بهترین کار برای خنثی سازی ورود احتمالی ترکیه و عربستان به سوریه به بهانه مقابله با داعش، اینه که نیروهای ائتلاف بشار، روسیه، ایران، سریعتر در جبهه شمال شرقی حلب به سمت باب رفته و از اونجا به سمت منبج پیشروی کنند و بخشی از مناطق تحت سلطه داعش در همسایگی ترکیه رو با قسمت جنوبی جدا کنند. در این صورت ائتلاف احتمالی ترکیه عربستان آمریکا یا باید از مناطق کردنشین ورود کنن که بعید می دونم این اتفاق بیفته، یا اینکه از مناطق تحت سلطه ائتلاف ایران روسیه عبور کنن که قطعا همچین اجازه ای بهشون داده نمیشه و بعید میدونم با ائتلافی شامل روسیه درگیر بشن، عراق هم بهشون اجازه ورود نمیده.

ترکیه و عربستان می تونن به بهانه جنگ با داعش وارد سوریه بشن (قسمتهایی که در تسلط داعش هست) و بخشی از اون رو گرو بردارن مشکل سنگین و قابل ملاحظه ایم براشون پیش نمیاد و ( در مورد ترکیه خصوصا اگه با کردها درگیر نشه) و نیازی هم نیست با نیروهای ائتلاف و متحدینش درگیر بشن. درگیر باتلاق و ویتنام و امثالهم هم نمیشن، اگه قراره کشوری درگیر همچین مسایلی بشه ایران خواهد بود که مستقیما درگیر جنگ با نیروهای مورد حمایت اونهاست. ولی اونها هیچ موقع خودشون رو در گیر ائتلافی که توش روسیه باشه نمی کنن، همون سهمشون از سوریه از سرزمین های تحت سلطه داعش براشون کافی خواهد بود. اگه کردها تونستن به راحتی تا نزدیک منبج بدون مشکل پیشروی کنن اونها هم می تونن. ضمن اینکه روسیه هم متعرضشون نخواهد شد.

  این IRIS که بالا سمت چپ تصویر ارسالی پهپاد نوشته احتمالا ربطی به جمهوری اسلامی ایران و یا شاهد نداره؟  تصاویر ارسالی قبلی از پهپاد های روسی و ایرانی موجود هست بشه مقایسه کرد؟

در اینکه موشک ها از جمله موشکهای بالستیک نمی تونه جایگزین ناو شه شکی و بحثی درش نیست، چرا که ناو خودش می تونه پلتفرمی برای شلیک موشکهای کروز و حتی بالستیک کوتاه بردتر و کم هزینه تر باشه و یا حتی لانچ پهپادهای رزمی.   حقیقت اینه که ماهیت تهدیدات پیش روی کشور تغییر پیدا کرده:    یه زمانی فقط بحث تحمیل افزایش هزینه تهاجم یک ابرقدرت فرامنطقه ای مثل آمریکا در خلیج فارس و دریای عمان بود، تمرکز بر توسعه موشک ها و قایق های تندرو  کوچک و زیردریایی های کوچک بود.    در اون سناریو توسعه ناوهای بزرگ و یا حتی هواپیمابر خصوصا با توجه به نقایص زیرسامانه های لازم همچون پدافند هوایی و یا هواپیما کاملا مردود بود و همگی بر این موضوع تو همین سایت ها صحه می ذاشتند.   ولی الان بحث تقابل با تهدیدات منطقه ای پیش اومده.    به عنوان مثال برای پشتیبانی هوایی از نیروهای خودی و یا مورد حمایت در تنگه باب المندب و دریای سرخ، نیاز به ناوها و زیردریایی های بزرگتر و البته مجهز چه به لحاظ توان سطحی و چه سطح به هوا هست ...   و حتی ناو هواپیما بر، چرا که برای پشتیبانی هوایی در چنین مناطقی حتی در صورتی که نیروی هوایی به جنگنده های دوربرد هم مجهز بشه باز به دلیل فاصله سواحل خودی تا منطقه، در صورتی که به پشتیبانی هوایی در اون منطقه نیاز بشه، ممکنه تا رسیدن جنگنده ها کار از کار گذشته باشه و دیر شده باشه و نیز با توجه به در نظر گرفتن این نکته که شاید زمان هایی نیاز به گشت جنگنده ها در منطقه برای مدتی باشه.  ولی خوب صد البته در شرایط فعلی ما برای آسمان خود کشور هم جنگنده مناسب نداریم.    طراحی جدید ناو لقمان اون رو به پلتفرم با طراحی به روزی برای ناوشکن های آتی تبدیل کرده.    البته ضعف پدافند دریاپایه نیروهای دریایی تاکنون به دلیل مشکل تامین سامانه های پدافندی مناسب بوده و نه ناو پلتفرم اون و اگه هم قرار باشه از این ناو به عنوان ناو تخصصی پدافندی استفاده بشه قطعا بایستی پدافند دوربرد دریاپایه برای اون توسعه داده بشه.    ولی در حال حاضر ناوهای کوچک  و موجود ما به پدافند نقطه ای و کوتاه برد خصوصا ضد کروز و یا دیگر تسلیحات رها شده از پلتفرمهای هوایی مثل جنگنده و یا دریایی بیش از هر چیز دیگه ای احتیاج دارن و البته با کامپوننت های موجود در کشور میشه سامانه هایی رو توسعه داد که وضعیت رو نسبت به شرایط فعلی بهبود قابل ملاحظه داد. 

