[size=3][color=#800080][font=tahoma][b]در پایان سال ۲۰۱۳ دو کشور عراق و افغانستان در یک صورتبندی استراتژیک حساس قرار گرفته‌اند.[/b][/font][/color][/size] [size=3][b][color=#0000ff][font=tahoma]عراق[/font][/color][/b][/size] [size=3][font=tahoma]در دسامبر ۲۰۱۱ تقریبا درچنین روزهایی به‌دنبال فراخوان بخش عمده‌ای از نیروهای آمریکایی، سرنوشت عراق به خود عراقی‌ها سپرده شد تا با مسائل به‌وجود آمده نزدیک به ده سال پس از حمله به عراق کنار بیایند. از اولین نتایج خروج نیروهای رزمی آمریکایی، بازگشت خشونت فرقه‌ای، قومی و مذهبی به عرصه جنگ زده عراق بود. پدیده‌ای که نشان می‌داد پروژه دموکراسی در عراق صرفا به انتخابات «آزاد» بستگی ندارد و تا نهادینه شدن درک دموکراسی راه درازی در پیش است. مطالعه حقایق و آمارهای موجود نشان می‌دهد سال ۲۰۱۳ از جمله خونبار‌ترین سال‌های اخیر عراق در بُعد خشونت‌های قومی- مذهبی بوده که طی آن ۸۲۹۵ نفر (طبق آمار روس‌ها) و ۷۱۵۷ نفر (بر اساس آمار کریستین ساینس مونیتور- بدون در نظر گرفتن آمار ماه دسامبر) کشته شده‌اند. عمق فاجعه در این است که تعداد کشته شدگان سال گذشته در مقایسه با سال ۲۰۱۲ (۳۲۳۸ نفر) به بیش از دو برابر رسیده است.[/font] [font=tahoma]با توجه به اینکه در سال ۲۰۱۲ در مقایسه با سال قبل از آنکه نیروهای خارجی هنوز در عراق حضور داشتند میزان کشته‌شدگان افزایش مختصری داشته ولی در سال ۲۰۱۳ به دوبرابر سال قبل و دو نیم برابر سال ۲۰۱۱ رسیده است، می‌توان نتیجه گرفت خروج نیرو‌ها کمکی به ایجاد ثبات و امنیت در عراق نکرده و بر عکس موجب تشدید بی‌ثباتی و عدم امنیت شده است.[/font] [font=tahoma]در عین حال این تنها عامل بالا رفتن میزان خشونت‌ها نیست. سوریه و حضور ده‌ها گروه مسلح در همسایگی عراق شاید عامل مهمتری است که به خشونت در عراق دامن می‌زند. بخشی از کشت و کشتار‌های سال گذشته در عراق بین سنی‌ها و شیعیان بوده و از آنجا که بسیاری از گروه‌های مسلح در سوریه ماهیتی ضد علوی و ضد شیعی دارند خود به خود این روابطه به کشور همسایه، عراق، هم سرایت می‌کند و زمینه مناسبی برای خشونت‌های فرقه‌ای فراهم می‌شود.[/font] [font=tahoma]در اکتبر ۲۰۱۳ نخست وزیر عراق، نوری مالکی، به واشینگتن سفر می‌کند و هرکه را که می‌شد ببیند، ملاقات می‌کند تا زمامداران آمریکایی را متقاعد کند که در عراق و منطقه با افزایش حضور القاعده مواجه هستند. مالکی با پرزیدنت اوباما، جو بایدن، معاون رئیس جمهوری و همچنین جان کری، وزیر خارجه آمریکا و بسیاری دیگر از مقام‌های و اعضای کنگره آن کشور ملاقات می‌کند.[/font] [font=tahoma]او همچنین در انستیتوی مطالعات صلح در واشنگتن سخنرانی می‌کند و تایید می‌کند که وضعیت امنیتی عراق به شدت نزول کرده است. وی هشدار می‌دهد تمام کشور‌ها باید دست دست هم داده مانع پیروزی القاعده و سایر سازمانه‌ای تروریستی در سوریه و عراق یا لیبی شوند. نخست وزیر عراق ابراز نگرانی می‌کند که حتی برخی ار عراقی‌ها به تروریست‌هایی که از خارج خاک عراق وارد می‌شوند مساعدت می‌کنند.[/font] [font=tahoma]در حقیقت بازدید نوری مالکی با هدف جلب مساعدت‌های نظامی و مالی آمریکا صورت می‌گیرد. به نظر می‌رسد کنگره با این رهیافت موافق نیست و می‌خواهد که نوری مالکی در شیوه حکومت تغییر ایجاد کند و به سنی‌ها نقش بیشتری در حاکمیت عراق داده شود. اما از نگاه رایان کراکر سفیر سابق ایالات متحده در عراق برای مقابله با القاعده باید دو کشور عراق و آمریکا از توافق‌های موجود استفاده کنند و به یک استراتژی مشترک برسند. در عین حال او نیز نیاز به ایجاد تحول در سیاست‌های مالکی را عامل کلیدی برای جلوگیری از فعالیت‌های القاعده می‌داند. وی همچنین معتقد است عراق و آمریکا می‌توانند در زمینه تبادل اطلاعات امنیتی با هم کار کنند.[/font] [font=tahoma]در باز گشت از سفر آمریکا، نوری مالکی در اوایل دسامبر ۲۰۱۳ به تهران مسافرت می‌کند. ظاهرا نوری مالکی که به لحاظ سمت اجرایی باید با رئیس جمهوری ایران مقایسه شود در سفر ماه دسامبر تهران ترجیح می‌دهد اول با آیت الله خامنه‌ای و سپس با رئیس جمهوری، حسن روحانی و وزیر خارجه ایران، محمدجواد ظریف، ملاقات کند.[/font] [font=tahoma]سفر مالکی به تهران بیشتر در جهت تحکیم روابط اقتصادی- سیاسی بوده تا امنیتی و اصولا نوری مالکی که شدیداً به تهران وابسته است پس از سفر به آمریکا برای تحکیم روابط خود با محافل شیعی سفر به تهران را ضروری می‌دانست. در وبسایت نوری مالکی بر ضرورت این سفرتاکید و گفته شده: «هماهنگی‌های جدید در سایه گسترش همکاری‌ها» میسر است.[/font] [font=tahoma]شرایط استراتژیکی و جغرافیای عراق حائز اهمیت است. قرار گرفتن آن در نزدیکی مرکز اغتشاشات سوریه از یک طرف، تداوم اختلافات داخلی بین سنی و شیعه، و حضور نیروهای خارجی بستر مناسبی برای ورودسازمان‌های تروریستی فراهم کرده است.[/font] [font=tahoma]از طرف دیگر طرفداران رژیم ساقط شده صدام حسین که دست‌کم به دلایل اجتماعی-اقتصادی پس از گذشت یک دهه از اشغال خاک عراق در ۲۰۰۳ هنوز احساس رضایت و آرامش نمی‌کنند، موجب تداوم نا‌آرامی در این کشور هستند.[/font] [font=tahoma]اگرچه در بعد صادرات نفت اقدامات چشمگیری انجام شده ولی خرابی‌های جنگ هنوز ترمیم نشده و وجود رقابت‌های داخلی بین گروه‌های مخالف اجتماعی، سیاسی، قومی، مذهبی موجب تشدید و تعمیق خصومت‌ها گردیده است.[/font] [font=tahoma]هنوز به لحاظ اعمال قدرت ملی و رسیدن به سطح مقبولی از قدرت دفاعی راه درازی در پیش است و شاید به همین لحاظ باشد که زمامداران عراقی به سمت و سوی آمریکا می‌نگرند تا توانایی نظامی خود را تکمیل و در ضمن از چتر حفاظتی آن بهره‌مند شوند.[/font] [color=#0000ff][b][font=tahoma]افغانستان[/font][/b][/color] [font=tahoma]جنگی که چند هفته بعد از حوادث تروریستی یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ در افغانستان آغاز شد هنوز ادامه دارد اگرچه سیاست رسمی ایالات متحده بر فراخوان نیرو‌ها قرارگرفته است. در پایان سال ۲۰۱۳ هنوزحدود ۶۰ هزار نفر از نیروهای آمریکا در افغانستان حضور دارند ولی قرار است در سال آینده فراخوان کامل شود.[/font] [font=tahoma]مهم‌ترین مسئله این است که کاخ سفید باید در مورد نحوه خروج نیرو‌ها تصمیم بگیرد و حمایت لازم را جلب کند. در این راستا دو سناریو قابل تصور است:[/font] [font=tahoma]اول اینکه، اگر افغان‌ها حمایت آمریکا را پس از پایان سال آینده نمی‌خواهند، خروج نیرو‌ها بدون قید و شرط انجام بگیرد و تا آخرین نفر از نیرو‌های آمریکا خاک افغانستان را ترک کنند.[/font] [font=tahoma]سناریوی دوم این است که بر اساس پیمان امنیتی که بین آمریکا و افغانستان امضا خواهد شد بخشی از نیرو‌های غیررزمی آمریکایی در افغانستان باقی بمانند تا به آموزش نیروهای افغانی ادامه دهند.[/font] [font=tahoma]در حقیقت، در طول سال، ۲۰۱۳ بخش عمده‌ای از تعاملات و مناسبات دولت افغانستان با نیروهای خارجی و آمریکا حول محور چگونگی رسیدن به یک توافق برای خروج نیرو‌ها، چرخیده است.[/font] [font=tahoma]هریک از طرفین سعی کرده از این قضیه به بهترین نحو برای وارد آوردن فشار به طرف مقابل استفاده کند تا حریف را به پذیرش سیاست مورد نظر خود نزدیک‌تر کند. در این میان همانطور هم که شاهد بوده‌ایم حتی از توان سیاسی طالبان به‌صورت اهرم فشار استفاده شده است.[/font] [font=tahoma]در کنار این تحولات درگیری نیروهای طالبان با دولت کرزی و نیروهای خارجی کاهش چشمگیری داشته است. کاهش کشتار‌ها به دلیل قدرت دولت مرکزی افغانستان نیست که گفته می‌شود حیطه قدرتش به بیرون ازشهر کابل نمی‌رسد. هرگاه که موقعیتی پیش آمده نیروهای افراطی وابسته به طالبان به کشتار مردم عادی، نظامیان دولت افغانستان یا نیروهای نظامی چند ملیتی باقیمانده در افغانستان مبادرت ورزیده‌اند. مجموع کشته‌شدگان نیروهای چند ملیتی در افغانستان در خلال سال ۲۰۱۳ به ۱۶۰ نفر می‌رسد که تقریبا چهل درصد رقم سال گذشته به حساب می‌آید.[/font] [color=#0000ff][b][font=tahoma]آیا طالبان هنوز یک گزینه سیاسی است؟[/font][/b][/color] [font=tahoma]درماه ژوئن ۲۰۱۳ و در چارچوب برنامه فراخوان نیروهای آمریکایی، مسئولیت امنیت افغانستان به طور رسمی به دولت کرزی واگذار شد. در فاصله چند ساعت پس از این واقعه گرایشی از طالبان از در صلح و مذاکره درآمده و خواهان گفت‌وگو با نمایندگان دولت افغانستان شد. چنین حرکتی کاملا بی‌سابقه بود چراکه طالبان همیشه کرزی را دست نشانده آمریکا می‌دانست و حاضر به مذاکره مستقیم با دولت آمریکا نبود. اقداماتی که توسط آمریکا از یک سال قبل برای مذاکره مستقیم با طالبان شروع شده بوددر ‌‌نهایت بی‌نتیجه مانده بود.[/font] [font=tahoma]اما سر انجام به‌دنبال مذاکرات طولانی پشت پرده با قطر، پاکستان و حامد کرزی رئیس جمهور افغانستان، دفتر طالبان در قطر افتتاح شد تا زمینه ساز مذاکرات چند جانبه شود.[/font] [font=tahoma]اینکه واقعا طالبان خواهان مذاکرات صلح باشد جای تردید فراوان دارد وبیشتر گمان می‌رود طالبان قصد دارد با شرکت در چنین گفت‌وگوهایی چهره خود رادر افکار عمومی ترمیم و از یک رژیم طرفدار القاعده به طرفدارصلح و امنیت منطقه تبدیل کند. آمریکایی‌ها هم اعلام کردند که قصدشان از مذاکره وادار کردن گروهای گوناگون افغان به گفتگو با یکدیگر و تلطیف روابط بین آن‌ها است تا از آن طریق به برقراری امنیت در منطقه و کاهش تهدیدات تروریستی برای سایر مناطق جهان کمک کرده باشند.[/font] [font=tahoma]دوران خوشبینی کوتاه بود. طالبان پرچم «امارات اسلامی افغانستان» را برای خود انتخاب کرد. دولت افغانستان با این قضیه به شدت مخالفت کرد، قطر هم آنرا مغایر با توافق‌های انجام شده با طالبان دانست و بالاخره پیش از اینکه هرگونه توافق ماهوی صورت پذیرد قضیه به خاطر شکل و فرم برخورد طرفین به بن‌بست برخورد و اگرچه یکی دو تا بیانیه هم صادر شد ولی کار بی‌نتیجه‌‌ رها شد.[/font] [font=tahoma]اگرچه باور عمومی این است که القاعده در افغانستان حضور فعال ندارد ولی نباید فراموش کرد که رژیم طالبان میهماندار القاعده بود و دست کم به لحاظ محتوایی و شیوه رویارویی با غرب و آمریکا با آن توافق داشت. گشایش دفتر طالبان در قطر را نباید نشانه تغییر ماهوی طالبان دانست بلکه فقط برای نشان دادن چهره‌ای ملایم‌تر از طالبان و طرح این ادعا بود که طالبان می‌تواند جایگزین دولت فعلی افغانستان شده و یا دست کم درحاکمیت آن مشارکت داشته باشد.[/font] [font=tahoma]به دنبال شکست طرح مشارکت طالبان در ترکیب قدرت افغانستان و در ادامه تصمیم آمریکا برای خروج نیرو‌هایش از افغانستان ملاقات‌هایی بین جان کری وزیر امور خارجه آمریکا و مقامات افغانی صورت گرفت تا شرایط خروج از خاک افغانستان را بررسی و بر سر آن توافق کنند. افغانی‌ها به خوبی از ناتوانی خود برای تامین امنیت افغانستان در صورت خروج نیرو‌های آمریکا آگاهی دارند و مایل‌اند بخشی از این نیرو‌ها در افغانستان باقی بمانند اما نسبت به شیوه عملی آن توافق وجود ندارد.[/font] [font=tahoma]در اواخر ماه نوامبر جان کری طرحی را در قالب یک قرارداد پیشنهادی ارائه کرد که بر اساس آن تعدادی از نیرو‌های آمریکایی پس از پایان سال ۲۰۱۴ در افغانستان باقی مانده و به آموزش نیروهای افغان ادامه خواهند داد. قرارداد نقش نیروهای آمریکایی را حمایتی تعریف می‌کند ولی درعین حال به «عملیات احتمالی در جهت شکست القاعده و وابستگان آنان» نیز اشاره می‌شود.[/font] [font=tahoma]در قرارداداجرای عملیات ضد تروریستی بر عهده نیرو‌های افغان و نقش آمریکایی‌ها «تکمیلی» تعریف شده و در عین حال تاکید شده است که «حاکمیت ملی افغانستان، امنیت و سلامت شهروندان و خانه‌های آنان» مورد احترام خواهد بود.[/font] [font=tahoma]حامد کرزی اول امضای این قرارداد را موکول به تصویب مجلس لویه جرگه افغانستان کرد ولی بعداز اینکه لویه جرگه آنرا تصویب کرد مجددا از امضای آن خودداری و موکول به امضای رئیس جمهور بعدی افغانستان دانست. از دیگر موارد تنش‌زای قرارداد حق مصونیت قضایی نیروهای آمریکایی است که مورد اعتراض افغانستان قرار دارد. این قضیه در حال حاضر لاینحل باقی مانده است.[/font] [color=#800080][b][font=tahoma]نتیجه‌گیری[/font][/b][/color] [font=tahoma]دو کشور عراق و افغانستان در یک صورتبندی استراتژیک حساس قرار دارند. آمریکایی‌ها مایل‌اند خروج نیرو‌هایشان از این منطقه با کندی و تاخیر صورت بگیرد تا مطمئن شوند خلاء قدرت ایجاد نمی‌شود و زمینه تقویت سازمان‌های تروریستی فراهم نخواهد شد. منطقه به لحاظ تاریخی مورد رقابت شوروی سابق بوده و آمریکایی‌ها نمی‌خواهند به سادگی کنترل آن‌را از دست بدهند. حوادث و رویدادهای سی ساله اخیر برای ایران در هر دو کشور عراق و افغانستان نفوذ قابل ملاحظه‌ای ایجاد کرده است و از طرف دیگر کشورهایی منطقه مانند عربستان سعودی و کشور‌های عربی خلیج فارس نگران تحولات آینده عراق و افغانستان و همچنین چرخش نقش ایران در این دو کشور هستند.[/font] [font=tahoma]همه این عوامل معمای امنیت منطقه‌ای را پیچیده‌تر می‌کنند. وقتی توافقنامه غرب و ایران را بر سر مسئله اتمی این کشور به معادله می‌افزاییم ضمن اینکه فاکتورهای جدیدی را وارد محاسبه کرده‌ایم به لاینحل بودن و پیچیدگی آن نیز افزوده‌ایم. اینکه سال ۲۰۱۴ متضمن چه تحولات مثبت و منفی برای امنیت این منطقه خواهد بود موضوعی است که باید صبر کرد و دید.[/font][/size] [quote] پیوست / رادیو فردا [/quote]

