زینی عزیز واقعا ابتکار جالبی بود ممنون. تبریک میگم ذهن خلاقی دارید.

[quote] درمورد رادار هم الان به تکنولوژی ساخت رادار دست پیدا کردیم تازگی اعلام کردن که راداری ساختن که قابلیت شناسایی اهداف رو در فاصله ای به طول عرض خلیج فارس دارد . در مورد ناشکن جماران هم که دوستمون فرمودن اینکه ما باید از یک جایی شروع کنیم مثل چین که یک زمانی میگ 21 رو با نام اف 7 میساخت امروز جی 10 جدید میسازه مهم اینه که تونستیم بسازیم یک زمانی شهاب 3 سوخت مایع میساختیم که کلی دردسر داره تا پرتاب بشه و ممکنه که در حین آماده سازی موشکو بزنن ولی امروز موشک سجیل 2 میسازیم که دو تکه است و سوخت جامد و با سرعت زیاد و زمان کم برای آماده سازی . باید اینو هم در نظر بگیریم که دانشمندان ما همیشه دنیا رو با پیشرفت هاشون متحیر میکنن باید در عرصه هواپیما سازی هم منتظر بمانیم الان ما جزء 11 کشوری هستیم که توانایی غنی سازی اورانیوم دارن و جزء 5 کشوری هستیم که به اوج تکنولوژی هسته ای دست پیدا کردن ما توانایی غنی سازی لیزری هم داریم ولی به صرفه نیست . ما در عرصه لیزر در خاورمیانه اول و در آسیا دوم بعد از ژاپن و در دنیا 7 الی 9 (دقیقا یادم نیست)هستیم و جالب اینه که چین هم در حد ما نیست و[size=24] جالب تر اینکه این همه پیشرفتو در طی 5 سال بدست آوردیم[/size] چیزی که اونا 50 سال دنبالش دویدن. [/quote] [size=7](ببخشید ولی واقعا نمیدونم چی بگم!!؟!)[/size]

این که همون هواپیمای قبلی هستش که کلی سرش بحث شد!

