2 ساعت تا پرتاب. سوختگیری طبقه اصلی کامل شد و تیم در حال آماده‌سازی برای سوختگیری طبقه فوقانی هستند. وضعیت آب و هوا نیز فعلا مساعد است و شانس 70 درصدی برای تطبیق با شرایط مساعد پرتاب وجود دارد.   ========================     یک ساعت و 30 دقیقه تا پرتاب. عملیات سوختگیری راکت به طور کامل به پایان رسید.  

حدود سه ساعت و 30 دقیقه تا پرتاب و اوضاع کماکان عادی است. متخصصان ULA اینک در حال سوختگیری راکت دلتا-4سنگین هستند، شامل 110 هزار گالن هیدروژن مایع در هر تانکر بوسترها در دمای 423- درجه فارنهایت و 40 هزار گالن اکسیژن مایع برای هر بوستر در دمای 298- درجه فارنهایت.     [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/mst_moved_2.jpeg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/Orion-2067-web.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/Orion-2062-web.jpg][/url]   http://spaceflightnow.com/2014/12/04/photos-gantry-rolled-back-to-reveal-orion/  

آخرین خبرها حکایت از آن دارد که فضاپیما در مدار درست قرار گرفته است، پانل‌های خورشیدی آن گشوده شده‌اند و در وضعیت طبیعی خود قرار دارد. جدایش محموله‌های جانبی هم موفق بود. http://www.planetary.org/blogs/emily-lakdawalla/2014/12031021-hayabusa-2-launches.html http://global.jaxa.jp/press/2014/12/20141203_hayabusa2.html   JAXA   JAXA ^_^

در حال حاضر این ماموریت پرتاب برای 12:05 به وقت گرینویچ 4 دسامبر 2014 میلادی (15:35 به وقت تهران، فردا پنجشنبه 13 آذر 1393 هجری‌شمسی) تنظیم شده است. نکته اینکه اوراین در این پرواز %55 اجزای مورد نیاز یک پرواز سرنشین‌دار را به همراه خواهد داشت و با وجود اینکه یک پرواز آزمایشی بدون سرنشین است اولین فضاپیمای مرتبط با پروژه‌های سرنشین‌دار است که پس از 42 سال فراتر از مدار پایین زمین می‌رود. http://www.spaceflight101.com/orion-eft-1-mission-updates.html http://spaceflightnow.com/2014/12/03/orion-eft1-mission-status-center/   (برای اندزه بزرگتر کلیک کنید) جدول زمانی روند رویدادهای شمارش معکوس تا لحظه پرتاب. http://www.spaceflight101.com/orion-eft-1-countdown-timeline.html

برج پرتاب متحرک در حال ارتقاء و بهینه‌سازی برای پروژه SLS، این برج قبلا برای طرح Ares در برنامه بود... [م]   Jason Davis / The Planetary Society http://www.planetary.org/multimedia/space-images/misc/sls-mobile-launch-tower.html    

ظاهرا برنامه دچار تغییراتی شده است!   در نشست اخیر مقامات فضایی اروپا در لوکزامبورگ، آنها 8.2 میلیارد یورو برای خرج در راه توسعه راکتی از جمله توسعه آریان-6 و نسل جدید وگا و نیز ادامه پشتیبانی از پرتابگرهای فعلی در طول 10 سال پیش‌رو توافق کردند. اندکی بیش از نصف این مبلغ به توسعه آریان-6 اختصاص می‌یابد که دارای دو پیکربندی جدید خواهد بود، یکی A62 دارای دو بوستر سوخت جامد 120 تُنی و قادر به حمل محموله‌ 5 تنی. و دیگری پیکربندی A64 دارای چهار بوستر و قادر به حمل همزمان دو ماهواره مخابراتی با جرم مجموع 11 تُن به مدار ژئو و با هزینه‌ای بالغ بر 91 میلیون یورو در هر پرتاب. نسل جدید وگا، Vega-C، در طبقه اول از همان بوسترهای 120 تُنی آریان-6 بهره خواهد برد و اولین پرتابش برای 2018 در نظر گرفته شده است. انتظار است اولین پرتاب آریان-6 در سال 2020 واقع شود و متعاقب آن 4 پرتاب در 2021 و به هدف سالیانه 11 پرتاب در 2023 دست یابد.   و در همین نشست طرح ارتقاء پرتابگر آریان-5 (Ariane-5ME) که مورد عنایت آلمان‌ها و محل اختلاف با فرانسه بود با موافقت آلمان کنار گذاشته شد و در عوض آنها سهم همکاری بیشتری در ایستگاه فضایی بین‌المللی کسب کردند. تصمیمات اخذ شده در این نشست 16 هزار شغل مستقیم در فرانسه و 35 هزار در اروپا را حفظ می‌کند. بدین‌ترتیب آنها امیدوارند در کنار رقبایی چون اسپیس‌اکس قادر به رقابت باشند. http://sen.com/news/europe-gives-go-ahead-for-new-ariane-6-launcher-and-funds-mars-missions http://www.spacenews.com/article/civil-space/42699esa-members-agree-to-build-ariane-6-fund-station-through-2017 http://www.reuters.com/article/2014/12/02/space-europe-idUSL6N0TM3L220141202 http://www.parabolicarc.com/2014/12/02/esa-ministers-agree-build-ariane-6-vegac-continue-iss-support/  

ویدئو پرتاب   دانلود (حجم: 98.52 مگابایت) http://trainbit.com/files/0491621884/Hayabusa2_H2A_Launch_1001.mp4   اسکرین‌شات [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/Hayabusa2_H2A_Launch_1001_05.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/Hayabusa2_H2A_Launch_1001_04.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/Hayabusa2_H2A_Launch_1001_03.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/Hayabusa2_H2A_Launch_1001_02.jpg][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/Hayabusa2_H2A_Launch_1001_09.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/Hayabusa2_H2A_Launch_1001_08.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/Hayabusa2_H2A_Launch_1001_07.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/Hayabusa2_H2A_Launch_1001_06.jpg][/url]

    پرتاب راس زمان اعلامی جدید انجام گرفت و اعلام جدایش فضاپیمای هایابوسا2 از طبقه فوقانی راکت H-IIA در همین لحظه (06:10 به وقت گرینویچ - 09:40 به وقت تهران)  اعلام شد.

