Himawari-8 Image: JMA   هیماواری-8 و 9 (ひまわり - هیماواری - گل آفتابگردان) نسل سوم ماهواره‌های هیماواری مورد استفاده توسط سازمان هواشناسی ژاپن (JMA) است. این سازمان استفاده از ماهواره‌های هواشناسی مدار ژئو را با نسل اول این ماهواره‌ها که به عنوان GMS نیز شناخته می‌شدند، در سال 1977 میلادی آغاز کرد. نسل دوم که از دو ماهواره بهره می‌بُرد در سال 2005 عملیاتی شد و تحت عنوان ماهواره‌های انتقال چندگانه (MTS) شناخته می‌شد. نسل فعلی با پرتاب حاضر و پرتاب ماهواره شماره 9 در دو سال آینده، تا 2031 میلادی عملیاتی خواهد بود. هر دو هیماواری، ماهواره‌های مستقلی هستند که توسط میتسوبیشی ساخته شده و از یک ابزار مرکزی به نام تصویرساز پیشرفته هیماواری (AHI) و دو ابزار پشتیبان به نام‌های نظارت اکتساب داده محیط فضایی (SEDA)، و زیرسیستم اکتساب داده (DCS) بهره می‌برند.     Image: JMA   باس ماهواره از نوع Melco DS-2000 است که اولین بار در سال 2002 و پس از آن برای طیفی از ماهواره‌های ارتباطی مدار ژئو استفاده شد. جِرم لحظه پرتاب آن 3500 کیلوگرم است که 2200 کیلوگرم را سوخت تشکیل می‌دهد. این فضاپیما شامل یک ساختار مرکزی مکعب-مستطیل-شکل است و یک آرایه خورشیدی متشکل از دو پانل، آنتن باند Ka گسترش‌پذیر و محل اختصاصی برای تصویرساز به عنوان ابزار‌ اصلی و سایر تجهیزات ماهواره را شامل می‌شود. اندازه ماهواره در حالت گشوده، 5.2 در 8.0 در 5.3 متر است. کنترل حرارتی فضاپیما ترکیبی از کنترل حرارتی غیر فعال توسط بلانکت‌ها و عایق‌های چندلایه، و کنترل حرارتی فعال با استفاده از رساناهای کولد-پلیت، لوله‌های انتقال حرارت و رادیاتور‌های نصب شده در سمت فضا-روی فضاپیما انجام می شود. برای حفظ دمای تجهیزات الکترونیکی در دمای عملیاتی از گرمکن استفاده شده است. ماهواره‌ها به چندین سنسور تعیین وضعیت مجهز هستند. سنسور خورشیدی CSS برای تعیین وضعیت اولیه و حفظ جهت‌گیری پانل‌های خورشیدی در وضعیت سیف-مُد استفاده می‌شود. سنسور تعیین وضعیت اصلی از دو ردگیر ستاره‌ای با میدان دید حدود ده درجه و آشکارساز CCD با عملکرد در 1 هرتز بهره می‌برد. علاوه بر آنها از واحد اینرسیایی مرجع و ژایروسکوپ‌ها نیز استفاده شده است. کنترل وضعیت توسط واحد چرخ واکنشی (RWA) انجام می‌شود، این واحد شامل یک جِرم لَختِ گردنده است که توسط موتور بدون جاروبک دی‌سی درایو می‌شود. زمانی که چرخ شتاب می‌گیرد بعُدی از ماهواره که چرخ بدان متصل است در نتیجه گشتاور معکوس در خلاف جهت شروع به گردش می‌کند. RWA-ها معمولا از چهار چرخ واکنشی، سه تا برای کنترل سه‌-محوره و یکی به عنوان یدکی تشکیل می‌شوند. عملکرد ضد اشباع چرخ‌های واکنشی به طور معمول توسط تراسترهای سیستم کنترل وضعیت انجام می‌شود تا با ایجاد گشتاور معکوس در هنگام خاتمه گردش ماهواره، باعث حفظ سرعت RWA-ها در محدوده ایمن عملیاتی شود. هیماواری-8 و 9 از سیستم پیشرانش سوخت مایع استفاده می‌کنند. موتور لحظه اوج در مکانی مخالف محل قرارگیری ابزارها واقع شده است، این موتور برای تبدیل مدار انتقالی بیضی‌-شکل به مدار دایروی نهایی استفاده می‌شود.   Photo: Mitsubishi Electric   Photo: Exelis/JMA الکترونیک واحد AHI   ماهواره‌ها از سه فرکانس ارتباطی مختلف - باند Ku، باند Ka و UHF بهره می‌برند. آنتن باند Ku در کنار محل تصویرساز واقع شده و خدمات تله‌متری و فرمان را فراهم می‌کند. فرمان‌ها به فضاپیما در یک نرخ داده فضا-سو 500 بیت بر ثانیه و در فرکانس 13.75 الی 14.5 گیگاهرتز و لینک زمین-سو برای تله‌متری زمان واقعی و یا ذخیره شده، و نگهداری، در 12.2 الی 12.75 گیگاهرتز و نرخ 15.36 کیلو بیت بر ثانیه ارسال می‌شوند. باند Ka به طور انحصاری برای لینک زمین-سوی داده‌های محموله استفاده می‌شود. داده‌ها توسط یک آنتن بزرگ مستقر در یک سمت پانل فضاپیما و در فرکانس 18.4 گیگاهرتز مخابره می‌شوند. نرخ این سیستم برای داده‌های AHI به 66 مگابیت‌ بر ثانیه و برای بسته‌های DCS به 100 الی 300 بیت بر ثانیه می‌رسد. در ارسال داده‌ها از مدولاسون QPSK بدون رمزگذاری استفاده شده است. آنتن UHF در کنار ابزار تصویرساز واقع شده و به دریافت پیام از پلتفرم‌های جمع‌آوری داده مستقر در مکان‌های دوردست مختلف بر روی زمین می‌پردازد. DCP-ها را می توان تقریبا در هر مکان کره زمین مستقر کرد تا داده‌های اندازه‌گیری محلی‌ هواشناسی فراهم کنند. داده‌ها پس از ارسال به ماهواره، به منظور جمع‌آوری، پردازش و توزیع به ایستگاه‌های زمینی منتقل شوند. DCP-ها در باند UHF ​​در 401/402 مگاهرتز کار می‌کنند. پلتفرم‌ها می‌توانند شامل ایستگاه‌های شناور هم باشد که به سنجش وضعیت دریا و ارسال اخطار سونامی می‌پردازند. داده‌های DCP-ها با نرخ 100 تا 300 بیت بر ثانیه دریافت می‌شوند و از طریق آنتن باند Ka به زمین رله می‌شوند.   Photo: NOAA نمونه‌ای از پلتفرم جمع‌آوری داده - DCP   Photo: Exelis   ابزار اصلی ماهواره‌های هیماواری-8 و 9، تصویرساز پیشرفته هیماواری است که در واقع یک محموله تصویربرداری مالتی‌اسپکترال توسعه یافته توسط کمپانی Exelis محسوب می‌شود. این ابزار با عملکرد در 16 کانال طیفی از محدوده طول موج فرو‌سرخ تا مرئی، ارتقای اساسی در کانال‌ها نسبت به ابزارهای قبلی دارد. کیفیت بهبود یافته داده‌های AHI توانایی الان‌بینی بهتر وضع هوا، و بهبود دقت پیشبینی‌های عددی آب و هوایی را فراهم می‌کند. تصویرساز از یک تکنیک تصویربرداری شرق-غرب-پیوسته و گام‌های شمال-جنوب در عرض نوار 500 کیلومتر بهره می‌برد. این ابزار از یک خنک‌کننده کرایوژنیک ساخته شده توسط نورثروپ‌گرومن استفاده می‌کند که قادر است آشکارسازهای فروسرخ را به مدت 8 سال در دماهای کرایوژنیک حفظ کند. سه باند مرئی AHI، یک باند آبی رنگ در 455 نانومتر با پهنای باند 50nm، یک باند سبز در 510nm با پهنای باند 20nm و باند قرمز در 645nm پوشش پهنای باند 30nm تشکیل شده است. این سه باند برای ایجاد تصاویر ترکیبی RGB استفاده می‌شوند. کانال های آبی و سبز، تصاویری با رزولوشن فضایی 1 کیلومتر ارایه می‌کنند در حالی که کانال قرمز تفکیک زمینی 500 متر دارد که آن را برای نظارت بر پوشش گیاهی، ردیابی آثار آتش‌سوزی، نظارت بر ذرات معلق و ارزیابی باد مفید می‌سازد. یک کانال فروسرخ نزدیک در 860nm برای نظارت بر ابر سیروس در نور روز استفاده می شود در حالی که دو فروسرخ در طول موج کوتاه برای ارزیابی بالا ابرها، اندازه ذرات و برف به کار گرفته می‌شود. چهار کانال در محدوده میانی فروسرخ و شش کانال در منطقه فروسرخ با طول موج زیاد در خدمت اهداف دیگری نیز خواهند بود.     Image: JMA   Image: JMA   محموله اصلی زمانی که در حالت عملیات اسمی خود قرار دارد مطابق جدول زمان‌بندی 10 دقیقه‌ای عمل می‌کند. این جدول‌ زمانی شامل کسب تصاویر مختلف در فواصل زمانی متنوع است. تصویر قرص کامل از کل سیاره هر دقیقه و با 23 نوار جنوب-شمال ثبت می‌شود. سه قاب منطقه‌ای در هر 2.5 دقیقه ثبت می‌شود. منطقه-1 امتداد 2000 کیلومتر از شرق به غرب و 1000 کیلومتر از شمال به جنوب، به عنوان پوشش بخش شمال شرقی ژاپن. منطقه-2 جنوب غرب ژاپن را با همان ابعاد پوشش می‌دهد  تا امکان کسب تصاویر ابزار AHI از قلمرو ژاپن در هر دو و نیم دقیقه فراهم شود. موقعیت این دو منطقه ثابت است. منطقه-3 با ابعاد 1000 در 1000 کیلومتر نیاز به 2 ردیف تصویر برای ثبت در هر 2.5 دقیقه دارد. بر خلاف دو عکس منطقه‌ای اول، منطقه-3 را می توان جابجا کرد که این امکان را برای AHI ایجاد می‌کند که تصاویری از اهداف خاص نظیر توفندها تهیه کند. دو منطقه علامت گذاری زمینی نیز بخشی از روتین 10 دقیقه‌ای هستند - این تصاویر در هر 30 ثانیه تهیه می‌شوند و تنها نیاز به یک نوار گذر دارند و یک منطقه زمینی با ابعاد 1000 در 500 کیلومتر را پوشش می‌دهند. مناطق مرجع زمینی انعطاف پذیر هستند، اما در ابتدای ماموریت به عنوان مراجع جهت یابی، به صورت ثابت حفظ می‌شوند. سپس این مناطق ممکن است در طول ماموریت برای اهداف دیگری مانند مطالعه ابرهای کومولونیمبوس با نرخ رشد سریع، و پدیده های دیگر مورد استفاده قرار گیرند. این رژیم تصویربرداری بدون در نظر گرفتن عملیات‌های نگهداری مداری، منجر به 49 تصاویر در هر جدول زمانی 10 دقیقه‌ای و یا 7056 عکس در هر روز می‌شود.   Image: NICT/CGMS   محموله سوم در هیماواری-8 و 9 ابزار اکتساب داده محیط فضایی، SEDA نام دارد. این ابزار، تشعشعی را که ماهواره‌های مدار زمین‌-ثابت در 140 درجه شرقی و 35786 کیلومتر بالاتر از سطح زمین در معرض آن قرار دارند اندازه گیری می‌کند. بدین‌منظور سنسور فشرده مورد استفاده، از یک رابط plug and play بهره می‌برد که امکان یکپارچه‌سازی آن با بسیاری از ماهواره‌ها را فراهم می‌کند تا بدین‌ترتیب یک منظومه عملیاتی نظارت بر آب و هوای فضایی ساخته شود. حسگر‌ها شامل هشت کانال برای پروتون متشکل از هشت عنصر حسگر مستقل و یک حسگر تکی الکترون هشت کاناله هستند. پروتون‌ها در محدوده انرژی از 15 مگا الکترون‌ولت تا 100مگا الکترون‌ولت، در حالی که انرژی الکترون‌ها در محدوده 0.2 تا 5 مگا الکترون‌ولت اندازه‌گیری می‌شوند. ابزار مذکور به ارائه اطلاعات در رزولوشن زمانی 10 ثانیه می‌پردازد. سنسور پروتون دارای یک میدان دید 39.35ء+/- درجه است در حالی که سنسور الکترون 78.3ء+/- درجه FOV را پوشش می‌دهد. اطلاعات SEDA در زمان واقعی به ایستگاه‌های زمینی ارسال می‌شود تا عنوان بخشی از گزارش آب و هوا فضایی منتشر شود و مورد استفاده اپراتورهای ماهواره‌ای و دانشمندان قرار گیرد.   Image: JMA   Image: JMA   اطلاعات زمین‌-سو دو ماهواره هیماواری توسط یکی از دو آنتن ایستگاه‌های زمینی آنتن-دوبل واقع در Hiki-Gun، سایتاما و Ebetsu، هوکایدو دریافت می‌گردد. داده‌ها، سپس در زمانی نزدیک به زمان واقعی، پردازش و به کاربران منتقل می‌شوند. با توجه به روش جدید توزیع داده‌ها توسط JMA همه مجموعه داده‌ها در یک سرویس ابری قرار خواهند که می‌تواند از طریق اینترنت برای همه کاربران قابل دسترس باشد. یک سرور آرشیوی هم توسط گروه علوم ژاپن برای دسترسی به تمام مجموعه داده‌های اکتسابی قبلی ماهواره‌ها، راه‌اندازی خواهد شد.   یک راه اضافی برای دریافت داده‌ها از طریق یک ماهواره مخابراتی متصور است. توزیع داده‌های CTS از این طریق چندین دهه است که در جریان است و با استفاده از ماهواره های ارتباطی تجاری (JCSAT-2A و B) در مدار ثابت به رله داده ها را از یک ایستگاه زمینی CTS برای تمام کاربران از طریق باند-C می‌پردازد. کاربران برای دریافت تصاویر اطلاعات ارسالی با نرخ بالا (HRIT) و اطلاعات ارسالی با نرخ پایین (LRIT) به اِل‌اِن‌بی و گیرنده DVB-S2 مناسب نیاز دارند.   مشاهدات قرص کامل در قالب داده‌های استاندارد هیماواری، حاوی اطلاعات از تمام 16 باند با رزولوشن کامل، حجمی بالغ بر 329 گیگابایت داده در روز را شامل می‌شود. تصاویر کامپوزیت PNG تنها کانال‌های مرئی را ارایه خواهند کرد و داده کل معادل 49 گیگابایت در روز تولید می کنند. اطلاعات HRIT شامل پنج کانال (VIS ترکیبی و 4 کانال IR با رزولوشن 4 کیلومتر) و حجم داده کل 41 گیگابایت در روز و داده های LRIT شامل چهار کانال (VIS ترکیبی، 3 کانال IR در رزولوشن 5 کیلومتر) و داده‌های روزانه با حجم 432 مگابایت هستند. تصاویر منطقه ای در هر 2.5 دقیقه در فرمت استاندارد، PNG و NetCDF به حجم داده روزانه 12 گیگابایت توزیع می‌شوند. برش‌های تصویری از نواحی مورد علاقه نیز در فرمت های PNG و JPEG توزیع می‌شود. نتیجه پیشبینی آب و هوایی عددی هر شش ساعت، مشاهدات محلی هر 30 دقیقه و مشاهدات بادهای سطحی اقیانوسی ASCAT هر نیم ساعت منتشر خواهد شد. منبع: http://www.spaceflight101.com/himawari-8--9.html     ماهواره هیماواری-8، سه روز پیش در تاریخ 7 اکتبر 2014 (15 مهر 1393) در بیست و چهارمین پرتاب موفق از 25 پرتاب راکت H-IIA ژاپن از سال 2001 به این‌طرف، به فضا پرتاب شد. ماهواره پس از پروازی 28 دقیقه‌ای در مدار انتقالی اولیه خود قرار گرفت. پرتاب بعدی یک راکت H-IIA، پرتاب کاوشگر سیارکی هایابوسا2 ژاپن در تاریخ 30 نوامبر 2014 میلادی / 9 آذر 1393 هجری‌شمسی خواهد بود. http://www.spaceflight101.com/h-iia-f25-launch-updates---himawari-8.html http://en.wikipedia.org/wiki/H-IIA        