Mokopa یک موشک ضد زره هواپرتاب است ک در آفریقای جنوبی و توسط شرکت Denel Aerospace Systems که سابقا Kentron نام داشت برای استفاده در هلیکوپتر های تهاجمی ارتش آفریقای جنوبی ملقب به Rooivalk طراحی و ساخته شده. نمونه های اولیه این موشک دارای هدایت غیر فعال لیزری SAL هستند و این در حالی است که پک های هدایتی دیگری را نیز میتوان روی آن نصب کرد که شامل جستجوگر رادار موج میلیمتری MMW و جستجوگر دورنگی فروسرخ میباشند. تمام نمونه های این موشک دارای دو قابلیت مهم قفل قبل از شلیک LOBL و قفل بعد از شلیک LOAL میباشند که البته نمونه های اولیه و قدیمی تر تنها دارای قابلیت قفل قبل از شلیک بودند که با نصب پک جدید به قابلیت قفل بعد از شلیک هم دست پیدا کردند. قفل بعد از شلیک یک قابلیت بسیار مهم و راهبردی است به طوری که موجب میشود تا خطرات احتمالی برای هلیکوپتر از جانب پدافند زمینی دشمن بسیار کاهش یابد. همچنین این قابلیت از آن جهت اهمیت دارد که میتوان موشک را در جهتی غیر از جهت هدف شلیک کرد تا احتمال هشیاری نیروهای دشمن کمتر باشد و بعد از آن یا قفل بر روی هدف موشک تغییر جهت داده و به سوی هدف حرکت میکند. اما شاید یکی ا مهمترین ویژگی های این نوع هدایت در عملیات ویژه باشد که هلیکوپتر حاملاین موشک آن را شلیک میکند و نیروهای ویژه با دستگاه هدایت لیزری گرای مورد نیاز را به موشک میدهند و آن را به سوی هدف خود هدایت میکنند. در این صورت احتمال هشیاری نیروهای مقابل خیلی کاهش می یابد چون متوجه پرده حامل موشک نخواهند شد و لذا انتظار درگیری را نخواهد داشت. اما مراحل طراحی این موشکدر نوامبر سال 1996 در حالی وارد فاز نهایی خود شد که علت آن قطع امید آفریقای جنوبی از بدست اوردن موشک هلفایر بود و دلیل آن چیزی جز تحریم امریکا نبود. اولین آزمایشات شلیک از هوای این موشک در سال 1999 شروع شد و اولین آزمایشات مربوط به سیستم های هدایتی این موشک در سال 2000 شروع شد. اما در سال 2005 توسعه این موشک تریبا کامل شده بود و این موشک به اسکادران های Rooivalk نیروی هوایی و هوانیروز افریقای جنوبی تحویل شد اما تا سال 2008 این موشک ها به طور کامل بر روی این پرنده ها عملیاتی نشدند. در طی این سه سال وقفه ارتش آفریقای جنوبی بیکار ننشست و شروع به عیب یابی و آموزش تاکتیک های جنگی خود با این موشک کرد و در عین حال این ارتش با انجام آزمایشات دقیق شروع ه ارزیابی این موشک و همچنین بررسی مشکلات فنی احتمالی و ترک های کوچک در این موشکها کرد. اما در حالی که این موشک در اصل برای حمل در هلیکوپتر طراحی وساخته شده بود آفریقای جنوبی شروع به انجام آزمایشاتی برای سازگار سازی این موشک با سایر ادوات جنگی شامل خودروهای زرهی و قایق های موشک انداز کرد و در این حین این موشک را به یک سرجنگی ضد کشتی هم مجهز کرد. Mokopa از یک سر جنگی خرج گود ضد تانک با قدرت انفجاری بالا HEAT بهره میبرد که قابلیت نفوذ در 1350 م م زره را دارد و همچنین از پس زره های واکنش دهنده هم بر می آید و این به ان معناست که این موشک قابلیت درگیری با هر نوع خودروی زرهی و تانک سنگین را داراست. در صورت تمایل مشتر این موشک قابلیت نصب یک سرجنگی ضد کشتی را هم دارد که میتوان از آن بر روی قایق ای کشتی و همین طور هلیکوپتر های گشت دریایی برای مقاصد ضد کشتی بهره برد. طبق اظهارات مقالمات رسمی شرکت سازنده و همینطور ارتش افریقای جنوبی این موشک یکی ار دقیق ترین موشک های ضد زره به حساب میآید که ضریب خطایی معادل 300 م م در حد اکثر برد خود را دارد. مشخصات فنی: نوع: موشک ضد زره هواپرتاب سازنده: آفریقای جنوبی طول: 1.95 متر قطر: 0.17 متر وزن: 49.8 کیلوگرم برد موثر: 10 کیلومتر پیشرانه: موتور راکتی سوخت جامد مترجم: Blaze استفاده از این مطلب منوط به درج لینک سایت میلیتاری و ذکر نام مترجم میباشد.

[quote]وزن 50 كيلوگرمى اش هم قابل توجّه هست ها! به نظر من كه مى شه يك غلاف دوش پرتاب هم برايش در نظر بگيرند تا براى نيروهاى كماندويى/تك تيرانداز استفاده بشه٬البتّه اون فقط فقط در تيراژ يك تير براى يك تيم.[/quote] اتفاقا گویا همچین کاری هم میخواستن بکنند که بعدا پروژه منتفی شد. احتمالا دلیلش نقص در سیستم هدایت بوده باشه چون هدایت غیر فعال هستش و در ضمن فکر هم نمیکنم که بصرفه! [quote] به نکته جالبی اشاره کردید که چون افریقا تحریم بوده خودش اقدام به ساخت این نوع سلاح کرده. [/quote] بله ولی فقط از طرف آمریکا تحریم بود نه بقیه کشورهای دنیا. مثلا از بریتانیا و فرانسه و چند کشور دیگه هم برای ساخت تسلیحات نظامیش کمک گرفته.

خیلی عذر میخواهم ولی فکر کنم بحث سر یک پهپاد بود نه بنیه نظامی و اقتصادی روسیه و امریکا

[quote] اونوقت يه عده -دقيقا- نفهم به ايجاد شرايط مناسب براى اين عزيزان اعتراض ميكنند! [/quote] کدوم شرایط مناسب برادر؟ نه کاری گیرشون میاد و نه حقوقی میگیرند و نه داروهاشون رو به راحتی گیر میارند و نه . . . .!