سلام ، برای پاک کرن برنامه این ادرس رو دنبال کن . HKEY_LOCAL_MACHINE/SOFTWARE[url="http://atlasdownload.ir/"]/[/url] MICROSOFT/ WINDOWS/ Current Version/ Uninstall

[size=3][font=comic sans ms,cursive]قرارداد فروش هواپيماهاي جنگنده آموزشي T-50 در سال 2011 به ارزش 400 ميليون دلار ميان كره جنوبي و اندونزي منعقد شد كه اولين سري جنگنده‌هاي T-50 تحويل داده شده به اندونزي شامل 2 فروند مي‌باشد و قرار است 14 فروند باقي مانده نيز تا فوريه 2014 به اين كشور تحويل داده شوند. طي قرارداد منعقد شده، هواپيماهاي T-50 بصورت نمونه‌هاي جنگنده آموزشي و جنگنده سبك TA-50 در اختيار دولت اندونزي قرار خواهد گرفت و مسئوليت آموزش پرسنل فني و خلبانان نيز به عهده كره جنوبي خواهد بود. نمونه جنگنده اين هواپيما مجهز به 7 مقر براي نصب انواع موشك‌هاي هوا به هوا، هوا به سطح و بمب‌هاي هدايت شونده مي‌باشد. صنايع هوافضاي كره جنوبي هم‌چنين اعلام كرده در حال مذاكره با كشورهاي فيليپين، لهستان و اسپانيا براي فروش جنگنده آموزشي T-50 به اين كشورها مي‌باشد.[/font][/size] [center][size=3][font=comic sans ms,cursive][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/55~0.jpg[/img][/font][/size][/center] [font=comic sans ms,cursive][size=3]به گزارش سرویس هوافضای هیتنا، هواپيماي جنگنده T-50 يك هواپيماي جنگنده آموزشي مي‌باشد كه مدل مسلح آن با نام TA-50 به عنوان يك جنگنده سبك مورد استفاده قرار مي‌گيرد. طرح توسعه اين هواپيما در سال 1992 با سرمايه‌گذاري مشترك دوليت كره جنوبي 70 درصد، صنايع هوافضاي كره 17 درصد و شركت لاكهيد مارتين آمريكا 13 درصد آغاز شد و در سال 2002 اولين فروند از اين هواپيما به پرواز درآمد. جنگنده T-50 مجهز به موتور توربوفن F404 شركت جنرال الكتريك مي‌باشد كه توسط شركت سامسونگ كره بطور تحت ليسانس توليد مي‌گردد. اين موتور كه داراي نيروي پيشران 53 كيلونيوتن در حالت عادي و 78 كيلونيوتن با پس سوز مي‌باشد، حداكثر سرعت T-50 را به 1770 كيلومتر مي‌رساند. اين جنگنده با بردي معادل 1851 كيلومتر مي‌تواند تا ارتفاع 48 هزار پايي نيز اوج بگيرد.[/size][/font] [font=comic sans ms,cursive][size=3]طراحي و ساخت هواپيماي آموزشي، مي‌تواند زمينه‌ساز طراحي و ساخت هواپيماهاي جنگنده باشد. از اين رو، برخي كشورها كه قصد توسعه هواپيماي جنگنده بومي دارند، به دليل پيچيدگي طرح ساخت هواپيماهاي جنگنده، ابتدا توسعه هواپيماي آموزشي را در دستور كار خود قرار داده تا از اين طريق به دانش و فناوري‌هاي لازم در ساخت هواپيماهاي جنگنده دست يابند. كره جنوبي نيز كه توسعه جنگنده بومي خود را با طراحي و ساخت هواپيماي آموزشي T-50 آغاز كرده، هم‌چنان در توسعه جنگنده بومي خود با چالش‌هاي جدي مواجه است و شايد طي ساليان آينده نيز نتواند جنگنده بومي خود را بسازد. از سوي ديگر با توجه به موفق بودن طرح T-50 اين كشور سرمايه‌گذاري خود را به اين پروژه اختصاص داده تا از اين طريق بتواند درآمدزايي مناسبي از اين طرح داشته باشد.[/size][/font] [url="http://hitna.ir/fa/news/12120/اولين-صادرات-هواپيماي-جنگنده-آموزشي-t50-كره-جنوبي"]پیوند [/url]

[size=3][font=comic sans ms,cursive]جت آموزشی هاوک در حال حاضر تحت لیسانس بخش هوافضای شرکت BAE انگلیس و در کارخانه‌‌ی HAL (Hindustan Aeronuatics Limited) واقع در شهر بنگلور هند ساخته می‌شود. شرکت HAL متعهد شده است علاوه بر این فروند تا پایان سال، 4 فروند دیگر نیز به نیروی دریایی این کشور تحویل دهد.[/font] [font=comic sans ms,cursive]نیروی دریایی هند تا کنون سفارش 17 فروند هواپیمای جت آموزشی هاوک را به شرکت HAL اعلام نموده است و قرار است تا سال 2016 میلادی تمامی این هواپیماها تحویل نیروی دریایی هند شود. نیروی دریایی این کشور پس از نیروهای دریایی آمریکا و انگلیس سومین بهره‌بردار از این جت پیشرفته آموزشی محسوب می‌شود.[/font][/size] [center][font=comic sans ms,cursive][size=4][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/12~1.jpg[/img][/size][/font][/center] [font=comic sans ms,cursive][size=3]تولید هواپیمای جت آموزشی هاوک از سال 1976 میلادی در انگلیس آغاز شده و در حال حاضر نیز در این کشور ادامه دارد. هاوک هواپیمایی تک موتوره با موتور توربوفن رولز رویز Mk. 951 است و یک هواپیمای آموزشی- جنگنده کم هزینه محسوب می‌شود. این هواپیما 18 مشتری خارجی دارد و هند بزرگترین بهره‌بردار این هواپیما محسوب می‌شود؛ در حال حاضر نیروی هوایی هند ناوگانی70 فروندی از این جت پیشرفته آموزشی را در اختیار دارد.[/size][/font] [font=comic sans ms,cursive][size=3]مأموریت اصلی هواپیمای جت آموزشی پیشرفته هاوک آموزش خلبانان می باشد، اما این هواپیما این قابلیت را دارد تا به سرعت ارتقاء و تسلیح شده و به عنوان یک جنگنده پشتیبانی نزدیک نیز مورد استفاده قرار گیرد.[/size][/font] [url="http://hitna.ir/fa/news/12068/تولید-تحت-لیسانس-جت-آموزشی-هاوک-در-هند"]پیوند[/url]

[quote name='roteil' timestamp='1384989490' post='349749'] [right][background=rgb(247, 251, 252)]در ویندوز 8 چطور میشه اکانت افلاین لایو ساخت برای سیو بازی های که اکانت می خواد (؟[/background][/right] اگر هم فقط انلاین بسازی راهنمایی کنید با تشکر [/quote] بنده تا به حال با ویندوز 8 کار نکردم اما تا اونجا که اطلاع دارم برای ساخت اکانت لایو باید به این سایت مراجعه کنید [color=#333333][font=Tahoma][size=3][right] [/right][/size][/font][/color]live.com

[font=comic sans ms,cursive][color=#800080]به نام خدا ، اخبار مرتبط با پدافند هوایی باور 373 در این تاپیک بایگانی خواهند شد.[/color][/font] [font=comic sans ms,cursive][color=#800080]-----------------------------------------------------[/color][/font] قابلیت خاص سامانه پدافندی "باور373" [font='comic sans ms', cursive][color=#800080]​[/color][/font]http://www.military.ir/forums/topic/23958-افتتاح-خط-توليد-انبوه-سامانه-پدافند-هوايی-يا-زهر/ "باور373" نتیجه دستور رهبر انقلاب برای ساخت S300 /احتمال نمايش "باور373" در سال آينده http://www.military.ir/forums/topic/16719-باور373-نتیجه-دستور-رهبر-انقلاب-برای-ساخت-s300-احتما/ اخبار پدافند باور 373 http://www.military.ir/forums/topic/25029-پیگیری-اخبار-پدافند-باور-373/

به نام خدا ، خبرهای دوره های گذشته هفته دفاع مقدس و رژه نيروهاي مسلح در این تاپیک بایگانی خواهند شد. ----------------------------------------------------------------------------------- رژه 31 شهریور 1395 رژه 31 شهریور 1393 رژه 29 فروردین 1393 رژه 29 فروردین 1392 رژه 29 فرودین 1391 رژه 29 فروردين 1390 رژه 29 فروزدین 1388

[quote] [right]سلام.[/right] [right][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif]دوستان من یه سری عکس داشتم که ریختمشون روی دی وی دی و برای مدتی لازمش نداشتم. الان که میخوام به روی هاردم انتقالشون بدم، از یه قسمتی نمیشه، گیر میکنه و تا دی وی دی رو در نیارم مشکل برطرف نمیشه. اگه میشه راهنمایی کنید خیلی ممنون میشم. عکس ها برام خیلی مهم هستند. یا علی [/font][/color][/right] [/quote] سلام این برنامه رو هم امتحان کن .. [url="http://p30download.com/fa/entry/11951/tx/استخراج%20اطلاعات%20سی%20دی%20های%20خش%20دار"]http://p30download.c...ی دی های خش دار[/url]

دوستان لطفا بحث توان نظامی اسراییل رو ببرند جایی دیگر از این پست به بعد تمامی ارسالهای غیر مرتبط پاک میشه !

[quote name='hajrezvanmoghni' timestamp='1383339398' post='346465'] چه جوری می تونم از یوتیوب دانلود کنم؟ [/quote] ابتدا به قند شکن نیاز دارین بعد برای دانلود کلیپ ها از برنامه اینترنت دانلود منجر IDM استفاده کنید .

