بایگانی

مسكو - كانال تلویزیونی روسی 'ان.تی.وی' روز چهارشنبه اعلام كرد: روسیه در آینده نزدیك در دریای مدیترانه رزمایش برگزار می كند و برای این منظور چند فروند رزمناو و ناوهای پشتیبانی روسی عازم این منطقه شده اند. به گزارش ایرنا به نقل از این رسانه روسی، ناوهای ناوگان 'دریای بالتیك'، 'شمال' و 'دریای سیاه' روسیه پایگاه های دریایی خود را به مقصد دریای مدیترانه ترك كردند. ناوهای روسی در ابتدا در بندر 'طرطوس' سوریه (محل استقرار پایگاه نظامی پشتیبانی روسیه) لنگر انداخته و آذوقه و سوخت بارگیری می كنند و سپس در آبهای دریای مدیترانه در رزمایشی دریایی شركت می كنند. بر اساس اطلاعات رسانه های خبری روسیه، از ناوگان شمال روسیه و بندر 'سورومورسك' محل استقرار آن، ناوشكن 'آدمیرال چاباننكو' و سه ناو ضربتی متشكل از 'آلكساندر اوتراكوفسكی'، 'گئورگی پابدانوستس' و 'كوندوپوگا' به سوی آب های مدیترانه حركت كرده اند. گزارش ها حاكی است: در مسیر حركت آنها از ناوگان دریای بالتیك روسیه، رزمناو 'یاروسلاو مودری' و از ناوگان دریای سیاه ناو 'نیكلای فیلچنكوف' ، 'تزار كونیكوف' و ناو ضربتی 'اسمتلیوی' به كاروان ناوها خواهد پیوست. در این گزارش ها گفته شده است كه ماموریت دریایی ناوهای روسیه در دریای مدیترانه سه ماه بطول می انجامد. در همین حال ایتارتاس به نقل از گزارش دفتر مطبوعاتی وزارت دفاع روسیه اعلام كرد: رزمایش دریایی روسیه در دریای مدیترانه از قبل برنامه ریزی شده است و آنها همكاری های میان ناوگان های مختلف روسیه را تمرین می كنند. لینک http://www.irna.com/News/80225575/روسیه-در-دریای-مدیترانه-رزمایش-برگزار-می-كند/خارجي/

[color=#0000ff]تهدید تجزیه عراق را جدی بگیریم [/color] [color=#0000ff]اوضاع در سوریه و منطقه به طور مستقیم بر عراق تاثیر می گذارد، حتی می‌توان گفت محرک سیاستی جدید برای تجزیه عراق است.[/color] [color=#000000]بروز اختلافات سیاسی میان یکدیگر و صحبت از تجزیه کشور و اعلام استقلال با تقسیم مناطق بر اساس گرایش‌های طایفه‌ای در حقیقت ایجاد تحول در وحدت کل یک کشور از مناطق و سرزمین آن تا ساکنین و طوایف آن است. یعنی همان چیزی که در مغرب، صحرا، سومالی، غزه و کرانه باختری، لبنان، سودان و یمن و بسیاری دیگر از کشورهای جهان داشته‌ایم. شکل‌های این تجزیه متعدد است، می‌تواند از طریق جنگ صورت بگیرد، می‌تواند مسالمت‌آمیز باشد و می‌تواند شبهه مسالمت‌آمیز باشد، موارد چنین تقسیمی بسیار است و می‌توان مثال‌های متعددی برای آن پیدا کرد.[/color] [color=#000000]عراق نیز از این قاعده مستثنی نیست، به خصوص پس از تحولات سیاسی اخیر منطقه‌ و داخل کشور، تمایل به تقسیم و تجزیه به شدت افزایش یافته است. اوضاع در سوریه و منطقه به طور مستقیم بر اوضاع عراق تاثیر داشته است، بلکه حتی می‌توان گفت محرک سیاستی جدید برای تجزیه عراق است. منظورم همان مساله کردی و قضایای مذهبی، طایفه‌ای و دینی است که باید دست اندر کاران سیاسی و تصمیم‌گیران منطقه‌ای به طور مستقیم با آن و قضایای مرتبط به آن تعامل کنند و تصور نکنند که این مساله یک مساله ساده پیش پا افتاده است. [/color] [color=#000000]از لحاظ تاریخی، منطقه و دولت‌های دیگر دخیل در امور منطقه راه و روش خاصی را در قدرت و اداره مناطق و ایالت‌ها پیش گرفته‌اند که این مساله باعث شده تا ساکنان این مناطق بیش از هر زمانی تمایل به استقلال و خودمختاری پیدا کنند. عبارت‌هایی نظیر «احکام ملوکانه» برای «امارت خودمختار» یا «وجود سلطه امر واقعی است که راه گریزی از آن نیست» را در کشورهای عربی بسیار شنیده‌ایم. بسیاری از حکام تمامیت‌خواه کشورهای عربی به دلایل جغرافیایی، نقص ارتباطات و کمبود ابزارهای ارتباطی و از آن مهم‌تر در اختیار داشتن تمامی ارکان‌های استقلال یک کشور امور را به سمتی پیش برده‌اند تا از والیان یا خلیفه‌ها یا امرا یا حاکمان محلی یا استانداران یا فرمانداران چیزی جز اسم باقی نمانده است. [/color] [color=#000000]اما امروزه تحولات بسیار سریع است و ارتباطات اقلیمی یکی در دیگری تداخل دارد. بر سازمان‌های بین‌المللی امروزی قوانین و وابستگی‌های سیاسی‌ای حاکم است که اساسا با سازمان‌های سنتی سابق و قدیم بسیار متفاوت است. برای همین وحدت و استقلال کامل یک کشور که مورد رضایت همه باشد و همگان را قانع کند، حاصل نمی‌شود چرا که بذر تقسیم و تجزیه سیاسی در کشور وجود دارد. برای همین هنگامی که سازمان‌ها و حکومت‌های سنتی کشورها سقوط می‌کنند سریعا تمایل تجزیه‌طلبانه خود را نشان می‌دهند و نمو می‌یابند و دیگر در چارچوب احزاب و جریان‌های سیاسی محدود نمی‌شوند. در حقیقت احزاب دیگر هیچ کاری نمی‌توانند بکنند بلکه این حرکات سریعا میدانی شده و سازمان‌های استقلال‌طلبانه اداره آنها را به دست می‌گیرند. این در حالی است که کل منطقه مصالح خاص خود را دارد و از راه و روش مشخص، علنی و روشنی تبعیت می‌کند. خصوصیات، نوع حمایت‌ها، هویت‌ و شهروندان آن شامل حال همه است، یک جانبه نیست و یا به هیچ کس تعهدی ندارد و یا به همه طوایف از هر رنگ و ریشه و قومیت و طایفه‌ای به طور یکسان متعهد است. برای همین اگر یک حکومت حاکم بر یک کشور تمامی این خصوصیات را رعایت نکند، آن‌گاه است که می‌توان گفت که سیاست‌های آن شکست خورده است، فاقد توازن سیاسی است و سوء مدیریت آن به تجزیه و جدایی آن کشور منجر می‌شود.[/color] [color=#000000]امروز مشکل تجزیه فی نفسه به یک معضل میان پایتخت مرکزی و اعضای تشکیل دهنده حکومت حاکم بر آن با استان‌ها و مناطق تبدیل شده است. می‌توانیم بگوییم که این مساله شامل همه کشورهای منطقه عربی است و کمتر کشوری از این مشکل استثنا است. دیگر استفاده از شیوه‌هایی نظیر قلع و قمع، فشار به قومیت‌ها، مهاجرت‌های اجباری و ابطال شناسنامه‌ها سپری شده، کما این که قیام‌ها، انقلاب‌ها، مذاکرات و هم‌پیمانی‌ها نیز نمی‌توانند این مساله را در یک کشور مستعد ابتلا به آن مهار کند.[/color] [color=#000000]از سویی از دهه شست و هفتاد میلادی تا کنون ما شاهد اندیشه‌ها و تلاش‌های شکست خورده و موفقی در مناطقی که خودمختاری داشته‌اند، بوده‌ایم. اکنون عراق می‌خواهد مفهوم تازه‌ای از همکاری‌ها و تفاهم‌های درون طایفی برای حفظ وحدت خود را تجربه کند. در اوایل دهه نود میلادی در کنفرانس صلاح الدین به تشکیل و تطبیق مفهوم فدرالیسم در عراق توافق شد که انعکاس آن را در قانون اساسی جدید به روشنی دیدیم. [/color] [color=#000000]و اکنون، تجزیه‌ها و چند پارگی‌های سیاسی در کشور به تدریج به سمتی می‌رود که به تقسیم‌بندی‌های منطقه‌ای در کشور انتقال یابند، مساله‌ای که وحدت عراق را تهدید می‌کند و هر آن ممکن است روند سیاسی کشور را به بن‌بست بکشاند و تجزیه‌های تازه‌ای را در کشور منجر شود. جوهره این مشکل داخلی است، دقیقا میان خودمان است، هنگامی که خود شخصا علیه مسئولان و مقام‌های کشورمان توطئه می‌چینیم و تلاش می‌کنیم که آنها را در حرکت سیاسی‌شان ناکام بگذاریم، هنگامی که عاجزیم برای حل بحران جاری در کشور به یک راه حل توافقی برسیم و عناصر وحدت بخش کشور را به سخره می‌گیریم، هنگامی که فقط به فکر منافع شخصی‌مان هستیم و برخی از ما با همین هدف انصاف را زیر پا می‌گذاریم، هنگامی که به قانون اساسی بی‌توجه می‌شویم آن را نوشته‌ای غیر قابل اعتنا قلمداد می‌کنیم، با دستان خود زمینه را برای انجام توطئه‌ها و مداخله‌های خارجی فراهم می‌آوریم و باعث می‌شویم که کشور با احتمالات بسیار خطرناک و غیر قابل پیش‌بینی‌ای مواجه شود.[/color] [color=#0000ff]عادل عبدالمهدی / ترجمه: سید علی موسوی خلخالی [/color] [color=#0000ff][url="http://www.khabaronline.ir/"]http://www.khabaronline.ir/[/url][/color]

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/19.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/35.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/53.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/60.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/44.jpg[/img]

