دستت درد نکنه کلنل جان از قدرت نفوذ گلوله اش اطلاعی نداری؟

ممنون علی جان اسلحه جالبی به نظر میاد راستی چرا براش قنداق طراحی نکردند؟ اونجوری دقتش بیشتر نمیشد؟ یا نمیشده براش طراحی کرد؟!

این موشک سیستم زمین پرتاب هم داره که تو هر اتشبار تعداد 4 تیر از این موشک قرار میگیره و چون عمود پرتابه قابلیت پوشش 360 درجه رو داره و به همین دلیل برای استفاده روی شناورها بسیار ایده آل هستش. مدت زمان بین شلیک تا برخورد در برد 9 کیلومتری تنها 16 ثانیه هستش که واقعا زمان کمی برای اون هواگرد به شمار میره در ضمن این سیستم قرار هستش که با موشک های کروز هم مقابله کنه. در ضمن گویا این موشک قابلیت پرتاب از هواگردها رو هم داره [size=7](قابل توجه محمد اقا که هرچی به دستش میرسه روی کرار نصب میکنه!)[/size] -------------------------- [quote] کاش می شد از نمونه مادون قرمزش برای تجهیز پهپاد کرار بخریم! چقدر خوب می شد! ( اون جک دوغ و دریا رو که شنیدید؟!) [/quote] اینقدر تسلیحاتی که شما روی کرار نصب کردید رو اگر تو B_52 هم بزاریم فکر کنم پر بشه ها! [quote] بابا با کلاس! کلس! اند امریکن لهجه!! [/quote] باز ما یک اشتباه تایپی کردیم و سوژه شد!

ممنون احسان جان پدافند این ناو هم در نوع خودش قابل توجه هستش. ولی اونچیزی که کاملا مشهوده نبود رهگیر قوی روی عرشه این ناوه که به همین علت نمیتونه خیلی از ساحل برزیل خارج بشه.(جنگنده A-4 بیشتر بمب افکن هست تا رهگیر و با توجه به نداشتن پس سوز نمیتونه به خوبی سرعت بگیره ولی در همون سرعت خودش قدرت مانور خوبی داره) [quote] محتمل ترين گزينه همون رافائل هايى هست كه چند وقت پيش سروصداى خريدش بود. [/quote] و شاید هورنت. [quote] جالبه كه بسيار شبيه به ناوهاى روسى داره ساخته مى شه و اصل اين شباهت هم در سكوى پرتاب انتهاى عرشه پروازى است! [/quote] سکوی پرتاب این ناو خیلی هم شبیه آدمیرال کوزنتسوف نیست و فقط کمی انحنا داره به همین خاطر هم مجبور به استفاده از سیستم منجنیق شدند. در کل اگر طول عرشه زیاد تر بشه و سکوی پرتاب مثل آدمیرال کوزنتسوف انحنای زیادی داشته باشه خیلی بهتره تا اینکه از سیستم منجنیق استفاده بشه چون این سیستم علاوه بر هزینه نگهداری و مخارج بالا فشار زیادی رو هم به سازه هواپیما وارد میکنه. [quote] اون هواپيما ملخيه(احتمالاً توربوپراپ ديگه؟؟؟!!!) پس اسمش چيه؟ [/quote] این پرنده گشت دریایی اسمش S2 هست و متعلق به آرژانتین هستش که روی این ناو در حال خدمته و ز دیگر ویژگی های اون میشه به قابلیت نبرد زیر دریایی اشاره کرد. [quote] اين بالگرد(Eurocopter AS350 Ecureuils) هم با توجّه به جثه ريزش من نمى دانم به چه مأمورتى گماشته خواهد شد؟! [/quote] ترابری VIP و گشت و نظارت البته در بعضی شرایط خاص میتونه جستجو و نجات روهم انجام بده.

اختیار دارید چوب کاری میفرمایید. به هر حال اندک کمکی بود که از دستم بر میامد. شرمنده که بیشتر از این نتونستم مطلبی گیر بیارم.

