اديت شد

سلام [quote]منبعش کدوم سایته؟[/quote] ويكي پديا انگليسي

من هم يك شبه با سه پله سقوط از درجه استوار يكمي به درجه جنگ اوري تنزل رتبه پيدا كردم كسي هم بهم نگفت چرا؟؟

[quote]hexman جان با موبايل؟قبضش كه بياد فكر كنم خيلي خيلي خوشحالتر ميشي شايدم [/quote] بسته هاي جي پي ار اس فعال كردم..3 تومن دادم 11 شب تا 8 صبح ياور دانلود رو استاد كردم

من هم ديشب با اينترنت همراه اول يك كليپ 103 مگابايتي را در يك ساعت و 45 دقيقه دانلود كرده و اينك در پوست خود نميگنجم دانلود ميكنم پس هستم!

[quote]سلام هکس من جان دستت درد نکنه مقاله مفیدی بود ولی یک سئوال ایران این وسط چی شد ؟ عکس هایی از KH-29L در ایران :[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_Pq1foyar-1b4c8c371e00c55b56875413a42b053d.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_Pq1foD9J-1b4c8c371e00c55b56875413a42b053d.jpg[/img] راستی یه سئوال اینکه می گن میشه با این موشک ناوچه 10 000 تنی زد یعنی جماران با یک تیر این نابود میشه؟[/quote] سلام از بنده است. علي اقا اين سوال شما رو بايد اساتيد سايت پاسخ بدن چرا كه براي من هم جالبه.ولي در مقاله اشاره اي از ايران كه اين نوع موشك رو خريده باشه نشده.ولي اشاره شده كه تنها جنگي كه اين موشك توش استفاده شده جنگ ايران و عراق (توسط عراق) بوده است.

