[quote name='sunshine' timestamp='1374242048' post='322426'] جناب kaftar بنده هرگز و هرگز نمیتونم به کسانی که به کشورم حمله کردن و ایران رو به خاک و خون کشیدن به دیده ترحّم نگاه کنم.نظر شما برام محترمه ولی اون هزاران نفری که ایرانی ها رو شکنجه،زنده به گور میکردن،به ناموس ایرانی ها بی حرمتی میکردن و از این دست جنایات قطعا نمیشه در یک گروه کوچیک و قابل اغماض جای داد و بقیه عراقی ها رو مبرّا کرد.عموی شما جزو اون دسته از استثنائات بودن و از نظر من ایشون چون از ایران دفاع کردن ایرانی حساب میشن! .من از شما یه سوال خیلی ساده میپرسم که جوابش درش مستتره: ما ایرانی ها کی حاضر میشیم با مردم یک کشور همسایه،هم دین و هم مذهبمون همچین کاری کنیم؟؟ [/quote]حرفتون اصلاً منطقی نیست. مگه در همین ایران خودمون جنایتکار کم داشتیم؟ شاه چند نفر را کشت؟ رضاخان؟ شاهان قاجار؟ قبلی‌ها؟ این همه جنایت هم هست که صفحات حوادث روزنامه‌ها درباره‌شان می‌نویسند. آیا می‌شود آن‌ها را به همهٔ ایرانی‌ها تعمیم داد؟ البته این بحث به موضوع تاپیک بی‌ربط است و بنابراین فکر کنم بهتر است ادامه‌اش ندهیم.

[quote name='warjo' timestamp='1360565007' post='299462'] [quote name='ahmadi' timestamp='1360534670' post='299449'] البته عبارت «و به صورتی قابل تأیید، آن‌ها را نابود کرده است» در قانون اخیری که چند روز پیش به اجرا گذاشته شد به قانون قبلی اضافه شده. قانون اخیر را هم از اینجا میشود دانلود کرد: [url="http://www.treasury.gov/resource-center/sanctions/Documents/hr_1905_pl_112_158.pdf"]http://www.treasury...._pl_112_158.pdf[/url] [/quote] شماره صفحه را مي فرمائيد ؟! [/quote] بند b از قسمت 605 (در صفحه 52) [quote]دوستانی که تحریم های ایران رو به تحریم های عراق تشبیه می کنن و از فرجامی مشابه فرجام صدام می ترسن از 3 تفاوت عمده بین ایران امروز و عراق اونروز غفلت دارن. اولا) عراق از جنگ با ایران در نیومده با عملیات ویرانگر طوفان صحرا مواجه شد و بلافاصله بعد از متحمل شدن خسارات این دو جنگ بزرگ تحت تحریم کمرشکن قرار گرفت. پس در داخل هیچ زیر ساخت صنعتی و اقتصادی براش نمونده بود تا با اتکا به اونها در مقابل تحریم مقاومت کنه. ولی وضع ایران به هیچ وجه این طوری نیست. ثانیا) بیش از نصف جمعیت عراقِ همین امروز حتی سواد خوندن و نوشتن ندارن ! علم و تخصص پیش کش. مسلما وضع 20 سال قبلشون بدتر هم بوده، پس حجم و سطح وابستگی عراق به خارج با ایرانی که خیل عظیمی از افراد متخصص و تحصیل کرده در رشته های مختلف رو داره اصلا قابل قیاس نیست. ثالثا) تحریم های کمرشکن عراق توسط شورای امنیت سازمان ملل و تحت بند هفتم منشور ملل متحد وضع شده بود که لازم الاجراترین قانون در نظام بین الملله و هیچ راه در رویی نداره ولی تحریم نفتی و بانکی ایران خارج از چارچوب شورای امنیت و به صورت قراردادی فی مابین امریکا و اتحادیه اروپا وضع شده و علاوه بر اینکه کشورهایی مثل روسیه و چین و هند و برزیل و ترکیه و ... از همون ابتدا صراحتا باهاش مخالفت و اعلام کردن که رعایتش نمی کنن. در بین خود کشورهای وابسته به غرب هم به راحتی نقض و دور زده میشه. پس به هیج وجه اون تاثیری رو که تحریم عراق داشت نداره.