پاکستان به اوکراین تجهیزات نظامی می‌فرستد لینک از سایت تابناک : https://www.tabnak.ir/fa/news/1171072/پاکستان-به-اوکراین-تجهیزات-نظامی-می‌فرستد

سلام این فیلمها ، علاوه بر بعد اطلاعات نظامی که برای ما دارند ، بصورت بی پرده ای راوی خشونت و تباهی اینگونه از جنگها هستند . اون حجم تخریب گسترده ی مناطق مسکونی در فیلم سوم ، خیلی یادآور تصاویریه که از جنگ جهانی دوم بجا مونده . حتی درختها هم از گلوله ها بی آسیب نموندن !

مروری بر تاریخچه تولید و خدمت بالگرد Sikorsky S-58 و نمونه نظامی Sikorsky H-34 Choctaw قسمت سوم : اتفاقاتی عجیب در روند توسعه ! جایگزینی موتور شعاعی پیستونی با یک موتور توربینی ، عمر عملیاتی بالگرد Sikorsky S-58 را تا حد زیادی افزایش داد . این بالگرد آخرین بالگرد تولید شده توسط سیکورسکی بود که از موتور پیستونی نیرو می گرفت و همراه با بالگرد Sikorsky S-55 اولین بالگرد آمریکایی تولید انبوه بود که بصورت گسترده در خدمت حمل و نقل نیروهای نظامی آمریکا درآمد . Sikorsky S-55 این بالگرد در تعداد زیادی تولید شد ، امروزه بیشتر مدل های باقی مانده را می توان در انبارهای سراسر ایالات متحده و در موزه ها یافت . در اروپا نیز ظاهرا تنها مدل قابل پرواز بالگرد Sikorsky S-58C D-HAUG متعلق به شرکت Meravo-Luftreederei GmbH مستقر در 45 کیلومتری شمال اشتوتگارت است که در نمایشگاه های هوانوردی دیده می شود و در برخی فیلم ها نیز شرکت کرده است . دهه 1980 میلادی ، بالگرد Sikorsky S-58C D-HAUE در حال لیفت یک کانتینر در اشتوتگارت آلمان ژوئیه سال 2013 میلادی- تصویری زیبا از بالگرد Sikorsky S-58C D-HAUG در حال سرویس از طرف شرکت Meravo-Luftreederei Luftfahrt mbH این تصویر دلسرد کننده پایان غم انگیز بسیاری از H-34 هایی است که قبلاً توسط نیروهای ایالات متحده استفاده می شد . هر بالگردی داستانی دارد که باید گفت . . . در ایالات متحده برخی از اپراتورها هنوز از بالگرد Sikorsky S-58 برای حمل و نقل تجاری استفاده می کنند . آنها گاهی اوقات برای بلند کردن سیستم های تهویه مطبوع بر روی پشت بام استفاده می شوند . همچنین شرکت بالگردهای ADF مستقر در بروستر ، واشنگتن ، ناوگان بالگرد Sikorsky S-58 را برای محافظت از محصولات گیلاس در برابر آسیب بکار میگیرد . بالگرد Sikorsky S-58 متعلق به شرکت بالگردهای ADF Sikorsky CH-34C N79AR که در سال 1957 میلادی ساخته شد و امروزه در خدمت شرکت بالگردهای ADF است Sikorsky S-58C N867 عکسبرداری شده در بروستر که امروزه در خدمت شرکت بالگردهای ADF است تولید انبوه نمونه های مجهز به موتور توربینی ظهور اولین موتورهای توربینی که به طور خاص برای استفاده در بالگردها ساخته شده بودند ، سازندگان را وادار کرد تا این جایگزین امیدوارکننده را برای عملکرد بهتر مدل های خود در نظر بگیرند . شرکت سیکورسکی به طور آزمایشی ، نمونه اولیه ای را توسعه داد که اولین پرواز خود را در 30 ژانویه سال 1957 میلادی انجام داد که به نام HSS-1F با دو موتور General Electric T-58 به جای موتور Curtiss-Wright R-1820 معروف بود. General Electric T-58 turboshaft Curtiss-Wright R-1820 Cyclone بالگرد Sikorsky S-58 تحت لیسانس در فرانسه توسط شرکت Sud Aviation و در انگلستان توسط شرکت Westland Helicopters تولید شد . سازنده فرانسوی حدود 90 فروند بالگرد را با قطعاتی که از شرکت سیکورسکی تهیه کرده بود مونتاژ کرد ، سپس 185 فروند (منابع دیگر نشان می دهد 166) برای نیروی دریایی فرانسه و بلژیک (HSS-1) و نیروی هوایی فرانسه (HUS-1) ساخت. در 5 اکتبر سال 1962میلادی ، شرکت Sud Aviation اولین پرواز نسخه بالگرد Sikorsky S-58 را به انجام رساند که در آن دو موتور Turboméca Bastan IV جایگزین موتور اصلی رایت سایکون شعاعی شدند . Turboméca Bastan IV شرکت Westland نیز ، اقدام به توسعه و ساخت اختصاصی یک بالگرد با موتور توربینی بر روی بدنه بالگرد Sikorsky S-58 کرد . اولین بالگرد Westland Wessex HAS.1 برای نیروی دریایی سلطنتی مجهز به موتورتوربوشفت Napier Gazelle برای اولین بار در 20 ژوئن سال 1958 میلادی پرواز کرد . Westland Wessex HAS.1 Napier Gazelle شرکت Westland در مجموع 356 هلیکوپتر Wessex در انواع مختلف ساخت . بالگرد Sikorsky H-34s در خدمت ALAT سناریوهای استفاده بسیار متفاوتی را تجربه کردند، از آلپ فرانسه تا آفریقا بالگرد Sikorsky H-34s در خدمت ALAT در صحرای الجزایر پایان قسمت دوم . . . ادامه دارد . . . مترجم : 951 برای گویا تر شدن موضوع و تکمیل متن اصلی ، تصاویری از منابع مختلف ، گردآوری و در متن اصلی گنجانده شده است . فقط برای میلیتاری . منبع اصلی در پایان قسمت نهایی ، ذکر میگردد