دستت درد نکنه هگزمن جان این ایتالیایی ها قبل جنگ جهانی خیلی فعال بودند و کلی بمب افکن ساخته بودند اما در جنگ به علت ضعف نیروی زمینی و همچنین نا مناسب بودن تعلیمات خیلی زود داغون شدند! اما بعد از جنگ جهانی و مخصوصا در هنگامه جنگ سرد به خوبی تونستند از فرصت استفاده کننن و خودشون رو مجهز کنند و از اون بهتر زمانی عمل کردند که پروژه یوروفایتر داشت کلید میخورد و آلمان و انگلیس به یک شریک یا بهتر بگم گاوصندوق مطمئن نیاز داشتند و تونستند یکی از شرکا بشن و تا چند سال دیگه ثمره اش رو میبینند. جالبه که علاوه بر جنگنده ها دارای پهپاد های خوبی هم هستند که میتونه در زمینه شناسایی و . . . خیلی کمک حال جنگنده هاشون باشه.

دستت درد نکنه فانتوم جان در حقیقت این موشک نمونه دریایی دربی به شمار میره که در آفریقای جنوبی به R-Darter معروفه و به وسیله همکاری با صهیونیست ها ساخته شده. در مجموع موشک خیلی خوب و پرکاربردی هستش و در کلس خودش اگر به خوبی براش تبلیغ و بازار یابی بشه میتونه خیلی موفق باش و حداقل بازار صادراتی خوبی رو بدست بیاره.

ممنون کلنل جان خیلی جالب بود. گویا جنگلبانی شوروی هم چند تایی از اینها مخصوصا اون نمونه شنی دارش رو در خدمت داشته. فکر کنم فقط در نزدیک محل استقرار خودشون کار آمد بودند و توانایی حرکت سریع به سمت هدفی در چند ده کیلومتری رو نداشتند. راستی از اینها در پایگاه های شکاری و زاغه های مهمات و سوخت خیلی داشتند چون در صورت بروز حادثه فقط این جور وسایل میتونستند به محل نزدیک بشن.

