در واقع یه کپی نصفه ناقص نیمه کامل از موشک تریگاته این ترکها ، جدی میگم عرضه این کارها رو ندارند.

اوووووه ، چه نا امید ، چه سر افکنده ، بابا از میلیتاری بعید بود حیف الان وقت ندارم ( که اگه داشتم جواب پی ام نصیر رو میدادم اینقدر شرمندش نباشم ) همونطور که گفتم این جنگنده گپ بین فنسر و فانتوم رو پر خواهد کرد

با تشکری فراوان از امیر مهدوی عزیز در ایرو اسپیس تاک ، و با اجازه از ایشون: گویا Su-22-m4 های نهاجا در حال بازگشت به خدمتند [align=center][/align] SU-22-M4 یک جنگنده تهاجمی سبکه، که همونطور که بسیاری از دوستان می دونندتعداد قریب به 22 فروند اون از طریق عراق به ایران اومد ..... اهمیت این جنگنده در توانایی کامل اون برای استفاده از سلاحهای هدایتدقیقه ، سایت هدفگیری اپتیکی KLEM-56 این جنگنده که در دماغه اون نصب شده امکان کامل برای استفاده از سلاحهای هدایت اپتیکال و لیزری همچون KH-25 وKH29 رو برای این جنگنده فراهم میکنه: [align=center][/align] [align=center][/align] [align=center][/align] هدفگیری به کمکی یک نمایشگر در کاکپیت این پرنده انجام میشه : [align=center][/align] دو واحد پرتاب کننده چف و فلیر روی کمر پرنده از پرنده در برابر موشکهای حرارتی راداری "تا حدودی" حفاظت می کنند، این جنگنده از توانایی حمله موشکهای ضد رادار KH-58,28,31 هم بر خورداره... فیتر رو همونطور که محمد جعفر گفت، میشه برادر کوچکتر فنسر های نهاجادونست، اصلی ترین ماموریت احتمالا حملات لیزری در لجمن خواهد بود و گپ بین فانتومها و فنسرهای نهاجا رو پر خواهد کرد تا احتمالا دیگه فانتومها فقط دغدغه اپتیک داشته باشند... این جنگنده ، یک جنگنده تهاجمی بسیار عالیه و سر تیتر توانمندی های تهاجمی اون رو میشه معادل جنگنده هایی مثل A-10 نمونه های به روز شده AMX وMirage F-1 و سپکت جوارهای هندی و انگلیسی دونست .... هرچند مسائلی مثل خستگی سازه ، هزینه تعمیر و نگهداری و .... آرام آرام این جنگنده رو به سمت بازنشستگی سوق میده اما از لحاظ توانمندی های رزمی این جنگنده هم مثل فراگفوت در حمله به خطوط مقدم نبرد و حملات سبک به مواظع استراتژیک بسیار توانمنده ............ [align=center][/align] عکس ها به گالری منتقل شدند. sina12152000

بابک جان زمان انتقال عکسها یکی از اصلی ترینهاشون حذف شده : http://www.privateimage.com/images/rnaollx4tstr1gyfbq4g.jpg

ببخشید فکر می کنید ساخن ماوریک سخته؟!؟!؟ تا به حال زوبین رو دیدید؟

نکته... ماوریک بعد از انقلاب با کبری ست شده...

همچین تعریفی هم نداره ها! همین مملکت خودمون رو بنگرید....با این همه تحریم اینهمه رادار و موشک و تانک و....

هر چند او با ما نیست اما بد بخت راست میگه ، در برابر یه غول نظامی مثل ایران، که فقط افشا شده هاش مثل خلال دندون سوسمار خور ها رو می جوه ، این بد بختها باید هم خرید کنند!

در یک کلام [b]تانکهای T-72 در اختیار نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران برتری قابل توجهی نسبت به تانکهای M-1A2 ارتش ایالات متحده دارند، [/b] بعله! تعجب نکنبد..... زره زخیم تانکهای ابرامز همونطور که میدونید باعث میشه در واقع ابرامز در برابر شبدیز های ما دارای توانایی " دست دراز " یعنی فاصله موثر شلیک بیشتری بشه شایعه که توپ 125 میلی متری نمونه های جدید می تونند با یک شلیک از حدودا 2000 متری زره سینه T-72 ها رو بشکافه... خوب قطعا با استفاده از زره های واکنش دهنده این میزان خیلی کمتر از 1500 متر خواهد بود و این در حالیه که شبدیز های ما می تونند از لوله های خودشون موشکهای AT-11 رو پرتاب کنند که در 4000 کیلومتری 1100 میلیمتر زره لوله شده رو پشت سر میزاره و این یعنی 200 میلی متر بیشتر از زره سینه تانکهای ابرامز!..... [URL=http://www.postimage.org/image.php?v=aV24Bt09][img]http://s4.postimage.org/24Bt09.jpg[/img][/URL] AT-11 در ایران

اخوا! اصفهان برگترین مراکز تحقیقات زیر سطحی خاور میانه و مدیترانه شرقی رو داره، این مراکز رو در اصفهان زدن تا رفت و امد اساتید و شرکای تهرانی اسون تر باشه.