Credit: Eric Schulzinger/Lockheed Martin   شرکت امریکایی لاکهید مارتین اعلام کرد که در حال کار بر روی ساخت نوعی رآکتور همجوشی فشرده است که می‌تواند مشکل نیاز به انرژی بشر را حل کند. به گزارش سرویس فناوری ایسنا بر اساس اعلام شرکت لاکهید مارتین، پروژه «واحد برنامه‌های فناوری انقلابی» این شرکت می‌تواند ظرف 10 سال رآکتور جدید را تولید و آن را عملیاتی کند. رآکتورهای همجوشی با توانایی ارائه انرژی نامحدود از یک منبع سوختی تمام‌نشدنی می‌توانند نیاز بشر به انرژی را برای بیش از نیم قرن تامین کنند. اما همواره این پرسش مطرح بوده که چگونه می‌توان رآکتور همجوشی خودکفایی تولید کرد که انرژی بیشتری نسبت به انرژی مورد نیاز برای تولیدش را ارائه دهد. هم‌اکنون تنها پاسخ این پرسش پروژه رآکتور ITER است که حامیان بین‌المللی‌اش مدعی‌اند می‌تواند پیشرفت بزرگی در این زمینه باشد اما گفته می‌شود این پروژه تا دهه 2020 تکمیل نخواهد شد، همچنین چنین رآکتوری در صورت تکمیل، تا سال 2040 عملیاتی نخواهد شد. علاوه بر این، این رآکتور عظیم بوده و قطعه مهندسی بی‌نهایت گرانی است. با این حال، شرکت لاکهید مارتین به تازگی اطلاعاتی درباره نوعی رآکتور همجوشی فشرده‌ به نام T4 ارائه داده است. گفته می‌شود رآکتور همجوشی جدید تقریبا به اندازه موتور هواپیمای جت‌ تجاری است و آمیزه‌ای از ایزوتوپ‌های سنگین هیدروژن موسوم به دوتریوم و تریتیوم را به عنوان سوخت مصرف می‌کند. تحت دما و فشار کافی، اتم‌های هیدروژن یونیزه‌شده آن با یکدیگر ادغام می‌شوند و هلیم 4 و همچنین مقادیر فوق‌العاده‌ای انرژی تولید می‌کنند. گفته می‌شود ساخت رآکتور جدید در مقایسه با رآکتورهای پیشین بسیار آسان‌تر است و به زیرساخت کمتری نیاز دارد. همچنین طراحی کوچک‌تر آن به معنای ساخت و چرخه‌های آزمایش سریع‌تر است. لاکهید مارتین مدعی است این رآکتور در مقایسه با رآکتورهای پیشین بسیار پاک‌تر است و دارای اتلاف کمتری است. رآکتورهای فشرده‌ای از این دست نه تنها مشکل نیاز به انرژی را حل می‌کنند، بلکه می‌توانند برای کارخانه‌های آب شیرین‌کن در مناطقی که با خشکسالی مواجهند، نیز به کار روند. همچنین می‌توان از آن‌ها برای تامین نیاز انرژی هسته‌ای استفاده کرد. لاکهید مارتین در حال جستجو برای یافتن شرکایی است که در ساخت این رآکتور همکاری کنند. این شرکت در حال فعالیت برای ارائه نمونه اولیه این رآکتور است تا نشان دهد فیزیک موجود در پس این پروژه معقول است. گفته می‌شود این نمونه اولیه ظرف پنج سال آماده خواهد بود و نسخه عملیاتی آن نیز تا 10 سال دیگر آماده بهره‌برداری است.   ۲۶ مهر ۱۳۹۳ منبع: ایسنا   البته در مورد امکان‌پذیری یا عدم امکان‌پذیری مهار و به کاربرد کشیدن ارزان و فشرده گداخت هسته‌ای حرف و حدیث‌ها بسیار است... Dr. Thomas McGuire در مورد این پروژه که درواقع یک High beta fusion reactor است به aviationweek.com توضیحات بیشتری ارائه کرده که در لینک زیر می‌یابید: http://aviationweek.com/technology/skunk-works-reveals-compact-fusion-reactor-details   Credit: Lockheed Martin

