amin_sahande

Members
  • تعداد محتوا

    1,125
  • عضوشده

  • آخرین بازدید

تمامی ارسال های amin_sahande

  1. اینو کجا گفتن می شه سندش نشون بدید پس اون چی بود که در جنگ ۳۳ روزه مورد استفاده قرار گرفت
  2. خیلی خوب گفتی این سایت نظامی یا سایت رویا های نظامی یک سری به انجمن ها بزنید نگاه به تاپیک های قدیمی بکنید با تاپیک های جدید مقایسه کنید البته خیلی از تاپیک های جدید هم خوب هستند ولی ارزش سایت با این وضع کم می شه
  3. ایران تعداد بیشتری از این مدل هواپیمایعنی آواکس نیاز داره
  4. amin_sahande

    اخبار برتر نظامی

    ولی احتمال دیدن آسیب جدی برای ایران هم هست
  5. amin_sahande

    اخبار برتر نظامی

    به نقل از پايگاه خبري المنار ، نيروي هوايي رژيم‌صهيونيستي ، پايگاه خود را از منطقه "اللد" به بزرگترين پايگاه در صحراي نقب منتقل كرده است . در اين منطقه رژيم‌صهيونيستي شهر بزرگي خواهد ساخت كه گنجايش 20هزار سرباز و مراكز اطلاعاتي را دارد. بعد از ضربه‌اي كه ناو دريايي "حانيت" رژيم صهيونيستي در جنگ ژوئيه (33روزه) دريافت كرده است و در پي اعلام ايران در ساخت زير دريايي نظامي ، تلويزيون رژيم صهيونيستي اعلام كرد كه نيروي دريايي اسرائيل با نگاهي رو به آينده قصد دارد يك كشتي جنگي از آمريكا خريداري كند كه توانايي شليك چندين موشك هسته‌اي عليه شهرهاي دشمن را دارد و اين توانايي را دارد كه از شهرهاي اسرائيل در مقابل حملات موشكي و تبديل آن به يك "بازوي راهبردي" حفاظت كند. "دان شولتس" مدير طرح كشي "ان جي اس" گفت: اين كشتي متفاوت از كشتي‌هاي جنگي معروف اسرائيل است و از سامانه دفاعي ضد موشكي و ضد زيردريايي و ضد هواپيما برخوردار است و پايگاهي براي عمليات نيروهاي ويژه و مركز بالگرد نظامي و هواپيماهاي بدون سرنشين و سامانه شليك موشك است. تلويزيون رژيم صهيونيستي همچنين اعلام كرد نيروي هوايي اسرائيل پايگاه هوايي اين رژيم در منطقه"اللد" نزديك به فرودگاه غيرنظامي"بن‌گوريون" كه بيش از 40 سال است در اين منطقه قرار دارد به بزرگترين پايگاه هوايي در صحراي نقب منتقل كرده است و هواپيماهاي "هركولس" توانايي آن را دارد كه در مسافت طولاني به پرواز خود ادامه دهد. هدف از انتقال هواپيماي اسرائيل به اين پايگاه به اين دليل است كه اسرائيل پيش‌بيني مي‌كند كه پايگاههاي هوايي آن در اولين حمله جنگ آتي هدف قرار گيرد. "دانيال شلايور" فرمانده نيروي هوايي رژيم‌صهيونيستي در اين زمينه گفت: ما امروز مي رويم تا بخشي موثر و اساسي و از توانمندي‌هاي بزرگ نيروي هوايي در صحراي نقب باشيم. از سوي ديگر ايهود ‌باراك وزير دفاع رژيم صهيونيستي كلنگ ساخت شهري بسيار بزرگ كه گنجايش 20هزار نظامي و مراكز اطلاعاتي در نقب را داشته باشد، به زمين زد. بر اساس گزارش تلويزيون رژيم‌صهيونيستي، اين اقدام، بخشي از طرح گسترده ارتش در آنچه كه توسعه پروژه صحراي نقب ناميده مي‌شود، به شمار مي‌آيد.
  6. amin_sahande

