وضع ظاهری فرماندهان الگوی سربازان و مردم ابتدا با تصویری شروع می کنم که تضاد کیفیت وضع جسمانی ( فرم نامناسب بدنی - شکم زیاد) را نشان می دهد. تصویر اول راهپیمایی 22 بهمن است و تصویر دوم بازدید معاونت نیروهای مسلح از نمایشگاه هوایی در روسیه در هر دو تصویر امیر سمت راست با ظاهر نامناسب جسمانی ، یک نموره منفی برای نیروی نظامی خود ایجاد می کند. این تصویر وقتی نمود پیدا می کند که نفر سمت چپی که با ظاهری کاملا مناسب اوج نظم نیروهای نظامی را به رخ می کشد. باید دانست که یک مدیر یا یک فرمانده در جایگاه بالا در محل تلاقی تمامی نگاه ها است و کوچکترین اشتباه و ظاهر نامناسب به نام کل سیستم نوشته می شود. همچنین همیشه نفر بالا دست به عنوان یک الگو برای نیروهای زیردست شناخته شده و به طبع آن نیروهای خود را نظم می دهند. احتمالا شنیده اید که یک مدیر باید ساعت 6 الی 7 صبح باید در دفتر باشد تا نیروهای زیردستش بدون هیچ حرفی 8 صبح در محل کار خود باشند و باید 6 الی 7 شب برود تا نیروها بدون هیچ حرفی تا ساعت 5 عصر به کار خود ادامه دهند. از همین رو در تصاویر شهید صیاد شیرازی و امیر سیاری بهترین وضع جسمانی مد نظر بوده و همین امر به طبع در سیستم زیردستشان دیده شده و طبعیت می شود. بویژه شهید صیاد شیرازی که در میانه نبرد هم وضع ظاهری مناسبی داشت. تصاویر امیر سیاری و تاثیر این اهمیت حفظ ظاهر استاندارد باعث شده که در نیروهای زیر دست نیز این تفکر منتقل و دیده بشه و به خوبی در ویدیو کلیپ انرژی هستی تتلو این مورد دیده می شود. اگر دقت کرده باشید از ارتش پیش از انقلاب به عنوان نظم به شدت یاد می شود ولی این نظر نه به خاطر الگوی مدیریت که به خاطر شکل و فرم مناسب ظاهری لباس و بدن فرماندهان و نیروهای آنها بوده است. اینجاست که اثر تبلیغی این نکته بیش از پیش خود را نشان می دهد. و مهمتر از هر نکته ای اینکه چه مقام معظم رهبری و چه فرماندهان بزرگ این خطه که نامشان تا ابد با این کشور گره خورده است در حفظ ظاهر آراسته و آمادگی و ظاهر بدنی کوشش جد به خرج داده اند تا باتوجه به جایگاه اجتماعی و نظامی، اول برای شخص خود و دوم برای دیگران عنوان الگویی سرزنده و زیبا باشند. تقدیم به جناب @MR9 بابت ارائه ایده این مقاله ------------------- با تشکر از جناب @alala بابت تصاویر نکات حفاظت اطلاعاتی در تبلیغات و رسانه

تجربه ای تلخ در عدم رعایت اصول حفاظت اطلاعاتی در تبلیغات این نوشته ها اگرچه ساده ولی مهم است و دست کم گرفتن آنها اتفاقاتی تلخ را رقم می زند که جبرانش غیر ممکن است دیروز ترور دانشمندی به نام فخری زاده را شاهد بودیم که شهادت ایشان برای ما داغ و بغضی بد ایجاد کرد * ولی چهره این دوستان چگونه رسانه ای می شود و دشمن آنها را شناسایی می کند؟ پذیرش سناریو جیمز باندی نتانیاهو و اینکه چند جاسوس اسرائیلی اسناد هسته ای ایران را دزدیده اند بسیار بعید و کمی ابلهانه به نظر میاد ، بویژه که معمولا کم پیش می آید که اسناد در یک محل بصورت کتابخانه ای بایگانی شوند آنهم در ایران پس این صحبت های مسئولان رژیم صهیونیستی رو برای رد گم کردن راه اصلی و دوم نمایش تبلیغاتی باید دید چیزی که مشخص است وجود نفوذی هایی در داخل کشور است که به علاوه نشت اطلاعات ناآگاهانه از مراکز خبر رسانی رسمی باعث فاجعه هایی این گونه می شود. - اولین کار باید درک مشکل و درد است که تصویر شهید بزرگترین بغض برای ماست - دوم ایجاد روندها و دستورالعمل هایی هست که هم تبلیغات را حرفه ای کنیم و هم نشت اطلاعات را کاهش دهیم - سوم تدام روند و اصلاح آن باتوجه به واقعیت میدانی * چهره شهید فخری زاده در دهه 90 چگونه رسانه ای شد؟ باتشکر از جناب @shirazz * الان هم اقدام دیر است ولی واجب ولی تغییر ممکن است * دیگر روش های تخلیه اطلاعات از طریق عکس های به ظاهر تبلیغاتی پشت رایانه نشینانی از جنس شرلوک هلمز پشت رایانه نشینانی از جنس شرلوک هلمز  (قسمت دوم) این تصاویر رو به خاطر داشته باشید تا جدیت پیگیری این نکات را درک کنید.

اتفاقا در این بررسی ، جامعه ایران جز سنگ اندازها محسوب میشه و کاملا احساسی برداشت همه از زندگی افراد متفاوت است ولی هر کدوم از ما بخشی از نکات مدیریت و رشد رو میکشه بیرون و منظم میکنه این برداشت ها نگاه بهتری رو ایجاد میکنه تا ببینیم چه نقاطی پرش شدن و چه نقاطی سقوط در خیلی موارد به دلیل جو روانی صحبت هایی میشه که با واقعیت تطابق نداره برای مثال خیلی از مسائل به جمهوری اسلامی ربط داده میشه ولی وقتی تاریخ زندگی افراد رو میخونی تکرار تاریخ رو میبینی انگار همین حوادث رو یه نفر از گذشته داره برات نقل قول میکنه این همون نکته ای هست که نشون میده خیلی از مسائل این مملکت وابسته به جامعه هست نه وابسته به حکومت و درک این نکته اغاز راهکار عملی برای پایان به این درد و دردها است و مطابق استانداردهای مدیریت تکرار یک اشتباه بویژه از سمت جامعه بدترین اشتباه است

سوال درستی پرسیدید چرا این ستاره ها تک ستاره اند؟ چند نگاه داریم آیا درخشش ستاره ها را در طوفان رسانه ها نمی بینیم؟ آیا حذف ستاره داریم؟ آیا تولید ستاره نداریم؟ مسیر رشد یک ستاره چگونه است؟ و آیا ما مهیا این امر هستیم؟ بررسی زندگی افرادی مثل شهید حسن باقری، طهرانی مقدم، کاظمی، سلیمانی، ستاری و ... خیلی کمک بکنه حتی اگر جرئت داشته باشیم و زندگی افرادی مثل دکتر حسابی، دکتر علی اکبر اعتماد و ... رو بخونیم بهتر متوجه موانع و آسیب ها و فرصت ها بشیم مسلما بخشی از این راه دو دو تا چهارتا است و بخشی کرم چاله های عجیب غریب

امثال شهید طهرانی مقدم رو چه کسانی میشناختن تا بعد از شهادتشون؟ ولی هنوز هیچ کس نمیدونه چقدر درد کشیدن و چقدر نه شنیدن ولی تسلیم نشدن و هر بار زمین خوردن دوباره بلند شدن حتی با روی گریان اتفاقا این مساله کاملا غیر سیاسی هست، بحث روی صندلی پرستی هست، چند نفر حاضرن صندلی شون به خطر بیفته ولی کار به جلو بره؟ چند نفر حاضرن از جیبشون پول بره تا کار جلو بره؟ چند نفر حاضرن حرف بخورن، التماس بکنن تا کار جلو بره؟ چند نفر حاضرن .... حداقل 200 هزار نفر با علم به مرگ جونشون رو دادن تا یک وجب از این خاک داده نشه و الان ما راحت بشینیم پس زیاد هست آدم که حاضر باشه از همه چیش بگذره تا کشور جلو بره ولی نیاز به انگیزه دارن، نیاز دارن روح مسیحایی درشون دمیده بشه حتما این لینک ها رو نگاه کنید تا بفهمید چه جوری یه آدم از حرف و ندونستن به عمل میرسه چه جوری فردی که نمیدونه و مستاصل شده ولی با یه کور سوی امید به میدان میاد و با تلاش و توکلش راه براش باز میشه

نکته اراده هست این اراده نیست که وضع اینطوری شده و نه بدلیل عدم نیاز و یا عدم توانایی، بلکه به دلیل نبود مدیری که پروژه رو تا نهایی شدن جمع کنه خب سوال مهم در این تاپیک اینه که ، این مدیر کارآمد کیه ؟ و چه مشخصاتی داره؟ و چه جور باید تولیدش کرد؟ همه ما احمد کاظمی و طهرانی مقدم رو دقیق نمی شناسیم چون نمی دونیم که بیشتر مشکل اونها با خارجی ها و تحریم ها نبود بلکه با داخلی هایی بود که یا ناامیدی تزریق می کردن و یا سنگ جلوی پاشون مینداختن

جنگنده ای که بتونه آسمان رو پاکسازی و در یک جنگ هوا به هوا بالای 60 درصد شانس داشته باشه چندتا جنگنده برتر هوایی مثال می زنیم که ما با اونها سر شاخیم اف 22 اف 15 مدل Silent Eagle اف 18 سوپرهورنت در این جنگنده ها چه می بینیم 1- رادار خوب و امکان لینک و حمایت راداری 2- جنگ الکترونیک 3-موشک های زهرآگین 4- مانور خوب بویژه در داگ فایت 5- کاهش سطح مقطع راداری - در زمینه جنگ الکترونیک و رادار کارهای خوب انجام داده ایم و فناوری های جالبی ساخته ایم، نمونه زمین پایه خیلی خوب بوده ولی نمونه های هواپایه رو در اف 14 استفاده کردیم پس این تکنولوژی و دانش کسب شده است ولی باید رادار و سیستم ها مطابق با جنگنده تطبیق داده شود. - رادارهای زمین پایه به راحتی می تونن بخشی خدمات آواکس رو برای جنگنده ها را تامین کنن ولی لازم است از پهن پیکرهای موجود استفاده بشه تا نیمه آواکسی برای حمایت از جنگنده ها استفاده شود - موشک های تولید شده برای جنگنده ها بیشتر قابلیت های که موشک های آمریکایی دارن رو پوشش میده، درسته موشک های نسل جدید دارن میان و ما داریم جا می افتیم ولی موشک های تولیدی ما حرف برای گفتن در صحنه نبرد دارن بویژه موشک های حرارتی و راداری دوربرد - مانور خوب مستلزم بدنه خوب به همراه موتور قوی هست، برای موتور بازارهای سیاه در دسترس هست و برای بدنه استفاده از پلتفرم های جنگنده های خود آمریکایی ها یا روس ها کاربردی هست و به نوعی چرخ را از نو طراحی نکردن، بماند که پلت فرم اف 14 هنوز که هنوز قوی و ایده آل هست - سطح مقطع راداری رو میشه در طراحی بدنه ارتقا بخشید، در گام اول کاهش و بهبود بدنه به همراه مواد جاذب و در گام دوم طراحی بدنه ای خاص و ضد رادار که قبلا آزمایشات و جواب های خوبی بدست اومده ولی کاربردی نشد. در مورد بدنه تونل های باد و تجربه و دانش ساخت بدنه های اف 4 و اف 14 و اف 5 همگی زیرساخت کار رو فراهم کرده است و تنها مدیریت می خواهد تا جواب های دلخواه نهایی شود. در مجموع دانش و فناوری بعضی از پارامترهای لازم برای برتری هوایی موجود است یا زیرساختش موجود است. خب چرا منجر به جنگنده نمی شود؟ حداقل یک جنگنده عادی نسل 4+ ؟ اینجاست که مشخص می شود اراده ای برای جمع کردن این فناوری ها و تولید نیست

