[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#800000]جوکار در گفتگو با باشگاه خبرنگاران خبر داد [b]ورود کمیسیون امنیت ملی مجلس به حادثه هنگ مرزی "بم‌پشت" سراوان[/b][/color][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#0000CD]عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس از ورود این کمیسیون به حادثه شب گذشته هنگ مرزی "بم پشت" سراوان خبر داد.[/color] محمدصالح جوکار در پی حادثه شب گذشته هنگ مرزی "بم پشت" سراوان به خبرنگار پارلمانی باشگاه خبرنگاران گفت: کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس به این موضوع ورود پیدا کرده است. وی افزود: به لحاظ اهمیت موضوع جلسه‌ای با مسئولان ذیربط در این رابطه برگزار خواهیم کرد تا علت و چرایی حادثه پیگیری شود. عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس تاکید کرد: این جلسه در اولین فرصت برگزار خواهد شود تا موضوع اطلاع رسانی شود. اضافه می‌شود، هدایت‌الله میرمرادزهی نماینده سراوان در تشریح حادثه حمله به نیروهای هنگ مرزی این شهرستان به باشگاه خبرنگاران گفت: متاسفانه بر اثر حادثه شب گذشته تعداد 17 نفر از نیروهای هنگ مرزی "بم پشت" در سراوان به شهادت رسیدند و 7 نفر نیز زخمی شدند. وی افزود: اطلاعات دقیقی که چه عواملی باعث این حادثه بوده در دست بررسی است و تاکنون علت حادثه مشخص نشده است. میرمرادزهی اظهار داشت: در پی تماس تلفنی‌ام با فرماندار سراوان عنوان شد که علت حادثه فعلا مشخص نشده است. نماینده سراوان، زابلی و سیب و سوران در خصوص این که آیا عاملان این حادثه وابسته به گروه‌های تروریستی بودند یا خیر تصریح کرد: منتظر هستیم تا اخبار این حادثه به ما اعلام شود و فعلا چیزی مشخص نیست. وی هم چنین در خصوص هویت 17 جانباخته این حادثه گفت: 17 نفر از نیروهای هنگ مرزی "بم پشت" سراوان بودند که از نیروهای وظیفه و افراد مختلف هستند. عضو مجمع نمایندگان استان سیستان و بلوچستان تاکید کرد: اطلاعات این حادثه را اعلام خواهیم کرد. به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران؛ در پی درگیری مسلحانه شب گذشته که در منطقه سراوان به وقوع پیوست و طبق آخرین اطلاعات بدست آمده 18 نفر که شامل 14 سرباز و 4 مامور درجه دار مرزبانی بودند به شهادت رسیدند. بر اساس این گزارش افراد مسلح 6 نفر از افراد انتظامی را نیز به گروگان گرفتند. همچنین این درگیری مسلحانه که در محدوده پاسگاه 167 گزبستان رخ داده بود باعث مجروح شدن 5 تن از مرزبانان شد. شنیدنی‌ها نیز حاکی از حمله یک گروهک مسلح را دارد که البته تا کنون هیچ مسئولی این موضوع را تایید نکرده است. عضو شورای تامین سیستان و بلوچستان در پاسخ به این سوال که مهاجمان مرزی از اشرار مسلح یا معاندان نظام جمهوری اسلامی بودند گفت در این رابطه هنوز نمی‌توان اظهار نظر قطعی کرد.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FF8C00]۰۴ آبان ۱۳۹۲ - ۱۱:۱۱[/color][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://www.yjc.ir/fa/news/4606824/%D9%88%D8%B1%D9%88%D8%AF-%DA%A9%D9%85%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D9%88%D9%86-%D8%A7%D9%85%D9%86%DB%8C%D8%AA-%D9%85%D9%84%DB%8C-%D9%85%D8%AC%D9%84%D8%B3-%D8%A8%D9%87-%D8%AD%D8%A7%D8%AF%D8%AB%D9%87-%D9%87%D9%86%DA%AF-%D9%85%D8%B1%D8%B2%DB%8C-%D8%A8%D9%85%E2%80%8C%D9%BE%D8%B4%D8%AA-%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D9%88%D8%A7%D9%86"]http://www.yjc.ir/fa...ی-بم‌پشت-سراوان[/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#800000]معاون امنیتی وزیر کشور در گفت و گو با ایرنا: [b]شورای امنیت کشور حادثه سراوان را بررسی می کند[/b][/color][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#0000CD]تهران – معاون امنیتی انتظامی وزارت کشور با بیان اینکه در حادثه جمعه شب درگیری نیروهای مرزبانی با اشرار، تا کنون 14 نفر از مرزبانان به شهادت رسیده اند، گفت: نشست شورای امنیت کشور برای بررسی این موضوع، روز یکشنبه برگزار می شود.[/color] «علی عبداللهی» روز شنبه در گفت و گوی اختصاصی با خبرنگار سیاسی ایرنا، خاطرنشان کرد: در این درگیری 7 نفر از نیروهای مرزبانی نیز مجروح شده اند. وی با تاکید بر اینکه جزییات کامل این حادثه به زودی اعلام خواهد شد، اظهارداشت: فرمانده مرزبانی کشور با حضور در محل حادثه در حال بررسی کامل این موضوع است. عبداللهی همچنین در پاسخ به سوالی درباره تعداد اسرا در این حادثه، تصریح کرد: تعدادی از نیروهای مرزبانی در این حادثه اسیر شده اند که آمار دقیق آن هنوز مشخص نیست. معاون امنیتی انتظامی وزیر کشور گفت: تا کنون هیچ گروهک تروریستی مسوولیت این حادثه را بر عهده نگرفته و ما نیز در حال بررسی این موضوع هستیم. در درگیری جمعه شب مرزبانان هنگ مرزی سراوان در جنوب شرق استان سیستان و بلوچستان با اشرار، تعدادی از مرزبانان کشورمان به شهادت رسیدند.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FF8C00]04/08/1392 | ساعت: 10:33[/color] [url="http://irna.ir/fa/News/80874677/%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C/%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7%DB%8C_%D8%A7%D9%85%D9%86%DB%8C%D8%AA_%DA%A9%D8%B4%D9%88%D8%B1_%D8%AD%D8%A7%D8%AF%D8%AB%D9%87_%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D9%88%D8%A7%D9%86_%D8%B1%D8%A7_%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%B3%DB%8C_%D9%85%DB%8C_%DA%A9%D9%86%D8%AF"]http://irna.ir/fa/Ne...را_بررسی_می_کند[/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#800000]مرادزهی در گفت‌وگو با تسنیم: [b]جزئیات حمله افراد مسلح به پاسگاه پلیس سراوان/ ۱۷مأمور هنگ مرزی شهید و ۷ تن مجروح شدند[/b][/color][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#0000CD]خبرگزاری تسنیم: نماینده مردم سراوان در مجلس در تشریح ابعاد حادثه روز گذشته این شهرستان گفت: در جریان این حداثه، ۱۷ مامور هنگ مرزی شهید و ۷ تن دیگر مجروح شدند.[/color] هدایت‌الله میرمرادزهی نماینده مردم سراوان در مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار پارلمانی خبرگزاری تسنیم در خصوص حمله افراد مسلح به منطقه‌ای در سراوان اظهار داشت: غروب روز گذشته اشرار و ضدانقلاب به نیروهای مرزبانی و هنگ مرزی در حوالی پاسگاه 167 گزبستان حمله می‌کنند و تعداد 17نفر از ماموران را به شهادت رسانده و 7 نفر را مجروح کرده و از منطقه متواری می‌شوند. وی در این باره افزود: پس از وقوع این حادثه، مجروحان به بیمارستان سراوان منتقل شدند. نماینده مردم سراوان در مجلس با بیان اینکه هنوز مشخص نیست که این اشرار از چه گروهکی بوده‌اند، گفت: اطلاعات دقیقی هنوز از این حادثه در دست نیست و هنوز هیچ گروهکی مسئولیت این حادثه را برعهده نگرفته است. میرمرادزهی با اشاره به اخبار منتشره مبنی بر اینکه تعدادی از ماموران هنگ مرزبانی توسط این افراد مسلح گروگان گرفته‌ شده‌اند، نیز تأکید کرد: با توجه به اینکه منطقه‌ای که در آن عملیات انجام شده، صعب‌العبور است، هنوز اطلاعات دقیقی و قطعی درباره گروگان گرفته‌شدن یا نشدن ماموران هنگ مرزی، در دست نیست. تکمیلی// هدایت‌الله میرمرادزهی نماینده مردم سراوان ساعتی بعد در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری تسنیم با بیان اینکه 3 مامور مرزبانی که مفقود شده و از آنها به عنوان گروگان افراد مسلح نام برده می‌شد، صبح امروز سالم پیدا شدند، گفت: پیش از این، 3 تن از ماموران پاسگاه 167 گزبستان مفقود شده بودند، لذا ما آنها را جزو شهدا محسوب می‌کردیم اما چون این 3 نفر پیدا شدند، تعداد شهدای این حادثه تروریستی به 14 تن تقلیل یافت. وی در خصوص وضعیت مجروحان این حادثه تصریح کرد: جراحت 6 تن از مجروحان این حادثه نیز سطحی است و فقط یک نفر از این مجروحان در اتاق عمل بوده و تحت مداوا قرار دارد. نماینده مردم سراوان خاطرنشان کرد: فرماندار سراوان اعلام کرده که گروهک تروریستی جیش العدل مسئول این حادثه تروریستی بوده اما تا این لحظه، این خبر تایید نشده‌ است.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FF8C00]۰۴/آبان/۱۳۹۲ - ۰۹:۵۴[/color][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://www.tasnimnews.com/Home/Single/174739"]http://www.tasnimnew...e/Single/174739[/url][/font][/size]

عجب! دیگران مجاز هستند که حقد و بغضهای شخصی‌شون رو اینجا بیان کنند (اونم حقد و بغض‌هایی که خطابش به یک ملته! اگر بنده بغضی هم دارم حداقل مخاطبم در حال حاضر یه نفره اونم اسمش ادیبه!) و پاسخی دریافت نکنند... ولی به ما که رسید آسمان تپید...

ادیب کلا مرد ادیبیه! یک نمونه از درستی‌جاتی که از همه بیشتر توجه بنده رو به خودش جلب کرد: !!!