خیلی خوبه که طراحیش رو تغییر و به روز کردن

سوال اینجاست که آیا خرید تی 90 به معنای اتمام پروژه تانک بومی (یا حداقل تانک ذولفقار) هست؟ آیا تلاش بومی جهت راه اندازی زیرساخت های لازم برای تولید انبوه تانک بومی (ذولفقار) وجود و یا ادامه داره (در کنار تمایل به خرید تی 90)؟ آیا عزمی و قصدی جهت دریافت کمک فناورانه از روسیه جهت راه اندازی زیر ساخت های تولید انبوه تانک بومی وجود داره؟ آیا میشه از روسیه انتظار همچین کمکی رو داشت؟ خصوصا با توجه به معامله فروش تانک تی 90؟

  منبع رسمی برای این موضوع وجود داره؟ چون به شخصه برای من که همین که ببینم مسولین نظامی مربوطه به این چیزها  حداقل فکر هم می کنند (یعنی متوجه هستند و مانیتور می کنند که دنیا داره کجا میره) جای خوشحالی داره. چون تو این چند ساله سطح انتظارم از مسولین مربوطه خیلی پایین تر از این حرفها اومده.

بالاخره دولت به صورت جدی و صریح نسبت به اظهارات اردوغان و مقامات ترک موضع گیری کرد:    نوبخت:بالاتر از اینها هم نتوانستند ما را تهدید کنند به گزارش مشرق،محمدباقر نوبخت سخنگوی دولت صبح امروز در نشست هفتگی خود با خبرنگاران، در پاسخ به سوال خبرنگار خبرگزرای تسینم و در واکنش به سخنان اخیر رجب طیب اردوغان رئیس‌جمهور ترکیه درباره گفت وگوی تلفنی خود با حجت‌الاسلام حسن روحانی رئیس‌جمهوری اسلامی ایران، گفت: اظهارات آقای اردوغان درباره ایران هم نادرست و هم سوال برانگیزاست؛ این تماس تلفنی مربوط به مردادماه بود و آقای اردوغان در خلال صحبت‌هایی که داشت، گفت که یک رسانه ایرانی مطلبی درباره او و خانواده‌اش زده که جناب رئیس‌جمهور هم گفتند در ایران آزادی بیان است و اصلا بحث تهدید نبود. وی افزود: آقای اردوغان اگر ادعا، تهدید و هشدار داده، بداند که وزیر خارجه ما به بالاتر از او گفت که هیچ‌وقت یک ایرانی را تهدید نکند. بالاتر از اینها نتوانستند ما را تهدید کنند. نوبخت خاطرنشان کرد: مشاوران آقای اردوغان اطلاعات درست به او بدهند و ترکیه را با همسایگانش درگیر نکنند. آنها معضلات زیادی دارند. http://www.mashreghnews.ir/fa/news/505924/%D9%86%D9%88%D8%A8%D8%AE%D8%AA%D8%A8%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%AA%D8%B1-%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%DB%8C%D9%86%D9%87%D8%A7-%D9%87%D9%85-%D9%86%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%86%D8%B3%D8%AA%D9%86%D8%AF-%D9%85%D8%A7-%D8%B1%D8%A7-%D8%AA%D9%87%D8%AF%DB%8C%D8%AF-%DA%A9%D9%86%D9%86%D8%AF  