شهید بابایی ، تنها خلبانی هستند که با یک موشک هوا به زمین یک پرنده رو شکار کردند؛ ایشون با یک تیر موشک ماوریک یک هلیکوپتر گازل عراقی رو هدف قرار دادن! همین الان هم تایگرهای سنگاپوری یا برزیلی می تونند موشکهای امرام ، اسپارو و دربی رو جمل کنند.

واریور جان اتفاقا ، تنها جنگنده ای که میشه با MIG-29A مقایسش کرد تایگره، تمام شهرت فالکروم به دلیل نرخ چرخش بالاش و زوایای بالای حمله ایه که میتونه تحمل کنه، وگرنه ECM یا رادار تعطیله، البته نمی گم توپاز رادار بدیه ، نه ولی در مقایسه با یه تایگر تنها قدرتی که به فالکروم ای میده پرتاب دو تیر موشک R-27 هست، فکر کن این موشکها و آرچر ها با تایگرها هماهنگ بشن! یعنی همین الان ما حداقل 70 تا فالکروم داریم!

به تایگرها دقت نکردی برارد واریور، می دونی اگه اسپارو باهاشون هماهنگ شده باشه هرکدوم عملا برای خودشون یه میگ29 هستن؟

[center][b]بسم الله النور[/b][/center] واریور عزیز پست با برکتی زدن که من با اطلاعات ناقص خودم کاملش کردم ............ بعضی وقتها آدم چیزهایی که خارج از نت در مورد نیروهای مسلح میشنوه که خیلی عجیب تر از اونیه که یه عقل سلیم قبولش کنه، مدتها پیش در گفتگو با یکی از اساتیدم در دانشگاه خواجه نصیر مطالبی در مورد کارهای تحقیقاتی روی رادارها در زمان جنگ و بعد از اون شنیدم که حقیقتش قبول کردن این حرفها برام خیلی سخت بود، خود من اون موقع تو توانایی نهاجا برای سرپا نگهداشتن رادارهاش شک داشتم، حالا اینکه بیام قبول کنم فقط پنج سال بعد از انقلاب پروژه ارتقای رادارها و موشکهایی با اون سطح تکنولوژی انجام بشه.... خوب برای خودم خیلی سخت بود. چند روز پیش دوست عزیزی در سایت میلیتاری با نام کاربری Warior که قبلا مطالب پربار وزیبایی از ایشون دیده بودیم مطلب جالبی رو در باره رزومه کاری یکی از اساتید دانشگاه علم و صنعت گذاشت که خیلی از اون شنیده ها رو تائید می کرد، طبیعتا رزومه کاری یک استاد دانشگاه از معتبر ترین مراجع محسوب میشه و میششه اون رو مبنای قضاوت قرار داد، در مورد شخص ایشون هم این نکته لازمه که ایشون از سال 51 عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت بودند، تحصیلات ایشون که رشتشون برق-مخابرات هست در زمینه رادارها در دانشگاه کالیفرنیا انجام شده ایشون پیش از انقلاب هم طرحهای مهمی رو در مراکز اروپائی داشتند که از اون جمله میشه به پروژه هایی در زمینه بهینه سازی رادارهای زمین پایه هواشناسی در آلمان اشاره کرد، روند کاری ایشون در ایران از سال 58 شروع میشه و ایشون یکی از دهها استاد ، محقق و پژوهشگری هستند که سهم بسزایی در دستیابی کشور به توان طراحی ساخت و ارتقای رادارهای مختلف داشتند. ======================================================================== [b]طراحي و ساخت Frequency Generator و سنتايز مربوطه براي رادار باند L، نيروي هوايي پيروزي، سال 1361 [/b] [b]طراحي و ساخت VCO باند Lبراي جايگزيني با لامپ کلايسترل منعکسه در رادار ردگيري موشک، نيروي هوايي مهرآباد، سال 1362 [/b] VCO یعنی اسیلاتور کنترل ولتاژ نمی دونم دقت کردید یا نه ، ما تو نهاجا سال 61 یا 62 موشکی که با باند ال کارکنه نداشتیم، فونیکس ایکس و میلی متری بود، اسپارو و هاوک هم باند ایکس بودن، این دو تیتر در واقع پروژه ای برای تغییر فرکانسهای درگیری سیستم پدافندی هاوک و کاهش یاند کاری این سیستم از باند X به باند L هست، نمی دونم میشه روش اسم ارتقا رو گذاشت یا نه ، با اینکار جم کردن این سیستم و هدفگیریش با موشکهای ضد رادار خیلی سخت تر میشه اما کارایی ارتفاع پائین و برد کوتاه هاوک که تو زمان جنگ خصوصا صحنه نبرد هم خیلی مهم بود [url=http://www.privateimage.com/][img]http://www.privateimage.com/images/8wybn0ryzqnn3szgoi27.jpg[/img][/url] [url=http://www.privateimage.com/][img]http://www.privateimage.com/images/gkpvh1gy728b4nn0hde.jpg[/img][/url] سال 1360 سال ناکامی هاوک بود، SU-22 رو خیلی ها دسته کم میگیرن اما غلافهای اخلالگر و موشکهای KH28 ش پدری در می آورد از پدافند، تو عملیات بیت المقس علی رغم اینکه 55 تا هواپیما زدن تو یک ساعت پنج تا سایت راداری رو با KH28 زدن، این تغییر فرکانس هم به نظر می رسه به همین دلیل انجام شد، چون فرکانس ال پائین تر از ایکس بود نیازی به مولدهای جدید ، بشقاب جدید و کلا یه رادار جدید نبود ، و از طرفی چون این فرکنس جزو فرکانسهای پائینه اون زمان ردگیریش هم به مراتب باید سخت تر باشه، خصوصا برای موشکهای ضد رادار KH28 که قبل از پرواز باید جستجوگرشون برای یه محدوده فرکانسی معین تنظیم میشد، تا وقتی که این باند و فرکانسهای قابل انتخابش محرمانه میموند کار خیلی سخت میشد (اینا چیزایی بود که من شنیدم). [url=http://www.privateimage.com/][img]http://www.privateimage.com/images/c49eslp7nt3upbvg8ec.jpg[/img][/url] [b]طراحي و ساخت LNA در باند X براي افزايش M.D.S رادار هوائي، نيروي هوايي مهراباد، سال 1362 [/b] LNA یعنی Low-Noise Amplifire ، یه قطعه به اندازه جعبه کبریت، این قطعه کوچولو وساده به رادار این اجازه رو میده که سیگنالهای ورودی خیلی ضعیف رو هم شناسایی کنه و راندمان رادار و در نتیجه برد و توان کشف و ضد جمینگش ارتقای اساسی پیدا کنه، پروژه نصب LNA رو رادارهای باند ایکس این اجازه رو به رادارهایی مثل AN/APQ-120 فانتومها میداد تا اهداف رو در فواصلی خیلی بیشتر کشف کنن ، ناگفته پیداست که رادارهایی مثل AWG-9 این جعبه کبریت براشون