[quote name='LAST-WAR' timestamp='1383223170' post='346310'] [right][background=rgb(247, 251, 252)]دوستان نرم افزاری سراغ ندارین که به صورت دسته ای (گروهی،چندتایی) پی دی اف رو به پرینتر ارسال کنه؟[/background][/right] [/quote] http://download5.ir/دانلود-batch-print-pro-5-03-،-نرم-افزار-پرینت-گرفتن-گرو/

[color=#800080][size=3][b]سعودیها در میان بهت و حیرت همگان و همچنین مقامات سازمان ملل، عضویت دو ساله خویش در شورای امینت را نپذیرفتند. مسئله صرفاً این عدم پذیرش نیست، مسئله کیفیت برخورد آنها با موضوع و نحوۀ استدلال شان نیز هست. اصل این عدم پذیرش و به ویژه دلایل ذکر شده توسط آنان که توسط وزارت خارجه این کشور بیان شد، نقطه عطف بزرگی در سیاست خارجی این کشور است.[/b][/size][/color] [font=tahoma][size=2][size=3]عدم کارآیی شورای امنیت در برخورد با مسائل جهانی، عدم حل مسئله فلسطین، عدم توان آنها در خلع سلاح اتمی منطقه و بالاخره عدم اراده جدی آنها در برخورد با رژیم سوریه از جمله دلائلی است که در بیانیه آنان آمده است. چنین سخنانی بیشتر به سخنان قذافی شبیه است تا سعودی. کسانی که با تفکرات و جهان بینی سعودی ها و کیفیت سیاستگذاری آنان آشنا هستند به خوبی میدانند که این همه در تعارض و بلکه در تضاد کامل با روش قبلی آنها است. کسانی که پیوسته می کوشیدند بیشترین توافق و هماهنگی را به سیاستهای مسلط جهانی داشته باشند، هم اکنون به گونه ای دیگر عمل می کنند و سخن می گویند. عجیب اینجاست که آنان حاضر بودند هر بهایی را برای این توافق و هماهنگی بپردازند و هر اتهامی را به جان بخرند اگرچه مزدوری و وابستگی باشد.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]فارغ از تمامی این نکات اصولاً در طول تاریخ سازمان ملل هیچگاه هیچ کشوری از پیشنهاد عضویت در شورای امنیت انصراف نداده است. مهمتر آنکه در اواخر دهه نود قرن گذشته سعودی ها با تمامی امکانات کوشیدند به عضویت این شورا در آیند و چنین معروف است که چهار سال پیشتر کوشیدند با پرداخت رشوهای کلان به لبنان جایگزین این کشور در این شورا شوند.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]حال باید دید چرا چنین شده است و سیاست سعودی به کدامین سوی می رود؟ این موضوع در ابعاد مختلف با منافع و مصالح ما اصطکاک دارد. هم به دلیل جغرافیایی، منطقه ای و ژئوپولیتیکی و هم به دلیل موقعیت سعودی در مجموع جهان مسلمان و به ویژه ارتباط وثیق با فعالیت های تروریستی و تکفیری موجود. اعم از آنکه در منطقه ما باشد و یا خارج از آن. و نیز ارتباط اش با تمامی مراکز صدور فتاوای جهادی و ضدزن و مشمئزکننده.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]به اختصار نکاتی را متذکر میشود:[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3][b]1-[/b] از هنگامی که عبدالعزیز، بنیانگذار کشور سعودی، به قلع و قمع اخوانی های وهابی مخالف خود پرداخت و رهبرشان، فیصل الدویش، را به قتل رسانید، پادشاهان این کشور در زمینه سیاست خارجی پیوسته سیاستی عمیقاً محافظه کارانه داشته اند.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]داستان بدینگونه است. عبدالعزیز با تحریک و کمک انگلیسی ها در دهه بیست قرن گذشته تمامی منطقه حجاز و دو شهر مکه و مدینه را که تحت سلطه شریف حسین بود، تصرف کرد. لشکریان او عبارت بودند از بدویان وهابی. پس از تصرف این دو شهر و براندازی تمامی رقبای موجود در سرزمین وسیع عربستان، او کوشید تا کشور واحدی تأسیس کند و لازمۀ این کار تن دادن به سلسله الزاماتی بود که در تعارض با افکار و اعتقادات اخوانی های وهابی قرار داشت و این مخالفت آنان را برانگیخت.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]از مهمترین دلایل مخالفت آنان رابطه گرم و صمیمانه عبدالعزیز بود، با انگلیس ها و نیز اینکه اینان برای ابلاغ آئین وهابی می باید از مرز عبور کنند و مشرکان کشورهای همسایه را با قوه قهریه و شمشیر به دین خود در آورند. حال آنکه عبدالعزیز هم به حمایت مالی، سیاسی، تسلیحاتی انگلیسی ها نیاز داشت و هم انگلیس مخالف حمله وهابیان به قلمرو همسایگان خصوصاً اردن و عراق بود که در آن زمان تحت سیطره شان قرار داشت. او نمی خواست و نمی توانست برخلاف نظر آنان عمل کند.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]کشمکش بین عبدالعزیز و وهابیان معترض در نهایت به جنگ انجامید. او بسیاری از آنان را کشت و برخی را گوش و بینی برید و داستان پس از کشته شدن رهبران آنان، خاصه الدویش، که قبلاً از فرماندهان ارتش عبدالعزیز بودند، خاتمه یافت.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=3]سیاست خارجی سعودی از همین نقطه است که شکل می گیرد. اصل برای آنان جلب حمایت و رضایت قدرتهای غربی، در آن زمان انگلیس و سپس آمریکا و انگلیس، مماشات با همسایگان و قدرتهای محلی و منطقه ای بود.[/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3][b]2-[/b] خصلت عمیقاً محافظه کارانه سیاست خارجی سعودی دلایل دیگری هم دارد. عبدالعزیز شخصاً «بدو» بود با تمامی ویژگیهای بدو. علت موفقیت اش هم همین بود. فرزندانش هم چنین بودند. آنها فرزندان صحرا بودند و میراث داران فرهنگ بدوی. واقعیت این است که ثروت و رفاه و نعمت بعد از نفت نیز این اخلاق و رفتار و طرز فکر را چندان تغییر نداد.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]عبدالعزیز نسبت به انگلیسی ها به شدت احساس اعجاب داشت و این موضوع را صریحاً بیان می کرد. مشاور شخصی او در امور سیاست خارجی، “حافظ وهبه” که اصلاً مصری بود اما به خدمت عبدالعزیز در آمد، در کتاب معروفش “جزیرة العرب فی قرن العشرین” این نکته را در جای جای کتاب بیان می کند و می گوید گذشته از اعجاب، او بدانها اعتماد فراوانی داشت.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]یک بدوی به طور طبیعی نسبت به همسایگانش سوءظن دارد. این سوءظن به همراه آن حسن ظن و اعجاب، موجب تقویت وابستگی عبدالعزیز به انگلیس ها شد که تا آخر عمر دوام یافت. جالب اینجاست که این جریان محمل دینی هم یافت. در رقابت سهمگین بین قدرت غربی و قدرت بالنده نظام کمونیستی قبل و بعد از جنگ دوم جهانی، رهبران سعودی به دلائلی دینی غرب را فرشته نجات و کمونیستها را مظهر شر و بدی تلقی کردند. خواه این کمونیستها از آن شوروی و بلوک شرق باشند و یا وابستگان و مزدوران منطقه ای شان.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3][b]3- [/b]در اواخر دهه سی قرن گذشته شرکت نفتی کالیفرنیا نفت را در عربستان کشف کرد و مهمتر آنکه دریافت که این سرشارترین منابع نفت شناخته شده است و به همین علت آمریکایی ها به اقداماتی جهت مصون ساختن سعودی از تعرض آلمانها در اثنای جنگ دست یازیدند.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]در روزهای پایانی جنگ ملاقاتی بین عبدالعزیز و روزولت در ناو آمریکایی صورت گرفت. از آن پس پیوندی عمیق بین این دو کشور ایجاد شد تا بدانجا که آمریکا کم و بیش جایگزین انگلیس شد. اگرچه انگلیس به دلیل آشنایی عمیق و همدلانه اش با ویژگیهای استثنایی سعودیان کماکان به حضور خود ادامه داد.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]این آشنایی، سیاست سعودی را محافظه کارتر و غرب محورتر کرد. همزمان سیاست غرب و خصوصاً آمریکا و انگلیس را نسبت به سعودی مدارا مدار ساخت و آنچه را که از دیگران تحمل نمی کردند، از آنان می پذیرفتند.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]در سال 1953 عبدالعزیز درگذشت. فرزندش سعود جانشین شد. به لحاظ خوی بدوی او شبیه ترین فرزند به پدرش بود اما کیاست و قابلیت های وی را نداشت و لذا کشور با مشکلات فراوانی مواجه شد. اما مهم این بود که سیاست خارجی سعودی شکل گرفته و بلکه نهادینه شده بود.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]در اواخر دهۀ پنجاه و اوایل دهه شصت رابطه قهرمان آن دوران جهان عرب، ناصر و سعودیها به شدت متشنج شد. نفوذ اندیشه چپ و احزاب چپگرا در منطقه و در داخل سعودی اوضاع بغرنجی ایجاد کرده بود. اصل برای آنها که در آن ایام به ثروت نفتی هم دست یافته بودند تکیه :.7.ه غرب و اجتناب از برخورد فیزیکی مستقیم با مخالفان و رقبای منطقه ای بود. اصل دیگر این بود که بکوشند با پادرمیانی و پرداخت پول و بعضاً باج، مشکلات اطراف خود را حل و فصل کنند.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]مسئله حفظ وضع موجود بود و نه بیشتر. آنها به ناگهان به ثروتی سرشار رسیده بودند و مایل نبودند کسی عیش شان را منغص کند. مجموع شرایط تاریخی و تربیتی فکری و تجربی و بلکه دینی، آنان را به چنین نتیجه ای رسانیده بود.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]چنین خط مشی ای در زمان معمار عربستان نوین، ملک فیصل، تبلور بیشتری یافت. شکست ناصر در سال 1967 و نیمه پیروزی و نیمه شکست 1973 که صحنه را برای حضور فعال و حتی ماجراجویانه سعودی آماده کرده بود، هم نتوانست در این خط مشی تغییر مهمی ایجاد کند. اصل کماکان همراهی با غرب و تلاش برای آرام کردن محیط های مجاور جهت بهره بردن از زندگی بود. آنها به عکس برخی از رهبران عرب تولیدکننده نفت چون صدام و قذافی، اهداف سیاسی و بلندپروازانه را به کنار گذاشته بودند.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]نگارنده مکرر از دیپلماتها و سفرای عرب و حتی سفرای همسایگان جنوبی مقیم در تهران، شنیده ام که اصل برای سعودی و شیخ نشین ها آرام کردن وضع و اجتناب از ورود به هر مسئله ای است که علنی شدن آن ایجاد هیاهو می کند. بعضاً لحن این دیپلماتها گلایه آمیز بود بدین معنی که می گفتند با چنین روشی آنها صورت مسئله را پاک می کنند، اما مسئله همچنان وجود دارد و ممکن است به گونه ای غیرقابل پیش بینی سر باز کند. همچنانکه در حمله صدام به کویت اتفاق افتاد.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3][b]4-[/b] با پیروزی انقلاب اسلامی در ایران این سیاست به چالش افتاد. مخصوصاً که رئیس جمهور وقت آمریکا «کارتر» اراده ای جدی برای حمایت از سعودی ها نداشت و بعضاً سخنانی گفت که آنها را رنجانید و بلکه لزرانید. این مشکل با انتخاب ریگان حل شد و توافق معروف بین ریگان و سعودیها در مورد افغانستان و مقابله با کمونیست ها و شوروی خود مهمترین پشتوانه حمایت بدون چون و چرای آمریکا بود. مضافاً که مسائل دیگری چون مقابله با ایران و کمک به عراق به این جریان کمک میکرد.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]در طی جنگ 1991 سعودی ها یکبار دیگر به اهمیت حیاتی در حوزۀ حمایتی بلوک غرب و آمریکا بودن، پی بردند. این جنگ موجب پیدایش “سلفی گری جهادی” و سپس “تکفیری” شد. این سلفیت صحنه داخلی و دینی را در سعودی به شدت تحت تأثیر قرار داد. اما این همه تغییری در سیاست خارجی آنان در دهه 90 به دنبال نیاورد.