این دو تا کلیپ که البته دو تاش مربوط به یک حملس ولی زاویه دوربین فرق میکنه این فقط نشون میده از ak630 استفاده میکنه http://reza4087.persiangig.com/video/YouTube%20-%20Marines%20pirates%20attack%20Somalia.flv حجم:۷۷۵۳ k این زاویه دیگه تو این با توپ و مسلسل کلا هر چی دستشون میاد دزدا رو میزنن http://reza4087.persiangig.com/video/YouTube%20-%20Russian%20Navy%20warship%20vs%20somali%20pirates.%20Gulf%20of%20Aden..flv حجم:۸۰۷۲ k

این ناو الان محل خدمتش خلیج عدنه و به خاطر همین با دزدان دریایی درگیر میشه مثله ناو های خودمون که اونجا برای تامین منافعمون عمل میکنند وظیفه ی اصلیش همونطور که دوستمون نوشتن ضد زیر دریایی هست تا شب یه کلیپ از چگونگی درگیریش با دزدان دریایی میزارم از CIWS استفاده میکنه

نمونه های ایرانی : [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/IMG_0311.JPG][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_IMG_0311.JPG[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/hDUar-images.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_hDUar-images.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/IRAN_%2819%29%7E0.JPG][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_IRAN_%2819%29%7E0.JPG[/img][/url]

این موشک اسپارو نیست من هر جا این عکسو دیدم نوشته شلیک موشک هدایت لیزری ستار شاید ستار 2 باشه چون عکسی ازش نیست یا من ندیدم البته تو این عکس ، عکسی گه شما قرار دادید رو برای پروژه عصر67 قرار داده

قیام [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/3_9003015098_L600.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_3_9003015098_L600.jpg[/img][/url] شهاب2 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/c_%287%29.JPG][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_c_%287%29.JPG[/img][/url] شهاب3 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/b_%282%29.JPG][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_b_%282%29.JPG[/img][/url] عکسا از سکوت اسمانی

کلیپ زدن دو تا تانک یا زره پوش اسرائیلی http://gallery.military.ir/albums/userpics/YouTube_-_markava_is_nothing_vs_hezbollah.zip حجمش حدود 3 مگه شرمنده

خدمت داش علی (مطمئن نیستم مرکاوا باشن) [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Image00002%7E1.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Image00002%7E1.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Image00010%7E2.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Image00010%7E2.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Image00011%7E1.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Image00011%7E1.jpg[/img][/url]

تونل باد و شفق [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Image01099.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Image01099.jpg[/img][/url]

اخر تموم شد بابت تاخیر پوزش میخوام http://www.filedude.com/download/1DNVkKJI55f74e999660

دوستان شرمنده دوبار اپلود کردم تو پرشین گیگ بار اول که 99 درصد نتم مشکل پیدا کرد بار دومم کامل شد ولی نوشت فایلی اپلود نشد فردا صبح سه باره اپ میکنم

دوستان عزیز من هر چی میگردم اینو تو ارشیوم پیدا نمیکنم باید دوباره دانلود کنم که فعلا امکانش نیست امشب دانلود میکنم فردا صبح یه جا دیگه اپ میکنم

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/7_8611140321_L600%7E2.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_7_8611140321_L600%7E2.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/9_8611140321_L600%7E0.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_9_8611140321_L600%7E0.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Image00145%7E0.JPG][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Image00145%7E0.JPG[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/rotin28%7E0.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_rotin28%7E0.jpg[/img][/url]

این از پست قبل جا موند (ادیت هم کار نمیکنه) چند هواپیما رو از نظر ابعاد نشون میده

