خوشبختانه اكثر توانايي هاي نيروي هوايي به صورت محرمانه ميباشد و طبعا افراد عادي و حتي كساني كه با علاقه اين توانايي ها را دنبال ميكنند اطلاعات خاصي ندارند . بحث هايي مانند خريد ميگ 31 يا .... هنوز به صورت رسمي اعلام نشده است . دستاورد هايي هم مانند ساخت فونيكس ، دادار دوربرد هواپيما و .. هم شنيده ميشود اينها هيچ كدام مستند نيست ار توانايي ها و توان توليد اذرخش ، صاعقه ، شفق و .... چندان اطلاعي در دست نيست و طبعا نبايد هم باشد . اين اطلاعات طبقه بندي شده بوده و ميبايست به هيچ جا درز نكند . چيزي كه ميتوان گفت اين هست كه خوشبختانه تمام تلاش نيروي هوايي و ساير سازمانهاي فني در اين هست كه با كمترين هزينه به بيشترين دستاورد برسند . همين كه بعد از اين همه سال به خصوص بعد از جنگ هنوز هواپيماهاي ساخت آمريكاي نيروي هوايي را در آسمان ميبينيم ( بدون در نظر گرفتن به توانايي آنها ) نشانگر تلاش شديد همه دست اندركاران نيروي هوايي و صنايع هوايي ميباشد .

برخي از دوستان چنان از خريد اف15 صحبت ميكنند مثل اينكه ميخواهند بروند از بقال ( مي بخشيد سوپر ) سر كوچه يك ماست بخرند . يا مثلا از سرمايه گذاري در شركتهاي نيمه آمريكايي . سال قبل كه ما هنوز به اين ميزان تحريم نشده بوديم فروش هواپيماي مسافر بري به ايران به اين راحتي ميسر نبود به همين دليل به اجاره هواپيماهاي قديمي روسي با آن كادر جيب و غريب اكتفا ميشد حالا مگه ميشه به اين راحتي اف 15 بخريم ؟؟؟ اف 15 كه هيچ فكر خريد اف 5 از آمريكا و دوستانش را هم نكنيد . وضعيت تحريم فعلي به صورتي است كه فكر نكنم روسيه حتي دوباره مدل اوليه ميگ 29 را به ما بفروشد !!!!! در مورد سرمايه گذاري سالها است كه ايران سهامدار بزرگترين كارخانه توليد اورانيوم فرانسه است . فرانسه حتي حاضر نيست اورانيوم مورد نياز نيروگاه بوشهر را تامين كند . در شرايط فعلي در دفاع از كشور عزيزمان فقط ميبايست از توان داخلي استفاده نمود و بس . و اين توان متاسفانه حد اقل در صنعت هواپيما توان خيلي بالايي نيست . البته اميدوار هستم در اين مورد هم دستاوردهاي بالايي داشته باشيم و ضرورت نگهداري اسرار نظامي اين توان پنهان مانده باشد .

