سلام این هم شد مثل قضیه مذاکرات هسته ای؟ حرف های ایشون اونقدر اهمیت داشته که مشاور رئیس جمهور واکنش نشون داده و در پشت گفته هاش کریمی قدوسی رو هم تلویحا تهدید کرده! نکته بعدی همون سندی(نامه رئیس ستاد کل نیروهای مسلح)هست که ایشون در ویدئو از روی موبایلش میخونه.

بی‌توجهی دولت برخی از صنایع دفاعی را به مرز تعطیلی کشاند پنجشنبه ۷ دی ماه ۱۳۹۶ عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی با انتقاد از بودجه پیشنهادی دولت در بخش دفاعی گفت: دولت در سال‌های اخیر برخی از بودجه‌های مرتبط با صنایع دفاعی را به صفر رساند. جواد کریمی قدوسی نماینده مردم مشهد و عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار پارلمانی خبرگزاری رسا، درباره میزان بودجه اختصاص داده شده از سوی دولت به صنایع دفاعی کشور، گفت: بودجه ارائه شده از سوی دولت برای بخش‌های نظامی و دفاعی دارای نواقصی است که از نظر بنده مطلوب نیست. وی ادامه داد: دولت در چندسال اخیر توجه کافی به بخش‌های دفاعی و امنیتی نشان نداده است. برای مثال برخی از صنایع مرتبط با بخش‌های امنیتی و دفاعی تا مرز تعطیلی پیش رفته است که به دلایل امنیتی نمی‌توان آنها را بازگو کرد. عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی با انتقاد از عدم توجه دولت به صنایع موشکی، ابراز داشت: متاسفانه رقم بودجه اختصاصی از سوی دولت به بخش‌هایی که به پرتاب ماهواره‌ها مرتبط و پایه صنایع موشکی محسوب می شود، در سال‌های اخیر به صفر نزدیک شده است. کریمی قدوسی تصریح کرد: نوع نگاه بودجه‌ای دولت به بخش‌های دفاعی و امنیتی به طور کامل از چندماه قبل در کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس مورد توجه قرار گرفته است، هرچند در این میان قانون مقابله با آمریکا و اختصاص هزار میلیارد تومان به بخش‌های دفاعی تا حدود زیادی صنایع موشکی ما را نجات داد. وی در پایان، گفت: قطعا در بخش بررسی بودجه از سوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی به صورت کامل موارد مرتبط با صنایع دفاعی و امنیتی مورد توجه قرار خواهد گرفت .لینک کوتاه مطلب: http://j-karimi.ir/?v=1623 ویدئوی مربوطه: http://j-karimi.ir/?f=175 ---

این خبر رو باید در کنار خبر زیر قرار داد: فرمانده نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با اشاره به تحولات منطقه و لزوم تقویت توان نظامی به‌جهت حفاظت از مرزهای کشور، عنوان کرد: همچنین ساخت سومین کارخانه زیرزمینی تولید موشک توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نیز مورد توجه گرفته است که بهره‌برداری از آن نیازهای کشور در زمینه تجهیزات دفاعی تا میزان قابل توجهی رفع می‌شود و با تقویت توان داخلی امکان پاسخ به خطرات برون‌مرزی برای ایران اسلامی بیش از گذشته فراهم می‌شود. لینک در ظاهر اصلی ترین هدف از اینکار منطبق کردن صنایع با بحث پدافند غیرعامل هست اما به نظر میرسه که در کنارش تلاش شده در تولید موشک های بالستیک(حداقل انواع میانبرد)هوافضای سپاه از وزارت دفاع استقلال پیدا کنه. با این وضعیتی که در چهار و نیم سال گذشته در سازمان فضایی ایجاد شده, بعید نیست که برای رفع نیازهای نیروهای مسلح ناچارا موازی کاری صورت بگیره!

بله احتمالش وجود داره که از صندوق ذخیره ارزی کمک گرفته بشه اما قطعا چنین ارقامی تخصیص داده نمیشه. صندوق ذخیره ارزی(یا صندوق توسعه)اهداف مشخصی داره و به اینصورت خالیش نمیکنن و برداشت از صندوق هم نیازمند مجوز مقام رهبری هست. اما در ایران دولت درآمد ریالی بالایی داره و پس از هدفمند سازی یارانه ها و قانون مالیات بر ارزش افزوده, این درآمد بیشتر هم شده و میشه از چنین منابعی بودجه لازم رو تامین کرد که قانون بودجه سالهای گذشته چنین چیزی رو نشون نمیده! واقعا خجالت آور هستش که با اینهمه منابع در کشور و تهدیداتی که وجود داره, در زمینه توسعه و بازسازی توان دفاعی کوتاهی بشه! جنگنده نسل پنجم مفهومی هست که از یک سری فاکتورها تشکیل شده و به نظر بنده مهمترینشون بحث استفاده از هوش مصنوعی و هماهنگ سازی سنسورهاست! خود پنهانکاری در مرتبه بعدی قرار داره! در لزوم حرکت به سمت پنهانکارها میشه این دلیل رو ذکر کرد که پنهانکارها برای کوتاه کردن فاصله شناسایی و رهگیری توسط سیستم های دفاع هوایی(و نه رادارهای هشدار زودهنگام و ماورای افق)تولید شدند و از طرفی با استفاده از بدنه عریض حجم سوخت قابل حملشون افزایش پیدا کرده و به دلیل داشتن محفظه حمل سلاح داخلی نیروی درگ کمتری به جنگنده وارد میشه! بنابراین اگر روزی با غالب شدن رادارها و سنسورهای دیگر بر پنهانکاری, این تاکتیک اثرگذاریش رو از دست بده بازهم ساخت جنگنده هایی با فرم مشابه پنهانکارها توجیه خواهد داشت!

چند وقتی هست که ایده کلی برای نوشتن مقاله ای درباره بررسی صنایع خصوصی و دولتی و خصوصی سازی صنایع نظامی در ذهن بنده شکل گرفته که شاید در آینده در موردش بنویسم، برای همین نمیخوام موضوع حروم شه. البته قطعی نیست، باید ببینم کی فراغت ذهنی ایجاد میشه.