    محصولات دفاعي ساخت ايران

    البته اسم بعضی از تفنگ ها رو ننوشته مثل منحنی زن ضد زره حتی فکر کنم m23 هم تولید داره آخه عکسش بود
  7. من ببخشید ولی در یک تاپیک مقایسه ای بین این موشک ها این بحث مورد برسی قرار گرفت در ضمن مدیران سایت باید تاپیک رو قفل کنند به مدیران سایت اطلاع دهید
  8. دوست عزیز این مطلب قبلا در یک تاپیک مورد بررسی قرار گرفته
  9. اگر ماهواره پرتاب بشه حبر خوبی است
  10. من فکر کنم شاید خوب متوجه حرفم نشدید شما می گید روسیه دارای منابع گاز و نفت خوب درست ولی به این موضوع دقیق تر نگاه کنید نفت که از چاه در نمی آورند بریزن داخل جنگنده نیاز به پالایش داره ما فرض می کنیم که روسیه در جنگ پالایشگاه های خودش از دست بده باید احتمالا از جایی دیگه بخره خوب اینجا بودجه کمتر ضرر بیشتر تجهیزات برای نگهداری نیاز به هزینه دارند که با جنگ و آسیب دیدن این هزینه ها بالا می ره مگه روسیه به عنوان مثال چند تا tu160 داره شاید انبار مهمات یکی از سلاح های روسیه نابود شد باید تولید داشته باشن حتی برای جابه جایی نیرو هم هزینه لازم است خیلی از سربازان روسی در شهر های خودشان ساکن هستند ولی برای جنگ باید به شهر های دیگر بروند که احتمالا باید ۲۴ ساعته در پایگاه یا اردو گاه باشند این هم یعنی هزینه ی بیشتر سربازان زخمی احتیاج به درمان دارند این هم یعنی هزینه بیشتر
  11. هزینه های جنگ خیلی زیاده برای مثال همین تجهیزات زیاد ی که شما می گین خیلیاشون نیاز به سوخت دارن شما باید وسایل رفاهی و حقوق کارکنان نیروهای نظامی دو طرف رو هم در نظر بگیرد اگر روسه مجبور به لشکر کشی بشه هزینه های زیادی باید پرداخت کنه
  12. prince عزیزم بودجه نظامی دو طرف رو هم نگاه کن
  13. به گزارش خبرنگار دفاعي خبرگزاري فارس، رضا تقي پور رئيس سازمان فضائي ايران با اشاره به اينكه ايران در نظر دارد در 10 سال آينده امكانات پرواز اولين فضانورد خود را به فضا فراهم كند، گفت: ظرف 6 ماه تا يكسال آينده، زمان قطعي محقق شدن اين هدف مشخص خواهد شد. به گفته تقي پور، پيشرفت در زمينه فناوري فضايي با توجه به گستردگي اين حوزه يكي از راهبردهاي اصلي جمهوري اسلامي ايران است و همانگونه كه در چشم انداز 20 ساله نيز مشخص شده است، ايران بايد در سال 1400 رتبه اول منطقه را در زمينه فناوري هوا-فضا دارا باشد. وي افزود: در مسير تحقق اين هدف برنامه 10 ساله اي براي اين حوزه ترسيم شده است كه هم اكنون با پرتاب موشك ماهواره‌بر اخير يكي از نتايج آن مشاهده مي شود. رئيس سازمان فضائي ايران يكي از بخش هاي مهم در برنامه هاي فضايي ايران را ساخت راكتهاي داراي قابليت پرتاب ماهواره دانست كه تنها چند كشور چنين توانايي را دارند و ايران نيز با آزمايش موفقيت آميز پرتاب سفير اميد به جرگه اين كشورها پيوست. وي با پرهزينه توصيف كردن اين فناوري در تمامي كشورهاي جهان گفت: هند در 30 سال گذشته رقمي بالغ بر 15 ميليارد دلار را به طور مستقيم صرف پيشرفت در اين زمينه نموده است كه ارزش اين سرمايه گذاري امروز به بيش از 35 ميليارد دلار رسيده است. تقي پور يادآور شد: ايران در زمينه استفاده صلح آميز از فضا همكاري هايي را با ايتاليا و روسيه انجام داده است كه اين حركت در آينده نيز ادامه خواهد داشت اما در ساخت ماهواره اي كه به فضا پرتاب شد، ايران هيچ همكاري با ديگر كشورها نداشته است و همه مراحل ساخت اين ماهواره به دست كارشناسان ايراني صورت گرفته است و اين فناوري كاملا بومي به شمار مي رود. وي در ادامه گفتگوي خود با پرس تي وي با اشاره به همكاري ايران با كشورهاي اسلامي در زمينه ساخت ماهواره اسلامي "بشارت"، گفت: ايران همچنين يكي از اشاعه دهندگان همكاري