[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/5331588_orig.jpg[/img][/font][/size][/center] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/1184877_orig.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_1184877_orig.jpg[/img][/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]در جریان روند مداوم نوسازی و نگهداری سیستم موقعیت‌یابی جهانی گلوناس، یک ماهواره گلوناس در 14 ژوئن 2014 میلادی (24 خرداد 1393 هجری‌شمسی) توسط راکت Soyuz 2-1B و از پایگاه فضیایی پلستسک به فضا پرتاب خواهد شد. یک ماهواره گلوناس-ام در ماه مارس میلادی توسط سایوز به فضا پرتاب شد و سه فروند نیز برای پرتاب توسط Proton-M/Block DM-03 برای اواخر سال جاری مد نظر است، اولین ماهواره نسل جدید سری K2 گلوناس هم برای پرتاب توسط سایوز در برنامه قرار دارد.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]سیستم گلوناس با معماری‌ای شبیه GPS آمریکا، به 24 ماهواره فعال در سه صفحه مداری (سیستم جی‌پی‌اس در 6 صفحه واقع شده) و حداقل یک ماهواره یدکی در هر صفحه جهت اطمینان از امکان تداوم خدمات در صورت از کار افتادن یکی از ماهواره‌ها، نیاز دارد. در سال‌های اخیر به دلیل دو شکست پرتاب راکت‌های پروتون در سال‌های 2010 و [url="http://www.military.ir/forums/topic/24961-%D9%81%D8%A7%D8%AC%D8%B9%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%D8%AF%DB%8C%DA%AF%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D9%BE%D8%B1%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%B1%D8%A7%DA%A9%D8%AA-%D9%BE%D8%B1%D9%88%D8%AA%D9%88%D9%86-%D8%B1%D9%88%D8%B3%DB%8C-3-%D9%85%D8%A7%D9%87%D9%88%D8%A7%D8%B1%D9%87/"]2013[/url] هر کدام حامل 3 ماهواره گلوناس، منظومه گلوناس به دلیل رسیدن به حد نهایی عمر ماهواره‌های خود تحت فشار قرار گرفته است. اگرچه سیستم به دلیل ماهواره‌های پیر خود دچار شکست نشده است اما بسیار ضروری است که جایگزینی با ماهواره‌های جدید صورت پذیرد. البته گلوناس اخیرا در ماه آوریل خبرساز شد، زمانی که یک خطای زمان‌سنجی منجر به قطع گسترده سیستم برای 11 ساعت شد. البته مشکل مربوط به پردازش کامپیوتری زمینی بود و به اجزای فضایی سیستم مربوط نمی‌شد.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/7208558_orig.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_7208558_orig.jpg[/img][/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]ماهواره‌های گلوناس برای 7 سال عمر طراحی شده‌اند و در زمان رسیدن به پایان عمر، و یا نشان دادن نشانه‌هایی از مشکلات، جایگزین می‌شوند. در منظومه فعلی، صفحه-1 شامل ماهواره‌هایی هستند که بین 2009 تا 2013 پرتاب شده‌اند، به انضمام یک ماهواره یدکی عملیاتی که در سال 2004 پرتاب شده بود. صفحه-2 شامل سه ماهواره که در سال‌ 2007 پرتاب شدند و در سال‌های پایانی عمر خود به سر می‌برند و ماهواره‌هایی که در 2008 و 2010 پرتب شدند، به انضام یک ماهواره در حال گذراندن مراحل بررسی. صفحه-3 شامل ماهواره‌هایی که بین 2007 تا 2014 پرتاب شدند به همراه 3 ماهواره در مُد انجام تست‌های اولیه. به صورت رسمی اعلام نشده است که این ماهواره قرار است به کدام صفحه پرتاب شود، اما در صفحه-3 به دلیل مشکلی که با محوریت تراشه‌های کامپیوتری معیوب پیش آمد و باعث از دست رفتن پشت سر هم دسته‌ 2008 ماهواره‌ها شد، نیاز به تعویض سریعتر در آن صفحه مداری احساس می‌شود. [url="http://www.spaceflight101.com/soyuz-2-1b-glonass-755-launch-updates.html"]http://www.spaceflig...ch-updates.html[/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][hr] [b][color=#800000]ترکیب فناوری ارتباطات تلفن همراه و سامانه موقعیت یابی ماهواره ای گلوناس[/color][/b][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#0000CD]دولت روسیه در نظر دارد با مشارکت وزارت حمل و نقل، پروژه ERA-GLONASS را خصوصی سازی کند. پروژه ERA به معنی پاسخ به حوادث اورژانسی بوده و در واقع قرار است با کمک سامانه ناوبری گلوناس در شرایط اضطراری مانند تصادفات و یا شرایط مشابه به رانندگان و حادثه دیدگان کمک کند.[/color] هیتنا، دولت روسیه تصمیم دارد یک سرویس ماهواره ای با زمان واقعی را برای ثبت حوادث رانندگی و پاسخ به این حوادث، خصوصی سازی کنند. وزارت حمل و نقل به عنوان یک شرکت سهام دار در بخش غیردولتی، پیشنهاد مشارکت با دولت در پروژه ERA-GLONASS را داده است. به گزارش سرویس هوافضای هیتنا، این سیستم، اطلاعات و داده ها را از سیستم ماهواره ای ناوبری جهانی روسیه جمع آوری کرده و به مرکز پاسخ دهندگان تماس های اضطراری منتقل می کند. پروژه ERA-GLONASS بر اساس استاندارد eCall/E112 اروپا تنظیم شده و به مراکز خدمات اورژانس برای تعیین محل دقیق تصادف و یا شرایط بحرانی مشابه کمک به سزایی می کند. در واقع پروژه ERA-GLONASS و eCall پروژه ای ابتکاری برای ترکیب ارتباطات تلفن همراه و موقعیت یابی ماهواره ای برای ارائه کمک های سریع به رانندگان در صورت وقوع تصادف و یا شرایط بحرانی مشابه می باشد. این سیستم برای اولین بار بر اساس سامانه موقعیت یاب GPS و پس از آن بر پایه سامانه ناوبری ماهواره ای گلوناس برای نظارت بر سنسورهای داخل خودرو در صورت وقوع حادثه و احضار کمک از طریق خدمات اورژانس های مناطق مختلف تنظیم شده است. زمانی که این سیستم در خودرو فعال می شود در زمان وقوع تصادف و شرایط مشابه به طور خودکار یک تماس اضطراری با انتقال صدا و تصویر و اطلاعات محل حادثه به طور مستقیم به نزدیک ترین پاسخ گوی اورژانس ارسال می شود. با تخمین های انجام شده هزینه زیرساخت های پروژه ERA-GLONASS حدود 3.9 میلیارد روبل (حدود 111 میلیون دلار) می باشد.