سوخو 24 ها هم در اختیار ارتش هستند ضمن اینکه تعداد سوخو 25 ها و البته توان تهاجمیشون محدود تر از سوخو 24 هست.   ولی موضوع اصلی در مورد عدم بکارگیری فانتوم (اگر که همه این خبرها درست باشه البته)، توان تعمیر و نگهداری نیروی هوایی از پرنده هاش هست که قطعا امکان تامین این نیازمندی برای پرنده های روسی بیشتر هست در شرایط کنونی، و البته در خود خبر هم اشاره شده که قراره روسیه این وظیفه رو به عهده بگیره.

متاسفانه یه ضعف بزرگ و فاحشی که غالبا تو نیروهای نظامی ما وجود داره (چه نیروهای عملیاتی و چه تحقیقاتی) اینه که مطالعات سلاح شناسیشون بسیار ضعیف و گاها در حد صفر هست، فقط در حد تسلیحات مورد استفادشون شناخت دارن و نه سلاح های روز دنیا و زیرسامانه های اونها. (این رو متاسفانه به شخصه تجربه کردم)   بنابراین وقتی سلاحی توسعه داده میشه خیلی وقتها در مرحله طراحی مفهومی و مقدماتی که توسط نیروهای نظامیمون انجام میشه به دلیل عدم شناخت سلاح های به روز دنیا و زیرسامانه های اونها و گرایش های مدرن طراحی در دنیا  در اون زمینه، دچار نقصان هایی بنیانی هست که دنیا از اون ها عبور کرده   به همین دلیله که یه وقتهایی تسلیحات رونمایی شده اصلا در ایده مشکل داره و البته این علاوه بر عدم شناخت سامانه های روز دنیا و و بکارگیری تجربیات دیگران از عدم شناخت تاکتیک های نبرد هم ناشی میشه و همه اینها در حقیقت مربوط به همون مرحله اول و طراحی مفهومی تسلیحات هست.   در حالی که خیلی وقتها که سامانه تسلیحاتی رونمایی میشه، متاسفانه یا خوشبختانه دوستان ما تو میلیتاری به سرعت ضعفها و نقایص اون رو که ناشی از مرحله اول طراحی و طراحی مفهومی اون هست به راحتی تشخیص می دن در حالی که از دید طراحان اون پروژه مخفی مونده.        بنابراین در اینکه هر پروژه ای حتی در صورتی که به سرانجام نرسه باعث دستیابی به تجارب فنی و احتمالا فناوری های ارزمشندی میشه شکی نیست، اون نقل قول معروف از ادیسون مبنی بر اینکه هزار بار در اختراع لامپ شکست خورده و در حقیقت هزار راهی که نباید میرفته رو شناخته، به نوعی همین موضوع رو به ما گوشزد می کنه.   اما ایرادی که از سوی دوستان به پروژه هایی همچون شاهد 285 گرفته میشه ناشی از همین نقصان های طراحی مفهومی و ایده طراحی تسلیحات از سوی مسولین نظامی مربوطه هست و نه مراحل فنی و تفصیلی بعدی (که معمولا هم این بخش برون سپاری میشه) .  و غالبا این نقصان ها ناشی از عدم توانایی ها یا امکان ناپذیر بودن و عدم زیرساخت ها نیست بلکه ناشی از عدم اشراف طراحان هست.    اون هم در مراحل بسیار ابتدایی که کمترین هزینه و زمان رو در طول پروژه نیاز داره.    ---   مسئله طراحی کابین در حقیقت یک شیفت از ایده کابین عقب و جلو پشت سر هم در بالگردهای آمریکایی مثل کبری و آپاچی (در مورد آپاچی کمی شرایط تغییر کرده) به ایده کابین پشتی بالای کابین جلو که در حقیقت میشه گفت در بالگرد هایند روسی اجرا شده بود و بعدها بسیاری بالگردهای طراحی شده از این ایده استفاده کردند.    در مورد بالگرد 216 جدای از بحث دید روبروی بهتر برای کابین عقب، این مزیت رو به همراه میاره که اون بحث همیشگی پیگیری کپی رایت از سوی آمریکا رو در مورد مهندسی معکوس بالگردهای آمریکایی، بی معنی میکنه.      الا ای حال، نکته مثبت در مورد این پروژه که بیشتر در نظر من جلوه کرد بکارگیری موتورهای تی وی 3 هست که میتونه اثباتگر ادعاهای اعلام شده مبنی بر تولید داخلی این موتور (از جمله سایت صنایت دفاع) باشه، حداقل میشه نتیجه گیری کرد که امکان واردات قطعاتش مهیا و مونتاژ در داخل هست.  ----   جای دیگری هم گفتم، شخصا تصور و برداشتم اینه که بعد از فتح تکریت، فرماندهان سپاه بیش از  پیش متوجه اهمیت پشتیبانی هوایی شدن و شاید این موضوع باعث دعوت نیروهوایی روسیه به سوریه شد. چندی پیش شاهد رزمایش بیت المقدس با پشتیبانی هوایی توکانوهای سپاه بودیم. قبلا هم شاهد توسعه کایت های موتوردار مسلح از سوی سپاه جهت پشتیبانی هوایی ارزان و سریع بودیم.   امیدوارم سپاه در کنار توسعه تسلیحاتی همچون بالگردهای تهاجمی، به فکر توسعه هواپیماهای ضد شورش تهاجمی توربوپراپ با استفاده از همین موتورهای تی وی 3 باشه که میتونه در نبردهایی همچون سوریه و یا با نیروهای شورشی داخلی همچون پژاک یا در بلوچستان کارآمد و راهگشا باشه. 