[/quote]یک نکته دیگه هم که با اجازه‌تون اضافه می‌کنم اینه که عراق یک حکومت کاملاً منفور بود که هیچ کس در دنیا بهش اعتماد نداشت چون دو تا جنگ رو آغاز کرده بود و از سلاحهای شیمیایی به طور سیستماتیک و گسترده استفاده کرده بود. همین باعث میشد که کلاً هیچ کاری نتونه بکنه. ساختار دیکتاتوری و فساد و باندبازی خیلی شدید در حدی که ما توی ایران خوابش رو هم نمیبینیم به عوامل تضعیف اقتصاد داخلی اضافه میشد. تحریمها علیه ایران هرگز اثری را که روی عراق داشتند نخواهد داشت. در ضمن دوستان به این نکته هم توجه کنند که اگر از ده سال پیش که ارز تک‌نرخی شد (۷۷۰ تومان)، به این طرف قیمت دلار با تورم سالیانه - تازه آن هم طبق اعلام بانک مرکزی که خیلی از دوستان قبول ندارند - بالا میرفت، قیمت دلار در حال حاضر میرسید به حدود 3660 تومان! یعنی قیمت دلار تازه با احتساب قیمت سال 1381 واقعی شده و این همه مدت به زور دلارهای نفتی پایین نگه داشته میشد (حالا فهمیدید درآمد نفتی این سالها صرف چی میشده؟ صرف سوبسید دادن روی دلار!). اگر دولتها اشتباه ثابت نگه داشتن زوری قیمت ارز را مرتکب نمیشدند، الان با وقوع تحریمها هیچ جهش خاصی در قیمت دلار نداشتیم و در این سالها هم تولیدکنندگانمان با واردات بی‌رویه اذیت نمی شدند. تازه الان چند صد میلیارد دلار ذخایر ارزی داشتیم. دوستانی که از دچار شدن به سرنوشت عراق میترسند عنایت داشته باشند که با وجود افت پنجاه درصدی صادرات نفت، هنوز هم تراز تجاری ما چند ده میلیارد دلار مثبت است، نعمتی که خیلی از کشورهای دنیا ندارند. درد و فشاری که از تحریمها احساس میکنیم، ناشی از «فقیر شدن» نیست بلکه ناشی از «کاهش ثروتمندی» است! درد زایمان ناشی از تولد یک اقتصاد جدید بدون نفت (یا با نفت کمتر) و یک تغییر ساختاری عمده است. معنایش این است که از این به بعد به جای خوردن و خوابیدن و مصرف کردن پول نفت، باید با کار کردن ثروت به دست بیاوریم. دوران خوشگذرانی تمام شد و تازه مثل کشورهایی شده‌ایم که مجبورند بدون درآمدهای کلان نفتی رشد کنند. ولی به هیچ وجه بدبخت نشده ایم و حتی با ادامه روال فعلی هم به لطف خدا هرگز نخواهیم شد. چیزی که من بیشتر ازش میترسم اثرات روانی تحریم است. چون به خوردن از دلارهای نفتی عادت کرده بودیم، حالا سختمان می آید بیشتر از قبل کار کنیم تا همان سطح رفاه را داشته باشیم، و بنابراین ناراحت و افسرده و عصبانی و ناامید میشویم. جنگ، جنگ اراده‌هاست. [quote name='sunshine' timestamp='1360576619' post='299493'] جناب احمدی بنده عرض نکردم که زیر بار زور بریم یا غنی سازی رو متوقف کنیم. اصلا بحثم راجب مذاکره حال حاضر ایران و آمریکا هم نیست.گفتم که شاید الان هم به دلیل اینکه ما دست پایین رو داریم وقت مناسبی برای مذاکره نباشه.اون چیزی که من میگم و کاملا هم بدیهیه اینه که رفتار ما و این دیدی که همه رو به دید توطئه گر و دشمن یا همدست دشمن میبینیم به منافعمون ضربه میزنه.مصداقش هم این همه کشوریه که در قطعنامه ها بر ضد ما رای میدن. [/quote]در سطح مقامات بالای کشور ما چنین دیدی وجود نداره. این کشورهایی هم که علیه ما رأی می‌دن عمدتاً نه به خاطر رابطه بد با ایران، بلکه به خاطر فشار غرب و اسرائیل هست.