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FF8C00]۲۰ خرداد ۱۳۹۳[/color][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]منبع: [url="http://hitna.ir/fa/news/13731/%D8%AA%D8%B1%DA%A9%DB%8C%D8%A8-%D9%81%D9%86%D8%A7%D9%88%D8%B1%DB%8C-%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%A8%D8%A7%D8%B7%D8%A7%D8%AA-%D8%AA%D9%84%D9%81%D9%86-%D9%87%D9%85%D8%B1%D8%A7%D9%87-%D9%88-%D8%B3%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%86%D9%87-%D9%85%D9%88%D9%82%D8%B9%DB%8C%D8%AA-%DB%8C%D8%A7%D8%A8%DB%8C-%D9%85%D8%A7%D9%87%D9%88%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%DA%AF%D9%84%D9%88%D9%86%D8%A7%D8%B3"]هیتنا[/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#800000][b]همکاری روسیه و چین در گسترش سامانه های ناوبری ماهواره ای[/b][/color][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#0000CD]چین و روسیه همکاری خود را به منظور ساخت ایستگاه زمینی برای سامانه های ناوبری خود در خاک یکدیگر آغاز خواهند کرد.[/color] هیتنا، کشورهای چین و روسیه برای بهبود دقت سامانه های ناوبری خود تصمیم دارند چندین ایستگاه زمینی در خاک یکدیگر احداث کنند. در واقع روسیه به دنبال امضای توافق نامه ای از سوی دولت چین می باشد که این توافق نامه با هدف دریافت مجوز برای هر دو کشور به منظور ساخت 3 ایستگاه زمینی دریافت داده در خاک یکدیگر می باشد. به گزارش سرویس هوافضای هیتنا، چین در نظر دارد توسعه سامانه ناوبری ماهواره ای خود را با نام BeiDou تا سال 2017 تکمیل کند. این در حالی است که این کشور چندی پیش اعلام کرده بود که این سامانه ناوبری را تا سال 2020 تکمیل خواهد کرد. این کشور سامانه موقعیت یاب منطقه ای خود را در سال 2012 راه اندازی کرد. این سامانه در مجموع به 35 ماهواره نیاز دارد. سامانه موقعیت یاب BeiDou هیچ گونه همبستگی با سامانه های مشابه آمریکایی و فرانسوی ندارد. این در حالی است که دومین ماهواره GLONASS K1 قبل از پایان سال جاری پرتاب خواهد شد و اولین ماهواره نسل K2 با هدف انتقال سیگنال های دسترسی چندگانه تقسیم کد (CDMA) ، در حال حاضر در خط تولید قرار گرفته است. در حال حاضر سامانه گلوناس دارای 24 ماهواره عملیاتی و 4 ماهواره رزرو می باشد.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]قابل ذکر است محققین اعلام کرده اند که سامانه موقعیت یاب GPS آمریکا و سامانه ناوبری گالیله اروپا همچنان در پرتاب و ارتقاء ماهواره های خود تاخیر دارند. اولین ماهواره آمریکایی GPS III تا سال 2016 پرتاب نخواهد شد. این در حالی است که تکمیل نسل بعدی بخش کنترل عملیاتی (OCX) قرار است تا سال 2017- با تاخیری چند ساله نسبت به برنامه اولیه- انجام شود. انتظار می رود پرتاب اولین ماهواره های سامانه ناوبری گالیله در ماه اوت، نوامبر و دسامبر سال جاری انجام شود. در مجموع30 ماهواره سامانه ناوبری گالیله، که توسط اتحادیه اروپا و آژانس فضایی اروپا گسترش داده شده است، باید تا سال 2016 در مدار خود مستقر شوند. قابل ذکز است پس از ایجاد اختلاف بین کشور روسیه و آمریکا، کشور روسیه بهره برداری از 11 ایستگاه زمینی سامانه GPS آمریکا را از تاریخ 1 ژوئن به حالت تعلیق درآورده است.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FF8C00]۲۰ خرداد ۱۳۹۳[/color][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]منبع: [url="http://hitna.ir/fa/news/13731/%D8%AA%D8%B1%DA%A9%DB%8C%D8%A8-%D9%81%D9%86%D8%A7%D9%88%D8%B1%DB%8C-%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%A8%D8%A7%D8%B7%D8%A7%D8%AA-%D8%AA%D9%84%D9%81%D9%86-%D9%87%D9%85%D8%B1%D8%A7%D9%87-%D9%88-%D8%B3%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%86%D9%87-%D9%85%D9%88%D9%82%D8%B9%DB%8C%D8%AA-%DB%8C%D8%A7%D8%A8%DB%8C-%D9%85%D8%A7%D9%87%D9%88%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%DA%AF%D9%84%D9%88%D9%86%D8%A7%D8%B3"]هیتنا[/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b]تاپیک‌های مرتبط:[/b][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b][url="http://www.military.ir/forums/topic/24961-%D9%81%D8%A7%D8%AC%D8%B9%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%D8%AF%DB%8C%DA%AF%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D9%BE%D8%B1%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%B1%D8%A7%DA%A9%D8%AA-%D9%BE%D8%B1%D9%88%D8%AA%D9%88%D9%86-%D8%B1%D9%88%D8%B3%DB%8C-3-%D9%85%D8%A7%D9%87%D9%88%D8%A7%D8%B1%D9%87/"]فاجعه ای دیگر در پرتاب راکت پروتون روسی / 3 ماهواره گلوناسی که به فضا نرفتند[/url][/b][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b][url="http://www.military.ir/forums/topic/24627-1800-%D8%A7%D9%8F%D9%85%DB%8C%D9%86-%D9%BE%D8%B1%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%DB%8C%DA%A9-%D8%B1%D8%A7%DA%A9%D8%AA-r-7-%D8%B3%D9%88%D9%85%DB%8C%D9%86-%D9%BE%D8%B1%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%B3%D8%A7%DB%8C%D9%88%D8%B2-%D8%AF%D8%B1-%D9%87%D9%81%D8%AA%D9%87-%D8%A7/"]1800 اُمین پرتاب یک راکت R-7 / سومین پرتاب سایوز در هفته ای که گذشت / ماهواره گلوناس-ام که به فضا پرتاب شد ![/url][/b][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://www.military.ir/forums/topic/18421-%D8%B3%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%AC%D9%87%D8%AA-%DB%8C%D8%A7%D8%A8%DB%8C-%DA%AF%D9%84%D9%88%D9%86%D8%A7%D8%B3-%D8%B1%D9%88%D8%B3%DB%8C%D9%87-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B4%D8%AF/"][b]سامانه جهت یابی گلوناس روسیه جهانی شد[/b][/url][/font][/size]