[color=#0000ff]رقیب اروپایی شرکت امنیتی بلک واتر[/color] [color=#0000ff]ممکن است شما چیزی درباره G۴S ندانید ، اما آنها تقریبا همه چیز را درباره شما می دانند. شرکت G۴S که یک شرکت انگلیسی -دانمارکی است ، بزرگ ترین شرکت امنیتی جهان است که در بیش از ۱۲۵ کشور جهان فعالیت دارد و تعداد کارکنانش به بیش از ۶۵۰ هزار نفر در سراسر جهان می رسد.[/color] در واقع این شرکت بزرگ ترین کارفرمای خصوصی جهان پس از وال مارت (مالک فروشگاه های زنجیره ای وال مارت) محسوب می شود. این شرکت در سراسر جهان مسئولیت امنیت بیش از ۱۵۰ فرودگاه و بی شمار شرکت خصوصی را بر عهده دارد. G۴S در بریتانیا نیز مسئولیت های امنیتی بسیاری بر عهده گرفته که مهم ترین آنها حفظ امنیت المپیک ۲۰۱۲ لندن است. از این رو ، آنها وظیفه خود می دانند درباره شما اطلاعات داشته باشند.این شرکت بریتانیایی-دانمارکی که به جاه طلبی و رقابت جویی بی امان مشهور است ، اخیرا در پی گسترش دامنه فعالیت های خود در خارج از پایگاه های سنتی خود ، یعنی اروپا و ایالات متحده برآمده است. هدف عمده آنها خاورمیانه است ، با عملیات هایی [امنیتی] به ارزش ۴۱۰ میلیون دلار و تنها ۵۰ هزار نیرو در حال حاضر. قراردادهای این شرکت پنهانکار در خاورمیانه که به طور رسمی اعلام شده ، شامل تضمین امنیت فرودگاه هایی در عراق ، امارات متحده عربی و قطر و نیز حفاظت از سفارت خانه های ایالات متحده و کشورهای اروپایی در سراسر جهان عرب و نیز افغانستان است. شرکت G۴S اما رویه تیره تری نیز در مقایسه با آن چه بروشورهای رسمی آن اظهار می کنند ، دارد که باور آن برای شما سخت خواهد بود. نخست ،اتهاماتی مطرح است درباره بدرفتاری نیروهای این شرکت با بازداشت شدگان بریتانیایی [در جریان شورش های دانشجویی سال گذشته]. اخیرا نیز شواهد قاطعی درباره نقش این شرکت در اشغال غیر قانونی ساحل غربی رود اردن توسط اسرائیل ارائه شده است. حضور شرکت G۴S در زندان های اسرائیل در ساحل غربی و خود اسرائیل انتقادات بسیاری برانگیخته است. گزارش گروه WhoProfits? درباره شرکت های خصوصی که از روند کنونی اشغال اراضی فلسطینیان پول درمی آورند ، نشان می دهد شرکت G۴S در چهار زمینه در ساحل غربی فعال است. گزارش تصریح می کند : نخست آن که شرکت به زندان هایی در اسرائیل و اراضی اشغالی که زندانیان سیاسی فلسطینی در آنها محبوس اند ، تجهیزات و خدمات امنیتی ارائه کرده است. در مورد دوم ، شرکت به کسب و کارهای فعال در شهرک های یهودی نشین خدمات امنیتی ارائه کرده است. سوم آن که شرکت G۴S تجهیزات و خدمات نگهداری در اختیار ایستگاه های بازرسی اسرائیلی در ساحل غربی قرار داده است. و در نهایت ، شرکت به ستادهای پلیس اسرائیل در ساحل غربی سیستم های امنیتی ارائه کرده است. از میان این موارد ، مورد نخست یعنی نقش شرکت G۴S در زندان های ساحل غربی و خود اسرائیل بیشترین انتقاد را برانگیخته است. سحر فرانسیس ، رئیس گروه خیریه "زندانیان فلسطینی" خاطر نشان می کند زندان های اسرائیل و هرگونه کمک و حمایت از آنها بر اساس قانون بین المللی غیرقانونی محسوب می شود.وی می افزاید : "بر اساس ماده چهارم معاهده ژنو حکومت اشغالگر نمی تواند ساکنان منطقه اشغال شده را – در این مورد فلسطینیان – از اراضی خود به داخل کشور اشغالگر انتقال دهد". وی سپس به توصیف شرایطی که زندانیان فلسطینی در این زندان ها تحمل می کنند می پردازد : "آنها مورد تفتیش بدنی ، جدایی از بقیه زندانیان ، حمله و ممنوعیت خرید مواد غذایی از غذاخوری زندان قرار دارند. از سال گذشته ، تمام برنامه های تحصیلی در این زندان ها لغو شده است و زندانیان اجازه ندارند مطالعه یا به راحتی کتاب تهیه کنند. آنان عمدتا از ملاقات با خانواده محرومند ، به خصوص زندانیانی که از غزه می آیند". [color=#0000ff]مقابله اروپا ؛ سکوت اعراب [/color] جالب است این سیاستمداران اروپایی اند ، و نه سیاسیون عرب ، که با حضور G۴S در سرزمین های اشغالی مقابله می کنند. بیشتر رهبران اروپایی طی سال های اخیر رسما اسرائیل را مورد تحریم قرار داده اند.تا اوایل سال جاری میلادی ، شرکت G۴S مسئول تامین امنیت ساختمان های پارلمان اروپا بود ، اما در پی تلاش پیگیر مارگرت اوکن ، نماینده دانمارکی پارلمان اروپا ، این وظیفه به شرکت رقیب G۴S واگذار شده است. قرارداد G۴S با اتحادیه اروپا به صورت رسمی تمدید نشده است. خانم اوکن معتقد است تلاش وی و همفکرانش در حدی بوده که تصمیم اتحادیه برای لغو قرارداد G۴S اجتناب ناپذیر بوده است. وی به الاخبار می گوید : "فکر می کنم مقامات اروپا با درایت به این اقدام (تمدید نکردن قرارداد G۴S ) روی آوردند ، در غیر این صورت ممکن بود کرسی های خود را در پارلمان اروپا از دست دهند. به باور من ، آنها حتی از احتمال تمدید این قرارداد هم خواهند گریخت". در حالی که در گزارش سال ۲۰۱۱ شرکت ، به انتقاداتی که از نقش G۴S در ساحل غربی رود اردن مطرح است اشاره شده ، اوکن می گوید از بی توجهی مقامات این شرکت نسبت به کمک رسانی شان به اشغال غیر قانونی اراضی فلسطینیان حیرتزده شده است. وی تصریح می کند : "ما دیدارهایی با مقامات G۴S داشتیم و آنها نمی توانستند مشکل را درک کنند. گویی آنها نمی دانستند اشغال [اراضی فلسطینیان] غیر قانونی است. وقتی به آنها گفتیم شما برای یک قدرت اشغالگر در قلمروی اشغال شده کار می کنید ، آنان تصور می کردند ظاهرا این حرف ما ، موضوع یک بحث آزاد سیاسی است. اما طبق قانون بین المللی و اتحادیه اروپا ، شهرک های یهودی نشین غیرقانونی اند. اتحادیه اروپا اشغال [اراضی فلسطینیان] ، شهرک سازی ، ساخت دیوار حائل و نگه داشتن زندانیان فلسطینی در زندان های اسرائیل را غیرقانونی تلقی می کند".تلاش اتحادیه اروپا در این زمینه در نقطه مقابل موضع اعراب ، حتی آن کشورهایی که ظاهرا اسرائیل را مورد تحریم قرار داده اند ، قرار دارد که سکوت کرده اند. گزارش سالانه شرکت اشاره به حضور آن در عراق دارد و از این که شرکت موفق به عقد قراردادی سنگین با دولت عراق برای حفظ امنیت هوایی در فرودگاه بغداد شده است ، ابراز رضایت می کند. در واقع ، خاورمیانه از نظر شرکت امنیتی G۴S یک هدف مهم و منطقه ای رو به رشد طی سال های آینده است. گزارش سالانه شرکت تصریح می کند : در خاورمیانه ما شاهد رشد سازمانی دورقمی (به جز عراق) قراردادهای امنیتی می باشیم که بسیار امیدوار کننده است. در این میان قطر و مصر بسیار قوی عمل می کنند. در قطر به خصوص یک قرارداد جدید امنیت فرودگاهی امضا شده است...در امارات متحده عربی ، کسب و کار [ما] به دلیل کمبود نیروی کار و شرایط عمومی تجارت در دوبی که با چالش مواجه است. با این حال قراردادهایی از جمله برای حفظ امنیت فرودگاه دوبی امضا شده است".در حالی که مصر ، اردن ، قطر و سایر کشورهای عربی روابط خود را با اسرائیل کمابیش به حالت عادی درآورده اند ، لبنان از معدود کشورهایی در منطقه است که تحریم اتحادیه عرب را علیه اسرائیل به شکلی جدی رعایت می کند. بر اساس مفاد تحریم اتحادیه عرب علیه اسرائیل ، تجارت هایی در کشورهای غیرعرب که در اسرائیل فعالیت دارند ، باید از فعالیت در مرزهای لبنان منع شوند.از این رو وزارت اقتصاد لبنان ، به دلیل ماهیت فعالیت های G۴S در زندان های اسرائیل قصد دارد به فعالیت این شرکت در لبنان پایان دهد. هیثم بواب ، از سخنگویان این وزارت خانه در این باره می گوید : "اجازه دادن به شرکت G۴S در لبنان خلاف قوانین تحریم است. بر اساس تحقیقاتی که انجام دادیم ، خواهان بحث درباره ممنوعیت فعالیت تجاری این شرکت در همایش آینده تحریم [اتحادیه عرب] شدیم".به گفته وی ، بر اساس مفاد قوانین تحریم ، شرکت G۴S از فعالیت در قلمروی لبنان منع شده و بخش های عمومی و خصوصی و نیز بخش دولتی لبنان نباید با این شرکت همکاری کنند. علاوه بر این موارد ، محصولات شرکت G۴S نباید وارد لبنان شود. چنان چه رویه واحدی درباره تحریم شرکت G۴S توسط کشورهای عرب خاورمیانه در پیش گرفته می شد ، از جمله اگر عراق وادار می شد در عقد قرارداد با این شرکت تجدید نظر کند ، لطمه ای جدی به کسب و کار آن در خاورمیانه وارد می آمد.در این میان مشکلی که برای اعمال رویه ای واحد میان اعضای اتحادیه عرب وجود دارد ، این است که همایش تحریم هر ۶ ماه در دمشق سوریه برگزار می شود و به نظر می رسد با توجه به شرایط ناآرام این کشور ، برگزاری همایش دست که تا سال به تعویق افتاده باشد. همچنین اگر قرار باشد همایش در کشور دیگری برگزار شود ، احتمال این که کشور میزبان به دلایل سیاسی از حضور هیئت سوریه در همایش جلوگیری کنند ، وجود دارد که خود می تواند تبدیل به یک بحران دیپلماتیک در خاورمیانه و میان اعضای اتحادیه عرب شود. [color=#0000ff]الاخبار / سایت سیاست ما[/color] [url="http://www.siasatema.com"]http://www.siasatema.com[/url]

