اگه اشتباه نکنم این تصویر روی جلد مجله جنگ افزار مرداد یا شهریور 85 به خاطر جنگ 33 روزه چاپ شده بود.

احسان جان کاش میشد به پست بالائیت 2 تا مثبت بدم!

[size=5]سامانه BoldStroke، نگهبانی برای بالگردها[/size] [size=5][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10133/full_system.jpg[/img][/size] تلاش ها برای ساخت سامانه های پیشرفته که بالگردها را در برابر خطرات موشکهای دوش پرتاب حفظ کنند همچنان ادامه دارد. ارتش آمریکا و انگلستان بارها اعلام کرده اند بالگردهای نظامی آنها یک فاکتور اساسی و تعیین کننده در جنگ های بین شهری و عملیات نظامی خصوصاً در مناطقی چون عراق و افغانستان هستند. بالگردهای مستقر در این نقاط برای گشت زنی و عملیات شناسایی، انتقال سریع نیروها و هدف قرار دادن خودروها و تأسیسات مشکوک به وفور مورد استفاده قرار می گیرند. نقطه ضعف اصلی این بالگردها آن است که برای انجام عملیات سنگین خود نیاز به موتورهای قوی دارند و این موتورها هم به نوبه خود گرمای زیادی تولید می کنند. گرمای تولید شده توسط بالگردی مانند شینوک حتی توسط جستجوگرهای مادون قرمز ضعیف هم قابل تشخیص و ردیابی است. به منظور مقابله با این گونه تهدیدات، قبلاً هم تلاش هایی شده بود. مثلاً ارتش آمریکا طی قراردادی، بی ای ئی سیستمز را موظف به ساخت یک سلاح لیزری واکنش سریع نمود که بتواند با ساطع کردن لیزر به سمت موشک های مادون قرمز آنها را از مسیر منحرف کرده یا اصطلاحاً کور کند. این قرارداد منجر به طراحی و ساخت سامانه ای با نام سامانه اقدام متقابل مادون قرمز پیشرفته یا ATRICM شد. در مرحله اول، این سلاح برای نصب و استفاده روی بالگردهای شینوک CH-47 ارتش آمریکا طراحی و ساخته شد. سامانه مذکور با شلیک یک لیزر مولتی باند با ضخامت یک مداد معمولی به سمت موشک های دوش پرتاب سعی بر کور کردن آنها می کند. این لیزر در همان فرکانس هایی تولید می شود که جستجوگرهای مادون قرمز از آنها برای ردیابی هدف استفاده می کنند. چندی پیش ارتش آمریکا اعلام طی گزارشی در مجله تخصصی Aviation Week اعلام کرد این سامانه توانسته حمله به یک بالگرد شینوک آمریکا در عراق را به خوبی خنثی سازد. در این گزارش همچنین ذکر شده است که آمریکا به زودی تمام بالگردهای شینوک خود را در افغانستان و عراق به این سامانه مجهز خواهد کرد. مسئولین بی ای ئی سیستمز در طراحی و ساخت بولدستروک به این نکات توجه داشته اند و اعلام کرده اند سامانه مذکور مزایای متعدی نسبت به ATIRCM دارد. به طور خلاصه باید گفت بولدستروک یک سامانه ماژولار، سبک، کم هزینه و با قابلیت اطمینان بالا برای محافظت هواگردها (و البته فعلاً بالگردها) نظامی از خطرات فعلی و آتی می باشد که توسط کمپانی خوش نام بی ای ئی سیستمز طراحی و ساخته شده است. این سامانه اقدام متقابل مادون قرمز، دارای قابلیت کنترل و هدایت دقیق بوده و می تواند انواع بالگردها را در برابر خطرات مختلف به ویژه موشک های هدایت شونده مادون قرمز محافظت نماید. بولدستروک حدود 50 کیلوگرم وزن دارد و سبک تر از ATRICM می باشد. قطعات اپتیکال متحرک آن کاهش یافته و ضمناً به جای مجرای فیزیکی نور از آینه ای با چرخش مخصوص برای شلیک لیزر خود استفاده می کند. همچنین بر خلاف ATRICM که دارای سه جعبه می باشد، سامانه بولدستروک به همراه تمام متعلقات مربوطه تنها در یک جعبه قرار می گیرند. با استفاده از دو سامانه بولدستروک در دو سمت یک بالگرد می توان از محافظت کامل آن در برابر موشک هایی که از هر نقطه روی زمین به سمت آن شلیک شده اند مطمئن بود. سامانه بولدستروک اولین بار در گردهمایی و نمایشگاه سالانه ارتش آمریکا به نمایش عمومی در آمد. این همایش در روزهای 25 تا 27 اکتبر سال 2010 میلادی (سوم تا پنجم آبان ماه 1389) در واشنگتن برگزار شد. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10133/defeating-threat-depiction.jpg[/img] نمایش مفهومی عملکرد سامانه ATRICM روی یک بالگرد شینوک دکتر مارک هاچینز، مدیر پروژه بولدستروک در مورد این سامانه اظهار می دارد: «بالگردها از تجهیزاتی هستند که نقش بسیار مهمی در مأموریت های حیاتی ما ایفا می کنند. اما بالگردها و خدمه آنها همواره در معرض خطرات مختلفی از جمله موشکهای هدایت شونده مادون قرمز قرار دارند. برای مقابله با این تهدیدات که هر روز هم تنوع و خطرات بیشتری را از سوی آنها شاهد هستیم، سامانه ای طراحی کرده و ساخته ایم که در تست های انجام شده به خوبی جواب داده است. با استفاده از بولدستروک می توان مطمئن بود سامانه ای متعلق به آینده را در اختیار داریم که با کمترین هزینه و زمان تولید، آخرین فناوری ها را در خود جای داده و آماده دفاع از بالگردهای پیشرفته و گران قیمت و پرسنل ارزشمند ماست. تهدیدها و خطرات هر روز پر رنگ تر شده و نمود بیشتری پیدا می کنند پس پاسخهای ما باید کوبنده تر باشد» -کلمه Bold در انگلیسی به معنای بارز و پر رنگ و Storke به معنای ضربه است؛ پس می توان برای سامانه بولدستروک، ترجمه فارسی ضربه محکم و قاطع را در نظر گرفت. همان گونه که اشاره شد، بولدستروک که به صورت کاملاً ماژولار و با هزینه بسیار پایین طراحی و ساخته شده و یک سامانه مادون قرمز قابل هدایت به شمار می رود. در طراحی این سامانه از استانداردهای باز و فناوریهای غیرانحصاری استفاده شده و بنابراین می توان تجهیزات و فناوریهای دیگر موجود را با آن یکپارچه کرده و از آنها به خوبی بهره برد. این سامانه به سادگی و سرعت بر روی انواع بالگرد های سبک و سنگین قابل نصب و استفاده است. در سامانه بولدستروک، کوپلینگ مستقیم و یا فیبر بین لیزر و ردیاب قابل پیاده سازی است. این سامانه به صورت کامل با دیگر سامانه ها و تجهیزات ساخت بی ای ئی سیستمز که در حوزه هشدار و دفع حملات موشکی مورد استفاده قرار می گیرند، سازگاری دارد. سخت افزارهای مناسب و نرم افزار (الگوریتم) قوی و دقیق مورد استفاده در بولدستروک که باعث می شوند شانس دشمن برای انهدام بالگردها با استفاده از موشک های مادون قرمز بسیار تقلیل یابد. در این سامانه از پیشرفته ترین فناوری های علم لیزر استفاده شده تا بهترین نتیجه حاصل گردد. همچنین کارشناسان و متخصصین بی ای ئی سیستمز به گونه ای آن را طراحی کرده اند که وزن بسیار کم و در عین حال انعطاف پذیری بالایی داشته باشد. از دیگر مزیت های این سامانه می توان به طول عمر عملیاتی بالای آن اشاره کرد، مسأله ای که متخصصین بی ای ئی سیستمز آن را کاملاً باور دارند. به نظر می رسد با انجام تست های اولیه روی چندین بالگرد و توسعه پروژه بولدستروک می توان آن را روی هواپیماهای سبک و سنگین مختلف هم کاملاً عملیاتی نموده و مورد استفاده قرار داد. کارسشناسان نظامی آمریکا معتقدند این سامانه می تواند راهکار مناسبی برای مقابله با موشکهای دوش پرتاب پیشرفته ای باشند که این روزها به کابوس ارتش آمریکا تبدیل شده اند و تهدید جدی برای بالگردهای نظامی این کشور محسوب می شوند. دقت داشته باشید که بسیاری از عملیات نظامی آمریکا در کشورهای دیگر چون افغانستان انجام می شودکه نیروهای مخالف مستقر در این نقاط، تعداد زیادی از موشک های دوش پرتاب قدیمی و پیشرفته در اختیار دارند. بمب های جاده ای و موشک های دوش پرتاب مادون قرمز، دو سلاح و ابزار محبوب مخالفان نظامی آمریکا در افغانستان برای پیاده سازی جنگ نامتقارن در این منطقه به شمار می روند. عراقی ها و افغان ها بارها و بارها از موشک هایی چون استینگر، اس ای-7 و حتی اس ای-16 علیه هواپیماها و بالگردهای متعلق به ارتش آمریکا و هم پیمانانش استفاده کرده اند. جالب است بدانید موشک اس ای-16 که در بازار سیاه سلاح به آسانی قابل تهیه است، موشکی بسیار پیشرفته می باشد که جستجوگری