[align=right] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/600px-Roundel_yemen_svg.png[/img] نيروي هوايي يمن در عربي (القوة الجوية اليمنية) در انگليسي(Yemeni Air Force) در سال 1926 تاسيس شده است. در اواسط دهه پنجاه ميلادي و به در خواست امام يمن نيروي هوايي اين كشور تعدادي جنگنده ميگ 15،ميگ 17 و متعاقب ان چند فروند ميگ 21 از اتحاد جماهير شوروي خريداري نمود. در سالهاي نخستين دهه شصت و پس از تجزيه كشور يمن به دو كشور يمن شمالي و يمن جنوبي،يمن شمالي كه وابسته به كشور هاي غربي گشته بود شروع به نوسازي و تجهيز نيروي هوايي خود(YAR) با جنگنده ها و تجهيزات مدرن غربي نمود. در دهه هفتاد ميلادي عربستان سعودي تعدادي از جنگنده هاي F5E و F5B و 2 فروند هواپيماي ترابري C-130H قديمي خود را به نيروي هوايي يمن شمالي اهدا نمود. نيروي هوايي يمن جنوبي (PDRYAF) نيز كه در ابتدا از سوي انگليس حمايت ميشد چندين فروند جنگنده BAC 167 Strikemaster و چند فروند هواپيماي چند منظوره DHC-2 Beaver را از ان كشور دريافت نمود. همچنين چندين فروند جت اموزشي Jet Provost Mk52A و هليكوپتر Bell 47G از ديگر تجهيزات دريافتي نيروي هوايي يمن جنوبي بود. BAC 167 Strikemaster [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/800px-Bac_167_strikemaster_mk87_arp.jpg[/img] DHC-2 Beaver [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/DHC-2_Beaver.jpg[/img] [size=18][color=red]نيروي هوايي يمن متحد[/color][/size] پس از يكپارچه شدن كشور يمن در سال 1990،نيروي هوايي اين كشور تصميم گرفت تا هواپيماها و تجهيزات ساخت غرب و ساخت شوروي را در كنار يكديگر به كار گيرد.گر چه در حال حاضر نيروي هوايي يمن بيشتر وابسته به روسيه ميباشد اما با اينحال اين نيرو هواگرد هاي ساخت غرب خود از قبيل جنگنده هاي F5E و F5B و هليكوپتر هاي بل را در كنار جنگنده هاي ميگ 29 و سوخو 22 و هليكوپتر هاي ميل 17 و كاموف 28/27 عملياتي نگاه داشته است. نيروي هوايي يمن در كنار هواپيماهاي اموزشي اصلي خود از 12 فروند هواپيماي اموزشي Zlín Z 42 ساخت چكسلواكي نيز استفاده ميكند.اموزشهاي اصلي خلبانان نيروي هوايي يمن بوسيله 24 فروند جت اموزشي L-39C انجام ميگيرد كه 12 فروند از انها در سال 1999 مستقيما از كارخانه Aero Vodochody خريداري گرديده و 12 فروند ديگر نيز در سال 2005 از كشور اوكراين وارد شده است. هواپيماي اموزشي Zlín Z 42 [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Zlin242L.jpg[/img] ستون فقرات ناوگان جنگنده هاي نيروي هوايي يمن را جتگنده هاي روسي ميگ 29 تشكيل داده است.اولين گروه از ميگ هاي 29 S/UB در سال 2001 سفارش داده شد و در سال هاي 2003-2002 تحويل نيروي هوايي يمن گرديد و بين سالهاي 2005-2003 ُُ 12 فروند ميگ 29 از گونه S و 2 فروند ميگ 29 UB به گونه SMT استاندارد ارتقا داده شدند. اولين فروند از ميگ 29 هاي SMT در اكتبر سال 2004 تحويل نيروي هوايي يمن گرديد . دومين گروه از ميگ 29 هاي گونه SMT و UBT در سال 2003 سفارش داده شده و در سالهاي 2005-2004 تحويل گرديدند.(شامل 6 فروند از گونه SMT و 2 فروند گونه UBT). ميگ هاي 29 نيروي هوايي يمن قابليت مسلح شدن با موشك هاي هوا به هواي( R-27 (AA-10 Alamo)، R-73 (AA-11 Arche و(R-77 (AA-12 Adder و همچنين موشك هوا به زمين Kh-29 ميباشند. ميگ 29 هاي نيروي هوايي يمن در يك فرميشن [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Mig-29-Yemen-AF-0010.jpg[/img] در سه ماه نخست سال 2007 ، 34 فروند ديگر ميگ 29 SMT به روسيه سفارش داده شد.اين جنگنده ها وظيفه حراست از اسمان كشور يمن را در كنار جنگنده هاي F-5B/F ،جنگنده هاي پير و فرسوده ميگ 21 و سوخو 22/20 بر عهده دارند. همچنين نيروي هوايي يمن در بين سالهاي 2005-2007 چندين فروند جنگنده دست دوم ديگر ميگ 21 و سوخو 22 را از اوكراين خريداري نمود. هواپيماهاي ترابري فرسوده نيروي هوايي يمن كه شامل هواپيماهاي روسي انتونوف 12/24/26 و هركولس هاي ساخت كارخانه لاكهيد ميباشند به دليل كهنگي و فرسودگي بيش از حد امروزه تنها در پرواز هاي كوتاه و متوسط بكار برده ميشوند تا زمانيكه هواپيماهاي ترابري دوربرد ايلوشين 76 تحويل اين نيرو گردد. ستون اصلي ناوگان هليكوپتر هاي نيروي هوايي يمن را امروزه هليكوپترهاي روسي ميل 8 ،ميل 14 ،ميل 17 و ميل 35/24 و Ka-27/ 28 تشكيل ميدهند و تنها هليكوپتر هاي غربي در حال سرويس نيز هليكوپترهاي Bell 206 و Bell 212/214 ميباشد. هايند نيروي هوايي يمن [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/yemen036.JPG[/img] [size=18][color=red]جنگ صعدة[/color][/size] نيروي هوايي يمن به گونه گسترده اي در جنگ صعده شركت داشت و موفق به نابود كردن بسياري از مواضع و ساختمانهاي شورشيان صعده گرديد. شدت حملات نيروي هوايي يمن در جنگ صعده عليه شورشيان به حدي بود كه بيشترين تعداد تلفات انان در هنگام حملات نيروي هوايي رقم خورد. اما با اينحال در طول جنگ اتفاقات ناخواسته اي نيز روي داد از جمله شليك اشتباه موشك هوا به زمين توسط يك فروند جنگنده نيروي هوايي يمن و كشته شدن 80 غير نظامي. همچنين 3 فروند جنگنده نيروي هوايي يمن نيز در طول جنگ سقوط كردند كه مقامات دولتي يمن علت اين 3 حادثه را نقص فني جنگنده ها اعلام نمودند اما شورشيان ادعا نموند كه اين سه فروند را بوسيله موشكهاي دوش پرتاب خود ساقط نموده اند. ميگ هاي 29 نيروي هواي يمن با نمايش فوق العاده اي كه در اين جنگ از خود نمايش دادند مقامات يمني را مجاب به سفارش تعدا بيشتري از انها به روسيه نمودند. نيروي هوايي يمن همواره در حال جنگ با تروريستها بوده و تا كنون موفق به كشتن تعداد زيادي از رهبران انها و نابود كردن پايگاههاي انان در سرتاسر خاك خود شده است. [size=18][color=red]دارايي هاي نيروي هوايي يمن[/color][/size] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/yaman.JPG[/img] تهيه و ترجمه از Hexman.military.ir[/align]

