تانک آبرامM1 تانك مركاوا

آفتاب: یک فرمانده بلندپایه ارتش روسیه می‌گوید که سامانه دفاع هوایی ایران به احتمال قوی از توانایی مقابله موثر با حملات هوایی ایالات متحده برخوردار است. این در حالی است که طی هفته‌های اخیر گمانه‌زنی درمورد انجام یک حمله نظامی پیش‌دستانه به تاسیسات اتمی ایران از سوی آمریکا در میان مقامات نظامی روسیه به‌شدت افزایش یافته است. به گزارش خبرگزاری ریانوستی ژنرال یوری سولویف فرمانده واحد ویژه دفاع هوایی ارتش روسیه روز پنج‌شنبه در مسکو گفت: «مطابق برآوردهای شخصی من سیستم دفاع هوایی ایران هم‌اینک به اندازه کافی قدرتمند شده‌است. آنها تقریبا از تمام تسلیحاتی که ما در اختیار داریم بهره می‌گیرند و این تسلیحات توان لازم برای مقابله با حملات هوایی آمریکا را به آنان می‌دهد، علاوه بر این ایرانی‌ها از تسلیحات ساخت فرانسه و سایر کشورها نیز برای تقویت سامانه دفاع هوایی‌شان استفاده کرده‌اند». ژنرال سولویف در ادامه گفت که سرفرماندهی ارتش روسیه بصورت روزانه از جزئی‌ترین اطلاعات مربوط به تحرکات نظامی آمریکا در خلیج فارس اطلاع می‌یابد. با این‌حال به گفته وی این اطلاعات به رده‌های عملیاتی ارتش منتقل نشده و صرفا در اختیار رهبران سیاسی کشور قرار می‌گیرد. هفته گذشته یک «منبع موثق» در ارتش روسیه به خبرگزاری نووستی گفته بود که نیروهای آمریکایی در خلیج فارس اقدامات مقدماتی لازم برای انجام یک عملیات نظامی احتمالی علیه تاسیسات هسته‌ای ایران را به پایان رسانده‌اند. به گفته این منبع اطلاعات روس‌ها نشان دهنده آن است که ارتش آمریکا فهرست اهداف احتمالی در خاک ایران را تعیین کرده و در جریان رزمایش اخیر خود در خلیج فارس نحوه حمله به آنها را تمرین کرده‌است منبع:افتاب

در حالی که عراق با بازپس‌گیری اغلب مناطقی که طی سال‌های گذشته از دست داده بود. می‌رفت تا با اقدامات بعدی صحنه نبرد را بیش از پیش به نفع خود تغییر دهد. پذیرش قطعنامه 598 شورای امنیت سازمان ملل از سوی ایران در تاریخ 27/4/1367 موجب گردید ارتش عراق در اقدامی شتاب زده، منطقه خوزستان را بار دیگر مورد هجوم گسترده قرار داده و تا جاده اهواز ـ خرمشهر پیشروی کند و خرمشهر را نیز در معرض تهدید قرار دهد. این تهاجم عراق ـ که دو بار دیگر نیز تکرار شد ـ با مقاومت شدید سپاهیان اسلامی خنثی و ارتش عراق تا مرز، عقب رانده شد. به این ترتیب، دشمن در حالی که از تصرف خوزستان ناامید شده بود، تهاجم دیگری را در تاریخ 3/5/1367 از طریق مرکز کرمانشاه و با به کارگیری نیروهای سازمان مجاهدین خلق (منافقین) آغاز نموده و در حالی که اغلب یگان‌های ایران در جبهه جنوب مستقر بودند، تا تنگه چهار زبر (بین اسلام‌آباد و کرمانشاه) پیشروی کرد. در پی حرکت دشمن، قوای خودی به سرعت وارد عمل شده و با انجام عملیات موسوم به «مرصاد» به مقابله با منافقین برخواستند. هدف انهدام عناصر ضد انقلاب (منافقین) استعداد دشمن منافقین، حدود 30 تیپ رزمی جهت تهاجم خود به خاک ایران تشکیل داده بودند. هر تیپ 170 نفر نیروی رزمی (20 زن و 150 مرد) در اختیار داشت که به همراه نیروهای پشتیبانی به 280 نفر می رسید و دارای دو گردان پیاده، یک گردان تانک، یک گردان ادوات و یک گردان ارکان و پشتیبانی رزم بود. تعداد کل نیروی رزمنده حدود 5200 نفر و نیروی در صحنه به حدود 7000 نفر می رسید. تجهیزات منافقین نیز عبارت بود از‌: 120 تانک سبک کاسکا و پل برزیلی، 40 نفربر PMP، 30 توپ 122 میلی‌متری، حدود 240 خمپاره‌، 1000 آرپی جی هفت، 700 تیربار، 20 توپ 106 میلی‌متری، 60 مسلسل دوشکا و حدود 1000 خودرو. سازمان رزم خودی قرارگاه مرکزی خاتم الانبیاء (ص) قرارگاه نجف لشگر 6 پاسداران به استعداد 7 گردان لشگر 32 انصار الحسین(ع) به استعداد 7 گردان لشگر 57 اباالفضل(ع) به استعداد 2 گردان لشگر 155 ویژه شهدا به استعداد 3 گردان لشگر 9 بدر به استعداد 6 گردان تیپ مستقل 12 قائم(عج) به استعداد 3 گردان تیپ مستقل 75 ظفر به استعداد 1 گردان تیپ مستقل 66 ولی امر(عج) به استعداد 3 گردان تیپ مستقل 36 انصار المهدی به استعداد 3 گردان معاونت فرهنگی قرارگاه نجف به استعداد 1 گردان کمیته انقلاب اسلامی به استعداد 2 گردان قرارگاه مقدم نیروی زمینی سپاه لشگر 27 محمد رسول الله(ص) به استعداد 4 گردان لشگر 17 علی ابن ابیطالب(ع) به استعداد 1 گردان لشگر 33 المهدی(عج) به استعداد 1 گردان لشگر 71 روح الله به استعداد 3 گردان سپاه ناحیه لرستان به استعداد 2 گردان قرارگاه سپاه هشتم لشگر 5 نصر به استعداد 2 گردان تیپ مستقل 29 نبی اکرم (ص) به استعداد 4 گردان تیپ مستقل 59 مسلم بن عقیل به استعداد 1 گردان قرارگاه رمضان به استعداد 1 گردان نیروهای کرند و اسلام آباد به استعداد 1 گردان عناصری از لشگر 21 امام رضا(ع) و ارتش شرح عملیات پذیرش قطعنامه598، از سوی ایران، عراق را در بن بست سیاسی و نظامی قرار داد، و بر گروه ها و عناصر «اپوزیسیون» نیز شوک شدیدی وارد ساخت. در این میان، منافقین تنها گروهی که همه حیثیت و هستی خود را در گرو جنگ نهاده بودند، برای خروج از بن بست، توطئه ای که ماموریت اجرای آن را به عهده داشتند را به مرحله اجرا در آوردند. آنان در تحلیل های دورن گروهی خویش، امکان قبول آتش بس از سوی ایران را ناممکن دانسته و باور داشتند که جمهوری اسلامی زمانی قطعنامهرا می پذیرد که از جنبه های سیاسی، نظامی و اقتصادی به بن بست کامل رسیده باشد و تحت چنین شرایطی سقوط حتمی، و قدرت به سازمان منتقل خواهد شد. بنابراین فرصت پیش آمده را زمان مناسبی دانسته و علی رغم آن که طرح حمله به ایران برای سالگرد جنگ تدارک دیده شده بود، زمان آن دو ماه به جلو انداخته شد. عراق به حمایت و پشتیبانی تسلیحاتی و هوایی از منافقین، نیروهای خود را از انجام دخالت مستقیم در ورود به عمق خاک ایران برحذر داشت و ابتدا برای کاستن از حجم نیروهای خودی در غرب، اقدام به تک وسیعی در خرمشهر نمود وسپس با هجوم و آتش سنگین در منطقه سرپل و صالح آباد، این مناطق را تصرف کرده و راه ورود منافقین به داخل را هموار ساخت، عراق هم چنین، پس از ورود منافقین به داخل، جهت پشتیبانی در چندین نوبت، اقدام به بمباران هوایی خطوط و نیروهای ایرانی کرد و هلیکوپترهای نیروبر عراق نیز، مرتبا به پشتیبانی منافقین مشغول بودند. هدف منافقین از حمله در عمق خاک ایران، با چندین تانک برزیلی دجله (دارای چرخ های لاستیکی و سرعتی معادل 120 کیلومتر در ساعت)، تسخیر چندین شهر و در آخر رسیدن به تهران و بدست گرفتن قدرت بود، بر طبق زمانبندی، نیروها بایستی ساعت 6 بعد از ظهر روز دوشنبه 3 مرداد به کرند و ساعت 8 شب به اسلام آباد و 10 شب به کرمان شاه رسیده و در این شهر، دولت خویش را اعلام نمایند. اگر چه در ساعت های مقرر به کرند و اسلام آباد رسیدند، اما در مسیر اسلام آباد – کرمان شاه و گردنه حسن آباد، از پیشروی آن ها جلوگیری شد. در این عملیات (فروغ جاویدان) منافقین با 25 تیپ ( هر تیپ 200 نفر) شرکت داشتند و بدین ترتیب مجموعاً بین 4 تا 5 هزار نیروی عملیاتی وارد ایران شدند. مقارن ساعت 14:30 در تاریخ 3/5/67 منافقین و ارتش عراق عملیات مشترک خود را با هجوم زمینی از طریق سرپل ذهاب و هلی برد از جنوب گردنه پاطاق (نزدیکی سرپل ذهاب) آغاز و به طرف شهر کرند غرب پیشروی کردند و حدود ساعت 18:30 اولین تانک های عراقی با آرم منافقین وارد شهر شدند و پس از تصرف شهر به طرف اسلام آباد غرب پیشروی کرده، به محض رسیدن به مدخل شهر، اقدام به قطع برق و ارتباط مخابراتی و هم چنین تیراندازی و آشفته نمودن اوضاع کردند. تعدادی از نیروهای سپاه و مردم با آنان درگیر شدند که به علت عدم انسجام نیروها و آمیختگی منافقین با مردم، اوضاع از کنترل نیروهای نظامی خارج، و شهر به تصرف آن ها در آمد. سپس با استفاده از تعداد زیادی تانک دجله و خودرو نیروهای پیاده به طرف کرمان شاه عزیمت کردند که در منطقه حسن آباد (20 کیلومتری اسلام آباد) به دلیل سازماندهی جدید رزمندگان ایرانی و جمع آوری نیرو، منافقین زمین گیر شدند. نیروهای خودی در فاصله 200 متری آنان در ارتفاعات چهارزبر ضمن تشکیل خط پدافندی با آنان درگیر شده، و بعد از ظهر 4 مرداد با محاصره شهر اسلام آباد، به منظور انسداد عقبه و راه فرار، سه راه اسلام آباد – کرند را قطع، و آن ها را محاصره کردند. نیروهای اسلام در روز 5 مرداد عملیات مرصاد را به رمز یا علی بن ابی طالب (ع) آغاز نمودند و طی چندین ساعت، صدها تن از منافقین را به هلاکت رسانده، و مابقی را به فرار وا داشتند. در این عملیات، رزمندگان اسلام از قسمت سه راهی اهواز (پشت پمپ بنزین اسلام آباد) دشمن را دور زدند و تلفات زیادی به منافقین وارد کردند. در این عملیات بیش از 2500 تن از منافقین به هلاکت رسیدند و بیش از چهارصد دستگاه خودرو، نفربر و تانک آنان منهدم شد. نتایج عملیات - عقب راندن دشمن از خاک ایران اسلامی - به هلاکت رساندن حدود 2000 نفر و به اسارت درآوردن 250 تن از نیروهای دشمن.