شبیه خلال دوندون بود! بعدها نهاجا به مجموعه پروژه هایی که به نصب ادوات سخت افزاری مثل LNA روی رادار فانتوم ها و تایگرها انجامید کدهایی مثل پروژه "البرز" داد و به صورت سربسته افزایش برد APQ-120 ها رو به 230 کیلومتر ( برد شناسایی نهایی نه قفل) و APQ-159 های تایگر رو به حدود 70 کیلومتر تائید کرد( نشریاتی مثل اوییشن ویک برد 159 ها رو 90 کیلومتر هم ذکر کردند که خیلی معتبر نیست) [url=http://www.privateimage.com/viewer.php?file=cjrgdtyddwybnpyc3my.jpg][img]http://www.privateimage.com/images/cjrgdtyddwybnpyc3my_thumb.jpg[/img][/url] [b]طراحي و ساخت تست موشک با برد کم و فرکانس باند J توسط سيستم کدينگ، سازمان پژوهشهاي علمي و صنعتي ايران، سال 1363 [/b] بدون شرح و بدون اطلاعت! [b]طراحي و ساخت آنتن مونوپالس باند X با استفاده از آرايه هاي شکافي با تغذيه موجبري، نيروي هوايي مهرآباد، سال 1369 [/b] پروژه ساخت رادار موشک اسپارو، همونطور که می دونید یکی از مهم ترین تفاوتهای رادار اسپاروهای سری E با F رادار نیمه فعال اونهاست که ائی ها [url=http://www.privateimage.com/][img]http://www.privateimage.com/images/6xjlz1af1a5zrprdp121.jpg[/img][/url] [b]طراحي و ساخت سيستم VCO باند با ضزيب کيفيت حدود 1000، نيروي هوايي مهرآباد، سال 1371 [/b] [b]طراحي و ساخت في*لتر Interdigital پنج کاناله 18-12، 12-8، 8-4، 4-2، 2-1 گيگاهرتز، مرکز تحقيقات صنايع دفاع، سال 1360 [/b] پروژه ای مربوط به کنترل خروجی امواج رادیویی از باند ال تا کی یو از کاربردش اطلاع دقیقی ندارم [b]طراحي و ساخت آنتن حلزوني ارشميدس با پهناي باند 18-1 گيگاهرتز، مرکز تحقيقات صنايع دفاع، سال 1361 [/b] [b]طراحي و ساخت لامپهاي مگنترون رادار در باند X، سال 1374-1371 [/b] لامپهای مگنترون که معرف حضورتون هستند؟ خارج از اوردر بودن این لامپها بزرگترین دلیل یک عده برای اینه که نهاجا نمی تونه از موشکهای هدایت راداری مثل اسپارو یا فینیکس استفاده کنه، به تاریخ نگاه کنید ، سال 74 سالیه که از اون به عنوان پایان تاریخ آخرین قطعات ارائه شده به ایران در قرارداد ایران کنترا نام میبرند [url=http://www.privateimage.com/][img]http://www.privateimage.com/images/agllsxq67cxp1z3rg8g1.jpg[/img][/url] [b]طراحي و ساخت تقويت کننده 41dbm باند X برروي مدازهاي چاپي دولايه اي، 1374-1371 [/b] یک از زیر مجموعه های پروژه البرز، اینبار تقویت قابلیت تفکیک رادار [b]طراحي و ساخت آنتن 18-2 گيگاهرتز اسپيرال ارشميدس با محفظه پشت، 1375-1373 [/b] [b]جداسازي سيگنالهاي مايکرويو با استفاده از فيل*تر تريپلکسور، سال 1368 [/b] [b]خطي نمودن توان خروجي ترانزيستورهاي قدرت مايکرويو براي استفاده در ماهواره، سال 1369 [/b] [b]طراحي و ساخت يک آنتن ميکرواستريپي راداري، سال 71-70 [/b] پروژه ارتقای رادارهای زمین پایه، پروژه ای که فکر می کنم( مطمئن نیستم ) بعدها در "رادار ملی" مورد استفاده قرار گرفت [b]طراحي و ساخت يک آرايه دوقطبي ميکرواستريپ باند X با استفاده از آرايه هاي شکافي موجبر، سال 71-70 [/b] فرستنده های کنترلی، سخت افزار مورد استفاده در لینکهای ارتباطی میان موشک و هواپیما یا سایت زمینی/دریایی و موشک [b]طراحي و ساخت سيستم VCO باند L با استفاده از قطعات نيمه هادي و محفظه هم محور، سال 71-70 [/b] ارتقای دوباره سیستم هاوک، حرکت به سمت سیستم های حالت جامد.... [b]طراحي و ساخت Back-Cavity در باند X بهره حداقل 20db [/b] پروژه ای مثل LNA که به افزایش نسبت سیگنال به نویز رادار انجامید. [b]طراحي و ساخت سيستم جمع کننده سيگنال مايکرويو، سال 71-70 [/b] [b]بررسي افزايش ظرفيت در سيستمهاي مخابرات سيار سلولي با مراکز متحرک، سال 72 [/b] [b]طراحي، آناليز و ساخت تقويت کننده قدرت مايکرويو و خطي کننده پيش اعوجاج، سال 72 [/b] [b]طراحي و ساخت فيل*تر ميانگذاري موجبري با توان 600Kw با استفاده از پنجره هاي ضخيم سلفي با روش تنظيم فرکانس، سال 73 [/b] [b]بررسي و ساخت آرايه SLOT دوري با پرتو OMNIDIRECTIONAL برروي استوانه در مود TM011 باند L، سال 73 [/b] [b]طراحي مگنترن باند X و بهره حداقل و دوره کار 10000/1 ، سال 73 [/b] افزایش توان خروجی رادارهای باند ایکس رادارهایی مثل APQ-120 [b]طراحي و ساخت دستگاه جراحي الکتريکي فرکانس بالا، سال 74 [/b] [b]طراحي و ساخت آرايه آنتن هاي شکافي برروي سطح استوانه اي هادي، سال 75 [/b] [b]طراحي و ساخت ( STC (Sensitive Time Control ، سال 76 [/b] [b]طراحي و ساخت Front End يک گيرنده کم نويز در باند X، سال 76 [/b] [b]طراحي جامع TWT باند S، سال 76 [/b] طراحی ادوات تولید امواج الکترو مغناطیسی برای رادارهای ارتفاع پائین. [b]تحليل، طراحي و ساخت آنتن ميکرواستريپ Wrapround در باند X، سال 76 [/b] پروژه ای برای ساخت فرستنده های کنترلی [b]آناليز و طراحي آنتن سينوس در باند فرکانس 2 تا 18 گيگاهرتز، سال 76 [/b] [b]طراحي و ساخت ميکسر متعادل تکي با بالون هم صفحه در فرکانس 3/2 گيگاهرتز، سال 78 [/b] [b]طراحي و تحليل و ساخت فيدرهاي خطي و سطحي براي منعکس کننده کروي، سال 78 [/b] [b]ايجاد قدرتهاي زياد توسط ترانزيستورهاي مايکرويو باند X، سال 78 [/b] [b]روشهاي اختلال راداري و طراحي بلوکي سيستم اختلال کننده راداري، سال 78 [/b] [b]تئوري و طراحي و ساخت يک HRPC در فرکانس 1.2GHz- 800 MHz [/b] [b]طراحي آنتن ردگيري راديو سوند هواشناسي، 1360-1358 [/b] منبع: http://een.iust.ac.ir/Hodjat/main_f.html