اولویت بندی در توسعه دانش ساخت هواپیما مثالی که اینجا در موردش بحث می شود روش ایران در مورد ساخت جنگنده است * اولین سوال کدام جنگنده برای ساخت بهینه تر بود؟ بویژه با نمونه هایی که داشتیم * دومین سوال کدام بخش های جنگنده به ترتیب باید کار می شد؟ اول باید یک نگاه به مسیر رسیدن به خودکفایی و تولید باید انداخت جنگنده هایی که در اختیار داشتیم ما را به کجا می برد؟ یک سری متعلق به خرید های زمان شاه بود که شامل اف 5 اف4 و اف 14 بودند و شناخت خوبی روی آنها و تعمیرات مربوطه وجود داشت. سری دوم مربوط به جنگنده های روسی بود که یا از شوروی گرفته بودیم و یا از عراق به همراه تعدادی میراژ که در مورد این جنگنده ها شناخت بسیار کم بود. از این بابت انتخاب می بایست از جنگنده هایی صورت می گرفت که در طوفان دفاع مقدس خود را اثبات کرده بودند. انتخاب بین جنگنده ها بسیار سخت بود چون تفاوت ها راهبردی است اف 14 جنگنده برتری هوایی بود بالاترین سطح تکنولوژی ولی گران و پیچیده اف 4 ستون فقرات نیروی هوایی بود و سلاح اصلی در تهاجم و بمباران ها اف 5 جنگنده ای پر تعداد، ساده و دم دست شهید ستاری و تیم همراهان در جمع بندی بر روی اف 5 توافق کرده و کارشان را با ساخت آذرخش اجرا کردند؟ تاپیک کامل تر در مورد این مسیر در جنگنده چند ماموریته بومی سبک شفق ، برهان ، صاعقه ، آذرخش و تاپیک جت آموزشی - رزمی کوثر 88/ یاسین آمده است. و مسیری که طی شد تا اینجا جنگنده کوثر ساخته شد. اما باتوجه به اهمیت نگهداری اف 4، اف 14 قطعه سازی چه در سطح اورهال و چه در سطح ارتقا پیگیری شد و ارتقا پیشرانه ها و دیگر سامانه ها نیز صورت گرفت. محدودیت در خرید و نیاز به پرواز پرندگان آهنین باعث شد تفکر تعمیر و ارتقا سراغ میگ و میراژ هم برود. با این اوصاف و شواهد ایران روی بخش های هواپیما کار کرد و سعی به تولید دانش فنی هر بخش و دانش ماژوال نمود. اما تولید هواپیما در ایران بسیار کند تر از آنچه تصور می شد جلو رفت و ناگاه کشورهایی چون تایوان و ژاپن را می دید که جنگنده می سازند و کشورهایی چون عربستان با پول خود آمار بی شماری جنگنده خریداری می کنند و این اتفاقات افزایش اختلاف سطوح نیروی هوایی ایران با کشورهای اطرافش را نشان می داد که موجب شد عدم توازنی در آسمان بر علیه ایران ایجاد شود. بویژه از سمت ترکیه و از سمت خلیج فارس ابهام بزرگ این تفاوت تکنولوژی ابهامی بزرگ رو بر سر اقدامات نیروی هوایی ایجاد می کند چرا که نیازها در حال سرعت گرفتن است و پاسخ محسوسی هم دیده نمی شود. همه و همه باعث ایجاد نگرانی و غر می شود و این نگرانی پیشرفت های موشکی را می بیند و به آن چشم غره می رود. * ولی کجای کار اشکال دارد؟ آیا بحث فقط بودجه است و یا اینکه مشکل در عدم بکارگیری پتانسیل ها و پروژه های موازی است؟ اما هدف ساخت اف 5 و ارتقا آن چه بود؟ رسیدن به اف 20، اف 18 و یا ... * چرا جنگنده نهایی همچون این جنگنده ها نشد؟ * سوال کاربردی تر : در این مسیر چه اقداماتی انجام شد و چه توانمندی هایی کسب شد؟ - ورود به عرصه جمینگ و جنگ الکترونیک هوایی - ارتقا سیستم رادار در جنگندها و تولید حداقل یک نمونه راداری داخلی (ژن برتر گرومن) - ارتقا سیستم ایونیک و کنترل آتش و نیمه بومی کردن آن برای جنگنده ها - تولید رنج نسبتا خوبی از موشک های هوا پایه - ساخت نمونه های موتور جنگنده اف 5 و اف 14 و مهندسی معکوس انها - توانمندی ساخت بدنه جنگنده های موجود بویژه بال اف 14 - ساخت اجزا جانبی مثل چرخ و متعلقات، چتر نجات، تجهیزات عملیات در شب، تجهیزات سوخت گیری هوایی و ... این همه کار ولی خروجی در جنگنده دیده نمی شود چرا؟ آیا بودجه نداریم؟ آیا مدیریت نداریم؟ آیا بحث حفاظت اطلاعات وجود دارد؟ آیا و آیا .... ماژول برای تایید این صحبت ها موضوعی به نام ماژول را می توان مطرح کرد که یک جنگنده را به اجزای گسسته تبدیل کرده و همچون ابزارهای خانه سازی کنار هم می چسباند این اجزا همگی در نقاطی متفاوت ساخته می شوند ولی در یک ساختار واحد مونتاژ و نهایی می شوند. این تکنیک اگرچه کمی هزینه را بیشتر کرده و طراحی دوباره را طلب می کند ولی سبب ساده سازی در تولید، نگهداری و ارتقا تجهیزات شده و امکان استفاده از یا در دیگر سیستم ها را ممکن می نماید. در حقیقت این روش نوعی استاندارد سازی برای کاهش تنوع بی حاصل است. شبیه به تولید کابل های استاندارد برای لپ تاپ های یک شرکت برای مثال یک سیستم کنترل آتش می تواند در همه جنگنده های ما یکسان باشد تا برای حمل تسلیحات مشکل خاصی وجود نداشته باشد. یا سیستم های رادار بر اساس یک پروتکل و قانون ارتباطی مشخص پیروی کنند تا در همه جنگنده ها قابل استفاده باشند (فارغ از ابعاد و توان مصرفی ) https://www.terma.com/media/433426/2017%20Anders%20Hjermitslev.pdf به نظر می آید ما در چند جبهه دچار ضعف هایی هستیم و ترس از همین ضعف ها سبب شده است که تمام زحمت ها بر روی زمین بماند 1- عدم سرمایه گذاری روی بدنه و طرحی جدید ( امکان الگو گیری از روی جنگنده هایی مثل اف 18 بود پس دلیل قابل قبولی نیست) 2- موتور جنگنده ( امکان خرید از بازارهای جهانی بود و هست حتی بازارهای سیاه و چین که این کار چند بار صورت گرفته است) 3- حمایت مثل موشکی بر نیروی هوایی نبود ( حضور رهبری در تصاویر در کنار شهید ستاری نشان می داد حمایت رهبری بر نیروی هوایی همیشه بوده است) به شخصه فکر می کنم تمام قطعات پازل آماده است ولی نهایی کننده وجود ندارد تا این قطعات را کنار هم بچسباند و خط تولید جنگنده برتری هوایی در کشور بسازد کل این اتفاق می تواند در 2 الی 3 سال نهایی شود ولی چرا نمی شود؟ چگونه شد در ان اوضاع بعد از جنگ سریع آذرخش به پرواز در آمد ولی با گذشت این همه سال و بعد از رفتن شهید ستاری تازه باید شاهد پرنده کوثر باشیم؟ ما سابقه ساخت هلیکوپترهایی رو داریم که با موتورهای بازار سیاه ساخته شدند ولی طرحشان ادامه نیافت اینجاست که وجود شهیدانی چون ستاری، کاظمی، تهرانی مقدم و حسن باقری معنا پیدا می کند، شهیدانی که مجری میدان بودند و از جانه مایه ایثار می کردند تا کارها به ثمر بنشیند. مدیریتی که به جهادی مشهور است ولی درک درستی از آن نداریم. مدیری که سدهای نشد را می شکند و در سیستم تغییر ایجاد می کند. به نظر می آید سیستم ما اجازه رشد و جسارت به اینگونه افراد نمی دهد و تکرار شهیدانی این چنین را سخت می کند. پس سوال نهایی متفاوت از انتظار این است مدیر جهادی کیست؟ و روش رشد و تکرار این مدیران چگونه است؟ * صحبت های یک ضد انقلاب در مورد خصوصیتی از شهید کاظمی که بحث امروز ماست https://www.youtube.com/watch?v=3Uc5RxFbpkA&list=ULlk-z8m-WDs0&index=676 * توضیح عملکرد شهید حسن باقری در ایجاد اطلاعات و عملیات سپاه در مستند اخرین روزهای زمستان، قسمت سوم ( آغاز به کار با ابزارهای ابتدایی و خلق امیدی بر پایه تلاش و خلاقیت) https://www.aparat.com/v/o240k?playlist=563444 لازم است همیشه به یادآوریم که در چالدران ما از تکنولوژی شکست خوردیم و تبریز را از دست دادیم و هرگز نباید گذاشت آن اتفاق دوباره رخ دهد. در خبیر و بدر هم نبود برتری هوایی و پوشش از هوا سبب شد که علارغم تمام مجاهدت ها اهداف میسر نشود. تقدیم به جناب @MR9 که در زمینه رشد تفکر نیروی هوایی پرتلاش و خلاق اند.