توجه داشته باشید که قاهر تک موتوره صرفا یک اثباتگر فناوریه که در سایز کوچکتر و با یک موتور جی 85 ساخته شده بود.همین مسئله موجب تحت تاثیر قرار گرفتن کابین هم میشه. از طرف دیگر ما هنوز یک گلس کاکپیت عملیاتی نداریم و تا حالا صرفا نمونه مهندسی اون برای کوثر88(و بالگردها) تولید شده که وضعیتش مشخص نیست. بنابراین از نمایشگرهای چند منظوره غیر نظامی وارداتی استفاده شده که اتفاقا خیلی پیام مثبتی داره! میشد در کابین این هواپیما از نمایشگرهای آنالوگ و هاد صاعقه/اف5 استفاده کرد! اما همینکه اینکار رو نکردند یعنی اینکه برنامه ای وجود داره که این جنگنده به گلس کاکپیت مجهز بشه.

از جشمید آرین شناخت زیادی ندارم و نمیدونم که کارش چقدر درسته اما یک جمله جالب ازش نقل شده به این مضمون که در ایران قسم خوردند که فناوری خودرو و خودروسازی ایران چند دهه از سطح جهانی عقب تر بمونه!یعنی مثل شوروی! من ندیدم که دلیلش رو ذکر کنه اما به نظر خودم صنعت خودروسازی بیشتر در چشم قرار داره و یکی از فاکتورهای سطح پیشرفت کشورها محسوب میشه و به دلیل حجم بالای رشته ها و صنایع مرتبط با این صنعت ظرفیت زیادی در خودروسازی وجود داره و میتونه منجر به صنعتی شدن یک کشور بشه!مثل آلمان,کره جنوبی,ژاپن و آمریکا که یکی از شاخصه های صنعتشون خودروسازیه! جالبه که در جنگ جهانی دوم شرکت های خودروسازی آلمانی مانند فولکس واگن و اسکانیا و بنز در زمینه هواپیماسازی و موشک سازی هم فعالیت داشتند! حالا وقتی شما هر روز با پراید(در حقیقت فورد فستیوا)سر و کار دارید و اون رو و محصولات قدیمی و فیس لیفت های فرانسوی رو با قیمت نسبتا بالایی(نسبت به تولیدات جهانی)خریداری میکنید, حق دارید که با دیده شک به همه چی نگاه کنید. این وضعیت در جامعه یاس و سرخوردگی ایجاد میکنه که به خودی خود سرعت پیشرفت کشور رو کاهش میده و کشور درجا میزنه! حالا بگذریم از رباخواری که بانک ها به راه انداختن و با بهره زیاد وام ها تولید رو توجیه ناپذیر کردند!قطعا این کارها به صورت سازمان یافته انجام شدند! این 50 میلیارد دلار رو چطوری محاسبه کردید؟از مقایسه پروژه های مشابه خارجی؟ توجه دارید که ساختار تحریم ها برقراره و پول نفت به صورت دلار در حجم بالا به کشور وارد نمیشه؟ بیشترین رقمی که با توافق هسته ای وارد شد فکر میکنم 1.7 میلیارد دلاری بود که اوباما با هواپیما به ایران فرستاد که تا مدتی تونست در کنار تغییر دولت (و اثر روانی که در جامعه داره)ثبات ارز رو حفظ کنه. حتی عراقچی هم در برنامه جهان آرا نتونست این مسئله رو پنهان کنه و به صورت تلویحی قبولش کرد. بنابراین چنین پولی وجود نداره و درآمد نفتی کشور ظاهرا بیشتر در خارج خرج و صرف واردات کالا(از شیر مرغ تا...)و مواد غذایی میشه! هرچند دولت میتونه با دادن حواله و دریافت معادل ریالی از تجار درآمد کسب کنه اما اینکار به ضرر اقتصاده و میشه در هزینه کرد اون هم بهانه تراشی کرد.به هرحال این چیزی که شما ذکر کردید(بودجه ده ها میلیاردی قاهر)در ایران ممکن نیست!اونهم با وجود چندین پروژه پدافندی و هوایی و... حتی پارسال بود که رئیس ستاد کل نیروهای مسلح گفتن که با گذشت نیمی از سال فقط 20 درصد بودجه دفاعی سال 95 پرداخت شده! لینک نکته دیگری که در نظر نگرفتید تفاوت مدل صنایع دولتی با صنایع خصوصیه! در بخش خصوصی شرکت تولید کننده مالک ایده و محصول صنعتی هست و اون رو به عنوان یک سرمایه گذاری محسوب میکنه و به تبع اون سود مشخصی هم در نظر میگیره که این سود در نهایت قیمت تمام شده محصول رو افزایش میده! اما در مدل دولتی شخص خاصی مالک ایده و محصول صنعتی نیست و میشه نگاه سودآوری پروژه رو حذف کرد یا کاهش داد! خصوصا در شرایط ایران که تامین کننده دیگری وجود نداره و نیاز هم اساسی و فوریه. به صورت کلی بازدهی صنایع خصوصی به دلیل داشتن مالک خصوصی و انگیزه بالاتر, بیشتره اما این صنایع با دیدگاه ذکر شده به بودجه بالایی نیاز دارند(که در شرایط فعلی به نظر ناممکنه)و همچنین برای ادامه حیات باید به بازار خارجی دسترسی داشته باشند و یا اینکه فعالیت و سودآوری اصلیشون از راه تولیدات غیر نظامی باشه.

برای قضاوت کردن کابین قاهر نباید عجله کرد. نمونه تک موتوره به وضوح از نمونه دو موتوره کوچیکتره و دماغه خیلی کوچیکتری هم داشت.احتمالا نمونه 70 درصده! در این عکس شما میبینید که سایز کابین نرماله چون ماک آپ یا پیکر نما یک نمونه آزمایشی نیست بنابراین میشه از لیست نمونه های آزمایشی حذفش کرد که در اینصورت 8 نمونه آزمایشی تولید شده که شماره 08 منطقی به نظر میرسه. مشکل کانوپی یک تکه و بدون تقویت کننده در قسمت جلو اینه که ضعیفه و در برابر برخورد اجسام و پرنده ها آسیب پذیره! در اف 35 با اینکه کانوپی به ظاهر یک تکه هست اما از دو قسمت تشکلیل شده. رپتور برای ارتفاع بالا ساخته شده اما قاهر برای ارتفاع پست که پرنده های بیشتری در این ارتفاع پرواز میکنن. در ضمن اون قطعه تقویت کننده هم دید خلبان رو چندان محدود نمیکنه. زاویه دید خلبان مثل چیزی که در بازی کامپیوتری دیده میشه نیست و از قسمت بالای کانوپی هم دید داره. در نمونه ژاپنی اف 16 هم کانوپی رو تغییر دادند. فایبرگلاس ماده بسیار مقاومی هست که در صنایع هوایی هم استفاده میشه! اگر فیبر کربن اختراع نشده بود و کامپوزیت فیبر کربن وجود نداشت قطعا فایبرگلاس کاربرد بیشتری داشت. در نمونه آزمایشی تک موتوره هم استفاده از چنین موادی منطقی به نظر میرسه.