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/65934_790.jpg[/img] هدف اصلی بیش تر موشک های نظامی ، رساندن یه سر جنگی ویژه به یک هدف مشخص، میباشد. سر جنگی به همراه « سامانه هدایت و کنترل » و موتور ، درون بدنه موشک میباشد که نهایتا ، این بدنه بایستی به هدف تعیین شده برسد. بیش تر موشک ها از سطوح ایرودینامیکی برای کنترل استفاده میکنند که بسیاری ار افراد ، عبارت کلی پره را برای اشاره به این سطوح ، به کار میبرند. با این وجود ، طراحان موشک ، نسبت به نام گذاری ان ها دقیقتر هستند و عموما این سطوح را در سه گروه اصلی قرار میدهند: کانارد ها ، بال ها و بالک ها . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/%D8%A7%D8%AC%D8%B2%D8%A7%DB%8C_%D8%A7%D8%B5%D9%84%DB%8C_%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9.jpg[/img] شکل1:اجزای اصلی موشک نمونه ای که در شکل 1 میبینید ، چیدمان کلی یه موشک است که هر سه نوع سطوح کنترلی را دارا میباشد. رفتار سطوح صورت های گوناگونی دارد که بسته به موقیعت انها نسبت به مرکز جرم موشک ، متفاوت است . عموما یه بال ، سطح نسبتا بزرگی است که پشت مرکز جرم قرار میگیرد. این در حالی است که کانارد سطحی نزدیک به نوک موشک و بالک ، در انتهای دم موشک میباشد. بیش تر موشک ها ، دست کم به یکی از سطوح ایرودینامیکی مجهز میشوند، به ویژه بالک ها که باعث پایداری پرواز موشک میگردند. علاوه بر این ، بسیاری از موشک ها به یک مجموعه از سطوح کنترلی دیگر برای ایجاد برآ یا کنترل بیشتر ، مجهز میگردند ، ولی طراحی های بسیار کمی هستند که از هر سه مجموعه ی این سطوح کنترلی ، استفاده کرده است. از ان جایی که بیشتر هواپیماها ، دارای دم های افقی و عمودی ثابت و بالک های تمام متحرک ، مشابه ان چه در شکل دو نشان داده شده ، برای رسیدن به هدف مشابه استفاده میکنند [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/%D8%A7%D9%86%D8%AD%D8%B1%D8%A7%D9%81_%DB%8C%DA%A9_%D8%B3%D8%B7%D8%AD_%DA%A9%D9%86%D8%AA%D8%B1%D9%84%DB%8C_%D8%AF%D8%B1_%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9.jpg[/img] شکل2: انحراف یک سطح کنترلی در موشک برای انجام گردش موشک هنگام پرواز ، دست کم یک مجموعه از سطوح کنترلی ایرودینامیکی برای گردش به دور یک نقطه ی مرکزی مورد نیاز است. برای چنین کاری ، زاویه حمله پره به قدری تغییر میکند که نیروی برآی ان تغییر کند. تغییر راستا و اندازه ی نیروهای موثر بر موشک باعث حرکت ان در جهت دیگر میگردد و به پرتابه قابلیت مانور در مسیر خود و هدایت به سمت هدف تعیین شده را میدهد.یک نمونه از انحراف سطوح در مدل سه بعدی از موشک «ای آی ام-9 ام سایدویندر» (شکل 3) میبینید. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/%D8%A7%D9%86%D8%AD%D8%B1%D8%A7%D9%81_%DA%A9%D8%A7%D9%86%D8%A7%D8%B1%D8%AF%D9%87%D8%A7_%D8%AF%D8%B1_%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9.jpg[/img] شکل3: انحراف کانارد ها در موشک مفاهیم اولیه کاناردها ، بال ها و بالک ها به یکدیگر نزدیک هستند و همگی را به عنوان کنترل های ایرودینامیکی میشناسند. علاوه بر این روش های کنترل متداول ، روش نسبتا جدیدی که در سامانه های مانوری موشک ها به کار میبرند، سامانه ی کنترل غیر متعارف است. بیشتر سامانه های کنترل غیر متعارف ، از روش هایی چون کنترل بردار نیروی پیش ران (تی وی سی) یا تعامل جت (جی آی) بهره میگیرند. تاکنون ، چهار دسته ی اصلی سامانه های کنترل موشک را معرفی کردیم (شکل4). سامانه های کنترل بالک ، کنترل کانارد ، کنترل بال و کنترل غیر متعارف. حال اجازه دهید یک نگاه دقیقتر به هریک از این مجموعه ها بیندازیم. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/%DA%86%D9%87%D8%A7%D8%B1_%D8%AF%D8%B3%D8%AA%D9%87_%D8%A7%D8%B5%D9%84%DB%8C_%DA%A9%D9%86%D8%AA%D8%B1%D9%84_%D9%87%D8%A7%DB%8C_%D9%BE%D8%B1%D9%88%D8%A7%D8%B2%DB%8C_%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9.jpg[/img] شکل4: چهار دسته اصلی کنترل های پرواز موشک این نوع کنترل شاید متداول ترین نوع کنترل در موشک ها باشد، به ویژه برای موشک های برد بلند هوا به هوا ، مانند امرام و موشک های سطح به هوا مانند موشک های پاتریوت و رولاند. دلیل اصلی برای استفاده از این سامانه کنترلی ، این است که بالک کنترلی ، مانور پذیری بسیار خوبی را در زوایای حمله بالا ایجاد میکند. پیش از این ، از بالک برای مانور پذیری هواپیماها بسیار استفاده کرده بودند. موشک هایی که از بالک های کنترلی استفاده میکنند ، غالبا به یک بال ثابت هم مجهز میشوند ، تا این بال نیروی برآ و برد بیشتری را ایجاد نماید. نمونه ی موشک هایی که با این سامانه کنترلی کار میکنند موشک های هوا به زمین ماوریک و ای اس 30 و موشک سطح به سطحی چون هارپون و اگزوست هستند. موشک های کنترل بالک ، به ندرت دارای کانارد هستند ، گرچه به عنوان مثال نقض میتوان از موشک ای آی ام9 ایکس سایدویندر نام برد. 23 نمونه از موشک هایی را که از بالک کنترلی استفاده میکنند ، در شکل 5 نمایش داده ایم. [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9_%D9%87%D8%A7%DB%8C_%DA%A9%D9%86%D8%AA%D8%B1%D9%84_%D8%A8%D8%A7%D9%84%DA%A9.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9_%D9%87%D8%A7%DB%8C_%DA%A9%D9%86%D8%AA%D8%B1%D9%84_%D8%A8%D8%A7%D9%84%DA%A9.jpg[/img][/url] شکل5: موشک هایی با سامانه کنترل بالک علاوه بر این موشک ها بعضی از بمب ها از کنترل بالکی استفاده میکنند که برای مثال میتوان به سری جی دام –از بمب های هدایت شونده با جی پی اس – اشاره کرد. [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Rapier_2000.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Rapier_2000.jpg[/img][/url] Rapier-2000 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Seawolf.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Seawolf.jpg[/img][/url] Seawolf [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/sea_dart.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_sea_dart.jpg[/img][/url] sea_dart [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/super_530.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_super_530.jpg[/img][/url] super_530 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/FASA_aster.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_FASA_aster.jpg[/img][/url] FASA_aster [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Mica.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Mica.jpg[/img][/url] Mica [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/R-37.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_R-37.jpg[/img][/url] R-37 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/AA-12.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_AA-12.jpg[/img][/url] AA-12 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/AS-17.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_AS-17.jpg[/img][/url] AS-17 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/SS-N-22.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_SS-N-22.jpg[/img][/url] SS-N-22 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/AIM-120.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_AIM-120.jpg[/img][/url] AIM-120 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/AIM-54.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_AIM-54.jpg[/img][/url] AIM-54 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/RIM-66.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_RIM-66.jpg[/img][/url] RIM-66 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/RBS-70.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_RBS-70.jpg[/img][/url] RBS-70 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/AIM-132.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_AIM-132.jpg[/img][/url] AIM-132 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Starstreak.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Starstreak.jpg[/img][/url] Starstreak [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Crotale.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Crotale.jpg[/img][/url] Crotale [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Roland.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Roland.jpg[/img][/url] Roland [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/SAM-10.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_SAM-10.jpg[/img][/url] SA-10 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/PAC3.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_PAC3.jpg[/img][/url] PAC-3 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/PAC-2.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_PAC-2.jpg[/img][/url] PAC-2 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/AIM-9X.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_AIM-9X.jpg[/img][/url] AIM-9X [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/AGM-114.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_AGM-114.jpg[/img][/url] AGM-114 کنترل کانارد هم در موشکها بسیار متداول است به ویژه برای موشک های کوتاه برد هوا به هوا مانند موشک ای آی ام 9 ام سایدویندر. مزیت اصلی استفاده از کنترل کانارد ، مانور پذیری بهتر در زوایای حمله کم است. اما باید در نظر داشت که کانارد ها در زوایای حمله زیاد به علت ایجاد جدایش جریان پشت کانارد – که باعث ایجاد واماندگی در ان میگردد- عملا بی اثر میشوند. از انجا که کانارد ها جلوتر از مرکز جرم قرار میگیرند این حالت باعث ایجاد ناپایداری گشته رفع ان مستلزم استفاده از بالک های ثابت بزرگی برای حفظ پایداری موشک است. این دو مجموعه از سطوح کنترلی یعنی بالک و کانارد معمولا نیروی برآی کافی ایجاد میکنند که استفاده از بال را در این موشک ها غیر ضروری مینمایند. تصویر 6 دوازده نمونه از موشک های کنترل کانارد را نشان میدهد. [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9_%D9%87%D8%A7%DB%8C_%DA%A9%D9%86%D8%AA%D8%B1%D9%84_%DA%A9%D8%A7%D9%86%D8%A7%D8%B1%D8%AF.