[quote name='mhn1991' timestamp='1360530807' post='299437'] جناب ahmadi واقعا تشکر که شرط برداشتن تحریم ها رو گفتی من واقعا نمی دونستم این جوریه یهو بگن ما هیچی نسازیم دیگه اون ها هم بیان بچاپن و ببرن به نظر من اگر این تحریم ها رو بیشتر برای مردم توضیح بدن دیگه کسی نمیاد پشت آمریکا رو بگیره این ها خیلی نامردن آخه دیگه صنایع سم پاشی و واکسن سازی چیه آخه این ها که برای رفاه مردم هست [/quote]البته صنایع شیمیایی و واکسن سازی مثال من بود، چون آنها معمولاً می‌گویند ایران حتی برای مصارف صلح‌آمیز هم نباید غنی سازی اورانیوم انجام دهد، و ضمناً بدون ارائه مدرک ایران را به توسعه سلاحهای هسته ای، میکروبی و شیمیایی متهم کرده اند، من هم گفتم پس لابد صنایع شیمیایی و بیوتکنولوژی هم برای آمریکایی‌ها حکم غنی سازی اورانیوم را دارند که چون در ساخت سلاح کاربرد دارند، پس ما هم داریم از نظر آنها سلاح میکروبی و شیمیایی میسازیم و باید ساخت این سلاحها را متوقف کنیم تا تحریمها برداشته شود! قانونی که تحریمهای نفتی رو اجرایی کرد اسمش هست Comprehensive Iran Sanctions, Accountability, and Divestment Act of 2010 (CISADA) که از سایت وزارت خزانه داری آمریکا میتونید دانلود کنید: [url="http://www.treasury.gov/resource-center/sanctions/Documents/hr2194.pdf"]http://www.treasury....ents/hr2194.pdf[/url] البته عبارت «و به صورتی قابل تأیید، آن‌ها را نابود کرده است» در قانون اخیری که چند روز پیش به اجرا گذاشته شد به قانون قبلی اضافه شده. قانون اخیر را هم از اینجا میشود دانلود کرد: [url="http://www.treasury.gov/resource-center/sanctions/Documents/hr_1905_pl_112_158.pdf"]http://www.treasury...._pl_112_158.pdf[/url] بخشی که به شرایط برداشتن تحریمهای اقتصادی اصلی اشاره میکند در قسمت General provisions در صفحه یکی مانده به آخر قانون CISADA آمده.

[quote]جسارتا پس چرا شما خودتون با علم به اینکه تحریمها عملا هرگز برداشته نمیشن به گزینه 3 رای دادین؟[/quote]به نظر من گزینه‌های نظرسنجی خوب طراحی نشده بودند، و من به بهترین گزینه از دید خودم رأی دادم که البته نظر کامل‌تر و دقیق‌ترم را بالاتر به صورت مشروح بیان کردم. وگرنه مذاکره در شرایطی که تحریم برداشته شده باشه ضرری برامون نداره (البته باید تمام شرایط رو سنجید و نمی شه از قبل نظر داد). رأی دادن به گزینهٔ سوم به این معنی نیست که من تحقق این گزینه رو محتمل می‌دونم، بلکه به این معنیه که بین گزینه‌های مشخص شده در نظرسنجی بهترین گزینه ست. دربارهٔ بقیهٔ حرف‌هاتون هم لطفاً راه حل دقیق بدین. منظورتون اینه که غنی سازی رو تعطیل کنیم؟ دقیقاً چه کار کنیم؟ [quote]الان تقریبا فقط با اونایی رابطه داریم که میخوان ازمون یه چیزی بکشن.امثال بولیوی و ونزوئلا و سودان و...که اونا هم تا جایی که منافعشون ایجاب میکنه با ما هستن.[/quote]البته طبق [url="http://www.irica.gov.ir/Portal/Home/ShowPage.aspx?Object=Report&CategoryID=fd61187e-a080-4800-bb4b-0a3d0946cc10&WebPartID=fa961111-0daf-44ac-a4db-6267bbc1fcd5&ID=09162230-e9f2-4676-8190-07f4b0bad46e"]آمار گمرک[/url] در سال ۱۳۹۰ بیشترین واردات ایران (مجموعا ۶۱ میلیارد دلار) به ترتیب از امارات متحده عربي، چين، کره جنوبی ، آلمان، تركيه، سوئيس، فرانسه، ،سنگاپور، ايتاليا و ژاپن بوده و بیشترین صادرات ایران غیر از نفت (مجموعا ۳۳ میلیارد دلار) هم به ترتیب به چين، عراق، امارات متحده عربي، هند، افغانستان، تركيه، جمهوري كره، سنگاپور، اندونزي و پاكستان بوده. با در نظر گرفتن صادرات نفت هم تراز تجاری ما با اکثر این کشورها مثبت هست، یعنی بیشتر از این که ما ازشون کالا بخریم، اون‌ها از ما می‌خرند. [quote]((زندگی تک تک مردم مملکت اعم از صنعتگر،دانشجو،کارگر،کشاورز و کارمند وبازاری و همه و همه مساله شوخی برداری نیست که بخوایم با تصمیمات بچگانه از روی احساسات و هیجان باهاش بازی کنیم.