قسمت ششم (پایانی)     عبور از موانع آبی   قابلیت های شناوری و عبور از آب جزو مهمترین قابلیت هایی است که طراحان این خودرو برای ان در نظر داشته اند. خودروی BMD-2 از قابلیت شناوری و عبور از موانع آبی برخوردار است اما پیش از ورود و عبور از آب ، میبایست مراحلی جهت اماده سازی خودرو صورت گیرد که این مراحل توسط راننده انجام میشود. مرحله اول فعال سازی پمپ های تخلیه است . این پمپ های الکتریکی جهت تخلیه آب وارد شده به محفظه خودرو و حفظ قابلیت شناوری آن مورد استفاده قرار میگیرند و در تمام طول عبور از مانع آبی فعال خواهند بود. مرحله دوم مسدود سازی ورودی هوای عقبی پیشرانه جهت جلوگیری از ورود آب به داخل محفظه پیشرانه است.   مرحله سوم نیز تنظیم تیغه موج شکن  یا سد کننده است. این تیغه  در جلوی شاسی قرار گرفته و جهت جلوگیری از بالا آمدن آب بر روی شاسی و انتقال جریان آب جلوی خودرو به طرفین آن مورد استفاده قرار میگیرد (در حالت معمول به صورت خوابیده بر روی صفحه فوقانی بخش جلویی شاسی و در زمان عبور از آب به صورت ایستاده است). تمامی موارد گفته شده به صورت خودکار و صرفا با فعال سازی سوئیچ هایی توسط راننده (از جایگاه خود) انجام میشود بدون آنکه نیاز به خروج از خودرو برای خدمه مطرح باشد.   تیغه موج شکن خودرو     نیروی رانشی خودرو در داخل آب توسط دو سیستم جت آبی تامین میشود. ورودی آب این سیستم ها در بخش عقبی صفحه تحتانی شاسی و خروجی آن ها (با قابلیت انسداد) در انتهای شاسی قرار دارد. در زمان عبور خودرو از آب ، اگزوز ها در داخل آب قرار میگیرند که به جهت جلوگیری از ورود آب به آن ها در کانال اگزوز پمپ فشاری تعبیه شده است که با ایجاد جریان رو به بیرون مانع از ورود آب به داخل پیشرانه از طریق اگزوز ها میشود. به محض خروج خودرو از آب میتوان جریان پر فشار از ترکیب آب و هوا را در خروجی اگزوز ها مشاهده کرد که ناشی از فشار ایجاد شده توسط پمپ ها و ایضا خروج گاز از پیشرانه فعال است.   خروجی سیستم رانش آبی خودرو     ورودی سیستم رانش آبی خودرو     تخلیه پر فشار آب از مجرای اگزوز توسط پمپ های تخلیه و گاز حاصل از پیشرانه       تحرک استراتژیک (Strategic Mobility)     مهمترین قابلیت خودروی BMD-2 که برای آن نیز طراحی شده قابلیت انتقال هوایی و استقرار از طریق روش بارریزی هوایی است. این خودرو را میتوان با انواع هواگرد های ترابری همچون هواپیمای ایلیوشین 76 یا بالگرد میل 26 حمل کرده و به صورت مستقیم و با بارریزی هوایی در میدان نبرد مستقر کرد. ارتفاع رهاسازی این خودروی رزمی از 2000 متر تا 500 متری از سطح زمین است. برای استقرار این خودرو در منطقه مورد نظر چند روش وجود دارد. روش اول بدون استفاده از چتر فرود و از طریق رهاسازی خودرو در ارتفاع پست در یک مسیر آبی است. این روش که خودرو به صورت مسقتیم در آب رها میشود ، نیازمند کاهش ارتفاع هواگرد و نزدیک شدن به سطح آب در کنار وجود بستر آبی با شرایط مساعد (عدم تلاطم ، مسیر آبی طویل و ..........) است.   خودروی BMD-2 داخل محفظه بار ایل 76       روش دیگر که به عنوان روش عمومی مورد استفاده قرار میگیرد استفاده از سیستم فرود با چتر مجهز به رانشگرهای راکتی یکپارچه موسوم به PRSM-925 است. این سیستم شامل یک چتر فرود بزرگ در کنار مجموعه ای از رانش گر های راکتی است و میتوان با آن خودروی دارای سرنشین را از فاصله 1500 الی 500 متری رها کرد. رانش گر های راکتی این سیستم دو وظیفه بر عهده دارند وظیفه اول متعادل سازی محموله پیش از فرود و تضمین فرود آن در زاویه صحیح و وظیفه دوم کاهش سرعت فرود و به تبع آن کاهش تنش وارده به محموله ناشی از فرود بر روی زمین. در این روش خودرو بر روی یک پالت ویژه ی فاقد ضربه گیر قرار گرفته و از طریق یک چتر خارج کننده محموله (که خودرو را از محفظه بار به بیرون می اندازد) با روش بارریزی هوایی در منطقه مورد نظر مستقر میشود.       روش سوم که در حقیقت به عنوان جایگزینی برای روش دوم نیز مطرح است ، استفاده از سیستم فرود با چترهای چندگانه با نام RKMS-165 است. در این سیستم از 9 چتر فرود اصلی (و ایضا یک چتر خارج کننده محموله از محفظه بار) استفاده شده. نقطه ضعف استفاده از این سیستم در مقایسه با سیستم قبلی تعداد بالای چتر هاست که علاوه بر مشخص سازی محل فرود از فواصل دور عمل جداسازی محموله از سیستم فرود را نیز برای خدمه سخت و وقت گیر میسازد. در رهاسازی خودرو با این روش خودرو بر روی یک پالت با ضربه گیرهای تحتانی قرار میگیرد.استفاده از پالت در بارریزی هوایی خودرو ، از فرو رفتن آن در زمان فرود در زمین های بی ثبات باتلاقی و گل آلود جلوگیری میکند (با تقسیم بهتر وزن خودرو)     دو دستگاه BMD-2 پیش از بارگیری در محفظه بار بالگرد میل 26     ظرفیت حمل خودرو در هواگرد های مختلف     [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/1_2.jpg][/url]     سوابق عملیاتی : در مورد سوابق عملیاتی این خودرو میتوان به حضور آن در جنگ های افغانستان ، گرجستان ، اوستیا و جنگ اوکراین اشاره کرد. در جنگ افغانستان مجاهدین افغان به جهت تحرک بالا و قابلیت فرود با چتر ، این خودرو را تانک کماندو نامیدند.   نمونه ها :  BMD-2 (Ob'yekt 916)نمونه پایه ای BMD-2K : مدل فرماندهی مجهز به تجهیزات ارتباطی اضافی BMD-2M : نمونه ارتقا یافته شامل بهبود سیستم های ارتباطی ، نصب نارنجک های دودزا و ...............   کاربران فعلی : فدراسیون روسیه ، اوکراین و ازبکستان   پایان :rose: 