یک ویدئو در همین رابطه   دانلود (حجم: 60.35 مگابایت) http://trainbit.com/files/1399571884/LockheedCompactFusionResearch_1001.mp4   اسکرین‌شات [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/LockheedCompactFusionResearch_05.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/LockheedCompactFusionResearch_04.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/LockheedCompactFusionResearch_03.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/LockheedCompactFusionResearch_02.jpg][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/LockheedCompactFusionResearch_09.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/LockheedCompactFusionResearch_08.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/LockheedCompactFusionResearch_07.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/LockheedCompactFusionResearch_06.jpg][/url]

چین قرار است روز پنجشنبه، 23 اکتبر (فردا) مأموریت روباتیک به مقصد ماه پرتاب کنند که هدف آن آزمودن سیستم سپر حرارتی در ورود به اتمسفر است تا در مأموریت‌های بعدی جمع‌آوری نمونه از ماه مورداستفاده قرار گیرد. تا امروز اطلاعات رسمی اندکی در مورد این مأموریت بدون سرنشین منتشرشده بود. ظاهراً قرار است که فضاپیما به سمت ماه پرتاب شود و پس از گردش به دور ماه دوباره راهی زمین خواهد شد و در بازگشت، با سرعت زیاد وارد اتمسفر زمین خواهد شد. این کپسول با باز کردن چتر و فرود روی خشکی، مأموریت خود را به پایان خواهد رساند. طراحی این فضاپیما بر اساس طراحی مدارگرد ماه چانگی‌ 2 است و تغییراتی در آن جهت حمل کپسول آزمایش ورود به اتمسفر اعمال‌شده است. این مأموریت که برخی طرفداران برنامه‌های فضایی چین نام آن را چانگی 5 T1 گذاشته‌اند، نه روز به طول می‌انجامد. مهلت پرتاب محدود چانگی 5 T1 سه تاریخ پرتاب احتمالی دارد که به گفته متخصصان پنجشنبه، جمعه و شنبه (23، 24 و 25 اکتبر) خواهد بود. این فضاپیما سوار بر راکت لانگ مارچ 3C از مرکز پرتاب ماهواره ژیچانگ پرتاب خواهد شد. هدف این مأموریت اثبات فنّاوری بازگشت به اتمسفر برای فضاپیمای چانگی 5 است، چانگی 5 مأموریت روباتیک است که در 2017 پرتاب خواهد شد و هدف آن جمع‌آوری نمونه از سطح ماه و بازگرداندن آن به زمین است. وانگ پنگجی، متخصص فضایی در آکادمی فناوری فضایی چین گفته: “ما شروع به مطالعه نحوه بلند شدن چانگی 5 از سطح ماه و سکو گیری آن با کپسول بازگشتی هستیم.” بخش کلیدی برنامه ماه آژانس فضایی چین، بازگشت کپسول به اتمسفر با سرعتی بالغ‌بر 40230 کیلومتر بر ساعت است. محموله همراه روی مرحله نهایی راکت حامل این فضاپیمای چینی یک محموله همراه متعلق به شرکت فناوری فضایی اروپایی OHB AG نیز وجود دارد. این مأموریت خصوصی موسوم به مأموریت 4M به منفرد فوچز، بنیان‌گذار شرکت OHB که اوایل امسال فوت کرد، تقدیم شده است. میکرو فضاپیمای 14 کیلوگرمی 4M که توسط LuxSpace لوکزامبورگ (یک شرکت همکار OHB) توسعه داده‌شده، قرار است همراه فضاپیمای چینی به دور ماه گشته و به زمین بازگردد. تصویری از محموله 4M:   LuxSpace   شرکت LuxSpace در حال همکاری با افراد آماتور در فناوری رادیویی است و قرار است پیام ارسالی توسط 4M، در سراسر دنیا توسط آماتورهای فناوری رادیویی دریافت شده و به شرکت LuxSpace ارسال شود. این فضاپیمای کوچک همچنین حامل یک تشعشع سنج تأمین‌شده توسط شرکت اسپانیایی iC-Málaga است و قرار است در طول مسیر فضاپیما، سطح تشعشعات را اندازه‌گیری کند. گام‌به‌گام به‌سوی هدف نهایی چین در حال انجام برنامه مرحله‌به‌مرحله اکتشاف ماه است، مأموریتی که ظاهراً در حال غنی‌تر کردن دانش فنی این کشور برای فرود فضانوردان چینی روی سطح ماه است. یو دنگیون، جانشین سر طراح مأموریت اکتشاف ماه آژانس فضایی چین در مصاحبه با آژانس خبری دولتی ژین‌هوآ گفته بود که مأموریت چانگی 4 نیز اثباتگر فناوری برای مأموریت چانگی 5 خواهد بود. یو دنگیون گفته که چانگی 4 پشتیبان کاوشگر چانگی 3 است. چانگی 3 در دسامبر 2013 با موفقیت روی ماه فرود آمد و ماه نورد یوتو را روی سطح ماه پیاده کرد. به گفته یو، چانگی 4 کمک خواهد کرد که مهارت‌های موردنیاز برای مأموریت‌های پیچیده‌تر چانگی 5 و 6 آموخته شوند. این فضاپیماها طراحی‌شده‌اند که کارهایی شامل نمونه‌برداری از ماه و بازگرداندن آن به زمین را انجام دهند. سکوی پرتاب جدید در همین حین، چند آژانس خبری چینی گزارش داده‌اند که مرکز پرتاب ماهواره جدید ونچانگ در ساحل شمال شرقی جزیره هاینان در حال ساخت و رسیدن به وضعیت عملیاتی است. این مجموعه قرار است چهارمین و پیشرفته‌ترین مرکز پرتاب فضایی چین باشد. گزارش‌ها حاکی از آن است که این مرکز تقریباً به‌طور کامل ساخته‌شده و اولین سکوی پرتاب ساحلی این کشور خواهد بود. پانگ ژیهاو، محقق ارشد در آکادمی فناوری فضایی چین، به روزنامه دولتی چاینا دیلی گفته که این مرکز جدید، توانمندی‌های اکتشاف عمق فضا را برای چین بیشتر می‌کند و مرکز پرتابی برای بوستر درحال‌توسعه لانگ مارچ 5 خواهد بود. به گفته پانگ، لانگ مارچ 5، به‌عنوان قوی‌ترین راکت چین، قرار است مأموریت چانگی 5 را پرتاب کند.   علي رسول زاده   ۳۰ مهر ۱۳۹۳ منبع: ترنجی