این تصویر رو قبلا ارسال کرده بودم: جالبه که ایگل در اصل جنگنده برتری هوایی محسوب میشه. نمونه جدیدتر قاهر : کلا در کابین خلبان فضا بسیار محدوده اما کابین قاهر مشکل خاصی نداره. F-16:

کد درج شده در دماغه و تیل قاهر الکی نیست و بلکه کاملا بر مبنای یک استاندارد تولید صنعتی هست. پیش از تولید یک طرح ارائه شده نمونه های مختلفی از اون تولید میشه که در خصوص قاهر احتمالا چنین مسیری طی شده: 1- نمونه تونل باد تک موتوره 2-نمونه تونل باد با تیل و کاناردهای اصلاح شده که تصویرش موجود نیست 3- نمونه رادیوکنترل یا RC 4-ماک آپ مقیاس کامل 5-نمونه تست استاتیک 6-نمونه پروازی تک موتوره 7-نمونه تونل باد دوموتوره 8-نمونه تست استاتیک دوموتوره 9-نمونه پروازی دوموتوره احتمالا به دلیل تشابه ساختاری یکی از مراحل بالا در خصوص نمونه دو موتوره طی نشده و الا باید کد 09 بر روی بدنه درج میشد. در ضمن ماکت ها رو فاکتور گرفتیم که در حقیقت نمونه آزمایشی هم محسوب نمیشن. در خصوص نمونه تک موتوره نمایش داده شده هم باید بگم که به دلیل جزئیات زیادی که داشت, این مدل یا یک نمونه تست استاتیک بود یا یک نمونه ارزان قیمت پروازی که هنوز تکمیل نشده بود!که با توجه به نمایشگرهای داخل کابین فرض دوم محتمل تره. ایرادی اصلی که برای پروازی بودن این نمونه گرفته میشد نداشتن مکانیزم قفل کانوپی بود که به راحتی و با سوراخ کردن دیواره کابین میشد این مکانیزم رو به کابین اضافه کرد که همین کار در نمونه دو موتوره انجام شده. کانوپی هم احتمالا آماده نبوده و به صورت سمبلیک نصب شده بود و به رادوم هم که نیازی نبود. در نمونه ماک آپ نیازی نیست که جزئیات زیادی داشته باشه. در حالی که نمونه نمایش داده شده در سال 91 بر روی بالها و بدنه و دم جزئیات خیلی زیادی داشت که در ماک آپ برهان این جزئیات با رنگ بر روی بدنه ترسیم شدن! به نظر بنده نمونه تک موتوره نمایش داده شده در سال 91 در سال های گذشته پرواز کرده و تست های پرواز در ارتفاع بسیار پائین رو هم پاس کرده که با نمونه رادیو کنترل نمیشد انجامشون داد و این نمونه برای همین ساخته شده بود. همونطور که در سال 91 گفته بودن قاهر آماده تاکسی بود اما تا سال 96 چنین اتفاقی رخ نداد! جوابش در همین نکته هست که عرض شد.متاسفانه آزمایشات پروازی نمونه تک موتوره رسانه ای نشد و سرنوشت این پروژه رو به مدت چهار سال در ابهام قرار دادند. پ.ن: شاید براتون جالب باشه که بدونید 6 فروند نمونه غیر پروازی از اف35 برای تست های استاتیک تولید شده. ------------

کره شمالی اگر بتونه با دادن مشروط و بازگشت پذیر تسلیحات هسته ایش تحریم های وضع شده بر علیه این کشور(از جنگ کره تا الان)رو برداره خیلی سود کرده. کره شمالی عمق استراتژیک نداره و سلاح هسته ای بدردش نمیخوره! اولین کسی که در جنگ هسته ای ضرر میکنه خود کره شمالیه، بنابراین باید از سلاح هسته ای در جهت عادی سازی و نجات اقتصادش استفاده کنه. اینکه میفرمایید در جنگ احتمالی با مشکل تامین سوخت مواجه میشه خیلی دقیق نیست! کره شمالی تحت حمایت روسیه و چین قرار داره و بعیده که اونها اجازه حمله مجوز دار از شورای امنیت رو صادر کنن یا در قبال تهاجم بدون مجوز ساکت بمونن! آمریکا هم در این شرایط کاری نمیکنه و الا تا الان صد بار کره شمالی رو شخم میزد و باقالی میکاشت! روسیه و چین سیاستشون حمایت تام و تمام و صریح از اقدامات مسئله دار(مثل ساخت سلاح هیته ای،و یا اتهام ساخت سلاح)نیست و سعی میکنن تا جای ممکن فشارها رو تعدیل کنن اما بعیده که در قبال جنگ کوتاه بیان! بحث احمدی نژاد هم ربطی به موضوع نداره، اما هرکسی مسیر برجام و خلع سلاح رو طی میکرد بنده منتقدش بودم.

هنوز برای قضاوت زوده! به نظر یک عملیات روانی در حال اجراست تا پیش از شروع مذاکرات دو طرف، کنترل افکار عمومی و حتی مذاکرات در دست آمریکا قرار بگیره! نباید بر مبنای شناختی که از سیاستمداران خودمون داریم و با تجربه برجام، در خصوص کره شمالی قضاوت کنیم! شاید اونها تونستند با دست کشیدن از سلاح هسته ای و در عین حال حفظ برنامه هسته ای تحریم ها رو بردارند! پ.ن: خوبه که الان طرفداران مذاکره با آمریکا(در خصوص مسائل موشکی و منطقه)مواضع و رفتار مقامات آمریکا رو مورد رصد دقیق قرار بدهند.

