لکلرک(Leclerc) نام تانک رزمی پیشرفته ای است که توسط کارنجات جیات(Giat) فرانسه ساخته شده و توسعه یافته است. این تانک درارتش کشورهای و امارات متحده عربی عملیاتی گردیده است . لکلرک فقط یک تانک به معنای کلاسیک آن نیست بلکه یک سیستم جنگ افزاری پیشرفته می باشد که به جدیدترین سلاح های عصر خود مجهز شده است . جدیدترین فناوری های نظامی بکار رفته در این تانک موجب شده است که فاکتورهای برتری رزمی همچون قدرت تحرک ، مانور پذیری ، قدرت آتش و ضریب ایمنی حفاظتی این تانک به بالا ترین حد ممکن برسد . تانک لکلرک از سال 1990 میلادی واری خط تولید گردید و در سال 1992 در ارتش فرانسه و به دنبال آن در سال 1995 در ارتش امارات متحده عربی عملیاتی گردیده است . لازم به ذکر است که تانک بهینه سازی شده لکلرک باکد(MK2) نیز در سال 1998 وارد خط تولید گردید . این تانک به احترام ژنرال ژاک فیلیپ لکلرک ، فرمانده لشکر دوم زرهی فرانسه آزاد در جنگ دوم ، لکلرک نامیده شد . ژنرال لکلرک کسی بود که در سواحل نرماندی پیاده شد و پیشروی نیروهای فرانسه را فتح پاریس رهبری کرد . تانک لکلرک جایگزین تانک معروف AMX-30 گردیده است که سال ها به عنوان ماشین زرهی اصلی فرانسه مشغول خدمت بوده است . در آغاز دهه هفتاد میلادی ارتش فرانسه به این نتیجه رسید که تانک AMX-30 آن کشور فرسوده شده وباید برای جایگزینی آن با یک تانک پیشرفته دیگر فکری نمود. در سال 1977 ارتش فرانسه نیاز خود را مبنی بر ساخت یک تانک رزمی جدید را مطرح نمود . امکان خرید تانک های خارجی همچون آبرامزایالات متحده، لئوپارد2 آلمان غربی و مرکاوای اسرائیل که جزو بهترین تاکهای رزمی جهان مه حساب می آمدند نیز توسط مقامات فرانسوی مطالعه گردید ورد شد.مقامات فرانسوی از تانک لئوپارد2 آلمان ها خوششان آمده بود دست همکاری را به سوی آلمان ها دراز کردند اما برنامه مشترک ساخت تانک جدید بر پایه تانک لئو پاردآلمان هابه نتیجه نرسید . سرانجام در سال 1979 میلادی دولت فرانسه تصمیم گرفت که ساخت این تانک را بعنوان یک پروژه ملی در داخل کشور آغاز کند . برخلاف اکثر تانک های غربی که از سیستم حفاظتی غیر فعال استفاده می کردند ، برای تانک لکلرک سیستم حفاظتی فعال در نظر گرفته شد . سیستم حفاظتی فعال که به سیستم سیستم حفاظتی عامل نیز معروف است بیشتر توسط نمونه تانکهای شرقی (بلوک شرق) مورد استفاده قرار می گرفت . مقامات ارتش فرانسه علت در نظر گرفتن سیستم حفاظت فعال برای تانک را پایین آوردن جرم کلی و بالا بردن قابلیت تحرک تانک اعلام کردند . در نتیجه پایین آمدن جرم تانک قدرت مانورپذیری آن افزایش می یابد و درصورت آتش مستقیم یا شلیک جنگ افزارهای هدایت شونده دشمن خدمه می توانند با یک اقدام به موقع از اصابت جنگ افزارهای دشمن به تانک جلوگیری کنند . به علت هزینه های هنگفت ساخت تانک ، دولت فرانسه در صدد شراکت با یک کشور دیگر بود تا بتواند قسمتی از هزینه ها را جبران کند . سرانجام مقامات اماراتی به فرانسوی ها پیشنهاد همکاری دادند و بدین ترتیب امارات متحده عربی نیز وارد این پروژه گردید و قرار شد که علاوه بر420 دستگاه تانک در نظر گرفته شده برای ارتش فرانسه 390 دستگاه دیگر نیز برای امارات ساخته شود . در سال 1986 میلادی پروژه ساخت تانک تحت عنوان لکلرک آغاز شد و به سرعت شش نمونه اولیه ساخت شدند . تولید انبوه تانک نیز در سال 1990 آغاز گردید . تانک لکلرک به یک توپ بدون خان 120 میلیمتری مجهز است که توسط شرکت(GIAT) ساخته شده است . سری کاملی از گلوله های مختلف برای این توپ ساخته شده است از جمله گلوله های ضد زره APFSDSو گلوله های انفجاری شدید ضد تانک HEAT البته تانک لکلرک از مهمات تانک لئوپارد2و سری تانک های ابرامز ایالات متحده نیز می تواند استفاده نماید . این توپ به یک روکش حرارتی و یک سیستم هوای فشرده اتوماتیک مجهز است . این تانک از سیستم هوای فشرده برای خارج کردن دود ناشی از شلیک استفاده می کند و بر خلاف بسیاری از تانک های دیگر از سیلندر تخلیه کننده استفاده نمی نماید . تانک لکلرک از یک سیستم گلوله گذاری اتوماتیک منحصر به فرد بهره می برد . این سیستم خدمه تانک را از چهار نفر به سه نفر کاهش داده است زیرا دیگر نیازی به فرد گلوله گذار نیست . این سیستم گلوله گذار خودکار نواخت تیر 12 گلوله توپ در دقیقه را برای تانک امکانپذیر نموده است . همچنین این سیستم تونایی شلیک حین حرکت و مناطق ناهموار و علیه اهداف متحرک را برای تانک میسر ساخته است . این سیستم 22 گلوله را بصورت آماده برای حمل می کند 18 گلوله دیگر نیز در انبارک ویژه تانک ذخیره می شوند . تانک لکلرک میتواند حین حرکت با سرعت 40 کیلومتر بر ساعت به سمت هدفی در فاصله 400 متری خود شلیک نماید . همچنین این تانک می تواندحین حرکت با سرعت 60 کیلومتر بر ساعت نیز شلیک نماید . این در حالی است که اغلب تانک های پیشرفته امروزی درصورتی می توانند شلیک دقیقی انجام دهند که با سرعتی در حدود 15 کیلومتر بر ساعت اقدام نمایند . تانک علاوه بر توپ اصلی به یک قبضه مسلسل 12.7 میلیمتری موازی با توپ ویک قبضه مسلسل 7.62 میلیمتری مستقر برروی برجک مجهز شده است . مسلسل مستقر برروی برجک درون یک محفظه تقویت شده قرار گرفته است . تانک لکلرک از سیستم حفاظتی گالیکس(Galix) استفاده می کند این سیستم حفاظتی که شرکت جیات آن راطراحی کرده است انواع گوناگونی از نارنجک های دود زا و گلوله های پنهان کننده از مادون قرمز را شلیک می نماید . بدنه و برجک تانک از قطعات زره فولادی و زایه دار ساخته شده است و در صورت آسیب دیدن این قطعات می توان براحتی آنها راتعویض نمود . تانک لکلرک به یک سیستم مدیریت نبرد بنام FINDERS و یک دستگاه ارتباطی دیجیتالی ازنوع سیستم پایانه ای اطلاعات(TIS) بنام ICONES مجهز شده است . این سیستم ها برای جمع آوری اطلاعات از دیگر تانک ها و گرفتن دستورات لازم از ستاد فرماندهی مرکزی بکار می روند . FINDERS شامل یک نقشه تمام رنگی کامپیوتری است که موقعیت تانک ها و نیروهای خودی و نیروهای دشمن رانمایش میدهد . سیستم کنترل آتش دیجیتالی تانک لکلرک میتواند مستقلا توسط توپچی یا فرمانده تانک بکار گرفته شود . تانک به حسگرها و هدف یاب های متفاوتی مجهز است از جمله هدف یاب ثابت توپچی بانام SAVAN-20 ساخت شرکت ساژم (SAGEM) و سیستم دیدروزانه – شبانه راننده به نام OB-60 که شرکت تیلز اپتروسیس (Thales Optrosys) سازنده آن است . سیستم کنترل آتش تانک قادر است تاشش هدف متفاوت را بصورت یکجا رد یابی کند این سیستم مشابه تانک چلنجر 2(Challenger2) ارتش انگلستان می باشد . http://www.giat-industries.fr/images/fonds/fondleclerc_1_800.jpg موتور تانک لکلرک یک موتور دیزلی هشت سیلندر بنام SACM می باشد . این موتور قادر است توانی معادل 1500 اسب بخار ایجاد کند . همچنین تانک لکلرک به یک سیستم تعویض دنده اتوماتیک به نام SESM ESM 500 مجهز است . که پنج دنده جلو و دو دنده عقب دارد . حداکثرسرعت جاده ای تانک 70 کیلومتر بر ساعت و حداکثر سرعت آن در مناطق ناهموار50 کیلومتر برساعت است . برد عملیاتی تانک نیز 550 کیلومتر درحالت معمول و 650 کیلومتر با کمک مخازن سوخت اضافی است . تانک به یک توربین گازی بنام TM307B مجهز شده واین توربین توان کمکی مورد نیاز تمامی سیستم های تانک را در صورت از کار افتادن موتور اصلی تامین خواهد کرد . تانک لکلرک بسیار پر قدرت است و نسبت توان به جرم آن 21 وات بر هر کیلو گرم می باشد . این ویژگی موجب آن گردیده که این تانک به یکی از سریع ترین تانکهای رزمی جهان تبدیل شود . این تانک می تواند درمدت ۴ ثانیه به سرعت 32 کیلومتر برساعت برسد . باوزنی درحدود56 تن ، تانک لکلرک یکی از سبک ترین تانک های رزمی جهان به حساب می آید . جعبه دنده تانک به یک سیستم کند کننده هیدروکنیتیک مجهز شده است تا شتاب تانک را به میزان 7 متر بر مجذور ثانیه کاهش دهد . این ویژگی در آخرین لحظات یعنی قبل از اصابت گلوله دشمن بسیار مفید خواهد بود زیرا تانک با یک کاهش سرعت ناگهانی میتواند از اصابت گلوله دشمن بگریزد . تانک لکلرک در سال 1990 وارد خط تولید گردید و خیلی دیر وارد ارتش فرانسه شد در نتیجه نیروهای فرانسوی نتوانستند از این تانک در جنگ خلیج فارس استفاده کنند . طی درگیریهای کوزوو این تانک وارد عرصه نبرد گردید و 15 دستگاه از این تانک در راستای ماموریت صلح بانی نیروهای فرانسوی در کوزوو مستقر شد است. بطور خلاصه میتوان لکلرک را آمیزه هایی از تکنولوژی ، قدرت و سرعت نامید . مشخصات: خدمه: 3نفر وزن تانک: 56 تن طول بدنه تانک:6.9 متر عرض تانک : 3.71 متر ارتفاع تانک از سطح زمین : 2.53 متر جنگ افزارهای موجود روی تانک : یک توپ 120 میلیمتری بدون خان + یک مسلسل 12.7 میلیمتری موازی با توپ+ یک مسلسل با کالیبر7.62 نصب شده روی برجک ظرفیت گلوله : آماده شلیک 32 گلوله ذخیره شده :18 گلوله نواخت گلوله توپ در دقیقه : 12 گلوله دردقیقه. مادون قرمز : دارد قابلیت شلیک در حرکت : دارد موتور : SACM V8X دیزلی با 1500 اسب بخار قدرت. حداکثر سرعت جاده ای :70 کیلومتر بر ساعت. حداکثر سرعت غیرجاده ای :50 کیلومتر بر ساعت. حداکثر برد عملیاتی :550الی 650 کیلومتر عمق شناوری پایاب : بالوله هواکش 4 متر - بدون لوله هواکش : 1 متر ........................................ منبع: ماهنامه جنگ افزار شماره 16 گرفته شده از وبلاگ مجله نيروي زميني

بی بی سی نوشت: بر اساس برخی گزارش ها، یک ساختمان متعلق به جنبش حماس در باریکه غزه هدف حمله هواپیماهای اسرائیلی قرار گرفته است. روز پنجشنبه، 17 مه، منابع ارتش اسرائیل اعلام داشتند که هواپیماهای جنگی آن کشور با دست زدن به یک عملیات هوایی، مناطقی در باریکه غزه را بمباران کرده اند. ارتش اسرائیل در مورد هدف این حملات اطلاعاتی انتشار نداده اما بر اساس گزارش های رسیده از غزه، یک ساختمان متعلق به جنبش حماس هدف اصابت بمب قرار گرفته است. هنوز منابع رسمی فلسطینی در مورد این حمله و تلفات احتمالی آن اظهار نظری نکرده اند هر چند برخی خبرگزاری ها از کشته شدن دست کم یک نفر و زخمی شدن تعدادی دیگر در بمباران یکی از دفاتر حماس خبر داده اند. حمله هوایی اسرائیل روز پنجشنبه در حالی گزارش می شود که پس از چندین روز درگیری خونین بین شبه نظامیان حماس و جنبش فتح، اوضاع منطقه در روز پنجشنبه نسبتا آرام گزارش شده بود. روز سه شنبه و پس از آنکه چهارده نفر در حمله مسلحانه به یک مرکز آموزشی فتح در نزدیکی مرز اسرائیل کشته شدند، شبه نظامیان حماس یکی از شهرک های داخل اسرائیل را هدف موشک دست ساز قرار دادند. فتح شبه نظامیان حماس را مسئول قتل این چهار نفر دانستند اما مسئولان حماس اسرائیل را به انجام این حمله متهم کردند. در خبری دیگر در مورد سرزمین های فلسطینی، سخنگوی محمود عباس، رییس تشکیلات خودگردان و رهبر جنبش حماس، اعلام داشت که آقای عباس سفر خود به غزه را لغو کرده است. قرار بود رهبر فلسطینیان برای تقویت آتش بس در غزه به این منطقه سفر کند. دفتر آقای عباس در مورد علت لغو این سفر اظهار نظری نکرده اما گفته است که ممکن است این سفر فردا صورت گیرد. منبع:عصر ايران

جزئیات تازه از کشف یک شبکه تروریستی در ایران وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران با انتشار اطلاعیه ای ، جزئیات تازه ای را درباره کشف و خنثی سازی یک شبکه تروریستی وابسته به ایالات متحده آمریکا اعلام کرد. واحد مرکزی خبر ،متن اطلاعیه به این شرح است: بسم الله الرحمن الرحیم مردم شریف و انقلابی ایران به دنبال شکست سیاست های دولتمردان آمریکا در سلسله توطئه ها و اقدامات خود در منطقه و حوزه پیرامونی کشورمان، سرویس اطلاعاتی این کشور با هدایت و حمایت همه جانبه آموزشی، مالی و تسلیحاتی از یک شبکه ترویستی، سعی در اقدامات ضد بشری در داخل ایران داشته است. این شبکه که آمریکائی ها آن را به ابزار و ادوات گوناگون تروریستی از جمله مواد شیمیایی، مواد منفجره و ماده خطرناک و سمی سیانور برای تولید گاز سیانور مجهز کرده بودند، مستقیما توسط ماموران آمریکایی به داخل خاک ایران هدایت و راهنمائی شده و در یکی از سلسله طرحهای خود حادثه تروریستی انفجار در حسینیه سیدالشهدای شیراز را انجام می دهد که در این جنایت بی رحمانه جمعی از فرزندان بی گناه و مظلوم میهنمان شهید و مجروح می شوند. به اطلاع هموطنان عزیز می رسانیم که فرزندان خدوم و پرتلاش شما در وزارت اطلاعات با بدست آوردن اولین سرنخ ها از این گروهک تروریستی و با همکاری نیروی انتظامی با اقدامات پیچیده و گسترده اطلاعاتی، به تعقیب اعضای آن پرداختند و در حالی که این گروه قصد داشت در ادامه اقدامات تروریستی خود طرحهای برنامه ریزی شده در آمریکا نظیر انفجار در نمایشگاه کتاب تهران و برخی مراکز علمی ، آموزشی و مذهبی و همچنین هدف قراردادن مردم و ایجاد ناامنی در مکان های پر تردد و پرجمعیت شهرهای مختلف کشور را انجام دهد ، سربازان گمنام امام زمان (عج) با اجرای عملیات دقیق اطلاعاتی در تاریخ 18-2-87 عناصر این شبکه تروریستی را در استانهای فارس ، خوزستان ، گیلان ، آذربایجان غربی و تهران شناسایی و دستگیر نمایند . در این عملیات یکی از اعضاء این گروهک به هلاکت رسید و سایر اعضای آن در بازداشت به سر می برند . اطلاعات به دست آمده از اعترافات متهمین حاکی است ، ماموران آمریکایی ماموریت اصلی گروه متلاشی شده را ایجاد رعب و وحشت در میان مردم شهرهای ایران تعیین کرده بودند که اقدامات تروریستی علیه کنسولگری روسیه در گیلان و انفجار در خطوط نفتی جنوب کشور نیز جزء اهداف خرابکارانه این گروه بوده است و به همین دلیل مراکز آمریکایی برای این شبکه برنامه های آموزشی غواصی جهت شناسایی لوله های نفتی زیر دریا در خلیج فارس تدارک دیده بودند . وسایل و تجهیزاتی که از این گروه کشف شده است عبارتند از : - نقشه ، فیلم ، عکس و کروکی اماکن و مراکز مهم و حساس شهرهای مختلف برای عملیات تروریستی . - تعداد زیادی اسلحه و چاشنی های انفجاری - مقادیر قابل توجهی مواد شیمیایی با قدرت انفجاری بالا . - مقدار هشت کیلوگرم سیانور قابل تبدیل به گاز مخرب و کشنده و همچنین تعدادی ماسکهای ضد گاز شیمیایی . وزارت اطلاعات با افتخار اعلام می کند که سربازان گمنام امام زمان (عج) ضمن خنثی سازی اهداف طراحی شده این گروه تروریستی، اطلاعات با ارزشی درباره تشکیلات سازمان دهنده این شبکه در داخل آمریکا بدست آورده که در این زمینه اسناد معتبری نیز مربوط به مراکز خاصی در ایالات متحده و رژیم صهیونیستی و روابط و همکاری های آنان با شبکه های تروریستی ضد ایرانی در اختیار وزارت اطلاعات قرار گرفته و تحقیقات تکمیلی درباره این گروه که رسماً مواضع ضد دینی دارند، همچنان ادامه دارد که نتایج آن طی روزهای آینده به اطلاع ملت شریف ایران خواهد رسید. بدیهی است به موازات پیشرفت تحقیقات و مراحل تکمیل اطلاعات ، اقدامات حقوقی بین المللی و دیپلماتیک توسط مراکز صلاحیت دار کشور علیه آمریکا و انگلیس بعمل خواهد آمد. http://www.iribnews.ir/Default.aspx?Page=MainContent&news_num=153010

تانك Type 99(كه همچنين به نام هاي ZTZ-99 و WZ-123 نيز شناخته مي شود.)،در حقیقت مدلی رشد یافته از تانک Type 98G است.Type 99 یک تانک میدان نبرد اصلی نسل سوم است، که در اختیار نیروی زمینی چین قرار دارد. این تانک برای رقابت کردن با تانک های مدرن غربی ساخته شد.اگرچه انتظار نمی رود که این تانک به علت هزینه بالای آن نسبت به تانک Type 96 ،به تعداد زیاد تولید شود.Type 99 هم اکنون پیشرفته ترین تانک میدان نبرد اصلی چین محسوب می شود. توسعه تانک تایپ 98 ابتدا در اکتبر 1999 نمایش داده شد و تعداد کمی از آن ها مورد ارزیابی و تست های مختلف واقع شد. بعد از مدتی، مدلی دیگر از این تانک با نام Type 98G تولید شد که سرانجام تانک تایپ 99 با بهبود و ارتقاء این مدل به وجود آمد و در سال 2001 رونمایی شد. این تانک دچار تغییراتی نسبت به مدل Type 98G شده که از جمله آن می توان به موتور بهبود داده شده اشاره کرد. قیمت هر واحد از این تانک در سال 2006 در حدود 2 میلیون دلار آمریکا بوده است. به دلیل قیمت سنگین تانک تایپ 99 ،این تانک تنها به صورت محدود در لشگرهای ممتاز چین خدمت می کند. تاریخچه دولت چین تصمیم گرفت كه تانك هايش را مدرنيزه كند، زیرا تانک های قدیمی تر این نیرو در حال تبدیل شدن به تانک های غیر موثری در جنگ های امروزی بودند و نتیجه ساخت تانکی با شاسی شبیه به تی-72 بود. Type-98 تایپ 98 از نظر طراحی در میان دیگر تانک های چینی بی همتا بود. این تانک به جای استفاده از اتولودر،4خدمه داشت.(یک نفر بیشتر برای لود کردن.) Type-98G آشکارترین تغییر این تانک نصب یک اتولودر اصلاح شده بود. در نتیجه تعداد خدمه به 3 نفر کاهش یافت.موتور آن نیز یک موتور دیزلی با توان 1200 اسب بخار است. Type-99 این تانک دارای یک موتور دیزلی با توان 1500 اسب بخار است. همچنین گزارش ها و اخباری مبنی بر طراحی یک مدل جدیدتر با نام Type-99A2 یا Type-99G وجود دارد.اگرچه هنوز ویژگی های این تانک نامشخص است، اما به احتمال زیاد تغییرات این مدل شامل زره اضافی برای مقاومت بیشتر تانک و افزایش دقت در هدف یابی است.ادعاهای تایید نشده ای حاکی از این است که سلاح اصلی این مدل یک قبضه توپ 140 میلیمتری است که قابلیت شلیک مهمات اورانیوم ضعیف شده را هم دارد و قطعات واکنشگر بر روی جلو و اطراف برجک نصب شده است. طراحی ایده طراحی تانکی جدید ابتدا در دهه 90 در جریان جنگ خلیج فارس ایجاد شد که در آن تانک های غربی تعداد زیادی از تانک های T-72 عراقی(که در آن زمان با پیشرفته ترین تانک نیروی زمینی چین یعنی Type-90 مقایسه می شد.) را منهدم کردند. مقامات نیروی زمینی چین دریافتند که تانک هایشان در برابر تانک های غربی از توان کافی برخوردار نیستند و این پیش زمینه ای قدیمی برای طراحی تایپ-99 شد. برجک تانک Type-99 برای حمل تجهیزات و مهمات بیشتر،مقداری نسبت به برجک تانک Type-90 بزرگتر است،که باعث ایجاد یک نوع خلاء و شکاف بین بدنه پایین و برجک شده، که می تواند برای حفاظت تانک خطراتی جدی ایجاد کند. این تانک به یک سیستم دفاع فعال لیزری مجهز است و دریافت کننده اخطار می تواند مکان تانک مهاجم را معین کند. عكس:Type 98 تسلیحات سلاح اصلی این تانک یک توپ 125 میلیمتری بدون خان است. تایپ 99 به یک اتولودر و خارج کننده دود و گازهای ناشی از شلیک توپ مجهز است. توپ می تواند به صورت الکترونیکی و یا هم به صورت دستی شلیک شود.لوله توپ هم می تواند ظرف یک ساعت تعویض شود. این تانک ظرفیت حمل 41 گلوله توپ را دارد و می تواند با به کارگیری لودر خودکار 8 گلوله، و به صورت دستی1 تا 2 گلوله در دقیقه شلیک کند. مهمات قابل حمل نیز شامل:APFSDS,HEAT,HE-FRAG و... می باشد، همچنین موشک ضد تانک هدایت لیزری AT-11 نیز می تواند شلیک شود. یک مسلسل 7/12 م.م ضد هوایی و یک مسلسل 62/7 م.م هم محور نیز استفاده می شود. زره در حال حاضر ترکیب زره تانک تایپ 99 نامعلوم است. آزمایش زره های کمپوزیتی چینی(به خصوص Al2O3) نشان داد که این زره ها پس از 4 بار هدف قرار گرفتن توسط توپ 125 میلیمتری T-72C یا 9 بار هدف قرار گرفتن توسط توپ 105 میلیمتری از فاصله 1800 متری،دیگر توانایی تحمل هیچ گونه برخورد جدی را ندارد. در هرصورت منبع موثقی در مورد زره این تانک موجود نیست، برخی منابع ضخامت زره را در حدود 1000 تا 1200 میلیمتر تخمین می زنند. همچنین بین زره های تانک های تولیدی ابتدایی، با زره تانک هایی از این نوع که اخیرا تولید شده،تفاوت وجود دارد. اخبار دیگری نیز وجود دارد، مبنی بر اینکه زره های اضافی روی این تانک،زره های واکنشگر (ERA) نیستند،بلکه شکلی از زره های کمپوزیتی می باشند و یکی از دلایل را بزرگی بیش از حد قطعات این زره ها می دانند. کنترل آتش و دید دقت در آتش در این تانک وابسته به مسافت یاب لیزری،حسگرها و... می باشد. فرمانده تانک نیز از 6 پریسکوپ بهره می برد،این تانک دارای یک پردازنده کامپیوتری نیز می باشد،که می تواند اطلاعات سیستم های دید و هدایت و سنسورها را دریافت و پردازش کند. نیروی محرکه همانطور که گفته شد،این تانک از یک موتور دیزلی با توان 1500 اسب بخار بهره می برد.در حالت وزنی عادی این تانک در نبرد (54 تن با کلیه ملزومات)،حداکثر سرعت این تانک در جاده 80 کیلومتر بر ساعت و در خارج از جاده 60 کیلومتر بر ساعت است. دستیابی به سرعت 32 کیلومتر بر ساعت از صفر نیز ،تنها 12 ثانیه زمان می برد. جعبه دنده هم 8 دنده(7 جلو،و یکی عقب) برای تانک تعبیه کرده است. تعداد آمار تعداد تانک Type 99 چندان موثق نیست،ولی در مجموع در منابع مختلف این تعداد بین 200 تا حداکثر 500 دستگاه ذکر شده است. مشخصات كلي نوع:MBT کشور سازنده:چین سرعت:50 مایل در ساعت(در جاده) وزن:54 تن طول:11 متر عرض:4/3 متر ارتفاع:2/2 متر خدمه:3 نفر زره:کمپوزیت با قطعات واکنشگر(تایید نشده) سلاح اصلی:یک قبضه توپ 125 م.م سلاح فرعی:یک مسلسل 7/12 م.م ضد هوایی،یک مسلسل 62/7 م.م هم محور توان:1100 کیلووات(1500 اسب بخار) توان/وزن:4/27 Hp/Tonne شعاع عملیاتی:450 کیلومتر .(600 کیلومتر با مخزن سوخت خارجی) .................. مترجم:Ali_64 منابع: http://en.wikipedia.org http://www.enemyforces.com استفاده از اين مطلب تنها با ذكر نام وب سايت ميليتاري مجاز است.