چرا روسها که شاید جلو تر از یک سری کشورهای دیگه توسعه سامانه دفاع فعال سخت رو آغاز کردن، مثلا در مورد تی 90 هیچگاه به صورت عملیاتی، این تانک رو به این نوع سامانه مجهز نکردن؟ البته تا جایی که آشنایی من با این تانک قد میده.   خصوصا که تانکهای روسی سبکتر از انواع غربی هست و به این نوع سامانه بیشتر نیاز داره.    آیا سامانه دفاع فعال سخت اونها چندان موفق نبوده؟

  با توجه به تصاویر کاملا مشخصه که طراحی شاهد 216 یه میزان بسیار زیادی ارث گرفته شده از بالگرد کبری هست ولی طراحی کابین اون به سبک بالگرد تهاجمی یوروکاپتر و آگوستا انجام شده که خوب دید روبروی بهتری رو  برای سرنشین عقب فراهم میاره. 

مثل اینکه سپاه بیش از پیش داره به پشتیبانی هوایی علاقمند میشه: هواپیماهای توکانو مواضع دشمن فرضی را مورد هدف قرار دادند. https://www.mashreghnews.ir/fa/news/498093/هواپیماهای-توگانو-مواضع-دشمن-فرضی-را-مورد-هدف-قرار-دادند

یعنی این استاد و تحلیلگر سیاسی نمی دونن که شلیک موشک های روسی از فضای ایران قطعا با هماهنگی ایران بوده که می گن باید ایران اعتراض می کرد؟ جای دیگری گفتن که اوایل بحران سوریه، برادران سپاهی که توسط داعش به گروگان گرفته شده بودن با وساطت قطر آزاد شدن! اگه من اشتباه می کنم دوستان تصحیح کنن ولی تا جایی که من خاطرم میاد نیروهای سپاهی توسط یکی از گروههای وابسته به ارتش آزاد به اسارت در اومدن. مطمین نیستم که داعش اون زمان هنوز حضور جدی تو سوریه پیدا کرده بود یا نه.