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9_%D9%87%D8%A7%DB%8C_%DA%A9%D9%86%D8%AA%D8%B1%D9%84_%DA%A9%D8%A7%D9%86%D8%A7%D8%B1%D8%AF.jpg[/img][/url] تصویر6: موشک هایی با کنترل کانارد یک زیر مجموعه از موشک های کنترل کانارد ، موشک هایی با کانارد دو تکه هستند. کانارد های دو تکه یک سازو کار پیشرفته نسبتا جدید است که در نسل اخر موشک های هوا به هوای برد کوتاهی مثل پیتون4 و ای ای 11 روسی به کار رفته اند. عبارت کانارد دو تکه به این معنی است که موشک از دو مجموعه کانارد در کنار هم استفاده میکنند که معمولا بدون فاصله پشت سر هم قرار میگیرند . کانارد اول معمولا ثابت و دومی متحرک است. مزیت اصلی ترکیب بندی دو کانارد ان است که مجموعه ی کانارد اول یک گردابه قوی ایجاد میکند که باعث کاهش سرعت جریان هوا بر روی مجموعه ی دوم کانارد میشود. در نتیجه کارایی مجموعه افزایش می یابد. علاوه بر این گردابه ی حاصل جدایش را به تاخیر انداخته و اجازه میدهد کانارد دوم پیش از رسیدن به واماندگی به زوایای حمله بزرگ دست یابد. این قابلیت رسیدن به زوایای بزرگ در مقایسه با موشک دارای یک کانارد مانور پذیری بیش تری به موشک میدهد. 6 نمونه از موشک های کانارد دو تکه را در شکل 7 مشاهده میکنید. [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9_%D9%87%D8%A7%DB%8C_%DA%A9%D9%86%D8%AA%D8%B1%D9%84_%DA%A9%D8%A7%D9%86%D8%A7%D8%B1%D8%AF_%D9%85%D8%AC%D8%B2%D8%A7.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9_%D9%87%D8%A7%DB%8C_%DA%A9%D9%86%D8%AA%D8%B1%D9%84_%DA%A9%D8%A7%D9%86%D8%A7%D8%B1%D8%AF_%D9%85%D8%AC%D8%B2%D8%A7.jpg[/img][/url] شکل 7: موشک هایی با کنترل کانارد مجزا بسیاری از بمب های هوشمند از سامانه های کنترلی کانارد استفاده میکنند که بیشتر بمب های هدایت لیزری مانند بمب های سری پاووی میباشند. [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/FIM-92.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_FIM-92.jpg[/img][/url] FIM-92 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/SA-19.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_SA-19.jpg[/img][/url] SA-19 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/SA-13.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_SA-13.jpg[/img][/url] SA-13 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/STARBURST.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_STARBURST.jpg[/img][/url] STARBURST [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/AIM-9L.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_AIM-9L.jpg[/img][/url] AIM-9L [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/AS-12.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_AS-12.jpg[/img][/url] AS-12 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/AA-11.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_AA-11.jpg[/img][/url] AA-11 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/SA-15.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_SA-15.jpg[/img][/url] SA-15 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/R-550.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_R-550.jpg[/img][/url] R-550 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/python4.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_python4.jpg[/img][/url] Python-4 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/U-Darter.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_U-Darter.jpg[/img][/url] U-DARTER [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/AA-8.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_AA-8.jpg[/img][/url] AA-8 کنترل بال کنترل بال یکی از مدل های نخستین کنترل موشک بود اما در طرح های امروزی کم تر رایج است. بیشتر موشک هایی که از کنترل بال استفاده میکنند موشک های برد بلند مثل اسپارو ، سی اسکودا و هارم هستند. مزیت اصلی کنترل بال این است که یک تغییر در وضعیت بال پاسخ سریعی را با وجود حرکت کم بدنه ایجاد میکند. این مشخصه باعث خطای کمتر در ردیابی جست وجوگر شده و باعث میگردد که موشک بر روی هدف خود حتی در حین مانور های طولانی قفل بماند. ایراد اصلی این است که بال ها ، برای ایجاد نیروی برآی کافی و نیروی کنترلی موثر ، بایستی بزرگ باشند که نهایتا باعث افزایش ابعاد موشک میگردد. علاوه بر این ، بال ها گردابه های قوی ایجاد میکنند که بر خلاف بالک ها باعث چرخش موشک حول محور خود میگردند. این رفتار به عنوان رول القا شده شناحته شده و اگر اثر ان به اندازه کافی بزرگ باشد سامانه کنترل نمیتواند ان را حذف کند. به موشک های کنترل بال شکل 8 ، توجه کنید. [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9_%D9%87%D8%A7%DB%8C_%DA%A9%D9%86%D8%AA%D8%B1%D9%84_%D8%A8%D8%A7%D9%84.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9_%D9%87%D8%A7%DB%8C_%DA%A9%D9%86%D8%AA%D8%B1%D9%84_%D8%A8%D8%A7%D9%84.jpg[/img][/url] شکل8: موشک هایی با کنترل بال کنترل غیر متعارف سامانه های کنترل غیر متعارف دسته ی بزرگی از سامانه های کنترل موشک به شمار میروند که در بسیاری از این سامانه های کنترلاز روش کنترل بردار نیروی پیش ران برای هدایت موشک استفاده میکنند. کنترل بردار نیروی پیشران روشی است که در ان با منحرف کردن خروجی گاز های موشک یک مولفه از بردار نیروی پیشران در راستای افقی وعمودی ایجاد میشود. این نیروی اضافه دماغه را در راستای دیگری قرار میدهد و باعث چرخش موشک میگردد. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/%D8%B1%D9%88%D8%B4_%D9%87%D8%A7%DB%8C_%D9%85%D9%88%D8%B1%D8%AF_%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D9%81%D8%A7%D8%AF%D9%87_%DA%A9%D9%86%D8%AA%D8%B1%D9%84_%D9%86%D8%A7%D9%85%D8%AA%D8%B9%D8%A7%D8%B1%D9%81%7E0.jpg[/img] شکل9: روش های مورد استفاده در سامانه کنترل غیر متعارف روش دیگری که تنها به ان اشاره میکنیم جت های واکنشی نام دارد. جت های واکنشی خروجی های کوچکی روی سطح موشک هستند که باعث ایجاد یک جت خروجی عمود بر سطوح پرتابه شده و اثری مانند سامانه ی تغییر بردار پیشران دارند. به موشک های هوا به هوایی مانند ای آی ام 9 ایکس سایدویندر و آیرپس تی که مانور پذیری بسیار عالی دارند این روش های کنترلی را میافزایند. بزرگترین مزیت چنین کنترل هایی این است که میتوانند در سرعت های بسیار پایین یا در خلا که جریان هوای کافی برای عملکرد سطوح کنترلی وجود ندارد به درستی عمل کنند. اولین ایراد یاد شده این است که دقیقا پس از خروج گازها از نازل موشک ، عملکرد کنترلی خود را شان نمیدهند. چند نمونه از موشک هایی که از کنترل های غیر متعارف استفاده کرده اند را در شکل 10 ببینید. نکته ی قابل توجه این است که در بیشتر موشک های مجهز به کنترل غیر متعارف نمیتوان تنها به کنترل ان ها برای مانور پذیری اعتماد کرد؛ لذا این روش به همراه سطوح ایرودینامیکی مانند کانارد ها یا پره های بالک ، به صورت مکمل به کار میرود. [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9_%D9%87%D8%A7%DB%8C_%DA%A9%D9%86%D8%AA%D8%B1%D9%84_%D9%86%D8%A7%D9%85%D8%AA%D8%B9%D8%A7%D8%B1%D9%81%7E0.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9_%D9%87%D8%A7%DB%8C_%DA%A9%D9%86%D8%AA%D8%B1%D9%84_%D9%86%D8%A7%D9%85%D8%AA%D8%B9%D8%A7%D8%B1%D9%81%7E0.jpg[/img][/url] شکل10: موشک هایی با کنترل غیر متعارف [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/IRIS-T.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_IRIS-T.jpg[/img][/url] IRIS-T [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/LOSAT.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_LOSAT.jpg[/img][/url] LOAST [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/THAAD.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_THAAD.jpg[/img][/url] THAAD این نکته قابل ذکر است که برخی از موشک های موجود ، از کنترل هایی مانند ان چه در هواپیماها به کار میرود استفاده میکنند. این نوع سامانه های کنترلی معمولا دارای کنترل های سمتی- گردشی هستند که به همین دلیل ، مانورهای یک موشک مجهز به این سامانه ، مشابه هواپیما صورت میگیرد. از تسلیحاتی که از این نوع سامانه ها استفاده کرده اند میتوان به برخی موشک های کروز مانند موشک های تام هاوک و ای ال سی ام اشاره کرد. [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/ALCM.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_ALCM.jpg[/img][/url] ALCM [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/tomahawk.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_tomahawk.jpg[/img][/url] tomahawk جمع بندی و مقایسه روش ها سامانه کنترلی و هدایتی موشک را بر اساس ماموریت و هدف موشک انتخاب میکنند. در یک جمع بندی این روش ها را مرور میکنیم : از سامانه کنترل بالک در مواقعی که نیاز به کنترل در زوایای حمله زیاد باشد ، استفاده میشود.در موشک های دارای این سامانه ی کنترلی ، یک بال نیز برای ایجاد نیروی برآی اضافی ، در کنار بالک به کار میرود. از سامانه کنترل کانارد بر خلاف بالک ، برای مانورپذیری در زوایای حمله کم استفاده میکنند. در این موشک ها ، از بالک هایی هم برای برقراری پایداری موشک ، استفاده می نمایند. سامانه کنترل بال به عنوان نخستین سامانه کنترلی موشک به گو نه ای است که با کمترین تغییر در وضعیت بال ، بدون جابه جایی بیش از اندازه در سامانه پاسخ سریعی ایجاد میگردد که به افزایش دقت ردیاب و جست و جو گر موشک کمک میکن. در این سامانه برای این که نیروی برآی لازم نیز ، توسط بال ایجاد گردد ، ابعاد بال افزایش یافته و در نتیجه ابعاد موشک نیز بیشتر خواهد شد در جایی مانند خلا یا پرواز در سرعت های پایین ، که سطوح کنترلی کارایی مناسبی ندارند ، سامانه کنترلی غیر متعارف ، بهترین گزینه به شمار می رود. منبع:ماهنامه هوافضا شماره 50 صفحات 12، 13 ، 14 ، 15 و 16