استان خوزستان به علت داشتن ذخائر نفتي و موقعيت مهم خود مخصوصا شهر خرمشهر به دليل ارتباط با درياي آزاد ثروت عظيمي را در خود نهفته دارد. خرمشهر در ساحل سمت راست رودخانه كارون مكاني كه اين رود به اروند رود مي‌پيوندد واقع شده است. كارون با 855 كيلومتر طولاني‌ترين رود ايران است و حد فاصل خرمشهر تا اهواز 18كيلومتر طول دارد و به كارون سفلي معروف مي‌باشد. اين رود در 4 كيلومتري اروندرود به دوشعبه تقسيم مي‌گردد. يك شعبه به نام بهمنشير در شمال آبادان و به موازات اروند رود جاري است و به دريا مي‌ريزد. و شعبه ديگر به نام همان كارون است و به كانال عضدي هم معروف مي باشد, واين رود در جنوب خرمشهر جريان دارد و به اروند مي‌رسد. اروندرود از به هم پيوستن دجله و فرات در محلي به نام القرنه واقع در خاك عراق و انضمام رود كارون به آن، در نوار مرزي تشكيل مي‌گردد. اين رودخانه پس از عبور از بصره از كنار خرمشهر مي‌گذرد و با كارون رودخانه خروشان وعظيم اروند را تشكيل مي‌دهند و سپس به خليج فارس مي‌ريزد كه در انتهاي آن در عراق شهر مهم فاو است و در ايران آبادان و اروند كنار. به اين ترتيب 81 كيلومتر از طول اروند به عنوان مرز مشترك ايران و عراق است. اين رودخانه بستري مناسب براي كشتي‌هاي تجاري و اقيانوس‌پيما شد و به آبهاي آزاد دنيا وصل مي‌گردد و از اروند به خليج‌فارس و سپس آبهاي آزاد دنيا. مهمترين بنادر اين رودخانه عبارتند از بصره، خرمشهر، آبادان، خسروآباد و فاو . شهر خرمشهر با وسعتي قريب به 96 كيلومترمربع در منتهااليه جنوب غربي جلگه خوزستان قرار دارد. جمعيت آن قبل از وقوع جنگ تحميلي 220 هزار نفر تخمين زده شده است. فاصله هوايي آن تا تهران 660 كيلومتر است و فاصله زميني خرمشهر تا تهران هزار و يك كيلومتر. تا اهواز 128 كيلومتر، تا آبادان 15 كيلومتر، تا شلمچه 18 كيلومتر و تا بصره 54 كيلومتر فاصله دارد. خرمشهر به دليل نزديكي به منطقه استوايي از آب و هوايي گرم برخوردار است؛ به همين علت با توجه به بالا بودن درجه حرارت در تابستان شرايط زندگي در اين منطقه دشوار است. اقتصاد خرمشهر قبل از انقلاب بركشاورزي، دامداري، ماهيگيري، صنايع ماشيني و دستي، حصيربافي و عبا بافي و بازرگاني استوار بود. بيشترين درآمد مردم از خرما بود (سالانه 55 هزار تن توليد و صادرات خرما). اشتغال در تاسيسات بندري خرمشهر و بازار صفا از جمله مشاغل مردم شده بود. خرمشهر را به عبارتي مي‌توان شهر نخل، پرنده و آب دانست چون آب و نخل در اين سامان پيوند ديرينه‌اي دارند. نخلستان‌هاي انبوه، باصفا و سرسبز جلوه‌هاي زيبايي را از طبيعت تماشايي خوزستان در خرمشهر به نمايش گذاشته. اين نخلستان با آب كارون و اروند رود آبياري مي‌شود و بهترين نوع خرما از اين نخل‌ها به دست مي‌آيد. پيشينه تاريخي خرمشهر به گزارش سرويس فرهنگ وحماسه خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، خرمشهر در سال 127 هجري قمري مصادف با 1812 ميلادي توسط عشيره كعب ايجاد شد. در زمان تاسيس, قريه كوچكي به شمار مي‌رفت. لكن به مرور زمان به بندري معتبر تبديل شد. استان خوزستان تاريخ پرماجرايي را پشت سرگذاشته است.قواي بيگانه تا زمان وقوع انقلاب اسلامي 3 بار اين استان را مورد تعرض قرار دادند. نخستين بار در سال 1253 هجري قمري ,1837 ميلادي، بخشي از خوزستان توسط قواي عثماني اشغال شد. اين وضعيت سه سال طول كشيد تا سرانجام با دخالت دو ابر قدرت وقت روس وانگليس مناطق اشغال شده تخليه گرديد. 20 سال بعد در سال 1273 هجري قمري قواي انگليس با حمله به خوزستان تا اهواز پيش رفتند كه با ميانجيگري فرانسه و انعقاد قرارداد صلحي در پاريس به اين مساله پايان داده شد. در جريان جنگ دوم جهاني نيز انگليسي‌ها بار ديگر با تعرض به خوزستان خرمشهر را به اشغال درآوردند. تا بندر آن براي كمك‌رساني به روس‌ها مورد استفاده متفقين قرار بگيرند. اين بار نيز چون گذشته عنصر تعيين كننده در آزادي خرمشهر توافق قدرت‌هاي بزرگ و اصطحكاك و اشتراك منافع آنان بود. پس از پيروزي انقلاب اسلامي درايران خرمشهر براي بار سوم سال 1359 هجري شمسي اشغال شد اما اين بار اشغال آن به سادگي صورت نپذيرفت. زيرا در مقابل يورش دشمن مسلح به انواع سلاح‌هاي سنگين و نيمه سنگين جواناني با حداقل تجهيزات به دفاع برخواسته بودند كه نه تنها براي رفع تجاوزگر از ميهن بود بلكه براي اعتلا و حفظ اعتبار واقتدار اسلام و انقلاب اسلامي مي‌جنگيدند. آنان چه در دوران مقاومت، چه در دوران آزادسازي خرمشهر چنان حماسه آفريدند كه شايد با اين مشخصات در پيشينه اين مرز و بوم يافت نشود. خوزستان در بحران پس از انقلاب اسلامي پس از پيروزي انقلاب اسلامي در ايران رژيم عراق تحركاتي را عليه نظام نوپاي جمهوري اسلامي ايران آغاز كرد. علاوه بر تحركات مرزي اقدامات گسترده‌اي در داخل به ويژه خوزستان در پشتيباني از گروه‌هاي ضد انقلاب داخلي به عمل مي‌آورد. در اين ميان عرب زبان بودن بخشي از مردم اين منطقه دستاويز مناسبي براي طرح جدايي خوزستان از ايران شده بود. به همين جهت عراق با گردآوري عناصر گروه منحل شده خلق عرب و همچنين برقراري ارتباطات گسترده با برخي از سران عشاير عرب به آموزش، تسليح وتحريك آنان براي راه‌اندازي درگيري‌هاي منطقه‌اي ايجاد زمينه جداسازي خوزستان مبادرت ورزيد. عناصر گروه خلق عرب در ماه‌هاي ارديبهشت، خرداد و تير 1358 علاوه بر درگيري مسلحانه به اقداماتي همچون ايجاد آشوب، بمب‌گذاري، ترور و سرقت سلاح و مهمات مبادرت مي‌ورزيدند. اين اقدامات چندان افزايش يافت كه مردم شهربه جان آمدند و در تاريخ 23 تير ماه سال 1358 به مراكز استقرار گروه‌هاي خلق عرب هجوم بردند و ضمن دستگيري عده‌اي از عناصر فعال ضد انقلاب بقيه را متواري كردند. حكومت عراق پس از فروكش كردن آشوب سازمان خلق عرب در خرمشهر همچنان به توطئه‌هاي خود در خوزستان ادامه مي‌داد. علاوه بر اقداماتي نظير انفجار و خرابكاري كه به وسيله گروه‌ها و عناصر وابسته انجام مي‌شد, تحريكات مرزي عراق از جمله احداث استحكامات، شناسايي، نقل و انتقال و تجمع نيرو، حركات ايذايي، آزمايشي و تخريبي و ... به تدريج افزايش مي‌يافت. اين روند به سه دوره زماني از پيروزي انقلاب اسلامي تا پايان مرداد 1359، از اول تا 25شهريور ماه 1359 و از 26 تا 30 شهريور 1359 قابل تفكيك است. در تاريخ 26 شهريور ماه سال 1359 رييس جمهور عراق، صدام حسين در نطقي در مجلس اين كشور با ملقا اعلام كردن قرارداد 1975 الجزاير وتاكيد بر وضعيت روابط قانوني بر شط‌العرب (اروند رود) به وضع قبل از مارس 1975 ,گفت: بايد تمام حقوق تعريف شده به حاكميت كامل عراق بازگردد. آغاز جنگ عليه ايران بعدازظهر 31 شهريور ماه سال 1359 خرمشهر زير آتش سنگين ارتش عراق قرار گرفت. انبوهي از آتش خمپاره‌ها و توپ‌هاي دشمن روي شهر, همه غافلگير شده بودند و حيران. شهر در آتش مي‌سوخت و صداي انفجار لحظه‌اي قطع نمي شد. طولي نكشيد كه بيمارستان پر شد از انبوه مجروحان و شهيدان. زنان و كودكان و سالخوردگان ,آواره بيابان‌ها و جاده‌ها شده بودند. مردم به خصوص جوانان روي به مسجد جامع و ديگر پايگاه‌ها آوردند تا براي مقاومت سازمان‌دهي شوند. دفاع مردمي 34 روزه مقاومت گروه‌هاي مقاومت به سرعت شكل گرفت و در محورهاي هجوم جنگ و گريز شروع شد.آن طرف توپخانه، تانك، خمپاره‌انداز،‌مسلسل‌هاي سنگين و قواي زرهي، اين طرف تفنگ‌ ام 1، ژس، بطري‌هاي آتش‌زا و چند آر، پي، جي. 34 روز مقاومت و تلاش در اين وضعيت اگر چه بسياري از مدافعان خرمشهر را به كام شهادت كشاند ولي دشمن را در دست‌يابي سريع به اهدافش واشغال سريع خوزستان ناكام گذاشت. هر چند كه خرمشهر خونين شد و به دست دشمن افتاد. روز 4 آبان 1359 را بايد روز پايان حماسه خونين‌ شهر ناميد. حماسه‌اي كه در 34 روز جلوه كرد. اما بي‌گمان فداكاري‌ها وايستادگي تحسين برانگيز مدافعان خونين‌شهر در برابر ارتش متجاوز و مجهز به انواع جنگ افزارها در تاريخ و در خاطر انسان‌هاي حق‌جو و ظلم‌ستيز جاويد خواهد ماند. چهارم آبان 1359 اشغال خرمشهر اين روز, روز اشغال شهري است كه مدافعانش طي 34 روز نبرد و تلاش شبانه‌روزي كوشيدند با اداي تكليف الهي خود دشمن را از گسترش تجاوز به ايران اسلامي بازدارند. خرمشهر اشغال شد. لكن حماسه‌ها، ايستادگي‌ها و جانبازي‌هايي آفريد كه اولا افتخاري بزرگ را در تاريخ اين مرز و بوم به ثبت رساند، ثانيا سبب گرديد كه دشمن بيش از اين خطرپذيري نكند و طعم تصرف خوزستان و حتي آبادان را از سر بيرون كند و ثالثا اين مقاومت اعتماد به نفسي را براي اردوي خودي به ارمغان آورد كه دست مايه رزمندگان براي بيرون راندن دشمن از سرزمين اسلامي ايران گرديد. در حاليكه اشغال خرمشهر توسط عراق به عنوان آخرين و مهمترين برگ برنده اين كشور براي وادار ساختن به شركت در هر گونه مذاكرات صلح تلقي مي‌شد, آزادسازي اين شهر مي‌تواسنت سمبل تحميل اراده سياسي جمهوري اسلامي ايران بر متجاوز و اثبات برتري نظامي‌اش باشد. طراحي‌ عمليات بيت‌المقدس از اين رو تنها عاملي كه مي‌توانست موفقيت را نصيب يكي از طرفين دعوا نمايد سرعت عمل در اقدامات بود. به همين خاطر بلافاصله پس از اتمام عمليات فتح‌المبين در حاليكه قواي ارتش عراق در منطقه بومي خرمشهر تقويت مي‌شدند به تمامي يگان‌هاي تحت امر قرارگاه مركزي كربلا دستور داده شد تا ضمن بازسازي و تجديد قوا به شناسايي و طراحي عمليات بپردازند. تلاش براي طرح‌ريزي و اجراي عمليات بيت‌المقدس در موقعيت بسيار حساسي انجام شد. وضعيت داخلي كشور با انهدام بقاياي ضد انقلاب به تدريج رو به بهبودي و ثبات پيش مي‌رفت. اوضاع منطقه نيز به دليل نگراني آمريكا از نتايج پيروزي ايران بر عراق به گونه‌اي آشكار ملتهب بود. ضمن اينكه مناسبات اعراب و اسراييل با آمادگي اسراييل براي تهاجم به جنوب لبنان در وضعيت حساسي قرار داشت. در چنين موقعيتي بي‌گمان نتيجه عمليات بيت‌المقدس براي ايران، منطقه و عراق بسيار سرنوشت ساز و تعيين كننده بود. زمينه اجراي عمليات بيت‌المقدس متاثر از نتيجه سلسله عمليات‌هاي پيشين بود كه با شكستن حصر آبادان آغاز شد و پس از آن نيز ادامه يافت. در طراحي عمليات، عمليات تهاجم از طريق عبور رودخانه كارون و پيش روي به سوي مرز بين‌المللي و سپس آزادسازي شهر خرمشهر مد نظر گرفته شده بود و چنين استدلال شده بود كه حمله به جناح دشمن كه عمدتا به سوي شمال آرايش گرفته بود، عامل موفقيت عمليات است. همچنين شكستن خطوط اوليه دشمن و عبور ازرودخانه و گرفتن سرپل در غرب كارون تا جاده آسفالته اهواز – خرمشهر به عنوان اهداف مرحله اول و ادامه پيش روي به سمت مرز و تامين خرمشهر به عنوان مرحله دوم تامين شد. سازمان رزم عمليات بيت‌المقدس قرارگاه مركزي كربلا با فرماندهي مشترك سپاه پاسداران و ارتش جمهوري اسلامي ايران هدايت عمليات را با سه قرارگاه اصلي قدس، فتح و نصر و يك قرارگاه پشتيبان فجر بر عهده داشت. قرارگاه قدس: سپاه پاسداران تيپ‌هاي 31 عاشورا، 21 امام رضا، 37 نور و 41 ثارالله. ارتش جمهوري اسلامي ايران، لشكر 61 زرهي و تيپ مستقل 58 ذوالفقار. قرارگاه فتح: سپاه پاسداران، تيپ‌هاي 14 امام حسين (ع)، 8 نجف اشرف و 25 كربلا. ارتش جمهوري اسلامي ايران، لشكر 92 زرهي و تيپ‌هاي مستقل 55 هوابرد و 37 زرهي. قرارگاه نصر: سپاه پاسداران، تيپ‌هاي 7 ولي عصر، 27 محمد رسول‌الله (ص)، 46 فجر و 22 بدر. ارتش جمهوري اسلامي، 21 حمزه و تيپ مستقل 23 نوحه. قرارگاه فجر: سپاه پاسداران،تيپ‌هاي 33 المهدي و 17 علي‌بن ابيطالب و امام سجاد (ع). ارتش جمهوري اسلامي، تيپ 3 لشگر 77 پياده، تيپ 3 زرهي سپاه پاسداران به عنوان احتياط تحت امر قرارگاه مركزي كربلا. استعداد دشمن لشكر 5 مكانيزه، لشكر 6 زرهي، لشكر 3 زرهي، لشكر 9 زرهي، لشكر 10 زرهي، لشكر 11 پياده، لشكر 12 پياده، لشكر 7 پياده، تيپ مستقل 10 زرهي، تيپ‌هاي مستقل 109، 409، 416، 90، 417، 601، 602، 605، 606، 409، 238 و 501 پياده. تيپ‌هاي 31، 32 و 33 نيروي مخصوص و همچنين توپخانه‌هاي دشمن نيز از 530 قبضه توپ در انواع مختلف تشكيل شده بود. كه به طور تقريبي عبارت بودند از 30 گردان. شناسنامه عمليات بيت‌المقدس نام عمليات: بيت‌المقدس رمز: يا علي ابن ابيطالب (ع) منطقه: غرب رودخانه كارون وشهرستان‌ خرمشهر مدت: دهم ارديبهشت تا سوم خرداد 1361 هدف آزادسازي شهرهاي خرمشهر و هويزه و جاده اهواز – خرمشهر، خارج ساختن شهرهاي اهواز، حميديه و سوسنگرد و نيز جاده اهواز – آبادان از برد توپخانه دشمن وتامين مرز بين‌المللي . سازمان عمل كننده: سپاه و ارتش مرحله اول عمليات عمليات در بامداد 10 ارديبهشت ماه سال 61 با سه قرارگاه عملياتي قدس، فتح و نصر به فرماندهي قرارگاه مركزي كربلا آغاز شد و رزمندگان با عبور از كارون موفق شدند به جاده اهواز – خرمشهر دست يابند. مرحله دوم عمليات در اين مرحله كه در ساعت 22 و 30 دقيقه، 16 ارديبهشت 61 آغاز شد رزمندگان قرارگاه‌هاي فتح و نصر در محور حسينيه به نوار مرزي رسيدند. بنابراين دشمن مجبور شد از هويزه و جفير عقب‌نشيني كند. مرحله سوم عمليات در ساعت 22، 19 ارديبهشت آغاز وهر چند تلفات و خسارات سنگين بر دشمن وارد آمد, ليكن هوشياري و تمركز نيروهاي عراقي در خطوط پدافندي موجب شد رزمندگان نتوانند بر اهداف تعيين شده دست يابند. مرحله چهارم عمليات در اين مرحله كه با سه قرارگاه عملياتي فتح، فجر و نصر در ساعت 22 و 30 اول خرداد 1361 آغاز شد. قرارگاه نصر توانست جاده خرمشهر – شلمچه را مسدود كند وقرارگاه فجر نيز موفق شد ضمن تامين پل نو در محور نهر ارائض نيروهاي خود را به اروند برساند. در اين ميان قرارگاه فتح به دليل حساسيت و هوشياري فوق‌العاده دشمن نتوانست به اهداف مورد نظر دست يابد.دشمن براي از محاصره خارج كردن نيروهاي خود در اطراف نهر ارايض و پل نو از سمت غرب شملچه و شرق، خرمشهر پاتك‌هاي شديدي را آغاز كرد. ليكن با مقاومت يگان‌هاي خودي مستقر در منطقه مزبور اين پاتك‌ها به شكست انجاميد. سپس نيروهاي دشمن مستقر در شمال شرقي خرمشهر براي دفاع هر چه بهتر از شهر به داخل شهر خوانده شدند. پس از اين عقب‌نشيني نيروهاي عراقي در حاليكه با كمبود آب، غذا و مهمات مواجه بوده و در نتيجه مقاومت خود را بي‌تاثير مي‌دانستند صبح روز سوم خرداد 61حلقه محاصره خرمشهر تنگ‌تر شد وانبوه نيروهاي دشمن كه 2 روز محاصره در هواي گرم طاقتشان را به سر آورده بود, مقاومت را بي‌تاثير دانستند و با خروج ازمواضع خود در تمام شهر در چند ستون طولاني و كنار هم به سوي پليس راه آمدند و در حاليكه تكبير مي‌گفتند و شعار الموت صدام ودخيل الخميني سر مي‌دادند خود را تسليم كردند. به اين ترتيب خرمشهر كه پس از 34 روز مقاومت، در برابر دشمن، در تاريخ 4 آبان ماه 1359 اشغال شده بود بعد از 575 روز وطي 25 روز عمليات در ساعت 11 صبح روز سوم خرداد آزاد شد و خط پدافند مناسبي از طلاييه تا كوشك و شلمچه وحاشيه شمال اروند برقرار گرديد. همچنين در اين عمليات كه به آزادسازي 538 كيلومتر مربع از اراضي اشغال شده انجاميد هويزه، پادگان حميديه و جاده اهواز خرمشهر نيز آزاد شد و در اختيار رزمندگان جمهوري اسلامي ايران قرار گرفت. در اين عمليات 19 هزار تن از نيروهاي عراق اسير و 16 هزار تن ديگر كشته و يا زخمي شدند. همچنين 55 دستگاه تانك و نفربر، 50 دستگاه خودرو، ده‌ها قبضه توپ، 53 فروند هواپيما و 3 فروند هليكوپتر دشمن نيز منهدم شد. فتح خرمشهر موجب انفعال ارتش عراق شد. به گونه‌اي كه نظاميان عراق تا مدت زيادي نتوانستند از لاك دفاعي خود خارج شدند. عمليات بيت‌المقدس موجب شد تا كشورهاي عرب منطقه به تقويت مالي ونظامي عراق مبادرت ورزند. /////بازتاب عمليات بيت‌المقدس (آزادسازي خرمشهر) در رسانه‌هاي بيگانه در جريان آزادسازي خرمشهر و مراحل مختلف عمليات سخنان ضد و نقيضي از خبر پراكني استكبار براي تضعيف روحيه مردم ايران به كار گرفته شد كه فتح خرمشهر خط بطلان بر تمام اين توطئه‌ها كشيد. گوشه‌هايي از اين خبر پراكني و رسوايي‌هاي استكبار راديو آمريكا: پرزيدنت صدام از كمك اردن در جنگ عليه ايران قدرداني كرد. ايالات متحده جانبداري خود را از عراق افزايش داده است. راديو دولتي انگليس: موفقيت در جنگ عراق امكان پيروزي نهايي ايران را بيش از پيش متحمل ساخته است. پيروزي كه در صورت تحقق نگراني كشورهاي خليج فارس و جهان عرب به طور كلي را بر خواهد انگيخت. بي‌بي‌سي چند روز قبل از فتح خرمشهر؛ طبق گزارشات سربازان عراقي مواضع دفاعي مستحكمي را به دراطراف خرمشهر ايجاد كرده‌اند. راديو آلمان: صدام حسين با سرمشق گرفتن از قهرمان تاريخي قصد داشت جهان عرب را از خطر رژيم مذهبي و متعصب ايران برهاند. بي‌بي‌سي: همانطور كه بدون شك اطلاع داريد ديروز بندر خرمشهر پس از 20 ماه دوباره به دست نيروهاي ايراني افتاد. بدين ترتيب ايران هم رسما و هم اسما كاملا در جنگ پيروز شده است. بي‌بي‌سي: سقوط سريع خرمشهر به خصوص باعث سرافكندگي عراق گشته است. طبق تخمين 30 يا 40 هزار سرباز از اين شهر دفاع مي‌كردند. موفقيت اين عمليات حاصل فداكاري همه نيروهاي رزمنده بوده واز جان گذشتگي حدود 000/6 شهيد (4460 شهيد سپاه و 1086 شهيد ارتش) و 24 هزار مجروح مي‌باشد منبع:سايت جامع دفاع مقدس