در اواخر جنگ جهانی اول(۱۹۱۴-۱۹۱۸)، نخستین تانک های جنگی پا به عرصه نبرد گذاشتند. آلمانی ها به سرعت به این امر واکنش نشان دادند و با استفاده از تفنگ های ۱۳mm با گلوله های قابل نفوذ در زره افراد داخل تانک رو می کشتند. این تفنگ های تک تیر تا اواخر دهه ۳۰ میلادی در ارتش های شوروی و انگلیس استفاده می شدند. اما با شروع دومین جنگ جهانی(۱۹۳۹-۱۹۴۵) و ظهور نسل جدید تانک های مدرن و قدرتمند آلمانی که زرهی نفوذ ناپذیر داشتند تفنگ های تک تیر کنار گذاشته شدند. در آن زمان تنها راه مقابله با یک تانک استفاده از تانکی دیگر بود که بتواند به نبرد در برابر تانک دشمن بپردازد. در سال ۱۹۴۳ آمریکایی ها سلاحی جدید به نام "بازوکا M9" را وارد عرصه نبرد کردند که قادر بود تانک های آلمانی را منهدم کند. بازوکا اولین راکت انداز ضدتانک جهان بود که توسط نفر حمل می شد. این سلاح تاثیر زیادی در تعیین سرنوشت جنگ داشت. بعدها بازوکا در جنگ کره و جنگ ویتنام هم به کارگرفته شد. در اواخر جنگ جهانی دوم(۱۹۴۴) آلمانی ها یک سلاح جدید ضدتانک به نام "پانزرفاست" را به خدمت گرفتند. این سلاح هرگز مانند بازوکا به شکل وسیع به خدمت گرفته نشد. پس از جنگ پانزرفاست مورد توجه متخصصان روسی قرار گرفت و با الهام گرفتن از آن سلاحی جدید به نام "RPG2"را ساختند. RPG2 درسال ۱۹۴۹ وارد خدمت شد. و پس از گذشت چند سال از خدمت خارج شد. RPG2 پانزر فاست ساخت آلمان نازی پس از آن مشهورترین راکت انداز جهان با نام RPG7 که تکامل یافته RPG2 بود، ساخته شد. و با توجه به اینکه خود RPG2 هم از پانزرفاست الگوبرداری شده بود، می توان به نوعی مبدا RPG7 را کشور آلمان نازی دانست. RPG7 دارای برد و قدرت تخریب بیشتر نسبت به مدل قبلی بود. RPG7 به سرعت جای خود را در بین ارتش های دنیا و چریک ها باز کرد و به سلاحی محبوب و مشهور تبدیل گشت. راکت RPG7 هم مانند RPG2 دارای پره های از پشت است، که پس از شلیک این پره ها باز شده و باعث تعادل در هنگام پرواز می شوند. RPG7 دارای مدل ها های متفاوتی است که برای مقاصد مختلف مورد استفاده قرار می گیرند. مانند D که مخصوص نیروهای هوابرد است و تاشو است و یا مدل OG-7V که دارای کلاهک خوشه ای وRPG7مخصوص نبردهای شهری است. و همین طور مدل های RPG7-V1 و RPG7-V2 که از پرکاردبردترین مدل ها هستند و در ایران هم موجودند. تولید این سلاح در چین، ایران، بلغارستان، لهستان، پاکستان و... همچنان ادامه دارد اما تولید آن در روسیه متوقف شده است و با مدل های جدیدتر مانند RPG22 جایگزین شده است. در حال حاضر قدرتمندترین راکت ضدتاک جهان RPG29 است که تولید آن منحصرا در اختیار روسیه قرار دارد. RPG7 در اکثر جنگ های پس از جنگ کره (۱۹۵۰-۱۹۵۳) حضور داشته است که یکی از این جنگ ها جنگ هشت ساله ایران با عراق بوده است. یقینا همه ما این سلاح ضدتاک را اکثر فیلم ها یا سریال ها جنگی دیده ایم و از تاثیر گذاری آن در هشت سال دفاع مقدس باخبریم. در زمان شروع جنگ لشکرهای زرهی ارتش عراق از قدرتمندترین یگان های زرهی جهان به حساب می آمدند و در مقابل ارتش بحران زده و ضعیف ایران قرار داشت. در ماه های ابتدایی جنگ به جرات می توان گفت تعداد سلاح های ضدتانک ما از تعداد تانک های عراقی کمتر بود و تانک های عراقی می توانستند با پیشروی و رد شدن از روی سنگرها و رزمندگان ما تا مرکز کشور هم پیشروی کنند. در این زمان هوانیروز همیشه قهرمان ارتش به داد کشور رسید و با مقاومت سرسختانه در مقابل ستون های زرهی ارتش بعثی، جلوی پیشروی سریع آن ها را گرفت. در برخی روزهای ابتدایی جنگ، بالگردهای کبرا هوانیروز از صبح تا شب مشغول موشک باران تانک های عراقی بودند و فقط برای سوخت گیری و مهمات گیری به پایگاه می آمدند. کبراهای ایرانی به واقع کابوس لشکرهای زرهی عراق بودند. اما به تدریج سلاح RPG7 با سه برابر قیمت و با واسطه وارد ایران شد. و اگر این گونه نبود ما در بیش از ۸۰٪ عملیات ها مغلوب عراق می شدیم. بنابراین ما به نوعی مدیون RPG7 هستیم.همان گونه که گفته شد RPG7 دارای مدل های گوناگونی است که از نظر مشخصات فنی با یکدیگر تفاوتهای زیادی دارند. اما مشخصات نمونه تولید شده در ایران به شرح زیر است: سرعت اولیه: ۳۲۰ متر بر ثانیه وزن لانچر: ۶.۶ کیلوگرم وزن راکت: ۲.۴ کیلوگرم برد موثر: ۵۰۰ متر کالیبر: ۴۰ میلیمتر طول سلاح: ۹۵۰ میلیمتر نزدیک به دو دهه است که با ورود تانک های جدیدی مانند M1 آمریکایی، مرکاوای اسراییلی، لئوپارد آلمانی،چلنجر انگلیسی، لکرک فرانسوی و... دیگر جایی برای RPG7 به عنوان یک سلاح ضدتانک باقی نمانده است. زیرا زره مستحکم و چند لایه تانک های امروزی کاملا نسبت به سلاح هایی از این قبیل مقاوم هستند. اما هنوز هم می توان از RPG7 به عنوان وسیله ای برای منهدم کردن خودروهای دشمن، تاسیسات، محل تجمع نفرات، بالگردهایی که در ارتفاع پایین پرواز می کنند و... استفاده کرد. منبع: http://www.artesh-iran.blogfa.com

تانكM-47،سومين تانك از سري تانك هاي پاتن(Patton) و یکی از تانک های میدان نبرد اصلی مهم آمریکا در جریان جنگ سرد بود، که در مدل های مختلف تولید و از اوایل دهه پنجاه در ایالات متحده شروع به خدمت کرد، که قرار بود این تانک به وسیله ایالات متحده، جانشین تانک های M-46 از خانواده پاتن شود. این تانک به وسیله ایالات متحده و متحدان آن (پیمانNATO و SEATO) به کار گرفته شد. تانک M-47 تنها تانکی از سری تانک های پاتن بود که هرگز به وسیله ایالات متحده در جنگی شرکت نکرد. نام خانواده این تانک که Patton می باشد، از نام ژنرال جرج اس پاتن( General George S. Patton )، گرفته شده است. این تانک برای جانشین شدن به جای تانک های M-4 Sherman و M-46 patton طراحي شد. و اگرچه این تانک با تانک های بعدی خود، M-48 و M-60 ،از نظر ظاهری شباهت زیادی داشت اما این دو تانک طراحی نسبتا جدیدی داشته و تفاوت هایی بین آنان وجود دارد. تاریخچه اگرچه موتور جدید، مشکلات تحرک و کارایی تانک M-26 Pershing را بهبود داده بود،اما نیروی زمینی آمریکا قصد داشت این تانک را با تانکی جدید تعویض کند. به عنوان راه حلی موقتی، تانک M-46 برای جانشین شدن به جای تانک های M-4 و M-26 طراحی شد. اما پس از مدتی آمریکا قصد تعویض این تانک را با تانکی به نام T42 گرفت.اما آمریکا بعد از شروع جنگ کره تصمیم به طراحی تانکی جدیدتر از پروژه T42 را گرفت. آن ها تصور می کردند که وقت کافی برای توسعه پروژه تانک T42 و برطرف کردن مشکلات اساسی آن وجود ندارد، که این امر باعث شد این پروژه متوقف شده و تانکی با ساختار نسبتا جدید طراحی شود. در نهایت تصمیم این شد که تانکی با برجکT42، بر روی بدنه ای مشابه M-46 نصب شود. این تانک به وسیله کارخانه Detroit Arsenal Tank توسعه یافت و سرانجام این تانک جدید M-47 Patton نام گرفت که در سال 1951 وارد خط تولید شد. سلاح اصلی این تانک یک قبضه توپ 90 میلیمتری است و سلاح فرعی آن شامل مسلسل 62/7میلیمتری و نیز یک مسلسل 7/12 میلیمتری M2 بر روی برجک می باشد. همچنین این تانک دارای مسافت یاب اپتیکالی M12 می باشد. این تانک اگرچه دوره خدمت طولانی در آمریکا نداشت، اما به وسیله بسیاری از کشورها، مانند ایران،پاکستان،ترکیه و.... فعالیت نسبتا زیادی داشت. تاریخچه جنگی تانک M-47 به وسیله نیروی زمینی ترکیه به همراه تانک های M-48 در جریان هجوم ترکیه به قبرس در جولای و آگوست 1974 به کار گرفته شدند. در این ماجرا به طور تخمینی 200 دستگاه تانک از خانواده پاتن گرفتار شدند و حداقل یکی از این تانک ها به طور سالم و دست نخورده به وسیله نیروهای قبرس به غنیمت گرفته شد. گزارش ها حاکی از آن است که این تانک حداقل تا سال 1993 در خدمت قبرس مانده بود. همچنین تانک M-47 به وسیله اردن در جریان جنگ شش روزه، به وسیله پاکستان در برابر هند و به وسیله ایران در برابر عراق استفاده شد. کروواسی نیز از این تانک در برابر صرب ها استفاده کرد. مدل ها M-47: با برجك T42 و يك توپ 90 ميليمتري M-47m:اين نوع، مدل ارتقا یافته نوع M-47 مي باشد كه بالاي 800 دستگاه از آن براي ايران و پاكستان توليد شد. M-47er3:مدل اسپانيايي با زره بهبود يافته. M6:اين مدل به عنوان يك بلدوزر براي اجراي خاك برداري طراحي شد. استفاده كنندگان: ايران-اردن-سومالی-کره جنوبی استفاده کنندگان سابق: اتریش-بلژیک-کروواسی-قبرس(فقط یک دستگاه)-فرانسه-یونان-عراق(تمام آن ها نابود یا اوراق شد.)-ایتالیا-هلند- پاکستان-ژاپن-پرتغال-عربستان سعودی-اسپانیا-جمهوری خلق چین-ایالات متحده-آلمان غربی-ترکیه-یوگوسلاوی مشخصات کلی نوع:تانک میدان نبرد اصلی کشور سازنده:ایالات متحده آمریکا تولید کننده:کارخانه های Detroit Arsenal Tank و American Locomotive تعداد تولید شده:8676 وزن:46 تن طول:51/8 متر عرض:51/3 خدمه:5 نفر زره:101 میلیمتر سلاح اصلی:یک قبضه توپ 90 میلیمتری M36 نيروي محركه:810 اسب بخار(604 كيلووات) ميزان حمل سوخت:878 ليتر برد:130 كيلومتر سرعت:48 كيلومتر بر ساعت ......................... اطلاعات بيشتر:http://en.wikipedia.org/wiki/M47_Patton مترجم:ali_64