شاید اشتباه می کنم ولی تصور می کنم، سپاه بعد از فاز نهایی تصرف تکریت، بیش از پیش به اهمیت پشتیبانی هوایی دقیق و کارآمد پی برد، چون تا قبل از اون گاها به صراحتا در برخی مصاحبه های فرماندهان همچین اهمیتی نفی میشد، شاید یکی از دلایل دعوت روسیه جهت حملات هوایی در سوریه همین تغییر نگرش بود. البته من اطلاعات دیتیل از عملیات های اخیر و قبلی ندارم، ولی شاید یکی از دلایل موفقیت بیشتر عملیات های اخیر همین مورد باشه (در کنار حضور پر رنگ تر نیروهای ایرانی). اگه سپاه خودش در سوریه به دو اسکادران هواپیمای ضد شورش توربوپراپ سرحال مجهز به سیستم های تسلیحاتی هوا به زمین دقیق مجهز می بود، شرایط روی زمین خیلی فرق می کرد. به واقع اگه نبرد سوریه اهمیت پشتیبانی موثر هوایی رو در هماهنگی با نیروی زمینی به ما گوشزد کرده باشه، میشه گفت درس گرانبهایی است ،چون همونطور که گفتم تا پیش از این خیلی از فرماندهان ما این نگاه رو نداشتند. به واقع در میان تجهیزات و یا محصولات بومی توسعه داده شده نیروی هوافضای سپاه جای خالی یک هواپیمای ضد شورش در رده هواپیمایی چون سوپر توکانو دیده میشه خصوصا با توجه به درگیری های اینچنینی سپاه در جنوب شرق و شمالغرب ایران و نیز سوریه، و نیز به ویژه اینکه تجربه به کارگیری پیلاتوس7 و توکانو رو داشته و البته به نظر میاد این نیاز و علاقمندی در سپاه احساس شده که نتیجش شده توسعه کایت موتور دار رزمی و بالگرد 285. البته هنوز جای خالی توپخانه هدایت پذیر سنگین مثل توپخانه 155 میلی متری و خمپاره 160 میلی متری هدایت پذیر و حتی سنگین تر با گونه های مهمات تخصصی در سوریه دیده میشه که میتونه استقلال بیشتری از نیروی هوایی و چالاکی بیشتری رو برای نیروی زمینی به ارمغان بیاره.

و همچنین قتل عام 1700 نوجوون شیعه که بر خلاف بسیاری کشتار های دیگه که کلی سر وصدا کرده تو تاریخ، فیلم ارتکاب به این جنایت هم منتشر شد، ولی اصلا در این حد سر و صدایی به پا نشد، شمعی هم روشن نشد.

  نمی دونم این همه طرح های بی خریدار و بدون مصرف کننده مثل فائز و فجر 20 و فجر 3 و طرح های دیگری مثل شفق و برهان و صاعقه و تذرو و کوثر88 که امکان تولیدشون با مشکلات عدیده مواجه هست، تو این مملکت اجرا شد، ولی چرا پروژه ای جهت تولید یک هواپیمای شتیبانی نزدیک ضد شورش که هم قابلیت تولیدش امکان پذیرتر و هم کاربردهاش چه به لحاظ آموزشی چه به لحاظ عملیات ضد شورش برای شرایط کشور ما نسبت به پروژه های نامبرده کم نیست، تعریف نشد.   قبلا اخبار و ادعاهایی مبنی تولید موتورهای توربوپراپ TV-3 منتشر شده بود در حال حاضر هم در سایت مرتبط با وزارت دفاع (mindexcenter) این ادعا مبنی بر تولید این موتور در داخل کشور وجود داره.  در صورت صحت این ادعا، فکر می کنم میشه از این موتور در یک چنین هواپیمایی از اون استفاده کرد و این یعنی مشکل  تامین موتور برای تولید یک هواپیمای رزمی که تا کنون بزرگترین مشکل ما بوده ، حداقل برای این گونه هواپیما قابل حل هست.    در حال حاضر هواپیمایی مثل سوپر توکانو با موتور 1200 کیلوواتی توانایی حمل 1500 کیلوگرم مهمات و سلاح رو داره.   این هواپیمای Piper P-48 Enforcer هم از یک موتور با توان 1800 کیلوواتی بهره می بره و توانایی 2500 کیلوگرم حمل مهمات و سلاح.    اون نوع TV-3 که در آنتونوف 140 استفاده میشه، توانی حدود 1800 کیلووات (برای شرایط تیک اف، و ماکزیمم توانش برای شرایط اضطراری 2000 کیلووات هست) داره و با این حال راندمان مصرف سوختش به لحاظ مصرف سوخت ویژه تقریبا برابر با مصرف سوخت موتور سوپرتوکانو هست، اما وزن و ابعاد بزرگتری داره.  ولی مدل مورد استفاده در بالگرد اون ابعاد و وزن به مراتب کمتری داره.    به هیچ وجه نمیشه این قدر خطی نتیجه گیری کرد ولی ساخت هواپیمایی با قابلیت حدود 1800 تا 2000 کیلوگرم مهمات و سلاح با این موتور چندان بعید نیست.    قطعا یه همچین هواپیمایی مورد نیاز هست و هزینه اولیه و هزینه جاری عملیاتی و تعمیر و نگهداری و راندمان مصرف سوختش برای  هواپیمایی با این کاربرد مناسب تر از هواپیماهای با موتور جت و توربوفن هست.    ضمن اینکه بستری مناسب برای تمرین توسعه هواپیمای رزمی و زیر سیستمهای اون می بود.    و این مسیریه که کشورهای متعدد دیگری از جمله کره و ترکیه هم رفتن.   شاید یکی دو اسکادران از همچین هواپیمایی می تونست کمک قابل ملاحظه ای برای نیروهای وابسته به ایران در سوریه باشه. (البته مجهز به تسلیحات و زیر سیستم های  لازم برای انجام حملات هوا به زمین دقیق، کاری که در مورد سوپر توکانو داره انجام میشه). 