تشکر از جناب iliasd بابت محاسباتی که انجام دادند. این یه هواپیمای رادیوکنترل هست که با موتور الکتریکی ملخی کار میکنه و طراحی ایرودینامیکش هم تا حدودی متفاوته. مانورپذیری یک هواپیما حاصل در کنار هم قرار گرفتن عواملی مثل ایرودینامیک و سطوح کنترلی,نسبت رانش به وزن پیشران,مقاومت سازه و فاصله خط رانش از نقطه ثقل هواپیما(بحث پایداری یا ناپایداری ایرودینامیکی)هست.

خواهش میکنم. دلایلی که برای پرواز در ارتفاع پست به ذهنم میرسید رو مطرح کردم. حداقلش اینه که پرواز در ارتفاع پست موجب میشه تا از دید رادارهای سطحی پنهان بمونید.خصوصا رادارهای با طول موج بلند. در خصوص آواکس ها هم فرقی نمیکنه که جنگنده در ارتفاع پست باشه یا بالا! بخش مثبت ماجرا اینه که بیشتر رادارهای هواپایه در طول موج کوتاه فعالیت میکنن که کار رو برای کشف پنهانکارها سخت میکنه. در خصوص سانحه و شکست هم امکانش هست! برای مثال میشه به سانحه نمونه آزمایشی گریپن که به خاطر مشکل در کامپیوتر پرواز رخ داد اشاره کرد: http://s8.picofile.com/file/8321183392/4_5911166392882693073.mp4.html

http://www.shafaf.ir/fa/news/153079/ماجراي-چك-سفيد-امضاي-گورباچف-به-هاشمي-چه-بود https://www.tasnimnews.com/fa/news/1396/12/11/1670079/ایجاد-3-پایگاه-پایش-هسته-ای-در-ایران-توسط-نهادی-که-تهران-عضو-آن-نیست

شاید اکثر کاربران سایت سالهاست که از قضیه خرید تسلیحات از شوروی مطلع هستن.یه عده دورهمی رفتن یک سری جنگ افزار بگیرن که داستانشو میدونید. اگر هم توافق خوبی میشد معلوم نبود که عملی بشه یا بعدش پشتیبانی وجود داشته باشه!مثل همین قضیه همکاری در زمینه ساخت شفق و یا خرید سوخو 30 که البته این مورد بیشتر به قطعنامه 1929 و 2231(برجام)مربوطه. این بی تجربگی و بی برنامگی در خریده و شاید هم انگیزه سیاسی در پشت قضیه وجود داشته, مثل همون حرفای شیخ پیش از مرگش. اما حرف بنده چیز دیگری بود! حرف اینه که فضا یک فضای مطلوب و بدون محدودیت نیست.

کاملا درسته اما در نهایت با قطعنامه 1929 تحریم های تسلیحاتی به اوج رسیدن. حالا با این وضعیت(تحریم شدن از فردای ماجرای سفارت)چطور میشد توسعه متوازن ایجاد کرد؟خرید سلاح(اونهم نه توپ و تفنگ و مهمات)یک بحثه و تامین قطعات و پشتیبانیش یک بحث دیگر! اینه که بنده عرض میکنم نظر دادن بدون لحاظ کردن محدودیت ها مثل در نظر نگرفتن تاثیر هوا در داخل جو زمین هست! یعنی در تحلیل ها یک محیط مطلوب و آرمانی در نظر می گیریم و نهایتا به این سوال می رسیم که چرا توسعه متوازن شکل نگرفت؟ منظور تفاوت سطح عراق بعثی با شوروی بود! جالبه که این اصلاحات به فقر و بدبختی و بی کاری بیشتر منجر شد و نهایتا ناامیدی ایجاد کرد! درست مثل شرایط فعلی ایران!

اولین کاری که پس از افشاء شدن برنامه هسته ای انجام دادن, تحریم تسلیحاتی ایران بود. پیش از این ممنوعیت ها هم در زمینه هوایی برنامه ای بود برای تولید جنگنده مشترک با روسیه و احتمالا خرید سوخو30 که بعدها به صورت مبالغه آمیز تعدادش رو 250 فروند اعلام کردند. حالا واقعا من نمیدونم که در این شرایط رشد متوازن چطوری میتونه محقق بشه؟ مثل اینکه در فضای داخل جو شما اصطکاک هوا رو در معادلات در نظر نگیرید! مسئله شوروی و پیمان های سالت و پیمان پیمان منع گسترش موشک های میانبرد تا حدودی متفاوته و طبیعی هم هست! به هر حال شوروی در اون زمان در سطحی بود که نمیشد محدودیت های عراق و بازرسی آنسکام رو در موردش اجرا کرد اما به هر حال نفس پذیرش ورود به چنین مذاکراتی معنیش چیه؟حالا بگذریم که در اون مذاکرات هم چقدر شوروی(گورباچف)کوتاه میومد! درسته که در شوروی محدودیت و نظارتی مشابه محدودیت های عراق ایجاد نشد اما با توافقات دیگر و باز کردن پای سیاست های غربی به اقتصاد شوروی, اتحاد شوروی رو متلاشی کردند! عراق رو هم که مثال زدم به خاطر شباهتش به اونچیزی هست که تبلیغ میکنید. به هرحال درسته که ارتش عراق یک نیروی هم سطح آمریکا نبود(و شاید به همین دلیل هم جرات نکردند که از نیروی هواییشون استفاده کنند)اما در دوران خودش به تجهیزات روز مسلح بود و یک پیشرفت نسبتا متوازن داشت! اما پس از حمله به کویت وضعیت تغییر کرد و به نظر بنده دلیل پذیرش محدودیت ها هم نه به خاطر از دست دادن ماشین جنگی بلکه نداشتن اعتقاد به توانایی ایستادگی در مقابل آمریکا بود! همونطور که وقتی امکاناتش رو داشتن ترجیح دادن که اونها رو در زیر خاک پنهان کنن! ضد استراتژی به وسیله کی و چه کسانی تدوین بشه؟ یک نکته دیگه اینه که در این مورد دفاع در برابر این استراتژی از خود حمله سخت تره!دشمن رسانه داره,در داخل کشور فعالان رسانه تحت کنترلش قرار دارند, ابزار تحریم و فشار اقتصادی رو داره اما این طرف چطور؟ متاسفانه نبرد نابرابره! این استراتژی پیش از این بر علیه شوروی و کشورهای هم راستاش به کار گرفته شده و موفق هم بوده! برای مثال در نیکاراگوئه خانم "باریوس د چامورو ویولتا" رو به رئیس جمهوری رسوندند و تحولات اساسی ایجاد کردند.