با پیشرفت صنایع نظامی مخصوصا در کشور های صاحب این صنایع مدتهاست که بحث حفاظت راداری مطرح شده و بسیاری از کشورها برای مراقبت از فضای هوایی کشورشان از رادار استفاده میکنند و در این میان با پیشرفت تکنولوژی خود این کشور های صاحب صنعت برای عبور از همین وسیله دفاعی ساخته دست خودشان به هواپیماهای رادار گریز روی آورده اند ! نمونه اینگونه هواپیما ها بسیار است اما یک نمونه خوب ، موفق و بسیار معروف از تیره اینگونه هواپیماها بمب افکن معروف و شناخته شده بی - 2 معروف به شبح است . این بمب افکن نه تنها به خاطر رادار گریز بودنش بلکه به خاطر بسیاری از فاکتور ها و ویژگی های حائز اهمیت و منحصر به فردش به عنوان یکی از طرح های بسیار موفق قرن بیستم به شمار میرود . در زیر توضیحی کوتاه و اجمالی در مورد این پرنده میخوانیم . http://photos1.blogger.com/blogger/5851/2002/320/208948_ph.jpg هواپیمای بمب افکن چندمنظوره سنگین بی - 2 ملقب به شبح توانایی حمل تسلیحات اتمی و غیراتمی را دارد وهمچون بمب افکن هایی چون بی - 52و بی - 1 - بی و با فناوری رادارگریزی بدون دیده شدن توانایی حمله به تمامی نقاط حساس و استراتژیک دشمن را داراست. برنامه ساخت آن از سال ۱۹۸۱ میلادی در آمریکا آغاز شد و نیروی هوایی ایالات متحده سرانجام این طرح را در ۱۹۸۷ مورد تایید قرار داد و دستور ساخت ۱۳۲ فروند هواپیمای عملیاتی را صادر کرد. اما بعد از فروپاشی شوروی سابق نیاز به ساخت این تعداد ، از هواپیمایی چنین گران قیمت بیهوده دیده شد و قرار بر ساخت تنها ۲۰ فروند هواپیمای عملیاتی به علاوه یک هواپیمای آزمایشی گذاشته شد. اولین بمب افکن بی - 2 در ۲۲ نوامبر سال ۱۹۸۸ در پایگاه چهل و دوم نیروی هوایی آمریکا واقع در پالمدیل ساخته شد. اولین پروازش نیز در ۱۷ جولای سال ۱۹۸۹ با همکاری مرکز تست پروازی ادواردز پایگاه نیروی هوایی ادواردز آمریکا انجام شد. برای اولین بار این هواپیمای اسرار آمیز در ۲۲ نوامبر ۱۹۸۸ میلادی در آشیانه پالمدیل کالیفرنیا به نمایش عمومی گذاشته شد. پایگاه نیروی هوایی وایت من اولین پایگاهی بود که در ۱۷ دسامبر ۱۹۹۳ میزبان یک بی - 2 عملیاتی بود . برای ساخت این غول آهنی بسیاری از شرکت های توانمند و معتبر هواپیماسازی با یکدیگر همکاری داشتند، از قبیل شرکت نورثروپ گرومن ، بوئینگ ، گروه سیستم های راداری هاگز و شرکت موتورسازی جنرال الکتریک . البته در بین تمامی این شرکت ها نورثروپ گرومن نقش اصلی را به عهده داشت و به عنوان پیمانکار اصلی ساخت این هواپیما شناخته میشد و بقیه شرکتها در طراحی و یا ساخت قسمتهایی از این پرنده با نورثروپ گرومن همکاری داشتند . بخش آموزشی هاگز هم وظیفه آموزش و تعلیم خلبانان بی - 2 را به عهده داشت. http://www.flyinthesky.it/images/b-2/B-2-109.jpg نیروی هوایی آمریکا ساخت هواپیماهای بی - 2 را در سه گروه جدا درخواست کرد که به گروه های ۱۰،۲۰ و ۳۰ معروف شدند. ابتدا ۶ هواپیما تست و ۱۰ فروند هواپیما در گروه ۱۰، 3 فروند در گروه ۲۰ و ۲ فروند در گروه ۳۰ ساخته شد. طراحی هواپیماهای هر گروه با دیگری نسبتاً فرق داشت زیرا قرار بود هر کدام وظیفه خاصی را انجام دهند. گروه ۱۰) : هواپیمای موجود در این گروه آماده برای نبردهای محدود و بدون هیچ لانچری برای پرتاب موشک های هدایت شونده بودند و تنها قادر به حمل بمب های ۲۰۰۰ پوندی ام - کی - 84 و بمب های اتمی گرانشی بودند. تمامی هواپیماهای بی - 2 که در گروه ۱۰ هستند در پایگاه هوایی وایت من جای دارند. گروه ۲۰ : هواپیماهایی بودند که توانایی حمل هر دو نوع تسلیحات اتمی و غیراتمی را به علاوه موشک های هدایت شونده جی ای ام را داشتند. بعدها این پرندگان به بمب های خوشه ای نیز تجهیز شدند. گروه ۳۰ : این هواپیماها از کامل ترین بمب افکن های نیروی هوایی به حساب می آیند. اولین فروند از گروهان ۳۰ در 7 آگوست سال ۱۹۹۷ تحویل داده شد. این بمب افکن ها نسبت به گروه های ۱۰ و ۲۰ بسیار پیشرفته تر بودند و توانایی حمل انواع تسلیحات را داشتند و همچنین فناوری رادارگریزی در آنها در نهایت دقت و به صورت بهینه انجام شده بود. این هواپیما که بیشتر شبیه یک بال پرنده است توانایی پرواز تا ارتفاع پنجاه هزار پایی و قابلیت سوختگیری در آسمان را نیز دارد. با یک بار سوختگیری می تواند شش هزار مایل دریایی(یک مایل دریایی برابر با ۱۸۵۲ متر است) یعنی حدود ۹۶۰۰ کیلومتر را طی کند و این امر قدرت رسیدن به هر نقطه ای از این کره خاکی را به او تنها در چندساعت اهدا می کند. این هواپیما از بالا حالت دبلیو شکلی دارد. این هواپیما توسط چهار موتور قدرتمند توربوفن شرکت جنرال الکتریک با مدل اف - 118 - جی ای 100تجهیز شده که تمامی موتورها به صورت دو به دو در داخل بدنه جای داده شده اند. هرکدام از موتورهایش ۱۷۳۰۰ نیوتن نیرو فراهم می کنند و با چنین نیروی بالاییست که سرعتی نزدیک سرعت صوت به دست می آید. این موتورها مجهز به سیستم کنترل حرارت هستند تا کمترین حرارت را از خود نشان دهند و رادارهای حساس حرارتی دشمن نتوانند آنها را به آسانی ببینند. یک رادار بسیار قوی به نام ریثون بر روی بی - 2 نصب شده است که یک رادار چندمنظوره است. این رادار تمامی تست های خود را در پایگاه هوایی ادواردز به خوبی گذرانده است و کاملا مطمئن و قابل اطمینان است. سیستم های ناوبری را شرکت راکول کالینز طراحی کرده است. سامانه تاکتیکی با مشخصه تی سی ان - 250 را ساخته و سیستم کنترل فرود نیز که وی آی آر - آ نام دارد توسط این شرکت طراحی و ساخته شده است که بسیار دقیق و هوشمند است. تجهیزات ارتباطی را نیز شرکت راکول پشتیبانی کرده است و حتی یک ماهواره مخصوص ، که مسئولیت کنترل ، هدایت و ارتباط بین تمام بی دو های در حال پرواز در ماموریت های گروهی را به عهده دارد ، توسط این شرکت ( راکول ) برای پشتیبانی بهتر در مدار قرار داده شده است . این پرنده دو سرنشینه است. خلبان در صندلی سمت چپ می نشیند و فرمانده عملیات در صندلی راست مستقر می شود. به همین لحاظ بی - 2 به نسبت بی 1 - بی که نیازمند فرماندهی چهار خدمه و یا بی - 52 که باید پنج خدمه داشته باشد، پیشرفته تر است. محل سوخت گیری هوایی درست در پشت کابین خلبان قرار دارد و به دلیل دید بسیار کم خلبان ، سوخت گیری در آسمان با بی - 2 بسیار مشکل است. و از این خصوصیت به عنوان یکی از معایب این پرنده زیبا یاد میکنند . http://www.tinker-af.org/pics/bombers_b2_0004.jpg تمامی مشخصات رادارگریزی به صورت پیشرفته در آن به چشم می خورد. فناوری کم کردن سطح مقطع راداری به گونه ای کاملاً جدید و با همراهی طراحی آیرودینامیکی بی نظیر بی - 2 توسط مهندسان نورثروپ گرومن انجام گرفته است. همچنین تمرکز خاصی بر مواد جاذب امواج در بدنه بی - 2 دیده می شود. اطلاعات خاصی از فرمول و چگونگی این مواد نداریم و فرمولش به صورت سری در بایگانی نیروی هوایی آمریکا نگهداری می شود و تا کنون نیز فاش نشده است . این مواد تقریباً تمامی انرژی امواج راداری که با بدنه برخورد می کنند را جذب می کنند و اجازه برگشت به آنها را نمی دهند. به احتمال خیلی قوی هرچه هست استفاده از نوعی آلیاژ خاص در بدنه باعث رنگ سیاه این شبح شده است . چون آنگونه که میدانیم سطح این هواپیما فاقد هر گونه رنگ است . با چنین وضعیت (حالت های خاص رادارگریزی) و ارتفاع پرواز بسیار بالای آن، کمتر راداری است که بتواند به راحتی به وجود این شبح در آسمان پی ببرد و به راستی که لقب بسیار شایسته ای برای او انتخاب کردند. http://www.boeing.com/defense-space/military/b2bomber/images/B-2_D4C-122599-01 _375x300.jpg هزینه نگهداری این هواپیماها بسیار بالاست . مواد به کار رفته ، هزینه طراحی ها و سیستمهای آن به اندازه ای است که هر فروند از آنها بالاتر از ۲ میلیارد دلار قیمت گذاری شده اند. و این قیمت حدودا معادل قیمت مقداری طلا هم وزن یک هواپیمای بی دو است . در سال ، ۱۹۹۹ قیمت یک فروند از این هواپیما 2.1 میلیارد دلار اعلام شد. نکته قابل توجه دیگر اینکه تنها هزینه تحقیقات برای ساخت این هواپیمای قول پیکر چیزی در حدود یک میلیارد و ۵7۶ میلیون دلار بوده است . درآمد نفتی ایران سالانه حدود ۲۰ میلیارد دلار است که در این صورت ، ایران بدون هیچ خرجی در سال تنها قادر به خرید ۱۰ فروند از این هواپیمای بمب افکن غول پیکر نامرئی است .( البته این هزینه بدون محاسبه هزینه های نگه داری و به پرواز در آوردن این هواپیماست ) نخستین عملیات اجرایی نظامی بی دو عملیاتی در خاک صربستان بود . این شبه فولادین ( یا بهتر بگوییم آلیاژین ) عملیات پروازی ای را که با هدف تخریب یک سوم خاک صربستان انجام شد با موفقیت کامل به اتمام رساند و سالم به خاک آمریکا بازگشت.این عملیات عملیاتی بدون توقف از پایگاه میسوری آمریکا به کزوو و دوباره بازگشت به پایگاه میسوری بود که با موفقیت کامل به انجام رسید . http://www.tinker-af.org/pics/bombers_b2_0017.jpg پس از عملیات کوزوو ، نوبت به پرواز بر فراز آسمان افغانستان رسید و این ماموریت نیز با رفت و برگشتی بدون توقف و بی هیچ مشکلی به انجام رسید و به این ترتیب طولانی ترین عملیات B-2از پایگاه وایت من در میسوری تا افغانستان به ثبت رسید. در سال1999 بی - 2 برای انجام عملیاتی دیگر به سوی یوگسلاوی به پرواز درآمد. تنها اشتباه بی - 2 در این عملیات منهدم ساختن سفارت چین در بلگراد بود که که بار دیگر موجب افزایش خصومت چین با آمریکا شد . هر چند فرماندهان عملیات در پاسخگویی درخصوص این اشتباه «نقشه های قدیمی شهر» را توجیهی برای انهدام سفارت چین اعلام کردند و با اطمینان به رئیس جمهور آمریکا اعلام کردند که مشکل اصلاً مربوط به سیستم های بی - 2 نبوده بلکه نقشه هایی که در اختیار خلبان قرار گرفته، قدیمی بود. اما در مورد جنگ عراق (2003) پیش از آغاز نبرد مسئولان پروازهای بی دو گفته بودند که : فرماندهان نظامی آمریکا می توانند نهایتاً پس از ۵ ساعت بعد از صدور فرمان خود، پرواز پر رعب و وحشت اشباح را برفراز بغداد مشاهده کنند. اما در طول این جنگ خبر قابل توجهی از بکار گیری و پرواز این شبه رعب آور بر فراز بغداد از طرف مسعولان آمریکایی منتشر نشد و این بار هم هواپیماهای بی دو برای بار دیگر جای خود را به پدران خود ( بی -52 دادند . تنها خبر رسمی مخابره شده محدود به یک مورد میگردد که در آن آمده است : یک مورد، یک هواپیمای بی-2 آمریکا که از پایگاه خود در میسوری برخاسته بود تا سفر رفت و برگشت بدون وقفه 34 ساعته به عراق را طی کند، حدود 80 بمب حدودا 250 کیلوگرمی بر یک پایگاه نظامی عراق تخلیه کرد بی - 2 تمامی تسلیحات خود را به صورت داخلی حمل می کند تا سطح مقطع راداری اش بسیار کم شود. همچنین دو محفظه جدای تسلیحاتی هم در وسط بدنه دارد . و توانایی حمل ، بالای چهل هزار پوند تسلیحات را دارد. بی - 2در آزمایشاتی که اخیراً انجام داده موفق به پرتاب موشک های اتمی بی 61و بی - 83شده است. همچنین موشک نفوذی اتمی بی 61 - 11 را نیز با موفقیت رها ساخته و بعدها حتی موشک پیشرفته هدایت شونده ای جی ام -129را نیز با خود حمل کرده است. در کل در مورد تسلیحات قابل حمل توسط این هواپیما میتوان گفت که این بمب افکن غول پیکر توانایی حمل و بکارگیری : ۱۶ موشک اتمی بی 61 (موشک اتمی نفوذکننده به عمق زمین ) * ۱۶ موشک اتمی بی - 83 (موشک اتمی سقوط آزاد) ۱6موشک اتمی ای جی ام 129 ای سی ام (موشک اتمی پیشرفته کروز با برد تخمینی ۱۵۰۰ مایل) ** ۱۶موشک اتمی ای جا ام 131و اس رام 2 هشتاد موشک غیراتمی ام کا 82 شانزده موشک غیراتمی ام کا 82 سی و شش موشک غیراتمی سی بی یو 87 سی و شش موشک غیراتمی سی بی یو 89 سی و شش موشک غیراتمی سی بی یو 97 هشت موشک موقعیت یاب جی بی یو 27 دوازده موشک موقعیت یاب جی دی ای ام هشت موشک موقعیت یاب - _جی اس او دبلیو 154 ای جی ام هشت موشک موقعیت یاب ای جی ام-137تی اس اس ای ام را در خود دارد . تمامی خلبانان بی - 2 آموزش دیده موسسه هاگز هستند . مدتی پیش مگ ملوین دیل بهترین خلبان این هواپیما شناخته شد و موفق به دریافت نشان خلبان خارق العاده گردید . این خلبان در جریان حمله به افغانستان توانست به طور متوالی و یک سره و بدون توقف به مدت 44 ساعت با این هواپیما پرواز کند. در این مدت او سوخت مورد نیاز خود را از طریق هوا دریافت میکرد . او قبلا خلبان بی - 52بوده و از سال ۱۹۹۸ شروع به پرواز با بی - 2 کرده است . http://bugimus.com/stealth/b2-0.jpg جدول مشخصات : نام : بی - 2 شبح نوع : بمب افکن سنگین چند منظوره استراتژیک موتور : چهار موتور توربوفن مدل اف - 118 , جی ای - 100 ساخت کارخانه جنرال الکتریک نیروی پیشران: 17300 نیوتن برای هر موتور وزن در هنگام برخاست ( ماکزیمم ) : ۳۳۶۵۰۰ پوند (۱۵۲۶۳۵ کیلوگرم) وزن بار مفید : ۴۰ هزار پوند (۱۸1۴۴ کیلوگرم) سقف پروازی : 50000 پا ( 15152 متر ) برد : 6000 مایل دریایی ( 9600 کیلومتر ) با یک بار سوختگیری روی زمین و 10000 مایل دریایی ( 18500 کیلومتر ) با یک بار سوخگیری مجدد در هوا سرعت : - در سطح دریا ۵۶۰ مایل بر ساعت یا ۹۱۵ کیلومتر بر ساعت در ارتفاع ۴۰ هزار پایی (۱۲۱۹۵متری) ۶۳۰ مایل برساعت یا ۱۰۱۰ کیلومتر ابعاد : طول: ۶۹ فوت (20.9 متر)ارتفاع: ۱۶ فوت (5.1 متر)فاصله بین دو سربال: ۱۶۲ فوت (52.12 متر) مساحت سطح بال: 5.‎۴۶۴ متر مربع محصول : شرکت نورثروپ گرومن ایالات متحده امریکا با همکاری شرکتهای بوئینگ، گروه سیستم های راداری هاگز ، موسسه آموزشی هاگز ، شرکت موتورسازی جنرال الکتریک ، شرکت راکول کالینز با همکاری نیروی هوایی ایالات متحده و ... Air-university.blogspot.com

نحوه ی انعقاد قرارداد: قرارداد ساخت اين هواپيما در پي مناقصة انجام شده بين 9 کشور به امضا رسيد. در اين مناقصه 6 شرکت از کشورهاي مختلف آمادگي خود را براي اين منظور اعلام کردند که اين شرکت­ها عبارت بودند از: شرکت کاساي اسپانيا، شرکت ای تی آر ، شرکت آنتونف اکراين، شرکت کتيک چين و شرکت ايليوشين روسيه. هواپيماي چيني­ها به دليل طراحي بسيار قديمي مورد قبول نبود و هواپيماي روس­ها­ نيز نمي­توانست نيازهاي کشور را برآورده سازد. هواپيماي ای تی آر نيز به دليل عدم توانايي پرواز در کلية مناطق ايران و نيز غير­منطقي بودن هزينه­ها از سوي ايران رد شد. هواپيماي کاساي اسپانيا نيز به دليل مسائل تحريم، نتوانست به امضاي نهايي برسد. در نهايت، قرارداد ساخت هواپيماي ايران140 در سال 1375 بين ايران و اکراين به امضا رسيد و کار ساخت در سال 1376 شروع شد. به علت توقف اعتبارات در ميان راه، پروژه با تأخير 3.5 ساله مواجه گرديد و اولين فروند اين هواپيما بعد از 3.5 سال توليد گرديد. ويژگي­هاي هواپيماي ايران 140: هواپيماي ايران 140 نسبت به هواپيماهاي هم رده خود داراي ويژگي­هاي قابل توجهي است: آلودگي صوتي پايين در درون کابين صداي مجاز درون کابين اين کلاس از هواپيماها بايد 85 دسيبل ­باشد که صداي داخل کابين در هواپيماي ايران140 از اين اندازه پايين­تر است. مجموع صداي هواپيما در بيرون آن بايد 281 دسيبل باشد که در هواپيماي ايران140 جمعاً 253 د­سيبل است. لازم به ذکر است که ميزان آلودگي صوتي اين هواپيما از تمامي انواع مشابه آن مانند F-27 و يا دورنير کمتر است و مي­توان گفت اين هواپيما از ساکت­رين توربوپراپ­هاي دنيا است. مصرف سوخت پايين مصرف سوخت اين هواپيما براي هر کيلومتر 1.3 کيلوگرم است که از تمام انواع هواپيماهاي رقيب کمتر است. استفاده از تجهيزات ناوبري روز دنيا ايران 140 از تجهيزاتي استفاده کرده که تا 50 سال آينده بتواند در صحنه باقي بماند. در دو سال گذشته تمامي مقررات جديد در هواپيماي ايران140 اعمال شده است. از آن­جمله مي­توان به نصب سامانه­هاي هوشمند هشدار آتش در کابين مسافر و سامانه­هاي هوشمند اخطار وقوع يخ­زدگي در ارتفاعات اشاره کرد. همچنين ميزان تحمل صندلي ازجی 9 به جی16 افزايش يافته است. همچنين سامانة هشدار­­دهنده براي جلوگيري از نزديک شدن هواپيما به زمين و تجهيزات جلوگيري از تصادف هوايي نيز بر روي اين هواپيما نصب گرديده است .هواپيماي ايران140 تنها هواپيماي توربوپراپ است که در تمام نقاط ايران و در تمامي ساعات مي­تواند پرواز کند. طراحي داخلي و طراحي صندلي­ها و تهوية بر اساس مدل غربي بر اساس گفتة مسؤولين شرکت هواپيما­سازي ايران (هسا)، طراحي داخلي کابين اين هواپيما و طراحي صندلي­هاي آن، تماماً بر اساس مدل غربي است که راحتي و نظر مسافران ايراني در اين زمينه تأمين مي­گردد. همچنين سيستم تهوية اين هواپيما نيز توسط يک شرکت فرانسوي طراحي شده تا تهوية اين هواپيما نيز به بهترين شکل فراهم گردد. سازمان هواپيمايي کشوري ناظر بر توليد ايران140 تمام مدارک اين هواپيما در اختيار سازمان هواپيمايي کشور قرار داده شده است و بازرسان اين سازمان نيز به کشور اکراين رفته­ و تمام مراحل را چک کرده­اند و تمام تست­ها را تا آزمايش نهايي پي­گيري نموده­اند. در حال حاضر سازمان هواپيمايي کشوري در حال ارزيابي نهايي اين هواپيما است تا صحت و تطبيق آن با گواهي­نامه­ها را ارزيابي کند و هسا نيز در حال آزمايش اين هواپيما در کلية نقاط کشور مي­باشد. گفته مي­شود هواپيماي ايران140 گواهينامة نوع را از طرف سازمان هواپيمايي کشوري دريافت کرده است که به زودي به صورت رسمي اعلام خواهد شد. هواپیمای ایران 140با توجه به شرایط اقلیمی وجغرافیایی ایران سازگار می باشد و از احاظ مصرف سوخت ،اقتصادی ومقرون به صرفه است البته در مقایسه با هواپیماهای همکلاس خودش مانند«ای تی آر» هواپیمای مذکور محصول دو کشور ایران و اوکراین بوده و در سال 1993 طراحی و در سال 1995 اولین هواپیما ساخته شد وآزمایشات پروازی خود را با موفقیت به پایان رساند. تاکنون هواپیمای ایران 140 ساخت داخل ،پروازهایی را به مقصد سنندج ، شیراز ،شهر کرد ،خرم آباد،مشهد ،آبادان ،همدان ، زاهدان ،کیش وتهران (ماموریتهایی برای کمک رسانی به مردم زلزله زده ی استان زنجان ، بم)انجام داده وتست های مربوطه را با موفقیت به پایان رسانیده است این هواپیما دارای سیستم های ناوبری جدید از قبیل هدایت ماهواره ای جی پی اس «گلوبال سیستم پوزیتیشنینگ»(سیستم موقعیت یابی جهانی) و سیستم جلوگیری از سانحه ی «تی سی ای اس» و رادار ونشان دهنده ی دیجیتالی مجهز می باشد یکی از مزیت های اصلی این و مهم هواپیمای مذکور یک موتور کمکی«ای پی یو»به دلیل تامین برق هواپیما وسیستم تهویه مطبوع و هوای مورد نیاز جهت استارت موتور می باشد و از مخزن سوخت خود هواپیما تغذیه می شود ودر انتهای هواپیما نصب شده است؛به همین دلیل کمترین نیاز را به تجهیزات مجموعه ی فرودگاهی دارد در این قسمت به خلاصه ای از مشخصات هواپیمای ایران 140 اشاره می کنیم. 1-دارای دو موتور ملخ دار «بی ام ای-117-تی وی 3-توربو پراپ انجین» 2-گنجایش مسافر وبار(این هواپیما دارای حالت مسافری و باری می باشد) الف-52نفر-1450کیلوگرم ب-36نفر-1650 کیلوگرم + 1840کیلوگرم(در قسمت بار هواپیما) ج-28نفر-2650کیلوگرم+1840 کیلوگرم د-20نفر-3650کیلوگرم+1840 کیلوگرم منبع:http://air-university.blogspot.com

تانك K1 88-Tank یکی از تانک های میدان نبرد اصلی کره جنوبی است.این تانک به وسیله شرکتGeneral Dynamics ایالات متحده طراحی شد و در جریان کار،پروژه به شرکت داخلی Hyundai واگذار شد. نام K1 88-tank گاهی بوسیله خارجی ها به اشتباه Type-88 K1 نامیده می شود.(در بعضی از منابع مثلfas نام این تانک Type-88 K1 ذکر شده است.) نام این تانک هم در کره جنوبی بصورت هشت-هشت-تانک خوانده می شود،و کمتر به نام هشتادوهشت-تانک معروف است. هرچند این تانک در سال 1987 در نیروی زمینی و سپاه تفنگداران دریایی وارد خدمت شد،اما به علت برگزاری بازی های المپیک1988 در سئول،این تانک K1 88-tank نام گرفت. مشخصات تانک K1 تانکK1 ،با سلاح خود در حدود 52 تن وزن دارد و با یک توپ 105 میلیمتری خان دار مسلح می شود. زره این تانک نیز، نوعی زره کمپوزیتی می باشد. این تانک به دلیل شباهت های ظاهری آن با آبرامز آمریکایی به وسیله سربازان آمریکایی ساکن کره جنوبی ،فرزند آبرامز خطاب می شود. این تانک به جز شباهت های ظاهری و اندازه،تفاوت های فراوانی با همتای آمریکایی خود دارد،مثلاسیستم کنترل آتش این تانک بیشتر به لئوپارد آلمانی شباهت دارد،موتور این تانک نیز،یک موتور دیزلی آلمانی است که تحت لیسانس در کره جنوبی تولید می شود،همچنین خبری از اورانیوم ضعیف شده زره آبرامز در تانک K1 نیست. پناهندگان کره شمالی نیز در آن دوران اعلام کردند که K1 کاملا نسبت به تانک های کره شمالی برتری دارد،که این امر باعث شد تا کره شمالی نیز به امید مغلوب کردن این تانک تصمیم به ارتقای تانک های T-62 خود بگیرد، با وجود این تلاش ،تانک های کره شمالی باز هم به سطح مطلوبی برای مقابله با K1نرسیدند و حتی کره ای ها در آن زمان به این تانک لقب تانک هیولا دادند. ویژگی های K1A1 اولین تانک از این نوع در سوم آوریل 1996 تولید شد و در 13 اکتبر 2001 رسما وارد خدمت گردید.این تانک به طور کلی همانند پدر خود K1 می باشد،و تفاوت های ملموس شامل:توپ 120 میلیمتری بدون خان که قدرت نفوذ آن بهبود داده شده،سیستم کنترل آتش ارتقاء یافته و دارای سیستم عکس برداری حرارتی KGPS یا (Korean Gunner's Primary Sight) و سیستم KCPS یا(Korean Commander's Panoramic Sight) می باشد. قدرت مقاومت موتور نیز در برابر برخی عوامل افزایش داده شده استFCS این تانک نیز شانس برخورد به هدف را در حالت حرکت تا 90 درصد و بالاتر از آن افزایش داده است.بالاترین احتمال برخورد نیز 98 درصد ثبت شده. زره این مدل نیز به استثنای فقدان اورانیوم ضعیف شده، تقریبا مشابه زره آبرامز است.مسافت یاب لیزری تانک هم بر پایه CO2 می باشد. مدل K1A1 می تواند به راحتی به وسیله شکل توپ،مکان تیربار هم محور و برجک گوشه دار آن(به علت اینکه برجک K1A1 بیش از K1 انحنا دارد.) از تانک K1 تشخیص داده شود. تیربار هم محور تانک K1A1 نیز در محل بلندتری نسبت به K1 نصب شده است. مدل ها K1ARV:خودروی زره پوش شده ای که بر پایه K1 ساخته شده و چرثقیل بر روی این خودرو نصب می شود. K1AVLB:خودروی زرهی پل گذار که بین سال های 1988 تا 1992 با کمک Vickers Defense Systems توسعه داده شد. K1M:طرح پیشنهادی به مالزی برای صادرات بود،این طرح شامل تغییراتی مانند سیستم تهویه هوا و كاهش وزن تانک به 7/49 تن بود. دو کشور مالزی و کره هرگز بر سر این طرح به توافق نرسیدند. K1A1:رجوع به بالا. ................... ویژگی های اصلی: این تانک می تواند با اتکا به سیستم تعلیق گسترده خود،عمل نشستن و ایستادن را به خوبی انجام دهد،که با توجه به محیط تنظیم میشود. عمل نشستن باعث کوتاه شدن نیمرخ تانک و ایستادن باعث افزایش قدرت حرکت و مانور تانک در مناطق ناهموار می شود. قابلیت Kneeling تانک باعث شده تا تانک بتواند در سراشیبی به خوبی از سلاح خود استفاده کند.قدرت تحرک این تانک نیز به آن توانایی بالا رفتن از سربالایی هایی تا 60 درجه را می دهد. هر دو تانک K1 وK1A1 از دو تیربار M60 استفاده میکنند.شامل یک قبضه M60D که به صورت لولایی نصب می شود و یک قبضه M60E2 هم محور.همچنین از تیربار سنگینK6 نیز می توان استفاده کرد. تعداد تا سال 2010،احتمالا 1500 دستگاه تولید خواهد شد. آینده تانک K1 برای جایگزینی با تانک های قدیمی M-48 پاتن تولید شد.در آینده نیز با توجه به تولید تانک پیشرفته K2 Black Panther ،به نظر می رسد تانک های سری K1 باید به عنوان ذخیره استفاده شوند. مشخصات کلی نوع:MBT کشور سازنده:کره جنوبی(!؟) ورود به خدمت:1987-حال شرکت طراح:General Dynamics شرکت سازنده:Hyundai خدمه:4 نفر زره:کمپوزیت توان موتور:1200 اسب بخار برد عملیاتی:500 کیلومتر سرعت:65 کیلومتر بر ساعت انتقال:4 دنده جلو،2 دنده عقب ارتفاع:25/2 متر طول:67/9 (K1) عرض:60/3 سلاح اصلی:K1:توپ 105 میلیمتری KM68A1 K1A1:توپ 120 میلیمتری KM256 .......................................................... منابع:en.wikipedia.org army-technology.com مترجم:Ali_64 استفاده از این مطلب تنها با ذکر نام سایت میلیتاری و مترجم مجاز است.