Chart OF USSR & Russia History of Jet Fighter Aircraft

Convair 880

Airbus Helicopters H-175

صحبت شما درسته ، اما در مقام مقایسه فکر کنم این بالگرد نسبت به میل 28 زره کمتری داشته باشه و یکی از دلایل کاهش بقاپذیریش هم همین بدنه ضعیف باشه .

Mil Mi - 28 N Havoc

سلام اینطور که مشخصه این بالگرد در شرایط جنگی خیلی آسیب پذیره !

Mikoyan-Gurevich MiG - 31 BM Foxhound

Antonov An-8 Camp Blueprint

English Electric Lightning F- 6 English Electric Lightning T-5

Piasecki YH-16 Transporter

رونمایی از تسلیحات و تجهیزات جدید نزاجا دارای تصاویر جدید لینک از سایت تابناک : https://www.tabnak.ir/fa/news/1170856/رونمایی-از-تسلیحات-و-تجهیزات-جدید-نزاجا

قوانین باورنکردنی جنگ ویدئو و لینک از سایت تابناک : https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=&cad=rja&uact=8&ved=2ahUKEwix__G3o5_-AhUI2KQKHd-EApgQFnoECD0QAQ&url=https%3A%2F%2Fwww.tabnak.ir%2Ffa%2Fnews%2F1113434%2F%D9%82%D9%88%D8%A7%D9%86%DB%8C%D9%86-%D8%A8%D8%A7%D9%88%D8%B1%D9%86%DA%A9%D8%B1%D8%AF%D9%86%DB%8C-%D8%AC%D9%86%DA%AF&usg=AOvVaw0ZtRpERY0bBwgdzqGmv0uB