[quote]ممنون. امريكا در حال حاضر اهدافشو در ليبي داره با كروزهاي tomahawk ميزنه. بايد موشك دقيقي باشه كه تو همچين شرايطه حساسي ازش استفاده ميشه.[/quote] خواهش میکنم آشنايي با موشك كروز توماهاك BGM-109 T http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=142

من خودم در این زمینه اطلاعی ندارم ولی لینک های زیر رو ببینید شاید به کارتون بیاد http://www.iran-eng.com/showthread.php/41916-%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%B9-%D8%B3%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D9%85-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%DA%A9%D9%86%D8%AA%D8%B1%D9%84-%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9-%D9%87%D8%A7 http://www.isa.ir/enc/components6.php?articleId=20 http://www.powercontrol.mihanblog.com/extrapage/753 http://www.kntu-mech.blogfa.com/post-141.aspx [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/kdaggermi.gif[/img] ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- ... کلا سه نوع هدايت بالک هاي موشک داريم : هدايت مستقيم بوسيله موتور الکتريکي (سرو موتور) هدايت هيدروليکي وهدايت بالک ها با هوا يا گاز فشرده. بعضي از موشک ها براي حرکت دادن بالک ها از موتور الکتريکي استفاده ميکنن چون شما ميتونيد مشخص کنيد بالک بايد تا چه زاويه اي گردش کنه مثلا 35 درجه يا 86درجه . در موشک هايي مثل تاو چون برد کم هست از نيروي فشار ناشي از گاز براي حرکت دادن بالک ها استفاده ميشه.فشار گاز درون کپسول فقط براي چهار تا پنج ثانيه کافي براي حرکت بالک ها ست چون بيشتر از اون ديگه خارج از برد موشک هست . توجه کنيد در اين موشک و موشک هاي مشابه بالک ها فقط سه حالت بيشتر ندارند يا به چپ ويا به راست و يا در وسط هستند مثلا قابليت اينکه به زاويه دلخواه بگردند رو ندارند فقط سه حالت ! پس به موتور الکتريکي احتياجي نيست .در ضمن توجه داشته باشيد بالک ها بايد خيلي سريع تغيير جهت بدهند 25 بار در ثانيه .(اگه به فيلم هاي شليک موشک تاو دقت کنيد موشک در اويل مسير مرتب به چپ و راست ميره) ! همين سيستم گازي هم کفايت ميکنه اگر قرار بود بالک ها به زاويه دلخواه بچرخند اون وقت بايد از سرو استفاده ميشد که خوب در اينجا احتياجي نيست. سيستم هم مثل همه سيستم هاي پنوماتيک( pneumatic) ميمونه. گازفشرده از کپسول وارد يک سري پيستون ميشه چهار کليد الکترونيکي نقش سوپاپ هاي سيلندر ها رو بر عهده دارند که با فرمان واحد هدايت باز بسته ميشن, گاز وارد سيلندر ها شده و پيستون رو با شدت به عقب ميرونه که نيروي حاصل بوسيله اون چهار ميله فولادي به بالک ها ميرسه و اون ها رو به چپ يا راست منحرف ميکنه . ... نوشته های بالا از جناب Stuka در تاپیک قطعات موشک تاو و طرز کار آن لینک تاپیک: http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=13188&postdays=0&postorder=asc&start=0 [quote]یه سوال دارم...چیزی که برای من خیلی سواله در مورد نحوه کنترل و کاربرد موشک پیتون-5 هست. چطوره؟ و چطور میشه که این زاویه آتش وسیع رو داره؟[/quote] موشک هوا به هوای پیتون-۵ به جستجوگر تصویرگیر الکترواپتیکی (IIR or ImIR)با قابلیت « قفل کردن بعد از شلیک» مجهز بود. گفته می شود پیتون-۵ از قابلیت پوشش کامل ۳۶۰ درجه برخوردار است که در نتیجه می توان آن را صرفنظر از مکان هدف متناسب با جهت پرواز هواپیمای حامل شلیک کرد. علاوه بر این امکان قفل کردن آن روی هدف بعد از پرتاب و در فاصله ۱۰۰ درجه از خارج از محور دوربین(Off-boresight) وجود دارد. احتمالا این زاویه اتش زیاد به جست و جو گرش مربوط باشه

طبق نوشته ویکی پدیا در طراحی هواپیماهای زیر از طرح F-16 استفاده شده: F-16 1:AIDC F-CK-1 Ching-kuo اشنایی با این هواپیما در لینک زیر http://www.militaryparsi.ir/aviation-industry/world/aircraft/fighter/111-chingco.html 2: F-2 اشنایی با این هواپیما در لینک زیر http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=5526 F-16 and F-2 and F-C-K-1 3:KAI T-50 Golden Eagle مطلبی برای معرفی این هواپیما پیدا نکردم فقط این هواپیما اموزشیه و ساخت کره هست 4:Lavi معرفی این هواپیما در لینک زیر http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=550&p=2636 این دو تا پایینی تو ویکیپدیا نبود 5:J-10 معرفی این هواپیما در لینک زیر http://www.centralclubs.com/topic-t2322.html 6: F-C-1 / J-F-17 F-16 اشنایی با این هواپیما در لینک های زیر http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=12091 http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=548

... همزمان هیئت دیگری از نیروی هوایی ایران برای اختصاص سهمیه در مراحل طراحی و ساخت جنگنده F16 به ایالات متحده اعزام شد. مذاکرات اغاز و با ایجاد توافق دو طرفه ایران به نخستین کشور خارجی دارنده F16 (البته در کنار 4 کشور اروپایی عضو ناتو ) مبدل شد. به دنبال این توافق، نامه ای مبنی بر تمایل نیروی هوایی ایران برای به خدمت گرفتن تعداد 160 فروند F16 A/B در 5 ابان به پنتاگن ارسال شد. در این نامه ذکر شده بود که نیروی هوایی کشورمان در صورت تمایل، این اختیار را میخواهد تا 140 فروند دیگر نیز به مجموع قرارداد اضافه کند. با تمام این تلاش ها، عقد قراردادها و پرداخت تمام و کمال هزینه این خرید ها، جالب اینکه هیچ جنگنده ای تحت نام F16 یا F18 وارد ایران نشد و امریکایی ها به بهانه وقوع انقلاب در ایران نه تنها از اجرای مفاد قرارداد سر باز زدند، بلکه از برگرداندن پول های کشورمان نیز امتناع ورزیدند و همگی را بلوکه نمودند. تمامی F16 های اماده به ارسال به ایران، با کمی تغییر زاویه مسیر در حرکت به سمت خاورمیانه، راهی سرزمین های اشغالی شدند تا به این ترتیب، صهیونیست ها در جنگ سال 1982 با لبنان به کاراترین و پیشرفته ترین سلاح خود دست یابند. در رابطه با F18L نیز یاداوری میشود که با وقوع انقلاب اسلامی در همان نطفه خفه شد و این هواپیما هرگز به تولید انبوه نرسید. ... منبع صنایع هوایی شماره 236 صفحه 6

