اون زمان ایران پاسخ استاکس نت رو در آمریکا داد. با یک سری حملات سایبری وحشتناک به زیرساخت ها. جوری که خود آمریکا فیلتر اسرائیل رو کشید پایین. اما الان شرایط متفاوت هست.

اگر این جو روانی که الان بین من و شما و خیلی ها هست نهایتا افکار عمومی رو شکل بده به سمت یک پاسخ فوری و هیجانی و فشار بر فرماندهان، تجربه نشان داده که در چنین شرایطی پاسخ ما، پاسخ موثری دیگه نخواهد بود. باید اجازه بدیم نظام خیلی عقلانی برای پاسخ دهی تصمیم بگیرد. شخصا اینقدر حرص خوردم این چند وقت که مشکل قلبی پیدا کردم؛ بهتره چند روز صبر کنیم ببینیم چی میشه.

بعید می دونم ما با یک حمله سایبری (از بیرون مرزها) رو به رو باشیم. ادعا هایی هم که میشه برای پوشاندن واقعیت هستش. در صورتی که انفجار داخلی علت این حادثه بوده باشد، شک نکنید که خرابکاری صورت گرفته که اینجا اتهام به بازرسان آژانس وارد هستش. شاید رفتار دیپلماتیک امروز ما هم به یک نوع تایید کننده این قضیه بوده باشد. مادامی که این جاسوسها و خرابکارها تو تاسیسات ما ول بچرخن جز امثال این حادثه نمیشه انتظار داشت. چه بسا ممکن بود خسارات بسیار بسیار وحشتناکی وارد کنن. ضمن اینکه ما هنوز از حجم این خسارات مطلع نیستیم، هنوز اطلاعات دقیقی از تاسیسات زیرزمینی منتشر نشده. چه بسا اونجا هم ما خساراتی داشته باشیم. قدم اول بریدن پای اینهاست که به نظر میرسد چنین تصمیمی گرفته شده. قدم دوم اما یک اقدام تلافی جویانه است. حتما باید این اقدام متناسب بوده باشد وگرنه نه تنها دشمن رو از حرکت های بعدیش منصرف نمی کنه، حتی ممکنه اونها رو بیشتر تحریک کنه. پس باید اقدام ما کوبنده باشد.

به نظرم باید داده های رادار ها رو هم مجدد بررسی کنن. اگر حمله هوایی صورت گرفته باشد قطعا رد پایی مونده.

من مطمئن هستم علارغم همه سیگنال هایی که یه سری می فرستند، در صورتی که ایران اطمیمنان پیدا کند از متجاوز، در همین سطح پاسخ خودش رو میده. درواقع زمانی که امثال پمپئو تو گوش ترامپ می خونن که ایران جرات پاسخ دادن نداره، هر گونه مماشات ما = جنگ. باید پاسخ بدیم و پیام جدی بفرستیم به طرف های مقابل. اما اولا بعد ارزیابی دقیق این اتفاق، ثانیه بعد مشخص شدن طرف متجاوز

فقط تو تحلیل های شیوه عملیات هوایی احتمالی اسرائیل، مراقب باشید ایده ندید. شاید اصلا یه اقدام داخلی بوده باشد و بخوان ماهی بگیرن.

ممکنه حتی اینگونه تطمیع ها به خلبان های هواپیمای مسافربری هم کشیده شده باشد. خود خلبان هایجک کنه و سناریو های بعدی! فقط کافیه یه تعداد تسلیحات هم وارد هواپیما کنند و فیلم بگیرن، خوراک همشون جور میشه.

