یه نمود از اینکه چرا باید حجم زیادی پدافند موثر برد کوتاه داشته باشید(منظورم تا 25 کیلومتر هست) به یمن از خارج از میدان دید، فاصله ای در حدود 60 تا 120 کیلومتر و در مورد slam-er در حدود 270 کیلومتری داره حملاتی انجام میشه، روزی 40 حمله و 77 تا 100 حمله یا بیشتر هم ثبت شده. این مقدار صرفا از سمت نیروی دریای هست. حساب کنید، متوسط روزی 30 حمله به مدت 10 هفته. یه کمپین بزرگ منطقه ای میتونه خیلی وسیع تر هم باشه، بیشتر از 2100 پرتابه دورایستا به سمت ما میاد. یه نمونه jassm-er با 1000 پوند سر جنگی و برد بیش از 900 کیلومتر، رقم تولیدیش بیش از 3 هزار تیر هست و رقم فریز شده بصورت آپشن حدود 10 هزار... راهکار چیه؟ زدن ناو هواپیمابر، زدن کلیه فرودگاه های دشمن، دفاع در برابر همه حملات دورایستا(زدن کلیه پرتابه ها)... عملا همه موشک های فعلی ما جنبه پدافندی پیدا خواهند کرد.! حتی مثلا قدر H رو هم برای شکست دادن دشمن شلیک نمیکنیم بلکه برای جلوگیری از اجرای موفق عملیات هوایی شلیک خواهیم کرد. پس مسئله کمیت هم در آفند و هم در پدافند بسیار بسیار جدی هست. و این سه گانه کلید حل مسئله است:

در مورد پدافند بعد از وعده صادق 2 و عملیات اسراییل. یه موضوعی هست که لازمه بهش توجه کنیم، بر اساس مطالعات و محاسبات علمی هست ولی توان نگارش جزییات رو ندارم، بصورت بیانیه ای مینویسم. این وقایع اخیر، جنگ یمن، وعده های صادق، عملیات های اسراییل و ... رو فراموش کنیم و یه نگاهی به روند تسلیح و بازیابی ارتش آمریکا بکنیم، بیش از 1000 فروند اف 35 نساختن که بشینند و نگاه کنند، قطعا به بهانه های مختلف به جایی حمله میکنند و همونطور که میدونید آمریکا هیچ جایی رو برای جنگیدن سراغ نداره جز خاورمیانه، در خاورمیانه اعراب همنطور که اسپانسر صدام برای از بین بردن ایرانی ها بودن و دنیا بهش سلاح شیمیایی هم داد که کارش رو تکمیل کنه شک نکنید در مورد ایران هر چی پول و امکانات آمریکا لازم داشته باشه میدن. بخصوص وقتی بفهمند که میتونند جون سالم بدر ببرند.. علاوه بر اینکه نساختن بمب اتمی ملت ایران رو در معرض خطر نابودی کامل قرار داده، در مورد پدافند و نیروی هوایی مطلبی هست که باید اشاره بشه. دشمن ما قادر هست در یک سناریوی جنگ تمام عیار تا 2500 جنگنده کنار هم بزاره. حالا همینها رو بخواد بصورت انتحاری! نه با بمب های دورایستا مثلsdb علیه ما بکارببره برای مقابله و پدافند دست کم 2501 موشک پدافندی نیاز داریم. که جستجوگر این موشک ها قادر باشند روی اهداف با سطح مقطع بسیار کنم قفل کنند و فریب نخورند، هر چقدر این شانسها رو کاهش بدیم باید تعداد موشک ها رو افزایش بدیم. در حالت فعلی وضعیت پدافند با همه دستاوردهاش به جوکی ترسناک شبیه هست... پس عزیزان، فرماندهان، حضرات علمای مذهبی که عمدتا از مسائل نظامی آگاهی ندارید ولی احکام جهاد و نبرد و مقاومت میدید، برای ساختن پدافند پول و امکانات جمع کنید و شک نداشته باشید که باید زیر ساخت کامل و مفصل برای کلیه زنجیره تامین و تولید پدافند تامین باشه تا بتونید کمتر جهاد با جان کنیم!! - بیش از 10 هزار موشک پدافندی کوتاهبرد لازمه - بیشتر از 3 هزار موشک میانبرد لازمه - بیشتر از 1200 موشک برد بلند ضد موشکی لازمه... و اینکه از همه مهمتر: *یه شبکه راداری از یکپارچه متشکل از 2200 رادار کوتاهبرد با برد 12 تا 25 کیلومتر بصورت ثابت و کم توان بسازید و همه رو به هم لینک کنید تا یک تصویر یکپارچه از آسمان کشور در اختیار همه نیروهای عمل کننده باشه. *کشتی ها و قایق های پدافندی رو بسیار جدی بگیرید. اونم نه دو تا و ده تا، بین 50 تا 70 کشتی و قایق پدافندی...