یک گزارش ویدئویی مربوط به مراحل آماده‌سازی و پرتاب   دانلود (حجم: 152.84 مگابایت) http://trainbit.com/files/5689571884/Himawari8_H-IIA_F25_QuickReview_1001.mp4   اسکرین‌شات [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/Himawari8_H-IIA_F25_QuickReview_05.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/Himawari8_H-IIA_F25_QuickReview_04.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/Himawari8_H-IIA_F25_QuickReview_03.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/Himawari8_H-IIA_F25_QuickReview_02.jpg][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/Himawari8_H-IIA_F25_QuickReview_09.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/Himawari8_H-IIA_F25_QuickReview_08.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/Himawari8_H-IIA_F25_QuickReview_07.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/Himawari8_H-IIA_F25_QuickReview_06.jpg][/url]

  طبق برآوردی که گروه تحقیقات بازاریابی Teal Group Corp. انجام داده است، ارزش کل قرادادهای حوزه الکترونیک نظامی تا سال 2023 چیزی معادل 373.4 میلیارد دلار خواهد بود. از این میان لاکهید، ریتون و نروثروپ در مجموع سهمی حدود 40 درصدی از این بازار خواهند داشت. لیست 10 شرکت برتر در برآورد Teal : Lockheed Martin Corp Raytheon Co Northrop Grumman Corp BAE Systems General Dynamics Corp L-3 Communications Exelis Inc Boeing Co DRS Technologies Inc Telephonics Corp FLIR Systems Inc   این آمار به طور خلاصه در حاشیه برگزاری نمایشگاه دفاعی 2014 AUSA ارائه شد. گزارش کامل در پایان این ماه ارائه خواهد شد. اطلاعات بیشتر: http://www.militaryaerospace.com/articles/2014/10/teal-big-11.html   به نظرم برای اینکه مقیاسی داشته باشیم، به فرض مثال رقم اعلامی بودجه کل کشورمان در سال 1393 را با نرخ فعلی به دلار تبدیل کنیم، در یک مقایسه، 373.4 میلیارد حدودا یک و نیم برابر آن خواهد بود... money_eyes

توضیحاتی به زبان ساده در این ویدئو-انیمیشن   دانلود (حچم: 51.95 مگابایت) http://trainbit.com/files/0257571884/QuantumComputers_Animated_1001.mp4   اسکرین‌شات [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/QuantumComputers_Animated_05.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/QuantumComputers_Animated_04.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/QuantumComputers_Animated_03.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/QuantumComputers_Animated_02.jpg][/url]

   

بسیار چشم‌نواز:   ESA/Rosetta/NAVCAM تصاویر ثبت شده در 18 اکتبر و از فاصله 9.8 کیلومتری مرکز دنباله‌دار (7.8 کیلومتر از سطح) مقیاس تصویر اصلی، 66.5 سانتی‌متر بر پیکسل است. بنابراین هر قاب 1024 در 1024 پیکسلی، نمایانگر حدود 680 متر بُعد است. برخی رگه‌های روشن که در قاب‌های بالایی تصویر مشاهده می‌شوند، احتمالا دانه‌های غبار (dust grains) هستند که از سطح گریخته‌اند. برای دریافت تصویر در اندازه اصلی به اینجا مراجعه کنید

تصویر زیر که در واقع دو عکس با جدایی زمانی 9 دقیقه را نشان می‌دهد، توسط دوربین HiRISE مدارگرد شناسایی مریخ ناسا (MRO) و از فاصله 138000 کیلومتری دنباله‌دار ثبت شده است و هسته دنباله‌دار را نمایان می‌سازد. مقیاس تصویر 138 متر بر پیکسل است. این تصاویر نشان می‌دهد که احتمالا هسته دنباله‌دار کوچکتر از آن‌چیزی است که از طریق مشاهدات زمینی تخمین زده شده بود. یعنی نصف کیلومتر به جای حدود یک کیلومتر.   NASA/JPL-Caltech/University of Arizona   دوربین Pancam مریخ‌نورد فرصت ناسا هم موفق به ثبت تصویر زیر شده است:   NASA/JPL-Caltech/Cornell Univ./ASU/TAMU   http://www.spaceflightnow.com/news/n1410/20sidingspring/#.VEX-iskasf1 [hr] تعدادی تصاویر منتخب مشاهدات زمینی   Damian Peach   James Willinghan   Martin Mobberley   http://cometcampaign.org/karl/close-encounters

برای اینکه تصوری از اندازه هسته این دنباله‌دار داشته باشیم: (بزرگتر در سمت چپ، نمایانگر ۶۷ پی/چوریوموف-گراسیمنکو و کوچکتر در سمت راست، نماینده سایدینگ اسپرینگ است)   Credit: ESA, anosmicovni http://www.universetoday.com/115090/comet-siding-spring-close-call-for-mars-wake-up-call-for-earth/   اینم باحاله! ^_^ Art by Alex Parker http://www.planetary.org/multimedia/space-images/misc/ill-save-you-robots.html

نکنید آقا.. نکنید... چطور دلتون میاد آخه!؟ :straight: دلواپس اونوری دل تو دلش نیس:   Netanyahu: Threat of Iran retaining nuclear breakout capability more dangerous than ISIS Prime Minister Benjamin Netanyahu on Sunday said that world powers were about to sign a deal with Iran that would allow the Islamic Republic to retain "nuclear breakout" capability. Speaking at a ground breaking ceremony for the Jerusalem roadway named after former prime minister Yitzhak Shamir, Netanyahu said that the deal would leave Tehran with "thousands of centrifuges with which Iran can create material for a nuclear bomb in a short amount of time." The prime minister said that this would be "a threat to the world as a whole and to Israel in particular, much more serious than the threat posed by ISIS." http://www.jpost.com/Breaking-News/Netanyahu-Threat-of-Iran-retaining-nuclear-breakout-capability-more-dangerous-than-ISIS-379208 پانویس: پیشی بیا منو با سرویس‌های بیگانه مرتبط بدان و مرا چیز اسرائیلی آمریکایی سوروسی بخوان. big_grin از جورازلم پست خبر گذاشتم... hee_hee

همه کسانی که از طریق پایگاه slooh.com این رویداد را دنبال می‌کردند توانستند لحظه عبور دنباله‌دار از کنار مریخ را لحظاتی پیش از طریق پوشش زنده تلسکوپ‌ زمینی مشاهده کنند. اسکرین‌شات: شیئی نورانی در مرکز تصویر، مریخ است و شیئی کم نور کوچک، دنباله‌دار است.  

موشک کروز با قابلیت هسته‌ای Nirbhay هند دومین آزمون پرواز را اینبار با موفقیت پشت‌ سر گذاشت. در آزمون 17 اکتبر 2014 میلادی، موشک هدف خود را در فاصله بیش از 1000 کیلومتری در خلیج بنگال هدف قرار داد. به گفته Avinash Chander رئیس DRDO، موشک مذکور در طول پرواز 70 دقیقه‌ای خود 15 نقطه پروازی را پشت‌ سر گذاشت و دقت پروازی معادل 10 متر از خود نشان داد. نیرابهای قادر است در ارتفاعی بین 30 متر تا 5 کیلومتر نسبت به زمین مانور بدهد و دقت فاز ترمینال آن 1 تا 2 متر است. DRDO قبل از تحویل موشک، حداقل 5 آزمون دیگر در برنامه دارد. به گفته Chander این موشک قادر است به راحتی اهداف خود مانند یک ساختمان در مجموعه‌ای از ساختمان‌ها را تفکیک کند و همچنین برای بی‌اثر کردن ریسک جمینگ از هدایت چندگانه بهره می‌برد. تطبیق نیرابهای برای انواع پلتفرم‌های زمینی، دریایی و هوایی در برنامه قرار دارد. http://www.hindustantimes.com/india-news/indigenously-developed-cruise-missile-nirbhay-test-fired/article1-1276295.aspx       http://trishul-trident.blogspot.com/2014/10/2nd-test-flight-of-nirbhay-strategic.html?showComment=1413605675765