Glonass-K1 Photo: ISS Reshetnev   دومین Glonass-K1 به فضا پرتاب شد   ماهواره Glonass-K1 #12 به عنوان دومین ماهواره پروتوتایپ سری K1 از نسل سوم گلوناس به فضا پرتاب شد. اولین آن‌ها در سال 2011 پرتاب شده بود   ماهواره‌های جدید GLONASS-K از نقطه نظر سیگنالینگ با سیگنال‌های ناوبری ارائه شده توسط فضاپیمای GLONASS-M به طور کامل سازگار هستند، اما در عین حال سیگنال‌های اضافی برای بهبود دقت سیستم و خدمات اضافی ارائه می‌کنند. در این راستا کماکان به مخابره سیگنال‌های FDMA (تقسیم فرکانس با دسترسی چندگانه) در باندهای L2 و L1 با دو سیگنال غیرنظامی و نیز دو سیگنال نظامی با دقت بالاتر ادامه می‌دهند. سیگنال CDMA (دسترسی چندگانه تقسیم کدی) ابتدا در ماهواره‌های K1 در باند L3 معرفی می‌شود اما با عملیاتی شدن ماهواره‌های K2 به سیگنال‌های CDMAءL2 و L1 گسترش خواهد یافت. آخرین ماهواره گلوناس-اِم پرتاب شده در سال 2014 نیز L3 CDMA را ارائه می‌دهد. بهره‌برداری کامل از این سیگنال‌های جدید در سال‌های 2020 و در زمان معرفی ماهواره‌های Glonass-KM واقع خواهد شد. هرکدام از سیگنال‌های L1 FDMA با قطبش دایروی دست-راست در یکی از 15 کانال با فرکانس‌های 1602 مگاهرتز + n در 0.5625 مگاهرتز، که n شماره‌ کانال است، مخابره می‌شود. 24 فضاپیمای فعال به همراه یدکی‌ها، بیشتر 15 کانال را دو بار و در جفت ماهواره‌های طرف مقابل زمین با همان فرکانس مشابه استفاده می‌کنند (دو ماهواره متقابل در مدار زمین، طوری که هرگز از منظر یک ترمینال کاربری به صورت همزمان مشاهده نشوند). سیگنال های ناوبری L2 نیز با تکنیک FDMA و در 1246 مگاهرتز + n در 0.4375 مگاهرتز مخابره می‌شوند. سیگنال های L1OF و L2OF بخشی از خدمات استاندارد هستند در حالی که L1SF و L2SF تنها توسط کاربران مجاز استفاده می شوند.گلوناس این سیگنال‌های محدودیت‌دار را به صورت باز ارسال می‌کند و به مانند GPS از رمزگذاری استفاده نمی‌شود. سیگنال L3 CDMA اجازه می‌دهد تا پیاده‌سازی آسان و کم هزینه برای گیرنده‌های GNSS با استاندارد چندگانه محیا شود. سیگنال L3OC با استفاده از مدولاسیون (10)ءBPSK برای اجزای داده‌ها و پایلوت در 1202.25 مگاهرتز متمرکز شده است.       Images: Roscosmos/TSNIIMASH   باس Ekspress-1000K نسل جدید گلوناس، توسط ISS Reshetnev ساخته شده و بر خلاف قبلی‌ها که از نوع تحت-فشار بودند، از نوع فاقد فشار است و اجازه می‌دهد جرم ماهواره‌ها از 1500 به 935 کیلوگرم کاهش یابد، این موضوع به نوبه خود امکان پرتاب دو ماهواره توسط سایوز به صورت همزمان در هنگام استقرار Glonass-K2 های عملیاتی را فراهم می‌کند. همچنین عمر طراحی‌شده نیز از 7 به 12 سال ارتقاء یافته است که نیاز به عملیات تعمیر و نگهداری منظومه را کاهش می‌دهد. Glonass-K1 #12 پس از چند هفته آزمون‌های مداری وارد منظومه عملیاتی ماهواره‌های گلوناس و جایگزین یک ماهواره قدیمی‌تر می‌شود. با نظارت بر عملکرد دو ماهواره K1، زمینه برای استقرار ماهواره‌های عملیاتی K2 در زمان از رده خارج شدن سری M فراهم می‌شود. انتظار است انتقال از سری M به نسل جدید تا سال 2021 تکمیل شود.   طبقه فوقانی فریگت راکت پرتابگر سایوز، پس از انجام سه سوزش مقرر، و طی سفری سه ساعت و 33 دقیقه‌ای از لحظه صفر پرتاب، ماهواره را در مدار میانی زمین با موفقیت رها کرد.   http://www.spaceflight101.com/soyuz-2-1b---glonass-k1-12-launch-updates.html