[quote] مگه نباید انفجار رو به داخل زره منتقل کنه این که بیرونش منفجر شد؟ [/quote] چرا این کار رو میکنه اما انفجار در بیرون بیشتر به چشم میاد وگرنه که در داخل هم اثرات مخرب خودش رو میگزاره. [quote] راستی قابلیت شلیک کن و فراموش کن نداره؟ [/quote] نه نداره.چون قابلیت هایی مثل قفل بعد از شلیک براش ایجاد شده.

[quote] چه شبیه سازی ؟! [/quote] Enemy engagged 2 که شبیه ساز نبرد بین نیروهای شرقی (به فرماندهی روسیه ) و غربی ( به فرماندهی آمریک) است و فقط میشه هلیکوپتر های کمانچی و کاموف 52 رو هدایت کرد. [quote] موشک بسیار خوبیه وبا توجه به روابط خوب ما با آفریقای جنوبی، اگه خریداری بشه توانایی ضربه زدن کبرا ها رو به 3 برابر( از 3 کیلومتر فعلی به 10 کیلومتر) افزایش میده. [/quote] ببخشید کدوم روابط خوب؟ راستی اگر بخواهیم اینها رو روی کبرا ها مون نصب کنیم باید یک مقداری کاکپیت کبراهامون رو دستکاری هم بکنیم. [quote] این رویوالک خیلی هلی کوپتر خوبیه منتها در هیاهوی هلی کوپترهای غربی گم شد! [/quote] بله درسته. مخصوصا که خیلی سریع عملیاتی میشه و فاصله بین تعمیرات اساسیش خیلی زیاده. [quote] با اجازه آقا رضا. این هم صحنه برخورد این موشک.[/quote] خواهش میکنم شما صاحب اختیاری. واقعا صحنه دلچسبی بود!

ممنون جناب زینی. خیلی جالبه بود. میگم اگر آلمان این هواپیمای Horten Ho IX V1 رو طراحی نمیکرد الان دنیا چه شکلی بود؟ [size=7](نه B_2 ای داشتیم و نه Polecat ای و نه نرونی و نه حتی سفره ماهی!)[/size]

از لطف عزیزان سپاسگزارم. [quote] موشک های دیگر مثل هل فایر هم دارای این ویژگی هستند؟؟ [/quote] بله هلفایر هم این ویژگی رو داره.(البته تو یک شبیه ساز که این کار رو با هلفایر میکردم کلی اذیتم کرد چون تراکم نیرو های دشمن زیاد بود و به هدف اصلی نمیخورد و هی تغییر جهت میداد! )

[quote]من هم یه خاطره شبیه به این از کربلای 5 دارم ولی اینقدر برام دردناک بود تا حالا نتوستم برای کسی بازگو کنم ولی اگه دوستان خواستند خلاصه اونو میگم [/quote] اگر ممکنه برای من با جزییات PM کنید. ممنون

ممنون مهدی جان من با مرورگر اپرا 10 تونستم همشون رو دانلود کنم.

نمیدونم چی بگم و جز دعا هم کاری از دستم بر نمیاد. یاد یک سری از خاطرات تلخم در جوار این عزیزان افتادم. خیلی حرف ها در مورد این دلاوران دارم . . . از مشکلاتشون . . . . از درد هاشون . . . . از جانفشانی هاشون اما حیف که همه اش رو نمیشه گفت.

ممنون از حامد خان برای تهیه این مطالب. به نظر من اگر ما بتونیم از یک رهگیر عمود پرواز (مثلا یاک 141) در سایت های پدافندیمون استفاده کنیم به صورت چشمگیری بر کارایی اون سایتها میتونیم اضافه کنیم.

[quote] هواپيما مي سازيم ميگن چون ما نديديم موشك داشته باشه .حتما با مسلسل ميره داگ فايت [/quote] [quote] و اين جنگده‌ها توانايي حمل بمب، انواع راكت و مسلسل را دارا هستند.[/quote]