در ضمن اين موشكي كه در بالا اشاره شد در جنگ ايران و عراق هم توسط جنگنده هاي سوخو 24 عراقي حمل ميشده است.

با عرض سلام د[quote]ست شما درد نكنه.ممنون بابت اين تاپيكهاي معرفي نيروهاي هوايي.جدا ممنونم.همشون رو دنبال ميكنم[/quote] ممنون از توجه شما.باعث افتخاره كه مورد توحه شما قرار ميگيره [quote]به نظر شما ميگهاي 29 كه جنگنده رهگير هوايي هستند چه نمايش فوق العاده اي مي توانستند در برابر شيعيان صعده فاقد نيروي هوايي از خود نشان دهند ؟[/quote] [quote]ميگ هاي 29 نيروي هوايي يمن قابليت مسلح شدن با موشك هاي هوا به هواي( R-27 (AA-10 Alamo)، R-73 (AA-11 Arche و(R-77 (AA-12 Adder و همچنين [color=red]موشك هوا به زمين[/color] Kh-29 ميباشند[/quote] اين موشك هدايت تلويزوني با سر جنگي به وزن 320 كيلوگرم و با با برد 10 تا 30 كيلومتر موشكي قابل قياس با موشك امريكايي ماوريك اي جي ام 65 است كه البته سر جنگي قوي تري داره.. مناسب براي حمله به ساختمانها و انبار هاي مهمات و پل هاو اشيان ههاي بتني هواپيماهاست همچنين قابليت بكار گيري عليه ناوهاي جنگي تا وزن 10 هزار تن ميباشد [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/800px-Kh-29L_%25281%2529.jpg[/img]

ونزويلا كه وضعش خوبه..سوخو 30 و اس 300 و..خدا بده بركت به سفره هوگو جون

[quote]ولی خداییش اسراییلیها خیلی ترسون ها مثلا در جریان موشک های صدام چندین نفرشون در دم سکته زدند و تعداد زیادی هم مهاجرت سریع کردند یا مثلا در جریان جنگ 22 روزه جنوب فلسطین اشغالی کلا خالی شده بود حالا بیان با شهاب روبرو بشن عجب حالی میده ها[/quote] مگه كسي هم هست كه از موشك نترسه؟البته منظورم افراد غير نظاميه تو همون زمان جنگ كه صدام تهرانو موشك بارون ميكرد خيلي ها فرار كردن شمال و جاهاي ديگه

نظم پذيري چيزيه كه تو وجود ماها كم پيدا ميشه..اما بر عكس اين كره اي ها و چيني ها و ژاپني ها..

[quote]2- کدوم ضربه؟ اینکه چند تا قایق ایرانی غرق شدند و چند تا از بچه ها کشته شدند چه ضربه ای رو به آمریکا وارد کرده؟ [/quote] خب 1 فروند هليكوپتر يانكي ها هم تركيد اين وسط

[quote]به عنوان مثال چندی قبل هواپیمای حامل رییس جمهور چین برای پرواز به اروپا از فراز چند کشور منجمله ایران عبور کرد و در تمام مسیر از اسکورت هوایی سوخو 27 های نیروی هواییشون بهره می برد، این هم عکسی که ازشون در آسمان تبریز برداشته شده[/quote] پس لابد منشا شايعاتي از قبيل وجود سوخو 27 در ايران يا ديده شدن ميگ 31 در اسمان فلان جا و ..همين موضوعه..من كه تا بحال اطلاعي از اين موضوع نداشتم

[quote]از مجاهدان افغان گرفتیم[/quote] از سمندون اينا؟؟ بابا دمشون گرم..