سلام براي خيلي از دوستان و شايد خودم اين سوال ممكنه اين سوال ايجاد شده باشه كه فرق مدلهاي مختلف اف 16 در چي هست يا مثلا وقتي ميگن بلان 50 و بلاك 52 فرق اين دو بلاك چي هست . توي اين مقاله سعي كردم تا حد امكان به سوالات پيش آمده پاسخ بدم. اميدوارم كه مورد استفاده شما قرار بگيره. (Co-Pilot) مدلهای تولیدی F-16 A/B مدل اولیه اف 16 مجهز به رادار پالس دوپلر AN/APG-66 و موتور توربو فن پرات اند ویتنی F100-PW-200 بود . نیروی هوایی آمریکا تا ماه مارس 1985 تعداد 674 فروند F-16A و تعداد 121 فروند F-16B را در اختیار گرفته بود . بلاک 1 تفاوت بین هواپیماهای بلاک 1 و 5 و 10 بسیار ناچیز بود . اکثر F-16A های نیروی هوایی آمریکا بعدها به این 3 مدل ارتقا یافتند . 94 فروند به بلاک 1 – 197 فروند بلاک 5 و 312 فروند به بلاک 10 ارتقا پیدا کردند. در بلاک 1 که یکی از نمونه های اولیه اف 16 بود دماغه مخروطی شکل هواپیما به رنگ سیاه بود . بلاک 5 چندی بعد مشخص شد که رنگ سیاه دماغه مخروطی هواپیما باعث شناسایی راحت آن از فواصل دور می شود از این رو رنگ دماغه به خاکستری کم رنگ تغییر کرد . همچنین مشاهده شده بود که آب باران در نقاط خاصی از بدنه انباشته می شد که برای رفع این مشکل سوراخهایی در بدنه هواپیما ایجاد شد . بلاک 10 در اواخر دهه 1970 کشورهای صادر کننده تیتانیوم صادرات این فلز گرانبها را به طرز چشم گیری کاهش دادند از این رو در این مدل از اف 16 به جای تیتانیوم از آلومینیوم استفاده شد . بلاک 15 یکی از مهمترین تغییرات در این مدل اضافه کردن دو جایگاه حمل تسلیحات و ارتقا رادار AN/APG-66 بود . برای اینکه وزن اضافی ناشی از اضافه شدن 2 جایگاه تسلیحات برای هواپیما مشکل ایجاد نکند سکانهای افقی اف 16 به میزان 30 درصد بزرگتر شدند . همچنین مدلی از رادیوی UHF با نام Have Quick II نیز به آن اضافه شد . این مدل با 983 فروند بیشترین تعداد تولید را داشته است. آخرین فروند تولیدی از این مدل در سال 1996 تحویل تایلند شد. بلاک 15 OCU از سال 1986 برنامه ای برای ارتقاء اف 16 های بلاک 15 با نام OCU آغاز شد تغییراتی که در این طرح بر روی اف 16 بلاک 15مدل اعمال شد عبارت بود از : ارتقا موتور توربو فن F100-PW-200 به F100-PW-220 اضافه کردن توانایی شلیک AGM-65 ماوریک – AIM-120 آمرام و AGM-119 بود . در سیستم اخلالگر نیز بهبودهایی بوجود آمد و تغییراتی نیز در کاکپیت اعمال شد . حداکثر وزن برخاست هواپیما هم به 37000 پوند ( تقریبا 17000 کیلوگرم ) افزایش یافت . 214 فروند اف 16 بلاک 15 و 10 فروند اف 16 بلاک 10 شامل این طرح شدند . F-16ADF نمونه ارتقا یافته اف 16 بلاک 15 برای دفاع ملی هوایی آمریکا . این طرح در 1989 آغاز شد و شامل 270 فروند اف 16 گردید . این مدل تنها مدل در اختیار نیروهای آمریکایی بود که قابلیت حمل و شلیک موشک میانبرد هوا به هوای AIM-7 sparrow را دارا بود . از سال 1994 فرایند جایگزینی ایم مدل با F-16C آغاز شد و تا سال 2005 تنها دفاع هوایی ایالت داکوتای شمالی از این مدل استفاده می کرد. بلاک 20 هواپیماهای این دسته شامل 150 فروند اف 16 بلاک 15 OCU بود که به منظور فروش به تایوان آماده شده بودند . این مدل دارای بیشتر خصوصیات و قابلیت های F-16 C/D نیز بود . من جمله قابلیت شلیک AGM-45 Shrike و AGM-84 Harpoon و AGM-88 HARM و حمل و به کار گیری کیت LANTIRN به این مدل اضافه شده بود . کامپیوتر مرکزی این مدل نسبت به مدلهای قبلی بسیار پیشرفته تر بود بطوری که در مقایسه با کامپیوتر بکار رفته در مدل بلاک 15 OCU می توانست اطلاعات را 740 بار سریعتر پردازش کند همچنین قابلیت ذخیره اطلاعات آن 180 بار سریعتر از نمونه قبلی بود . F-16 MLU نمونه ارتقا یافته F-16A/B به بلاک 20 برای نیروی هوایی کشورهای هلند – نروژ – بلژیک – دانمارک و پرتغال F-16 C/D بلاک 25 اولین نمونه بلاک 25 با نام F-16C در جوین 1984 اولین پرواز خود را انجام داد و بلافاصله در ماه سپتامبر همان سال بطور رسمی وارد خدمت شد .رادار جنگنده به AN/APG-68 تغییر یافته بود . رادار جدید قابلیت حمله های شبانه با دقت بالا را به جنگده می داد . موتور هواپیما نیز به موتور توربو فن پرات اند ویتنی F100-PW-220E تغییر یافته بود . نیروی هوایی آمریکا با 209 فروند از این مدل تنها کاربر آن می باشد . بلاک 30-32 از این زمان به بعد امکان استفاده از دو نوع موتور متفاوت در هواپیما فراهم شد . مدلهایی که شماره بلاک آنها با عدد 0 تمام می شد از موتور های شرکت General Electric و مدلهایی که شماره بلاک آنها با عدد 2 تمام می شد از موتورهای شرکت Pratt & Whitney استفاده می کردند . اولین اف 16 بلاک 30 مجهز به موتور ساخت شرکت جنرال الکتریم در 1987 وارد خدمت شد . پیش از این در تمام اف 16 ها از موتورهای شرکت پرات اند ویتنی استفاده می شد . قابلیتهای اضافه شده به این مدل توانایی حمل و شلیک AGM-45 Shrike و AGM-88 HARM بود . اف 16 های بلاک 30 دارای ورودی هوای بزرگتری نسبت به مدلهای قبلی بودند . 733 فروند از این دو مدل تولید و به 6 کشور جهان صادر شد . F-16 N 30 فروند اف 16 بلاک 30 تحویل داده شده به نیروی دریایی آمریکا به منظور استفاده در جهت شبیه سازی هواپیمای متخاصم (aggressor) TF-16 N 4 فروند اف 16 دو سرنشینه تحویل شده به نیروی دریایی آمریکا به منظور استفاده در جهت شبیه سازی هواپیمای متخاصم بلاک 40-42 این مدل در 1988 وارد خدمت شد . این مدل قابلیت عملیات در همه شرایط آب و هوایی و عملیات در شب را دارا بود . تغییراتی نیز در جایگاههای زیر بدنه برای ایجاد توانایی حمل و به کارگیری سیستم LANTIRN انجام شد . بهبودهایی در رادار صورت گرفت و یک دریافت کننده GPS نیز به مجموع تجهیزات هواپیما اضافه شده بود . از سال 2002 هواپیماهای این مدل قابلیت حمل و بکارگیری مهمات هوشمندی نظیر JDAM - JSOW - WCMD و EGBU-27 را پیدا کردند . از این مدل نیز 615 فروند به 5 کشور جهان صادر شد . RF-16C / F-16R نمونه ویژه برای انجام عملیات های شناسایی Mitsubishi F-2 نمونه ساخته شده اف 16 در ژاپن توسط شرکت میتسوبیشی و با همکاری شرکت لاکهید مارتین . این نمونه کمی بزرگتر از سایر مدلها می باشد و از اویونیک ژاپنی بهره می برد. بلاک 50-52 این مدل در سال 1991 عملیاتی شد . این مدل با سیستمهای بهبود یافته GPS و INS مجهز شده بود . این مدل هم توانایی حمل تسلیحاتی چون AGM-84 Harpoon – JDAM – JSOW و WCMD را دارا بود . اف 16 بلاک 50 با موتور F110-GE-129 ساخت جنرال الکتریک و اف 16 بلاک 52 با موتور F100-PW-229 ساخت پرات اند ویتنی تولید شده بود . بلاک 50-52 Plus این نمونه به سفارش نیروی هوایی لهستان ساخته شده و دارای قابلیت های جدیدی همچون مخازن سوخت تطبیقی و سیستم ALE-50 Towed Decoy System می باشد . نیروی هوایی یونان نیز این مدل را به همراه مخازن سوخت تطبیقی سفارش داده است . از این مدل به عنوان پدر و پایه گذار اف 16 بلاک 60 یاد می شود . KF-16 235 فروند اف 16 تولید شده توسط صنایع هوافضای کره جنوبی تحت لیسانس شرکت لاکهید مارتین . 12 فروند بر پایه بلاک 32 و بقیه بر پایه بلاک 50-52 می باشند . F-16I این مدل همان اف 16 بلاک 50-52 می باشد که به سفارش نیروی هوایی اسراییل طراحی و تولید شده است با این تفاوت که در طراحی آن از اویونیک ساخت شرکتهای اسراییلی استفاده شده است. مخازن سوخت تطبیقی این مدل نیز ساخت اسراییل می باشد . F-16 CCIP این مدل به دنبال اجرای طرح CCIP که هدف آن استاندارد کردن تمام اف 16 های بلاک 40-42-50-52 بود بوجود آمد . یکی از موارد این طرح ارتقا تلاش برای اضافه کردن قابلیت دیتا لینک با سایر هواپیماهای متحد در صحنه نبرد بود . F-16 E/F بلاک 60 این مدل بر اساس F-16 C/D و F-16 U ساخته شده و از ویژگی های آن می توان مخازن سوخت تطبیقی و رادار تقویت شده را نام برد . این مدل فقط به امارات متحده عربی صادر شده است . موتور جنرال الکتریک F110-132 و رادار AN/APG-80 در ساخت این مدل به کار رفته است . این مدل قابلیت حمل تمام سلاحهایی که اف 16 بلاک 50-52 حمل می کند را دارا می باشد. مخازن سوخت تطبیقی قابلیت حمل 2045 لیتر سوخت را با خود دارند که این نه تنها باعث افزایش برد عملیاتی جنگنده می شود بلکه باعث آزاد سازی جایگاههای زیر بدنه برای حمل سلاح و مهمات و در نتیجه افزایش کارایی جنگنده می شود . نمونه های نشان دهنده فناوری F-16 CCV نمونه ای که دو بالچه کنترلی (کانارد) زیر ورودی هواش داره و دماغه هم تغییراتی کرده F-16/79 نمونه صادراتی F-16 A مجهز به موتور قدیمی توربوجت J79 . تولید این مدل به دلیل سیاست خاص جیمی کارتر رییس جمهور وقت آمریکا مبنی بر فروش جنگ افزارهای ضعیف شده به سایر کشورها بود . نمونه های زیادی از این مدل تولید شد ولی پس از تغییر کادر ریاست جمهوری و به قدرت رسیدن رونالد ریگان این سیاست تغییر کرد و در نتیجه هیچ کدام بفروش نرفت . F-16/101 نمونه تولید شده F-16A به منظور نصب موتور F-101 جنرال الکتریک بر روی آن . این موتور مناسب اف 16 تشخیص داده نشد از این رو جنرال الکتریک موتور جدیدی با نام F-110 را طراحی و تولید کرد . F-16 AFTI AFTI مخفف The Advanced Fighter Technology Integration F-16 SCAMP Supersonic Cruise and Maneuver Program (SCAMP ب F-16 CAWAP Cranked-Arrow Wing Aerodynamics Project F-16 SLFC Supersonic Laminar Flow Control F-16 MATV Multi-Axis Thrust-Vectoring F-16 VISTA/NF-16D Variable-stability In-flight Simulator Test Aircraft F-16 LOAN Low-Observable Asymmetric Nozzle F-16 DSI diverterless supersonic inlet F-16 ACAT تغییرات QF-16 مدل بی سرنشین مطالعات طراحی A-16 F/A-16 F-16 SFW F-16 STOL F-16 DR IUCAV F-16X Falcon 2000 F-16AT Falcon 21 Agile Falcon F-16ES F-16 ACE F-16IN Super Viper F-16IQ F-16U http://aerospacetalk.ir/vb/showthread.php?t=19032 http://wiki.scramble.nl/index.php/Lockheed_Martin_F-16_Fighting_Falcon#F-16_CCV