اولویت بندی در مدیریت منابع اولین نکته در مدیریت منابع درک اهداف و خواسته ها است. اهداف به دسته های کلی و جزئی تعریف می شود ولی حدی برای تعریف هدف وجود ندارد. از این بابت دفترچه یا بانک اهداف تعریف شده و بدون در نظر گرفتن شرایط واقعی شامل بودجه، زمان، توانمندی و ... اهداف یاداداشت و ثبت می شود. در حقیقت نوشتن اهداف نوع بیان آرزوها و ایده آل ها است. بدون هیچ حد و مرزی و بدون هیچ قیدی اهداف و خواسته ها نوشته می شود. در گام دوم نیاز ها، منابع و واقعیات از جمله زمان، نیروی انسانی، دانش، بودجه و ... نوشته می شود. در این مرحله هزینه جاری به عنوان یک نیاز مداوم یکی از پارامترهای تاثیر گذار است. زمان های کلیدی و dead line ها نیز در زمان خود حکم نیازهای فوری و لحظه ای را بازی می کنند. واقعیت شامل توان محدود و 8 ساعته یک نیرو، قیمت نرمال تولید یک قطعه یا دستگاه، هزینه های مالیاتی و حسابداری و ... است که برای برخی می توان با خلاقیت و اجرای تکنیک تعاریف جدیدی ساخت. بعد از طی گام دوم، نوبت اولویت بندی اهداف است که تابعی از گام اول به عنوان اهداف و گام دوم به عنوان کمبودها و داشته ها است. چیدمان اولویت ها نیاز شدیدی به یک دید کلی بر وضعیت بازار پیش رو داشته و با خلاقیت و ذهن باز می تواند انسجام و سرعت بخشی خوبی به کارها بدهد. برای اینکار لازم است هر هدف تا جای ممکن خرد و واقعی شود. همچون فیلی که به قطعات کوچک خرد می شود و آرام آرام خورده می شود. * اما باید دقت کرد که هر قطعه باید بصورت فازی مستقل تعریف شود تا پس از اتمام وارد چرخه کار شده و به یک پروژه چندساله و مضمن تبدیل نشود. این خطری است که اکثر اهداف را تهدید می کند یعنی از دست رفتن زمان طلایی پروژه و متروکه شدن آن اتفاقی که در فازهای عسلویه افتاده و بخشی از تجهیزات ساخته شده هنگام شروع بهره برداری به نیمه عمر خود رسیده بودند بدون اینکه درآمدی تولید کرده باشند. * خطری دیگر نیز پروژه های موازی و محدودیت های منابع است که باعث ایجاد پروژه های نیمه کاره و هدر رفت زمان طلایی پروژه می شود. برای همین پارامتری برای تعیین عملکرد و کارایی پروژه و اهداف باید تعیین شود. در بازار پارامتری به نام بازگشت سرمایه تعریف می شود که مهمترین پارامتر برای تعیین اولویت ها است. اگرچه داشته ها در این مرحله مهم است ولی درک هدف و بازگشت آن باعث ابزار سازی و ایجاد راهکاری جدید و متفاوت برای دسترسی به آن می شود برای همین درک هدف بخش مهمی از مسیر است. اهمیت و فوریت کار در زمانی که تعریف درستی از بازگشت سرمایه نداشته باشیم مورد استفاده قرار می گیرد. بعد از تعیین اولویت های اهداف ، قسمت سخت ماجرا تازه شروع می شود. کنترل مدام اولویت ها و تصمیمات دینامیک برای جابجایی و انتخاب های به موقع اما چرا؟ یکی از بزرگترین مشکلات برنامه ریزی اتفاقات ناخواسته و غیر قابل پیشبینی است که هیچ برنامه ای را 100 درصد ممکن نمی کند. برای همین باید قابلیت دید کلی همیشه حفظ شود تا تصمیمات خوبی گرفته شود. این اتفاقات لزوما بد نیستند بلکه چالش هایی هستند که بسته به انتخاب های ما می توانند فرصت یا تهدید باشند، نکته ای مهم که باید توجه شود. با طی مسیر پروژه جزئیاتی نمایان می شود که برای خیلی از افراد تهدید محسوب می شود و برای افراد باهوش و با دید باز یک فرصت برای تحقق دیگر فرصت ها انعطاف پذیری و شناخت اهداف باعث می شود که چالش های روزگار فرصتی برای پرش به آینده و تحقق اهدافی غیر برنامه ریزی شده می گردد. بهترین مثال برای این منظور چیدن یک پازل است که میزان پیشرفت بسته به پازل ها کاملا دینامیک است. به شخصه این چالش ها رو همون مثل معروف هیچ اتفاقی بی حکمت نیست تعبیر می کنم چرا که در یک مسیری غیر دلخواه تجاربی و اتفاقاتی برای انسان می افتد که به ناگاه انسان را به فرای آرزوهایش می رساند این اتفاق رو در صحبت های استیو جابز می توان شنید وقتی که از اپل اخراج شد و ناامیدانه و مایوس با شرکت پیکسار کار گرافیکی رو آغاز کرد ولی آینده نشان داد که تجربه کار گرافیکی نعمتی بود برای جابز تا بتواند دوباره به اپل برگردد و آن را به یک جهش بزرگ برساند. دو نما از زندگی استیو جابز برای نشان دادن تاثیر اتفاقات بد و ناخواسته و فرصت های درون آنها لزوم دینامیک بودن اولویت ها را نشان می دهد. https://www.aparat.com/v/Jef67 https://www.aparat.com/v/DwAQ2 ---------------- پی نوشت: عنوان تاپیک مدیریت منابع نظامی است ولی مطالب جهت ساده سازی و درک بهتر بصورت تجاری بیان شده است. انشاالله در آینده مثال های نظامی در این خصوص تهیه می شود تا عمق این مطالب ساده بهتر نمایان می شود.

وقتی شاگرد بهتر از استاد عمل میکنه فیلم حملات توپخانه ای حزب الله به داعش در قلمون غربی رو داشتم نگاه می کردم، رعایت اصول حفاظتی و تصویر برداری نسبتا خوب توجه ام رو جلب کرد. نیروهای حزب الله علارغم اینکه تربیت شده ایران هستن ولی در رعایت اصول و تکیه بر تمرین و مهارت بسیار بهتر عمل می کنن و شاید همین راز موفقیتشون در جنگ 33 روزه و جنگ های آینده است. - تصاویر از پشت سر نیروها تا نیاز کمتری به ادیت باشد - پنهان کردن تصاویر رزمندگان https://www.aparat.com/v/LBkus/%D8%AD%D9%85%D9%84%D8%A7%D8%AA_%D8%AA%D9%88%D9%BE%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%87_%D8%A7%DB%8C_%D8%AD%D8%B2%D8%A8_%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87_%D8%A8%D9%87_%D8%AF%D8%A7%D8%B9%D8%B4_%D8%AF%D8%B1_%D9%82%D9%84%D9%85%D9%88%D9%86_%D8%BA%D8%B1%D8%A8%DB%8C https://www.aparat.com/v/rn2KW تقدیم به جناب @bds110 بابت تبدیل این ضعف و نگرانی به یک مطالبه

تیری گمنام اما زهرآگین در عملیات روانی یک مقاله گمنام ولی زهرآگین به نقل از اورشلیم پست در سایت ایندیپندنت فارسی چاپ شد که نمونه خوبی از یک عملیات روانی است و به قول دوستمان "مطلب رو جوری نوشتند که اگه کسی ندونه فکر میکنه که موساد یه سازمان بشردوستانه بین المللی هست که فقط در حال خدمت به بشریت هست ( این میشه مصداق عملیات روانی در رسانه )" نکات موجود در این عملیات روانی: - نمایش جسارت و ماجراجویانه این اقدام - ارتباط با کتاب الهی - تقدیر از سربازان اسرائیلی در جنگ شش روزه که هنوز در حال جان فدایی هستن - حمایت خدا از نیروهای موساد - تلاش برای بازگردادن ایران به دایره قدرت اسرائیل ( این جمله رو غیر از این نمی تونستم برداشت کنم: امروز گوزن زرد ایرانی به سرزمین مقدس خود بازگردد.) ....... https://www.independentpersian.com/node/100761/%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86/%DA%AF%D9%88%D8%B2%D9%86-%D8%B2%D8%B1%D8%AF-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%DA%A9%D9%85%DA%A9-%D9%85%D9%88%D8%B3%D8%A7%D8%AF-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%A6%DB%8C%D9%84-%D8%A7%D8%AD%DB%8C%D8%A7-%D8%B4%D8%AF خیلی خوب است که بدانیم سالانه هزاران کار طبیعت دوستانه در کشور ما صورت می گیرد بسیار از رزمندگان دفاع مقدس و مدافعان حرم در حال کمک به مردم و کشور بصورت گمنام و جسورانه هستن بسیاری از اتفاقات در ایران به خواست خدا و برخلاف انتظار همه به یک اتفاق خوب برای کشور و مردم تبدیل شده است اما دریغ از یک نما و یک راوی که تنها حقیقت را درست بگوید با تشکر از برادر عزیر جناب @mehran55 جهت نشان دادن این تیر رسانه ای

اینکه از این وضعیت جا خوردیم درست است ولی اینکه اتفاقات شمال غرب کشور از بابت پاسخ ضعیف ما به آمریکا بوده است قابل قبول نیست چون این فرآیند در سوریه شروع شده بود و اسرائیل مدام مواضع ما رو می زد و درست یا غلط عدم پاسخ ما به صبر استراتژیک تعبیر شد از سمت دیگر ترکیه هم در شمال سوریه داستان خود رو شروع کرده بود و این نامردی های روسیه هم سابق قبلی دارد اما اینکه بگوییم در عراق موضع ما ضعیف شد بله موضع ما در عراق خیلی ضعیف شد و حکومت و قدرت به دست الکاظمی افتاد بهتر می بود که آمریکا تمامی پایگاه های آمریکا رو می زدیم و خود را رویاروی جنگی اساسی می کردیم که در ان اسرائیل به عنوان یک گروگان در وسط هدف قرار می گرفت