اين موشكهاي استينگر همونايي بوده كه امريكا بهمون داده بوده؟؟

خيلي عالي بود.روش بسيار جالب و اموزنده اي بود بعدش چرا 2 تا قرقره سيم داره پشتش؟ و همچينن مكانيسم حركت دادن بالچه هاي همه موشكها بوسيله همين سيستم گاز فشرده هستش؟

با سلام و تشكر از مزاياي ام 21 ميشه به ظرفيت 2 برابر خشابش نسبت به اس وي دي هم اشاره كرد

[quote]اين مكان روزي با خاك يكسان ميشه.......[/quote] اميدوارم روزي بدست سربازان ايراني ويراني ان ميسر گردد

[quote]عدم اصابت موشك ما به هدف، را رادار همدان نيز با اعلام «دو هواپيماي ورودي، دو هواپيماي خروجي!» تاييد كرد[/quote] خاطره ايندفعه اي بر خلاف هميشه موفقيت اميز نوبد!

در ساعت 2 نيمه شب به وقت محلي در تاريخ دوم اگوست 1990 ، زبده ترين نيروهاي گارد رياست جمهوري عراق (شامل لشگر يكم حمورابي ،لشگر دوم مدينه المنوره،لشكر سوم مكانيزه توكل علي الله و لشكر ششم موتوريزه بخت النصر) و نيرو هاي ويژه ارتش عراق هجوم به خاك كشور پادشاهي كويت را اغاز كردند. نقش محوري و اصلي ارتش بعثي عراق را در اين هجوم كماندوهاي ان ارتش بر عهده داشتند كه بوسيله هليكوپتر و قايق براي حمله به شهر كويت وارد خاك كويت شده و ساير نيروها نيز اقدام به تصرف فرودگاهها و دو پايگاه هوايي كويت نمودند. ارتش عراق براي حمايت از اين واحد هاي عمل كننده خود اقدام به گسيل نمودن 1 اسكادران هليكوپتر ميل 25 ،تعدادي زيادي هليكوپترهاي ترابري ميل 8 و ميل 17 و 1 اسكادران هليكوپتر بل 412 براي پشتيباني نيروهاي خود نمود.مهمترين ماموريت اين هليكوپترها نقل و انتقال و پشتيباني از كماندوها در شهر كويت و سپس پشتيباني از واحد هاي زميني پيشروي كرده در خاك كويت بود. نيروي هوايي ارتش عراق در ان مقطع داراي حداقل 2 اسكادران سوخوي 22، 1 اسكادران سوخو 25، 1 اسكادران ميراژ F1 و 2 اسكادران ميگ 23 بود.ماموريت اصلي نيروي هوايي عراق در ان برهه كسب برتري هوايي در برابر اندك حملات و مقاومت هاي محدود جنگنده هاي نيروي هوايي كويت كه از دو پايگاه هوايي موجود در خاك خود حملات شان را عليه متجاوزان انجام ميدادند ميشد.نيروي هوايي كويت در ان زمان شامل چندين فروند جنگنده ميراژ اف 1 و جنگنده داگلاس اسكاي هاوك ميگرديد. A-4KU Skyhawk هاي نيروي هوايي كويت [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/800px-A-4KUs_13Feb1991.jpg[/img] با وجود گذشت بيش از سه ماه از تهديدات و خط و نشان كشيدن هاي صدام براي كويت،مقامات كويتي تهديدات او را جدي نگرفته و ارتش خود را به حالت اماده باش در نياورده بودند و در زمان حمله ارتش صدام كاملا غافلگير گشتند.