عظمت انقلاب رو ببینیند! 57 ما حق نداشتیم به رادار تامکت یا فانتوم دست بزنیم، سال 63 رادار اسپارو رو ارتقا دادیم ، 64 موتور و بدنه موشک هاوک رو ساختییم!

به نظر من نهاجا منع های امنیتی برای دیده شدن جنگنده های مسلحش داره ، شما تو خود سایت آجا می تونید تامکت مجهز به اسپارو رو ببینید اما تو هیچ کدوم از عکسهای عکاسان هوایی ، یا جاهای دیگه نمی تونید همچین چیزی رو ببینید، با توجه به ساخت دو نوع غلاف علامت گذار لیزری و در خدمت بودن بمبها و موشکهای هدایت اپتیک مثل ستار یا قاصد یا زوبین ، به نطر من قطعا تایگرهای نهاجا امروز از توانایی حملات دقیق و بسیار دقیق هواپایه رو در هر ساعتی از شبانه روز دارند!

در نظر داشته باشید که رادارهای OSA و فازاترون کاپیو امکان استفاده از موشکهایی مثل ار77 یا 27 رو می تونن برای تایگر فراهم کنند، رادار OSA فقط 120 کیلوگرم وزن داره و قطر بشقابش حدود 70 سانتیمتره ، و یادتون نره هموین الان هم روی تعدادی از جنگنده های تایگر نهاجا یک نوع رادار نا شناخته نصبه که به احتمال زیاد می تونه قابلیت استفاده از موشکهای میانبرد روسی رو به این جنگنده بده، و این یعنی هر تایگر ما برای خودش یک فالکروم کوچکه! در ضمن ارتقاهایی روی تایگرهای ما صورت پذیرفته که هنوز اعلام نشدن ، به این HUD مدرن و جدید که سامان عزیز عکسش رو انداخته دقت کنید: [img]http://www.privateimage.com/images/d58u022r5i89yksj87c_thumb.jpg[/img] به ادوات کنترلی جدید نصب شده زیر هاد دقت کنید! همچین ادواتی چه توجیهی بجز استفاده از تسلیحات و قطعا رادار جدید دارن؟ اگر تایگر بتونه از موشکهای R-27 یا حتی همون موشکهای اسپارو استفاده کنه، چقدر می تونه در دفاع از حریم کشور در برابر حملات ضربتی موثر باشه؟ واریور یه چیزی یادش رفت ، همون صاعقه شماره 1 تا چند سال پیش با اون دماغه بزرگ یه توپ داشت اما الان دوتا توپ داره، و این یعنی ما با توجه به تعداد توپها در مورد رادار تایگر نمی تونیم قضاوت کنیم، ممکنه تایگری دوتا توپ داشته باشه اما رادارش تغییر کرده باشه.