خوب پیرو قولی که به صدرا جان داده بودم مطلبی رو از یکی از آمبولانس های فعال دنیا آماده کردم البته خیلی جامع نیست. -------------------------------------------- [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_1242801694.jpg[/img] MEV که مخفف Medical Evacuation Vehicle اس به خودرویی اطلاق میشود که در حقیقت نقش آمبولانس را در میدان های نبرد بازی میکند و همانند آمبولانس دارای نشان سازمان های بشر دوستانه مثل صلیب سرخ یا هلال احمر میباشد. وظیفه این خودرو رسیدگی به مجروحان حین و پس از عملیات ، انتقال آنها به خارج از میدان نبرد و ... میباشد که در تعریف جدیدی که برای این خودرو و نیروهای امدادی ارائه شده این موضوع اهمیت زیادی یافته که خدمه این خودرو باید علاوه بر داشتن مهارت های کافی نظامی باید در زمینه های پزشکی هم دارای تخصص هایی نظیر تخصص در درمان جراحات ناشی از سوختگی های شدید یا خون ریزی باشند و به عبارت دیگر خدمه این خودرو در حقیقت پزشکان نظامی هستند نه نظامیان امدادگر [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/201068114727.jpg[/img] هر دسته از تیم های پزشکی دارای یک فرماندهی و 3 جوخه میباشد که تحت نظر فرماندهی جوخه پزشکی گردان فعالیت میکند و ماموریت آنها این است که سلامت فیزیکی افراد را برای انجام هرگونه عملیات تضمین نمایند. از دیگر وظایف محوله به این دسته میتوان به موارد زیر اشاره داشت: - گزارش وضعیت جسمانی و سلامتی افراد به فرمانده گردان - همکاری با فرماندهی برای آموزش و تمرینات مربوط به دسته های پزشکی - سرپرستی و نظارت بر 3 جوخه پزشکی بررسی و نظارت بر وضع سلامتی جسمانی و روانی پرسنل گردان حال به بررسی یکی از این خودرو ها به نام M1133 میپردازیم. این خودرو که در حقیقت بر پایه ساشی نفر بر M1133 Stryker بنا شده دارای تجهیزات خاص برای درمان و حمل مجروحین میباشد. این خودرو توانایی حمل 4 مجروح بد حال به وسیله 4 برانکارد یا 6 مجروح سرپایی را به همراه خدمه خود که شامل راننده و دو متخصص پزشکی میباشند را دارد و اولین نمونه های آن در اواخر پاییز سال 2002 از خط تولید خارج شد و تا مارس سال 2003 که به واحد های پزشکی رزمی در فورت لوییس واشنگتن تحویل شد در حال گذراندن مراحل تست میدانی و عملیاتی بود. هر گردان رزمی از 17 خودرو بهره میبرد. این خودرو توانایی پشتیبانی کامل از سلامت مجروحین و خدمه را در شرایط مختلف جوی و منطقه ای دارد و به کمک تجهیزات الکتریکی و کمکهای اولیه خود میتواند به حفظ جان مجروحین در همان لحظات اولیه کمک شایان توجهی کرده و حتی نیاز آنها به درمان های پیشرفته تر را نیز بر طرف سازد و به این ترتیب در بقا پذیری نیروها در میدان نبرد کمک قابل توجهی کند که این یکی از ویژگی های ممتاز این گونه خودرو ها در هر نیروی مسلحی به شمار میرود که به صورت استاندارد در قالب هر تیپی وجود دارند. [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/img_293_4361_8_1194224728.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_img_293_4361_8_1194224728.jpg[/img][/url] تیم پزشکی مستقر در خودرو معمولا تحت حفاظت مستقیم نیرو ها و آتش بار های خودی به انجام وظیفه میپردازند و خدمه آن اگر در حال عزیمت با نیروهای پیاده باشند وظیفه کمک رسانی به امدادگران پیاده برای انتقال مجروحین به بیرون از میدان نبرد را دارند و اگر در حال عزیمت با یگان های سواره باشند وظیفه انتقال مجروحین به پایگاه های درمانی و بیمارستان های صحرایی را دارند. گرچه ارتفاع این خودرو آنقدر نیست که پزشک بتواند در آن بایستد اما فضای کافی بالای برانکارد برای انجام عملیات های خاص مثل تعویض بانداژ یا احیا و . . . وجود دارد همچنین در نمونه های جدید این خودرو برانکاردها به طور خودکار بالا و پایین میروند که برای شرایط خاص مثل مجروحین بد حال از اهمیت زیادی بر خوردار است. [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/img_293_4361_4_1194224728.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_img_293_4361_4_1194224728.jpg[/img][/url] همچنین فضای داخلی این آمبولانس زرهی نسبت به نمونه قبلی خود یعنی آمبولانسی که بر پایه نفربر M 113 ساخته شده بود گسترش قابل توجهی یافته است و تجهیزات پزشکی آن به وسایل ارتباطی مجهز شده اند که در صورت نیاز با مراکز درمانی برای نجات جان مجروحان در ازتباط باشند. سایر تجهیزات ارتباطی این خودرو نیز مشابه بقیه گروه است که به این وسیله خدمه خودرو میتوانند از خطرات احتمالی در اطراف خود آگاه شوند که این امر نقش به سزایی در جلوگیری از به خطر افتادن جان امدادگران و مجروحان داشته و به خدمه امکان دسرترسی سریع تر به مجروحین در میدان نبرد را میدهد. [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/img_293_4361_0_1194224728.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_img_293_4361_0_1194224728.jpg[/img][/url] از آنجایی که این خودرو دارای وزن و ابعاد مناسبی است میتوان آن را درون یک فروند هواپیمای C 130 حمل کرد. اما تفاوت این مدل با نمونه های رزمی آن در این است که برجک توپ برداشته شده و به جای آن از یک شلیک کننده نارنجک های دودزا استفاده شده و همچنین بدنه برای حمل برانکاردهای اضافی کمی دچار تغییرات در اطراف خود شده است. [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/img_293_27286_1_1266292747.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_img_293_27286_1_1266292747.jpg[/img][/url] --------------------------------------- دیگه از این بیشتر نتونستم مطلب به درد بخوری گیر بیارم حلالم کنید.

