اينها يك مشت كثافت هستند كه حتي اقتصاد كشورشون هم بر پايه فحشا وكثافت كاري هست. انشا ا.. خدا ريشه آن ها رو از زمين بكنه.

آشنایی با سلاح ضد زره AT-4 AT-4 یک سلاح ضد زره، دوش پرتاب از نوع غیر هدایت شونده است، که فقط یک بار قابل شلیک است . AT-4 ساخت شرکت Saab Bofors Dynamics سوئد است که سابقه زیادی در ساخت سیستمهای ضد زره دارد . Saab Bofors Dynamics با ساخت AT-4 که در نوع خود یکی از بهترین موشک های ضد تانک در دنیا است، به موفقیت فروش قابل توجه ای دست یافت . این سلاح جهت بکارگیری در نیروهای پیاده نظام برای استفاده بر علیه خودروها و نفربرهای زرهی و استحکاملت و سنگرهای دشمن ساخته شد . در این سلاح یک موشک همواره اماده در درون لانچر وجود دارد که بعد از بکارگیری و شلیک دیگر قابل مسلح کردن و موشک گذاری نیست . AT-4 یک سلاح بدون عقب نشینی(لگد) است . به این معنی که این سلاح به گونه ای طراحی شده که زمان شلیک به علت خارج شدن حجم گاز باروت که از عقب لانچر خارج می شود در حالت تعادل می ماند . از این رو می توان گفت این سلاح هیچ نیروی پس زننده ای تولید نمی کند . این امر موجب می شود که موشک را با دقت بیشتری شلیک کند . در غیر این صورت یک سرباز توانایی حمل و شلیک موشک را با ان را نداشت . AT-4 توسط یک نفر قابل حمل و شلیک است و فقط از شانه راست فابل شلیک است از مزایای AT-4 هزینه پایین ان برای بکارگیری در یگانهای پیاده نظام است لانچر در ساخت لانچر AT-4 از پلیمر استفاده شده که می تواند فشار ناشی از گازهای خروجی را تحمل کند و دیگر لازم نیست مانند سلاحهای فدیمی برای تحمل فشار ضخامت لوله را بیشتر کنند . همین امر موجب سبکتر شدن لانچر می شود . همچنین پلیمری بودن جنس لانچر موجب ضد اب بودن ان می شود که برای استفاده در شرایط اب وهوایی با رطوبت بالا مناسب است نوع لانچر AT-4با نوار کد های رنگی مشخص میشود . لانچر با نوار سیاه رنگ نوع جنگی و با نوار زرد رنگ نوع اموزشی است. موشک موشک AT-4 تشکیل شده از یک کلاهک جنگی و قسمت دم ( با پره های تا شده که بعد ازخروج موشک از لانچر باز می شوند و موجب ثابت ماندن موشک در مسیر خود می شود ) و قسمت حاوی مهمات اصلی و خرج پرتاب .که اقتباس شده از سلاح Carl Gustaf است موشک های AT-4 در انواع مختلفی ساخته می شوند که عمدتا در نوع کلاهک جنگی باهم فرق میکنند کلاهک جنگی AT-4 در سه نوع ساخته می شود 1) HEAT (Anti Tank High Explosive) ضد تانک با قدرت انهدام بالا . که کلاهک اصلی در نظر گرفته شده برای AT-4 است که می تواند در زره تا ضخامت 420 میلیمتری نفوذ کند 2) HEDP ( Dual Purpose High Explosive ) با انفجار دو مرحله ای . دو منظوره برای استفاده برعلیه سنگر ها و بنا ها 3) HP (Penetration High ) با نفوذ بالا. که توانایی نفوذ فوق العاده دارد و میتواند در زره های 500 الی 600 میلیمتری نفوذ کند سیستم نشانه گیری و مکانیزم شلیک سیستم نشانه گیری AT-4 تشکیل شده از یک ستون چشمی با عدسی نصب شده روی ان، در عقب و یک ستون نشانه گیری اهنی ( که قابل خم شدن است) در جلوی لانچر. که قبلا در شرکت سازنده تنظیم شده و قابل تغییر نیست . دو محفظه بر روی لانچر تعبیه شده که برای حمل راحت تر و ضربه نخوردن ستون های نشانه گیری انها را خم کرده ودرون این محفظه ها قرار میدهند برای کارایی بهتر و میدان دید بیشتر این سلاح ، می توان از یک دوربین با پایه نصب که قابل جداسازی است استفاده کرد، که از پیش درکارخانه سازنده برای مسافت 200 متر تنظیم شده، همچنین برای هدف گیری در شب و دید بهتر در شب از یک دوربین دید درشب نیز استفاده می شود روش کار با AT-4 بسیار ساده است، که دستور العمل ان بر روی لانچر نوشته و توضیح داده شده است مکانیزم کار این اسلحه به این گونه است که ابتدا سلاح را از حالت ضامن خارج کرده و سپس با فشار دادن دکمه شلیک بصورت مکانیکی به سوزن ضربه می زند و موشک شلیک می شود نقص AT-4 و آشنایی با مدل AT4-CS مشکلی که درمدل AT-4 وجود دارد، حجم زیاد شعله اتشی است که تا مسافت زیادی ازپشت سلاح خارج میشود ، که می تواند اتش وفشار ناشی از ان فوق العاده سوزنده و خطر ناک باشد و همچنین موجب می شود که استفاده از این سلاح در فضای محدود با مشکل مواجه شود هنگام شلیک ، شلیک کننده میبایستی مطمئن شود که در محدوده شعله عقب سلاح نفرات خودی یا تجهیزاتی نباشد . و اگر شلیک کردن در حالت درازکش (خوابیده روی شکم ) باشد ، او می بایست پاهای خود را باز کند تا اتش پاهای او را نسوزاند سپس شلیک کند از این رو بود که شرکت Bofors Saab مدل AT4-CS را ارائه کرد AT4-CS یک گونه مخصوص که برای جنگهای شهری و استفاده در فضای محدود طراحی شده . یک AT4 معمولی هنگام شلیک در فضای محدود به علت فشار و اتش خیلی زیادی خروجی ازان فوق العاده خطر ناک است . اگر در پشت سرشلیک کننده تا شعاع 5 متری از عقب سلاح، دیوار یا هر چیز سخت دیگری باشد ممکن است هنگام شلیک اتش با دیوار برخورد کند و به سوی او بر گردد در مدل CS از یک توده( مایع ابگونه) استفاده شده که می تواند مقداری از شعله خروجی سلاح را به محض شلیک خنثی کند نحوه عملکرد موشک 1) برخورد : سر مخروطی موشک بر اثر برخورد با زره له میشود 2) انفجار : بر اثر فشار فیوز الکتریکی چاشنی الکتریکی را فعال میکند و باعث انفجار خرج می شود 3) نفوذ : خرج اصلی منفجر میشود و به بدنه کلاهک جنگی فشار می اورد و با خروج شدید گاز در صفحه زره نفوذ می کند 4) پاره شدن زره : سپس موشک زره را پاره و خود موشک خرد و بصورت تکه های اتشین درون هدف نفوذ میکند و هدف را نابود می سازد کشورهای بکارگیرنده AT4 1) فرانسه 2) ایرلند -(که با نام SRAAW معروف است) 3) لتونی 4) هلند 5) سوئد- (که به نام86 m Pansarskott معروف است) وAT4CA که برای جنگ های شهری استفاده میشود 6) تایوان 7) انگلیس-(که با نام L2A1 (ILAW)معروف است) و AT4CA با کلاهک جنگی HP که در ارتش انگلیس استفاده میشود 8) شیلی 9) امریکا-(که با نام M136 AT4 معروف است) که درارتش ایلات متحده و سپاه تفنگداران دریایی استفاده میشود 10) برزیل M136 M136 مدل امریکایی AT-4 است که طی یک قرار داد مشترک بین شرکت Saab Bofors Dynamics سوئد و شرکت ATK ایالات متحده دراوایل سال 1980 میلادی ساخته شد AT-4 M136 بعد از جایگزینی با سلاح ضد تانک M72، به عنوان سلاح ضد تانک در نیرو های مسلح امریکا به کار گرفته شد ، که در حال حاضر هم این سلاح در ارتش ایالات متحده استفاده می شود مشخصات لانچر: وزن کامل : ( پوند8/14) 7/6 کیلوگرم طول : (40 اینچ) 1020 میلیمتر موشک: کالیبر : 84 میلیمتر سرعت اولیه پرتاب موشک :290 متردر ثانیه (950 فوت در ثانیه) طول :460 میلیمتر (18 اینچ) وزن : 8/1 کیلوگرم(4پوند) کمترین فاصله برای شلیک موشک :30 متر( 100 پا) بیشترین برد : 2100متر (6890 فوت ) برد موثر : 300 متر(985 فوت) بیسترین حد نفوذ : 400 میلیمتر در زره با کلاهک HEAT سرعت موشک : 250 متر در کمتر از یک ثانیه سرعت پرتاب اولیه : 285 متر (950 فوت) در ثانیه درجه حرارت عملیاتی موشک : 104 الی 140 درجه فارنهایت (60 درجه سانتیگراد) هزینه هر دستگاه : 1480 دلار 64 سنت نوع سلاح : ضد زره . دوش پرتاب نوع هدایت : عادی – هدف گیری و قلق گیری با ستون درجه برای اهداف درتیر رس مولد نیرو : سوخت جامد موشک .................................................................... منبع:مجله جنگ افزار