مدرن دارد و ضمناً از ماورای بنفش هم سود می برد. این اشعه می تواند جلوی لیزرها و اشعه هایی که برای فریب دادن و منحرف کردن مادون قرمز موشک از مسیر خود به سمت هدف اصلی استفاده می شود را بگیرد. در چنین شرایطی واضح است که استفاده از این موشک علیه بالگردها و هواپیما ها می تواند با موفقیت زیادی همراه شود. از دیگر مزایای بولدستروک می توان به قدرت تشخیص سریع و دقیق آن اشاره کرد. شاید امروزه ده ها سامانه مشابه بولدستروک وجود داشته باشند که برای حفاظت از هواگردها در برابر تهدیدهای موشکی استفاده می شوند اما یکی از نقاط ضعف و آسیب پذیری اکثر این سیستم ها آن است که دیر عمل می کنند و زمانی متوجه نزدیک شدن موشک متخاصم می شوند که دیگر کار از کار گذشته است. همچنین بسیاری از این سیستمها در تشخیص دقیق موقعیت هدف دچار مشکل می شوند. متخصصین بی ای ئی بر این باورند که با استفاده از فناوری ابداعی خود با نام تشخیص آتش دشمن یاHFI قادرند کوچکترین موشک ها و راکت های شلیک شده به سمت بالگرد را با دقت بالا شناسایی کنند. این فناوری در واقع ترکیب تکنیک های مختلف مانند کاهش نویز، تقویت سنسورها، بهبود الگوریتم های مکان یابی و استفاده از داده های آکوستیک است که با استفاده از آنها می توان محل دقیق شلیک و مسیر حرکت موشک مهاجم را در همان ثانیه های ابتدایی پیدا کرده و اقدامات متقابل را بر علیه آن برنامه ریزی نمود. بولدستروک دارای یک دیسک HFI می باشد که وظیفه پیاده سازی این فناوری را در سامانه به عهده دارد. ضمناً همان گونه که ذکر شد این سامانه قادر است در یک زمان چندین تهدید را شناسایی کرده و با سرعت به مقابله به آنها بپردازد. البته متخصصین بی ای ئی اعلام کرده اند به دنبال بهبود سیستم های تشخیصی و سنسورهای خود از لحاظ سخت افزاری و نرم افزاری هستند تا بتوان سامانه بولدستروک را روی هواپیما های مختلف هم نصب کرد و ضمناً از عملکرد آن در برابر موشک های پیشرفته تر و سریع تر اطمینان پیدا کرد. مورد دیگری که باید به آن اشاره کرد، گیرنده راداری دیجیتال بولدستروک است. این گیرنده نسل پنجم قادر است اطلاعات کاملی در خصوص موشک های هدایت شونده راداری، حتی در محیط هایی با اغتشاش بالا تهیه کرد و در اختیار خدمه قرار دهد. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10133/HFI.jpg[/img] دیسک HFI اهمیت مقابله با موشک های دوش پرتاب در نزد مقامات نظامی آمریکا به حدی است که وزارت دفاع این کشور، پروژه و برنامه ای را با نام اقدامات متقابل مادون قرمز یا به اختصار CIRCM تعریف کرده و دنبال می نماید. هدف نهایی این برنامه، طراحی و ساخت یک سامانه قابل هدایت سبک، کم هزینه و البته با قابلیت اطمینان بالا برای حفظ بالگرد و هواپیماهای آمریکایی در برابر موشک های دوش پرتاب و سایر مهمات و سلاح های مادون قرمز است. وزارت دفاع امریکا برای این سامانه شرط هایی حداقلی تعیین کرده است که پیمانکاران باید آنها را رعایت کنند. بد نیست در ادامه اشاره ای مختصر به این شرایط و وضعیت بولدستروک در هر کدام از آنها داشته باشیم.[list] [*]سامانه باید علاوه بر تشخیص، اقدام متقابل را نیز با سرعت و دقت بالا انجام دهد. [/list] بولدستروک سامانه ای است که علاوه بر تشخیص تهدید، اقدامات متقابل را به سرعت علیه آن اجرا می کند و طبق ادعای مسئولین بی ای ئی سیستمز، در آزمایش های مختلف انجام شده بسیار موفق نشان داده است.[list] [*]در دسترس پذیری و ساخت سریع و آسان [/list] متخصصین بی ای ئی این پارامتر را بیش از 98 درصد ارزیابی می کند. آنها ادعا می کنند قطعات ساخته شده، تجربه به دست آمده و فناوری های استفاده شده در سامانه های قبلی مانند ATRICM می تواند برای ساخت سامانها بولدستروک به کمک آنها بیاید.[list] [*]عمر مفید بالا و اطمینان پذیری از صحت عملکرد بی نقص [/list] بی ای ئی ادعا می کند زمن متوسط بین رخ دادن خرابی و نقص در بولدستروک حداقل 850 ساعت است.[list] [*]حداقل بودن وزن مجموع سامانه و متعلقات آن [/list] وزن بولدستروک و قطعات جانبی و کنترلی آن در حدود 52 کیلوگرم است که برای سامانه ای با این قابلیت ها که باید روی یک بالگرد نصب شود نسبتاً مناسب است.[list] [*]عملکرد در گستره طیف های متنوع [/list] بولدستروک در هر باند دلخواهی می تواند کار کند.[list] [*]کوپلینگ لیزر [/list] اشاره شد که بولدستروک دارای قابلیت کوپلینگ مستقیم یا لیزری می باشد.[list] [*]تعویض قطعات و آماده سازی سریع هنگام خرابی بدون نیاز به تنظیم مجدد [/list] ماژل های اصلی سامانه به سادگی قابل تعویض و راه اندازی سریع بدون نیاز به اعمال تنظیمات خاص هستند.[list] [*]طراحی باز و ماژولار [/list] طراحی بولدستروک کاملاً ماژولار بوده و در آن از استانداردهای غیر انحصاری استفاده شده است.[list] [*]مقابله همزمان با تهدیدات [/list] بولدستروک قادر است در آن واحد چندین موشک را تشخیص، ردیابی و منحرف سازد. جالب است بدانید هنوز هم حتی راکت های فاقد هدایت ساده ای مانند آر پی جی، بالگردهای گران قیمت و پیشرفته را به سادگی مورد هدف قرار می دهند. در ژوئن سال گذشته یک بالگرد ناتو در افغانستان توسط دو آر پی جی مورد حمله قرار گرفت که اصابت یکی از آنها به آن باعث انهدام بالگرد و کشته شدن چهار سرنشین آن گردید. [ همچنین در حمله دیگری با راکت آر پی جی به یک بالگرد شینوک 38 نفر خدمه و سرنشین آن کشته شدند-MOHAMMAD ] دقت کنید که شاید خنثی کردن حملات راکت های فاقد هدایت مانند آر پی جی ها بعضاً سخت تر از موشک های دوش پرتاب پیشرفته باشد چرا که این راکت ها هیچ بخش الکترونیکی مانند جستجوگر و سیستم هدایتی نداشته و گرمای زیادی هم تولید نمی کنند و به صورت مستقیم به سمت هدف نشانه گیری و شلیک می شوند. مقامات بی ای ئی سیستمز قول داده اند برای مقابله با این راکت ها هم تحقیقات وسیعی انجام دهند و سامانه ای طراحی کنند که خلبان را از شلیک آنها آگاه ساخته و در صورت امکان به صورت خودکار عملیات متقابل را علیه آنها به انجام برساند. در اینجا باز هم کلید اصلی، گرمایی است که از سوی موشک تولید می شود و می توان آن را توسط سنسورهای حرارتی تشخیص داد. کمپانی بی ای ئی سیستمز در طول سه سال گذشته بیش از 70 میلیون دلار برای ساخت آزمایشگاه های مدرن به منظور انجام تحقیقات در خصوص این موضوع سرمایه گذاری کرده است. البته این کمپانی از نتایج این تحقیقات نه تنها برای دساخت سامانه هایی چون بولدستروک بلکه برای ساخت انواع سلاح های اقدام متقابل لیزری که حتی روی هواپیماهای مسافربری و باری هم نصب می شوند استفاده خواهد کرد. در پایان باید به این نکته اشاره کرد که مطمئناً شهرت بی ای ئی سیستمز و ارائه محصولات خوب و توانمندی های بالای این کمپانی معتبر در تبلیغ و فروش این سامانه جدید نیز بی تأثیر نخواهد بود. این کمپانی دفاعی، امنیتی و هوافضایی حدود 107 هزار پرسنل در سرتاسر دنیا دارد. محصولات و خدمات بسیار متنوعی از جمله سامانه های هوایی، زمینی و دریایی، تجهیزات الکترونیکی پیشرفته، راهکارهای فناوری اطلاعات و ... از سوی این شرکت به میلیون ها مشتری آن در دنیا ارائه می شود. جالب است بدانید فروش این کمپانی در سال 2009 میلادی بیش از 36 میلیارد دلار بوده است. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10133/up_unit.jpg[/img] ماجول بالایی سامانه ( در هنگام نصب) [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10133/down_unit.jpg[/img] ماجول پایینی سامانه ( در هنگام نصب) [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10133/kamel.PNG[/img] منبع: ماهنامه هوافضا-شماره اسفند 89 استفاده تنها با ذکر منبع اصلی و لینک مستقیم به این تاپیک امکان پذیر است.