دستت درد نکنه علی جان واقعا تاپیک جالبیه. این دوتا پدر ارتش آلمان رو در استالینگراد و خارکف در آوردند و کاری کردند که پانزر های نسل اول و دوم و هاف تراک ها دیگه بدون آتش پشتیبانی تایگر ها جرات نداشته باشند از جاشون تکون بخورند و در بعضی مناطق حومه استالینگراد کاری کردند که نیروهای پیاده از تانکها پشتیبانی میکردند!(دریابید عمق قدرت را!) در ضمن اون دومی تو کال 1 هم بود.

[quote] بله دوست عزیزمن شنیده بودم که بچه ها با استیگر زده بودن ولی یکیشم نخورده بود همش منحرف میشده. [/quote] اگر بهش میخورد باید تعجب میکردیم! کلا این پهپاد موتورش که ملخی هستش حرارت کمی تولید میکنه و مجهز به سیستم های اخطار قفل حرارتی و تله های حرارتی هم هست. حالا شما در نظر بگیر که با استینگر های قدیمی بخوای بزنیش!

ممنون از جوابتون [quote]مابقی مدلها مثل همین مدل M1128 که دیسترویر هستند به دلیل انجام ماموریت در سرعتهای بالا معمولا نیازی به نارنجکهای دودزا ندارند[/quote] بیشتر برای دفع خطر موشک های لیزری و هدایت تلویزیونی هوا پرتاب گفتم.

[quote] این قزیه مال سال ۲۰۰۲ بود.پهبادها سال ۱۹۹۹ هم دیده شده بودن [/quote] پس همون پریدیتور بوده که هلفایر شلیک میکرده.

دستت درد نکنه کلنل جان میبینم که پس از یک دوره مصدومیت باز هم با دست پر برگشتی. میگم این یارو همون خبر نگار بی بی سی نیست؟ [quote] این جمله معروف رو ابراهم لینکلن زد . [/quote] نه ارش جان این بخشی از یکی از احادیث حضرت علی (ع) هست که میفرمایند: انسان سه دوست دارن اول دوست خودش و دوم دوست دوستش و سوم دشمن دشمنش. [quote] امریکای ها با پهباد از ارتفاع بالا مواضع این گروه ها رو شناسایی میکردن و بدون اینکه اونها خبر داشته باشن یدفعه ای موشک وسطشون میخور و کشته میشدن! حالا نمیدونم چه موشکی بود.پهبادهاشون سفید رنگ بودن کله بزرگ و دمشون هم دوتای سر به پایین.خیلی خطرناک هم بودن. [/quote] اینی که شما میگی که پریدیتور بوده به احتمال 90 درصد ولی این قضیه مربوط به کی هستش؟

ممنون علی جان این خودرو تا اونجایی که من دیدم قدرت مانور خوبی نسبت به همتایان فرانسوی خودش نداره و در جنگ شهری (مثل عراق) این امر خیلی براش دردسر ساز شده. راستی یک نمونه ای دیدم که شاسیش خیلی شبیه این استرایکر بود ولی طول لوله اش خیلی کوتاه تر از همین مدل بود یا مال کشور دیگه ای بوده؟ این خودرو نمونه پدافند هوایی نداره؟ پرتاب گر های نارنجک دودزا چطور؟

آقا دستت درد نکنه برد و ضریب خطای نسبتا خوبی داره البته اگر واقعی باشه و مثل بقیه تسلیحاتشون درباره اش اغراق نکرده باشند. به فکر صادراتشم افتادن یا نه؟

سلام محمد جان خواهش میکنم. [quote] ادامه ش رو توی یه تاپیک جدید میری دیگه ، نه؟[/quote] بله البته اگر ادامه ای در کار باشه. [quote] عجب احمق هایی بودن! با 10 تا از اینا می تونستن به راحتی تنها ناو هواپیمابر روسها رو بفرستن ته دریا! [/quote] گویا یک طرح دیگه در بین بوده. البته هزینه های جنگ سرد و ویتنام رو هم نمیشه دست کم گرفت. [quote] این کدوم بمب ها هستن؟ منظورش هدایت تلویزیونیه؟ یا هوشمند؟ [/quote] فکر کنم همون بمب های مارک 82 هدایت تلویزیونی رو میگه که بالچه داشتند.(همون بمبی که در جهت شمال شرقی !! موشک ماوریک در عکس قرار گرفته و شبیه GBU 29 هستش) [quote] راستی از بابت جداول دستت درد نکنه، مداومت پروازیشون اگر چه کم هست ولی با سرعت زیاد و برد خوب تا حدودی جبران میشه. [/quote] درسته برای عملیات ضربتی خیلی خوبند.

