خیلی ممنون، خیلی جالبه که افریفای جنوبی از توسعه موشک ماژیک در نهایت پس از سه نسل (v3-abc) به توسعه این موشک که انعطاف پذیری بسیار بالای داره رسید و جالب تر اینکه یکی از پیش زمینه های ظهور آ-دارتر همین موشک آرچر و فالکروم بوده است. و از اینها جالبتر ردپای صنایع رافایل اسراییل در توسعه موشکهای هوا به هوای افریقای است، :) در خصوص آرچر-ام، حداقل دو نمونه موشک با چنین مشخصه ای توسعه یافته ( حداقل از وجودشون خبر دارم) یکی نمونه بهبود یافته آرچر هست و دومی که صاحب یه بوستر کمکی، برای تهاجم عقب نگر ساخته شد و بوستر مورد نظر برای مقابله با تغغیرات سرعت منفی موشک بکار میره و ...

با داشتن زاویه درگیری 180 درجه ای از محور افقی هواپیما و داشتن حافظه جانبی برای مقابله با دیکوهای حرارتی و تعیین هدف اصلی، تقریبن میشه این موشک قابل رو با نمونه پیشرفته آرچر قابل قیاس دونست. :rose:

سلام، ممنون توجه و وقت ارزشمند شما، در مورد نحوه فریب، با فرض درستی این ماجرا، از لحاظ تئوری جنگنده های عراقی با استفاده از جنگال، میزان بازتابش راداری خود (افزایش) در حد 707 های نهاجا (کاری به فرکانس رادارها و ... ندارم) نشان میدادند که خوب از اونجائیکه نوع هواپیما در اسکوپ رادارهای مثلن زمین پایه بر اساس همین میزان بازتابش راداری آنها مشخص میکند (موارد دیگری نیز در این امر دخیل هستند همچون iff  و ... که خوب اشاره ای به انها نشده است ) آنها از نحوه شناسایی هواپیما در سامانه های راداری سواستفاده کرده و وارد حریم هوای ایران شده و ... حالا اینکه چگونه به سطح مقطع راداری 707 پی بردند و یا این کار رو انجام میدادن، سوالیه که با توجه به پروازهای مسافربری این پرنده در سطح بین الملل و استفاده از روشهای جنگال می توان به ان پاسخ داد.