سرنگونی بیش از ۱۰۰ پهپاد بیرقدار ترکیه توسط روسیه لینک از سایت تابناک : https://www.tabnak.ir/fa/news/1170612/سرنگونی-بیش-از-۱۰۰-پهپاد-بیرقدار-ترکیه-توسط-روسیه

پرواز خانم رئیس جمهور با سوخو ۳۰ لینک از سایت تابناک : https://www.tabnak.ir/fa/news/1170478/پرواز-خانم-رئیس-جمهور-با-سوخو-۳۰

با سلام در رابطه با این موضوع , مطلب کاملی در ماهنامه نوآور شماره 203 اسفند 1401 با عنوان هورنت های بزرگراه ، وجود داره که مطالعه ش میتونه مفید باشه .

همانطور که از پدافند و غیره مثال زدید نتیجه میگیریم که تمامی گزینه های دفاعی باید بصورت ترکیبی و هماهنگ با یکدیگر در صحنه رزم بکار گرفته شوند . مخلص کلام اینکه صرف اتکا به مخفی سازی زیر زمینی تاسیسات مهم در زمان بحران نمیتواند راهکار مناسبی باشد . در مورد غارهای تورابورا ، این غارها دست ساز نبودند بلکه توسط متخصصین آلمانی و سوئیسی برای ماندگاری و مقاومت در یک دوره شش ماهه ساخته شده بودند .