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]چه جالب! به بچه‌ای که درساشو خوب نخونده جایزه می‌دهیم (اونم جوایزی که بیا و ببین!) که من بعد، بیشتر درساشو نخونه.. آورین آورین... [/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]طبق گفته ویکی، موتورهایی که از هیدروژن و اکسیژن مایع استفاده می‌کنند معمولا ضربه ویژه بالاتر از 465 ثانیه دارند. در مقایسه، این ضریب برای موتور مرلین-1سی مخصوص خلاء اسپیس‌اکس که از سوخت آرپی-1 استفاده می‌کند 342 ثانیه است. هدف‌گذاری برای موتور رپتور رسیدن به ضربه ویژه 380 ثانیه است.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]ذکر این نکته هم لازم هست که ظاهرا طرح‌های مفهومی اولیه برای رپتور برای موتور با قابلیت هیدروژن مایع بوده که بعدا طرح به موتوری با قابلیت استفاده از متان تغییر یافته است.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://en.wikipedia.org/wiki/Raptor_%28rocket_engine%29"]http://en.wikipedia....(rocket_engine)[/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]یکی مزیت برای متان این است که در بسیاری از مناطق منظومه شمسی فراوان است و به صورت بالقوه می‌توان آن را از سطح دیگر اجرام منظومه شمسی (به طور خاص، مریخ و تیتان) برداشت کرد، که این، سوخت لازم برای یک سفر فرضی بازگشتی را محیا می‌کند.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]جالب است بدانید شرکت علم و فناوری هوا و فضا چین که یک پیمانکار دولتی در برنامه فضایی چین است، در اکتبر سال 2013 اعلام کرد که آزمون احتراق برای یک موتور راکتی جدید که از اکسیژن مایع و متان استفاده می‌کند را به اتمام رسانده است. هیچ اشاره‌ای به اندازه موتور نشده است.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]البته قبل از این‌ها تحقیقات برای موتورهای با سوخت متان، هم در آمریکا و هم در روسیه صورت گرفته است و در نهایت، حاصل معروف‌ترین و جدی‌ترین این تلاش‌ها، پیشران طبقه فوقانی پروژه مشترک راکت GX ژاپن و آمریکا بود که حتی کار به آزمایش آن هم رسید و 110 کیلونیوتن تراست حاصل شد. گرچه پروژه راکت GX بعدا لغو شد.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://en.wikipedia.org/wiki/Liquid_methane#Liquid_methane_rocket_fuel"]http://en.wikipedia....ane_rocket_fuel[/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]نظر شخصی خودم این هست که شاید اسپیس‌اکس از طرفی برای پاسخ به نیاز موتوری با ضربه ویژه بالاتر و از طرف دیگر فرار از هزینه‌های موتور هیدروژنی سراغ متان رفته باشد. اون قضیه تهیه متان از سایر اجرام منظومه شمسی، فعلا یک مقدار دور از ذهن به نظر می‌رسه! هرچند مطمئن نیستم. [/font][/size]

[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/014M.jpg[/IMG][/font][/size][/center] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#800000][b]مروری بر سوخت جامد مرکب[/b][/color][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]روند توسعه و تکامل سوخت‌های جامد مورد استفاده در راکت‌ها و موشک‌های بزرگ در سال‌های پیش از جنگ جهانی دوم در آمریکا آغاز شد. یکی از اولین کسانی که در آمریکا تحقیقات مهمی در این زمینه انجام داد اما به دلیل شخصیت پنهانکار و خاص خود و البته تغییر مسیر به سمت سوخت مایع، یافته‌های خود را بی‌نتیجه و دور از دسترس دیگران گذاشت، "رابرت گدارد" بود. بسیاری از یافته‌های او در سال‌های بعد توسط دیگران دوباره مورد اکتشاف قرار گرفت. در اوایل دهه 40 میلادی یک گروه از محققان از جمله "فون کارمن" و "پارسونز" در مرکز تحقیقاتی معروف "گلسیت" روی پروژه موسوم به جِی‌تو (واحد راکت کمکی موتور جت) کار می‌کردند. کارهای این گروه در زمینه سوخت جامد مرکب در سال‌های بعد در مرکز جِی‌پی‌ال در سال 1944 پس از اعمال تغییرات در گلسیت تشکیل شد) توسط "چارلز بارتلی" تکمیل شد و به طراحی و ساخت موشک‌های "سِرجنت"، "پولاریس" و "میتوتمن" انجامید. در آن سال‌ها کشف افزودن مقدار زیادی پودر آلومینیوم به سوخت جامد به طور چشمگیری شاخص ضربه (ایمپالس) ویژه این سوخت‌ها را افزایش داد و منجر به ساخت موتورهای بزرگ شد. در اواخر دهه 40 نیز جایگزینی "آمونیوم پرکلرات" به جای "پتاسیم پرکلرات" به عنوان اکسید کننده تحول دیگری به وجود آورد. به هر صورت سوخت جامد (بویژه نوع مرکب آن) تا امروز همچنان در حال تکامل و توسعه بوده و هرروز حجم استفاده از آن بیشتر از قبل می‌شود. در این مقاله ابتدا نگاهی گذرا داشته‌ایم به روند توسعه سوخت‌های جامد مرکب و البته در انتها نیز به طور اجمالی به ساختار کلی این سوخت پرکاربرد پرداخته خواهد شد.[/font][/size] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/solid_CS_660.jpg[/IMG][/font][/size][/center] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/Chapter1-pic2.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_Chapter1-pic2.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/Z51.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_Z51.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/411035main_srmmixer-m.gif][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_411035main_srmmixer-m.gif[/IMG][/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]پیشران‌های جامد به طور کلی از دو ماده مجزا تشکیل می‌شوند که یکی از آن‌ها ماده سوختی و دیگری ماده اکسیدکننده است. در بیان علمی به مجموعه سوخت و اکسید کننده که در قالب یک ماده جامد کنار هم آورده شده‌اند "پیشران -propellant" اما اغلب واژه "سوخت" در معنای "پیشران" نیز به کار برده می‌شود. پیشران‌ها یا سوخت‌های جامد به دو دسته اصلی پیشران‌های "دوپایه - Double Base" و "مرکب -Composite" تقسیم می‌شوند. پیشران‌های دوپایه از دو ماده پرانرژی و کم‌انرژی که هردو به‌تنهایی قابلیت انجام واکنش را دارند تشکیل شده‌اند. اما در پیشران‌های مرکب، سوخت و اکسیدکننده (که هیچ‌یک به تنهایی قابلیت واکنش ندارند) به صورت بلورها یا دانه‌های مجزا در یک شبکه (ماتریس) در کنار هم قرار گرفته‌اند و در آغاز زنجیره واکنشی شروع به ترکیب شدن می‌کند. امروزه در اغلب موشک‌ها، راکت‌های پرتابگر فضایی و موتورهای فضایی از پیشران‌های جامد مرکب استفاده می‌شود که کارایی و ایمنی بالاتری نسبت به پیشران‌های دوپایه دارند.[/font][/size] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/minot_17big.jpg[/IMG][/font][/size][/center] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b]تاریخچه:[/b] ماده سوختی مورد استفاده در پیشران‌های مرکب بیشتر و در حالت عادی به شکل مایع یا شبه‌مایع وجود دارد ولی قابل تبدیل به حالت جامد است. قدیمی‌ترین ماده سوختی مورد استفاده که در دهه 40 میلادی مترادف «موتور راکت» به کار می‌رفت «باروت سیاه» بود؛ هرچند نمی‌توان آن را به عنوان سوخت مرکب به شمار آورد. در سال 1939 در مرکز تحقیقات هوافضایی "گوگنهایم" در موسسه فناوری کالیفرنیا (گلسیت) یکی از مهمترین موضوعات تحقیقاتی، توسعه پیشران جامدی بود که بتواند نیروی رانش یکنواخت و ثابتی معادل 1000 پوند را برای مدت 10 الی 30 ثانیه تامین کند. چنانچه واضح است در آن زمان هیچ نوع موتور باروتی‌ای نبود که بتواند چنین انتظاری را تامین کند. در مجموع اینطور به نظر می‌رسید که فشار محفظه احتراق در موتورهایی با پیشران جامد از لحاظ جرقه زدن به طور مداوم بالا می‌رود تا جایی که خود محفظه احتراق (که اندازه و استحکامی در حد معمول داشته باشد) منفجر شود. به بیان بهتر اینطور به نظر می‌رسید که احتراق این نوع سوخت‌ها به صورت ذاتی ناپایدار است.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]مدیر ارشد گروه گلسیت در آن زمان تئودور فون کارمن بود. وی نظرات متخصصان را شنیده بود و از نتایج آزمایش‌ها نیز باخبر بود. در یک بعداز ظهر بهاری سال 1940 فون کارمن، چهار معادله دیفرانسیل که یک احتراق تحت کنترل و ایده‌آل را در یک موتور درون‌سوز توصیف می‌کردند، نوشته و حل کرد. مشخص شد که از نظر ریاضی در یک احتراق تحت کنترل اگر بتوان نسبت سطح گلوگاه شیپوره (نازل) خروجی به سطح ماده سوختنی در حال احتراق را ثابت نگاه داشت، فشار داخل محفظه ثابت خواهد ماند. این ثابت ماندن فشار نشان می‌داد که احتراق در چنین شرایطی می‌تواند پایدار باشد. پیش از آن آزمایشات بسیاری با باروت سیاه - و بعدها با باروت بدون دود - در این زمینه انجام شدند؛ آزمایش‌هایی که نشان می‌دادند این موتورها برای یک وسیله پرنده با قابلیت‌های مورد نیاز هنوز نمی‌توانند نیروی پیشرانش و مدت زمان کارکرد مناسب را تامین نمایند. در سال 1938 پارسون و فورمن یک موتور "احتراق در حجم ثابت" را که با باروت بدون دود کار می‌کرد ساخته و آزمایش کردند بعد از این آزمایش‌ها نتیجه گرفتند ساخت موتوری که با ضربه‌های (پالس‌های) پی‌در‌پی بتواند به مدت 10 ثانیه نیروی جلوبرندگی تولید کند محال است. آنها پیشنهاد دادند که تلاش‌های بیشتری برای ساخت موتوری با سوخت باروت و "احتراق در فشار ثابت" انجام گیرد. در خلال سال‌های 1939 و 1940 ترکیبات مختلفی از باروت سیاه و باروت بدون دود در محفظه‌های احتراق با ابعاد مختلف از 1 تا 6 اینچ آزمایش شد. فشار خرج باروت را به حدود 6500 پوند بر اینچ‌مربع می‌رساندند و با آب‌بندی مناسب مانع از تماس خرج باروت با محفظه احتراق می‌شدند. با این حال بسیاری از این آزمایش‌ها در همان بار نخست با شکست به پایان رسیدند و ادامه نیافتند. دلایل بسیاری از نظر مکانیکی برای عدم موفقیت این طرح‌ها شناسایی شده بود از جمله: دمای بالای جدار محفظه که موجب مشتغل شدن سوخت نزدیک محفظه می‌شد یا تجزیه سوخت در فشار بالای محفظه احتراق و... با این حال تا وقتی که به خاطر کار آزمایش‌های فون کارمن ثابت نشد که می‌تواند در یک محفظه، احتراق کنترل پایا ایجاد کرد گرایش زیادی برای حل مسائل و معضلات شناخته شده احتراق وجود نداشت. در بهار سال 1941 نتایج آزمایش‌ها به ساخت راکتی با پیشران جامد منجر شد. سوخت این راکت در اصطلاح "آماید -amide" نامیده می‌شد. (ترکیبی از کربن، هیدروژن، اکسیژن و نیتروژن.) در آگوست 1941 اولین پرواز هواپیمای آمریکایی سرنشین‌دار که تنها به راکت‌های پیشران مجهز بود انجام شد. دوازده راکت به هواپیما متصل شد که 11 تای