5-8304 پس از تمرین انجام رژه هوایی بمناسبت هفته دقاع مقدس در ایران، پاندزهم سپتامبر 2009. دوران پس از جنگ پس از اتمام جنگ فاجعه بار 8 ساله، در سال 1989 سرفرماندهی نهاجا برای حمل و نقل افراد و محمولات درماموریت های پشتیبانی داخلی و پروازهای بین المللی به اروپا تصمیم به راه اندازی یک خط هوایی (ایرلاین) بنام ساها ( سرویس ارتباطات هوایی ارتش) گرفت. در نهایت در تابستان 1990 این هواپیمایی، گواهینامه عملیاتی خود را از ایساکو (سازمان بین‌المللی هوانوردی کشوری) دریافت کرد تا زین پس مجاز به انجام پروازهای مسافربری و مرسولاتی داخلی و بین المللی به جز در ایالات متحده و اسرائیل باشد. ناوگان 707 ها در زمان شاه ساعت پروازی پائینی نسبت به بسیاری از ناوگان های فعال 707 در سراسر جهان داشت. جنگ سبب از بین رفتن بیش از 70 درصد از ظرفیت ناوگان هوای فانتوم ها شده بود بنابراین نیازی به 11 فروند 707 و 3 فروند KC-707 برای ناوگان کوچک بازمانده از فانتوم ها نبود. از انجاائیکه ساها در سال 1990 تاسیس گشت بتدریج ناوگان عملیاتی KC-707 ها رو کاهش گذاشت بطوریکه در سال 2005 تنها دو بوئینگ707-3J9C ( به رجیسترهای 5-8101 و 5-8104) در نقش تانکر، عملیاتی بودند و این تعداد در مابین سالهای 2007 تا 2012 به یک فروند (5-8104) کاهش یافته بود با این حال معمولن سه 707 فعال در این ایرلاین حاضر بودند که میتوانستند در شرایط اضطراری با تغییر کاریری از انان بعنوان سوخترسان استفاده کرد. نوسازی آشیانه جمهوری اسلامی ( آشیانه سلطنتی سابق) مستقر در مهرآباد معمولن برای پروازهای مقام های حکومتی یک فروند 707 عملیاتی نهاجا را در دسترس دارد. از میان 707 ها عمومن 5-8308 مورد استفاده قرار میگیرد که بنا به گزارشات از همان زمان تحویل در 1976 دارای یک کابین VIP بوده است. این هواپیما پس از رنگ امیزی جدید در 2001 (بعنوان دومین 707 اختصاصی) صاحب شماره 1002 شد و یکسال بعد طی دوره اورهالی با برداشته شدن سیستم سوخت رسانی هوایی اش بطور کامل تبدیل به یک نمونه مسافربری شهری شد. پس از گدشت ده سال این هواپیما برای دریافت بهبودهای جزئی در بخش اویونیک و بروزرسانی اساسی در بخش موتورها به مرکز نگه داری و تعمیرات اساسی (اورهال) فارسکو فرستاده شد. بسته اویونیکی جدید شامل رادار هواشناسی، سامانه مدیریت پرواز جدید، اخطاردهنده تقرب زمین و سامانه های دیگری میگشت. موتورهای پرت اند ویتنی JT-3D-3B آن با نوع جدیدی از پوشش موتور و clamshell جدید ( مترجم: نوعی ساختار و قطعات که در روند معکوس کردن نیروی پیشران جلوی مسیر جریان را مسدود می کنند) که منجر به کاهش نویز و صدای موتورها میگردید، اصلاح شدند. پس از اورهال، نخستین پرواز بررسی ساختاری این هواپیما در دوازدهم مارچ انجام شد و هم اینک 1002 در خدمت آشیانه