این رو همه باید بفهمن.))[/quote]من هم به عنوان یکی از این مردم دارم از تحریمها ضربه می خورم ولی حاضر نیستم زیر بار حرف زور بروم. اتفاقاً همین سه روز پیش گالوپ [url="http://www.gallup.com/poll/160358/iranians-feel-bite-sanctions-blame-not-own-leaders.aspx"]نتایج یک نظرسنجی[/url] از مردم ایران رو منتشر کرد که نشون می داد با این که ۸۵ درصد از مردم از تحریمها ضربه خوردند، ۶۳ درصد می گن باید برنامه هسته ای رو ادامه بدیم. البته کسی مخالف داشتن روابط بهتر با سایر کشورها نیست، ولی ما با هیچ کشوری که به ما زور نگه مشکل نداریم، اونها هستند که با ما مشکل دارند. البته منکر این واقعیت که دیپلماسی ما می‌تونه خیلی بهتر از اینی که هست باشه نیستم. به همین دلیله که گفتم اگر دقیقتر صحبت کنید بهتر میشه بحث کرد.

[quote] اون دوستانی هم که میگن با تحریم اقتصادمون آبدیده میشه و قویتر میشه هم یک عنایتی داشته باشن راجب به مسائل اقتصادی یه کم از رو اصول و حساب شده و علمی تر حرف بزنن.اگر اقتصاد کره شمالی و کوبا طی چندین دهه تحریم قویتر شده اقتصاد ماهم قویتر خواهد شد. [/quote]البته مشکل اصلی اقتصاد کرهٔ شمالی و کوبا تحریم نیست، بلکه سیستم اقتصادی کمونیستی است. اگر تحریم هم نبودند وضعشان چندان بهتر نبود. وضع ما با این دو کشور خیلی فرق دارد. تحریم‌های خارجی در کوتاه‌مدت به اقتصاد ما آسیب می‌زنند (هر چند نه به اندازهٔ قوانین دست و پاگیر (تحریم‌های داخلی) و فساد و سوء مدیریت داخلی) ولی در بلندمدت اقتصاد ما را در برابر فشار خارجی واکسینه می‌کنند. رشد اقتصادی در شرایط تحریم هم امکان‌پذیر است (البته بدون تحریم سریع‌تر خواهد بود)، هر چند نیاز به تسهیل فضای کسب‌وکار داخلی و مبارزه با فساد اداری دارد. کرهٔ زمین هم با خارج از خود ارتباط اقتصادی ندارد ولی اقتصاد جهان معمولاً سالانه بین سه تا چهار درصد رشد می‌کند. مذاکره با آمریکا هرگز باعث برداشتن تحریم‌ها نخواهد شد، چون تحریم‌ها توسط کنگره و سنا تصویب شده‌اند نه توسط دولت آمریکا. کنگره و سنا هم به علت نفوذ زیاد لابی صهیونیستی بدون تغییر حکومت در ایران محال است تحریم‌ها را بردارند. بروید متن تحریم‌ها را در سایت وزارت خزانه‌داری آمریکا یا کنگره بخوانید: طبق قوانین تصویب شده در کنگره، تحریم‌های نفتی ۳۰ روز پس از آن برداشته می‌شوند که رئیس‌جمهور آمریکا به کنگره اعلام کند که «حکومت ایران پشتیبانی از تروریسم بین‌المللی [بخوانید گروه‌های مقاومت ضد اسرائیل] را متوقف کرده است» و «ایران پیگیری، تهیه و توسعه سلاح‌های هسته‌ای، میکروبی، شیمیایی، موشک‌های بالستیک و فناوری پرتاب موشک‌های بالستیک را متوقف کرده و به صورتی قابل تأیید، آن‌ها را نابود کرده است.» به عبارت دیگر ما باید علاوه بر صنعت هسته‌ای، کارخانه‌های واکسن‌سازی، صنایع شیمیایی و مواد شوینده، تأسیسات پرتاب ماهواره و تمام موشک‌های بالستیکمان (و شاید حتی راکت‌ها و توپخانه، چون به فناوری موشک‌های بالستیک ربط دارند!) را تعطیل کنیم تا بلکه شاید آمریکا لطف کند بپذیرد که تحریم‌ها را بردارد. [b]لطفاً بیخودی دلتان را برای رفع تحریم‌ها با مذاکره صابون نزنید.[/b] به نظر من مذاکره فقط با هدف گرفتن ابزار فشار بیشتر از آمریکا، اختلاف‌افکنی در بین طبقهٔ حاکمهٔ آمریکا و ترویج دیدگاه ایران در بین آن‌ها قابل پیگیری است و البته شرط موفقیت آن دیپلماسی عمومی فعال است تا مواضعمان در دنیا بهتر شنیده و درک شود. مشکلات اقتصادی هم با مدیریت علمی اقتصاد (برداشتن موانع کسب‌وکار، کاهش هزینه‌ها و افزایش انضباط مالی دولت (که سخت است ولی برای همیشه مشکل تورم را حل خواهد کرد)، افزایش شفافیت در دولت و مبارزه با فساد اداری، تکمیل هدفمندی یارانه‌ها، اصلاح ساختار اداری دولت، آزادسازی