  به گزارش سرویس علمی ایسنا، دنباله‌دار Siding Spring) C/2013 A1) ساعت 18:27 دقیقه امروز به وقت گرینویچ (21:57 دقیقه به وقت تهران) به نزدیک‌ترین فاصله خود از مریخ می‌رسد. منجمان انتظار ندارند این جرم کیهانی برخورد نزدیکی با سیاره سرخ داشته باشند اما امیدوارند به اندازه‌ای به آن نزدیک شود که سرنخ‌هایی درباره منشا منظومه شمسی ارائه دهد. به گفته «دان براون»، کارشناس نجوم دانشگاه Nottingham Trent انگلستان، دنباله‌دارهایی از این دست اساسا توپ‌های یخی کثیف و دارای صخره‌ و غباری هستند که در گازهای منجمد جاسازی شده‌اند. این نخستین حرکت دنباله‌دار به سمت مرکز منظومه شمسی است و ماده آن توسط پرتوهای خورشید تغییر نکرده بنابراین دیدگاهی درباره ترکیب مواد منظومه شمسی در 4.6 میلیارد سال پیش ارائه می‌دهد. دوربین‌های دو کاوشگر کنجکاوی و فرصت رو به آسمان تنظیم شده‌اند و تصاویری از گذر عبور دنباله‌دار را ارائه خواهند داد. کاوشگرهای ناسا ابر گازی و غبار احاطه‌کننده دنباله‌دار و همچنین دم طولانی‌ آن را بررسی خواهند کرد و چگونگی تعامل گاز و غبار آن با جو مریخ را کنکاش می‌کنند. این دنباله‌دار بیش از یک میلیون سال سفر کرده تا از کنار مریخ عبور کند و تا یک میلیون سال دیگر باز نخواهد گشت. جرم کیهانی مزبور یک میلیون سال دیگر مدارگردی طولانی و بعدی خود حول خورشید را تکمیل خواهد کرد. رابرت مک‌ناوت، شکارچی سرشناس دنباله‌دارها در رصدخانه سایدینگ اسپرینگ استرالیا، ژانویه سال 2013 این دنباله‌دار را کشف کرد.   این توپ یخی پیش از شکل‌گیری زمین متولد شده و نخستین دنباله‌دار از ابر اورت به شمار می‌آید که توسط یک فضاپیما و از نزدیک مشاهده می‌شود. این ابر، مجموعه‌ای از اجرام یخی در لبه منظومه شمسی است. «سایدینگ اسپرینگ» در چند میلیون‌ سال آغازین منظومه شمسی و احتمالا در جایی بین مدارهای مشتری و نپتون شکل گرفته یعنی جایی که بسیاری از اجرام مشابه به سیاره‌های عظیم تبدیل شدند. با این حال، نوعی کشش گرانشی، دنباله‌دار را به ابر اورت پرتاب کرد؛ همچنین ضربه‌ای از ناحیه یک ستاره عبورکننده در یک میلیون سال گذشته موجب شد دنباله‌دار به سمت داخل منظومه شمسی حرکت کند. سایدینگ اسپرینگ اخیرا از «خط آب-یخ» عبور کرد، یعنی نقطه‌ای که در آن آب می‌تواند در منظومه شمسی در شکل مایع وجود داشته باشد.   ۲۷ مهر ۱۳۹۳ منبع: ایسنا   منبع انگلیسی: http://phys.org/news/2014-10-deep-space-snowball-nears-mars.html

  شانس تماشای زنده فرود «روزتا» با شرکت در یک نامگذاری مقامات آژانس فضایی اروپا از عموم خواسته‌اند جهت انتخاب نامی برای نامگذاری مکان فرودگر روزتا روی دنباله‌دار 67P/Churyumov-Gerasimenko مشارکت کنند. به گزارش سرویس علمی ایسنا، افرادی که در این طرح شرکت کنند، شانس تماشای زنده این فرود را از مرکز کنترل ماموریت آژانس فضایی اروپا در آلمان خواهند داشت. افراد می‌توانند هر اسمی را که دوست دارند، انتخاب کنند اما نباید این اسم، نام شخص خاصی باشد. شرکت‌کنندگان همچنین باید توصیفی کوتاه به هر زبان اروپایی که می‌خواهند (تا 100 کلمه) را برای دلیل انتخاب این اسم ارائه دهند. این رقابت در 22 اکتبر و ساعت 23 به وقت گرینویچ (یکم آبان در ساعت 2:30 بامداد) تمام می‌شود و برنده در تاریخ دوازدهم آبان اعلام می‌شود. ماموریت 1.3 میلیارد دلاری پرتاب روزتا در ماه مارس 2004 انجام شد و سال جاری میلادی به دنباله‌دار 67P/Churyumov-Gerasimenko ملحق شد. کاوشگر روزتا در تاریخ 12 نوامبر (21 آبان) فرودگری به نام Philae را روی سطح دنباله‌دار فرود خواهد آورد.    ۲۷ مهر ۱۳۹۳ منبع: ایسنا   اطلاعات بیشتر برای شرکت در رقابت، اینجا: http://blogs.esa.int/rosetta/2014/10/17/name-site-j/

[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/719974main1_IRIS-solarwings-deployed-670.jpg[/img][/font][/size] [size=2][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://www.nasa.gov/mission_pages/iris/news/iris-integration.html"]http://www.nasa.gov/...ntegration.html[/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]براي تصوير بزرگتر [url="http://www.nasa.gov/images/content/719972main_IRIS-solarwings-deployed-orig_full.jpg"]اينجا[/url] كليك كنيد.[/font][/size][/center] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b][color=#800000]ناسا در آستانه کشف راز داغی مرموز تاج خورشید[/color][/b][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#0000CD]ناسا اعلام کرد کار مونتاژ فضاپیمایی که سطوح پایینی و کمتر شناخته شده اتمسفر خورشید را مطالعه خواهد کرد، به اتمام رسیده و آزمایش های نهایی آن در حال انجام است.[/color] به گزارش خبرگزاری مهر، فضاپیمای "طیف سنج تصویربرداری منطقه رابط" یا (IRIS) قرار است آوریل امسال به فضا پرتاب شود. این کاوشگر از تصاویر و داده های کیفیت بالا برای بررسی اینکه چگونه ماده، نور و انرژی از سطح 10 هزار و 240 درجه فارنهایتی خورشید به 1.8 میلیون درجه فارنهایتی اتمسفر خارجی یا تاج خورشیدی می رسند، استفاده خواهد کرد. چنین حرکتی، به شعله های خورشیدی انرژی می دهد و موجب انفجار جرم تاجی خورشید می شود. این رویدادها آب و هوای فضایی ایجاد می کند که زمین را تحت تاثیر قرار می دهد. "جو داویلا" دانشمند پروژه IRIS در مرکز پرتاب فضایی گادارد ناسا گفت: این نخستین بار از دهه 1970 است که به طور مستقیم این منطقه را بررسی می کنیم. وی افزود: این کاوشگر به ما کمک می کند دریابیم چگونه تاج خورشیدی به این درجه از داغی می رسد. در این فضاپیما یک تلسکوپ فرابنفش به همراه یک طیف سنج تصویربرداری تعبیه شده است. داده های این تجهیزات، به زمین ارسال می شود و دانشمندان با استفاده از فناوری های پیشرفته مدل سازی عددی سه بعدی و ابررایانه هایی مانند Pleiadesدر مرکز تحقیقات ایمز آنها را بررسی خواهند کرد. کاوشگرIRIS قرار است از پایگاه نیروی هوایی واندربرگ در کالیفرنیا پرتاب شود و به منظور رصد مداوم خورشید طی ماموریت دو ساله در یک مدار قطبی هماهنگ با خورشید قرار خواهد گرفت.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FF8C00]۱۳۹۱/۱۰/۳۰[/color][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]منبع: [url="http://www.mehrnews.com/fa/newsdetail.aspx?NewsID=1794462"]خبرگزاري‌مهر[/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][hr][/font][/size] [center] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/679608main_iris-cutaway-orig_full20.jpg[/img][/font][/size] [size=2][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://www.redorbit.com/images/pic/68838/679608main_iris-cutaway-orig_full/"]http://www.redorbit....away-orig_full/[/url][/font][/size][/center] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]اين كاوشگر بخشي از[url="http://en.wikipedia.org/wiki/Small_Explorer_program"][i] برنامه كاوشگرهاي كوچك[/i][/url] ناسا است. يكپارچه‌سازي آن توسط "لاكهيد مارتين سولار" و " آزمايشگاه استروفيزيك LMSAL " انجام شده است. اسپكترومتر توسط LMSAL و تلسكوپ توسط رصدخانه اخترفیزیک اسمیتسونیان محيا شده است. [/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]طيف‌سنج از نوع ماوراءبفش با نرخ تصويربرداري زياد، با قابليت تهيه 1 تصوير در ثانيه است. رزولوشن فضايي آن 0.3 آرك‌ثانيه و رزولوشن طيفي آن به صورت زير آنگستروم است.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]اين كاوشگر نيز همانند كاوشگر [url="http://www.military.ir/forums/topic/21327-nustar-%D8%A8%D9%87-%D9%85%D8%AF%D8%A7%D8%B1-%D9%BE%D8%B1%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%B4%D8%AF-%D8%AA%D9%82%D9%88%DB%8C%D8%AA-%D9%85%D8%B7%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%87-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%87-%DA%86%D8%A7%D9%84%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7/"]NuSTAR[/url]، توسط پرتابگر پگاسوس به فضا پرتاب خواهد شد.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]اطلاعات بيشتر:[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://en.wikipedia.org/wiki/Interface_Region_Imaging_Spectrograph"]http://en.wikipedia....ng_Spectrograph[/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://www.nasa.gov/mission_pages/iris/overview/index.html"]http://www.nasa.gov/...view/index.html[/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/720403main_iris_logo_full.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_720403main_iris_logo_full.jpg[/img][/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/679567main_IRIS_telescope_2_946-710.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_679567main_IRIS_telescope_2_946-710.jpg[/img][/url][/font][/size] [size=2][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://www.nasa.gov/mission_pages/iris/multimedia/iris-telescope2.html"]http://www.nasa.gov/...telescope2.html[/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/679545main_IRIS_telescope_1_946-710.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_679545main_IRIS_telescope_1_946-710.jpg[/img][/url][/font][/size] [size=2][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://www.nasa.gov/mission_pages/iris/multimedia/iris-telescope1.html"]http://www.nasa.gov/...telescope1.html[/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/679523main_IRIS-spacecraft_946-710.JPG"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_679523main_IRIS-spacecraft_946-710.JPG[/img][/url][/font][/size] [size=2][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://www.nasa.gov/mission_pages/iris/multimedia/iris-spacecraft_prt.htm"]http://www.nasa.gov/...cecraft_prt.htm[/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/678448main_iris_components_946-710.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_678448main_iris_components_946-710.jpg[/img][/url][/font][/size] [size=2][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://www.nasa.gov/mission_pages/iris/multimedia/iris-components.html"]http://www.nasa.gov/...components.html[/url][/font][/size]