در نزدیکی سالگرد ترور مظلومانه شهید سلیمانی، یک صحبت در مورد حوادث رخ داده بد نیست بویژه که خیلی از التهابات هم فروکش کرده است 1- منفی - مدیریت در خاکسپاری شهید در کرمان اولین اتفاق بد بود که هرگز رسیدگی نشد. 2- مثبت +اینکه ایران پاسخ را به بعد از تدفین شهید موکول کرد کاری درست و منطقی بود و سبب انفعال و پرت و پلا گویی در ترامپ شد. همچنین خیلی ها مواضعشون رو مشخص کردن. 3- مبهم؟ اینکه ایران با موشک جواب داد آیا کاری درست بود؟ نکته ای که تو این حمله بود نمایش دقت موشک ها بود 4- مبهم؟ اعلام قبلی و نداشتن تلفات آیا کار درستی بود؟ از یک سمت خوب بود که افکار آمریکا موضع نگرفت و از یک سمت بد بود که تلفات مادی و تجهیزاتی هم نداشت و باید بحث بشه ولی از اونجا که این شکل و حجم حمله به ترس تعبیر شد اون رو در دسته نکات منفی باید قرار داد. 5- منفی- شلیک اشتباه به هواپیمای اکراینی مسلما نمره منفی است. 6- منفی- انکار مسئولین و رفتاری که باعث شد اعلام و قبول مسئولیت ستاد نیروهای مسلح از فشار رسانه های خارج نشین تعبیر شود اشتباه به مراتب بزرگی بود. این تفسیر ها بر اساس عملکرد در آن مقطع زمانی است اما فارغ از درست یا غلط بودن جز جز اقدامات، آیا کلیت پاسخ ایران مثبت بوده است یا خیر؟ فکر می کنم جواب این سوال هنوز زمان می خواهد و شاید هرگز بدست نیاید چون گسترش درگیری در این اوضاع بد مدیریت اقتصادی می توانست کشور را در یک چالش بزرگتر وارد کند. ما به خاطر داریم که عدم ورود ایران به افغانستان بعد از شهادت دیپلمات های ایرانی، به عنوان اقدامی منطقی شمرده می شود در حالی که ایران بهانه خوبی داشت. تجربه هم ثابت کرده است که تقویت توان داخلی، عدم ورود به جنگ مستقیم و جنگ بصورت نیابتی بسیار بیشتر منفعت دارد. زمان مشخص خواهد کرد که آیا اقدام ما درست بود و آیا از این فرصتی که با خون شهید حاصل شد درست استفاده کردیم یا خیر

بخشی از تاریخ شفاهی نیروی هوایی تاریخ شفاهی با ضبط مصاحبه های تصویری آغاز شد و امروز ابزار پویایی برای ضبط تاریخ شده است. بخشی از تاریخ خلبانان نیروی هوایی توسط سرتیپ خلبان حمزه ای بصورت مصاحبه های مجازی ضبط شده است. فارغ از دقیق بودن صحبت ها منبع خوبی برای افزایش آگاهی تاریخی نیروی هوایی است. https://www.youtube.com/channel/UCr22Uc9iOazh_waTqLcQ2ew/videos راست کار جناب @MR9 است البته اگر قبلا همه رو ندیده باشه

نمیشه دقیق این رو گفت شاید میانه ترین پاسخ تصویر زیر از وظایف مدیر و رهبر باشد تفاوت ذاتی هر دو در عین داشتن وجه مشترک

بررسی وضعیت امنیت شرق کشور از نگاه یک مدیر بومی حسنعلی نوری فرماندار سابق زاهدان مدت سخنرانی 1 ساعت و 50 دقیقه http://kolbehkeramat.org/video/nq/213.mp4 این سخنرانی پر از نکات مغفول مانده از شرق کشور است که به شخصه خیلی از این موارد رو آگاهی نداشتم بحث پیشرفت در چابهار، خط راه آهن شرق و توسعه دانشگاه ها در سیستان و بلوچستان از جمله نقاط جالب این ویدیو است امیدوارم اگر عمری بود نکات درون این ویدیو رو به متن پیاده و خلاصه کنم تقدیم به جناب @MR9 مسیر تغییر سخت و پر از سنگلاخ است و سال ها طول میکشد که درختی به ثمر بنشیند

رهبری یا مدیریت رهبری با مدیریت چه فرقی دارد؟ تعاریف زیاد است ولی مدیریت جزئی از وظایف رهبری حساب می شود. بالاترین سطح رهبری جایگاه امامت است که علاوه بر نشان دادن مسیر ، همراه با فرد تا انتهای مسیر همراهی می کند. یک رهبر برای پیمودن این مسیر به نیروها انگیزه و امید می دهد تا راه را گم نکند. در کشور ما وقتی صحبت از رهبری می شود مقام معظم رهبری به اذهان می آید در حالی که هر یک از ما در جایگاه خود باید تفکر رهبری را پیدا کنیم و بکار ببندیم نشان دادن افق روشنی از آینده تاثیر مهمی در امیدبخشی برای پیمودن مسیر مه آلود و پر سنگلاخ روزگار است. اگر نوشته های دوستان رو در بازخورد از دل دغدغه ها بخونیم یک گم گشتگی دیده می شود اما علت چیست ؟ علت شاید نوع تفکر ما هست که همیشه دنبال شمردن کیلومتر مسیر، درصد پیشرفت یا گل زده یا زمان باقی مانده می گردد. برای همین هست که خیلی ها بازی شطرنج رو نمی فهمند و نمی توانند درک کنند و سریع سراغ مهره های حذف شده می روند در حالی که نوع بازی متفاوت است. واقعیت پیرامون ما هم بصورت شطرنجی پیچیده است اما در هر حرکت بازی های رقابتی و تولید مهره های جدید متفاوتی وجود دارد. انتظار انسان ها هم امید و موفقیت است پس راهکار چیست؟ در زندگی ما با گذر زمان هیچ موفقیت و هیچ هدفی ثابت نمی ماند و با مرور زمان کمرنگ و نابود می شود. مشخصا در این واقعیت نمی توان معیارهایی مثل پیروزی نهایی، تابلو امتیازات و ... رو به مردم و نیروها نشون داد. اما می توان مسیر حرکت را نشان داد، می توان موفقیت های کوچک را نشان داد، می توان گوشه ای نشست و شعر خواند پس می توان اینگونه مطرح کرد که چگونه فیل را می توان خورد؟ تکه تکه می کنیم و تکه های فیل را می خوریم پس مسیر را باید بصورت زیبا مشخص کرد و در طول مسیر اهداف و نقاط تنفسی برای لذت بردن از مسیر و درک امتیاز یا کیلومتر پیموده شده تعیین کرد. با این روش ساده و پیش پا افتاده به راحتی می توان امید و امکان پذیری مسیر را به فرد منتقل کرد در این بین سختی ها جز بصورت پنهان برای مجهز شدن و آماده شدن بیان نمی گردد و تنها زمانی رونمایی می شود که نیروها نگران می شوند و در نقطه ترس و نگرانی این آمادگی رو می شود. دیگر فرق های مابین مدیر و رهبر: 1- مدیر واکنش گراست، رهبر خلاق است 2- مدیر کارمند دارد، رهبر پیرو دارد 3- مدیر گروه را مدیریت می‌کند، رهبر تیم ایجاد می‌کند 4- مدیر مسئولیت‌ها را واگذار می‌کند، رهبر مسئولیت‌ها را می‌پذیرد 5- مدیران دنبال حفظ سیستم اند و رهبران دنبال رشد سیستم هستند رهبران کاری که باید انجام شود را انجام می‌دهند نسخه فارسی http://life.karnil.com/wp-content/uploads/2017/12/2-768x1007.jpg --------------------------------- ببخشید اگر مطالب گسسته می شود و ادامه هم نمی آیند تلاش می شود در این تاپیک، مطالب پاسخی به صحبت ها و نظرات و نگاه دوستان به مسائل کشور و نظامی باشد و در کنار آن مسائل کلیدی بحث شود تقدیم به جناب @mehran55 هر بحث و گفت گویی بهانه ای برای بیان یک نکته مدیریتی است

کلمات کلیدی در یک بحث عدم مدیریت دیشب دوستان یک بحث در خصوص ناکارآمدی و عدم مدیریت داشتن که متن خلاصه و مفیدشون رو در تاپیک مدیریت منابع آوردم با عنوان بازخورد از دل دغدغه ها کلید واژه هایی در این صحبت ها بود که لازم است مجزا مورد بحث قرار بگیرد و در حوزه هجمه فکری و استیصال روانی دسته بندی شود در ابتدا دغدغه ها در 4 حوزه قرار گرفتند * دغدغه های امنیتی * دغدغه های مقایسه ایران با کشورهای همسایه مثل ترکیه و عربستان * دغدغه امنیت غذایی * دغدغه بی مدیریتی ------------------------------------- وقتی به سراغ کلید واژه ها برویم نکات ریزی در دل کلمات مشخص می شود که حتی گوینده نیز متوجه آنها نیست بیشتر این کلید واژه ها در بیان دغدغه بی مدیریتی دیده می شوند. این موارد شامل * خوشایند و جذاب دیدن گذشته ، با در نظر گرفتن بخشی از واقعیت * همه چی رو باید خراب کرد و از نو ساخت، همه سرو ته یه کرباسن، اصلاحات جواب نمیده و هیچ امیدی نیست * ناامیدی و رد هر افق روشنی * خود کمبینی و خود تحقیری * نفی واقعیت و توان دیگری با بد گویی در واقع در بسیاری از این جملات اشاراتی مستقیم یا غیرمستقیم به یک مشکل در کشور داشته و از این رو بیانگر یک درد هستند ولی بیان این درد به شکل ناامیدانه و غرغر ارائه می شود در نتیجه به سختی به راهکاری عملی منجر می شود و تنها پاک کردن صورت مساله را در پی دارد این مشکل اصلی تورهای ذهنی است که باعث می شود مشکل و درد را ببینیم ولی امیدی برای حل ان نداشته باشیم در حالی که امید سبب حرکت و حرکت باعث ایجاد راه حل می شود. اما برای فرار از این دیدگاه و تور فکری اول لایه های درد و مشکل تفکیک شود تا ریشه مشکل مشخص گردد. در ادامه با این درد ها همراه با ریشه آنها مرتب و دسته بندی شود در انتها نیز با ارائه راه حل برای عدم تکرار در چنین شرایطی بحران به یک مساله ساده و قابل حل تبدیل می شود. + خوشایند و جذاب دیدن گذشته ، با در نظر گرفتن بخشی از واقعیت + همه چی رو باید خراب کرد و از نو ساخت، همه سرو ته یه کرباسن، اصلاحات جواب نمیده و هیچ امیدی نیست + ناامیدی و رد هر افق روشنی + خود کمبینی و خود تحقیری + نفی واقعیت و توان دیگری با بد گویی ------------------------ امیدوارم تحلیل جمله شناسی و حس شناسی در بحث های استاتوس پیگیری شود تا علاوه بر راهکارهای فیزیکی شاهد راهکارهای تقویت اعتماد بنفس و غلبه بر تنش های فکری باشیم *** این مطلب در ادامه مقالات هجمه رسانه ای و استیصال روانی اماده است قسمت اول: هجمه رسانه ای و استیصال روانی قسمت دوم: تفکیک لایه های دردها و احساسات و تفکیک ریشه های هر مشکل سوم: ارائه راه حل برای عدم تکرار در چنین شرایطی 