متشکر مهدی جان مقاله خوب و مفیدی بود. [quote] ●پرس دشمن به منطقه خطر: جهت انجام این فرآیند می‌بایست زیردریایی‌های دشمن را از ورود به محدوده خاصی که نیرو‌های خودی در آن قرار دارند بر حذر داشت. این امر با افزایش قابلیت در هدف‌گیری و نابودی زیردریایی دشمن امکان‌‌پذیر خواهد بود. [/quote] بهتر نیست که یک منطقه طعمه استفاده بشه که زیر دریایی های دشمن در اون منطقه متمرکز بشن تا راحت تر بشه حذفشون کرد؟ منظورم اینه که در این صورا ابتکار عمل بیشتری دست نیرو های خودی نیست؟ و سوال دیگه اینکه نقش زیر درایی ها رو در آبهای کم عمق (مثل خلیج فارس) و در جنگ های نا متقارن (مثل مبارزه با دزدان دریایی ) چگونه ارزیابی میکنید؟ آیا اصلا جایگاهی براشون متصور هست یا باید به همون جنگ کلاسیک بپردازند؟

يكي از غير منتظره ترين اتفاقاتي كه در نمايشگاه هوايي فانبرو 2006 افتاد رونمايي از پهپاد P_175 ملقب به Polecat (به معناي راسو) توسط كمپاني لاكهيد مارتين بود. اين پهپاد از نوع بدون دم بوده و در ارتفاع بالا با مداومت پروازي زياد قادر به انجام عمليات است. گفتني است كه بر اساس اطلاعات منتشره از سوي شركت لاكهيد مراحل طراحي و ساخت اين پهپاد تنها 18 ماه به طول انجاميده است. اين پروژه كه در ماه مارس سال 2003 ميلادي آغاز شد 27 ميليون دلار براي شركت لاكهيد مارتين هزينه در بر داشته است و اين در حالي است كه اين پرنده تا سال 2005 هيچ گونه پرواز آزمايشي انجام نداده بود و اولين پرواز آزمايشي خود را به احتمال زياد در سال 2005 در پايگاه گروم ليك واقع در صحراي نوادا به انجام رساند. بنا به اطلاعاتي كه از سوي شركت لاكهيد منتشر شده است هدف از ساخت اين پهپاد انجام آزمايشات روي برد تكنولوژي هاي مورد استفاده در پهپاد هاي نسل سوم بوده است اما از آنجايي كه بعيد به نظر ميرسد كه اين شركت قصد افشاي برنامه خود براي توليد انبوه اين پرنده را داشته باشد به نظر ميرسد كه اهدافي فراتر از ساخت يك پهپاد آزمايشي يا بعضا شناسايي در پس اين طرح نهفته باشد. مشخصه كليدي در طراحي آن بالهايي به عرض 27.44 متر ان است كه جريان هوا را به صورت يكنواخت مثل هواپيماي بمبارديه مدل DHC-8 از خود عبور ميدهد و به مدد اين طراحي ائرو ديناميك بر كارايي آن به ميزان قابل توجهي افزوده شده است. اما در حالي كه هدف از طراحي و ساخت اين پرنده انجام امور تحقيقاتي بيان شده بود ولي بالهاي آن طوري طراحي شده بودند كه ديد راداري اين پرنده را به حداقل ميزان ممكنه ميرساندند در حالي كه از هيچ كدام از طرح هاي پنهان كاري مثل مواد جاذب راداري در آنها استفاده نشده بود. اين پهپاد براي عمليات در ارتفاعي معادل 65000 پا يا به عبارتي 20000 متر طراحي شده و از آنجايي كه در ارتفاعي بالاتر از اين مقدار هواگردها از خود ردي سفيد رنگ متشكل از بخار آب پشت سر خود بر جاي ميگذارند ميتوان براي جلوگيري از اين عمل از يك كمپرسور (مثل جنگنده F_117) استفاده كرد. اما مهمترين سوالي كه ممكن است مطرح شود اين است كه مشتري اين پهپاد كدام نيرو ميتواند باشد؟ در پاسخ ميتوان گفت كه از آنجايي كه اطلاعات كاملي از اين پرنده منتشر نشده نميتوان به قطعيت در مورد مشتري احتمالي آن نظر داد و تنها گزينه هايي كه به ذهن خطور ميكند ميتوان به ارتش ايلات متحده و سازمان جاسوسي آمريكا CIA اشاره كرد. از آنجايي كه سالهاست كه شركتهايي نظير جنرال اتميك با پهپاد هاي خانواده Predator و شركن نورثروپ گرومن با گلوبال هاوك و بوئينگ با Bird of Pray بازار پهپاد هاي عملياتي ارتش آمريكا و چندين كشور متحد اين كشور را در دست دارند و شركت لاكهيد توفيق چنداني در اين امر به دست نياورده است پيشرفتهاي سريع و طرح هاي اين شركت در زمينه ساخت پهپاد ها عموما اين پيام را براي مسئولين وزارت دفاع آمريكا دارد كه