سلام خواهش میکنم, چیز قابل داری نیست. قاهر ذاتا به عنوان یک جنگنده STOL طراحی شده. یعنی یکی از فاکتورهای اصلیش توانایی نشست و برخاست کوتاه بوده! جالبه که بنده هم قبلا چنین ایده ای در ذهن داشتم! اما به نظرم پیاده کردن چنین سیستمی روی باند کار چندان منطقی به نظر نمیرسه! حتی در ورودی تونل هم بعیده همچین سیستمی رو نصب کنن! چون دهانه تونل که به صورت مستقیم به باند وصل نمیشه! اما شاید بشه سیستم منجنیق رو به صورت متحرک ساخت! یعنی مخزن بخارش رو پشت یک تریلی نصب کرد و عرشه و ریل رو هم رو هم به صورت چند تکه ساخت, به نحوی که سریعا بشه در محل مونتاژش کرد. برای فرود هم باید از جاده و باندهای خاکی استفاده بشه و بعد جنگنده رو با یه کامیون سبک بکسل کرد. سلام, به نظر میرسه قاهر مادون صوته. این رو بیشتر به خاطر ضخامت بال هاش میگن که برای پرواز مافوق صوت بیش از حد ضخیم هستن! البته پرواز مافوق صوت هم در ارتفاع بسیار پائین خیلی معنی نداره!حتی نمیشه کنترلش کرد,حالا مسائل دیگر به کنار! بنابراین استفاده از پیشران فاقد پس سوز همچین هم بی دلیل نبوده! البته پس سوز مزایای دیگری هم داره مثل جبران افت سرعت در مانورها و افزایش وزن برخاست به دلیل بیشتر شدن تراست در هنگام تیک آف.

این نکات هم به قسمت سوم مقاله اضافه شدند: یکی از ابهامات اساسی در مورد جنگنده قاهر, مکان قرارگیری ایراینتیک ها یا ورودی های هوای این جنگنده است که به صورت نامتعارف در قسمت فوقانی کنار کابین خلبان قرار گرفته اند. این نحوه قرارگیری ایراینتیک ها در نحوه عملکردشان شباهت زیادی به عملکرد ایراینتیک های جنگنده های YAK-130 و MIG-29 دارند که در هنگام نشست و برخاست جنگنده بسته شده و دریچه بالای مجرای ورودی هوا وظیفه اکسیژن رسانی به موتور را انجام می دهد. YAK-130: MIG-29: این ویژگی موجب میشود که جنگنده بتواند در پایگاه های مخفی محافظت شده و پایگاه های ساخته شده در زیر کوه ها نگهداری شده و از باندهای غیراستاندارد و جاده ها نشست و برخاست را انجام دهد که در یک نبرد نابرابر و ناهمطراز ویژگی بسیار مثبتی برای یک جنگنده محسوب میشود. Saab-37 Viggen: اما در جنگنده قاهر علاوه بر تلاش برای ایجاد قابلیت نشست و برخاست از باند های غیراستاندارد, سعی شده است تا موتورها نیز از نمای روبرو از دید رادارها پنهان شده و فضای کافی برای حمل سلاح در قسمت میانی بدنه ایجاد شود. به لطف این نوع خاص طراحی مجرای ورودی هوا, در قسمت میانی بدنه فضای کافی برای حمل تسلیحات 1000 پوندی و حتی 2000 پوندی میتواند ایجاد شود که در جنگنده های سبک به دلیل فضای محدود امکان عملی کردن آن تنها از راه ایجاد فاصله زیاد بین دو موتور(مانند جنگنده پکفای روسی)یا قرارگیری ایراینتیک ها در قسمت بالای بدنه امکان پذیر است. همونطور که دوستمون گفتن اینها موتورهای مینی جت هستن که در موشک های کروز و پهپادهایی مثل کرار استفاده میشن. در نمونه اولیه هواگردها سعی میشه از موتورهای امتحان پس داده استفاده بشه و اگر دقت کنید چین هم همینکار رو انجام میده. بنابراین منطقی هست که در نمونه اولیه قاهر و کوثر از موتور جی 85 یا اوج استفاده بشه.

مکانیزم قفل کانوپی در این تصویر مشخصه: بنابراین خیلی راحت میشد این مورد رو در قاهر تک موتوره هم اعمال کرد. ورودی هوای کوچکی که احتمالا مربوط به دستگاه اکسیژن ساز و یا ژنراتور تولید برقه دستگاه اکسیژن ساز تولید شده توسط یک شرکت دانش بنیان: ایجکشن سیت: شباهت زیاد قاهر به شفق: چند نمونه از طرح های آلمان نازی با بالهای خمیده: XB-70:

