M-ATF

VIP
  • تعداد محتوا

    1,958
  • عضوشده

  • آخرین بازدید

  • Days Won

    7

تمامی ارسال های M-ATF

  1. اینکه حرکات فعلی ترکیه در جهت منافع اسرائیل هست شکی درش نیست، ولی حرف من اینه که این موضوع لزوما به معنای ابزار بودن ترکیه برای اسرائیل و یا طراحی شدن این قضیه توسط اسرائیل نیست. حرکات فعلی ترکیه کاملا در راستای انگیزه های ملی خودشون یعنی جبران عقده تاریخی شکست و تجزیه امپراطوری عثمانی و بهره برداری از شرایط فعلی سوریه یا سایر کشورها مثل لیبی جهت تا حدی شبیه سازی اون امپراطوری سابق با گسترش نفوذ خودشون خصوصا که به رشد اقتصادی مناسبی هم رسیدن، قابل توجیه هست که اتفاقا در این برهه در جهت منافع اسرائیل هم هست.
  2. بر خلاف شما اعتقادی به ربط دادن همه چیز به تل آویو اسرائیل ندارم، ترکیه و اسرائیل هر کدام با هویتی مستقل به دنبال اهداف و منافع خودشون هستن که اگه بتونن به اهدافشون برسن یه جایی با هم تعارض پیدا می کنن.
  3. از آمار این گزارش میشه پی برد که احتمال قوی این گزارش صحت نداره.
  4. در مقاله ای که لینکشو میذارم، به تکنیک های مختلفی که برای پنهانکاری راداری سو ۳۵ استفاده شده اشاره شده شامل استفاده از پوشش های جاذب امواج راداری در: داکتورودی هوای موتور، بلید های کمپرسور، کاکپیت، خروجی موتور و پس سوز، موشک ها ( با استفاده از یک اسپری دستی)، وهمینطور سه روش برای کاهش امواج راداری آنتن رادار، از جمله: سویچ ریدم بین وضعیت شفاف نسبت به امواج راداری و بازتاب دهنده اون و وضعیت بازتاب دهنده با استفاده از یک صفحه که فقط امواج راداری خاصی که مربوط به خود رادار هواپیما هست رو اجازه عبور میده، و همینطور استفاده از تکنولوژی پلاسما که به صورت یک صفحه غربالگر در جلوی آنتن قرار میگیره و وقتی روشن میشه فقط اجازه عبور امواج مشخصی رو میده. در این مدل اشاره شده که سطح مقطع راداری از جلوی سو ۳۵ با این تکنیک به یک دهم کاهش یافته. https://www.fighter-planes.com/stealth2.htm
  5. Irbis_E یعنی رادار سو ۳۵، PESA هست نه AESA ، دقیقتر بخوایم بگیم باید گفت در حقیقت هیبرید هست.
  6. به خاطر تغییرات ظاهری نبوده و استفاده از مواد جاذب و سایر تکنیکها، تغییرات طراحی یکی از فاکتور های پنهانکاری بیشتره.
  7. کاهس rcs مربوط به su-35 تا یک دهم گزارش شده ( ۱تا ۳ متر سوخو ۳۵ در مقابل ۱۵ متر سوخو ۲۷) برای میگ ۳۵ هم من از پنج دهم تا ۲ متر دیدم در مقابل ۳ تا ۵ متر میگ ۲۹
  8. البته شاسی های شنی دار هزینه های تعمیر و نگهداری رو بالا می برن و از این نظر نسبت به چرخ دارها در جایگاه پایینتری قرار می گیرن اما در نهایت باید دید، قرار هست این سامانه کجا مورد استفاده قرار بگیره چون شنی ها قابلیت آفرود بالاتری رو فراهم می کنن، باید دید نیازی به این ویژگی وجود داره یا نه، که ارزیابی اولیه من اینه که نه. ضمن اینکه مشکلات جابجایی در مسافت های بلند هم برای شنی دارها بیشتره. نوآوری دیگه ای که قابل بررسی هست ترکیب فناوری AHEAD و پراتابه های هدایت پذیر ( مثل Dart برای ۷۶ میلی متری) با هم دیگست، برای افزایش kill rate به نظر من استفاده هر سه لایه ۱۰۰ میلیمتری سعیر، ۷۶ میلی متری و کالیبر پایینتر ۳۰ تا ۴۰ میلی متری ( یکی از کالیبرهای ۳۰ میلیمتری توپ کمند، ۳۵ میلیمتری اورلیکن و یا ۴۰ میلی متری بوفورس ) به موازات هم قابل توجیه هست