  جاکسا برنامه پرتاب این ماموریت 260 میلیون دلاری را به دلیل وجود بادهای زمینی قوی در محل پایگاه فضایی تاناگاشیما، به تاخیر انداخت. بدین‌ترتیب تاریخ جدید پرتاب برای 04:22 به وقت گرینویچ 3 دسامبر 2014 میلادی (07:52 به وقت تهران 12 آذر 1393 هجری‌شمسی) تنظیم شده است. http://phys.org/news/2014-11-japan-asteroid-probe.html   یک بررسی با جزئیات، راجع به فضاپیمای‌ هایابوسا2 و نیز محموله‌های جانبی را می‌توانید در لینک‌های زیر بیابید:   Hayabusa-2 - Asteroid Exploration Mission   H-IIA Flight 26 - Secondary Payloads

[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/3337105_orig.jpg[/img][/font][/size][/center] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]هرچند ماهواره‌های مجهز به آنتن‌های آرایه‌ای تکنیک سار (Synthetic aperture radar) مقوله‌ی چندان جدیدی به شمار نمی‌روند (ماهواره Seasat متعلق به سال‌های 1978 [url="https://directory.eoportal.org/web/eoportal/satellite-missions/s/seasat"]اینجا[/url] و [url="http://en.wikipedia.org/wiki/Seasat"]اینجا[/url]) . ولیکن معمولا ما اکثرا اولین تصوری که در مواجهه با عبارت «ماهواره‌های رصد زمینی» به ذهنمان خطور می‌کند، ماهواره‌هایی با ابزارهای اپتیکی چون آینه‌های بازتابی و سنسورهای تشخیص نور است. و اغلب دیدگاهی در رابطه با تصویرسازی با کمک امواج رادیویی نداریم. جدا از بحث فوق اگر دوستان به خاطر داشته باشند سال گذشته ماهواره آلفاباس به فضا پرتاب شد (جناب EMP بزرگوار، زحمت مطلب جامعی درباره پلتفرم آلفاباس متقبل شدند که در [url="http://www.military.ir/forums/topic/2350-%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%AC%D8%AF%DB%8C%D8%AF%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%BE%D9%84%D8%AA%D9%81%D8%B1%D9%85-%D9%85%D8%A7%D9%87%D9%88%D8%A7%D8%B1%D9%87%E2%80%8C%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D8%AE%D8%A7%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D8%AA%DB%8C/"]تاپیکش[/url] موجود است) که حامل یک ترمینال ارتباط لیزری بود که طبق برنامه قرار بود با یک ماهواره مدار پایین که بعدا پرتاب خواهد شد ارتباط بگیرد. ماهواره حاضر همان ماهواره مدار پایین است. امثال بنده به سبب عدم آشنایی دقیق با مقوله سنجش از دور و تاریخچه آن، و از این رهگذر که تصوری غالبا اپتیکی از تصویربرداری زمینی و انتقال اطلاعات آن به صورت رادیویی داریم شاید بتوانیم عبارت «تغییر پارادایم» را برای این وضعیت به کار ببریم: اینجا که تصویربرداری رادیویی است و انتقال اطلاعات به صورت اپتیکی (لیزری)! نکته جذابیت‌ برانگیز دیگر، به یادآوری ماهواره‌ای است که مدتی پیش به فضا پرتاب شد و حامل رادارهایی آرایه‌ای برای ثبت اطلاعات دقیق راجع بارندگی ابرها بود (ماموریت [url="http://www.military.ir/forums/topic/27070-%D9%BE%D9%86%D8%AC-%D9%85%D8%A7%D9%85%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%AA-%D8%A2%D8%A8-%D9%88-%D9%87%D9%88%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D9%88-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8%B2%D9%85%DB%8C%D9%86-%D9%86%D8%A7%D8%B3%D8%A7-%D8%AF%D8%B1-%D8%B3%D8%A7%D9%84-2014/"]GPM Core[/url])، ماموریتی برای دیدن شرایط جَوی! و اینک با ماهواره‌ای مواجه هستیم که علی‌رغم به کارگیری در حوزه امواج رادیویی و آنتن‌های آرایه‌ای، هدفی کاملا متفاوت را دنبال می‌کند که اتفاقا برتری اصلی آن در اهداف ماموریتی‌اش نسبت به سلف اپتیکی خود محسوب می‌شود و آن ماموریتی برای ندیدین شرایط جَوی است![/font][/size] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/4508239_orig.jpg[/img][/font][/size][/center] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]و اما بپردازیم به ماهواره: [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/7574086_orig.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_7574086_orig.jpg[/img][/url] سنتینل-1 یک ماموریت مشاهده راداری برای به کارگیری تحت برنامه کوپرنیک کمیسیون اروپایی است. این ماموریت شامل دو ماهواره در مدار خورشید آهنگ است که پوشش سار در باند C و به صورت پیوسته فراهم خواهند آورد. این داده‌ها همچنین در حمایت از برنامه GEOSS به کار گرفته خواهند شد. ماموریت برای اطمینان از کیفیت بالا داده‌ها و تضمین کالیراسیون خوبِ تولید داده ها، در ERS اِسا و ابزارهای Envisat SAR ساخته می‌شود. داده ها در کاربرد مشاهدات محیط زیست دریایی (نظارت بر یخ‌های دریایی، تشخیص نشت نفت، نظارت بر نواحی حمل و نقل دریایی) و مشاهدات زمین (نظارت بر پوشش گیاهی، نقشه برداری سطحی، پشتیبانی بحران‌ها - بلایای طبیعی مانند سیل و زلزله و غیره) خواهد بود. نرخ زمان ملاقات دوباره بالای سنتینل-1 امکان مشاهده و نظارت بر تغییرشکل پویای یَخ‌کره را فراهم می‌آورد. ماهواره‌ها توسط تالس آلنیا اسپیس ایتالیا با قراردادی برای اولین فضاپیمای در سال 2007 و دومی در سال 2010 بوده‌اند. محموله های SAR برای هر دو ماهواره یکسان هستند و توسط Astrium (فضایی و دفاعی ایرباس) ساخته شده‌اند.[/font][/size] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/4275814_orig.jpg[/img][/font][/size][/center] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]سنتینل-1آ و سنتینل-1‌بی در پلتفرم PRIMA ساخته شده‌اند که مناسب برای حمل محموله‌های سار است. ابعاد آن 2.8 در 2.5 در 4 متر است و دو آرایه خورشیدی بلند به طول 10 متر حمل می‌کند. جرم فضاپیما در لحظه پرتاب 2300 کیلوگرم و جرم سوخت آن 130 کیلوگرم است. آنتن سار به طور کلی، به ابعاد 13.3 در 0.82 متر و وزن آن 880 کیلوگرم است. جرم کل محموله C-SAR با درنظر گرفتن الکترونیکش 945 کیلوگرم است. آنتن با 280 مرکز فازی با 20 سطر و 14 ستون تجهیز شده است. سیستم سار در فرکانس مرکزی 5.405 گیگاهرتز و پهنای باند 0 تا 100 مگاهرتز عمل می‌کند. عرض پالس رادار قابل برنامه‌ریزی بین 5 تا 100 میکرو ثانیه است.و رادیاتورهای موجبر هر اسلات قادر به عمل در حالت قطبش دوگانه است. آنتن دارای مصرف برق اوج 4368 وات است. [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/9302961_orig.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_9302961_orig.jpg[/img][/url] حالت های تصویربرداری: Wave Mode Interferometric Wide-Swath Mode Strip-Map Extra Wide-Swath Mode [url="http://www.spaceflight101.com/sentinel-1a-mission-updates.html"]http://www.spaceflig...on-updates.html[/url][/font][/size] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/2210451_orig.jpg[/img][/font][/size][/center] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/5130144_orig.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_5130144_orig.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/2245901_orig.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_2245901_orig.jpg[/img][/url][/font][/size][/center] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b]جزئیات بسیار بیشتری راجع به فضاپیما در لینک‌های زیر می‌یابید:[/b] [url="http://www.spaceflight101.com/sentinel-1-spacecraft-overview.html"]http://www.spaceflig...t-overview.html[/url] [url="https://directory.eoportal.org/web/eoportal/satellite-missions/c-missions/copernicus-sentinel-1"]https://directory.eo...icus-sentinel-1[/url] در حال حاضر زمان صفر پرتاب برای 21:02:26 گرینویچ 3 آوریل 2014 میلادی (01:32:26 به وقت تهران، 15 فروردین 1393 هجری‌شمسی) توسط راکت سایوز2-1آ و از سکوی پرتاب ویژه سایوز در پایگاه فضایی گویان تنظیم شده است. پروفایل پرتاب: [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/1534542_orig.png"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_1534542_orig.png[/img][/url][/font][/size] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/6551713_orig.jpg[/img][/font][/size][/center] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif] [/font][/size][/center] [center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/7959294_orig.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_7959294_orig.jpg[/img][/url] [/font][/size][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/4826440_orig.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_4826440_orig.jpg[/img][/url][/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/4251138_orig.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_4251138_orig.jpg[/img][/url][/font][/size] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/7943294_orig.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_7943294_orig.jpg[/img][/url] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/7757190_orig.png"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_7757190_orig.png[/img][/url][/font][/size][/center]