دوستان كسي از RPG 29 مطلبي نداره؟؟ icon_wink

مقدمه حداقل ۷۰۰ سال از عمر موشك مى گذرد. در قرن سيزدهم بود كه چينى ها نخستين تيرهاى آتشين ضبط شده در تاريخ را پرتاب كردند و مغول هاى مهاجم را به وحشت افكندند. چينى ها در جنگ پين كينگ در سال ۱۲۳۲ ميلادى سلاح هاى آتشين را كه بر سر خود آتش داشتند عليه تاتارها به كار گرفتند. در اين سال ها توسط يك نفر ايتاليايى به نام فونتانا راكتى اختراع شد كه داراى محرك بود. اين راكت در آن زمان چندان عملى نبود و تخريب چندانى نداشت و بيشتر اثر روانى آن در ايجاد ترس در دشمن مورد نظر بود. اولين راكت به مفهوم امروزى توسط شاهزاده حيدرعلى در هندوستان ابداع شد كه اين راكت در نيمه دوم قرن ۱۷ عليه انگليسى ها به كار گرفته شد. اين راكت ها لوله هايى از آهن و ماده اصلى آن را باروت تشكيل مى داد و وزن اين راكت ۳ تا ۵ كيلوگرم و طول آن ۲۰ و قطر آن ۵ سانتى متر با برد حدود ۵/۲ كيلومتر بود كه طول راكت در مجموع با قطعات چوبى به ۳ متر مى رسيد. همچنين پايدارى اين راكت ها در پرواز توسط قطعاتى از چوب بامبو كه به بدنه آن متصل بود تامين مى شد كه اين قطعات چوبى عملى شبيه بالك هاى كنترلى در موشك هاى امروزى را انجام مى دادند. در جنگى كه در هندوستان بين ارتش انگليس و حيدرعلى اتفاق افتاد، ارتش حيدرعلى با به كارگيرى ۵ هزار راكت انداز ابداعى خود شكست سختى بر ارتش انگليس تحميل كرد و انگليس و غرب به رغم داشتن زمينه هاى مساعد در تهيه اسلحه فعاليت چشمگيرى در تحقيقات موشكى نداشتند. اما در اين جنگ تعدادى از راكت هاى سالم به وسيله يكى از افسران انگليسى به نام ويليام كنگرو جهت تجزيه و بررسى به انگلستان ارسال شد. اين افسر پس از بازگشت به انگليس در سال ۱۸۰۴ به رياست كارخانه موشك سازى كه تازه در ولويچ تاسيس شده بود انتخاب شد و نتيجه فعاليت وى موجب پيدايش راكتى به نام خود او شد كه طول بدنه فلزى كنگرو ۱۰۷ سانتى متر بود و قطر آن ۱۰ سانتى متر كه با سر دوكى شكل به چوبى به طول ۶/۴ متر و قطر ۸/۳ سانتى متر وصل شده و وزن آن در حدود ۵/۱۴ كيلوگرم بوده و برد آن ۸/۱ كيلومتر بود كه با تغييرات انجام شده به ۷/۳ كيلومتر افزايش يافته است و با استفاده از اين راكت ها ارتش انگليس در سال ۱۸۰۵ شهر بولونى فرانسه را با پرتاب ۲۰ هزار راكت و در سپتامبر سال بعد شهر كپنهاگ را با پرتاب ۴۰ هزار راكت به ويرانه تبديل كرد. ● پيشتازان صنعت موشك ۱-كنستانتين، ادوارد ويچ و تسيولكوفسكى تسيولكوفسكى در ۱۷ سپتامبر ۱۸۵۷ در دهكده ايزوسك در شهر كوچك كالوگا، ۱۶۰ كيلومترى مسكو در جنوب غربى روسيه به دنيا آمد. اين دانشمند ضمن اينكه در روسيه پدر راكت شناخته شده، به علت ارائه نظريات و تئورى هاى باارزش نسبت به گذشتگان خود در زمينه چگونگى دسترسى به ستارگان، پدر غيرقابل انكار كيهان نوردى نيز است. او از سنين نوجوانى به علوم فيزيك و هوانوردى اشتياق فراوان داشت و در ۱۶ سالگى براى شركت در سمينارى در مورد علوم و رياضيات به مسكو رفت و در راستاى علاقه مندى به اين دو رشته بود كه در مدرسه دهكده بوروسك در ۹۰ كيلومترى جنوب شرقى مسكو شغل معلمى رياضيات و فيزيك را قبول كرد و در اين شغل مطالعات جدى و فراوانى در مورد كيهان شناسى نمود و محل سكونت خود را به مركز تحقيقات نسبتاً بزرگى تبديل و مدل هاى مختلف راكت را جمع آورى كرد. او از جمله نخستين انسان هايى بود كه دريافت موشك وسيله اى براى گريز از زمين است. ● فعاليت هاى تسيولكوفسكى تسيولكوفسكى در سال ۱۸۹۷ اصول موتورهاى كنترلى را تعريف و در سال بعد كتابى تحت عنوان ورود به مدارات ماهواره اى از زمين و سپس كتاب ديگرى با نام كيهان نوردى با استفاده از موتورهاى عكس العملى به رشته تحرير درآورد. در اين زمان با مندليف نيز تماس هايى داشت ولى مندليف به او گفت كه كارهايش اتلاف وقت است و به عنوان انجمن شيمى از او خواست كه از محاسبات آينده مطلع شود ولى تسيولكوفسكى دست از فعاليت هاى خود برنداشت و در سال ۱۸۹۸ ديگر قانون هاى رياضى حركت موشكى كه اساس طرح همه سفينه هاى فضايى است را به دست آورده بود و در سال ،۱۹۰۳ سال اولين پرواز هواپيماى برادران رايت نتايج اصلى كار خود را منتشر كرد و پايه هاى دانش فضانوردى را بنا نهاد كه شامل بررسى نظرى از مسئله سوخت موشك ها، كارايى موتور موشك و استفاده از هيدروژن و اكسيژن مايع به عنوان ماده محرك موشكى است كه طبق محاسبات او امكان مسافرت بين سيارات و يا استفاده از ماهواره و ايستگاه هاى فضايى در مدارات مختلف زمين امكان پذير است و ثابت كرد براى ورود به مدار زمين رسيدن به سرعت ۸ كيلومتر در ثانيه ضرورى است. در سال ۱۹۰۳ دستگاه كاملى را معرفى كرد كه قادر به حمل انسان به فضا بود و نيروى محركه آن را اكسيژن مايع و هيدروژن تشكيل مى داد. وى با درك مشكلات نيروى محركه موتورهاى چندمرحله اى را پيشنهاد و فرمول هاى قوانين حركت در فضا را ارائه كرد و در سال ۱۸۸۱ اولين تونل باد روسيه را ساخت كه شايد در دنيا اولين باشد. اين دانشمند نابغه كه نتيجه تحقيقاتش براى ساختن موشك V1 آلمانى مورد استفاده قرار گرفت و به رغم داشتن محدوديت، تلاش هاى ارزنده اى در ساخت موتور راكت و مطالعات كيهان نوردى داشت، در ۱۱ سپتامبر ۱۹۳۵ در سن ۷۸ سالگى در كالوگا در حالى كه نزديك به ۵۰۰ اثر علمى به صورت مقاله و كتاب از خود بر جاى گذاشت چشم از جهان فرو بست. -۲ رابرت هاچگينز گادارد مردى كه همه موشك ها مرهون او هستند. گادارد كه در سال ۱۸۸۲ در شهر ووستر در ايالت ماساچوست به دنيا آمده بود، مبتكر تك رويى بود كه در جوانى از حمله مكرر بيمارى جان به در برده بود. اين شخص به راستى يك پيشاهنگ واقعى بود، همانند تسيولكوفسكى در شوروى سابق و هرمان ابرت در آلمان به محاسبات موشكى و پرواز فضايى پرداخت ولى بعداً كارش را با پرداختن به مسائل عملى طرح دستگاه ها و وسايل آزمايش سوخت ها و ساختن و پرواز دادن موشك ها دنبال كرد و سال ها پس از مرگ او روشن شد كه موشك هاى او نه تنها از محركه دگرگونى فناورى سالم بيرون آمده اند بلكه خود سهمى در به وجود آوردن آن دگرگونى ها داشته كه در اين رابطه يك كارشناس موشكى به نام جروم هان ساكر گفته است هر موشك مايع سوزى كه پرواز مى كند يك موشك گادارد است. در واقع اگر تسيولكوفسكى را پدر علم راكت بدانيم، بدون شك گادارد را بايد پدر مهندسى راكت خطاب كنيم. اگر چه اين دو نابغه چندين دهه بدون اطلاع از هم بودند ولى تحقيقاتشان عملاً به موازات يكديگر بوده است. ●هدف گيرى به سوى ماه در سال هاى ۱۹۲۰ رابرت گادارد روزى كه به صورت جدى به فكر موشك بازى و پرواز فضايى افتاد فقط ۱۷ سال داشت. وقتى كه در دانشگاه كلارك در ووستر در رشته فيزيك درس مى خواند يكه و تنها به بررسى سوخت هاى احتمالى موشك ها پرداخت. پس از توجه به سوخت هاى جامد گوناگون به اين نتيجه رسيد كه تركيبى از ئيدروژن و اكسيژن مايع از همه بهتر خواهد بود اما در آن تاريخ هيچ يك از اين دو گاز مايع به صورت تجارتى براى فروش موجود نبود. او پس از پايان دوره دبيرستان به دانشگاه كلارك در ووستر رفت و در سال ۱۹۱۱ وقتى كه ۲۸ ساله بود در رشته فيزيك دكترا گرفت و يك سال بعد هم معلم دانشگاه كلارك شد و سر كلاس مباحث خارج برنامه اى چون راه هاى مسافرت به ماه را نيز شرح مى داد. او در حقيقت پايه گذار راكت هايى است كه هم اكنون به شكل فعلى در قرن بيستم شناخته شده است و در سال ۱۹۱۶ گادارد به قصد تهيه بودجه پژوهشى از انجمن اسميتسونى تقاضا كرد تا موشك هاى آزمايشى بسازد و اين انجمن نيز پنج هزار دلار به او اعطا كرد و در سال ۱۹۱۹ كتابى تحت عنوان روش هاى رسيدن به ارتفاعات فوق العاده بالا منتشر ساخت. ●ناكامى ها و كاميابى ها در جنگ جهانى اول رسته مخابرات ارتش آمريكا گادارد را مامور طرح سلاح سبك و در عين حال پرقدرتى كرد. او هم موشك كوچك جامدسوزى را كه از درون يك لوله پرتاب مى شد براى اين كار به وجود آورد و در سال ۱۹۲۰ انجمن اسميتسونى واشينگتن رساله اى كه نخستين بورس تحقيقاتى گادارد را نصيب او ساخته بود منتشر ساخت و پيشنهاد او درباره سفر موشكى به ماه هياهوى بسيار بزرگى داشت و گادارد انسان ماه موشكى لقب گرفت و سرانجام در سال ۱۹۲۶ راكت با سوخت مايع و نفت را آزمايش كرد. اين راكت با سرعت ۶۰۰ مايل در ساعت تا ارتفاع ۱۸۴ پا صعود كرده و سپس توجه خود را به جاى افزايش در ارتفاع، انعطاف پذيرى در برد معطوف كرد و سرانجام طى آزمايش هاى متعدد سرعت مافوق صوت را در راكت به دست آورد و او كه از استفاده زمين هاى ايالتى براى آزمايش هاى موشكى منع شده بود به ناچار عمليات خود را به هل پاند (بركه دوزخ)، باتلاق برهوتى در وسط ميدان تير فدرال نزديك اردوگاه ديونز منتقل ساخت و اعلام كرد كه با به كارگيرى شكل خاصى از نازل مى توان با سوخت ثابت سرعت پرتاب را هشت برابر بالا برد و برد راكت نيز ۶۴ برابر افزايش پيدا مى كند. و او دريافت كه براى رسيدن به سرعت مافوق صوت، موتور هاى سوخت مايع بر موتور هاى با سوخت باروتى ارجحيت دارند. ●دره بهشت بعد از بركه دوزخ در سال ۱۹۲۹ شخص مهمى كه از كار گادارد تحت تاثير قرار گرفته و شور آينده فضانوردى در وجودش رفته بود، به قصد كمك به گادارد قدم پيش نهاد. اين شخص سرهنگ چارلز ليندبرگ قهرمان هوانوردى آمريكا بود و به زودى بورس دوساله اى به مبلغ ۵۰ هزار دلار نصيب گادارد شد و او كه بودجه كافى به دست آورده بود رهسپار غرب گرديد و به شهر راس ول در ايالت نيومكزيكو رفت، جايى كه آب و هوا و طبيعت از هر لحاظ براى كار او مناسب بود. گادارد مركز كار خود را نزديك راسل ول در محلى به نام دره بهشت قرار داد. گادارد در طول تمامى سال هاى آزمايش خود با كارشناسان موشكى در سراسر دنيا مكاتبه داشت و از دريافت گزارش موشك سازى آلمان ها روز به روز نگران تر مى شد. او حتى ترسيد كه آلمان برخلاف ايالات متحده خيلى زود به امكانات نظامى موشكى پى ببرد. ● گادارد و دستيارانش ميدان موشك آزمايى (دره بهشت) بيش از هفت كارمند نداشت. پنج مكانيك و از جمله برادر همسر گادارد و همسرش در نقش عكاس رسمى و خاموش كننده حريق هاى ايجاد شده از گاز هاى خروجى موشكى بودند. موشك ها در واقع همه سرهم بندى شده بودند. گادارد قسمتى از مصالح خود را از طريق سفارش پستى از عمده فروشى هاى ابزار و ادوات تهيه مى كرد و قسمتى ديگر را دستياران او ضمن شكار در ابزارفروشى ها، فروشگاه هاى وسايل ورزشى و مراكز فروش قطعات