  9. توپ ۲۳ در میان انتخاب هایی که برای سرمایه گذاری و صرف هزینه جهت هوشمند سازی و اتوماسیون وجود داره، به لحاظ کیفی و قابلیت ها، پایین ترین جایگاه و البته توجیه فنی اقتصادی پایینی رو داره. گزینه های ۳۵ میلیمتری و حتی ۴۰ میلیمتری فتح و ۷۶ میلیمتری برای کاربرد های زمینی و غیر دریایی درصورتیکه به سمت هوشمندسازی مهامتشون بریم آپشن های بسیار بهتری هستند. سه تا گزینه بالا ظاهرا اینطور که عنوان شده تولید بومی داریم ، ولی ۵۷ میلی متری ها رو هم داریم که شنیدم کیفیت چندانی ندارن، راست و دروغش رو نمی دونم. با توجه به حملات با حجم انبوه که مثلا در سوریه از طرف اسرائیل شاهدش هستیم، به کارگیری لایه های مختلفی از این توپ ها با مهمات هوشمند، در نقاط حساس، میتونه راندمان اقتصادی مقابله با این حملات رو به شکل محسوسی بالا ببره. در مورد ۴۰ میلی متری و ۷۶ حتی میشه به نمونه های دو لولش هم برای افزایش نواخت تیر در حملات با حجم انبوه فکر کرد که البته بایستی ارزیابی عمیقتری نسبت به این ایده انجام بگیره. یه زمانی توسعه سامانه های پدافندی به سمت برد بلند تر کردن سیستم ها بود، الان با توجه به توسعه تسلیحات دوربرد حتی ارزان ، غالبا در حملات پلتفرم رها کننده این تسلیحات خارج از برد سامانه پدافندی قرار میگیره، بنابراین توسعه یک سیستم دفاع نقطه ای با دقت بالا و ارزان برای مقابله با تسلیحات و مهمات شلیک شده، اهمیت بسیار بالایی پیدا میکنه.
  10. در تصاویر گلوبال سکیوریتی، لانچر الفتح شبیه لانچر نمونه های نخستین فاتح هست.
  11. با توجه به تراست سجیل ، شخصا احتمال زیادی میدم، ماهواره بر ذولجناح مبتنی بر همین سجیل باشه.
  12. این حسین دلیریان کیه و چه کاره هست؟
  13. عنوان به اشتباه تایگر های نیروی هوایی ویتنام ( به جای تایلند) درج شده.
  14. مواردی که در این پست و البته پست بعدیتون مطرح کرده بودین کاملا بجاست، که اگه برسم سعی میکنم در قالب یک مقالک پاسخ بدم
  15. دقیقا یادم نیست، شاید حدود ۱۰ تا ۱۵ سال پیش در یک انجمن دیگر بحث بر سر تهیه جنگنده برای ایران بود، برخی نظرشون بر مهندسی معکوس میگ ۲۹ یا اف۱۴ داشتن، و من نظرم توسعه و تولید انبوه نسخه ارتقا یافته ای از اف-۵ . متاسفانه الان می خواستم پست بذارم یادم آمد که ما هنوز درگیر همون دغدغه های ۱۵ سال پیش هستیم و باز مثل همیشه حسرت می خورم که اگر شهید ستاری در قید حیات بودن، شاید به موازات بومی سازی صنایع موشکی ایشون هم پروژه تولید بومی مشتقات اف-۵ رو خیلی پیش از این ها به ثمر رسونده بودن. در بحث نیروهوایی دو تا فاکتور در تناقض با هم، برای ما خیلی مهم خواهد بود، اول اقتصاد نبرد هست، قطعا باید راه حل های تا حد امکان ارزان رو باید جستجو کنیم با توجه به قیاس اقتصاد ایران و دشمنانش، از اون طرف اهمیت فناوری در صنعت هست که ما قبلا طعم اون رو در جنگ تحمیلی