اصولا ژ3 برای درگیری های شهری و مناطق پرتراکم آپارتمانی هیچ تناسبی نداره. به تجهیزات متناسب برای cqb (جنگ نزدیک) نیاز هست. شرایطی که یک اسلحه باید اطمینان عملیاتی بسیار بالایی داشته باشه، حجم خشاب بالا و لوله کوتاه لازم داره.

در سطح استانداردهای روز جنگ جهانی اول؛ نه ژ3 بدرد ناجا میخوره و نه این لباس ها.

پنتاگون گفته که ایران یه وب کم معلق کرده تو مدار، اخباری هم هست که میگه وزن ماهواره حدود 30 کیلوبوده. کسی میدونه وزن تقریبی اون سر دو نیم شونده ای که حافظ ماهواره هست (payload fairing) چقدر هست؟!

این ماره که دور زمین پیچیده؟! طراحش میخواسته بگه ماهواره است ولی ناشی بوده.

تصاویر با کیفیت از دفاع پرز، روی تصاویر کلیک کنید:

وقتی پول زیادی داشته باشی و ندونی چطور خرجش کنی. بالاخره یه بهانه ای پیدا میشه وگرنه آمریکایی ها حتی پیش از ساختن میدونن که با چه سامانه هایی میشه گلوبال هاوک رو زد و کدوم کشورها توانش رو دارن. ضمن اینکه گلوبال هاوک احتمالا بازارش رو از دست داده.

این یه تست ساده نبود! کلا یه موشک جدید با مشخصات استثنائی رونمایی شد،..

ظاهرا فقط یکی دو نفر هم ماسک زده.

این قاصد مرحله اولش سوخت مایع بود.

چندی پیش طی یک هم افزایی اندیشکده ای،دو اصطلاح اختراع کردیم به اسم تسلیحات "روانزیستی" ، PSYCHOBIOLOGICAL WARFARE و تسلیحات زیستی اجتماعی، SOCIOBIOLOGICAL WARFARE وضعیت این تسلیحات اینگونه است که بار روانی بسیار بالایی برای اقدامات در سایر حوزه ها اعم از سیاست داخلی، خارجی، روابط بین الملل، رسانه و اقتصاد ایجاد میکنند. کرونا فرهنگ ما رو دستخوش تغییرات عجیبی کرد، تغییراتی که حتی اگر رضا خان هم سر کار بود نمیتونستیم انتظارش رو داشته باشیم، اینکه مساجد تعطیل بشن، آمار مصرف الکل بخصوص الکل صنعتی بشکل کشنده ای بالابره. یا بطور زندگی روزمره ما از آنچه میشناختیم به یکباره به شکلی غریب تغییر وضعیت بده. ایضا اینکه رقابت بر سر نحوه برخورد با بیماری به رقابت سنگین بین کشورها، ایدولوژی ها، احزاب و گروه ها تبدیل بشه. از طرفی پیامد های نسبتا ناشناخته بعدی این بیماری نوید تحولات عظیمی رو میدن که به اندازه خود بیماری ناشناخته هستند. ولی با گذر از این پندمی، آماده شدن اجباری زیرساخت های ملی در برابر سایر پندمی های پیش رو، درس ها، سناریو ها و متغییر های قابل شناسایی بدست میاد، به نحوی که امکان تکرار مجدد پندمی بصورت یک ابزار با اهداف نظامی، یا تغییرات اجتماعی وسیع رو فراهم میکنند. این جمله رو در اهمین مطالعه وسیع آثار این پندمی و جدی گرفتن مطالب این تاپیک قرار دادم. برای مثال الان بحران، ماسک، تخت بیمارستانی و دستگاه تنفسی داریم. اما اگر این بیماری شکل دیگری داشت، مثلا بجای کشتن ناتوان کننده دایمی بود. یا اینکه پوستی بود و از طریق لمس و ایروسل قابل انتقال بود، کلیت شکلی این بحران دچار تغییرات ویژه ای خواهد شد.اما شاید این بیماری جدید ناشناخته بماند و همه رو گرفتار کنه، اما در ابعاد سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، سناریوهایی به نمایش نمیگذارد که خیلی دور از پیش بینی و سنجش باشد. بنابراین لازم است تا پندمی های آینده، از نظر اشکال مختلف ممکنه در بیماری ها مورد سنجش و مدلسازی های وسیع قرار گیرند. چرا که از این به بعد پندمی دیگر رخدادی غافلگیرانه و صرفا برای دیگران نخواهد بود...

به آدمش بستگی داره، اون نصفه تا الان خیلی هاشون فرار کردن...

به نام حق سلام ، ... - از همه دوستان عزیز صمیمانه تقاضا دارم هر پیشنهادی که برای بهبود کیفی و کمی (محتوای علمی سایت ) دارند مضایقه نکنند .