جمهوری اسلامی قرار دارد. در خصوص نمونه دیگر، نوسازی دومین 707 اختصاصی (EP-AJE/1001) نیزآغاز شده است. پرواز پست فنسر شیرازی، تامکت اصفهانی و فالکروم تهرانی اطراف مادربزرگ 5-8304 در رژه هوایی بمناسبت هفته دفاع مقدس ایران. سپتامبر 2009. عاقبت با اعلام ایکائو مبتنی بر اتمام گواهی نامه پرواز ساها در آخر آوریل، و انجام تنها دو پرواز 707 بوسیله این ایرلاین در ژانویه، سبب قوت گرفتن احتمالاتی نظیر انحلال ساها و بازنشسته کردن تمامی بوئینگ های فعال ان در سالهای 2011 و 2012 شد. در نهایت بدنیال اتمام گواهی نامه پروازی، در نهم آوریل تمامی پروازهای ساها متوقف شد، با این حال سخنگوی ایکائو تصریح کرد که اگر هواپیمایی ساها موفق به تامین گواهینامه معتبر ایمنی و رسمی از سوی شرکت بوئینگ برای هواپیمای خود شود اجازه پرواز مجدد آنان صادر خواهد شد. پس از این اتفاقات، دو فروند بوئینگ 707 (ساها) دوباره لباس (رجیستر) نظامی بر تن کردند. نتایج مثبت بروزرسانی 707-1002 بخصوص کاهش صدای موتورهای آن سبب انجام برنامه مشابه دیگری برای ناوگان باقی مانده 707 ها که از نظر مقررات آژانس ایمنی هوانوردی اروپا (EASA) صلاحیت پرواز به اروپا را داشتند، شد. 707 سابق عراقی بروی رمپ کاسپین در مهرآباد. منبع تصویر ادعای خوراک شدن این هواپیما بهمراه دو 707 دیگر ( YI-AGE و YI-AGF) عراقی (مهاجر به امان) برای تامین قطعات نهاجا دارد. نهاجا به لطف چهار فروند بوئینگ 707-386C سابق هواپبمای ایران (ایران ایر) که پس بازنشستگی در اواخر دهه 90 در اختیار این نیرو قرار گرفته بودند، ذخیره خوبی از قطعات یدکی 707 ها در اختیار داشت بطوریکه از این تعداد دوفروند در اوایل سال 2000 بعنوان هواپیمای باربری مورد استفاده قرار گرفتند و دو فروند ذخیره شده دیگر در نهایت فدای نیاز تامین قطعات سایر 707 ها شدند. علاوه براین یک فروند بوئینگ-707-370C خطوط هوایی عراق (به رجیستر YI-AGG) نیز که بهمراه 147 هواپیمای عراقی دیگر در ماجرای مشهور "فرار به ایران" پس از جنگ نخست خلیج پارس وارد ایران شده بود در اختیار نهاجا قرار داشت. از آنجائیکه تامین تانکرهای جدید از بوئینگ، ایرباس و یا حتی ایلیوشن ناممکن بود لذا نهاجا برنامه ای برای حفظ عملیاتی ناوگان 707 های خود را ریخت. از طرف دیگر با توجه به اینکه طرحی برای جانشینی ناوگان سالخورده فانتوم این نیرو نیز وجود ندارد پس 707 ها می توانستند برای سالیان دراز دیگری نیز در خدمت باقی بمانند. با تمام این صحبت ها و ایضن کمبودهای شدید اما نهاجا در ماه حداقل چهار سورتی پرواز تمرین سوختگیری هوایی برای خلبانان جنگنده های فانتوم و تامکت خود ارائه میدهد و 707 های شناسایی آن نیز همچنان در حال رصد فضای ایران میباشند. 707های نهاجا: با اندکی دخل و تصرف. .AirforceMonthly-October2013