  خواهش میکنم   اتفاقا سوال جالبی پرسیدید   از نمونه ای تغییرشکل یافته (اما با مکانیزم عمل مشابه) از سایت هدفگیری کورنت استفاده میشه که در داخل سایت خودرو یکپارچه شده!     خواهش میکنم ، لطف دارید   پاسخ این سوال رو در بخش انتهایی مقاله خواهید گرفت

دوستان   حفاظت یک امر  قطعی و کامل نیست ولی همیشه سعی میکنند جوری این مسئله رو تامین کنند که تهدیدات موثر و منهدم کننده هر چه بیشتر محدود بشن و به کمال حفاظت نزدیک بشیم   یه مثال میزنم برای درک بهتر مسئله شما یک نفربر BTR-60 دارید که در میدان نبرد با چهار تهدید رو به رو هست 1-مهمات کالیبر 7.62 2-کالیبر 12.7 3- آر پی جی 7 4- موشک هدایت شونده فاگوت   شما اگر این نفربر رو به زره افزودنی (Add on) و زره قفسی مجهز کنید از چهار تهدید میدان نبرد سه تهدید رو دفع کردید عقل سلیم میگه حرکت شما مثبت و موثر هست و در میدان نبرد شما رو سه قدم از انهدام و مرگ دور میکنه   در کنار اینکه برای هر خودرویی یک سطح مشخص از حفاظت و تهدید باید در نظر گرفت وگرنه بنده هم میتونم بگم روی مرکاوا تروفی بستن پس با بمب اتمی میزنیم در نتیجه تروفی و مرکاوا بلا استفاده هستند! ولی این نشد منطق   برتری مرکاوا به امثال تی 72 به عنوان مثال این هست که از طریق حفاظت زرهی خیلی از تهدیدات رو دفع کرده و سطح نفوذ مورد نیاز تهدید جهت انهدام رو بالا برده ، وقتی حفاظت زرهی از دفع تهدید عاجز شد رفت سراغ تروفی   دیگه مرکاوا با اصابت یک آر پی جی 7 به کناره شاسی مثل تی 72 منهدم نمیشه یا خیلی از موشک های ضد زره هم توان نفوذ در اون رو ندارند شما به کورنت نگاه نکنید قبل از کورنت چندین و چند تهدید از موشک های هدایت شونده و راکت های ضد زره داریم   -------   دوستی در جواب یزدان فرمود :     هر چند یزدان هم پاسخ داد من کاملش میکنم   زره قفسی مورد اشاره ساده ترین و کم هزینه ترین زره ممکن برای ادوات هست که به ساده ترین و کم هزینه ترین شکل ممکن هم نگهداری میشه چون به صورت ماژولار (قابل نصب و جداسازی) هست شما هر وقت زره رو نخواستی از خودرو جداش میکنی میزاری در انبار! ساختار زره هم که بسیار ساده است یک شبکه فولادی! هیچ عنصر انفجاری هم نداره که شرایط نگهداری زره های واکنشگر رو پیدا کنه   پس برخلاف گفته شما هیچ مشکل بزرگی به وجود نمیاره که هیچ ، اگر شما از قبل اماده کرده باشید به سرعت هم اماده حرکت به سمت میدان نبرد خواهید شد      تهدیداتی مثل آر پی جی 7 (البته نه صرفا اون نسخه ساده و ابتدایی که خیلی تصور میکنن بلکه در انواع جدیدتر تک و دو مرحله ای) از جمله پرشمارترین تهدیدات فواصل نزدیک میادین نبرد فعلی هستن   اگر استفاده نمیشه چرا این سلاح حتی توسط شرکت های بعضا غیر شرقی همچنان در حال توسعه و تولید هست؟   