دستت درد نکنه علی جان این سلاح بیشتر تو کدوم رسته ها استفاده میشه؟ چون فکر نمیکنم نیروهای پلیش یا حتی سوات از این استفاده کنند.

[quote]علت این چی بود که خلبان جتتش بالا و پایین میرفت و تعادلش بهم خورده بود [/quote] مقادیری ناشی گری + کمی هم جریان های باد

در اواخر دهه 1960 نیروی دریایی آمریکا به فکر استفاده از نوع هدف پرنده BQM-34A برای ایفای نقش موشک ضد کشتی کنترل شونده از راه دور افتاد . پس اعمال تغییرات مورد نظر که شامل نصب یک دوربین تلویزیونی در دماغه و تجهیزات الکترونیکی و مخابراتی مربوطه بود تست های پروازی شروع شد. در این تست ها یک خلبان به وسیله تصاویر ارسالی از پهپاد کنترل آن را بر عهده میگرفت و آن را در ارتفاع مناسب که چند متری سطح دریا بود به پرواز در می آورد. پس از موفقیت هایی که در زمینه کنترل و هدایت این پرنده توسط خلبان به دست آمد مسئولین نیروی دریایی تدارک یک آزمایش جدی را برای این پرنده دیدیند و هنگامی که این پهپاد توانست با موفقیت خود را به هدف رسانده و آن را منهدم کند توانایی هایش به مسئولین ثابت شد اما عدم تامین بودجه باعث شد تا این پروژه لغو شود. این نمونه که در آزمایش موشک ضد کشتی حضور داشت Model 248 یا BQM/SSM نام داشت. اما این پروژه چندان هم بی مصرف نبود و توانست نظر فرماندهان نیروی هوایی آمریکا را به خود جلب کند. از آنجا که ماموریت های سرکوب پدافند هوایی یا SEAD یکی از خطرناک ترین ماموریت ها به شمار میرود و بسیاری از هواگرد های آمریکایی در هنگام انجام این ماموریت ها سرنگون شده بودند فرماندهان نیروی هوایی آمریکا به فکر استفاده از یک پهپاد برای انجام این کار افتادند. در مارس سال 1971 مسئولین شرکت رایان پیشنهادی را مبنی بر تبدیل 5 فروند از نمونه Model 147S این پهپاد به نوع BGM-34A یا مدل 234 را از طرف نیروی هوایی آمریکا دریافت کردند. این نمونه ها همانند نمونه BQM/SSM نیروی دریایی به وسیله یک اپراتور هدایت میشد. نتایج آزمایشات انجام گرفته چیزی بیش از حد تصور فرماندهان نیروی هوایی بود ؛ این پهپاد در سال 1972 توانست با شلیک های موفقیت آمیز موشک های AGM_65 ماوریک و بمب های هدایت شونده سقوط آزاد (الکترو اپتیکالی) سایتهای پدافندی شبیه سازی شده را منهدم سازد. (قریب 30 سال بعد شلیک یک موشک هلفایر توسط یک پهپاد پریدیتور به عنوان جهشی بزرگ در عرصه پرندگان بدون سرنشین لقب گرفت و این درحالی بود که BGM_34 توانسته بود 30 سال قبل از آن موشکی به مراتب سنگین تر را با موفقیت شلیک کند.) در پی این شلیک های موفقیت آمیز شرکت رایان ماموریت یافت تا نمونه BGM-34B یا مدل 234A این پرنده را تولید کند. این نمونه که از موتور قدرتمند تر J69-T-41A بهره میبرد دارای دمی بهینه سازی شده ، سطوح کنترل بزرگ تر و قابلیت های عملیاتی بیشتری برای حمله به اهداف بود که از جمله آنها میتوان به دماغه جدید مجهز به دوربین ارتفاع پایین و designator لیزری اشاره کرد. در کل تعداد 8 فروند از این پرنده طی سالهای 1973 و 1974 ساخته شده و به خدمت نیروی هوایی ارتش آمریکا در آمدند. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/bgm-34b.jpg[/img] BGM-34B در نوامبر سال 1974 نیروی هوایی آمریکا سه نوع مختلف از پپاد Firebee را در اختیار داشت AQM-34M که وظیفه شناسایی را بر عهده داشت ، AQM-34V که اخلالگری قوی به حساب می آمد و BGM-34B که برای حمله به اهداف زمینی مورد استفاده قرار میگرفت. پس از مدتی فرماندهان به این نتیجه رسیدند که برای جلوگیری از صرف هزینه های اضافی فقط یک نوع از این پهپاد ها را تولید کنند که جمیع قابلیت های مذکور را داشته باشد در نتیجه پس از اتخاذ این تصمیم قرار دادی با شرکت رایان به امضا رسید که این شرکت را مامور تولید گونه جدید که BGM-34C یا مدل 259 نام داشت میکرد. تعداد 5 فروند از نمونه YAQM-34U این پهپاد برای این منظور دچار تغییرات شدند و تست های پروازی آنها بین سپتامبر 1976 تا آپریل 1978 انجام گرفت اما با وجود موفقیت آمیز بودن این تست ها هیچ بودجه ای برای تولید این نمونه جدید اختصاص نیافت. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/bgm-34c.jpg[/img] BGM-34C ---------------------------------------------------------------------- جدول معرفی مشخصات فنی انواع مختلف: نمونه های Q-2A, BQM-34A/S, AQM-34C [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/AQM_34A.PNG[/img] نمونه های BQM-34E/F/T: [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/BQM_s.PNG[/img] مدلهای مختلف: [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/models_A.PNG[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/models_B.PNG[/img] نمونه های AQM-34G/H/L/M/N/P/Q/R: [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/AQM.PNG[/img] نمونه BGM-34C: [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/BGM_c.PNG[/img] --------------------------------------------- پایان بخش اول.