بطور کل مقصود اینه که موشکها بیشتر و حجم سوخت مصرفی و فضای نگهداری کمتر بشه اما همه بردها برای موشک های موجود در دسترس باشه. اینطوری یدفعه ای همه اون چیزی که برای برد های کوتاه ساخته شده در برد بلند هم استفاده میشه.

اگر مطالب قدیمی من رو در تاپیک ها و استاتوس پیگیری کرده باشید، من همیشه رقمی بین 9 و 10 درصد موفقیت برای موشکهای بالستیک و کروز در نظر میگیرم. این نظرم مربوط به الان هم نیست، یه محاسبه بسیار مفصل سال 94 انجام دادم و در موردش این مطلب رو هم قرار دادم: الان به مبانی و حجم داده ای که برای اون محاسبات جمع آوری کرده بودم دسترسی ندارم، ولی شکل کار اینطوری بود که همه زیرساخت های کشورهای منطقه رو با دارایی های پدافندی و ارقام مختلفی از شانس ها در جداول مختلف جمع زده بودم. هنوز خبری از وعده صادق نبود، فقط اگر اشتباه نکنم آمریکا و فرانسه و انگلستان به سوریه حملات موشکی(کروز انجام میدادند) که یه بخشی از اون مبنای محاسبات بود. اما بعد از عملیات انتقام سردار سلیمانی مقدار نظرم برگشت و تو برد کوتاه حس کردم که موفقیت میتونه بالاتر بره. و همین کمک میکنه که دشمن محدود به عملیات های دوربرد بشه که این گزینه ماندگار برای جنگ طولانی مدت و بهینه نیست. در این حالت کشورها نمیتونند به شکل پایدار بجنگند و سریع مجبور به کوتاه آمدن میشن، و براش یه راهبرد تعریف کردم: عنوانش این هست:» "انتخاب بین شکست به ظاهر راهبردی با خسارت 100 میلیون دلاری و پیروزی کوچک و موقت با هزینه 10 میلیارد دلاری..." محاسبه اون زمان من برای شکست دادن اسراییل بر اساس بالستیک حدود 7200 شلیک یا کمی بیش از 800 اصابت موفق سنگرشکن و تعدادی خوشه ای هست. این تازه برای اسراییل هست و ایران باید به قدری ذخایر موشک های میانبرد ایجاد کنه که بتونه عربستان، ترکیه، و حتی قبرس رو هم بزنه... رقم مورد نیاز بالستیک میانبرد برای یک جنگ منطقه چند محوره بسیار سرسام آور هست. بیش از 20 هزار موشک میانبرد لازمه. ولی مشکل اصلی اینجا نیست! ایران بسادگی میتونه این مقادیر رو فراهم کنه. مشکل اینه که عمر تجهیزات و هزینه های نگهداری بعد از 7 سال بسیار زیاد خواهد بود. برای نمونه محاسبه کنید هزینه اسکن ایکس ری روتین بوسترهای سوخت جامد، تخلیه سوخت های ترک خورده و پر کردن مجدد و ... راه هایی هست برای کاهش هزینه و افزایش تعداد موشک های بالستیک مثلا هواپرتاب کردن کوتاه بردها و استفاده از جنگنده های قدیمی برای اینکار، برای نمونه یه موشک زمین به زمین با برد 500 کیلومتر در حالت هواپرتاب به 800 یا بیشتر برسه و یه مقداری از مسافت رو هوایی محمول بر جنگنده طی کنه. این کار در صورتی موفق هست که یه چتر پدافندی مجاور به مرز با برد 300 کیلومتر وجود داشته و اجازه نده به جنگنده ما کسی نزدیک بشه... برای این کار باید سراغ خرید جنگنده های روسی قدیمی یا بمب افکن رفت.