با سلام. بنده اين مطلب رو با انگليسي ضعيفم ترجمه كردم پس اگر از لحاظ ساختار جمله مشكلي داشت معذرت مي خوام. .......................................... سلاح پانزرفاست یک سلاح ضد تانک ارزان ساخت آلمان نازی می باشد. این سلاح با سلاح Faustpatrone جايگزين شد و تا پایان جنگ جهانی در مدل های مختلف خدمت کرد. پانزرفاست 150 منشاء پیدایش سلاح ضد تانکRPG 2 بود که خود 2 RPG نیز موجب ساخت راکت انداز معروف RPG7 شد. پس به نوعی می توان به راکت انداز مشهور 7 RPG منشاء آلمان نازی داد. طراحی و توسعه این سلاح در سال 1942 بر روی یک مدل بزرگتر با نام فاست پاترون آغاز شد که بعد از مدتی نتیجه ساخت این سلاح ، تولید پانزرفاست شد. یک سلاح ساده با وزنی حدود 10-5 کیلوگرم (تمام مدل ها) ، که بدنه این سلاح یک لوله فولادی به طول 1 متر و قطر 6-4 سانتیمتر (تمام مدل ها) می باشد. همچنین برای تامین نیروی محرکه از مقداری باروت سیاه در درون لوله استفاده می شود. سر جنگي اين سلاح داراي قطر 15 سانتيمتر و وزنی حدود 3 کیلوگرم است که شامل 800 گرم مواد منفجره می باشد. در آخرین مراحل جنگ بسیاری از سربازان تنها پانزرفاست را به عنوان سلاح دریافت می کردند و هیچ سلاح دیگری به آن ها داده نمی شد که این امر موجب شد تا تعدادی از ژنرال های آلمان به طور کنایه از سربازان بخواهند که پس از استفاده از سلاحشان از بدنه آن به عنوان چماق به جای سلاح جنگی استفاده کنند. بسیاری از سلاح های پانزرفاست در جریان جنگ به فنلاند فروخته شد که آن ها توانستند استفاده تقریبا مناسبی را از پانزرفاست داشته باشند چون نیروهای فنلاندی به خوبی نبود سلاح ضد تانکی را که بتواند به راحتی تانک های شوروی مانند T-34و IS_2را از بین ببرد، احساس می کردند. این سلاح همچنین توسط نیروهای شوروی نیز به غنیمت گرفته و استفاده شد. تولید مداوم پانزرفاست سبب شد که اصلاحات زیادی بر روی این سلاح صورت گیرد و در نتیجه این سلاح در مدل های مختلفی ارائه گردید. مدل های مختلف 1- پانزرفاست 30 klein پانزرفاست 30 klein (کلین به معنای کوچک) اولین بار در تابستان 1943 تحویل داده شد. عدد 30 نشانگر برد ماکسیمم این سلاح ( 30متر) می باشد. قطر لوله این مدل 4/4 سانتیمتر می باشد. 95 گرم باروت سیاه به منظور تامین نیروی محرکه در لوله است که می تواند پرتابه ای به وزن 9/2 کیلوگرم که شامل 800 گرم مواد منفجره است را پرتاب کند. این سلاح می تواند 150 میلیمتردر زره نفوذ کند. وزن کلی این سلاح 25/3 کیلوگرم است. 2- پانزرفاست 30 یک مدل ارتقاء یافته پانزرفاست کلین می باشد که در اواخر سال 1943 ظاهر شد. این مدل دارای سر جنگی بزرگتری با قدرت نفوذ بهبود داده شده (200 میلیمتر در زره ) می باشد و مانند پانزرفاست کلین دارای بردی معادل 30 متر می باشد. 3- پانزرفاست 60 این مدل رایج ترین مدل پانزرفاست می باشد که تولید آن در آگوست 1944 آغاز شد. این مدل دارای برد کاربردی 60 متر و سرعتی معادل 45 متر بر ثانیه می باشد. (که در این صورت برای مورد اصابت قرار دادن هدفی در ماکسیمم برد خود 3/1 ثانیه زمان لازم دارد) برای رسیدن به این سرعت بالاتر نسبت به مدل های قبلی قطر لوله به 5 سانتیمتر و باروت سیاه مورد نیاز برای نیروی محرکه به 134 گرم افزایش یافت همچنین سیستم مکانیزم شلیک و دید بهبود داده شده است. این مدل 1/6 کیلوگرم وزن دارد و می تواند مانند مدل قبلی 200 میلیمتر در زره نفوذ کند. 4- پانزرفاست 100 این مدل را می توان از نظر کمی و تعداد سلاح تولید شده آخرین مدل پانزرفاست دانست که در نوامبر 1944 وارد صحنه شد. قطر لوله پانزرفاست 100 ، 6 سانتیمتر است و برد این مدل 100 متر می باشد و دارای 190 گرم باروت سیاه جهت تامین نیروی محرکه می باشد که این افزایش موجب شد سرعت آن به 60 متر بر ثانیه برسد. این مدل دارای 6 کیلوگرم وزن است و می تواند 220 میلیمتر در زره نفوذ کند. 5- پانزرفاست 150 و 250 پانزرفاست 150 در تعداد بسیار محدود در اواخر جنگ تولید شد. این مدل دارای طراحی اصلاح شده فوق العاده ای و دارای سرعتی معادل 85 متر بر ثانیه و همچنین بر قدرت نفوذ در زره این مدل نیز افزوده شد. این مدل به زمینه ای برای ساخت آر پی جی 2 تبدیل شد.اما پانزرفاست 250 در سپتامبر 1945 وارد خط تولید شد اما قبل از توسعه کامل این سلاح جنگ تمام شد واین طرح نیمه تمام ماند. ................................................ پانزر فاست 3: این سلاح ، سلاحی متفاوت از سایر مدلهای قبلی خود می باشد و با مکانیزم کاری جداگانه ای کار می کند که با فاصله زمانی طولانی بعد از مدل های قبلی خود ( توسعه بین سالهای 1978 تا 1985 و ورود به خدمت در سال 1992) وارد خدمت شد و به طور کلی این سلاح به عنوان سلاح متفاوتی از دیگر مدل های پانزرفاست تلقی می شود و ویژگی های کاملا متفاوتی دارد. مشخصات کلی: کشور سازنده: آلمان نازی سابقه شرکت در جنگ: جنگ جهانی دوم تولید: 1945 تا1943 تعداد تولید شده: بالای 6 میلیون ( در تمام مدل ها) طول: 1متر کالیبر:149 م.م ( پانزرفاست 30) برد: 30 متر (پانزرفاست 30 ) ................................................ اطلاعات بيشتر: http://en.wikipedia.org/wiki/Panzerfaust استفاده از اين مطلب با ذكر نام وب سايت ميليتاري و نام نويسنده مجاز است.

تانك آرجون يكي از تانك هاي ميدان نبرد اصلي هند است كه به وسيله سازمان تحقيقات و توسعه دفاعي هند( DRDO=Defence Research and Development Organisation ) طراحي شد.نام اين تانك از نام آرجونا،یکی از قهرمانان حماسی هند گرفته شده است. تاریخچه به طور کلی هند قصد داشت،آرجون را به یک تانک40 تنی که با یک توپ 150 میلیمتری مجهز می شد،تبدیل کند.اما احتیاجات پروژه به یک تانک 5/58 تنی که با یک قبضه توپ 120 میلیمتری مسلح می شود،تغییر کرد.پروژه این تانک به دلیل سازگار کردن آن با شرایط آب و هوایی خشن هند به طول انجامید. در طی مراحل توسعه تانک آرجون،هند کار را به کارخانه ماشین آلات سنگین که در شهر آوادی قرار گرفته،واگذار کرد.این کارخانه پیش از این تانک T-72 و Vickers را توليد كرده بود.در نهايت نيروي زميني هند،سفارش 124 دستگاه از این تانک را داد.15 تانک اول هم اکنون فعال هستند و از 109 دستگاه باقی مانده،5 دستگاه دیگر در حال گذراندن مراحل آزمایشات هستند.همچنین دوباره از الباقی تانک ها،14 دستگاه از آنان باید در سپتامبر 2007 تحویل نیروی زمینی هند می شدند.هم اکنون ظرفیت تولید این کارخانه 30 دستگاه از این تانک در سال است که نیروی زمینی هند،خواهان افزایش آن به 50 دستگاه در سال می باشد. آرجون جزء بیشترین تانک های تست شده در دنیا می باشد.(فقط به عنوان مثال این تانک بیش از 10000 آزمایش شلیک انجام داده)،نیروی زمینی هند نیز از نتایج آزمایشات انجام شده،کاملا راضی بوده است. DRDO هم اكنون در حال برنامه ريزي براي توسعه تانكي با نام Arjun Mark-2 براي آينده مي باشد.اين تانك از يك سيستم پيشرفته مديريت رزمي،هدف گیری اتوماتیک و یک سیستم حفاظت فعال استفاده خواهد کرد. ویژگی ها 1-تسلیحات: این تانک به وسیله یک توپ 120 میلیمتری مسلح شده است.به علاوه این تانک توانایی شلیک تسلیحات انرژی جنبشی (APFSDS) و موشك هاي ضد تانك اسرائیلی لاهات(LAHAT) را نیز دارا می باشد. همچنین این تانک با یک مسلسل 7/12 میلیمتری و یک مسلسل 62/7 میلیمتری هم محور،مسلح شده است. توپ اصلی این تانک،یک سلاح بی نظیر است که برای فواصل دور بسیار دقیق می باشد. 2-هدایت و... سیستم دید گرمایی این تانک ابتدا به وسیله ساژم تولید شد،اما سپس به جای این سیستم از یک سیستم بومی(BEL) ، استفاده شد و طراحی این سیستم بومی گامی بسیار مهم در صنایع دفاعی هند به شمار می رود.سیستم های الکترونیکی این تانک توانایی استقامت تا دمای 60 درجه سلسیوس را دارا می باشد. هدایت این تانک نیز بر پایه سیستم GPS می باشد،همچنین سیستم مدیریت نبرد این تانک توانایی ایجاد شبکه و ارتباط با سایر تانک ها را دارا می باشد. 3-حفاظت تانک آرجون با شیوه های غربی طراحی شده است که این نحوه کار مخصوصا در روش های حفاظتی این تانک مشهود است.خدمه این تانک 4 نفر بوده و زره این تانک یک زره کمپوزیت سنگین می باشد.همچنین در حفاظت این تانک نکات بسیاری لحاظ شده است،از جمله،تفکیک بخش مهمات از خدمه،سیستم آشکار سازی یکپارچه،حفاظت N.B.C و .... همچنین قطعات واکنشگر(ERA) نیز می تواند بر روی تانک نصب شود،هرچند که زره کمپوزیت کانچان(به معنی طلا) نیز به تنهایی برای حفاظت تانک،کافی است.آرجون دارای سیستم هشدار دهنده لیزری می باشد و نارنجک های دودزا برای استتار تانک استفاده می شود. برجک این تانک به شدت به وسیله زره کمپوزیت حفاظت می شود.طراحی منحصر به فرد زره ،توانایی مقاومت در برابر گلوله های HEAT و APFDS را به آن می دهد. تحرک و موتور توان موتور این تانک 1400 اسب بخار می باشد،که با یک جعبه دنده داخلی یکپارچه شده است.همچنین خنک کننده آرجون،مخصوص شرایط آب و هوایی بیابان ساخته شده است.همچنین این تانک توانایی عبور از آب خود را با 20 دقیقه حرکت در زیر 6 فیت آب نشان داد. یک موتور جدید نیز با توان 1500 اسب بخار برای این تانک،در حال توسعه می باشد. مشخصات کلی نوع:MBT کشور سازنده:هند وزن:5/58 تن طول:638/10 متر عرض:864/3 متر ارتفاع:32/2 متر خدمه:4 نفر(شامل:فرمانده،توپچی،لودر و راننده) سلاح اصلی:توپ 120 م.م به همراه موشک ضد تانک LAHAT توان موتور:1400 اسب بخار(1040 کیلووات) برد عملیاتی:450 کیلومتر سرعت:72 کیلومتر بر ساعت .................................. اطلاعات بیشتر: http://en.wikipedia.org/wiki/Arjun_MBT مترجم:Ali_64 استفاده از این مطلب با ذکر نام وب سایت میلیتاری مجاز است.

خلاصه TAM (به معناي تانك متوسط آرژانتيني در زبان اسپانيايي) تانكي است كه هم اكنون در خدمت نيروي زميني آرژانتين مي باشد. به علت فقدان تجربه و تكنولوژي كافي وزارت دفاع آرژانتين قراردادي را با كمپاني آلماني Thyssen-Henschel به منظور انتقال تكنولوژي لازم منعقد كرد.تانك به وسيله يك گروه از مهندسان آلماني و آرژانتيني بر پايه شاسي IFV)Marder)آلماني توسعه داده شد.اين طرح نياز نيروي زميني آرژانتين را به يك تانك مدرن،با سرعت بالا و نیمرخ کوتاه و وزن کم تامین کرد.توسعه تانک در سال 1974 آغاز و پیش نمونه های آن در سال 1977 کامل شد و تولید اصلی نیز در سال1979 آغاز شد. در اثر مشکلات اقتصادی،آرژانتین مجبور به بستن خط تولید در سال 1983 شد.سرانجام دوباره در سال 1994 تولید تانک از نو آغاز، و تا زمانی که نیاز نیروی زمینی به 200 تانک تامین شد،ادامه یافت.بر پایه شاسی این تانک نیز 7 نوع متفاوت خودرو نظامی دیگر مانند هویتزر 155 میلیمتری خودکششی و خودروی خمپاره انداز ساخته شد.سوار کردن قطعات نیز در تاسیسات محلیTAMSE در فضایی با مساحت 9600 مترمربع انجام شد.به جز خودروهای ساخته شده برای نیروی زمینی آرژانتین،تعدادی خودرو نیز برای نیروی زمینی پرو ساخته شد،که این خودروها نیز به علت لغو شدن قرارداد،دوباره به نیروی زمینی آرژانتین بازگشت.همچنین 17 دستگاه از نفربرهای ساخته شده بر پایه شاسی این تانک در یوگسلاوی سابق،برای ماموریت حفظ صلح سازمان ملل به کار گرفته شد. توسعه: (تاریخچه،تحرک،تسلیحات،دید و ..) در جریان دهه 60،آرژانتین به دنبال جایگزین کردن خودروهای جدیدی به جای تانک قدیمی انگلیسی Sherman Firefly ،خودروی زرهی آمریکایی M8 Greyhounds و خودروی نیمه شنی M3A1 که بعد از جنگ جهانی دوم دریافت کرده،بود. با وجود تلاش هایی که برای تامین تجهیزات از ایالات متحده کرد،آرژانتین تنها توانست خرید 50 دستگاه M41 Walker Bulldogs و 250 دستگاه نفربر زرهی M113 را تضمین کند و این باعث شد که آرژانتین به طرف اروپا روی بیاورد.آرژانتینی ها امیدوار بودند که بتوانند با استفاده از تکنولوژی اروپایی ها،دیگر خودشان در داخل و به صورت بومی،تسلیحات مورد نیازشان را تولید کنند. سرانجام آرژانتین 80 دستگاه تانک سبک AMX-13 ،به علاوه 180 دستگاهAMX-VCI و 24 عراده هویتزر AMX-155 F3 را از دولت فرانسه دریافت کرد و نیز توانست حدود 40 دستگاه AMX-13 و 60 دستگاه AMX-VCI را در داخل بسازد،همچنین آرژانتینی ها تانک آلمانی لئوپارد 1 و تانک فرانسوی AMX-30 را برای جایگزینی با تانک های شرمن،آزمایش کردند.در سال 1973 وزارت دفاع آرژانتین،یک سری از مشخصات و نیازهای تانکی را که باید از دهه 80 وارد خدمت می شد،ارائه داد. این مشخصات شامل یک توپ مدرن 105 میلیمتری،دو قبضه تیربار،نارنجک انداز،برد جاده ای حداقل 500 کیلومتر،حداکثر سرعت 70 کیلومتر بر ساعت و وزنی که نباید بیش از 30 تن باشد،بود.همچنین باید در طراحی ملاحظه زیرساخت های موجود آرژانتین شامل توانایی خطوط راه آهن،پل ها و جاده ها می شد.در اواخر سال 1973، MATP (پروژه تانک متوسط آرژآنتینی) با هدف کلی مطالعه،طراحی و توسعه یک تانک برای آینده آرژانتین،آغاز شد. کمبود تجربه و تکنولوژی لازم،دولت آرژانتین را مجبور کرد که به دنبال یک کمپانی خارجی برای تهیه تکنولوژی لازم،بگردد.سرانجام قراردادی با کمپانی آلمانی Thyssen-Henschel منعقد شد،در جریان این قرارداد بر سر انتقال تکنولوژی لازم توافق شد،که در نتیجه برنامه ای برای توسعه یک تانک با مشخصات مذکور دولت آرژانتین،تحت نظر یک تیم فنی متشکل از مهندسان آلمانی و آرژانتینی آغاز شد.سرانجام تصمیم بر این شد تا از بدنه نفربر آلمانی Marder استفاده شود و همچنین شاسی برای حمایت بیشتر از وزن تانک،تقویت شد.دو پیش نمونه در اواخر 1976 و اوایل 1977 ساخته شد که بلافاصله برای مدت دو سال تحت تست های گوناگون و زیادی قرار گرفت و درجریان این آزمایشات،تانک بیش از 10000 کیلومتر را طی کرد.همزمان با این اقدامات،دو پیش نمونه دیگر هم برای پیشبرد رسیدگی و مطالعه در مورد طرح خودروهای جدید نظامی،ساخته شد. قدرت آتش تانک جدید،با نصب یک توپ 105 میلیمتری L7A1 تامین شد،ولی سرانجام این توپ با مدل اصلاح شدهL7A2 تعویض شد.اما دوباره این توپ نیز با توپ 105 میلیمتری Rh-105-30 رین متال عوض شد.این توپ آلمانی در آرژانتین با نام FM K.4 Modelo 1L تولید می شود.مزیت و نکات مثبت توپ Rh-105-30 شامل،وزن کم(به منظور کاهش وزن تانک که مورد توجه دولت بود.)،اندازه جمع و جور و مهلک بودن آن بود،این توپ بر روی تانک TAM از شعله پوش استفاده نمی کند و می تواند تا 18 درجه بالا و تا 7- درجه پایین بیاید.این توپ می تواند مهمات انرژی جنبشی M735A1 را به راحتی شلیک کند. M735A1 نیز می تواند در 370 میلیمتر زرهی که در فاصله 1000 متری قرار دارد،نفوذ کند.همچنین این توپ می توان مهمات HEAT و HESH را نیز شلیک کند. سلاح فرعی این تانک نیز شامل یک GPMG م.م 62/7 هم محور به نام FN MAG 60-40 و یک FN MAG 60-20 که برای مقابله با تهدیدات هوایی بر روی برجک نصب می شود. لازمه انتخاب موتور برای این تانک،وزن کم،متراکم بودن و سرعت و شتاب بالا بود،به این منظور موتور دیزلی 6 سیلندر MB-833 Ka 500 از MTU فردریش شافن با توان 720 اسب بخار انتخاب شد،در نتیجه نسبت نیرو به وزن تانک به 24 اسب بخار برای هر تن رسید. سرعت تانک نیز در جاده 75 کیلومتر بر ساعت و در خارج از جاده 40 کیلومتر بر ساعت می باشد.برد تانک تنها با استفاده از مخازن سوخت داخلی با ظرفیت 680 لیتر،590-500 کیلومتر می باشد و در صورت اضافه کردن دو مخزن سوخت 200 لیتری خارجی،برد تانک تا 800 کیلومتر افزایش می یابد. سیستم انتقال قدرت تانک نیز از نوع Renk HSWL-204 اتوماتیک به همراه یک تبدیل کننده هیدرودینامیکی می باشد.برای ترمز نیز از دیسک های ترمز هیدرولیکی استفاده می شود. حفاظت این تانک نیز بر پایه نیمرخ کوتاه برجک(طراحی شده بر اساس Leopard 1A4 می باشد.)،سطح شیب دار بدنه (32 درجه در پهلو ها) و زره می باشد. جلوی برجک نیز با 50 میلیمتر زره فولادی حفاظت می شود.وزن کم و زره نسبتا سبک تانک باعث تحرک بالای تانک در ناهمواری ها می شود. به جز پریسکوپ های فرمانده،یک پریسکوپ PERI R12 که برای تانک Leopard 1A4 طراحی شده،برای خدمه تعبیه شده است. توپچی و لودر نیز دارای یک پریسکوپ برای دید در روز هستند.برای شلیک در شب یک دوربین LLLTV نصب شده که همراه با حرکت لوله توپ اصلی،حرکت می کند.همچنین برنامه ای برای ضخیم و تقویت زره و افزایش حفاظت تانک انجام شد. مدل ها تعدادی خودرو از روی شاسی این تانک ساخته شده.همچنین برنامه ای برای ساختن یک IFV در سال 1977 پایان یافت و در نتیجه مدل VCTP ساخته شد. این خودرو می تواند یک گروه 12 نفری را جا به جا کند،فرمانده همراه یک تفنگدار در برجک قرار می گیرد،بقیه نیز در پایین قرار می گیرند.یک نفر نیز از تیربار بدنه استفاده می کند. عکس:یک دستگاه VCTP سلاح اصلی VCTP،یک autocannon م.م 20 ، Rh-202 رین متال است که می تواند از مهمات DM63 استفاده کند.همچنین یک قبضه تیربار 62/7 میلیمتری بر روی برجک قرار گرفته.افراد نیز می توانند از دری که پشت بدنه تعبیه شده،پیاده شوند.مدل های دیگر شامل:هویتزر 155 میلیمتری VCA 155،خودروی خمپاره انداز VCTM(دارای خمپاره انداز 120 میلیمتری AM-50)،خودروی رزمی VCPC،راکت انداز VCLC،آمبولانس VCAو VCA (ARV)می باشد،که توضیح مشخصات هرکدام نیاز به بحث جداگانه ای دارد و دوستان برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد ویژگی های این خودروها می توانند یه منبع مراجعه کنند. تولید ساخت تانک TAM در سال 1979 با هدف تولید 200 تانک و 312 دستگاه VCTP آغاز شد،اما زمانی که در سال 1983 تولید موقتا پایان یافت،تنها 150 دستگاه تانک TAM و 100 دستگاه VCTPتولید شد.70 درصد تانک ها در آن زمان در کارخانه داخلی TAMSEو 30 درصد در آلمان ساخته شد.کارخانه داخلی TAMSE دارای فضای 9600متر مربع و کاملا سرپوشیده است و دارای 2 انبار اصلی برای ذخیره مصنوعات می باشد،همچنین دارای یک لابراتوار کنترل کیفیت ،یک اتاق تست موتور وشلیک و یک دفتر پروژه می باشد. صادرات اگرچه TAM هرگز به کشوری صادر نشد،ولی تعدادی از کشورها نسبت به این تانک علاقه نشان دادند.مالزی در سال 1981 قراردادی را برای خرید 102 دستگاه خودرو از خانواده TAM،شامل تانک،VCTPو VCRT(با تغییر به نام های شیر،ببر و فیل) امضاء کرد.اما در نهایت این قرارداد لغو و مالزی تانک لهستانی PT-91 را انتخاب کرد.قرار داد پرو نیز همانطور که گفته شد،به دلیل عدم تامین بودجه لازم لغو گردید.قرارداد مشابه ای نیز با پاناما بسته شد،ولی بعدا به دلایل نامعلومی کنسل شد.همین مسائل برای چند کشور دیگر هم تکرار شد. در خاورمیانه نیز ایران و عربستان سعودی نسبت به این تانک علاقه نشان دادند،اما معامله با ایران به علت درخواست عربستان و عراق از آلمان به نتیجه نرسید.(تنها نقل قول از منبع،صحت مطلب تایید نشده است). همچنین معامله با عربستان نیز به علت درخواست رژیم اشغالگر قدس از آلمان به جایی نرسید. تاریخچه جنگی اگرچه تانک TAM سابقه حضور در هیچ جنگی را نداشته،اما 17 دستگاه VCTP در یوگسلاوی به وسیله یک گردان آرژانتینی در ماموریت حفظ صلح سازمان ملل،به کار گرفته شده. عکس:راکت انداز VCLC مشخصات کلی نوع:Medium Tank(?) کشور سازنده:آلمان و آرژانتین استفاده کننده:آرژانتین وزن:5/30 تن طول:75/6 متر عرض:25/3 متر ارتفاع:42/2 متر خدمه:4 نفر سلاح اصلی:یک قبضه توپ 105 م.م FM K.4 Modelo 1L سلاح فرعی:2 قبضه تیربار 62/7 م.م موتور:MTU-MB833 Ka-500 توان موتور:720 اسب بخار(537 کیلو وات) برد:بدون مخزن خارجی،حداکثر 590 کیلومتر(؟) سرعت:75 کیلومتر بر ساعت ............................................ اطلاعات بیشتر: (http://en.wikipedia.org/wiki/TAM_(tank مترجم:Ali_64 استفاده از این مطلب تنها با ذکر نام مترجم و وب سایت میلیتاری مجاز است.