اين شركت كماكان در صنعت ساخت و تكنولوژي پهپادهاي پيشرفته همانند صنعت ساخت هواپيما در خط مقدم قرار دارد. در اين خصوص با طراحي و ساخت سريع به همراه سرعت در انجام پروازهاي ازمايشي به همراه بودجه زياد شركت لاكهيد تمام توجه خود را معطوف به سه حوزه اساسي و حساس براي طراحي نسل جديدي از پهپادها كرده است كه عبارتند از: كاهش هزينه هاي مربوط به توليد انبوه و طراحي بدنه هاي كامپوزيتي و نيز كاهش عمده هزينه ها در بخش ساخت با استفاده از تجهيزات پيشرفته ساخت و مديريت توليد و مهمتر از آن يكپارچه كردن سيستم مستقل كنترل پرواز با سيستم اداره و بررسي ماموريت (Mission handling system) كه نتيجه آن عدم نياز به هرگونه مداخله و فرمان از سوي كنترلر زميني ميباشد و اين پهپاد را قادر ميسازد تا به طور خودكار از زمين بلند شده و ماموريتش را انجام دهد و سپس به پايگاه خود باز گردد بي آنكه نيازي به صدور فرمان يا كنترل خاصي از سوي تجهيزات و نفرات مستقر روي زمين داشته باشد. عامل ديگري كه شركت لاكهيد را براي ساخت اين پرنده مصممتر كرد اعلام نياز نيروي هوايي آمريكا به يك هواگرد برد بلند اعم از بي سرنشين يا سرنشين دار بود كه وظيفه اش انجام عمليات ضربتي بوده و بايد تا سال 2018 وارد خدمت گردد. اما در ماه مارس سال 2007 خبري كه از سوي مقامات شركت لاكهيد منتشر شد همگان را حيرت زده كرد. اين خبر چيزي نبود جز اعلام نقص و در پي آن سقوط تنها نمونه ساخته شده از پهپاد polecat. بر اساس اين خبر تنها نمونه از اين پرنده در ماه دسامبر سال 2006 در حالي كه داشت آزمايشي در مورد برد پروازي را انجام ميداد در پايگاه نليس واقع در نوادا سقوط كرده بود. در اصل اين پرنده در حال سپري كردن سومين پرواز آزمايشي خود بود كه نقص در سيستم اتمام پرواز (flight termination) در تجهيزات زميني باعث ميشود تا حالت تخريب خودكار (fail-safe mode) فعال شده و از ادامه پرواز اين پرنده جلوگيري نمايد. اين حالت به عنوان يك نياز براي موشك هاي دور برد و هواگردهاي بدون سرنشين در نظر گرفته شده و هدف از آن خاتمه دادن به پرواز در حالتي است كه موشك يا پهپاد كنترل خود را از دست ميدهند و يا از برد موثر خود خارج ميشوند و هدف از ايجاد اين حالت جلوگيري از بروز حوادث جانبي اعم از برخورد با مناطق مسكوني يا نظامي است.(نمونه اي از اين حالت در موشك هايي مثل فينيكس وجود دارد كه بعد از اينكه از برد خود خارج شده يا كنترلشان را از دست ميدهند آنها را در هوا منهدم ميكند) البته تاخير در اعلام سانحه به علت طولاني شدن مراحل امنيتي و نيز به درازا كشيدن تحقيقات و بررسي ها بر روي لاشه پرنده براي يافتن علت سانحه و نيز ايزوله كردن(از لحاظ امنيتي) منطقه سقوط و آشيانه اين هواگرد در پايگاه گروم ليك نوادا كه به عنوان منطقه 51 نيز شناخته ميشود اعلام شده بود. با اين حال بايد منتظر ماند و ديد كه آيا شركت لاكهيد قصد دارد تا نمونه ديگري از اين پهپاد را ساخته و مورد آزمايش قرار دهد يا نه؟ البته با توجه به اين كه اين شركت توانايي خود در رابطه با طراحي و ساخت پهپاد در مدت زمان كم را اثبات نموده است ميتواند به همراه شركت هايي مثل بوئينگ و نورثروپ گرومن به عنوان يكي از پيمانكاران ساخت هواگرد بلند پرواز مورد نياز نيروي هوايي آمريكا وارد بازار رقابت شود. مشخصات فني: نقش: پهپاد آزمايشي و احتمالا شناسايي شركت سازنده: لاكهيد مارتين آمريكا عرض بالها: 27.44 متر وزن خالي: 4080 كيلوگرم توان حمل محموله: 455 كيلوگرم سقف پرواز عملياتي: 19817 متر معادل 65000 پا پيشرانه: دو موتور توربو فن مدل Williams FJ44-3E هر يك با كشش 13.38 كيلو نيوتن مداومت پروازي: بين 18 تا 24 ساعت تخمين زده ميشود مترجم: Blaze استفاده از اين مطلب منوط به ذكر نام مترجم و لينك به سايت ميليتاري ميباشد.

