تجربه نشون داده که جواب نمی ده این توصیه ها. ولی توصیه می کنم حرفهایی بزید که فردا روز انشاالله یک "جنگنده" رونمایی شد، برای دفاع ازش اعتباری براتون مونده باشه. هر حرفی، مطلقا هر حرفی از کارایی رزمی صاعقه بزنید پینت بلو انجلز کوبیده میشه وسطش، و من اگر کاره ای در نهاجا بودم یک راه شرافتمندانه ای که دوستان بیش از مسئول و بند9 سرخود شَقَم نکنن برای اعلام اینکه صاعقه هنوز یک "گام" هست و نه جنگنده پیدا می کردم.

شاید بهتره اینطوری بگیم که بعد از جنگ از خیلی چیزها رو نمایی کردند. بازه 67 تا 69 رونمایی ها بیش از سال 86 بود که کلی تهدید نظامی علیه کشور وجود داشت، همه اینها یکشبه به ثمر نشسته بود که.

[quote name='warjo' timestamp='1391328071' post='362870'] با سلام اگر در اون مقطع بوديد ، چه پيشنهادي براي نيروي هوايي داشتيد ؟ چه موشكي را مي شد براي جنگنده ها فراهم كرد ؟ حالا چه شرقي چه غربي ؟ [/quote] گزینه های فراوان و بسیار خوبی بودند اون زمان نیروی هوایی در اون برهه تمام توانش رو باید میذاشت برای طراحی و ساخت چیزی تو مایه های AGM-62 یا GBU-15/AGM-130 که کاملا امکانپذیر بود با توجه به تعداد موشک ماوریکی که داشتیم و البته امکان تهیه سنسور های اپتیکی از بازار. این مورد هم در جنگ می تونست بسیار موثر باشه هم در جنگ نفتکشها (ما سال65 اولین موشک تاو ساخت داخل رو تست کردیم با استفاده از امکاناتی که از زمان شاه برای خط تولید این موشک مونده بود، و سیکر های روسی بمبهای هدایت تلوزیونی سری KAB هم دردسترس بود از طریق متحدانمون). از طرفی در بازار تجاری موشکهای RBS04، موشک پنگوئن در دسترس بودند، در همین مقطع زمانی هم در چین پروژه موشک YJ-8 روی زمین مونده بود به دلیل کمبود بودجه (قبل از جنگ ما حتی) که میشد بجای رفتن دنبال هارپون (خاطرات آقای هاشمی رو بخونید) روی این پروژه از ابتدا سرمایه گذاری کرد. اینکه چه میزان از این محقق شد و بعد به دلیل نرسیدن بودجه هایی که صرف امثال PC-6/7 و قرار داد عجیب غریب J-6 و میگ21 های دست دوم شوروی شد، عقیم موند بماند. یک چیزی هم بگم، اون دوتا گزینه ای که برای جایگزینی جنگ نفتکشها وجود داشت، برای جایگزینی کل این بازی بود که ما در زمین عراق بازی کردیم، و به تعبیر رهبری (که در مورد وقایع 88 گفتن)، نتونسیتم در صفحه شطرنج حرکت بعدی عراق (مقابل قرار دادن ایران و امریکا) رو بخونیم و ناشیانه به دام افتادیم.

سپاه به کرات و با دقت از استیکس استفاده کرد، اینطور که می گید نیست، استایکس و سیلکورم در چندین مدل وارد شدند و شکار های جالبی هم باهاشون شد اگر ما با استایکس ها رادارهای مناسب و مرتفعی نخریدیم و اونها رو به یگانی تحولی ندادیم که توانایی هدفگیری ماورای افق داشت، این ایراد از خودمونه.