مقدمه امروزه جهت حمله به یک ناو، در ابتدای امر باید از یک سیستم راداری و جنگ الکترونیکی قوی برخوردار بود. در غیر این صورت ناو مذکور از چند طریق به پدافند فعال و موثر خود می پردازد. حمله زیر سطحی: از طریق جنگ الکترونیکی، انواع اژدر، هدفهای کاذب و منفجر شونده و نهایتا هلیکوپتر ضد زیر دریایی، حملات زیر سطحی دشمن خنثی می گردد. حمله سطحی: این حملات عمدتا به وسیله موشکهای سطح به سطح شلیک شده توسط رزمناوهای دشمن و یا موشکهای ساحل به دریا صورت می گیرد که روش پدافندی متعارف در این حالت انجام می شود. یکی از این روش ها نیز سیستم پدافند نقطه ای فالانکس است. حمله هوایی: مسلما بمباران متعارف دیگر پاسخگو نخواهد بود. بنابراین تنها راه، استفاده از موشکهای هوا به سطح یا سطح به سطح می باشد. در این صورت ناو از طریق، جنگ الکترونیک، پرتاب هدفهای کاذب هوایی و موشک ضد موشک (Sea Sparow) اسپارو، موشک دشمن را منحرف یا خنثی و منهدم می نماید. در صورت عملکرد ناقص هر یک از پدافندهای فوق، یکی از جدیدترین سیستمهای دفاع نزدیک ناو فعال می گردد. توپ راداری پدافند نقطه ای فالانکس MK-15(CIWS) : سیستم سلاح MK-15 فالانکس (CIWS به معنای سیستم سلاح متوقف کردن دشمن می باشد) بر اساس دفاع نقطه ای و واکنش سریع، آتش موثر با توسل به سیستم اسلحه 20 میلی متری خود برای برقراری امنیت کشتی های ایالات متحده در برابر تهدیدات موشکهای ضد کشتی که از دیگر سیستمهای دفاعی ناو عبور کرده اند می باشد. فالانکس، به منظور مقابله با موشکهای کروز ضد کشتی و هواپیماهای بال ثابت در شعاع عمل کوتاه طراحی و در نظر گرفته شده است. عملکرد درگیری خودکار و از پیش برنامه ریزی شده فالانکس معمولا با تفکیک قسمتهای مستقل سیستم که هر کدام نقش خود را به خوبی ایفا می کنند می باشد. از قبیل ، جستجو و کشف هدف، ردیابی، ارزیابی تهدید دشمن، اکتساب داده ها، رهگیری، شلیک، انهدام هدف، ارزیابی تخریب دشمن و نهایتا وفرمان آتش بس. فالانکس در سال 1977 بر روی ناو« موج بزرگ »آمریکا(USS Bigelow) مراحل تست آزمایشی خود را سپری کرد و از جنبه خصوصیات تعمیرات و نگهداری قابل اعتماد و اطمینان بود. تولید فالانکس در سال 1978 با سفارش خرید23 دستگاه برای نیروی دریایی ایالات متحده (USN) و 14 دستگاه فروش نظامی خارجی شروع شد. (مسلما فروش خارجی آن به یکی از دو کشور انگلیس و اسرائیل بوده است.) فالانکس یک سیستم کامل سلاح جهت پدافند نقطه ای است و شامل اسلحه ای 20 میلی متری که پدافند نهایی را در برابر اهداف پرنده وارد شونده به حریم ناو تامین می کند. این سیستم بدون مساعدت از دیگر سیستمهای ناو و بطور خودکار با اهدافی مانند موشکهای ضد کشتی سرعت بالا و هواپیماهای ارتفاع پائین که از پوشش پدافند اصلی ناو فرار می نمایند، درگیر می شود. بطوریکه این سیستم یکپارچه، اعمالی چون: جستجو، آشکار کردن، رهگیری، ارزیابی تهدید هدف، شلیک، برآورد تخریب و انهدام هدف را تا وقتی که فرمان توقف عملیات صادر شود به صورت خودکار انجام می دهد. هر دستگاه در جایگاه خود با مونتاژسیستم کنترل آتش و یک زیر سیستم (Sub system) نصب می شود. زیر سیستم کنترل آتش سلاح مرکب است از: رادار جستجو جهت تجسس، ردیابی و کشف اهداف دشمن و راداررهگیر جهت نشانه روی سلاح در حین رهگیری یک هدف. سیستم کنترل آتش منحصر بفرد سلاح، هم اهداف وارد شونده را رهگیری می نماید و هم با صدور و زمان آتش رگبار خودکار گلوله هایش را بر روی هدف می ریزد. فالانکس توانایی تصحیح و تنظیم نشانه روی اهداف متحرک ( مانند موشکهای ضد کشتی هوا به سطح) را تا اصابت گلوله به هدف دارد. (زیر سیستم) ساختار بکار گرفته شده در این اسلحه عبارت است از یک گروه شامل 6 لوله دوار به عنوان سلاح گاتلینگ. اسلحه گاتلینگ در فالانکس، قدرت آتش کالیبر20 میلی متر با گلوله های mm 15 با هسته ثاقب که از فلز سنگین ساخته شده است را فراهم می نماید. همچنین قادر به شلیک گلوله های تنگستن (کرومی) یا اورانیوم تهی شده جهت نفوذ پذیری بیشتر نیز می باشد. سلاح گاتلینگ فالانکس هر دو نوع مهمات فوق (mm20) را در آتشبار 3000 و 4500 تیر در دقیقه و در یک قطار فشنگ 60 و 100 تیری می تواند شلیک نماید. تکیه گاه اصلی فالانکس بر اساس سیستم خود پدافندی استوار است که از اواخر دهه 70 تقریبا بر روی تمامی کشتیهای ایالات متحده نصب شده است. در واقع فالانکس جهت پدافند علیه موشکهای کروز ضد کشتی ارتفاع پائین (ASCMS) ساخته شد و اسم ابتدایی آن نیز «سد کردن مسیر پیشروی موشک» و یا به عبارت ساده تر(Block) بلوکه کردن بوده است. همچنانکه موشکهای کروز ضد کشتی پیچیده تر می شدند و توانایی حرکتی شان نیز افزایش می یافتCIWS ها نیز به دفاع از تهدید دشمن در مناطق ساحلی تبدیل می شدند. فالانکس مدل بلوک 1: این مدل جهت کشف موشکهای ارتفاع بالا، با یک آنتن جستجوگر جدید با حساسیت بالا بهینه شد. مهمات در دسترس آن نیز با 50% افزایش نواخت تیر ارتقاء یافت. نیروی محرکه این مدل پنوماتیکی (گازی- هوایی)، نواخت تیر آن 4500 تیر در دقیقه و شروع استفاده از مهمات نوع تنگستن و همچنین اورانیوم تهی شده در این مدل بود. مدل بلوک 1 با افزایش پوشش ارتفاع بالا، افزایش گنجایش خشاب مهمات وسیع آن، همچنین تغییر در افزایش ارتفاع پوشش اسلحه و نواخت تیر و اصلاح و بهبود امکانات رادار پردازشگر آن بهینه شده است. فالانکس مدل بلوک 1A: نصب یک کامپیوتر جدید با پردازش بالاتر اطلاعات( مدل سخنگوHolc ) جهت در دسترس قرار دادن قدرت بالای پردازش بیشتر ( و لزوم از رده خارج کردن کامپیوترهای دیجیتالی مدلهای گذشته)، بهبود محاسبات کنترل آتش در مانورهای تمرین و حمله، جستجوی مضاعف سلاح با هماهنگی بهترقسمتهای درگیر، و کارکرد بهتر سیستم تصمیم گیری جزو برنامه های بهینه سازی مدلهای جدید با نام بلوک 1A بوده است. فالانکس مدل بلوک 1B: جهت رهگیری موشکهای سطحی (ارتفاع پست): این مدل با قابلیت درگیری در ارتفاع پست با جستجوگر مادون قرمز خود جهت رهگیری و انهدام اهدافی که در ارتفاع پائین حرکت می کنند مانند هواپیما و قایقهای سطحی بهینه و عرضه شد. بطور تطبیق جستجوگرمادون قرمز با سیستم جستجوگر راداری در رهگیری موشکهای ضد کشتی ارتفاع پائین (ASCMS) موجبات افزایش شانس کشتی را در انهدام مهاجم فراهم می نماید. فالانکس بلوک 1B از یک تصویرگر حرارتی فرو سرخ اتوماتیک جهت هدفیابی و رهگیری ویدیویی (AAVT) برخوردار است سیستم تعادل، سلاح را در زوایای مختلف رهگیری به صورت الکترو اپتیکی و سطحی میسر می سازد. توسعه و ارتقاء فالانکس بلوک1B ، جهت توانایی کشف اهداف کوچک سطحی، هدفهای هوایی در ارتقاء و سرعت پائین، هلیکوپتر و درگیری در روز و شب به تصویب رسیده است. 2C :اصلاح و بهبود این سیستم با تامین و یکپارچه سازی توانایی تمامی دستگاههای عمل کننده سلاح انجام شد. عملیات یکپارچه سازی توانایی و قابلیت سیستم در این مدت شامل: کنترل سیستم فرماندهی، حسگرهای (CIWS) گزارش هدف، روش عملکرد و دکترین عملیات گردید. حسگرهای مورد استفاده در صورت دریافت داده های رادار رهگیر، دفاع پوششی و رهگیری اهداف را تا 360 درجه ، جهت سلاح امکان پذیر می نمایند. این موضوع سلاح را به صورت یک کیت در می آورد و باعث اطمینان و راحتی تعمیرات و نگهداری سیستم می گردد. لازم به ذکر است مونتاژ و آماده کردن سلاح بر روی عرشه ناو به محلی محکم جهت استقرار و نصب نیاز دارد. مشخصات MK15-phalanx ماموریت: پدافند موشکی ضد کشتی پیمانکار سازنده: شرکت ریتون سیستم. قبلا شرکت سیستمهای موشکی هیوز و گروه پومانای جنرال دینامیک در سال 1992 وزن : 12500 پوند-5625 کیلوگرم(مدلهای آخر 13600پوند-6120 کیلوگرم) برد: محرمانه- طبقه بندی شده مدل اسلحه: گاتلینگ 6 لول M-61A1 (ام 61 آ 1) نواخت تیر:3000 تیر در دقیقه- مدلهای جدید4500 تیر دقیقه. ( محصولات تولیدی 1988 با فرمان حرکت پنوماتیکی «گازی-هوایی» ظرفیت خشاب: 989 تیر. (مدلهای جدید 1550 تیر فشنگ ) کالیبر: 20 میلی متر نوع مهمات : مهمات تقویت شده ضد زره با هسته گلوله ثاقب (APDS) از نوع اوارنیوم تهی شده و یا تنگستن کروم حسگرها: از نوع جستجوگر تمام فعال و رادار رهگیر رادار جستجو گر: کوباند- دیجیتالی مدل MTI رادار رهگیر: کوباند- پالس داپلر از نوع پالس مونو حسگرهای رادار مراقبتی: از نوع تصویر گرمادون قرمز(فلیر FLIR) اتوماتیک با هدایت کننده رهگیری کنترل آتش: سیستم تشخیص و تنظیم تیر( با قرار دادن هدف در محدوده بسته) گرداننده توپ: نیروی محرکه پنوماتیکی (گازی- هوایی) نیروی محرکه توپ: الکتریکی تاریخ استقرار و شروع به خدمت: 1980 (ابتدا روی کشتی مرجان دریایی) USS coral sea (مدلهای آخر روی کشتی ویسکانسین USS Wisconsin) ................................................................... منبع: http://www.jangafzar.ir

کرنت ئی مدل صادراتی موشک ضد تانک کرنت است که ناتو آن را AT-14 مینامد در سال 1994 توسط KAB روسیه طراحی شد و امروزه در ارتش روسیه خدمت میکند.این سلاح نوین برای جنگهای دهه 90 طراحی شده و توانایی لازم برای مقابله با تانکهای مجهز به زره واکنش دهنده و مرکب را دارد.این سلاح را گرچه نمیتوان از روی دوش شلیک کرد ولی براحتی قابل حمل است.همچنین نفربرهای زرهی چون BMP نیز میتوانند این موشک را حمل کنند.موشک کرنت برای جایگزینی موشکهای هدایت سیمی AT-4 و AT-7 ساخته و به خدمت گرفته شده است.این موشک که به روش هدایت لیزری هدایت میشود در واقع نسل جدیدی از موشکهای ضد تانک هدایت شونده است و در واقع نسل بعد از موشکهای هدایت سیمی است. لانچر موشک بسیار شبیه لانچر موشکهای ضد تانک قبلی مانند AT-4 و AT-5 میباشد لانچر موشک دارای یک غلاف هدفگیری لیزری میباشد.کاربر با استفاده از سایت چشمی که به یک دوربین مادون قرمز متصل است هدف را نشانه رفته و علامت گذاری میکند.بعد از غلاف هدفگیری بطور اتوماتیک هدف را با پرتوی لیزر هدفگیری میکند.در روش هدایت لیزری غلاف هدفگیری یک پرتوی لیزر را به هدف تابانده و بعد از منعکس شدن پرتوی لیزر تابیده به هدف موشک بعد از شلیک امواج منعکس شده،از هدف را تعقیب کرده و با اصلاح مسیر خود را به هدف رسانده و آن را نابود میکند در این روش بعد از هدفگیری توسط کاربر تمامی مراحل بعدی تا انهدام هدف بصورت خودکار انجام میشود.البته در این موشک پرواز کاملا نیز خودکار نیست بلکه موشک بعد از شلیک مانند موشک مالیتکا یا تاو بصورت هدایت چشمی و یا همان هدایت همزمان هدایت میشود ولی بجای سیم و یا فرامین رادیویی از پرتوی لیزر برای هدایت موشک استفاده میشود.این موشک از توانایی حمله به اهداف در شب نیز برخوردار است که میتواند در 1200 میلیمتر زره نفوذ کند. این موشک را میتوان بر ضد انواع اهداف میدان جنگ مانند سنگرهای تیربار نیز استفاده کرد.برد AT-14 برابر 5 کیلومتر است.این موشک را باید نوینترین موشک ضد تانک زمینی پایه روسها نام برد. ..................................................... مجله جنگ افزار

تانک M-84 یکی از تانک های نسل دوم میدان نبرد اصلی است که توسط یوگسلاوی تولید شد. این تانک در نیروهای زمینی کویت،کروواسی،اسلوونی،بوسنی و صربستان مشغول خدمت است. توسعه و تولید تانک M-84 را می توان مشابه تانکT-72روسی دانست که بر روی آن اصلاحاتی شامل اضافه شدن یک سیستم کنترل آتش بومی،زره بهبود یافته و یک موتور با توان 1000 اسب بخار انجام گرفته است. این تانک در سال 1984 توسط نیروی زمینی یوگسلاوی به خدمت گرفته شد و چند سال بعد نیز مدل ارتقاء یافته این تانک با نام M-84A وارد خدمت شد. در اواخر دهه 80 ، پروژه ای برای جایگزین سازی با نام Vahor (به معنای گردباد) آغاز شد. برخلاف M-84،این تانک شباهتی به تانک های روسی نداشت و دارای طراحی نسبتا جدیدی بود،اما این پروژه در جریان از هم پاشیدگی یوگسلاوی متوقف شد. آخرین مدل صربستانی تانک M-84،با نامM-84AB1در سال 2004 پرده برداری شد. این مدل دارای سیستم کنترل آتش جدید،زره Kontakt-5 ERA،سیستم دید حرارتیAgava-2می باشد.این مدل از لحاظ ظاهر و قابلیت ها به تانکT-90Sروسی شباهت دارد.کروواسی نیز مدلی از این تانک را با قابلیت های جدید با نامM-95 Degman یا M-84D تولید کرد. حدود 150 دستگاه تانک M-84 به کویت صادر شد که حدود 500 میلیون دلار به وسیله آن در سال 1990 تا 1991 به دست آمد.از هم پاشیدگی یوگوسلاوی در سال 1991 از ادامه صادرات جلوگیری کرد.کویت در حقیقت تعداد 215 دستگاه از این تانک را سفارش داده بود که هرگز این تعداد تانک در کویت به خدمت گرفته نشد. M-84A به وسیله یک قبضه توپ 125 میلیمتری 2A46 مسلح شده است.تانک M-84 از یک لودر اتوماتیک استفاده می کند که به آن قابلیت 8 بار شلیک در دقیقه را می دهد.مهمات تانک نیز در برجک تانک نگهداری می شود. این تانک همچنین از یک مسلسل 62/7 میلیمتری و یک مسلسل 7/12 میلیمتری برای مقابله با تهدیدات هوایی استفاده می کند. امکانات 12 نارنجک دودزا برای استتار در تانک نگهداری می شود. این تانک توانایی فرو رفتن و حرکت در رودخانه ای به عمق 2/1 متر،بدون آماده سازی قبلی و حرکت در عمق 5 متر با آماده سازی قبلی را دارا می باشد. تانک M-84 دارای حفاظت NBC با کیفیت بالا می باشد.تمامی مدلهای این تانک دارای 3 نفر خدمه می باشند. موتور تانک M-84 اصلی دارای موتور دیزل 12 سیلندر با توان 574 کیلووات می باشد. M-84A نیز دارای یک موتور بهبود داده شده با توان 735 کیلووات(1000 اسب بخار) می باشد. این تانک قابلیت حمل 1200 لیتر سوخت را دارد که در این صورت برد آن 450 کیلومتر و با مخزن سوخت خارجی برد آن را می توان افزایش داد. مدل کروواسی این تانک با نام M-84A4 Sniper دارای یک موتور ساخت آلمان با توان 820 کیلووات (1100 اسب بخار) می باشد و مدل M-95 Degman نیز دارای قوی ترین موتور در بین سایر مدل ها با توان 895 کیلووات (1200 اسب بخار) می باشد. مدرن سازی در سال 2005 مدل جدید این تانک با نام M-84AB1 که بعدا M-2001 نام گرفت ،نمایش داده شد. این تانک نمونه ای از اجرای تغییرات گسترده بر روی تانک M-84AB بود. این مدل جدید مجهز به سیستم دید در شب و یک سیستم کنترل آتش بهبود یافته می باشد. این تانک قابلیت پرتاب موشک های ضد تانک هدایت لیزری را دارا می باشد. تانک های مشابه همانطور که گفته شد تانک M-84 اصلی مشابه تانک T-72 می باشد،همچنین تانک های M-84AB1 صربستانی قابل مقایسه با تانک T-90 روسیه است. طراحی تانک PT-91 Twardy نیز به تانک M-95 Degman شباهت دارد. مدل ها M-84AB این تانک از سیستم جدید کنترل آتش کامپیوتری استفاده می کند. همچنین این تانک از پریسکوپ TNP-160 و پریسکوپ TNPA-65(به عنوان کمکی) استفاده می کند. این مدل در خدمت کویت می باشد. M-84ABN این مدل تقریبا همان مدل M-84AB است که از امکانات هدایت قوی تری استفاده می کند. M-84ABK این مدل نیز دارای امکانات ارتباطی قوی تری می باشد. M-84A4 Sniper این مدل تفاوت هایی با مدل قبلی دارد که از جمله آن می توان به موتور جدید آلمانی آن اشاره کرد. M-84AI (خودروی زره پوش) در اواسط دهه 90 این زره پوش با شاسی تانک M-84A به کمک کارشناسان لهستانی ساخته شد. M-84AB1 یا M-2001 این جدیدترین مدل از تانک های M-84 صربستان می باشد،که آن را با تانک T-90S روسی مقایسه می کنند. M-95 Degman یا M-84D این مدل دارای زره جدید و موتور قوی تر می باشد،همچنین این مدل از قابلیت خوبی برای انجام عملیات در شب ،مه و هنگام طوفان برخوردار است. سرعت این تانک 70 کیلومتر بر ساعت است و از لودر سریع تری استفاده می کند. مشخصات کلی نوع:میدان نبرد اصلی کشور سازنده:یوگسلاوی استفاده کنندگان: کویت-صربستان-بوسنی و هرزگوین-اسلوونی-کروواسی سابقه شرکت درجنگ:جنگ خلیج فارس-جنگ های یوگوسلاوی تعداد ساخته شده:به طور تقریبی 752 دستگاه وزن:41 تن طول:53/9 متر عرض:57/3 متر ارتفاع:19/2 متر خدمه:3 نفر سلاح اصلی:یک قبضه توپ 125 میلیمتری .. سلاح های فرعی:یک مسلسل 62/7 میلیمتری-یک مسلسل 7/12 میلیمتری ضد هوایی ................. مترجم:ali_64 منبع:en.wikipedia.org استفاده از این مطلب تنها با ذکر نام وب سایت میلیتاری مجاز است. ......................... بابت عکس ها به خاطر اینکه در گالری نیست عذرخواهی مي كنم چون هنوز دقيقا نمودونم بايد چه طوري باهاش كار كنم.

