چند کارشناس وزارت خارجه ما روی آمریکا که دشمن ما است کار می‌کنند؟ یک سوم بضاعت کارشناسی نه لجستیک وزارت خارجه آمریکا روی موضوعات مرتبط با ایران متمرکز هستند و ببینید آنها چه تمرکزی برای ضربه زدن به ما دارند و ما در مقابل چه کرده‌ایم؟!! آن هم در شرایطی که آمریکا طبعا روی اغلب کشورهای جهان با جدیت کار می‌کند. در آوریل 2009 و سپس در ژانویه 2010 وزارت بازرگانی آمریکا گزارش داده است که ترکیب واردات ایرانی‌ها , حکایت از آن ندارد که خود را برای شرایط نامطلوب واردات و تحریم طی سال‌های بعد آماده می‌کنند. در ادامه این گزارش اضافه کرده است که با گسترش دامنه تحریم‌ها و پیوستن اتحادیه اروپا به تحریم و افزایش اقلام تحت پوشش تحریم، ایرانی‌ها ترکیب واردات خود را از کالاهای سرمایه‌ای به مصرفی و از اتحادیه اروپا متوجه آسیا ساخته‌اند. در گزارش ژانویه 2009 وزارت بازرگانی آمده است خرید گندم و برنج 27 درصد افزایش یافته است آنها به دقت ما را مانیتور و رصد می‌کنند در حالی که ما خودمان باید این اطلاعات را از آنجا می‌گرفتیم و در داخل نمی‌توانستیم بفهمیم تحریم‌ چه فعل و انفعالی در وضعیت ما ایجاد می‌کند. فارس: چطور ما این همه با برنامه‌ریزی صحیح فاصله گرفته‌ایم؟ برکشلی: مطلب مهم در اینجا وقوع یک انحراف استراتژیک است. به این معنا که همه انرژی و کانون توجه ما جنگ بود، یعنی جنگ را در ذهن ما اولویت کردند اما می بایست،گزینه‌های جنگ و تحریم را کنار هم می دیدیم. به وسیله سایبر ژورنالیزم و دیپلماسی سایبری, توجه ما را به وقوع یک جنگ قریب الوقوع جلب کردند. مکررا می‌گفتند که گزینه جنگ همواره روی میز است و اگر اسرائیل بیاید آیا آمریکا هم خواهد آمد و اتحادیه اروپا از جنگ حمایت می‌کند. چنان ما را درگیر واهمه جنگ کردند که تحریم تبدیل به موضوعی حاشیه‌ای شد چرا که طبعا در میان تحریم و جنگ، اولویت با جنگ است. در حالی که اساسا جنگ نکته انحرافی بوده است و اصلا در این دوره, قصد جنگ نداشته‌اند. آنها از طریق سایبری جنگ را بزرگ کردند و به طبع آن،ما در مورد تحریم زمان را از دست دادیم و خودمان را آماده مقابله و اقدامات متناسب نکردیم و تحریم‌هایی مانند سوئیفت و نفت یکی بعد از دیگری آمدند. این نکته نیز قابل توجه است که در واقع صادرات نفت ما تحریم نشده است بلکه دریافت پول آن تحریم شده است. *بعد از 2014 خیال بازار نفت راحت نمی‌شود فارس: یعنی تحریمی که روی صادرات نفت اعمال شده در واقع روی فروش نفت اعمال نشده و روی دریافت پول آن تمرکز دارد... برکشلی: دقیقا بازار جهانی نفت مانند یک استخر است شما از یک گوشه سطلی را خارج می‌‌کنید اما کل سطح آب پایین می‌آید، چرا که به هر حال نفت مورد نیاز باید از جایی تأمین شود. این تحریم‌ها در واقع جابجایی بازار است و بازار از بین نمی‌رود کمااینکه نفت ما حتی به آمریکا هم می‌رود اما در میان راه بارگیری مجدد می‌شود. فارس: آینده تحریم‌ها بعد از سال 2014 چگونه خواهد بود؟ آیا نفت ایران به طور کامل در بازار جهانی جایگزین می‌شود؟ برکشلی: انتظار می‌رود از 2014 به بعد مازاد عرضه وجود داشته باشد اما به شرط اینکه فرض کنیم افزایش تقاضا وجود نداشته باشد. در حال حاضر دنیا هر سال به اضافه شدن عرضه نفت به اندازه تولیدات نفت لیبی نیاز دارد. بنابر این با وجود اینکه بعد از 2014 عرضه بالا می‌رود اما تقاضا نیز باید در نظر گرفته شود. البته اوضاع اقتصاد جهان اوضاع خوبی نیست و تقاضا رشد کافی نخواهد داشت اما بخشی از تقاضا به کف رسیده است و تقاضا از آن کمتر نمی‌شود. علی‌رغم همه مشکلات اقتصادی تقاضای نفت سالانه بین 0.9 درصد تا 1 درصد افزایش می‌یابد. بنابر این در 2014 و 2015 با افزایش ظرفیت تولید عراق و اگر روسیه بتواند تا حدی افزایش ظرفیت ایجاد کند عرضه زیاد خواهد شد اما نه به میزانی که خیال بازار را راحت کند. یعنی به هر حال بازار نفت آرام نخواهد بود و آمادگی تحمل شوک را نخواهد داشت که همین مسئله برای بازار اهمیت زیادی دارد و دامنه تحمل نیروهای جدیدی که ناگهان عرضه را محو کند در بازار پایین خواهد بود و بعد از 2014 نیز انتظار نمی‌رود بازار به نقطه امنی برسد. نکته مهم دیگر در مورد قیمت است. همه این پیش‌بینی‌ها درباره ظرفیت‌سازی در قیمت‌های 100 دلار به بالا و 3 رقمی است و مهمترین نگرانی کمپانی‌های نفتی آن است که قیمت نفت کاهش پیدا کند. چرا که در حال حاضر سرمایه‌گذاری در نفت به شدت نسبت به قیمت نفت حساس است. الان شرایط سرمایه‌گذاری مانند 20 یا 30 سال پیش نیست و بسیار گران شده است. حتی در اوپک نیز چنین است. درباره SHALE GAS و SHALE OIL صحبت می‌شود اما سرمایه‌گذاری درآنها در قیمت نفت دو رقمی جواب نمی‌دهد. ضمن اینکه تولید از این میادین مشکلات زیست محیطی دارد و مطمئنا در زمان استخراج باید درباره حفظ محیط ‌زیست نیز هزینه‌های اضافی بپردازند. بنابراین شرکت‌ها باید مواظب باشند قیمت‌ها از حاشیه 90 تا 100 دلار مطلقاً پایین نیاید چرا که سرمایه‌گذاری‌های گران قیمت را متأثر می‌کند. بنابر این در هر حال ساختارهای بازار باید اجازه دهند قیمت در ارقام توجیه کننده سرمایه‌گذاری‌ها باقی بمانند. *افزایش 30 درصدی هزینه‌های مالی در اثر تحریم‌/خلاء ادبیات آکادمیک و اجرایی درباره تحریم فارس: درباره تحریم در چه مواردی چرا نقص اطلاعات و تحلیل هستیم؟ چه نوع اطلاعاتی را باید از محیط پیرامونی جمع‌آوری کنیم که تصویر درستی از آنچه در اطراف ما به خصوص در حوزه تحریم می‌گذرد پیدا کنیم؟ برکشلی: در ابعاد سیاسی ما درباره تحریم ادبیاتی داریم، اما در بعد اقتصاد تحریم و تأثیرات آن به درستی کار نکرده‌ایم. در دستگاه‌های اجرایی و نه در ابعاد آکادمیک و دانشگاهی در این باره کار چندانی انجام نشده است. به همین جهت است که در حال حاضر با این معضل مواجه هستیم که تازه جستجوی راه‌ حل برای مشکل تحریم را آغاز کرده‌ایم. دلیل این امر آن است که ما اتاق‌های فکر مورد نیاز در این زمینه را نداریم و از نخبگان این امر نخواسته‌ایم گزینه‌های مختلف قابل اجرا را یافته و به ما معرفی کنند یا براساس شرایط به ما بگویند در آینده چه خواهد شد. موضوع دیگر افزایش ناگهانی درآمدها بود. همیشه افزایش درآمدهای نفتی پوشاننده ضعف‌های مدیریتی بوده و کمک می‌‌کرده است کاستی و کمبودها و ضعف‌ها دیده نشود. یعنی درست است که ما تحریم شدیم، اما درآمدها کمک زیادی کرد که آن را سخاوتمندانه مصرف کنیم و هزینه‌های بالای ما را پوشش می‌داد. ما محاسبه‌ای انجام دادیم و مدلی استخراج کردیم که تا قطعنامه سوم شورای امنیت در 2009 تحریم‌ها 30 درصد هزینه‌های مالی را افزایش داده است. این محاسبات قبل از تحریم اخیر را در بر می‌گیرد. این به مفهوم آن است که بدون احتساب افزایش قیمت شاید چیزی حدود 0.7 درصد از تولید ناخالص داخلی کشور به دلیل تحریم از بین رفته است. *ضرر 33 میلیارد دلاری اتحادیه اروپا از تحریم ایران/بهترین‌های جهان نفت ایران را می‌فروشند فارس: این که رقم بسیار بالایی است... برکشلی: بله به دلیل اینکه اقتصاد ایران بسیار بزرگ است . محاسبات ما همچنین نشان داد در سال 2009 نسبت به سال 2008 اتحادیه اروپا 33 میلیارد یورو از تحریم ایران ضرر کرده است. آمریکا از این تحریم ضرر نکرد چون صادراتی به ایران نداشت اما اتحادیه اروپا با از دست دادن فرصت‌های مستقیم و غیرمستقیم تجارت با ایران 33 میلیارد ضرر کرد که این نشان دهنده فشاری است که آمریکا برای اعمال تحریم‌ها گذاشته بود. این ضرر به معنای از دست رفتن 15 هزار فرصت شغلی در اتحادیه اروپا بود. آن هم در آن شرایط سخت بحران اقتصادی این مسئله نشان می‌دهد آنها چقدر درباره این پروژه جدی عمل می‌کنند و چه فشاری پشت آن است. اینجا یکی از جاهایی است که دیپلماسی انرژی ما می‌توانست فعال شود. ما به عنوان دومین تولید‌کننده نفت اوپک و چهارمین تولید‌کننده جهان باید در بازی حضور داشته باشیم چه در دعوا چه در آشتی . روسیه در بازی است دعوا و درگیری هم دارد. ما آرام آرام بازیگر بودن و نقش داشتن را از دست دادیم. این نکته بسیار مهمی است. به نظر من به عنوان یک کارشناس، بازیاریاب‌ها و کارشناسان بازاریابی امور بین‌المللی شرکت ملی نفت از جمله بهترین‌ها در جهان محسوب می‌شوند. این مسئله هم یکی از عوامل پوشاندن کاستی‌های ما در دیپلماسی انرژی است و قابلیت این افراد آن کاستی را جبران کرد. البته ناگفته نماند که حقوق چنین افرادی در دنیا 10 برابر ایران است. تجربه جنگ تحمیلی 8 ساله پشت سر این افراد است. یکی از افتخارات بنده این است که در دوران جنگ خدمت کرده‌ام و 8 سال خدمت در دوران جنگ را با بیش از 20 سال تجربه کاری برابر می‌دانم. ما روزی 3 ساعت می‌خوابیدیم و واقعا بزرگ شدن فرزندانمان را ندیدیم. قیمت نفت در برخی از سالها6 تا 7 دلار در هر بشکه و درآمد سالانه نفتی 7 میلیارد دلار بود. البته جمعیت نصف الان بود اما شرایط جنگی حاکم بود. در عین حال نفت خام‌های خاورمیانه به تدریج سنگین شد و ما تنها کشور خاورمیانه شدیم که نفت خام سبک در اختیار داشتیم. این مسئله نیز عامل خرید بالای نفت ایران شد چون پالایشگاه‌ها نمی‌توانند به راحتی تغییر وضعیت دهند. این هم از جمله عوامل پوشاننده ضعف دیپلماسی انرژی ما شد. *کشورهایی که نفت ندارند چگونه سیاست خارجی را مدیریت می‌کنند؟ اینگونه نیست که چون در شرایط خاصی هستیم نمی‌توانستیم در صحنه بین‌المللی از این زاویه فعالیت کنیم. در حال حاضر، مدیرعامل دومین شرکت ملی نفت جهان باید لااقل با 10 مدیرعامل شرکت‌های ملی نفت جهان روزانه در ارتباط باشد. البته این موضوع به وزارت امور خارجه نیز باز می‌گردد و وزارت امور خارجه همواره تصور کرده است که دیپلماسی انرژی یعنی ما به چند کشور فقیر نفت ارزان بدهیم تا آنها در مجامع بین‌المللی درباره موارد گوناگون به نفع ما رای بدهند به طوری که یکی از آقایان وزرا یک بار اظهار داشت که من سؤالی دارم. کشورهایی که نفت ندارند چگونه سیاست خارجی خود را اداره می‌کنند؟ مثلا بنگلادش اصلا نفت ندارد آیا آنها وزارت امور خارجه ندارند؟ این به معنی آن نیست که نباید از این ابزار استفاده کنیم چنانکه مثلا اگر این کار را درباره سوریه انجام دهیم به نظر من کار درستی است چون شرایط استراتژیک درباره آن وجود دارد اما فراتر از دادن نفت با قیمت ترجیحی تصوری از دیپلماسی انرژی در دستگاه دیپلماسی ما وجود نداشت و شاید الان هم وجود نداشته باشد. لينک خبر : http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13910918001253