واقعا ژاپن آمریکا رو نفله کرد!! بابا نابود شد آمریکای بیچاره! کاربر محترم بهتر نیست کمی هم با دید واقعی به مساله نگاه کنید؟! فقط و فقط یه موردش دوشیدن مداوم ژاپنی ها به بهانه حمایت از اونها در برابر تهدیدات کره شمالی هست!

جمله درست هست دوست من، ولی کمی بد نوشته شده، و اشاره به این مطلب که این لیزر بر روی طبف ماورا بنفش تاثیر نداره( بدلیل اختلاف طول موج) . برخی از جمرهای ضد موشکهای فرو سرخ، از یک پرتو قوی فرو سرخ برای کور کردن جستجوگر موشک استفاده می کنند که این مطلب اشاره به این دارد که این جمرها نیز نمی توانند سیکر ماوراء بنفش را اشباع نمایند. [quote]و آيا شما به دنبال راهي براي فريب sa-16 مي گرديد ؟[/quote] خیر، سام 16 که پیش خودمون هست، [b]راهی برای دور زدن و نفوذ به این سامانه[/b].

تکراری نیست؟

[quote]اگر ایران توانسته باشد سیستم بوک را کپی کند پس فکری خوبی هم برای شاسی آن کرده است که همین هم کم کاری نیست[/quote] سوار کردن موشک بوک روی شاسی گین فول کار شاقی نیست و اگه اشتباه نکنم قبلا در کشورهای دیگه ای هم انجام شده. [quote] البته شما مطمینی که ارتفاع درگیری موشک 82000 پا ست فکر کنم 82000پا ارتفاع رهگیری راداره نه موشک بهرحال اون چیزی که سردار بصراحت گفت موشکی پدافندی رعد با برد50 کیلومتر و ارتفاع 25 تا27 کیلومتر یا 70000 پا بعبارتی 70000 پا ارتفاع درگیری موشک رعده[/quote] احتمالا سردار جعفری در محاسبه و تبدیل واحدها اشتباه کردند و الا 27 کیلومتر برابر 88000 فوت هست و ارتفاع درگیری بوک هم همین عدد هست.

خب دوستان تبریک میگم، دستیابی به سامانه بوک رسما اعلام شد، چیزی که قبلا جسته و گریخته در موردش می شنیدیم، بوک در سامانه کاودرات یعنی یک تهدید قوی برای هر مهاجم هوایی.

با تشکر از دوستان جهت غنای بحث، با توجه به این مطلب که در متن ذکر شده: [quote]جالب است بدانید موشک اس ای-16 که در بازار سیاه سلاح به آسانی قابل تهیه است، موشکی بسیار پیشرفته می باشد که جستجوگری مدرن دارد و ضمناً از ماورای بنفش هم سود می برد. [background=#cccc00]این اشعه می تواند جلوی لیزرها و اشعه هایی که برای فریب دادن و منحرف کردن مادون قرمز موشک از مسیر خود به سمت هدف اصلی استفاده می شود را بگیرد.[/background][/quote] دوستان راه دیگه ای به ذهنشون میرسه؟

فکر کنم شما یا سوال خودتون رو از یاد بردید یا اینکه تجاهل می فرمایید، پاسخهای کاربران مشخص هست و کشوندن بحث به سمت اجبار به از دست دادن خلبانان وطن هم مشخص. شاید لازم باشه یه بار دیگه نقل قولها رو بخونید. متهم کردن بنده به انحراف این تاپیک از اون طنزهایی هست که به یاد تاریخ میلیتاری می مونه!! فقط یه سوال باقی می مونه: چرا هواپیمای همراه شهید دوران تونست برگرده؟ مگه درصد موفقیت خیلی پایین نبود؟ بحث بنده با ایشون از جایی شروع شد که ایشون بحث رو به نوعی به سمت مسائل نظامی بردند و الا من بحثی راجع به مسائل سیاسی اون ندارم.