الان شاید برای زدن فردو حتی یک مگاتنی هم بزنند، ولی وقتی 300 تا icbm داشته باشید هر کدوم 3 تا 50 کیلوتن روش باشه، به فکرش هم نمیرسه که از بقل ایران بدون سر خم کردن رد بشه...

برای ایده تهاجمی باید مستقیم برید سراغ icbm و بمب اتمی در تعداد مناسب برای کل شهر های بالای یک میلیون در دنیا علی الخصوص آمریکا، باقی راه ها اتلاف وقت و هزینه است

این سناریوی کلی هست.. شما در هر سطح تعدادی هدف دارید که باید رهگیری کنید، بیشتر ترین تعداد مربوط به ارتفاع پست و در محدوده اهدافی که دشمن میخواد بهش برسه. کمترین در برد خیلی بلند هست. اگر نتونید در برد بی 2 رو بزنید باید در برد کوتاه بقول شما 114 تا sdb بزنید پس نسبت به همین شکله... حدود 114 به 1 به ازای هر بی 2 دشمن باید دو موشک برد بلند و بیش از 114 موشک برد کوتاه داشته باشید. به ازای هر اف 15 باید دو موشک برد بلند و بیشتر از 20 تا برد کوتاه داشته باشید و ... حالا همه هواگرد های منطقه و ضرفیت هاشون رو شناسایی کنید متوجه میشید که اولویت و حساسیت با برد کوتاه در تعداد بسیار و واکنش بدون خطا هست.