[color=#0000ff][b]چین در همایش ضد سوریه در پاریس شرکت نمی کند[/b][/color] ' لیو ویمین ' سخنگوی وزارت خارجه چین در مصاحبه ای با خبرنگاران در پكن گفت : تصمیمی در باره حضور در این همایش گرفته نشده است. وی این مطلب را در ارتباط با مواضع روسیه مبنی بر شركت نكردن در اجلاس مذكور در هفته آینده در پاریس عنوان كرد . ' لیو ' گفت : بحای برگزاری اجلاس دوستان سوریه طرف های ذی ربط باید به دنبال اجرای اشتراكات و توافقات اجلاس ژنو در باره سوریه باشند. چین و روسیه در دو همایش قبلی دوستان سوریه در تونس و تركیه نیز شركت نكردند. هر دو كشور قطعنامه های ضد سوری غرب برای تحت فشار گذاشتن حكومت سوریه را وتو كرده اند. چین بشدت مخالف مداخله جویی غرب در امور داخلی سوریه است. لینک [url="http://irna.ir/News/80215333/چین-در-همایش-ضد-سوریه-در-پاریس-شركت-نمی-كند/خارجي/"]http://irna.ir/News/...-نمی-كند/خارجي/[/url]

[color=#0000ff][b]قابلیت مین های ضد کشتی ایرانی[/b][/color] [size=4]یونایتد پرس اینترنشنال انواعی از مین را نام برده که نیروهای ایرانی به آن مسلح‌اند و ضمن داشتن قدرت تخریبی زیاد، به راحتی قابل ردیابی نیستند. به گزارش فارس، یونایتد پرس اینترنشنال نوشت: در شرایطی که تنش‌ها در خلیج فارس بالا گرفته و سپاه پاسداران در حال برگزاری مانور موشکی است، قانون‌گذاران ایرانی در حال تصویب طرح بستن تنگه استراتژیک هرمز است. اما ایران دارای طیف دیگری از تسلیحات است که می‌توانند در بستن تنگه هرمز موثر باشند. یکی از این سلاح‌ها، یک نوع مین چینی به نام "ای ام 52" است که نوعی مین راکتی است. این مین قدرت شناخت صدای کشتی‌ها را دارد و با قدرت مغناطیسی قادر به شلیک کلاهک است. همچنین یک نوع مین دریایی روسی به نام "ام دی ام 6" است، غیر قابل رهگیری است و می تواند به اعداف متعدد حمله کند. مین مزبور در کف دریا قرار می‌گیرد و وقتی سنسورهای آن متوجه کشتی شدند، کلاهک‌های شبیه به اژدر آن پرتاب می‌شوند. هر دو نوع این مین‌ها به‌وسیله سه زیردریایی روسی ایران قابل کارگذاری هستند. ایالات متحده اخیرا 4 کشتی مین‌روب جدید وارد خلیج فارس کرده است اما به نظر می‌رسد بر طبق این گزارش، مین‌های مورد استفاده ایران به راحتی قابل رهگیری نباشند. روز گذشته نیویورک‌تایمز در گزارشی نوشته بود که ایالات متحده با افزایش نیروها در خلیج فارس می‌خواهد در عین جدی نشان‌ دادن خود در برابر ایران، از هرگونه بحران و درگیری در خاورمیانه بپرهیزد. یونایتد پرس بر این باور است که ایران در حدود سه هزار مین دریایی در اختیار دارد اما برخی تخمین‌ها تعداد مین‌های دریایی ایران را تا پنج‌هزار پیش‌بینی کرده‌اند.[/size] [size=4]لینک[/size] [size=4]http://khabarfarsi.com/ext/2906018[/size]

تاپیک ایجاد شده بدون ادرس هست . قفل شد .