[align=center]بسم الله النور [/align] [align=center] [b]پیکان اتشین (توپخانه ای دفاع هوایی در ایران )[/b] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/75729657.jpg[/img][/align] [b]مقدمه :[/b] در نخستین روزهای جنگ جهانی اول استفاده از مسلسل های زمینی به عنوان راهکاری مناسب برای مقابله با هواپیما ها که تنها جنگ افزار هوایی انروز بودند تشخیص داده شد ، از ان زمان تا کنون همواره توپخانه های دفاع هوایی که برای مقابله با جنگ افزارهای هوایی از پرتابه هایی با سرعتهای بالا و بعضا هوشمند استفاده می نمایند به عنوان سلاحهایی موثر در برابر تهاجمات هوایی مورد استفاده قرار می گرفتند ، هرچند در سالهای دهه 80و 90 با جنون ارتفاع در حملات هوا پایه و ورود سامانه های موشکی ضدهوایی قابل تر به صحنه های نبرد نقش سامانه های توپخانه ای در بازه ای از زمان کم رنگ شد اما بعدها با تغییرات اساسی در مفاهیم نبرد و معرفی جنگهای نوین ، این بار توپخانه های ضد هوایی با نقشهایی مشخص تر یا بهتر عنوان کنیم، شبکه محور تر پا به عرصه نبرد نهادند و امروزه مدرنترین سامانه های پدافند دفاع هوایی کوتاهبرد چون خاشتان و پنتسایر به طور موثر از توپهای مدرن ضد هوایی بهره می برند. [b]چرا پدافند توپخانه ای؟[/b] ضعف سیستمهای پدافند توپخانه ای در برابر اهداف پرواز کننده در ارتفاع بالا و در حال اجرای مانور غیر قابل انکار است ، همین ضعف عمده منجر به عدم کارایی این سامانه ها در نبردهای دهه 80 و دهه 90 گردید ، در جنگ اول خلیج فارس توپخانه پدافندی نیروهای بعثی علی رغم استفاده از تجهیزاتی مانند توپهای هدایت شونده راداری 57 میل متری و 23 میلی متری شیلکا تقریبا هیچ گونه موفقیتی در برابر نیروهای تهاجمی متفقین کسب نکردند و در بهترین شرایط موفق به وارد اوردن خسارت به چند جنگنده A-10 و AH-64 اپاچی گریدند، اما امروزه با اجرای مانورها و شبیه سازی های پیچیده نقش سیستمهای مدرن پدافند توپخانه ای در صحنه های نبرد به اثبات رسیده است و به همین دلیل حتی مدرن ترین سامانه های پدافندی چون پنتسایر در شرق و مجموعه دفاع دریایی فالانکس در غرب به ادوات سنگین پدافند توپخانه ای مجهز گردیدند . اما به راستی دلیل این گزینش چیست؟ [align=center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/pantsyr15.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_pantsyr15.jpg[/img][/url] [b]-پنتسایر نمونه اسی از ترکیب سیستمهای موشکی و توپخانه ای پدافندی مدرن[/b] [/align] شاید مهمترین علت عدم موفقیت سامانه های پدافندی در جنگ های خلیج فارس و جنگ کوزوو را بتوان استفاده ناصحیح از این ابزار پدافندی در شبکه های دفاعی دانست ، در این جنگها سامانه های پدافندی در خطوط مقدم صحنه نبرد ، و یا در کنار اهداف استراتژیک سنگین برای مقابله با " هر گونه تهدید " هوایی مورد استفاده قرار می گرفتند ، در صحنه نبرد این نوع پدافند در برابر دست دراز موشکهای ضد زره که امروزه به راحتی تا 6 کیلومتری سکوی پرتاب را پوشش میدهند ، به شدت اسیب پذیر می نمایند و استفاده ی این سامانه ها از رادار های پدافندی با باند مشخص ، سکوهای پدافندی را به یک هدف مشخص و بی دفاع در برابر تهاجمات نیروی متخاصم تبدیل می نماید، در هنگام استفاده برای دفاع از اهداف استراتژیک نیز بیشتر از سیستمهای پدافندی هدایت ناپذیر و یا هدایت راداری استفاده می گردید ، سامانه های هدایت ناپذیر بیشتر برای ایجاد دیوار اتشی مورد استفاده قرار می گرفتند که با مانور های ذیرکانه خلبانان دور زده میشد ، و سامانه های راداری با توجه به ضعف رادارها در حذف اختلالات پس زمینه صرفا در برابر اهداف ارتفاع پایین ( و نه خیلی پایین ) ، در صورت عدم انجام تدابیر جنگ الکترونیک از طرف نیرو های مهاجم متکی به الگوریتمهای درگیری با حداکثر شانس اثابت 30 درصد می بودند ، و ناگفته پیداست که رادار های قدیمی دهه 60 و 70 تنها توانایی در گیری با سطح مقطع های بالای راداری راداشتند ، علی رغم تمام این مشکلات عدم تناسب برد رادارها با برد سلاحهای تهاجمی این سامانه ها را به هدفی ایده ال در برابر موشکهای ضد رادار تبدیل می نمود. [align=center] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/7%7E66.jpg[/img] [b]-بغداد ، دیوار اتش برای چه کسی بر افراشته می گردد؟F-117 Night Hawk؟