مسئله فقط هزینه نیست، بلکه بقول شما پایداری رزمی هم مهمه. برخلاف آفند که طی یک عملیات در یک بازه زمانی محدود انجام میشه، پدافندی امری دائمی هست و صلح و جنگ نداره در جنگ فقط عملکردش با جدیت بیشتری اهمیت پیدا میکنه. تا قبل از جنگ اکراین صرفا از متوقف کردن موشک های کروز بصورت انبوه و پرتابه های بالستیک بصورت محدود صحبت میکردیم، برآورد من این بود که در نهایت دشمن نیروی ویژه اش رو پیاده میکنه و پدافندهای ما رو از نزدیک میزنه! یا به ارتفاعات خیلی بالا با سرعت های خیلی بالا میره(هایپرسونیک) و دیگه دست پدافند بهش نمیرسه. واقعیت اینه که جنگ هوایی واقعا تغییر کرده. با این وجود باید پدافند رو بر اساس سناریو تامین کرد. در حالت سناریو هم قویترین دشمن رو با بهترین شرایطش باید در نظر گرفت. تقریبا 20 سالی هست که مرتب تو شبیه سازها و بازی ها سناریو های آفندی و پدافندی رو اجرا میکنم. هیچ چیزی با اهمیت تر از ارتفاع پست و خیلی پست و ارتفاع بالا نیست. ارتفاع متوسط و برد متوسط رو عملا باید به جنگنده ها سپرد. و همینطور پدافند خارج از خانه. اما داخل خانه باید روی پست و بلند متمرکز شد و بیشترین تجهیزات رو ساخت و مستقر کرد. این حرکتی که روی جنگنده ها برای شکار پهپاد زدن اهمیت مربوط به عملیات در دور دستها قبل از رسیدن پرتابه به مرز کشوره. آمریکا آسمان کل کشورهای خلیج فارس رو در اختیار داره همینطور دریاها، بنابراین وقتی پرتابه ای از جایی خارج میشه این فرصت هست که جنگنده هاشون دست به تعقیب و رهگیری برای مدت طولانی بزنند. ولی این برای کشورما ممکن نیست، چون جنگنده های ما به محض خروج با دشمن روبرو میشن و امکان تعقیب های طولانی رو ندارند مگر اینکه وظیفه اشون ممانعت از تعقیب پرتابه های ما باشه که مقدار زیادی وابسته به همین محاسبات روی کاغذ جنگنده در برابر جنگنده است که میدونیم وضعیت از نظر کمی و کیفی چه شکلیه. اما حالت برعکسش هم هست: یعنی دشمن پرتابه های زیادی رو میفرسته و همزمان وارد آسمان کشور میشه، اینجا بین پدافند و جنگنده خودی هم اختلال وجود داره و دشمن میتونه در لبه مرزها رهگیری هم انجام بده و شیر تو شیر میشه... پس بهتره روی پدافند کوتاه برد بشدت در حجم بسیار بسیار زیاد متمرکز شد، جنگنده خودی از 15 هزارپایی پایین تر نیاد(هرچند که نیروی هوایی از این حرف خوشش نمیاد!) و عملا بردهای بسیار دور رو هم مثل همین ترکیب اس 300 و سوخو 35 با کمک پدافند زمینی هدایت کنه و در شرایط ویژه به شکل محدود دست به تعقیب و رهگیری مستقیم دشمن بزنه. بخش اول»: برآورد من بعد از روزها و ماهها! شبیه سازی رزمی پدافند اینه که به موشکی مثل 9m317m نیاز داریم که عمود پرتاب باشه، بتونه تا 36 پرتاب همزمان رو انجام بده به دو سنسور مجهز باشه اینفرارد و همزمان فرمانی هم باشه. در یک رقمی حدود 5600 موشک آماده در سامانه های 32 تایی با حدود 350 رادار و تجهیزات رهگیر، و همین تعداد(موشک) ذخیره. (این حداکثر ارتفاع پست هست) حالا درسته که موشک حتی توان درگیری با بالستیک هم داره، ارتفاع 35 کیلومتری رو هم میزنه و همینطور 15 متری! اما باید محدود باشه به ارتفاع پست تا 12 هزار پا و برد 25کیلومتر. یکی از کارها جداکردن موشک از سامانه سوم خرداد؛ عمود پرتاب کردن و استفاده از لانچر های محافظت شده زیر زمینی(غیر قابل کشف و اختفا شده) هست که کشنده رادار بصورت کاملا ریموت و در حرکت پرتاب ها رو رهگیری کنه و موشک ها از مکان های مختلف برای رادارهای متحرک مختلف در دسترس قرار بگیرند. اینجوری حملات هارم باعث تلفات نمیشه، موشکها عموما دست نخورده باقی میمانند و بصورت فرمانی(و اینفرارد داخل موشک) برای هر سامانه ای حتی واحد پیاده زمینی با چشم کمی مسلح! که روی یه منطقه دستی موشک رو هدایت کنه در دسترس باشند. این حد بالای ارتفاع پست هست، پدافند بعدی در این حوزه فوق کوتاهبردهست که باید بتونه تا 1.2 ماخ در ارتفاع 5 متر از سطح زمین تا 8000 پا و برد 8 تا 12 کیلومتر درگیر بشه. برای اینکار سامانه های زیادی هست. اما تعداد موشک ها باید بین 10 تا 15 هزار عدد و همین تعداد هم ذخیره باشه! این رده انواع ترکیب های تاکتیکی رو لازم داره. اینم 350 سامانه است. بخش دوم: یک موشک پدافندی روز قیامت برای همه سامانه فوق بلند برد دسترس از همه جای کشور برای همه متقاضیان رهگیری با جستجوگر فعال و مادون قرمز و حتی تصویری (به شکل سنسورفیوژن مجهز به مقداری یادگیری ماشینی برای تفکیک هدف از دیکوی) برد N کیلومتر! دست کم 400 تا 800 کیلومتر. پرتابه دو مرحله ای بخش اول حدود 12 ماخ سرعت و بخش دوم برای تعقیب اهداف زیر صوتی در ارتفاع متوسط. روش کار! بعد از اعلام پرواز ممنوع در منطقه فرودگاه های دشمن، به محض مشاهده امادگی دشمن طی یک زمان بندی موشک شلیک میشه و هواگردهای بزرگ دشمن رو نزدیک به فرودگاه ها تعقیب میکنه اعم از اینکه مسافری باشند! یا نظامی... ممنوع یعنی ممنوع!× در حالت بعدی پرتاب با استفاده از رادارهای ماورای افق، جنگنده ها، پهپادها و ... وشلیک به سمت دسته های پروازی. برای نمونه به سمت العدید شلیک میکنیم و موشک در یک منطقه وسیع هدفی که در حال خروج از محدوده فرودگاه هست رو تعقیب میکنه. نیازی نیست که قفل راداری قبل از پرتاب انجام بدیم.(موشک احتمال موفقیت زیادی نداره!) تعداد حدود دست کم 200 پرتابه یا بیشتر... بخش سوم: موشک برد بلندپدافندی با برد 150 کیلومتر مثل همین هایی که موجود هست، مثلا آرمان تاکتیکی، تعداد؟ شما در نظر داشته باشند چقدر هواگرد جت هست(موشک بماند) در منطقه ما هست؟ بیش 2500 فروند مختلف. یه آرمان (شامل یک رادار با 9 موشک) میشود 280 سامانه... از نظر جغرافیایی بررسی کنیم تعداد مناطق زیادند و تعداد بیشتری پدافند باید مستقر بشه! بر اساس دشمن حساب کنیم خیلی بیشتر! پس حدود دست کم 700 سامانه کوتاه برد و 280 برد بلند نیاز هست که، در کنار یک نیروی هوایی بتونند موفق عمل کنند.. رادارها رو نگفتم. پدافند منطقه رزمی یعنی اونی که قراره با لشکر ها اعزام هم بشه نگفتم.