[color=#0000ff]عربستان آبستن تغییرات[/color] اگر چه مکانیسم شورای بیعت و منشور «عبدالعزیز» همچنان می‌تواند وضعیت جانشینی در «عربستان» را مدیریت کند، اما ورود «نوادگان عبدالعزیز» به عرصه می‌تواند به تغییر نسل در قدرت منجر شود و طبیعتاً با به قدرت رسیدن فرزندان عبدالله، سلطان، نایف و دیگران تغییرات جدّی در منشور «عبدالعزیز» و «شورای بیعت» ایجاد خواهد شد. با مرگ «نایف بن عبدالعزیز» از چهره‌های متنفذ خاندان آل‌سعود، عربستان سعودی باز هم در کشاکش انتخاب ولیعهد جدید قرار گرفته است. هر چند که انتخاب شاهزاده «سلمان بن عبدالعزیز» برادر ولیعهد متوفی و برادر ناتنی پادشاه بیمار به عنوان ولیعهد جدید تا حدود زیادی نگرانی از جنگ قدرت میان فرزندان و نوادگان عبدالعزیز را برطرف نمود، اما اعتراض چهره‌هایی ناراضی چون «طلال» و سکوت «مشعل» و اختلاف‌هایی که بین اعضای شورای بیعت وجود دارد، امری نیست که بتوان به سادگی از کنار آن گذشت و به‌خصوص با توجه به محتمل بودن مرگ «ملک عبدالله» در آینده‌ی نزدیک، زمینه‌ها و پتانسیل‌های تنش می‌تواند ساختار قدرت در عربستان را با چالش مواجه سازد. در این نوشتار تلاش می‌شود تا به این پرسش پاسخ داده شود که با انتخاب سلمان به ولیعهدی، آیا شاهد تغییرات در سیاست‌های داخلی و منطقه‌ای عربستان خواهیم بود یا بسان گذشته جابه‌جایی افراد نمی‌تواند چندان تغییراتی را در سیاست عربستان سعودی ایجاد کند؟ [color=#0000ff]ولیعهد جدید و مواضع احتمالی[/color] «امیر سلمان» متولد 31 دسامبر 1935م. و فرزند بیست‌وپنجم «عبدالعزیز آل‌سعود» است. وی یکی از ارکان مهم خاندان حاکم و از شاخه‌ی سدیری‌هاست و تا کنون مشاور شخصی پادشاهان این کشور بوده است. امیر سلمان، تحصیل کرده‌ی مدرسه‌ی امرا، در ریاض است. او در 16 مارس 1954م. جانشین امیر ریاض شد و در 18 آوریل 1955م. به طور رسمی امیر این منطقه گردید. در 25 دسامبر 1960م. از منصب خود استعفا داد ولی در 4 فوریه‌ی 1963م. مجدد به پست خود بازگشت که تا قبل از انتصاب امیر نایف به ولایتعهدی عربستان در سال گذشته این سمت را بر عهده داشت. در 5 نوامبر 2011م. و در پی انتصاب امیر نایف به جانشینی پادشاه عربستان، وزیر دفاع کشورش شد تا زمینه‌های رسیدنش به کرسی ولیعهدی، بیش از پیش فراهم شود. شاهزاده سلمان که پس از مرگ سلطان ولیعهد سابق به پست وزارت دفاع دست یافت، چهره‌ی بارز ماه‌های اخیر عربستان بوده است. وی از سهام‌داران مؤسسه‌ی روزنامه‌ی «الشرق الاوسط» در لندن است. سلمان مواضعی بر خلاف مواضع برادرش نایف دارد. ولیعهد متوفی به حمایت از روحانیون وهابی متعصب و خودداری از اجرای اصلاحات سیاسی و اجتماعی معروف بود. در مورد گرایش‌های سلمان دو تحلیل وجود دارد: تحلیل اول، مدعی است که شاهزاده سلمان از چهره‌های لیبرال محسوب می‌شود و دوره‌ی‌ سلمان سرآغاز شروع اصلاحات و آغاز فضای باز سیاسی و اجتماعی در عربستان خواهد شد که این مسئله، فرصت‌ها و تهدیدها را توأمان برای نظام سیاسی و مخالفان این کشور فراهم خواهد کرد. تحلیل دوم، که تا حدودی در مقابل تحلیل اول قرار می‌گیرد، ادعا می‌کند که سلمان، شاهزاده‌ای میانه‌رو و محتاط است که چندان موافق اصلاحات نیست و بر حفظ سیاست‌های موجود تأکید دارد. به اذعان نگارنده، آنچه که مسلم است این است که سلمان برخلاف برادرش که بر پیوند سیاست و مذهب تأکید داشت و سال‌ها سیاست‌های امنیتی وزارت کشور را با این نگاه مدیریت می‌نمود، شاهزاده سلمان فاقد این نگاه است و روابط بسیار خوبی با آمریکایی‌ها دارد. وی تحصیل‌کرده‌ی آمریکا و مورد حمایت این کشور است و به نظر می‌رسد این شرایط وی را بیشتر به آمریکا نزدیک می‌کند. با توجه به گرایش‌های لیبرالی که سلمان بن عبد العزیز در مقایسه با اسلاف خود دارد، به نظر می‌رسد این به منزله‌ی گرایش وی به سیاست‌های لیبرالی نیست و نمی‌توان امید داشت که وضعیت کنونی عربستان با وجود مقاومت‌های ساختاری تغییرات جدید را پذیرا باشد. هر چند که با توجه به شرایط دگرگون داخلی و منطقه‌ای نمی‌توان این مسئله را از نظر دور داشت که گرایش وی همچون رویه‌ی ملک عبدالله به اصلاحات خواهد بود. [color=#0000ff]تأثیر بر شرایط داخلی[/color] یکی از مباحثی که این روزها بسیار مطرح می‌شود، تأثیراتی است که مسئله‌ی جانشینی در بعد داخلی عربستان بر جای خواهد گذاشت. در این میان توجه به مسائلی چون انتخاب ولیعهد جدید، ورود نوادگان عبدالعزیز به قدرت، اختلاف میان شاهزادگان برای رسیدن به مقام‌های بالاتر و ... مهم به نظر می‌رسد. در عین حال مهم‌ترین عواملی که در حوزه داخلی عربستان بر سر انتقال قدرت وجود دارد و تحلیل درست آن‌ها باعث درک بهتر از وضعیت داخلی عربستان می‌شود عبارتند از: [b][color=#0000ff]1.[/color][/b] نقش شورای بیعت در انتخاب ولیعهد و منشور عبدالعزیز مبنی بر انتقال قدرت به برادران پادشاه؛ منشور عبدالعزیز به عنوان سنت سلطنتی مبنی بر تداوم سلطنت بین برادران، لازم الاجراست و پادشاه از بین مُسن‌ترین آن‌ها انتخاب می‌کند. برخلاف دیگر نظام‌های سلطنتی که قدرت از پدر به پسر می‌‌رسد؛ در این کشور قدرت به برادران شاه انتقال می‌یابد. از این رو بین شاهزادگان و پادشاهان اختلاف سنی زیادی وجود ندارد. از سوی دیگر بافت قدرت در این کشور پیچیده است و این پیچیدگی همواره هوس رسیدن شاهزادگان سعودی به قدرت را تشدید کرده است. شورای بیعت که مکانیزمی برای انتصاب ولیعهد و پادشاه در صورت عدم شایستگی بود، به‌طور غیررسمی تلاشی از سوی ملک عبدالله برای مقابله با سدیری‌های مدعی تصاحب تاج و تخت برشمرده شد. در رأس این شورا، «مشعل بن عبد العزیز» برادر ناتنی ملک عبدالله قرار دارد. این شورا 35 امیر از فرزندان و نوادگان عبدالعزیز را در بر می‌گیرد و مأموریت آن تضمین انتقال مسالمت‌آمیز قدرت از پادشاه به ولیعهد است. در صورتی که یکی از اعضا به دلیل کهولت سن یا بیماری نتواند در هیئت حضور پیدا کند، یکی از فرزندان وی جانشین آن فرد می‌شود، افزون بر اینکه یک نفر از فرزندان پادشاه و یک نفر از فرزندان ولیعهد نیز به اعضای فوق افزوده می‌شوند.در گذشته ولیعهد براساس معیار سن انتخاب می‌شد، اما هم‌اکنون یکی از مهم‌ترین شاخصه‌های ولیعهد، توانایی رسیدگی به کارهای اداری و سیاسی مملکت و آگاهی از اوضاع داخلی و خارجی است. هر چند که این شورا بر اساس مقتضیات موجود، منطقی عمل می‌نماید، اما با توجه به تغییر نسلی در دهه‌ی آینده‌ی عربستان، با چالش‌های جدّی مواجه خواهد شد. [b][color=#0000ff]2.[/color][/b] ورود نوادگان عبدالعزیز به چرخه‌ی قدرت یعنی فرزندان عبدالله، سلطان، نایف، فیصل، فهد و دیگران؛ چنانچه می‌دانیم، خانواده‌ی پادشاهی سعودی تعداد زیادی عضو دارد و همه در صدد سهم‌گیری هستند. برخی مانند: «سعود الفیصل» ادعا دارند که در این مرحله باید انتخاب رهبران و ولیعهد جدید به فرزند اولین پادشاه یعنی فیصل برگردد. برخی دیگر نیز بر این نکته اشاره می‌کنند که ولیعهد جدید باید به فرزند آخرین پادشاه که عبدالله کنونی است، برگردد. [color=#0000ff]شاهزادگان قدرتمند عربستان عبارتند از:[/color] - متعب بن عبدالله، 58 ساله، رییس گارد ملی؛ - مشعل بن عبدالله، 30 ساله، امیر منطقه‌ی نجران؛ - عبدالعزیز بن عبدالله، 48 ساله، معاون وزیر خارجه؛ - بندر بن سلطان، 62 ساله، دبیر شورای امنیت ملی؛ - خالد بن سلطان، 62 ساله، معاون وزیر دفاع؛ - محمد بن نایف، 52 ساله، معاون وزیر کشور؛ - سعود الفیصل، 71 ساله، وزیر امور خارجه؛ - ترکی الفیصل، 66 ساله، رییس اطلاعات سابق و سفیر عربستان در انگلیس و آمریکا - خالد الفیصل، 71 ساله، امیر مکه؛ - محمد بن فهد، 61 ساله، امیر منطقه‌ی شرقی. ورود این شاهزادگان و جایگاه آنان در پست‌های حساس به خوبی نشان از ورود آن‌ها به چرخه‌ی قدرت در سال‌های آینده خواهد بود. هر چند که بسیاری از این نوادگان عبدالعزیز در سنین بالا قرار دارند و از این لحاظ اختلاف سنی خیلی زیادی بین فرزندان و نوادگان عبدالعزیز وجود ندارد، اما این تغییر نسلی کاملاً گویای این مسئله است و به‌خصوص در دهه‌ی آینده شاهد تغییرات جدّی خواهیم بود. [b][color=#0000ff]3.[/color][/b] اعتراض و سکوت برادران و شاهزادگانی چون طلال، مشعل، عبدالرحمن و دیگر شاهزادگان جوان. گذشته از این دو عامل مهم، برخی از برادرانی که از صدارت و جایگاه ویژه کنار گذشته شده‌اند و تنها به عنوان فرزندان عبدالعزیز مطرح هستند، به طور قطع در این مرحله انتظار دارند که سهم بیشتری از قدرت به دست آورند. از سوی دیگر در داخل شورای بیعت هم در عمل اختلاف‌هایی بروز کرده و جناح‌بندی‌هایی در داخل آن وجود دارد. سایر برادران که سال‌ها مترصد این وضعیت هستند، از این پس فعال‌تر شده و احساس می‌کنند که شاید برای این مقام و منصب شایسته هستند. هر چند گزینه‌هایی چون «طلال بن عبدالعزیز» برادر ناتنی پادشاه شخصیت معروفی است، اما استعفای وی از هیئت بیعت و چهره‌ی ناراضی او از وضعیت موجود، باعث گردیده تا عملاً در حاشیه‌ی قدرت قرار گیرد. همچنین «مشعل بن عبدالعزیز» چهره‌ی متنفذ آل‌سعود هم به دلیل کهولت سن نمی‌تواند صاحب پست ولیعهدی یا پادشاهی باشد. عربستان هرگز در طول تاریخ موجودیت خود تا این اندازه با چالش، چه در بعد داخلی و چه در بعد منطقه‌ای مواجه نبوده است. تشدید بیماری و کهولت سن شاهزادگان و مرگ دو ولیعهد در کمتر از یک سال باعث فشارهای روز افزون به این کشور در هر دو عرصه‌ی‌ داخلی و منطقه‌ای شده است. با تحلیل این سه عامل می‌توان گفت که مکانیسم شورای بیعت و منشور عبدالعزیز همچنان می‌تواند وضعیت جانشینی در عربستان را مدیریت کند و اختلاف‌ها و اعتراض پراکنده‌ی برخی چهره‌ها و نبود یک اراده برای مقابله با این منشور نمی‌تواند مشکلاتی جدّی بر نحوه‌ی عملکرد آن ایجاد کند. تنها ورود نوادگان عبدالعزیز که به آن‌ها اشاره شد، می‌تواند یک تغییر نسلی را در قدرت ایجاد کند و طبیعتاً با به قدرت رسیدن فرزندان عبدالله، سلطان، نایف و دیگران تغییرات جدّی در منشور عبدالعزیز و شورای بیعت ایجاد خواهد شد. [color=#0000ff]تأثیر ولیعهدی سلمان بر شرایط منطقه‌ای عربستان[/color] به طور قطع مرگ ولیعهد عربستان که کمتر از یک سال بود که به این سمت منصوب شده بود، در بعد منطقه‌ای به‌ویژه در حوزه‌ی‌عربی و خود عربستان به نوعی یک تحول و رویداد مهم به شمار می‌رود. از این رو نگاهی به کارنامه‌ی‌ عربستان سعودی در سال‌های اخیر نشان می‌دهد که این کشور در راستای مسائل منطقه‌ای، موفق نبوده‌ است. شاید بتوان ادعا کرد عربستان در سال‌های اخیر به موفقیت چشم‌گیر وپایداری در صحنه‌ی‌ عربی و منطقه‌ای دست پیدا نکرده است. از سوی دیگر موج تحولات جدید خاورمیانه که منجر به دگرگونی و تغییرات جدّی در کشورهایی چون مصر، تونس، لیبی و دیگر کشورهای منطقه شده است، تأثیراتی را بر عربستان سعودی تحمیل نموده که همواره از بروز آن‌ها در پیرامون خود نگران بود. بخشی از این نگرانی متوجه این مسئله است که منطق سیاست خارجی عربستان بر حفظ وضع موجود و پرهیز از هرگونه تغییر در ثبات داخلی و منطقه‌ای است. علل نگرانی عربستان سعودی از گسترش بهار عربی در منطقه را می‌توان در حفظ حکومت‌های سلطنتی، سقوط متحدین منطقه‌ای و چالش مشروعیت دانست. آنچه برای عربستان در عرصه‌ی روابط خارجی مهم بوده است، حفظ ثبات منطقه‌ای در راستای حفظ ثبات داخلی است. این تأکید را می‌توان بخشی از ویژگی کلی و همیشگی سیاست خارجی دولت سعودی به حساب آورد. با شناخت این منطق و همچنین وضعیت شکننده‌ای که عربستان در منطقه پیدا نموده است و البته توانست آن را مدیریت کند، روی کارآمدن سلمان بن عبدالعزیز نمی‌تواند تأثیر خاص و تعیین کننده‌ای بر سیاست‌های منطقه‌ای عربستان بر جای بگذارد، هر چند که وضعیت جانشینی در عربستان به قدری حساس شده است که می‌تواند نگاه و توجه عربستان را از سیاست‌های منطقه‌ای به سمت حفظ شرایط داخلی معطوف سازد، اما تغییرات جدّی به شکل تغییر سیاست‌های منطقه‌ای این کشور در یمن، بحرین، سوریه تغییری به خود نخواهد دید و نوع تعامل با آمریکا در منطقه با توجه به ارتباطات سلمان با مجموعه‌های آمریکایی و ارتباطات به‌نسبت خوب وی با سیاستمداران و تصمیم‌گیرندگان آمریکایی، نکته‌ای است که می‌تواند بر تعامل بیشتر و نزدیک شدن سیاست‌های دو کشور مؤثر باشد. [color=#0000ff]دورنما[/color] به هر حال مرگ دو ولیعهد در کمتر از یک سال، شوک اساسی بر نظام سیاسی سنتی این کشور وارد کرده است و باعث نگرانی‌های سیاسی در هیئت حاکمه شده است. به اعتقاد کارشناسان، عربستان هرگز در طول تاریخ موجودیت خود تا این اندازه با چالش، چه در بعد داخلی و چه در بعد منطقه‌ای مواجه نبوده است. تشدید بیماری و کهولت سن شاهزادگان و مرگ دو ولیعهد در کمتر از یک سال باعث فشارهای روز افزون به این کشور در هر دو عرصه‌ی‌ داخلی و منطقه‌ای شده است. می‌توان به صراحت گفت که ریشه‌ی معضلات نظام سیاسی و اجتماعی عربستان تا حدود زیادی نشأت گرفته از ساختارهای سیاسی، فرهنگی و اجتماعی این سیستم است که از آغاز پیدایش، هیچ‌گاه از یک نظام سیاسی مطلوب و کارآمد برخوردار نبوده است، به همین دلیل هیچ‌گاه رشد سیاسی متناسب با توانایی اقتصادی خود نداشته و پس از چند دهه از ظهور آن همچنان براساس سنت‌های قبیلهای عمل مینماید. جنگ قدرت و نیز دیدگاهها و توانمندیهای نه چندان قوی رهبران این کشور هیچ‌گاه به این دولت اجازه نداده است که به اصلاح واقعی سیستم سیاسی خود بپردازد. این روند موجب ناکارآمدی وسیع در سیستم سیاسی این کشور شده است و دورنمای قدرت در این کشور را با تردیدهایی مواجه کرده است. هر چند جایگزینی افراد تندرو با افراد معتدل‌تر می‌تواند در ساختار سیاسی قدرت در عربستان مؤثر باشد، اما کماکان نقش آفرین نیست. چرا که مقاومت‌های ساختاری و وجود سنت‌های قوی در جامعه‌ی‌ عربستان و در جوهره‌ی‌ سیاست و قدرت این کشور، امری نیست که بخواهد با تغییر افراد، شاهد تغییرات جدّی باشیم. به نظر می‌رسد رابطه‌ی‌ خوب سلمان با مجموعه‌های آمریکایی باعث گردد تا ایالات متحده از این قضیه به عنوان فرصتی برای مدیریت اصلاحات در عربستان استفاده کند، اما با توجه به مقاومت‌های ساختاری که به طور طبیعی در عربستان وجود دارد، این اقدام بسان گذشته با احتیاط بیشتری دنبال خواهد شد. از این جهت دوره‌ی‌ سلمان می‌تواند، دوره‌ی‌ ورود عربستان به فرآیند انتقال باشد، به‌خصوص اگر این وضعیت با مرگ ملک عبدالله همراه شود. [color=#0000ff]گروه بین‌الملل برهان/ کامران کرمی [/color] [color=#0000ff][url="http://www.borhan.ir/Default.aspx"]http://www.borhan.ir/Default.aspx[/url][/color]

تاپیک به دلیل رعایت نکردن به قوانین سایت / انتقال تصاویر به گالری سایت / قفل شد .