اقتصاد، افزایش جذب مالیات از قشر ثروتمند، سرمایه‌گذاری روی پتروشیمی برای توقف خام‌فروشی نفت، سرمایه‌گذاری روی افزایش مهارت‌های نیروی کار و تشویق صادرات غیرنفتی) قابل رفع هستند و اگر این‌ها درست انجام شوند، برای حل مشکلات اقتصادی نیازی به رفع تحریم‌ها نیست. ضمن این که این اصلاحات با افزایش توانایی اقتصادی ایران، هزینهٔ تحریم را برای تحریم‌کنندگان بالا می‌برند چون کشورهای دیگر می‌بینند که نمی‌توانند همکاری اقتصادی با ایران را از دست بدهند و بنابراین ممکن است بیشتر در مقابل فشارهای آمریکا برای تحریم ایران مقاومت کنند.

راستش را بخواهید من فکر می‌کنم آمریکایی‌ها بیشتر به دنبال رد مذاکره توسط ایران هستند تا پذیرفتن آن، تا بعد بتوانند حمایت بین‌المللی بیشتری برای فشار علیه ایران به دست بیاورند. دنیس راس مشاور ارشد سابق اوباما در امور ایران، خرداد پارسال [url="http://www.washingtoninstitute.org/policy-analysis/view/calling-irans-bluff-its-time-to-offer-tehran-a-civilian-nuclear-program"]مقاله‌ای[/url] نوشت که در آن از طول کشیدن مذاکرات 5+1 با ایران ابراز نگرانی کرده بود، و پیشنهاد کرده بود که آمریکا یک پیشنهاد جامع به ایران بدهد که شامل اجازه دادن به ایران برای داشتن یک برنامهٔ هسته‌ای محدود باشد. بعد گفته بود که مهم‌ترین مزیت دیپلماتیک این کار، این است که در صورت رد پیشنهاد توسط ایران، به آمریکا اجازه می‌دهد که بدون مقاومت بین‌المللی و در صورت لزوم، از زور علیه ایران استفاده کند (چه حملهٔ اسرائیل به ایران باشد، چه حملهٔ آمریکا به ایران باشد و چه تشدید و تداوم تحریم‌ها). آمریکا در آن صورت می‌تواند ادعا کند که من تمام گزینه‌ها را امتحان کردم، و ایران هیچ راه دیگری به جز حملهٔ نظامی و تحریم باقی نگذاشت. دنیس راس تأکید می‌کند که برای رسیدن به این هدف، بهترین راه دادن یک پیشنهاد هسته‌ای جامع به ایران است. خیلی جالب است که دنیس راس بیشتر روی احتمال رد کردن پیشنهاد توسط ایران مانور می‌دهد، که به نظرم نشان می‌دهد آن‌ها بیشتر روی انعطاف‌ناپذیری ایران حساب باز کرده‌اند. متن این بخش کلیدی از مقاله این است: [left][quote]Second, and more importantly, we need a credible basis for using force if it comes to it. Context matters. It matters because the use of force is a means not an end. Iran has the know-how and the engineering capability to reconstitute its nuclear program, so it will be critical to maintain sanctions even after force has been used—and [b]that requires that much of the international community accepts that the use of force was justified. If we or the Israelis use force, it is essential that we be seen as first having tried everything short of force and that the Iranians effectively brought this on themselves[/b].[/left] [left][b]The point is that we can only demonstrate that diplomacy was tried and failed—that we and/or the Israelis were left with no choice but to use force—if we first directly offer to Iran the possibility of a civilian nuclear program.[/b][/quote][/left] به عبارت دیگر رد کردن مذاکره مثل بازی کردن در زمین آمریکاست. البته مذاکره کردن منفعلانه از این هم بدتر است. به نظر من [b]مذاکره کردن بدون امتیاز دادن و همراه با دیپلماسی عمومی فعال[/b]، بهترین کاری است که می‌توانیم بکنیم. ما خلاقیت زیادی در تاکتیک‌های نظامی‌مان به خرج می‌دهیم، کاش در تاکتیک‌های دیپلماتیک‌مان هم کمی از این خلاقیت استفاده کنیم. مذاکره با طرف قوی‌تری که دست بالا را دارد هم نیاز به روش‌های نامتقارنی دارد که از مزیت‌های طبیعی ما استفاده کرده، صحنهٔ بازی را تغییر دهد و طرف مقابل را غافلگیر و وادار به بازی در زمین ما کند.