آنها عمل کردند. این هواپیما باید تا سرعت 25 مایل در ساعت توسط وسیله‌ای دیگر کشیده می‌شد و بعد از آن راکت‌ها روشن می‌شدند. این پرنده توانست به ارتفاع 20 فوتی برسد. هرچند این پرواز آزمایشی در ابتدا جزء برنامه گروه سازنده نبود ولی نشان می‌داد که می‌توان به این کاربرد جدید راکت‌ها در آینده امیدوار بود. تمایل نیروی دریایی آمریکا به در اختیار داشتن نیروی پیشران راکت‌ها به منظور سهولت برخاستن هواپیماها از روی باند ناوهای هواپیمابر و اینکه یکی از افسران بلند پایه نیروی دریایی از نزدیک شاهد آزمایش‌های گروه بود، باعث شد در سال 1942 قراردادی بین گروه و نیروی دریایی برای طراحی و ساخت راکتی با 200-پوند نیرو و زمان کارکرد 8 ثانیه با عنوان جِی‌تو منعقد شود. بهار 1942 برای متخصصانی که تمرکز و وقت زیادی برای طراحی و ساخت موتور پیشران جامد با ضریب ایمنی بالا گذاشته بودند بسیار ملال آور و ناامید کننده بود. از طرفی از لحاظ نظری ساخت چنین موتوری ممکن می‌نمود و از سوی دیگر برای عملی نمودن چنین طرحی، هیچ ایده‌ای در دست نبود. در ماه ژوئن پارسونز طرح متفاوتی برای ماده پیشران عرضه کرد؛ پرکلرات پتاسیم به عنوان اکسید کننده (پیش از آن نیترات پتاسیم استفاده می‌شد) و آسفالت معمولی (که در جاده سازی به کار می‌رود) به عنوان چسب (شبکه یا بایندر) و سوخت. این دو را می‌شد پس از مخلوط کردن به عنوان پیشران در محفظه احتراق ریخته‌گری کرد. نتایج آزمایش‌های اولیه بر روی این ماده پیشران در گلسیت به قدری رضایت‌بخش بود که سایر طرح‌ها و تلاش‌ها برای دستیابی به ماده پیشرانی دیگر تا مدت‌ها به تعویق افتاد. نخستین مشکلی که پارسونز در ادامه کار با آن برخورذد کرد مخالفت شدید مسئولان وقت در استفاده از پرکلرات پتاسیم به عنوان اکسید کننده بود. چرا که این ماده نا‌ایمن بودنش را در پروژه‌های قبلی ثابت کرده بود. با این حال پارسونز به این نتیجه رسید که اگر بتواند این ماده را با حداقل خلوص 99 درصد تولید کند، ایمن بودنش را تضمین کرده است. بنابراین از مخالفت‌ها با استفاده از پرکلرات پتاسیم کاسته شد و قرارداد ساخت 100 واحد راکتی 200 پوند-نیرو با زمان کارکرد 8 ثانیه با نیروی دریایی با موفقیت به انجام رسید. تولید انبوه نوع عملیاتی این واحدها نیز برای نیروی دریایی بلافاصله توسط شرکت مهندسی اِیروجت آغاز شد. این پروژه در سال‌های بعد تجربیات بسیاری را در مورد سوخت‌های پیشران آسفالت-پایه به همراه داشت. گزارش‌های فنی منتشر شده در سال 1944 نشان می‌داد که سوخت های پیشران گلسیت-61-سی که در آن سال‌ها تولید می‌شدند از 76 درصد پرکلرات پتاسیم و 24 درصد سوخت تشکی شده بودند. ماده پیشرانی که از پرکلرات پتاسیم به عنوان اکسید کننده استفاده می‌کرد بعد از احتراق دود غلیظ سفید رنگی تولید می‌کرد که مورد پسند نیروی دریایی نبود. برای رفع این مشکل پارسونز آمونیوم را جایگزین پرکلرات پتاسیم کرد. پرکلرات آمونیوم در هوای خشک می‌توانست تا حدی از غلظت دود سفید بکاهد ولی مقادیر غیر قابل پیش‌بینی‌ای کلراید در جت خروجی تولید می‌کند. در واقع هیدروژن و کلر می‌توانند هم کلراید هیدروژن تولید کنند و هم در مجاورت آب، اسید هیدروکلریک بسازند. با این حال این طرح اساس پیشران‌های آینده را تشکیل داد.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]در کش و قوس این پژوهش‌ها، مهندسان اهمیت نکات زیر را با توجه به محدودیت‌های طراحی اجزا‌ء موتور در مورد خصوصیات ماده پیشران دریافتند: 1. حساسیت ماده پیشران به دمای محیط در حین احتراق 2. حد پایین فشار احتراق (به طوری که احتراق ماده پیشران نامنظم و خلاف قائده نباشد.) 3. حد بالای فشار احتراق (به طوری که ماده پیشران پیش از موعد محترق نشود.) 4. خصوصیات محفظه محتوی ماده پیشران (به طوری که کاهش و افزایش دمای محیط در محدوده مجاز ماده (از نظر شیمیایی) باشد و نیز در صورت ذخیره طولانی مدت ماده پیشران موجب تجزیه آن نشود.) 5. دمای احتراق ماده پیشران 6. نرخ سوخن ماده پیشران با توجه به فشار احتراق 7. مشخصات احتراق ماده پیشران برای حصول نیروی فشاری لازم بعد از موفقیت پروژه جِی‌تو در سال 1942، "میلز" به فکر جایگزینی برتر از آسفالت به عنوان سوخت-بایندر انتاد. تلاش‌های او و همکارانش در سال 1945 به معرفی ماده الاستومر و قابل ریختگری با عنوان "الاستومر پلی سولفاید" انجامید. این ماده در مقایسه با آسفالت به تولید پیشران بسیار بهتری در دو زمینه "محدوده دمای نگهداری" و "سختی در دمای بالا" منجر می‌شد. ویژگی دوم در طراحی‌ای که سوخت جامد از داخل شروع به سوختن می‌کرد (بر خلاف حالت سیگاری سوز) بسیار مهم بود. در نهایت پیشرفت تحقیقات در زمینه پیشران پرکلرات-پلی‌سولفاید منجر به طراحی و ساخت موشک هدایت‌پذیر راهکنشی (تاکتیکی) سِرجنت (sergent) شد. البته در آن سال‌ها آزمایش‌ها برای توسعه انواع دیگر سوخت‌های جامد بویژه "بالیستیت" (پیشران بدون دودی که از ترکیب نیتروسلولوز و نیتروگلیسیرین ساخته می‌شود) ادامه داشت.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]ترکیب‌بندی و خواص برخی از پیشران‌های مرکب که در آن دوران ساخته شدند به شرح زیر است: 1. مواد مرکب قالب‌گیری شده: نیترات پتاسیم (20-50 درصد)، الاستومر (10)، بیکربنات آمونیوم (70-40 درصد) / ضربه (ایمپالس) ویژه 160 الی 200 ثانیه. دود فراوان حاصل از احتراق، مقاوم در برابر خردشدگی. 2. مواد مرکب قابل ریخته‌گری: نیترات آمونیوم (80 درصد)، الاستومر (18 درصد)، کاتالیست (2 درصد)، ضربه ویژه: 185 الی 198 ثانیه، دود ناش از احتراق کم، انواع مختلف آن از نظر سختی (از نرم تا ترد و شکننده) قابل تهیه است. 3. مواد مرکب قابل ریخته‌گری: پرکلرات آمونیوم (50-85 درصد)، الاستومر (50-15 درصد)، ضربه ویژه 24 الی 175 ثانیه، با اکسید کننده کم، دود زیاو و با اکسیدکننده زیاد دود کم تولید می‌کند. انواع مختلف آن از نظر سختی (از نرم تا ترد و شکننده قابل تهیه است) 4. مواد مرکب قابل ریخته‌گری: پرکلرات پتاسیم (50-80 درصد)، الاستومر (50-20 درصد)، میزان ضربه ویژه: 165 الی 210 ثانیه، دود حاصل از احتراق بسیار زیاد، انواع مختلف ان از نظر سختی (از نرم تا ترد و شکننده) قابل تهیه است.[/font][/size] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/450887main_179554-07.jpg[/IMG][/font][/size][/center] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/6423ffd292c6a17402165627513ae9261-585x500.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_6423ffd292c6a17402165627513ae9261-585x500.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/urlbbzdfgb.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_urlbbzdfgb.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/800px-STS-134_solid_rocket_booster_segment_stacking.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_800px-STS-134_solid_rocket_booster_segment_stacking.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/644723main_ATK_DM_Static_Tests_full~0.JPG][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_644723main_ATK_DM_Static_Tests_full~0.JPG[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/5sbdm2.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_5sbdm2.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/ares_5_segment.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_ares_5_segment.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/182637main_SRBinspect2.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_182637main_SRBinspect2.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/385588main_DSC_0053.JPG][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_385588main_DSC_0053.JPG[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/385599main_177961-12.JPG][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_385599main_177961-12.JPG[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/ATK-Test-2.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_ATK-Test-2.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/385600main_DSC_0033_2.JPG][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_385600main_DSC_0033_2.JPG[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/385598main_177961-03.JPG][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_385598main_177961-03.JPG[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/169_7e63f79a26d8fdb6c5a8e130b60f74a3.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_169_7e63f79a26d8fdb6c5a8e130b60f74a3.jpg[/IMG][/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b]ساختار سوخت جامد امروزی[/b] سوخت جامد مرکب از دو بخش اصلی "بایندر" (چسب) و "جامد" تشکیل شده است که در ادامه به مواد تشکیل دهنده هر بخش اشاره می‌شود:[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b]الف-بایندر[/b] بایندر ترکیبی است از پیش‌پلیمرهای مایع که وظیفه اصلی‌اش برقراری اتصال بین ذرات جامد و ایجاد یک شبکه پیوسته در سوخت می‌باشد. علاوه بر آن خود پلیمر می‌تواند یک ماده سوختنی بوده و همچنین با اضافه شدن عناصری دیگر نظیر نرم‌کننده‌ها، عامل‌های شبکه‌ای شدن و... قابلیت‌های شیمیایی نیز می‌تواند داشته باشد. امروزه بایندرها از عناصر زیر تشکیل شده اند: -پیش‌پلیمرها: پیش‌پلیمرها که به عنوان عنصر اصلی بایندر در سوخت‌های مرکب بوده و بین 70 تا 80 درصد از آن را تشکیل می‌دهند. - عامل‌های شبکه‌ای: وظیفه این نوع عامل، برقراری اتصال بین زنجیره‌های پیش‌پلیمرهاست از این جهت نقش عامل‌های شبکه‌ای در خواص مکانیکی سوخت بسیار پررنگ است. - نرم کننده‌ها: نرم‌کننده با داشتن نقش یک مکمل ضروری در بایندر ضمن کاهش چسبندگی برای آسان شدن فرایند ساخت، روی خواص مکانیکی بایندر نیز تاثیر می‌گذارد. معمولا نرم‌کننده ها از جنس روغن بوده و قابلیت واکنش دادن با پلیمر را ندارند. -افزودنی‌ها: مواد افزودنی مانند شتاب‌دهنده‌ها، تعدیل‌کننده‌ها، کانالیست‌ها که هم به صورت مایع و هم جامد می‌توانند باشند لین مواد معمولا به مقدار بسیار کمی به بایندر اضافه شده و خواص سوختی آن را نظیر نرخ سوزش افزایش می‌دهند. البته این