يدكى اتومبيل مى خريدند و هنگامى كه چيزى پيدا مى كردند كه به درد مى خورد مثلاً يك ساعت مچى بچه، يك تكه سيم پيانو يا شمع اتومبيل آن را جهت مصرفى به كار مى بردند كه سازندگان آن قطعات حتى در خواب هم نديده بودند. همچنين بيشتر وقت كارگاه صرف دست چين كردن قطعات قابل استفاده از موشك هاى ناموفق مى شد يعنى موشك هايى كه پرواز مى كردند و ناكام در جايگاه پرتاب باقى مى ماند باعث تاسف بود اما در عوض معمولاً سالم مى ماند. به هر حال يك پرواز موفق شادى بخش بود اما در عين حال مترادف بود با برگرداندن توده اى فلز اسقاط به كارگاه يعنى آنچه معمولاً از موشك بعد از سقوط باقى مى ماند. موشك هاى له شده را به ندرت مى شد تعمير كرد. از اين رو گادارد سيستمى براى سالم بازگرداندن موشك ها به زمين به كمك چتر نجات طرح كرد كه فرود موشك ها را آرام تر مى ساخت. اين سيستم به صورتى بود كه پوزه مخروطى موشك خود به خود جدا مى شد و چتر كوچك پيشاهنگى اول بيرون مى آمد و به نوبه خود چتر اصلى را كه سه متر قطر داشت بيرون مى كشيد و موشك را آرام به زمين مى رسانيد. ● سه سال پيش از ساخت V2 در سال ۱۹۳۹ سال آغاز جنگ جهانى دوم هزاران آلمانى سرگرم كار روى طرحى بودند كه موشك V2 را به وجود مى آورد و نخستين پرواز آن در سال ۱۹۴۲ انجام شد ولى سه سال زودتر از آن گادارد و تيم كوچك او به كار پرواز دادن موشك اشتغال داشتند. پس از ورود آمريكا به جنگ جهانى دوم گادارد به آناپوليس رفت تا به خدمت دولت آمريكا درآيد و در آنجا به تقاضاى نيروى دريايى به طرح سيستمى براى به پرواز درآوردن هواپيما هاى معمولى به كمك موشك پرداخت و در مارس ۱۹۴۵ گادارد يك موشك V2به غنيمت گرفته را از نزديك مشاهده كرد كه از هر لحاظ شبيه به موشك هاى خود او بودند كه آلمانى ها از كشف بى علاقگى دولت آمريكا به كار گادارد مبهوت ماندند. هنگامى كه بعد از خاتمه جنگ جهانى دوم از كارشناسان موشكى آلمان كه به آمريكا انتقال داده شده بودند پرسيده شد چه اطلاعاتى پايه و اساس توسعه موشك در آلمان قرار گرفت؟ آنها گفتند: بهتر است اين را از گادارد بپرسيد. ما هر چه اطلاعات داريم از اوست و وقتى كه ورنهرفن براون در سال ۱۹۵۰ نوآورى هاى به ثبت رسيده اش را بررسى مى كرد اعلام داشت گادارد از همه ما جلو بود. گادارد براى كنترل جريان سوخت به محفظه احتراق يك شير كنترل طراحى و نصب نمود. از اين طريق موشك قادر بود به طور اتوماتيك خاموش شود. او براى هدايت و كنترل پره هاى متحركش را در خروجى اگزوز نصب كرد. در واقع اين دانشمند اولين كسى بود كه تفكر راكت هاى چند مرحله اى را به ثبت رسانيد. گادارد سرانجام با استفاده از ژيروسكوپ دستگاهى ساخت كه پرواز موشك ها را در مسير تعيين شده ثابت مى كرد و از ژيروسكوپ براى هدايت خودكار مسير موشك ها استفاده كرد. سرانجام در ۲۸ مارس ۱۹۳۵ اولين موشك مجهز به ژيروسكوپ گادارد، ۴۸۰۰ پا به صورت عمودى پرواز كرد و سپس با كمك گرفتن از كنترل هاى سطحى _ افقى با سرعت حدود ۵۵۰ مايل در ساعت ۱۳۰۰ پا پرواز كرد. او ضمن كار در نيروى دريايى آمريكا در مورد بهسازى سيستم هاى هدايتى موشك در سال ۱۹۴۵ به عضويت هيات مديره مجمع راكتى آمريكا درآمد. او روى هم رفته امتياز ۲۱۴ ابتكار و اختراع را كه عملاً شامل تمامى جنبه هاى موشك هاى مايع سوز مى گرديد به ثبت رسانده بود. در سال ۱۹۶۰ دولت آمريكا با پرداخت يك ميليون دلار به ورثه گادارد در ازاى استفاده از ابتكار هاى به ثبت رسيده از وى به سهمش در تحول موشكى صحه گذارد. چنانچه دولت آمريكا بودجه تحقيقاتى گادارد را تامين مى نمود چه بسا اولين كشور در توسعه و طراحى در كار هاى موشكى مى شد. اما سرانجام در ماه اوت ۱۹۴۵ در سن ۶۲ سالگى، پس از ۴۲ سال تلاش تحقيقى از دنيا رفت و با فوت اين دانشمند دنيا مخترع بزرگى را كه كشورش قادر به تشخيص نبوغ او نشد از دست داد. ● تاريخچه مختصري از موشك هاي كروز موشك كروز با تعريف امروزي اولين بار توسط آلمان ها درجنگ جهاني دوم عليه مناطقي در جنوب شرقي انگليس به كارگرفته شد كه از سايتهاي واقع درفرانسه به سمت هدف پرتاب مي‌شد. اين موشك با عنوان (V-1) در مدت زمان بسيار كوتاهي در حين جنگ دوم جهاني توسعه يافته و به توليد انبوه رسيد. آلمان ها در طي چند ماه با بيش از 5000 فروند ازاين موشك ها لندن را مورد هدف قرار دادند. اين موشك در آن زمان ازيك موتور پالس جت براي پيشرانش بهره مي گرفت و سيستم هدايت و ناوبري ضعيفي داشت كه دليل اصلي در پايين آمدن احتمال برخود اين موشك با هدف بود، به طوري كه طبق برخي گزارش ها تنها حدود سي درصد از اين موشك ها در محدوده هدف فرود مي آمدند. از زمان پرتاب اين موشك ها توسط آلمان‌ها، آمريكايي‌ها تحقيقاتي را براي شناسايي اين سيستم تسليحاتي آغاز نمودند تا اينكه دراواسط سال 1944، ‌نيروي هوايي موفق به دستيابي به بقاياي يكي از اين موشك ها شد كه ظاهرا سقوط كرده و عمل نكرده بود. طي مدت بسيار كوتاهي (17روز) با استفاده از مهندسي معكوس، نمونه اي از اين موشك در امريكا ساخته شد. در اواخردهه 40 ونيز دهه 50 برنامه موشك هاي كروز به عنوان يك سلاح تاكتيكي در ايالات متحده دنبال مي‌شد. در اين دوره با توسعه موشك هايي نظير Regulus ,Matador ,Mace ,Snark، موشك‌هاي كروز به خصوص در زمينه هدايت و ‌پرتاب به تدريج توسعه يافتند. ولي همچنان علي رغم پيشرفت هاي صورت گرفته، مساله هدايت به عنوان يك عامل محدود كننده در اين موشك ها مطرح بود. در دهه 60تمركز بر روي موشك هاي بالستيك، موشك هاي كروز را به حاشيه برد و اين موضوع به طور مضاعف توسعه موشك هاي كروز را تحت الشعاع قرار داد. البته بايد توجه داشت كه آنچه در موشكهاي كروز اوليه مطرح بود، ساخت يك هواپيماي بدون سرنشين بود كه بتواند صرفا يك سرجنگي (غالباَ يك كلاهك هسته اي) را تا نقطه هدف حمل نمايد و قابليت هايي كه امروزه از يك موشك كروز انتظار مي‌رود در اين دوره زماني مطرح نبود. موشك هاي كروز توسعه يافته تا پيش از دهه 50 ميلادي، عمدتا شباهت زيادي به هواپيماهاي هم دوره خود داشته و داراي ابعاد بزرگي بودند و همانگونه كه پيش‌تر نيز گفته شد در زمينه هدايت با مشكلات اساسي مواجه بودند. اين مشكلات در كنار ساير موانع تكنولوژيك در راه توسعه اين نوع موشك‌ها منجر به وقفه‌اي حدودا ده ساله درتوسعه آنها گرديد. اين امر كه به ويژه در تاريخچه رشد و توسعه موشك هاي كروز در ايالات متحده به خوبي نمايان است، مقارن با دهه‌ شصت و اوايل دهه هفتاد ميلادي بود. در اين دوره زماني سرمايه گذاري سيستم‌هاي تسليحاتي بر روي موشك‌هاي بالستيك قاره پيما متمركز گرديد. در اين مقطع زماني (اوايل دهه هفتاد)، مزاياي موشك هاي كروز نظير پنهانكاري و قابليت نفوذ تا عمق خاك دشمن، در كنار هزينه هاي نسبتا كم تحقيقات و توسعه و پايين بودن قيمت نهايي هر فروند (در مقايسه با سيستم هاي تسليحاتي جايگزين) و... آنچنان مورد توجه قرار گرفت كه باعث شد در آن مقطع پروژه‌هايي نظير بمب افكن دور برد و پنهانكار 1- B به نفع پروژه موشك هاي كروز كنار گذاشته شوند. توسعه اين موشك‌ها در دهه 80 نيز ادامه يافت، اما ابتداي دهه 90 نقطه عطفي در تاريخ موشك هاي كروز به شمار مي رود. استفاده از اين موشك هادر چندين عمليات نظامي كه عليه عراق صورت گرفت، باعث شد تا اين موشك ها از طرف ساير كشورها به شدت مورد توجه قرار گيرند. و شايد همين موضوع يكي از علل كشيده شدن كشورهايي نظير چين، آلمان، سوئد، ايتاليا، اسرائيل، آفريقاي جنوبي و انگلستان به سمت توسعه چنين سيستم هاي آفندي بوده باشد. ● تاريخچه مختصري از موشك هاي بالستيك تا قبل از جنگ جهاني دوم- بنا به مقتضيات جنگ- فقط چندين كشور كه در حال جنگ بودند ابرقدرت موشكي محسوب مي شدند (مانند روسيه و آلمان). در واقع جنگ براي اينها مانند كاتاليزوري در جهت پيشرفت صنايع موشكي بود؛ همچنان قدرتمند و قدرتمندتر مي شدند و اين امر موجب رعب و وحشت كشورهاي ديگر شد، چرا كه از همان ابتدا هم پيش بيني مي شد اگر فقط چند ابرقدرت خاص، اين تكنولوژي را به دست مي گرفتند، ديگر پاسخ ندادن به درخواست هاي آنها كار مشكلي بود. پس از فروكش كردن التهابات جنگ جهاني دوم، بسياري از كشورها دست به كار شدند و شروع به ساخت يا حداقل خريد موشك كردند زيرا مي دانستند اگر سيستم موشكي قوي داشته باشند، پشتوانه خوبي براي حفظ امنيت دارند. هرروزه انواع موشك ساخته و آماده مي شد و در اين ميان يك فناوري، توجه همگان را بيش از ديگر شاخه ها به خود جلب كرد و آن، تكنولوژي ساخت موشك هاي بالستيك بود. تكنولوژي موشك هاي بالستيك هم پس از جنگ جهاني دوم نمو پيدا كرد و از دهه ۱۹۵۰ ابرقدرت هايي موشكي به وجود آمدند كه تهديدي براي كشورهاي ديگر محسوب مي شدند. در اين عرصه، اتحاد جماهير شوروي يك سر و گردن از رقباي خود بالاتر بود. با گذشت زمان، قدرتش بيشتر و بيشتر مي شد و همواره حرف اول را در اين زمينه مي زد. اين مسئله، كشورهاي ديگر- مخصوصاً رقيب سرسختش يعني ايالات متحده آمريكا- را آزار مي داد. موشك هاي بالستيك همواره باعث ايجاد تنش بين كشورها بود؛ براي نمونه، بحران موشك هاي بالستيك كوبا در سال ۱۹۶۲ كه با تحويل موشك هاي دوربرد شوروي به كوبا، جنگ سرد را گرم تر كرد. يا بحران تايوان در سال ۱۹۹۶ پس از انتخابات دموكراتيك چين چندين موشك بالستيك به خطوط كشتيراني نزديك تايوان شليك كرد و در اواخر بحران تائپودونگ در سال ۱۹۹۸ كه كره شمالي يك موشك بالستيك را به طور غيرمنتظره اي روي محدوده هوايي ژاپن آزمايش كرد كه باعث اعتراض كشورهاي غربي شد. هنگامي كه آمريكا و شوروي پيمان منع گسترش موشك هاي بالستيك را امضا كردند، فقط ۹ كشور موشك بالستيك داشتند، ولي امروز بيش از ۳۰ كشور، موشك بالستيك دارند و ۱۴ كشور در توليد يا صادرات موشك بالستيك و تكنولوژي مربوط به آن دست دارند. پس هميشه تهديد شليك يك موشك بالستيك از طرف اين كشورها وجود دارد و بايد جوابي در قبال آن موجود باشد. در پي نگراني هاي جهاني براي جلوگيري از اين امر، موافقت نامه بين المللي كنترل تكنولوژي موشكي (MICR) -كه موافقت نامه اي داوطلبانه است- در سال ۱۹۸۷ بين ملل مختلف براي كنترل جابه جايي و خريد و فروش موشك ها و تكنولوژي هاي مربوطه كه قابليت حمل سلاح هاي كشتار جمعي (WMD) را ايجاد مي كند، بسته شده است. ...................................................... نو يسنده:امير حسام ملايي يگانه وبلاگ فناوري موشكي