مثال درستی نیست، این در عمل تو همون مفهوم موازنه هست در انتهای راه که یکی دیگه نمیتونه موازنه رو انجام بده. اما موازنه برای دو بازیگری هست که در شکلی از عقلانیت به قرارداد ذهنی یا عملی رسیدن معنی میده. یه مثال دیگه: شوروی و آمریکا سالها موازنه رو ادامه دادن تا اینکه شوروی به فنا رفت و دیگه نتونست، و دقیقا تا لحظه ای که دیگه نتونست در تمام بازی موازنه پیروز بود. این مشابه نظر شما میشه. اما مثال من اینطوری میشه: شوروی و آمریکا در موازنه بسیار محکمی روی کاغذ هستن تا اینکه گورباچف 50 تا کلاهک اتمی 10 مگاتن میکوبه تو واشنگتن یا خیلی ساده تر اینکه میزنه مثلا ناوگان مدیترانه آمریکا رو نابود میکنه. از اینجا به بعد دیگه همه تعاریف پیشین در موازنه و حتی بقا به هم میریزه. تا قبل از اینکه یکی دست به اسلحه ببره: - رامبو از ابراهیم قویتر هست، -شناخته شده تر و معروف تر هست، -رقبای زیادی رو هم شکست داده، -در هر محاسبه ای روی کاغذ رامبو ابراهیم رو شکست میده -رامبو تیربار ام 60 و آرپیجی داره ابراهیم نهایتا یدونه کالیبر 22 شاه کش اونم فقط با 2 تا گلوله -تا اینکه یکدفعه ای ابراهیم در زمانی که هیچ کس انتظارش رو نداره یه تیر میزنه تو کله رامبو -دیگه قبل و بعدش اصلا اهمیتی نداره!

خلاصه اش اینه که در یک نظام موازنه اگر برای مثال: ایران 400 تا بالستیک خالی کنه روی تلاویو، اسراییل میخواد گزینه سامسون رو فعال کنه؟! ایران هم در برابر اونقدری امکانات جاهای مختلف داره که بعد از گزینه سامسون هم به جنگ ادامه بده، ولی اسراییل نابود خواهد شد. این امر نه در یک نبرد مفهومی ساده برای بقا و یاجنگ آخر الزمانی باید بهش پرداخته. این مفهوم رو اگر در ذات خود موازنه بهش نگاه کنید، نشون میده که گزینه سامسون عملا کاربردی نیست! مگر اینکه پیشدستانه باشه، موازنه موشکی ایران هم کاربردی نیست مگر اینکه پیشدستانه باشه. پس نتیجه میگیریم که موازنه وجود معنی داری در یک سطح استراتژیک نسبت به پیش دستی نداره و این قدرت اقدام اول یا پیش دستانه هست که اهمیت داره. و در برابر غافلگیر نشدن که تقریبا ناممکن هست.

یه چیزی تو این مایه ها: سرتیتر 16 COURIER عنوان صفحه tahoma 72 زیر عنوان 1 28 MS زیر عنوان 2 20 MSX بدنه متن 1 18 MSXX بدنه اشاره درون متنی 1 18 MSXXNN زیر نویس تصاویر 14 MSXXXN ارجاعات ... عنوان نویسنده ... فهرست... اعداد... و..

خدا رسونده شما رو... یه جدول فونت به ما بده، یعنی برای هر قسمت از عنوان تا زیر نویس تصاویر یک جدول فوت رسمی انتخاب کن بده بیاد...

کورال بصورت در خط دید میتونه پانتسیر رو اخلال کنه، اونم اگر برای این کار (اخلال رادار زمینی) طراحی شده باشه،.. چیزی که مورد زدن پانتسیر های سوری توسط ترکیه قابل مشاهده است اینه که اینها عمدا پهپاد ترک رو نمیزنن. چون سوای اینکه با استفاده از شبکه پدافندی میتونند پهپاد رو ببینند، و تجهیزات فروسرخ هم دارند ضمن اینکه پهپاد ترک خودکار نیست و ترانسپوندر فعال محسوب میشه. یعنی به سه روش قابل مشاهده است. در حالی که دلایلا های اسراییلی با هیچ کدام از این روشها براحتی قابل مشاهده نیستند. پس به نظر میاد شکار شدن پانتسیر محصول : - مشکلات در شبکه پدافندی سوری - شلوغی آسمان - عدم شلیک(داشتن دستور شلیک) با وجود شناسایی هدف.

روسها در سوریه منافعی دارند مشابه حضور ترکیه در ادلب، با این تفاوت که روسها به داشتن چند پایگاه اکتفا میکنند اما ترکها در نهایت ادلب به ترکیه الحاق خواهند کرد... بنابراین معنی یک پیمان نظامی با یک کشور خارجی چه چیزی میتونه باشه جز دفاع در برابر یک تهاجم خارجی؟ منطقی و انصاف همین هست که روسیه وارد عمل بشه.