ارتش كويت نخستين نشانه هاي حمله نيروي زميني عراق را زماني دريافت كه يك دستگاه رادرا هوايي ارتش كويت(بالون) حركت يك ستون زرهي ارتش عراق به سمت جنوب را كشف كرد. نيروي هوايي ،زميني و دريايي كويت از نخستين ساعات حمله شروع به مقاومت در برابر ارتش بعثي نمودند اما از لحاظ تعداد نيرو و تجهيزات در برابر ارتش بعثي به شدت ضعيف يودند. در عمق خاك كويت، تيپ 35 ام از لشگر زرهي كويت كه مجهز به تانكهاي چيفتن، بي ام پي و توپخانه سنگين بود توانست با ايجاد درگيري پيشروي نيروي زميني ارتش عراق را در منطقه الجهرا در غرب شهر كويت را كند نمايد كه اين درگيري به جنگ پل ها شهرت يافته است. اما در جنوب لشكر 15 ام ارتش كويت به سرعت به سمت جنوب و به سمت مرزهاي عربستان صعودي عقب نشيني نمود تا از تيررس نيروهاي عراقي در امان باشد. نيروي دريايي كوچك و ضعيف كويت كه تنها مجهز به چند فروند قايق موشك انداز بود در اثر حملات هوايي جنگنده هاي عراقي نابود شدند. نيروي هوايي كويت نيز با دشمن درگير و چندين سورتي پرواز را عليه نيروهاي عراقي انجام دادند.اين نيرو در خلال عمليات نيروي هوابرد عراق بر فراز شهر كويت حملات زيادي را عليه نيروي زميني عراق انجام داده و تلفات زيادي را بر انان وارد ساخت. اما نهايتا در حدود 20 درصد از جنگند ه هاي نيروي هوايي كويت يا نابود شدند و يا به تصرف ارتش بعث درامدند. و 80 درصد باقيمانده نيز براي جلوگيري از تلفات بيشتر به خاك عربستان صعودي و بحرين گريختند.اين حجم از فرار هواپيماهاي نيروي هوايي كويت به حدي بود كه بسياري از انان به دليل ترافيكش شديد در باند پروازي پايگاه مجبور به برخاستن از بزرگراههاي مجاور پايگاه هوايي خود شدند. اين جنگنده ها بعد ها به همراه نيروهاي ائتلاف در عمليات ازاد سازي كويت به ايفاي نقش پرداختند.اما تا قبل از شروع عمليات ازاد سازي كويت در غالب "نيروي هوايي كويت ازاد" به همراهي نيروي هوايي عربستان در گشت زني هوايي در مرز هاي جنوبي عربستان با كشور يمن ميپرداختند . ارتش عراق به منطقه اي ساحلي در شهر كويت(Dasman) كه كاخ امير كويت در ان واقع بود حمله نمود،گارد سلطنتي كويت كه مجهز به تانكهاي M84 بود و همچنين توسط نيروهاي پليس محلي حمايت ميشد اقدام به دفع حمله نيروهاي ويژه تيپ هوابرد ارتش عراق نمود.اما سرانجام با ورود تكاوران نيروي دريايي ارتش عراق اين منطقه سقوط كرد.گارد سلطنتي و همچنين گارد ملي كويت بعد از سقوط منطقه بار ديگر به نيروهاي عراقي حمله ور شدند اما موفق به ازاد سازي ان نشدند و با وارد شدن تانكهاي گارد رياست جمهوري عراق به شهر و چندين ساعت نبرد سنگين موقعيت اشغالگران عراقي در شهر تثبيت شد. تانكهاي M84 ارتش كويت [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/800px-Kuwaiti_M-84.jpg[/img] همزمان با سقطو شهر كويت و منطقه (Dasman) ،امير كويت جابر الأحمد الصباح به بيابانهاي عربستان گريخت.او برادر كوچكتر و نانتي شيخ فهد الأحمد الجابر الصباح بود. شيخ فهد الأحمد الجابر الصباح كسي بود كه در زمان حمله نيروهاي متجاوز عراقي به منطقه (Dasman) اقدام به دفاع و دفع حملات عراقي پرداخته بود و توسط عراقي ها كشته شد وعراقي ها جسد او را بر روي يكي از تانكهاي خود بستند.. پس از فتخ كويت صدام علاء حسين علي را بعنوان دست نشادنده خود در كويت بر سر كار گمارد ولي در حقيقت علی حسن المجید التکریتی معروف به علی شیمیایی كويت را اداره مينمود. ترجمه از Hexman.military.ir