افزودنی‌ها اغلب، ضربه (ایمپالس) ویژه را بین 1 تا 2 درصد کاهش می‌دهند ولی روی باقی خواس سوزش سوخت تاثیر مثبت دارند. -دیگر افزودنی‌ها: بر اساس نیازی که از سوخت وجود دارد می‌توان انواع دیگری از افزودنی‌ها را نیز برای تغییر خواص آن اضافه کرد. از جمله این افزودنی‌ها می‌توان به آنتی‌اکسیدان‌ها و عامل‌های پایدار کننده احتراق اشاره کرد. در طول ده‌ها سال گذشته تعدادی از بایندرهای پر کاربرد از قرار زیر بوده‌اند: پلی سولفاید: پلی‌سولفاید اولین الاستومر چسباننده بود که در آن زمان برای کاربرد در موتور راکت‌ها با استفاده از دی‌کلرودی‌اتیل، (یک پلیمر با وزن مولکولی کم) ساخته شد و از پلی سولفاید سدیم به عنوان چسباننده مایع استفاده می‌شد، وقتی این ترکیب با عامل شیمیایی مناسب (مثلا اکسید روی) ترکیب می‌شد، پیوندی بین پلیمر‌های مجاور هم ایجاد می‌شد تا تشکیل شبکه‌ای از لاستیک مصنوعی دهد. سوختی که حاصل می‌شد می‌توانست به راحتی در دمای 40- درجه فارنهایت عمل کند و این یک پیشرفت بزرگ بود. ویژگی نامطلوب پلی‌سولفایدها درصد بالای اتم‌های سولفور در آن‌ها بود. فراورده‌های احتراق حاصل جرم مولکولی بالایی داشتند و در نتیجه میزان نیروی جلوبرنده مخصوص تولیدی پایین می‌آمد. در ضمن از آنجایی که میزان اکسید کننده بالایی مورد نیاز بود، سوخت اکثر خواص مطلوب لاستیکی خود را از دست می‌داد. پلی اورتان: این ماده دومین الاستومر چسباننده بود. در مقایسه با پلی‌سولفاید‌ها جرم مولکولی متوسط پلی‌اورتان‌ها موجب تولید گاز خروجی کمتری می‌شد و این به خاطر نبود سولفور در ترکیب شیمیایی این سوخت بود. با این حال برای به‌دست‌آوردن میزان یکسان نیرو این مواد به اکسیژن کمتری نیاز داشتند. این ماده در مقایسه با پلی‌سولفاید‌ها (که تنها توسط یک شرکت تولید می‌شدند) هم قیمت پایین‌تری داشت و هم دسترسی و کار با آن اسانتر بود. پلی بوتادین اکلریک اسید: همزمان با گسترش پلی‌اورتان‌ها نوعی از پولی‌بوتادین‌ها که تعداد بالای زنجیرهای پلیمری داشتند مورد توجه سازندگان راکت‌ها قرار گرفت. از نظر فیزیکی این مواد به خاطر قابلیت آن‌ها در عمل کردن در گستره وسیع دمایی انتخاب مناسبی بودند. در واقع توانایی تحمل نرخ تغییر شکل‌های شدید در سوخت (مثلا هنگام جرقه‌زنی در یک راکت با قطر بالا) وابسته به کیفیت خواص ماده سوختنی در دماهای پایین (مثل نقطه شکست یا میزان تغییر طول) است. آغاز گسترش استفاده از این ماده در اوایل دهه شصت میلادی بود. مزیت پلی‌بوتادین اکرلیک اسید نسبت به پلی‌اورتان پیچیدگی کمتر بود. پلی بیوتادین‌های بدون کربوکسی (سی‌تی‌پی‌بی): در آغاز دهه شصت میلادی با گسترده شدن کاربری راکت‌ها و موشک‌ها و استفاده‌های مختلف از آن‌ها در شرایط کاری بسیار متفاوت، یافتن سوخت‌هایی با ساختار مولکولی سفارشی که نیاز مربوطه را جوابگو باشد برای طراحان راکت بسیار هم‌تر از قبل شد. یکی از بهترین انواع پلیمرهایی که برای پاسخگویی به درخواست مشتری تهیه شد و به مرحله کاربری رسید پلی‌بوتادین‌های بدون کربوکسی بود. در واقع این موفقیت بزرگی بود که دانشمندان توانستند گروه کربوکسیل را در انتهای زنجیره پلیمری قرار دهند. برخلاف پلی‌بوتادین اکرلیک اسید که در آن ترتیب خاصی در مورد محل قرارگیری گروه کربوکسیل وجود نداشت.[/font][/size] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/Delta_II-NROL-21-Vandenberg-20061214.jpg[/IMG][/font][/size][/center] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/2011-7572.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_2011-7572.jpg[/IMG][/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]در هر حال وجود تقاضاهای متعدد برای سوختی با قابلیت اعتماد بالاتر و عملکرد بهتر، نشان می‌داد که باید منتظر سوخت‌های جامد بهتری بود. به عنوان نمونه برای ارتقای سی‌تی‌پی‌بی (carboxy-terminated polybutadiene)، داشتن دانش بیشتر در مورد جرم مولکولی و توزیع آن ضروری به نظر می‌رسید. در تحقیقات بعدی اثرات ساختار مولکولی (در مورد ترکیبات ایزومر) و نیز اثرات ناخالصی‌ها (هر چند ناچیز) بر روی عملکرد مکانیکی سوخت مورد بررسی قرار گرفت. از دیگر ترکیبات مورد استفاده در این حوزه می‌توان به پی‌بی‌ای‌ان ( Acide Acrylonitril Terpolymer Polybutadiene Acrylic) که در دهه‌های 60 و 70 به‌صورت گسترده در راکت‌های تقویتی جانبی پرتابگرهای فضایی عظیم (نظیر شاتل و تایتان 3) مورد استفاده قرار می‌گرفت و همچنین به اچ‌تی‌پی‌بی (Hydroxyl-Terminated Polybutadiene) اشاره نمود.اچ‌تی‌پی‌بی یکی از جدید‌ترین دستاوردهای این حوزه محسوب شده ئ در راکت‌های عظیمی نظیر دلتا-2، دلتا-3، آریان، تایتان-4بی و دلتا-4 مورد استفاده قرار گرفته است.[/font][/size] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/Titan4B_on_Launch_Complex_40~0.jpg[/IMG][/font][/size][/center] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/Titan_IVB_launching_Lacrosse_satellite.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_Titan_IVB_launching_Lacrosse_satellite.jpg[/IMG][/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b]ب-جامد[/b] بخش موسوم به "جامد" سوخت مرکب از ذو قسمت عمده تشکیل شده است: اول اکسیدکننده‌هایی مانند نمک ‌های پرکلرات و نیترات که بین 60 تا 80 درصد سوخت را تشکیل می‌دهند و دوم سوخت‌هایی مانند پودر آلومینیوم که حداکثر 25 درصد سوخت مرکب خواهند بود. هر دوی این‌ها به صورت پودر جامدی بوده که شکل و اندازه ذرات‌شان تعیین حداکثر مقدار مجاز به کار رفته در بایندر تاثیر مستقیم دارد. امروزه اغلب از پرکلرات آمونیوم به عنوان اکسیدکننده استفاده می‌شود. از ویژگی‌های آن تولید حرارت بالا و تولید خوب گاز (نه‌دود) می‌باشند. البته پرکلرات پتاسیم نیز همچنان برای دستیابی به نرخ سوزش بالا استفاده می‌شود. تولید حرارت بالا به همراه مقدار کمی گاز از خصوصیات آن است. نیترات آمونیوم نرخ سوختن پایینی دارد و تولید حرارت کم و گاز زیاد از خواص آن است. این اکسید کننده برای انجام عمل احتراق به مقادیر بیشتری بایندر (سوخت) نیاز دارد. مقادیر بیشتر سوخت بی‌گمان دود بیشتری تولید می‌کند. این ماده بعد از احتراق گازهای سمی و ذرات جامد تولید نمی‌کند. به همین دلیل می‌تواند در آینده به عنوان یک ماده پیشران "دوستدار محیط زیست" به کار رود. پرکلرات‌لیتیوم اکیسد کننده دیگری است که در سال‌های اخیر از آن استفاده شده و می‌تواند در بعضی پیشران‌های بسیار دما-بالا استفاده شود در عین حالی که بسیار نسبت به رطوبت هوا حساس است. پرکاربرد‌ترین عنصر فلزی استفاده شده در دنیا برای تولید سوخت جامد مرکب، آلومینیوم است. البته عناصر فلزی دیگری نیز آزمایش شده‌اند ولی همواره پودر آلومینیوم از تمامی جهات و از جمله قیمت، برتری قابل ملاحظه‌ای نسبت به دیگر مواد دارد.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]گردآوری و تالیف: سید علیرضا شوبیری - حسام سلیمی ماهنامه صنایع هوافضا - شماره 72 - بهمن 90 -صفحات 58 الی 64[/font][/size] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/buildingvega.jpg[/IMG][/font][/size][/center] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/solid_fuel1.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_solid_fuel1.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/url75298.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_url75298.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/1-buildingvega~0.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_1-buildingvega~0.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/gal_main-pic26.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_gal_main-pic26.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/taurus7.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_taurus7.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/ariane-5-flight-193.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_ariane-5-flight-193.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/zf9astand.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_zf9astand.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/url65484.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_url65484.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/2003_zefiro_bourget.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_2003_zefiro_bourget.jpg[/IMG][/url][/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b][color=#800000]تعداد سیارات فراخورشیدی از مرز یکهزار گذشت[/color][/b] [color=#0000CD]بر اساس جدیدترین داده‌های نجومی، تعداد سیارات فراخورشیدی کشف شده در مدار ستارگان دور دست از مرز یک هزار سیاره عبور کرد.[/color] به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، نخستین سیاره فراخورشیدی دو دهه پیش کشف شد، اما تأیید رسمی سیارات بیگانه در حال چرخش بدور یک ستاره عادی مانند خورشید تا سال 1995 میلادی بطول انجامید. در پنج پایگاه داده مسئول جمع‌آوری اطلاعات سیارات فراخورشیدی، میانگین تعداد سیارت کشف شده تا 26 سپتامبر (چهارم مهر) بیش از 900 سیاره اعلام شده بود، اما روز سه شنبه 22 اکتبر (30 مهر) تعداد سیارات بیگانه کشف شده در پایگاه داده های اروپا از مرز یک هزار عبور کرد.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]در وب سایت دایره‌المعارف سیارات فراخورشیدی (Extrasolar Planets Encyclopedia) با همکاری مرکز SuperWASP، تعداد سیارات بیگانه کشف شده از 999 به رقم 1010 رسید. تمامی 11 سیاره فراخورشیدی تازه کشف شده در دوره‌های بین هشت تا کمتر از دو روز بدور ستاره میزبان در حال چرخش هستند که آنها را به ابر مشتری های بسیار داغ تبدیل می‌کند.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]شمارش سیارات فراخورشیدی یک فرآیند دقیق نیست و تعداد این سیارات در پایگاه داده‌های مختلف، متغیر است؛ بطور مثال در نتایج قبلی تعداد سیارات فراخورشیدی در دایره المعارف سیارات فراخورشیدی 986، کاتالوگ سیارات بیگانه دانشگاه پورتو ریکو 986، آرشیو سیارات بیگانه ناسا 905، پایگاه داده سیارات بیگانه اوربیت 732 سیاره و کاتالوگ سیارات بیگانه اوپن 948 سیاره اعلام شده بود. در مطالعات تکمیلی، بسیاری از سیارات تازه کشف شده در کلاس کوتوله های قهوه یی یا ستارگان گم شده جای می‌گیرند و طبیعتا از فهرست سیارات فراخورشیدی حذف می‌شوند که این مسأله علت تفاوت آمار در پایگاه داده‌های مختلف است.