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/092.jpg[/img] پنگوئن مارک 1 پنگوئن یک موشک ضد کشتی نروژی است که بسته به مدل ان دارای قابلیت شلیک از مواضع زمینی و کشتی های جنگی و حتی هواگردها میباشد. کار بر روی این موشک که به عنوان اولین موشک هدایت شونده مدرن ناتو شناخته میشود از اواسط دهه 1960 آغاز شد و گونه هواپرتاب آن در آمریکا تحت عنوان AGM 119 تولید میشود. اولین گونه پنگوئن که به Mk 1 معروف است در صنایع کانزبرگ نروژ و با حمایت های مالی نیروی دریایی آمریکا در اواسطدهه 1960 طراحی شد. این موشک که برای استفاده در قایق های موشک انداز و مواضع دفاع ساحلی طراحی و ساخته شده بود در سال 1972 توسط نیروی دریایی سلطنتی نروژ به خدمت گرفته شد. اما از آنجایی که آبهای ساحلی کشور های حوزه اسکاندیناوی دارای دره های آبی با عمق زیاد و عرض بسیار کگم است و این پدیده باعث ایجاد اختلال در کارکرد رادار ها میشود موشک مسئولین کانزبرگ ترجیح دادند که برای پنگوئن تنها از سیستم هدف یابی مادون قرمز استفاده کنند. در این موشک اطلاعات اولیه توسط سیستم کنترل آتش لانچر (اعم از کشتی و هواپیما و . . .) به موشک داده میشود و جستجو گر فروسرخ موشک در مراحل آخر هدف یابی به کار میافتند که این خود نقش به سزایی در کاهش زمان جهت آمادگی برای مقابله با این موشک از طرف شناور مورد حمله قرار گرفته شده دارد. این موشک از یک سر جنگی 113 کیلویی MK 19 مشابه سر جنگی موشک AGM-12 Bullpup استفاده میکرد.( پنگوئن مارک 1 دیگر در خدمت نیست.) [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/AGM-119_Penguin_Mk2_Mk3.png[/img] پنگوئن مارک 2 اما پنگوئن مارک 2 هم یک موشک ضد کشتی است که قابلیت پرتاب از کشتی ها را ارد و تفاوت آن با نمونه مارک 1 این است که برد آن به طور قابل ملاحظه ای افزایش یافته است به طوری که برد عملیاتی آن به 30 کیلومتر در قیاس با 20 کیلومتر مارک 1 رسیده است که این برد امکان حمله به صورت غیر مستقیم را به پنگوئن مارک 2 میدهد. اما بهترین گونه های این موشک که در دهه 1980 وارد خدمت شد Mk 2 Mod 3 و Mk 2 Mod 5 هستند و البته برترین نمونه آن Mk 2 Mod 7 است که بعدا به ان خواهیم پرداخت. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/sh60pnguin.jpg[/img] پنگوئن مارک 3 اما پنگوئن مارک 3 گونه هواپرتاب این موشک است که مختص جنگنده های F_16 نیری هوایی نروژ طراحی و ساخته شد و پس از مطالعات و تحقیقات فراوان در دهه 1970 در سال 1982 به پیمانکار سپرده شد و اولین شلیک ازمایشی آن در سال 1984 رقم خورد و در سال 1987 وارد خدمت در نیروی هوایی شد. همچنین این موشک توسط نیروی هوایی آمریکا با موفقیت مورد ارزیابی قرار گرفت ( آمریکایی ها به آن لقب AGM_119A را دادند)اما مسئله مهم در این مورد آن بود که این موشک اصولا برای خدمت در آمریکا و جنگنده های آمریکایی طراحی نشده بود و از همین رو با آنها سازگار نبود. در مقایسه با نمونه مارک 2 این موشک (مارک 3) دارای بدنه بلند تر و بالهای کوتاه تر و برد بیشتر و همچنین دارای سیستم کنترل پرواز دیجیتالی میباشد همچنین این موشک را میتوان از نهایت فاصله 40 کیلومتری به