بازخورد از دل دغدغه ها دیشب بحثی در مورد شرایط کشور و چالش ها ایجاد شد و دغدغه های دوستان در استاتوس سرازیر شد. این موارد رو دسته بندی کردم تا این دغدغه ها از غرغر کردن به یک دید از نگرانی ها تبدیل بشن ------------------------ * دغدغه های امنیتی * دغدغه های مقایسه ایران با کشورهای همسایه مثل ترکیه و عربستان * دغدغه امنیت غذایی * دغدغه بی مدیریتی

دیپلماسی فعال ولی پنهان وقتی از وزارت امور خارجه صحبت می کنیم همیشه بحث های سیاسی مثل برجام به ذهن می آید ولی کار وزارت امورخارجه فراتر از بحث های سیاسی است و تنها 20 درصد از وظایف این وزارت خانه شامل مباحث سیاسی می شود که بیشتر آن نیز پنهان است. یعنی 80 درصد وظایف امور وزرات امورخارجه غیر سیاسی است. برای درک رفتار بازوی های وزارت امور خارجه و اصلاح نگاه نیاز است که سفارت خانه های کشورهایی چون انگلیس، فرانسه، آلمان، ایتالیا و روسیه را به عنوان 5 سفارت خانه فعال و بابرنامه مدنظر قرار داد. با بررسی این 5 نمونه متوجه می شویم که بیشتر بودجه و پرسنل سفارت خانه ها غیرسیاسی بوده و در بخش سیاسی نیز تعاملات از جنس دیگر است. مثال ها زیاد است ولی تاثیر و نتیجه این فعالیت دیپلماتیک فعال در سفر هیئت های اروپایی بعد از برجام به خوبی دیده شد. وقتی که هیئت های اعزامی از کشورهای ایتالیا و فرانسه بسیار آگاهانه و با دید دقیق وارد ایران شدند و با برنامه ریزی قبلی و اهدافی مشخص به سمت امضا نهایی توافقات تجاری و تامین منافع مالی خود بودند. این درحالی است که هئیت های ایرانی بدون برنامه و تنها جهت رایزنی اولیه به اروپا رفته بودند و عملا زمان های طلایی را از دست دادند. http://news.mrud.ir/news/17980/%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%85%D9%8A%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86-%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C%D9%86%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%86-%DB%B1%DB%B9%DB%B7-%D8%B4%D8%B1%DA%A9%D8%AA-%D9%88-%D8%AF%D9%88-%D9%88%D8%B2%DB%8C%D8%B1-%D8%A7%DB%8C%D8%AA%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%A7-%D8%A7%D8%B4%D8%AA%D9%8A%D8%A7%D9%82-%D8%A7%D9%8A%D8%AA%D8%A7%D9%84%D9%8A%D8%A7%D9%8A%DB%8C-%D9%87%D8%A7 فرصت سوزی های وزارت امور خارجه وقتی مهم می شوند که به یاد آوریم که گورباچف در پاسخ به درخواست تسلیحاتی هئیت اعزامی ایران به شوروی گفت که تجهیزات درخواستی شما قدیمی بوده و خودش اسم تسلیحات دیگری که به روزتر بودند در لیست اصلاح نمود. این اتفاق ضعف آشکار وزارت امور خارجه ایران را در آن مقطع نشان می داد که باعث عدم آگاهی هیئت اعزامی و فرصت سوزی ناگواری را رقم زد. http://irdiplomacy.ir/fa/news/1909971/%D9%86%D8%A7%DA%AF%D9%81%D8%AA%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AF%DB%8C%D8%AF%D8%A7%D8%B1-%D9%87%D8%A7%D8%B4%D9%85%DB%8C-%D8%B1%D9%81%D8%B3%D9%86%D8%AC%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%88-%DA%AF%D9%88%D8%B1%D8%A8%D8%A7%DA%86%D9%81 https://www.farsnews.ir/news/13950518001506/%D8%A2%D8%B3%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%A8%D8%B1%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-2%D9%82%D8%B1%D9%86-%D8%B1%D9%88%D8%A7%D8%A8%D8%B7-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%B1%D9%88%D8%B3-%D8%AF%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%86%DB%8C%D9%85%D9%87-%D8%A8%D8%A7%D8%B2-%DA%A9%D8%B1%D9%85%D9%84%DB%8C%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D9%82%D8%A7%D8%A8%D9%84 از این رو نگاه به وظایف سفارت خانه ها را در جهت حفظ و پیش برد منافع کشور باید بررسی کرد و شاید دسته بندی زیر را برای وظایف سفارت خانه ها ذکر نمود. - بخش فرهنگی - بخش تجاری صنعتی - بخش علمی و تحصیلی - بخش نظامی - بخش اجتماعی سیاسی - بخش صدور ویزا - بخش تعاملات دیپلماتیک * بخش فرهنگی بزرگترین بخش سفارت های انگلیس و فرانسه بخش فرهنگی بوده که نمود اصلی آن را در گسترش زبان و فرهنگ انگلیسی و فرانسوی می توان دید. این بخش با تبلیغ فرهنگ و زبان کشور مبدا به دنبال ایجاد بستری برای نفوذ به کشور مقصد و ارتقا جایگاه کشور خود هستند. * بخش تجاری صنعتی شناخت صنایع و فناوری ها در کشور هدف این بخش است و پیرو آن بررسی و ایجاد امکان جذب و انتقال تکنولوژی و فناوری از یا به کشور هدف بررسی و فرصت و تهدید ها مستند و گزارش می شود. ایجاد بستر برای تربیت یا صدور نیروی متخصص در این بخش دیده می شود. همچنین شناخت بازارها و صدور و خرید محصولات از دیگر اهداف بخش تجاری و صنعتی است. * بخش علمی و تحصیلی دانشگاه ها، موسسه های پژوهشی به عنوان مراکز علمی و تحقیقاتی شناسایی شده و افراد تراز اول و پروژهای نوین تحقیقاتی مدنظر قرار می گیرند. اینگونه خط سیر و نقشه راه علمی کشور تعیین و پتانسیل های کشور برای همکاری علمی و پژوهشی مشخص می گردد. همچنین ایجاد بورس های تحصیلی هدف مند و هدایت و حمایت از دانشجویان مستعد از وظایف این بخش است. دوره های حین تحصیلی و آموزشی کوتاه مدت، همایش های علمی و تهیه منابع دست اول علمی هم از کارهای اولیه محسوب می شود. * بخش نظامی بخش نظامی یا همان وابسته نظامی سفارت علاوه بر حفظ امنیت سفارت، می بایست شناخت دقیق بر توان نیروهای مسلح، تجهیزات و امور مربوط به فرماندهان و وزارت دفاع یا جنگ کشور مقصد داشته باشد. ایجاد بستر برای تجارت تسلیحات نظامی یا اخطار در مورد تهدیدات نظامی یا امنیتی هم در حوزه این بخش می باشد. https://www.thebalancecareers.com/human-intelligence-collector-35m-mos-job-description-3346154 https://www.thebalancecareers.com/career-profile-army-attache-noncommissioned-officer-2356454 * بخش اجتماعی سیاسی شناخت جامعه، تمایلات و رفتارهای جامعه کشور میزبان، به گونه ای که اطلاعات مستند شده موجب پیش بینی خوبی از رفتار جامعه آنها را بدهد و غافلگیری هایی از قبیل انقلاب رومانی و یا تظاهرات و قتل سفیر آمریکا در لیبی را ایجاد نکند. * بخش صدور ویزا این بخش علاوه بر نظارت بر ورود افراد به کشور باید هویت شناسی و سیستم های ردیابی افراد را در کشور هدف ایجاد کند تا به یک شناخت اطلاعاتی و هویتی از مردم پیش رو داشته باشد و در اختیار سیستم های اطلاعاتی وتحقیقاتی قرار دهد. * بخش تعاملات دیپلماتیک این بخش افراد و رفتار سیاسی کشور هدف را شناسایی کرده و پیش بینی و سناریو نویسی های لازم را انجام می دهد تا در مواقع لزوم هر گونه مذاکره یا تعاملی با دید کامل و بهینه صورت بگیرد. ارتباط با افراد سیاسی و ایجاد دوستی های سیاسی از دیگر اقدامات این بخش بوده و پیش بینی و تاثیر بر انتخابات هم از نکاتی مهم محسوب می شود. برای درک بهتر این مباحث صحبت های دکتر مهدی صفری بسیار مفید است. دکتر مهدی صفری سفیر سابق ایران در چین،روسیه و اتریش در جهان آرا (برنامه کامل) حتما نگاه کنید https://www.aparat.com/v/K0Izb/%D8%AF%DA%A9%D8%AA%D8%B1_%D9%85%D9%87%D8%AF%DB%8C_%D8%B5%D9%81%D8%B1%DB%8C_%D8%B3%D9%81%DB%8C%D8%B1_%D8%B3%D8%A7%D8%A8%D9%82_%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86_%D8%AF%D8%B1_%DA%86%DB%8C%D9%86%D8%8C%D8%B1%D9%88%D8%B3%DB%8C%D9%87_%D9%88_%D8%A7%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D8%B4 تقدیم به برادر عزیرمان جناب @MR9 که با همه سختی ها چراغ امید رو روشن نگه داشته است. امیدوارم دوستان هم از تفکر ایشون حمایت کنن تا این مسیر ادامه پیدا کنه