سلام دوست گرامی . در تکمیل مطلب شما ، برای نابودی تاسیسات زیر زمینی و ناکارآمد کردن آنها برای انجام وظیفه ، اصلا نیازی به انهدام آن مکانها با بمب های سنگر شکن و نفوذگر نیست ! با دو شیوه کاملا متعارف تر براحتی میتوان آن پایگاه ها را از حالت عملیاتی خارج و حتی تا حدودی نابود کرد : شیوه اول ، بعد از شناسایی کامل آن اماکن و مشخص شدن ورودی ها و خروجی ها ( لجستیکی ، پرسنلی و تاسیساتی ) تمامی این ورودی ها با موشکهای کروز یا بمب های دور ایستای هدایت دقیق ، هدف قرار گرفته و منهدم میشوند . طبیعتا نیروی مدافع برای این نوع حملات تدابیری را از قبل بصورت فعال و نیمه فعال پیش بینی کرده که عبارتند از : 1 - بازگشایی و تعمیر اولیه ورودی ها و خروجی ها . 2 - پیش بینی ورودی ها و خروجی های نیمه فعال و بدون نشان از بیرون ، بصورتی که این ورودی ها و خروجی ها از داخل در هنگام بحران با وسیله های انفجاری خفیف و یا هیدرولیکی ، گشوده شده و موجبات فرار و یا خدمات اضطراری را فراهم می آوردند . 3 - طراحی ورودی ها و خروجی های متعدد بلحاظ کمیتی که نابودی و کشف همه آنها را برای نیروی مهاجم غیر ممکن گرداند . ( طراحی بر اساس اصول فریب ، اختفا و استتار و پراکندگی در این مورد کاربرد بسیار زیادی دارند ) 4 - ....... شیوه دوم ، در موج دوم حملات ، تمامی این ورودی ها و خروجی های منهدم شده در موج نخست حملات با بمب های ترموباریک مورد هدف قرار گرفته و با هواسوزی در دالانهای موجود در زیر زمین و ایجاد موج انفجار هوایی ، افراد و تجهیزات و تاسیسات موجود در این اماکن را منهدم میکنند . ( استفاده ازین شیوه حملات در جنگ افغانستان و در عملیات کوههای تورابورا که بر علیه تاسیسات حفاظت شده طالبان انجام گرفت ، با موفقیت بالایی به انجام رسیده است ) از موارد شیوه دفاع در برابر این حملات هم به میتوان به موارد زیر اشاره کرد : 1 - طراحی بخش بخش این فضا ها و جداکردن فضاها از یکدیگر بصورت جعبه ای . 2 - طراحی دالانهای موج شکن برای انحراف و شکستن نیروی موج انفجار بصورت پرده ای و انحراف مسیر و .... 3 - طراحی مسیرهای تخلیه انرژی انفجار و موج انفجار .( فشار شکن ) 4 - ....... با این حال ، هیچ کدام ازین تدابیر دفاعی ، تاثیر صد در صدی در تامین افراد و تجهیزات داخل این فضاها را ندارند و نیروی مدافع همیشه یک پله عقبتر از مهاجم و فناوری تهاجم قرار داشته و این تمهیدات فقط و فقط برای کاهش اثر تخریب کارایی دارند نه دفع کامل آن ! در ضمن با پیشرفت در فناوری های رصد و شناسایی ( بجز جاسوسی ) نیروی مدافع باید تمامی تاسیسات موجود خود را ، کشف شده ( توسط دشمن ) فرض نموده و برای شیوه های مقابله فعال و نیمه فعال دفاع و بقا پذیری در هنگام بحران ، چاره ای بیاندیشد . اتکای محض به مخفی بودن تاسیسات در زیر زمین هرگز نمیتواند ضامن بقای آن تاسیسات باشد بصورتی که در طول تاریخ جنگهای معاصر هم به همین صورت بوده است . نیروهای نظامی معمولا اطلاعات خود را در مورد کشف و شناسایی تاسیسات حفاظت شده ی زیر زمینی تا زمان یک حمله نظامی به آن تاسیسات منتشر نمینمایند ! اگر در جامعه غیر نظامی ، رسانه های نظامی و یا حتی اندیشکده های نظامی ، کسی اطلاعی از وجود و یا محل این تاسیسات و در ادامه شناسای آنها ندارد ، دلیلی بر این نیست که این تاسیسات توسط نیروی نظامی دشمن شناسایی نشده و برای حمله به آنها برنامه مدون وجود نداشته باشد . اینکه نیروی مدافع به این بیاندیشد ، که چون یک نیروی مهاجم خاص دارای بمب های نفوذگر و یا سنگر شکن و حتی حامل آن برای پرتاب نیست ، پس تهدید بلقوه ای برای نابودی اینگونه تاسیسات به شمار نمیرود ، کاملا اشتباه است . چون همانگونه که در مطلب بالا به آن اشاره شد برای نابودی اصلا به بمب سنگر شکن نیازی نیست ! در ضمن برای جنگی کم هزینه تر و خارج کردن این تاسیسات از حالت عملیات در میان مدت روشهای دیگری هم وجود دارد که هر نیروی مهاجمی و با کمترین سطح تکنولوژی قادر به استفاده از انهاست ، مانند : 1 - انهدام راههای ( احیانا پل ها و تونلها ) دسترسی عادی و رو زمینی به این تاسیسات . ( با توجه به اینکه اغلب این تاسیسات در دره ها و دامنه کوهها واقع شده اند و برای دسترسی به آنها جاده هایی در این محدوده ها ایجاد گردیده است ، با انهدام و یا مسدود سازی این جاده ها و تاسیسات مرتبط در دره ها و دامنه کوهها براحتی میتوان بقاپذیری تاسیسات را در میان مدت دچار خدشه جبران ناپذیر کرد . 2 - انهدام و خرابکاری در تاسیسات انرژی و آبرسانی و غیره به این تاسیسات . 3 - ......