جان بولتون در کتاب خاطرات خود مدعی شده است که : «جلسه [کنگره] ساعت ۴:۲۰ دقیقه عصر به پایان رسید و تدارکات برای حمله [به ایران] سرعت گرفت. با این تصور که ممکن است مجبور شوم تمام شب را در کاخ سفید باقی بمانم، ساعت۵:۳۰ تصمیم گرفتم برای تعویض لباس به خانه بروم. ژنرال دانفورد (رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا) ساعت ۷ شب را برای تست حمله به سه سایت در ایران تایید کرده بود؛ بنابراین قبل از حمله واقعی که قرار بود ساعت ۹ شب انجام شود، زمان کافی را در اختیار داشتم. حدودا ساعت ۵:۳۵ دقیقه از داخل خودروی متعلق به سرویس مخفی با ترامپ تماس گرفتم و همه‌چیز را درباره حمله به او گفتم و او با گفتن «اوکی» موافقت خود را اعلام کرد. ساعت ۵:۴۰ دقیقه با پاتریک شاناهان (وزیر دفاع موقت) درباره جزئیات بیانیه‌ای که او و دانفورد باید بلافاصله پس از حمله صادر می‌کردند صحبت کردم و اینکه آیا آن‌ها باید در پنتاگون به سوالات [خبرنگاران] هم پاسخ دهند یا فقط به قرائت بیانیه اکتفا کنند. به خانه رسیدم، لباس‌هایم را عوض کردم و فورا راهی کاخ سفید شدم. در مسیر بازگشت، سوار بر اتومبیل بودم که شاناهان با من تماس گرفت و گفت سفارت انگلیس در ایران مورد حمله قرار گرفته و به همین دلیل با دانفورد تصمیم گرفته‌اند که زمان حمله را یک ساعت به عقب (ساعت ۱۰ شب) بیندازند. بعدا مشخص شد که گزارش حمله به سفارت انگلیس در تهران نادرست بوده و فقط «یک تصادف جزئی» در مقابل ساختمان آن رخ داده بوده است. باورم نمی‌شد که پنتاگون با نظر خود زمان حمله را تغییر داده باشد؛ بویژه با توجه به اینکه اطلاعات آن در مورد حمله به سفارت انگلیس در تهران کامل و دقیق نبود. با ترامپ تماس گرفتم و گفتم که ممکن است مجبور شویم حمله را یک ساعت به عقب بیندازیم. ترامپ متوجه نشد چرا ما حمله را به تعویق انداختیم و مخالفتی هم نکرد. نگران از اینکه مبادا شاناهان و دانفورد در تصمیمی که برای حمله گرفته‌اند سست شوند با پمپئو (وزیر خارجه) تماس گرفتم. او معتقد بود که شاناهان و دانفورد دچار ترس شده‌اند و گمان می‌کنند اگر چند روز دیگر صبر کنند شاید بتوانند انگلیس را هم در این حمله دخیل کنند. در همین فاصله، همچنان که با پمپئو مشغول صحبت بودم، به ما اطلاع داده شد که ترامپ می‌خواهد با ما دو نفر و همچنین شاناهان و دانفورد کنفرانس تلفنی برقرار کند. حدودا ساعت ۷:۲۰ دقیقه عصر بود که ترامپ روی خط آمد و گفت که تصمیم گرفته است حمله [تلافی‌جویانه به ایران] را لغو کند، چون از نظر او این حمله [با حمله‌ای که ایران به پهپاد گلوبال‌هاوک] کرده بود، «متناسب» نبود. ترامپ در کنفرانس تلفنی گفت یک نفر به او گفته است که ممکن است در این حمله ۱۵۰ ایرانی کشته شوند و او مایل نیست این ریسک را در مقابل سرنگون شدن یک پهپاد بدون ‌سرنشین بپذیرد. پمپئو با استدلالات خود سعی کرد ترامپ را برای انجام حمله قانع کند، اما او توجهی نکرد و با گفتن اینکه «همیشه برای حمله کردن زمان هست" تلفن را قطع کرد. تلاش من هم برای تغییر نظر او به جایی نرسید. این غیرمنطقی‌ترین تصمیم یک رئیس‌جمهور بود که به چشم دیده بودم!» منبع به نظر می رسد ترامپ منطقی ترین آدم تو کاخ سفید بوده باشد! واقعا تصور اینها از واکنش ایران به حمله به 3 سایت چی بوده؟ با وجود امثال پمپئو باید آمادگی جنگی رو بیش از پیش حفظ کرد.