[/b] [/align] با وجود تمامی معضلات فوق ، بررسی ها نشان می دهد سامانه های پدافند توپخانه ای هنوزهم در نقشهای خاص برتری قابل توجهی بر سیستمهای موشکی دارند ، دفاع در برابر موشکهای کروز در قتلگاهها و یا موقعیتهای خاص نسبت به اهداف و تاسیسات ارزشمند و دفاع در برابر حملات حجیم به تاسیسات گسترده را می توان ازجمله نقشهای موثر برای پدافند هوایی توپخانه ای دانست. موشکهای کروز ، از سه راهکار پنهانکاری ، پرواز در ارتفاع پایین و حجم زیاد برای غلبه بر سامانه های دفاعی و ضربه زدن به هدف استفاده می نمایند ، پرواز در ارتفاع پایین زمان در دسترس را برای درگیری این سامانه ها به نحو چشمگیری کاهش میدهد و از طرفی دفاع را برای سامانه های پدافندی متکی به هدایت راداری ( فعال یا نیمه فعال ) دهه های 80 که اکثرا قادر به درگیری با اهداف پرواز کننده پایین تر از 300 پا نیستند را غیر ممکن میسازد ، سامانه هایی چون کروتال و تور ام-1 که توانایی درگیری با اهداف پرواز کننده در ارتفاع پایین رادارا می باشند برای در گیری با موشکهای کروز سینه مال ( در صورت در گیری در فاز حرکت سینه مال ) تنها قریب به 30 ثانیه فرصت دارند (فرض بر حرکت با سرعت 1 ماخ )، این سامانه های پدافندی بین 12 تا 5 ثانیه پس از کشف هدف توانایی شلیک موشک را به سمت هدف خواهند داشت ، سامانه های موشکی هر بار به طور متوسط می توانند با دو موشک کروز درگیر شوند و از اغاز یک درگیری تا شروع درگیری با موشک بعدی به طور متوسط 20 تا 25 ثانیه زمان مورد نیاز است ، به زبان ساده تر هر سامانه پدافند موشکی در هر بار درگیری می تواند حداکثر با دو موشک کروز در گیر گردد ، این محدودیت زمانی وقتی شدید تر می گردد که موشک کروز مهاجم یک موشک پنهانکار باشد ، سامانه های مستقل از رادار نیز عملا اثبات کرده اند که به طور موثرتوان در گیری تنها با یک هدف را دارند ، علاوه بر این برای در گیری با اهداف پرواز کننده در ارتفاع پست موشکهای پدافندی نیاز به مانورهای شدید در فاز دستیابی به هدف دارند ، مجموعه محدودیتهای بالا علاوه بر دلایلی مانند توربولانسهای قوی در نزدیک سطح زمین ، باعث می شوند تا سامانه های موشکی عملا میزان موفقیتی حدودا 6. تا 7. را در برابر این سلاحها کسب نمایند ،و این درحالیست که برای یک سامانه پدافندی توپخانه ای زمان درگیری با هدف تا 3 ثانیه و زمان بین دو درگیری متعاقب به حدودا 10 ثانیه کاهش میابد ، سامانه های مدرن کنونی مانند نمونه های ارتقا یافته اتشبار شیلکا در صد موفقیتی بیش از 6. را برای در گیری با موشکهای کروز که هدفی مطلوب ( به دلیل عدم مانور و سرعت به نسبت پایین ) برای این سامانه ها محسوب می گردد ثبت نموده اند ، این سامانه ها مشکلاتی مانند پس زمینه و توربولانس ها را پیش رو ندارند ، تجربه اثبات نموده سامانه های تلوزیونی یک نوع هماهنگی ایده آل را با سامانه های پدافندی دارند ، این اتشبارها بسیار ارزانتر از سامانه های موشکی میباشند و به همین دلیل می توانند پدافند حجیم تری را در برابر حملات پر حجم حاصل سازند ، در شرایط برابر یک اتشبار پدافند توپخانه ای می تواند با تعدادی معادل حداقل 2 برابر یک سامانه موشکی چندین بار با درصد موفقیتی برابر سامانه های موشکی در گیر گردد و این در حالیست که بنا به قیمت ارزانتر می توان سد های دفاعی متراکم تری با این نوع از ادوات پدافندی در برابر سامانه های کروز ایجاد کرد، اهمیت دفاع در برابر موشکها کروز وقتی پر رنگ تر می گردد که بدانیم این موشکها بیش از نیمی از توان حملات استراتژیک نیرو های غربی را تشکیل می دهند ، همچنین امروزه سلاحهای دور از دسترس پدافند که به طور معمول برای نابود سازی سامانه های پدافندی نیز به کار گرفته میشوند معادل موشکهای کروز دقیق در نظر گرفته می شوند. [align=center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/calcm2.