نکته مهم در این زمینه،توانایی سازه هواپیما برای تحمل این بار هست و اینکه بتونه فشارهای وارده را خصوصا در هنگام انجام مانورهای پر جی تحمل نماید. به احتمال زیاد ساره نیاز به تقویت دارد.   خب با توجه به میران بار اضافه ای که افزایش طول بال به نقاط اتصالی بال ه بدونه و همچنین کل سازه اعمال می کند، باز هم ارتقای سازه اصلی و تیرکهای بال ضروری به نظر می رسد، با استفاده از قوانین مربوط به اهرمها که در فیزیک دبیرستان خوانده اید و داشتن مقادیر قابل تحمل توسط سازه بال و بدنه، به راحتی می توانید میزان بار قابل حمل توسط هر یک از جایگاهها را بدست بیاورید، البته در هنگام حماسبه حواستان به حداکثر شتاب جی قابل تحمل باشد.   اینکه باید محل توپ جابجا شود یا خیر، یک بحث است و اینکه آیا بهتر است با نوع 30 میلی متری عوض شود یا نه؟ بحثی دیگر؛ من ترجیح میدم ابتدا بر روی دومی بحث کنم، برای این کار باید مزایا ومعایب دو توپ را برشمرد و سپس اقدام به نتیجه گیری نمود، توپ 20 میلی متری ام 39 دارای وزن 80 کیلو و توپ جی اس اچ 30 -2 دارای وزن 115 کیلو می باشد، البته باید وزن خشابها، تجهیزات اتصالی، فشنگها و . . . را هم به این مجموعه افزود و آنوقت برنده قسمت وزن را مشخص کرد. نواخت تیر هر 2 توپ حدود 1500 گلوله بر دقیقه به ازاء هر لوله و مجموعا 3000 گلوله بر دقیقه هست، طول توپ 20 میلی متری حدود 20 سانتی متر کمتر هست که به معنای حجم اشغال شده کمتر می باشد، سرعت دهانه فشنگ 20 میلی متری هم حدودا 170 متر بر ثانیه بیشتر هست که برای فاکتور درگیری هوایی خیلی مهم هست، ضمن اینکه تراجکتوری بهتری هم به گلوله میده و کار خلبان رو برای هدفگیری های با فاصله بیشتر راحتتر می کنه. اما قدرت مهمات 30 میلی متری خیلی بیشتر هست و این چیزی نیست که براحتی بشه ازش چشم پوشید، اگر قصد فقط یک جنگنده حمله زمینی باشد به نظر من انتخاب باید توپ 30 میلی متری باشد اما برای یک جنگنده اینترسپتور در مجموع تمام فاکتورها توپ 20 میلی متری بهتر هست ، خصوصا با توجه به میزان بالاتر مهمات محمول توسط اون.   نظرت راجع به تغییر کل دماغه چی هست؟ از تمام تغییراتی که تا اینجا گفته شده راحتتر و کاربردی تر هست. و رادار بزرگتری رو میشه در اون جا داد.

ان شا الله بزودی یه مقاله تحلیلی در مورد مقایسه راکت فلق2 ( یاهمون اشتر عراقی ها!) با بوراتینوی روسی و قدرت آتش اونها دارم که اگه فرصت بشه و بنویسمش در اونجا یه تحلیلی هم روی این حمله و آسیبهاش انجام میدم.

قسمت آخر: سوال بعدی برادر مصطفی: [quote]اساساً مگه اجلاس سران عدم تعهد، در طول تاريخ پنجاه، شصت ساله‌اش گامي اساسي در جهان برداشته كه برگزاري‌اش در بغداد مثلاً وزنه‌ي خاصي به حساب بياد؟[/quote] پاسخ: [quote]البته شما اون بازی تبلیغاتی که عراق می گفت : " ببینید ما اونقدر از ایران سر تریم که حتی می تونیم تو پایتختمون اجلاس سران برگزار کنیم " رو نادیده می گیرید ....[/quote] و: [quote] برادر مصطفی جنگ ادامه سیاسته، اصلا جنگ همون سیاسته. اگر از دیدگاه صرفا نظامی به جنگ نگاه کنیم حق با شماست اما با دیدگاه صرفا نظامی کسی نمیجنگه. درست همونطور که کسی نمیتونه اکسیژن خالص رو تنفس کنه اگرچه بدون اکسیژن تنفسی هم درکار نیست. بنابر این من در این مورد خاص به تمام تصمیم گیرندگان و فرماندهان حق میدم. نمونه چنین تصمیماتی هم در جنگهای مختلف کم نیست. یک نمونه اش فتح برلین توسط ارتش سرخه که عجله شدید استالین برای هرچه زودتر رسیدن به برلین اصول نظامی رو تحت الشعاع خودش قرار داده بود[/quote] و: [quote]همین اتفاق برای صدام افتاد، یا در حقیقت میتونست بیفته. نشون دادن امنیت بغداد میتونست به دنیا ثابت کنه که اولا اسب برنده توی مسابقه، صدامه و بهتره از اون حمایت بشه! بعد اینکه میتونست سرمایه گذاریهای خارجی رو به پشتوانه امنیتش جذب کنه (ساید ایفکتهای امنیت اینها هست دیگه) و پیروزی روانی داشته باشه توی یه جنگ فرسایشی که دو سال ازش گذشته بوده. میتونسته روحیه مردمش رو به شدت (و کوتاه مدت البته) بالا ببره. شاید دو ماه حس پیروزی خیلی مهم نباشه، ولی توی جنگ، همه چیز از قوانین عادی پیروی نمیکنه[/quote] و: [quote]دوم اهمیت اجلاس است که در نهایت بی ارزشی (به قول دوستان) می توانست پیام روشنی به جهان و حامیان عراق بدهد که در این جنگ عراق دست بالاتر را دارد. و در عین حال عراق توان یارگیری بالایی در این اجلاس به دست می اورد. همانطور که الان این فرصت برای ایران محیا شده (اگه ایران رو قابل بدونید) است[/quote] و: [quote] خیلی مسئله واضح هست که هدف این عملیات از بین بردن یک اهرم فشار روانی رژیم صدام بوده... قطعا این اجلاس اگر برگزار میشد و صدام میتونست برنامه هاش رو اجرا کنه برای ایران یک شکست بزرگ دیپلماتیک میشد. و ممکن بود ایران رو تحت فشار بسیار سنگینی قرار بدهند.(مخصوصا که ایران در این اجلاس شرکت نمیکرد-دلیلش تابلوئه!!!-)[/quote] و: [quote]همونطور که زدن هواپیمای اون وزیر الجزایری اثر سیاسی گذاشت، ثالثا به حامیان عراق پیام میده که اگر از حمایتتون دست بر ندارید ما به شما هم رحم نمی کنیم رابعا این احساس رو میده که صدام برنده جنگ نخواهد بود پس ما هم حساب کار خود را بیشتر داشته باشیم و ......[/quote] [quote] سود اجلاس نم در بغداد چه بود ؟ - واقعیت این بود که سیاسی بود وبیان اقتدار حزب بعث در حفظ آسمان بغداد در شرایط که ایران خرمشهر را بازپس گرفته و داخل خاک عراق شده است. - این بیان در بین کشورهای عربی بازتاب بیشتری هم می توانست داشته باشد بویژه که عراق دایه ی رهبری جهان عرب را داشت و بحث جنگ قادسیه را مطرح می کرد. - شاید بزرگترین پیام برای مردم عراق بود که ما بعد از بیت المقدس هنوز سرپاییم در حالی که شکست سختی خورده بود - دریافت منابع مالی از سوی کشورهای غربی و عربی که ما هنوز توان شکست ایران را داریم[/quote] ------------------------------------ این هم از این، نمی دونم برادر علی عزیز، آیا اینها رو کافی می دونید یا نه؟ و به قول اقا مصطفی خوبیش به اینه که همه اش ثبت و ضبط میشه و برای مطالعه مجدد و بررسی کافی هست. الان هم شدیدا ناراحتم که وقتم رو گذاشتم و روی این تایپک صرفش کردم، هر چند لازم بود، بجاش دوست داشتم روی یه تاپیک نظامی کار کنم، به هر حال همیشه اوضاع مطابق میل آدم پیش نمیره. . . ------------------------------------ صحبت آخر با آقا مصطفی: برادر عزیز، شما استراتژسیت خوب و با آتیه ای هستی، ولی ضرورت تحلیل استراتژیک قوی، داشتن اطلاعات پایه ای و بنیه ای خوب در زمینه تحلیلی مورد نظر هست، که خود شما در موارد متعدد ( و البته با فروتنی کامل) اشاره داشتید که اطلاعات نظامی زیادی ندارید، خواهش من از شما این هست که در همون مسائل سیاسی و تاریخی که بحمدالله اطلاعات خیلی خوبی دارید و ما همیشه از شما یاد گرفته ایم، ما را بهره مند سازید، و الا در مسائل نظامی براحتی می توانند شما را گیر بندازند. مثالش هم بحث جاری خودمان.