[quote name='Sorena_Noshad' timestamp='1340953583' post='257821'] دوست عزیز زمانی که خبر میشه تازه اخبار هم میشه تازه ها درست نیست ؟ پس معنی میشه تازه های مرتبط با کشورهای.... وقتی اخبار خودش جمعه چرا باید دوباره جمعش بست؟ [/quote] برادر تاپیک منحرف شد ! خبر = تازه اخبار = روزنامه > جمع تعداد خبرها > که به جای اخبار هم میتوان خبرها ذکر کرد و بلعکس اخبارات = روزنامه ها > جمع خبر روزنامه ها > که به جای اخبارات هم میتوان اخبارها ذکر کرد وبلعکس .

[quote name='Sorena_Noshad' timestamp='1340884352' post='257704'] اجازه هست من یه اشکال بگیرم ؟! همین یه دونه ! اخبار خودش جمعه و اخبارات تا جایی که من میدونم غلطه و اخبار یا خبرهای درستش هست.. [/quote] خبر به معنی تازه هست و اخبار به معنی روز( تازه)+ نامه ( News ) ، کلمه اخبارات به معنی تازها یا روزنامه ها ( در قدیم روزنامه ی با نام اخبارات منتشر میشد)

[color=blue][b]ترفند جدید آمریکا برای مقابله با ایران[/b][/color] کویت تبدیل به پایگاه نیروهای نظامی آمریکایی می شود. پایگاهی برای مهار ایران و عراق. ایالات متحده بر حجم نیروهای 13 هزار و 500 تایی خود در کویت می افزاید. هدف از افزایش نیرو در کویت هم مهار بحران های ناگهانی پس از عقب نشینی نیروهای امریکایی از کشوری مانند عراق است. البته در سوی دیگر این داستان هم ایرانی است که بر اساس ادعاهای گزارش های کنگره بسیار خطرناک به نظر می رسد! بر اساس گزارشی که کمیته شورای روابط خارجی سنا ارائه داده است ایالات متحده در حال افزایش بر حجم رابطه های خود با شش کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس – عربستان،کویت،بحرین،قطر ، امارات و عمان است. در چند روز گذشته ، عربستان سعودی به دنبال مرگ ولیعهد این کشور آقای نایف ، سلمان بن عبدالعزیز را بر کرسی جایگزینی ملک عبدالله نشاند. دولت کویت هم به دلیل اختلاف ها در حوزه سیاست داخلی ، پارلمان را به مدت یک ماه به حالت تعلیق درآورد. تحولات اخیر بر حجم بی ثباتی ها در خاورمیانه پس از تجربه بهارعربی افزود. در بخشی از این گزارش آمده است: خلیج فارس مادر بیش از نیمی از نفت موجود در سطح جهانی است. سرزمینی که یک سوم از ذخایر گاز طبیعی را هم در خود جای داده است. این منطقه این روزها با چالش های امنیتی و سیاسی بسیار روبه رو است: از برنامه هسته ای ایران تا تهدید های تروریستی تندروها و البته بحران سیاسی در بحرین. در حال حاضر واشنگتن در کویت سه کمپ و پایگاه نظامی دارد که میزبان 15 هزار سرباز امریکایی هستند. این تاسیسات قطب های کلیدی و مکان های مناسب برای حمایت های لوجستیک را در اختیار امریکا در منطقه قرار می دهد. بر اساس گزارش کمیته شورای روابط خارجی سنا قرار است تعداد این نیروها به 13 هزار و 500 نفر کاهش یابد. برخی اعضای کنگره که مهم ترین آنها سناتور جان مک کین و سناتور لیندسی گراهام هستند خواهان بقای تعدادی از نیروهای امریکایی در عراق هستند اما عدم حصول توافق میان دولت عراق و کاخ سفید در خصوص اعطای مصونیت قضایی به سربازان امریکایی مانع از نیل به یک توافق دوجانبه شد. مقام های امریکایی برای فرار از دست اما و اگرهای عراقی ها در راستای استقرار نیروهای خارجی در این کشور پس از 2014 ، به دنبال مستقر کردن نیروهای خود در مرز کویت هستند. با این استراتژی نیروهای امریکایی می توانند به راحتی از مکانی به مکان دیگر در کمترین بازه زمانی نقل مکان کنند. امریکا در راستای بازتعریف استراتژی امنیت ملی جدید خود از حجم نیروها در اروپا کاسته و بر دیگر مناطق مانند خاورمیانه و آسیا متمرکز شده است. وزیر دفاع لئون پانه تا در تازه ترین اظهارنظرهای خود اعلام کرده که به دنبال مستقر کردن بیش از 40 هزار نیرو در مناطق مختلف خاورمیانه پس از عقب نشینی امریکایی ها از عراق است. در جریان جنگ خلیج فارس در سال 1991 ،قریب به نیم میلیون نیروی امریکایی در منطقه بودند.امریکا در فاصله پایان جنگ خلیج فارس تا مارس 2003 ، 5 هزار نیرو را در کویت حفظ کرد. 2003 هم زمانی بود که نیروهای امریکایی و متحدان غربی آنها به عراق حمله کردند. امریکایی ها با استناد به گزارشی در خصوص توسعه تسلیحات کشتارجمعی توسط دولت صدام حسین به بغداد حمله کردند. سناتور جان کری که ریاست کمیته خارجی سنا را عهده دار است در این خصوص می گوید: دوره ای تاریخی و البته پرتلاطم را در خاورمیانه پشت سرمی گذاریم. باید با چشمانی باز متوجه منافع خود در این منطقه بوده و به بهترین شکل از آنها محافظت کنیم. گزارش اخیر کمیته نیز موارد مورد نیاز برای برآورده کردن همین مسائل در منطقه جدید را به ما گوشزد می کند. در این گزارش 37 صفحه ای سوالاتی در خصوص چگونگی افزایش وزنه آمریکا با تزریق کمک های مادی به سیل تغییرات در خاورمیانه مطرح شده است. اواخر سال گذشته میلادی بود که دو سناتور دموکرات ران وایدن و جیم مک گاورن مخالفت خود را با فروش تجهیزات نظامی به بحرین اعلام کردند. توجیه این دو در آن زمان توسل آل خلیفه به این تسلیحات برای سرکوب معترضان و نقض حقوق بشر بود. وزارت امور خارجه امریکا ابتدای سال جاری میلادی را هم با فروش تسلیحات بیشتر به منامه آغاز کرده و ادعا کرد که بحرین از این تجهیزات برای دفاع از خود در برابر دخالت خارجی استفاده خواهد کرد. حمایت از ناو پنجم امریکا در بحرین که هدف آن مقابله با ایران است نیز در توجیه وزارت خارجه برای فروش این تسلیحات قید شده بود. در این گزارش به کاخ سفید توصیه شده که توسعه رابطه با شورای همکاری خلیج فارس و اتحادیه عرب را در راس سیاست های منطقه ای قرار دهد. بهبود رابطه دوجانبه با هرکدام از کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس در تمامی حوزه ها از دفاع موشکی تا جنگ هوایی و امنیت دریایی نیز از حمله دستورالعمل های موجود در این گزارش است. در این گزارش بر توان نظامی ایران با در اختیار داشتن 350 هزار نیروی زمینی ، 1800 مورد تانک و بیش از 300 مورد جنگنده نیز تاکید شده و البته موشک های بالستیک تهران با بردی برابر با هدف قرار دادن خاک رژیم صهیونیستی هم به از قلم نیفتاده است. لینک http://www.khabaronline.ir/detail/221967/World/middle-east

http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=19340&start=900 تکراری ، قفل شد .