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]حادثه 2001 یک شوک بزرگ بود. اهمیت مسئله صرفاً در وقوع آن نبود که سعودیان متهمان ردیف اولش بودند. مسئله مهمتر فشار بعدی آمریکایی ها برای باز کردن و مدرن کردن ساختارهای جامعه سعودی و اصلاح نظام سیاسی، مدیریتی و آموزشی آن بود.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]در کنار این همه اندیشۀ سلفی جهادی از درون وهابیت موجود در جامعه سعودی، سربرآورد. جدیترین جریان حادثه “جهیمان العتیبی” و اشغال مسجدالحرام در 1979 بود. اما در آن زمان این جریان سرکوب و کم و بیش فراموش شد. اما این بار پشتوانۀ “افغان العرب” بازگشته از افغانستان را به همراه داشت. مضافاً که حضور پرررنگ نظامی غربی ها و آمریکایی تحریک کننده بود. به جز این همه، سلفیت وهابی آن ایام صبغه ای ضدغربی و ضدآمریکایی یافته بودند. به ویژه که این سلفیت سنتزی بود از افکار سیدقطب و وهابیت ابن عبدالوهابی نخستین و نه وهابیتی که عبدالعزیز تعدیل و تئوریزه کرده و به ایدئولوژی نظام حاکم بدل ساخت.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]نحوه برخورد تحقیرکننده آمریکایی ها و شخص بوش با اعراب و خاصه سعودی ها زمینه اجتماعی مناسبی برای جذب این افکار به وجود آورده بود.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]این جریان مشکلات فراوانی در جامعه سعودی ایجاد کرد. هم به لحاظ اجتماعی و سیاسی و هم به لحاظ دینی و آموزشی. انفجارهایی در ریاض و برخی شهرهای دیگر رخ داد. اگرچه دولت کوشید به آمریکا نشان دهد که همچون آنها قربانی تروریسم است؛ اما این جریان به گونه ای دیگر سیاست خارجی سعودی را متأثر ساخت.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]جنگ دوم عراق و آمریکا در 2003 اتفاق افتاد. سعودیها موافق این جنگ نبودند. از نظر آنها اوضاع با 1991 به کلی تفاوت داشت. با توجه به اوضاع شکنندۀ داخلی، خود نمی دانستند چه رخ خواهد داد مضافاً که هر نوع تغییری در عراق به مثابۀ تهدیدی علیه آنان بود. آمریکاییها می خواستند عراق را به عنوان مدل مطلوب در جهان عرب درآورند، جامعه ای باز و دموکراتیک.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]صدام سقوط کرد. در جامعه جدید شیعیان و کردها به موقعیتی نسبتاً متناسب با شأن تاریخ و جمعیتی خود دست یافتند. دموکراسی چنین ایجاب می کرد. سعودی نمی توانست به روشهای دموکراتیک اعتراض کند. بهترین بهانه قدرت یافتن شیعیان و نیز توسعه نفوذ سیاسی و مذهبی ایران بود. در این هنگام حجم عظیمی از تبلیغات دینی و سیاسی سر بر آورد که عمدتاً با ابتکار سعودی ها بود. در همین زمان است که مسئله «هلال شیعی» و بازسازی “امپراطوری فارسها” و “ظهور مجدد صفویان” مطرح می شود. در کنار این جریان تمامی میراث ضدشیعی موجود در تاریخ و فرهنگ و ادبیات غیرشیعیان دوباره زنده می شود و به صحنه می آید.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3][b]5-[/b] سقوط صدام به واقع سیاست سنتی سعودیان را در قبال مسائل منطقه ای تغییر داد. این تغییر هم به جهت حل مسائل داخلی بود. در آنجا که به گروههای برانداز سلفی راجع می شد و هم اینکه احساس می کردند در شرایط جدید نمی توانند به آن سیاست مدارای با همگان تا حد امکان و وساطت برای آرام کردن آشوب های تهدیدکننده، ادامه دهد. سیاست و لحن ایران در نیمۀ دوم قرن حاضر این جریان را تشدید می کرد.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]برای نمونه سعودی در عراق در کنار و بلکه در پشت زرقاوی و تمامی سازمانهای تروریستی ای که با مردمان عادی می جنگدیدند، قرار گرفت. هدف این بود که دموکراسی عراقی که به عنوانی ایده آل آمریکایی ها بود، به شکست کشانده شود.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]شکست این تجربه به معنای شکست تمامی طرحهایی که به دنبال دمکراتیزه کردن کشورهای عربی بود. حال مسئله این بود که چگونه باید این تجربه ناموفق شود؟ با توجه به ساختار اجتماعی عراق و اصولاً منطقۀ عربی از نظر آنها بهترین عامل، راه اندازی جنگ طائفی بود.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]حال این جنگ در کشوری چون عراق که شیعیان و اهل سنت آن پیوسته در کنار یکدیگر زیسته اند و با یکدیگر معاشرت و مزاوجت داشته اند چگونه می باید ایجاد شود؟ از طریق نامسلمان جلوه دادن شیعیان، عجم و ایرانی جلوه دادن شیعیان عراق و به طور کلی تمامی شیعیان، ترسانیدن افکارعمومی از ایران و خطر ایران و مسائلی دیگر از این دست. تا بدین وسیله پتانسیل ناراضی سلفی داخلی به خارج صادر شود و افکار عمومی منطقه در کنار سعودی در رقابتش با ایران قرار گیرد.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]به مرور زمان عربستان در قبال عراق سیاست خصمانه تری در پیش گرفت. قتل عام وسیع مردمان عادی توسط افراد انتحاری و ماشین های بمب گذاری شده بیشتر شد و هزاران زن و کودک و پیر و جوان طعمه آن شدند. این انفجارها بعدها به مساجدها و حسینیه ها و حتی حرم مطهر عسکریین رسید و مسئله تا بدانجا پیش رفت که محکومان جنایی و زندانیان خطرناک را در مرز عراق و سعودی رها می کردند تا به هر جنایتی دست یازند.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]در این میان بهار عربی اتفاق افتاد سعودیها به حداکثر کوشیدند تا مانع سقوط مبارک و پس از او جانشینش عمر سلیمان شوند اما نتوانستند. جامعه سعودی در ماههای اول تحت تأثیر این جریان قرار گرفت. در آن ایام فیلمی از شبکه های اجتماعی پخش شد که زنی سعودی را نشان می داد که از سفیر عربستان در قاهره می خواهد به او کمک کند تا سریعتر قاهره را ترک کند. در آن هنگام قاهره به دلیل قیام مردم علیه مبارک اوضاع آشفتهای داشت. اما سفیر با بی اعتنایی به او می گوید که نمی تواند کاری انجام دهد. نمایش این فیلم در آن دوران اعتراض جوانان را بدان دلیل که سفیر از درخواست یک شهروند سعودی بی تفاوت گذشته بود، برانگیخت. تا آنجا که رژیم مجبور شد سفیر را تغییر دهد. علیرغم آنکه سفیر از شخصیت های معروف بود.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]مدتی بعد سعودیها تصمیم گرفتند از حالت انفعالی و تماشاگر درآیند. باز هم بهترین وسیله، دمیدن به نفرت طائفی بود. اوضاع ناآرام سوریه آنها را به دخالت تشویق کرد و به ناگهان انبوهی از فتاوای عالمان رسمی مبنی بر ضرورت و بلکه وجوب مبارزه با نظام «علوی» و «نصیری» حاکم به صحنه آمد و کوشید از تمامی داوطلبان چه سعودی و چه غیرسعودی مایل به جنگ با رژیم سوریه، به عناوین مختلف حمایت کند. مبالغ کلانی در اختیار امامان مساجد و مراکز اسلامی این کشور قرار داد.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]از این گذشته سعودیها میدان داران اصلی ائتلاف های مختلف منطقه ای و بین المللی برای کمک به معارضان سوری بودند. بعضاً این تلاش های دیپلماتیک و کمکهای سخاوتمندانه آنها بود که غربیان را به اقدام علیه سوریه تشویق میکرد و به گفته برژینسکی این سعودی و قطر بود که آمریکا را به صحنه سوریه وارد کردند.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3][b]6-[/b] مهم در اینجا تغییر رویکرد سیاسی سعودی است. یک دهه است که از عمر این تغییر میگذرد و روندی کند و البته پیش رونده داشته است و انصرافش از پذیرفتن عضویت شورای امنیت، اوج آن است. کشوری که پیوسته می کوشید رفتاری هماهنگ با سیاست قدرتهای غربی داشته باشد و تا حد ممکن سیاستی انفعالی و بعضا نظاره گر در قبال مسائل منطقه ای اتخاذ کند و سیاست هایش را به طور غیرمستقیم اعمال نماید هم اکنون به گونه ای کاملا متفاوت عمل می کند.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]البته تأیید ضمنی همزمان نماینده فرانسه در سازمان ملل از اقدام سعودی این شائبه را ایجاد می کند که این اقدام با هماهنگی حداقل پاره ای از قدرتهای بزرگ انجام شده است اما به هر حال این اقدام نوعی عدول از سیاستهای سنتی قبلی است.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]مطمئناً این تغییر دلایل دیگری نیز داشته است که یکی از مهمترین هایش تغییر رهبران این کشور است. تربیت، اخلاق و فرهنگ سیاسی فرزندان بلافصل عبدالعزیز ایجاب می کرد که آنها در چارچوب همان سیاستهای سنتی عمل کنند. از سعود و فیصل گرفته تا خالد و فهد و شخص ملک عبدالله. اما نسل دوم در فضایی متفاوت رشد یافته و تنفس می کند. اگر چه شخصیتهای موثر موجود خاندان سعودی همچون بندر و سعود الفیصل و فرزندان نایف هم اکنون افرادی کم و بیش سالخورده هستند اما فضای ذهنی و تربیتی شان به طور مشخصی با فرزندان اصلی متفاوت است.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]درست است که ملک عبدالله هنوز زنده است اما به دلیل کهولت و کسالت او بیشتر به مثابه قدرت سمبولیک حضور دارد و قدرت واقعی در دست نسل دومی هاست و عجیب اینجاست که این نسل و به ویژه وزیر خارجه که بیش از سه دهه است که در چارچوب سیاست سنتی عمل کرده، به سرعت سیاست خارجی را دگرگون ساخته است. و البته حضور کمرنگ آمریکایی ها در منطقه و تمایل شان به اتخاذ سیاستی انقباضی در سیاست خارجی را هم در این میان سهمی است.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]تا آنجا که مسئله به ما مربوط می شود اینکه اتخاذ سیاست طائفی و تفرقه افکنانه و به تعبیر خودشان “ضدعجمی” در رأس سیاستهای منطقه ای سعودی ها خواهد بود. مضافاً آنکه سیاست خارجی آن به سیاستی امنیتی و بلکه کاملاً امنیتی، تغییر خواهد یافت و متأسفانه چنین شده است. این ایجاب می کند که شخصیتهای عمیقاً ضدایرانی و ضدشیعی قدرت بیشتری یابند و بلکه تمامی قدرت را قبضه کنند. در کنار این جریان تمامی کسانی که به تفاهم و تعامل و همکاری مایل هستند، منزوی می شوند. به احتمال فراوان اوضاع در بحرین و عراق سخت تر خواهد شد. این جریان گفتگوی با سعودیها را نیز سخت تر خواهد کرد.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]پیش بینی اینکه واکنش آمریکایی ها به این نوع ناسازگاری سعودیها چه خواهد بود، دشوار است. اما مشکل می توان گفت که آنها در آینده عکس العملی نشان ندهند و بعیدتر این است که سعودیها قدرت مقابله با عکس العمل آمریکایی ها را داشته باشند. همان مشکلی که رژیم شاه در سالهای آخر سلطنت اش با آن مواجه شد و بهایش را پرداخت.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]در این میان رابطه ایران و غرب و آمریکا می تواند از این زاویه نیز نگریسته و باز تعریف شده و اگر چنین شود، حتی به صورت جزیی و موردی، باز هم ژئوپولیتیک کل منطقه را تحت تأثیر قرار خواهد داد. جریانی که سعودیها از آن وحشت دارند اما خود زمینه تحقق آن را فراهم کرده اند.[/size][/size][/font] [url="http://www.khabaronline.ir/detail/318911"]پیوند[/url]