درستی نمیشود مشخص کرد که اولین بار کدام کشور دست به طراحی و ساخت موشکهای سطح یه هوایی زد که قابلیت شلیک به صورت انفرادی را دارا باشند.بسیاری بر این باورند که موشک سطح یه هوای سام 7 روسی مانند رقیب خود چشم قرمز که در میان نیروهای عضو پیمان ناتو جا خوش کرده بود توانست به موشک انفرادی سطح به هوای اصلی نیروهای عضو پیمان ورشو و دیگر هم پیمانان شوروی تبدیل شود.استرلا یک موشک انداز سبک و قابل حمل انفرادی بود که میتوانست توسط یک نفر شلیک شود.این سلاح حتی واحد های کوچک پیاده نظام را قادر میسازد تا با هلیکوپتر ها و هواپیماهای ملخ دار و حتی جت های کند درگیر شود.مدل SA-7a یا (gk32m strela2) در سال 1968 وارد خدمت شد ولی طولی نکشید که با مدل جدیدتر یعنی SA-7b تعویض شدمدل دوم که در تیراژ کثیری تولید شد دارای خرج قویتری بود که سرعت و شتاب و همچنین برد موشک را افزایش داده بود.مدل SA-7a دارای بردی معادل 6/3 و ارتفاع عملیاتی معادل 20 تا 1500 متر بود.سرعت راکت آن نیز معادل 4/1 ماخ بود.در مدل SA-7b برد عملیاتی سلاح به 2/4 کیلومتر افزایش پیدا کرده بود همچنین ارتفاع عملیاتی ان به 2300 متر رسیده بود.سرعت مدل بهینه سازی شده نیز از 4/1 ماخ در مدل اولیه به 75/1 ماخ افزایش پیدا کرده بود.هر دو مدل SA-7a و SA-7b مجهز به سیستم ردیابی مادون سرخ هستند و معمولا بر روی موتور هواپیما یا هلیکوپتر که از خود اشعه ی مادون سرخ متثاعد میکنند قفل کرده و ان را انقدر دنبال میکند تا به ان برخورد کرده و هدف را منهدم سازد.این سیستم هرگز جای خود را به سایر سیستمهای ردیابی رادیویی که از ظریب اطمینان بالاتری برخوردارند نداد.موشک انداز استرلا خالی از اشکال نبوده چنانچه دریاب مادون قرمز ان علی رغم داشتن فیلتری مخصوص که برای جذب پارازیتها و امواج مادون قرمز اضافی در نظر گرفته شده بود چندان دقیق عمل نمیکرد و گاها منابع حرارتی دیگر را با اگزوز هواپیما اشتباه گرفته و به تعقیب ان میپرداخته به طوری که در زمان جنگ ایران و عراق هم چندین بار به جای قفل کردن روی هواپیمای عراقی روی اشپزخانه های صحرایی ایران قفل کرد و باعث به شهادت رسیدن تعدادی از نیروهای ایرانی شد. در هر حال موشک انداز سام 7 حد اقل برای فراری دادن هواپیماهای بمب افکن و جنگنده از ارتفاع پایین و راندن انان به ارتفاع بالاتر موفق بود.نا گفته نماند که در ارتفاعات بالاتر سیستم های پیشرفته تر ضد هوایی ترتیب هواپیماهای دشمن را میدادند.موشک انداز سام 7 بیشتر در درگیری با هلیکوپتر ها و هواپیماهای ملخ دار موفق بوده که با سرعت کمتری پرواز میکردند. موفقیت های بدست امده در میادین جنگ: در جنگ ویتنام تعداد زیادی از هواپیما ها و هلیکوپتر های امریکایی هدف موشک های سام 7 قرار گرفته و ساقط شدند. نیروی هوایی کشور پرتغال یکی از قربانیان کاربرد موشک های سام 7 توسط شورشیان افریقا بوده.شورشیان کشور موزامبیک توانستند تعداد زیادی از هواپیماهای ملخ دار ضد شورش امریکایی تی-6 که در اختیار نیروی هوایی پرتغال بود را نابود کنند. گسترده ترین طیف کاربرد موشک های سام 7 را میتوان جنگ رمضان میان اعراب و اسراییل دانست.تعداد زیادی از هواپیماهای بمب افکن اسراییل توسط این موشک ها ساقط شدند. گفته میشود که اعراب بیش از 4000 فروند از این موشکها را بسوی هواپیماهای اسراییلی شلیک کرده ند که در این میان تنها 17 فروند از هواپیماهای اسراییلی ساقط و 30 فروند دیگر بشدت اسیب دیدند.این امر یکی دیگر از نقاط ضعف موشکهای سام 7 را نمایان میکند که همانا نداشتن یک کلاهک جنگی نوثر است.البته همان طور که گفته شد مزیت اصلی این موشک راندن هواپیما به ارتفاع بالاتر و دور کردن انها از اهداف زمینی است.مصریها از این تاکتیک جنگی به خوبی استفاده کردند و پس از فراری دادن هواپیماهای اسراییلی به ارتفاعات بالاتر انها را با مسلسلهای صد هوایی FLAK و موشک های ضد هوایی روسی هدف قرار داده و منهدم میکردند. موشک استرلا شالوده دفاع ضد هوایی انفرادی ارتش سرخ شوروی و ارتشهای عضو پیمان ورشو را تشکیل داده بود.جواز ساخت این موشک به بسیاری از کشور های هم پیمان شوروی صادر شده است.بسیاری از گروههای چریکی و تروریستی مثل طالبان و القاعده و ببرهای تامیل را میتوان در لیست مشتریان این سلاح جا داد.متاسفانه هواپیماهای مسافری در مقابله با این موشک ها بسیار اسیب پذیرند و هدف قرار گرفتن یکی از این هواپیماها در یک فرودگاه غیر نظامی بوسیله این موشکها میتواند به یک فاجعه انسانی تبدیل شود. موشک های سام 7 با قابلیت حمل اسان قیمت کم و تاثیر گداری قابل قبول یکی از بهترین موشک های سطح یه هوای انفرادی میباشند.با استفاده از این سلاح میتوان یک واحد کوچک پیاده نظلم را به یک واحد ضد هوایی ضربتی نه چندان فوق العاده ولی موثر تبدیل کرد. در اخر خاطر نشان میکنم که موشک میثاق کپی موشک استرلا است و ایران به تازگی تولید ان را شروع کرده است. منبع:ماهنامه جنگ افزار

کبـرا نخستین هلیکوپتــر عملیاتی در جهان غرب بود که به طـور اختـصاصـی بـرای مامـوریتـهای تـهاجمی ساخته شـد، و از هـمین رو، نـیای همه هلـیکوپتــرهـای هجومی و ضد تانک امروزین به شمار می رود. از اوایل دهه ی 1960 میلادی و در جریان جـنگ ویتنــام استفاده گسترده از هلـیکوپتـرهای مسـلح رواج یافــت. محدودیتهای هلیکوپترهای همه منظوره که با اصلاحاتی تبدیل به ماشـین های جنگی شده بودند، منـجر به تــلاش برای تکمیل هلیکوپتــرهایی با ماموریتــهای ویژه شد. هلیکوپتــر کبرا با قدرت آتـش و مانورپـذیری بی سابقه ای که از خود نشـان داد، از هنگام جنگ ویتنام در تمامی عملیات نظامی آمریکا حضور داشته است. کبرا هنوز هم در واحد تفنگداران دریایی آمریکا و نیز در نیروهای مسلح هشت کشـــــــور دیگر از جمله جمهوری اسلامی ایـران به پرواز ادامه می دهد. واحد تفنگداران دریایی خواستار نمونه ی دوموتوره ی کبرا بود، و از همین رو بـود که هلیکوپتر ای اچ – 1 ج یا "کبرای دریایی" تکمیل شد. ای اچ – 1 یا "هیوی کبرا"، نواده هلیکوپتر ترابری/همه منظوره یو اچ – ا "هیوی" به شمار می رود و برای اولین بار در میانه دهه 1960 برای خـدمت در نیروی زمینی آمریکا تکمیل شد، زمانی که نیاز مبرمی به یک هلیکوپتر مسلح سبک و سریع حس می شد که اختصاصاً برای حمل جنگ افزار طراحی شده باشد و بتواند با دقت زیاد به هدفها ضربه بزند. در نمونه اولیه کبرا، موتور؛ انتقال قدرت و دیگر اجزای اصلی "هیوی" حفظ شده بود، اما بدنه پهن "هیوی" جای خود را به بدنه ای باریک با صندلیهایی پشت سر هم داد. شرکت بل، این هلیکوپتر جدید را با سرمایه گذاری خودش تکمیل کرد. در همان هنگام شرکت "لاکهید هلیکوپتر" به سفارش ارتش آمریکا، هلیکوپتر "ای اچ – 56 ای" یا "شاین" را برای پاسخگویی به نیاز به یک "سیستم پیشرفته پشتیبانی آتش هوایی" ساخت و نخستین نمونه آزمایشی آن را در سال 1967 بیرون داد. اما ارتش آمریکا خواهان هلیکوپتری بود که سیستم کنترل آتش و ناوبری آن به پیچیدگی "شاین" نباشد. نیاز شدید به استفاده از هلیکوپترهای زرهپوش مسلح در جنگ ویتنام، و موفقیت هلیکوپتر ساخت شرکت "بل"، باعث شد ارتش آمریکا پیش نمونه ها و نیز انواع تولیدی این هلیکوپتر را سفارش دهد و تولید "شاین" را بایگانی کند. آنچه در این هلیکوپتر جدید از هیوی کبرا به ارث رسیده بود، بدنه باریک با کابین های پشت سر هم (تیرانداز در جلوی خلبان)، موتور "لایکامینگ تی – 53"، بالکهای جانبی با مقرهای حمل سلاح، و برجک تیربار زیر پوز بود. "ای اچ – 1 جی" یا همان کبرای جدید، از ملخ های پهن تر و بدنه ی باریکتری سود می جست که سرعتی دو برابر یو اچ – 1 به آن می بخشید. هوانیروز (ايران) در تجهیز ناوگان خود دست به خریدهای گسترده دیگری نیز زد، از جمله 66 فروند هلیکوپتر ترابری سنگین دو ملخی "سی اچ – 47 سی" یا "شینوک". کارآیی کبرا سبب شد که تفنگداران دریایی آمریکا نیز خیلی زود به استفاده از آن در جنگ ویتنام بپردازند و نمونه خاصی از آن را در سال 1968 سفارش بدهند. واحد تفنگداران دریایی خواستار نمونه ی دوموتوره ی کبرا بود، و از همین رو بود که هلیکوپتر ای اچ – 1 ج یا "کبرای دریایی" تکمیل شد. این نمونه دارای دو موتور توربوشفت "پرت اند ویتنی تی 400" بود که پیشرانه آن را افزایش می داد. کبرای دریایی همچنین از یک تیربار پوز جدید بهره می برد، یعنی تیربار سه لوله 20 میلیمتری "اکس ام – 197". ای اچ – 1 جی برای انجام این ماموریتها طراحی شد: - اسکورت مسلح هلیکوپترهای حامل نفرات و بار - سرکوب آتش دشمن در منطقه نبرد - شناسایی مسلحانه - نشانه گذاری هدف برای هواپیماهای تهاجمی - حمله دقیق به هدفهای زرهی - دفاع از خود و هلیکوپترهای دیگر در برابر آتش هوابه هوای دشمن نخستین هلیکوپترهای ای اچ – 1 ج از مجموع 67 فروند،در سال 1971 به تفنگداران دریایی آمریکا تحویل داده شدند و تا پایان جنگ ویتنام در عملیات رزمی شرکت جستند. موفقیت عملیاتی کبرا، کشورهای مختلفی را بر آن داشت تا این هلیکوپتر را به کار گیرند. در نتیجه، نیروهای مسلح اسرائیل، ترکیه، یونان، بحرین، ژاپن، اردن، پاکستان، کره جنوبی، تایوان و تایلند نیز سفارش خرید کبرا دادند. هوا نیروز نیز در طول دهه ی 1970 میلادی برنامه گسترش عظیمی را در دستور کار خود نهاد که در نهایت آن را به بزرگترین نیروی هلیکوپتری منطقه و چهارمین نیروی بهره برداری کننده از هلیکوپترهای نظامی در جهان بدل ساخت. هوانیروز نخست 300 فروند هلیکوپتر ترابری / همه منظوره "بل 214 ای" را که به "اصفهان" شهرت یافت سفارش داد. در پی آن، بیش از 200 فروند هلیکوپتر تهاجمی کبرا از نوع ای اچ – 1 ج در دستور کار قرار گرفت. هوانیروز در تجهیز ناوگان خود دست به خریدهای گسترده دیگری نیز زد، از جمله 185 فروند هلیکوپتر "آگوستا – بل 206" ساخت ایتالیا، حدود 100 فروند هلیکوپتر "آگوستا – بل 205"، و 66 فروند هلیکوپتر ترابری سنگین دو ملخی "سی اچ – 47 سی" یا "شینوک". جدیدترین نمونه ی کبرا به نام "ای اچ – 1 دبلیو" یا "سوپرکبرا" با توانایی های هوا به هوای بیشتر هم اکنون در واحد تفنگداران دریایی آمریکا خدمت می کند. در دهه ی 1970 میلادی، حکومت پیشین ایران در پشتیبانی از نیروهای مسلح عمان در مبارزه با شورشیان ظفار فعالیتی گسترده داشت. شماری از هلیکوپترهای کبرا و اصفهان هوانیروز در جریان عملیات در ظفار سرنگون شدند، اما بخش اعظم ناوگان هلیکوپتر هوانیروز دست نخورده ماند تا پس از انقلاب شکوهمند ایران و در جریان جنگ هشت ساله ایران و عراق، عملیات رزمی تمام عیار را تجربه کند. در جریان سال نخست جنگ، هلیکوپترهای کبرا در کنار جنگنده های نیروی هوایی، نقش مهمی در جلوگیری از پیشروی ستونهای زرهی و مکانیزه عراق ایفا کردند. در چند مورد نیز کبراهای ایران درگیر نبرد هوایی با هلیکوپترهای تهاجمی "می –24" روسی نیروی هوایی عراق شدند. در عملیات "توفان صحرا" برای آزادی کویت در سال 1991، کبرا های آمریکایی در نقش پشتیبانی نزدیک هوایی به کار گرفته شدند. حدود 78 فروند کبرای تفنگداران دریایی آمریکا، 1273 ماموریت رزمی انجام دادند که تنها یکی از آنها در شرایط غیررزمی سرنگون شد. . یک نمونه آزمایشی چهار ملخی با تجهیزات الکترونیک پیشرفته تر و مقدورات پروازی افزونتر نیز ساخته شده است. مشخصات فنی نوع: هلیکوپتر تهاجمی / پشتیبانی ضد زره حداکثر سرعت: 226 کیلومتر بر ساعت حداکثر برد: 507 کیلومتر طول: 16.18 متر ارتفاع: 4.09 متر قطر ملخ: 13.41 متر وزن خالی: 2993 کیلوگرم حداکثر وزن برخاست: 4536 کیلوگرم پیشرانه: دو موتور توربوشفت "پرت اند ویتنی تی 400" تسلیحات: یک برجک "جنرال الکتریک یونیورسال" برای تیربار سه لوله ی 20 میلیمتری "ام 197"، قابلیت حمل هشت موشک ضد تانک "تاو"، موشکهای هوابه هوا و مقره های راکت انداز.

با سلام خدمت دوستان عزيز در اينجا درباره موشك هاي خانواده سام مقالات و نظرات خود را بيان كنيد. اين موشك ها از سام 1 تا سام 20نامگذاري شده اند موشک سام5_س200 سامانه ي موشكي SA.5 يا آن طور كه همه جا رايج است S.200 در اواخر 1950 تكميل آن بعنوان يك پدافند ارتفاع بالا ي موثر و پدافند موشكي بالستيك طراحي گرديد اين سامانه در اصل براي رهگيري هواپيماهايي همچون SR.71 و XB-70 و موشكهاي بالستيك آمريكا طراحي گرديد كه قوقايي به پا نمود اين موشك بطور كلي در سه نمونه طراحي گرديد نمونه متعارف نمونه ي باسرجنگي هسته اي و نمونه ي با سرجنگي متعارف وسامانه هاي كنترلي ارتقاع يافته كه بمنظور مقابله با هواپيماهاي اخلاگر همچون E-3 ارتقاع يافت از نظر سيستم كنترل راداري S.200 از يك رادار مراقبت P.50 بارلاك B (باند E/F) با برد 390 كيلومتر و رادار ارتفاع ياب متداول PRV-11 سايدنت با برد 180 كيلومتر و رادار درگيري اسكوير پير با برد 160 كيلومتر SA.5 اصولا در برابر اهداف ارتفاع پايين ناتوان است اين سلاح در برابر اسرائيل حضوري فعال داشت و خلبانان جنگنده هاي اسرائيلي را كلافه نمود كشور هاي دارند مشخصات: طول:10.6 متر قطر:0.86 برد: بين 150 تا 300 كلاهك:سر جنگي 217 كيلوگرم يا سرجنگي هسته اي كوچك لانچر:10 (1 پرتابگر در گروه هاي گروه هاي 10 تايي پدافندي ) كشور هاي كاربر: روسيه,ايران,روسيه سفيد,گرجستان,آلمان,هند,مجارستان,لهستان, بلغارستان,ليبي,كره شمالي,سومالي,سوريه,اسلواكي و.......