[quote name='100' timestamp='1360441115' post='299191'] [quote name='ahmadi' timestamp='1360440997' post='299190'] ] البته یکی از مشکلات مذاکره این است که به فشار طرف مقابل در بین افکار عمومی مشروعیت می‌دهد (گویی ما داریم کوتاه می‌آییم). این دغدغهٔ مهمی است ولی به نظر من با تبلیغات رسانه‌ای هوشمندانه قابل رفع است. [/quote] سلام کدوم رسانه ... همین دیروز آی فیلم و پرس تی وی رو هم از روی گالکسی حذف کردند ( شمال آمریکا رو پوشش می داد ) .... اونوقت ادعای مذاکره می کنند [/quote]یکی از مهارت‌های لازم در دیپلماسی عمومی این است که کاری کنیم که رسانه‌های طرف مقابل دیدگاه‌های ما را همان‌طوری که دوست داریم پوشش بدهند. اصلاً نیازی به PressTV و غیره نیست چون این‌ها برد و بینندهٔ محدودی دارند. همین الان رسانه‌های غربی حجم بزرگی از خبر و تحلیل را دارند دربارهٔ ایران تولید می‌کنند که هیچ وقت صدا و سیمای دولتی ما نمی‌تواند در بین افکار عمومی غربی با آن‌ها رقابت کند (مگر در بلندمدت و با تغییر چشمگیر در سیاست‌های آن). اما سیاستمداران ما می‌توانند طوری رفتار و صحبت کنند و طوری مواضعشان را اعلام کنند که اثر مد نظر ما را در رسانه‌های غربی و در بین مخاطبان آن‌ها بگذارد. این اتفاق قبلاً بارها افتاده است که رسانه‌های غربی تیترهایی زده‌اند یا گزارش‌هایی منتشر کرده‌اند که به نفع ما بوده است. مثلاً پارسال سر ماجرای اتهام بمبگذاری سفارت سعودی در واشنگتن اگر اشتباه نکنم سایت CNN صحبت‌های احمدی‌نژاد را تیتر کرده بود که این اتهام را با ادعای دروغ وجود سلاح‌های کشتار جمعی در عراق مقایسه کرده بود که برای مخاطب آمریکایی که با ماجرای حمله به عراق آشناست، بسیار معنی‌دار بود (به خصوص که اکثر رسانه‌های غربی به این اتهام بمبگذاری به ایران با دیدهٔ شک و تردید نگریستند). یا همین چند ماه پیش نیویورک‌تایمز با همکاری پلیس مواد مخدر ناجا [url="http://www.nytimes.com/2012/10/12/world/middleeast/iran-fights-drug-smuggling-at-borders.html"]گزارش در مجموع مثبتی[/url] را از مبارزهٔ ایران با مواد مخدر در مرزهای شرقی منتشر کرد. یا پارسال آقای صالحی وزیر خارجه در واشنگتن‌پست یک یادداشت مهمان [url="http://articles.washingtonpost.com/2012-04-12/opinions/35450728_1_fuel-plates-tehran-research-reactor-nuclear-weapons"]منتشر کرد[/url] که در آن توضیح داده بود چرا ایران به دنبال سلاح هسته‌ای نیست، و بازخورد مثبتی در کامنت‌های خوانندگان غربی ایجاد کرده بود. اصولاً اگر خبرهای مربوط به ایران را در رسانه‌های غربی دنبال کنید، خیلی وقت‌ها این اظهارات سیاستمداران ما هستند که تیتر می‌شوند، و بنابراین ما می‌توانیم روی نحوهٔ بازتاب اعمالمان در دنیا تأثیرگذار باشیم، فقط کمی هوش دیپلماسی عمومی می‌خواهد.