با سلام. اگر اين مقاله از هر لحاظ مشكلي داشت عذرخواهي مي كنم چون بضاعت بنده در همين حد بوده. .................................. ناپالم نوعی مایع اشتعال پذیر با کاربرد جنگی است که اغلب در آن از بنزین (جامد شده) استفاده می شود. معمولا در ناپالم از سیالاتی به عنوان تغلیظ کننده جهت افزایش کارایی آن استفاده می شود. این تغلیظ کننده ها دارای این خاصیت می باشند که پس از مخلوط شدن با بنزین به آن حالت ژلاتینی می دهند.(يكي از مزاياي اين خاصيت،چسبيدن به بدن قربانيان است).توسعه ناپالم توسط تیمی از شیمیدانان دانشگاه هاروارد به سرپرستی لوئیز فیزر (Louis Fieser ) در جریان جنگ جهانی دوم توسط ایالات متحده انجام شد. نام ناپالم از نام های مواد سازنده آن گرفته شده است.( NAphthenic و PALMitic اسيد) یکی از مشکلات اساسی موادی مانند ناپالم این بود که این سلاح ها بسیار حساس بود و گاهی اوقات زودتر از حد معمول منفجر می شدند. ناپالم در بمب ها و سلاح های پرتاب شعله (Flamethrowers ) به وسیله ایالات متحده استفاده شد. از دیگر اثرات خطرناک (و البته مفید برای کاربر) ناپالم این بود که به سرعت هوای در دسترس خود را اکسیژن گیری کرده و حجم وسیعی منواکسید کربن ساتع می کند. همچنین در جنگ ویتنام از این سلاح جهت هموار کردن قسمت هایی از زمین برای نشستن مناسب هلیکوپترها استفاده شد. اگرچه ناپالم اختراعی در قرن20 محسوب می شد اما این سلاح بخشی از تاریخ طولانی سلاح های آتش زا در جنگ ها می باشد. بمب های ناپالم برای اولین بار در 17 جولای 1944 توسط هواپیماهاي P-38 آمریکا استفاده شد. نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا در جریان جنگ جهانی دوم شهرهای ژاپن را به وسیله ناپالم بمباران کرد. همچنین این سلاح توسط ارتش ملی یونان در برابر ارتش دموکرات این کشور در جریان جنگ داخلی یونان مورد استفاده قرار گرفت. نیروهای سازمان ملل نيز در کره ، مکزیک در اواخر دهه 60 در برابر پارتیزان های گوئررو و آمریکا در جنگ ویتنام از این سلاح استفاده کردند. مشهورترین روش استفاده از ناپالم ، بمباران هوایی بود. و روشی که نسبت به روش قبلی از مشهوریت کمتری برخوردار بود، استفاده از سلاح های پرتاب شعله (Flamethrowers) توسط پیاده نظام بود(فقط به اين دو روش محدود نمي شود) .(درسلاح های پرتاب شعله از همان ماده اصلی ناپالم اما رقیق تر از حد عادی استفاده می شد) از سلاحهای پرتاب شعله برای از بین بردن مواضع ، سنگرها و ... استفاده می شد. تفنگداران دریایی آمریکا این سلاح را در برابر مواضع ژاپنی ها بسیار موثر یافتند و از آن 2 استفاده کلی میکردند: 1-وسیله ای برای کشتن ، صدمه زدن و از بین بردن 2- وسیله ای برای عملیات روانی و تضعیف روحیه دشمن. آن ها دریافتند که سربازان ژاپنی در مواقعی که از این سلاح استفاده می شد، خیلی راحت تر مواضع خود را ترک می کردند و تسلیم می شدند. اسیران جنگی نیز تایید کردند که آن ها از ناپالم بیشتر از هر سلاح دیگری واهمه داشتند. ناپالم در جنگ کره به طور گسترده استفاده شد، خلبانانی که از منطقه جنگی باز می گشتند، اغلب بیان می کردند که آن ها حمل دو تانکر پر از ناپالم را به استفاده از هر بمب و سلاح دیگری ترجیح می دهند. همچنین نیروی هوایی و دریایی ایالات متحده از این سلاح استفاده گسترده ای بر علیه طیف وسیعی از تجهیزات دشمن( از افراد تا ساختمان ها و تونل ها) کردند. اثر تضعیف روحیه ناپالم بر روی دشمن زمانی آشکار شد که دسته دسته سربازان کره شمالی در برابر هواپیماهای حامل ناپالم در بالای سرشان شروع به تسلیم شدن کردند. ناپالم به تازگی به وسیله یا بر علیه کشورهای ذیل استفاده شد: ایران(1988-1980)، اسرائیل(1982-1967)، نیجریه(1969)، برزیل(1972)، مصر(1973)، قبرس(1974-1964)، آرژانتین(1982)، عراق(2003 ؛ 1991، 1988-1980)، صربستان(1994)، ترکیه(1997،1974،1963)، آمریکا، آنگولا، فرانسه(1965-1954،1954-1946) ناپالم قربانیانش را بسیار سریع می کشد و یا از کار می اندازد. کسانی که از انفجار ناپالم زنده بمانند و دارای سو ختگی درجه 3 بشوند، عروق پوستی آن ها به شدت آسیب می بیند و اثر سوختگی بر روی تمام بدن آن ها به چشم می خورد. اما قربانیانی که زنده بمانند و دارای سوختگی درجه 2 بشوند، درد زیادی را تحمل می کنند ولی خوشبختانه اعصاب و گوشت آن ها سالم می ماند. يكي از قربانيان ناپالم کیم فوک ( یکی از آسیب دیدگان)می گوید: ناپالم یکی از وحشتناک ترین دردهایی است که می توانید در بدنتان تصور کنید، آب در 100درجه می جوشد اما ناپالم درجه حرارت را به 800 الی 1200 درجه سانتیگراد می رساند. یکی از نظامیان سابق آمریکا درباره حادثه ای که در جنگ کره اتفاق افتاد و در اثر آن حدود 12 نظامی این کشور به اشتباه هدف قرار گرفتند، این طور می گوید: « همه چيز، از جمله انسان ها، در اطراف من سوخته بود. مردها خود را ميان برف مي غلتاندند. کساني که آنان را مي شناختم، با آنان قدم زده و جنگيده بودم به من التماس مي کردند زودتر آنان را بکشم. وحشتناک بود. هنگامي که ناپالم پوست را کاملا سوزانده بود، پوست به صورت تکه تکه و همانند چيپس هاي سيب زميني سرخ کرده از صورت، بازوان يا پاهايشان جدا مي شد.» جورج بارت نیز از نشریه نیویورک تایمز استفاده از ناپالم بر علیه مردم یک دهکده در جنگ کره را این طور شرح داد: « اهالي تمام دهکده و مزارع اطراف کشته شده و حالتي را که به هنگام ريختن ناپالم داشتند حفظ کرده بودند : مردي در حال سوار شدن بر روی دوچرخه اش بود، تقريبا پنجاه کودک در يتيم خانه اي سرگرم بازي بودند، مادري به گونه ي غريبي کامل باقي مانده بود.» دادگاه بین المللی استفاده از ناپالم یا هر سلاح آتش زای دیگری را بر علیه مواضع نظامی منع نمی کند اما استفاده در برابر غیر نظامیان از طرف سازمان ملل منع شده است. گزارش ها توسط یکی از خبرگزاری های استرالیا حاکی از آن است که ناپالم در جنگ عراق توسط نیروهای آمریکا استفاده شد.این ادعا به وسیله وزارت دفاع ایالات متحده تکذیب شد اما در آگوست 2003 اعلام شد که خلبانان ایالات متحده و فرماندهان آنها استفاده از بمب های آتش زای مارک 77 را بر علیه مواضع عراقی تایید کردند. سرهنگ راندولف این طور می گوید: ما پلی را در عراق به وسیله ناپالم بمباران کردیم اما متاسفانه بر روی پل تعدادی از مردم عادی وجود داشتند و فقط تعداد کمتری از آن ها را نظامیان تشکیل می دادند، اما ژنرال های آمریکایی عاشق بمباران به وسیله ناپالم بودند و برایشان اهمیت نداشت که چه کسی بر روی پل است. تركيبات ناپالم معمولا مخلوطی از بنزین با عوامل غلظت دهنده می باشد.جدیدترین مواد غلیظ کننده که برای این گونه بمب ها استفاده می شود، عبارتند از: صابون، آلومینیوم و پالمیتات منیزیوم و استئارات. دو نوع متفاوت ناپالم: 1- oil-based with aluminum soap thickener ناپالم نفت پایه با غلظت دهنده صابون آلومینیوم 2- oil-based with polymeric thickener ناپالم نفت پایه با غلظت دهنده پلیمری ( ناپالم- بی یا سوپر ناپالم) ترکیبات Super Napalm يا Napalm -B ناپالم-بی معمولا ترکیبی از بنزین،پلی استیرین و بنزن(C6 H6)می باشد که در جنگ ویتنام استفاده شد. مشهور شدن مشهور شدن ناپالم به جنگ ویتنام بازمی گردد، اما پس از آنکه لزوم استفاده از این سلاح توسط افکار عمومی زیر سوال رفت، باز هم صنعت فیلم سازی این کشور به کمک سیاستمداران آن آمده و دوباره ماجراي حق جلوه دادن آمريكا شروع مي شود. .................................................... اطلاعات بيشتر: http://en.wikipedia.org/wiki/Napalm http://www.globalsecurity.org/military/systems/munitions/napalm.htm استفاده از اين مطلب با ذكر نام وب سايت ميليتاري و نام نويسنده مجاز است.

تانک PT-76، تانکی آبی خاکی متعلق به ارتش شوروی بود که در اوایل دهه 50 معرفی شد و پس از مدتی به تانک شناسایی استانداردی برای نیروی زمینی ارتش شوروی و دیگر کشورهای پیمان ورشو تبدیل شد. این تانک به صورت گسترده به کشورهای دیگر از جمله هند،عراق،کره شمالی و ویتنام و .... (بالای 25 کشور) صادر شد. نام این تانک مخفف دو کلمه Plavayushchy Tank ،به معنای تانک شناگر می باشد. تاریخچه این تانک بین سال های 1951 تا 1949 توسعه یافت و در 16 آگوست 1952 پذیرفته شد. تولید این تانک در سال 1953 در کارخانه تراکتورسازی ولگا گراد(استالینگراد) آغاز شد. در سال 1958 نوع ارتقا یافته این تانک با نام PT-76B پذیرفته و تا سال 1963 در خط تولید باقی ماند. حدود 2000 دستگاه از 7000 دستگاه تانک تولید شده به کشورهای: افغانستان،آلبانی،آنگولا،چین،کنگو،کوبا،مصر،فنلاند،گینه،هند،اندونزی،عراق،لائوس،ماداگاسکار،کره شمالی،پاکستان،لهستان،ویتنام،یوگوسلاوی و.... صادر شد. این تانک هنوز در برخی از این کشورها فعال می باشند. جمهوری خلق چین نیز هنوز درحال تولید تانک Type 63 ، که بر پایه تانک PT-76 است، می باشد. تانک Type 63 به کشورهای پاکستان،سودان،تانزانیا،میانمار و ویتنام صادر شده است. تاریخچه جنگی تانک PT-76 به وسیله ویتنام شمالی چندین بار در جنگ ویتنام(در بخشی از نبرد Khe sanh در سال 1968 و در نبرد Lang vei) به کار گرفته شد. در نبرد لانگ وی تعداد بیست دستگاه تانک PT-76 در برابر کمپ نیروهای ویژه ایالات متحده به کار گرفته شد، در این ماجرا حداقل 5 تانک از این نوع از بین رفت، اما این تانک ها بالاخره ماموریت خود را با موفقیت به پایان رساندند. در سوم مارچ 1969 نیز 5 دستگاه ديگر از اين تانک گرفتار شدند که در نتیجه 2 دستگاه از آن ها به وسیله تانک های M 48A3 آمریکا منهدم شد.همچنین این تانک در جنگ های هند و پاکستان (1971 و1965)،جنگ شش روزه،جنگ یوم کیپور و در آنگولا(1992-1975) فعالیت کرد. خصوصیات تانک PT-76 ،یک تانک آبی-خاکی می باشد؛ به همین علت بدنه این تانک برای تحرک بهتر در آب، کمی حالت قایق وار به خود گرفته است. نیروی محرکه این تانک در آب، به وسیله دو موتور آبی(Water Jet) تامین می شود. این تانک دارای 3 نفر خدمه می باشد و از قابلیت دید در شب و حفاظت NBC بهره نمی برد که باعث کاهش امنیت و حفاظت این تانک شده است. مدل ها PT-76 Model1 PT-76 Model2 PT-76 Model3 PT-76B يا Model4 PT-76M همچنین به تانک های ارتش لهستان یک مسلسل 7/12 میلیمتری اضافه شده است. کره شمالی نیز تانک PT-85 را از روی این تانک طراحی و تولید کرد. دیگر خودروهایی که به وسیله شاسی این تانک ساخته شده: BTR-50 MT-LB OT-62 ZSU-23-4 ASU-85 Frog2 خودروي پرتاب كننده موشك Sam-6 Gainful .......................... مشخصات کلی: نوع: تانک سبک کشور سازنده: اتحاد جماهیر شوروی وزن:14 تن طول:91/6 متر عرض:15/3 متر خدمه: سه نفر زره: 14 میلیمتر سلاح اصلی: یک قبضه توپ 76 میلیمتری سلاح فرعی: یک مسلسل 62/7 میلیمتری نیروی محرکه: 240 اسب بخار(177 کیلووات) برد موثر:260 کیلومتر سرعت: 44 کیلومتر بر ساعت .................................. اطلاعات بيشتر: http://en.wikipedia.org/wiki/PT-76 مترجم:ali_64