[b][color=blue]شاخه های درونی خاندان سعودی [/color] [/b] [color=blue]السدیریون[/color] افراد این گروه را فرزندان عبدالعزیز از همسرش "حصه بنت احمد السدیری" شامل می شود که در دوره پادشاهی فهد بن عبدالعزیز در فاصله سالهای 1982 تا سال 2005 در عرصه قدرت خودنمایی کردند اما با مرگ سلطان بن عبدالعزیز و نایف بن عبدالعزیز از قدرت آنها کاسته شده است اما هنوز بسیاری از السدیری ها در قید حیاتند که از جمله می توان به سلمان بن عبدالعزیز وزیر دفاع ،احمد بن عبدالعزیز معاون وزیر کشور، عبدالرحمن بن عبدالعزیز معاون وزیر دفاع سابق و ترکی بن عبدالعزیز اشاره کرد. [color=blue]الفیاصله[/color] در راس این گروه سعود الفیصل است که مدتهاست وزارت خارجه را در چنگ خود گرفته است. از دیگر افراد برجسته خاندان ملک فیصل می توان به خالد حاکم مکه، شاهزاده ترکی رئیس اطلاعات عربستان در فاصله سالهای 1977 تا2001 اشاره کرد. [color=blue]فرزندان ملک عبدالله [/color]شاهزاده متعب که فرمانده گارد ملی است، خالد عضو هیئت بیعت، شاهزاده مشعل حاکم نجران و عبدالعزیز مشاور درباره پادشاهی را شامل می شود. کسانی که رویای ولایتعهدی را در سر می پرورانند: [color=blue]سلمان بن عبدالعزیز: متولد سال 1936 است که از زمان مرگ برادرش سلطان بن عبدالعزیز عهده دار وزارت دفاع شده است. وی به مدت پنجاه سال حاکم ریاض بوده است.[/color] مقرن بن عبدالعزیز: متولد سال 1945 رئیس اطلاعات عربستان. احتمال نقل وی به وزارت دفاع وجود دارد اما ارجحتر باقی ماندن وی در سمتش است. خالد بن سلطان: متولد 1949 و معاون وزیر دفاع است. به احتمال زیاد در صورت ولایتعهدی سلمان وزارت دفاع به او می رسد. بندر بن سلطان: متولد 1949 و سفیر سابق در آمریکاست. وی نقش مهمی در روند سیاسی گذشته و حال ایفا می کند. سعود الفیصل: متولد 1941 و وزیر خارجه عربستان است. بحثهایی درباره کناره گیری اش از وزارت خارجه وجود دارد اما به نظر جدی نمی رسد. ترکی الفیصل: متولد سال 1945 است. وی رئیس اطلاعات سابق و سفیر عربستان در انگلیس و آمریکاست که شخصیت مهمی به شمار می رود. شاهزاده مشعل بن عبدالعزیز: متولد سال 1926 و وزیر دفاع سابق، حاکم سابق مکه و عضو هیئت بیعت است. سن زیاد وی اجازه تحویل گرفتن پست را به وی نمی دهد. سطام بن عبدالعزیز: متولد سال 1941 است که از یکسال قبل به امارت ریاض که پست مهمی به شمار می رود گماشته شده است و احتمال ترقی وی به پستهای بالاتر وجود دارد. احمد بن عبدالعزیز: متولد سال 1941 معاون وزیر خارجه، معاون امیر مکه است. وجهه خوبی دارد که احتمال دسترسی وی به پست برجسته را در هفته های آینده محتمل می سازد. محمد بن نایف: متولد سال 1959 و معاون وزیر کشور است. نقطه بارز وی در مبارزه با تروریسم و دستگاه اطلاعاتی است. در صورتی که پدرش نایف نمی مرد و به قدرت می رسد احتمال ولیعهدی اش وجود داشت اما هنوز از رقبای اصلی محسوب می شود زیرا به هر حال از نسل السدیری هاست. خالد الفیصل: متولد سال 1940 و امیر مکه است. امارت مکه مهم است و وی از پنج سال قبل این سمت را در اختیار دارد. وی یکی از بزرگترین نامزدها از میان نوه های ملک عبدالعزیز است. عبدالعزیز بن عبدالله: متولد 1963 است معاون وزیر خارجه از چهار سال قبل است. وی فرزند ملک عبدالله است و شانس این را دارد که وزیر خارجه عربستان شود. عبدالعزیز بن سلمان: متولد 1960 و وزیر نفت است. نقش مهمی در کشور دارد و احتمال دارد که به مقامات بالاتر برسد. متعب بن عبدالله: متولد سال 1953 فرمانده گارد ملی عربستان و نامزد جدی ولایتعهدی در آینده است. ملک عبدالله می تواند به وی سمت معاون دومی نخست وزیر بدهد همان کاری که قبلا درباره نایف بن عبدالعزیز در سال 2009 صورت گرفت و مقدمات. مشعل بن عبدالله : امیر نجران است با توجه به اینکه امیرمنطقه مرزی با یمن است که نقش مهمی در استراتژی سعودی دارد صلاحیت رسیدن به مقامات بالاتر را دارد. محمد بن فهد: متولد سال 1951 و حاکم منطقه الشرقیه است که از اهمیت به سزایی برخوردار است و می تواند ایفا گر نقش بزرگتر در آینده باشد. لینک http://www.fardanews.com/fa/news/206083/همه-قدرت-طلبان-خاندان-سعودی

[quote]ممنون از دوستان [quote]سلام .. قبل از هر چیز زمانی که به صفحه ابی برخورد میکنم( blue screen ) باید دید چه عملی روی انجام میدادیم .. یا اینکه چه قطعه ی رو تعویض کردیم یا درایو اون به روز رسانی شده سیستم در چه مدت زمانی( منظم یا غیر منظم) یا موقع فشار ، به ما BSOD نمایش داده میشه .. بعد از اون خطای سیستم مورد بررسی قرار میگیره به طور کلی BSOD میتونه دلایلی مختلفی داشته باشه ....[/quote] مشکل اینجاست که این سیستم در حالت های مختلف و در عادت زمانی و غیر عادت زمانی این اتفاق براش میفته. البته سیستم خودم نیست. یعنی گاها یک هفته هیچ اتفاقی براش نمی افته و ده ها رندر سنگین ازش گرفته میشه و گاهی در حال موزیک پلی کردن، روزی ده بار کرش میکنه. بیش از ده بار هارد اف دیسک شده!! و ویندوز عوض شده و ورژن نرم افزار ها عوض شده. بله. علل مختلفی داره. و مشکل هم همینه. از هارد و گرافیک بگیر تا تنظیمات فایروال و آنتی ویروس میتونه این مشکل رو بوجود بیاره. نظر خودم اینه که مشکل از هارده. منتهی وقت و امکانش نیست که برم قطعات رو بدم تست کنند.[/quote] اگرمشخص میشد دقیقا اولین خطا کی و بعد چه عملی داده شده خیلی میتونه به عیب یابی کمک کنه با این توضیحاتی که برادر رضا دادید ، باید به سیستم دسترسی داشت یا اینکه گزارشات خطا رو دید تا بشه نظر داد .. نرم افزار Maximum Software Bug Doctor بد نیست روی سیستم داشته باشیم .

سلام .. قبل از هر چیز زمانی که به صفحه ابی برخورد میکنم( blue screen ) باید دید چه عملی روی انجام میدادیم .. یا اینکه چه قطعه ی رو تعویض کردیم یا درایو اون به روز رسانی شده سیستم در چه مدت زمانی( منظم یا غیر منظم) یا موقع فشار ، به ما BSOD نمایش داده میشه .. بعد از اون خطای سیستم مورد بررسی قرار میگیره به طور کلی BSOD میتونه دلایلی مختلفی داشته باشه ....

[color=red][b]توجه : سایت معرفی شده جهت خرید اینترنتی صحت ان مورد تایید نیست ! [/b][/color] سایت تبلت های اسپین نخستین تبلت ایرانی http://www.meco.ir [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/3_copy%7E0.jpg[/img] [b]اسپین [/b] [color=blue] معرفی سخت افزار تبلت های اسپین[/color] Espin(Nick Model) ME-503 سیستم عامل: Android Gingerbread CPU: 1Ghz RAM:512MB DDR II حافظه داخلی: 4GB(قابلیت ارتقا تا 32 GB) صفحه نمایش:2/7 اینچ واید (مولتی تاچ) Wi-Fi جهت اتصال به اینترنت از طریق اینترنت وایرلس،وایمکس و... اتصال LANجهت استفاده از اینترنت ADSL و اتصال به شبکه ها کامپیوتری قابلیت اتصال EXTERNAL 3Gجهت استفاده از اینترنت همراه از طریق سیم کارت ایرانسل،همراه اول و اپراتورها آینده تلفن همراه در ایران و سراسر جهان اتصال USB 2.0 (برای اولین بار در تبلت ها ) دوربین جهت ارتباط تصویری،چت و ویدئو کنفرانس به همراه نرم افزارهای جانبی از جمله Skype امکان اتصال حافظه خارجی وحافظه تلفن های همراه جهت افزایش حافظه تا 32 GB دارای میکروفن ،بلندگو استریو و امکان اتصال گوشی،هدفون و... دارای G-Sensor جهت چرخش صفحه به هر سمت دلخواه و دیگر نرم افزارهای کاربردی با سرعت و عملکرد سریع و بسیاری از امکانات دیگر [color=blue] قابلیت های نرم افزاری:[/color] امکان اتصال به اینترنت در هر مکان و زمان به وسیله فناوری های 3G،Wi-Fi و LAN استفاده از کلیه سایت های اینترنتی داخلی و خارجی با پشتیبانی کامل از زبان های مختلف از جمله زبان فارسی و دیگر زبان های زنده دنیا اجرای برنامه های فلش با استفاده از آخرین ورژن نرم افزار FLASH امکان ارتباط نوشتاری(چت)،صوتی و تصویری(ویدئو کنفرانس) با بهترین کیفیت از طریق نرم افزارهای معروف Skype،Yahoo Messenger،Gtalk و... امکان مطالعه کتب الکترونیکی فارسی و لاتین با فرمت های مختلف نوشتاری قابلیت اجرای فایل های نرم افزارهای مجموعه OFFICE(WORD,POWER POINT,EXCEL) پخش ویدئو با فرمت های MP4/SP/AVI(XVID,H.263,DIVX)/MKV,FLASH ,… پخش عکس با فرمت های JPG,BMP,PNG,GIF پخش صوت با فرمت های MP2,MP3,WMA,OGG,AAC,M4A,MA4,FLAC,APE قابلیت استفاده از دیکشنری های زبان های مختلف از جمله فارسی،انگلیسی،عربی، فرانسه و... قابلیت استفاده از نرم افزارهای نقشه خوان از جمله google maps قابلیت نصب نرم افزارهای مذهبی و قرانی مختلف موجود از جملهi quran و... قابلیت اجرای بسیاری از بازی های رایانه ای معروف از جملهangry birds و... و قابلیت اجرای هزاران نرم افزار فارسی وانگلیسی ANDROID به همراه بسیاری از نرم افزارهای گوشی های تلفن همراه

محصولات شرکت ابرا http://www.tphone.ir/

فیلم مربوطه [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/military__%D8%AA%D8%A8%D9%84%D8%AA_%D8%B3%D8%A7%D8%AE%D8%AA_%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86.rar][img]http://gallery.military.ir/images/thumb_rar.jpg[/img][/url]