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_calcm2.jpg[/img][/url] [b]-حمله یک موشک کروز به یک هدف ازمایشی [/b] [/align] همچنین در بسیاری از سناریو های تهاجمی ساختار هدف به شکلیست برای انهدام بیش از تهاجم دقیق به تهاجم حجیم نیاز مند است و تهاجم حجیم در بسیاری مواقع با مفاهیم تهاجم دقیق ( و به طبع ان امن ) دارای تناقضات فراوانیست ، مصداق بارز این اهداف را می توان فرودگاهها و پایگاههای هوایی دانست ، درجنگ سال 2003 نیز اثبات شد که تخریب فرودگاهها بدون حملات ارتفاع پایین و با حجم بالا تقریبا نا ممکن است ، مهمات ضد باند و یا مهمات مورد نیاز برای تخریب سازه های سست اما وسیع برای حداقل دقت نیازمند رهاسازی در ارتفاع پایین می باشند ، و برای در گیری در ارتفاع پایین با توجه به بقا پذیری بالا و درگیری موثر و مداوم سامانه های توپخانه ای این سامانه ها گزینه مناسبی برای دفاع نقطه ای سنگین در برابر حملات سنگین می باشند ، هر چند در چنین مواردی نمی توان منکر نقش نقش موثر سامانه های پیشرفته شانه پرتاب گردید اما سیستم های تو پخانه ای در شرایط برابر قطعا دردسر بزرگتری برای نیرو های مهاجم خواهند بود. [b]سامانه های پدافند توپخانه ای در ایران : [/b] در سازمان رزم نیروهای پدافندی ایران نیز با توجه به سپرده شدن دفاع استراتژیک از اسمان ایران به دست سامانه های پدافندی زمین پایه و استفاده گسترده از موشکهای کروز توسط طرفهای متخاصم با نیرو های مسلح ، سامانه های پدافندی توپخانه ای به عنوان یک نیاز اساسی در سازمان رزم پدافند دفاع هوایی مطرح بوده اند ، راهبرد صنایع دفاعی کشور در پاسخ گویی به این نیاز تولید داخلی سامانه های پدافندی بوده است ، به نظر می رسد کارشناسان دفاعی کشور سامانه های اتشباری موجود را از لحاظ کارایی قبضه های اتشباری در حد بلوغ ارزیابی نموده اند و به همین دلیل به کپی سازی این اتشبارها و ترکیب انها با سامانه های راداری و اپتیکی ساخت داخل پرداخته اند ، هرچند در این راهبرد فنی نباید کاهش قابل توجه هزینه ها را نیز به عنوان یک فاکتور در گزینش و ارتقای اتشبارهای قدیمی در نظر داشت . امروزه پدافند دفاع هوایی ایران از 4 حلقه و به عبارتی یک زنجیره کامل از توپخانه پدافند هوایی بهره می برد، در ادامه به بررسی این واحدها می پردازیم . [b]دفاع بسیار کوتاهبرد : [/b] در مفاهیم پدافند توپخانه ای دفاع بسیار کوتاهبرد دفاع در برد 10 تا 1000 متری را پوشش میدهد ، در این بازه دقت بسیار بالا اهمیت خود را از دست میدهد و هدف از دفاع بیش از انکه دفاع در برابر یک هدف مشخص باشد ، دفاع در برابر تهاجمات سنگین و ایجاد یک دیوار اتش برای زنده نگه داشتن اخرین امیدها پس از عبور مهاجم از سه لایه دیگر است ، در این عرصه راهبرد صنایع دفاعی ایران بر دفاع پر حجم و هدایت نا پذیر برای ایجاد دیوار اتش بنا شده است ، برای دستیابی به این هدف برای اولین بار در سال 2007 سامانه ای مثشکل از 8 اتشبار 12.7 میلی متری " دوشکا " را معرفی نمود ، [align=center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/36104578.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_36104578.jpg[/img][/url] [b]-اتشبار هشت لول کوتاهبرد[/b] [/align] کالیبر 12.7 هر چند ضعیف ترین کالیبر متداول برای دفاع ضد هوایی شناخته می شود ، اما این کالیبر قابلیت وارد ساختن اسیبهای جدی به جنگنده های مدرن و موشکهای کروز که بالایه نازکی از پوسته سخت محافظت می گردند را دارد ، استفاده از این مسلسل سنگین و معروف علاوه بر سبک سازی اتشبار و ایجاد قابلیت تحرک مناسب در ان با ساده سازی اتشبار بقا پذیری و قابلیت نگهداری بالایی را برای سامانه فراهم می اورد . این سلاح نرخ اتشی معادل 4800 گلوله در دقیقه و برد موثری حدودا 800 متری دارد و به وسیله یک سایت هدفگیری چشمی نشانه گیری می گردد ،چنین نرخ اتش بالایی را تنها سامانه های گاتیلینت فراهم می اورند ، اما استفاده از یک سامانه گاتیلینت دقیقا حجم اتش بالا را فراهم نمی اورد ، در واقع سامانه های گاتیلینت حجم زیادی از مهمات را راهی حجم کوچکی از فضا می نمایند اما این اتشبار همان مقدار مهمات را در فضای گسترده تری از فضا پخش می نماید تا دیوار اتش گسترده تری در برابر گروه مهاجم پدید اید. در این نقش همچنین نیرو های مسلح ایران از اتشبارهای 4 لول 14.5 میلی متری نیز بهره می برد ، این سامانه ها بردی در حدود 2000 متر دارند اما با توجه به هدایت غیر اتو ماتیک همچون اتشبارهای 23 میلی متری ZU-23 تنها توانایی خدمت در لایه پدافندی بسیار کوتاهبرد را داراخواهد بود. [align=center][url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/37343366.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_37343366.jpg[/img][/url] [b]-اتشبارهای 14.5 میلی متری چهار لول[/b] [/align] علاوه بر سلاحهای کالیبر پائین قبضه های سنگین تر 23 میلی متری هم به صورت مجتمع و برای ایجاد پوشش اتش مورد استفاده قرار می گیرند. [b]ادامه دارد....[/b] [color=brown]عکسها به گالری انتقال یافت. Babakim1[/color]