سعيد و احمد عزيز ضمن تشكر . به نظر اين سرباز صفر كيلومتر قبل از انتخاب تجهيزات نظامي ميبايست استراتژي حمله يا دفاع را بايد تدوين نمود و طبعا اين استراتژي بايد باتوجه به نقاط ضعف و قوت دشمنان احتمالي و توانايي ها و محدوديتهاي ما تهيه و تدوين گردد . تهيه يك ليست بلند بالا از بهترين هواپيماهاي نظامي متشكل از جنگنده ، جنگنده بمب افكن ، بمب افكن ، پيش اخطار ، سيستمهاي ضد هوايي و ... كار چندان مشكلي نيست اولين مشكل پس از تامين هزينه هاي مالي اخذ موافقت از كشور فروشنده ميباشد ديديد كه براي تحويل يك سيستم دفاع ضد هوايي ميان برد كه فقط و فقط جنبه تدافعي دارد ( تور ام يك ) آمريكا چقدر به روسيه فشار آورد حالا اگر بخواهيم مثلا 100 فروند سوخو 30 يا ميگ 31 بخريم چه خواهد كرد ؟؟ كشور ما داراي چندين هزار كيلومتر مرز خاكي و آبي ( و طبعا هوايي ) با موقعيت هاي بسيار متنوع جغرافيايي است ، كشورهاي منطقه هم هر كدام داراي موقعيت هاي خاص نظامي و جغرافيايي ميباشند . حمايت كامل از چنين مرزي طيف وسيعي از هواپيماها و سيستمهاي ضد هوايي را طلب ميكند . آيا ما ميتوانيم اين طيف وسيع را تهيه نماييم . به نظر اينجانب با توجه به امكانات كم و محدويتهاي فراوان ايران در تهيه و تامين تجهيزات نظامي ميتوانيم استراتژي زير را به كار ببريم 1- نيروي هوايي و سيستمهاي پدافندي صرفا دفاع هوايي را به عهده بگيرند 2- هوانيروز عهده دار پشتيباني نيروي زميني داشته باشد . 3- حمله به مراكز مهم نظامي بوسيله موشكهاي زمين به زمين صورت پذيرد . باتوجه به كوهستاني بودن بيش از يك سوم مساحت كشور و همچنين مناطق مهم مرزي و كشورهاي همسايه استفاده از رادارهاي پرنده و همچنيني رادارهاي قدرتمند زميني . وجود رادارهاي قدرتمند خواموش و استتار شده جهت جايگزيني سريع رادارهاي منهدم شده احتمالي از مهمترين واجبات ميباشد احتمال حمله امريكا به ايران هرچند خيلي ضعيف هست ولي بايد تدابير لازم را براي اين موضوع انديشيد . حمله امريكا با موج شديد شليك موشكهاي كروز كه حد اقل از مرزهاي جنوبي ، شرقي و غربي وارد ايران ميشوند شروع ميگردد . اين حملات را ميبايست با قدرت هرچه تمام تر سركوب كرد وگرنه در مدت كوتاهي زيربناي نظامي كشور صدمه شديد خواهد ديد . باتوجه به وسعت زياد كشور تشكيل ناوگان مدرن و متعدد جهت سوخت رساني هوايي اهميت فوق العاده دارد . ضربه پذير ترين بخش نيروي هوايي پايگاههاي هوايي ميباشد . افزايش تعداد پايگاهها به چند برابر تعداد فعلي ، استفاده از مساحت زياد و ساخت آشيانه ها ، انبارهاي مهمات و تجهيزات زير زميني و ضد بمب با فاصله زياد از هم و تعدد باندهاي پرواز در هر پايگاه امكان زمينگير شدن هوا پيماها را كمتر ميكند جهت دفاع هوايي استفاده از موشكهاي هوا به هوا و زمين به هواي بسيار دوربرد و همچيني هواپيماهايي كه توانايي پرواز طولاني مدت و قدرت مانور زياد ضروري ميباشد . وجود موشكهاي دوربرد متعدد اماده شليك به پايگاههاي هوايي وسيستم راداري دشمن در مدت زمان كم و حجم آتش فوق العاده ميتواند قدرت هوايي دشمن را در كوتاه ترين زمان ممكن به اندازه زيادي كاهش دهد . در موارد فوق تهيه هواپيماهاي رهگير و راداهاي پرنده هواپيماهاي سوخت رسان طبعا به راحتي ميسر نخواهد بود شايد مجبور به استفاده از هواپيماهاي با تكنولوژي پايين ( نسل سوم ) ولي به تعداد بسيار زياد باشيم در اين حالت بايد تلفات انساني را بپذيريم . ايده استفاده از ايران 141 به عنوان رادار پرنده جالب هست اگر ايران 141 اجازه پرواز داشته باشد ( تا چند وقت پيش كه نداشت ) و بتوان تجهيزات راداري را روي ان نصب نمود .