امیدوارم با رفع تحریم ها نمایشگاه هوایی کیش بعدی هم، به واقع یک نمایشگاه بین المللی با حضور فعال شرکت های سرآمد بین المللی باشه.  قطعا برپایی این نمایشگاه ها باعث رشد صنایع و شرکت های کشور خواهد شد. 

همینطور فراموش کرده که جیسون رضاییان قبل از امضای توافق دستگیر شد. کلا قضیه رو دراماتیک کرده.

من که به شخصه برام جای سوال داره جنگ ما تو سوریه در راه اسلام  باشه. خوشحال میشم اگه اشتباه می کنم یکی منو توجیه کنه.      چون با توجه به مناطق تحت سلطه و نیروهای مسلحین اهل تسنن مخالف بشار اسد در سوریه مشخصه که مردم اهل تسنن از اونها استقبال می کنن، به عنوان مثال سقوط ادلب رو در نظر بگیرید و مقایسه کنید با مناطق ساحلی و یا حتی روستاها و شهرکهای کوچک علوی و شیعه نشین مثل نبل و زهرا و فوعه و کفریا که چون مردم اون مناطق با مسلحین همراه نبودن هنوز که هنوزه مسلحین نتونستن این مناطق رو فتح کنن؟   حالا جنگ برای سلطه بر مناطقی که مردم و مالکین واقعی اون منطقه ما و حکومت اقلیت علوی رو نمی خوان می تونه با آموزه های اسلامی تطابق داشته باشه؟ (با در نظر گرفتن جمعین 60 درصدی اهل تسنن و حدود 15 درصدی علوی و شیعه و اسماعیلیه)   آیا این دقیقا همون چیزی نیست که ما تو این سی و اندی سال گذشته از انقلاب علیه اون شعار می دادیم؟  مبارزه با استکبار؟ ما آمریکا رو به خاطر کودتای 28 مرداد نکوهش می کنیم و البته خیلی موارد مشابه دیگه، حالا به نظرتون مشابه اونها عمل نمی کنیم؟    اینکه تفکر تکفیری سلفی اشتباهه رو کاری ندارم ولی مسئله اینه که اون مردم این تفکر رو استقبال کردن (که البته این تفکر یک طیف هست از اهل سنت گرفته تا افراط گراهای تکفیری و سلفی و وهابی)، حالا ما با این استدلال که تفکر تکفیری سلفی اشتباهه و یا اینکه تسلط این افراد بر سوریه در تضاد با منافع ملی ماست، می تونیم به جنگ با اونها بپردازیم و این رو با آموزه های اسلامی در تطابق ببینیم؟   چیزی که من از اخبار سوریه دستگیرم شده اینه که جنگ چهره مذهبی به خودش گرفته و بر این مبنا حتی اگه قرار باشه انتخابات دموکراتیکی هم برگزار باشه احتمال قریب به یقین مردم اهل تسنن بین یک چهره اهل تسنن و بشار اسد، اولی رو انتخاب خواهند کرد.    به نظرم تنها دلیلی که ما می تونیم براش بجنگیم حفظ حقوق اقلیت علوی و شیعه ساکن سوریه و سعی در برپایی حکومتی فدرالی و یا خودمختاری برای اونها در مناطق شیعه و علوی نشین هست، در غیر این صورت تلاش بر تسلط بر مناطقی که ما رو و حکومت اقلیت علوی رو نمی خوان، نمیتونه منطبق با آرمان های انقلاب اسلامی باشه.   مگر اینکه من اشتباه کرده باشم و مردم اهل تسنن سوریه هم بشار رو به مخالفین مسلح اهل سنت ترجیح بدن. که من همچین نشانه هایی رو در میدان جنگ سوریه نمی بینم.