هاي آسيا-اقيانوسيه در زمينه فناوري هاي فضايي است و در آينده ماهواره مشتركي به نام اس ام ام اس (SMMS) به فضا پرتاب خواهد شد كه ايران نيز در زمينه ساخت آن با كشورهاي آسيا-اقيانوسيه همكاري داشته است. تقي پور همچنين پيشرفت در زمينه ي فن آوري فضايي را باعث پيشرفت اقتصادي و علمي كشور دانست و از ثمرات اقتصادي آن به حجم بالاي كارآفريني اين فناوري در كشور اشاره كرد. رئيس سازمان فضائي ايران گفت: پرتاب ماهواره اميد حدود نيم ميليون دلار هزينه داشته است كه اين مقدار از هزينه هايي كه براي ايجاد زيرساخت هاي اين فناوري صرف شده است، جداست. وي ابراز اميدواري كرد كه ماهواره اميد در 12 ماه آينده در مدار زمين قرار گيرد.
  14. خیلی به نکته خوبی اشاره کردی من نمی دونم اگه قرار هواپیمایی نتواند در جنگ دفاع بکنه نگهداری آن با هزینه زیاد چه فایده ای داره
  15. دوست عزیز فرض کن نیروی هوایی ایران هواپیمایی مثل F5 رو با هزینه هایی که احتمالا با فرسوده شدنشون زیاد تر هم شده نگه داشت برای چی من سوالم از شما اینه از این موضوع به راحتی نگذرید اگر واقعا به ایران حمله بشه فکر نکنم حتی F14 هم حرف زیادی برای گفتن داشته باشه اون موقع احتمال داره در عرض چند ساعت نیروی هوایی ایران دچار آسیب های شدیدی از نظر تجهیزات بشه در این حالت احتمالا باید منتظر نابودی مرکز حساس ایران مثل نیرو گاه اتمی باشیم
  16. مثلا f5 توی جنگهای مدرن به چه درد می خوره که حالا آماده هم نگه داری
  17. اگر به ایران حمله بشه خلبانان ما با ید با هواپیماهای فرسوده با هواپیماهایی مثل f35 بجنگند
  18. یک موشک رادار گریز بسازیم :|
  19. با نگاهي به گسترش و توسعه جنگنده‌هاي مختلف از جنگ جهاني دوم تاكنون به اين نكته پي مي‌بريم كه بيشترين پيشرفتها در مورد پيكربندي هواپيماهاي جنگنده در ميان بلوك غرب و شرق محل قرارگيري و شكل ظاهري مدخل ورودي هواي موتور آنها مي‌باشد كه هر يك از ابتدا تاكنون دست به نوآوري‌هاي گوناگون زده و پيكربندي‌هاي مختلف كه هر كدام داراي محسنات و معايبي مي‌باشند را به بازار عرضه نموده‌اند. در اين ميان اختلاف بين پيكربندي‌هاي مورد نظر اروپائي‌ها در زمينه بال دلتا و استفاده از كانارد با پيكربندي‌هاي روسي و آمريكائي نيز به صورت واضح علاوه بر پيكربندي‌هاي مختلف ورودي هواي موتور و سكان عمودي قابل مشاهده است. در صورتي كه سير تكاملي چگونگي و محل قرارگيري موتور و همچنين ورودي هواي انواع جنگنده‌ها را بررسي كنيم، مي‌بينيم كه در ابتدا جنگنده‌ها، همانند هواپيماهاي ترابري و مسافربري از موتورهاي زير بال براي نيروي جلو برنده خود استفاده مي‌كردند كه اين عامل از چابكي يك جنگنده مي‌كاست. پس از اين نوع پيكربندي، موتور هواپيماها در داخل بدنه قرار گرفتند كه اين موضوع تاكنون نيز ادامه دارد، ولي بحثي كه هنوز هم اختلاف سليقه‌هائي بر روي آن وجود دارد، چگونگي رساندن هواي مورد نياز موتور مي‌باشد. در اولين هواپيماهائي كه از موتورهاي داخل بدنه استفاده كردند، مدخل ورودي هواي موتور در دماغه هواپيما قرار مي‌گرفت و موتور هواپيما در داخل بدنه هواپيما بود. اين طرح داراي يك مشكل اساسي بود و آن اينكه فضاي بسياري از بدنه هواپيما را كه بايد جهت سيستم‌هاي هواپيما و محل استقرار خلبان هواپيما مورد استفاده قرار مي‌گرفت اشغال مي‌کرد. براي حل اين مشكل، ورودي را در محل خود حفظ نموده و موتور را به انتهاي بدنه انتقال دادند. اين طرح تا حدودي مشكلات طرح قبلي را حل مي‌نمود ولي هنوز هم فضا براي استقرار خلبان و تجهيزات كم بود. براي حل اين مشكل، با حفظ موقعيت ورودي و موتور در طرح قبلي، هواي ورودي به مدخل موتور را از اطراف سيستم‌هاي هواپيما عبور