[quote name='sedmammad' timestamp='1391294725' post='362832'] گزىنه ى چهارم مى شد خرىد تعداد زىادى کرم ابرىشم به هر قىمت ممکن و حمله ى مستقىم به ناوگان امرىکا باشه.... چىزى مثه زدن به سىم آخر.... [/quote] یک حرفی هست که میگه بهترین سلاح سلاحی هست که مصرف نشه، 500 کرم ابریشم بخرید، که خریده بودند وقتی با چف ساده هر 500 تا منحرف میشه چه ارزشی داره. همون زمان سوریه متحد جون جونی ما مسلح به موشکهای P-5 بود و خرید P-35 هم از خود شوروی، اقمارش یا با واسطه کره شمالی و خود سوریه به هیچ وجه غیر منطقی نبود. یک باتری از P5/35 در این کشور بود؛ ایالات متحده به خودش جسارت ورود به خلیج فارس رو نمی داد، این رو مطمئن باشید.

من مقایسه نکردم، حضرات برای چیزی که فکر می کنن دفاع از این نیرو هست از پاکستان هم پائین تر آوردنش! در اینکه چه شد، و چه چیزی میشد که بشه، بذارید یکجای دیگه مفصل تر حرف بزنیم و با عملیاتهای معروف مقایسه کنیم. البته نه اینکه بگیم اسرائیلی ها اینجوری عمل کردند ما اینجوری، باید دید یک دهه اولی که امریکایی ها یا اسرائیلی ها اینجور عملیاتها رو انجام میدادن چجوری به رشد و بلوغ رسیدن و ما چرا داریم خودمون رو عقب نگه میداریم. سپاه شهدای ارومیه یک موتورپول از خودروهای رو مین رفتش می تونه تشکیل بده. اینها باید بررسی بشه که چرا 15 ساله همون کار رو می کنن و از همونجا ضربه می خورن در صورتی که تو تعالیم شیعی ما هست که شیعه از یک جا دوبار گزیده نمیشه (نقل به مضمون از حضرت امیر).

اگر به مصاحبه های سرلشگر جعفری ارجاع کنید اهمیت تابستون امسال رو میبینید، نمونه ای از عملیاتهای تروریستی هماهنگ رو هم من در مقاله ای که تو تاپیک سراوان گذاشته بودم بهشون اشاره کردم. سند به این معنا که مصاحبه رسمی بگیریم یه مقدار باید اجازه بدید این جوهای دفاع بی مورد و انفعالی عمل کردن ها بخوابه بعد. اما واقعا بعضی از کارهایی که شده کارهای جالب و بالقوه موثری هستند. همین مفاهیم جداسازی واحدهای شلیک کننده و هدف گیرنده که چند مورد توی رزمایشهای احیر دیدیم و تاکید روی ریموت کردن بخش استاتیک نبرد از جمله این کارها بوده.

وقت اجازه نمیده آدم دونه دونی سوتی های این تاپیک رو در بیاره فقط یک یادآوری. وقتی میاید میگید کبری استفاده نکردیم چون می زدنش، خیلی بهتون احساس جهاد و دفاع از حق دست نده عملا دارید داد میزنید که توانمندی های هوانیروز و نیروی هوایی سپاه از هوانیروز ارتش پاکستان که تو سوات طالبان رو درو میکرد هم کمتره. دوستی خاله خرسه می کنید به عبارت دیگه. [CODE] [url="http://www.liveleak.com/view?i=5e1_1314304053"]http://www.liveleak.com/view?i=5e1_1314304053[/url] [/CODE] اتفاقا استفاده هم شد. واقعیت عملیات جاسوسان اینه که ارزیابی های این عملیات بقدری فاجعه بار بود که سپاه مجبور شد مفاهیم ضد شورش خودش رو تغییر بده. نمونش هم همین استفاده سبکسرانه از توپخونه پائین زن تو مناطق کوهستانی بود. به مدد فهم شکست این عملیات بود که امسال تابستون کشور وارد یک جنگ داخلی نشد.