تشکر از لطف دوستان و خصوصا نظرات ارزشمند جناب EMP موتور جی 90 هنوز رونمایی نشده! به نظر بنده کوثر88 فعلا از موتور جی85 یا اوج استفاده میکنه و اونچیزی که در خصوص استفاده از موتور توربوفن گفته میشه مربوط به آینده هست. منطقیش هم اینه که هواپیما با موتوری که تست ها رو پاس کرده پروازهای آزمایشی رو انجام بده. اینکه شما اندازه جی 90 رو کوچکتر از جی 85 و اوج تشخیص دادید مربوط به اینه که موتور اوج در نمونه رونمایی شده دارای پس سوزه اما در کوثر 88 موتور فاقد پس سوز استفاده شده. احتمالا همینطوره 2000 کیلوگرم بر مبنای توان موتورها تخمین زده شده و شاید بیشتر هم باشه! این رقم مربوط به تسلیحات قابل حمل در زیر بالها و داخل بدنه هست .اگر قاهر محفظه هایی با ابعاد تخمین زده شده داشته باشه میتونه دو بمب دو هزار پوندی رو حمل کنه اما فکر میکنم حداقل توان حمل تسلیحاتی با سایز تسلیحات هزار پوندی رو داره. ظرفیت حمل تسلیحات داخلی خیلی ربطی به وزن هواپیما نداره! بلکه بیشتر تحت تاثیر طراحی جنگنده و فاکتورهایی هست که پیش از طراحی در نظر گرفته میشن. برای مثال جنگنده سوخو 50 روسی با اینکه خیلی از رپتور بزرگتر نیست اما به واسطه استفاده از قرارگیری خورجینی موتورهاش فضای بیشتری در قسمت میانی بدنه ایجاد شده و این طراحی مانورپذیری جنگنده رو هم افزایش میده. در جنگنده قاهر هم به دلیل اینکه ورودی های هوا به قسمت بالا منتقل شدن و خود موتورها هم حدود 20 سانتی متر از کف بدنه بالاتر قرار دارند فضای خوبی میتونه ایجاد بشه. همونطور که در تصویر زیر نمایش داده شده. تصویر اول یک موتور توربوفن مربوط به هواپیماهای مسافربریه دومی هم احتمالا TF30 تامکت سخت ترین بخش نگارش مقاله همین تهیه تصاویر به ظاهر ساده اندازه گیری ها بود. چراکه تصاویر زاویه دار هستند و با فاصله از قسمت مبنا اندازه ها تغییر میکنن! بنابراین نیازه که خیلی دقت بشه و الا نتیجه کاملا اشتباهی بدست میاد. با اینحال قسمت های مورد نظر رو روی یک تصویر علامت گذاری کنید و برای بنده ارسالش کنید تا در صورت امکان پذیر بودن انجام بدم. این کاری هست که در جنگنده رپتور انجام شده و این جنگنده با وجود رادار قدرتمندی که داره, میتونه بدون رادار و با استفاده از آنتن های الینت رو بدنه و بالهاش اهداف رو ردیابی کنه و مورد تهاجم قرار بده. در خصوص موشک فکور هم به نظرم به صورت بالقوه میتونه در محفظه قرار بگیره و محفظه ها توانایی پذیرشش رو داشته باشن اما وزن این موشک با این کلاس سازگاری زیادی نداره!هرچند که ظاهرا برنامه ای هم برای استفاده از این سلاح در میراژ اف1 ها وجود داشته.