دادند تا فضاي بيشتري براي سيستم‌ها و تجهيزات هواپيما بوجود آيد. پس از آن سعي شد تا هواي ورودي به موتور از كناره‌هاي بدنه و از دو مدخل جداگانه كه هويتي مستقل از بدنه نداشتند وارد شود كه نمونه آن هواپيماي F-80 در سال 1944 مي‌باشد. ر سال 1955 و براي اولين بار در هواپيماي جنگنده F-8، وروي موتور به صورت عضوي جداگانه در زير بدنه هواپيما قرار گرفت. در سالهاي 1958 و1959 با ساخته شدن هواپيماهايF-4 وF-5، ورودي هواپيماها هويتي كاملا مستقل از بدنه پيدا كردند و بصورت عضوي جداگانه به كناره بدنه هواپيما چسبيدند. در دهه50 كمپاني‌هاي اروپائي داسو و ساب، هواپيماهايي با بال دلتا شكل طراحي و عرضه نمودند و در دهه 60 بلوك شرق هواپيماهاي MIG-23 را كه يك هواپيماي Variable Sweep (با قابليت تغيير زاويه عقبگرد بال) بود عرضه نمود و پس از آن در دهه70 هواپيماي F-14 توسط آمريكائي‌ها و هواپيماي Tornado توسط اروپائي‌ها به اين صورت عرضه گرديدند. در اواسط دهه60 ميلادي روسها هواپيمايMIG-25 را برخلاف روند گذشته با دو دم عمودي عرضه نمودند كه اين روش توسط آمريكائي‌ها در اوائل دهه 70 ميلادي در هواپيماهاي F-14وF-15 پيگيري شد. هواپيماهاي F-14 و F-15 برخلاف روند گذشته هواپيماهاي F-4 و F-5، داراي بال بالا بودند كه ورودي‌هاي موتور در زير بال قرار داشتند. در اواسط دهه70 ميلادي، آمريكائي‌ها با عرضه هواپيماي F-16 روند ادامه‌ دار ورودي‌هاي جانبي زير بال بالا را شكستند و هواپيماهاي تك موتوره خود را با يك ورودي در زير شكم هواپيما طراحي نمودند كه اين مسئله خود مشكلاتي را براي جاگذاري ارابه فرود در دماغه هواپيما دربرداشت. اين پيكربندي طراحي در هواپيماهاي SU-27 ، SU-30 و SU-34 نيز حفظ گـرديد. دوران هواپيماهاي F-16 و MIG-29، دوران شروع استفاده از بدنه‌هاي مركب (Hybrid) و رگه دار (Strake) در هواپيماها براي بهره‌گيري بهتر آيروديناميكي از بدنه بود. از دهه90 ميلادي و پس از ساخت هواپيماي F-18 E/F كه كارآئي Strake در آن بصورت كاملا واضح ظهور کرد، با طرح مسائلي مانند خفيه‌كاري و كروز مافوق‌صوت، طرح‌هائي از جمله هواپيماهاي F-22 وF-35 مطرح گرديدند كه در اين هواپيماها بدنه (به صورت سه بعدي) و بال و دم افقي (به صورت دو بعدي) به سمت لوزي شكل شدن پيش مي‌روند. همچنين در اين هواپيماها از ويژگي رانش برداري براي قابليت انجام مانور‌هاي سخت استفاده مي‌شود. ويژگي اي كه براي اولين بار توسط هواپيماي سوخو 27 وارد بهره برداري شد و اكنون انواع جنگنده هاي روسي مانورهاي بسيار پيچيده اي را با تركيب سيستم هاي هدايت و كنترل ديجيتال بسيار پيشرفته و بكارگيري همه جانبه سيستم رانش برداري خلق كرده اند. هواپيماي F-35 با وجود يك موتور بدليل وجود فن بزرگ براي عمود نشيني، داراي بدنة قطوري مي‌باشد و در آن از دو ورودي جانبي استفاده شده است كه در زير بال (مانند هواپيماهايF-22 ،F-18،F-14 وF-15) و يا در زير بدنه (مانند هواپيماهاي روسي) قرار ندارند بلكه به صورت خاصي در محل اتصال بال و بدنه محو گرديده‌اند و به همين دليل هيچگونه جدايش جريان در مدخل ورودي‌ها بوجود نمي‌آيد. همچنين از ويژگي‌هاي خاص آن استفاده از دو دم عمودي با وجود يك اگزوز خروجي موتور مي‌باشد. در اين هواپيما مانند هواپيماي F-22بدليل سرعت مافوق صوت در رژيم كروز، ورودي‌ها به صورت خاصي جلوتر از ورودي‌هاي بقيه جنگنده‌ها قرار دارند تا از ورود هوا به صورت مافوق صوت به موتور جلوگيري شود. همچنين در هواپيماهاي F-22 وF-35 به صورت خاصي فضاي بسيار گسترده‌اي براي خلبان در نظر گرفته شده است. ادامه دارد... منبع: وب سایت اطلاع رسانی هوا فضای ایران ـــــــــــــــ صلوات بر محمد و آل محمد