این نما [img]http://theaviationist.com/wp-content/uploads/2014/02/P-3F-IRIAF-685x518.jpg[/img] [img]http://theaviationist.com/wp-content/uploads/2014/02/P-3F-IRIAF-back-685x662.jpg[/img]

[center][i][size=1]بسم الله الذی خلق النور من النور[/size][/i][/center] [center][color=#0000ff][b]شاهین های قادسیه: عملیات سامرا[/b][/color][/center] قریب به 13 روز از آغاز جنگ اول خلیج فارس گذشته بود. نیروی هوایی عراق که به سیاق تفکر شرقی گریبان در دست ایستگاهایی کنترل رهگیری زمینی داشت در مامورت خود ناکام مانده بود. اف111 های امریکایی با فراغ بال در ارتفاع متوسط تک به تک سنگر های تانک عراقی را مورد هدف بمبهای هدایت لیزری 250 کیلویی قرار می دادند و بی52 ها دیگر مثل روزهای اول جنگ برای رسیدن به اهداف خود پشت هر بوته و ساختمان کوچکی پناه نمی گرفتند. آخرین ماموریت فرار بود. بر اساس یک برنامه ریزی قبلی پکیجی از هواپیما های عراقی که برای تشکیل یک نیروی هوایی کوچک اما توانمند مناسب شناخته شده بودن، یعنی هواپیماهایی که در عین در اختیار داشتن توانمندی های خاص عملیاتی نیاز به تعمیر و نگهداری کمتر و ساده تری داشتند باید به مقاصدی تعیین شده در همسایه شرقی یعنی ایران می گریختند. با فرار نخستین جنگنده ها عراقی، یگانهای رهگیر امریکایی اقدام به ایجاد ایستگاههای گشت هوایی (CAP station) در مرز ایران و عراق نمودند. آخرین ماموریت شاهین های قادسیه (1) باز کردن راه فرار بود. هدف از این عملیات پاکسازی موضعی یک واحد رهگیر متشکل از جنگنده های F-15C/D امریکایی و متعاقب آن فرار برخی هواپیماها از مسیر پاکسازی شده بود. در طرح عملیات نیروی هوایی عراق شروط زیر را برای عملیات "سامرا" (2) تعیین نمود:[list=1] [*]عملیات رهگیری باید در طول روز انجام شود [*]مبدا اول عملیات پایگاه هوایی القادسیه و مبدا جایگزین پایگاه حبانیه تعیین گردید (مرکز جنوب عراق). [*]عملیات رهگیری باید در حد فاصل مناطق دیاله و سامرا انجام می شد ( نسبتا شمال عراق). [*]رهبری سیاسی عراق آزادی عمل خلبان را در تمامی موارد، به صلاح دید خلبان در حال رزم تائید کرده بود. [/list] حسب ابلاغ دستور فرماندهی دفاع هوایی عراق، دو فروند جنگنده میگ 25 را در هر پایگاه به حال آماده باش در آورد، طرح عملیات به این شکل بود که دو فروند جنگنده رهگیر پس از پرواز همزان با جدا شدن از همدیگر به صورت گاز انبری به سمت حدود درگیری یعنی سامرا و دیاله جدا شده و اقدام به لیک موشکهای میانبرد R-40RD به سمت اهداف می نمایند. کال ساین گروه "حسن" انتخاب گردید. میگ-25 یک انخاب هوشمندانه برای این عملیات بود. ازجمله الزامات طراحی فاکسبت امکان عملیات این جنگنده در پایگاههای هوایی نامساعد و یا آسیب دیده در اثر حمله متفقین بود. دو موتور قدرتمند تومانسکی R-15 شتاب لازم جهت پرواز از تاکسی وِی های کوتاه را در شرایطی که باند مورد بمباران قرار گرفته بود فراهم می ساخت. از طرفی رادار بزرگ و قدرتمند N-005 احتمال اشباع شدن رادار در اثر جنگ الکترونیک مهاجمین را به حداقل می رساند. جهت عملیات از جنوب به شمال عراق تعیین گردیده بود که باعث نادیده گرفتن هواپیما های جنگ الکترونیک دور ایستای متفقین و همچنین گرفته شدن فرصت فرار در جهت مخالف موشکها را از جنگنده های امریکایی می گرفت، همه چیز برای عملیات مهیا بود. [center][img]http://imagery.vnfawing.com/archive/Weapons/AA-6/p0001883.jpg[/img][/center] [center]میگ25 مجهز به دو تیر موشک R-40[/center] روز 29 ام ژانویه سال 1991 اولین تلاش برای اجرای عملیات نا کام ماند اما فردای آن روز 30 ام ژانویه، ساعت 1330 لحظه موعود فرا رسید، حسن 1 و حسن 2 از تاکسی وِی پایگاه القادسیه که باند