سلاح فاماس در سال 1967 توسط یک مهندس اسلحه فرانسوی بنام Paul Tellie طراحی شد. هدف از طراحی این سلاح جایگذینی آن با تفنگ نیمه اتوماتیک Mas Mle.49/56 و مسلسل دستی MAT- 49 و MAC Mle.1929 بود.اولین نمونه این تفنگ در سال 1971 ساخته شد و برای آزمایش به ارتش فرانسه تحویل داده شد.در آن زمان ارتش فرانسه مدلی از مسلسل ساخت کشور سوئیس را بکار میبرد . این مسلسل با کالیبر 56/5 ساخت کارخانه SIG بود و با کد SG – 540 شناخته می شد .در سال 1978 سلاح FAMAS در مقیاس 400 هزار قبضه تولید شد.پس از آن یک شرکت فرانسوی بنام GIAT دست به تحول این سلاح زد و نمونه جدیدی از آن را با کد G1 معرفی کرد.این سلاح دارای محفظه ماشه بزرگی بود که کل دست در آن جای می گرفت.همچنین روپوش لوله آن از جنس پلاستیک ساخته شده بود.البته مدل G1 یک نمونه آزمایشی بود و در سال 994 مدل G2 به عنوان مکمل آن مرفی شد که از خشاب مورد استفاده در سلاح M – 16 (نوع کوتاه آن) بهره می گرفت.این سلاح در طیف نسبتا وسیعی توسط نیروی دریایی و زمینی فرانسه استفاده شد و تعدادی از آن به کشورهایی مانند امارات متحده و سنگال صادر شد.شکل کلی این سلاح مبنایی برای طراحی سلاح FELIN خواهد بود که از فرانسویان هنوز از آن پرده داری نکرده اند.مدل لوله کوتاه این سلاح با طول 320 میلیمتر برای نبردهای چریکی ساخته شده است.مدل Commando آن دارای طول لوله 405 میلیمتر و گونه مخصوص آن برای تکتیراندازی دارای طول لوله 620 میلیمتر می باشد.نمونه ای که برای مقاصد تکتیراندازی ساخته شده دارای دوربین مخصوص ، دوپایه و دستگیره حمل مخصوص می باشد .سلاح فاماس در جنگ خلیج فارس با موفقیت استفاده شد و توانست ضریب اطمینان بالا و کیفیت قابل قبول خود را به اثبات برساند. توضیحات فنی این سلاح از نوع bull pup می باشد یعنی خشاب آن در قسمت انتهایی سلاح و پشت قبضه تپانچه ای نصب می شود. در ساخت این سلاح از پلاستیک به وفور استفاده شده.این سلاح از سیستم گلنگدن تاخیری اهرمی استفاده می کند که از سلاح AAT_ 52 به عاریت گرفته شده ( البته مخترع این سیستم شخصی مجارستانی به نام Paul de kilary می باشد که این سیستم را قبل از جنگ جهانی دوم طراحی کرده ). گلنگدن سلاح از نوع بسته می باشد.وقتی گلوله شلیک می شود ، فشار گاز باروت باعث می شود تا فشنگ به پیشانی جنگی فشار وارد کرده و آن را به عقب هل دهد.زمانی که هنوز فشار گاز باروت بالا می باشد ، اهرم تاخیر حرکت کوتاه گلنگدن را به قسمت سنگین تر گلنگدن که حرکتی طولانی تر دارد انتقال می دهد که این عامل باعث ایجاد تاخیر در باز شدن گلنگدن می شود. ................................................ didban.mihanblog.com