این بحث تامین امنیت این شناور ها یا پایگاه های دریایی ثابت قطعا بسیار اهمیت دارد و باید در درجه اول به اون پرداخته بشه، اما توجه داشته باشید با اشباع پدافندی و رعایت همه روش ها، حتی در حالت ایده آل نمیشه امنیت این ها رو به صد در صد رساند. شما حتی اگر تا هزاران کیلومتر اطراف این شناورها پوشش هوایی داشته باشید باز هم دشمن می تواند ضربه خودش را وارد کند. بنابراین نباید صرف عدم امکان تامین صد درصدی امنیت این پایگاه ها از ایجاد آنها صرف نظر کرد. دور تا دور ایران پایگاه های دشمن در تیررس موشک های ما هستند، آیا آنها به دلیل خطراتی که ممکنه در یک نبرد احتمالی متوجه این پایگاه ها بشه از ساخت آنها صرف نظر کردند؟ خیر، هر موشکی که به سمت این پایگاه ها شلیک کنیم، باعث میشه تا یک موشک کمتر به اسرائیل شلیک کنیم! مسئله از دست دادن این پایگاهها در زمان یک درگیری یا جنگ نیست، مسئله دور کردن سطوح اول این درگیری از مرز های کشور هستش.

اگر این تصاویر اخیرا منتشر شده باشد، تصورم اینه سورس های اطلاعاتی حزب الله متوجه خطرات جدی شدند. آیا اقدامات تبلیغاتی این روزهای حزب الله جهت بازدارندگی بوده؟ یعنی ممکنه تابستان داغی پیش رو داشته باشیم؟

یک سوال آمریکا طی این چند ماه اخیر حداقل 2 بحران رو پشت سر می گذارد، کرونا، اعتراضات. خسارات اقتصادی این 2 به شکل فزاینده ادامه داره. به نظرتون پس از عبور این کشور از این بحرانها، چه گزینه هایی برای جبران خسارات روی میز وجود دارد؟ افزایش صادرات تسلیحات نظامی؟ آغاز یک جنگ؟

ما حتی زمینی برای مردم خودمون نداریم که در مواقع بحران بتونیم مثل آمریکا بدون نیاز به فیلتر کردن و قطع کردن، مدیریتش کنیم. تو زمین نبرد مجازی ما حتی زیرساخت دفاعی هم نداریم، چه برسه به اینکه بخوایم با رویکرد تهاجمی زیرساختی ارتباطی برای تعامل معترضین آمریکایی مهیا کنیم. ما هنوز به این درک نرسیدیم که قدرت در فضای مجازی می تونه همه معادلات آغاز یک انقلاب رو تغییر بدهد. دیگه نیازی نیست تا حتما دشمن را زیر شدیدترین تحریم های اقتصادی قرار بدی تا مردمش به سمت یک انقلاب حرکت کنند. فقط کافیه احساس نارضایتی رو بین اون مردم ایجاد کنی. فرقی ندارد اون مردم تو لیبی باشن یا سوئیس، همیشه میشه مرز رضایت و عدم رضایت رو جابجا کرد

ضمن اینکه باید بازدارندگی هم ایجاد کنند. چون دیر یا زود، یکدفعه یا به مرور، دشمن تجهیزات اینها را می تونه بزند. دشمن در وضعیتی قرار دارد که اگر بخواد بزنه می زنه، پس باید کاری کنند که نخواد.

بله حرف شما درسته، من هم چون الان نیروی هوایی قدرتمند نداریم عرض کردم استفاده از پهپاد جزو ارزانترین راه حل هاست. وقتی دشمن از کشتی تجاری استفاده می کند یعنی سعی در غافلگیری ما دارد، زمانی که پهپاد ما رو قبل لانچ موشک شکار کنند، عملا ما رو نسبت به خطر در اون منطقه هشیار می کنند و فرصت غافلگیری رو از دست میدن

برای مقابله با همچین تاکتیکی، باید پهپاد های نظارتی و کاشف به تعداد بسیار زیاد و به صورت لحظه ای برای رصد همه شناورهایی که پتانسیل حمل این سامانه رو داشته باشند (ترافیک دریای خزر خیلی سبک تره) استفاده بشود. این پهپاد ها در بهترین حالت می تونن قبل از شلیک اقدام به کشف کنند، یا بعد از شلیک که از غافلگیری جلوگیری می کند. همین که در فاز ابتدایی متوجه اقدام برای لانچ بشیم نیمی از قضیه رو جلو رفتیم. حالا اگه این پهپادها مسلح باشن قطعا می تونن تو همون فاز اول موشک و سامانه رو منهدم کنند. فکر می کنم این کم هزینه ترین راه حل باشد.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ فَتَرَى الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ يُسَارِعُونَ فِيهِمْ يَقُولُونَ نَخْشَى أَنْ تُصِيبَنَا دَائِرَةٌ فَعَسَى اللَّهُ أَنْ يَأْتِيَ بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِنْ عِنْدِهِ فَيُصْبِحُوا عَلَى مَا أَسَرُّوا فِي أَنْفُسِهِمْ نَادِمِينَ کسانی که در دل هایشان بیماری [دورویی] است، می بینی که در دوستی با یهود و نصاری شتاب می ورزند و می گویند: می ترسیم آسیب و گزند ناگواری به ما برسد [به این سبب باید برای دوستی به سوی یهود و نصاری بشتابیم]. امید است خدا از سوی خود پیروزی یا واقعیت دیگری پیش آرد تا این بیماردلان بر آنچه در دل هایشان پنهان می داشتند، پشیمان شوند. المائدة -52