پرواز آن به شدت آسیب دیده بود به سمت شمال پرواز کردند و پس از جدا شدن ارتفاع خود را به 25 هزار پا افزایش دادند. کاپتان محمد عواد از اسکادارن 93 شکاری، توسط ایستگاه رادار مادر به سمت اولین تماس راداری در 100 کیلومتری با هدینگ 090 راهنمایی نمود، حسن1 به خلبانی عواد تا ارتفاع 37 هزار پائی اوج گرفت، تانک سوخت خود را رها کرد و رادار N-005 را روشن نمود. پروسه قفل کردن بیش از حد ساده بود، عواد اولین موشک R-40 را شلیک کرد. اما در کمال تعجب موشک هیچ مانور خاصی از خود نشان نداد و رادار زمینی نیز هیچگونه برخوردی را ثبت نکرد، متعاقب این درگیری نا موفق حسن1 به پایگاه فراخوانده شد، اما حسن2 به خلبانی کاپتان محمدجاسم السامرائی هنوز در کمین هدف بود . رادار زمینی با ارائه مشخصات فاصله اف-15 ها را با السامرائی 70 کیلومتر اعلام کرد اما با کمال تعجب پس از روشن نمودن رادار فاکسبت، السامرائی متوجه شد که ایگل ها در فاصله 45 کیلومتری قرار دارند. جمرهای جنگنده ایگل هرچند قدرت لازم برای اشباع یا کاهش موثر برد رادار سَفیِر جنگنده فاکسبت یا رادار مادر را نداشتند اما با استفاده از تکنیک جنگ الکترونیک DFRM و با اکو حساب شده امواج موجب فریب رادارهای گیرنده می شدند. با توجه به اینکه السامرائی در جهت و برد غیر منتظره ای با F-15 ها درگیر میشد احتملا جمر ها از فریب رادار جنگنده او نا توان مانده بودند. لحظاتی بعدسامرائی متوجه دو ایگل شد که از سمت راست او به سمت چپ در حال عبور و آزاد کردن شراره بودند، سامرائی بلافاصله موشک R-40 را به سمت ایگل شماره 2 شلیک نمود که منجر به انفجار زیر هواپیما و آسیب شدید موتور و دم عمودی گردید. سامرائی در حال تلاش برای شلیک موشک دوم به ایگل شماره 1 بود که شماره1 با یک چرخش سریع به چپ خود را به پشت سامرائی رساند. وی پس از تعقیب و گریزی کوتاه دو تیر موشک AIM-9 ساید وایندر به سمت السامرائی شلیک نمود. برای پائین کشیدن فاکسبت چیزی بیش از دو تیر سایدوایندر لازم بود. سامرائی با رها کردن شراره و شتاب گیری از ایگل امریکایی فاصله گرفت و به سمت القادسیه بازگشت. فرماندهی نیروهای موتلف بلافاصله 4 فروند جنگنده F-15E استرایک ایگل را که در حال گشت برای پیدا کردن سکوهای اسکاد بودند به سمت السامرائی روانه کرد. ایگل ها دیر رسیده بودند و السامرائی در حال فرود بود. با این حال سه تیر موشک هوا به زمین AGM-65 به سمت فاکسبت سامرائی شلیک شد اما هر سه موشک نا کام ماند. السامرائی و عواد اکنون در پناه شلتر های معروف القادسیه بودند و استرایک ایگل ها بدون پشتیبانی الکترونیک لازم جرات یک حمله دقیق به القادسیه را نداشتند. در آنسوی میدان هر چهار F-15C/D که به گشت هوایی در شمال عراق مشغول بودند به پایگاه خود فرا خوانده شده بودند، رادار کنترل زمینی عراق که اکو برخورد موشک را تائید کرده بود نشان می داد که یکی از F-15 ها در حال کم کردن ارتفاع و سرعت است. هرچند کمپانی سازنده ایگل را هنوز هم در درگیری های هوا به هوا بدون تلفات تلقی می کند و نیروی هوایی امریکا از اعلا موضوع تفره می رود، اما امریکایی ها در مذاکرات بعد از جنگ السامرائی را به عنوان شکارچی یک فروند ایگل به رسمیت شناختند. پا نوشت:[list=1] [*]همه ما روایتهای آبکی "حاجی سیدتو کشتن" رو از جنگ شنیدیم، میون اینهمه دروغ یک راه خوب هست برای اینکه دوبار بشناسیم قهرمانانمون رو. لقب شاهین قادسیه سزاوار خلبانان زبده و باسواد عراقیست. ارزش شیردالهای ما شکار این عقاب ها بود. شکار کفتار که لطفی نداره. [*]احتمالا جهت توسل به ائمه اطهار این اسم انتخاب شده. [*]این مقاله تقدیم میشه به شیردال نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، تیمسار فریدون علی مازندرانی. [/list]