تپانچه برتا FS92 بدون شک یکی از بهترین سلاح های کمری دنیا به شمار می رود چرا که بیش از 20 کشور جهان آن را بعنوان سلاح کمری ارتش و نیروی پلیس خود برگزیده اند. این تپانچه در ارتش آمریکا با نام M9 شناخته می شود. مدل 90TOW نمونه بهینه سازی شده FS92 شناخته می شود. در این مقاله به تحلیل این تپانچه می پردازیم: قاب: قاب این تپانچه از نو طراحی شده و ورود صحیح گلوله به خزانه و خروج بی دردسر پوکه را باعث می شود. سطح داخلی کاملا صاف و سیقلی است. در فضای داخلی قاب و در نزدیکی پین باز و بسته کردن سلاح، یک جاذب ضربه فنری و فلزی تعبیه شده که در هنگام عقب نشینی آلات متحرک در زمان شلیک از شدت عقب نشینی می کاهد. این قطعه با جذب ضربه دریافت شده و پخش و خنثی سازی آن باعث افزایش عمر قطعات می شود. حافظ ماشه بصورت گرد ساخته شده تا با انگشت تیرانداز بهتر چفت شود. ریل نصب وسایل جانبی: این ریل در قسمت زیرین و جلویی لوله تعبیه شده و بخشی از بدنه سلاح است. شما می توانید انواع چراغ قوه و لیزر را به این ریل نصب کنید. در زمانی که هیچ وسیله ای به ریل متصل نیست یک پوشش مخصوص بر روی آن قرار می گیرد تا از آسیب رسیدن به آن جلوگیری و خارج کردن سلاح از غلاف را تسهیل کند. ریل مذکور به روش ماشین کاری بوجود آمده است. اسلاید آناتومیک: بدنه و اسلاید این سلاح طوری طراحی شده است تا خارج کردن آن از غلاف بدون مشکل انجام شود. شیارهای طولی ایجاد شده بر روی قاب گلنگدن باعث تسهیل عمل مسلح کردن سلاح و بکارگیری آسان تر ضامن آن شده است. ضامن رها کننده گلنگدن از نو طراحی شده تا با خطوط اسلاید و بدنه هماهنگ باشد. تمامی قطعات فلزی از جمله ضامن (در صورت وجود)، پین باز و بسته کردن و ضامن رها کننده گلنگدن با ماده ای به نام Bruniton پوشیده شده اند تا از خوردگی و اصطکاک نا خواسته قطعات جلوگیری شود. قبضه ارگونومیک: پوشش قبضه این مدل یک تکه ساخته شده است تا نصب و تعویض آن آسان تر انجام شود. برای افرادی که دست کوچک تری دارند نوعی قبضه باریک تر موجود است. قسمت پشتی قبضه بصورت منهنی ساخته شده تا با دست تیرانداز بهتر چفت شود. در کل این قبضه طوری ساخته شده تا حتی در شرایط مرطوب به بهترین شکل در دست تیرانداز قرار گیرد. چخماق ماشین کاری شده : در چخماق این سلاح یک روزنه تعبیه شده تا از وزن آن کاسته شده و بر سرعت عمل آن افزوده شود. این چخماق در مدل های F وG نصب می شود. سایت نشانه روی قابل تعویض از نوع Super luminova پوشیده شده است که نور محیط را جذب کرده و در محیط تاریک از خود باز می تاباند. سایت های جلویی و عقبی را می توان با انواع دیگر از جمله سایت های شبتاب تریتیومی تعویض کرد. این سایت ها نسبت به سایت نشانه روی مدل 92 دارای میدان دید وسیع تری به میزان 5 میلی متر هستند. خشاب ظرفیت بالا: خشاب روان و ظرفیت بالای این تپانچه عمل مسلح کردن سریع را ممکن می سازد. این سلاح با دو خشاب متفاوت ارائه می شود: کالیبر 19&9: خشاب دو ردیفه با ظرفیت 15،10و 17 تیر. کالیبر0/45 S&W: خشاب دو ردیفه با ظرفیت 11،10و 12 تیر. باز و بسته کردن و نظافت آسان: عمل باز و بسته کردن و نظافت سلاح به آسان ترین شکل ممکن انجام می شود. در هنگام بازیا بسته کردن سلاح هیچ حادثه غیرمتقربه یا ناخواسته ای روی نخواهد داد. اسلاید پس از گذشتن از قسمت عقبی قاب بصورت خودکار چفت می شود. مدل 90 TOW نوع F : ماشه یک یا دو زمانه. دارای ضامن دستی بر روی اسلاید و قابلیت خواباندن ماشه و دارای قفل اتوماتیک سوزن آتش. مدل 90 TOW نوع G : ماشه یک یا دو زمانه. دارای مشخصات مشابه با مدل قبلی و قابلیت مسلح کردن چخماق با کمک فشردن یک اهرم مخصوص. اندیکاتور مسلح بودن: وقتی گلوله در خزانه قرار می گیرد، علامت قرمز رنگ روی ناخن فشنگ کش بیرون زده و شما را از مسلح بودن سلاح مطلع می سازد. این نقطه در سمت راست سلاح قرار می گیرد و می توان آن را با دیدن یا لمس کردن احساس کرد بنابراین اطلاع از مسلح بودن سلاح در شب و محیط تاریک نیز ممکن خواهد بود. قفل سوزن اتوماتیک: این مکانیزم باعث می شود که سوزن آتش به جلو رانده نشود مگر اینکه ماشه تا آخر به عقب کشیده شود. http://www.mercadolibre.com.mx/jm/img?s=MLM&f=122364 62_7285.jpg مشخصات فنی : مدل انواع کالیبر ظرفیت خشاب گام خان نوع خان عملکرد سیستم قفل لوله دستگاه نشانه روی قاب اسلاید لوله 1- 90 TOW 2- GوF 3- 19*9 و 0/45 S&W 4- 15،10 و 17 تیر برای 19*9و11،10و 12 تیر برای 0/45 S&W 5- 250 میلی متر در مدلF، 400 میلی متر در مدلG 6- راست گرد، شش خان 7- نیمه خودکار با عقب نشینی کوتاه لوله 8- قفل لوله و پیشانی جنگی 9- سایت قابل تعویض در عقب و جلو 10- آلیاژ سبک آلومینیوم 11- فولاد، پوشش فسفات و Bruniton 12- فولاد آبی ساخته شده به روش تراش ماشه با پوشش کروم در داخل. ............................................ منبع: مجله جنگ افزار