به نظر من صحبت کردن از «مذاکره» خیلی کلی است و باید ببینیم منظور از مذاکره چیست: ۱. امتیاز دادن و امتیاز گرفتن ۲. نزدیک کردن دیدگاه‌ها ۳. اختلاف انداختن در طرف مقابل به نظر من مذاکره با هدف شماره ۱ آب در هاون کوبیدن است (به همان دلایلی که رهبری و همچنین دوستان در اینجا توضیح دادند) و ما باید اهداف شماره ۲ و ۳ را همزمان دنبال کنیم. همان‌طور که آمریکایی‌ها سیاست «فشار و مذاکرهٔ همزمان» را پیش می‌برند، ما سیاست «مقاومت و مذاکرهٔ همزمان» را پیش می‌بریم. قرار هم نیست به آن‌ها امتیاز بدهیم، بلکه قرار است در بین مذاکره‌کنندگان و طبقهٔ نخبهٔ آمریکا برای خودمان حامی پیدا کنیم و بین آن‌ها با قشر جنگ‌طلب و تندروهای طرفدار اسرائیل اختلاف بیندازیم. قبلاً این اتفاق افتاده است: پس از ۱۱ سپتامبر، ایران وارد مذاکرات محدودی با آمریکا شد که عمدتاً حول مبارزه با طالبان و القاعده می‌چرخید، ولی جرج بوش این مذاکرات را پس از مدتی متوقف کرد. اما در عوض از بین مذاکره‌کنندگان آمریکایی که با ایران در تماس بودند، کسانی پیدا شدند که اکنون حامی و مدافع سرسخت مواضع جمهوری اسلامی ایران در محافل رسانه‌ای و سیاسی و اتاق فکرهای آمریکا هستند: [url="http://goingtotehran.com/"]فلینت و هیلاری لورت[/url] که به خاطر دیدگاه‌هایشان دربارهٔ ایران، بارها مورد تهاجم رسانه‌ای صهیونیست‌ها قرار گرفته‌اند. بسیاری از دیپلمات‌ها، تحلیلگران و نخبگان آمریکا تحت تأثیر رسانه‌های آمریکا هستند و دغدغه‌های ایران را درک نمی‌کنند. مذاکره با آمریکا فرصتی به ما می‌دهد تا حرفمان را به گوش این افراد برسانیم و بین آمریکایی‌ها برای خودمان آدم جمع کنیم. همچنین مذاکره آمریکا با ایران باعث می‌شود تندروهای طرفدار اسرائیل در موضع ضعف قرار بگیرند. اگر رسانه‌های غربی را دنبال کنید، این تندروها پس از این که رهبری مذاکره با آمریکا را رد کردند، دارند می‌گویند که «دیدید گفتیم ایران فقط زبان زور می‌فهمد». ما نباید آمریکا را یک کل واحد فرض کنیم؛ صحنهٔ سیاسی آمریکا هم مثل هر کشور دیگری از بازیگران متعددی تشکیل شده است که دیدگاه‌ها و منافع متنوعی دارند. ما می‌توانیم و باید برای خودمان در بین آمریکایی‌ها حامی پیدا کنیم و مذاکره کردن یکی از راه‌های پیدا کردن حامی و خنثی کردن تبلیغات طرفداران اسرائیل علیه ایران است. وگرنه مذاکره هیچ وقت اختلافات اساسی بین ایران و آمریکا را حل نخواهد کرد، اما برخلاف رهبری من معتقد نیستم که پیش‌شرط مذاکره، حسن نیت طرف مقابل است، چون هدف از مذاکره لزوماً رفع اختلافات نیست. البته یکی از مشکلات مذاکره این است که به فشار طرف مقابل در بین افکار عمومی مشروعیت می‌دهد (گویی ما داریم کوتاه می‌آییم). این دغدغهٔ مهمی است ولی به نظر من با تبلیغات رسانه‌ای هوشمندانه قابل رفع است.