اف-16 چگونه پرواز كرد؟ جنگنده ي نامدار "اف-16 شاهين جنگي" (F-16 Fighting Falcon) يك جنگنده ي چندكاره است كه در آغاز براي نيروي هوايي آمريكا توسعه يافت. F-16در جرگه ی نخستین هواپيما هايي است كه "جنگنده ي با فناوري پيشرفته" ناميده شدند. اين جنگنده كه نخستين پروازش را در دوم فبروئري 1974 انجام داده بود در 17 آگست 1978 معرفي، و درنوامبر 1980 به نيروي هوايي ايالات متحده رفت. توليد اين جنگنده در شركت "جنرال داينميكس" ادامه داشت تا اين كه در سال 1993 "جنرال داينميكس" بخش توليد هواپيمايش را به "شركت لاكهيد" فروخت. دو سال پس از آن، در سال 1995، "شركت لاكهيد" با شركت "مارتين ماريِتا" ادغام شد و شركت "لاكهيد مارتين" به وجود آمد. جنگنده ي F-16 اكنون محصول شركت "لاكهيد مارتين" است. اف-16 شاهين جنگي طراحي F-16 از يك جنگنده ي روزانه ي سبك شروع شد تا اين كه به يك جنگنده ي موفق چندكاره رسيد. چندكارگي F-16 مهم ترين دليل موفقيت اين جنگنده در بازارهاي صادراتي بوده است، به طوري كه اكنون "شاهين جنگي" در نيرو های هوايي 25 كشور پرواز مي كند. F-16 با بيش از 4500 فروند توليد شده، تا کنون گسترده ترين برنامه ي جنگنده در غرب بوده است. اين جنگنده ديگر براي نيروي هوايي آمريكا توليد نمي شود اما توليد گونه هاي پيشرفته ي آن براي صادرات ادامه دارد. اگر چه لقب رسمي F-16 ، "شاهين جنگي" است، خلبان ها به او "افعي" (Viper) نيز مي گويند. F-16 در آمريكا، علاوه بر نيروي هوايي، به عنوان جنگنده ي دشمن فرضي در نيروي دريايي و نيزهواپيماي گروه نمايشي نيروي هوايي آمريكا به كار گرفته مي شود. بر اساس برنامه، F-16 تا سال 2025 به خدمت در نيروي هوايي آمريكا ادامه خواهد داد. جايگزيني كه از اكنون براي اين هواپيما در نظر گرفته اند، "اف-35 صاعقه 2" (F-35 Lightning II) مي باشد. پس از موفقيت "اف-86 سِیبر" (F-86 Saber) در جنگ كره، رويكرد طراحي جنگنده هاي آمريكا بيش تر به سمت سرعت بيشينه، ارتفاع، قابليت هاي راداري، و توانمندی در داگفايت بود (داگفایت: نبرد هوا به هوای جنگنده ها در فاصله ي نزديك). اين رويکرد با زاده شدن "اف-4 فانتوم" (F-4 Phantom) در شركت "مك دانل داگلاس" و ورود آن به نيروي دريايي ايالات متحده آغاز شد. اف-86 سيْبر اف-4 فانتوم بهتر است یادآوری کنیم که اف-4 (فانتوم) يكي از بهترين جنگنده هاي تاريخ هوانوردي است. اين جنگنده در آغاز جنگ ويتنام كارايي خود را به خوبي نشان داد، آن سان كه هر فروند اف-4 (فانتوم) را با سه فروند هواپيماي دشمن برابر مي دانستند. اما بعداً در ادامه ي جنگ و با بكارگيري جنگنده ي "ميگ-21 فیشبد" (MiG-21 Fishbed) توسط نيروي هوايي ويتنام شمالي، كاستي هاي اف-4 آشکار شد كه عمده ترين آن کاستی ها عبارت بودند از: بزرگي پيكر، ديد كم، مانورپذيري ضعيف، قيمت نسبتاً زياد، نداشتن توپ استاندارد، مداومت عملياتي نامناسب و ... اف-4 فانتوم ميگ-21 فيشبد پس از جنگ ويتنام، با آشكار شدن نارسايي هاي جنگنده هاي آمريكا، نيروي هوايي اين كشور به يك جنگنده ي برتري هوايي جديد نياز داشت. در همين راستا مطالعاتي در نيروي هوايي آمريكا انجام شد كه منجر به شكل گيري دو مفهوم كلي در اين نيرو شد: يكي مفهوم FX كه مخفف Fighter Experimental بود و ديگري مفهوم ADF كه مخفف Advanced Day Fighter بود. به طور كلي مفهوم FX به يك جنگنده ي سنگين با یک جفت پيشران و بال متغير اشاره مي كرد. مفهوم ADF نيز به طور كلي ناظر بر جنگنده اي سبك و تا حدودي معادل ميگ-21 بود. اما ظهور جنگنده ي نيرومند "ميگ-25 فاکسبت"(MiG-25 Faxbat) در شوروي باعث شد تا مفهوم FX در نيروي هوايي آمريكا طرفدار يابد، چرا كه میگ-25 جنگنده اي سنگين بود كه مي توانست با سرعت 3 ماخ پرواز كند و آمريكا نيز براي مقابله با آن بايد هواپيمايي مشابه را توسعه مي داد. چنین شد كه بر پايه ي مفهوم FX جنگنده ي توانمند اف-15 توليد شد. جنگنده ي اف-15 (ایگل) با قابليت حمل موشك هاي نوين "اسپارو"، ديد راداري بسيار وسيع (۳۶۰ درجه پیرامون هواپيما)، قدرت مانور بسيار بالا، نرخ اوجگیری بسيار سریع، شتاب بسيار بالا، سقف پرواز 19800 متر و سرعت فراصوت 2.5 ماخ لقب عقاب (ایگل) را به خود اختصاص داد و يكي از محبوب ترين هواپيماهاي نيروي هوايي آمريكا شد. اف-15 (ایگل) در همه ي موارد بر اف-4(فانتوم) برتري داشت مگر در يك مورد و آن هم هزينه ي سنگين ساخت اين جنگنده بود. اف-15 ايگل بعدها، يك گروه بانفوذ از افسران نیروی هوایی آمريكا كه "مافياي جنگنده" خوانده مي شدند و طرفدار مفهوم ADF بودند، به اف-15 اعتراض و از گراني اين جنگنده شكايت كردند. آن ها خواهان جنگنده اي كوچك تر از اف-15 بودند كه توانمندي هايي برابر با F-15 داشته باشد. آن ها همچنين مي خواستند كه اين جنگنده ي كوچك تر داراي توپ باشد و قابليت هاي جنگنده ي سبك اف-5 (F-5 Tiger) را در درگيري هاي هوا به هوا داشته باشد. اف-16 اما مافیای جنگنده چه بود؟ سرهنگ "جان بويد" يك فرمانده ي تاكتيكي جنگنده بود. او در اوايل دهه ي 1960 به همراه یک رياضيدان به نام "توماس كريستي" بر پايه ي تجربه هاي جنگ كره "تئوري انرژي – مانورپذيري" (E-M Theory) را توسعه داده بود. مانورپذيري كليد چيزي بود كه سرهنگ بويد به آن مي گفت: "مشاهده – سمت – تصميم – اقدام". كارهاي سرهنگ بويد اثباتگر يك هواپيماي كوچك و سبك با نرخ "رانش به وزن" فزون يافته بود. علاوه بر آن، مطالعه ی نيروي هوايي آمريكا به سال 1965 اين نكته را القاء مي كرد كه استفاده ي همزمان از جنگنده هاي ارزان و گران در اسكادران هاي نيروي هوايي اقتصادي ترين حالت ممكن است. در اواخر دهه ي 1960، سرهنگ بويد يك گروه از همفكران نوآورش را گرد خود جمع كرد كه با عنوان "مافيايي جنگنده ي سبك وزن" يا به اختصار "مافياي جنگنده" شناخته شدند، که البته این نام توهيني از سوی مخالفان این گروه بود. اين "مافياي جنگنده" که از افسران نیروی هوایی و تحلیلگران دفاعی غیر نظامی تشکیل شده بود، توانست در سال 1969 مطالعات معتبر كننده ي استفاده از تئوري پيشرفته ي انرژي- مانورپذيري