مطلبي كه مي خونيد،ترکیب چندتا مطلب از وبلاگ های مختلف است که با هم ادغامشون کردم. ................ نام لبنان اکنون دیگر بانام حزب الله و سید حسن نصرالله گره خورده است . لبنان دیگر زنده بودن خود را مدیون رشادت های حزب الله و در رأس آن سید میداند . سیدی که برخلاف سایر کسانی که داعیه دفاع از لبنان و لبنانی را دارند خالصانه هرچه داشته در طبق اخلاص نهاده است و در این راه حتی پسر ارشد خویش را نیزاز همچون سایر فرزندان لبنان در حزب الله هدیه نموده تا به همگان بیاموزد که در راه هدف فرزندش با دیگر لبنانی ها هیچ تفاوتی ندارد . با شهادت سید هادی , او در لبنان به نماد فداکاری تبدیل شد و با این کار , همه ارزش های موروثی صاحبان سیاست در لبنان را به لرزه درآورد . کسانی که فرزندانشان را برای رهبری احزاب یا موسسات خود تربیت و آنان را مهیا میکردند تا مانند اغلب رهبران عرب , وارث جاه و مقامشان باشند . ..... یک هفته پس از عملیات انصاریه، واقعه بسیار مهم دیگری اتفاق افتاد، در 12 سپتامبر 1997 (21/6/76) دو تن از رزمندگان حزب الله در حمله به یکی از مواضع ارتش اسرائیل در منطقه "جبل الرفیع" در جنوب لبنان به شهادت رسیده و پیکر آنان به دست نیروهای اسرائیلی افتاد. تلویزیون اسرائیل بدون اطلاع از هویت این دو نفر، تصویر خون آلود آنان را به نمایش گذاشت، به سرعت مشخص گردید که یکی از این دو تن، "سید هادی" فرزند سید حسن نصر الله دبیر کل حزب الله می باشد.(1) انتشار این خبر همانند بمبی در جامعه لبنان صدا کرد و تحول بسیار مهمی در پی داشت. http://tinypic.com/ioekxc.jpg در تاریخ لبنان، چه در زمان جنگ داخلی و چه در مقابله با تجاوز نظامی اسرائیل، هیچگاه دیده نشد که فرزند یکی از رهبران گروهای سیاسی و یا شبه نظامیان در راه مبارزه کشته شده باشد. به رغم اینکه رهبران سیاسی لبنان در واقع رهبران گروههای شبه نظامی نیز بودند و تحت رهبری آنان بسیاری از جوانان لبنان جان خود را از دست داده اند، اما همیشه فرزندان این نوع رهبران به دنبال عیش و عشرت و یا تحصیل در اروپا و امریکا بوده اند. اما برای اولین بار یکی از رهبران سیاسی و نظامی فرزند خود را در راه مبارزه علیه اشغالگری اسرائیل از دست می داد. نکته جالب این بود که شهادت سید هادی نصرالله بر اثر بمباران و یا بمبگذاری اتفاق نیفتاد، بلکه به دنبال مشارکت در عملیات نظامی هجومی علیه مواضع ارتش اسرائیل، وی به شهادت رسید و پیکر پاکش به دست ارتش اسرائیل افتاد. این واقعه موجی از احساسات جوشان همدردی، احترام و شیفتگی را نسبت به دبیر کل حزب الله در میان تمامی طوائف مذهبی لبنان در پی داشت به گونه ای که همه آحاد ملت لبنان از هر دین و مذهبی، تحت تاثیر شدید این واقعه قرار گرفتند. رهبران سیاسی لبنان نیز یکی پس از دیگری به دیدار سید حسن نصر الله رفته و ضمن گفتن تبریک و تسلیت به مناسبت شهادت سید هادی نسبت به شخصیت مبارز و صادق دبیر کل حزب الله مراتب قدردانی و احترام خود را ابراز داشتند. این ابراز همدردی و احترام منحصر به لبنان نبود و افرادی چون "امیر عبد الله" ولیعهد عربستان نیز برای اولین بار در تاریخ حزب الله، با ارسال پیام تسلیت برای دبیر کل حزب الله، حمایت خود را از مقاومت اسلامی اعلام نمود. درمیان سخنان سید حسن این نکته توجه مرا جلب کرد که گفت خبر شهادت سید هادی و سه نفر از همرزمانش را روز جمعه ای به او اطلاع دادند که فردای آن روز قرار بوده مراسم پرشوری با حضور توده مردم به منظور همبستگی با مقاومت برگزار شود این مراسم طبق سنت های نوگرایانه شیعه با عزاداری برای امام حسین آغاز میشود و مراسم تعزیه خوانی نام دارد . سید حسن نصرالله به من گفت : سعی کردم با لغو مجلس عزاداری ، برنامه مراسم را تغییر دهم تا برخی گمان نکنند به خاطر هادی و همرزمان او ترتیب داده شده است . این شیوه مناسبی برای استقبال از پیکرهای شهدا نیست . بر شهید نباید گریست . شهید الگو و اسوه و مایه عزت و سربلندی امت است . طبق برنامه قرار بود بعد از مراسم عزاداری سخنرانی کنم . هنگامی که پشت تریبون قرار گرفتم با دهها دوربین تلویزیونی با نورافکن های قوی روبرو شدم . گرما فوق العاده طاقت فرسا بود ، بویژه اینکه نورافکن ها گرمای زیادی تولید میکردند و به چشم انسان آسیب میرساندند مخصوصاً برای من که از عینک استفاده میکردم ، خیلی دشوار بود . لحظاتی بعد از شروع سخنرانی احساس کردم چیزی نمیبینم . از شدت گرما عرق از سرو صورتم سرازیر شده بود و شیشه های عینکم را پوشانده بود . خواستم دستم را دراز کنم و دستمال کاغذی بردارم و عرق روی چشم و صورتم و دست کم شیشه های عینکم را تمیز کنم . اما در یک لحظه به ذهنم رسید که برخی از رسانه ها هویت بیگانه دارند و ممکن است برنامه تولیدی خود را به اسراییل بفروشند و همه گمان کنند که من برای فرزندم گریه میکنم . بنابراین ترجیح دادم صورتم خیس بماند ، ولی به دست دشمن بهانه ندهم که بگوید پدر داغدیده ، پشت تریبون ایستاده بود و برای جوان ارشد خویش گریه میکرد و در عین حال دیگران را به شهادت فرا می خواند . من یکی از خانواده های شهدا بیش نیستم . وصیت نامه سید هادی حمد و ستايش‌ خداوند كه‌ ما را بر دينش‌ هدايت‌ كرد و از شيعيان‌اميرالمؤمنين‌ علي‌ بن‌ابيطالب‌(ع‌)، و از دوستداران‌ بانوي‌ كوثر، فاطمه‌ زهرا ـكه‌ برترين‌ درودها و سلامها بر او باد ـ و از پيروان‌ و دوستداران‌ قلبي‌ رسول‌خدا(ص‌) و امام‌ حسن‌ و امام‌ حسين‌(ع‌)، جوانان‌ اهل‌ بهشت‌ قرار داد. ازخداوند مسئلت‌ دارم‌ كه‌ آنان‌ را شفيع‌ ما و همه‌ مسلمانان‌ در روز قيامت‌ قراردهد. پس‌ از سلام‌ و درود، وصيت‌ نامه‌ خويش‌ را براي‌ شما مي‌نويسم‌: به‌ لطف‌ و ياري‌ پروردگار، اكنون‌ يكي‌ از مجاهدين‌ مقاومت‌ اسلامي‌هستم‌ و با هدف‌ آزادي‌ و دفاع‌ از دين‌ خداوند متعال‌ و حفظ‌ حرمت‌ دين‌، به‌اين‌ جمع‌ پيوسته‌ام‌. از خداوند طلب‌ مي‌كنم‌ كه‌ شهادت‌ در راهش‌ را روزِي‌ من‌گرداند. ستايش‌ خدايي‌ كه‌ مرا موفق‌ گردانيد تا پس‌ از كسب‌ رضايت‌ پدرم‌ مبني‌بر ترك‌ درس‌ و تحصيل‌، براي‌ پيوستن‌ به‌ واحدهاي‌ مجاهدين‌ مقاومت‌اسلامي‌ به‌ اين‌ سعادت‌ دست‌ پيدا كنم‌ و يكي‌ از رزمندگان‌ و جهاد كنندگان‌امت‌ حزب‌ الله‌ باشم‌. خدا را شاكرم‌ كه‌ مرا پذيرفت‌ تا به‌ اين‌ سعادت‌ نائل‌ شوم‌كه‌ در ارتفاعات‌ و كوههاي‌ عظيم‌ «مليتا»، «صافي‌»، «عقماته‌» و «لويزه‌» از پرچم‌دين‌ و ولايت‌ و امت‌ مسلمان‌ و از كودكان‌ و پيران‌ و همه‌ مردم‌ مظلوم‌ دفاع‌ كنم‌و بتوانم‌ در برابر دشمنان‌ خدا و مردم‌، اين‌ جرثومه‌ فساد ـ رژيم‌ صهيونيستي‌ ـبه‌ قيام‌ واجب‌ برخيزم‌ و از دو راه‌ پيروزي‌ِ با عزت‌ و شهادت‌ در راه‌ خدا، به‌ يكي‌نائل‌ شوم‌. پدر عزيزم‌! آقا و سرورم‌، مولا و امينم‌، رهبر، استاد و مرشدم‌! سلام‌ بر تو كه‌ هم‌ پدرم‌ بودي‌، هم‌ سرورم‌، هم‌ رهبرم‌ و هم‌ امينم‌. سلامي‌از صميم‌ قلب‌ بر شما مي‌فرستم‌. سلام‌ بر تو از آن‌ هنگام‌ كه‌ زاده‌ شدي‌، رشد كردي‌، قيام‌ كردي‌ و آن‌هنگام‌ كه‌ مي‌نشيني‌ و آن‌ هنگام‌ كه‌ قرائت‌ مي‌كني‌، هنگامي‌ كه‌ سخن‌مي‌گويي‌ و خطبه‌ مي‌خواني‌، هنگامي‌ كه‌ مي‌خوابي‌ و هنگامي‌ كه‌ برمي‌خيزي‌. سلامي‌ از اعماق‌ وجودم‌ بر تو باد. سلام‌ و اشتياق‌ قلبي‌ ام‌ بر تو كه‌ عطرپيامبر از وجودت‌ به‌ مشام‌ مي‌رسد. پدرم‌! همانا تو مرا تربيت‌ كردي‌، آموختي‌ و ارشادم‌ كردي‌؛ و ان‌ شاء الله‌ باحسن‌ ظن‌ تو، در آينده‌ نيز همين‌ گونه‌ خواهم‌ بود. پدرم‌! شما را فقط‌ به‌ دعا سفارش‌ مي‌كنم‌ و از شما درخواست‌ دارم‌ كه‌ روزقيامت‌ شفيع‌ من‌ باشي‌؛ روزي‌ كه‌ انسان‌ از پدرش‌، صاحب‌ و فرزندش‌ فرارمي‌كند. ملتمسانه‌ و خاضعانه‌ از شما خواهش‌ دارم‌ و برايتان‌ دعا مي‌كنم‌. دعابراي‌ حفظ‌ رهبري‌ مقاومت‌ اسلامي‌ و امت‌ حزب‌ الله‌. اين‌ دعاي‌ خاص‌ براي‌مجاهدين‌ مقاومت‌ اسلامي‌، بر پا دارندگان‌ مجد و عظمت‌ و پيروزي‌، براي‌ اين‌است‌ كه‌ خداوند جهاد در راهش‌ را توفيقشان‌ داده‌. همه‌ آنان‌ را سفارش‌مي‌كنم‌ و خواهش‌ دارم‌ و التماس‌ دعا دارم‌؛ دعايي‌ خالصانه‌ براي‌ ولي‌ امرمسلمين‌ حضرت‌ آيت‌ الله‌ خامنه‌اي‌، و سفارش‌ مي‌كنم‌ كه‌ همچنان‌ از اوحمايت‌ و پشتيباني‌ معنوي‌، روحي‌ و جاني‌ داشته‌ باشيد كه‌ اين‌ حمايت‌، نه‌نياز او، كه‌ براي‌ خودتان‌ است‌. پدر عزيزم‌! از تو خواهش‌ مي‌كنم‌ كه‌ مرا ببخشي‌ و حلالم‌ كني‌. همچنان‌ التماس‌مي‌كنم‌ كه‌ حلالم‌ كن‌، حلالم‌ كن‌، حلالم‌ كن‌! اي‌ مولا و سرورم‌. مادر عزيزم‌! سلام‌ و درود خداوند باريتعالي‌ بر تو باد. اي‌ كسي‌ كه‌ سرپرستم‌ هستي‌ و هر روز صبح‌ براي‌ توفيقم‌ دعا مي‌كني‌! ومرا ثبات‌ قدم‌ و ادب‌ آموختي‌. از تو خواهش‌ مي‌كنم‌ كه‌ مرا حلال‌ كني‌ و به‌ هيچ‌وجه‌ در سوگم‌ لباس‌ سياه‌ بر تن‌ نكني‌ و محزون‌ و غمناك‌ نشوي‌، بلكه‌ براي‌تمامي‌ شهداي‌ اسلام‌ سياه‌ بپوشي‌. به‌ شما وصيت‌ مي‌كنم‌ كه‌ صبور باشيد ومهر و شكيبايي‌ خويش‌ را از ياد نبريد همان‌ گونه‌ كه‌ شما را به‌ صله‌ رحم‌وصيت‌ مي‌كنم‌. خواهر و برادران‌ عزيزم‌! جواد، زينب‌ و محمد علي‌. سلام‌ و رحمت‌ و بركات‌ خداوند بر شماعزيزان‌. شما را به‌ تقواي‌ الهي‌ در كارهايتان‌ سفارش‌ مي‌كنم‌ و اينكه‌ سعي‌ كنيدكه‌ بيش‌ از پيش‌ به‌ خداوند نزديك‌ شويد و به‌ اولياء خدا و ائمه‌ اطهارش‌ ـ كه‌برترين‌ و بالاترين‌ درودها بر آنان‌ باد ـ توسل‌ جوئيد. از شما عزيزان‌ مي‌خواهم‌ كه‌ خالصانه‌ براي‌ خدا دعا كنيد كه‌ معاصي‌،گناهان‌ و اعمال‌ غير صالحتان‌ را ببخشد و قلوبتان‌ را مطهر گرداند و در قلبتان‌عشق‌ خدا و تقوا را بكارد. همگي‌ شما را هم‌ به‌ مداومت‌ بر تلاوت‌ قرآن‌ مجيد، وزياد خواندن‌ زيارت‌ نامه انبياء و پرهيزكاران‌ و همچنين‌ خواندن‌ زيارت‌ وارث‌وصيت‌ مي‌كنم‌. بخصوص‌ زيارت‌ عاشورا را هر روز بخوانيد كه‌ در آن‌ منافع‌بسياري‌ نهفته‌ است‌. زيارت‌ عاشورا را بخوانيد و ثواب‌ آن‌ را به‌ ارواح‌ شهداي‌اسلام‌ و مقاومت‌ اسلامي‌ هديه‌ كنيد. براي‌ آزادي‌ اسراي‌ اسلام‌ و پيروزي‌ و رستگاري‌ مستضعفين‌ روي‌ زمين‌،و اعتلاي‌ كلمه‌ حق‌ كه‌ «لا اله‌ الاالله‌، محمد رسول‌ الله‌، علي‌ ولي‌ الله‌» است‌، دعاكنيد. از خداوند مسئلت‌ دارم‌ كه‌ پدر همواره‌ از شما راضي‌ باشد و اعمال‌ شمانيز در جهت‌ كسب‌ رضايت‌ او باشد، خدايي‌ نا كرده‌ او را ناراحت‌ و عصباني‌نكنيد كه‌ پدرمان‌ نزد امام‌ قائد سيد علي‌ خامنه‌اي‌ و امام‌ منتظر حضرت‌ قائم‌(عج‌)، جايگاهي‌ عظيم‌، شأني‌ برجسته‌ و درجه‌اي‌ بسيار عالي‌ دارد. در آخر همگي‌ تان‌ را به‌ عمل‌ صالح‌ با نيّتي‌ خالص‌ براي‌ پروردگار توصيه‌مي‌كنم‌. آشنايان‌ عزيزم‌! سلام‌ و رحمت‌ و بركات‌ الهي‌ بر شما باد. اين‌ وصيت‌ نامه‌ را با هدف‌ حلاليت‌طلبي‌ و عذر خواهي‌ از شما مي‌نويسم‌. شما را به‌ صبر و پرهيز از محرّمات‌ الهي‌ وصيت‌ مي‌كنم‌ و اينكه‌ در تمامي‌مراحل‌ و زمينه‌هاي‌ زندگي‌، به‌ فقط‌ خدا متكي‌ باشيد. همگي‌ را به‌ دعا براي‌ مجاهدين‌ مقاومت‌ اسلامي‌ و پشتيباني‌ از آنان‌سفارش‌ مي‌كنم‌؛ چرا كه‌ آنان‌ در برابر استكبار متجاوز جهاني‌ قد علم‌ كرده‌، وسينه‌ سپر ساخته‌ و ايستاده‌اند. به‌ همه‌تان‌ سفارش‌ مي‌كنم‌ كه‌ هر روز زيارت‌ اباعبدالله‌ الحسين‌ (ع‌) رابخوانيد و همچنين‌ سفارش‌ مي‌كنم‌ كه‌ مجالس‌ عزا را براي‌ روح‌ اباعبدالله‌الحسين‌ در خانه‌ هايتان‌ برگزار كنيد، و اينكه‌ لباس‌ سياه‌ بر تن‌ نكنيد وغمگين‌ نشويد و به‌ هيچ‌ وجه‌ در سوگ‌ من‌ اشك‌ نريزيد و اگر گريستيد،اشكهايتان‌ فقط‌ براي‌ مصائب‌ اهل‌ بيت‌ (ع‌) و مصائب‌ حضرت‌ زهرا(س‌) باشدو بس‌. بسيار ذكر خداوند را بجاي‌ آوريد و بر اولياء و ائمه‌اش‌ توسل‌ جوئيد وكلام‌ مقدس‌ آنان‌ را قرائت‌ كنيد. براي‌ مجاهدان‌ مقاومت‌ اسلامي‌، اين‌ مردان‌عظيم‌ عصر، اين‌ حاملان‌ پرچم‌ قمر بني‌ هاشم‌ حضرت‌ اباالفضل‌ العباس‌(ع‌)،اينان‌ كه‌ وارثان‌ شجاعت‌ اميرالمؤمنين‌ علي‌(ع‌) و مشتهاي‌ حسيني‌،پيشاني‌هاي‌ بلند و چشمهاي‌ پاك‌ با كلمات‌ حق‌ و روحيات‌ عالي‌ همچون‌ اهل‌بيت‌(ع‌) هستند. در آخر دستهاي‌ مطهرتان‌ را مي‌بوسم‌ و از شما خواهش‌ دارم‌ كه‌ مراحلال‌ كنيد و هر آنچه‌ را كه‌ از جانب‌ من‌ بر شما بدي‌ رفته‌ است‌ ببخشيد و ازمن‌ با خوبي‌، عمل‌ صالح‌ و نيكي‌ ياد كنيد. برادران‌ مجاهدم‌ در مقاومت‌ اسلامي‌: برادران‌ مجاهد؛ بسيار زياد از خداوند تمنا و خواهش‌ كردم‌ كه‌ بتوانم‌ دركنار شما و در خدمتتان‌ باشم‌. در خدمت‌ شما مردان‌ الهي‌. سلام‌ بر شما دلير مردان‌، روزي‌ كه‌ زاده‌ شديد و روزي‌ كه‌ شهيد مي‌شويد. سلام‌ بر خاك‌ مقدسي‌ كه‌ قدمهاي‌ مبارك‌ شما بر آنجا نهاده‌ شد و ازخونتان‌ سيراب‌ گشت‌؛ همچون‌ خاك‌ تشنه‌ كربلا كه‌ از خون‌ اباعبدالله‌الحسين‌(ع‌) سيراب‌ شد و دائماً ندا مي‌دهد: «اين‌ زمين‌ از خون‌ حسين‌ ويارانش‌ بود كه‌ مقدس‌ و رستگار شد.» اي‌ مردان‌، مردان‌ سازنده مجد، عزت‌ و كرامت‌ امت‌، امت‌ محمد بن‌عبدالله‌، امت‌ علي‌ و زهرا. و اي‌ برپا دارندگان‌ پرچم‌ عزت‌ و پيروزي‌ و پرچم‌ حق‌و عَلَم‌ِ اسلام‌ ناب‌ محمدي‌. فجر با صوت‌ گلوله‌هاي‌ شما، و صبح‌ با نداي‌ خون‌حسيني‌ِ شما طلوع‌ مي‌كند، و زمين‌ از خون‌ شما سيراب‌ خواهد شد. نورانيت‌ خورشيد، تلالوي‌ شماست‌ و زيبايي‌ طبيعت‌ از جمال‌ وزيبايي‌تان‌. سلام‌ بر ارواح‌ مطهرتان‌ كه‌ به‌ سوي‌ آسمان‌ و ملكوت‌ اعلي‌ عروج‌ مي‌كند. سلام‌ بر ارواح‌ مطهرتان‌ كه‌ همچون‌ اهلبيت‌ پيامبر، عاشق‌ شهادتيد. اي‌ برپا دارندگان‌ مجد و پيروزي‌ امت‌ محمد و علي‌. اي‌ حاملان‌ پرچم‌اسلام‌، بيرق‌ اباالفضل‌ العباس‌. اي‌ پيروان‌ حيدر، و اي‌ فرزندان‌ علي‌ و حاملان‌ذوالفقار. اي‌ دلير مردان‌! به‌ شما مي‌گويم‌ كه‌ راه‌ ما طريق‌ پر خطر و خار و خاشاكي‌ است‌. پر است‌ ازسختي‌ و مشكلات‌. هيچ‌ ناراحت‌ و نگران‌ نشويد و كم‌ نياوريد كه‌ شما برترين‌هستيد. از شما خواهش‌ مي‌كنم‌ بر آنچه‌ خداوند متعال‌ به‌ امت‌ ارزاني‌ داشته‌ وآن‌ عمل‌ صالح‌ است‌، پايدار بمانيد و دين‌ امت‌ را زنده‌ گردانيد، كه‌ اين‌ امت‌،دشمن‌ اسرائيل‌ و برپا دارندگان‌ پرچم‌ حق‌ و درهم‌ كوبندگان‌ و خوار كنندگان‌پرچم‌ ذلت‌، ننگ‌ و ظلم‌ و استكبار هستند. همچنان‌ با روحيه‌اي‌ عالي‌ پيش‌ برويد و همواره‌ صالحانه‌ راه‌ را ادامه‌بدهيد و دشمنان‌ غاصب‌ و متجاوز را خوار گردانيد؛ دشمني‌ كه‌ به‌ كوچك‌ وبزرگ‌ رحم‌ نمي‌كند. بر عمل‌ جهادي‌ و مبارزه‌ خويش‌ پايدار بمانيد كه‌ با اين‌اعمال‌، روحيات‌ شما بالا مي‌رود و معنويت‌ و اخلاق‌ را براي‌ مردم‌، و صبر واستقامت‌ را همچون‌ كوهها برايشان‌ به‌ ارمغان‌ مي‌آورد. برزميد و استوار باشيد و در قله‌هاي‌ افتخار بر مواضع‌ دشمن‌صهيونيستي‌ هجوم‌ ببريد. نكند قدرت‌ سلاحشان‌ شما را بترساند و مرعوبتان‌سازد؛ چرا كه‌ شما سلاح‌ «الله‌ اكبر» داريد و قدرت‌ ذوالفقار در كفتان‌ است‌. از شما عزيزان‌ مي‌خواهم‌ كه‌ با وجود تمامي‌ مشكلات‌ و سختي‌ها، اين‌طريق‌ الهي‌ را ترك‌ نكنيد و خدايي‌ ناكرده‌ با ديدن‌ مصائب‌ و مشكلات‌، از اين‌كار حسيني‌ دوري‌ بجوئيد. همگي‌ شما برادران‌ مجاهد را به‌ صبر و بردباري‌ سفارش‌ مي‌كنم‌. شماخوب‌ مي‌دانيد كه‌ اگر شما سختي‌ مي‌كشيد، همه‌ برادرانتان‌ اين‌ درد رامي‌كشند، پس‌ دستهايتان‌ را ملتمسانه‌ رو به‌ آسمان‌ بالا بريد و فرياد زنيد:«يافاطمهالزهرا». اي‌ برادران‌! با وجودي‌ كه‌ اين‌ راه‌ بسيار صعب‌ و پر خطر است‌، ابداً آن‌ را ترك‌ نكنيد وهمواره‌ از كودكان‌، پيران‌ و همه‌ مظلومان‌ دفاع‌ كنيد. به‌ شما توصيه‌ مي‌كنم‌،كه‌ سخنان‌ و كلام‌ رهبر حزب‌ الله‌ را به‌ خوبي‌ گوش‌ كرده‌ و به‌ آن‌ عمل‌ كنيد، واز تكليفي‌ كه‌ حضرت‌‌ امام خامنه‌اي‌ و دبير كل‌ حزب‌ الله‌ لبنان‌ جناب‌ سيدحسن‌ نصرالله‌ بر دوشتان‌ گذاشته‌اند، به‌ خوبي‌ مراقبت‌ و حمايت‌ كنيد، كه‌اطاعت‌ شما از آنان‌، اطاعت‌ از امام‌ حجت‌ مهدي‌ منتظر است‌. شما را به‌ مداومت‌ در عمل‌ صالح‌ و خالصانه‌ براي‌ خداوند سفارش‌ مي‌كنم‌و اينكه‌ با توسل‌ به‌ او يا ائمه‌ اطهار مخصوصاً حضرت‌ زهرا(س‌) به‌ آن‌ نزديك‌شويد. به‌ شما سفارش‌ مي‌كنم‌ كه‌ زيارت‌ عاشورا، زيارت‌ وارث‌ و بعضي‌ آيات‌خاص‌ قرآن‌ را هر روز و يا در حد توان‌ خود بخوانيد و ثواب‌ آن‌ را به‌ روح‌ شهدابفرستيد، آناني‌ كه‌ دوستشان‌ داشتيد و ياران‌ اين‌ راه‌ بودند. آناني‌ كه‌ هيچگاه‌قلبهايمان‌ فراموششان‌ نخواهد كرد؛ حتي‌ با گذر ايام‌ و حتي‌ اگر سختي‌ها ودوران‌ سياه‌ بر شما فائق‌ آيد. از شما خواهش‌ دارم‌ كه‌ مرا حلال‌ كنيد و عذر مي‌خواهم‌ و التماس‌ دارم‌كه‌ در دعاهاي‌ خويش‌، مرا فراموش‌ نكنيد. ابوحسن‌ سيد هادي‌ نصرالله‌ ............................ به نقل از:yarane59.blogfa.com hezboallah.blogfa.com antizionism.blogfa.com

الرياض، ناو جديد سعودي فرانسه نيروي دريايي عربستان سعودي را با سه فروند ناو جنگي از كلاس "الرياض" (F3000S) تجهيز كرده است. اين شناورها قابليت جابجايي 4500 تن آب و حمل سوخت كافي براي مسافت 12 هزار و 965 كيلومتر را دار هستند و حداكثر سرعت شان 45كيلومتر در ساعت است‌. به گزارش گروه امنيت و سياست دريايي سينا؛ اين سه ناو جنگي محافظ داراي قابليت رادار گريزي (استيلت‌) هستند و ابعاد آنها 25 درصد بزرگتر از ناوهاي محافظ كلاس "لافايت‌" فرانسوي است‌. نخستين فروند از اين ناوها در ژوئيه سال 2001 به خدمت گرفته شد و دومين فروند آن به نام "اچ ام اس مكه (814)" در ژوئيه 2002 به آب انداخته و در آوريل سال 2004 ميلادي به خدمت نيروي دريايي عربستان درآمد. سومين فروند نيز به نام "اچ ام اس الدمان (816)" در سپتامبر 2002 به آب انداخته شد و در سال 2005 به نيروي دريايي عربستان سعودي پيوست‌. قرار داد ساخت ناوهاي مذكور ميان فرانسه و عربستان سعودي در سال 1994 ميلادي و در چارچوب توافقنامه (III ـ SAWARI) به امضاء رسيد. در اين طرح شركت "ناوفكو" NAVFCO كه يك سازمان آموزشي در داخل نيروي دريايي فرانسه به شمار مي‌‌رود بيش از 700 تن از پرسنل نيروي دريايي سعودي را آموزش داد. عمليات ساخت و نصب قطعات اين ناوها در مجموعه‌اي از سالن‌هاي ساخت كشتي به طول 133 متر و عرض 17 متر انجام شد. اين شناورها قابليت جابجايي 4500 تن آب و حمل سوخت كافي براي مسافت 12 هزار و 965 كيلومتر را دار هستند و حداكثر سرعت شان 45كيلومتر در ساعت است‌. ديواره‌هاي جانبي ناو "الرياض" شيبي 10 درجه دارند تا انعكاس راداري بدنه كشتي را به حداقل برسانند. سطح بدنه كشتي با نوعي رنگ جذب كننده امواج رادار پوشانده شده و از ارتفاع سطح مقطع (نيمرخ‌) شناور مذكور كاسته شده است‌. ناو مذكور داراي يك سيستم كامپيوتري حفظ كننده ثبات است كه براي كارآمد نگاه داشتن سكوي فرود هليكوپتر شناور به كار مي‌رود. سيستم خودكار مديريت نبرد SFCS سيستم رزمي SENIT7 اين ناو از روي سيستم "تالس تاويتاك 2000" ساخته شده و بر روي ناو هواپيمابر شارل دوگل فرانسه نيز نصب شده است‌. سيستم كنترل تسليحاتاين ناو شامل رادار "پالس داپلر تالس كاستور 2J" در باند I و يك سيستم رديابي مادون قرمز است‌. سيستم هاي تسليحاتي ناو محافظ "الرياض"‌ اين ناو قادر است دو رديف واحدهاي پرتاب موشك سطح به هواي"آستر 15" را با خود حمل كند. موشك‌هاي"آستر 15" داراي بردي بالغ بر 7/1 تا 30 كيلومتر هستند كه تا ارتفاع 15 هزار متر اوج مي‌گيرد. اين ناوها همچنين به 8 موشك سطح به سطح اگزوسه MM40مجهز هستند. اين ‌موشك ضد كشتي داراي سر جنگي به وزن 165 كيلوگرم و بردي معادل 70 كيلومتراست و در حالت پرواز در سطح آب با سرعتي كمتر از صوت (در حدود 95/0 ماخ‌) به هدف خود نزديك مي‌شود. توپ اصلي ناو"الرياض" نيز از نوع نواخت سريع "اتوملارا" 62/76 است كه مي‌تواند در هر دقيقه 120 گلوله شليك كند. برد اين توپ 20 كيلومتر است‌ همچنين آتشبار 20 ميليمتري جيات B15 نيز براي اين ناو در نظر گرفته شده است. اين شناورمجهز به چهارلوله پرتاب اژدر533 ميليمتري است كه بوسيله آنها قادر به بكارگيري اژدرهاي سنگين ضد زير دريايي F17 ـ DCN است‌. سامانه حسگر و ضد عمل الكترونيكي ناوهاي"الرياض"‌ مجموعه سونار اين ناو از نوع سيستم زيرآبي"تالس 20 ـ "CAPTASكششي است‌كه داراي فركانس پايين براي عمق‌هاي متغير است. محفظه كروي رادار شناسايي و كنترل آتش "تالس آرابل" سه بعدي باند Iكشتي نيز بر روي دكل هرمي شكل بخش مركزي آن نصب شده است‌. رادار" آرابل" وظيفه كنترل موشك‌هاي "آستر" را برعهده دارد. رادار برد بلند جستجوي هوايي DRBV26D ژوپيتر داراي باند D¢ نيز بر روي دكل اصلي در جلوي شناور قرار دارد. همچنين دو رادار ويژه ناوبري و كنترل هليكوپتر از نوع "اسپماري مارين دكانيز" نيز براي اين ناو در نظر گرفته شده است. مجموعه سيستم هاي ضد عمل الكترونيكي ناو "الرياض" بوسيله شركت "تالس" ساخته شده و عبارتند از : سامانه پشتيباني عمل الكترونيك ESM ـDR3000، سيستم رديابي كننده ارتباطات "آلتس"‌، سامانه اختلاف دهنده بر روي رادار" سالاماندر "D2و سامانه اختلال دهنده بر روي ارتباطات راديويي .TRC281 اين شناور همچنين مجهز به دو پرتاب كننده‌هاي فريب دهنده رادار DAGAIE ساخت EADS است‌. پيشرانه ناو "الرياض"‌ اين ناو جنگي داراي چهار موتور ديزل است كه 5700 كيلووات معادل 7هزار و 740 اسب بخار نيرو توليد مي‌كنند. اين موتورهاي ديزل دو محور مربوط به پروانه‌هاي پيشرانه قابل كنترل ساخت "رولزريس" را به حركت در مي‌آورند. منبع:seana.ir