خودرو رزمی پیاده نظام برادلي

پس از فتح خرمشهر و عقب نشینی سراسر ارتش عراق، دشمن برای دست یابی به پدافند مطمئن تدابیری به کار بست؛ به گونه ای که در مناطق کوهستانی، ارتفاعات مرزی را همچنان در اشغال خود نگه داشت؛ و در مناطق پست، با به کارگیری موانع مصنوعی موقعیت خود را تحکیم بخشید. در عین حال، دشمن از موانع طبیعی نیز به منظور ایجاد اطمینان بیشتر بهره می گرفت. در این میان، رودخانه عریض اروند و منطقه وسیع هورالعظیم از نگرانی دشمن نسبت به تهاجم قوای ایران کاسته بود. این موضوع در منطقه هورالعظیم بیشتر مشهود بود، به طوری که دشمن هیچ گونه مانعی را برای ایجاد پدافند در غرب این منطقه در نظر نگرفته بود. عراق هرگز نمی پنداشت آب گرفتگی وسیع هورالعظیم برای نیروهای پیاده ایران قابل عبور باشد؛ و نیز گمان نمی کرد قوای مسلح ایران تلاش اصلی خود را در این منطقه قرار دهند. هم چنین عراق در سال های سوم و چهارم جنگ تاکتیک های جدیدی اتخاذ کرد، که طبعا نیازمند به کارگیری تاکتیک ها و تدابیر جدید بود. به منظور برهم زدن معادله نظامی جنگ به نفع جمهوری اسلامی و به دست گرفتن ابتکار عمل، منطقه هور با سه ویژگی انتخاب گردید: 1- ضعف و ناتوانی دشمن در عملیات آبی – خاکی. 2- سرعت عمل. 3- غافلگیری. منطقه هور با توجه به تجارب به دست آمده از عملیات رمضان تا والفجر 4 و با در نظر گرفتن توان خودی و دشمن، و نیز نقش زمین و تاثیر گذاری آن، انتخاب شد. نظر به راکد بودن نسبی آب هور و وسعت بیش از اندازه آن، که طبعاً منجر به طولانی شدن عقبه های نیروهای خودی می شد و نیز فقدان زمین مناسب جهت قدرتمندی و قابلیت های نیروهای خود (پس از عملیات رمضان تا قبل از خیبر)، از جمله شرایط و عواملی بود که موجب می شد دشمن تصور عملیات گسترده را از طرف هور نداشته باشد و همین تصور باعث گردید که عراق، از جزایر مجنون شمالی و جنوبی و شرقی دجله تنها با چند گردان پدافند نماید. در این میان، اجرای عملیات والفجر مقدماتی در منطقه شمال هور، به رغم نتایج غیرمطلوب آن، نتیجه ای بزرگ – هر چند غیر مستقیم – بر جای گذارد. عملیات در منطقه چزابه، شناسایی موقعیت ضعیف دشمن در منطقه هور را در پی داشت. فرماندهان سپاه پاسداران که به مناسبت عملیات والفجر مقدماتی در آن منطقه حضور یافته بودند، با مشاهده نقاط ضعف دشمن، سریعاً به طراحی عملیات خیبر پرداختند و با استفاده از تجربه حاصل از عملیات والفجر مقدماتی، ضریب امنیت را شدت بخشیده و رعایت حفاظت اطلاعات را اصل قرار دادند. مضافاً به این که دو نکته مهم دیگر در دستور کار قرار گرفت. نکته اول، فعالیت های شناسایی بود که با توجه به رعایت اصل حفاظت، به نیروهای بومی سپاه خوزستان واگذار شد. نکته دوم، تغییر در سازمان رزم سپاه پاسداران و ایجاد قابلیت عملیات آبی – خاکی بود که باید متحقق می شد ، بر همین اساس، یگان دریایی سپاه (قرارگاه نوح) تشکیل شد. در عین حال، برای جلوگیری از هوشیاری دشمن، قرارگاه دریایی سپاه در بوشهر فعال گردید تا به این وسیله تلاش جدید به منظور افزایش فعالیت در خلیج فارس تلقی گردد. اهداف عملیات هدف از عملیات خیبر عبارت بود از انهدام نیروهای سپاه سوم عراق، تامین جزایر مجنون شمالی و جنوبی، ادامه تک از جزایر و محور طلائیه به سمت نشوه و الحاق به نیروهایی که از محور زید به دشمن حمله می کردند. در نظر بود که خشکی شرق دجله از طریق هور تصرف شود تا دشمن نتواند از سمت شمال سپاه سوم را تقویت کند. منطقه عملیات منطقه عملیاتی که در شرق رودخانه دجله و داخل هورالهویزه واقع شده است، از شمال به العزیر و از جنوب به القرنه – طلائیه محدود می گردد. این منطقه دارای دو نوع طبیعت متفاوت است: هور و خشکی. قسمت خشکی، که حداقل عرض آن 8 کیلومتر و حداکثر 10 کیلومتر است، توسط دو هور بزرگ – هورالهویزه در شرق و هورالحمار در غرب آن – احاطه شده است. هم چنین، منطقه مذکور توسط رودخانه دجله به دو قسمت شرقی – غربی تقسیم می شود که 3/4 آن در شرق رودخانه قرار دارد. جاده مواصلاتی عماره – بصره نیز در غرب رودخانه واقع است. در داخل منطقه مزبور جزایر شمالی و جنوبی مجنون واقع است. هم چنین تاسیسات دیگری وجود دارد که عبارتند از: دکل های برق، دکل های تقویتی رادیو و تلویزیون، تاسیسات و کارخانجات کاغذ سازی، چاه های نفت و ... هور منطقه ای است هم سطح دریا که در بعضی مناطق سطح آب آن 2 تا 3 متر بالاتر از آب دریاست و به طور کلی نسبت به مناطق هم جوار گود می باشد و در مسیر رودخانه های قدیمی و دایمی به وجود می آید و دارای روییدنی هایی به شرح زیر است: 1- نی با ارتفاع 2 تا 7 متر که عمدتاً در جاهای عمیق می روید. 2- بردی(1) که معمولاً ارتفاع آن بین 1 تا 2 متر است. 3- چولان(2) که در جاهای کم عمق می روید و ارتفاع آن کمتر از 50 سانتی متر است. به علت پوشش فشرده سطح هور از نی، بردی و چولان، تردد در آن تنها از معابری خاص (آبراه ها، نهر ها و یا محل عبور حیوانات وحشی) امکان پذیر است. علت انتخاب هور علاوه بر آنچه قبلاً ذکر شد، علت انتخاب هور به لحاظ عوامل زیر بود: 1- پرهیز از تک جبهه ای (حمله رویاروی و مستقیم به دشمن را تک جبهه ای می گویند). 2- حمله به جناح دشمن؛ شکل حضور دشمن در منطقه شرق بصره به گونه ای بود که الحاق نیروهای خودی در طلائیه و سپس رسیدن به عقبه دشمن در نشوه، جناحی عمده از دشمن به تصرف در می آمد که تزلزل خطوط دشمن را در پی داشت. 3- عدم تصور دشمن نسبت به انجام عملیات در هور. 4- بکر بودن منطقه. 5- غیرممکن بودن مانور زرهی برای دشمن. استعداد دشمن منطقه مورد نظر برای عملیات در حوزه استحفاظی سپاه سوم عراق قرار داشت و در جریان عملیات یگان های زیردر این منطقه حضور یافتند: الف – یگان های پیاده : - تیپ های 3، 5، 11، 18، 605، 702، 704، 93، 95، 96، 701، 501، 35، 419، 108، 113، 427، 36، 22، 23، 28، 418، 422، 19 پیاده. ب – یگان های رزهی: - تیپ های 30، 16، 6، 56، 14، 26 و 37 زرهی و تیپ 55 مختلط. ج – یگان های مکانیزه: - تیپ های 25، 8، 27، 15 و 20 مکانیزه. د – گارد مرزی و گارد ریاست جمهوری: - تیپ های 5، 8 و 11 گارد مرزی و یک تیپ از گارد ریاست جمهوری. هـ – نیروی مخصوص: - تیپ 65. و – جیش الشعبی و کماندو: - بیش از 10 گردان. ز – توپخانه: - حدود 30 گردان. قوای خودی هدایت و فرماندهی عملیات بر عهده قرارگاه مرکزی خاتم الانبیا (ص) بود. دو قرارگاه اصلی (کربلا و نجف) و پنج قرارگاه فرعی (نصر، حنین، بدر، حدید و فتح) تحت امر قرارگاه مرکزی بودند. یگان های عملیاتی نیز به شرح ذیل بود: الف – سپاه پاسداران: - لشکرهای 5 نصر، 8 نجف اشرف، 31 عاشورا، 19 فجر، 41 ثارالله، 17 علی ابن ابی طالب (ع)، 14امام حسین (ع)، 27 محمد رسول الله (ص) و 7 ولی عصر(عج). - تیپ های مستقل 15 امام حسن (ع)، 10 سید الشهدا(ع)، 44 قمر بنی هاشم(ع)، 33 المهدی (عج)، 18 الغدیر و 21 امام رضا(ع). - تیپ های مستقل زرهی 72 محرم، 20 رمضان و 28 صفر. - یگان دریایی (قرارگاه نوح). - در مجموع، سپاه پاسداران 220 گردان عملیاتی در اختیار داشت و استعداد توپخانه آن نیز 7 گردان بود. ب - ارتش جمهوری اسلامی: - لشکر های پیاده 77، 21، 28 و 55. - لشکرهای زرهی 81، 16 و 92. قرارگاه خاتم الانبیاء(ص) به عنوان قرارگاه مرکزی: قرارگاه نجف تحت فرماندهی قرارگاه خاتم الانبیاء (ص) فرماندهی قرارگاه های فرعی را به عهده داشت: قرارگاه نصرهدایت لشکر 5 نصر و تیپ 15 امام حسن(ع) را به عهده داشت. قرارگاه حدید هدایت تیپ 44 قمر بنی هاشم و تیپ 21 امام رضا (ع) را به عهده داشت. قرارگاه فتح هدایت لشکر 27 محمد رسول الله (ص) و تیپ 33 المهدی (عج)+ تیپ 18 الغدیر را به عده داشت. قرارگاه حنین هدایت لشکر 17 علی ابن ابی طالب (ع) و لشکر 41 ثارالله و تیپ 10 سیدالشهدا(ع) را برعده داشت. قرارگاه بدر هدایت لشکر 8 نجف، لشکر 31 عاشورا، لشکر 19 فجر را به عهده داشت. قرارگاه کربلا هدایت نیروهای زیر را به عده داشت. از ارتش لشکرهای 77، 21 و 28 پیاده و لشکر 8 زرهی. از سپاه لشکر 14 امام حسین (ع)، 7 ولی عصر (عج) و تیپ زرهی 72 محرم. لازم به ذکر است که لشکر 16 و 92 زرهی ارتش در حین عملیات به کار گرفته شدند. طرح عملیات دو قرارگاه کربلا و نجف ماموریت داشتند ضمن تامین اهداف محوله، روی پل دوعیجی در شمال نشوه (غرب نهر کتیبان) الحاق کرده و سپس به سوی بصره ادامه عملیات دهند. قرارگاه کربلا می بایست با عمل ازمحور زید و چسبیدن به نهر کتیبان جهت مسدود کردن منطقه ورودی دشمن در دو عیجی اقدام می کرد. قرارگاه نجف نیز پس از دستیابی به العزیر و القرنه و تصرف جزایر مجنون و الحاق به طلاییه، جهت بازکردن جاده طلاییه – نشوه که تنها امید برای ادامه عملیات و انتقال نیرو و مهمات بود، اقدام نماید. یگان های تحت امر این قرارگاه می باید با عبور از طلاییه به سمت نشوه و تامین آن در پل دوعیجی به قرارگاه کربلا(نیروهای ارتش)ملحق می شدند. قرارگاه نجف برای تصرف اهداف خود به تشکیل پنج قرارگاه فرعی (نصر، بدر، حنین، حدید، فتح) مبادرت می ورزید. قرارگاه دیگری با نام نوح(ع) وظیفه ترابری دریایی و پشتیبانی یگان های عمل کننده را برعهده داشت. شرح عملیات نکته قابل توجه قبل از آغاز تک، حضور گسترده نیروهای مانور قدس در مناطق عملیاتی، پس از انجام مانور در مراکز مختلف شهرستان ها بود. علاوه بر این، با توجه به مانور قدس و تهدید و اقدامات جنون آمیز دشمن و حمله موشکی به دزفول و بمباران شهرهای کرمانشاه، ایلام، رامهرمز و ...، جو کلی جنگ در کشور، شکل خاصی به خود گرفته بود. عملیات در ساعت 21:30 روز 3/12/1362 با رمز یا رسول الله آغاز شد. در مرحله اول نیروهای قرارگاه نجف با تهاجم سراسری در مناطقی همچون تنگه و شهر القرنه، جاده بصره – العماره و نیز جزایر شمالی و جنوبی مجنون استقرار یافتند. در این میان، قرارگاه کربلا که در محور زید وارد عمل شده بود، با به دست آوردن کمترین موفقیت موجب بازگشت یگان های ارتش به مواضع قبلی خود شد. در مرحله دوم عملیات، دو تلاش اصلی در محور جزایر مجنون و طلاییه به منظور الحاق و سپس پیشروی به سمت نشوه در نظر گرفته شد؛ بنا به عللی پیشروی انجام نشد. در مقابل، دشمن به تدریج خود را بازیافته و پس از کشف اهداف عملیات و محورهای اصلی تک، تلاش اصلی خود را ابتدا روی پاکسازی حوالی جاده بصره – العماره گذارد و سپس روی طلاییه متمرکز شد. در ادامه عملیات، پس از آن که محور زید با عدم موفقیت مواجه شد، لشکر 14 سپاه پاسداران که تحت امر قرارگاه کربلا (ارتش) بود، آزاد شده و به همراه لشکر 27 ماموریت طلاییه را به عهده گرفت. در آن شب نبردی سخت درگرفت که تا صبح به طول انجامید . در این میان، فشار دشمن همچنان ادامه داشت و با آن که محور جاده طلاییه – به طول 6 کیلومتر– در اختیار نیروهای خودی بود، لیکن وسعت کم منطقه مانور از یک سو و آتش انبوه و بسیار زیاد دشمن از سوی دیگر، امکان پیشروی الحاق با محور جزایر مجنون را ناممکن ساخته بود. به همین خاطر از ادامه عملیات در طلاییه صرف نظر شد و به این ترتیب اهداف عملیات خیبر به حفظ جزایر مجنون محدود شد. بر همین اساس و با توجه به فشارهای دشمن، مرحله سوم عملیات به منظور تثبیت موفقیت خودی در جزایر انجام شد. دشمن که هر گونه حضور نیروهای ایرانی در هور را خطری برای جاده بصره – العماره می دانست با اجرای آتش شدید و توان پیاده وزرهی می کوشید جزایر مجنون را بازپس گیرد. این در حالی بود که نیروهای خودی خسته از چند روز جنگ، نداشتن عقبه نزدیک و نیز عدم حمایت آتش توپخانه، به مقاومت خود ادامه می دادند. متقابلاً، دشمن با تمرکز صدها قبضه توپ روی جزایر و بمباران مداوم آن ها با هواپیما و نیز در اختیار داشتن عقبه خشکی با واحدهای زرهی خود فشارهای متعدد و طاقت فرسایی را وارد می ساخت. به رغم وضعیت یاد شده، نیروهای خودی می کوشیدند به هر صورت ممکن جزایر را حفظ نمایند. براین اساس، سپاه پاسداران با تمام استعداد خود جهت دفع تهاجم دشمن و حفظ جزایر در آن جا استقرار یافت. نهایتاً دشمن که در مقابل خود مقاومتی غیر قابل تصور و پیش بینی مشاهده می کرد، به تدریج از بازپس گیری جزایر ناامید شد و به تحکیم مواضع پدافندی خود مبادرت ورزید. نتایج عملیات عملیات خیبر که به آزاد سازی منطقه ای به وسعت 1000 کیلومتر مربع در هور، 140 کیلومتر مربع در جزایر مجنون و 40 کیلومتر مربع در طلاییه انجامید، موجب افزایش عزم بین المللی در جهت کنترل ایران و جلوگیری از شکست عراق گردید؛ به گونه ای که از تاریخ 3/12/1362 (زمان آغاز عملیات خیبر) تا تاریخ 30/7/1363 تعداد 474 طرح صلح از سوی 54 کشور مختلف جهان ارایه شد. شورای امنیت سازمان ملل نیز در تاریخ 11/3/1363 قطعنامه552 خود را در خصوص پایان دادن به جنگ ایران و عراق تصویب نمود. این در حالی بود که هیچ یک از قطعنامهو طرح های مذکور نظر ایران را تامین نمی کرد. هم چنین، در این عملیات فرماندهان جنگ به اهمیت تاثیر تجهیزات دریایی و آبی – خاکی برای کسب نتایج مهم و حیاتی پی بردند و نیز سپاه پاسداران به یکی از ضرورت های حساس و حیاتی در تکمیل و توسعه سازمان خود آگاه گردید و آن لزوم ایجاد تقویت و توسعه یگان های دریایی برای انجام عملیات های آبی – خاکی بود. این رهیافت، قابلیت سپاه در انجام عملیات عبور از هور و رودخانه های بزرگ را توسعه داد و هسته اصلی عملیات های بدر، والفجر8، کربلا3، 4 و 5 و نیز زمینه ای برای تشکیل نیروی دریایی سپاه پاسداران گردید. تلفات و ضایعات عراق در این عملیات به شرح ذیل می باشد: - کشته و زخمی شدن حدود 15000 نفر. - به اسارت درآمدن 1140 نفر . - انهدام 150 تانک و نفربر و 200 خودرو. - به غنیمت در آمدن 10 تانک و 60 کامیون. - انهدام 21 تیپ به میزان 20 تا 100 درصد. منبع :سايت دفاع مقدس