لطف داری مهران جان، کمترین کاری بود که از دستم ساخته بود. :rose: در مورد اچ-3، همانطوری که جناب arminheidari نیز فرمودند بله قطعن تانکرهای 707 حضور داشتند و تا جایی که میدانم وظیفه سوخترسانی داخلی را 747 ها برعهده گرفتن و سوخترسانی خارج از مرز نیز 707 های که از پایگاه قبرس (بروایت دیگری از ترکیه) برخواسته بودند انجام دادند.

ممنون از شما، انشاا.. منابع بعد از پست دوم و تکمیلی قرار خواهند گرفت.

چهاردهم آپریل2009، EP-SHK (5-8312) لحظاتی بعد از برخواستن از مهرآباد. چهار ماه قبل با تصادف با پرندگان در هنگام تیک آف، متحمل اسیب های بدی در ناحیه بدنه و موتور شد. برای انتقال از تهران به تاسیسات هواپیماسازی ایران حسابی وصله بندی شد. مادربزرگ های ایرانی، نیروی هوای ایران همچنان اپراتور هواپیمای بوئینگ-707. از ناوگان اصلی 14 فروندی هواپیماهای بوئینگ 707-3j9c در پیش از انقلاب، تعداد معدود و انگشت شماری همچنان توسط نیروی هوای ارتش ایران (نهاجا) عملیاتی می باشند. این هواپیماها مابین سالهای تا تحت برنامه "مرکز صلح" مستقیمن از شرکت بوئینگ تحویل ایران شد و (پس از دگرگونیهای بسیار در روابط دو کشور پس از انقلاب 57) امروزه در خدمت نیروی هوای تغییر نام یافته ایران میباشند. هواپیماهای که در نهاجا ملقب به "مادربزرگ" میباشند، در تقش های مختلفی از جمله تانکر سوخت رسان، مقر فرماندهی هوابرد برای الینت ( جمع اوری و تجسس الکترونیکی هوابرد)، ترابری و حمل و نقل قامات مهم (VIP) مورد استفاده این نیرو قرار دارند. از این میان دو فروند از آنها بعنوان اخرین نمونه های مسافربری در جهان همچنان در خدمت نهاجاست. با وجود اینکه بیش از 55 سال از نخستین پرواز نمونه اولیه هوایمای بوینگ 707 در جهان میگذرد ولی امروزه این هواپیما همچنان در خدمت هفت نیروی هوایی و سه شرکت هواپیمای غیرنظامی می باشد. تهیه بوینگ های عظیم.   بوئینگ 707 اختصاصی، 1002/EP-AJD ( همان 5-8308 سابق) نخستین 707 ایرانی است که در سال 2012 دستخوش بروزرسانی در بخش اویونیک و موتور در مرکز فارسکو شد. در سال 1972 دارای های نیروی هوای شاهنشاهی ایران در قالب 14 گردان جنگی و تاکتیکی و یک گردان شناسایی، از 30 فروند جنگنده F-4D فانتوم-II، تعداد 32 فروند از نمونه های جدید تر و تازه نفس تر فانتوم E (جنگنده های که تحت برنامه " ثبت صلح-2 " تحویل IIAF گشت)، 125 فروند تایگر A/B، 12 فروند نمونه تجسسی تایگر،RF-5A، و دو فروند شبح شناسایی RF-4C (پرندگانی که به طور دایم در اجاره USAFE یا سرفرماندهی نیروی هوایی یالات متحده در اروپا بودند) تشکیل میگشت. در همان سال مذاکراتی میان IIAF و گروه مشاوره کمک های نظامی ایلات متحده (MMAG) در مورد 707ها در جریان بود . مذاکرلتی که در نهایت تحت برنامه فروش خارجی نظامی ایلات متحده به شناسه "مرکز صلح"، منجر به امضای قراردادی میان نیروی هوایی شاهنشاهی ایران و شرکت بوئینگ بمنظور خرید 13 نمونه باربری/سوخترسان از هواپیمای بوئینگ 707 بر پایه مدل 320C هریک به قیمت تقریبی 110 میلیون دلار با تاریخ شروع تحویل از 1974، گشت. در بیستم فوریه 1974 نخستین پرواز (بشماره 20830) از نخستین هواپیمای سفارشی به رجیستر N1790B از سوی شرکت بوئینگ در تاسیسات این شرکت در شهر واشنگتن انجام شد. دو ماه پس از آن، دومین هواپیمای تکمیل شده پس از پشت سرگذاشتن تمامی آزمایشات پروازی و زمینی پس از گدشت 9 روز از تحویل هواپیمای نخست به IIAF در بیستم ماه می به این نیرو تحویل داده شد و در نهایت اخرین دسته شش فروندی از نمونه های تولید نخست 707های قرارداد، با سریالهای 5-241 الی 5-246 در شانزدهم دسامبر تحویل ایران داده گشت. در اتفاقی نادر، نخستین سوختگیری جت های نیروی هوایی ایران نه در آسمان این کشور بلکه کیلومترها دورتر از خاک آن و در ایالات متحده رخ داد! در سی ام مارچ 1972 یک فروند جنگنده F4-E از برنامه "Peace Roll II" (برنامه ای که تحت آن جنگنده های فانتوم تحویل ایران گشت) از بوئینگ 707 به رجیستر 5-241 از برنامه "Peace Station" بر فراز خاک ایلات متحده سوختگیری کرد تا بعنوان نخستین عملیات سوختگیری هوایی هواپیماهای نیروی هوای ایران در تاریخ هوانوردی این کشور به ثبت رسد.   