بله حق با شماست.لطفا يكي از مديران ترتيب ويرايش رو بدن. در ضمن كي پيش وند سنترال كلاب رو حذف كرده؟

آقا اگه مي شه اين تاپيك رو بدون رفتن در مسايل متفرقه ادامه بديد.

اين به اصطلاح دانشجويان اسلحه نداشته. داشتند بسيجي هاي دانشگاه هشان را مثل يك تكه جسم از پنجره و پشت بام بيرون پرت مي كردند. خدا خر رو مي شناخت كه بهش شاخ نداد. بلا نسبت خر icon_wink

super_comando عزيز شما كه براي خود انقلاب و جنگ داخلي درست كرديد و قانون اساسي نوشتيد! icon_wink دوست من صدمه زدن و وحشي بازي در هر صورت به ضرر ماست چه برسد حمله به مراكز اين رژيم. گويا شما آرزوي همان رژيمي را داريد كه تمام هستي آن به اجانب وابسته بود. در ضمن شما نگران گير دادن نيروي انتظامي به دختران مردم (كه انصافا يكي از بهترين طرح هاي نيروي انتظامي در اين چند سال بود. هرچند دوباره وضعيت فضاحت بار گذشته به تهران بازگشته) نباشيد. با حرف شما درباره تبصره ي 13 موافقم. وضعيت متروي تهران كه وحشتناك است و تا اينجاش هم كه كسي بر اثر ازدحام در ايستگاه امام خميني نمرده. جاي شكر داره. وضعيت شركت واحد هم كه اصلا خوب نيست. اتوبوس ها يكي از يكي شلوغ تر.اين اتوبوسهاي ريالي هم كه شده قوز بالا قوز و تازگي ها هم از اون جايي كه خود شركت واحد اون قدر اتوبوس داره كه نمي دونه چي كار كنه. تعداد زيادي از اتوبوس هاي ديزلي رو هم به بخش ريالي داده تا مردم بيش از پيش اذيت بشن.

سينا جان اگه دولت مي خواست بنزين رو به قيمت اصليش بده مي دوني چه فشاري به قشر ضعيف و متوسط وارد مي شد. اون آقازاده ها وآقايون با خيال راحت باك هاشون رو پر بنزين ميكنن چه ليتري 80 تومن چه 800 تومن.اما يه بنده خدايي از قشر متوسط كه تمام تفريحش سالي يك بار زيارت امام رضا (َع) است و از تهران كه حدود 1000 كيلومتر تا مشهد راهه و با رفت و برگشت مي شه 2000 كيلومتر تازه بدونه حساب ترافيك جاده اي وگشت وگذار در شهرو ... حالا يه پيكان كه 100 كيلومتري 13 ليتر مصرف ميكنه.يعني بايد براي اين 2000 كيلومتر 260 ليتر بنزين بزنه كه اگه به فرض قيمت واقعي بنزين رو 500 تومن حساب كنيم مي شه 130 هزار تومن فقط پول بنزين اين سفر. ما كه دومين صادركننده بزرگ نفت جهان هستيم واقعا جاي سوال داره كه چرا نبايد چندتا پالايشگاه بيشتر داشته باشيم تا هم 40 درصد بنزين مورد نيازمون رو وارد نكنيم و هم مردم رو اذيت نكنيم وهم نقطه ضعف دست دشمنان نديم. من خودم شخصا طرفدار اين رژيم هستم ولي واقعا بعضي جاها براي آدم سوال پيش مياد. مصرف درست و سهميه بندي (كارشناسانه) خيلي خوبه . ولي اين رسمش نيست. تازه صدمات وارده به صنعت ضعيف توريسم مان و بسياري از مشاغل ديگر به كنار.