چین عضو معاهده منع اشاعه تسلیحات موشکی دوربرد (یا همچین چیزی) هست. این معاهده اجازه صدور موشک با برد بیش از 200 کیلومتر رو نمیده.

پریدن، چند مورد هم شکار ادعائی اتفاق افتاده منجمله یک مورد با یک بمب هدایت لیزری، اما مثل بقیه جنگنده های ارتش بعث هیچگاه حالت تهاجمی نداشتن. بخش عظیمی از حمله برق آسا ارتش عراق با استفاده از هلیبرن نیروهای ویژه عراقی اتفاق افتاد، در یک مورد هم یک رویارویی جالب با یک سایت هاوک مستقر در خلیج فارس داشتن که جالبه هاوک شکاری کسب نمی کنه. ببینید اگر یک جنگنده می تونه با مانور شدید و تغییر میزان انرژی برگشتی قفل های مبتنی بر اثر داپلر رو بشکنه، برای یک هلیکوپتر این واقعا مثل آب خوردن خواهد بود.

نکته اینجاست که کپ های یک آواکس نمی تونن همیشه کنارش بمونن. و البته آواکس نقاط کور فراوانی داره. روزی که این مقاله نوشته شد داریو لئونه برای اوییشنیست حکایت درگیری رو نقل کرد که روز 28 ژانویه 91 بین چهار فروند جنگنده ایگل گردان 32 ام شکاری و 4 فروند میگ23 به وقوع پیوسته. از اینجا می تونید بخونید: [url="http://theaviationist.com/2014/01/29/f15-vs-mig-23/"]http://theaviationis.../f15-vs-mig-23/[/url] اینها بهترین هواپیما های نیروی هوایی عراق نبودند، اینها میراژ یا فنسر های مخوف یا فالکروم ها نبودند، فرض کنید شب اول نبرد این چهار میگ23 (فرض کنیم BN هستند) قصد می کردند برن عربستان رو بزنن. در تمام جنگ 91، خیلی جالبه یک مورد شکار هلیکوپتر با هدایت آواکس من ندیدم. حتی در محافظان شمال/ محافظان جنوب هم یک مورد شکاری که با موشک رادار انجام شده باشه یا آواکس هدایت کرده باشه به سمت هلیکوپتر های عراقی موجود نیست. به این فکر کنید که صدام وقتی فراگ داشت وقتی اینهمه راکت 300 میلی و توپ سنگین داشت چرا کویت رو با اسکاد و الحسین می زد.