مروری بر تاریخچه تولید و خدمت بالگرد Sikorsky S-58 و نمونه نظامی Sikorsky H-34 Choctaw قسمت دوم : تولد Sikorsky S-58 در حالی که بالگرد Bell XHSL-1 در حال آزمایش بود ، سیکورسکی توسعه بالگرد Sikorsky S-58 را بر عهده گرفت که طبق اطلاعات جمع‌آوری شده در آرشیو این سازنده آمریکایی ، در ابتدا با سرمایه خود شرکت تأمین مالی شد . ظاهراً این برنامه نسبت به بالگرد Sikorsky S-55 جاه‌طلبی کمتری داشت زیرا طرح توسعه یک بالگرد از قبل موجود بود . به منظور غلبه بر کاستی هایی مانند محدودیت بار و کاهش برد ، طراحان بالگرد جدیدی را توسعه دادند که طرح کلی بالگرد Sikorsky S-55 را حفظ کرد ، یعنی با موتور نصب شده در جلو ، کابین خلبان بالای سر و حجم محموله بزرگ کابین . در ژوئن سال 1952 میلادی ، نیروی دریایی ایالات متحده شرکت سیکورسکی را مأمور ساخت چهار فروند بالگرد Sikorsky S-58 تحت نام XHSS-1 کرد . اولین تصویر عمومی از بالگرد Sikorsky XHSS-1 در نسخه 21 آوریل سال 1954 میلادی ،ماهنامه "Sikorsky News" (بایگانی Sikorsky) ظاهر شد . یکی از اولین پیش نمونه های بالگرد Sikorsky XHSS-1 که در طول پرواز آزمایشی از آن عکس گرفته شد (بایگانی Sikorsky) بالگرد Sikorsky S-58 در مقایسه با مدل قبلی خود تفاوتهایی داشت که عبارت بودند از : · ظرفیت بار بیشتری داشت · موتوری با بیش از دو برابر قدرت · روتور اصلی و دم چهار پره جدید · بدنه آیرودینامیک تر · بخش دم جدید که به سمت پایین شیب داشت و تا حدی تا می شد تا طولش کاهش یابد · اندازه بالگرد · ارابه فرود سه چرخه . نمونه اولیه بالگرد Sikorsky S-58 اولین پرواز خود را در 8 مارس سال 1954 میلادی به خلبانی Dimitry D. (“Jimmy”) Viner (1908-1997) نوه ی ایگور سیکورسکی فقید و اولین خلبان آزمایشی شرکت Sikorsky انجام داد . Dimitry D. (“Jimmy”) Viner Igor Sikorsky آزمایشات انجام شده توسط نیروی دریایی ایالات متحده موفقیت آمیز بود و اولین سفارش تحت عنوان جدید HSS-1 Seabat قرار گرفت . این نام از گونه ای از ستاره های دریایی از خانواده Asterinidae گرفته شده است . Asterinidae Seabat اولین بالگرد HSS-1 Seabat که بعدها Sikorsky SH-34G نامگذاری شد (که نسخه اصلی نیروی دریایی ایالات متحده بود) در 20 سپتامبر سال 1954 میلادی پرواز کرد . در حالی که تحویل آن برای ارزیابی به اسکادران توسعه هوایی نیروی دریایی (VX-1) که بعدها در کی وست / فلوریدا مستقر شد ، در آگوست سال 1955 میلادی ، آغاز گشت . مشکلات مربوط به استفاده از بالگرد Bell HSL-1 و بازنشسته شدن زودهنگام آن به وضوح به نفع شرکت سیکورسکی بود. موفقیت بالگرد Sikorsky S-58 عمدتاً به دلیل برخی نوآوری های فنی (به عنوان مثال استفاده از کنترل پرواز مجهز به سرووهای هیدرولیک غیرقابل برگشت ، که قبلاً به صورت استاندارد در بالگرد Sikorsky S-55 پذیرفته شده بود) و همچنین یک سیستم الکترونیکی پرواز کاربردی بود . این سیستم توانست به طور قابل توجهی کار خلبانان را به ویژه در شرایط سخت پرواز سبک کند . تجهیزات تثبیت خودکار (ASE) به بالگرد این اجازه را میداد تا به سطح دریا نزدیک شود و یک موقعیت