جان کول، استاد دانشگاه میشیگان و متخصص در امور خاورمیانه و انرژی، در مطلبی در وبلاگ تخصصی خود به گزارش چندی پیش واشنگتن پست از بهای بالای قیمت سوخت در زمستان سال جاری اشاره کرد؛ این گزارش علت اصلی بالا رفتن بهای سوخت را نادیده انگاشته و در نتیجه نمی‌تواند شمایی روشن از چرایی افزایش بهای سوخت ارائه کند. کد خبر: ۳۰۴۰۶۲تاریخ انتشار: ۰۲ اسفند ۱۳۹۱ - ۱۴:۰۱ «جان کول»، استاد دانشگاه میشیگان و متخصص در امور خاورمیانه و انرژی، در مطلبی در وبلاگ تخصصی خود به گزارش چندی پیش واشنگتن پست از بهای بالای قیمت سوخت در زمستان سال جاری اشاره کرد؛ این گزارش علت اصلی بالا رفتن بهای سوخت را نادیده انگاشته و در نتیجه نمی‌تواند شمایی روشن از چرایی افزایش بهای سوخت ارائه کند. به گزارش «تابناک»، وی در این مطلب آورده است: واشنگتن پست، از بهای «عجیب و غریب» سوخت در ایالات متحده شگفت‌زده شده است، ولی در گزارش خود هرگز یادآور نشده که دولت آمریکا با فشار لابی اسرائیلی، در سال ۲۰۱۲ صادرات نفت ایران را برابر با ۴۰ درصد کاهش داده و اجازه خرید نفت ایران را به سایر کشور‌ها نمی‌دهد. بنا بر این گزارش، در زمستان جاری، بهای سوخت در ایالات متحده تقریباً نزدیک به بالا‌ترین میزان در تاریخ خود است. میانگین بهای سوخت اکنون در آمریکا برابر با ۳.‌۷۵ دلار و در اروپا بسیار از این بیشتر است، حال آن که محاسبه بهای سوخت ـ به عنوان یک کالای اولیه ـ اصلا محاسبه پیچیده‌ای نیست و از فرمول عرضه و تقاضا پیروی می‌کند. این گزارش در ادامه می‌افزاید، میزان تولید نفت جهانی در روز تقریباً برابر با نود میلیون بشکه است و مصرف جهانی، همه این میزان را و حتی بیش از آن را می‌بلعد. در نتیجه بها افزایش می‌یابد. اگر یک میلیون بشکه نفتی که اکنون آمریکا و اروپا سایر کشور‌ها را مجبور به نخریدن آن کرده‌اند در بازار بود، بها از آنچه اکنون هست، مسلماً کمتر بود. بنابراین، باید توجه داشت که هزینه پالایش نفت شور حاوی گوگرد بالا، بسیار بیشتر از هزینه پالایش نفت سبک ایران است و جایگزین کردن نفت ایران با نفت مثلاً نیجریه طبیعتاً پر هزینه‌تر است. از سوی دیگر، اتفاقی که اکنون می‌افتد آن است که تحریم حتی به سود ایران تمام می‌شود، زیرا بالا رفتن بهای نفت و سوخت به ایران کمک می‌کند تا از میزان کم نفت صادراتی خود درآمد بیشتری داشته باشد. از سویی به مرور زمان بخشی از صادرات نفت ایران از سوی بخش خصوصی صورت خواهد گرفت که مورد تحریم نیست. نومحافظه‌کاران حامی تحریم نفتی و مالی ایران، قول داده بودند که این تحریم منجر به ضربه خوردن اقتصاد آمریکا نخواهد شد، زیرا عربستان سعودی با افزایش تولید خود نفت خارج شده ایران از بازار را تأمین خواهد کرد. اما توان عربستان برای جایگزین کردن نفت ایران در میان‌مدت و بلند‌مدت بار‌ها از سوی بسیاری از تحلیلگران مورد شک و شبهه واقع شده است. این گزارش یادآور می‌شود، میزان تولید نفت عربستان بر پایه آمار در سه ماهه پایانی سال ۲۰۱۲ نسبت به تابستان ـ که بیشترین میزان بود ـ‌کاهش یافته و همچنان مشکلات امنیتی همیشگی در شمال عراق و نیز مشکلات در لیبی هنوز پابرجاست. دیگر آن که نیاز به یادآوری نیست که اکنون صادرات نفت سوریه و سودان جنوبی به دلیل درگیری‌های داخلی متوقف شده و تولیدات انگلستان در دریای شمال نیز به دلایل فنی کاهش یافته است. افزون بر همه این‌ها، بر خلاف آنچه نومحافظه‌کاران می‌پندارند، میزان تقاضای جهانی ثابت نیست و اثرات بازپروری اقتصادی در آسیا طی سال جاری منجر به افزایش تقاضای جهانی نفت خواهد شد که این امر خود اثرات تحریم ایران را تشدید خواهد کرد. حتی تصور و انتظار افزایش تقاضا نیز خود می‌تواند منجر به افزایش شدید بها شود. بالا رفتن بهای نفت وست تگزاس به نزدیک صد دلار در هر بشکه مسلماً آسیب جدی بر اقتصاد آمریکا خواهد گذاشت و همان‌گونه که واشنگتن پست اشاره کرده است، منجر به فشار بر بسیاری از کارگران و فعالان اقتصادی آمریکایی خواهد بود. همواره این‌ گونه القا می‌شود که حفاری‌های آمریکا در میادین نفتی، حتی با روش‌هایی که به لحاظ زیست محیطی محل پرسش است، در میان افکار عمومی از محبوبیت بالایی برخوردار است و آنچه به آن توجه نمی‌شود، این که تحریم آمریکا علیه ایران برابر با بستن شش چاه تولید نفت آمریکاست. اما این که چرا واشنگتن پست و بسیاری دیگر از رسانه‌های آمریکایی، چندان توجهی به جنگ نفتی آمریکا علیه ایران و تأثیری که بر افزایش بهای جهانی سوخت و نفت گذاشته است، نمی‌کنند، برای من جای شگفتی دارد! لينک خبر : http://www.tabnak.ir/fa/news/304062/تحریم-ایران-برابر-با-بستن-شش-چاه-نفت-آمریکاست