[quote name='Electro_officer' timestamp='1391099036' post='362412'] سند؟ گزارش سالانه کنگره ایالات متحده از برنامه‌های نظامی چین. [url="http://www.defense.gov/pubs/2013_china_report_final.pdf"]http://www.defense.g...eport_final.pdf[/url] بعضی وقتا دوستان یه حرفهایی میزنند آدم نمیدونه چی بگه. یعنی یه نگاه به این سند بندازید متوجه می‌شید کاملا برخلاف ادعای دوستان چینی‌ها برنامه خوب و منظمی در پیش گرفتند. [/quote] تناقضی وجود نداره بین حرف من و این گزارش، تمام برنامه تسلیحاتی چین رو ببینید یک سر سوزن Orientation نداره. بندگان خدا امروز یک محموله توپول از توپهای خودکششی شون تو خاور میانه تحویل شد یک ناو محافظ باهاش نفرستادن. مهر و آبان دوتا عملیات جدی القاعده تو پکن داشت پِخ نکردن القاعده رو محض رضای خدا با اینهمه ی سرنشنی و بمب افکن استراتژیک. یک نگاه به نسبت تانکر-جنگنده شون باندازید به توانشون در اعمال نفوذ نظامی در مناطق دور دست، حضور در آفریقای جنوبی و دماغه امید نیک، آمریکای مرکزی، آسیای میانه و خاور میانه. شکستن کمر برنامه های تسلیحاتیشون بعد از قضیه تیان آن من، بهشون یاد داده می خوان از گشنگی نمیرن باید بچه خوبی باشن. اتفاقا شما باید خوشحال باشید، ویترین بودن برنامه دفاعیشون یعنی می خوان بفروشن. چیزهای خوبی هم دارن برای فروش.

[quote]پسر خوب..!فقط اوراق شدن استارک و ساموئل بی رابرتز توی خلیج فارس خودش به اندازه تمام تلفات ما به دشمن از نظر مالی خسارت وارد کرد..![/quote] استارک ... بعله، می فرمودید ... از یو اس اس لیبتری بگید استاد!

همچین چیز جدیدی هم نیست این مفهوم، دهه 70 شوروی همچین پروژه ای در مقیاس وسیع تر داشت و اتفاقا ما هم بهش دسترسی داشتیم اگر می خواستیم: [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/71641461634431727892.jpg[/IMG] کلا خیلی چین رو جدی نگیرید. سلاح ساختنش نه منطق داره نه هدف نه دیسیپلین، می خواد بازار کسب و کنه برای جنگ برنامه ریزی نمی کنه.

[quote] [b]تکنیک [/b][b]MTI[/b] پیش از این بیان کردیم امواج ارسالی رادار با برخورد به موانع محیطی به سمت رادار باز می‌گردند و این امر می‌تواند با پوشش صفحه‌ی PPI اپراتور را در تشخیص اهداف دچار مشکلات اساسی کند. برای غلبه بر این مشکل از تکنیک MTI یا Moving target indicator استفاده می‌شود که عملکرد آن بر اساس اثر معروف داپلر است. امواج ارسالی رادار در برخورد با اجسام متحرک تغییر فرکانس داده و به سمت رادار باز می‌گردند، کافی است فرکانس‌های یکسان با فرکانس ارسالی را فیلتر کنیم در اینصورت کلیه‌ی امواج دارای فرکانس یکسان با فرکانس ارسالی اولیه حذف شده و تنها پالس‌هایی که به اجسام متحرک برخورد کرده و تغییر فرکانس داده‌اند وارد پردازشگر خواهند شد. زمانی که موجی به یک جنگنده سرعت نسبی V نسبت به نقطه‌ی استقرار رادار برخورد می‌کند فرکانس دریافتی Fr دچار تغییر به اندازه فرکانس داپلر Fd می‌شود: [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/4%7E1.JPG[/img] لاندا طول موج ارسالی است ناگفته پیداست این فرکانس می‌تواند با توجه به سرعت نسبی (نزدیک شدن یا دور شدن هدف) منفی یا مثبت باشد. پارامتری که میزان تاثیر کلاتر بر عملکرد رادار را معرفی می‌کند نسبت سگنال به کلاتر است. برای آنکه هدفی در رادار دیده شود نسبت سیگنال به کلاتر باید بیش از مقدار کمینه سیگنال به نویز مورد نیاز رادار ( که در هر رادار متفاوت و بستگی به طراحی ذاتی آن دارد. ) باشد در غیر اینصورت با استفاده از ضرب این مقدار در فاکتور بهبود MTI می‌توانیم این مقدار را به مقدار مطلوب رادار برسانیم. در نمودار زیر تاثیر فیلتر MTI را مشاهده می‌کنید: [/quote] اینجا دوتا نکته هست، تکنیک MTI در رادارهای با طول موج بلند کمترین اثر گذاری رو داره، این یعنی تکنیک Stealth بهترین راندمان رو در صورت نفوذ ارتفاع پائین خواهد داشت. بیابید فلسفه طراحی GBU39 و JASSM رو و فازهایی در نبرد که اینها به کار گرفته میشن. دوم اینکه یک گپ خیلی جدی هست اینجا و اون هلیکوپتره، کبرایی رو که در 15 متری زمین داره هاور می کنه احتمالا رپتور هم نمی تونه به صورت BVR بگیره. سوال: چرا ما در استراتژی دفاعی مون تاکید اونچنانی روی نیروی رزمی هلیکوپتری نمی بینیم؟ معادله ای، فیلتری از قلم افتاده؟