[color=blue]راه اندازی ویروس رایانه ای 'فلیم' به منظور مقابله با برنامه هسته ای ایران[/color][color=darkred][/color] به گزارش سیاست ما به نقل از جروزالم پست، "موشه یعلون" امروز سه شنبه در سخنانی که می تواند این نظریه را تقویت کند که ویروس فلیم توسط اسرائیل ساخته و به کار گرفته شده گفت : همه می دانند که تهدید ایران برای اسرائیل یک تهدید جدی است و برای مقابله با این تهدید باید اقدامات مختلفی انجام داد که به کارگیری این نوع از ویروس ها هم یکی از همین اقدامات است. معاون نخست وزیر اسرائیل در ادامه با بزرگنمایی درباره رژیم صهیونیستی گفت: اسرائیل در حال تبدیل شدن به کشوری است که به فناوری های فوق پیشرفته مجهز است. این دستاوردها به ما قابلیت و توانائی های مختلفی می دهند. جروزالم پست در ادامه می نویسد: یعلون که با رادیو ارتش اسرائیل سخن می گفت در ادامه به این نکته اشاره کرد که اسرائیل درصدد حمله سایبری انجام شده به رایانه های ایران است. به نوشته این روزنامه، ویروس فلیم در صورت نفوذ به هر رایانه ای، آن را تبدیل به یک جاسوس بالقوه می کند. این ویروس همچنین قابلیت ضبط مکالماتی را که در اطراف رایانه ای را که در آن نفوذ کرده را نیز دارد. این ویروس به مدت پنج سال فعال بوده و روز گذشته یک شرکت روسی از کشف آن خبر داد . رئیس شرکت روسی آنتی ویروس "کسپراسکای" گفت کارشناسان یک حمله سایبری پیچیده هدفمند که از سال 2010 مبادرت به دزدی اطلاعات از ایران و برخی کشورها می کرده است را کشف کرده اند. فلیم در راه استاکس نت در تاریخ دوم مرداد سال 1389 شرکت "سایمنتک" اعلام کرد : رایانه های ایران مورد هجوم شدید کرم خطرناک رایانه ای به نام Stuxnet قرار گرفته اند که تلاش می کند اطلاعات سیستمهای کنترل صنعتی را به سرقت برده و آنها را بر روی اینترنت قرار دهد. اندونزی و هندوستان نیز به واسطه این نرم افزار مخرب مورد هجوم قرار گرفته بودند. بر اساس اطلاعات جمع آوری شده توسط شرکت "سایمنتک" در حدود 60 درصد از سیستمهای رایانه ای که به این ویروس آلوده شده بودند در ایران قرار داشتند. پس از کش و قوس های فراوان بالاخره روزنامه صهیونیستی در تاریخ 26 دی ماه سال 1389 اعتراف کردند که ویروس استاکس نت با همکاری اسرائیل و کشورهای امریکا، انگلیس و آلمان تولید و به کار گرفته شده است. استاکس نت از کجا آمد؟ به نوشته جروزالم پست در سال 2008 میلادی دولت جرج بوش مجوز تولید استاکس نت را صادر کرد و پس از آن با همکاری اسرائیل تولید این کرم رایانه ای آغاز شد. اسرائیل برای آنکه از کارآیی این کرم مطمئن شود سانتریفیوژهایی همانند آنچه در تاسیسات هسته ای ایران استفاده می شوند تهیه کرد و در نیروگاه دیمونا استاکس نت را بر روی آنها آزمایش کرد. این روزنامه در ادامه می نویسد: پس از صدور مجوز از سوی دولت بوش، آزمایشگاه ملی آیداهوی آمریکا با شرکت آلمانی زیمنس وارد همکاری شد تا مشکلات موجود در رایانه های این شرکت آلمانی را شناسایی کند و از آنجا که زیمنس در آن سالها همکاری نزدیکی با ایران داشت و اغلب تجهیزات مورد استفاده در تاسیسات مهم ایران توسط زیمنس تامین می شد شناسایی مشکلات موجود در رایانه های زیمنس کمک زیادی به شناسایی تاسیسات ایران می کرد. همکاری زیمنس با آزامایشگاه ملی آیداهو موردی بود که روزنامه تایمز در سال 2008 به آن اشاره کرده بود.آزمایشگاه ملی آیداهو بخشی از اداره انرژی آمریکاست که در تولید تسلیحات هسته ای فعالیت دارد. بر همین اساس، مشکلاتی که در رایانه های زیمنس کشف شد در سال 2009 و در پروژه استاکس نت مورد استفاده قرار گرفت. به نوشته این روزنامه، استاکس در سال 2009 از طریق نرم افزارهای سیار همچون فلش و یا اینترنت وارد رایانه ها شد و سپس هر رایانه ای که به این رایانه ها متصل می شود به ویروس استاکس نت آلوده می شد. جروزالم پست در ادامه می نویسد بر اساس اسناد موجود، استاکس با همکاری آمریکا، آلمان، اسرائیل و انگلیس ساخته شده است. اما ممکن است آلمان و انگلیس در هنگام این همکاری اطلاعی از اینکه فعالیت آنها منجر به تولید چه مشکلی خواهد شد نداشته باشند. اما آنچه مسلم است این مورد است که مجوز ساخت این کرم رایانه ای توسط "جرج بوش" صادر شده و "باراک اوباما" در سال 2009 مجوز به کارگیری آن را صادر کرده است. در همین رابطه یک مقام آمریکایی که خواست نامش فاش نشود گفت : آمریکا به جای حمله به ایران تمایل داشت تا برنامه هسته ای ایران دچار وقفه شود و خوب به این موضوع دست یافت. این در حالی است که در سال 89 شرکت آلمانی "رالف لانگر" که یک شرکت امنیت رایانه ای است مدعی شده بود که ممکن است استاکس نت از طریق پیمانکاران روسی به تاسیسات ایران منتقل شده باشد. لینک http://www.siasatema.com/NSite/FullStory/News/?Id=34804

[color=blue]تئوری های مایکل آیزنشتات [/color] مایکل آیزنشتات یکی از این کارشناسان مسائل خاورمیانه و مخاصمات اعراب و اسرائیل است که هیچگاه علاقه یک جانبه وبی اندازه اش را به اسرائیل پنهان نکرده است. به عنوان مثال سایت پروژه اسرائیل The Israel Project که خود را نهادی غیر دولتی مستقر در واشنگتن و اسرائیل , پکن و دهلی نو معرفی و هدفش را ظاهراً آشکار ساختن مشکلات خاورمیانه برای مردم جهان معرفی کرده ؛ در اطلاعیه ای خاطر نشان ساخته که مایکل آیزنشتات قرار است روز چهار شنبه ماه می ( خرداد ماه سال جاری) در واشنگتن راجع به مذاکرات اخیر ایران و گروه ۵ کشور غربی در بغداد و همچنین مذاکرات آینده در مسکو سخنرانی کرده و خطرات ایران هسته ای را به همگان گوشزد کند. این تازه ترین نمونه از فعالیتهای طرفداری از اسرائیل و ایران ستیزی مایکل آیزنشتات است . توجه و مطالعه عملکرد وی از این نظر اهمیت دارد که نظیر این شخص در جامعه دانشگاهی آمریکا کم نیستند و برای اسرائیل از اهمیت زیادی برخوردارند /چون در پشت ظاهراً آکادمیک خود همواره از رژیم صهیونیستی حمایت و ایران هراسی را در جوامع غربی دامن میزنند. مایکل آیزنشتات در حال حاضر مدیر پژوهش های امنیتی- نظامی در موسسه مطالعات خاور نزدیک واشنگتن است. وی در زمینه خلیج فارس و منازعه اعراب و اسرائیل خود را متخصص می داند. نامبرده همچنین کتابهایی را در زمینه برخورد های نظامی سنتی و غیر متعارف چاپ و منتشر ساخته است. از طرفی در زمینه گسترش تسلیحات هسته ای به ویژه در خاورمیانه مطالعات وسیعی داشته و توصیه هایی را به دولت اوباما عرضه کرده است. وی قبلاً در نیروهای اشغالگر آمریکائی در عراق خدمت می کرد . مایکل آیزنشتات دارای مدرک کارشناسی ارشد در مطالعات عربی از دانشگاه جرج واشنگتن و به زبانهای عربی ،عبری و فرانسه کاملاً مسلط است. از آخرین کتاب های مایکل آیزنشتات می توان به کتاب «فتوای اتمی : سیاست و مذهب در غنی سازی هسته ای ایران» که در ۱۵ ماه سپتامبر سال ۲۰۱۱ و همچنین کتاب «بررسی های نفوذ ایران در عراق» که در ۲۶ ماه آوریل سال ۲۰۱۱ منتشر شده ، اشاره کرد. کتاب «اهرم از یاد رفته» در اول مارس ۲۰۱۰ و همچنین کتاب «آخرین چاره : استفاده از نیروی نظامی برای حمله پیشگیرانه به ایران و نتایج احتمالی آن» هم در ۱۲ ژوئن سال ۲۰۰۸ از این نویسنده انتشار یافته است. مایکل آیزنشتات در سال ۲۰۰۸ همزمان با شروع به کار باراک اوباما به وی توصیه کرد که از راهبرد تقویت مخالفان داخلی ایران به منظور اجبار تهران به دست کشیدن از تحقق اهداف برنامه های صلح آمیز هسته ایش استفاده کند. در انتخابات ریاست جمهوری ۲۲ خرداد سال ۱۳۸۸ ( ژوئن سال ۲۰۰۹) کاخ سفید با تکیه بر این پیشنهادات حمایت همه جانبه ای را از مخالفان داخلی در پیش گرفت. به توصیه مایکل آیزنشتات استفاده از نیروی نظامی و سخت افزاری برای شکست ایران هزینه های فوق العاده ای را برای غرب در پی دارد. اغلب شهرهای پر جمعیت ایران در پناه کوههای بلند قرار دارند که نفوذ نیروهای خارجی بر آنها عملاً ناممکن است. از این گذشته ایران به دلیل وسعت زیاد جغرافیائی ، عمق استراتژیک قابل توجهی برای دفع حملات اولیه هر نیروی خارجی و تنظیم برنامه های دفاعی خود در اختیاردارد. بنابراین مایکل آیزنشتات استفاده از قدرت نرم را برای مقابله با ایران و مجبور ساختن تهران به دست شستن از اهداف پرونده هسته ایش توصیه می کند. دو محور اساسی را مایکل آیزنشتات در آن هنگام به دولت اوباما در این زمینه پیشنهاد کرد:اولین و مهمترین پیشنهاد، تهاجم به باورهای دینی مردم ایران بود. چون دولت ایران و مردم این کشور روی باورهای مذهبی و دینی خود حساسیت دارند لذا اولین هدف راحت برای جنگ نرم می تواند اهانت به مقدسات مذهبی باشد که در چهار سالی که از روی کار آمدن باراک اوباما در آمریکا می گذرد این توصیه قویاً به صورت عملیاتی از کشیدن کاریکاتور تا ساختن فیلم های سیاسی و این اواخر ساختن آهنگ هایی با هدف وهن مقدسات دینی در دستور کار همه فرماندهان و افسران جنگ نرم آمریکا علیه ایران اسلامی قرار گرفته است. نکته دوم و بهترین سلاح حمله نرم به ایران، تولید و ارسال امواج و تولید کالاهای فرهنگی متنوعی است که مشوق شیوه زندگی غربی است. به گفته ایزنشتات ، رسانیدن هر سرباز آمریکائی به شهرهای مختلف ایران و اشغال فیزیکی آبادی های این کشور هزینه های کمرشکنی دارد ولی با استفاده از امواج ماهواره ها و هدف گرفتن باورهای فرهنگی و شیوه های سنتی و ارزش های پایدار خانوادگی می توان به تدریج به شیوع نوعی زندگی غربی و بی تفاوت ساختن مردم به اهداف راهبرد برنامه های هسته ای و پرداختن به زندگی روزمره رسیدو مقدمات شکاف در جامعه ایران و نهایتاً بروز چالش های جدی و سرانجام دست شستن تهران از همه برنامه های استرتژیکش دست یافت. میکل آیزنشتات در همان زمان از قول یکی از مقامات ارشد امنیتی آمریکا اظهار داشته بود که اگر موفق بشویم به جای بمب به ایران «دامن کوتاه» صادر کنیم و امیال جنسی و بی بندو باری را در میان جوانان دامن بزنیم در آن صورت به راحتی خواهیم توانست اراده ملی ایرانیها را در رسیدن به اهداف جاه طلبانه و راهبردی بشکنیم. مایکل ایزنشتات همواره از سخنان مسئولان رده بالای جمهوری اسلامی ایران نقل می کند که ایرانی به حفظ ارزش های مذهبی و ملی و سنتی خود سخت علاقمند است و به هر حمله ای که از این جناح صورت گیرد سخت حساسیت نشان می دهند. یکی از مهمترین توصیه های مایکل آیزنشتات به مقامات کاخ سفید دست شستن از روش های سنتی تبلیغات است. مقامات آمریکائی در ۳۰ سال گذشته اغلب از رسانه های رسمی این کشور برای رسانیدن پیام خود به مردم ایران در داخل کشور استفاده می کردند. VOA, رادیو زمانه و رادیو فردا نقش کلیدی را در این میان داشتند . به گفته مایکل آیزنشتات باید از هر رسانه ای که در ایران مخاطب دارد برای تبلیغات استفاده کرد از جمله BBC فارسی و همه وبلاگ هایی که آمارها نشان دهنده نفوذ آنها در بین ایرانیهاست. مایکل آیزنشتات اولین و تنها سرباز لشگر عظیم نخبگان فکری در آمریکا نیست که به استخدام دستگاه عظیم ارتش قدرت نرم آمریکا و اسرائیل در آمده است. این ارتش همه عوامل یک لشگر رسمی از پیاده نظام تا توپخانه و زرهی را دارد. بررسی همه تراوشات قلمی و ذهنی این نخبگان می تواند ابزارهای رمز گشائی مناسبی را در اختیار جمهوری اسلامی ایران به منظور خنثی سازی ترفند های تبلیغاتی و کشف راهبردهای حملات نظامی نرم قرار دهد. [color=blue] برگرفته از سایت سیاست ما [/color] http://www.siasatema.com/