چون مربوط به پدافند هست و ادامه بحث ربطی به موضوع یمن نداره در اینجا ادامه میدم؛ برای مطالعه بیشتر این مطلب هم هست:

هزینه کشف و تعقیب و انهدام توسط اف 16 رو هم در نظر بگیرید تقریبا دوبرابر میشه. البته پهپادهای انصارالله هم ارزان نیستند..

در مورد وعده صادق 1 اگر اول موشک میزدند به فرودگاه ها بعد پهپاد شلیک میکردند، موفقیتش رو چطور ارزیابی میکنید؟

خوب اینم آخرین کار ما در 1403 ... نه جانی در بدن مونده و نه پولی در جیب، امیدوارم مورد قبول حق و دوستان واقع بشه... هر ایده و سوالی دارید مطرح کنید. طرح نهایی نیست و نظرات اعمال میشه.

ممنون از طرح مسئله رادار مورد نظر شما باند ایکس و اس هست، پهپادهای بزرگ میتونند و میبایست رادار UHF حمل کنند. اندازه هر پچ آنتن بین 30 تا 60 سانت هست، خنک کاری در پرواز راحتتر از روی زمین هست و الزاما با استفاده از جریان باد سرد ارتفاع اونم با سرعت های بالا انجام میشه.. در مورد رمزگزاری الان میشود مبتنی بر بلاکچین کارهای زیادی انجام داد که نیاز به قدرت پردازشی خاصی هم ندارند. اما یه راهش آنتن جهت دار بیم باریک هست. ولی عملکرد رادار پرنده محدود میشود به یک ایستگاه زمینی خاص اما خوب امواج داده های ارتباطی به سمت دیگری منتشر نمیشه که بشود کپی و یا اخلال کرد.

از عزیزان نیروی هوایی ارتش و هوافضای سپاه تقاضا دارم که بیایید چون کنیم: کدر دریاها در کویر ها در لب مرزها میتونه یه پوشش پدافندی مناسب بده...

بیایید فرض کنیم اون زیر محفظه تسلیحات هست و میشود روی عرشه بارگیری گرم مثلا دوتا بمب بالابان با برد 25 کیلومتر داخل محفظه انجام داد: حالا سوال من اینه؛ چطوری؟! یه نگاهی به یه جنگنده و روش بارگیری گرم بندازید:

همه نشانگان شروع یک جنگ هیبریدی طولانی مدت با چند بازیگر مختلف در سوریه آشکار شده،...

اسلحه انفرادی سوای ماهیت عملیاتیش یجور نماد بسیار مهم محسوب میشه. خوشحالم که بالاخره یه چیزی ساخت ایران در این حوزه رونمایی شد و این ایران رو از سایر کشورها متمایز خواهد کرد و الان دیگه کشوری نیستیم که حتی اسلحه انفرادیش هم ساخت شرق و غرب باشه. فقط از وزارت دفاع و نیروهای مسلح این تقاضا رو داریم که حول تسلیحات انفرادی اجازه بدن شرکت های خصوصی وارد تولید و تهیه لوازم جانبی نظیر دوربین و لیزر و پایه و قنداق و ... بشن و ازشون بصورت رقابتی خرید بشه./