Raytheon (General Dynamics) FIM-92 Stinger موشك FIM-92 استينگر، جايگزين موشك قديمي FIM-43 Redeye شد كه ردآي، استاندارد غربي MANPADS بود و در سازمان نيروهاي دفاعي بسياري از كشورها به كار گرفته مي‏شد. ANPADS مخفف Man-Portable Air-Defense System (سيستم دفاع هوايي قابل حمل انفرادي) مدل A طراحي استينگر به سال 1967 برمي‏گردد. در آن سال، مطالعاتي براي بهبود عملكرد موشك ردآي انجام شد كه منجر به توليد ردآي2 (يا Redeye II) گشت. بهبود اصلي انجام شده بر روي موشك، نصب جستجوگر كامل‏تر، جهت پويش تمام جهات بود. به سال 1971، ارتش ايالات متحده، موشك ردآي2 را به عنوان طرح برگزيده جهت استفادهء آتي در استاندارد MANPADS برگزيد. به تاريخ مارس 1972، ردآي2 با اسم‏گذاري جديد به نام استينگر و كد XFIM-92A ناميده شد. آزمايشات مربوط به كيفيت هدايت پذيري موشك XFIM-92A به تاريخ نوامبر 1973 آغاز گشتند اما به دليل پاره‏اي مشكلات فني، اين آزمايشات چندين بار متوقف شدند. تا سال 1975، مشكلات مهم برطرف شده و در ماه جولاي همان سال، اولين پرتاب موشك XFIM-92A از روي شانه انجام شد. سرانجام به تاريخ آوريل 1978، شركت جنرال دايناميكز موفق شد اولين قرارداد توليد انبوه موشكهاي FIM-92A را بدست آورد. با توليد موشكهاي استينگر، موشكهاي قديمي ردآي از ردهء خدمت خارج شدند و اولين سري اين موشكها به سال 1981 عملياتي شد. موشك FIM-92A به وسيلهء يك نفر و از روي شانه‏اش شليك مي‏شود. هنگامي كه تهديد يك هدف مشخص شود، خدمهء موشك، به سمتش شليك مي‏كند. اين مرحله، 6 ثانيه به طول مي‏انجامد و شامل قفل جستجوگر حرارت‏ياب، ژيروسكوپ اندازه‏گير ميزان چرخش حركتي هدف و فعال شدن سيستم‏هاي الكترونيكي مي‏باشد. هنگامي كه جستجوگر مادون قرمز بر روي هدف متصاعد كنندهء حرارت قفل مي‏كند، يك بوق كوتاه به صدا درآمده و خدمهء پرتابگر موشك را مطلع مي‏كند و اين زماني است كه وي مي‏تواند ماشه را بكشد. 1.7 ثانيهء بعد، موشك پرتاب مي‎شود. پس از اينكه موشك به وسيلهء موتور كمكي از درون پرتابگر خارج شد، لبه‏هاي كنترلي در جلو و عقب موشك باز مي‏شوند. پس از طي مسافتي كوتاه پس از پرتاب به جهت آسيب نرسيدن به خدمهء پرتابگر، موتور دو مرحله‏اي اصلي (موتور بعد از مرحلهء كمكي اوليه) كه با سوخت جامد كار مي‏كند، روشن مي‎شود. اين موتور در مرحلهء اول كه تنها 2 ثانيه به طول مي‏انجامد، سرعت موشك را به 2.2 ماخ مي‏رساند؛ سپس جهت دستيابي به سرعت فراتر از 2.6 ماخ و طي مسير نهايي تا برخورد به هدف، مرحلهء دوم موتور اصلي به كار مي‏افتد. اگر موشك به هيچ هدفي تا 17 ثانيهء بعد از روشن شدن موتور اصلي، برخورد نكند، خود به خود منفجر مي‏شود. استينگر، دو برتري مهم نسبت به موشک ردآي دارد: * اولين برتري، جستجوگر نسل دوم حرارت ياب است که امکان پويش و يافتن هدف در تمام جهات را امکان پذير مي سازد؛ به همين دليل، موشک استينگر مي تواند به هواپيماهايي که از روبه رو نزديک مي شوند شليک کند؛ (يعني همانند موشک ردآي، لزومي ندارد که حتمن به سمت اگزوز هدف نشانه رود) بدين جهت هواپيماي مهاجم قبل از آنکه فرصتي براي حمله و زيرآتش گرفتن ادوات زميني به وسيلهء مهمات کوتاه برد خود پيدا کند، هدف موشک بسيار دقيق استينگر قرار مي گيرد. * دومين برتري مهم استينگر نسبت به ردآي، دارا بودن سيستم تشخيص دوست از دشمن به نام AN/PPX-1 IFF مي باشد که براي هدف قرار نگرفتن هواپيماهاي خودي در زماني که هر دو نيروي هوايي خودي و دشمن در حال انجام ماموريت هستند، کاربرد دارد. قسمت جستجوگر و هدايت کنندهء الکترونيکي استينگر، در حين پرواز، مي تواند اهداف هوايي را که در حال انجام مانورهايي سنگين تا 8 برابر فشار ثقل مي باشند، تعقيب کرده و موشک را به سمت هدف رهنمون سازند. بلافاصله در نزديکي هدف، قسمت الکترونيکي منطق هدفياب، موشك را به سمت مركز هدف هدايت مي‏كند (براي مثال موشك به جاي اصابت به مركز ايجاد حرارت يا اگزوز هواپيما، به كابين هواپيما اصابت مي‏كند) سرجنگي 3 كيلوگرمي (6.6 پاوندي) كه به تركش‏هاي فراواني در حين انفجار تقسيم مي‏شود، با يك فيوز مجاورتي يا فيوز زماني عمل مي‏كند؛ همچنين حداقل فاصلهء موثر براي پرتاب موشك، 200 متر (660 فوت) عنوان شده است. مدل B به سال 1977، كمپاني جنرال دايناميكز، دست به طراحي و توليد نسل جديد استينگر زد. سري جديد كه به نام XFIM-92B يا استينگر سري POST شناخته مي‏شد، داراي يك پردازندهء كنترل كنندهء دو باند IR/UV در قسمت ردياب موشك شده بود. سيستم ردياب POST از الگوي Rosette براي تصويريابي اهداف استفاده مي‏كرد. قسمت UV به طور بسيار دقيقي، اهداف هوايي حقيقي را از تله‏هاي انحرافي توليد كنندهء حرارت يا حرارت‏هاي غيرمرتبط اطراف، تمييز مي‏داد. به سال 1983، توليد موشك FIM-92B به طور محدود آغاز شد، ضمن اينكه توليد مدل اوليهء FIM-92A نيز ادامه يافت. توليد انواع A و B در نهايت با ساخت تعداد 16000 فروند، به سال 1987 متوقف شد. POST مخفف Passive Optical Seeker Technique (روش غيرفعال جستجوي نوري) Rosette-Pattern: الگوهاي استانداردي براي تبديل تغيير حاصل از تنش‏هاي تمام جهات حركتي هدف هوايي به سيگنال‏هاي الكترونيكي مدل C به سال 1984، طراحي مدل جديد استينگر به نام FIM-92C يا استينگر مدل RMP آغاز گشت. مدل جديد، امكان برنامه‏ريزي مجدد نرم‏افزار ويژهء پردازندهء نصب شده بر روي موشك را فراهم مي‏كرد تا بدين طريق، بر عليه اهداف و تحديدهاي جديد هوايي، مقابله كند. خط توليد مدل FIM-92C به سال 1987 آغاز به كار كرد و اولين مدل C به تاريخ جولاي 1989، تحويل ارتش ايالات متحده شد. RMP مخفف Reprogrammable Microprocessor (پردازنده با قابليت برنامه‏ريزي مجدد) مدل D طرح مدل FIM-92D بر اساس بهبود مدل C با سيستم‏هاي ضدعمل الكترونيك پيشرفته‏تر شكل گرفت. مدل G به تاريخ سپتامبر 2002، طراحي مدل FIM-92G بر اساس ارتقاء مدل D آغاز گشت، اما هيچگونه اطلاعي از جزئيات فني آن در اختيار نمي‏باشد. مدل E به تاريخ آوريل 1992، قراردادي با كمپاني جنرال دايناميكز جهت طراحي مدل FIM-92E منعقد شد؛ مطابق اين قرارداد، موشك استينگر مدل RMP سري Block I توليد گشت. اواخر همان سال، بخش موشك سازي جنرال دايناميكز به كمپاني هيوز فروخته شد؛ به همين دليل، كمپاني هيوز، به عنوان مقاطعه‏كار نخستين موشك استينگر شناخته شد. FIM-92E در حقيقت نوع پيشرفته‏تري از مدل D بود كه يك حسگر حرارت‏ياب مدور بدان افزوده شده و نرم‏افزار ردياب موشك، بهبود يافته بود؛ با انجام اين تغييرات، موشك پيشرفته‏تر، مي‏توانست بر عليه اهدافي كه اثرات رديابي آنها كاهش يافته و اقدامات ضدعمل الكترونيك‏شان توسعه يافته بود، به كار رود. اولين نمونه‏هاي توليدي FIM-92E به سال 1995 وارد خدمت شدند و بسياري از موشكهاي استينگر موجود در نيروي زميني ايالات متحده، با انجام تغييراتي، به سطح استاندارد FIM-92E ارتقاء داده شدند. مدل F طراحي مدل FIM-92F بر اساس ارتقاء مدل E به سال 2001 آغاز شد، اما اطلاعي از جزئيات ارتقاء انجام شده در دست نمي‏باشد. مدل H طراحي مدل FIM-92H بر اساس بهبود مدل D انجام شد كه در اين برنامه، موشكهاي سطح D به استاندارد RMP سري Block I ارتقاء داده شدند. آخرين سطح ارتقاء و بهبود كارايي تصويب شده براي موشك استينگر، به سال 1996 آغاز گشت كه منجر به توليد استينگر استاندارد RMP سري Block II شد؛ اين موشك جديد، به نام «استينگر پيشرفته» يا Advanced Stinger نيز شناخته مي‏شود. در اين موشك، به جاي جستجوگر مادون قرمز يا IR، سيستم ردياب FPA-IIR جايگزين شده بود كه باعث افزايش برد در شناسايي اهداف هوايي مي‏شد، به خصوص در محيط‏هايي كه اقدامات انحراف كننده يا ايجاد كنندهء پارازيت بسيار فعال بودند. افزايش برد در شناسايي اهداف هوايي، باعث افزايش برد موثر موشك استينگر به 8000 متر (26000 فوت) مي‏شد که اين رقم، براي يک موشک شانه پرتاب، برد قابل ملاحظه اي محسوب مي شود. استاندارد Block II امروزه در مرحلهء توليد و توسعه قرار دارد و مداومن، مورد بهينه سازي قرار مي گيرد. توليد انبوه استينگر مطابق استاندارد Block II قرار بود در اوائل سال 1999 آغاز شود، اما بارها به تعويق افتاد و در نهايت در سال 2004، در خط توليد انبوه قرار گرفت. FPA معادل Focal Plane Array IIR معادل Imaging Infrared مقاطعه کار اصلي در توليد استينگر، امروزه شرکت رايتئون (Raytheon) مي باشد که اين خط توليد را از قسمت موشک سازي کمپاني هيوز، خريداري کرده است. موشک استينگر، امروزه به نيروهاي نظامي بسياري در اقصا نقاط جهان، منجمله کشورهاي عقب ماندهء جهان سوم، فروخته شده است؛ البته برخي کشورهاي جهان سوم، مانند ايران، اين موشک را از طرق غيررسمي بدست آورده اند. استينگر در افغانستان اين موشک به صورت گسترده اي توسط مجاهدين افغان بر عليه جنگنده هاي شوروي در جريان اشغال افغانستان به کار گرفته شد. اين موشکهاي پس از عدم موفقيت موشک دوش پرتاب بلوپايپ (Bluepipe) ساخت BAE انگلستان، توسط کانالي از سازمان سيا، به دست مجاهدين افغان رسانده شدند. موشک بلوپايپ در عمل بسيار ناتوان نشان داد، زيرا براي هدفگيري هواپيماي مهاجم، مي بايست پس از شليک، موشک را به وسيلهء فرستندهء موجود بر روي پرتابگر و به صورت چشمي، تا زمان رسيدن به نزديکي هدف، هدايت نمود و اين امر، ضمن کاهش دقت، باعث ايجاد خطر براي خدمهء پرتابگر بلوپايپ مي شد. با ورود استينگر به افغانستان، وضعيت بسيار دشواري براي پرنده هاي روسي، اعم از هليکوپتر يا انواع هواپيما ايجاد شد، به طوري که پس از مدتي، از هر دو هواپيماي ورودي يا خروجي به فرودگاه بگرام، يکي مورد اصابت استينگر قرار مي گرفت. طبق آمار ارائه شده توسط پنتاگون، حدود 250 فروند هواپيما يا هليکوپتر شوروي، مورد اصابت استينگر قرار گرفته و سرنگون شده اند. عمدهء پرنده هايي که مورد اصابت موشکهاي استينگر افغاني قرار گرفتند شامل سوخوي25 و برخي هواپيماهاي ترابري شوروي نظير An12 و An72 و هليکوپترهاي Mi-8 و Mi-24 بودند. به غير از افغاسنتان، حدود 300 فروند هواپيما در ساير نقاط جهان، تا سال 2001، مورد اصابت استينگر قرار گرفته و سرنگون شده اند. تاکنون 70000 فروند از انواع گوناگون موشک استينگر توليد شده است. امروزه تنها مدل FIM-92F Stinger-RMP Block II بر روي خط توليد انبوه قرار دارد. استينگر در ايران در سالهاي پاياني جنگ ايران و عراق، نيروهاي ايراني، به موشکهاي استينگر مجهز شدند. هرچند تعداد و نحوهء ورود آنها به ايران مشخص نشده است اما برخي کارشناسان نظامي، دو امکان را بيشتر محتمل مي دانند: 1) به وسيلهء محمولهء منتقل شده توسط هواپيماي مک فارلين به تهران در جريان تلاش ايالات متحده براي نزديکي سياسي به ايران؛ 2) خريداري از مجاهدين افغان. با ورود استينگر به ايران، وضع براي پرواز Low Level هواپيماهاي عراقي در ميادين نبرد، بسيار دشوار گشت. براي مثال تنها در عمليات کربلاي5 در شرق بصره به تاريخ زمستان 1366، حدود 80 فروند هواپيماي سوخوي22 و ميگ23 عراقي در طول 40 روز نبرد سنگين، سرنگون شدند؛ که بيشتر اين هواپيماها توسط موشکهاي هاوک، استينگر و استرلا، مورد اصابت قرار گرفتند. يکي از خلبانان سوخوی22 اسير عراقي پایگاه ناصریه، اظهار مي کرد که تنها در طول يک هفته، 12 فروند هواپيماي سوخوي22 پايگاه هوايي ناصريه، سرنگون گشته بودند. ساير کاربردهاي استينگر با توجه به قابليتهاي عالي و گستردهء موشک استينگر، اين موشک، تنها براي پرتاب از روي زمين و به وسيلهء خدمهء زميني، مورد استفاده قرار نمي گيرد، بلکه در حالتهاي گوناگوني از دفاع هوايي نيز کاربرد دارد. ATAS يا Air to Air Stinger (استينگر هوا به هوا) نيروي زميني ايالات متحده از استينگر در مدلهاي FIM-92C/D RMP براي پرتاب هوا به هوا بر روي هليکوپتر، استفاده مي کند. موشک ATAS توسط هليکوپترهاي OH-58C/D Kiowa و AH-64 Apache حمل و پرتاب مي شود؛ ضمن اينکه قرار بود توسط هليکوپتر RAH-66 Comanche نيز مورد استفاده قرار بگيرد. هرچند برخي گزارشات غيررسمي، بر اين موضوع دلالت دارند که طراحي استينگر از ابتدا براي نصب و پرتاب به صورت هوا به هوا مد نظر بوده است، اما به نظر مي رسد که طراحي استينگر، منجر به تفکر ايجاد دفاع هوا به هوا توسط استينگر بر روي هليکوپترها شده است. Avenger (انتقام گير) در اوائل دههء 1980، ارتش ايالات متحده، در جستجوي سيستم دفاع هوايي قدرتمند و قابل حمل و نقل سريعي مي گشت که بتواند از رو به رو و با ديد چشمي، هواپيماهاي ارتفاع پائين دشمن را مورد حمله قرار دهد. به تاريخ سپتامبر 1983، کمپاني معظم بوئينگ، سيستم Avenger را بدين منظور پيشنهاد داد که يک خودروي چندمنطوره به نام M998 يا HMMWV بود که بعدها به نام Hummer معروف گشت. بر روي اين خودروي نظامي، يک برجک مجهز به تيربار 50 ميلي متري M3P و دو پرتابگر استينگر با چهار موشک براي هرکدام نصب مي گشت. پس از آزمايشات و مقايسه با ساير سيستم هاي مشابه در سالهاي 1985 و 1986، در نهايت کمپاني بوئينگ موفق شد قرارداد نهايي، جهت توليد Avenger را به تاريح آگوست 1987 بدست آورد. به تاريخ آوريل 1989، اولين واحد ارتش ايالات متحده، مجهز به Avenger، عملياتي گرديد؛ و به تاريخ آوريل 1990، توليد انبوه اين سيستم، مورد تاييد قرار گرفت. هر خوردوي Avenger به وسيلهء دو خدمه، هدايت مي شود و مي تواند بر عليه هواپيماها يا هليکوپترهايي که در ارتفاع پائين پرواز مي کنند، در روز يا شب، در هر شرائط آب و هوايي، آتش نمايد. در Avenger از تمام مدلهاي مختلف استينگر، مي توان استفاده نمود. HMMWV = High Mobility Multipurpose Wheeled Vehicle يا Hummer BSFV يا Bradley Stinger Fighting Vehicle M2A2 (موسوم به BSFV) خوردويي نظامي است که بر اساس خودروي M2 Bradley (موسم به BFV) ساخته شده است. در اين خودروي نظامي، نگهدارنده هاي مخصوص موشکهاي استينگر تعبيه شده است و خدمهء مخصوص استينگر، آنها را شليک مي کنند. خوردوي BSFV به ناچار و به دليل لغو توليد سيستم دفاعي هوايي و ضدتانک MIM-146 ADATS، به خدمت ارتش ايالات متحده درآمده است. http://xs.to/xs.php?h=xs313&d=07135&f=mim-146a-1.jpg بک ايراد مهم خوردوي BSFV اين است که براي شليک موشک استينگر توسط خدمهء مخصوص پرتابگر، ساير خدمهء خودرو، بايد آن را ترک کنند. در اواخر دههء 1990، نوع بهبود يافته اي از اين خودرو، به نام M6 Linebacker طراحي و ساخته شد. خودروي M6 جايگزين خوردوي M2 شد و به جاي پرتابگر موشکهاي ضدتانک تاو در خودروي M2، به پرتابگرهاي حاوي 4 موشک استينگر از نوع FIM-92D/E Stinger-RMP تجهيز شد. ADATS مخفف Air-Defense Anti-Tank System يا سيستم دفاع هوايي و ضدتانک برخي مشخصات فني (بر اساس مدل C) ماموريت : انجام دفاع نزديک هوايي در مناطق درگيري خطوط ميدان نبرد در برابر اهداف هوايي ارتفاع پائين سازنده: ابتدا جنرال دايناميکز، سپس هيوز و در آخر رايتئون طول: 1.52 متر (5 فوت) طول بالچه ها: 9.1 سانتي متر قطر: 7 سانتي متر وزن موشک: 10.1 کيلوگرم وزن پرتابگر و موشک: 15.7 کيلوگرم سرعت: بين 2.2 تا 2.6 ماخ ارتفاع عمل: 3800 متر برد مدل C: از 1000 تا 4800 متر برد مدل RMP سري Block II: از 200 تا 8000 متر پيشرانه: راکت دو مرحله اي به نام MK 27 با سوخت جامد، ساخت Atlantic Research فيوز عملگر: زماني (17 ثانيه پس از پرتاب) يا مجاورتي (انفجار در نزديکي هدف) پويشگر هدف: شليک کن و فراموش کن به وسيلهء جستجوگر غيرفعال حرارت ياب سرجنگي: 3 کيلوگرم مواد منفجرهء بسيار پرقدرت، با ترکش هاي فراوان پس از انفجار زمان لازم جهت نصب موشک در پرتابگر: 3 تا 7 ثانيه قيمت هر موشک و پرتابگر: 38000 دلار تعداد موجود در نيروي زميني ايالات متحده تا سال 2001: حدود 13400 فروند خدمه: دو نفر (يک نفر پرتابگر و يک نفر کمک) ........................................................ تالار تخصصي هوافضا

به نام خدا با سلام به دوستان عزيز.غرض از ايجاد تاپيك اينكه خواستم چند تا عكسي كه از مراسم 29 ام گرفتم،رو قرار بدم. پیشاپیش هم به علت چندان مطلوب نشدن عکس ها عذر خواهی می کنم و اینو بذارید به حساب آماتور بودن عکاس. تصاویر رو هم چون تعدادشون زیاده در چند قسمت میذارم. از متناسب نبودن سایز عکس ها هم عذر خواهی میکنم،اگه خیلی اذیتتون کرد ،فقط لینکشون رو از گالری می زارم. ............. [size=18][color=green]روي لينك زير عكس هايي كه كوچك هستن حتما كليك كنيد تا در اندازه واقعي ببينيد[/color].[/size] [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_CIMG0001.JPG[/img] http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0001.JPG [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_CIMG0003.JPG[/img] http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0003.JPG [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_CIMG0004.JPG[/img] http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0004.JPG [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_CIMG0006.JPG[/img] http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0006.JPG [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_CIMG0007.JPG[/img] http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0007.JPG [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_CIMG0008.JPG[/img] http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0008.JPG [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_CIMG0010.JPG[/img] http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0010.JPG [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_CIMG0017.JPG[/img] http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0017.JPG[/align] [color=brown]به گالري عكس و فيلم انتقال يافت . براي مشاهده عكسها در اندازه واقعي ، روي لينك زير هر عكس كليك كنيد . Babakim1[/color]

ادامه: [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0072.JPG[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0073.JPG[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0074.JPG[/img] [b]‌BTR82[/b] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0076.JPG[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0077.JPG[/img] [b]نفربر براق مجهز به تيربار 12.7 م.م[/b] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0079.JPG[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0080.JPG[/img] (اگر دوستان ضعف های تصاوير رو بگن تا انشا الله در فرصت هاي بعدي حل بشه،ممنون می شم. )

[quote]تشکر علی جان عکسهای خوبی بودن دستت درد نکند.[/quote] قابل نداشت. و ادامه: [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0056.JPG[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0062.JPG[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0064.JPG[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0066.JPG[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0067.JPG[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0070.JPG[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0071.JPG[/img]

با تشكر از دوستان به خصوص عزيزاني كه كمال سعي رو دارن تا بحث منحرف نشه.(؟!) Babakim1 جان از اواسط پست سايز عكس ها رو كم كردم تا اگه مناسب بود ديگه بصورت نرمال قرارشون نديم. ......... [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_CIMG0018.JPG[/img] http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0018.JPG [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_CIMG0024.JPG[/img] http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0024.JPG [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_CIMG0022.JPG[/img] http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0022.JPG [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_CIMG0025.JPG[/img] http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0025.JPG [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0026.JPG[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0053.JPG[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0054.JPG[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0055.JPG[/img] [b]روي لينك زير عكس هايي كه كوچك هستن حتما كليك كنيد تا در اندازه واقعي ببينيد.[/b]

با سلام دوباره.عكس ها رو بصورت نرمال گذوشتم ،حتما زیرشون کلیک کنید تا با سایز اصلی ببینید. حالا هم نوبت هوانیروز: [align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_CIMG0029%7E1.JPG[/img] http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0029%7E1.JPG [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_CIMG0050.JPG[/img] http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0050.JPG [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_CIMG0043.JPG[/img] http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0043.JPG [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_CIMG0042.JPG[/img] http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0042.JPG [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_CIMG0036.JPG[/img] http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0036.JPG [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_CIMG0027.JPG[/img] http://gallery.military.ir/albums/userpics/CIMG0027.JPG[/align]