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FF8C00]۳ آبان ۱۳۹۲[/color][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]منبع: [url="http://isna.ir/fa/news/92080300983/%D8%AA%D8%B9%D8%AF%D8%A7%D8%AF-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D8%AA-%D9%81%D8%B1%D8%A7%D8%AE%D9%88%D8%B1%D8%B4%DB%8C%D8%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D9%85%D8%B1%D8%B2-%DB%8C%DA%A9%D9%87%D8%B2%D8%A7%D8%B1-%DA%AF%D8%B0%D8%B4%D8%AA"]ایسنا[/url][/font][/size] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/exoplanet_types_1000.jpg[/IMG][/font][/size][/center] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]دسته بندی 1000 سیاره فراخورشیدی[/font][/size][/center] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/HEC_All_Confirmed.jpg[/IMG][/font][/size][/center] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]سیارات فراخورشیدی دارای احتمال وجود حیات[/font][/size][/center] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/Captura_de_pantalla_2013-10-.jpg[/IMG][/font][/size][/center] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]تقسیم‌بندی سیارات فراخورشیدی کشف‌شده بر مبنای روش‌های کشف - محور افقی، نیم‌قطر بزرگ مدار سیاره و محور عمودی، نسبت جرم به جرم مشتری. [/font][/size][/center]

[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/encapsulation_400266.jpg[/img][/font][/size][/center] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]فضاپیما در محل خود در بالای راکت PSLV-XL نصب و [/font][/size][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]در داخل فیرینگ بسته‌بندی [/font][/size][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]شده است. برنامه پرتاب در حال حاضر برای 09:06 به وقت گرینویچ 5 نوامبر 2013 میلادی (12:36 به وقت تهران 14 آبان 1392 هجری‌شمسی) تنظیم شده است.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://www.spaceflightnow.com/pslv/c25/131024update/#"]http://www.spaceflig.../131024update/#[/url][/font][/size]

http://www.nasa.gov/content/j-2x-engine-no-10002-tests-at-stennis-space-center/

به گفته جاکسا، توپ فضایی فضاپیمای هایابوسا-2 با موفقیت مورد آزمایش قرار گرفته است. http://www.space.com/23320-japan-test-fires-space-cannon-hayabusa2.html# http://phys.org/news/2013-10-asteroid-blast-space-cannon-track-japan.html#

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#800000][b]جهان روی نسل چهارم موبایل پیش می‌رود[/b][/color][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#0000CD]م.ر.بهنام رئوف - دنیای اقتصاد : به گفته برخی مدیران اپراتورها، در پروانه اعطا شده به اپراتورها هیچ محدودیتی پیرامون ارائه نسل چهارم تلفن همراه وجود ندارد.[/color] شبکه‌های ارتباطی روز به روز نسل‌های جدیدی از تکنولوژی و فناوری را برای کاربران این وسایل به ارمغان می‌آورد. نسل‌هایی که از منظر سرعت، امکانات و هزینه تمام شده برای کاربران تلفن همراه مزایای بسیاری به همراه دارد. با این وجود و درحالی که اکنون در بسیاری از کشورهای جهان و حتی کشورهای غیرپیشرفته اپراتورهای تلفن همراه به سمت استفاده از نسل چهارم تلفن همراه رفته‌اند، اما کاربران ایرانی به دلیل تمدید مدت زمان انحصار اپراتور سوم تنها می‌توانند از نسل 75/2 تلفن همراه استفاده کنند. اپراتور سوم که دو سال از زمان آغاز فعالیت آن می‌گذرد به گفته منابع آماری تنها توانسته است نزدیک به 5 درصد از کاربران تلفن همراه را به خود اختصاص دهد. این درحالی است که دو اپراتور فعال دیگر در کشور از سال گذشته بارها و بارها خواستار اجازه ارائه نسل سوم تلفن همراه از سوی مراجع قانونی بوده‌اند. [b]نسل چهارم تلفن همراه‌چیست؟[/b] ویکی پدیا درباره نسل چهارم تلفن همراه اینگونه آورده است: نسل چهارم (4G) واژه‌ای است که برای توصیف شبکه‌های بی‌سیم تکامل یافته یا ماورای نسل سوم استفاده می‌شود و شاید بتوان گفت نام تجاری آن در 3GPP به صورت LTE است. نسل چهارم، یک راه‌حل جامع بر مبنای IP برای انتقال صدا، تصویر و داده استفاده می‌کند و بر پایه اصل «هرجا و هر زمان» داده‌ها را با سرعتی بسیار بالاتر از نسل‌های قبل در اختیار کاربر قرار می‌دهد. از لحاظ تکنیکی در نگاه ساده سرعت بارگذاری و بارگیری در LTE نسبت به نسل‌های قبل بسیار بالاتر است. البته جدای از نرخ داده بالا، تاخیر کمتر در ارسال بسته‌ها که منجر به کیفیت فوق‌العاده VoIP، ویدئو کنفرانس و سرویس‌های همزمان می‌شود و همچنین از دید یک اپراتور پهنای باند با کانال‌های متغیر که در محدوده 25/1-20 MHz است. مهم‌ترین ویژگی برجسته LTE این است که تمامی زیرساخت آن بر اساس IP است، به عبارت بهتر بخش هسته شبکه کاملا همگام با پروتکل‌های TCP/IP است و از سیگنالینگ معمولی که در شبکه‌های قدیمی‌تر به خصوص GSM استفاده می‌شد خبری نیست. نرخ انتقال داده در این فناوری ۳۲۶ مگابیت در ثانیه برای بارگیری و ۸۶ مگابیت در ثانیه برای بارگذاری در طیف فرکانسی ۲۰ مگاهرتز است که در این شرایط حدود ۴۰۰ کاربر به صورت همزمان در یک سلول می‌توانند فعال و در عین حال متحرک باشند. در شبکه نسل سوم پیشرفته یا HSPA تاخیر در حدود ۴۰ تا ۵۰ میلی‌ثانیه است که در LTE به حدود ۱۰ میلی‌ثانیه کاهش می‌یابد. این نسل جانشینی برای نسل سوم (3G) و نسل دوم (2G) این استاندارد‌ها است. در نسل چهارم، برای ارتباطات موبایلیته (ارتباط در حال حرکت) مانند استفاده در قطار یا خودرو حداکثر سرعت ۱۰۰ مگابیت در ثانیه (100Mbit/s) و برای ارتباطات نسبتا ثابت و بدون جابه‌جایی مانند کاربران پیاده‌رو یا ساکن، یک گیگابیت در ثانیه (1GBit/s) است. آخرین بررسی صورت گرفته از وضعیت فناوری پیشرفته LTE – نسل چهارم ارتباطات سیار – از وجود 126 میلیون مشترک در نیمه اول سال 2013 میلادی در کل دنیا حکایت دارد و این درحالی است که ایران با وجود 70 میلیون کاربر موبایل، فاقد سرویس LTE در جهان است. بهره‌گیری از واسط‌های رادیویی متفاوت و ارتقای هسته مرکزی شبکه‌های مبتنی بر IP باعث شده تا LTE در مقایسه با فناوری‌های موسوم به نسل دوم و سوم از سرعت و ظرفیت بالاتری برخوردار باشد و به همین علت است که در بازار تجاری LTE، نام این استاندارد با نسل چهارم – 4G – گره خورده است. در مشخصات اولیه منتشر شده از LTE نرخ 300 مگابیت برثانیه برای دانلود اطلاعات و نرخ 75 مگابیت بر ثانیه برای بارگذاری اطلاعات متصور شده است که البته مطابق با تعریف نسل چهارم که به آن IMT Advanced نیز اطلاق می‌شود، امکان دسترسی به اینترنت پرسرعت و تبادل محتوای ویدئویی و چندرسانه‌ای با نرخ حداقل 100 مگابیت و حداکثر یک گیگابیت برثانیه فراهم می‌شود؛ به همین علت استاندارد LTE به عنوان نسل 9/3 نیز معرفی می‌شود و نسخه‌های بالاتر 3GPP به طور کامل مشخصات فنی مورد انتظار در نسل چهارم ارتباطات سیار را برآورده می‌سازد. [b]126 میلیون نفر در دنیا مشترک نسل چهارم موبایل[/b] به گزارش خبرگزاری مهر، آمارهای ارائه شده از آخرین وضعیت LTE در جهان، از رشد 350 درصدی سالانه این سرویس حکایت دارد. براساس ارزیابی‌های صورت گرفته از سوی GSA، تا پایان نیمه اول امسال شمار مشترکان سرویس LTE در جهان به 1/126میلیون نفر رسید و در همین حال 213 شبکه LTE در 81 کشور تجاری شد؛ همچنین 456 اپراتور در 134 کشور برای این فناوری سرمایه‌گذاری کردند و 52 اپراتور تکنولوژی LTE را در 9 کشور به صورت آزمایشی ارائه کرده‌اند. در همین حال تعداد تجهیزات انتهایی سمت کاربر در اکوسیستم LTE رشد 100 درصدی را نشان می‌دهد که براین اساس 97 شرکت تاکنون برای تولید 821 نوع تجهیزات انتهایی سمت کاربر با قابلیت اتصال به LTE، در حال تلاش هستند؛ از جمله این تجهیزات می‌توان به گوشی‌های هوشمند و تبلت‌ها، نوت‌بوک‌ها، دانگل ها، ماژول‌ها، روترها و هات اسپات‌های شخصی و کارت کامپیوتری اشاره کرد. براساس آمارهای موجود تعداد شبکه‌های LTE تجاری شده در سال 2013 بالغ بر 260 شبکه اپراتوری برآورد می‌شود که این آمار در سال 2009 برای 2 شبکه، درسال 2010 برای 16 شبکه، درسال 2011 برای 46 شبکه و درسال 2012 برای 146 شبکه اپراتوری موبایل در دنیا به اجرا درآمده است. [b]2 میلیارد مشترک تا 5 سال دیگر[/b] نگاهی به میزان پوشش دهی جمعیت جهان به تفکیک فناوری‌های مختلف نیز از افزایش 6 برابری پوشش جمعیتی فناوری LTE حکایت دارد، به نحوی که پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد با وجودی که در سال 2012 بالغ بر 85 درصد جمعیت جهان از فناوری GSM/EDGE استفاده می‌کنند؛ این آمار تا سال 2018 به 90 درصد می‌رسد. همچنین تا پایان سال 2012 نزدیک به 55 درصد مشترکان موبایل، کاربر فناوری نسل سوم WCDMA/HSPA هستند که این رقم تا سال 2018 به 85 درصد می‌رسد و در نهایت اینکه تا پایان سال 2012 نزدیک به 10 درصد جمعیت جهان، مشترک فناوری LTE بوده‌اند که این آمار تا سال 2018 به 60 درصد می‌رسد؛ براین اساس پیش‌بینی می‌شود که تا سال 2018 شمار مشترکان این فناوری به 2 میلیارد نفر برسد. ارزیابی صورت گرفته از تعداد اشتراک‌های موبایل به تفکیک فناوری‌های موبایل از استقبال گسترده از فناوری پیشرفته LTE حکایت دارد؛ به نحوی که استقبال از این فناوری باعث کاهش روند رشد اشتراک‌های GSM/EDGE از سال 2012 تاکنون شده است. [b]نسل چهارم در ایران[/b] همان طور که گفته شده در ایران تنها بخش بسیار‌اندکی از کاربران تازه توانسته‌اند از خدمات نسل سوم استفاده کنند. آن هم نه در پوششی سراسری در کل کشور. با این حال، اما پروژه مطالعه و بررسی نسل چهارم ارتباطات سیار، تحلیل بازار و نحوه ارائه خدمات آن در کشور با تصویب شورای پژوهشی پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات کلید خورد. این پروژه با توجه به اعلام نیاز سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی در شورای پژوهشی پژوهشگاه فناوری اطلاعات