بوئینگ 5-8304 تنها تانکر 707 عملیاتی در سال 2009 بود. در این تصویر در حال سوختگیری هوایی به دو فروند تامکت سابق گردان 62ام بوشهر در جریان رزمایش میلاد نور ولایت در نزدیکی پایگاه 10ام چابهار دیده می شوند. دوسال بعد تحویل دسته دوم بوئینگ های KC707 با شماره ساخت 21123 الی 21129آغاز گشت، در ایران این هواپیماها رجیسترهای 5-8307 الی 5-8313 دریافت کردند تا با رجیستر سری نخست شان با رجیسترهای 5-8301 الی 5-8306 هماهنگ باشند. تحویل دسته دوم 707 ها از بست و هفتم فوریه 76 اغاز و با تحویل 5-8313 در چهاردهم دسامبر همان سال تکمیل شد. تمامی KC707 های گروه دوم به سیستم سوخت رسانی هوایی با بیم سوختگیری مدل 1080 از نوع سبدی ساخت شرکت BEECHCRAFT مجهز گشته بودند لذا توانایی سوخت رسانی به جدید ترین ناوگان هوایی تحویلی IIAF، تامکت ها را نیز داشتند. شش هواپیمای گروه نخست نیز بعدن برای نصب سیستم سوخترسانی 1080 روانه ایالات متحده شدند.   تصویر بسته ای از بیم سوخت رسانی مدل 1080 بروی بوئینگ 5-8304. در سال 1976 اخرین سفارشات ایران برای بوئینگ 707 انجام شد، یک بوئینگ 707-386C مخصوص ،VIP، برای شخص شخیص محمدرضا پهلوی و یک 707-3J9C برای نیروی هوایی شاهنشاهی ایران. هواپیمای مخصوص 707-386C بطور ویژه ای طراحی گشت و علاوه بر ترکیب با یک APU (تقریبن نوعی ژنراتور برق کمکی) به درخواست شاه، کابین داخلی شبیه به مشخصات نیروی هوایی ایالات متحده در آن نصب شد. این هواپیما که در ایران بنام "شاهین" لقب گرفت در سوم می 1978 تحویل ایران گشت و بترتیب رجیسترهای نظامی و غیرنظامی 1001 و EP-HIM دریافت کرد. آخرین KC-707 (21475) با سریال 5-8314 در بیست دسامبر 1978 تحویل نیروی هوایی شاهنشاهی ایران شد. تصویری نادر از KC-707 5-8306 در طول تمرین سوخت رسانی به فانتوم و فتوفانتوم های گردان 31ام در نزدیکی پایگاه نوژه در اوایل 1990. در این تصویر، 5-8306 با رنگبندی استاندارد ترابری (دهه 90) نهاجا و نماد گل لاله بزرگ دیده میشود. پروژه بزکوهی، 707 های شناسایی! به اعتقاد ایران، این کشور از چندین سال گذشته صاحب دو فروند هواپیمای الینت عملیاتی از نوع 707 است (مترجم : هواپیماهای صدف و صبا). هرچند تجهیزات نصبی این هواپیماها نامشخص هستند اما به احتمال فراوان تجهیزاتی بومی با ویژگیهای متمایز میباشند که گیرنده های آن در قالب برامدگیهای در زیربدنه هواپیما در محل اتصال بالها قرار گرفتند. در 1975 نیروی هوایی شاهنشاهی ایران با اجازه نصب اخرین تجهیزات تجسسی و نظارتی کمپانی معظم راکول بروی دو فروند C-130 هرکولس و دو فروند بوئینگ 707-3J9C خود، بخشی از پروژه 550 میلیون دلاری سیا/ناسا، برنامه بزکوهی گشت. نخستین 707، هواپیمای به شماره 5-245 (شماره سریال 20834) بود که بوسیله شرکت E-Systems در تگزاز دستخوش تغییراتی گشت. یک سال بعد دومین بوئینگ (5-247 / 21123) مشمول تغییرات و نصب تجهیزات مشابه گردید. بسته الینت (نصب شده بروی 707ها) شامل سامانه جاسوسی سیگنال (SIGNIT) با زیرسیستم های ارتباط رادیویی متناظر، پنج دوربین بردبلند قرارگرفته بصورت عمودی و مورب در پشت درهای کشویی اصلاح شده، در زیر بدنه و در قسمت اتصال بالها به بدنه و یک سیستم های ارتباطی VHF/UHF مقاوم در مقابل اخلال، بهمراه تعدادی دیگر سامانه نامشخص، بود. علاوهبر موارد فوق یک بسته دفاع از خود شامل دریافت کننده اخطار راداری (RWR)، دو پخش کننده چف/فلیرنیز برای 