  اروپا نرخ ارتباط لیزری فضایی 1.8 گیگابیت بر ثانیه را به نمایش گذاشت. در همین راستا تصاویری از مشاهدات زمینی ماهواره سنتینل-1اِی که در ارتفاع 700 کیلومتری به دور زمین می‌گردد، توسط لینک لیزری ابتدا به ترمینال لیزری ماهواره غولپیکر آلفاست در ارتفاع 36000 کیلومتری منتقل و سپس به ایستگاه زمینی مخابره شد. از آنجا که ماهواره ژئو در مکان نسبی ثابت و بسیار بالا نسبت به ایستگاه‌های زمینی قرار دارد (برخلاف ماهواره لئو) این روش مخابره، امکان "دسترسی" را بالاتر می‌برد. ارتباط لیزری می‌تواند تا نرخ بی‌سابقه 7.2 گیگابیت بر ثانیه برای انتقال حجم عظیم داده‌های تولیدی در آینده پشتیبانی کند. این رهگذر برای کاربردهای متعددی از قبیل ایمنی دریایی و پاسخ سریع به بلایای طبیعی ضروری است. http://spacefellowship.com/news/art42233/laser-link-offers-high-speed-delivery.html   (2014)ءCopernicus data/ESA اولین تصویر سنتینل-1اِی منتقل شده توسط رله لیزری - این تصویر، برلین را نشان می‌دهد. توضیحات تصویر و اندازه بزرگتر در اینجا

به این دست خبرها، عنوان "بی‌ سر و ته" می‌دهم. زیرا نوع بیان خبر به شکلی هست که گویا سعی در پیچاندن ما دارد! این محقق عزیز که مقاله در مجله معتبر دارن، اسم ندارن احیانا؟ الان این طراحی یعنی چه؟ بهبود دادن؟ شبیه‌سازی کردن؟ داخل آزمایشگاه ساختن و اندازه‌گیری کردن؟ 50- دی‌بی در چه فرکانسی؟ و...   واقعیت اینه که بنده با وجودی که اطلاعات زیادی در مورد نانوکامپوزیت‌ها هم ندارم اما با یک جستجوی ساده خبر فوق برایم جای سوال می‌شود:   Microwave absorption of CNT/epoxy nanocomposites Yanju Liu a, Di Song,...; EMI shielding performance of nanocomposites with MWCNTs, nanosized Fe3O4 and Fe; Composites Part B: Engineering; Volume 63, July 2014, Pages 34–40 http://smart.hit.edu.cn/upload/news/1409760245.pdf

آژانس فضایی کره جنوبی اخیرا تصاویری از ماژول فضایی و ماه نورد به منظور پرتاب تا سال 2020 میلادی منتشر کرد. طرح کره جنوبی برای کاوشگر ماه، به عنوان بخش مهمی از تعهد رئیس جمهور پارک، برای احیای صنعت هوا فضا و برنامه های فضایی کشور پرده برداری شده است. یک نمونه ماک‌آپ ماژول ماه در 22 اکتبر برای مطبوعات پرده برداری شد. این ماژول که برای پرتاب توسط راکت KSLV-2 در نظر گرفته شده است برای حمل یک ماه‌نورد به جرم 10 تا 20 کیلوگرم طراحی شده است و به جستجوی نشانه‌هایی از مواد معدنی کمیاب در سطح ماه خواهد پرداخت. همچنین یک مدارگرد روباتیک نیز برای بیش از یک سال در ارتفاع حدود 100 کیلومتر به دور قمر زمین خواهد چرخید.     طبق اعلام وزارت علوم کره جنوبی، پانزده موسسات تحقیقاتی دولتی، به رهبری موسسه تحقیقات هوا و فضا کره (KARI) واقع در دایجون، برای شروع همکاری در سال 2014 به منظور توسعه فن آوری‌های پایه‌ای و اساسی این ماموریت در سال آینده توافق کرده اند. از زمانی که پارک در ماه فوریه، فعالیت خود را به عنوان رئیس‌جمهور آغاز کرد، این مأموریت به عنوان یک هدف ملی تعیین شد و رئيس جمهور تاریخ پرتاب را به منظور سرعت بخشیدن به پروژه جلو آورد (2025 به 2020).ءبر اساس گزارش های محلی، کاری، از سال 2010 میلادی، 10 میلیارد وون کره جنوبی (9.3 میلیون دلار) در تحقیقات پروژه ماه صرف کرده است و در حدود 700 میلیارد وون نیز برای تکمیل پروژه تا سال 2020 نیاز خواهد بود.     چالشهای فرا روی این پروژه تاکنون شامل توسعه پیشرانش، هدایت، ناوبری و سیستم های کنترل راکت است. یک مقام کاری به نیچر گفت این سازمان برای پیشرفت در بخشی از پروژه امیدوار به همکاری با ناسا است. به گفته Ju Gwang-Hyeok، مدیر گروه اکتشافات و پژوهش ماه در کاری، مشکلات مالی اخیر ناسا و اثرات تعطیلی دولت آمریکا رابطه آژانس با کاری را افزایش داده است، وی می‌افزاید "از آنجایی که ما حمایت کامل از دولت را در اختیار داریم، ناسا اراده بسیار قوی تری برای همکاری با ما ابراز داشته است" ویدئو منتشر شده در همین رابطه   دانلود (حجم: 18.25 مگابایت) http://trainbit.com/...I_Moon_1001.mp4   اسکرین‌شات     2013 November منبع: نیچر و http://danielmarin.naukas.com/2013/11/25/el-programa-lunar-surcoreano/