و ارتباطات مطرح و با حضور معاونت بررسی‌های فنی و صدور پروانه سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی تصویب شد. هدف از انجام این پروژه تهیه ضوابط مورد نیاز برای ارائه خدمات نسل چهارم ارتباطات سیار در کشور و تدوین پیش نویس پروانه مورد نیاز جهت ارائه این خدمات است. تهیه این پروانه مستلزم انجام مطالعات اقتصادی، فنی و حقوقی است که این امر توسط پژوهشگران و متخصصان پژوهشکده فناوری ارتباطات پژوهشگاه فناوری اطلاعات و ارتباطات و با همکاری کارشناسان خبره رگولاتوری اجرا خواهد شد. تهیه دستورالعمل‌های نظارتی بر عملکرد ارائه کنندگان خدمات سیار نسل جدید، از جمله خروجی‌های اصلی این پروژه خواهد بود. این اقدام درحالی صورت می‌گیرد که به گفته مدیران اپراتورها در پروانه اعطا شده به اپراتورها هیچ محدودیتی پیرامون ارائه نسل تلفن همراه وجود ندارد. به عنوان مثال به گفته دزفولی مدیرعامل ایرانسل در پروانه بهره‌برداری این اپراتور آمده است که این شبکه ارتباطی باید حداقل نسل 75/2 باشد و هیچ اشاره‌ای به محدودیت در ارائه خدمات نسل‌های بالاتر نیامده است. بیزینس مانیتور نیز چندی پیش و با ارائه گزارشی از بازار تجهیزات دیجیتالی ایران به عدم پیشرفت نسل‌های جدید تلفن همراه در کشور اشاره کرده بود. در گزارش این موسسه تحقیقاتی آمده بود که دو اپراتور اصلی تلفن همراه ایران تا سال 2014 همچنان سیستم‌های اینترنت جی پی آر اس و ای دی جی ای را که چندان پر سرعت نیستند به مشترکان خود ارائه خواهند داد. بنابراین، ما انتظار داریم که بازار گوشی‌های هوشمند در ایران تنها در فاصله سال‌های 2014 تا 2015 شاهد رشد قابل توجهی باشد.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FF8C00]30 مهرماه 1392[/color][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]http://www.ictna.ir/id/058232/#[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/iss037e006296.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_iss037e006296.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/iss037e003839.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_iss037e003839.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/iss037e0038972.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_iss037e0038972.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/iss037e0037172.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_iss037e0037172.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/iss037e0039352.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_iss037e0039352.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/iss037e003937.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_iss037e003937.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/iss037e0035342.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_iss037e0035342.jpg[/IMG][/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][hr][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][quote][color=#800000][b]فضاپیمای «سیگنوس» از ایستگاه فضایی جدا شد[/b][/color][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#0000CD]نخستین فضاپیمای باری خصوصی «سیگنوس» پس از اقامت سه هفته یی در فضا از ایستگاه فضایی بین المللی (ISS)‌ جدا شد[/color][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، فضاپیمای بدون سرنشین سیگنوس (Cygnus) به عنوان دومین فضاپیمای باری خصوصی پس از کپسول دراگون، روز 18 سپتامبر (27 شهریور) در یک پرواز آزمایشی به فضا پرتاب شد، اما به دلیل بروز خطای ناوبری و با یک هفته تأخیر در 29 سپتامبر (هفتم مهر) به ایستگاه فضایی ملحق شد.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]نخستین کپسول باری سیگنوس پس از اتمام مأموریت آزمایشی روز سه شنبه 22 اکتبر (30 مهر) با کمک بازوهای رباتیک از ایستگاه فضایی جدا شد و پیش بینی می شود که تا پایان روز چهارشنبه با ورود به جو زمین، نابود شود.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif].[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif].[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif].[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]پیش از این شرکت خصوصی اسپیس ایکس در قالب قراردادی به ارزش 1.6 میلیارد دلار با ناسا و طی 12 مأموریت، وظیفه انتقال تجهیزات مورد نیاز برای خدمه ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS)‌ را به وسیله کپسول باری دراگون برعهده گرفته است.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]شرکت خصوصی اوربیتال ساینس نیز با انجام موفق این مأموریت آزمایشی می‌تواند قرارداد 1.9 میلیارد دلاری با ناسا برای انتقال تجهیزات به ISS‌ را به وسیله کپسول باری سیگنوس ادامه دهد. مأموریت بعدی این کپسول برای ماه ژانویه 2014 برنامه ریزی شده است.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FF8C00]۱ آبان ۱۳۹۲[/color][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]منبع: [url="http://isna.ir/fa/news/92080100148/%D9%81%D8%B6%D8%A7%D9%BE%DB%8C%D9%85%D8%A7%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%DA%AF%D9%86%D9%88%D8%B3-%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%DB%8C%D8%B3%D8%AA%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D9%81%D8%B6%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%AC%D8%AF%D8%A7-%D8%B4%D8%AF"]ایسنا[/url][/quote][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]ماژول خدمات فضاپیما (SM) توسط خود اوربیتال و بر مبنای باس [url="http://en.wikipedia.org/wiki/STAR_bus"]STAR[/url] تامین شده و کپسول تحت فشار محموله (PCM) که توسط شرکت تالس آلینا اسپیس در تورین ایتالیا ساخته شده است...[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]http://en.wikipedia.org/wiki/Cygnus_%28spacecraft%29#Design[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]تکراری است. قفل شد.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]http://www.military.ir/forums/topic/88-mgm-29-sergeant/[/font][/size]

[align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/f14_06_1002.jpg[/img][/align] آنونس مستند نبرد تامکتها/ جنگنده شماره 14/ نسخه اولیه/ به کارگردانی محمد شکیبانیا _ تهیه کنندگی سالار بی باک (بر مبناي آنچه كه در يك سايت آپلود ويدئو نوشته شده بود) گروه حماسه و دفاع شبكه اول سيما (بر مبناي آنچه كه داخل ويدئو نوشته شده است) [url=http://www.aparat.com/v/297cd8900d7c36de492d67cc2886e76f54315]مشاهده[/url] دانلود (حجم: 2.75 مگابايت) http://www.aparat.com/public/public/user_data/flv_video/19/297cd8900d7c36de492d67cc2886e76f54315.flv اگر دوستان اطلاعات بيشتري راجع به اين مستند دارند، لطفا بيان كنند.

جزییات فنی کشتی جنگی 3.5 میلیارد دلاری مجهز به لینوکس کشتی جنگی USS Zumwalt از نگاه کامپیوتری ها، با بقیه کشتی ها فرق دارد. کشتی 3.5 میلیارد دلاری مجهز به جدیدترین فناوری های رادار گریز، ضد غرق، حجم آتش بالا... دارای مغزی است مبتنی بر سیستم عامل لینوکس که توسط دیتاسنتر مجازی هدایت می شود. این مغز متفکر دارای 6 میلیون خط برنامه نویسی اوپن سورس است که برنامه نویسان قدر امریکایی سالها روی آن کار کرده و پروژه ای سری تعریف شده است. مهندسان فعلا در حال وصل کردن ماژول های مختلف از قبل ساخته و پرداخته شده به این کشتی در راد آیلند در مرکز Raytheon's Seapower Capability Center هستند و شبانه روزی کار کرده تا در اواخر امسال کشتی افتتاح شود. هم زمان در این مرکز کشتی دومی بنام USS Michael Monsoor (نوع پیشرفته تر Zumwalt ‌)، در حال ساخت است. تیم فنی DDG-1000 که روی کشتی Zumwalt ‌ کار می کند، جزییاتی در مورد پروژه خود منتشر کرده اند. برای کشتی مرکز عملیاتی تعریف شده که ناخدا و خدمه از طریق این مرکز حسگرهای کشتی، پرتاب کننده ها، تسلیحات و سایر سیستم را راهبری و مدیریت می کنند. هر قطعه بکار گرفته شده در کشتی Zumwalt از فناوری تاچ اسکرین و لمسی بهره برده و پشت آن برنامه نویسی جداگانه برای انجام دستورات و فرمان ها صورت گرفته است. وجود اسکرین ها و نمایشگرهایی که هم زمان موقعیت دریا و هوا و زمین را آنلاین نشان می دهد از دیگر ویژگی های این کشتی فوق پیشرفته است. ناخدای چنین کشتی باید فردی مانند کاپیتان جیمر کیرک (شخصیت داستانی) باشد اما برای مدیریت بر توانایی های فنی و کامپیوتری کشتی باید فردی مانند وینتون سرف (پدر اینترنت) بر آن مدیریت کند. دیتاسنتر کشتی به صورت ماژولار تعریف شده و بعد از سوار کردن قطعات و تست روی دیتاسنتر، به کشتی منتقل شده و نصب می شود. در کشتی جنگی USS Iowa هنگام درگیری واقعی و شلیک موشک باید سیستم های کامپیوتری غیر تاکتیکی خاموش می شدند تا خلیل در پرتاب صورت نگیرد. مینی دیتاسنتر کشتی، توسط کمپانی Raytheon طراحی و ساخته شده است.سرورهای IBM Blade Server مبتنی بر ردهت لینوکس تعریف شده و در اتاق سرور محکم و قوی قرار داده شده است. نام اتاق سرورهای مذکور Electronic Modular Enclosures بوده و شامل 16 کانتینر ساخته شده، هستند. 35 فوت طول،8 فوت ارتفاع و 12 فوت عرض داشته و 235 رک rack را در مجموع شامل می شود. اتاق سرورها در مقر کمپانی در منطقه Bath‌ در مین، کاملا تست شده و بعد روی کشتی سوار و نصب شده اند. هر کدام از اتاق های EME، فناوری ضد شوک و ارتعاش، دستگاههای محافظت از برق ورودی، سیستم های خنک کننده و دستگاه الکترومغناطیس ضد تداخل با رادارهای کشتی و ساتع کننده فرکانس های رادیویی دارند. اتاق ها از طریق فیبر و کابل های مسی به هم متصل شده و شبکه ای از سیستم ها را منحصربفرد ایجاد کرده که کار انجام ارتباطات داخلی و خارج از کشتی، کنترل تسلیحات، مهندسی، مدیریت بر حسگرها تحت پروتکل های اینترنت شامل TCP‌ و UDP را انجام می دهند. ارتباطات داخل کشتی بر اساس VOIP تعریف شده و چند سیستم تلفنی سنتی نیز در مواقع ضروری برای ارتباطات خاص در نظر گرفته شده است. ارتباطات بی سیم و شبکه ای جدا نیز روی کشتی تعریف شده اما جزییات بیشتر منتشر نشده است که از چه نوع پروتکل هایی استفاده شده است اما با هدف تعمیرات در قسمتهای مختلف و استفاده از آن توسط تکنسین ها در انجام ماموریت پیرامون کشتی انجام می شود. برخی از قسمتهای سیستم نه بر اساس شبکه ای از آی پی ها بلکه بر اساس آنچه DAPs‌ یا Distributed Adaptation Processors می گویند، سوار شده است.