اینم یک کلیپ با حال از سوختگیری هوایی این پرنده. http://www.patricksaviation.com/videos/Starfighter/1109/ قدر خلبان هامون رو بدونیم.

خواهش میکنم جواد جان من دارم تو این تاپیک ها این پهپاد ها رو به ترتیب سال ساخت معرفی میکنم. شما هم صبر کنید ببینید اون پهپاد های مورد نظرتون در کدوم تاپیک میاد همونجا اطلاعات تکمیلی رو معرفی بیفرمایید تا تاپیک کامل تر بشه. علت اینکه همشون رو یکجا معرفی نمیکنم اینه که خیلی تاپیک شلوغ میشه و اگر کسی بخواهد مطلبی رو پیدا کنه باید به موتور جستجوی سایت متوسل بشه که ....

[quote] اما قیمتها رو اشتباه زدین الان ای دی اس ال خانگی 128 نا محدود ماهی 20 هزار تومان هست در شهرستانها ولی در تهران ارزانتر هست. [/quote] کجا به این قیمت میدن؟ الان 128 سه ماهه با مثلا 9 گیگ (که عملا فقط 8.52 گیگ تحویل آدم میشه) دانلود رو میدن 40 تومن!!

خواهش میکنم محمد جان [quote] راستی از این پهپادها باید قاعدتا در زمان شاه به ایران هم داده باشن( نمونه هدفش رو خبر دارم اما آیا نمونه شناسایی یا اخلالگر اون رو هم دادن؟) [/quote] گویا چند تایی تحویل دادن اما از سرنوشتشون خبری ندارم. [quote] راستی اشاره ای به مداومت پروازی و بردشون هم بکنی بد نیست و همینطور حداکثر سرعتشون و زمان حفظ اون. [/quote] به روی چشم. گفتم اول همشون رو معرفی کنم بعد جدول های مقایسه ایشون رو بزارم.

نوعش مشخص نشده؟