نقد دوستان بر مدیریت بازسازی و تعمیر - بزرگترین مشکل ما تو مدیریت و تفکر مدیران و افراد اجرایی هستن، اینکه پروژه های زودبازده رو تقویت کنیم و از دل اونها پروژه های بزرگتر رو به پروژه های کوچکتر و زودبازده تبدیل کنیم، لازمه این کار پای کار بودن حتی به قیمت زمان و پول شخصی هست @MR9 - باید به خود جرئت داد، این نوع جنگیدن و کار کردن به درد نمی خورد، استراتژی این جنگ باید عوض شود - اجل پیاده تانک هست،- اجل تانک کبری هست،- اجل کبری هواپیما است،- اجل هواپیما تامکت و برتری هوایی هست،- اجل برتری هوایی قطع لجستیک است، اجل لجستیک بی مدیریتی هست اجل یا مرگ هر سیستم رو باید شناخت، قوت اون رو هم باید شناخت تا بدونیم کجای برنامه ما قرار می گیرد، و اولویتش چیه، شاه در مقابل خریدهای عراق کبری ها رو تقویت کرد و خطوط تاو رو در برنامه گذاشت - هیچکدوم از این دوتایی که نام بردید ، اجلش نرسیده ، فقط کاربردش تغییر پیدا کرده ، ولی چون اصلا برای ما مهم نیست ، کلا دنبالش را نگرفتیم ، حداقل در یکی از این دو مورد - مثل بازی سنگ قیچی کاغذ هست، نباید کاغذ رو جلوی قیچی گذاشت و نه باید قیچی رو جلوی سنگ، متاسفانه عادت به تکرار یک سلاح باعث می شه یادمون بره که این سلاح نقطه ضعف و اجلی داره که اگه دیده نشه نسخه روش ما رو در هم می پیچونه مثال مشخص تانک هست، که اگر از کسی بپرسی کاربرد تانک چیه ، نمی دونه و در حد یک توپخانه متحرک ازش استفاده می کنه، در حالی که تانک خط شکنه - متاسفانه چون اصول رو خوب بلد نیستیم و مهم نمی شماریم، مسحور تکنولوژی میشیم / برتری هوایی یک اصل هست ولی اف 22 و اف 5 بیان تکنولوژی هست، کسی که ندونه برتری هوایی یعنی چه با اف 22 هم از اف 5 شکست میخوره، و این مهمترین نکته ای هست که در آکادمی هوایی آمریکا اموزش داده میشه - علی الحساب کاری به فناوری ندارم ، بحث شیوه و متدی هست انجا دارد فناوری را جلو می برد ... کلی جانسون ، مدیر پروژه اسکانک ورکس شرکت لاکهید ... آنچه با گوش دادن بدست می آورید ، هرگز با گفتگو بدست نخواهید آور - این گوش کردن ، کنایه ای هست به بررسی تجارب دیگران ... حالا چقدر این مملکت ما تجربه های دیگران مبنایی برای کاهش هزینه ها در تمام امور از جمله بخش دفاعی قرار می دیم ؟؟؟ کسی هست این سئوال را پاسخ بدهد ؟ وقتی در عملیات "بدر" عراق در محل تجمع قایق های سپاه ، کاتیوشا ریخت و کلی از شناورها ، آُسیب دیدند و نشد که استفاده بشوند ، کسی رفت دنبال علتش که بابا ، مشکل از کجا بود ؟؟ یا حداقل الان آسیب شناسی کردند که پس فردا دوباره همین بلا را سرما مجدد نیاورند ؟؟ تک تک ثانیه های جنگ ما با عراق ، در واقع عصاره 100-150 سال جنگ مدرن بود و هست ولی شما ببینید الان ذائقه ملت رابردند سمت خاطرات و رمان ، کسی دنبال کتاب جدی و تحلیلی نمی رود یا خیلی کم هست یک کتابی هست به اسم " تاریخ فن جنگ " ترجمه سرتیپ محمد علی پیروزان " ، احتمالا در اوایل دهه 40 شمسی که نظریات ماکیاولی ، وبان ، فردریک ، ژومینی ، کلازه ویتس ، لیست ، مولتکه ، اشیفن ، گالینی ، دلبروک و... را بررسی کرده ، شما در این وب فارسی یک نفر کاربر فعال را اگر پیدا کنید که نظریات ژومینی را بررسی کرده باشد در باب جنگ سخت افزار ، آموزش ، روحیه رزمی .. این سه تا غیر قابل تفکیک و جدا شدن هستند ، هیچ سازمان مسلح موفقی را هم پیدا نمی کنید که یکی از این ها را نداشته باشد . این سه تا حتما باید در کنار هم و به موازا ت توسعه پیدا کنند ، هر گونه خلل در هر کدوم از اینها ، یعنی توسعه نامتوازن و در نهایت به معنای مشکل در چرخه کسب موفقیت نظامی - اینکه بگیم آیا روش بهتری وجود دارد؟ بله وجود دارد، ولی همیشه مبنا استفاده حداکثری از داشته ها هست ، این تانک ها همینجوری میتونن آتش دقیق حمایتی ایجاد کنن، و از طرفی اگر به جای توپ نرمال خودشون از تیربارهای چندلول با هدایت دقیق استفاده بشه، به مراتب آتششون خطرناک تر میشه - نرماندی اشکالش در بحث عدم تحرکش بود، کلی هزینه شد ولی بعد از شکستن خط از سمت اوها، راهی برای تمرکز و پس زدن نیروها به دریا نبود، اشکال چنین خطوطی این هست شبیه خط دفاعی فرانسوی ها مقابل آلمان که وقتی دور خورد همش به باد رفت - در مرحله ورود نفربرهای ایی و خاکی و خودروهای زرهی به ساحل عملا این تانکها سبک برای جنگ جهانی دوم با توپ 76 م.م کاربری ندارن - وقتی سنگرهای ساحلی درست تعبیه شده باشن، از تو سنگر امن میشه آتش دقیق اجرا کرد، نیروی مهاجم میتونه هلیکوپتر باشه، میتونه ناو تدارکاتی باشه، میتونه قایق نیروهای ویژه باشه همین تانک های جنگ جهانی دوم اگر به سیستم کنترل آتش دقیق مجهز بشن به عنوان یک سیستم متحرک ساحلی خوب کار می کنن، بر علیه اهداف دریایی شبیه قایق تهدید زا می شوند - قیمت یه موشک‌ضد زره چقدره؟ البته اگه‌بدون‌سرنشین‌بودن‌هزینه زا میشدن‌برای طرف مقابل - فک نمیکنم ... در همون شروع درگیری کروزها و توپخانه ی دریایی چین ساحل رو شخم میزنه بعد از پوشش هوایی نفربرهای ابی خاکی وارد میشن - چینها همچین نفربر دوزیستی دارن که با توپ 105م.م عملا قدرت بیشتری در برابر اون تانکها داره - این ها ابزار هستن، طراح عملیات اگر دید خوبی نسبت به میدان عملیاتیش داشته باشه، خیلی خوب میتونه این تانک های قدیمی رو بکار بگیره، من مثال خودم رو می زنم، استفاده از تانک های ام 60 برای مرزبانی در شرق کشور، برای سازمانی که مدام میگه بودجه ندارم ارزان ترین و موثرترین کار هست، باقی بودجه رو بذاره برای توسعه تانک مدرن - بله ابراز هست اما هر ابزار هم طول عمری در میدان نبرد داره - در بحث قدرت اتش توپ 76 م.م دیگه کاربرد نداره و کمترین کالیبر موثر در میدان نبرد امروز 105 م.م هست در بحث زره هم تانکی که برای جنگ جهانی دوم هست قطعا نمیتونه تهدیدات موجود رو دفع کنه حتی توپهای اتوماتیک کالیبر پایین 25،30 و 50 م.م کاربرد بهتری در مقایسه با توپ 76 م.م خواهند داشت به خاطر نرخ اتش وقتی زره های موثرتر وارد میدان نبرد شدت که کالیبر 76م.م که هیچ در مقابل 125م.م شرقی مقاوم هستن توپ 76 م.م چه کاربردی داره صحبت در مورد دقت اتش نیست صحبت در مورد قدرت اتش هست - برای زمانی که میدان نبرد رو دیگری تعیین میکنه کارا نیست، وقتی میدان نبرد رو خودت طراحی کنی چی؟ اگر کنترل آتش دقیق براش بذاری؟ اگر کنترلی و هوش مصنوعی براش بذاری چی؟ - البته بگم این صحبت های من ایده است ایده استفاده از داشته ها برای استفاده موثر و کم هزینه در میدان نبرد امروزی، شاید کامل نباشه ولی آنقدر هست که ارزش تامل داشته باشه مشخصا تو صحبت هام دنبال یک تانک ام 60 نیستم، دنبال یک تفکر سیستمی هستم، که همین سلاح های قدیمی و فراموش شده رو با هزینه کمی بیاره تو مدار و تو میدانی که تهدیدات آنقدر جدی نیست استفاده کنه، تا جا و فضا برای توسعه طرح های بروز ایجاد بشه - بذارید اینطوری بگم، مثال آیا تانک ام 60 با کنترل آتش دقیق در سایت مرزی سیستان قابل استفاده هست ، باتوجه به نوع تهدیدات - به قولی تا شما بخواید نسل 1 فرضی رو به حد نسل 4 برسونید دشمن شما به تسل 5 و 6 رسیده سلاح نسل 1 فرضی برای اینکه بشه نسل 4 میلیارد دلار بابد براش خرج بشه اما نسل 3 با چند میلیون دلار به نسل 4 میرسع - نکته همین که اسرائیل یک شبه شروع نکرد، ولی تو این مدت هم این تحقیقات فقط روی کاغذ و توی آزمایشگاه نبود، هر جایی که ممکن بود از نتیجه اون ها استفاده کرد خب اسراییل از مرکاوا مارک 1 نرسید به مارک 4 بلکه در طول سالها متوالی تانک مرکاوا یی که الان میشناسیم رو ساخته - صحبت من اینکه هزینه کم یعنی تغییرات کم برای سلاحی که سالها بروز رسانی ندیده فایده نداره چون - یعنی امریکا اجازه ندادن یک گپ بزرگ بین نیازشون و فناوری سلاحهاشون ایجاد بشه بله چنین حالتی ممکنه امریکاها زرهیشون رو همین شکلی ارتقا دادن اما اون ارتقا منظم بوده فرضا از جنگ سرد تا حالا تانکهای ابرامز و خودروهای برادلی به شکل مدوام بروز رسانی شدن - در این زمینه آمریکا مثل خوبی نیست چون سیاست اقتصادی فروش نظامیش خاص هست، مثال اسرائیل بهترین گزینه برای ماست - ما تو بحث تجهیزات باید پوست اندازی کنیم توجه کنید که ما 4دهه در جا زدیم شایدم عقب گرد >تجهیزات هیچ گونه بروزرسانی و بخودشون ندیدند و با اون سطح تعمیرات و نگهداری که از ایران سراغ داریم این تجهیزات که البته یه جنگ 8ساله رو طی کردند دیگه از رده خارج هستند حالا که صحبت نوسازی نیروی نظامی به شکل جدی مطرح هست باید مجهز به جدیدترین نسل موجود در سطح جهانی بشیم اینطوری هزینه های به مراتب کمتری خواهیم داشت و با تربیت نیروی انسانی و برنامه مدون از الان برنامه های بروز رسانی آینده رو براشون به مرور تدارک ببینیم این طوری آفتنابه خرج لحیم نمی کنیم - خب الان برنامه های گسترده در نیروی زمینی در حال جریانه ... الان از روسیه امریکا و اروپا و جین دارن نیروی زمینش رو بروز رسانی میکنن ... شما نمیتونید ارتش فعال رو پیدا کنید که در حال تکامل نیروی زمینش نباشه با توجه به تغییر در رویارویی های نظامی حال حاضر جهان و به وجود آمدن مفاهیم جدیدی به نام جنگ ناهمتراز و نیابتی ، تغییر در سازمان رزم ارتش ج .ا.ا امری واجب و حائز اهمیت محسوب می شود .این تغییر هرچه با سرعت در ساختار ارتش و آمایش سرزمینی یگان های نزاجا تحت عنوان "طرح ثامن الائمه" انجام گرفت با کندی در تغییر و جایگزینی ادوات نظامی مورد نیاز یگان ها برای رویارویی با این نبردها همراه بود.در عرصه نظامیگری حاضر نیک ثابت شده است ،عدم توجه به نیازهای روز یگان های رزمی میتواند خسارات جبران ناپذیری در زمان رویارویی به بار آورد. در این رابطه یا میبایست " ادوات و تسلیحات جدید متناسب با تهدید" تولید و خریداری شود ویا ادوات و تسلیحات موجود در جهت برطرف کردن نیازها ارتقا یا اصلاح گردند.با توجه به شرایط اقتصادی کشور و هزینه های سرسام آور تولید و جایگزینی محصولات جدید می توان به اهمیت ارتقا و اصلاح ادوات نظامی موجود پی برد.این عمل زمانی با بیشترین کارایی در صحنه نبرد شکل خواهد گرفت که ارتقا و اصلاح ها دقیقا معطوف به نیازهای روز یگان رزمی مربوطه باشد.نیازهایی که از درک صحیح میدان نبرد حال و آینده نشات گرفته باشند - وقتی نمی تونیم خودرو زرهی جدید بسازیم و یا بخریم ... تنها راه ارتقا هست که حتی این هم فراموش کردن و چسبیدن به اورهال خشک و خالی - دقیقا اگر قرار باشه تمرکز با بر روی ارتقا باشه به جای خرید تجهیزات ارتقا تجهیزاتمون باید مستمر باشه نمونه اش بروز رسانی برادلی ها آمریکا از سال 1983 تا الان دارن بروز رسانی میشن - تغییر در هر سیستمی بسیار سخته، بویژه اگر این تغییر در فکر باشه، راهکاری که خودم دارم اجرا میکنم، صحبت برای آشنایی در ذهن، و اقدامات کوچک ولی چشمگیر در بحث اجرا، بگونه ای که تداعی حرف ها رو در اجراهای موفق ببینند، ولی مدیریت تغییر همیشه باید با احتیاط انجام بشه و اگرنه سیستم از هم میپاشه و نه سیستم قبلی می ماند و نه سیستم جدیدی بدست میاد - -------------------------- - اینهمه ما خودمون رو کشتیم و مطلب از این ور و اون گذاشتیم که بگیم هنوز تانکها هنوز در میدان نبرد مورد استفاده قرار میگیرن ...آیا جنگ قره باغ نشان میدهد عمر تانکها پایان یافته است؟ @Crash - این ایده بر این مبنا است که تانک های قدیمی دیگر در میدان نبرد مستقیم و به عنوان تانک اصلی میدان نبرد کاربرد ندارند " تانک های قدیمی بعنوان تانک اصلی کاربرد ندارند و نه هیچ تانکی منجمله تانک های جدید @mehran55 دقیقا نوشته " تانک های قدیمی " : "این ایده بر این مبنا است که """تانک های قدیمی""" دیگر در میدان نبرد مستقیم و به عنوان تانک اصلی میدان نبرد کاربرد ندارند - بحث ارتقا و تعمیر هست، اونی که شما میگی جایگاه تانک هست - نصب برجکها توی مرزها خیلی جالبه اون عکسها متعلق به کجاست؟ نورماندی خیلی ایستگاه ها و برجک های مرزی داریم که اتفاقا راحت هم سقوط میکنن @Overdose قدرت اتش کمی داره این برجک عالی میشه بخصوص با کنترل اتشش و دید در شب بنظرم با نصب برجک تانک روی این پاسگاهای مرزی و یا در کنارش میتونه مقابل گروهای کوچیک تروریستی خیلی کاربردی باشع و کم هزنیه ......باعث افزایش قدرت اتش حفظ جان و جلوگیری از غافلگیری بشه - اتفاقا برجک ثابت تانک کاربردی نیست خب گروه های کوچک تروریستی رو میتونید با روشهای بهتری از میان بردارید عمر دفاع ثابت در همون جنگ جهانی تموم شد رفت - پاسگاه های مرزی چیکار کنیم و یا برجک‌هارا اونارا هم‌جم کنیم؟ - من یه تاپیکی داشتم آماده میکردم در مورد بروز رسانی برجک ها و پاسگاه های مرزی که متأسفانه فرصت شروعش مهیا نشد. برای تقویت استحکامات مرزی و برجک ها و ... راه های خیلی بهتری نسبت به نصب برجک تانک سر در پاسگاه وجود داره. - یعنی شما در نبرد زمینی مدرن باید طیف گسترده ای از تجهیزات رو داشته باشید از تانک نفربر ifv خمپاره انداز هویتزر راکت انداز سربازان پیاده نظام با وظایف گوناگون و ... شما به جای برجک تانک ، خمپاره انداز مهمات هدایت شوند لیزری و تجهیرات دید در شب بدید ارزش عملیاتش بیشتره - مثل تجهیز تانک های T-72 به موشک های قابل پرتاب Svir . این چه اشکالی داره ؟ - اشکالی نداره در کنار بقیه واحدهای زمینی مثل تانکها وارد عمل بسن - موشک Svir ( نسخه بومی اش تندر ) از درون برجک و درون توپ تانک شلیک میشن تا جائی که یادم مونده ( اگر اشتباه نکنم البته ) . منظورتون از " در کنار بقیه واحدهای زمینی رو متوجه نشدم " - فرق تانک منسوخ با برجک تانک منسوخ چیه ؟؟ حداقل تانک منسوخ قابلیت تحرک داره - خب بهتر بود مثالها رو بهتر انتخاب میکردید تولید نفربر نامر یا ترمیناتور روسی هدف تولیشون ربطی به منسوخ شدن تانکهای که ازشون استفاده شده نداشته بعد هم اون لینک " تانک مرده است " در مورد منسوخ شدن تانکهای اصلی میدان نبرد هست همه مدلها حتی نمونه های مدل - ما بحث اقتصاد و محدودیت بودجه رو هم داریم ، این نکته مهمی است که تو مقاله هدفم بود، مثال ها رو شما میتونید بهتر بگید - شما بین این دو تا کدوم رو انتخاب میکنید ؟ تو این برجک ، نه تنها سرباز هدف تک تیرانداز و تیر مستقیم قرار نمیگیره ، بلکه با داشتن تیربار ریموت کنترل ، توان دفاع از خودش رو هم داره حتی میشه برجک رو به مینی رادار رازیت هم مجهزش کرد که بتونه اطراف اش رو پایش کنه و حتی لینک تبادل دیتا با پهپاد گشتی 24/7 توی منطقه رو هم داشته باشه - برجک تانک ام 48 که نه تجهیزات نظارتی درست حسابی داره و نه قدت اتش مناسب و نه سرعت پایین چه گردش برجک و چه نرخ اتش رو با برجک کنترل از راه دور با مسلسل مقابسه میکنیم ؟؟ نه اینها رو با هم مقایسه نکردم. این پاسخ اون دوست مون بود که با برجک ها و پاسگاه های مرزی چه کنیم. این برجک با اون برجک فرق داشت. پاسخ شما در مورد برجک تانک بود و پاسخ این دوست مون برجک نگهبانی. شاید اشکال از بنده بود که برای جفت شون از عبارت برجک استفاده کردم. - صحبت اینکه به حساب اینکه پول نیست نیاید به سمت کارهای غیر منطقی که با شرایط میدان نبرد مدرن سازگار نیست حرکت کنیم امنیت مسله شوخی برداری نیست که بخوایم به بهانه نداشت پول به سمت کارهای بریم که بعدا باعث خسارت های بیشتری به بدنه نیروهای مسلح میزنه - حفاظت فیزیکی از مرز قابل حذف شدن نیست. همونطور که تانک حذف شدنی نیست. الان کشورهای پولدار و صاحب تکنولوژی مثل آمریکا و اسرائیل هم همچنان از مرزهاشون بطور فیزیکی محافظت میکنند. و پهپادها و نظارت دیجیتال و ... نتونستند کاملا جای نیروهای مرزبانی ، سیم خادار و دیوار مرزی و همچنین پاسگاه ها و برجک های مرزی رو بگیرند اما مثل ما از برجک های نگهبانی دوران قاجاریه هم استفاده نمی کنند و برجک هاشون رو مدرن کردند. این یه برجک مرزی اسرائیلی هست - بله اما هیچکی برجک تانک رو برنمیداره بزاره لب مرز سعی میکنن قدرت نظارتی رو افزایش بدن رادارهای زمینی پهپادها و بالن ها اول شناسایی بعد هم نابودی تهدید با دقت بالا نا به سبک ج ج 2 برن از مرز محافظت کنن - گذاشتن برجک تانک لب مرز که ایده من نبود برادر من باهاش مخالفت کردم و گفتم بجای این کارهای عهد بوقی باید برجک های نگهبانی و پاسگاه ها رو مجهز و به روز کرد. نقول قول بنده : "برای تقویت استحکامات مرزی و برجک ها و ... راه های خیلی بهتری نسبت به نصب برجک تانک سر در پاسگاه وجود داره." - الان سطح تهدیدات برای برجک های نگهبانی یا پاسگاه های کوچک لب مرز خیلی زیاد شده، استحکامات ثابت در لب مرز خیلی در تیررس تروریست ها هستند به این عملیلات های داعش در صحرای سینا توجه کنید به راختی از فاصله امن با استفاده از موشک های ضد زره اهداف رو میزنند @Amirali123 https://www.aparat.com/v/hLpO...%87_%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%B4 - یه اشکال هست، ما الان دو چیز متفاوت رو میگیم، صحبت بنده اینه که یک تهدید از سمت پاکستان و افغانستان دارم، از ناحیه قاچاقی ها و اشرار، از طرفی یک تعداد زیاد تانک ام 60 دارم، آیا اگر سیستم کنترل آتش رو اصلاح کنم این تانک برای دفاع از پاسگاه های ما کارا نیست،؟ نگم خود تانک حداقل برجک تانک روی برجک پاسگاه مرزی قابل استفاده نیست؟ در حقیقت وقتی صحنه رو می بینی، یک تجربه جهانی از استفاده ها و ارتقاهای خلاقانه، یک حجم از تجهیزات قدیمی ولی پرتعداد، یک سازمان بدون پول برای نوسازی و جایگزینی - ما حدود 6000 کیلومتر مرز زمینی داریم و فعلا ناگزیر هستیم که برای محافظت از مرزهامون به این پاسگاه های مرزی ( اصطلاحا دژهای مرزی ) و همینطور برجک های نگهبانی مرزی اتکاء کنیم. فقط چاره کار این هست که این برجک ها رو بروز رسانی کنیم که سربازهاش با تفنگ تک تیرانداز از یکی دو کیلومتری هدف قرار نگیرن. اگر فاصله هر دو برجک نگهبانی نیم کیلومتر باشه ، یعنی ما 12000 برجک مرزی داریم - کار زیاد مبشه میکرد مهم اینکه اصولی باشه نه از روی ناچار ... مثلا چون این تجهیزات قدیمی مونده روی دستمون حتما باید زور چپپونی ازش استفاده کنیم - دژ های مرزی با فرق زیادی با یه برجک نگهبانی دارند و ما هممین طور که اشاره کردید نمیتونیم با این شیوه مرز هامون رو کنترل کنیم _ اگر چه سطح تهدیدات در همه مرزهامون یکسان نیست -تو این مرزها به سربازها کولار و کلاه خود کامپوزیتی بدن من کلاهم رو می اندازم هوا ادامه دارد ... ارتقا بی ذوق و سلیقه میشه در حالی که با کمی تحقیق و حوصله این تجربه وجود داشت