طبق مطالعه امکان‌سنجی که توسط وزارت راهبرد و اقتصاد کره جنوبی انجام شده است، پروژه مدارگرد و ماژول ماه / وسیله پرتابگر-2، ممکن است قادر به ایجاد 296 میلیون دلار ارزش افزوده و 4800 شغل باشد. ارزش بالقوه برنامه اکتشافی ماه 3.5 میلیارد دلار برآورد شده که 5.17 برابر بودجه 677 میلیون دلاری درنظر گرفته شده اولیه است. آنها امیدوارند با کمک توافق تحقیقات مشترک ناسا، و 15 موسسه تحقیقاتی دولتی به رهبری کاری، قادر به پرتاب مدارگرد تا سال 2020 باشند. November 2014 http://www.lunarenterprisedaily.com/2014/11/13/friday-14-november-2014/   اضافه می‌کنم:   این پروژه هنوز نهایی نشده است و در صورت تصویب در مرحله شور نهایی بودجه آغاز خواهد شد. برنامه دارای دو فاز اصلی است: اهداف فاز اول که تا سال 2017 ادامه می‌یابد، عبارتند از: اتمام طراحی فنی اولیه مدارگرد و ماژول در همکاری با ناسا، و نیز توسعه یک مدارگرد آزمون، انتقال تجهیزات علمی به مدارگرد و ساخت ایستگاه زمینی مخصوص ارتباطات اعماق فضا. مرحله دوم شامل: ساخت مدارگرد و ماژول داخلی و پرتاب با استفاده از یک پرتابگر کره‌ای KSLV است. بدین منظور 15 موسسات تحقیقاتی تشکیل یک شورا داده‌اند و 31 وظیفه پژوهشی تعریف کرده‌اند. موافقتنامه همکاری با ناسا در ماه ژوئیه سال جاری امضاء شد. اساس آن بر مبنای نیاز کره به فناوری مداگرد و کاوشگر مرکزی و نیز تلاش ایالات متحده برای انجام تحقیقات فضایی مقرون به صرفه‌تر شکل گرفت. انتظار است مدارگرد و کاوشگر آزمایشی 2017 مجهز به تجهیزات علمی ناسا باشند و همکاری متقابل منجر به توسعه فناوری‌های ناوبری و ارتباطی اعماق فضا برای کره شود. با این حال، در صورت انحراف پروژه از اهداف خود، این همکاری ممکن است لغو شود. November 2014 http://www.businesskorea.co.kr/article/7278/lunar-exploration-project-korea-ready-become-7th-country-reach-moon

ویدئوی زیر راجع به ماموریت هایابوسا2 :   دانلود (حجم: 177.23 مگابایت) http://trainbit.com/files/6187621884/ReadytoFace_NewChallenges_Hayabusa2_1001.mp4   اسکرین‌شات [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/ReadytoFace_NewChallenges_Hayabusa2_05.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/ReadytoFace_NewChallenges_Hayabusa2_04.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/ReadytoFace_NewChallenges_Hayabusa2_03.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/ReadytoFace_NewChallenges_Hayabusa2_02.jpg][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/ReadytoFace_NewChallenges_Hayabusa2_10.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/ReadytoFace_NewChallenges_Hayabusa2_09.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/ReadytoFace_NewChallenges_Hayabusa2_08.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/ReadytoFace_NewChallenges_Hayabusa2_07.jpg][/url]

استقرار فضاپیما بر فراز راکت دلتا-4سنگین : منبع تصاویر: http://spaceflightnow.com/2014/11/26/photos-delta-4-heavy-ready-for-orion/    

تعدادی تصاویر و ویدئو‌های با کیفیت مربوط به دوربین‌های نزدیک به سکو منبع تصاویر: http://www.universetoday.com/116580/antares-doomed-descent-into-hellish-inferno-up-close-launch-pad-photo-exclusive-pt-1/         [hr]   دانلود (حجم: 109.24 مگابایت) http://trainbit.com/files/8145821884/GoProHero_CameraCaptures_1001.mp4   اسکرین‌شات:     دانلود (حجم: 167.43 مگابایت) http://trainbit.com/files/7145821884/INSIDETHEFIREBALL__GoProHero_1001.mp4   اسکرین‌شات:     دانلود (حجم: 25.81 مگابایت) http://trainbit.com/files/6145821884/RemoteCameras_AtTheLaunchPad_1001.mp4   اسکرین‌شات:

یک بررسی اجمالی (هر چند خیلی هم اجمالی نیست!) راجع به فضاپیمای Orion در لینک زیر می‌توانید بیابید:   Orion Spacecraft Overview   Image: NASA

پرواز آتی که در قالب ماموریت CRS-5 شناخته می‌شود، از مجتمع شماره-40 پایگاه فضایی کیپ کاناورال فلوریدا در منتهی‌الیه جنوب شرقی ایالات متحده انجام می‌شود.   [م]   و این پرتاب نیز به مانند بسیاری پرتاب‌های دیگر از ساحل کیپ، به سمت اقیانوس اطلس در شرق انجام می‌پذیرد.   مانور بازگرداندن طبقه اصلی در پرتاب یک راکت، تا آنجا که می‌دانم به دو روش می‌توان انجام داد:     در روش اول، پس از جدا شدن طبقه اصلی، اجازه داده می‌شود "طبقه" مسیر بالستیک خود را در امتداد رنج پرتاب طی کند و در ادامه صرفا با روش‌های کاهش سرعت، مانند آتش معکوس موتور، نسبت به کاهش سرعت آن در هنگام ورود به جو و نیز در انتهای مسیر فرود اقدام می‌شود. در این روش به دلیل اینکه طبقه اصلی در مکانی در رنج پرتاب که در داخل ناحیه ایمن قرار دارد فرود می‌آید، موضوع ایمنی فرود کمتر مطرح است. زیرا به عنوان مثال طبقه قرار است در یک دشت یا داخل اقیانوس فرود بیاید و اگر مشکلی هم در حین فرایند فرود پیش آمد، احتمال خطر کم است. اما در عین حال با توجه به اینکه طبقه احتمالا در فاصله دور از تاسیسات (مثلا در مورد فالکون-9 در رنج 500 کیلومتری در داخل اقیانوس [م] ) به زمین می‌نشیند، چالش بازگرداندن آن به تاسیسات فرآوری و پرتاب مطرح است.     اما در روش دوم که مانور flyback نامیده می‌شود، پس از جدایش طبقه اول از طبقه فوقانی، طبقه اصلی اقدام به یک آتش برای عکس کردن جهت پرواز وسیله می‌کند و آن را در یک قوس سهموی بالستیک قرار می‌دهد، در طول انجام این مانور و نیز با گردش زمین به دور خود، امکان دسترسی به محدوده سکوی پرتاب فراهم می‌شود، سپس با انجام آتش دوم، سرعت وسیله در هنگام مواجهه با جو کاسته می‌شود و سومین آتش نیز در انتهای مسیر و برای کاهش سرعت به صفر و فرود بر سطح انجام می‌شود. [م] این روش، مشکل بازگرداندن وسیله را حل می‌کند اما چالش‌های دیگری دارد، یکی اینکه پایگاه پرتاب در محدوده‌ای واقع شده که تاسیسات انسانی بیشتری در آنجا قرار دارد و باید برای کاهش احتمال خطر، از صحت عملکرد وسیله مطمئن بود. و نیز این روش به مصرف سوخت بیشتری برای انجام مانورهای مربوطه نیاز دارد، سوخت بیشتر برای مانور بازگرداندن طبقه اصلی به معنی حمل بار کمتر به مدار زمین است.   هدف نهایی و درازمدت اسپیس‌اِکس آنگونه که از قبل شنیده شده، بازگرداندن طبقه اصلی به محدوده خشکی (سکوی پرتاب) است. اما آنها ظاهرا فعلا ترجیج می‌دهند با انجام فرودها در دریا، ابتدا از صحت عملکرد خود مطمئن شوند.   البته می‌توان این سوال را هم مطرح کرد که آیا محدوده جزیره‌ای در شرق آمریکا و در داخل رنج احتمالی پرتاب وجود دارد که فرودها در آنجا انجام شود؟ در پاسخ، می‌توان به جزایر باهاما اشاره کرد. اما مسائلی چون ایمنی رنج و نیاز به توافق با حکومت‌ باهاما و... مطرح است. و نیز محدود به زوایای خاصی هم هست.  