خیلی ها معتقد هستند که اگر ارتش ورود کند، خیلی سریع و با کمترین هزینه قائله خاتمه پیدا می کند. به نظر من ابتدا باید ببینیم تظاهرات در چه سطحی قرار دارد؟ متاسفانه با مدیریت رسانه ها و فضای مجازی توسط دولت ترامپ ما اطلاعات کافی در این مورد نداریم. اما میشه حداقل 2 فرضیه ساده مطرح کرد. اول اینکه، اعتراضات در سطحی قرار داره که خود نیروهای پلیس و گارد ملی نهایتا می تونن اون رو کنترل کنند. رصد فضای مجازی نشان میده که این اعتراضات آنقدرها نمی تونه برای حکومت جدی بوده باشد (بر فرض اینکه اخبار رسانه های جریان اصلی، آلترناتیو و اجتماعی بازنمایی واقعیات بوده باشند). در این فرض بخصوص، آوردن ارتش یک نکته منفی برای حکومت ترامپ می تونه باشد. ورود ارتش به معنای گستردگی اعتراضات، بن بست تصمیم گیران و اشتباهات متعدد اونهاست. فرض دوم. برخلاف آنچه که ما مبتنی بر اخبار منتشر شده احساس می کنیم، اعتراضات به سطوح بالاتر وارد شده و عملا بدون دخالت ارتش احتمال گستردگی، خطرناک تر و پیچیده تر شدن اوضاع وجود دارد. شاید اصرار ترامپ برای ورود ارتش به خاطر گزارش های واقعی است که از اعتراضات رسیده. بر اساس این فرضیه، تصمیم گیران تصمیم گرفتن یکی از مهمترین ستون های این نظام رو وارد مسئله کنند. مواجه ارتش آمریکا با معترضینی که حالا غیر قابل کنترل شدند قطعا تبعات جدی می تونه برای این رکن ایجاد کند. تعداد زیادی از مردم (با فرض بالا بودن سطح اعتراضات) به دست این نیرو ها کشته میشن، احتمالا مردم به دو دسته وفادار به ارتش، و منتقد ارتش (در بدترین حالت دشمن ارتش) تبدیل میشن که حتی پایان یافتن اعتراضات نمی تونه از تبعات منفی آتی جلوگیری کند. مردم معترضی که کشته شدن معترضین بدست ارتش را می بینند، خوشحالی و رضایت طرفداران ترامپ رو می بینند و ... (همه این ها در آینده برخورد های نژادپرستانه و نفرت انگیزانه در آمریکا رو بیشتر می کند و مجددا از یک جایی میزنه بیرون). اعتبار ارتش حداقل بین این گروه از مردم شدیدا مخدوش می شود. از اون طرف هم باید شاهد تبعات حداقل روحی و روانی سربازان ارتش به خاطر کشتن هموطنان شان باشید. به نظرم یکی از محرک هایی که می تونه در آینده دور یا نزدیک، انگیزه یک انقلاب را به مردم آمریکا بدهد همین ورود ارتش هستش. این اعتراضات تا الان در چارچوب نظام حاکم بوده، معترضین خواستار محاکمه بودند و ضمانتی می خواستند که حداقل رفتار نژادپرستانه پلیس رو اصلاح کند. اما اگر یک حمام خون توسط ارتش راه بیفتد گزینه های خطرناک تری جلوی معترضین قرار خواهد گرفت.