ببخشید بدلیل محدودیت نقل قول، جواب 2 قسمت شد، مابقی جواب: و در آخر توضیحات حقیر: [quote]وقتی اون موشک رولند به هواپیمای شهید خورد و اونو از کنترل خارج کرد، اون شهید 2 راه داشت، یا از هواپیما بپره بیرون و یا اینکه این کاری رو که انجام داد، انجام بده، ایشون هم راه دوم رو انتخاب کرد[/quote] [quote] واقعا که دست گلت درد نکنه! شما می دونی اگه یه خلبان نخواهد به یه ماموریت نظامی یا غیر نظامی بره، هیچ مرجعی تو دنیا نمی تونه اونو محبور کنه؟ می دونی یه خلبان می تونه با یه بهونه ساده مثل سرماخوردگی، که هیچ علامت خاصی هم نداشته باشه، پرواز خودشو کنسل کنه؟ شرایط و قوانین پرواز رو اطلاع داری؟[/quote] [quote] قبول پرواز در شرایط موفقیت 10 درصد، خودش روح بزرگ و دل نترس شهید رو می رسونه، چرا کارو زیر سوال می بری؟ اونهم به نحوی که مشخص هست متاسفانه بدون اطلاع دقیق از شرایط پروازی چنین مطالبی رو می فرمایید. خب این بنده خدا نهایت از جون گذشتگی خودش رو به اون نحو نشون داد[/quote] [quote] من هم گفتم كه از نظر قوانين پروازي چنين چيزي غير ممكن هست و اصلا در برنامه هم نبوده، بله، شهيد دوران هواپيماش غير قابل برگشت بود و ايشون ترجيح داد بجاي اينكه لاشه هواپيماش توي بيابونهاي اطراف بغداد بيفته، بكوبش به هتل. وضعيت هدايت هواپيما هم احتمالا طوري بوده كه اگه ايشون لحظه اي دستشو از روي فرامين بر ميداشته از مسيرش منحرف مي شده و به هتل نمي خورده، پس امكان بيرون پريدن از هواپيما، ولو لحظاتي قبل از برخورد رو هم نداشته.[/quote]

[quote]حالا اگر جوابی برای این پست دارید ، بسم الله ...[/quote] علی آقای گرامی، اگه از اول برادر مصطفی فقط بر طبل خودشون نمی کوبیدن و مقداری پستهای بقیه دوستان ( منجمله خبر اصلی!) رو هم مطالعه می فرمودند، کار به اینجا نمی کشید، به متن اشاره شده در خبر دقت فرمایید: [quote]برای حکومت صدام حسین که در سوم خرداد ۱۳۶۱ ، خرمشهر را از دست داده و ضربه ای حیثیتی در جنگ و جهان خورده بود ، بسیار مهم بود که با میزبانی بزرگ ترین نهاد بین المللی بعد از سازمان ملل ، [color=#ff0000][b]به ترمیم وجهه خود [/b][/color]بپردازد.[/quote] خب تا اینجاش مشخص شد، پس جواب این سوال برادرمون: [quote]و من كماكان نفميدم منفعت عدم برگزاري اجلاس سران در بغداد چه بود كه ايران چندين ماه به خودش اينهمه زحمت داد تا بغداد مورد قبول قرار نگيره [/quote] در خود متن اصلی داده شده! سوال بعدی ایشون: [quote]و بعد هم كه موافقت‌ها جلب شد، بخواد [color=#ff0000]با قرباني كردن بهترين خلبان‌هاش[/color]، اين اجلاس رو بهم بزنه؟![/quote] پاسخ: [quote] بعدش هم کسی ایشون رو وادار به این کار نکرد ، انتخاب خودشون بود ....[color=#ff0000] تازه هدف هم حمله ی هوایی به بغداد بود نه کوبیدن جنکنده به برج !![/color] خود شهید به این کار پافشاری کردند .... [size=5][color=#ff0000]می تونستند اجکت کنند ، نه !؟[/color][/size][/quote] و: [quote] [color=#ff0000]اصلا قرار نبوده عملیات انتحاری باشه[/color] اما در حین برگشت جنگنده شهید دوران مورد اصابت قرار میگیره ایشون از جنگنده همراه میخان که با شکستن دیوار صوتی بر فراز آسمان بغداد به سرعت منطقه رو ترک کنن خودشونم وقتی میبینن نمی تونن برگردن این تصمیمو میگیرن کما اینکه در صورت اسارت چیزی جز شکنجه و نهایتا شهادت در انتظارشون نبوده ایشون ترجیح می دن که جنگنده رو به هتل الرشید بکوبن و خودشون شهادت را انتخاب می کنن 3-بزرگان [color=#ff0000]بعضی وقتا مردان بزرگ تصمیماتی رو میگیرن که ما ها از درکش عاجزیم همین تصمیماتم باعث میشه لقب بزرگی بگیرن و چه لقبی بزرگتر از شهادت[/color] در راه وطن و دین [color=#ff0000]من مطمئنم نیروی هوایی ما در اون زمان ایشون و مجبور نکرده کما اینکه در بسیاری از عملیات هایی که این عزیزان قبل از شهادتشون انجام دادن احتمال ریسک بالا بوده[/color][/quote] و: [quote]مسلما این عملیات عملیات انتحاری نبوده [color=#ff0000]و هواپیما دیگر توان بازگشت نداشته است[/color] پس قصد از ابتدا بر کوباندن هواپیما نبوده[/quote] و: [quote]خیلی قبل تر از این عملیات به همرزمانشان اطلاع داده بودند که [color=#ff0000]اگر هواپیمای ایشان را بزنند از هواپیما بر علیه دشمن استفاده می کنن[/color]د[/quote]