از این بشر دوپا بخاری بلند نمیشه تا بوده از اول خلقت همین بوده برام واقعا جای سواله که چرا خدا کاری نمیکنه ، تا کی باید شاهد این همه ظلم و جنایت روی زمین باشیم .

دوست گرامی لطفا تصاویر رو به گالری منتقل کنید ، در صورت نداشتن اکانت گالری سایت لینک تصاویر رو بگذارید .

[center][img] http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/1_0_547.jpg[/img][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/2_0_547.jpg[/img][/center] [center][img] http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/4_0_547.jpg[/img][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/5_0_547.jpg[/img][/center] [center][img] http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/7_0_547.jpg[/img][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/8_0_547.jpg[/img][/center] [center][img] http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/10_0_547.jpg[/img][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/9_0_547_28129.jpg[/img][/center] [center][img] http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/11_0_547.jpg[/img][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/12_0_547.jpg[/img][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/13_0_547.jpg[/img][/center] [b]مشخصات[/b] [b]Mainboard:Asus sabertooth x79[/b] [b]CPU: Intel i7 3820[/b] [b]GPU: Zotac 660Ti[/b] [b]PSU: Corsair AX850[/b] [b]RAM: Corsair Vengeance (Olive Green) 16GB[/b] [b]Cooling: Corsair H80i[/b] [b]SSD: Adata 512GB[/b] [b]HDD: WD 1TB[/b] [b]DVD: ASUS[/b]

[quote name='oldmagina' timestamp='1382388245' post='345097'] سی پی یوش فن نداره ؟ [/quote] سی پی یو توسط سیستم واتر کولر ( خنک کننده ابی ) خنک میشه .