ترکیه رو اروپا حمایت نکرد، احتمالا اقدام بعدی جلب حمایت از کشورهای عربی و اسراییل باشه. روسها بخش اعظمی از بازی هستن و تعیین کننده اصلی قصه ادلب. اگر بخوان میتونند از خود روسیه کار نیروی هوایی ترکیه رو روی زمین تموم کنند. چه رسد به اقدام از داخل خاک سوریه. اما نمیکنند و به فکر حفظ خودشون و فرونرفتن تو گرداب خر تو خری منطقه هستن.

شتاب موشک بسیار زیاد هست...

تاپیک مربوط به توپ بابل:

این موضوع شناختی هست. شما نمیتونید هیچ چیزی رو یقینی رد یا تایید کنید بلکه بنابر تعدد و قوت، "دلایل" رو تصدیق یا تردید میکنید، یعنی بر اساس یک سری فرایند های درونی رای به صدق دلایل و در نتیجه صدق موضوع میدید که بحث مفصلی در فلسفه و شناخت شناسی هست که باید گذر کرد. اما سوال من در برابر صبر هست، شما رفتی غذا بخوری چطور میتونی از سلامت غذا اطمینان حاصل کنی مگر آزمایشگاه مواد غذایی داری؟! تا جواب آزمایش هم بیاد غذا سرد شده و شاید فاسد. در مورد همین کرونا 6 روز طول کشید که طرف بفهمه برادرش بیمار هست، و وقتی فهمید که دیگه مرده بود و شاید اگر صبر نمیکردن و احتمال بر حالت بد قرار میدادن، ممکن بود طرف با استفاده از همون داروهای ضد ایدز درمان بشه، البته در یک مورد ریسکی و خطرناک آدم اولویت رو به شایعه میده و بنابر میزان اهمیت مسئله به تکذیبیه و حتی تا انکار درونی، یعنی کلا وجود موضوعی که اهمیت نداره رو زیر سوال میبره. این هم از تعمیق در احوالات بنده... علیکم و الرحمه الله و برکاته... اگر از سوال من مسئولان رو برداری میزان: 1- صداقت تکذیب کننده و مکذب(حال نفس خودمون) و شایعه کننده 2- تکرار خبر و تکثر گوینده(مثل الان که چند مسئول دارند کرونا رو به چند شکل تایید میکنند) 3- نوع کانال دریافت خبر و شیوه سنجش داده(برخی داده ها رو اصولا میشود بدون شنیدن تکذیب و تایید رد یا تایید کرد، مثل محاسبات ریاضی، اگر کسی یه محاسبه ای رو بگه بسادگی میشه محاسبه تکرار و یقین حاصل کرد، برخی رو هم اصلا به هیچ وجه نمیشه) حالات دیگری هم هست، رمالی، پاسور، تاروت و ... حالا اگر مسئولان بر گردونی به سوال. شماره 1 مشکل پیدا میکنه، اینجا مقصود من از سوال مشخص میشه! شما به حرف آدمهای سیاسی که مسئولتون هستن اعتقاد دارید؟! اگر جواب بصورت روتین نه باشه، 2 و 3 که اونها هم بعید است به حد کفایت برسه مگر تحت ضمان هایی، ...

واقعیت اینه که من حتی سند یقینی رو هم نمیتونم ملاک یقین بر چیزی بگذارم چه رسد به انتخاب بین شایعه سیاسی و تکذیبیه سیاسی تر! اما شما پیچیده اش میکنید، سوال بین دو احتمال اجباری هست. اگر شانس کسب اطلاعات با صبر بیشتر هم باشه در این سوال نمیگنجه. صرفا بین شایعه و تکذیبیه کدوم رو به صحت نزدیک تر میدونید. مثلا اینکه برنج سمی هست و وزارت بهداشت میگه نیست، اینکه در واقعیت اون برنجی که در اون لحظه میخورید چی هست رو هیچ کس نمیدونه اما چه انتخابی بین این دو احتمال میتونه نفس شما رو ملزم به انجام کاری که اجباری هست و باید انجام بشه وادار کنه.

اگر بین شایعات و تکذیبیه های مسئولان یکی رو بخواهید انتخاب کنید کدوم هست؟!

خوب اگر قرار باشه فارسی سازی کنیم و نگران حس طاغوتی باشی (البته به نظر من خلط معنی هنگام کاربرد) همون انگلیسی رو استفاده کنیم سنگین تره، اگر عربی هم میخوای بزاری جا با نگاهی به موشک رعد بیخیال شو.