اگر اشتباه نکنم فرماندهان نظامی ما در سال‌های اخیر به شلیک حدود هزار موشک و راکت به پایگاه اشرف در آن سال اشاره کرده بودند (فکر کنم در تلافی ترور شهید صیاد شیرازی) ولی این که ۷۷ تایشان اسکاد بوده و در کمتر از یک ساعت شلیک شده‌اند را اولین بار است می‌شنوم.

[quote name='sorena_ir_army' timestamp='1351281059' post='279232'] ولی خیلی کارشون تحقیر امیز بود که خودشون رو چهارمین قدرت فضایی اسیا جا زدند و ما رو در نظر نگرفتند ،امیدوارم هرچه زودتر سیمرغ و موشک فضایی شهید طهرانی اماده بشوند. [/quote]در اخبار بین‌المللی خیلی از اوقات منظور از آسیا، از پاکستان به اون طرف هست (نه لزوماً قارهٔ آسیا) و این ور رو «خاورمیانه» صدا می‌کنند. وگرنه غیر از ایران، رژیم صهیونیستی رو هم باید جزو آسیا حساب می‌کردند، به خصوص که اون‌ها رژیم صهیونیستی رو به عنوان یک کشور به رسمیت می‌شناسند.

فکر کنم اشتباهی رخ داده چون یه جا از قول مسئولین خونده بودم که ایران تا ده سال دیگه قابلیت پرتاب ماهواره به مدار زمین‌آهنگ رو پیدا می‌کنه.

یه نکته مهم اینه که از نظر سازمان ملل صادرات اسلحه توسط ایران ممنوع هست (یکی از قطعنامه‌های شورای امنیت در سال‌های اخیر این رو ممنوع کرده) و عراق نمی‌تونه علناً از ایران اسلحه بخره، هر چند امیدوارم به صورت پنهانی این کار رو بکنه. الان صادرات نفت عراق به شدت زیاد شده و ما می‌تونیم از این موضوع برای رفع مشکل کاهش عایدی ارزمون استفاده کنیم (یعنی به عراق جنس بفروشیم).

[quote name='m_h8807' timestamp='1348867718' post='274507'] [right][quote name='k98' timestamp='1348857128' post='274469'] [quote name='black-army' timestamp='1348851487' post='274453'] [quote name='k98' timestamp='1348850303' post='274450'] من از مساله این رعد 2 کمی نگرانم به خاطر ماجرای موشک حوت. یادتون هست که چه ابرو...شد فرداپسفردا تصاویری یا اسنادی منتشر نشه که.... اما امیدوارم به هرنهوی این موشک رابه دست اورده باشند یه رودست حسابی ویه پاسخ به داستان حوت باشه به روسها [/quote][/right] [right] میشه داستان اون حوت رو بگید ؟! [/quote] گفتن ندارهولی کار کار روسها بود.موشک هم اشکوالhttp://img4up.com/up2/56542229747001561740.png [/quote][/right] [right]لطفا داستان موشک حوت رو بگید[/right] [right]اگه میشه تصاویر و اطلاعات جدیدی در اختیارمون بذارید[/right] [right]البته اگه برای سخنانتون منبع هم داشته داشته باشید خیلی خوب میشه[/right] [/quote] سایت یک مؤسسهٔ آمریکایی اسنادی رو (به فارسی) منتشر کرده که ادعا می‌کنه مربوط به اژدر حوت هست. این اسناد شامل قرارداد طراحی، ساخت و آزمایش موتور حوت، چند گزارش از آزمایش حوت/اشکوال، تخمین هزینه و مشخصات فنی است. طبق این اسناد، حوت کپی اشکوال روسی هست که توسط ایران و با کمک متخصصان روسی ساخته شده. http://www.fas.org/nuke/guide/iran/missile/hoot/index.html البته با توجه به فونت عجیب اسناد، احتمال تقلبی بودن‌شون هم وجود داره.

چطور می‌شه با مرکاوا ۴ مقابله کرد؟ به طور خلاصه چه راه‌هایی وجود داره که برای حزب‌الله قابل استفاده باشند؟

[quote] مي تونست روند داستاني خيلي بهتري داشته باشه بيچاره رئيس جمهور مثل راننده تاكسي ها همش توي خيابون ميگشته !!!! بعدش هم هلي كوپتر در زمان حمله هوايي به تهران!!!!!!!! [/quote] اضافه کنید حضور رهبری و جلسهٔ سران عالی‌رتبهٔ نظام در بیت رهبری را!! راه بهتری برای اطمینان از شهادت سران نظام نبود؟!