[font=arial,helvetica,sans-serif][color=#000000][size=5]معرفی و بررسی تیربار انفرادی LWMMG ، موفقیتی برای آینده، یا شکستی پیش بینی شده؟[/size][/color][/font] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10133/ktu3fznqdu.jpg[/img][/center] «ناپلئون بناپارت» در یکی از معروفترین سخنان خود می گوید پیروزی در نبرد برای طرفی است که توپخانه قوی تری در اختیار دارد. این سخن سردار معروف فرانسوی به خوبی نشان دهنده اهمیت تجهیزات در میدان جنگ است. برتری آتش برای واحدهای پیاده کوچه دخیل در نبردهای شهری، بیش از آنکه به واحدهای توپخانه سنگین وابسته باشد تحت تأثیر سلاحهای انفرادی اعضاء یگان مخصوص تیربارهای انفرادی قرار دارد. بر خلاف تفنگ های تهاجمی وطپانچه های کوچک که در دهد گذشته شاهد پیشرفت های چشمگیر بوده اند، تیربارهای سبک قابل حمل توسط نفر تا اندازه زیادی بدون تغییر باقی مانده اند و صرف نظر از برخی بروز رسانی های کوچک، محصولی که بتواند قواعد بازی در این زمینه را تغییر دهد پای در میدان نگذاشته است. البته این موضوع پس از 15 می 2012 و معرفی جنگ افزار جدید General Dynamics تا اندازه زیادی متحول شده و افق های جدیدی در این زمینه به وجود آمده است. تیربار سبک وزن کالیبر متوسط یا LWMMG تنها 10.9 کیلوگرم وزن دارد که کاملاً با تیربارهای سبک قابل مقایسه است، اما با برخورداری از برد مفید 1700 متر، محصول جدید جنرال داینامیکز می تواند به سادگی با تیربارهای سنگین کالیبر 50 به رقابت بپردازد و همین موضوع آن را تبدیل به طرحی متحول در زمینه تیربارهای قابل حمل توسط نفر می کند. LWMMG نه تنها از نسبت قدرت به وزن فوق العاده ای برخوردار است بلکه از لحاظ دقت، کارایی عملیاتی و اطمینان نیز در جایگاه مناسبی نسبت به رقبای خود قرار می گیرد. لگد حاصل از شلیک آن کاملاً قابل کنترل است و به دلیل بهره گیری از نوار فشنگ برای تغذیه، امکان تهیه آتش پشتیبانی پرقدرت به وسیله آن وجود دارد. [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10133/1338313046.jpg[/img][/center] [b]حل مشکل 50 ساله [/b] اکثر قریب به اتفاق تیربارهای قابل حمل توسط نفر امروزی از گلوله های 7.62 میلیمتری با استانداردهای مختلف آن استفاده می کنند. این فشنگ ها علاوه بر قدرت مناسب، از اندازه کوچکی نیز برخوردارند و به تیرانداز اجازه می دهند تا تعداد زیادی از آنها را در عملیات به همراه خود داشته باشد. اما در سالهای اخیر با ورود جلیقه های ضد گلوله قدرتمند تز به بازار، توانایی این نوع مهمات در از پای درآوردن اهداف متوسط و زیاد با چالش های جدی روبرو شده است. در حال حاضر در صورت نیاز به آتش پشتیبانی در فواصل طولانی تر، تنها گزینه موجود تیربارهای سنگین است. این جنگ افزار که از فشنگ های بزرگ کالیبر 50 استفاده می کنند، به قدری سنگین هستند که یک سرباز پیاده هیچگاه قادر به استفاده از آنها نخواهد بود. محدودیتی که به هیچ وجه برای اعضاء یگان های نیروی ویژه خبر خوبی به شمار نمی آید. با درک این محدودیت ها ارتش ایالات متحده آمریکا در اواسط سال 2011 درخواستی مبنی بر ساخت یک تیربار قابل حمل توسط نفر که از برد بیش از 1.5 کیلومتر برخوردار باشد ارائه داد، زیرا بر اساس استراتژی جدید ارتش برای کاهش تلفات انسانی، نیروهای آن باید به تجهیزاتی مجهز می شدند که در هر شرایطی از برتری برد جنگ افزاری برای درگیری با دشمن برخوردار باشند. [b]یک راه حل ساده [/b] راه حل مهندسان جنرال داینامیکز برای رفع این مشکل بسیار جالب و در عین حال ساده است. گلوله های 7.62 از قدرت کافی برای انجام مأموریت برخوردا نبوده و گلوله های 50 میلی متری هم برای شلیک تیربار توسط نفر بسیار قدرتمند هستند. در نتیجه تنها راه باقی مانده استفاده از فشنگهای جدید است. به همین منظور طراحان LWMMG را بر اساس فشنگ Norma 0.338 مگنوم توسعه دادند، این گلوله که در اصل از ایجاد تغییراتی در فشنگ معروف Lapua 0.338 مگنوم به وجود آمده همچنین خصوصیاتی مانند برد و دقت بالای این گلوله در اختیار کاربر قرار می دهد و در عین حال به دلیل کوتاه تر شدن پوکه از کارایی به مراتب بالاتری برای قرارگیری در نوار فشنگ برخوردار است. هنگامی که این گلوله از لوله 609 میلیمتری LWMMG شلیک می شود، دارای سرعت دهانه ای بالغ بر 808 متر بر ثانیه بوده و می تواند تا فاصله هزار متری اهدافی که مجهز به جلیقه های ضد گلوله سنگین Type III باشند را نیز از پای در بیاورد که در نوع خود رکورد بی نظیری به شمار می آید. فشنگ های Lapua 0.338 مگنوم به دلیل دقت فوق العاده خود، در تفنگ های تک تیرانداز زیادی مورد استفاده قرار گرفته، در نتیجه دقت بالای گلوله های با استاندارد Norma 0.338 مگنوم نیز چندان شگفت انگیز نخواهد بود و این درست همان برتری است که LWMMG را تبدیل به تیرباری قدرتمند و در عین حال بسیار دقیق می کند، به گونه ای که جنرال داینامیکز از همان ابتدا یک سایت هدف گیری استاندارد قدرتمند را برای آن در نظر گرفته است. [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10133/LWMMG_3.jpg[/img][/center] [center][b]گلوله اول از سمت راست فشنگ 338 نورما مگنوم و گلوله اول از سمت چپ فشنگ 51×7.62 ناتو. مابقی فشنگها 54×7.62 می باشند[/b][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10133/300px-_338_Lapua_Magnum_vs__338_Norma_Magnum.jpg[/img][/center] [center][b]فشنگ 228 نورما مگنوم( راست) در مقایسه با فشنگ 338 لاپوا مگنوم[/b][/center] [b]فناوری های خاص برای جنگ افزارهای خاص[/b] فشنگ های مگنوم Norma 0.338 از انواع کالیبر 50 کوچکتر بوده اما هنوز هم به قدر کافی قدرتمند هستند که تحمل نیروی لگد حاصل از شلیک آنها برای هر کسی قابل تحمل نباشد. برای رفع این مشکل طراحان یا باید وزن تفنگ را بالا برده و یا آنکه راه حل دیگری برای آن می یافتند. مهندسان جنرال داینامیکز راه دوم را انتخاب کرده و حتی تلاش زیادی را نیز برای کاهش وزن LWMMG آغاز کردند تا جایی که وزن آن را به عدد باورنکردنی 9/10 کیلوگرم رساندند، اگر به نظر شما این وزن هنوز هم سنگین می آید بد نیست بدانید تیربار سبک FN M240 که از فشنگ های به مراتب کوچکتر 51×7.62 ناتو استفاده می کند 1.3 کیلوگرم از آن سنگین تر است. برای رسیدن به این هدف مهندسان جنرال داینامیکز از طرح انحصاری خود که پیش از این تنها در تیربار سنگین XM 806 مورد استفاده قرار گرفته بود برای LWMMG استفاده کردند. این مکانیزم مکانیکی پیشرفته که با نام Short Recoil Impulse Averaging یا به اختصار SRIA معروف است علیرغم پیچیدگی بالای خود، مشکلی در زمینه اطمینان پذیری تفنگ به وجود نمی آورد و با تکیه بر تغییر نقطه ثقل و خنثی کردن انرژی برگشتی حاصل از شلیک، به کنترل بهتر تیربار کمک می کند. در این مکانیزم با هر بار شلیک مجموعه آلات متحرک و لوله سلاح به سمت جلو حرکت می کنند تا انرژی برگشتی شلیک را خنثی کنند و سپس با برگشت به عقب نیروی واکنشی بدن را خنثی می کنند، مکانیزم بسیار پیچیده و در عین حال کاآمد که به طراح اجازه می دهد تا بدون افزایش وزن، کنترل بهتری را برای تفنگ پدید آورد. البته استفاده از این سامانه نرخ نواخت تیر را به 500شلیک در دقیقه کاهش می دهد.نرخی که با توجه به اندازه فشنگ Norma Magnum 0.338 که مرمی سنگین 19.44 گرمی ( 300 گرینی) را دل خود جای داده اند، نه تنها نکته منفی به شمار نمی آید بلکه باعث افزایش کنترل پذیری و بهینه شدن مصرف مهمات نیز می گردد. مکانیزم گلنگدن همانگونه که انتظار داشتیم از نوع باز انتخاب شده و برای قفل کردن فشنگ در جان لوله 609 میلیمتری بلند سلاح گلنگدن به صورت چرخشی عمل می کند. برای مسلح سازی مجددLWMMG ، طراحان از مکانیزم پیستون ضربه ای بلند که در زیر لوله جای گرفته استفاده کرده اند، سامانه تمیزی که در کنار ساختار ساده گلنگدن باعث هر چه قابل اتکاتر شدن سلاح و افزایش اطمینان پذیری آن می گردد. [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10133/LSATPHOTO_JPG.jpg[/img][/center] [b]ارگونومی به بان ساده [/b] LWMMG از قدرت آتش خرد کننده ای نسبت به رقبای خود برخوردار است و در زمینه برد مفید و دقت کمتر رقیبی برای آن میتوان یافت اما این تمام ویژگی های این تیربار سبک وزن کالیبر متوسط نیست، زیرا از لحاظ ارگونومی و سادگی کاربری نیز این سلاح در مقام برتری قرار می گیرد. تیربار جدید طراحان جنرال داینامیکز تنها 1244 میلیمتر طول دارد. قنداق آن از شباهت زیادی با قنداق به کار رفته در استانداردهای اخیر تفنگ تهاجمی M4 دارد و برای سادگی حمل و نقل به سادگی از قبضه جدا می گردد. همچنین امکان تنظیم طول قنداق نیز برای افراد با جثه های مختلف به سادگی وجود دارد. محل قرار گیری گونه نیز قابل تنظیم است. [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10133/wimg_1770.jpg[/img][/center] دامنه گردش ماشه زیاد است که شاید از نظر تیراندازان حرفه ای چندان دلچسب نباشد اما به عنوان یک فاکتور ایمنی از کارایی خوبی برخوردار است. برگه ناظم آتش نیز در محل خوبی کنار و بالای قاب ماشه جای گرفته که دسترسی به آن را بدون برداشتن چشم از هدف میسر می سازد. اما شاید مهمترین برتری LWMMG نسبت به رقبا در زمینه ارگونومی، تعداد قابل توجه ریل های استاندارد نصب شده روی آن باشد. ریل بزرگ بالایی به تیرانداز اجازه می دهد تا علاوه بر سایت هدف گیری اپتیکی آداپتور دید در شب و یا دوربین حرارتی را نیز به سادگی و در کسری از دقیقه روی سلاح نصب کند و ریل های متعدد جانبی LWMMG را تبدل به ایده آلی برای یگان های عملیات ویژه می کند. [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10133/1338313075.jpg[/img][/center] [b]سخن اخر [/b] گذشته از تمام ویژگی ها، LWMMG برای رسیدن به مرحله عملیاتی شدن با برخی چالش های جدی نیز روبرو است. اولین و مهمترین چالش استفاده این تیربار از فشنگ های نه چندان شناخته شده Norma Magnum 0.338 است. تهیه این فشنگ ها برای نیروها در زنجیره طولانی لجستیک ارتش به هیچ وجه کار ساده ای نخواهد بود و بدون شک ارتش های کمی در سرتاسر دنیا این سختی را بر خود هموار می کنند. مسئله بعدی وزن بالای گلوله های 0.338 نسبت به انواع 7.62 است به گونه ای که در یک نوار فشنگ 500 تایی این تفاوت وزن در حدود 3 کیلوگرم است. موضوعی که در عملیات طولانی مدت چندان ایده آل به نظر نمی رسد. نکته دیگر پیچیدگی سامانه کاهش نیروی برگشتی یا لگد تفنگ است، هر چند این سامانه به شکل یک بسته طراحی شده که نیاز به باز کردن و بستن آن را از میان بر می دارد اما در صورت ایجاد آسیب نیز عملاً تعمیرات میدانی را غیرممکن می کند. گذشته از این اشکالات LWMMG یک محصول خاص در رده تیربارهای سبک قابل حمل توسط نفر به شمار می اید و بدون شک در بلند مدت تبدیل به سلاحی موفق خواهد شد، اما آیا در کوتاه مدت نیز این تیربار می تواند موفق باشد یا نه مسأله ای است که زمان به زودی آن را تعیین می کند. [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10133/zwvsbmeoqn.jpg[/img][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10133/sqbndw4n3p.jpg[/img][/center] منبع: ماهنامه نوآور شماره 93 استفاده تنها با ذکر نام سایت میلیتاری و ماهنامه نوآور و با ذکر لینک آدرس ممکن می باشد.