خود وب سايت جنگ افزار منبع را http://gun.mihanblog.com معرفي كرده. ديگه من بايد از كجا بدونم اينم لينكش كه در پايين منبع هم ذكر شده: http://www.jangafzar.ir/Military/g/1/18.htm اينم لينكش در وبلاگ: http://gun.mihanblog.com/Post-40.aspx

دوست من. اگر منظورت مقاله ي قبلي بوده كه كينگ رپتور فرستاده مال اون قسمت اول بوده كه ربطي به اين يكي نداشته و لطفا بيشتر دقت كن. :evil: icon_wink :)

تانك رزمي T-90 كه پيشرفته ترين تانك در زرادخانه ارتش روسيه مي باشد ، در سال 1993 ميلادي به صورت محدود وارد خط توليد گرديد. اين تانك ، برپايه نمونه آزمايش T-88 طراحي و مورد آزمايش قرار گرفت. لازم به ذكر است كه اين تانك ، توسط كميته طراحي كارتسف - ونديكف و در كارخانجات واگنكا در نيزني تاگيل طراحي و ساخته شده است. مدل ابتدايي اين تانك ، به طور كامل داراي يك طراحي تازه بود. در حقيقت مدل توليد شده تانك ، از تانك T-72BM نشآت گرفته و مشخصه ها و قابليت هاي تانك هاي سري T-80 نيز به آن اضافه شده است كه مهمترين اين مشخصه ها ، سيستم انتخاب هدف ليزري و نسل جديد زره مي باشد كه در بدنه و برجك آن ، مورد استفاده قرار گرفته شده است. تاكنون دو مدل صادراتي اين تانك به نام هاي T-90S و T-90E ، توسط منابع غربي مورد شناسايي قرار گرفته است. تانك ، داراي يك مدل فرماندهي بنام T-90K مي باشد كه سيستم بيسيم و تجهيزات ناوبري آن ، با ديگر نمونه ها متفاوت مي باشد. قرار بوده است كه درصورت تآمين اعتبارات مالي ، نمونه هاي اوليه اين تانك تا اواخر سال 1997 ميلادي با تانك هاي پيشرفته تر T-90S جايگزين شود. در اواخر سال 1996 ميلادي ، نزديك به 107 دستگاه تانك پيشرفته T-90S در منطقه نظامي خاور دور وارد خدمت شدند. همانند پدرانشان يعني تانك هاي T-72 كه در زمان خودشان كارآمدترين تانك هاي ارتش شوروي بودند ، تانك هاي T-90 نيز پيشرفته ترين تانك هاي درحين خدمت ارتش روسيه هستند. http://www.fprado.com/armorsite/T-90S_PICS/T-90-drawing-02.png از نظر تركيب سلاح هاي متعارف ، تانك T-90 نسبت به تانك T-72 تغييرات عمده اي در سيستم شليك توپ اصلي و ديگر سيستم ها داشته است كه اين تغييرات ، به منظور بالا بردن توان عملياتي تانك صورت گرفته است. تانك T-90 ، به عنوان يك راه حل موقتي براي جبران نياز روسيه به يك تانك جديد براي نبردهاي امروزي از طرف ارتش روسيه پيشنهاد شد و توليد آن به طور محدود و تا زمانيكه تانك هاي جديدتر به عرصه توليد وارد شوند ، ادامه خواهد داشت. تانك جديدي كه قرار بود وارد خط توليد شود و به علت كمبود اعتبارات مالي ساخت آن به تعويق افتاده است ، گونه اي بسيار پيشرفته مي باشد كه هنوز از قابليت ها و توانايي هاي آن ، اطلاعاتي در دست نيست. به علت هزينه پايين تانك هاي T-90 ، اين تانك ها بعنوان جانشين موقت وارد خط توليد شدند و با سرعتي بسيار پايين ، همچنان در خط توليد باقي خواهند ماند تا خط توليد را ، تا امكان پذير شدن ساخت تانك هاي جديدتر باز نگه دارند. تاكنون چند صد دستگاه تانك T-90 ، توليد شده است كه در مورد تانك هاي درحين خدمت ، اخبار ضد و نقيضي وجود دارد. ولي منابع اطلاعاتي غربي ، تعداد اين تانك ها را بين 100 تا 300 دستگاه تخمين مي زنند و بر اين باورند كه بخش عمده اين تانك ها ، در منطقه عملياتي خاور دور مستقر هستند. http://www.enemyforces.com/tanks/t90.jpg تانك T-90 همانند سري تانك هاي T-72 و T-80 ، توپ 125 ميليمتري سري 2A46 را حفظ كرده است. اين توپ ، قابليت شليك گلوله هاي ضدزره APFSDS ، گلوله هاي HEAT ، گلوله هاي انفجاري شديد تركشي HE FRAG و گلوله هاي انفجاري نارنجكي با فيوز زماندار را دارا است. موشك هاي هدايت ليزري ضدتانك AT-11 Sniper نيز مي تواند برروي اين تانك نصب شود. به كمك اين موشك ها كه از فاصله 4000 متري قابل شليك بوده و توان نفوذ در يك زره 700 ميليمتري را دارند ، تانك T-90 اين قابليت را پيدا مي كند كه با ديگر ادوات زرهي و انواع بالگرد ، قبل از آنكه آنها بتوانند درگير شوند درگير شود. سيستم كنترل آتش كامپيوتري ، فاصله ياب ليزري و دستگاه نشانه روي حرارتي ، به تانك اين امكان را مي دهد كه در حين حركت و در هنگام شب نيز بتواند با دشمن درگير شود. با اين تفاسير به نظر مي رسد كه اولين نسل از اين سيستم ها كه توسط روسيه ساخته شده و بر روي اين تانك نصب شده است ، با نمونه هاي غربي امروزي قابل رقابت نيست. اين تانك ، مجهز به سيستم نشانه روي كامپيوتري و سيستم شليك اتوماتيك مي باشد تا به روند شليك ، سرعت و دقت بالاتري دهد. جنگ افزارهاي فرعي شامل دو قبضه مسلسل 62/7 ميليمتري PKT موازي با توپ و يك قبضه مسلسل 7/12 ميليمتري نصب شده بر روي برجك براي مقابله با اهداف هوايي و زميني مي باشد. http://www.armyrecognition.com/magazine/sample_photos/T-90_russia_armyrecognition_Copyright_053.jpg خصوصيات تانك T-90 ، همانند تانك هاي قديمي تر روس ها مي باشد. اين تانك داراي يك برجك گرد و شيبدار است كه در وسط بدنه قرار مي گيرد. اين ويژگي به همراه پدافند عامل و غيرعامل كه تانك از آن بهره مي برد باعث گرديده كه تانك T-90 ، به يكي از ايمن ترين تانك هاي جهان در مقابل حملات هوايي و زميني تبديل شود. برجك و بدنه شيبدار اين تانك ، با نسل دوم واكنش دهنده هاي انفجاري (ERA) آجري شكل پوشش داده شده است. اين پوشش همانند صدف حلزون ، به طور زاويه دار روي بدنه و برجك نصب مي شود تا موشك ها و گلوله هاي شليك شده به سمت تانك را منحرف يا منهدم نمايد. پوشش اين نوع واكنش دهنده ها ، تا روي برجك ادامه مي يابد تا تانك را در مقابل جنگ افزارهايي كه از بالا تانك را هدف قرار مي دهند حفاظت كند. تانك مجهز به يك سيستم قفل كننده و انتخاب هدف ليزري با نام TSHU-1-7 SHTORT1 مي باشد. اين سيستم ، داراي يك فاصله ياب ليزري است كه مي تواند فاصله ادوات و حتي موشك ها و گلوله هاي شليك شده به تانك را تخمين بزند. تانك همچنين داراي يك محفظه ليزري هشدار دهنده مي باشد كه در صورت قفل شدن غلاف ليزري جنگ افزارهاي دشمن روي تانك ، به خدمه تانك هشدار داده مي دهد. تانك داراي 2 اخلالگر الكترو اپتيكالي است كه بر روي سيستم هاي كنترل كننده جنگ افزارهاي هدايت شونده دشمن پارازيت مي اندازد و به صورت موازي ، در دوطف لوله توپ قرار گرفته است. يك موتور 12 سيلندر توربو ديزلي V-84KD با قدرت 1000 اسب بخار ، مي تواند به تانك سرعتي معادل 65 كيلومتر در ساعت در جاده و 45 كيلومتر در ساعت در سطوح غيرجاده اي دهد. به طور خلاصه تانك T-90 را مي توان آميزه اي از تكنولوژي ، قدرت و سرعت ناميد. با اينكه ديگر از اتحاد پرقدرت جماهير شوروي اثري باقي نمانده است و روسيه امروز ، با مشكلات بسياري در زمينه تآمين اعتبارات مالي براي پروژه هاي نظامي روبروست ، ولي هنوز تانك هاي روسي ، توان رويارويي و مقابله با تانك هاي غربي را دارا هستند. در هر حال ديگر از هيولاهاي زرهي گذشته روس ها كه در عصر خود يكه تاز بودند خبري نيست. مشخصات فني تانك T-90: «مشخصات» طول: 86/6 تا 53/9 متر عرض: 78/3 متر ارتفاع: 25/2 متر وزن: 5/46 تا 50 تن تعداد خدمه: 3 نفر حداكثر سرعت جاده اي: 65 كيلومتر در ساعت حداكثر سرعت غيرجاده اي: 45 كيلومتر در ساعت برد عملياتي: 550 تا 650 كيلومتر عمق شناوري پاياب: در حركت 2/1 متر - لوله هواكش 5 متر «جنگ افزارها» توپ اصلي: 125 ميليمتري 2A46M نواخت گلوله: 6 تا 8 گلوله در دقيقه ظرفيت مهمات: 43 گلوله انواع مهمات: HEAT-HEF-APFSDS مسلسل ها: دو مسلسل 62/7 ميليمتري موازي PKT با 2000 فشنگ و يك مسلسل 7/12 ميليمتري UTJOS NSVT با 3000 فشنگ دود استتار: 12 خمپاره 82 ميليمتري B902 با نانجك دودزاي 3D17 تخليه كننده دود از اگزوز بيسيم: مدل معمولي R-163-504 و مدل فرماندهي R-163-504 + R-163-50K منبع: http://gun.mihanblog.com