[align=justify]زیردریایی 877 / 636 Kylo class و تاریخچه و مشخصات و عکسهایی از آن گرچه قبلا در مورد این زیردریایی تاپیک وجود داشت ولی با توجه به اینکه ما هم از کشورهای دارنده این زیردریایی هستیم شنیدن و خوندن مطالبی در موردش خالی لز لطف نیست . پروژه ساخت زیردریاییهای کلاس 636 که ناتو اسم انها را کیلو گذاشته بود ، طرحی ویژه بود که روسها در زمان اتحاد جماهیر شوروی برای نابودی احتمالی زیردریای های دشمن و نابودی خصوصا ناوها و کشتی های آنها و دفاع از ناوها و سواحل خودی و پایگاههای نیروی دریایی دشمن در زمان جنگ احتمالی طراحی کرده بودند . اما چرا این زیردریایی با وجود زیردریاییهای قدرتمند و عظیم اتمی شوروی طراحی شد ؟ یعنی روسها با وجود داشتن زیردریاییهای اتمی متعدد چرا به ساختن یک زیردریایی توربو – دیزلی با ابعاد کوچکتر پرداختند ؟ جواب این سؤالات در این طرح نهفته بود : هدف اصلی روسها از ساخت این زیردریایی غافلگیری و شناسایی کشتی های دشمن در ابراهه ها و تنگه ها و مناطقی بود که زیردریاییهای بزرگ جثه اتمی یا قادر به تردد در آن نبودند و یا به سختی در آن تردد می کردند و به همین دلیل تصمیم به ساخت زیردریایی با ابعاد کوچکتر که در عین ابعاد کوچکتر بتواند از تسلیحات دیگر زیردریاییها نیز استفاده کند گرفتند . ( بی شک این زیردریایی با این خصوصیات بهترین گزینه برای تردد در ابهای خلیج همیشه فارس خواهد بود که دارای مناطق کم عرض و کم عمق زیادی است ) . در حقیقت زیردریایی 636 مدل پیشرفته و توسعه یافته 877EKM است . این مدل دارای مشکلات زیادی بود که با رفع و بهبود انها مدل کیلو ساخته شد .مشکل اصلی طراحان در ابتدای طراحی بزرگی و در نتیجه سنگینی این زیردریایی به عنوان یک زیردریایی دیزلی بود که منجر به افزایش قدرت در موتور ان گردید . به دنبال این افزایش قدرت ، سرعت و میزان برد زیردریایی افزایش قابل توجهی پیدا کرد . ولی با بهبود نقایص تکنیکی و ایزوله کردن کامل بدنه با اینکه قدرت موتورافزایش یافته بود صدای زیردریایی به طور قابل توجهی کاهش پیدا کرده بود . این تغییرات و اصلاحات که ابتدا در مدل 877EKM انجام شد منجر به طراحی زیردریایی جدیدی شد که از روی طرح اولیه 877EKM ساخته شده بود ولی بسیار پیشرفته تر و بهتر عمل می کرد . اولین زیردریایی کلاس کیلوی روسیه در اوایل دهه 80 به اب انداخته شد . این زیردریایی توسط شرکت تحقیقاتی ناوگان دریایی به نام Rubin در بندر سن پیترزبورگ ساخته و به اب انداخته شد . البته زیردریاییهای جدید کیلو از سالهای 95 به بعد تولید شده اند و بیشتر انها صادر شده اند توسط کشتی سازی Komsomolsk در سن پیترزبورگ ساخته شده اند . زیردریایی کیلو از نظر شرایط رزمی جزو (ASW) { ضد زیردریایی } و (ASuW) { ضد سطحی } قرار میگیرد . به گفته کارشناسان نظامی این زیردریایی از بی صداترین زیردریای های دیزلی در دنیا محسوب میشود به طوری که امکان شناسایی ان برای زیر دریایی های دشمن ، تنها 4/1 یک چهارم زیردریایی های مشابه هم کلاس خود میباشد .به طور مثال اگر زیردریایی دشمن زیردریایی را در فاصله 400 متری شناسایی کند ، کیلو تا فاصله 100 متری آن مورد شناسایی قرار نخواهد گرفت . در حالیکه خود کیلو آن زیردریایی را کاملا زیر نظر دارد . یکی از دلایل کم صدا بودن و کم شناسایی شدن این زیردریایی ترتیب خطی چیدمان اجزای سازنده زیردریایی و پوششی ضد سونار است که دور تا دور زیردریایی را پوشانده است و از انعکاس و انتشار امواج جلوگیری می کند . اما خصوصیت اصلی و مهم اینست که با نزدیک شدن تا منطقه ای نزدیک به دشمن که هنوز کیلو شناسایی نشده است ، این زیردریایی با قابلیت مسلح شدن سریع اژدرها قبل از آنکه دشمن متوجه باز شدن دهانه اژدرها شود ، اژدر را به سوی دشمن شلیک کرده و برنده دوئل خواهد شد !!! در حالیکه زیردریایی یا کشتی دشمن وقتی متوجه شلیک اژدرها می شود که اژدرها بیشتر مسافت را طی کرده و نزدیک هدفند .!! زیرا اژدرهای زیردریایی کاملا اتوماتیک لود میشوند . و دارای سیستم لود سریع هستند . از دیگر خصوصیات بارز آن میتوان به طراحی خاص مجاری و تانکهای آب زیردریایی اشاره داشت که موجب بهترین حالت شناوری در آب میشود . با وجود جداره های محکم در دیواره ، زیردریایی می تواند به راحتی به عمق 300 متری دست یافته و در این عمق حرکت کند . از آنجایی که زیردریایی در اصل یک زیردریایی چند منظوره می باشد ، در بهینه سازی سیستمهای آن یک کامپیوتر قدرتمند برای پردازش اطلاعات سطحی و زیر سطحی قرار داده شده که به مرکز کنترل زیردریایی در شلیک اژدر ها و موشکه در زمان درست کمک میکند . این سیستم با پردازش داده ها بهترین حالت و محاسبه شلیک تسلیحات را معین می کند . این سیستم همچنین به ناوبری و مسافت یابی نیز کمک می کند . نیروی محرکه زیردریایی از دو ژنراتور دیزلی ، یک پیشرانه اصلی و یک پره 7 تیغه تشکیل شده است . همچنین موتور دارای سیستمی است که برای حرکت در مناطق فوق کم عمق و نزدیک سواحل طراحی شده که با ایجاد سرعتی کم و ملایم امکان عبور از آن مناطق را به زیردریایی می دهد . اکنون مشخصات کلی زیردریایی را مرور می کنیم . وزن 2300 تا 2325 تن در سطح آب 3076 تا 3950 تن در زیر آب سرعت 11- 12 گره در سطح آب 17 – 25 گره در زیر آب طول : 72.6 متر عرض : 9.9 متر آبخور : 6.5 متر حداکثر عمق : 300 متر حداکثر برد : 6000 مایل در سرعت 7 گره در زیر آب استقامت با یک بار سوپلای : 45 روز موتور : دو دیزل ژنراتور هر یک به توان 1000 کیلو وات یک موتور به قدرت 5500 تا 6800 اسب بخار یک پروانه 7 تیغه پرسنل : 52 نفر تسلیحات 8 مقر استرلای 3 (SA-N-8 Gremlin) یا 8 مقر ایگلا (SA-N-10 Gimlet) Igla 6 مقر پرتابگر اژدر 533 میلیمتری شامل 18 فروند اژدر VA-111 (w: c/nucl) یا 24 مین دریایی یا موشک ضد کشتی SS-N-27 Sizzler / P-900 تجهیزات الکترونیک سیستم سونار ACTIVE/PASSIVE سیستم پردازش اطلاعات رزمی سیستم ناوبری کامپیوتری یک رادار هدف یابی MRK-50 یک سونار MGK-400 Rubikon موسوم به دندان کوسه دو پریسکوپ در انتها هم به اطلاع شما می رسونم که ایران دارای 3 فروند کیلو به نامهای طارق ، یونس و نور هست که طبق منابع تایید نشده قراره 2 فروند دیگه هم خریداری بشه و غیر از ایران چین هم از مشتریهای پر و پا قرص این زیردریایی محسوب میشه . خود روسیه هم در حال حاضر 17 فروند کیلو داره که در یگانهای مختلف مشغول خدمتن . گرداوری و ترجمه flanker ادغام شد flanker از اواخر قرن ۱۹میلادی که سطح فناوری بشر به حدی رسید که کشتی های زیردریایی کاربرد امنیتی و نظامی پیدا کردند،تا کنون که تکنولوژی قرن۲۱ زیردریایی ها را به داستان های علمی تخیلی شبیه تر کردندزمان زیادی گذشته و زیر دریایی در این مدت وسیله مبتنی بر خلاقیت ساده به یکی از وهم انگیزترین وسائل تبدیل شده است.کلاس های زیردریایی دیزل-الکتریکدر جهان را که از سالها پیش در خدمت نیروی دریایی کشورمان نیز هست معرفی می کنیم: کیلو نام سازمانی ناتو برای کلاسی از زیردریایی های نظامی دیزل-الکتریک ساخت روسیه است که برای عملیات تهاجمی طراحی شده .نوع اصلی این شناورهاتحت عنوان پروژه۸۷۷ پالتوس شناخته می شود همچنین نوع پیشرفته تری از این زیر دریایی وجود دارد که در غرب تحت عنوان کیلوی بهسازی شده و در روسیه تحت عنوان پروژه ۶۳۶معروف است. هدف از طراحی این شناورهای نظامی دستیابی به یک سلاح مطمئن با قابلیت های ضد کشتی و ضد زیردریایی در اب های نیمه کم عمق بوده است. این زیردریایی ها قادر به عملیات در سکوت محض هستندو چنین پنداشته می شود که مدل بهسازی شده ان (۶۳۶) یکی از بی صداترین زیر دریایی های جهان باشد.نخستین فروند از این شناورها در سال ۱۹۸۲ میلادی وارد خدمت در نیروی دریایی شوروی سابق شد و کشتی هایی از این نوع هنوز در نیروی دریایی روسیه خدمت می کنند،به طوری که در اوایل سال ۲۰۰۰میلادی ۱۴ زیردریاییبه طور فعال و همچنین ۷ فروند بصورت ذخیره در نیروی دریایی روسیه وجود داشته است. علاوه بر این تاکنون ۲۱فروند از این نوع شناور در نیروی دریایی سایر کشورها به خدمت گرفته شده اندکه شامل کشورهای زیر می باشند: الجزایر:۲فروند چین:۴فروند هندوستان:۱۰فروند ایران:۳فروند لهستان:۱فروند رومانی:۱فروند دادغام شد flanker

سامانه ي موشكي SA.3 (روسها آن را S.125 مي نامند) در اواخر دهمه ي 50 در حدود سال 1956 طراحي گرديد اين سامانه يك سامانه ي پدافند براي رهگيري اهداف در ارتفاع پايين و مياني است موشك SA.3 يك موشك دومرحله اي با سوخت جامد است كه موتور كمكي آن ارتفاع اوليه را به موشك مي بخشد و سپس موشك مسير خود را با موتور خود ادامه مي دهد اين سامانه از يك مجموعه ي راداري شامل رادار مراقبت باند C از نوع P.15 فلت فيس با بردي در حدود 250 كيلومتر و رادار ارتفاع ياب PRV.11 سايدنت با بردي در حدود 180 كيلومتر (باند E) و درنهايت رادار درگيري لوبلو فعال در باند I با برد درگيري 80 كيلومتر بسياري اين سامانه را رقيب سامانه ي آمريكايي هاوك ميدانند اين سامانه در جريان جنگ ويتنام هم ضرات سنگيني به جنگنده هاي آمريكايي وارد نمود سرجنگي تركش شونده ي شديد آن هرگونه تحرك را از هدف خود مي گيرد و براي جنگنده هاي كه در ارتفاع پايين پرواز ميكنند رهگيري توسط اين موشك هولناك خواهد بود اين موشك در جنگ تحميلي ايران نيز توسط عراق بكار گرفته شد و شعاع مخرب آن بسياري از فانتوم هاي ما را در بر گرفت در جنگ اعراب و اسرائپل هم در عرض چهار روز سه جنگنده ي اسرائيلي را هدف قرار داد اصولا اين موشك براي دفاع از رزم ناوها و فرودگاه ها بصورت دفاع مكمل بكار ميرود مشخصات: طول:6.1 متر قطر:0.37 متر برد: 18 تا 22 كيلومتر شعاع تخريب كلاهك: 60 كيلوگرم تركش شونده شديد زمان مورد نياز جهت ريشارژ لانچر: 50 دقيقه لانچر: 4 تايي كشور هاي كاربر: روسيه,عراق,گرجستان,آلمان,چين,هند,مجارستان اتيوپي,ليبي,كره شمالي,لائوس,سومالي,قزاقستان,اوكراين,مصر,بلاروس,آذربايجان ,فنلاند,يمن,افغانستان.......

موشك سام-6 را مي توان رقيب روسي هاوك دانست كه يك سر و گردن از آن قويتر است. پروژه ساخت اين موشك در دهه 1950 آغاز شد. اولين تست آن در سال 1961 انجام گرفت كه مشكلاتي از جمله نقص موتور آن آزمايش را ناموفق كرد. ولي سرانجام پس از رفع نواقص در سال 1966 با موفقيت آزمايش شده و سپس به توليد انبوه رسيد. در سال 1977 هم نوع ارتقا يافته اين موشك با موفقيت آزمايش شد كه تواناييهاي بيشتري نسبت به نوع قبلي دارا بود. در ضمن نوع مخصوص نيروي دريايي اين موشك با كد سام-ان-3 شناخته مي شود. به هر حال اين موشك هم اكنون نيز جزو خطرناكترين سيستمهاي پدافند ضد هوايي محسوب مي شود كه در صورت استفاده صحيح دقت آن تقريبا 80 - 95 ٪ است. لازم به ذكر است كه در جنگ 1973 بين اعراب و اسراييل ، مصر با استفاده تقريبا حرفه اي از اين موشك 64 فروند جنگنده اسراييل را تنها با شليك 95 موشك سرنگون ساخت! مشخصات اين سام-6 عبارتند از : كشور سازنده : شوروي سابق نوع ماموريت : انهدام انواع هواپيما در ارتفاع متوسط + انهدام موشكهاي كروز طول : 5.8 متر قطر : 33.5 سانتيمتر وزن : 599 كيلو گرم حداكثر برد : 24 الي 28 كيلومتر :D حداكثر ارتفاع اثر : 12 الي 14 كيلومتر سرعت : 2.8 ماخ وزن كلاهك : 59 كيلوگرم بازه زماني شليك : 20 ثانيه نوع سيستم هدايتي : semi-active radar homing (on recently upgraded complexes TV/optical seeker introduced) For protection aganst anti-radar missiles seeker of SAM can lock on target mid-air, after launch :D