نجف جان جدا قضيه اهن پاره ها چي بوده؟؟يعني جنگنده ها يا بمب افكناشونو با اخن قراضه لود ميكردن؟؟

راستي دوستان با وجود چندين بدل براي صدام ايا اين صدام اعدامي واقعي ايه بود يا الان خود اصليش توي يكي از كشور هاي امريكاي جنوبي لب ساحل داره افتاب ميگيره؟

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/1167421372_0854.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Gulf-war-affectees-still-await-compensation.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/xin_02120330172793132606140.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/1167421372_6000.jpg[/img]

حكايت جواهرفروش كويتي علي شيميايي گروههايي را براي سرقت اتومبيلها و كالاهاي ديگر تشكيل داد. يك روز به او اطلاع مي‏دهند كه جواهرفروشي ساكن در ويلايي در اطراف كويت، بيش از صد كيلو طلا و جواهرات و ساعتهاي بسيار گران‏قيمت دارد. علي شيميايي بلافاصله مزدورانش را به اين ويلا اعزام مي‎كند. آنها جواهرفروش نگون‏بخت را بلافاصله مي‏‎كشند و طلا و جواهرات و اشياء گران‏قيمت او را غارت مي‏كنند و آنها در تابوتي قرار مي‏دهند و پرچم عراق را بر آن مي‏پيچند و اعلام مي‏كنند كه جنازهء يكي از نيروهاي عراقي است كه در صحنهء نبرد شهيد شده است. تابوت را به بغداد انتقال داده و از آنجا به مزرعهء شخصي علي شيميايي در اطراف بغداد منتقل مي‏كنند. علي شيميايي به جاي اينكه به افرادش كه يك افسر و سه سرباز بودند، پاداش دهد، آنها را فورن اعدام مي‏كند و جنازه‎شان را در ملأ عام در معرض ديد مردم قرار مي‎دهد و اعلام مي‏كند كه اين افراد اقدام به سرقت طلا از كويت كرده‏‎اند. تلويزيون عراق هم تصاوير آنها را پخش كرده و تهديد مي‏كند كه هركس دست به سرقت بزند، مجازاتش اعدام بدون محاكمه خواهد بود. آغاز پايان روز 15 ژانويه 1991، سازمان ملل متحد، آخرين مهلت براي عقب‏نشيني عراق از كويت را تعيين كرد. متحدين تهديد كردند كه اگر ارتش عراق عقب‏نشيني نكند، كويت را با زور آزاد مي‏كنند. دستگاههاي تبليغاتي صدام و حزب بعث، در مقابل اين تهديدات، تهديدات ديگري را مطرح كردند: «ما آخرين سرباز آمريكايي در كويت را آتش مي‎زنيم؛ به بوش درس فراموش نشدني خواهيم داد؛ عراق را به ويتنامي ديگر تبديل مي‏كنيم؛ [color=red][b]آمريكايي‏ها بايد تعداد زيادي كيسهء جسد سفارش دهند؛ [/b][/color]بوش خواهد فهميد كه ما قادر به پيروزي در نبرد هستيم؛ كويت، كور آمريكايي‏ها و متحدانش خواهد شد . . . و ديگر شعارهاي پوچ و بي‏اساس و بدون پايه.» مردم عراق گمان مي‏كردند صدام در آخرين لحظات از كويت عقب‏نشيني مي‏كند. ولي صدام ديوانهء جنگ و خونريزي بود و تصور مي‏كرد با موشكهاي دوربرد و تانكها و هواپيماهاي جنگي، ارتش آمريكا را شكست داده و درس فراموش نشدني به آنها خواهد داد. خانوادهء صدام براي در امان ماندن از آسيب، به اردن فرار كردند. كارواني از اتومبيل، شبانه آنها را منتقل كرد. عدي و محافظانش، ساجده و دخترانش . . . حتا خانواده‏هاي وزيران و سران حزب بعث به الجزاير و از آنجا به برزيل و تعدادي هم به موريتاني رفتند. عدي از اردن به ژنو نزد عمويش «برزان تكريتي» رفت و تنها صدام و قصي در بغداد ماندند. سرانجام در پايان مهلت تعيين شدهء سازمان ملل، در صبح روز 16 ژانويه 1991، بمب‏افكن‏هاي سنگين اف111 و اف117 متحدين، بغداد را به شدت كوبيدند. سپس ساير هواپيماها وارد صحنه شدند و بمب‏افكن‏هاي سنگين بي-1 مقرهاي احتمالي صدام را با بمبها و موشكهاي پرقدرت سنگرشكن هدف قرار دادند. تقريبن تمامي تأسيسات حياتي بغداد، در همان شب اوّل حمله، از كار افتادند. صدام در همان شب بمباران، بعد از آنكه از طرق مزدوران اطلاعاتي خود در عربستان سعودي خبردار شد كه امشب بغداد بمباران مي‎شود، اين شهر را ترك كرد. او و پسرش قصي و من نيز به همراه آنها به منطقهء «الدجيل» رفتيم. اين منطقه در فاصلهء 90 كيلومتري بغداد قرار دارد. در آنجا خانه‏‎هايي در صفوف منظم احداث شده است كه ظاهرشان، نشان نمي‏داد كه يك منطقهء نظامي باشد؛ بلكه خانه‏‎هايي معمولي به نظر مي‏رسيدند. وارد يكي از آن خانه‏ها شديم. در زير تمام اين منازل، پناهگاهي است كه به خارج از خانه راه دارد. درختان انبوه، جاده‏هاي وسيع و راه ورود و خروج به پناهگاها را پوشانده بود. صدام بيشتر اوقات را در اين مكان به سر مي‏برد و مرا به جاي خودش براي بررسي اوضاع به بغداد مي‏فرستاد. من از مناطقي كه توسط هواپيماهاي متحدين بمباران شده بودند و همچنين از نيروهاي مستقر در كويت، عليرغم حمله‏هاي شديد هوايي، ديدار كردم. دستگاههاي تبليغاتي رژيم، شجاعت صدام را مي‏ستودند و به مردم مي‏گفتند كه رهبر معظم با وجود بمباران شديد متحدين، با سربازانش ديدار كرد و احوال آنها را جويا شد؛ اما نمي‏دانستند كه رهبر بزرگ اعراب! از ترس شديد در پناهگاههاي الدجيل و ديگر نقاط خود را مخفي كرده است. صدام واقعن انسان بزدلي بود و من تصور نمي‏كردم وي تا اين حد ترسو باشد. نيروهاي عراقي مستقر در كويت، در وضع يأس و نااميد كننده‏اي به سر مي‎بردند. راههاي كمك‏رساني به آنها به خاطر حمله‏هاي هوايي متحدين بسته شده بود. من بودم كه به نام صدام و براي بالا بردن روحيه‎ها از نيروها ديدار مي‎كرد. صدام در آن ايام حتا تا مرز بصره نيز نيامد؛ چه برسد به كويت. او در پناهگاه ويژهء خودش سنگر گرفته بود. اين پناهگاه بسيار بزرگ بود و يك ميدان وسيع در جلو داشت كه به منزلهء يك فرودگاه كوچك عمل مي‏كرد و در آن دو فروند جنگندهء شكاري ميگ-29 و چند دستگاه خودروي ارتشي قرار داشتند. اين پناهگاه، داراي 4 اتاق بزرگ با درهاي آهنين بود و حتا اتاق بزرگي براي تشكيل جلسات در آن وجود داشت. صدام در تمام لحظات، آمادهء فرار بود و تا زمان عقب‏نشيني ارتش عراق از كويت، در همين حالت به سر مي‏برد. «طارق عزيز» از مسكو به بغداد بازگشت و اعلام كرد كه عراق آمادگي دارد از كويت عقب‏نشيني كند. براي اولين بار بود كه عبارت شكست از زبان سران رژيم شنيده مي‎شد. آمريكايي خواستار تسليم بي‏قيد و شرط عراق بودند. هواپيماهاي آمريكايي در روزهاي آخر، اعلاميه‎هايي را پخش مي‎كردند كه در آنها، سربازان عراقي را به تسليم فرا مي‏خواندند. در اين اعلاميه‏ها، نيروهاي عراق به ترك جنگ تشويق مي‎شدند و به آنها گفته مي‎شد كه هيچ راهي جز تسليم شدن ندارند منبع :پست قبلي