این ها رو پشت کتاب دفاعی سال سوم راهنمایی برادرزادم دیدم: ایران تنها کشور در خاورمیانه است که بدون هیچ گونه وابستگی فنی اقدام به طراحی و ساخت تانک نموده است. تانک ذوالفقار متناسب با شرایط اقلیمی کشور خودرویی است تمام شنی با محیط مرئی کم ونیمرخ کوتاه با قدرت آتش بالا وتحرک عالی با سیستم فشنگ گذاری خودکار و مسافت یابی لیزری. مجهز به توپ 125 میلیمتری بدون خان وبا قابلیت پرتاب موشک و سیستم های دفاعی پیشرفته هشدار دهنده لیزری و راداری و آشکار سازی مادون قرمز و .... طراحی این تانک در جهان بی سابقه بوده! به عنوان مثال به دلیل ارتفاع کم و زاویه کم پیشانی از حفاظت فوق العاده ای برخوردار بوده واز قدرت تدافعی و تهاجمی بسیار بالایی در مقابله با هر نوع تانک برخوردار است.

اين بي-2 ها باتوجه به پدافند و پوشش راداري حال حاضر كشورمان چه قدر ميتوانند برايمان خطرناك باشند؟ icon_wink

به نظر من حرفهاي آقا داوود از همه منطقي تر است icon_wink

دوستان!اين فحشها سودي ندارد. ما بايد يك تيمي تشكيل دهيم و اعضايي كه از هك كردن چيزي مي دونن جمع كنيم و اگر بعضي از دوستان هكري رو مي شناسن لطفا معرفي كنن تا با همكاري هم ترتيب اين وب سايت رو بديم. شايد به نظرتون فكر مسخره اي باشه اما تجربه ثابت كرده كه داشتن انگيزه كافي هركاري رو ممكن مي كنه. مخصوصا انگيزه ي ما كه دفاع از عزت ملت مان است.(البته من به شخصه خيلي از هك كردن چيزي بارم نيست icon_wink )

كسي از ويژگي هاي ياسين كه حماس از آن را از روي آر پي جي 7 توليد ميكنه خبر نداره؟ icon_frown

یک خبرگزاری اسرائیلی نوشت: تنها چند روز پس از اظهارات محمود احمدی نژاد، رییس جمهوری ایران در خصوص آغاز شمارش معکوس برای نابودی اسرائیل، مقامات دولتی ایران "صمیمانه" از گردشگران اسرائیلی دعوت کردند که از کشورشان دیدن نمایند! به گزارش عصر ایران (asriran.com)، خبرگزاری "اسرائیل تودی" با اشاره به برگزاری کنفرانس اخیر گردشگری بین المللی در برلین آلمان مدعی شد: در طول برگزاری این کنفرانس مقامات سازمان گردشگری ایران نسبت به سفر گردشگران اسرائیلی به کشورشان ابراز علاقه کردند. یک نماینده از برنامه تلویزیونی فرهنگ و گردشگری در اسرائیل با عنوان "زندگی خوب" که در این کنفرانس شرکت کرده بود، گفت: مقامات ارشد سازمان گردشگری ایران به گرمی با وی رفتار کرده و گفته اند آنها بسیار علاقه مند به سفر گردشگران اسرائیلی به ایران هستند. "شارون لامبرگر" افزود: رفتار بسیار گرم مسئولان ایرانی و ابراز علاقه آنها برای سفر گردشگران اسرائیلی به ایران مرا شگفت زده کرد. این نماینده تلویزیون اسرائیل در ادامه ابراز امیدواری کرد با استفاده از اطلاعاتی که دوستان جدید ایرانی اش در اختیار وی گذاشته اند، اسرائیلی ها را برای روزی آماده کند که با سفر به ایران از نقاط دیدنی این کشور دیدن کنند.

عكسهاي توپي بود.

كاش مي شد فهميد كه در هر يك از پايگاه هاي هواييشون چند اسكادران و از چه نوع هواگردهايي هستند تا اون ها رو بر اساس اهميتشون طبقه بندي مي كرديم. icon_biggrin راستي فاصله ي نزديك ترين پايگاه هوايي ما تا دورترين پايگاه اون ها كه تقريبا در نزديكي ازبكستان است چند كيلومتر است؟

دوستان ديروز داشتم تفسير سوره بني اسراييل رو مي خوندم و به دو تا آيه ي جالب برخوردم: 1-ما در تورات به بني اسراييل اعلام كرديم كه قطعا شما دوبار در زمين فساد مي كنيد و برتري جويي بزرگي خواهيد كرد. 2-پس همين كه وعده ي نخستين فتنه فرا رسد. گروهي از بندگان توانمند و جنگجوي خود را (براي سركوبي شما) برانگيزيم. پس درون خانه ها را جست و جو كنند(تا فتنه گران را كيفر دهند) و آن وعده اي قطعي است. قرآن براي آن گروهي كه يهوديان را سركوب ميكند مصداقي بيان نكرده. اما در تفاسير آن را به بخت النصر. تالوت. پادشاه روم و هيتلر و.... نسبت داده اند. اما چون در اصل قرآن بر انگيخته شدن اين گروه با فعل (بعثنا) و عبارت (عبادا لنا) آمده و اغلب براي افرادي مقدس مانند پيامبران به كار مي رفته و اسامي بالا با اين گونه افراد مطابقتي ندارند احتمال زيادي ميرود كه اين حادثه هنوز اتفاق نيفتاده باشد و يا منظور از اين افراد مهدي موعود (عج) و يارانش باشد.

خاك بر سر اين عرب هايي كه اين عكس رو انداختن icon_biggrin راستي ميدونستيد پپسي مخفف pay every peni save Israel = PEPSI است.

دوست من من هم نگفتم كه با تمام نوشته هاي اين مقاله موافقم! من فقط اين رو گذاشتم تا نظرات شما رو هم دربارش بدونم icon_biggrin