با سلام خدمت همه دوستان گرامی هدف اصلی آمریکا تغییر نظام سیاسی ایران است . در این هدف هم بین جمهوری خواه و دموکرات فرقی نیست . ترامپ در داخل آمریکا رای دهندگانش را راضی نگاه داشته است و اصولا برای آنها مهم نیست ایران کجای نقشه جهان قرار دارد و آیا با عراق یکی است یا فرق دارد . بنابراین اکنون باید آن کاری را انجام داد که قرار است یک سال و نیم دیگر به آن برسیم که یک سال نیم دیگر برای کشوری که تمام راه های تنفسش بسته شده دیر است . همانطور که به امید اروپا نشستن اشتباه بود .

با سلام خدمت همه دوستان گرامی اگر بنابر جدیت است این جدیت باید خارج از تنگه هرمز نمایش داده شود . جایی که آمریکایی ها به پشتوانه آن پیچ تحریم ها را سفت می کنند . آن هم نه به صورت رسمی بلکه پیامی که فقط خود آنها بفهمند و بر سیاستشان تاثیرگذار باشد .

با سلام خدمت همه دوستان گرامی آنها هم از همین سکوت معنا دار و نگاه کردن ابهام برانگیز می ترسند برای همین به هر دری می زنند که با تحریک ایران به درگیری پاسخی بگیرند . ترامپ کازینو دار بوده و به خوبی معنی قمار را می داند . او قماربازی است که از باخت هفت هزار میلیارد دلاری کشورش در قماری بی حاصل ناراحت است و به هر دری می زند تا هر جور شده این باخت حتی به صورت اندک را جبران کند . بر خلاف بقیه دوستان نظر من این است که نوعی عجله و شتاب در برنامه های آمریکا دیده می شود که نشان می دهد پشت این برنامه ریزی تفکر و تعقل کافی وجود ندارد . درست است که در کوتاه مدت ممکن است شاهد موفقیت آمریکا باشیم ولی تبعات دراز مدت تصمیمات او نتایج کوتاه مدت را خنثی می کند . روی دیگر سکه را در خود آمریکا باید جستجو کرد . عربستان حامی و متحد آمریکا است ولی قانونی تصویب می شود که حمایت آمریکا از عربستان در یمن را منع می کند . ترامپ بابت گزارش نتایج انتخابات ریاست جمهوری و نقش روسیه در آن تحت فشار است . در ونزوئلا انقلاب مخملین به راه می اندازد ولی بر خلاف رویه سابق حمایت ارتش ونزوئلا را قبل از شروع حرکت جلب نمی کند و کاری که باید زود به نتیجه می رسید به درازا کشیده می شود . دولت آمریکا بر سر بودجه دیوار مکزیک با کنگره وارد چالش می شود و حدود دوماه دولت را تعطیل می کند و همین دیروز نیز مسئول اجرای دیوار یعنی وزیر امنیت داخلی کنار گذاشته می شود . به یکباره اعلام می کند سوریه نفعی برای آمریکا ندارد و ارتش آمریکا باید از آن خارج شود و در اقدامی دیگر بلندی های جولان سوریه را به نام صهیونیستها سند می زند . از بسیاری از معاهداتی که خود آمریکا بانی آن بوده خارج می شود . با ناتو بر سر تامین هزینه چالش پیدا می کند . با کره شمالی وارد مذاکره می شود ولی نتیجه دلخواهش بدست نمی آید . متحدین فعلی او وارد چالش و درگیری با هم شده اند و در منطقه و حتی خارج از منطقه عملا یکدیگر را خنثی می کنند . او مجبور است کاری انجام دهد و این کار را هم خیلی زود باید انجام دهد . تنها چاره را هم فعلا در دور دادن به افرادی مثل پمپئو و بولتن و نزدیکی بیشتر با نتانیاهو یافته است . امروز را با روزی مقایسه کنید که هفتصد متر به تصرف کاخ اسد و سقوط نظام فعلی سوریه باقی مانده بود و یک سوم خاک عراق در اشغال داعش و یک سوم هم عملا توسط کردها جدا شده بود و ما مجبور بودیم خط قرمز 50 کیلومتری برای مرزهایمان تعیین کنیم و روسیه سر اوکراین با غرب درگیر شده بود و در لاک دفاعی فرو رفته بود . دوستانی عقیده دارند فاصله تکنولوژیک آمریکا با دیگران به حدی رسیده که دیگر لازم نیست مانند گذشته عمل کند . این فاصله خیلی قبل از ترامپ هم وجود داشت ولی آمریکا اینطور عمل نمی کرد . مثلا برای نیروی هوایی رژیم صهیونیستی در مقابل غزه داشتن اف 15 یا اف 35 خیلی تفاوتی ندارد . ولی آنها مجبور شدند غزه را تخلیه کنند و به حماس میدان بدهند و با وجود چند جنگ و درگیری که آخری آن تنها یک روز و نیم طول کشید و منجر به استعفای وزیر جنگشان شد هنوز موی دماغی به اسم حماس را تحمل کنند . قمارباز قصه ما امروز به سیم آخر زده . باید صبر کردی دید آخر قصه چه می شود .