قطار تشدید تحریم‌های ایران همچنان از غرب به سمت شرق حرکت می‌کند. قریب به شش ماه است که تحریم‌های اقتصادی از سوی شورای امنیت، کنگره ایالات متحده و اتحادیه اروپا بر ایران تحمیل شده است. بسیاری از تحلیل‌گران اقتصادی اعتقاد دارند که دلیل عدم بازخورد مثبت این تحریم‌ها، عدم همراهی کشورهای آسیایی با غرب در این تحریم‌ها است. روسیه و چین در شورای امنیت رای به قطعنامه چهارم علیه برنامه هسته‌ای ایران دادند اما در عمل تنها همراهی روس‌ها با تحریم‌ها، عدم تحویل دادن موشک‌های اس سیصد به تهران بود. پکن هم به صراحت اعلام کرد که تنها تحریم‌های تصویب شده از کانال شورای امنیت محور تصمیم گیری‌های ما هستند و قرار نیست که چین در قامت قدرتی آسیایی از تحریم‌های کنگره امریکا یا اتحادیه اروپا تبعیت کند. در خیل کشورهای آسیایی هم کره جنوبی و ژاپن تا اندازه ای با تحریم‌ها کنار آمدند و در مقام انتخاب میان ایران و ایالات متحده، گزینه دوم را برگزیدند. امارات متحده عربی هم که بیشترین حجم تجارت را با تهران دارد و بسیاری آن را بازار اقتصادی ایران می‌دانند تا اندازه‌ای فعالیت‌های مالی تهران را در این کشور عربی کوچک حاشیه خلیج فارس به حالت تعلیق در آورده است. در آسیای میانه هم فشار بر پاکستان و هند برای تشدید تحریم‌ها بسیار بود. انتقال خطوط گازی ایران و توافقنامه ای که در همین خصوص با دهلی نو امضا شده در حقیقت خاری به چشم کاخ سفیدنشین‌هایی است که تاکید دارند تحریم‌ها باید نفس گیر باشند. این روزها زمزمه تشدید تحریم‌ها از سوی ایالات متحده بسیار به گوش می‌رسد. آن هم در فاصله زمانی نشست ژنو تا نشست استانبول. دو نشستی که غرب یک سال انتظار آن را کشید. با این همه تند و تیزهای آمریکایی اعتقاد دارند که باید ماشه تحریم‌ها را همین حالا کشید. غربی‌ها نشست ژنو را برای خروج پرونده هسته‌ای ایران از بحران الزامی‌می‌دانند اما نه مکفی. بسیاری از امریکایی‌ها هم ادعا می‌کنند که هیات ایرانی در این نشست تنها به خرید زمان بیشتر ادامه داد. همین طیف انتخاب استانبول به عنوان میزبان بعدی را موفقیتی برای تهران می‌دانند که همواره بر لزوم حضور ترکیه در این مذاکرات اصرار داشت. آمریکایی‌ها ادعا می‌کنند که پیش نویس تحریم‌های جدید علیه ایران را تا پیش از نشست استانبول مهیا خواهند کرد. شاید بر همین اساس است که دهلی نو هم به پیشواز این تحریم‌ها می‌رود. این بار بانک ذخیره ارزی هندوستان نام ایران را در لیست سیاه خود قرار داده است. رئیس این بانک در بیانیه ای در این خصوص تاکید کرد که تمامی ‌حساب‌های تجاری و دولتی ایران در این بانک که در حقیقت واسطه ای میان تهران و غرب در روزهای تحریم است باید مورد بازبینی و اعمال محدودیت قرار گیرد. هفته گذشته هم بانک مرکزی هندوستان محدودیت‌های مالی و مالیات‌هایی را بر صادرات و واردات نفت و گاز از و به ایران اعمال کرد. دهلی نو در حالی این موضع سخت را در مقابل تهران اتخاذ می‌کند که ايران پس از عربستان سعودی دومین تامین کننده نفت هند است. دهلی نو اصرار دارد که با توجه به مورد تحریم واقع شدن تهران، تمامی ‌مراوه ده‌های مالی ایران باید خارج از اتحادیه نقل و انتقال مالی آسیایی باشد. ایران سومین صادر کننده محصولات نفتی و گازی خام است. حجم بالایی از مراوده‌های اقتصادی ایران هم از طریق صادرات می‌گذرد. از زمان آغاز تحریم‌ها، بانک‌های غربی یک جانبه نقل و انتقال‌های مالی تهران را متوقف و ممنوع اعلام کرده اند و هم زمان آسیایی‌ها هم به نوعی با غرب در این مسیر همراهی می‌کنند. اتحادیه نقل و انتقال‌های آسیایی بلوکی بانکی است که برای سهولت در مراوده‌های ارزی میان چند کشور امضا شده است. ایران، هند، پاکستان، بنگلادش، هندوستان، مالدیو، میانمار، سریلانکا و نپال از اعضای این اتحادیه هستند. هندی‌ها اصرار دارند که تهران به دلیل تحریم‌های بین المللی باید فعالیت خود را در دایره این بلوک هم محدود کند. هندوستان در حالی بازی اقتصادی را بر تهران سخت تر می‌کند که بسیاری از تحلیل گران سفر باراک اوباما رئیس جمهوری ایالات متحده به این کشور را بی تاثیر بر این موضع گیری نمی‌دانند. در دو سال نخست حضور باراک اوباما در قدرت، هند آنچنان که باید و شاید در مرکز توجهات کاخ سفید قرار نگرفته بود. همین مساله دلخوری هندی‌هایی را به دنبال داشت که در هشت سال ریاست جمهوری جورج بوش بسیار مورد الطاف کاخ سفید قرار گرفته بودند. همزمان با بالا گرفتن بحث تحریم‌ها و انزوای ایران بود که باراک اوباما متوجه شد هند در قامت شریک استراتژیک واشنگتن می‌تواند بهترین گزینه برای تشدید فشارها بر ایران باشد. مانموهان سینگ، نخست وزیر هند با تشریفات به واشنگتن دعوت شد و ضیافت شامی ‌به افتخار حضور وی در کاخ سفید برگزار شد. قریب به دو ماه پیش هم که چهل و چهارمین رئیس جمهوری آمریکا راه آسیا را در پیش گرفت، دهلی نو اصلی ترین میزبان او بود. اوباما در این سفر حمایت همه جانبه کاخ سفید از عضویت دائم هند در شورای امنیت را سوغاتی برای هندی‌ها آورد. بسیاری همین حمایت اوباما و سخنان تند و تیز مقام‌های آمریکایی در خصوص پاکستان که رقیب دیرینه هندی‌ها است را فتح الباب همراهی هند با غرب در تحریم‌های ایران می‌دانند. [color=blue]به نقل از سایت دیپلماسی [/color] دو کشور هندوستان و روسیه بنا گذاشته‌اند که طی آن هر ساله رؤسای‌جمهور هر کشور دید و بازدیدی از کشور دیگر انجام دهند. ‌روسیه در چند سال اخیر نگاهی جدی‌تر به هند داشته است چه اینکه هند بزرگ‌‌ترین کشور جنوب آسیا و دومین کشور پرجمعیت‌ و مهم‌‌ترین قدرت منطقه‌ای در حوزه اقیانوس هند است. گذشته از این با برخورداری از پتانسیل پذیرفته شده در جمع صاحبان قدرت هسته‌ای و احتمال عضویت در شورای امنیت موقعیت کاملا جدیدی در صحنه بین‌المللی به دست آورده و وزن و اعتبار آن در تعاملات جدید روابط بین‌الملل غیرقابل انکار است. روسیه و هند هر چند در دوران جنگ سرد روابطی راهبردی با همدیگر داشتند اما فرو پاشی شوروی تا حدودی بر کاهش روابط بین این دو تأثیر گذاشت اما در سال‌های گذشته روابط به طور فزاینده‌ای افزایش یافته و کرملین و دهلی‌نو هر یک می‌کوشند تا در پرتو تحولات جدید بیشترین استفاده را از این روابط داشته باشند. از آنجا که هدف اصلی هند در استراتژی نظامی، مهار تهدیدات چین، حفظ برتری استراتژیک بر پاکستان، تبدیل شدن به یک قدرت برتر دریایی و استفاده از توان تکنولوژیکی در اقیانوس هند است و به تداوم روابط استراتژیک وراهبردی به ویژه در بخش نظامی با روسیه می‌اندیشد. روسیه مایل است ضمن حفظ دوستی با چین، از راه تقویت نظامی هند، به تعادل پایدار‌تر قدرت در آسیا یاری دهد و جدا از صادرات ده‌ها میلیارد دلاری خود به هند (با توجه به اینکه هند با دارا بودن سومین ارتش، چهارمین نیروی هوایی و پنجمین نیروی دریایی بزرگ و یکی از بزرگ‌‌ترین خریداران سلاح است) از توان این کشور در انجام پروژه‌های مشترک (تفاهمنامه ساخت جنگنده‌های نسل پنجم و…) نیز استفاده کند. جدا از این روسیه بر این باور است هر چند روابط کشورش با چین اهمیت خاصی دارد، اما هر گونه تعلل در گسترش رابطه همه‌جانبه با هند عملاً به تقویت روابط دهلی با واشنگتن کمک می‌کند به ویژه اینکه روابط دهلی و امریکا همواره در دهه گذشته رو به پیشرفت بوده است. گذشته از روابط نظامی روسیه تلاش می‌کند تا نقشی مهم در روابط هسته‌ای با هند داشته باشد در این حال با توجه به اینکه دهلی نو به حداقل ۱۰۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری برای توسعه انرژی هسته‌ای خود طی ۲۰ سال آینده نیاز دارد روسیه می‌کوشد تا سهمی متناسب از پروژه‌های هسته‌ای هند در اختیار گیرد در این حال باید توجه داشت که روسیه از آن می‌هراسد که مشارکت روبه گسترش و راهبردی‌ای که در سال‌های اخیر بر روابط دهلی‌نو و مسکو حاکم بوده به تدریج کمرنگ‌تر شود بنابراین در سال‌های اخیر همواره تلاش کرده به دهلی از منظری تازه نظر داشته باشد. [color=blue]به نقل از سایت جوان [/color]

[size=3][color=#0000ff][b]پیامدهای ابر قدرتی با بدهی های تمام نشدنی ..[/b][/color][/size] [color=#800080]اقتصاد آمریکا در بحران بدهی فزاینده ای فرورفته است که بیش از هر زمان دیگری جایگاه اقتصادی و مالی این کشور را در جهان تضعیف نموده است. این بدهی ها اکنون به مرز ۱۷ تریلیون دلار رسیده است. افزایش بدهی دولت آمریکا دولت آمریکا باعث شده تا موسسه بین المللی رتبه بندی “استاندارد-اند-پور” در آخرین بررسی های خود، باز هم چشم انداز اعتباری آمریکا را کاهش دهد و صندوق بین المللی پول نیز تایید کرده که این موسسه دلایل قانع کننده ای را جهت ترسیم چشم اندازی منفی برای اعتبارات آمریکا ارائه کرده است.[/color] [font=tahoma][size=2][size=3]سیاست های نادرست اقتصادی، تامین هزینه های سیاست های جنگ طلبانه و به تبع آن گرفتن وام با بهره بالا از نهادهای و اشخاص نامشخص در اقتصاد آمریکا، تزریق بدون پشتوانه دلار به بازار، این کشور را بیش از پیش به ورطه نابودی کشاند و بر خلاف ژست سردمداران آمریکایی که از پایان دوره رکود و فشار اقتصادی خبر می دهند، واقعیت نشان از فشار بیشتر اقتصادی بر مردم این کشور به ویژه بر اقشار ضعیف تر دارد.نخستین لایه از بدهی دولتی آمریکا که بدهی دولت فدرال است، تقریبا با کل تولید ناخالص داخلی این کشور برابری می کند و به ۹۴ درصد از آن رسیده که این رقم از سال ۱۹۴۶ تاکنون در این کشور بی سابقه است.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]اما ترکیب هر سه لایه بدهی شامل فدرال، ایالتی و داخلی در آمریکا به ۱۲۴ درصد تولید ناخالص داخلی این کشور می رسد که در طول تاریخ این کشور بی سابقه است. این در حالی است که آمریکا در حال حاضر به فضای پیچیده سیاسی دچار شده که در آن کاهش بدهی و کسری بودجه بسیار دشوار به نظر می رسد. از طرفی نیز، آمریکا بر خلاف ژاپن به منابع مالی خارجی وابسته بوده و اعتبارات خارجی هنگفتی دریافت کرده است. ضمن این که تراز مالی بخش خصوصی در اقتصاد آمریکا بسیار متزلزل جلوه می نماید و احتمال می رود دولت آمریکا بدهکاری های معوقه دیگری نیز در این بخش داشته باشد[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]۱) [b][color=#800080] ابعاد[/color][/b][/size][/size][/font] [font=tahoma][size=3]۱-۱٫ [/size][/font][color=#0000FF][font=tahoma][size=3]خارجی[/size][/font][/color] [font=tahoma][size=2][size=3]در ذیل نگاهی به آمار و ارقام بدهی دولت آمریکا به کشورهای مختلف جهان می اندازیم.[/size][/size][/font] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/1~3.jpg[/img] [font=tahoma][size=3]همانطور که در جدول فوق مشاهده می شود کشور چین بستانکار اصلی بدهی های آمریکاست. چین کشوری است که از بالاترین مبادلات تجاری با آمریکا برخوردار است و لذا بحران بدهی دولت آمریکا بیشترین لطمه را به اقتصاد چشم بادامی ها وارد خواهد نمود. در قسمت بعد به پیامدهای این بدهی ها خواهیم پرداخت.[/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]۱-۲ [/size][/size][/font][color=#0000ff]داخلی[/color] [font=tahoma][size=2][size=3]علاوه بر رقم نجومی بدهی دولت آمریکا به کشورهای مختلف جهان ، واشنگتن نزدیک با ۱۰۰ میلیارد دلار به شهروندان خویش بدهکار است. بالاترین نرخ بدهی دولت آمریکا مربوط به مزایای تأمین اجتماعی و سپس حقوق کارکنان دولت است. در جدول ذیل کم و کیف بدهی ها دولت آمریکا آورده شده است.[/size][/size][/font] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/3~3.jpg[/img] [font=tahoma][size=3]علاوه بر این آمریکا نزدیک به ۷۰ تریلیون دلار بدهی های متراکم گزارش نشده دارد یعنی نزدیک به ۶ برابر بدهی های رسمی که توسط این کشور اعلام می شود.[/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]۲ [color=#800080][b]پیامدها[/b][/color][/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]بدهی های سرسام آور دولت آمریکا که محصول جنگ طلبی و سیاست های نادرست این کشور در دو سطح داخلی و خارجی است پیامدهای گوناگونی را در برخواهد داشت. در واقع از آنجا دلار آمریکا به عنوان ارز بین المللی به وضعیت اقتصادی این کشور بستگی دارد سقوط ارزش دلار خود بخود اثرات منفی بر اقتصاد جهانی خواهد گذاشت. در ذیل پیامدهای اقتصادی و سیاسی این بحران را مورد مداقه قرار می دهیم.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]۲-۱ [/size][/size][/font]ا[color=#0000ff]قتصادی[/color] [font=tahoma][size=2][size=3]پیامدهای منفی سیاست های امپریالیستی ایالات متحده و بحران بدهی ناشی از آن را می توان در دو سطح بین المللی و داخلی مورد بازبینی قرار داد.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]۲-۱-۱ [color=#800000]صدمه به اقتصاد کشورهای درحال رشد[/color][/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]از جمله مهم ترین این کشورها، چین است که بشدت نگران بدهی ها آمریکا و عدم توان بازپرداخت آن از سوی آمریکاست.. اگردولت آمریکا به راه حلی دست نیابد، ارزش دلار به شدت سقوط خواهد کرد و این درحالیست که چین ۳ هزار و ۵۰۰ میلیارد دلار ذخیره ارزی دارد و اگر ارزش دلار سقوط کند، ارزش دارایی‌های چین کمتر می‌شود.اگر اوضاع اقتصادی در آمریکا وخیم‌تر شود، میزان صادرات چین به آمریکا ممکن است افت شدید نشان دهد، زیرا شاهد کند شدن میزان مصرف در آمریکا در دراز مدت خواهیم بود و این مسئله‌ای است که چین به شدت نگران آن شده است. در حقیقت چین پس از آمریکا که دچار مشکلات متعدد ناشی از این بحران های اقتصادی است بیشترین آسیب را خواهد دید.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]۲-۱-۲ [color=#800000]رکود و ورشکستگی اقتصاد آمریکا[/color][/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]اگر چه ممکن است در کوتاه مدت آثار این بحران بدهی بر زندگی مردم خود را نشان ندهد اما در بلند مدت آثار آن قطعاً دامنگیر وضعیت معیشت مردم آمریکا خواهدشد. چرا که با ادامه این روند طلبکاران و سهام داران سود بیشتری را برای تضمین بازپرداخت وامی که داده اند طلب می کنند واین به معنای رکود اقتصادی و سرعت کند رشد اقتصادی در این کشور است.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]۲-۲[color=#0000ff] [/color][/size][/size][/font][color=#0000ff]سیاسی[/color] [font=tahoma][size=2][size=3]پیامدهای سیاسی بدهی های فزاینده اقتصاد آمریکا را می توان در دو سطح داخلی و خارجی مورد بررسی قرار داد.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]۲-۲-۱ [color=#800000]افول جایگاه آمریکا در نظام بین الملل[/color][/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]بدهی های دولت آمریکا اقتصاد این کشور را که وزنه اصلی قدرت واشنگتن در جهان است را در آستانه ورشکستگی قرار داده است. به عبارت دیگر امروز آنچه امروز باعث شده تا ایالات متحده به بی مهابا در عراق و افغانستان دست به عملیات نظامی بزند پشتگرمی به اقتصادی است که امروز در اثر تحولات یک دهه اخیر زمزمه های ورشکستگی و رکود شدید آن به گوش برسد. این شرایط باعث شده تا قدرت های نوظهوری مانند روسیه و چین که در تلاش برای تغییر ساختار نظام بین الملل و به زیر کشاندن آمریکا هستند، این فرصت را فرصتی برای بازسازی جهانی عاری از آمریکا تلقی کنند. برای مثال خبرگزاری رسمی چین شین هوا اعلام کرد:[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]« [i]در حالی که سیاستمداران آمریکایی برای دستیابی به توافقی پایدار به منظور ازسرگیری عادی فعالیت نهادهای دولتی با شکست مواجه شده اند ،‌ شاید اکنون لحظه خوبی برای آغاز ساختن جهانی عاری از آمریکا باشد.»[/i][/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]امروز این تلقی از دولت آمریکا در جهان وجود دارد که واشنگتن از ابرقدرتی خویش سؤاستفاده نموده است . چه اینکه چینی ها معتقدندواشنگتن به جای این که با مسئولیت پذیری به وظایف خود بپردازد از موقعیت ابرقدرت بودنش سوء‌ استفاده کرد.آمریکا با انتقال ریسکهای نظام مالی خود به خارج از این کشور و به راه انداختن جنگهای غیرموجه تحت عناوین دروغین ،‌ هرج و مرج را در جهان افزایش داده است.در این شرایط می توان در انتظار تغییرات نوینی در عرصه نظام بین الملل بود. شرایطی که طی آن جایگاه اقتصادی آمریکا بیش از هرزمان دیگری افول نموده جهان تک قطبی به رهبری آمریکا جای خود را به نظامی که در آن چندین قدرت عمده ظهور نموده اند داد. در واقع افول جایگاه اقتصادی آمریکا به طور مستقیم بر جایگاه سیاسی و اعتبار این کشور در جهان تأثیر خواهد گذاشت و نظم فعلی بین المللی را دستخوش دگرگونی خواهد نمود.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]۲-۲-۲[color=#800000] افزایش فقر و نارضایتی اجتماعی[/color][/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]در سطح داخلی کارشناسان اقتصادی معتقدند زمانی که بازپرداخت سود وام نزدیک به ۱۲درصد تولید ناخالص داخلی برسد این نشان از غوطه ور شدن این کشور در بدهی خود است. بدهی های دولت آمریکا از ۲تریلیون دلار در اواسط دهه ۱۹۸۰به ۱۷تریلیون دلار امروز رسید که سهم آن از تولید ناخالص ملی از ۵۵درصد در آن زمان به بیش از ۱۰۰درصد بالغ شده است. آنچه این کارشناسان به آن باوردارند این مسئه است که دولت آمریکا توان پرداخت این حجم از بدهی را ندارد.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]امروزسهم بدهکاری هر شهروند آمریکایی بیش از ۱۸۸هزار دلار تخمین زده می شود، سهم بدهکاری هر خانواده آمریکایی به طور متوسط ۷۴۹۲۰۸ دلار برآورد می شود. این میزان بدهی علی القاعده به گسترش فقر و به طبع آن نارضایتی عمومی از دولت این کشور منجر خواهد شد. در واقع مردم مجبور خواهند بود بخش قابل توجه ای از درآمد خویش را صرف پرداخت این بدهی ها نمایند و در میان اقشار کم درآمد و دهک های پایین اقتصادی این کشور بیشترین لطمه را خواهند دید.[/size][/size][/font] [font=tahoma][size=2][color=#800080][size=3][b]جمع بندی[/b][/size][/color][/size][/font] [font=tahoma][size=2][size=3]بحران تعطیلی و چالش های سیاسی دولت آمریکا باعث شده تا اقتصاد این کشور بیش از پیش در معرض شکست و ورشکستگی قرار بگیرد. بدهی های دولت آمریکا که در نتیجه سیاست های نادرست کاخ سفید افزایش سرسام آوری داشته است، آثار و پیامدهای مختلف و متعددی را چه در سطح بین المللی و چه در سطح خارجی از خود بجای خواهد گذاشت که آینده قدرت و جایگاه این کشور را بیش از پیش تیر وتار خواهد نمود.[/size][/size][/font] [size=3][b]پژوهشکده مطالعات راهبردی/ داوود کریمی‌پور[/b][/size]