اگه مسیر موشک ها و نقشه ناهمواریهای این مسیر رو که دوستان تصاویرش رو در صفحات قبل گذاشتن مشاهده کنید می بینید هم پهنای مناطق کوهستانی شمال عراق در طول مسیر پرواز موشک ها نسبت به اونجه که در ایران هست کوتاه تره و هم ارتفاعات اون مناطق از ارتفاعت ایران کوتاهتره و ناهمواریهاش هم کمتره و البته در سمت کاهش ارتفاع پروازی موشک هست بنا براین احتمال سقوطش در مناطق ایران خیلی بیشتره. ضمن اینکه موشکها ابتدا از ایران عبور می کنن بنابراین با فرض صحیح بودن خبر سقوط موشک ها میشه گفت که موشکهایی که سیستم هاشون در هدایت و پرواز صحیح فیل کردن در بخش ابتدایی مسیر سقوط کردن، ولی اونهایی که سیستم های ناوبری هدایت و رانششون در بخش اول پرواز مربوط به ایران به درستی عمل کردن و تونستن موشک رو به سلامت به عراق برسونن پس می تونستن باقی مسیر که بخش ساده تر پرواز نیز هست رو به درستی به انجام برسونن.

یک دلیل احتمالی این میتونه باشه که مسیری که قرار بوده در ایران طی کنه کاملا کوهستانی و ناهموار هست اون هم برای موشکی که قرار هست در ارتفاع بسیار پایین پرواز کنه، اما در عراق موشکها بر فراز مناطق هموار پرواز می کردن.

راهبرد ایران در سوریه چیه و چه هدفی رو قراره دنبال کنه؟ آیا قراره به صلح سیاسی و انتخابات دموکراتیک برسیم؟ که در این صورت با توجه به اکثریت اهل تسنن در سوریه به احتمال قریب به یقین کسانی به قدرت خواهند رسید که مخالف ایران هستند چرا که به هر حال این شرایط وضعیتی فرقه ای رو در سوریه ایجاد کرده. اگه قراره با توسل به قدرت نظامی به حفظ حکومت فعلی بر قدرت بر سوریه برسیم، که هم با آرمان های انقلاب ما در تناقض هست و هم در صورت به نتیجه رسیدن هم به علت عدم مقبولیت از سوی اکثریت اهل تسنن، وضعیتی ناپایدار خواهد بود که برای حفظش بایستی هزینه پرداخت. فکر می کنم چه دوست داشته باشیم چه نه، بهترین گزینه دستیابی به صلح سیاسی با ایجاد منطقه ای خودمختار در سواحل سوریه و مناطق شیعه و علوی نشین تا حد امکان هست. به هر حال هدف وسیله رو توجیه نخواهد کرد حفظ راه ارتباطی برای کمک به حزب الله نمیتونه حکمرانی با توسل به زور بر مناطق و مردمی رو که درست یا غلط شما رو نمی خوان توجیه کنه. و اصولا در تضاد با آرمان های جمهوری اسلامی ایران هست. البته حفظ جان و مال مردم شیعه و اماکن مقدس شیعه محصور در این مناطق قضیش جداست و قابل توجیه که در نهایت بایستی براش راه حلی سیاسی پیدا کرد.

پس همونطور که حدس می زدم احتمالا خبر مربوط به شنیدن صدای مهیب در آستارا مربوط به همین موشک های روسی بوده : و احتمالا این سقوط ها خارج از مناطق مسکونی و بدون تلفات بوده. ان شالله

احیانا این خبر مرتبط با شلیک موشک های روسی نیست؟: http://www.asriran.com/fa/mobile/422101