۱- به گزارش سایت بازتاب ،عربستان سعودی و انگلستان قراردادی نظامی به ارزش ۳۵ میلیارد دلار به امضا رسانده اند که به موجب آن ده ها جنگنده فوق پیشرفته "تایفون" به نیروی هوایی پادشاهی عربستان تحویل خواهد شد. گزارش بی.بی.سی در همین باره می گوید که جنگنده پیشرفته "یوروفایتر" که بیش از ۲۰ سال زمان صرف طراحی و ساختش شده است،توسط یک کنسرسیوم اروپایی شامل انگلستان،آلمان،اسپانیا و ایتالیا تولید شده و در حال حاضر تنها دارای دو رقیب در بازار جنگنده های فوق پیشرفته هوایی می باشد: اف-۲۲ آمریکایی و رافائل فرانسوی نیروی هوایی عربستان،به عنوان نخستین کشور غیراروپایی دارنده این جنگنده،یوروفایتر را جایگزین جنگنده های "تورنادو" ی انگلیسی خواهد نمود تا زرادخانه اش را هر چه بیشتر و بیشتر مدرنیزه و بروز نماید. این در حالی است که نیروی هوایی عربستان دارای یک زرادخانه بسیار مجهز جنگنده های پیشرفته، شامل جنگنده بمب افکن های اف-۱۵ آمریکایی نیز می باشد.در چنین شرایطی تحویل جنگنده های جدید عملا به معنی کسب برتری مطلق هوایی در منطقه خلیج پارس برای نیروی هوایی عربستان سعودی خواهد بود. ۲-نیروی هوایی دیگر دول عربی نیز در حال گسترش و تقویت می باشد.از جمله نیروهای هوایی نیرومند عربی می بایست به نیروی هوایی "امارات متحده عربی" اشاره کرد که ادعاهای تجاوزکارانه ای نسبت به جزایر سه گانه ما در خلیج پارس دارد.ارزشمندترین سرمایه نیروی هوایی امارات،افزون بر جنگنده های میراژ-۲۰۰۰ فرانسوی،۸۰ فروند جنگنده پرتوان و فوق پیشرفته اف-۱۶ آمریکایی می باشد که بخشی از آنها تا کنون تحویل شده و بقیه نیز همگی تا سال ۲۰۰۶ میلادی تحویل داده خواهند شد.(+) نیروی هوایی امارات همچنین قراردادی به ارزش ۲ میلیارد دلار با ایالات متحده برای تجهیز این جنگنده ها به انواع و اقسام جنگ افزارهای هوا-به-هوا و هوا-به-زمین مانند ۲۶۷ موشک هوا-به-هوای کوتاه-برد "سایدوویندر،۴۹۱ موشک هوا-به-هوای میانه برد "آمرام"،۱۱۶۳ موشک هوا-به-زمین "ماوریک" و نیز بمب های لیزری و مهمات ۲۰ میلیمتری و دیگر جنگ افزارهای گوناگون امضا نموده است. جنگنده اف-۱۶،ساخت کمپانی آمریکایی "لاکهید مارتین"،یکی از محبوب ترین جنگنده های راهبردی میان نیروهای هوایی کشورهای مختلف جهان می باشد و انواع و اقسام توانایی ها را برای انجام ماموریت های مختلف هوایی داراست. ۳-در لیست کشورهای دارای این جنگنده،به جز امارات نام ۴ کشور عربی دیگر به چشم می خورد که نام آنها و شمار جنگنده هایشان در زیر می آید: -بحرین : ۲۲ فروند -مصر : ۲۲۰ فروند -اردن: ۳۶ فروند -عمان : ۱۲ فروند بدین ترتیب تنها مجموع جنگنده های اف-۱۶ کشورهای عربی بالغ بر ۳۷۰ فروند می شود.با توجه به وجود همبستگی سیاسی مستحکم میان کشورهای عربی که در ساختارهایی مانند "اتحادیه عرب" و "شورای همکاری خلیج پارس" تبلور یافته است،ساده انگارانه خواهد بود اگر تصور کنیم که در صورت وقوع درگیری نظامی میان ایران و امارات،دیگر دول عربی دست روی دست گذاشته و تنها تماشاگر جنگ باشند.از این روی،ما در یک جنگ احتمالی با اعراب رودررو شدن با یک ناوگان ۳۷۰ فرونده اف-۱۶ را آنهم به عنوان بخشی از توان هوایی عربی بایستی مدنظر داشته باشیم. ۴-در چنین شرایطی،توسعه توانایی هایی هوایی و ضدهوایی مان به کندی و بسیار مشکل پیش می رود.از آنجا که جمهوری اسلامی بر اساس سیاست های مبتنی بر باورها و دگم های غیرمنطقی ایدئولوژیکش،از جمله مطرح نمودن طرح احمقانه انتقال اسرائیل به اروپا و اخیرا منطقه خوش آب و هوای "آلاسکا"!،خود و میهن ما را دچار انزوای جهانی ساخته است، لذا در زمینه خرید و ساخت مشترک جنگ افزار با کشورهای دارای فن آوری لازم ما دارای مشکلات فراوانی هستیم که کار توسعه نظامی میهن را با موانع فراوانی روبرو ساخته است. با این حال جای امیدواری است که در ماه های اخیر پیشرفت هایی در این زمینه مشاهده شده اند.اهم این رویدادهای مثبت عبارتند از: -خرید ۳۰ سامانه پدافند هوایی بسیار پیشرفته "Tor-M1" به ارزش ۱.۴ میلیارد دلار از روسیه .به گفته یک مقام بلندمرتبه دفاعی روسیه ،این سامانه ها که تا انتهای سال آینده تحویل داده خواهد شد،ما را قادر خواهد ساخت تا با ایمن سازی حریم هوایی مان،از تاسیسات هسته ای اصفهان،تهران و بوشهر پاسداری به عمل آوریم. به گزارش این منبع ،سامانه دفاعی مزبور حتی قادر است تا علاوه بر جنگنده ها، موشک های هدایت شونده در ارتفاع پایین را نیز مورد هدف قرار دهد. -خریداری موشک زمین-به-هوای "Pechora-2A " از روسیه. بنابر این گزارش ، موشک یادشده می تواند اهداف هوایی را که در فاصله ۳.۵ تا ۳۸ کیلومتری با ارتفاع ۲۰ متر تا ۲۰ کیلومتری و با سرعت ۷۰۰ متر بر ثانیه در پرواز هستند مورد هدف قرار دهد.بنا به همین گزارش سامانه مزبور توانایی خود را در خلال یک آزمایش با سرنگون ساختن یک جنگنده اف-۱۶ و یک موشک Tomahawk به اثبات رسانیده است. این سامانه موشکی که به انواع و اقسام تجهیزات محافظتی مجهز است،دارای یک سیستم اپتیکی-الکترونیکی توانا می باشد که آن را قادر به انجام عملیات پدافند هوایی در روشنایی هم روز و هم شب می گرداند.خریداری این جنگ افزار احتمالا برای محافظت از نیروگاه هسته ای بوشهر خواهد بود. -ابراز تمایل سفیر ایران در مسکو،"غلامرضا انصاری"،درباره همکاری نظامی نظامی ایران-روسیه.بر پایه این گزارش ،انصاری در مصاحبه با شبکه خبری "اینترفاکس" روسیه از علاقه دولت ایران برای گسترش روابط دو کشور به خصوص در زمینه نظامی-تکنولوژیک خبر داده که مورد تایید "سرگئی ایوانف" نیز قرار گرفته است.ایوانف اظهار داشته که روسیه تا کنون به ایران تجهیزاتی چون خودروهای زرهی و سامانه های موشکی دفاع هوایی کوتاه-برد نموده و تاکید کرده است که "ما قصد پایان دادن به این روند را نداریم." تداوم این پروسه،به خصوص اگر همچون مورد هند-روسیه به همکاری های دوجانبه در ساخت سلاح برسد،بی گمان در ارتقا کیفی نیروی دفاعی ما تاثیر شگفتی خواهد گذاشت.در واقع توان و فن آوری سامانه های موشکی دفاع هوایی روسیه به حدی است که حتی ابرقدرتی چون "بریتانیا" را ترغیب به خرید تسلیحاتی از این کشور کرده است.(+) از این روی،می توان نسبت به بهبود توان دفاع هوایی میهن آریایی امیدوارتر بود. -آمادگی ایران برای تولید ۱۸ فروند موشک شهاب-۵ با برد ۳۵۰۰ کیلومتر.بنابراین گزارش و به گفته یک مامور اطلاعاتی غربی،ایران با ترکیب تجهیزات دریافتی از کره شمالی با فن آوری روسی،این موشک را آماده ساخته است.وی افزوده است که علیرغم ادعاهای پیشین ایران مبنی بر ساخت چنین موشکی اقدامی عملی در این زمینه مشاهده نشده بود تا اینکه در چند ماه اخیر این وضعیت به سرعت تغییر یافت.این موشک،به همراه موشک های شهاب-۳ با ۱۳۰۰ کیلومتر برد،بی گمان توان بازدارندگی ویژه ای به میهن آریایی خواهد بخشید. ۵-در تحلیل نهایی،اقدامات جمهوری اسلامی برای توسعه نظامی کشور کافی نیست.ما نیاز داریم تا نیروی هوایی مان را مدرنیزه نموده و علاوه بر توان دفاعی به توان هجومی مان نیز بیافزاییم اما سوگمندانه از آنجا که کشور ما دچار انزوای بین المللی و تحریم آمریکاست،نمی توانیم به این مهم دست یابیم.برای مثال تا زمانی که تحریم آمریکا برقرار است،ما از امکان نوسازی جنگنده های اف-۴،اف-۵ و نیز اف-۱۴ که اسکلت و استخوان بندی نیروی هوایی مان را تشکیل می دهد،محروم خواهیم بود. در چنین شرایطی تنها یک تغییر اساسی در سیاست خارجی کشور با در دستور کار قرار دادن "خردورزی" و "سیاست صرفا ناسیونالیستی" است که می تواند به انزوای جهانی کشور پایان داده و امکان خریدهای گسترده و همکاری های سودمند با قدرت های نظامی جهان را فراهم آورد.با شناختی که ما از جمهوری اسلامی داریم،امکان وقوع چنین امری بسیار پایین و نازل است.نتیجه منطقی این مسئله نیرومندتر شدن روزافزون توان رزمی اعراب به عام و توان هوایی شان به طور خاص خواهد بود که بدون تردید تهدیدی اساسی برای میهن آریایی به شمار خواهد رفت. نکته: در دوره شاهنشاه فقید،ایران دارای نیرومندترین قدرت هوایی منطقه بود.شاه در مصاحبه با روزنامه نگار مصری،"حسنین هیکل" صراحتا اظهار داشته بود که خواستش ایجاد یک نیروی هوایی برای ایران است که بتواند توان هوایی هر دشمنی را در ۳۰۰ کیلومتری مرزهای میهن سریعا و کاملا نیست و نابود کند. به همین منظور شاهنشاه علاوه بر خرید ۸۰ فروند جنگنده بسیار توانای اف-۱۴ که دارای سیستم موشکی-راداری "فونیکس" بوده و می توانست ۶ هدف را در یک لحظه رهگیری نماید،تصمیم گرفته بود تا ۳۰۰ فروند جنگنده اف-۱۶ نیز از ایالات متحده خریداری نماید.سوگمندانه دولت خائن "ملی-مذهبی" بازرگان و دارودسته اش این قرارداد را علیرغم اینکه ایران کلیه مبلغ قرارداد را پرداخت نموده و حتی برخی تجهیزات مربوطه نیز در سال ۱۹۷۸ تحویل شده بود،طی حرکتی ضدمیهنی در سال ۱۹۷۹ لغو کردند و این جنگنده ها تحویل اسرائیل داده شد.(+) این اقدام دولت بازرگان را بایستی به عنوان یک خیانت بزرگ تاریخی در حق ملت ایران شمرده و در جهت کوبیدن واپسین میخ پولادین بر تابوت جریان منحوس "ملی-مذهبی" بیشتر کوشا شویم منبع:irandefence

با پيروزي عمليات طريق القدس و قطع ارتباط زميني يگان هاي تحت امر سپاه سوم عراق در دو منطقه ي غرب دزفول و غرب رود کارون، زمينه مناسب براي عمليات در هر يک از اين دو منطقه فراهم شد. منطقه غرب دزفول به دلايلي همچون دور کردن دشمن از شهرهاي انديمشک، دزفول، شوش و تناسب استعداد يگان هاي خودي با وسعت منطقه و تناسب وضعيت طبيعي زمين منطقه با رزم نيروي پياده، براي اجراي عمليات برگزيده شد، سپس يگان ها نقاط حساس زمين را شناسايي کردند. عقبه دشمن به دو تنگه عين خوش و رقابيه اتکاء داشت، بنابراين با توجه به اين وضعيت، عمليات طراحي و اجرا شد. در محور شمالي دو قرارگاه و در محورهاي شرقي و جنوبي هر کدام يک قرا گاه وارد عمل شدند. در مرحله اول، تنگه عين خوش توسط تيپ 14 امام حسين (ع) با فرماندهي حسين خرازي مسدود شد. توپخانه دشمن در منطقه "علي گره زد" با عمليات نفوذي، يک گردان از تيپ 27 حضرت رسول (ص) به فرماندهي محسن وزوايي را منهدم کرد. در مرحله دوم تنگه رقابيه مسدود شد؛ يگان هاي خودي با استفاده از کانالي که در زمين هاي رملي احداث شده بود، تنگه رقابيه را دور زدند و دشمن را از پشت محاصره کردند. دشمن که از همان مرحله اول موقعيت خود را در خطر ديده بود، براي خروج از محاصره، فشار شديدي وارد مي آورد تا تنگه عين خوش را باز کند، اما با رشادت نيروهاي تيپ 14 امام حسين (ع) موفق نمي شود. در مرحله سوم، پيشروي به مقر فرماندهي دشمن آغاز شد و يگان 27 حضرت رسول (ص) به فرماندهي احمد متوسليان، سايت 4 و 5 را که محل استقرار فرماندهي لشکر يک مکانيزه دشمن بود، به اشغال در آورد. در مرحله چهارم، با پاک سازي منطقه آزاد شده و تعقيب دشمن، ارتفاعات منطقه عملياتي به تصرف درآمد و دشمن به غرب رودخانه رويرج عقب رانده شد. بدين ترتيب همه اهداف تامين گرديد و لشکر ده زرهي و يک مکانيزه عراق نيز آسيب جدي ديدند. منطقه : جبهه جنوبي – شوش و دزفول رمز : يا زهرا (س) تاريخ : 2/1/61 تا 10/1/61 هدف: آزاد سازي منطقه غرب دزفول و جاده دزفول – دهلران و تامين انديمشک، شوش ، دزفول و جاده انديمشک – اهواز وسعت منطقه آزاد شده : 2400 کيلومتر مربع عمليات فتح المبين 2 فروردين 1361 اِنّا فَتَحنا لَکَ فَتحَاً مُبيناً. طرح ريزي عمليات افتخارآفرين فتح المبين از اواسط آبان سال 1360 آغاز شد و پس از تلاش هاي مستمر و خستگي ناپذير و انجام مشورت ها و هماهنگي هاي گسترده ميان فرماندهان نظامي، در ساعت سي دقيقه بامداد 2فروردين ماه، فرمان حمله با رمز "بسم الله الرحمن الرحيم، بسم الله القاصم الجبارين و يا زهرا..." صادر شد. رزمندگان دلاور اسلام با دريافت پيام، عمليات حماسي و تاريخي فتح المبين را در شمال خوزستان آغاز کردند و از جنوب و شمال غربي شوش و غرب دزفول در چند محور با ارتش عراق درگير شدند. در ساعت 2 بامداد اولين خاکريزهاي دشمن به دست نيروهاي ايراني سقوط کرد. در اين مرحله عمليات، رزمندگان اسلام موفق شدند ضمن زخمي و به هلاکت رساندن 000، 10 نفر از سربازان دشمن تعداد 200، 2 نفر از آنان را به اسارت خويش در آورند و 7 فروند هواپيماي دشمن را سرنگون و تعداد 60 دستگاه تانک عراقي را منهدم و منطقه اي به وسعت 650 کيلومتر مربع در محورهاي عملياتي شوش و دزفول را از وجود دشمن پاک کنند. روز سه شنبه سوم فروردين تعداد اسراي تخليه شده به مرز 5000 نفر رسيد و رزمندگان ايراني به کليه اهداف خود دست يافتند و منتظر مرحله ي بعدي عمليات شدند. مرحله دوم عمليات فتح المبين (4/1/1361) ساعت يک بامداد چهارشنبه چهارم فروردين مرحله دوم عمليات فتح با کلمه رمز "يا زهرا" آغاز شد و نيروهاي ايران اسلامي در اولين ساعات شروع عمليات، تلفات سنگيني بر قواي دشمن وارد آوردند و به مواضع او در جبهه هاي غرب شوش و دزفول دست يافتند. در اين مرحله از عمليات تنگه رقابيه و ارتفاعات ميشداغ پاکسازي شد. تعداد 4000 موشک و 13 دستگاه کاتيوشا به دست رزمندگان اسلام افتاد و 20 قبضه توپ سالم به غنيمت گرفته شد و تيپ 96 ارتش عراق از هم پاشيد و فرماندهان تيپ هاي 96 و 60 همراه با چند تن از افسران ارشد آن ها به اسارت در آمدند. مجموعه اسراي شمارش شده تا مرحله دوم عمليات از مرز 6000 نفر گذشت. مرحله سوم عمليات فتح المبين (7/1/1361) در سومين مرحله ي عمليات فتح بزرگ "فتح المبين" مهم ترين مواضع حياتي دشمن در غرب شوش و دزفول فتح شد. اين مرحله از عمليات که ادامه عمليات فتح محسوب مي شد، ساعت 22 و 30 دقيقه شب شنبه 7فروردين با نام فتح المبين و با کلمه رمز "يا زهرا" در شمال غربي شوش آغاز شد و رزمندگان ايران اسلامي موفق شدند ضمن انهدام سه تيپ رزمي عراق، حدود 5000 تن ديگر از قواي دشمن را به اسارت در آورند. در اين عمليات سنگين که پيروزي عظيمي براي جمهوري اسلامي ايران محسوب مي شد، مهم ترين پايگاههاي کنترل و دفاع هوايي ايران و حساس ترين مواضع حياتي دشمن در غرب شوش و دزفول از اشغال عراقي ها خارج شد و حدود 70 تانک و نفربر به دست قواي اسلام افتاد. رزمندگان ايران مرکب از دلاورمردان ارتش جمهوري اسلامي، جان برکفان سپاه و بسيج با شکستن نخستين خطوط دفاع دشمن پايگاه هاي رادار و سايت چهار و پنج واقع در حوالي منطقه ابوصليبي خات را به محاصره در آوردند. تعداد هواپيماي سرنگون شده دشمن از آغاز عمليات فتح تا پايان مرحله ي سوم عمليات به 14 فروند رسيد. در اين عمليات تيپ هاي يک پياده مکانيزه، تيپ پياده 93 و تيپ 10 نيروهاي ويژه ي ارتش عراق به کلي متلاشي و اکثر نفرات اين سه تيپ کشته، زخمي و يا به اسارت ارتش اسلام درآمدند و علاوه بر نابودي تعداد بسيار زيادي تانک و نفربر، خودرو و مهمات، ده ها دستگاه تانک، نفربر و خودرو ارتش متجاوز عراق به همراه مقادير قابل توجهي مهمات به دست رزمندگان ايران اسلامي افتاد. طي اين عمليات هزاران تن از قواي عراق به اسارت درآمدند. مرحله چهارم عمليات فتح المبين (8/1/1361) در چهارمين مرحله ي عمليات که سحرگاه روز يکشنبه 8 فروردين با نام فتح و با کلمه ي رمز "يا زهرا" آغاز شد رزمندگان غرور آفرين ايران اسلامي موفق شدند با عمليات برق آسا و کوبنده ي خويش مناطق سندال، چنانه و عين خوش (پادگان ارتفاعات عين خوش)، دشت عباس، امام زاده عباس، ارتفاعات تينه و ابوقريب، واوي، و ارتفاعات بسيار مهم و استراتژيک دوسلک (مرکز فرماندهي و تدارکاتي دشمن) در منطقه ي برغازه را به تصرف در آورند. هم چنين بعد از ظهر همان روز، تيپ هاي 421 و 96 ارتش عراق پس از عمليات رزمندگان افتخارآفرين ايران اسلامي به طور کامل متلاشي و کليه نفرات اين دو تيپ کشته، مجروح و يا اسير شدند. در اين مرحله از عمليات مناطق دشت عباس و امامزاده عباس در شمال غربي منطقه ي شوش و منطقه ي عين خوش از وجود تجاوزگران عراقي پاک سازي و به کنترل کامل نيروهاي ايراني درآمد و تعداد اسراي شمارش شده ي دشمن تا پايان مرحله ي چهارم عمليات فتح به بيش از 15000 تن رسيد. هم چنين در اين مرحله صدها تن از قواي دشمن به هلاکت رسيدند، تعداد 200 دستگاه خودرو، هشت دستگاه تانک به همراه مقادير بسيار زيادي سلاح هاي سبک و مهمات به غنيمت سپاهيان سلحشور اسلام در آمد و ضمناً تعداد هواپيماهاي سرنگون شده دشمن به 18 فروند رسيد. ارتفاعات تينه که از بزرگ ترين حوضچه هاي نفتي شمال خوزستان مي باشد از وجود نيروهاي دشمن پاک شد و چاههاي نفت ابوقريب به کنترل کامل رزمندگان اسلام در آمد. آخرين نتايج حاصله از عمليات پيروزمندانه فتح المبين را به صورت زير مي توان خلاصه کرد: 1- انهدام نيروهاي دشمن که سپاه چهارم ارتش عراق را تشکيل مي داد به استعداد سه لشکر شامل : الف : لشکر 10 زرهي متشکل از تيپ 42 زرهي تيپ 24 مکانيزه، تيپ 7 زرهي و تيپ 60 پياده. ب : لشکر يک مکانيزه شامل تيپ 1 مکانيزه، تيپ27 مکانيزه، تيپ 34 زرهي و تيپ 51 زرهي. پ: تيپ هاي تحت امر لشکر يک و ده شامل تيپ 99 پياده، تيپ 96 پياده، تيپ 426 پياده، تيپ 505 پياده، تيپ 423 پياده، و تيپ 241 پياده. ت : هلاکت و اسارت چندين هزار تن از افراد ارتش خلقي . ث: مجموعه تلفات رزمي دشمن حدود 25 هزار تن بود که يا زخمي شده و يا به هلاکت رسيدند و بالغ بر 15هزار نفر به اسارت درآمدند. ضمناً 360 دستگاه از انواع تانک و نفربر زرهي دشمن منهدم، تعداد زيادي تانک، نفربر و خودروي سبک و سنگين و مقادير بسيار زيادي از انواع مهمات به غنيمت گرفته شد که حدود 150 دستگاه تانک، 170 نفربر و حدود 500 دستگاه خودرو، چندين قبضه موشک سام 6 زمين به هوا، چند قبضه موشک زمين به زمين، 165 قبضه توپ شامل توپ هاي 182 ميليمتري، 130 ميليمتري و 152 ميليمتري از آن جمله بودند. 2- آزاد شدن ارتفاعات مهم شمال غربي خوزستان به اسامي ابوصليبي خات معروف به رادار و سايت، علي گره زد، عين خوش، تينه، برغازه، واوي، رقابيه، ميشداغ، ارتفاعات 350 معروف به ارتفاعات دهليز، شاوريه، دلتا، تپه چشمه، جوفينه، کوت کاپن و ارتفاعات 202. 3- رهايي شهرهاي دزفول، انديمشک، شوش، پايگاه چهارم هوايي و جاده سراسري انديمشک – اهواز و صدها روستا از زير آتش توپخانه دوربرد و موشک هاي تخريبي زمين به زمين دشمن. 4- دستيابي به چاه هاي نفت ابوقريب در ارتفاعات تينه يکي از بزرگ ترين حوضچه هاي نفتي خوزستان. 5- آزادشدن سه پاسگاه ژاندارمري از استان هاي ايلام و خوزستان به اسامي عين خوش، دوسلک و جسرنادري. 6- آزاد سازي فرودگاه اضطراري دهلران . 7- آزاد شدن جاده دزفول، دشت عباس، عين خوش وهم چنين مناطق دشت عباس، دشت چنانه و زمين هاي سرخه که از مهم ترين مناطق کشاورزي شمال خوزستان به حساب مي آيد. در طي عمليات پيروزمندانه فتح المبين دوهزار کيلومتر مربع از خاک ايران اسلامي از تصرف متجاوز خارج شد.