IRIS Imagery   جدیدترین یافته ها در مورد اتمسفر خورشید طبق آخرین اطلاعات بدست آمده توسط دوربین طیف نگار ناسا IRIS که روی خورشید متمرکز است،پنج یافته مهم در مورد اتمسفر خورشید به ثبت رسیده است که به دانشمندان کمک میکند تا به پاسخی برای سوالات اساسی در مورد خورشید دست پیدا کنند.سوالاتی مانند اینکه چرا اتمسفر یا کرونای خورشید با اینکه از مرکز ستاره دورتر است داغتر از سطح آن است،دلیل خروج ذرات از خورشید و ایجاد باد خورشیدی چیست و چه عاملی باعث سرعت بخشیدن به فوران های خورشید میشود؟ سیناپرس: یافته های اخیر به دانشمندان کمک میکند بفهمند نزدیکترین ستاره به ما چگونه انرژی خود را از هسته به جو خود منتقل میکند و آن را به فضای اطراف میفرستد و چگونه این فعالیت های متغییر خورشید بر روی مکانیزم طبیعی و دست ساز بشر بر روی زمین تاثیر میگذارد.جزییات این تحقیقات در آخرین شماره مجله ساینس به چاپ رسیده است. این یافته ها منطقه ای از خورشید را آشکار کرده است که بسیار پیچیده تر از آن چیزی است که قبلا تصور میشد، Jeff Newmark، مدیر موقت بخش خورشید نگاری ناسا واقع در واشنگتن میگوید:ترکیب اطلاعات بدست آمده از طیف نگار آیریس و سایر ماموریت های متمرکز روی خورشید باعث شده است اطلاعات و درک ما از خورشید و ارتباط آن با منظومه شمسی بسیار دقیقتر شود. اولین یافته بدست آمده توسط آیریس که اخیرا بدست آمده نشان میدهد فوران های خورشیدی دمایی حدود 200000 درجه فارنهایت دارند،دانشمندان این فوران ها را بمب های خورشیدی می نامند زیرا در مدت زمان کوتاهی انرژی بسیار زیادی تولید میکنند.یافتن اطلاعات در مورد چنین منابع انرژی غیر منتظره ای میتواند ما را به درک عمیقی از مکانیزم گرمایشی اتمسفر خورشید برساند. دومین یافته آیریس تعداد بسیار زیادی حلقه های کوچک بود که در منطقه بین کرونا و سطح خورشید برای اولین بار مشاهده شدند.نتیجه بدست آمده از طریق این یافته به دانشمندان کمک میکند بفهمند انرژی اتمسفر خورشید چگونه به وجود میاید و جریانات جوی در آن به چه شکلی است. یافته سوم که تعجب دانشمندان را برانگیخت و آنها را شگفت زده کرد،برای اولین بار نشان داد ساختارهایی در مناطق فعال خوشید وجود دارند که شبیه گرد بادهای کوچک هستند.این گردبادها با سرعت بسیار زیاد 12 مایل بر ثانیه حرکت میکنند و در کل لایه کرموسفر خورشید و لایه بالایی سطح، پراکنده شده اند،این گرد بادها مکانیسمی را ایجاد میکنند که باعث انتقال انرژی بسیار زیاد با قدرت میلیون ها درجه به اتمسفر میشوند. یافته دیگر شواهدی مبنی بر سرعت بالای فوران ها که باعث ایجاد بادهای خورشیدی هستند را نشان میدهد.این فوران ها چشمه های پلاسما هستند که از روزنه های کرونا به بیرون پرتاب میشوند.تصور میشود مکان هایی از اتمسفر که چگالی کمتری دارد سرچشمه شکل گیری این بادهای خورشیدی هستند. آخرین یافته شواهدی از ریز فوران ها را در تاج یا کرونا نشان میدهد،فوران های بزرگ خورشیدی توسط مکانیزمی به نام اتصال مجدد مغناطیسی شکل میگیرند،جایی که خطوط مغناطیسی قرار دارند و با یکدیگر هم تراز میشوند،این فوران ها اغلب ذراتی را به فضا پرتاب میکنند که سرعت آنها به اندازه سرعت نور است،ریز فوران ها نمونه کوچکی از فوران های عظیم هستند و باعث به وجود آمدن حرارت بالا در تاج میشوند.مشاهدات آیریس برای اولین بار نشان داد که ریز فوران ها در تولید ذراتی با انرژی زیاد در کروموسفر موثر هستند. اطلاعات بدست آمده توسط آیریس بسیار ارزشمند است،زیرا آیریس بخشی از خورشید را مورد مطالعه قرار داده است که تاکنون با این جزییات بررسی نشده بود.البته نتایج بدست آمده حاصل چیدن اصلاعات مختلفی است که از منابع متعددی بدست آمده است ولی تمرکز آیریس روی بخش خاصی از خورشید باعث بدست آمدن نتایج غافلگیر کننده ای بوده است.   ۲۶ مهر ۱۳۹۳ منبع: سینا   منبع انگلیسی: http://spaceref.com/solar-physics/iris-provides-new-information-about-suns-atmosphere.html

(CARA Project, CAST)ءRolando Ligustri برای اندازه بزرگتر روی تصویر کلیک کنید.   سایدینگ اسپرینگ در زمینه‌ای از ستارگان مسیه-6 در 9 اکتبر توسط Rolando Ligustri مسیه-6 یا خوشه پروانه (NGC 6405) یک خوشه ستاره‌ای باز در صورت فلکی کژدم است. فاصله آن از زمین دو هزار سال نوری و پهنایش 20 سال نوری است. سرعت دنباله‌دار نسبت به مریخ در هنگام عبور از کنار آن 56 کیلومتر بر ثانیه است. http://apod.nasa.gov/apod/ap141017.html   [hr] مقایسه‌ای بین مدارهای سه دنباله‌دار ۶۷ پی/چوریوموف-گراسیمنکو، هالی و سایدینگ‌ اسپرینگ از میان هزاران دنباله‌دارشناخته شده و احتمالا صد میلیارد دنباله‌دار مشاهده نشده در ابر اورت   ESA برای اندازه بزرگتر روی تصویر کلیک کنید.   [hr] لیست ابزارهای کاوشگرهای مریخ ناسا که در مطالعه این رویداد کاربرد خواهند داشت:   NASA برای اندازه بزرگتر روی تصویر کلیک کنید.