با سلام خدمت همه دوستان گرامی با وجود همه این پلن ها ما با چند پرسش مواجه هستیم : 1 - ترامپ فقط از برجام خارج نشد بلکه از چند معاهده دیگر از جمله معاهده موشکی با روسیه نیز خارج شد . چرا ؟ 2 - ترامپ اعلام کرد نیروهای آمریکایی را از سوریه خارج می کند . البته بعد زمان خروج را توسط خود و دیگر مقامات تغییر داد و اعلام کرد که اولویت تمرکز را در عراق قرار می دهد و ناگهان جولان را به صهیونیستها بخشید چرا ؟ 3 - هنوز قضیه ونزوئلا حل نشده است و تکلیف جایگزینی نفت آن روشن نشده که این سمت در کشور نفت خیز لیبی هم شاهد جنگ بر سر تصرف طرابلس هستیم . متحدین آمریکا یعنی عربستان و امارات با پشتیبانی از ژنرال حفتر به دولت نزدیک به متحدین دیگر آمریکا یعنی قطر و ترکیه ( اخوانی ها ) حمله می کنند چرا ؟ محاصره قطر متحد آمریکا هنوز توسط عربستان متحد دیگر آمریکا رفع نشده چرا ؟ ترکیه متحد آمریکا سر جریان نزدیکی به روسیه در ماجرای اس 400 از تحویل گرفتن هواپیمای اف 35 محروم می شود چرا ؟ 4 - آیا راهبرد ترامپ در مهار ایران امتداد راهبرد اوباما است ؟ آیا راهبرد ترامپ متفاوت از راهبرد اوباما است ؟ چه تغییر در شرایط آمریکا در منطقه و جهان رخ داده که مجبور به خروج از نه تنها برجام بلکه تعدادی دیگر از قرارداها و معاهدات بین المللی است ؟ آیا آمریکا همان آمریکای زمان اوباما است یا آمریکای جدیدی شده است ؟ 5 - در تمام پلن های ذکر شده واکنش ایران لحاظ نشده است . ما در بعد اقتصادی ضعیف هستیم و حلقه محاصره روز به روز تنگ تر می شود . اگر به نقطه ای برسیم که چیزی برای از دست دادن نباشد چه خواهد شد ؟ تسلیم ؟ جنگ ؟ فروپاشی ؟

با سلام خدمت همه دوستان گرامی با توضیح شما این ارتباط یک طرفه خواهد بود . مگر اینکه مبدا و مقصد هر دو مکان ثابت داشته باشند .

با سلام خدمت همه دوستان گرامی آیا صرفا حمل پرنده از مبدا به مقصد برای پیام رسانی در مسیر عکس کفایت می کند ؟ در زمانی که مثلا کاروان یا لشکر در حال تحرک بود و جای ثابتی نداشت این شیوه پاسخگو بوده است و پرنده برای برگرداندن پاسخ دچار مشکل نمی شده است ؟

با سلام خدمت همه دوستان گرامی قرار نبوده و نیست که ما تا ابد در سوریه بمانیم و تجربه نیز ثابت کرده که اتفاقا در این مورد بخصوص پای منافع ملی در میان است . فراموش نکرده ایم داعش تا کجا آمده بود و کدام مرزهای ما تهدید شد . توقع دارید در برابر دشمنی که معتقد است اگر هفت شیعه را بکشد بهشت بر او واجب می شود چه کنیم ؟ یادتان رفته روزی که داعش در حرم امام و مجلس عملیات کرد و هفده هموطن بیگناه ما را کشت ؟ یادتان رفته صف سربازان رژه رونده در اهواز را که به خون کشیده شد ؟ یادتان رفته اتوبوس سربازان ما را منفجر کردند ؟ این همه شهید دور اطراف را نمی بینید ؟ چرا اینقدر اصرار دارند هر طور شده ما را از سوریه بیرون بیاندازند ؟ که نمی توانند و هفته پیش هم بشار اسد ثابت کرد که نمی توانند . حال هر بنگاه خبری دوست دارد تحلیل ببافد مختار است . بزرگترین منفعت ملی ما نابود کردن داعش بود که تا حدود زیادی محقق شد و این ترامپ است که هفت هزار میلیارد دلار خرج کرده و باید هواپیمایش چراغ خاموش در منطقه فرود بیاید و این ما هستیم که هرسال چند میلیون نفر از مرز زمینی روز روشن زیارت اربعین می رویم و بر می گردیم آن هم در کشوری که هشت سال با آن جنگیده بودیم. مشکلات اقتصادی اخیر نیز عمدی است . کشوری که جنگ هشت ساله را گذرانده و اقتصاد را زیر بمب و موشک و تحریم اداره کرده به این مفتی ها بدون جنگ بازارش نابود نمی شود مگر آنکه خائنین و ستون پنجمی وجود داشته باشند که با عملکرد خود در کنار بی لیاقتی و بی عرضگی و سو مدیریت داخلی و سهم خواهی های جناحی عرصه را بر ملت تنگ کنند تا به اهداف خود برسند . این شرایط هم گذرا است و باید پیش می آمد تا چشمان خواب بعضی مسئولین و مردم باز شود و بفهمند شرایط چیست و کجای کار هستیم . بدانند که با شعار دادن و اعتماد بیجا نمی توان زیر معاهده و پیمان امضا کرد. نمی توان امضای فلان کس را تضمین دانست . بدانند منافع ملی در این نیست که فقط رای انتخابات و جناح خویش را ببینند و پای هر چیزی را امضا کنند و مردمی که اینقدر ساده نباشند که گول هر شعاری را بخورند و قبل از تصمیم تعقل کنند . حال آزمونهای سخت تر از این در پیش داریم .