چشیدیم، یعنی تجربه در اختیار داشتن شاید بالاترین فناوری روز صنعت هوایی. بنا براین همچنان معتقد به توسعه نمونه ارتقا یافته اف ۵ به عنوان راه حل بومی، ارزانتر و سریعتر و البته قابل جایگزینی در حین جنگ در صورت دیدن تلفات، و دیگه اینکه در حوزه صنعت هوایی در گام اول ایجاد زیر ساخت تولید انبوه خیلی مهم تر از خود محصول هست، چون زیر ساخت ایجاد بشه با اون میشه محصولات بهتر رو هم تولید کرد. اما با لحاظ بحث فناوری و اینکه در کوتاه مدت به لحاظ کمی نمیتونیم با تعداد بالای جنگنده های حداقل دشمنان منطقه ایمون رقابت کنیم، و با توجه به تجربه جنگ تحمیلی و بکارگیری تامکت، پس اگر امکان خرید خارجی وجود داشته باشه نباید قانع باشیم و باید به دنبال بالاترین فناوری موجود و در دسترس باشیم ( یعنی اگر سو-۵۷ یا سو ۳۵ در دسترس باشه، سراغ سو-۳۰ رفتن قطعا اشتباهه، در پدافند این کار رو کردیم جایی که اس-۴۰۰ پیشنهاد شد بر اس ۳۰۰ اصرار کردیم) کنار گزینه بومی ارزان قیمت تر ولی با کمیت بیشتر. آخرین استنتاجی که برای تولید بومی جنگنده از مصاحبه فرماندهان میشه داشت اینه که در مورد تولید موتور با توجه به مصاحبه نصیرزاده که گفته بودن «امسال یک دستگاه موتور اف ۵ ساختیم و ...» میشه نتیجه گرفت هنوز جی ۸۵ یا اوج به تولید انبوه نرسیده، پس نمونه توربوفن اون ( احتمالا جی ۹۰) و یا موتورهای سنگین تر هم فاصله بیشتری با تولید انبوه خواهند داشت.
  16. چیزی که رسما عنوان شده سیمرغ در پرتاب پیام ۴۰ ثانیه و در پرتاب ظفر ۱۵ ثانیه کم آورد، بنابراین بر اساس اعداد و ارقام شما، ظاهرا موتور سیمرغ باید ۳۸۸ ثانیه فعال میبوده تا به اهداف تعریف شده برای تزریق پیام و ظفر دست پیدا می کرده.
  17. البته اگه بخوایم دقیقتر ارزیابی کنیم باید گفت در این تصویر فقط دو بعد رو می تونیم ببینیم اما اگه ویدئوی مربوطه رو دیده باشین ابتدا موشک برخورد میکنه انفجار سر جنگی موشک مشاهده میشه و با کمی تاخیر هدف منهدم میشه، بنابراین میشه نتیجه گرفت موشک در امتداد خط متصل کننده هدف و دوربین و اندکی پشت هدف برخورد میکنه. با این حال این بدان معنا نیست که موشک از دقت بالا برخوردار نیست.
  18. https://www.mashreghnews.ir/news/1040102/عملکرد-موفق-ظفر-در-استخراج-اطلاعات
  19. موتور مرحله دوم سیمرغ که الان دوبار هست مشکل خورده از خانواده اسکاد نیست. ظاهرا اینطور که وزیر اعلام کرده دفعه قبل مشکل یک برد الکترونیکی بوده و این بار خود موتور
  20. الان نگاه کردم مستند رو ، یه مقدار گنگه اولا میگه بیشینه سرعت هدف ۲۸۰۰ متر بر ثانیه نه خود موشک میگه برد کشف بیش از ۳۰۰ کیلومتر داره و با بیشینه سرعت هدف ۲۸۰۰ متر بر ثانیه این امکان را دارد بین پنج تا ۷ ثانیه با شش هدف درگیر بشه!؟ من که نمی فهمم یعنی چی...
  21. من مستند رو ندیدم ولی ۸ ماخ رقم بسیار بالاییه و تردید برانگیز، امیدوارم اشتباه لپی نبوده باشه
  22. من اگه تصمیم گیرنده نظامی بودم تصویب می کردم هر گروهان حداقل یک تیم پهپادی (دست پرتاب یا کواد) داشته باشه. در حال به صورت استاندارد تو ایران هر گروهان چه تجهیزات حداقلی رو داره؟