707 ها برنامه ریزی شده بود منتها از سال 1980 تنها اخطار دهنده RWR بروی آنان نصب شد. در حالیکه هر دو 707 الینت تحت آزمایش و توسعه بودند انقلاب اسلامی در ایران رخ داد. بدنیال بحران گروگان گیری کارمندان سفارت خانه ایلات متحده در ایران، تمامی قراردادهای نظامی فی مابین دو کشور به حال تعلیق درآمد و بطبع دو 707 الینت نیز تحت تحریم قرار گرفته و در ایلات متحده باقی ماند. هرچند بحران گروگان گیری در بیستم ژانویه 1981 با آزادسازی کارمندهای سفارتخانه در تهران به اتمام رسید اما در حالیکه دو کشور در حال مذاکره بودند این اعتقاد وجود دارد (دلیل اصلی آزادسازی گروگانها) ارسال سلاح از جمله دو 707 الینت به ایران در عوض گروگانها بوده باشد. هرچند ایالات متحده ادعای برداشتن تمامی تجهیزات حساس و تحویل هواپیماها با پیکربندی ترابری به ایران را دارد اما در حقیقت تمامی سامانه های الینت اشاره شده در قرارداد دوران شاه بروی آنان باقی ماند. بحبوحه جنگ. با تهاجم میگ-23 های نیروی هوای عراق در بیست و دوم سپتامبر 1980 به فرودگاه مادر مهرآباد (تهاجمی که با خود اسیب دیدگی یک فروند F4-E، یک فروند C-130 و KC707 به رجیستر 5-8302 بروی زمین بهمراه داشت) رسمن جنگ توسط عراق آغاز شد. ناگفته نماند که پیش از تهاجم هوای عراق، نیروی هوایی ایران که اینک نهاجا (نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی) خوانده میگشت بوسیله حکومت جدید ضعیف گشته بود بطوریکه بیش از 80 درصد از افسران و پرسنل آن از کار معلق، بازداشت و یا حتی اعدام شده بودند. در پاشخ به تهاجم هوایی عراق، سرفرماندهی نهاجا تمامی هواپیمای در معرض خطر و بیحفاظ را در تمامی پایگاه های هوایی این نیرو در سراسر کشور پراکنده کرد که در این بین، هواپیماهای ترابری پایگاه یکم (تهران) و هفتم (شیراز) نیز مشمول این تصمیم گشتند. در تهاجم نخست هوای عراق، 707 اشاره شده برقم ایجاد 320 سوراخ بروی بدنه اش در اثر ترکش های بمب های سقوط آزاد عراقی، آسیب جزیی دید بطوریکه بعدها این هواپیما بوسیله صنایع هواپیماسازی ایران مرمت و بازسازی گشت. بنا به اطلاعات استخبارات صدام حسین، در زمان شروع جنگ نهاجا 12 فروند 707-3J9C در اختیار داشت که از این تعداد 10 فروند در داخل ایران و دو فروند دیگر (5-8205 و 5-8207) از نوع تجسس الکترونیک هوابرد مرتبط با پروژه بزکوهی (IBEX : برنامه فوق محرمانه نظارتی میان سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا، سیا، و کمپانی راکول در ایران برای جاسوسی از شوروی) بنا به تحریم حکومت جدید از سوی ایلات متحده در ایالت تگزاس قرار داشتند. در این بین چیزی در مورد آخرین 707 های تحویلی، 5-8313 و 5-8314، که امروزه شایعاتی در موردشان نظیر تحریم آنان توسط ایلات متحده وجود دارد، وجود ندارد. در طول جنگ 707 ها برای تحقق پوشش 24 ساعته گشتهای هوایی جنگنده های F-14 بر فراز میادین نفتی جنوب و سواحل شمالی خلیج پارس بکار گرفته شدند علاوه بر این، در معیت تامکت ها وظیفه پشتیبانی از تمامی عملیات های دوربرد جت های F-4 و RF-4 در عمق خاک عراق، بر عهده 707 ها بود. علاوه بر نیروی هوایی ایران، نیروی هوایی عراق نیز بطور غیرمستقیم از 707ها بهره برد! بدین گونه که جنگنده بمب افکن های نیروی هوای عراق نظیر میگ-23، سوخو-22 و میراژ اف-1 با ساختن نقابی از جنس سیگنالهای راداری بازتابی از 707، خود را بعنوان تانگرهای بازگشتی پس از یک ماموریت سوخترسانی به رادارهای شناسایی ایرانی نشان داده و با این حیله اقدام به بمبارن بسیاری از شهرهای صنعتی و مهم ایران نظیر تهران، اراک و ... کردند. نوزدهم جولای 2012، به ردیف ایستاده در رمپ مهراباد، بترتیب از پائین به بالا، 5-8304، 5-8301 و 5-8302. ادامه دارد ... این تاپیک رو تقدیم میکنم به SaSa7 و nepton بسیار عزیز و گرامی،  