[quote]نمیدونم چرا به فکر خودم نرسید؟[/quote] شما سلاح كاليبر بالا طراحي مي كني؟! بابا با كلاس! دست ما رو هم بگير!

برادر من اين كه نميشه هر وقت توي مباني بحث كم بياري بزني زير ميز! شما ميگي يارو رو به زور نشوندن تو هواپيما و گفتن الا و بالله خودت بكوب به يه جايي و بتركون و مانع برگزاري كنفرانس بشو! من هم گفتم كه از نظر قوانين پروازي چنين چيزي غير ممكن هست و اصلا در برنامه هم نبوده، بله، شهيد دوران هواپيماش غير قابل برگشت بود و ايشون ترجيح داد بجاي اينكه لاشه هواپيماش توي بيابونهاي اطراف بغداد بيفته، بكوبش به هتل. وضعيت هدايت هواپيما هم احتمالا طوري بوده كه اگه ايشون لحظه اي دستشو از روي فرامين بر ميداشته از مسيرش منحرف مي شده و به هتل نمي خورده، پس امكان بيرون پريدن از هواپيما، ولو لحظاتي قبل از برخورد رو هم نداشته. نميدونم شايد نثر من خيلي ثقيله يا بد توضيح ميدم.

[quote]توی متن ذکر کردید، 1000 متری. 800 یارد 27% کمتر از اون مقداره. وقتی توی 800 یاردی انرژیش اندازه گلوله 9.6 گرمی میشه، مطمئنا توی 1100 یاردی از این هم کمتر میشه. پس نمیتونه نفوذ کنه به زره تایپ 3 توی اون فاصله[/quote] بله، كاملا درسته، انر‍ژي كمتر ميشه، ولي منظور من اين بود كه تا 800 ياردي قطعا توان نفوذ داره. كه فاصله خوبي هست.