را تأمين بودجه كند. در همين راستا، از 149 هزار دلار بودجه ی دريافت شده توسط مافیای جنگنده، شركت "نورثراپ" مبلغ 100 هزار دلار و شركت "جنرال داینمیکس" 49 هزار دلار دريافت كردند تا مفاهيم تئوري انرژي – مانورپذيري بويد را با طراحي جنگنده اي كوچك، كم پسا، كم وزن و بدون بمب (جنگنده ي ناب) تجسم بخشند. نتيجه ي كار شركت جنرال داينميكس طرح "واي اف-16" (YF-16) و شركت نورثراپ طرح "واي اف-17" (YF-17) بود. اف-16 در نيروي هوايي طرفداران مفهوم FX كه از حضور جنگنده هاي سنگين تر و قوي تر در اين نيرو حمايت مي كردند با طرح هايي مثل YF-16 و YF-17 مخالف بودند، زيرا این طرح ها را تهديدي مي دانستند براي برنامه ي اف-15 كه جنگنده اي سنگين، توانمند و البته گران بود. اما به رغم مخالفت هایی که در نیروی هوایی وجود داشت، مفهوم ADF به لطف انديشه هاي اصلاح طلبانه ي معاون وزير دفاع، "ديويد پكرد"، توانست حمايت سياسي غيرنظامي را به خود جلب كند. "ديويد پكرد" طرفدار ايده ي پيش نمونه هاي رقابتي بود. در نتيجه، در ماه مي 1971، "گروه مطالعات پيش نمونه ي نيروي هوايي" بنيان نهاده شد كه اتفاقاً "جان بويد" يكي از اعضاي كليدي آن گروه بود. از ميان شش طرحی که "بويد" پيشنهاد داد، دو طرح پذيرفته شد كه يكي از آن ها طرح جنگنده ي سبك وزن بود. تقاضانامه ي اين طرح در 6 جنيوري 1972 امضاء شد. اين تقاضا مستلزم يك جنگنده ي روزانه ي هوا به هوا در كلاس 20 هزار پوند (9100 كيلوگرم) بود. اين جنگنده بايد نرخ گردش، شتاب و برد خوبي مي داشت، و براي نبرد در سرعت هاي 0.6 ماخ تا 1.6 ماخ مناسب مي بود. همچنین این جنگنده ی سبک وزن بايد توانایی پرواز در ارتفاع 3 هزار تا 4 هزار پا (9150 تا 2200 متر) را می داشت. قيمت برآورد شده ي نمونه هاي توليدي اين هواپيما را حدوداً 3 ميليون دلار تعيين كردند. دليل پايين بودن قيمت تعيين شده برای نمونه ی تولیدی اين بود كه نيروي هوايي آمريكا خود را ملزم به استخدام چنين هواپيمايي نمي ديد و حتا برنامه اي جدي براي استفاده از چنين هواپيمايي نداشت. اما به تدريج سه عامل باعث شدند تا جنگنده ي سبك وزن به يك برنامه ي جدّي در نيروي هوايي آمريكا بدل شود، این سه عامل به این شرح بودند: 1) بلژيك، نروژ، هلند و دانمارك به عنوان متحدان آمريكا در سازمان پيمان آتلانتيك شمالي (ناتو) از جنگنده-بمب افكن آمریکایی "اف-104جی" (F-104G) كه گونه اي از هواپیمای رهگير اف-104 (F-104) بود بهره مي بردند و اكنون به دنبال جايگزيني براي آن ها بودند. به علاوه، آنان براي اين جايگزيني به دنبال هواپيمايي بودند كه صنايع هوافضاي كشورشان بتواند آن را با مجوز (تحت ليسانس) توليد كند، درست همان گونه كه "اف-104جی"ها را توليد كرده بودند. از اين رو، در اوايل سال 1974 اين كشور ها با آمريكا به این توافق رسیدند كه اگر نيروي هوايي آمريكا جنگنده ي سبك وزن برنده شده در پرواز هاي حذفي (Flyoff = پرواز هاي مسابقه اي پيش نمونه ها) را سفارش داد، آن ها نيز سفارش اين پرنده را بررسي خواهند كرد. بدين ترتیب، يك "گروه برنامه ي جنگنده ي چند مليتي" تشكيل شد كه به آمريكا براي تصميم گيري در مورد جنگنده ی سبک وزن فشار مي آورد. 2) نيروي هوايي آمريكا علاقه اي به يك جنگنده ي برتري هوايي مكمل اف-15 نداشت، اما به هر حال اين نيرو نياز به جايگزين كردن جنگنده- بمب افكن هاي "اف-105 تاندرچیف" (F-105 Thunderchief) داشت. 3) كنگره ي آمريكا به دنبال اشتراكات بيش تری ميان جنگنده هاي نيروهاي هوايي و دريايي بود، به طوري كه كنگره آمريكا در آگست 1974 بودجه ي برنامه ي VFAX نيروي دريايي را در راستای يك گونه ي جنگنده-بمب افكن دريايي شده ي جنگنده ي سبك وزن تغيير داد. (در اینجا اشتراک به معنی استفاده از یک نوع جنگنده در نیروهای دریایی، هوایی و ...، یا دست کم استفاده از بخش ها و اجزاء مشترک در جنگنده های این نیروها است) اف-16 اين سه عامل، نيروي هوايي ايالات متحده را در مورد جنگنده ي سبك وزن مصمم كرد و همچنين برنامه ي جنگنده ي سبك وزن را به سمت يك جنگنده-بمب افكن كشاند و در نهايت آن را به عنوان يك "جنگنده ي نبرد هوايي" مطرح ساخت. بنابراين، نيروي هوايي آمريكا سرانجام نياز خود را به جنگنده اي سبك، ارزان، و نيرومند در داگفايت (نبرد نزديك هوا به هوا) اعلام كرد و بدین منظور، بنگاه هاي بزرگ هوافضاي آمريكا را براي همكاري فراخواند. در كم تر از يك سال، پنج بنگاه هوافضاي آمريكا طرح هاي خود را ارائه دادند. در مارچ 1972 دو طرح برنده شده را براي توسعه ي پيش نمونه و انجام مرحله ي آزمون انتخاب كردند. اين دو طرح برنده، شامل مدل "908-909" از شركت بويينگ و مدل "401" از شركت جنرال دايناميكس بودند، اما پس از بازنگري هاي بيش تر، طرح شركت بويينگ به رتبه ي سوم تنزل كرد و جاي آن را مدل "P-600" شركت "نورثراپ" گرفت. به شركت جنرال دايناميكس مبلغ 37.9 ميليون دلار براي ساخت طرح خود با نام YF-16 و به شركت "نورثراپ" مبلغ 39.8 ميليون دلار براي ساخت طرح خود با نام YF-17داده شد و اوايل سال 1974 را به عنوان موعد نخستين پرواز مقرر كردند. تصويري از YF-16 و YF-17 در حال پرواز به منظور غلبه بر مقاومتي كه در سلسله مراتب نيروي هوايي در برابر جنگنده ی سبک وزن وجود داشت، "مافياي جنگنده" و ديگر طرفداران جنگنده ي سبك وزن با موفقيت توانستند حمايت عموم را براي ايده ي استفاده ي تركيبي از جنگنده هاي ارزان و گران جلب كنند. مفهوم "تركيب ارزان – گران" در زمان پرواز هاي حذفي (پرواز هاي مسابقه اي ميان پيش نمونه ها/ Flyoff) مقبوليت گسترده اي يافت، به طوري كه اين مفهوم، اکنون پس از سال ها، رابطه ي ميان جنگنده هاي نوين اف-22 (F-22) و اف-35 (F-35)را توجیه می کند. همچنين بايد توجه داشت كه اگر چه اف-15 در مقايسه با "جنگنده ي نبرد هوايي" سبك كه نهايتاً به صورت اف-16 (F-16) وارد نيروي هوايي شد برتري هاي بسياري داشت، اما اف-16 نيز يك برگ برنده ي مهم در برابر اف-15 داشت، و آن اين بود كه اف-16 مي توانست همه ي مأموريت هاي "هوا به هوا" و "هوا به زمين" را انجام دهد، در