اين سامانه ي موشكي كه نام روسي آن V.75 يا S.75 (سام-2) است در سال 1953 توسط دفتر طراحي لاوچكين طراحي گرديد سامانه ي SA.2 يك سامانه ي زمين به هواي ميانبرد تا دور برد است كه بيشترين كارايي آن در برابر اهداف غير مانور پذير همچون بمب افكن هاي بزرگ است و در برابر جنگنده هاي مدرن كارايي چنداني ندارد اين سامانه در سال 1957 عملياتي گرديد (يك نكته ي جالب در سالهاي اوليه ي خدمت اين پدافند يكي از واحد هاي آن بر ضد يك هواپيماي شناسايي َU.2 وارد عمل گرديد كه نتيجه ي آن يك فاجعه بود نه تنها U.2 هداف قرار نگرفت بلكه يك جنگنده ي Mig.19 هدف قرار گرفت آن هم با شليك 12 موشك البته اين اشتباه تكرار نشد و بر فراز كوبا نهايتا يك U.2 هدف گايدلين قرار گرفت)رادار كنترل كننده ي گايدلين يك رادار باند E با نام فن سانگ (البته اين رادار درگيري موشك بود بايد توجه كنيد اين سامانه شامل يك مجموعه ي راداري است رادار مراقبت يك رادار از نوع P.12 اسپون رست(در برخي موارد P.15 فلت فيس) با بردي در حدود 275 كيلومتر رادار ارتفع ياب آن از نوع PRV-11 سايدنت با برد 180 كيلومتر و درنهايت رادار فن سانگ A/BC/E/F با بردي از 60 تا 75 كيلومتر ) اين موشك در جنگ ويتنام براي آمريكا جهنمي بپاكرد حداقل شكار چند فروند فانتوم و بمب افكن هاي سنگين B.52 و جنگنده هاي F.105 را به نام خود ثبت كرد(11 تا 20 جنگنده را در طي يك سال شكار كرد) اين موشك از يك موتور راكتي سوخت جامد براي اوج گيري بهره ميبرد سپس از موتور اصلي آن كه يك موتور سوخت جامد است استفاده می کند لازم بذكر است اين سامانه ي موشكي در جنگ تحميلي توسط عراق بكار گرفته شد و تلفات زيادي را نيز به ما وارد نمود (اين موشك در يك سامانه ي كامل داراي 50 لانچر مي باشد كه گاها بشكل جدا نيز استفاده شده اند) در ضمن اين موشك توسط چين و كره ي شمالي بصورت تحت امتياز توليد گرديد مشخصات: طول:10.6 تا 10.8 قطر:0.5 برد: از حداقل 7 تا حداكثر 30 تا 43 شعاع تخريب كلاهك: 65 متر مربع ( 195 كيلوگرم تركش شونده) زمان مورد نياز جهت ريشارژ لانچر: 10 دقيقه كشور هاي كاربر: روسيه,ايران,عراق,گرجستان,آلمان,چين,هند,مجارستان اتيوپي,ليبي,كره شمالي,سومالي,سودان,روماني,پاكستان,مصر,افغانستان,بلاروس,آذربايجان و.......

به دنبال عملیات غافلگیر کننده والفجر 8 و تصرف شهر استراتژیک فاو توسط رزمندگان اسلام و به هم خوردن توازن سیاسی – نظامی به نفع جمهوری اسلامی، رژیم عراق شیوه ای جدید برگزید و درصدد فعال شدن در جبهه زمینی و موضع تهاجمی برآمد و این استراتژی را بعد از اشغال مهران، به استراتژی دفاع متحرک نامگذاری کرد. عراق می کوشید تا با ادامه عملیات های خود نقاط دیگری را تصرف کند. ادامه چنین وضعیتی می توانست عواقب وخیمی را هم از بُعد نظامی و هم از بُعد سیاسی برای جمهوری اسلامی ایران به دنبال داشته باشد . بر همین اساس، برای مقابله با حرکت جدید عراق انجام عملیات برای آزاد سازی شهر مهران و ارتفاعات آن مورد تاکید قرار گرفت. این استراتژی بعد از بازپس گیری منطقه والفجر 9 (منطقه چوارتا) که از تاریخ 16/12/64 شروع شد، در تاریخ 27/2/65، با آزاد سازی مهران به اوج خود رسید و با ضربه سختی که دشمن در جریان این آزاد سازی متحمل شد، پایان یافت. از هنگام شروع تهاجم جدید ارتش عراق، وحدت و هم دلی نیروهای رزمنده ایرانی به شکل زیبایی جلوه گر شد و برادران ارتشی، سپاهی و بسیج مردمی پا به پای هم در مقابل تهاجم دشمن به مقاومتی دلیرانه دست زدند. حمله عراق به مهران ارتش عراق، ساعت یک بامداد 27/2/65، در منطقه مهران دست به تهاجم زد و شهر و حومه آن و برخی از ارتفاعات منطقه را تصرف کرد. در این زمان واحدهای ارتشی، مرکب از 6 گردان پیاده و 2 گردان زرهی، مسئولیت خطوط پدافندی را در این منطقه به عهده داشت و نیروهای سپاه نیز ، پشتیبانی از این منطقه را به طور کامل بر عهده نگرفته بود. اهداف عملیات باز پس گیری شهر مهران و سلسله ارتفاعات قلاویزان و دستیابی به مرز و تامین کل منطقه. منطقه عملیات منطقه عملیاتی از جنوب به ارتفاعات قلاویزان، از شمال به ارتفاعات نمه کلان کوچک، از غرب به امتداد غربی ارتفاعات قلاویزان و پاسگاه مرزی بهران آباد، و از شرق به جاده مهران – دهلران منتهی می شد. پس از اشغال مهران، استحکامات و موانع متعددی توسط دشمن ایجاد شد. در محور شمالی (جاده ایلام – مهران و باغ کشاورزی) هفت ردیف مین همراه با کانال و بیش از پنج ردیف سیم خاردار رشته ای وجود داشت. در محور میانی (حد فاصل رودخانه گاوی و جاده دهلران – مهران) به لحاظ کوهستانی بودن منطقه، استحکامات نسبتاً ضعیف بود. در محور جنوبی (ارتفاعات قلاویزان) سنگرهای کمین و در بعضی شیارها، یک ردیف سیم خاردار و مین وجود داشت. استعداد دشمن منطقه مورد نظر برای عملیات، تحت مسئولیت لشکر 17 زرهی از سپاه دوم عراق بود. حفظ پدافندی این لشکر از رودخانه کنجاپنجم به سمت میان کوه امتداد می یافت. علاوه بر یگان های سازمانی این لشکر (تیپ های 70 زرهی، 59 زرهی و 705 پیاده) یگان های زیر نیز تحت امر آن بودند: - تیپ های 433 ، 417 و 425 پیاده. - تیپ 1 کماندویی و گردان کماندو لشکر 40 پیاده. با شروع عملیات، یگان های زیر نیز وارد منطقه شدند: - تیپ 1 مکانیزه، 4 و 5 پیاده، 3 نیروی مخصوص، 2 و 10 زرهی از گارد ریاست جمهوری. - تیپ های 71، 72 و 3 پیاده از لشکر 35 پیاده. - تیپ های 501، 113، 95، 118 و 108 پیاده. - تیپ 24 مکانیزه. - تیپ های 2، 3 و 5 کماندو، گردان کماندویی لشکر 20 پیاده و گردان کماندویی لشکر 2 پیاده. - تیپ 65 نیروی مخصوص. - گردان های 763، 110، 15، 766، 217، 238، 53، 247 و 489 توپخانه. قوای خودی قرارگاه نجف هدایت نیروهای زیر را به عهده داشت: - لشکر 27 محمد رسول الله (ص) با 7 گردان پیاده + گردان تانک. - لشکر 17 علی ابن ابی طالب (ع) با 3 گردان پیاده + 1 گروهان تانک. - لشکر 5 نصر با 3 گردان پیاده. - لشکر 25 کربلا با 4 گردان پیاده + 1 گردان تانک. - لشکر 10 سید الشهدا (ع) با 3 گردان پیاده. - لشکر 41 ثارالله (ع) با 4 گردان پیاده + گردان تانک. - تیپ مستقل 21 امام رضا (ع) با 2 گردان پیاده. - تیپ مستقل 15 امام حسن (ع) با 5 گردان پیاده. - تیپ مستقل 662 بیت المقدس با 2 گردان پیاده . - گردان مستقل 38 زرهی ذوالفقار با 1 گروهان تانک. - 2 گردان توپخانه سپاه + 4 گردان توپخانه ارتش. طرح عملیات تلاش اصلی بر انجام عملیات از محور ارتفاعات قلاویزان و یال های آن تا رودخانه گاوی در نظر گرفته شد. بر همین اساس، عملیات در سه مرحله به ترتیب زیر طراحی گردید: - مرحله اول؛ تامین ارتفاعات قلاویزان ایران تا روستای امام زاده سید حسن. - مرحله دوم؛ تامین ارتفاعات جبل حمرین تا شیار مگ سوخته و در امتداد آن، تامین روستاهای بهین، بهروزان و هرمزآباد _ مرحله سوم؛ تصرف خاکریز عملیات والفجر 3، که روستای فرخ آباد تا زیر ارتفاعات 223 قلاویزان داشت و در نتیجه مهران در این مرحله تامین گردید. شرح عملیات مرحله اول عملیات در ساعت 22:30 روز 9/4/1365 با رمز یا ابا الفضل العباس، ادرکنی آغاز شد و نیروهای خودی در اغلب محورها خطوط دشمن را شکسته و تا قبل از روشنایی صبح ضمن انهدام بیش از 10 گردان پیاده عراق، اهداف مرحله اول و قسمتی از مرحله دوم عملیات را به تصرف درآوردند. ساعاتی بعد، دشمن با به کارگیری نیروهای احتیاط خود به محور امامزاده سید حسن پاتک کرد که با مقابله قوای خودی خنثی شد. سپس، یگان های خودی با مشاهده از هم گسیختگی نیروهای دشمن، عملیات را – طی روز اول – بدون وقفه ادامه دادند. در شب دوم، کلیه یگان های عمل کننده ضمن پیشروی در باقی مانده محدوده مرحله دوم عملیات، تا قبل از روشنایی صبح، خط سراسری – از هرمزآباد تا شیار مگ سوخته – را کاملا تامین کرده و مقداری از محدوده مرحله سوم عملیات را نیز تامین کردند. از آغاز روز دوم (11/4/1365) عملیات در کلیه محورها ادامه یافت و نیروهای رزمنده ضمن به اسارت درآوردن تعدادی از نیروهای دشمن، به باغ کشاورزی وارد شدند و سپس در حدود ساعت 12 این روز نیز شهر مهران آزاد شد. ساعت 6 صبح روز سوم، دو تیپ گارد ریاست جمهوری به ارتفاع 210 پاتک کرد، پس از یک درگیری سخت ارتفاع مذکور را تصرف کرد. به همین خاطر، نیروهای خودی مستقر در این منطقه حدود 200 متر عقب آمدند. در ادامه عملیات، رزمندگان از محورهای قلعه کهنه و فرخ آباد به طرف تپه های غلامی و پاسگاه دراجی حرکت کرده ضمن پاکسازی کامل منطقه، تعداد زیادی از نیروهای دشمن را به اسارت درآوردند. در جریان مرحله چهارم عملیات، که از ساعت 24 روز 12/4/1365 آغاز شد، با ورود قوای خودی به روستای فیروز آباد، دشمن عقب نشینی کرد. سپس، خاکریزی از فیروزآباد تا یال های ارتفاعات قلاویزان احداث کردند. درگیری، همچنان در اطراف ارتفاعات 223 ادامه داشت و دشمن، فشاری قابل ملاحظه در نقاط مختلف وارد کرده، تنها ارتفاعات فوق را در تصرف خود نگه داشته بود. حدود ساعت 7 صبح روز چهارم (13/4/1365) پاتک شدید دشمن روی ارتفاعات قلعه آویزان – به منظور تصرف قله 200 – شروع شد؛ لیکن با مقاومت و حملات پی در پی قوای خودی، این پاتک شکست خورد. در روز پنجم، ارتفاع 210 مجددا به تصرف نیروی خودی درآمد و در سحرگاه روز ششم نیز رزمندگان در مرحله پنجم عملیات با حمله به ارتفاع 223، ضمن تامین اهداف تعیین شده، قرارگاه تاکتیکی لشکر 17 زرهی عراق را به تصرف درآوردند. در تاریخ 18/4/1365، علاوه بر تصرف باقی مانده یال های غربی ارتفاع 223، قرارگاه تاکتیکی تیپ 24 مکانیزه عراق منهدم و فرمانده آن به همراه تعدادی دیگر اسیر شد. ارزیابی عملیات کربلای 1 عملیات موفق کربلای یک، پایانی بود بر استراتژی دفاع متحرک عراق و نیز نقطه شروع امیدوار کننده ای برای نیروهای خودی جهت انجام عملیات محدود ایذایی. منفعل کردن سیاست تهاجمی عراق، هدف عمده ای بود که نیروها به خوبی توانستند به آن دست یابند. سرعت عمل، اعتقاد یگان ها، حفاظت عملیات، فریب دشمن، تناسب نیروها با طرح عملیات، انجام کارهای مهندسی لازم و ... از جمله عوامل بارز و موثر در این عملیات بود. نتایج عملیات طی این عملیات، منطقه ای به وسعت 175 کیلومتر مربع از خاک ایران و نیز عراق شامل شهر مهران و روستاهای اطراف آن، جاده دهلران – مهران – ایران ، ارتفاعات حساس و سرکوب قلاویزان و حمرین و نیز دو پاسگاه مرزی آزاد شد. هم چنین عقبه های دشمن از جمله شهرهای بدره و زرباطیه در دید و تیر قوای خودی قرار گرفت . در این عملیات، 1210 نفر از نیروهای دشمن اسیر شدند. منبع:سايت دفاع مقدس

موشک ضد کشتی C-802 (نور) موشك اگزوسه(Exocet)