ثابت را برای استفاده از سونار بدون کمک خلبان حفظ کند . تصویری از پرواز بدون استفاره از دست و پای خلبان روی هدایتگرهای کنترل پرواز تجهیزات تثبیت خودکار (ASE) یک پیشرفت واقعی در خلبانی هلیکوپتر بود (آرشیو Sikorsky) نسخه بالگرد Sikorsky SH-34J که به طور خاص برای استفاده ASW توسعه یافته بود . این نسخه دارای یک تنظیم کننده سرعت موتور خودکار، یک ناوبر رادار ، یک ناوبر رادار داپلر، یک سونار زیردریایی AN/AQS-4/- 5 و ASE ، و گامی بزرگ و رو به جلو برای جنگهای ضد زیردریایی بود که امکان انجام ماموریت در شب و در شرایط دید کم را فراهم می کرد . بالگرد Sikorsky SH-34J می توانست 2 اژدر، 2 مین یا 2 سونار عمقی را حمل کند . برای افزایش برد نیز به تانک‌های اضافی سوخت با قابلیت جداسازی در حین پرواز مجهز بود . ارتش ایالات متحده نیز کیفیت این بالگردهای جدید را کشف کرد و پس از آزمایشات گسترده در تابستان سال 1955میلادی ، اولین سفارشات خود را انجام داد . ارتش ایالات متحده آن را H-34 Choctaw، نامید که یک نام سنتی به افتخار یک جمعیت بومی آمریکا از جنوب ایالات متحده آمریکا بود . سپاه تفنگداران دریایی نیز آن را HUS-1 Seahorse نام گذاری کرد . سفارشات ارتش ، گارد ساحلی ایالات متحده ، تفنگداران دریایی ایالات متحده و نیروی دریایی ایالات متحده برای صدها بالگرد ، شرکت سیکورسکی را مجبور کرد تا با تمام ظرفیت در کارخانه Bridgeport خود کار کند . برای انجام کلیه تعهدات ، تعداد کارکنان از 5328 نفر در سال 1955 به 10653 در سال 1958 افزایش یافت . عکس گرفته شده در اواخر دهه 1960 خط مونتاژ بالگرد Sikorsky S-61 را در پیش زمینه نشان می دهد در حالی که به موازات آن آخرین بالگردهای Sikorsky S-58 های قابل مشاهده در پایین آشیانه تولید می شوند . تصویر یک بالگرد Sikorsky S-58 در حال پرواز بر فراز کارخانه سیکورسکی در بریجپورت در آن دوره زمان انتظار برای تحویل یک بالگرد جدید تقریبا یک سال بود . به طور متوسط روزانه یک بالگرد از خط مونتاژ خارج می شد . تولید انبوه مدل های دیگر در کارخانه جدید استراتفورد که تنها چند کیلومتر دورتر بود آغاز گردید . در نوامبر سال 1958 میلادی ، هزارمین مدل ساخته شده در کارخانه بریج پورت مونتاژ شد . این رویداد با برگزاری مراسمی به مناسبت این نقطه عطف مهم جشن گرفته شد. در طول تولید، اصلاحاتی ارائه شد که در برخی موارد منجر به ایجاد یک نوع اصلاح شده برای استفاده خاص شد . به عنوان مثال بالگرد Sikorsky S-58C دارای کف کابین تقویت شده بود . این اصلاحات به حدی بودند که حتی مدل های یک نسخه ممکن است با یکدیگر متفاوت باشند . از جمله تغییرات جزئی اگزوز موتور بود . شعله های آتش که از لوله اگزوز خارج می شد ، خلبانانی را که در شب پرواز می کردند ، آزار می داد . راه حلی برای رفع این مشکل توسط سازنده ارائه شد . لوله اگزوز نصب شده در پایین ، هنگامی که بالگرد به شناور مجهز شده بود مشکل ایجاد می کرد ، بنابراین یک اگزوز ویژه با تنها یک لوله اگزوز بر روی این مدل ها نصب شده بود که بیشتر برای عملیات خارج از ساحل استفاده می شد . ارابه فرود نیز اصلاح شد . در