مدیریت بازسازی و تعمیر ساخت یک واحد یا تاسیسات همیشه با هزینه تولید همراه است و این هزینه در مقابل هزینه تعمیر و نگهداری و هزینه نوسازی قرار می گیرد. تقابل هزینه جایگزینی و هزینه تعمیر و نوسازی همیشه بحثی داغ در حفظ آمادگی واحدهای نظامی و صنعتی است. به طور تقریبی می توان توجیه اقتصادی زیر را جهت تصمیم گیری ارائه داد. هزینه تعمیر و بازسازی =< (یک سوم) 1/3 هزینه جایگزینی --------- تعمیر توجیه دارد هزینه ارتقا =< (یک دوم) 1/2 هزینه جایگزینی -------------------------- ارتقا توجیه دارد - تنها استثنا عدم امکان خرید و جایگزینی است که این معادلات را به هم می زند ولی در حالت عادی این فرمول تقریبی کاربردی است. در صورت عدم توجیه طرح های تعمیر و ارتقا تجهیز مدنظر به قبرستان ماشین آلات یا موزه برده می شود. برای رسیدن به چنین برابری شناخت اولویت ها و خلاقیت دو کلید اساسی در تعمیر و ارتقا است. * شناخت اولویت ها شناخت اولویت ها مبتنی بر نیاز میدانی و آینده اندیشی است. هرچقدر شناخت بهتر وجود داشته باشد انتخاب ها منطقی تر و طرح توجیهی بهتر می شود. - نیاز میدانی از طریق بازخورد نیروهای اجرایی و میدانی بدست می آید و در یک سیستم پویا این بازخوردها مقدمه حیات سیستم است. - آینده اندیشی نیز بر اساس مطالعه دشمن و فناوری های پیش رو تدوین می شود. آینده فناوری در نیروی هوایی آینده فناوری در نیروی زمینی آینده فناوری در نیروی دریایی * خلاقیت خلاقیت Creativity یا آفرینندگی یا آفرینشگری، توان ساختن یا خلق نمودن چیزی جدید است ، خواه راهکاری جدید برای حل یک مشکل ، یک روش یا یک دستگاه جدید ، و یا یک شی یا فرم جدید هنری است. خلاقیت شامل تولید چیزی است که هم اصیل و هم ارزشمند باشد و نشأت گرفته از فرایندهای خودآگاه و ناخودآگاه انسان می‌باشد. توضیح منطقی در مورد خلاقیت خودش ضد خلاقیت است از این بابت بهتر است خلاقیت را با مثال و ایده نشان داد شاید بعضی از این مثال ها در نظر صاحب نظران اشتباه بیاید ولی طراح با داشته ها و تهدیدهای پیشرو این طرح ها را داده است. مثال 1 ارتقای جنگنده های هوایی براساس ارتقا زیرسیستم ها ارتقای اف 15 های عربستان ارتقا رادار و مخازن سوخت روی بدنه اف 16 ارتقا کابین میگ 29 ارتقا میگ 21 توسط اسرائیل ارتقا سوخو و تجهیز موشک فجر 4 توسط سپاه مثال 2 ارتقا زره پوش ها و تانک های قدیمی با تغییر برجک ارتقا تانک تجربه ای چندین دهه ای در بین سازندگان و کاربران تانک دارد ولی با دور شدن از سال طراحی شرایط برای ارتقا سخت و سخت تر می شود. این ایده بر این مبنا است که تانک های قدیمی دیگر در میدان نبرد مستقیم و به عنوان تانک اصلی میدان نبرد کاربرد ندارند ولی جایگزینی آنها هزینه ای بسیار زیاد دارد برای این کار می توان با تغییر برجک و استفاده از تسلیحات سبک تر ولی زهرآگین تر عمر مجددی برای تانک در محلی با سطح خطر کمتر ایجاد کرد. همچنین برجک قدیمی برای استفاده در برجک های ثابت مرزی استفاده شود. این طرح مخالفان زیادی دارد ولی نیاز و برآورد های مالی نشان می دهد که در صورت وجود تانک های پر تعداد و مشکلات بودجه ای برای جایگزینی این طرح کاربردی است. حتی این ایده برای بروزرسانی زره پوش و استفاده شبه نظامیان قابلیت استفاده دارد. تانک مرده است یک ارتقای فتوشاپی یک برجک سبک و قابل استفاده زره پوش Namer مبتنی بر بدنه مرکاوا زره پوش ترمیناتور بر مبنای شاسی تی 72 و تی 90 استفاده از برجک در برجک مرزی و ثابت همین ایده در مورد ارتقاهای تانک نیروی هوابرد اسکورپین الان جناب @Crash با دیدن این مطلب چه میکنه؟ ---------------------------------------------------------------------------------- با احترام ویژه تقدیم به برادر گرانقدر @MR9 بابت هموار سازی این راه و ایجاد جرقه این تاپیک