  ایلان ماسک در صفحه توئیتر خود از آزمایش پیکربندی اِکس-وینگ (x-wing config) برای فالکون-9 در پرواز پیش‌رو خبر داد. این پیکربندی مجهز به باله‌های شبکه‌ای (Grid fins) هایپرسونیک است. باله‌ها از همان نوعی هستند که قبلا در وسیله آزمایشی گراسهوفر به کار گرفته شده بودند، اما اینبار با اندازه بزرگتر. آنها در مرحله صعود راکت به صورت بسته قرار می‌گیرند اما در مرحله بازگشت‌به‌جو برای کنترل به سبک "x-wing" گشوده می‌شوند. هر کدام از باله‌ها به صورت مستقل عمل می‌کنند.     همچنین ماسک از پلتفرم فرود که قبلا وعده‌داده بود نیز پرده‌برداری کرد. پلتفرم شناور دریایی به ابعاد 91.5 متر در 51.8 متر که ماسک از آن به عنوان پایگاه فضایی شناور بی‌سرنشین خودمختار (Autonomous spaceport drone ship) یاد کرده است. به گفته وی این ایستگاه از پیشران‌های مشابه سکوهای نفتی عمق دریا بهره می‌بَرَد که امکان حفظ موقعیت را با دقت سه متر، حتی در شرایط طوفانی محیا می‌کند. ماسک همچنین از امکان سوختگیری و پرواز بازگشتی راکت از این پلتفرم در آینده خبر داد. http://www.spacedaily.com/reports/Elon_Musk_unveils_drone_ship_and_x-wing_fins_for_rockets_via_Twitter_999.html   By Jon Rosszlsa   الان حداقل دو موضوع در راستای آنچه Secure-کردن وسیله نامیده می‌شود، ذهن همه رو به خودش مشغول کرده: یکی چالشی که بین دریا و خشکی مشترک هست، همانا موضوع "باد". و دیگری چالشی که مختص دریا هست و آن تلاطم دریا. باید دید اسپیس‌اِکس چگونه می‌خواهد با این چالش‌ها مواجه شود؟

بله! ینده هم عرض نکردم ایشان (وزیر دفاع سابق) حرف خلاف واقعی زده، همچنین چنین ادعایی رو در مورد حرف‌های آقای منطقی هم ندارم. عرض بنده ناظر به این واقعیت هست که ما در امتداد "راست گفتن" و "خلاف گفتن" مفهوم دیگری هم می‌توانیم قائل باشیم به عنوان: "همه واقعیت را نگفتن" ایشون گفتن پروژه ادامه داره و در حال تست‌های آزمایشی هست! خیلی هم خوب! مگر شفق سابق یا این برهان فعلی تست‌های آزمایشی نداشته‌اند و ادامه نداشته‌اند؟  و نیز چه تست‌هایی منظور ایشان هست؟ و در چه مرحله‌ای و ...!؟ اینها چیزهایی هست که ما نمی‌دانیم. بنابراین با این دانسته‌های فعلی نمی‌توان اظهار نظر قطعی کرد که مثلا مملکت لزوما به جنگنده‌های عملیاتی از این نوع مجهز خواهد شد. خلاصه اینکه شواهد و قرائن به ما می‌گوید چندان خوشبین نباشیم.   در مورد ارابه فرود، آنچه منطقی به نظر می‌رسد اینکه اینگونه رونمایی‌ها لزوما به معنای به کارگیری نیست و داستان به کارگیری، به دلایل مختلف می‌تواند متفاوت باشد. چنانچه از صحبت‌های منطقی اینگونه برداشت می‌شود که به تازگی قرار به به‌کارگیری هست. حالا شاید برداشت بنده نادرست هست یا ایشان در اشتباهند. اگر شواهدی دارید که از ارابه فرود بومی در صاعقه قبلا استفاده شده به بنده نشان بدهید. ممنون می‌شوم.

NASA / JPL / MSSS   ناسا از دور جدید اهداف تحقیقاتی و آمادگی مریخ‌نورد کنجکاوی برای سنگ‌های اسرارآمیز سیاره سرخ خبر داد. به گزارش سرویس فناوری ایسنا، کنجکاوی در مسیر حرکت بسمت کوه شارپ، مشغول بررسی منطقه‌ای موسوم به Pahrump Hills است. «آشوین واساوادا» معاون پروژه کنجکاوی تأکید کرد: در این منطقه با تنوع چشمگیری از بافت‌های مختلف مواجه هستیم که بخش‌هایی بصورت لایه لایه و بخش‌هایی بصورت ریز دانه هستند و سایر قسمت‌ها در برابر فرسایش بسیار مقاوم بوده‌اند. نخستین مأموریت اکتشافی کنجکاوی در دامنه کوه شارپ سال 2013 به پایان رسید و محققان ناسا اکنون قصد دارند، با صعود مریخ‌نورد به ارتفاع 5.5 کیلومتری این کوه، سنگ‌های اسرارآمیز این منطقه را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهند. هدف از انجام مطالعه بر روی بافت‌های چند لایه این منطقه، کشف احتمال میزبانی از حیات بر سطح سیاره سرخ است.   ۱ آذر ۱۳۹۳ منبع: ایسنا   یک منبع انگلیسی: http://www.spaceflightinsider.com/missions/solar-system/curiosity-takes-second-look-rocks-near-mount-sharp/