[quote]یه نکته دیگه اینکه ما در جنگ نفتکشها بعد از 8 سال جنگ جلوی ابر قدرت جهان آمریکا ایستادیم و در بدبینانه ترین شرایط ضربات مهلکی به آنها وارد کردیم و امنیت امروز ما بابت تهدیدات آمریکا و اسرائیل بخاطر اینه که میدونن اگه با ایران در خلیج فارس روبرو بشن چه اتفاقی خواهد افتاد[/quote] ما دوتا مین گذاری موفق داشتیم شد ضربات مهلک، بعد دوتا سکوی نفتیمون با خاک یکسان شد، کلی قایق تند رو مون غرق شد و غنیمت گرفته شد، کلی شهید و اسیر دادیم، جوشن وسهند غرق شدن، سبلان اسیب شدید دید و یک هواپیمامون حداقل شکار شد، اونها هچی غلطی نتونستن بکنن. دو حالت داره، یا از این فضای خود ساختتون نمیاین بیرون و هر روز نرمش می کنید و جمعتون کوچیکتر میشه. یا برای یک لحظه ایمان می آرید به اینکه اعتقاداتی که ازش دم میزنید واقعیت بیرون هرچی باشه حق هستند و دنیای واقعی رو همونطوری که هست قبول می کنید.

و هم معدن SigInt، ایستگاههای زمینی جی پی اس برای هدایت موشک، و رادارهای نظارتی دقیق به داخل سرزمین های اشغالی که می تونن ما رو یک ساعت قبل از رسیدن اسرائیلی ها خبر کنن و ... آدم میگه حمایت از محور مقاومت با این وضع جنگیدن جوکه می گید نه.

بسیار هم عالی، قبل از میدون مین سه چهار تا قوطی حلبی بذارن تو زمین م سرعت پیشروی گرفته شه هم وقتی احساس کردند سر کارن خوشحال و شادمان برن رو مین های پلاستیکی ضد نفر. مسخره بازی رو ترو خدا.

رضا جان مساله خلق و خوی تهاجمی خلبان و البته آموزشهایی هست که باید بگذرونه. وگرنه مساله تسلیحات قابل حله.

[quote name='zed' timestamp='1390912683' post='362100'] با سلام خدمت همه دوستان گرامي در متن سه گزيه براي ايران وجود داشت که ايران گزينه سوم را انتخاب کرد . به نظر شما آيا گزينه ديگري وجود داشت که ايران آن را انتخاب کند ؟ توجه کنيد که اين انتخاب بر اساس گزينه ها و ظرقيت هاي محدود آن زمان بود . البته اشکالات ديگري هم در متن بود . غرق کشتي ايران اجر توسط آمريکايي ها قبل از انفجار ساموئل رابرتز بود . همين طور دخالت آمريکايي ها در سقوط فاو هم قبل از اين قضيه بود . متن اعتراف جالبي هم به اين مسئله دارد که تدبير استراتژي ايران موفق بود ولي اجراي آن با عدم موفقيت همراه شد . با استفاده از درسهاي همان مقطع بود که استراتژي هاي جديد نامتقارن ايران پي ريزي شد . [/quote] فقط در جنگ "انرژی" حداقل دو مورد انتخاب بسیار معقولانه تر وجود داره.