{لینک} (فرایند پردازش از روی چند سیستم برای اجرای یک اپلیکیشن) اتاق ارتباطات رادیویی در کشتی وجود ندارد و به جای آن مرکزعملیات با بیس کامپیوتری تعریف شده است که همه چیز را کنترل می کند. پرتاب موشک ها کاملا خودکار بوده و نیرویی فیزیکی حتی برای کمک رسانی هنگام پرتاب وجود ندارد. سیستم نمایش مشترک یا CDS که مهندسان به آن کدس می گویند شامل سه نمایشگر بوده و از مادربوردهای اینتل تغذیه می شود و روی هر کدام از کدس ها ماشین های مجازی لینوکسی موسوم به LynuxWorx's LynxSecure وجود دارد.از طریق ماشین مجازی LynuxWorx's LynxSecure ورک استیشن ها به هم وصل شده و اپلیکیشن ها دیده و خوانده و اجرا می شود. بنابراین هر سیستمی پیکره بندی و اینترفیس خاص خود را دارد. زیر ساخت کلی سیستم ها در کشتی مدل میان افزاری و کبرا Common Object Request Broker Architectureاست. شاید کشتی Zumwalt هنوز به آب نینداخته شده باشد، اما نرم افزارها و بسته های نرم افزاری و سخت افزاری 6 بار تست شده اند، چند سناریوی جنگ در آسمان و دریا به صورت شبیه سازی شده انجام شده ئ با نصب نسخه بگ گرفته شده 7 نهایی خواهد شد. گفتنی است "کدس" جزیی از برنامه مدرن سازی سیستم نیروی دریایی در سایر بخش ها نیز در حال پیاده سازی فنی است. یک دهه وقت صرف ساخت Zumwalt شده و نسخه های بعدی باید مدرن تر، پیشرفته تر و شبکه ای تر شوند. 28 مهر 1392 http://www.khabaronline.ir/detail/318431/ict/internet

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b][color=#800000]آزمایش مدل‌های مختلف از نسل جدید لباس فضانوردان در مریخ[/color][/b] [color=#0000CD]همزمان با هفته جهانی فضا از چهارم تا دهم اکتبر، آزمایش نسل آینده لباس های فضانوردی برای مأموریت در مقاصد دوردست فضا از جمله سیاره سرخ مورد آزمایش قرار گرفت.[/color] به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این برنامه تحت عنوان پیاده روی فضایی جهانی (World Space Walk) بطور همزمان در ایالت یوتا، داکوتای شمالی (آمریکا)، اینسبروک (اتریش) برگزار شد و تیم دیگری در مارسی فرانسه بر نتایج داده های تله متری (راه دور) نظارت می کرد. لباس فضانوردی محققان اتریشی Aouda.X، لباس فضانوردی دانشگاه داکوتای شمالی NDX-2 و لباس فضانوردی ایستگاه تحقیقات بیابانی مریخ یوتا MDRS برای شرایط آب و هوایی خاص مریخ و با قابلیت دوام در مقابل اثرات فرسایش هوای این سیاره طراحی شده اند. هرکدام از سه لباس فضانوردی از طراحی منحصر به فردی برخودار بود، اما مراحل آزمایش بصورت مشابه و شامل سه مرحله مجزای نصب سه پایه، استفاده از دوربین و جمع آوری نمونه سنگ های خاص انجام شد. داده های مراحل مختلف آزمایش سال آینده منتشر شده و این نتایج برای طراحی نسل آینده لباس فضانوردی مسافران مریخ از جمله در پروژه Mars One و مأموریت سرنشین دار ناسا مورد استفاده قرار خواهد گرفت.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/170-9.JPG][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_170-9.JPG[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/166-11.JPG][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_166-11.JPG[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/171-14.JPG][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_171-14.JPG[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/167-9.JPG][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_167-9.JPG[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/168-12.JPG][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_168-12.JPG[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/165-13.JPG][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_165-13.JPG[/IMG][/url] [/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FF8C00] ۲۹ مهر ۱۳۹۲[/color][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]منبع: [url="http://isna.ir/fa/news/92072917685/%D8%A2%D8%B2%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4-%D9%85%D8%AF%D9%84-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D8%AE%D8%AA%D9%84%D9%81-%D8%A7%D8%B2-%D9%86%D8%B3%D9%84-%D8%AC%D8%AF%DB%8C%D8%AF-%D9%84%D8%A8%D8%A7%D8%B3-%D9%81%D8%B6%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%B1%D8%AF%D8%A7%D9%86"]ایسنا[/url][/font][/size]

مدارگرد جونو (Juno) ناسا که با هدف بررسی سیاره مشتری راهی فضا شده است، در مانور گردش اطراف زمین، تصویری از این سیاره تهیه و به زمین مخابره کرد. به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، مدارگرد جونو سال 2011 میلادی با هدف بررسی دقیق نحوه شکل گیری سیاره مشتری، هسته سنگی، بادهای پر سرعت و جو این سیاره به فضا پرتاب شد. جونو، روز چهارشنبه نهم اکتبر (17 مهر) در مانور گردش اطراف زمین و با وجود قرار گرفتن در حالت ایمن (safe mode) که در صورت بروز مشکل فعال می شود، موفق به تهیه نخستین تصویر از این سیاره از فراز آمریکای جنوبی و اقیانوس اطلس جنوبی شد. فضاپیمای گالیله (Galileo) نیز در مسیر حرکت بسمت مشتری در دهه 1990 میلادی دو بار از کنار زمین عبور کرد، اما فضاپیمای جونو در مقایسه با گالیله در فاصله نزدیک تری از سیاره مشتری قرار می گیرد تا درک بهتری از جو این سیاره داشته باشد. فضاپیمای 1.1 میلیارد دلاری جونو شامل 9 ابزار علمی برای کاوش در عمق سیاره مشتری، نگاه اجمالی به منشأ آن، نحوه شکل گیری سیاره از جمله هسته سنگی و بررسی بادهای عمیق با سرعت 617 کیلومتر در ساعت است. میدان گرانشی زمین به فضاپیما جونو کمک می کند که سرعت خود را از 125 هزار به 140 هزار کیلومتر در ساعت افزایش دهد. این مدارگرد سال 2016 میلادی پس از عبور از کمربند سیارکی به سیاره مشتری می رسد. با وجود تعطیلی دولت فدرال که بسیاری از برنامه های ناسا از جمله بروز رسانی وب سایت و توئیتر را متوقف کرده است، برنامه این مأموریت با جدی پیگیری می شود. ۲۰ مهر ۱۳۹۲ منبع: ایسنا   NASA / JPL / MSSS / "Gerald" NASA / JPL / MSSS / "Gerald"

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]حالا شما بفرما بنی‌اسرائیلی... [/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]هدف، این تلنگر هست که برخی عزیزان تصور نفرمایند که اگر قضایا را تنها از یک قاب پذیرفته‌شده و بدیهی انگاشته شده رسمی! بازتاب دادند، اوضاع تغییری می‌کنه و حقیقت این وسط گم می‌شه. خیر. اینگونه نخواهد بود...[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]دوستان می‌توانند بی توجه به پست قبلی بنده و پست‌های قبلترش به ادامه مسیر معین تاپیک بپردازند... ببخشید که مصدع اوقات شریف شدم. [/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]البته خودم هم شخصا اون نقدی که مطرح شده رو صد در صد قبول ندارم و باید جامع‌تر و از زوایای بازتر و بهتری به ماجرا می‌پرداخت...[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]راستی این روزها 50 اُمین سالگرد حضور اولین و تنها گربه در یک پرتاب فضایی هست... گربه‌ای که فرانسوی‌ها در سال 1963 راهی فضا کردند...[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/32-Trace-chat.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_32-Trace-chat.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/Trajectographie.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_Trajectographie.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/p697_56e2c2eb9d1d089ee42430cf1a5889c7P12297.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_p697_56e2c2eb9d1d089ee42430cf1a5889c7P12297.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/03.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_03.jpg[/IMG][/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]اطلاعات بیشتری در لینک زیر می‌توانید بیابید (البته به اسپانیولی هست! از گوگل‌ترنسلیت استفاده کنید!)[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][CODE]http://danielmarin.blogspot.com/2013/10/50-anos-del-primer-y-unico-gato-en-el.html[/CODE][/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]جالبه که اسم اون دیکتاتور که روی برخی جنایتکاران هم عصر خودش رو هم سفید کرده ابتدا نوشته می‌شه بعد نام ایران و بقیه در ادامه... [/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#0000CD]بر اساس اعلام سخنگوی سازمان تحقیقات فضایی هند (ISRO)، برنامه پرتاب مدارگرد اکتشافی مریخ هند که برای تاریخ 28 اکتبر (ششم آبان) برنامه ریزی شده بود به تعویق افتاد.[/color][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) از دو کشتی نالاندا (Nalanda) و یامونا (Yamuna) برای رهگیری پرتاب موشک در نظر گرفته شده اند تنها یامونا به فیجی رسیده و پیش بینی می شود که کشتی دوم نیز تا 21 اکتبر (29 مهر) به این منطقه برسد؛ بنابراین پرتاب مدارگرد مریخ در تاریخ 28 اکتبر انجام نخواهد شد و بازه زمانی تا 19 نوامبر (28 آبان) برای این مأموریت در نظر گرفته شده است.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]پیش بینی می شود که این تأخیر حداکثر یک هفته به طول بیانجامد و تاریخ جدید پرتاب تا دو روز آینده اعلام شود.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]این مدارگرد به وسیله موشک قدرتمند PSLV-XL به فضا پرتاب شده و پس از یک سفر 299 روزه، سپتامبر 2014 میلادی (شهریور 93) به سیاره سرخ خواهد رسید.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]مأموریت نخستین مدارگرد مریخ هند جستجو برای یافتن نشانه‌های احتمالی حیات و بررسی امکان زندگی بر سطح سیاره سرخ است.