چهارمین X-37B در سال 2015 از کیپ کاناورال فلوریدا به فضا پرتاب خواهد شد. http://www.nasaspaceflight.com/2014/10/third-x-37b-returns-home-two-years-space/        

جَنگ ادامه دارد! در پی تصمیم ناسا برای از سرگیری کار در پروژه تاکسی فضایی، سیرا نوادا اینبار از طریق United States Court of Federal Claims شکایتی علیه ناسا به جریان انداخته است و خواستار لغو تصمیم ناسا برای از سرگیری کار بر روی قرارداد شد. http://news.yahoo.com/lawsuit-seeks-stop-boeing-spacex-nasa-space-taxi-203028785--finance.html

از آنجایی که بخش‌هایی از فرایند بازگرداندن طبقه مرکزی فالکون-9 می‌تواند اطلاعات ارزشمندی در یک حوزه کاربردی مورد علاقه ناسا داشته باشد، این سازمان با استفاده از سنسورهای ردگیری فروسرخ خود به سراغ تعقیب راکت کمپانی اسپیس‌اکس رفت. ماجرا از این قرار است که یکی از راه‌های عبور سالم از جو مریخ و فرود ایمن بر سطح آن می‌تواند استفاده از روش آتش معکوس مافوق صوت (supersonic retropropulsion) باشد. روشی که در آن موتورها در خلاف جهت حرکت آتش می‌شوند تا سرعت فضاپیما بدین‌ترتیب کاسته شود. برای ناسا، زمان‌هایی از مانور بازگشتی طبقه اصلی فالکون در جو زمین می‌تواند مشابهت‌هایی با مانور مذکور در مریخ داشته باشد و بدین سبب آنها دست به کار شدتد تا این اطلاعات را جمع‌آوری کنند. دو هواپیمای مجهز به ردگیر‌های فروسرخ MWIR در 21 سپتامبر، زمانی که فالکون-9 حامل فضاپیمای دراگون در ماموریت CRS-4 در حال پرواز به فضا بود به تعقیب آن پرداختند. یک هواپیمای WB-57 ناسا و دیگری NP-3D اوریون نیروی دریایی. در ویدئوی منتشر شده، لحظه آتش‌های تراستر طبقه مرکزی در هنگامه خروج از هاله محصولات احتراق موتور مرلین-خلا طبقه فوقانی، رسیدن به ارتفاع اوج 140 کیلومتر، آتش بازگشت برای کنترل رنج، بازگشت به جو و شروع آتش بازگشت به جو در ارتفاع 70 کیلومتری و پایان آن در ارتفاع 40 کیلومتری دیده می‌شوند. بیشترین علاقه ناسا به جمع‌آوری اطلاعات در بازه‌ زمانی که تانک در ارتفاع 100 تا 150 هزار پایی (حدود 30 و 45 کیلومتر) و با سرعت 2 ماخ در حال حرکت بود، اختصاص داشت. در این زمان، سنسور فروسرخ WB-57 که در دماغه آن قرار دارد و سنسور داخلی NP-3D در فاصله 60 ناتیکامایلی (111 کیلومتری) از راکت قرار داشتند. علاوه بر این، ناسا و اسپیس‌اکس اطلاعات تله‌متری راکت کمپانی را هم تبادل می‌کنند. در واقع این مساعی بسان یک توافق برد-برد برای طرفین است. زیرا اسپیس‌اکس هم به اطلاعات دقیق دما و بارگذاری‌های آیرودینامیکی وسیله‌اش در فرایند بازگرداندن طبقه اصلی دسترسی پیدا می‌کند. منبع و اطلاعات بیشتر: http://aviationweek.com/space/nasa-spacex-share-data-supersonic-retropropulsion   WB-57   NP-3D Orion   ویدئوی تصاویر ثبت شده توسط سنسور فروسرخ هواپیمای WB-57 ناسا:   دانلود (حجم: 21.04 مگابایت) http://trainbit.com/files/9372271884/CommercialRocketTest_Helpsfor_toMars_1001.mp4   اسکرین‌شات