در خصوص قسمت انتهای محفظه موتور و نازل پیشران جنگنده قاهر و وجود شکافهایی در قسمت داخل نازل میتوان فرضیه استفاده از نوعی میکسر را در جهت کاهش سر و صدای موتور و همچنین تغییر فرم و شدت جریان گازهای خروجی محتمل دانست. همچنین وجود فاصله بین نازل و دیواره های محفظه میتواند به معنی گذر هوای خنک از این مجاری را باشد. در این زمینه نزدیک ترین نمونه به قاهر جنگنده ویگن سوئدی است که در قسمت انتهای بدنه از سه شکاف ورودی هوا برخوردار است که در حین حرکت جنگنده, هوای خنک را به درون جریان گازهای خروجی از موتور وارد می نمایند. ایراینتیک ها: یکی از ابهامات اساسی در مورد جنگنده قاهر, مکان قرارگیری ایراینتیک ها یا ورودی های هوای این جنگنده است که به صورت نامتعارف در قسمت فوقانی کنار کابین خلبان قرار گرفته اند. این نحوه قرارگیری ایراینتیک ها در نحوه عملکردشان شباهت زیادی به عملکرد ایراینتیک های جنگنده های YAK-130 و MIG-29 دارند که در هنگام نشست و برخاست جنگنده بسته شده و دریچه بالای مجرای ورودی هوا وظیفه اکسیژن رسانی به موتور را انجام می دهد. YAK-130: MIG-29: این ویژگی موجب میشود که جنگنده بتواند در پایگاه های مخفی محافظت شده و پایگاه های ساخته شده در زیر کوه ها نگهداری شده و از باندهای غیراستاندارد و جاده ها نشست و برخاست را انجام دهد که در یک نبرد نابرابر و ناهمطراز ویژگی بسیار مثبتی برای یک جنگنده محسوب میشود. Saab-37 Viggen: اما در جنگنده قاهر علاوه بر تلاش برای ایجاد قابلیت نشست و برخاست از باند های غیراستاندارد, سعی شده است تا موتورها نیز از نمای روبرو از دید رادارها پنهان شده و فضای کافی برای حمل سلاح در قسمت میانی بدنه ایجاد شود. به لطف این نوع خاص طراحی مجرای ورودی هوا, در قسمت میانی بدنه فضای کافی برای حمل تسلیحات 1000 پوندی و حتی 2000 پوندی میتواند ایجاد شود که در جنگنده های سبک به دلیل فضای محدود امکان عملی کردن آن تنها از راه ایجاد فاصله زیاد بین دو موتور(مانند جنگنده پکفای روسی)یا قرارگیری ایراینتیک ها در قسمت بالای بدنه امکان پذیر است. همچنین فرم ورودی های هوای موتورها نسبت به نمونه تک موتوره اندکی تغییر یافته و ظاهرا کمی هم بزرگ تر شده اند. به گفته مدیر پروژه قاهر این ورودی های هوا برای زوایای حمله بالای 26 درجه طراحی شده اند. اویونیک: در این زمینه احتمالا نمونه نهایی قاهر از اویونیک جدید طراحی شده برای هواپیمای کوثر88 و صاعقه بهره خواهد برد, چراکه با انجام اینکار هزینه نهایی کاهش میابد که جزو اهداف پروژه بوده است و همچنین جنگنده سریعتر میتواند تست ها را پشت سر گذاشته و عملیاتی گردد. از طرفی اویونیک طراحی شده برای جنگنده های مورد اشاره میتواند به صورت کامل نیازهای قاهر را برآورده سازد. نمایشگرهای چند منظوره و گلس کاکپیت طراحی شده برای هواپیمای کوثر88: رادار: قاهر دارای دماغه ای متوسط با سایزی در حدود 70 در 90 سانتی متر میباشد که به صورت بالقوه امکان پذیرش راداری با برد 100 الی 200 کیلومتر را در اختیار این جنگنده قرار میدهد. یکی از راه های کشف هواگردها شنود پرتو رادار توسط سیستم های الینت میباشد که در جنگنده های پنهانکار رادار این مسئله مورد توجه قرار دارد و برای مقابله با آن از رادارهایی با فناوری LPI استفاده میشود, به نحوی که با وجود بالاترین فناوری رادار در آمریکا و قابلیت هایی که یک رادار به هواگرد ارائه میدهد, از استفاده از رادار در جنگنده اف 117 چشم پوشی شد! بنابراین مسئله رادار و بکارگیری آن در جنگنده قاهر, یکی از مواردی است که با قاطعیت نمیتوان در خصوص آن نظر داد! با توجه به ساخت سیکرهای فعال و رادار سار که در حقیقت نمونه های بسیار ساده رادارهای هواپایه محسوب میشوند میتوان گفت که امکان ساخت رادارهای هواپایه به صورت بالقوه در کشور وجود دارد و در سالهای گذشته خبرهایی مبنی بر بهینه سازی رادارهای جنگنده های تامکت و فانتوم نهاجا شنیده شده و اخیرا نیز راداری برای استفاده در بالگردها معرفی شده است. اما همانطور که گفته شد نمیتوان با قاطعیت در این خصوص نظر داد! شاید در جنگنده قاهر هم همچون جنگنده F-117 از مزایای استفاده از رادار چشم پوشی شده باشد و یا اینکه صرفا رادار سار که چندی پیش رونمایی شده در داخل دماغه این جنگنده نصب شود! احتمال دیگر استفاده از راداری چند حالته(جستجوی هوایی-سطحی و سار)جهت بکارگیری آن در ماموریت پشتیبانی نزدیک هوایی است که در این ماموریت مسئله اختفاء چندان اهمیتی ندارد! به هر حال استفاده از رادار خصوصا راداری با فناوری ال پی آی و توان کنترل هواپیما در نزدیکی سطح زمین و دریا میتواند برای این جنگنده مفید واقع شود. بهینه سازی رادار AN/APQ-120 جنگنده فانتوم: رادار سار: رادار بالگرد: سیکر راداری فعال با برد 50 کیلومتر: سکوی هدفیابی الکترواپتیکال/مادون قرمز: در قسمت زیرین دماغه هواپیما سایت دوکاناله الکترواپتیکال و مادون قرمز نصب شده که این سیستم هدفیابی پیش از این در پهپاد مهاجر رهگیر دیده شده بود. سیستم مذکور فاقد پوشش لازم جهت انعکاس امواج بوده و به نظر میرسد که صرفا به صورت نمادین در زیر هواپیما نصب شده است و احتمالا در آینده در خصوص این سیستم و پوشش آن بازنگری خواهد شد. خصوصا اینکه اثری از وجود نشانه گذار لیزری هم در آن دیده نمیشود! به دلیل مکان خاص قرارگیری این سیستم که در نزدیکی رادوم قرار گرفته است امکان ایجاد پوششی مشابه آنچه که در جنگنده F-35 و J-20 انجام شده میسر نیست اما میتوان خود پوشش سایت هدفیابی را به گونه ای باز طراحی نمود تا میزان بازتابش امواج آن به حداقل ممکن برسد. با این حال به دلیل طراحی خاص قاهر 313 که جهت پرواز(هجومی)در ارتفاع پست طراحی شده قرارگیری سایت هدفیبابی چندان مشکل ساز نیست و در ماموریت پشتیبانی هوایی هم این جنگنده در برد رادارهای سیستم های پدافندی متحرک دشمن قرار میگیرد و اساسا مسئله پنهانکاری در این فاصله ناممکن محسوب میشود و از این نظر سیستم مذکور اختلال چندانی در پنهانکاری جنگنده ایجاد نمیکند! تسلیحات: یکی دیگر از دلایلی که میتوان در جهت رد ادعای پشتیبانی نزدیک بودن قاهر مطرح نمود, نداشتن سلاح کالیبر 20 یا 30 میلیمتر در جهت مقابله با اهداف سطحی میباشد! هرچند که امروزه با رشد تسلیحات هدایت شونده و کوچک شدن ابعاد آنها استفاده از توپ جنگنده میتواند کاهش یابد اما در جنگنده های پشتیبانی نزدیک هوایی وجود این سلاح الزامی است! در خصوص میزان حمل سلاح در جنگنده قاهر تاکنون هیچ ادعای موثقی وجود ندارد اما احتمالا این جنگنده با فرض داشتن دو موتور سبک در حدود 5 هزار کیلوگرم وزن خواهد داشت و حداکثر وزن پرواز آن نیز در حدود 9 هزار کیلوگرم خواهد بود که شامل 2 هزار کیلوگرم سوخت و 2 هزارکیلوگرم سلاح میشود.البته حداکثر وزن برخاست یک جنگنده تابع قدرت موتور و ظرفیت سازه آن میباشد که به دلیل معلوم نبودن آن ها, حداقل میزان ممکن را لحاظ شده است. در صورتی که قاهر از دو موتور سبک مانند جی 85 و جی 90 استفاده نماید در این صورت قاهر در قسمت میانی بدنه دو محفظه با طول حدودا 4 متر و عرض 70 سانتی متر و ارتفاع 50 سانتی متر خواهد داشت. و در صورتی که قاهر از یک دستگاه موتور متوسط مانند آر دی 33 استفاده نماید در این صورت قاهر دو محفظه جداگانه در قمست میانی بدنه خواهد داشت که طول آن سه الی چهار متر و عرض آن 50 سانتی متر و قطر 50 سانتی متر خواهد بود. محفظه های حمل سلاح و نحوه قرارگیری موتورها در جنگنده قاهر: محفظه های حمل سلاح در صورت تک موتوره بودن قاهر: به دلیل ماهیت این جنگنده و ماموریت خاصی که برای آن تعریف شده, باید تسلیحاتی مطابق ماموریت این جنگنده نیز برای آن تدارک دیده شود.از جمله موشک های هوا به سطح ضد ناو و ضد سطح هدایت لیزری و الکترواپتیکی/حرارتی! چراکه در ماموریت تهاجمی در صورتی که حداکثر اختفاء مد نظر باشد و تا نزدیکی هدف, جنگنده در ارتفاع بسیار پائین پرواز کند, نمیتوان از بمب های هواسر هدایت شونده بهره گرفت! بدین منظور میتوان از موشک های ضد ناو ظفر,نصر و نصیر جهت مقابله با ناوگان دریایی بهره گرفت و همچنین برای اهداف ثابت زمینی میتوان موشک هدایت لیزری بینا و موشک های خانواده ستار را به کار برد. موشک نصر: موشک نصیر: موشک ظفر: موشک ستار3 و ستار4: موشک هدایت لیزری بینا: در ماموریت پشتیبانی نزدیک هوایی و مقابله با قوای زرهی دشمن نیز میتوان از موشک های شفق,آذرخش و سدید استفاده نمود و همچنین از بمب های هواسر قائم,سدید342,بمب جی دام رعد 201 و بمب بالدار جدیدی که توسط سپاه پاسداران توسعه داده شده نیز میتوانند بر علیه تجمعات و استحکامات دشمن استفاده کرد. موشک ضدزره سدید: موشک ضد زره شفق: موشک ضد زره صاعقه: بمب هواسرشی سدید342: بمب هواسرشی قائم: بمب بالدار با برد 5 کیلومتر: بمب رعد 201: بمب 500 پوندی هدایت شونده در زیر بدنه پهپاد کرار: بمب خوشه ای سیمرغ: در زمینه مقابله با اهداف هوایی قاهر باید بتواند موشک های هوا به هوای حرارتی و راداری میانبرد را جهت دفاع از خود و بکارگیری بر علیه جنگنده ها و بالگردهای دشمن در عملیات پشتیبانی نزدیک حمل نماید. حداقل در زمینه موشک های حرارتی میتوان از نمونه هواپایه موشک شهاب ثاقب و همچنین از پلت فرم موشک آذرخش بهره گرفت. نتیجه گیری: به نظر میرسد که قاهر اف 313 جنگنده ای در کلاس وزنی سبک و با ماموریت تهاجمیست که ماموریت ثانویه آن پشتیبانی نزدیک هوایی است. این جنگنده یک جنگنده پنهانکار است که فناوری اویونیک آن احتمالا بر اساس جنگنده های نسل چهار خواهد بود. این جنگنده ظاهرا بر اساس تغییر اساسی از پلت فرم شفق یا اینتگرال مشتق شده است و میتواند به عنوان الگویی برای ساخت جنگنده چند منظوره نسل پنجم مطرح شود. قاهر اف 313 علاوه بر یک جنگنده تهاجمی و پشتیبانی نزدیک هوایی, یک اثباتگر فناوری نسل پنجم و دروازه ورود صنایع هوایی ایران به فناوری نسل پنجم جنگنده ها است که باید مورد حمایت قرار گیرد.