[size=3][font=tahoma][color=#800080]هم اکنون هند بزرگترین وارد کننده تسلیحات در جهان است و به نظر می‌آید این مقام را در سال‌ها و حتی دهه‌های آتی همچنان حفظ خواهد کرد. هند از دیر باز بزرگترین مشتری تسلیحات روسی بوده است. روسیه نه فقط در فروش سلاح به هند نقش اساسی داشته و اصلی‌ترین تامین کننده نیازهای تسلیحاتی دهلی نو بوده بلکه نقش بسیار مهمی در انتقال تکنولوژی نظامی به هند داشته است.[/color][/font] [font=tahoma]با خاتمه جنگ سرد و بهبود روابط میان هند و آمریکا تمایل واشنگتن برای گرم‌تر کردن روابط خود با دهلی نو افزایش یافت. برای بررسی موضوع کاهش نقش روسیه در رقابت با آمریکا بر سر بازار تسلیحاتی هند، یادداشتی به قلم جناب آقای امین پرتو، دانشجوی دکتری علوم سیاسی دانشگاه تهران در ادامه آورده می‌شود که از نظر می‌گذرد.ستون فقرات نیروهای هوایی، دریایی و زمینی هند را تسلیحات روسی تشکیل می‌داده‌اند. علی رغم آنکه دست هند برای خرید تسلیحات از کشورهای غربی باز بوده است اما تمایل هند به خرید سلاح از روسیه همچنان نیرومند باقی مانده است.[/font] [font=tahoma]در حالی که خرید هواپیماهای جنگی مانند میراژ-۲۰۰۰، جاگوار ،سی هاریر و هاوک و موشک‌های ضدتانک میلان یا ناوهای جنگی از فرانسه و بریتانیا در گذشته انجام گرفته و با قرار داد ۲۰ میلیارد دلاری خرید رافال از فرانسه در سال جاری تاکنون ادامه یافته است، اما روسیه جایگاه ویژه خود را در بازار بزرگ تسلیحاتی هند حفظ کرده است. میگ-۲۱ و میگ-۲۷ که از چند دهه پیش در خدمت باقی مانده‌اند در کنار سوخو-۳۰ که قرار است تعدادش در نیروی هوایی هند به ۲۷۰ فروند برسد و میگ-۲۹ کا (نسخه ناونشین میگ-۲۹ برای ناوهواپیمابر هند) همچنان به خدمت ادامه می‌دهند. هلی کوپترهای میل و کاموف، هواپیماهای آنتونوف و ایلیوشین، تانک‌های تی-۷۲ و تی-۹۰، انواع و اقسام زره پوش، موشک‌های ضدتانک، تسلیحات ضدهوایی، ناوچه و ناوشکن و زیردریایی؛ خلاصه می‌توان گفت روسیه کمتر چیزی را از هند دریغ کرده است: از زیردریایی اتمی تا ناو هواپیمابر و از برنامه تولید جنگنده بمب افکن‌های استیلت نسل پنج پاک فا (موسوم با سوخو تی ۵۰) تا انواع و اقسام موشک‌های کروز.[/font] [font=tahoma]روسیه نه فقط در فروش سلاح به هند نقش اساسی داشته و اصلی‌ترین تامین کننده نیازهای تسلیحاتی دهلی نو بوده بلکه نقش بسیار مهمی در انتقال تکنولوژی نظامی به هند داشته است. با این حال، با خاتمه جنگ سرد و بهبود روابط میان هند و آمریکا، تمایل واشنگتن برای گرم‌تر کردن روابط خود با دهلی نو، تزلزل در جایگاه پاکستان، افزایش هرچه بیشتر اهمیت اقتصادی و سیاسی هند در جهان و نیز نگاه آمریکا به هند، به عنوان یک موازنه کننده در برابر قدرت فزاینده چین، دست به دست هم داد تا روابط هند و آمریکا به سرعت به عرصه نظامی نیز کشانده شود. در چند سال گذشته هند مشتاقانه به دنبال خرید سلاح از آمریکا بوده است. اگرچه همچنان حجم عظیم خریدهای تسلیحاتی هند از روسیه، فرانسه، اسرائیل و بریتانیا بوده است، اما اشتهای سیری ناپذیر دهلی نو به خرید سلاح چنان بالا بوده است که شرکت‌های آمریکایی هم توانسته‌اند به سود سرشاری از معامله سلاح با دهلی نو دست یابند.[/font] [font=tahoma][color=#800080][b]جایگزینی تسلیحات روسی با تسلیحات آمریکایی[/b][/color][/font] [font=tahoma]نکته‌ای که از دید دولت و شرکت‌های نظامی روسی دور نمانده است آن است که دهلی نو در مواردی که به همکاری نظامی با آمریکا پرداخته است، شرکت‌ها و محصولات روسی را نادیده گرفته و یا حذف کرده است. هند در مناقصات تسلیحاتی که شرکت‌های آمریکایی پیروز آن بوده‌‌اند کوشیده است تا تجهیزات روسی خود را با تجهیزات آمریکایی جایگزین کند. جایگزینی که گرچه بسیار گران تر است اما دهلی با پذیرش آن، روسیه را در تنگنای حذف از بخش بزرگی از بازار تسلیحاتی هند قرار داده است. روسیه در سال‌های گذشته در موارد زیر بازار تسلیحاتی هند را به نفع آمریکا از دست داده است:[/font] [font=tahoma][b]۱-[/b] شکست میل ۲۸ از آپاچی: هند قصد داشت تا هلی کوپترهای تهاجمی روسی قدیمی میل-۲۴ خود را با ۲۲ فروند هلی کوپتر جدید جایگزین کند. در رقابت میان هلی‌کوپترهای مختلف هند به جای دو مدل پیشنهادی روسیه یعنی میل-۲۸ و کاموف-۵۲ هلی کوپتر آمریکایی آپاچی را انتخاب کرد. ارزش قرارداد خرید ۲۲ آپاچی برای هند نزدیک به ۱.۵ میلیارد دلار تخمین زده می‌شود.[/font] [font=tahoma][b]۲-[/b] شکست میل ۲۶ از شینوک: هند تصمیم به جایگزینی هلی کوپترهای ترابری سنگین میل-۲۶ خود داشت. میل-۲۶ بزرگترین هلی‌کوپتر دنیا است و می‌توان گفت از نظر مقدورات پروازی و قیمت در مرتبه‌ای بسیار برتر از شینوک قراردارد تا آنجا که تنها هلی‌کوپتری بود که می‌توانست شینوک‌های آمریکایی خراب شده در کوه‌های افغانستان را به پایگاه‌های تعمیراتی انتقال دهد. اما هند با کمال تعجب ۱۵ فروند شینوک را به ارزش قریب به یک میلیارد دلار به آمریکا سفارش داد.[/font] [font=tahoma][b]۳-[/b] شکست توپولف ۱۴۲ از پی-۸: برای مدت‌ها ناوگان ضد زیردریایی هند از هوپیماهای ضد زیردریایی توپولوف-۱۴۲ (نسخه ضد زیردریایی بمب‌افکن راهبردی توپولوف-۹۵) تشکیل می‌شد. با این حال هند با سفارش خرید ۱۲ فروند هواپیمای پی-۸ از آمریکا، همزمان با نیروی دریایی آمریکا، تبدیل به نخستین به کار گیرنده این هواپیما گشت. ارزش این قرار داد بیش از سه میلیارد دلار تخمین زده می‌شود. هند احتمالا در آینده ۱۲ فروند دیگر از این هواپیما را سفارش خواهد داد.[/font] [font=tahoma][b]۴-[/b] پیروزی سی-۱۳۰ بر آنتونوف ۲۴: بخش بزرگی از ناوگان ترابری هوایی نظامی متوسط هند را هواپیماهای آنتونوف-۲۴ تشکیل می‌دهد و هند قصد جایگزینی این هواپیماها را داشت. انتظار روسیه خرید نسخه‌های جدیدی از هواپیماهای ترابری روسی از سوی هند بود. اما هند با سفارش خرید ۱۲ فروند هواپیمای سی-۱۳۰ جی معروف به سوپر هرکولس به ارزش بیش از ۲.۱ میلیارد دلار، انتخابی بسیار گران‌تر از هواپیماهای روسی را برگزید.[/font] [font=tahoma][b]۵-[/b] پیروزی سی-۱۷ گلوب مستر بر ایلیوشین ۷۶ : می‌توان گفت در چند دهه گذشته ایلیوشین-۷۶ گل سرسبد هواپیمایی ترابری نظامی روسیه بوده است. هند نیز این هواپیمای سنگین را با تعداد فراوان به خدمت گرفته بود. با این حال و علی‌رغم تمام شایستگی‌هایی که ایلیوشین-۷۶ و نسخه در راهش یعنی ایلیوشین-۴۷۶ داشته و دارند، هند با خرید گران قیمت ۱۰ فروند سی-۱۷ به ارزش ۴.۱ میلیارد دلار عزم خود بر خرید هرچه بیشتر سلاح از آمریکا را نشان داد.[/font][/size] [size=3][font=tahoma][b]۶-[/b] گلف استریم ۳: هند با خریدن سه فروند هواپیمای گلف استریم ۳ که به دوربین‌ها و غلاف‌های شناسایی الکترونیک مجهز هستند نیروی هوایی خود را به یک هواپیمای جاسوسی پیشرفته مجهز نموده است. از مشخصات دقیق این خرید هند از آمریکا اطلاعات چندانی در دست نیست.[/font] [font=tahoma][b]۷-[/b] استینگر در برابر استرلا: علی رغم آنکه هند تعداد زیادی موشک دوش پرتاب ضدهوایی پیشرفته سام-۱۶ را از روسیه خریداری کرده بود اما با خرید ۲۴۵ فروند موشک انداز استینگر و تعداد نامعلومی تیر موشک آن از خرید نمونه‌های جدید موشک استرلا یعنی سام-۱۸ و سام-۲۴ علی رغم آنکه استینگر بسیار گران‌تر بود، خودداری کرد.[/font][/size] [size=3][font=tahoma][b]۸- [/b]پروژه تجاس: جنگنده پیشرفته تجاس که از سوی هند در حال تولید مقدماتی و محدود است از موتورهای ساخت شرکت جنرال الکتریک آمریکا بهره می‌برد. قرار است دست کم ۲۲۰ فروند از این هواپیما برای نیروهای دفاعی هند به تولید برسد.[/font] [font=tahoma][color=#800080][b]در برابر آینده: وضعیت روسیه در برابر همکاری‌های نظامی هند با آمریکا[/b][/color][/font] [font=tahoma]روسیه فرصت‌های اقتصادی بزرگی را با حضور آمریکا در بازار نظامی و تسلیحاتی هند از دست داده است. نگاهی به جمع رقم قراردادهای نظامی میان هند و آمریکا این مسئله را به خوبی نشان می‌دهد: به جز پروژه تجاس، هند ۱۲ میلیارد دلار از آمریکا-تنها در کمتر از ۵ سال گذشته- سلاح خریده است. بخت با روسیه یار بوده که خریدهای هند از آمریکا هنوز به اقلام اساسی‌تر و سودآورتری مانند هواپیماهای جنگنده بمب افکن، کشتی‌های جنگی و زیردریایی، سیستم‌های موشکی و دفاع هوایی، تانک و خودروهای زرهی نرسیده است. هند اقدام به خرید کشتی‌‌های جنگی دسته دوم آمریکایی کرده است اما به صورتی محدود.[/font] [font=tahoma]به علاوه هند پیشنهاد آمریکا برای مشارکت در برنامه عظیم‌اف-۳۵ را مورد قبول قرار نداد. با این حال روسیه باید با نگرانی به سهم خود در آینده بازار تسلیحاتی هند بنگرد. تمایل روسیه برای عرضه میگ-۳۵ و سوخو-۳۵ به بازار هند با رقابتی که رافال برنده آن بوده و ممکن است تجاس آن را تکمیل کند به نظر می‌آید راه به جایی نبرد. هند تا پنج سال دیگر ناوگان ۱۴۰ فروندی میگ-۲۱ و ۱۰۰ فروندی میگ-۲۷ خود را با رافال و تجاس جایگزین می‌کند. ناوگان کهنه میگ-۲۹ ، میراژ-۲۰۰۰ و جاگوار هند نیز تا یک دهه آینده باید بازنشسته شوند. برای این ۲۶۰ فروند هم رقابت سختی فراروی شرکت‌های روسی وجود خواهد داشت. گرچه ۱۴۰ سوخو-۳۰ و بیش از یک صد فروند سوخو-۵۰ در راه خواهند بود، اما کوشش روسیه برای حفظ انحصاری بازار هند با دشواری مواجه خواهد بود. [/font] [font=tahoma]روسیه در فروش سامانه ضدهوایی باک (سام-۱۷) به هند از سامانه‌های اسرائیلی اسپایدر شکست خورد؛ برنامه‌هایش برای فروش بیشتر تعداد بیشتری از تانک-تی ۹۰ به هند با تولید تانک هندی آرجون در این کشور متوقف گشته است. علی‌رغم این شکست‌ها برای روسیه رقابت با فرانسه، اسرائیل یا بریتانیا بر سر بازار دفاعی هند تا حدی مدیریت‌پذیر است اما به نظر می‌آید این رقابت با آمریکا با دشواری بسیاری همراه باشد. هند هم اکنون برخی قطعات هواپیمای اف-۱۸ ئی-اف سوپر هورنت نیروهای مسلح آمریکا را تولید می‌کند. پیشنهادهای آمریکا برای همکاری نظامی و تکنولوژیک با هند بسیار اغوا کننده است. گرچه روسیه می‌تواند با سفارشات آتی هند دست کم تا یک دهه بعد، همچنان سهمی بزرگ از بازار هند را در دست داشته باشد، اما به نظر می‌آید خسران ۱۲ میلیاردی از حضور آمریکا در بازار دفاعی هند، زنگ خطر جدی را برای روسیه به صدا درآورده است.[/font][/size] [url="http://www.iras.ir/vdcbg8bf.rhb8zpiuur.html"]پیوند[/url]