نکته اول اینکه مهم نیست رافائل از چند درصد توانش بهره میبره، در حالت فول لود حتی اگر درگ تسلیحات و مخازن اجازه بده به سرعت سوپر سونیک برسه تا وقتی بخواد دور بزنه و به اون سرعت برسه، موشکها یک فاصله منطقی 10-15 کیلومتری ازش گرفتن که حتی شلیک موشکهای BVR رو نا ممکن می کنه. نکته دوم: نصب مهمات هوا به زمین در کنار مهمات هوا به هوا احمقانه تر از اونه که نیروی هوایی فرانسه فکرش رو بکنه. به چند دلیل. اول اینکه تجربیات نبرد های هوایی از ویتنام به این ور نشون میده شما می تونید هواپیمای چند منظوره داشته باشید اما خلبان چند منظوره خیر. دوم اینکه همین امروز نیروی هوایی فرانسه در آفریقای مرکزی از هواپیماهاش به صورت Hunter-Killer استفاده می کنه. چرا؟ چون اهداف نسل بعدش از ارتفاع بالا قابل رویت نیستند (حتی تکنیکال ها) و نیاز داره برای یافتنشون شیرجه بزنه و سریعا بالا بیاد از اونطرف هم کسی باشه که مهمات رو رها کنه، پس اصولا هواپیمای چند کاره یک مقدار حرف سبکیه. سوم اینکه در صورت بروز هر نوع مشکلی در ماموریت، یا پیش اومدن ماموریت های جدی، نیم یا بخش زیادی از این مهمات باید رها بشه. یعنی فرض کنید حتی یک تهدید زمین پایه باشه و رافائل نیاز به مانور های احتراز داشته باشه بعد از رهاسازی مهمات و کلا استفاده از اون مهمات هوا به هوا هم که با مهمات هوا به زمین منتفیه. اینکه چرا این مهمات نصب میشه، تا وقتی یک جایی مقالش رو بخونید این رو در نظر داشته باشید که نمایده وزن و درگ سلاح های دیگه ای هست. با توجه به مسبوق به سابقه بودن لود های هوا به زمین سنگین برای هوا پیما هایKiller تنها نکته جدید این تست می تونه پاسخ به تب کروز جنوب خلیج فارس باشه که چندسالیست به شدت داغ شده.

یک نکته جالب اینجا سلاح هاست. اصل تعداد بالای سلاح با رزم هوایی در تناقض شدیده. به نظر من تمرینی هست برای مقابله با حملات حجیم موشکهای کروز که اونهم احمقانست. مگر میشه با اینهمه سلاح به پای موشکی رسید که سینه مال 0.8 ماخ سرعت داره؟ به راحتی فلنک میشه و پهلو می خوره.

[quote]به گفته مخالفین هواپیماهای ارتش بروی مناطق درگیر در حلب بمبهای کوچکی ریختن شبیه به بمب خوشه ایی که بخشی از اونها در زمان اصابت منفجر نمیشه و اگر کمی باهش کار کنی احتمال منفجر شدنش هست[/quote] اینها بمبچه های راکت های 122 میلی هستند، مصری، امریکایی و فرانسوی هستند این گونه های خاص یادآوری: یادتون بیاد سر استفاده اسرائیل از مهمات خوشه ای در غزه چه بلبشویی راه انداختید. اون حداقل مهمات هدایت شونده استفاده می کرد. اگر این استانداردهای دوگانه نبود میشد دهن اسرائیل رو سر اون جنایت خورد کرد ولی افکار عمومی جهان میلیتاری نیست که هرچی شد تهش خدا پیغمبر مایه بذاری و انتظار داشته باشی حرفت حق دربیاد.