جالبه یک روزی عده ای میگفتند که اگر هسته ای نبود آمریکا میخواست چطور و به چه بهانه ای ایران رو تحریم کنه؟ و چطور در دنیا بر علیه ایران اجماع ایجاد کرد؟ الان میتونن قضایا رو با دقت پیگیری کنن! اینکه نباید استراتژی تدافعی و بازدارندگی بر اساس یک سلاح و ابزار خاص پایه گذاری بشه حرف درستی هست. اگر نیروی هوایی به روز و قدرتمندی داشتیم الان چنین خواسته ای مطرح نمیشد؟ اما پیمان منع موشک های هسته ای میان برد و سالت 1 بین اتحاد شوروی و آمریکا و قضیه فشار به عراق جهت نابود سازی موشک های میانبردش و پذیرش بازرسی آنسکام از مراکز نظامی عراق چیز دیگری رو نشون میده! شوروی انبوهی از جنگ افزار ها رو در انواع مختلفش در اختیار داشت که اتفاقا ساخت خودشون بود و در زمینه پشتیبانی هم مشکلی نداشتن. عراق هم تحت حمایت غرب و شرق ماشین جنگی قدرت مندی(از نیروی هوایی تا موشک های بالستیک و تسلیحات شیمیایی)در اختیار داشت و پیش از حمله به کویت هم سازمان رزمش رو بازسازی کرده بود. نظام حاکم بر عراق یک نظام سیاسی وابسته بود که درش حرفی نیست و خیلی نیاز نیست که تحلیلش کرد! چنین نظام هایی رو قدرت ها بر سر مسند قدرت میارن و هر موقع خواستن میبرن! اما قضیه شوروی متفاوته! شوروی گرفتار حاکمان ضعیف و خوشبین به غرب شد!در نهایت نفوذی های غرب کارش رو یکسره کردن!چیزی که در ایران هم در حال تکراره و باید دید نهایتا به کجا خواهد رسید! وقتی دشمن میبینه که پیش زمینه پذیرش خواسته هاش وجود داره چرا اقدامی انجام نده؟ تحریم و فشار اقتصادی هم ابزاری هست برای تغییر گرایشات مردم و روی کار آوردن کسانی که میتونن در جهت تحقق خواسته هاش موثر باشند. در زمینه اقتصاد هم تا موقعی که نظام اقتصادی مبتی بر تولید و مصرف در داخل و حداقل وابستگی(نه استفاده)به دلار و تجارت خارجی و درآمد نفتی ایجاد نشه وضعیت همینه! حتی اگر کره جنوبی و چین هم باشید چون با قواعد آمریکا بازی میکنید در کنترل آمریکا قرار دارید.

خب هر چیزی که گفته میشه رو نباید باور کرد. اصلا چنین چیزی ممکنه؟ اگر ممکن هم باشه چه کسی برای آموزش خلبان هواپیمای پنهانکار تولید میکنه؟ و اینکه بعدش چی؟ برای چه تایپی آموزش می بینن؟ جناب دهقان قبلا هم در خصوص این هواپیما ادعاهایی داشتند که گذشت زمان خلافش رو ثابت کرد! در مورد موتور tf34 هم این موتور یک موتور متوسطه و تراستش بیش از نیاز آرکیو۱۷۰ هست و سنگینی بی جا ایجاد میکنه! آرکیو حداکثر میتونه موتوری مثل J90 داشته باشه. حقیقتش نمیدونم!