سال 6013 ساعت 9 به وقت مریخ .. موضوع : بررسی ماهوار تدبیر از منظر رویداد تاریخی و مذهبی

ماشالله تاپیکهای بخش فضایی رو نمیشه بالا اورد از بس که حجم میخوره ! خدا قوت اما این بخش تعطیله برای کی اینها رو ارسال میکنی ؟؟ کلکسیون جمع میکنی

[quote name='nasirirani' timestamp='1380368414' post='341789'] این سایت آپارات بخش دوم رو حذف کرده!!.. [/quote] به ما نرسید ×

شکل گیری ایده : در سال 1943 قرار شد بال پرنده ی Horten 229 ساخته شود تا قابلیت های غیر عادی اش را نمایش دهد و فرمانده ی وقت لوفت وافه (نیروی هوایی آلمان) ،هرمان گورینگ، نیم میلیون از مارکهای پیشوا را به برادران هورتن (ریمار و والتر) داد تا چند پیش نمونه را برای پرواز بسازند. مشکلات فنی زیادی این طرح استثنایی را احاطه کرده بودند و تنها نمونه ی قابل پرواز بعد از چند پرواز آزمایشی سقوط کرد. با این حال این هواپیما یکی از غیرعادی ترین هواپیماهایی بود، که در جریان جنگ دوم جهانی دوم آزمایش شد. ایده ی Horten 229 IX ابتدا در ذهن والتر هورتن هنگامی که او در نیروی هوایی آلمان به عنوان خلبان جنگنده در جریان جنگ بریتانیا در سال 1940 خدمت می کرد ، رشد کرد. هورتن افسر فنی اسکادران جنگنده ی بیست و ششم مستقر در فرانسه بود. طبیعت نبرد و تاکتیکهای مورد استفاده توسط آلمانها ،طراحی دفاعی مسراشمیت Bf109 (پیشرفته ترین جنگنده ی آلمانی در آن زمان ) را بیشتر مشخص می کرد. خلبانان لوفت وافه می بایست عرض کانال انگلیس و یا دریای شمال را می پیمودند تا بتوانند ماموریتشان (اسکورت بمب افکنها و حمله به جنگنده های انگلیسی ) را انجام دهند. هورتن مشاهده می کرد که چگونه تعداد زیادی از افراد واحدش روی قلمروی دشمن به خاطر کمی شعاع عملیاتی هواپیماهایشان، از دست می رفتند. معمولاً فقط بعد از چند دقیقه نبرد ، هواپیماهای آلمانی مکرراً مجبور به بازگشت به پایگاههایشان می شدند و یا سوختشان تمام می شد و این کمبود پایداری موجب افت بازده آنان می شد. همچنین مسراشمیت به خاطر یک موتوره بودنش آسیب پذیر هم بود. یک گلوله می توانست هر کدام از قطعات سیستم خنک کنند ی موتور را سوراخ کند و هنگامی که این اتفاق می افتاد ، موتور تنها برای چند دقیقه ی کوتاه می توانست وظیفه اش را انجام دهد و بعد از آن داغ می کرد و دچار مشکل اساسی می شد. والتر هورتن کم کم متقاعد می شد که لوفت وافه احتیاج به جنگنده ای جدید با قابلیتهای بهتر از اسپیت فایر (پیشرفته ترین هواپیمای انگلیسی)، دارد. هواپیمای جدید نیازمند شعاع عملیاتی مناسب برای پرواز به انگلیس ،گشت زنی برای مدت زمانی مناسب، شرکت در نبرد و بالاخره بازگشت به اروپای اشغالی بود.او دریافت که فقط یک هواپیمای دو موتوره می توانست به خلبان خود، شانس برگشت با وجود آسیب جدی در یک موتور و یا حتی انهدام کامل آن را بدهد. از سال 1933، والتر و ریمار، هواپیمای تمام بال را آزمایش می کردند. با کمک والتر، ریمار قابلیتهایش را در زمینه ی ریاضیات و طراحی، برای غلبه بر بسیاری از محدودیتهای این ساختار عجیب و غریب به کار برد. والتر معتقد بود که ریمار می تواند هواپیمایی، تمام بال، با قابلیتهای بسیار بهتر از اسپیت فایر، طراحی کند. جنگنده ی جدید احتیاج به سیستم پیشرانشی قوی و نیرومند، داشت تا بتواند به سرعتهای بالا دست پیدا کند و در عین حال در صورت آسیب دیدن بتواند به وظایف خود عمل کند. نازیها از سال 1940 توسعه ی موتورهای راکت، پالس جت و توربوجتها را شروع کرده بودند و شغل والتر به عنوان افسر فنی اسکادران، این امکان را به اومی داد تا بتواند در مورد این برنامه های پیشرفته، اطلاعاتی کسب کند. او به زودی دریافت که اگر برادرش بتواند جنگنده ای مجهز به دو موتور کوچک اما نیرومند و بدون دارا بودن بدنه یا هیچ دمی طراحی کند، قابلیتهای زیاد دست یافتنی بود. در اواخر سال 1940، والتر افکارش را در مورد هواپیمای تمام بال، با ریمار که کاملاً موافق عقاید برادرش بود، در میان گذاشت و به سرعت کار بر روی جنگنده ی جدید را شروع کردند. ساخت مدلهای اولیه : حریصانه و مستقل و بدون داشتن تجربه یا دستورالعملی مطمئن، ریمار کار را متفاوت از مسیر اصلی انجمن هوافضای آلمان شروع کرد. در آغاز، ریمار از دستیابی به تونل باد به دلیل خرج زیاد، اما در واقع به دلیل کم تجربه و آموزش ندیده بودنش، منع می شد، بنابراین او برای آزمایش عقایدش از مدلها و هواپیماهای سرنشیندار استفاده می کرد. در زمان شروع جنگ، ریمار متقاعد شد که طرحهایش را با استفاده از ساختن و آزمایش کردن هواپیماهایی در اندازه ی واقعی گسترش دهد. تا سال 1941 دو برادر توانسته بودند، بیش از 20 هواپیما را با موفقیت پرواز دهند.اما این هواپیمایِ جتِ تمام بالِ جدید، سنگین تر و تندتر از طراحی های قبلی هورتن بودند. برای کم کردن خطر آزمایشات با آن هواپیمای پیشرفته، ریمار چند مدل موقتی طراحی و آزمایش کرد که هر کدام تندتر، سنگینتر و در خیلی ازموارد پیشرفته تر، نسبت به مدلهای قبلی بودند. ریمار Horten Vb و Vc را که مجهز به دو موتور توربوجت بودند، برای ارزیابی طرح خود ساخت.او در سال 1941 شروع به استفاده از موتور پالس جت Dietrich-Argus برای Horten V کرد، ولی این موتور معایبی داشت و سرانجام در ماه اول سال 1942، والتر به برادرش نقشه ها و گرافهایی از منحنی قابلیتهای موتور توربوجت جدید، Junkers 004 را داد.( این موتور همچنین در هواپیماهای Messerschmitt Me 262 و Arado Ar 234 و Heinkel He162 به کار گرفته شد.)در اواخر همان سال، ریمار یک طرح جدید به نام Horten VII را که شبیه Horten V بود، پرواز داد. با این تفاوت که طرح جدید بزرگتر و همچنین مجهز به موتورهای پرقدرت تر بود. ریمار بعد از اینکه Horten VI را که هواپیمایی بدون موتور با قابلیتهای بسیار زیاد بود، را با یک برش مخصوص از مرکز، آزمایش کرد، از نظر ایرودینامیکی آنرا به عنوان طرح مقدماتی برای بال پرنده ی خود انتخاب کرد. والترارتباطات شخصی خود را با مسئولان عالیربته، برای زنده نگه داشتن ایده ی بال پرنده ی مجهز به موتور جت، در اوایل پیشرفت کارش، حفظ کرد. ژنرال ارنست اودِت، فرماندهء تهیه و پشتیبانی لوفت وافه و رئیس دفتر فنی، کسی که از این طرح حمایت و آنرا دنبال می کرد، سرانجام در نوامبر 1941 جانش را از دست داد.در اوایل سال 1943، والتر شنید که گورینگ (فرمانده ی وقت لوفت وافه) از ساخته شدن 17 نمونه ی مختلف جنگنده ی دو موتوره ی مشابه و با قابلیتهای متوسط غرغر می کند.گورینگ دستور داد از این پس فقط با تولیداتی دو موتوره که قابلیت حمل 1000 KG بمب را به عمق نفوذ 1000 KM (عمق نفوذ یک سوم برد عبوری در نظر گرفته می شود) با سرعت 100 KM/H را داشته باشد، موافقت می کند.در اظهار نظری، ریمار گفت که فقط یک هواپیمای مجهز به موتورهای جت می تواند به این مشخصات برسد. خصوصیات آیرودینامیکی هواپیما: در آگوست، ریمار، گزارشی کوتاه از یک طرح بال پرنده که می توانست تا حدودی به مشخصات گورینگ برسد را رائه داد. او به دو برادر، قراردادی ارائه داد و از آنها خواست که پرنده ی جدید باید در عرض سه ماه پرواز کند. ریمار اینگونه جواب داد که اولین پیش نمونه Horten IX در عرض شش ماه آماده ی پرواز خواهد شد و گورینگ این برنامه ی زمانبندی را بعد از آشکار کردن نا امیدی اش از دست یابی جنگنده ی جدید به حداکثر سرعت، قبول کرد. ریمار معتقد بود که او توانسته بود اعتماد ژنرال پیشوا را در کارش بعد از اینکه او گفته بود که جنگنده ی تمام بالش، بر پایه ی اطلاعات بدست آمده از روی آزمایشهایی صادقانه با هواپیمای سرنشیندار انجام شده، کسب کند. اکنون پشتیبانی مقامات نیز شامل اولین بال پرنده ی هورتن که اختصاصاً برای کارهای نظامی طراحی شد، گردیده بود. اما یان بمب افکن که برادران هورتن شروع به طراحی آن کردند، با آن جنگنده ی ناب تمام بالی که والتر 4 سال پیش در نظر داشت، که بتواند به نیاز لوفت وافه برای یک رهگیر بلند برد پاسخ دهد، بسیار فرق داشت. از این پس، طرحهایی که بر پایه Horten IX بود تبدیل به Horten Ho229 با پسوند اعداد رومی شد.نسخه های مختلف Ho229، از نظر طرح بندی کلی شبیه به هم بودند. ریمار هر کدام از دوبال را با خطوطی خمیده، 32 درجه به سمت داخل خم کرد.(زاویه ی پسگرایی بالها).او در انتهای دو بال، لبه ی حمله و لبه ی فرار را با ظرافت خاصی با خطوط خمیده به یکدیگر رسانید.در این هواپیما، هیچ گونه بدنه یا دم عمودی و افقی مشاهده نمیشد و با وجود ارابه ی فرود جمع شونده در دماغه، سطح زیرین و روئین بالها به آرامی از این سر بال تا آن سر بال بدون شکستگی و برجستگی کشیده شده است. هورتن از elevon (سطوح کنترلی ای که کار elevator و aileron راهمزمان انجام میداد.) برای لبه ی فرار و از spoiler (سطوحی که برای جدا کردن جریان هوا از سطح بال استفاده می شوند.) در دو سر بال به منظور کنترل گردش در راستای X و Y (غلتش حول راستای بدنه و راستای بالها ) استفاده کرد. همچنین او سکانهای پسارزایی را نزدیک spoiler ها برای کمک به کنترل غلتش حول محور Z (غلتش حول راستای عمود بر صفحه ای که هواپیما در آن قرار دارد) نصب کرد. او همچنین از فلپ و ترمز هوایی (speed brake) برای کمک به کم کردن سرعت هواپیما و کنترل نرخ و زاویه ی شیرجه استفاده کرد. به دلیل اینکه نمام سطوح کنترلی روی بال پخش شده بودند و در آن جاسازی شدهخ بودند در واقع به نوعی هیچ گونه نیروی درگ یا پساری تولید نمی شد. تنها نیروی درگ این هواپیما، ضخامت اجباری بال برای تولید نیروی لیفت یا برآر بود. کمتر هواپیمایی چه قبل و چه بعد از Horten229 وجود داشت که بتواند در زمینه ی آیرودینامیک سادگی و کارایی بالا را با هم جمع کند ساخت و آزمایش مدلهای سرنشیندار: بر اساس اطلاعات جمع آوری شده از پرواز Horten V,VII، ریمار شروع به طراحی و ساخت یک نمونه بدون موتور ولی سرنشیندار کرد و آنرا Horten 229V1 نامید که خلبان آزمایشگر، هاینتز شِیدهاور، آنرا در 28 فوریه ی 1944 به پرواز درآورد. این هواپیما، چند تصادف کوچک داشت اما تعدادی از خلبانانی که آنرا در این چند ماه در شهر اُرانین بورگ آزمایش کردند، متفق القول به کیفیت بالای کارایی و هدایت آن اذعان داشتند. ریمار از تجارب به دست آمده از این هواپیماها در طراحی و ساخت جتHo 229 V2 استفاده کرد. چوب ماده ی معقولی برای ساخت یک هواپیمای مجهز به موتور جت نبود و برادران هورتن آلومینیوم را ترجیح می دادند، اما به دلیل نبود مهارت لازم در بین افراد گروه برای کار با فلز، گروه برای ساخت اولین نمونه ی فلزی با محدودیت مواجه بود. محاسبات ریمار نشان می داد که برای رسیدن به عمق نفوذ 1000KM که گورینگ گفته بود، می بایست حجم زیادی از فضای داخل هواپیما با سوخت پر شود. همچنین ریمار به خاطر نبود مهارت یا درزگیرهای مخصوص برای ساخت چنین پرنده ی پر از مایعی از فلز، در محدودیت بود، به همین خاطر ریمار به این نتیجه رسید که آلومینیوم نمی تواند از عهده ی این کار برآید. دلیل دیگر ریمار در استفاده از چوب، این بود که او می خواست پرنده اش از نظر سطح مقطع راداری (Radar Cross Section) دارای کمترین میزان بازتابش باشد. سالها بعد او گفت "ما امیدوار بودیم که پرنده ای داشته باشیم که به هیچ وجه امواج رادار را بازنگرداند." او اعتقاد داشت که با چوب راحتتر از فلز می توان به الزامات گورینگ دست یافت. بسیاری از ابهامات، پیرامون طراحیHo 229 بدون پاسخ مانده و مستنداتی در این حوزه وجود ندارد که به این سوالات پاسخ دهد.این اطلاعات جسته گریخته که هم اکنون در اختیار ماست تماماً از مطالب داستان گونه ای بدست آمده که از جنگ جهانی دوم سالم مانده اند. هنگامی که 229 توسعه می یافت، برادران هورتن قابلیتهای هواپیمای خودشان را با جت جنگنده ی مسراشمیت Me 262 مقایسه می کردند. بنابه اظهارات ریمار و والتر Me 262، بار روی بال بسیار بیشتری نسبت به Ho 229 داشت و به همین دلیل، Me 262 نیاز به باند پرواز بسیار بلندی داشت که تنها چند باند در آلمان ابن قابلیت را داشتند ولی Ho 229 می توانست از باندهای کوتاهتری استفاده نماید همچنین ریمار ، احتمالاً ساده لوحانه، معتقد بود که پرنده ی او می تواند از روی باندهای چمنی نیز به پرواز در آید که Me 262 نمی توانست. اگر این مطالب درست می بود، خلبان Ho 229 باندهای بیشتری برای پرواز نسبت به خلبان Me 262 در اختیار داشت. تستهای پروازی موفق با Ho 229 V1 منجر به ساخت اولین بال پرنده ی مجهز به موتور، Ho 229 V2 گردید، اما ارتباطات ضعیف با کارخانه ی سازنده ی موتور باعث ایجاد تاخیرهای زیادی در تکمیل این هواپیما شد.در ابتدا هورتن موتور جت 003 ساخته ی BMW را انتخاب کرد ولی بعداً از Junkers 004 استفاده کرد. ریمار تعداد زیادی از قسمتهای وسط هواپیما که محل قرارگیری موتورها بود را با استفاده از مشخصاتی که Junkers داده بود، ساخت، اما وقتی دو عدد از موتورها رسید، تیم سعی در نصب آنها کرد ولی آنها دریافتند که این موتورها بسیار بزرگتر از آنچه تصور می کردند بود.ماهها سپری شد تا اینکه ریمار دوباره هواپیما را طراحی کند . بالاخره اولین جت در میانه های دسامبر 1944 پرواز کرد. بر باد رفته پر از سوخت و آماده ی پرواز، Horten Ho 229 V2 در این شرایط حدود نه تن وزن داشت و بنابراین در دسته ی بمب افکنهای نیمه سنگین و چند موتوره مانند Heinkel He 111 قرار می گرفت.برادران هورتن معتقد بودند که برای پروازی ایمن با این هواپیما، به خلبانی نظامی که سابقه ی پرواز با هواپیماهای سنگین چند موتوره را دارد، نیاز است و شیدهاور فاقد این مشخصات بود بنابراین والتر سروان اروین زیلر خلبان لوفت وافه را برای این کار انتخاب کرد. منابع در این قسمت با هم تفاوت دارند که در پرواز دوم یا چهارم بود که یکی از موتورها دچار مشکل شد و هواپیما سقوط کرد و زیلر مرد. بنا بر اظهارات یک شاهد عینی زیلر 3بار در ارتفاع حدود 200 متری (6560 پایی) از روی سر آنها عبور کرد تا یک گروه از مرکز آزمایش Rechlin بتوانند سرعت او را اندازه بگیرند. سپس زیلر برای فرود آمدنبه فرودگاه نزدیک شد، ارابه ی فرودش را در ارتفاع 1500 متری (4920 پایی) پایین آورد و هواپیما شروع به چرخیدن به دور خود کرد و در حال سقوط بود و درست قبل از باند به زمین برخورد کرد. برای آنهایی که لاشه را بررسی می کردند واضح بود که یکی از موتورها دچار اشکال شده بود ولی شاهد عینی هیچ گونه حرکتی برای کنترل هواپیما یا تلاش برای هدایت آن برای فرود ندیده است و او گمان می کند که زیلر باید توسط چیزی بی حرکت شده باشد، شاید دودی که از موتور تولید میشده. والتر قانع شده بود که علت حرکت مارپیچ هواپیما اشکال در موتور نبوده، و استدلال کرد که زیلر می توانست موتور را خاموش کند و مانند هواپیمای گلایدر( بدون موتور) به زمین بنشیند و شاید حتی می توانسته بر روی باند بدون هیچ خسارتی فرود بیاید. والتر همچنین معتقد بود مکن است کسی عمداً در هواپیما خرابکاری کرده باشد، اما علت هر چه که بوده، او به یاد می آورد که: "این واقعه وحشتناک بود. و همه ی کارهای ما در این نقطه به پایان رسید." این سقوط باید به اندازه ی کافی ریمار را نا امید کرده باشد. پرواز آزمایشی زیلر به نظر نشان می دهد که این هواپیما پتانسیل رسیدن به سرعنهای بالا را داشته است، شاید حداکثر سرعت 997 Km/h (606 mph). اگرچه هیچ گاه تایید نشد، ولی این قابلیت می توانست به افسران فنی لوفت وافه که از شکل هواپیمای تمام بال انتقاد می کردند، پاسخ مناسبی بدهد. در زمان سقوط زیلر، وزارت هوایی پیشوا، تولید یکسری 15-20 فروندی را در کارخانه ی مونتاژ ماشین و ساخت هواپیمای Gotha برنامه ریزی کرده بود، و هنگام خاتمه ی جنگ کارخانه ی Klemm، شروع به آماده شدن برای تولید اسکلت بالها و دیگر قطعات کرده بود. هورتن قصد داشت که سومین پیش نمونه را به توپ مسلح کند ولی قبل از تمام شدن هواپیما، جنگ خاتمه یافته بود. بدون اینکه برادران هورتن اطلاعی داشته باشند، طراحان Gotha هنگام ساختن بدنه ی V3، تغییرات زیادی را روی طرح اصلی هورتن انجام دادند. برای مثال، آنها از یک ارابه ی فرود بسیار بزرگتر از آنچه ریمار در طرح V2 فرار داده بود، استفاده کردند و ریمار معتقد بود که حمل بمبهای 1000 کیلوگرمی ممکن است تحت تاثیر قرار بگیرد. اما او معتقد بود که همه ی تغییراتی که Gotha اعمال می کرد غیر ضروری است. سپاه VIII از ارتش سوم به فرماندهی ژنرال پاتن در آوریل 1945، پیش نمونه های Horten 229 V3 تا V6 را در فرایدریشزرودا(Friedrichsroda)، یافت. هورتن بدنه های V4 و V5 را به عنوان جنگنده های شب رزم یکنفره و V6 را احتمالاً به عنوان جنگنده ی آموزشی دو نفره، طراحی کرده بود.V3، 75 درصد تمام شده بود و ساخت 4 بدنه رو به اتمام بوده است. افراد ارتش، آنها را برداشته و از طریق تاسیسات هواپیمایی سلطنتی در فانبروی انگلستان به امریکا فرستادند. گزارشها نشان می دهند که بریتانیاییها در پاییز 1945 جت را نمایش دادند و بالاخره قسمت کامل نشده ی مرکزی در حوالی سال 1950 به SilverHill (اکنون تاسیسات Paul E. Garber در Suitland مریلند) رسید. هیچ مدرکی دال بر اینکه قسمتهای خارجی بال هواپیما در فرایدریشزرودا کشف شده باشد نیست ولی افراد بخش نهم خلع سلاخ هوایی متعلق به نیروی هوایی یک جفت از بالها را در 121 کیلومتری دهکده یافتند و اینها احتمالاً باید همان جفتی باشد که متغلق به Ho 229 V3 است. ریمار و والتر نشان دادند که یک بال پرنده در کلاس جنگنده، می تواند با موفقیت با نیروی موتورهای توربوجت پرواز کند اما سقوط زیلر و خاتمه ی جنگ مانع از این شد که آنها تمام قابلیتهای هواپیمای خود را نشان دهند. هواپیما یک طرح شجاعانه و غیر معمول نشأت گرفته از یک شایستگی زیاد بود به خصوص اگر هدف ریمار واقعاً یک بمب افکن پنهانکار بوده باشد. اما به عنوان یک جنگنده-بمب افکن مسلح به توپ حجیم 30mm مستقر در نواحی دور از وسط هواپیما، احتمالاً هواپیما بستری ضعیف برای این توپ می بوده است و در بین خلبانان از توجه کمتری برخوردار می بود. والتر شدیداً با برادر خود بحث می کرد که باید یک تثبیت کننده ی عمودی برای هواپیما قرار دهد. مانند اکثر سلاحهای گفت انگیز نازیها، Horten IX یک مفهوم جالب بود که به خوبی اجرا نشد. اگرچه تأسیسات Garber، برای بازذیذ عموم از سال 2003 تعطیل شده اما درخواستها برای بازدید از هواپیمای غیرعادی Horten Ho 229 V3 بلا انقطاع به کارکنان موزه ارائه می شود. متصدیان و متخصصان بازسازی امیدوارند که کار روی این محصول را هنگامی که مجموعه ی بازسازی در مرکز Steven F. Udvar-Hazy در چند سال آینده تمام شود، آغاز کنند.

از قرار معلوم این تاپیک هم باید مثل تاپیکی قبلی بایگانی بشه !؟ تا ویرایش کامنتها تاپیک تا اطلاع ثانوی بسته شد .

[quote name='maverick100' timestamp='1377118160' post='331892'] برادر با سه چهارتا مرورگر امتحان کردم نشد و جواب نداد اون سایتی رو که معرفی کردم سایت دانلوده ها بعید میدونم لینک خرید باشه خب کلا شما نمیدونید این هش کد ها به چه دردی میخوره ؟ چه استفاده ای دارن ؟ بخاطر لینک هم ممنون اما از لست اف ام که نمیشه دانلود کرد برادر [/quote] امتحانش ضرر نداره درقسمت internet properties / کلید restore advanced و reset internet explorer همراه با تیک delete رو بزنید.. عجب ، لینک داده بود! سرعت نتم پایین هست برای دانلود امتحان نکردم ، کمی بگردی احتمالا پیدا میکنی کد خدمتون عرض شد ظاهرا به صورت لینک کد هست برای استفاده روی وبلاگ