اوه اوه، kh31! قاعدتن باید ضدرادار باشه، کاب۲۵۰ مدعو؟!

شایدم راکت هدایت لیزری!

(ادعای) حضور موشک آدر در سوریه/ فلانکر اس مسلح به دو تیر R77، ادلب.

پرواز ایلوشن 20 بر فراز لاذقیه [/quote] پیشتر خبرهای در مورد اعزام پرندهای الینت روسی به سوری شنیده میشد که خوب، تصاویر فوق موید این ماجراست چرا که در تصاویر فوق شاهد هواپیمای Il-20-m coot هواپیمای تجسس الکترونیکی و نظارت و جاسوس هوابرد نیروی هوای روسیه مجهز به رادارهای ارایه فازی و پایین نگر slar، سنسورهای اپتیکال و فروسرخ، تجهیزات ارتباط ماهواره ای و ... می باشید.

با توجه به عزیزان همافر، تا جایی که میدانم تصویر فوق مروبط به یه راکت هوا به زمین است!

انهدام یک مقر اموزشی داعش، اتفاقی که میتوان ادامه اون رو به فال نیک گرفت،

فراگفوت های روسی  علاوهبر سیستم کنترل اتش الکترواپتیکی پایه 'اشکوال' دارای تجهیزات مکمل راداری و اپتیکی هستند، بطور مثال سوخو29 (سوخو25tm) برای انجام عملیات شبانه از سامانه دید در شب مرکوری و یا پادهای فروسرخ و یا پاد راداری! کلیون استفاده میکند و ... پاسخ به سوال شما بر میگرد به اینکه پرنده های سپاه تا چه اندازه به تجهیزات استاندارد فراگفوت و یا سامانه های متشابه موجود در نهاجا دسترسی دارند.

اگه بمباران کار فنسر باشه  تصویر مورد نظر از نمایشگر سامانه کایرا برداشته شده و هدف گیری همان محل مشخص شده بوسیله + است. اما اینکه چه نوع بمبارانی صورت گرفته به احتمال زیاد نمونه هدایت لیزری کاب-500 مورد استفاده قرار گرفته هرچند که بنظرم روس ها بدشون نمیاد تا بمب های جدید هدایت ماهواره ای سری S خودشون رو محک جدی بزنن. [URL=http://8pic.ir/viewer.php?file=gpzotl0ikrk1qihl132d.jpg][/URL]