سمت هدف پرتاب کرد و به همین صورت میتوان قبل از شلیک آن را برای حمله به چندین گونه مختلف از اهداف برنامه ریزی کرد. از دیگر ابلیت های این موشک این است که وقتی آن را بر فراز زمین شلیک میکنند میتوان آن را طوری برنامه ریزی کرد که با توجه به سیستم هدایت داخلی و ارتفاع سنج در هنگامی که روی سطح دریا در حال پرواز است به طور سینه مال حرکت کرده و حداقل فاصله را از سطح دریا داشته باشد و با این کار علاوه بر کاهش احتمال کشف شدن و همین طور مورد اصابت قرار گرفتن توسط پدافند هدف به منطقه آبخور هدف برخورد کند و موفق تر عمل نماید. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/agm-119b.jpg[/img] AGM-119B (Penguin Mk 2 Mod 7) اما آخرین نمونه ای که از موشک پنگوئن ارائه شده مربوط به نوع Mk 2 Mod 7. است که در ژانویه سال 1986 معرفی شد و در واقع حاصل توافق نامه ای بود که بین نیروی های دریایی نروژ و آمریکا برای سازگار سازی پنگوئن Mk 2 Mod 3 با هلیکوپتر های SH-60B نیروی دریایی آمریکا ملقب به شاهین دریا به امضا رسیده بود. Mk 2 Mod 7 از بسیاری از تجهیزات Mk 3 نظیر جستجو گر فروسرخ و پردازنده دیجیتالی سیگنال استفاده میکند و در آمریکا به نام AGM-119B شناخته میشود. مهمترین تفاوت ظاهری این موشک با نوع قدیمی تر Mk 2 بالهای تا شونده آن است که این کار قابلیت حمل آن را به هواگردهایی نظیر SH-60B میدهد. اما یکی از مهمترین ارتقا هایی که در AGM-119B انجام گرفته مجهز کردن آن به یک سر جنگی جدید و مخرب به نام WDU-39/B SAP است و این موشک نخستین قابلیت های عملیاتی اش در نیروی دریایی آمریکا را در سال 1994 به دست اورد. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/agm-119b-1.jpg[/img] AGM-119B نمونه آزمایشی و تمرینی این موشک که قابلیت شلیک ندارد به CATM-119B. معروف میباشد. در کل حدود 1200 تیر از این موشک شامل حدود 100 تیر AGM-119B ساخته شده است. مشخصات فنی: مشخصه * * * * * * * * * * Mk 1 * * * * * * * * * * AGM-119A * * * * * * * * * * AGM-119B طول:* * * * * * * * * * * * 2.96 متر* * * * * * * * * * * * *3.18 متر * * * * * * * * * * *2.95 متر عرض بالها: * * * * * * * * 1.42 متر * * * * * * ** * * * * 1 متر * * * * * * * * ** * * * * 1.42 متر قطر: 28 سانتی متر برای تمامی گونه ها وزن: * * * * * * * * * * * * 365 کیلو * * * * * * * * * * * 370 کیلو* * * * * * * * * * * * 330 کیلو سرعت: * * * * * * * * * * 0.8 ماخ * * * * * * * * * * * 0.8 ماخ * * * * * * * * * * * * * 0.7 ماخ برد: * * * * * * * * * * * 28 کیلومتر * * * * * * * * * 40 کیلومتر * * * * * * * * * * * 20 کیلومتر پیشرانه: * * * * * * * * موتور راکتی سوخت جامد MK 44 MOD 1 * * * موتور راکتی سوخت جامد* * * * موتور راکتی سوخت جامد سر جنگی: * * * * * * * * MK 19* * * * * * * * * * * * MK 19 * * * * * * * * * * * WDU-39/B وزن سر جنگی: * * * * * * 120 کیلو * * * * * * * * * * * 113 کیلو * * * * * * * * * * 113 کیلو مترجم: Blaze [color=red]استفاده از این مطلب منوط به درج لینک سایت میلیتاری و ذکر نام مترجم میباشد.[/color]