[quote] جسارتاً محمد جان؛ اگه خودت به عنوان يه سوم شخص اين پاسخت رو بخوني، چه نتيجه‌اي مي‌گيري؟ برادر جان! اومدي توجيه كني، يا پاسخ من رو صرفاً يه چيزي داده باشي، يا واقعاً دفاع كني؟!![/quote] خودت چی فکر می کنی؟! [quote]نامه‌ي صاف و پوست كنده‌ي وزارت امور خارجه، طرح و نقشه‌ي فرماندهان و دستور مستقيم نظامي رو بالكل ناديده مي‌گيري، بعد مي‌گي شهيد مي‌خواسته بپره و كسي هم جلودارش نبود و رفته بود بمب بازي و موشك رولند خورد و اين بنده خدا هم موند چيكار كنه! گفت به جاي اجكت كردن، برم اجلاس نم رو بهم بريزم يكم دور هم باشيم بخنديم!!![/quote] واقعا که دست گلت درد نکنه! شما می دونی اگه یه خلبان نخواهد به یه ماموریت نظامی یا غیر نظامی بره، هیچ مرجعی تو دنیا نمی تونه اونو محبور کنه؟ می دونی یه خلبان می تونه با یه بهونه ساده مثل سرماخوردگی، که هیچ علامت خاصی هم نداشته باشه، پرواز خودشو کنسل کنه؟ شرایط و قوانین پرواز رو اطلاع داری؟ می دونی سامانه های رولند موبایل هستند و علی رغم اطلاع دقیق بچه های نیروی هوایی از محل سامانه های سام 2-3-6 عراق، قبل از عملیات محل این سامانه ها براحتی قابل تعیین نبود؟ قبول پرواز در شرایط موفقیت 10 درصد، خودش روح بزرگ و دل نترس شهید رو می رسونه، چرا کارو زیر سوال می بری؟ اونهم به نحوی که مشخص هست متاسفانه بدون اطلاع دقیق از شرایط پروازی چنین مطالبی رو می فرمایید. خب این بنده خدا نهایت از جون گذشتگی خودش رو به اون نحو نشون داد، و جوری عمل کرد( علی رغم اینکه می تونست اجکت کنه و الان همین پست من وشما رو بخونه) که برگزاری کنفرانس کلا رفت تو قوطی، این واقعا رسم سپاسگزاری هست؟ [quote] نمي‌دونم. شايد مشكل از بنده‌اس كه متوجه فرمايشات شما نمي‌شم.[/quote] برادر عزیز، من با شما بحث سیاسی نمی کنم( البته به وقتش!) بحث فعلا فنی هست، صحبت من اینه که اگه شهید نمی خواست هیچ مرجعی در اینجا نمی تونست اونو وادار به چنین کاری ( کوبیدن به هتل) بکنه، کما اینکه از اول هم چنین چیزی در برنامه نبود، و اگه هواپیماش مورد هدف قرار نمی گرفت، ایشون بر می گشتند. [quote] شما به جاي اينكه پاسخ عرايض بنده رو بدي، عملاً با بحثي فرعي داري مسئله رو عوض مي‌فرمايي. بعد هم مي‌فرمايي مگر بنده علم غيب دارم؟[/quote] عرض کردم، بحث بنده با شما فنی هست نه سیاسی، برای همین هم شاید شما برداشت کنید که من دارم بحثو عوض می کنم.

[quote] بله چرخ ها به قسمت دیگری منتقل شدن و البته در این شرایط ظاهرا چرخ ها برای موتور مزاحمتی ندارن و فضای کافی برای انتقال هوا به موتور وجود داره! همچنین فضای زیادی هم برای ذخیره سوخت ( در ورودی های هوا)وجود داره . [/quote] طرح جالبیه، یه مزیت غیر مستقیم هم داره و این که بنظر می رسه ورودی هوای موتور به شکل اس ناقس در بیاد و بازتاب راداری موتور ها رو تقریبا از بین ببره. [quote]برای اینکار یک موتور آر دی 33 روسی با قدرت 50 کیلو نیوتن در حالت خشک و 81.3 کیلونیوتن در حالت استفاده از پس سوز برای اینکار مناسب میباشد[/quote] و [quote]همچنین میتوان موتورهایی بر مبنای جی 85 ولی پرقدرت تر طراحی کرد[/quote] نظرت راجع به جی 85 تقویت شده ( با 3 مرحله توربین و یک مرحله کمپرسور اضافه) چیه؟ نیاز به تغییر سازه هم نداره و هواپیما هم مزیت 2 موتوره بودن رو از دست نمیده.

اگه بخواهیم یه مقایسه کوتاه بین 338 لاپوآ و نورما داشته باشیم، باید اول اینو بگیم که هر دوی این دو گلوله با neck down کردن و کاهش طول پوکه فشنگ 416 ریگبی بدست اومدن و در واقع این فشنگ پدر هر دوشون محسوب میشه، فشنگ لاپوآ دارای حجم داخلی پوکه بیشتری هست( 114 گرین آب، در برابر 107 گرین آب برای نورما) و طبیعتا باروت بیشتری در داخل اون قرار میگیره، برای همین هم دارای سرعت دهانه بیشتری در وزن مشابه مرمی هست، و البته لگد بیشتر، ولی نکته مهم اینجاست که تفاوت آنچنانی در تراجکتوری این دو گلوله در اوزان مشابه ( مثلا برای 250 یا 300 گرین) دیده نمیشه و تفاوت افت اونها اینقدر کم هست که برای مصارف عمومی مانند تیربار، استفاده از گلوله کم لگدتر نورما توجیه پذیر باشه؛ اما برای مصارف خاص مانند تک تیراندازی دوربرد، مسلما لاپوآ گلوله بهتری هست. [quote]ولی احتمالا فقط میتونه Type III A رو ضربه بزنه، چون میزان مقاومتی که TYPE III داره به مراتب بالاتر از توان گلوله اون هست،[/quote] مرمی 300 گرینی HPBT این فشنگ، در 800 یاردی دارای انرژی 2549 پاوند فیت هست ، که تقریبا برابر انرژی دهانه مرمی 150 گرینی FMJ استاندارد ناتو هست که زره تایپ 3 برای متوقف کردن اون طراحی شده، پس تا این فاصله هیچ مشکلی برای عبور از اون نخواهد داشت. ضمن اینکه در فواصل زیر 200 و حتی شاید 300 متر، این مرمی از تمام جلیقه های استاندارد غربی ( حتی دراگون) عبور می کند، این در حالی است که مرمی HPBT ذاتا یک مرمی شکاری و نه جنگی است و در صورت استفاده از مرمی های با هسته سخت، رکورد نفوذ آن خیلی بهتر خواهد شد. [quote]کمین خوردن درعراق وافغانستان و حوادث بعدش درس حسابی به اونا داده[/quote] بله، به قول کلنل، درگیری در فواصل 600 متری و بالاتر، نشون داد که اسلحه های اونها برای این درگیری ها مناسب نیستند و باید فکر چاره کرد، ورود کمپانی بزرگی مثل جنرال داینامیکز به مقوله ای مانند ساخت این تیربار، نشان از اهمیت موضوع داره.

[quote]اگه نمونه ی توربوفن جی 85 رو بسازیم دو تاش روی اف-5 اصلا جا نمیشه. موتور های توربوفن قطور تر هستن.[/quote] آفرين، دقيقا. حتي موتورهاي با باي پس كم هم توي محفظه موتور اف 5 جا نميشن.

در مورد نیروهای اعزامی به لبنان و اینکه کیا برن و کیا نرن، کسان دیگری تصمیم می گرفتن و تصمیمشون رو هم گرفته بودن، ضمن اینکه ما هیچ درگیری مستقیم رسمی با اسراییل نداشته و نداشته ایم که این شهید بزرگوار بخواهند در آن شرکت کنند. پس اتفاقا ارائه چنین پیشنهادی بعید بوده. چرا، کاملا عوض میشه. مصطفی جان، نکنه شما علم غیب داری، یا به اسناد محرمانه نیروی هوایی دسترسی داری؟ آفرین، درسته، پروفایل پروازی و طرح اون هم مشخص بوده، حالا من یه سوال از شما دارم: وقتی اون موشک رولند به هواپیمای شهید خورد و اونو از کنترل خارج کرد، اون شهید 2 راه داشت، یا از هواپیما بپره بیرون و یا اینکه این کاری رو که انجام داد، انجام بده، ایشون هم راه دوم رو انتخاب کرد، چون به انجام ماموریتش ایمان داشت و برای انجامش اومده بود. اینو در نظر بگیرید که هواپیما توان برگشت به خاک کشور را نداشت.

[quote]محمد جان فکر میکنم سامانه پنتسایر اس1 یک همچین قابلیتی داشت برار[/quote] بله بنظرم همینطوربود.