ژوئن سال 1962 میلادی ، شرکت سیکورسکی 1500مین فروند خود را تولید کرد و هنوز سفارشات زیادی در دست اجرا بود . با این حال ، از همان سال ، جانشین قدرتمند آن ،یعنی بالگرد Sikorsky SH-3 Sea King، کار عملیاتی بسیار طولانی خود را آغاز کرد . بالگرد Sikorsky SH-3 Sea King مطابق آمار ، در 15 آوریل سال 1963میلادی ، ناوگان 1614 فروندی بالگرد Sikorsky S-58 که تا به آنروز تولید شده بودند ، 1684695 ساعت پرواز را پشت سر گذاشته بودند . تولید سری بالگردهای Sikorsky S-58/H-34 حدود 15 سال ، از سال 1954 تا 1969 میلادی ، به طول انجامید طبق اطلاعات مجله "Sikorsky News" تولید انبوه این بالگرد برای اولین بار در اکتبر 1964 به حالت تعلیق درآمد ، آنچه که در آن زمان تصور می شد آخرین مدل خارج شده از خط مونتاژ باشد ، با نوشته محبت آمیزی روی بدنه بعنوان "خداحافظ ، دوست قدیمی" منقوش گردید . در آن زمان ناوگان بالگردهای Sikorsky S-58 در حال خدمت در مجموع 2.5 میلیون ساعت پرواز را ثبت کرده بودند . با این حال ، در ماه‌های بعد ، سفارش‌های جدیدی ثبت و خط مونتاژ دوباره بازسازی گردید . تعیین تعداد دقیق ناوگان تولید شده توسط شرکت سیکورسکی دشوار است . چندین منبع نشان می دهند که در مجموع 1821 فروند بالگرد وجود دارد که آخرین آنها در ژانویه سال 1969 میلادی ، کارخانه را ترک کردند . در ژوئن 1955 مدل پایه بالگرد Sikorsky S-58 با تجهیزات استاندارد 248000 دلار هزینه داشت . هیچ یک از هلیکوپترهای در خدمت نیروی دریایی ایالات متحده، زیردریایی های روسی را غرق نکردند ، اما هلیکوپترهای سیکورسکی در صحنه های مختلف جنگ (مانند الجزایر ، بحران کوبا ، ویتنام) مورد استفاده قرار گرفتند . ظهور بالگردهای جدیدی مانند بل 204/205 (UH-1 Huey) که از ابتدا برای نیرودهی به موتورهای جت مجهز شده بودند ،کار بالگردهایی مانند Sikorsky S-58 را تمام کرد در حالی که این بالگرد به نوعی نشان دهنده اوج تکامل هلیکوپترهای ترابری متوسط موتور پیستونی بود . متعاقبا استفاده از موتورهای پیستونی بر روی بالگرد به زودی منسوخ گردید . در واقع پس از شکست بالگرد نگون بخت Bell HSL-1 از بالگرد Sikorsky S-58 ، شرکت بل انتقام خود را از رقیب تاریخی خود گرفت ! Bell UH-1A پایان قسمت دوم . . . ادامه دارد . . . مترجم : 951 برای گویا تر شدن موضوع و تکمیل متن اصلی ، تصاویری از منابع مختلف ، گردآوری و در متن اصلی گنجانده شده است . فقط برای میلیتاری . منبع اصلی در پایان قسمت نهایی ، ذکر میگردد

رزمایش مشترک آمریکا، کره جنوبی و ژاپن لینک از سایت تابناک : https://www.tabnak.ir/fa/news/1169650/رزمایش-مشترک-آمریکا-کره-جنوبی-و-ژاپن

ایجاد واحد ویژه برای زیردریایی‌های حامل اژدرهای هسته‌ای روسیه لینک از سایت تابناک : https://www.tabnak.ir/fa/news/1169651/واحد-ویژه-برای-زیردریایی‌های-حامل-اژدرهای-هسته‌ای-روسیه

Piasecki HRP Rescuer

با سلام و تشکر با توجه به شرایط پیش آمده برای اوکراین و مخدوش شدن روابط مابین ایران و اوکراین ، بنظر شما ، پشتیبانی کارخانه اصلی آنتونف از خط تولید این هواپیما در هسا ، به چه صورت خواهد بود ؟