[quote] همون دلیلی که بخاطرش به بقیه حمله کرد، اون هم چیزی نیست جز منفعت. [/quote] دقیقا به همین خاطره که میگم به ما حمله نمیکنه.(منظورم جنگ تمام عیاره نه یک حمله هوایی یا امثالش)

ممنون هگز من عزیز این عکس ها قصه جالبی هم دارند. قصه از این قراره که این بعثی نامرد وقتی میاد و مواضع ما رو بمبارون میکنه بعد که داشته بر میگشته به یک آمبولانس حمله میکنه و خوشبختانه تیرش به سنگ میخوره و بعد برای اینکه روحیه سربازان ما رو ضعیف کنه میاد یک مانور نمایشی بده که اسیر چنگال یک ققنوس میشه و خلبانش مجبور میشه خروج اضطراری کنه. و نکته جالبتر اینه که همون آمبولانسی که بهش حمله کرده اولین نفر بر سرش حاضر میشه. نتیجه اخلاقی که من گرفتم: (( و مکروا و مکر الله ولله خیرالماکرین))

فقط یک سوال: چرا باید آمریکا به ما حمله کنه؟

وریور جان منظورم چیز دیگه ای بود. در خیلی از اون جنگ ها در نزد مردم جنگ حزبی یا دولتی بود نه جنگ ملی! مثلا در عراق شما بهتر از من میدونی که مردمش اصلا با صدام برای جنگ همکاری نکردند یا افغانی ها اصلا در بدو شروع جنگ با آمریکایی ها همراه شدند و به گذشته هم که برمیگردیم ویتنام جنوبی و کره جنوبی و . . . . رو میبینیم. اما برعکس در دفاع مقدس خودمون چی میبینیم؟ اختلافات سیاسی مسکوت ماند و تلاش همه مردم بیرون کردن دشمن از کشور شد(چیزی که من ازش به عنوان جنگ ملی یاد میکنم) و همین اتفاق هم افتاد. اگر به محاسبات کاغذی به قول معروف رجوع کنیم شانس ما در برابر آمریکا بسیار کمه ولی این درحالیه که مردم اگر با هم متحد باشند (که هستند) آمریکا به خودش اجازه ورود به جنگ رو نمیده( جنگ تمام عیار رو عرض میکنم نه یک عملیات یا حمله) چون کار به جنگ شهری میکشه و شما هم خوب میدونی که این نوع نبرد تلفات سنگینی روی دست آمریکایی ها میگزاره یعنی در واقع همون چیزی که ازش وحشت دارند!

سلام استاد وریور عزیز در تمامی جنگ هایی که بعد از جنگ جهانی دوم توسط آمریکا شروع شده مثل کره و ویتنام و . . . تا عراق یک چیز مشترکه و اون هم دو دستگی مردم در کشور هدف و همچنین وجود حکومت های فاسد یا نالایق که به این دو دستگی دامن میزدند و به نوعی گزک دست آمریکایی ها میدادند تا با اون شعار مزخرف آزادی و . . . شروع به حمله و تار و مار کردن مردم اون کشور بکنه هستش.

[quote] به نظر من فیلم سجاده آتش بخشی از چهره واقعی جنگ تحمیلی را به تماشاگر نشان میدهد [/quote] چند صحنه از اون که خیلی خالی بندی بود! مشت زدن به دهن ژنرال بعثی تو پایگاه خودش! [quote]م که اوج آن را میتوان سریال سیمرغ دانست[/quote] اینو خیلی خوب اومدی. چقدر دلم تنگ شده براش. واقعا یک ثانیه ازش میارزه به صد تا سریال مزخرف مثل اون دلنوازان و . . . . که فقط موجبات اصراف برق و لرزیدن ادیسون توی گور خودش رو فراهم میکنه!