اینکه شما به این نتیجه برسید که چه چیزی جواب میده یا چه چیزی جواب نمیده، کارهای محدود به عملیات اطلاعاتی و امنیتی کافی هستش یا نیست، ممکنه تاثیر مد نظر داشته باشد یا نتیجه عکس بده، فلان روش برای مهندسی افکار عمومی مناسب تر هست یا نیست و ... عرض من اینه که همه اینها بعد از تجربه های موفق و ناموفق کنترل اعتراضاته که بدست میاد که ما هم این اواخر کم از این تجربه ها نداشتیم. اگر شما به این نتیجه رسیدید که کارهای اطلاعاتی و امنیتی صرف پاسخگو نیست، مطمئنا نظام هم به این نکته رسیده.

قطعا آنهایی که این اعتراضات رو در ایران با این موضوعی که شما گفتید آغاز می کنند، هدفشان گسترش اون به موضوعات داخلی هستش این "واکسینه شدن" که گفتم، عطف به بالا رفتن توان مدیریتی و کنترل اعتراضات بواسطه تجربه هایی که از سال 78 داشتیم بود. بله انگیزه برای اعتراض ممکنه بالا رفته باشد، از آن طرف هم تجربه نظام برای مدیریت این موارد بسیار بالاتر رفته.

ما چون تازه یه سری اعتراضات رو پشت سر گذاشتیم، بیشتر از بقیه واکسینه هستیم.

احسنت. باید این مسیر روتین بشه. ایران - یمن - سوریه - ونزوئلا. (احتمالا این وسط کشور دیگه ای هم هست!)

آمریکایی ها واقعا دشمنان بی عقلی نیستند، اگر هم گاهی تصمیمات عجیبی از اینها می بینید رو حساب بی عقلی اینها نگذارید، اینها دقیقا با رصد سیگنال های داخلی، اشراف اطلاعاتی و پیش بینی واکنش های طرف مقابل دست به اقدام می زنند. حالا ممکنه گاهی پیش بیاد که داده هاشون ناقص بوده باشد یا بعدی از ابعاد مسئله رو درک نکرده باشن که سبب شه نتیجه عمل، خوشایند آنها نباشد. مثل فرستادن RQ-170 یا RQ-4، طبس و... . اما مثلا در مورد ترور سردار، واقعا عاقلانه بود تصمیمشون، و تا اینجای کار هم به نظر می رسد پیش بینی کامل و واقعی از رفتار پس از ترور، از جانب ایران داشتن. در مورد این 5 نفتکش هم در صورتی که اتفاقی نیفتد در ادامه، میشه گفت بین گزینه عدم دخالت و بیخیال شدن، و گزینه دخالت و پذیرفتن تبعات اون، آمریکایی ها گزینه اول رو انتخاب کردن که به مراتب در محاسباتشون کم ضرر تر بوده. اونها به خوبی می دونن که ایران قطعا بی پاسخ نمی گذارد این اقدامشون رو. حتی اگر اونها رو تهدید به هدف قرار دادن مثلا 52 نقطه استراتژیک هم بکنند، موجودیت این نظام در گرو پاسخ دادن هستش و این کارو خواهد کرد.

لانچ ماهواره به اون صورت هم تایید همین حرف شماست. چیزی که برای من تا حدی روشن شده، دشمن اول از طریق منابع داخلیش اطلاعات کسب می کنه، بعد با انتشار تصاویر ماهواره ای مثلا، منابع داخلیش رو از خطر شناسایی حفظ می کند

http://uupload.ir/files/kvxj_66.jpg موقعیت احتمالی اولین کشتی. فکر می کنم قرار به توقیف باشد نهایتا تا 48 ساعت دیگه این اتفاق بیفتد

محکم جلوشون وایستیم همیشه مجبور میشن حداقل 1000 متر از شناور های سپاه خودشونو دور نگه دارن! قانون صد متریشونم نقض نمیشه. وضعیت طوری شده که هر یک قدم تهاجمی آنها رو باید با ده قدم جواب بدیم. دشمن داره رفتار ما رو می سنجه همین الان باید قوانین این بازی جدید رو با قدرت دیکته کنیم... اگر تحرکات اونها برای آغاز یک تهاجم گسترده باشد و این قطعی باشد، باید چنان سیلی محکمی اول بازی بزنیم که یا کلا از این خیال بیرون بیان، یا اگر جنگ رو راه انداختن دنبال تقلیلش در سطح درگیری بمونن. اگر هم دشمن دنبال آغاز جنگ نبوده باشد، تعلل ما در واکنش قدرتمندانه قطعا گزینه جنگ رو می زاره روی میزشون