این ناو شهید باقری فقط در یک صورت درست میشه، که بتونه از همین نمونه 60 درصد یعنی جاس 313 به اندازه 12 فروند حمل کنه به نحوی که 4 فروند اختصاصا برای درگیری هوایی، 4 فروند برای بمب ریزی و عملیات ضد کشتی، و 4 فروند هم برای جنگ الکترونیک و هدایت تسلیحات باشه. باقی پهپادها به شکل محدود میتونند حضور داشته باشند... در کنار این موارد این ناو لازم داره تا: - حداقل 24 موشک پدافندی دوربرد و 48 تا کوتاهبرد در اختیار داشته باشه که به تعداد مناسبی سنسور و رادار های جدی نیاز هست. - و چون پهپادها ظرفیت حمل بسیار محدودی دارند مثلا یه ناو به این عظمت ته قدرت پهپادیش موشک الماس هست بسیار مسخره به نظر میرسه. بنابراین باید تعداد مناسبی موشک کروز دوربرد روی این کشتی تعبیه بشه. به پهپاد انتحاری روی عرشه شهید باقری عملا نیازی نیست! چون پهپاد های یک طرفه میتونند از هر بستر دیگری مثل شهید مهدوی براحتی در تعداد بالا شلیک بشن. حداقل 30 تا 40 موشک کروز برد بلند پیشنهاد میشود. در غیر این صورت این یک اسباب بازی سرگرم کننده کودکانه برای زمان جنگ هست که انهدامش بره جزو دستاوردهای خوب و ساده دشمن قرار بگیره! و در زمان صلح هم ابزاری برای تمسخر ایرانیان باشه همونطور که قاهر 313 این وضعیت رو اسفناک رو رقم زد.

از نظر من این پهپاد جت نیست موشک کروز هم نیست موشک پرسه زن با موتور جت هست. و از مهمترین شاخصه هاش که در سایر محصولات کاملا ایرانی کمتر دیده شده استفاده از موتور جت درون بدنه است. اونهایی که علاقه به ورودی هوا دارند احتمالا میدونند که 359 اوج طراحی ورودی هواست. بر خلاف سایر موشک های کروز و پهپادها که محدودیت های تغییر بردار حرکتی دارن این موشک طوری طراحی شده که در فضای سه بعدی بتونه مانور های بدون محدودیت بگذاره. به همین خاطر از 4 جهت بالک و ورودی هوا استفاده میکنه. - یه روزی از همین روزها ممکنه این ورودی هوا به حالت سوپرسونیک تغییر کنه و در انتهای موتور جتی که داخل هست یک رانشگر رمجت هم قرار داده بشه تا بشود به بردها و سرعت های بسیار بالاتر دست پیدا کرد. البته ایده است ولی غیر ممکن نیست. اگر این موشک به چیزی شبیه استارلینک مجهز باشه در برد های بسیار بالا میتونه وارد عمل بشه.

شاهر با دوربین حرارتی ؟

این مشخصا ریل پرتاب هم هست یعنی امکان شلیکش از روی هلیکوپتر و پهپاد وجود داره

هیچ ارتباطی بین اس 200 و باور وجود نداره دست کم از نظر راداری. این رادار تقریبا به سری an/spg 60 شباهت داره با تفاوتهایی در نحوه بکار گیری.

قبول دارم که دست نجس سیاست به هر چی بخوره نابود میشه ولی شیادی در این مورد از اول عیان بود و با سیاسی شدن ماجرا، نظام سر این داستان غیرتی شد و مجبور به هزینه کردن شد که البته از جهاتی خوب هم هست. چون اکثر پروژه ها ویترینی و رزومه ای هستند اما این مورد با سیاسی شدن تونست تا امروز دوام بیاره.

طرز فکر شما شبیه همونهایی که اوایل انقلاب دنبال انحلال ارتش و برگردوندن اف 14 ها بودن... الان نظام عوض شه اصلا قاجاریه بیاد یا یه چیز جدیدی که بشر ندیده شرقگرا باشه با غربگرا. زیر ساخت و تجهیزات اهمیتش رو از دست نمیده و اگر هم نخواد وادارش میکنیم که توسعه بده و حتی اگر تونست بمب اتم هم بسازه،...

اتفاقا مصیاف پایگاه خوبی بود و در برابر چندین بمباران دوام آورده بود. طراحی ورودی ها ارتفاع سازه و تجهیزات ایمنی پایگاه بسیار عالی بودند.