عکس بزرگ شده از فیلم [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/2%7E257.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_2%7E257.jpg[/img][/url] فیلم مربوطه [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/%D9%BE%D8%AF%DB%8C%D8%AF%D9%87_%D9%86%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C_.rar][img]http://gallery.military.ir/images/thumb_rar.jpg[/img][/url]

فیلم کامل [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/%D9%BE%D8%AF%DB%8C%D8%AF%D9%87_%D9%86%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C_.rar][img]http://gallery.military.ir/images/thumb_rar.jpg[/img][/url]

[color=blue]طرح صلح جديد «عنان» براي سوريه[/color] فرستاده ويژه سازمان ملل تلاش خواهد كرد تهران و مسكو را از دمشق جدا كند شرق: در حالي كه به نظر مي‌رسد در سوريه همه چيز به بن‌بست رسيده است و مخالفان مسلح «اسد» هم اعلام كرده‌اند كه بيش از اين به طرح صلح «عنان» پايبند نيستند، دبيركل سابق سازمان ملل با ارايه راهكاري تازه خواستار حضور بازيگران منطقه‌اي و جهاني در طرح تازه‌اش شده است. «ايسنا» به نقل از واشنگتن‌پست مي‌نويسد: كوفي عنان مي‌خواهد تغييراتي اساسي در طرح خود ايجاد كند. طرحي كه به نظر مي‌رسد «رو به موت» است. طرح جديد دبيركل سابق سازمان ملل متحد توسط ديپلماتي مطرح مي‌شود كه با ماموريت سازمان ملل متحد آشناست. مطرح شدن اين پيشنهاد طي روزهاي آتي در شوراي امنيت سازمان ملل متحد در حالي است كه وساطت‌هاي عنان براي ايجاد صلح و رايزني‌هاي او با بشار اسد، رييس‌جمهوري سوريه ظاهرا به بن‌بست منتهي شده است و اين مساله نگراني‌ها را درباره احتمال وقوع جنگ داخلي در سوريه افزايش مي‌دهد. نكته جالب توجه درباره رويكرد جديد عنان اين است كه اين طرح تلاش مي‌كند براي ايران و روسيه، اين انگيزه را ايجاد كند كه با بركناري بشار اسد موافقت كنند و امكان حفظ منافع‌شان در دوران پس از اسد فراهم ‌آيد. اين در حالي است كه تهران همواره مي‌گويد كه از دخالت در سوريه پرهيز مي‌كند و حمايت تهران از بشار اسد به دليل اين است كه دمشق همواره در خط مقدم مقاومت بوده است. اين مساله اما بر چالش‌برانگيزتر شدن طرح عنان مي‌افزايد. چراكه عربستان و اسراييل براي سازمان ملل متحد اين پرسش را مطرح مي‌كنند كه چرا تهران بايد در اين حركت ديپلماتيك سهم داشته باشد. گفته مي‌شود دليلي كه عنان دست به اتخاذ چنين رويكرد غيرمتعارفي زده اين است كه تمام راه‌حل‌هاي پيشين به بن‌بست رسيده است. آمريكا و هم‌پيمانان اصلي اين كشور نمي‌خواهند وارد مداخله نظامي در سوريه شوند چراكه ترس آن را دارند كه چنين اقدامي باعث نتيجه‌اي ناپايدار و كاملا غيرقابل پيش‌بيني شود. غرب مي‌خواهد روسيه وارد بازي شود اما تاكنون «ولاديمير پوتين»، رييس‌جمهوري اين كشور اقدام عملي مفيدي در اين زمينه از خود نشان نداده است. كوفي عنان براي رهايي از اين بن‌بست احتمالا گروه تماسي تشكيل خواهد داد كه اعضاي آن شامل اعضاي دايمي شوراي امنيت سازمان ملل متحد (انگليس، چين، فرانسه، روسيه و آمريكا)، عربستان و احتمالا قطر به عنوان نمايندگان اتحاديه عرب، تركيه و ايران خواهند بود. اين فكر با هدف در كنار هم آوردن كشورهايي كه بيشترين ضريب نفوذ را در اوضاع سوريه دارند، مطرح مي‌شود. اين گروه نامتجانس احتمالا پيش‌نويس برنامه‌اي را ارايه خواهد داد و اين پيش‌نويس به اسد و جناح مخالف سوريه داده خواهد شد. در اين «نقشه راه» احتمالا برگزاري انتخابات رياست‌جمهوري براي تعيين جانشين بشار اسد و انتخابات پارلماني در راستاي تدوين قانون اساسي جديد در يك بازه زماني مشخص پيشنهاد خواهد شد. براين اساس احتمالا اسد به روسيه خواهد رفت. واشنگتن‌پست در اين‌باره مدعي مي‌شود كه شايعاتي وجود دارد مبني بر اينكه رييس‌جمهوري سوريه شش‌‌ميليارد دلار از ذخاير ارزي سوريه را تاكنون به مسكو انتقال داده است. براساس اين سناريو اسد مي‌تواند از دادرسي بين‌المللي رهايي يابد. همچنين با توجه به خون‌ريزي‌هاي اخير در سوريه گفته مي‌شود عنان برنامه‌اي براي اصلاح عملكرد نيروهاي امنيتي نظير آنچه پس از فروپاشي كمونيسم در اروپاي شرقي به كار گرفته شد، ارايه دهد. حضور روسيه در نشست گروه تماس مي‌تواند به ثبات در سوريه در دوران تغيير و تحول در اين كشور كمك كند. مسكو به عنوان اصلي‌ترين تامين‌كننده تسليحات نظامي سوريه در نظر گرفته مي‌شود و اغلب افسران ارشد سوري در روسيه آموزش ديده‌اند. مسكو به عنوان اصلي‌ترين حامي ارتش سوريه در دهه‌هاي گذشته قراردادهاي بسياري را با دولت كنوني اين كشور داشته است. آيا روسيه و ايران از اين پيشنهاد غيرمتعارف حمايت خواهند كرد؟ دانستن اين مساله ناممكن است. در روزهاي اخير آمريكا ظاهرا مذاكراتي را با برخي مقام‌هاي روس داشته است. سرگئي لاوروف، وزير امور خارجه روسيه حدود يك هفته پيش اعلام كرد كه مسكو هيچ تعهدي نسبت به ادامه حضور اسد در راس قدرت در روسيه ندارد اما روس‌ها هيچ اقدامي براي خارج كردن رييس‌جمهوري سوريه از مسند قدرت به عمل نياورده‌اند. با اين حال اگر طرح عنان به نتيجه نرسد، راه‌هاي جايگزين ديگري هم وجود ندارد و اين به منزله جنگ داخلي در سوريه است. اسد هفته گذشته در برابر پيشنهاد دبيركل سابق مبني بر خروج نيروهاي ارتش از مناطق بحران‌زده و آزادي زندانيان سياسي مقاومت كرد، اگر اين طرح هم نتيجه ندهد ممكن است كه كوفي عنان دست از تلاش براي برقراري صلح در سوريه بردارد. اين براي همه طرف‌هاي درگير در سوريه چيزي جز يك جنگ خونين داخلي نمي‌تواند باشد. كشورهاي اتحاديه عرب مي‌خواهند كه كوفي عنان به تلاش خود براي برقراري صلح در سوريه ادامه دهد. اما اگر چنين امري رخ ندهد قطعا عربستان و قطر به مسلح كردن مخالفان در سوريه خواهند پرداخت و از غربي ها‌خواهند خواست‌كه آنها را تحت پوشش قرار دهند. اما آن طرح ايالات‌متحده و هم‌پيمانانش را مي‌ترساند. غرب تنها بايد سوريه را با يك راه‌حل رها كند؟ كوفي عنان هم اينك با يك طرح نو قدم به ميدان گذاشته است. انتصاب نخست‌وزير تازه همزمان با فاش شدن طرح كوفي عنان، تلويزيون دولتي سوريه روز گذشته اعلام كرد بشار اسد رييس‌جمهوري اين كشور «رياض حجاب» وزير كشاورزي را مامور تشكيل كابينه جديد هيات دولت كرده است. پيش از اين عادل سفر رييس هيات وزيران بود. براساس قانون جديد همزمان با آغاز هر دوره جديد از فعاليت پارلمان هيات دولت تغيير مي‌كند. از سوي ديگر يك مسوول بلندپايه در آژانس كمك‌هاي انساني سازمان ملل متحد اعلام كرد كه حكومت بشار اسد با ارسال كمك‌هاي انسان‌دوستانه سازمان ملل متحد به چهار منطقه بحران‌زده در سوريه موافقت كرده است. بر پايه برآورد سازمان ملل متحد، دست‌كم يك ميليون نفر نيازمند كمك‌هاي انسان‌دوستانه در نتيجه حدود ۱۵ ماه تنش در سوريه هستند. درعا، ديرالزور، حمص و ادلب چهار منطقه‌اي هستند كه آژانس كمك‌هاي انساني سازمان ملل متحد با دمشق براي كمك‌رساني به توافق رسيده‌اند. لینک http://sharghnewspaper.ir/News/91/03/18/33480.html