SMAP   ناسا در پی پرتاب ماهواره کنش‌های فعال و غیر فعال رطوبت خاک (SMAP) است. ماهواره‌ای که در زمان عملیاتی شدنش قادر به ارایه سطوح بی‌سابقه‌ای از جزئیات رطوبت خاک با راندمان و سرعتی فراتر از فناوری موجود است. این اطلاعات می‌تواند کشاورزان را برای تصمیم‌سازی‌های بهتر کشاورزی یاری دهد. نوع دیگر مشاهده رطوبت خاک به صورت اندازه‌گیری‌های نقطه‌ای است که روشی غیرقابل اعتماد است و قرائت دقیق را برای یک ناحیه بزرگ، دشوار می‌سازد. اما SMAP نه تنها آن مشکل را ندارد بلکه در مقیاس جهانی اقدام به نقشه‌برداری از کل کره زمین در هر دو یا سه روز می‌کند. ماهواره در مدار نزدیک-قطبی خورشد-آهنگ قرار می‌گیرد و توسط رادیومتر باند-L و رادار باند-L به اسکن 5 سانتی‌متر بالایی خاک سیاره زمین خواهد پرداخت. با توجه به رزولوشن 50 کیلومتری آن که برای ارایه اطلاعات رطوبت به صورت مزرعه-به-مزرعه به کشاورزان مفید نحواهد بود اما با این وجود هنوز هم جامع‌ترین و دقیق‌ترین نقشه رطوبت تا به امروز به شمار خواهد رفت. به گفته  Narendra Das دانشمند چرخه کربن و آب در ماموریت SMAP، اگر کشاورزان دیمی‌کار از رطوبت خاک اطلاع داشته باشند می‌توانند کاشت خود را برای به حداکثر رساندن بازدهی محصول برنامه‌ریزی کنند. همچنین SMAP می‌تواند به پیش‌بینی اینکه خشکسالی‌ها تا چه حد جدی خواهند بود کمک کند و بدین‌ترتیب با داده‌هایی که ارایه می‌شود کشاورزان را در برنامه‌ریزی بازیابی از خشکسالی یاری می‌رساند. امید است اطلاعاتی که ماهواره در مدت فعالیت خود جمع‌آوری می‌کند برای درک بهتر فرآیندهایی که آب، انرژی، و چرخه کربن را در سیاره ما به هم مرتبط می‌سازد، مورد استفاده واقع شود. همچنین امیدواریم این امکان را برایمان به وجود آورد که مدل‌های آب و هوایی و اقلیمی دقیق‌تری ایجاد کنیم.   فضاپیما از روش تثبیت سه‌-محوره با کمک چرخ‌های واکنشی استفاده می‌کند. در عین حال بخشی از آن با نرخ 13 دور بر دقیقه گردش می‌کند. ساختار اصلی فضاپیما از آلومینیوم ساخته شده و باس ماهواره از یک شکل جعبه‌ای پنج‌وجهی بهره می‌برد. توان الکتریکی مورد نیاز رصدخانه از طریق یک آرایه خورشیدی با سه پانل ثابت تامین می‌شود که 1400 وات توان برای باطری‌های لیتیوم-یون با ظرفیت کل 74 آمپر-ساعت فراهم می‌کند. اَویونیک و الکترونیک قدرت فضاپیما بر مبنای یک طراحی امتحان-پس‌-داده JPL برای ماموریت‌های بین سیاره‌ای است، و از کامپیوتر پرواز تجاری RAD750 استفاده می‌کند، معماری گذرگاه برای زیرسیستم C&DH مبتنی بر PCI، و باس داده 1553 برای فرمان و تله‌متری استفاده شده است. برخی قابلیت‌های جدید از جمله 128 گیگابایت NVM (حافظه غیر فرار) قادر به انطباق با حجم ذخیره‌سازی و نرخ انتقال بسیار بیشتر داده‌های علمی نسبت به قبل است (130 مگابیت بر ثانیه زمین‌-سو در مقابل 6 مگابیت بر ثانیه معمول در ماموریت‌های سیاره‌ای - حداکثر نرخ زمین-سوی باند اِکس)، کنترل واسط مهندسی جدید، اینترفیس خورشیدی با ظرفیت بالا، و کنترل‌کننده باس قدرت جدید اضافه شده است. سیستم کنترل وضعیت از یک ردیاب ستاره‌ای و 12 سنسور خورشیدی برای تعیین وضعیت بهره می‌برد. یک واحد اندازه‌گیری اینرسیایی اطلاعات لازم را بین نوبت‌های به‌روزرسانی ستاره‌ای محیا می‌کند. سه گشتاورساز مغناطیسی کنترل لازم برای مدیریت تکانه چرخ‌های واکنشی بر مبنای اطلاعات دریافتی از یک مگنتومتر سه‌-محوره فراهم می‌کنند. زیر سیستم حرارتی بر مبنای طراحی غیرفعال در نظر گرفته شده است. پوشش MLI (عایق حرارتی چند لایه) برای نگه‌داشتن گرمای گرمکن و در عین حال عبور گرمای تجهیزات الکترونیکی بهینه شده است. گرمکن در صورت نیاز استفاده می‌شود. باتری به صورت حرارتی از پانل رادیاتور پشتیبان جدا شده و با به کارگیری رادیاتور، MLI و گرمکن اختصاصی در فضای باز نصب شده است. زیرسیستم پیشرانش از هشت تراستر تک‌سوخت 4.5 نیوتونی که از طریق یک تانک سوخت هیدرازین از جنس تیتانیوم تغذیه می‌شود، تشکیل شده است. لینک-زمین‌سوی محموله در باند-اِکس و نرخ 80 مگابیت بر ثانیه عمل می‌کند. تله‌متری و فرمان از طریق باند-اِس و نرخ 2.5 مگابیت بر ثانیه انجام می‌شود.   نام ابزار فضاپیما برگرفته از نام این ماموریت 915 میلیون دلاری است. آنتن، همانند اغلب ابزارهای مایکروویو، زیر سیستم غالب ماموریت و تعیین کننده عملکرد نهایی اندازه‌گیری و محل استقرار فضاپیما است. موارد کلیدی تعیین شده توسط گروه علم ماموریت SMAP عبارت‌اند از: 1) اندازه‌گیری توسط رادیومتر دو قطبی باند-Lء(H و V خطی) 2) اندازه گیری توسط رادار سار باند-L خطی HH، VV و HV 3) یک نوار پویش وسیع برای اطمینان از تازه‌سازی جهانی سه‌-روزه برای این اندازه‌گیری‌ها (1000 کیلومتر عرض نوار در ارتفاع مداری منتخب 680 کیلومتر).       با توجه به رزولوشن مورد نیاز رادار و رادیومتر در باند-L، دیافراگم آنتن نسبتا بزرگ مورد نیاز است. همچنین یک سیستم آنتن/فید مشترک برای رادیومتر و رادار استفاده می‌شود. معماری کلی SMAP در شکل بالا نشان داده شده که شامل RBA گَردان (بوم بازتاب‌دهنده)، فیدر، زیر سیستم الکترونیک رادیومتر، و زیر سیستم الکترونیک رادار است. یک ساختار آنتن اسکن مخروطی گسترش‌پذیر 6 متری برای طراحی ابزار برگزیده شده است. Astro Aerospaceء(یک واحد تجاری نورثروپ گرومن) در سال 2009 قراردادی از طرف JPL برای طراحی و توسعه RBA دریافت کرد. آنتن، شامل یک بازتابنده ساخت AstroMeshTM و نیز یک آنتن شیپوری تک-فید مشترک برای رادار و رادیومتر باند-L است. رزولوشن رادیومتر بر اساس شیوه‌های استاندارد چون رد اثر روزنه-واقعی آنتن تعریف می‌شود، در عین حال اندازه گیری‌های راداری با وضوح بالاتر با استفاده از پردازش SAR (رادار روزنه مصنوعی) حاصل می‌شود.       بازتاب‌دهنده از یک خرپای پیرامونی متشکل از لوله‌های کامپوزیت تشکیل شده که شبکه‌های نوار تقویت شده با الیاف در جلو و عقب را پشتیبانی می‌کند. سطح بازتابنده از شبکه مش-سیم از جنس مولیبدن با روکش طلا تشکیل شده که با اتصال به شبکه‌ای در طرف دیگر، فاصله‌گذاری‌های لازم برای ایجاد شکل سهموی مش را ایجاد می‌کند. خرپای پیرامونی به یک توپی اصلی و آن نیز به نوبه خود به یک بازوی دو بخشی متصل است. بازو از دو لوله گرافیت/اپوکسی ساخته شده که توسط لولا به هم متصل هستند. ساختار، این امکان را برای بازتاب‌دهنده پیچانده‌شده ایجاد می‌کند که برای تطبیق با شرایط فیرینگ وسیله پرتابگر، فشرده شود. بازو با اعمال پایروتکنیک‌ها و باز شدن مهارهای زمان پرتاب، گشوده می‌شود.   جِرم ابزار SMAP،ء356 کیلوگرم، جرم خالص فضاپیما 868 کیلوگرم، جرم سوخت 80 کیلوگرم و در نهایت جرم کل 1122 کیلوگرم است.   پرتاب توسط راکت دلتا-2 کمپانی ULA و از وندنبرگ کالیفرنیا انجام خواهد شد. تاریخ پرتاب (کماکان در دست بررسی است) در حال حاضر برای 29 ژانویه 2015 میلادی (9 بهمن 1393 هجری‌شمسی) تعیین شده است.   منابع و اطلاعات بیشتر: https://directory.eoportal.org/web/eoportal/satellite-missions/s/smap http://www.gizmag.com/nasa-satellite-soil-moisture-smap-drought/33473/ http://www.spacenews.com/article/civil-space/42210nasa-soil-mapping-spacecraft-delivered-to-delta-2-launch-site   اطلاعات بسیار بیشتری در هندبوک ماموریت - مشاهده و دریافت از طریق لینک‌ زیر: https://smap.jpl.nasa.gov/files/smap2/SMAP_Handbook_FINAL_1_JULY_2014_Web.pdf     تصاویری از فضاپیما:           گزارش تصویری پیرامون آماده‌سازی راکت دلتا-II که در این ماموریت استفاده خواهد شد:          

اِسا سایت J را به عنوان سایت فرود اصلی به صورت نهایی تایید کرد. همچنین آنها زمانبندی فرایندهای فرود را هم تایید کردند. البته دنباله‌ای از تصمیمات "Go/No-Go" برای روز و روز قبل از ارسال سطح‌نشین فیلِی اتخاذ خواهد شد. بدین‌ترتیب اگر همه‌چیز خوب پیش برود پس از انجام مانورهای لازم اولیه، فیلِی راس ساعت 08:35 به وقت گرینویچ 12 نوامبر 2014 میلادی (12:05 به وقت تهران، چهارشنبه 21 آبان 1393 هجری‌شمسی) در فاصله 22.5 کیلومتری مرکز دنباله‌دار از فضاپیمای مادر جدا خواهد شد. فرود بر سطح پس از حدود 7 ساعت در 15:30 به وقت گرینویچ (19:00 به وقت تهران) واقع خواهد شد. به دلیل بُعد مسافت و محدودیت سرعت جابجایی سیگنال‌ها (سرعت نور)، سیگنال تایید جدایی و فرود کاوشگر بر سطح، 28 دقیقه و 20 ثانیه پس از وقوع در مکان دنباله‌دار به زمین خواهد رسید. و به ترتیب 09:03 و حدود 16:00 به وقت گرینویچ (12:33 و حدود 19:30 به وقت تهران) خواهد بود. فیلِی در طول فرایند فرود به ثبت تصاویر، انجام آزمایشات علمی، نمونه‌برداری از محیط نزدیک به دنباله‌دار نیز خواهد پرداخت. انتظار است اولین دست از این تصاویر چندین ساعت پس از جدایش به زمین ارسال شود. http://blogs.esa.int/rosetta/2014/10/15/green-light-for-landing-site-j/   ESA/Rosetta/MPS for OSIRIS Team MPS/UPD/LAM/IAA/SSO/INTA/UPM/DASP/IDA نمای نزدیک از سایت فرود J ثبت شده در 14 سپتامبر و از فاصله 30 کیلومتری دنباله‌دار مقیاس تصویر اصلی، 0.5 متر بر پیکسل است و 1 کیلومتر مربع را پوشش می‌دهد. دایره قرمز در مرکز سایت، 500 متر قطر دارد. برای دریافت تصویر در اندازه اصلی به اینجا مراجعه کنید   ESA برای اندازه اصلی تصویر روی آن کلیک کنید.   [hr] ویدئوی مانورهای لازم فضاپیمای روزتا برای ارسال سطح‌نشین فیلِی   دانلود (14.48 مگابایت) http://trainbit.com/files/2424271884/Rosetta_closeorbits_landerdeployment_1001.mp4   اسکرین‌شات

رادهاکریشنان، رئیس سازمان فضایی هند، پس از پرتاب موفقیت آمیز ماهواره IRNSS 1C در حدود 10 ساعت پیش، (سومین ماهواره از منظومه ماهواره‌های سیستم موقعیت‌یابی محلی هند) در ماموریت PSLV C26، اعلام کرد که آزمون GSLV Mark III احتمالا در 45 روز آتی انجام خواهد شد. http://economictimes.indiatimes.com/news/politics-and-nation/gslv-mk-iii-launch-within-45-days-isro-chairman/articleshow/44832583.cms