با سلام خدمت همه دوستان گرامی جالبه که هفته پیش بشار اسد خودش اینجا آمد و با مقام معظم رهبری و رئیس جمهور دیدار کرد . مسئله هم اینقدر مهم بود که نبودن آقای ظریف در ملاقات موجب ناراحتی و استعفای ایشان شود . فقط کافی است به این پرسش پاسخ دهید که در متن بالا روسها چطور می خواهند قرارداد نیروهای طرف ایران را فسخ کنند آن هم نیروهای ماهر اسد برادر رئیس جمهور سوریه ؟ مگر طرف قرارداد روسها بودند که حالا فسخ کنند ؟ منبع خبر تابناک وبگاه دیده بان سوریه است این دیده بان به کجا وابسته است و خط فکریش چیست ؟ الان که نوشته درگیری یعنی دو طرف دست به سلاح شده اند و همدیگر را زده اند ؟

با سلام خدمت همه دوستان گامی ظاهرا هنوز هم اصرار داریم در غلتان بدهیم و آب نبات بگیریم . البته اخیرا یاد گرفته اند همان آب نبات را هم به ما ندهند . آقای رئیس جمهور معتقد بود تا دو سال دیگر اگر در برجام بمانیم تحریم تسلیحاتی برطرف می شود . با این تیم دیپلماسی و کار رسانه ای و اوضاع داخلی بعید بدانید از این ترفندها آبی گرم شود . در این شرایط باید قاچ زین را چسبید اسب سواری پیشکش !

با سلام خدمت همه دوستان گرامی در همان سوریه هم همه مسلمان عاشق شهادت نبودند و خیلی ها به دلیل سیر شدن از زندگی و خیلی های دیگر به دلیل طمع سهیم شدن در نتایج وارد متن وقایع شدند . به عقب نشینی های مکرر ارتش سوریه و رسیدن معارضین تا هفتصد متری کاخ بشار اسد و برآورد دو هفته ای توان حفظ نظام سوریه در آن زمان توجه کنید . در آن سو هم تا داعش و النصره وارد کارزار نشدند خبری از انتحاری و حوری و این حرف ها نبود و مثلا فرودگاه منغ یک سال مقاومت کرد و با اولین انتحاری ها توان مقاومتش را از دست داد و سقوط کرد . اصلا نیازی به این انگیزه ها نیست . مثلا کامیکازه های ژاپنی در جنگ جهانی دوم مسلمان نبودند که عشق شهادت داشته باشند یا قیام بلشویکها و سرنگونی حکومت تزارها کلا از انگیزه های دینی فارغ بود . انگیزه می تواند مادی باشد یا معنوی باشد و انسان ها بر اساس درک خود از شرایط و اعتقاداتشان عمل خواهند کرد . وضع زندگی مردم و فشارهای متعدد می تواند انگیزه قیام برای تغییر وضع موجود را بدهد و صد البته کاتالیزور این وضع تفاوت سطح زندگی مردم و مسئولین یک کشور است . منتهی ما اکنون مرحله به مرحله همان اتفاقات بحران سوریه را شاهد هستیم و باید ببینیم جهان چقدر از آن بحران درس گرفته است . ضمنا همین روال به گونه ای دیگر در خصوص ما در حال تکرار است دیماه پارسال را به خاطر بیاورید . چقدر از هموطنان ما در آن آشوب ها صدمه دیده و حتی جان خود را از دست دادند . در ونزوئلا هم همین است . در مصر هم همین بود . در تونس هم همین بود . در لیبی هم همین بود . به همین دلیل هم یک الگو در حال تکرار است . اینجا مخالفان رهبری واحد دارند و یک نفر برند این اعتراضات شده است و از سوی قدرت های خارجی حمایت می شود . تلاش برای شکاف در ارتش و بدنه بروکراتیک دولت در حال انجام است . عملیات روانی و رسانه ای انجام می شود . صف بندی ها و درگیری ها شروع شده است . تهدید مرزی در حال پیگیری است و تمام چیزهایی که بهتر از من می دانید . تفاوت این است که سوریه قبیله ای و مذهبی بود و اینجا چپ و راست داریم و هوادارانشان و البته این وسط شکم که دین و ایمان نمی شناسد . ایران و روسیه و چین و بقیه هم اینقدر دور هستند که دخالت نکنند .

با سلام خدمت همه دوستان گرامی تاریخ تکرار می شود . در حال مشاهده وقایع چند سال پیش سوریه اینبار در ونزوئلا هستیم . البته در خصوص تکرار تاریخ گفته شده یک بار به صورت کمدی خواهد بود و یک بار به صورت تراژدی . آنچه در سوریه دیدیم که تراژدی محض بود امیدوارم این بار شاهد کمدی آن باشیم !!!

با سلام خدمت همه دوستان گرامی بعید است طرحی داشته باشند چون گزینه دیگری موجود نیست . انتخابات هم با ناظران خارجی برگزار خواهد شد و در صورت پیروزی مادورو همان ناظران گزارشات گسترده تقلب را منتشر خواهند کرد و در صورت پیروزی رقیب خوب صدای مردم شنیده شده است !!! راه دیگر هم اعلام حکومت نظامی و دستگیری مخالفان است که مثل بنزین روی آتش عمل خواهد کرد . البته خود ارتش هم می تواند کودتا کند که سابقه آن در آمریکای لاتین زیاد است

با سلام خدمت همه دوستان گرامی آیا از این نوع تسلیحات به صورت هوا به هوا هم می توان استفاده کرد ؟ یا نوعی پدافند که محدوده حضور هواگردهای دشمن را هدف قرار دهد ؟