نقدی بر نحوه ارائه اعترافات سرکرده گروهک تروریستی الاحوازیه فیلم گزیده اعترافات حبیب نبگان https://fararu.com/files/fa/news/1399/8/22/796565_854.mp4 پس از موفقیت در دستگیری روح ال.. زم ، دستگیری حبیب نبگان موفقیت بزرگی برای نیروهای اطلاعاتی کشور بود بعد از دستگیری و بازجویی، واحد اطلاعات قصد میوه چینی تبلیغاتی و آگاهی بخشی از این دستاورد داشت که در این حرکت رسانه ای نقاط قوت و ضعف داشت مصاحبه بدون تعارف با روح الله زم (مجرم سیاسی)کامل https://www.aparat.com/v/Ntqug در مقایسه بین این دو مصاحبه و اعترافات به شخصه نمره بیشتری به مصاحبه بدون تعارف روح الله زم میدم اگرچه جای کار بیشتری داشت ولی از اعترافات نبگان بهتر بود معمولا در دنیا از مصاحبه و اعترافات استفاده نمیشه ولی این کار حکم شکستن طرف و پیام به طرف مقابل هست که این فرد همه چیز رو لو داده مصاحبه کامل رو ندیدم ولی این نکات رو میشه گفت (امیدوارم در مصاحبه کامل لحاظ شده باشد) نقدها: - هیچ تروریستی کار خود را تروریستی نمی خواند و خود را تروریستی خطاب نمی کند - منابع مالی این افراد رو نباید شعاری گفت بلکه باید مستند باشد - عکس با نفرات اطلاعاتی عربی کار خوبی بود - وضع لباس و ظاهر و مکان مصاحبه خوب بود - فیلم ها و حوادث ناهماهنگ و نامربوط بود ( تصویری از بمب گذاری اهواز روبروی فرمانداری دیدم حوالی سال 82 فکر کنم که خودم شک کردم مربوط به این گروه بوده یا نه) پیشنهادات: - خوب بود تصاویر کشته ها و مردم رو نشون میدادن و میگفتن نظر بده - خوب بود دیدگاه و اهداف نهاییشون رو بگن که ایده الشون چی بود و چرا فکر می کردن روش نظامی جواب میده - خوب بود نگاهش رو نسبت به مردم خوزستان میگفتن و بعدا با واقعیت مقایسه میشد (بویژه که اینها شعار خوزستان عربی میدن در حالی که عرب ها کمتر از 40 درصد این استان رو تشکیل میدن و خوزستان استان با تنوع قومی بالا هست) - خوب بود از زندگیش و چطور به اینجا رسیده گفته میشد امیدوارم دوستان اگر نکاتی دارند اضافه کنند تا قالب خوبی تهیه بشه که در اون مصاحبه با این افراد به حداکثر تاثیرگذاریش برسه و مردم رو آگاه تر بکنه نه اینکه در جامعه اینطور بشنویم که مجبورشون کردن یک دیالوگ حفظ کنن و جلو دوربین تکرار کنن

یکی از نکاتی که در این جنگ باید به ان توجه کرد اثر روانی این حرکت و تسلیحات روی کشورهای حاشیه خلیج فارس است که طمع خود را به خاک ایران جدی تر ببینند بطور مشخص امارات متحده عربی با طمع جزایر ایرانی اقدام به عملیات و اشغال جزایر کند و در این بین آمریکا هم کمکش کند درست است که در این نبرد ما آسیب می بینیم و امارات هم شکست میخوره ولی نباید اجازه داد این اشتباه محاسباتی از سوی امارات رخ بده فکر می کنم در جواب این جنگ باید در جزایر و در آب های خلیج فارس رزمایش قوی برگزار کنیم تا امارات و عربستان کمی در محاسبات خود تجدید نظر کنند یا از طریق یمن به امارات ضربه جدی بزنیم

جملاتی از جنس "من می دونم کارمون تمومه , گلایه از انفعال ایران نگرانی و دیدن یک سناریو مغفول مانده جملاتی شامل مبنا بودن رسانه های خارجی جملاتی در مورد واکنش های انفعالی و بدون برنامه چندتا جمله خوب هم داریم اگر بخوام نسبت به صحبت های زمان زدن هواپیمای اکراینی و شهادت سردار سلیمانی مقایسه کنیم میشه گفت با کاهش فشار روانی میزان صحبت های منطقی شدیدا رشد میکنه از سمت دیگه خیلی از حرف های نگرانی و گلایه از انفعال در دو ریشه دسته بندی میشن 1- گمشدگی اطلاعاتی و ندیدن یک نقشه راه 2- وجود یک ایراد در سیستم خودی در نتیجه نباید این صحبت ها رو سرکوب کرد بلکه باید به مسیر خودشون هدایت کرد و با ارائه یک جمع بندی نگاه درست و متفاوت نسبت به مسائل و طرز فکر جامعه پیدا کرد مشخصا رسانه های ما چه در بیان توانایی ها و چه در بیان مسیر پیشرو بسیار شعاری و ضعیف عمل کرده اند و این رو در صحبت ها تقریبا میشه دید و در آخر پیشگیری و آماده بودن قبل از اتفاق چه از نظر روانی و چه از نظر مادی بسیار مهم و حیاتی است همانند دستور العمل های اورژانس یا کمک های اولیه در برخورد با حوادث