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FFA500]۲۸ مهر ۱۳۹۲[/color][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]منبع: [url="http://isna.ir/fa/news/92072817111/%D9%85%D8%A3%D9%85%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%AA-%D9%85%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DA%AF%D8%B1%D8%AF-%D9%85%D8%B1%DB%8C%D8%AE-%D9%87%D9%86%D8%AF-%D8%A8%D9%87-%D8%AA%D8%B9%D9%88%DB%8C%D9%82-%D8%A7%D9%81%D8%AA%D8%A7%D8%AF"]ایسنا[/url][/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b][color=#800000]رایانه‌ای که بعد از 50 سال احیا می‌شود[/color][/b] [color=#0000CD]آخرین بازمانده رایانه‌های سری ICT ۱۳۰۱، قدیمی‌ترین رایانه‌ای که به تولید انبوه رسیده‌است، به زودی و با تلاش متخصصان بعد از ۵۰ سال دوباره روشن می‌شود.[/color] تابناک در ادامه نوشت:‌براساس گزارش BBC، رایانه فلاسی، Flossie، در ابتدا برای محاسبه نتایچ آزمون‌های دانشجویان دانشگاه لندن مورد استفاده قرار می‌گرفته‌است،‌اما اکنون در موزه ملی رایانه‌ لندن قرار دارد و متخصصان در تلاشند این رایانه را که در شرایط مناسبی از آن نگهداری شده،‌ دوباره زنده کرده و روشن کنند. فلاسی که قرار است تا سال 2016 به نمایش گذاشته شود، یکی از اولین رایانه‌هایی بوده که برای استفاده در تجارت و نه موسسه‌های تحقیقاتی تولید شده‌است. ابعاد این رایانه 6 متر در هفت متر است و وزن آن 5 تن است از این رو به سختی می‌توان آن را رایانه‌ای رومیزی خواند. کوین مورل سرپرست موزه ملی رایانه می‌گوید رایانه تا قبل از تولید فلاسی بسیار بزرگ بوده و از تجهیزات پیچیده زیاد و پرمصرفی برخوردار بودند و همین موضوع استفاده از آنها را در دفاتر کاری غیرممکن می‌ساخت. اما با استفاده از ترانزیستورها در فلاسی میزان مصرف انرژی آن کاهش یافت و به این شکل امکان نگهداری از این دستگاه‌ها در یک مکان بدون نیاز به سیستم‌های خنک‌کننده پیچیده از بین رفت. فلاسی پس از پایان یافتن عمر مفیدش در دانشگاه لندن به قیمت آهن قراضه به گروهی از دانشجویان فروخته شد. سپس به مزرعه‌ای در کنت رفت و درنهایت مالک مزرعه آن را به موزه اهدا کرد. از میان 150 رایانه‌ای که طی سال‌های مختلف ساخته شد تنها چهار مدل باقی مانده‌اند که سه مدل از آنها قابل تعمیر نیستند اما فلاسی از وضعیت خوبی برخوردار است و محققان امیدوارند با روشن کردن آن بتوانند به اطلاعات درونش دسترسی پیدا کنند.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FF8C00]۲۸ مهر ۱۳۹۲[/color][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]http://www.entekhab.ir/fa/news/133646[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]سال گذشته در آخرین ماه‌های عمر دولت دهم، میمون فضانورد ایرانی با کاوشگر پیشگام به سوی فضا پرتاب شد ‏تا شاید یکی از خبرسازترین اتفاقات فضایی کشور رخ دهد. حرف و حدیث‌ها درباره میمونی که به گفته مسئولان سازمان فضایی به ‏ارتفاع 120 کیلومتری از سطح زمین رفته و سالم بازگشته بود، آنقدر زیاد بود که توجه همه را از اصل ماجرا کمی منحرف کرد. در ‏محافل عمومی گاهی شادی از پرتاب میمون به فضا توسط مهندسان فضایی کشورمان دیده می‌شد و گاهی تمسخر بر اساس ‏شبهه‌ای که آن خال گوشتی معروف در درستی اخبار ایجاد کرده بود. در میان این کش و قوس اما در بین افراد جدی در امر ‏هوا‌فضا و فناوری فضایی این پرسش مطرح بود که پرتاب یک میمون به ارتفاع 120 کیلومتری چه سودی برای مردم و کشور در ‏پی دارد؟ [b]شکست در پروژه‌های فضایی معنی ندارد[/b] در زمینه توسعه علوم و فناوری، شکست معنی ندارد و حوادث فضایی عمدتا تجربیات جدیدی هستند که سابقه قبلی از آنها در ‏کشور نبوده و امکان انتقال یا اکتساب آنها از خارج نیز وجود نداشته است. بنابراین حتی اگر تصور کنیم پرتاب میمون فضانورد ‏ایرانی با راکت کاوشی با عدم موفقیت روبرو شده باشد، نباید آن را شکست نامید. به این ترتیب اگر فرض کنیم هدف گذاری ‏سازمان فضایی در پرتاب میمون به فضا درست بوده باشد، انتظار می‌رود این سازمان از بیان تجربیاتی که در راستای عدم موفقیتش ‏در بعضی زمینه‌ها بدست آورده هراسی نداشته باشد.‏ این در حالی است که پیش از این در سال 1390 اعلام شده بود که نخستین میمون ایرانی در واپسین روزهای تابستان همان سال ‏با کاوشگر-5 پرتاب خواهد شد. اتفاقی که به ظاهر رخ نداد، اما چند روز بعد خبرگزاری‌ها و رسانه‌های خارجی از پرتاب ناموفق ‏سازمان فضایی ایران برای اعزام نخستین میمون به فضا خبر دادند. البته این اخبار بعدها توسط سرپرست وقت سازمان فضایی ‏تکذیب شد.‏ پس از این اتفاقات و با اعلام خبر پرتاب کاوشگر پیشگام و تصاویر منتشر شده از آن میمون خالدار، بعضی از رسانه‌های خارجی ‏حدس زدند که تصویر میمون خالدار مربوط به پرتاب ناموفق تابستان سال 1390 باشد.‏ نکته جذاب این ماجراها این است که سازمان فضایی هرگز نخواست یا نتوانست برای مردم استدلال کند حتی اگر عدم موفقیتی هم ‏در کار بوده، که نیست، شکست محسوب نمی‌شود. همین رفتار سازمان فضایی در تصمیم‌گیری‌های عجولانه بعد از اخبار و شایعات ‏این ابهام را تقویت کرد که پرتاب میمون به فضا در آخرین ماه‌های دولت دهم، اهداف تبلیغات سیاسی را دنبال می‌کند و نه توسعه ‏فناوری فضایی!‏ [b]اصل ماجرا فراموش نشود[/b] پرتاب موجود زنده به فضا و تمام تلاش‌هایی که در راستای آن انجام می‌شود، از طرف سازمان فضایی ایران به عنوان نخستین گام‌ها ‏برای تحقق بخشیدن به پرتاب نخستین فضانورد ایرانی توسط فناوری ایرانی به فضا در سال‌های نه چندان دور آتی اعلام شده است. ‏در این صورت اصل ماجرا این نیست که میمون به فضا پرتاب شد یا نه؟ سالم برگشت یا نه؟ با سوخت جامد پرتاب شد یا با سوخت ‏مایع؟ بعد از میمون خرگوش پرتاب می‌شود یا گربه؟؛ اصل ماجرا این است که آیا انجام پروژه‌های فضایی سرنشین‌دار و صرف ‏بودجه‌های کلان در این زمینه به صلاح کشور و مردم است یا نه؟ کارشناسان و منتقدان بسیاری وجود دارند که این برنامه سازمان ‏فضایی را مورد انتقاد قرار داده و اعتقاد دارند چنین پروژه‌هایی به جز صرف هزینه‌های کلان در این شرایط نامساعد اقتصادی، ‏سودی برای مردم و کشور ندارد. ‏ [b]پرتاب میمون، آری یا نه؟[/b] بعضی از کارشناسان معتقدند اگر واقعا قصد تبدیل شدن به کشوری با توان فرستادن انسان به فضا را داریم، مشخصا برای پرتاب ‏انسان به فضا به تجربیاتی نیاز داریم که حدود نیم‌قرن پیش توسط کشورهای قدرتمند فضایی به دست آمده است. روشن است که ‏تمامی تجربیات حاصل از پرتاب حیوانات به فضا به راحتی از طریق منابع علمی در دسترس است. با این حال در صورتی که روابط ‏بین‌المللی روند مثبتی را در پیش بگیرند، حتی به راحتی می‌توان از کشورهای دیگر خواست تا جزییات بیشتری از تجربیات خود را ‏حتی در زمینه پرتاب انسان به فضا، به صورت قانونی در اختیار کشورمان قرار دهند. ‏ در حالی که مسئولان سازمان فضایی انگیزه اصلی پرتاب موجودات زنده به فضا توسط راکت‌های کاوش بومی را رشد و توسعه علوم ‏مرتبط با فضا به‌ویژه علوم زیستی فضایی اعلام می‌کنند، باید دید که آیا توسعه علوم زیستی فضایی تنها با پرتاب کرم، لاک‌پشت، ‏میمون، گربه و خرگوش امکان پذیر است یا سازمان فضایی تنها می‌خواهد همانند آمریکا و شوروی در زمان جنگ سرد جلو بودن ‏خود را در مسابقه‌ای که خود ایجاد کرده نشان دهد. ‏ [b]کدام روش بهتر است؟[/b] در توسعه فناوری‌های فضایی، کشورهای پیشرفته دنیا پس از شوروی و آمریکا دو روش را در پیش گرفتند. از طرفی کشوری مثل ‏چین با صرف هزینه‌های بالا برای طی کردن مراحل زیرساختی پرتاب انسان به فضا و راه‌اندازی ایستگاه فضایی که بسیار هزینه‌بر ‏بوده امروز خود را به سطح آمریکا و روسیه رسانده است. از طرف دیگر مدل اروپایی و توسعه کاربردهای مداری ابتدا در سازمان ‏فضایی اروپا آغاز شد و هند و برزیل هم همین روش را طی کردند تا اکنون تبدیل به کشورهایی شده‌اند که دانش پرتاب ماهواره‌ای ‏خود را صادر می‌کنند (برای کشور‌های دیگر از جمله ایران ماهواره در مدار قرار می‌دهند.) این روش توسعه در حال حاضر منجر به ‏تشکیل سازمان فضایی اروپا شده که هر چند خودش هنوز حتی یک انسان هم به فضا نفرستاده، اما ماهواره‌هایش در مدار ‏سیاره‌های منظومه شمسی درحال کاوش‌های بنیادی عصر فضا هستند. این روش دوم هم البته نیاز به صرف هزینه‌های بالایی دارد ‏اما دیگر مثل قرار دادن همه تخم‌مرغ‌ها در یک سبد نیست. ‏ به نظر باید بیشتر بررسی شود تا ببینیم کدام یک از کارها به صلاح کشور است، فرستادن انسان به فضا یا در دست گرفتن بازار ‏پرتاب ماهواره‌های تجاری و راهبردی (حداقل برای کشورهای منطقه)؟ آیا کشورهای پیشرفته اروپایی که در پرتاب ماهواره‌های ‏تجاری و راهبردی پیشقدم هستند، نمی‌توانستند انسان به فضا پرتاب کنند و چرا در این راه گامی بر‌نداشته‌اند؟ روشن است سایر ‏کشورهای قدرتمند و پیشرفته بدون پرتاب انسان به فضا در بسیاری از زمینه‌ها پیشرفت قابل توجهی داشته‌اند و نباید پیشرفت در ‏سایر زمینه‌های علم و فناوری را وابسته به این موضوع دانست. اما باز هم مهم‌ترین رقیب برنامه فضایی ایران کشورهای پیشرفته ‏نیستند. ‏ [b]رویگردانی از پروژه‌های سرنشین‌دار[/b] منتقدین به برنامه ارسال انسان به فضا معتقدند رواج رویکرد اقتصادی به فضا موجب رویگردانی کشورها از پیگیری برنامه‌های ‏سرنشین‌دار و تمایل به دیگر پروژه‌های فضایی شده است. اینها همه در حالی است که کشورمان به شدت به ماهواره‌های مخابراتی ‏برای پوشش تلویزیونی، ارتباطات تلفن ثابت و موبایل، اینترنت و... نیاز پیدا کرده است. علاوه بر این محصول نهایی به دست آمده در ‏پروژه‌های دیگر فضایی را می‌توان در گستره وسیعی از کاربردها که مواردی چون کشاورزی، راه و شهرسازی، اکتشاف معادن، ‏کنترل منابع، هواشناسی، پیش‌بینی و کنترل حوادث طبیعی را نیز شامل می‌شود، استفاده کرد. بدین ترتیب بسیاری کارشناسان ‏پیگیری برنامه ارسال انسان به فضا را بنا به دلایل ذکر شده سیاسی دانسته و پیگیری پروژه‌ای را که طبق برآورد برخی دانشگاه‌های ‏کشور به 14 سال زمان و 14 میلیارد دلار بودجه نیاز دارد به صلاح کشور نمی‌دانند.‏[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FF8C00]۲۸ مهر ۱۳۹۲[/color][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://www.entekhab.ir/fa/news/133645"]http://www.entekhab.ir/fa/news/133645[/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]از آنجایی که بیشتر به بحث راهبرد مربوط هست، اینجا قرار دادم.[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]بستگ به مسائل فنی داره. [/font][/size]