[align=justify]رادار متعلق به سامانه پدافند هوایی برد بلند ساخت ایران با موفقیت آزمایش شد. به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، رادار یکی از مهمترین اجزای سامانه های پدافندی محسوب می شود که این مسأله در سیستم های موشکی برد بلند از اهمیت دوچندانی برخوردار است. با توجه به نیاز نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران برای در اختیار داشتن سیستم های پدافندی برد بلند، طی چند سال اخیر برنامه ریزی مفصلی در این خصوص انجام شده و اجزای مختلف آن توسط کارشناسان و متخصصان پدافند هوایی طراحی و ساخته شده است که یکی از اجزای مهم آن یک رادار با قابلیت پوشش ارتفاعات بالای جوی است. این رادار کاملا بومی بوده و می تواند در کنار دیگر سیستم های موجود در شبکه راداری کشور همچون نبو، کاستا و مطلع الفجر،‌ قدرت بیشتری را به چرخه پدافندی کشور بیافزاید. هم اکنون سامانه هایی چون اس200 و صیاد برای مقابله با تهدید ارتفاع بالا در اختیار یگان های پدافندی کشورمان قرار دارد و به گفته امیر خلبان احمد میقانی فرمانده قرارگاه پدافند هوایی خاتم الانبیاء(ص)، مراحل طراحی و ساخت سامانه‌ای توانمند‌تر از اس 300 نیز در حال انجام است. لينك خبر : http://www.mashreghnews.ir/NSite/FullStory/News/?Id=14829[/align]

[align=justify]اگر نیروهای هوایی آمریکا یا اسرائیل در آینده بخواهند بر علیه ایران به پرواز درآیند، نباید متعجب شویم اگر با توانایی‌های شگفت انگیزی در سیستم دفاع یکپارچه هوایی ایران روبرو شوند. به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، سایت تخصصی Ausairpower که به بررسی جدیدترین یافته‌های نظامی در سطح دنیا می‌پردازد، چندی پیش با بررسی توانایی‌های راداری جمهوری اسلامی ایران، نکته مهمی را در این خصوص تشریح کرده است. در بخشی از این گزارش آمده است: تصویری که پخش آن از رسانه‌های ایرانی باعث نگرانی‌های استراتژیک شده، مربوط به یک مدل کششی از رادار روسی از نوع آرایه‌های فازی فعال الکترونیکی باند VHF و (ضد پنهانکار) مدل NNIIRT 1L119 Nebo بود که در رژه روز ارتش ایران در 18 آوریل 2010 به نمایش عمومی درآمده بود. تا به امروز، با توجه به اینکه روسها در این زمینه هیچ گونه اطلاعاتی را منتشر نکرده‌اند، شرایط و وضعیت تولید و صادرات این سیستم به ایران نامشخص مانده است. این سیستم راداری یکپارچه، پیشرفته ترین سیستم راداری VHF است که تاکنون ساخته شده و با استفاده از توانایی های AESA قابلیت هدایت الکترونیکی امواج، رهگیری و تعقیب زاویه ای تک پالسها و دارای قابلیت تصویر سازی 4 بعدی برای رد کردن اخلالگرهای دیجیتال را دارا می باشد. مدلی که تصویری از آن پخش شده است بسیار شبیه به مدلی است که روسها در نمایشگاه‌های تسلیحاتی به نمایش می گذارند، اما این سیستم همچنین دارای یک آنتن یاگی چهار سر بر روی خود می باشد که تاکنون هرگز بر روی مدلهای روسی دیده نشده بود. نکته دیگر 4 گیرنده نصب شده بر روی آنتن این رادار هستند که نشان میدهند این رادار مدل 1L119 Nebo SVU AESA می باشد و نه مدل مدل 1L13 رادار نبو در دهه 80 میلادی. چه این رادار به عنوان یک رادار جستوجوگر منطقه ای و چه به عنوان رادار هدف یاب آتشبار سام به کار گرفته شود، حضور این رادار تمام دیجیتال با بالاترین استاندارها (حتی از نظر کارشناسان غربی)، توانایی مقاومت بالا در برابر اقدامات متقابل، هدایت و دریافت امواج با سرعت بالا و توانایی (( تعقیب در حال جستجو)) باعث یک گام پرش گونه رو به جلو در توانایی‌های راداری ایران شده است. از بسیاری جهات، توانایی آنتن جستجوگر فعال الکترونیک این مدل از رادار نبو، این سیستم را بسیار شبیه به سیستم راداری ایجیس نیروی دریایی آمریکا می کند. سیستم قدیمی تر اخلال گر باند کوتاه ALQ-99 ساخت آمریکا ، پیشتر برای اخلال سیستم های راداری باند VHF آنالوگ روسها طراحی شده است و به احتمال زیاد در برابر نسل جدید رادارهای نبو با توجه به طراحی مدرن دیجیتال و توانایی مختل کردن سیستم های اخلال گر، کارایی نخواهد داشت. هرچند تعداد سیستم های راداری نبو در اختیار ایران و وضعیت عملیاتی آنها نا مشخص می باشد. در پایان این گزارش تاکید شده است: اگر نیروهای هوایی آمریکا یا اسرائیل در آینده بخواهند بر علیه ایران به پرواز درآیند، نباید متعجب شویم اگر با توانایی‌های شگفت انگیزی در سیستم دفاع یکپارچه هوایی ایران روبرو شوند. لينك خبر : http://www.mashreghnews.ir/NSite/FullStory/News/?Id=21151[/align]

با سلام خدمت همه دوستان گرامی از مسابقات امسال 1397 خبری نیست ؟