حالي كه اف-15 يك جنگنده ي اشرافي براي نبرد هاي هوايي بود. اف-16 نخستين پرواز YF-16 در 13 دسامبر 1973 و در مركز آزمون پروازي نيروي هوايي در پايگاه هوايي "ادواردْز" در كاليفورنيا انجام شد. مدت زمان پرواز 90 دقيقه بود. البته YF-16 پيش از آن يك بار به صورت اتفاقي در 20 جنيوئري همان سال پرواز كرده بود. اين پرواز هنگامي اتفاق افتاد كه YF-16 در حال انجام آزمون هاي تاكسي (حركت روي زمين) با سرعت زياد بود كه ناگهان تعادل هواپيما بهم خورد و به سمت بيرون باند رفت. خلبان آزمونگر شركت جنرال دايناميكس، فيليپ اُستريچر، که در آن شرکت به ابرخلبان معروف بود، براي پرهيز از آسيب ديدن هواپيما، آن را از زمين جدا كرد و 6 دقيقه بعد به سلامت فرود آمد. آسيب هاي جزيي اين هواپيما براي انجام نخستين پرواز رسمي بر طرف شد، در حالی که اف-16 نخستین پرواز خود را به طور اتفاقی انجام داده بود. اف-16 نخستين پرواز فراصوت YF-16 در 5 فبروئري 1974 انجام گرفت و نخستين پرواز پيش نمونه ي دوم اين هواپيما در 9 مي 1974 انجام شد. پس از آن، در 9 جون و 21 آگست 1974 پيش نمونه هاي YF-17 به ترتيب پرواز كردند. طي پرواز هاي حذفي (Flyoff)، پيش نمونه هاي YF-16 تعداد 330 سورتي انجام دادند كه در مجموع به 417 ساعت پرواز مي رسيد. پيش نمونه هاي YF-17 نيز 268 سورتي پرواز انجام داد. هواپيماي YF-17 شركت نورثروپ اندكي از YF-16 شركت جنرال دايناميكس بزرگتر بود. YF-17دو پيشران توربوجت كوچك و YF-16 يك پيشران توربوفن بزرگ تر داشت. در واقع، در پيشران هاي YF-17 از مشكل اصلي پيشران YF-16 پرهيز شده بود و آن نيروي اوليه اي بود كه پيشران YF-16 نياز داشت تا توربين بزرگش را از حالت ايستا به حالت حداكثر قدرت برساند كه گاهي اين كار 6 ثانيه طول مي كشيد. با كمي اغماض مي توان گفت كه پيشرفت طرح YF-17 فرا تر از انتظار بود و اين هواپيما را در موقيت بهتري نسبت به رقيب قرار مي داد. شركت نورثروپ اين طور استدلال مي كرد كه طرح دو پيشرانه، ايمني بيشتري به همراه مي‏‎آورد و براي اثبات ادعايش تجارب خود را با جنگنده ي دو پيشرانه ي F-5 مثال مي‎زد. نيروي هوايي نمي‏توانست جواب قانع كننده اي براي اين پرسش بيابد كه آيا براي يك نبرد واقعي، هواپيماي تك پيشرانه مناسب است يا جفت پيشرانه؟ و آيا احتمال بروز نقص فني در نوع جفت پيشرانه دو برابر بيش از نوع تك پيشرانه نيست؟ از نظر نيروي هوايي، کارايي بالاتر، به معناي قابليت مانور بهتر، برد بيشتر، و قيمت کمتر بود، كه YF-16واجد تمامي اين شرايط بود. بدين ترتيب در 13 جنيوري 1975 دبير نيروي هوايي آمريكا، جان اِل مَكْلوكاس، اعلام كرد كه YF-16 به عنوان برنده ي رقابت جنگنده ي نبرد هوايي انتخاب شده است. عمده ترين دلايلي كه دبير نيروي هوايي براي انتخاب YF-16 ارائه داد عبارت بودند از: هزينه هاي عملياتي پايين تر، برد بيش تر، و مانورپذيري بسيار بهتر به ويژه در سرعت هاي نزديك به صوت و فراصوت. علاوه بر اين ها، آزمون هاي پروازي نيز نشان داده بودند كه YF-16 شتاب بالا تر، نرخ بالاروي بيش تر، مداومت پرواز طولاني تر، و (به استثناي سرعت 0.7 ماخ) نرخ گردش بهتري دارد. مزيت ديگر YF-16 نسبت به رقيبش اين بود كه در YF-16 از پيشران F-15 استفاده شده بود كه اين اشتراك موجب كاهش هزينه هاي توليد و نگهداري پيشران هر دو هواپيماي F-15 و F-16 مي شد. اين پيشران از نوع توربوفن و از مدل F-100 و ساخت شركت "پرات اند ويتني" بود. اندكي پس از انتخاب YF-16 دبير نيروي هوايي، مكْلوكاس، اعلام كرد كه نيروي هوايي در نظر دارد كه بين 450 فروند تا 1400 فروند از نمونه ي توليدي اين هواپيما را خريداري كند. نيروي هوايي در ابتدا 15 فروند از نمونه ي اندازه ي واقعي را (شامل دو سرنشينه و تك سرنشينه) سفارش داد كه بعداً به 8 فروند كاهش يافت. نيروي دريايي در دوم مي 1975 اعلام كرد كه تصميم به خريد F-16 دريايي شده (مناسب براي نيروي دريايي) ندارد و به جاي آن هواپيماي ديگري را بر پايه ي YF-17 توسعه خواهد داد. اين هواپيما را اكنون با نام "اف اِي- 18 هورنت" (F/A-18 Hornet) مي شناسيم. YF-16 در يك شركت گمنام طراحي شده و توسعه يافته بود. طراحان شركت جنرال دايناميكس مي دانستند كه هواپيمايشان هر لحظه ممكن است از گردونه ي رقابت كنار گذاشته شود يا قرارداد آن لغو شود. موضع گيري نشريات آمريكا در برابر طرح F-16 جالب نبود و اين هم مي توانست اوضاع را بدتر كند. بنابراين، طراحان جنرال دايناميكس براي اثبات توانايي اين طرح و عدم افزايش قيمت آن هر كاري كه از دستشان ساخته بود انجام دادند. براي مثال مهندسان شركت "جنرال دايناميكس" به منظور صرفه جويي در هزينه ي ساخت پيكره ي F-16 تنها 2 درصد از فلز تيتانيوم استفاده كردند در حالي كه 25 درصد از پيكره ي F-15 را فلز تيتانيوم تشكيل داده و يك دليل عمده در قيمت بالاي F-15 همين بود. مثال ديگر دهانه ي ثابت پيشران بود كه در مقايسه با نوع متغير باعث كاهش قيمت جنگنده مي شد، هر چند كه دهانه ي متغير مي توانست قابليتهاي پروازي را در سرعت هاي بالاي 1.5 ماخ بهبود بخشد. F-16 در دست‏يابي به هر نوع استانداري، موفق بود. نيروي هوايي ايالات متحده، به سختي ولي با موفقيت توانست از قابليتهاي "هوا به زمين" اين جنگنده در جريان جنگ 1991 خليج ‏فارس و همه ي نبردهاي بعد از آن بهره گيرد. پايان گرداورنده:someone else http://aerospacetalk.ir/vb/showthread.php?t=38050

سلام دوستان من قسمتیو که تو موزیلا ادرس وارد میشه رو پاک کردم چطوری برش گردونم؟

سلاح هاشو ببینید

[quote]کسی میدونه الان ما چند تا ساعقه داریم؟[/quote] 5 فروند دیده شده

کلیپ رونمایی از 8 لول و صیاد و گوشه زن [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/YouTube_-_PRESS_TV-_Iran_makes_three_new_weapons.rar]http://gallery.military.ir/albums/userpics/YouTube_-_PRESS_TV-_Iran_makes_three_new_weapons.rar[/url] [color=brown]ویرایش شد DASHALI[/color]

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/hh43.jpg[/img] از سنترال