نصير عزيز ُ‌خيلي چيزها رو ناديده گرفتي برادر يكيش گپ فيلره كه rwr جنگنده ها رو از کار میندازه می دونی بدون RWR عملا نه ecm وجود خواهد داشت و نهSEAD؟ این فقط از پدافنده برادر! یک دهم فرض بگیر خبری که فارس از ازمایش kh-31 ها روی جنگنده های نهاجا زد و حذف کرد واقعیت داشته باشه و ما ده تیر فقط ده تیر از این موشک داشته باشیم ..... چند تا ناو هواپیما بر می ره. حالا این فقط نیرو هواییه ، یه فرض کوچیک دیگه هم بگیر، فقط 5 تیر موسکیت در ایرن عملیاتی وجود داشته باشه ، یا اصلا موشک نور رو به سرعت مافوق صوت رسونده باشن!

من خيلي تو اين بحث وارد نشدم اما بعضي دوستان كه ارادت سنگيني هم خدمتشون داريم پدافند ما رو خيلي دست كم گرفتن مثلا همين قضيه پراولر يا گراولر ECM گراولر يا پراولر هر چي باشه سنگين تر از، Tu-22M3 که نیست! مگه همین S-200VE وگا که تو ایران ارتقا داده شده تو جنگ گرجستان یه توپولوف 22 رو به زیر نکشید؟

از لطفتون سژاسگذارم سعيد جان 90 فروند تاماهاوك رو بنده به نقل از دفتر تحقيقات استراتژيك واشنگتن گفتم اگر قسمت بود لينك دايركتش رو قرار ميدم واريور عزيز در مورد اين كوچولوي جهنمي شما من ژيش خودم خيلي فكر كردم! موشكهاي مثل جسم يا 129 به دليل جسه خيلي كوچيكشون در برابر رادارهاي باندVHF مثل نبو يا كاستا دقيقا مثل يه دو قطبي بزرگ عمل مي كنن و به راحتي ميشه شناساييشون كرد علاوه بر اين شما مثلا سام 2 ما رو در نظر بگير در صورت اخطار اوليه اين سيستم مي تونه با سايت هدف گيري اپتيكيش حداقل با 2 يا 3 تا 129 در گير بشه ُ‌از طرفي 129 تو ارتفاع بالاتري پرواز ميكنه پس اگه كاستا يا نبو يا مطلع الفجر بتونن اخطار اوليه رو بدن رو منپدز هامون هم ميتوني حساب كنيم يادتون نره كه ميثاق ابابيل رو با موتور پيستوني راحت ميتونه بزنه شهاب ثاقب رو هم از ياد نبريد شهاب ثاقب هم براي رهگيري پنهانكارها مي تونه از سيستم اپتيكيش استفاده كنه سيستمهايي مثل پيچورا2 هم در حال خدمتند كه مي تونن در شديد ترين جنگالها با اهدافي با ار سي اس 1. در گير شند به نظر من دستمون اونقدر هم بسته نيست.

بعد با اينهمه ژر عمو ژسر خاله بازي عربستان هم عند دموكراسي و مردم سالاريه از نظر برادران يانكي نه؟

رجيستري 71 متعلق به الونده p313 حدیده

پروسسورهاي تك هسته معمولي با توان 2 گيگا هرتز و حتي كمتر هم مي تونن اين كار رو انجام بدن.

ايميج پروسسينگ نياز به سخت افزار خاصي نداره و در واقع يك نرم نوع نرم افزاره! اگر اون سيستم هدف گيري رو به دقت مطالعه كنيد مي تونيد آژشنهاي قفل رو به صورت حدودي كنار دسته عمودي تشخيص بديد. اي كاش يك عكس واضح از اون سيستم كنترلي داشتيم!