عمليات‌ كربلاي ۸ در تاريخ ۱۸/۱/۱۳۶۶ با رمز مبارك يا صاحب‌ الزمان‌ (عج‌) و با هدف‌ انهدام‌ نيروهاي‌ دشمن‌ و تحكيم‌ مواضع‌ بدست‌ آمده‌ در عمليات‌ كربلاي ۵ به‌ مدت‌ پنج‌ روز در منطقه‌ عملياتي شرق‌ بصره‌ توسط رزمندگان‌ اسلام‌ در نيروي‌ زميني سپاه‌ پاسداران‌ انقلاب‌ اسلامي بوقوع‌ پيوست‌ و طي آن ۶۰ دستگاه‌ تانك‌ و نفربر و دهها دستگاه‌ خودرو از تجهيزات‌ دشمن‌ منهدم‌ شد . علاوه‌ بر آن‌ تيپهاي ‌۶۸ و ۶۵ نيروي‌ مخصوص‌ و تيپهاي‌ ۱۰۶ و ۴۱۶ و ۲۹ و ۱۱۷ و ۷۳ از لشكر ۲۷ ، ۵ مكانيزه ۴۴۸ ، ۴۵ ، ۱۰۴ ، و ۴۲۱ و ۲ كماندويي ستاد كل ۴۴۸ ،و تيپهاي۲ و ۵ از گارد ۶ رياست‌ جمهوري ، ۴۲زرهي ، ۲ پياده گردان‌ كماندويي از لشكر محمد القاسم‌ ،يك‌ گردان‌ تانك‌ ، تيپ ۲۶ زرهي، گردانهاي‌۳،۱و ۴ از تيپ ۴۱۷ نيز منهدم‌ شدند . تعداد به‌ هلاكت‌ رسيدگان‌ طي عمليات‌ مذكور ۵۰۰۰ نفر و تعداد اسراء ۲۰۰ نفر و غنايم‌، دهها دستگاه‌ تانك‌ و نفربر و تعداد زيادي‌ انواع‌ خودرو از دشمن‌ گزارش‌ شده‌است‌. سپاه‌ ابتدا در نظر داشت‌ طي چند عمليات‌ محدود، به‌ صورت‌ تدريجي خطوط منطقه‌ متصرفه‌ را با رسيدن‌ به‌ كانال‌ زوجي اصلاح‌ و تكميل‌ نمايد، ليكن‌ با توجه‌ به‌ موانعي كه‌ وجود داشت‌، عمليات‌ كربلاي‌8 طرحريزي‌ او در دو محور طراحي شد تا توسط دو قرارگاه‌ اجرا گردد :محور اول‌ :آبگرفتگي شمال‌ بوبيان‌ با فرماندهي و هدايت‌ قرارگاه‌ قدس‌ .محور دوم‌ : حد فاصل‌ كانال‌ ماهي تا جاده‌ شلمچه‌) غرب‌ كانال‌ ماهي (با فرماندهي و هدايت‌ قرارگاه‌ كربلا. در تدبير عملياتي ،با توجه‌ به‌ حساسيت‌ شمال‌ آبگرفتگي بوبيان‌ براي‌ دشمن‌ و اهميت‌ عبور از كانال‌ ماهي در غرب‌ كانال‌ زوجي ،چنين‌ پيش‌ بيني مي شد كه‌ در صورت‌ تلاش‌ در اين‌ محور ،علاوه‌ بر فريب‌ دشمن‌ نسبت‌ به‌ سمت‌ اصلي تك‌ ، آتش‌ دشمن‌ نيز تجزيه‌ مي شود .به‌ اين‌ ترتيب‌ مرحله‌ اول‌ عمليات‌ در محور غرب‌ كانال‌ ماهي همزمان‌ با محور شمال‌ آبگرفتگي بوبيان‌ در ساعت‌ 2/15 بامداد روز 66/1/18 توسط لشكرهاي‌33 المهدي‌25 ،كربلا 19 ،فجر ،10سيدالشهدا و 31 عاشورا كه‌ به‌ ترتيب‌ از چپ‌ به‌ راست‌ ماموريت‌ تصرف‌ و تامين‌ هدف‌ را به‌ عهده‌ داشتند ، آغاز شد و در اين‌ مرحله‌شب‌ و روز اول‌ عمليات‌ هدف‌ به‌ نحو ناقصي تصرف‌ شد. در مرحله‌ دوم‌ نيز لشكر 33 هر چند در تصرف‌ هدف‌ و در كار مهندسي ايجاد خاكريز دو جداره‌ در سمت‌ راست‌ سيلبند شاهد موفق‌ بود ،ليكن‌ دشمن‌ دو بار از سمت‌ چب‌ به‌ نيروهاي‌ اين‌ لشكر پاتك‌ كرد كه‌ بار دوم‌ در ساعت‌10 الي 11 صبح‌ با آتش‌ شديد توپخانه‌ و هليكوپتر و بمباران‌ هواپيما همراه‌ بود .كثرت‌ نيروهاي‌ پياده‌ پاتك‌ كننده‌ و كم‌ بودن‌نفرات‌ خودي‌ و نرسيدن‌ مهمات‌ كافي ،نيروهاي‌ خودي‌ را ناچار به‌ عقب‌ نشيني كرد و براثر فشار شديد دشمن‌ تعدادي‌ مجروح‌ در منطقه‌ بجا ماند .به‌ اين‌ ترتيب‌ در اين‌ مرحله‌ هم‌ مسيله‌ جناح‌ چپ‌ عمليات‌ حل‌ نشد . در مرحله‌ سوم‌ ،جناح‌ راست‌ وضع‌ مناسبي يافت‌ ولي اوضاع‌ جناح‌ چپ‌ به‌ رغم‌ موفقيتهاي‌ به‌ دست‌ آمده‌ كاملا بهبود نيافت‌ و به‌ خاطراستفاده‌ از آتش‌ هماهنگ‌ تانك‌ و تيربار و خمپاره‌ انداز مستقر در خط ، پاتكهاي‌ دشمن‌ را با شكست‌ مواجه‌ ساختند ،ولي سرانجام‌ نيروهاي‌ لشكر 33 به‌ لحاظ از دست‌ دادن‌ توان‌ ،درمواضع‌ مناسبتري‌ مستقر شدند. بطور كلي فشار عراق‌ براي‌ باز پس‌ گ‌يري‌ منطقه‌ اي‌ در حدود يك‌ كيلومتر مربع‌ با توان‌ بالا در نوع‌ خود كم‌ نظير بود عكس‌ العمل‌ دشمن‌ بدون‌ احتساب‌ و پيش‌ بيني تلفات‌ زياد و پذيرش‌ آن‌ به‌عنوان‌ بهاي‌ باز پس‌ گ‌يري‌ منطقه‌ نمي توانست‌ باشد .دشمن‌ با درك‌ مشي جديد نطامي جمهوري‌ اسلامي مبني بر پيشروي‌ در شرق‌ بصره‌ و انهدام‌ متوالي قواي‌ عراق‌ ،بر آن‌ شد كه‌ با اقدامي اساسي و با قوت‌ ، طراحان‌ و مسيولين‌ جنگ‌ جمهوري‌ اسلامي را نسبت‌ به‌ ادامه‌پيشروي‌ در منطقه‌ شرق‌ بصره‌ مايوس‌ كند .علاوه‌ بر اين‌ همزماني عمليات‌ كربلاي‌8 با سالگرد تاسيس‌ حزب‌ بعث‌ و نيز نقش‌ تبليغي اين‌ عمليات‌ در اعلام‌ تصميم‌ بر تداوم‌ عمليات‌ در منطقه‌ و همزماني آن‌ با تغيير وتحولات‌ سياسي مبني بر حذف‌ صدام‌ ،قابل‌ ذكر است‌ . از يك‌ سو شرايط سياسي و نظامي جنگ‌ پس‌ از عمليات‌ كربلاي ‌5 و از سوي‌ ديگر اهميت‌ زمين‌ منطقه‌ شرق‌ بصره‌، موجب‌ گرديد تا عمليات‌ كربلاي‌8كه‌ با هدف‌ محدود نظامي صورت‌ گرفت‌ ،بازتاب‌ و انعكاس‌ نسبتا گسترده‌ اي‌ داشته‌ باشد .در مورد اين‌عمليات‌ خبرگزاري‌ فرانسه‌ به‌ نقل‌ از ناظران‌ در تهران‌ چنين‌ گزارش‌ داده‌ :اهداف‌ عمليات‌ جديد كربلاي‌8ايران‌ كه‌ صرفا نظامي است‌ ، محدود به‌ نظر مي رسد .ايران‌ بدون‌ ترديد اين‌ بخش‌ جنوبي را براي‌ حمله‌ انتخاب‌ كرد تا مانع‌ از تحكيم‌ خطوط دشمن‌ در آنجا شود .در واقع‌ گزارش‌ خبرگزاري‌ فرانسه‌ معطوف‌ به‌ اين‌ مطلب‌ بود كه‌ اين‌ عمليات‌ در تداوم‌ سلسه‌ تلاشهاي‌ ايران‌ در اين‌ منطقه‌ و برنامه‌ ريزي‌ براي‌ انجام‌ عمليات‌ به‌ سمت‌ بصره‌ ،معنا و مفهوم‌ دارد. تلاقي زمان‌ عمليات‌ كربلاي‌8 با برگزاري‌ مراسم‌ چهل‌ و هشتمين‌ سالگرد تشكيل‌ حزب‌ بعث‌ ،موجب‌گ‌رديد كه‌ عراق‌ بلافاصله‌ به‌ منظور تحت‌ الشعاع‌ قرار دادن‌ بازتاب‌ اين‌ عمليات‌ ،به‌ تاسيسات‌ نفتي جزيره‌ سيري‌ كه‌ يكي از مبادي‌ صادرات‌ نفت‌ ايران‌ بود ،حمله‌ كرده‌ خسارات‌ قابل‌ ملاحظه‌ اي‌ را به‌ آن‌ وارد آورد ،به‌ گونه‌ اي‌ كه‌ تا ساعتها بهره‌ برداري‌ از اسكله‌ مذكور امكان‌ پذير نبود .به‌ هر حال‌ پيروزي‌ عمليات‌ كربلاي‌8 همانند پيروزيهاي‌ ديگر ايران‌ در ابتدا از سوي‌ عراق‌ و كليه‌ حاميانش‌ مورد تكذيب‌ قرار گرفت‌ ،چنانكه‌ راديو اسراييل‌ به‌ نقل‌ از كارشناسان‌ نظامي گفت :به‌ احتمال‌ قوي‌ نيروهاي‌ ايراني در عمليات‌ موسوم‌ به‌ كربلاي‌8 در جبهه‌ بصره‌ موفق‌ به‌ پيشروي‌نشده‌ اند و نبرد به‌ صورت‌ ساكن‌ ادامه‌ دارد .اما با گذشت‌ زمان‌ و عينيت‌ پيروزي‌ ايران‌ ،عراق‌ سرانجام‌ زبان‌ به‌ اعتراف‌ گشود و متعاقب‌ آن‌ خبرگزاريها چنين‌ گزارش‌ دادند :عراق‌ ديروز اعتراف‌ كرد كه‌ مناطقي را در جريان‌ حمله‌ جديد ايران‌ در شرق‌ بصره‌ از دست‌ داده‌ است‌ .اعتراف‌ عراق‌ به‌ از دست‌ دادن‌ زمينهايي در نز ديكي بصره‌ ، در اطلاعيه‌ نظامي اين‌ كشور منعكس‌ شده‌ است‌ .همچنين‌ دعوت‌ ايران‌ از خبرنگاران‌ خارجي براي‌ باز ديد از منطقه‌ آزاد شده‌ در عمليات‌ نيز به‌ منزله‌ پيروزي‌ جديد ايران‌ مورد تاكيد قرار گ‌رفت‌ .بدين‌ ترتيب‌ ، در آستانه‌ سال ‌66 ضمن‌ آنكه‌ موفقيت‌ حاصله‌ از عمليات‌ كربلاي‌8 در منطقه‌ شرق‌ بصره‌ ،از سوي‌ رسانه‌ هاي‌ خارجي مورد تاييد قرار گرفت‌ ،به‌ عنوان‌ ضعف‌ و ناتواني روحي روز افزون‌ عراق‌ نيز ارزيابي شد. منبع مرکز پژوهشهاي صدا وسيما

نیروهای نظامی میتوانند قبل وبعد از هر نبرد از نفر بر ((برادلی))جهت دیده بانی و اکتشاف و همچنین انتقال سربازان به خط مقدم جبهه استفاده کنند.((برادلی))یک وسیلهی نقلیه ابی-خاکی با 500اسب بخارقدرت است و به اندازه کافی جنگ افزار دارد تا بتواند تانک های دشمن را نابود و از افراد درون خود محافظت کند. این نفر بر زرهی جهت جایگزینی سری نفر بر های ام113 ساخته شده و از سال1981 اماده خدمت شده است. دو گونه اصلی ((برادلی))ام2وام3 هستند.هدف اولیه استفاده از ام2 امور ترابری است. تاکنون7122دستگاه ((برادلی))ساخته شده که از این تعداد6722 دستگاه در اختیار نیروی زمینی ایالات متحدهو400دستگاه نیز به عربستان سعودی فروخته شده است. M2وM3 نفر بر هاي سبكي به حساب مي ايند كه براي فراهم اوري سرعت مناسب طراحي شده اند. يك ((برادلي))استاندارد 24تني،توسط پيشرانه 8سيلندر ديزلي سوپر شارژر دار با قدرت500اسب بخار نيرو مي گيرد.((برادلی))با نسبت نيرو به وزن20اسب بخار براي هر تن مي تواند به بالاترين سرعت 64.4كيلومتر بر ساعتدر جاده هاي هموار دست يابد.در مقايسه،تانك ابرام از يك موتور با قدرت 1500 اسب بخار بهره مي گيرد و سرعت ان به 48.3 كيلومتر در ساعت مي رسد. مدل هاي ((برادلی))گنجايش سوختي بين 175 تا 197 گالن دارند. يك برادليM2A2 ارتقا يافته داراي موتوري با قدرت 600 اسب بخار قدرت لست كه نسبت به نيروبه وزن 24 اسب بخاربراي هر تن را فراهم اورده است.برادلي توانايي عبور از هر منطقه و مسيري را دارد، حال اين مسير، ابي باشد يا خاكيو مي توانددر 5 دقيقهبه يك وسيله نقليه ابي تبديل شود .حد اكثر سرعت اين نفر بر در اي هم به 6.4 كيلومتر در ساعت مي رسد. نفربر M2 مي تواند 7 سرباز مجهز را با خود حمل كند.اين در حالي است كه مدل تغيير يافتهM2A2، 6 سرباز ومدلM3كه خصوصيات تهاجمي بيشتري دارد تنها دو سرباز، علاوه برسه خدمه خود جابجا مي نمايد. در سمت چپقسمت جلويي برادلي قرار مي گيردو افراد داخل ان نيزبراي ديدن محيط پيرامون خودتنها مي توانند از پريسكوپ استفاده كنند. مكان قرار گيري راننده تنها داراي 4 پريسكوپ استو پريسكوپ وسطي ان نيز توانايي ديد در شب را دارد.فرمانده در سمت چپ جنگ افزار اسلي قرار مي گيرد. يك فيلتر هواي قويM13A1 در محل قرار گيري او نصب شده تا او را از حملات گازهاي خطرناك مصون بدارد.توپچي نيز در سمت چپ تورت قرار گرفته است.كابين مخصوص قرار گيري سربازان در عقب برادلي تبيه شده است. اين كابين شامل يك دريچهي يك تكه در سقف و يك در عقبي هيدروليكي استكه پس از باز شدن به صورت شيب داربر روي زمين قرار مي گيرد.برادليمجهز به سيستم رديابي و سركوب اتش است. اين نفر بر توسط زره الومينيومي پوشانده شده است. تورت نيز يك لايهي اضافي فولاد دارد و قسمت زيرين بدنه داراي زره ضد مين است. ادامه دارد........

آفتاب: وزارت دفاع امریکا تصمیم‌گرفته است تا با پرداخت 900 هزار دلار به یک کمپانی طرف قرارداد خود ، تعداد 23 فروند هواپیمای F-14 متعلق به ارتش این کشور را به طور کامل منهدم سازد تا احتمال هرگونه دستیابی ایران به قطعات یدکی را از بین ببرد. به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس این هواپیماها هم‌اینک در پایگاه هوایی دیویس مونتان ارتش امریکا در ایالت آریزونا مستقر هستند. نیروی هوایی آمریکا از F-14 فقط در ماموریت های آموزشی استفاده کرده و هیچ استفاده عملیاتی از آنها بعمل نمی‌آورد، با این‌حال مقامات پنتاگون تصمیم گرفته‌اند تا با نابودسازی آنها از دستیابی احتمالی ایران به قطعات یدکی جلوگیری نمایند. ژانویه گذشته آسوشیتدپرس با انتشار گزارشی خبر داد که کشورهایی مانند چین و ایران توانسته‌اند قطعات یدکی مورد نیاز خود را از طریق اشخاص و شرکت‌های ثالثی که در مزایده‌های مربوط به فروش کالاهای دست دوم و اسقاطی پنتاگون شرکت‌می‌کنند به دست آورند. انتشار این خبر خشم شدید نمایندگان کنگره را در پی داشت و باعث شد تا قانونی را به تصویب برسانند که به موجب آن فروش هواپیماهای F-14 و قطعات آن کشورها و شرکت‌های خارجی کاملا ممنوع می‌شد و استفاده از آن درموزه‌ها و نمایشگاه‌های هوایی خارجی نیز منحصر به اطلاع و کسب اجازه کنگره می‌گشت. در ادامه گزارش آسوشیتدپرس آمده‌است که ایران اکنون تنها کشور جهان است که از هواپیماهای F-14 در ماموریت‌های رزمی استفاده می کند. ایالات متحده این هواپیماها را در میانه دهه هفتاد یعنی زمانی که ایران کلیدی ترین متحد این کشور در خاورمیانه به شمار می‌رفت به این کشور فروخت. نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا در سال 2006 پس از 34 سال هواپیماهای F-14 را از رده عملیاتی خارج کرد. این هواپیما که از آن به عنوان یکی از مهمترین محصولات صنایع هوایی آمریکا در دوران جنگ سرد یاد می‌شود به دلیل داشتن برتری‌های قابل ملاحظه نسبت به هواپیماهای روسی مورد توجه بسیاری از کشورهای جهان بود، ولی ایالات متحده به جز ایران و اسرائیل تا سالهای پایانی دهه هشتاد این هواپیما را به هیچ کشور دیگری در جهان صادر نکرد. گفتنی است قیمت هر فروند F-14 در سالهای ابتدایی دهه هشتاد بالغ بر 38 میلیون دلار بود. icon_wink

رپتور جان به نظر بنده حقير ميگ29 حالا از هر نوعش و يا سوخو24 هيچكدام براي مقابلا با خطر اعراب گزينه ي مناسبي نيستند با در نظر گرفتن قدرت اعراب (خريد72 فروند تايفون عربستان وديگر كشورها)در اينده ميگ29 گزينه مناسبي نيست. ما حالا كه مي خواهيم بخريم بهتره خوبشو بخريم كه حداقل تا ده سال كم رقيب و يا حتي بي رقيب باشه و بتونه با خطر اعراب و امريكا در منطقه مقابله كنه و سوخو24 هم بمب افكنه و در جنگ هوايي حرفي براي گفتن نداره به نظر من همان طور كه دوستان هم گفتن بهترين گزينه سوخو30 و ميگ31 بي ام است كه اگر ما 100 فروند از هر كدوم را داشته باشيم مشكل كشور در اين مورد به طور كامل حل ميشه icon_wink

از نوشته هاي دوستان معلومه علاقه ي زيادي به اين ترسو ها دارن icon_wink به نظر من اگر بخواهنند نژاد ها رو رده بندي كنند عرب ها پايين ترين و ننگ ترين نژاد از همه نظرند

مقاله خوبي بود تلاش شما قابل تقدير است

اقاي كورش دليلي هم براي اين گفته داريد يا شايعه اي بيش نيست . به دليل كمبود بودجه متاسفانه ماحتي براي توليد داخل با مشكل مواجه هستيم و بر اساس يك امار كه در يك سايت رسمي بود ما سالانه فقط 50 دستگاه از اين تانك را توليد مي كنيم و اين جوابگوي داخل رو هم ني دهم چه برسه به صادرات به كشوري ثاني icon_wink

دوست عزيز از تلاش بي وقفه و زحمات شما متشكريم ولي شما بيش از حد از سايت هاي خبري كپي برداري ميكني اينجا يك سايت نظامي است و فقط در مورد موضوعات نظامي مطلب بنويسيد با تشكر