این رو بخونید :   http://www.mashreghnews.ir/fa/news/482568/%D8%A2%D8%B1-%D9%BE%DB%8C-%D8%AC%DB%8C-7-%D8%AC%D8%AF%DB%8C%D8%AF-%D8%B3%D8%A7%D8%AE%D8%AA%D9%87-%D8%B4%D8%AF%D8%B9%DA%A9%D8%B3       رزمایش میدان به کارگیری قابلیت ها و تجهیزات در شرایط شبیه سازی شده رزمی هست شبیه سازی شده   پس آنچه که در رزمایش مورد استفاده قرار بگیره در جنگ هم تبعا مورد استفاده است     میخواید من نقض این فرمایشتون رو بیارم؟؟   شرق کشور ، منطقه سراوان ، بی ام پی 2 منهدم شده سپاه ، آر پی جی 7 ، جیش العدل     تصور نکنید دمپایی پوش های داعشی فقط با امثال تاو یا کورنت زرهی سوریه رو به خاک سیاه نشاندن! نخیر با تجهیزاتی به مراتب کمتر هم این کار رو کردن از جمله انواع ار پی جی 7

    http://www.deagel.com/Main-Battle-Tanks/M1A2-Abrams_a000516003.aspx  

  ما بیش از برد راکت و کالیبرش باید دنبال تنوع بخشی مهمات مورد استفاده باشیم   فجر 5 رو باید به سطح اسمرچ برسونن اگر بخوان حرفی برای گفتن داشته باشه در سطوح مختلف   موردی که فرمودید مثل راکت هدایت لیزری مورد جالب و موثری هست البته در کنارش باید سایر نمونه ها هم ساخته بشه مثل راکت های حامل ریز مهمات خود هدایتگر ، خوشه ای و ...........

قسمت پنجم     پیشرانه و تحرک   خودروی BMD-2 همچون سلف خود از پیشرانه دیزلی V  شکل و کم ارتفاع مدل 5D-20 با توان 240 اسب بخار نیرو میگیرد که در عقب خودرو قرار گرفته است. خودروی BMD-2 با وزن رزمی 8.225 تن و وزن خالص 8 تن با برخورداری از این پیشرانه به نسبت قدرت به وزن 29.2 و 30 اسب بخار بر تن دست یافته است که سطح تحرک بالایی برای آن فرام میکند. البته نسبت قدرت به وزن در این خودرو به میزانی کمتر از خودروی BMD-1 است اما همچنان سطح بالایی از تحرک در میان خودروهای هم کلاس خود و ایضا دیگر خودروهای رزمی را داراست. حداکثر سرعت ایمن این خودرو در جاده حدود 61 کیلومتر و متوسط سرعت آن در عبور از مسیر های صعب العبور (خارج از جاده) حدود 30 الی 50 کیلومتر بر ساعت است. پیشرانه  این خودرو دارای سیستم خنک کننده آبی است که فن و رادیاتور آن در منتهی الیه محفظه پیشرانه واقع شده.     طراحی مسطح و عریض محفظه پیشرانه با ایجاد یک سطح تبادل گرمایی گسترده ، به کاهش هر چه بیشتر دمای پیشرانه و اجزای آن کمک میکند. پیشرانه دارای دو اگزوز است که در کناره های بخش عقبی بدنه قرار گرفته اند. رادیاتور و ورودی هوای آن نیز در فضای میانی بخش عقبی بدنه واقع شده اند.  ورودی هوای موتور با یک شبکه زرهی محافظت میشود که از اصابت ترکش و گلوله  از بالا به آن جلوگیری میکند. این شبکه دارای مکانیزم مسدود سازی صفحه ای است (در پشت شبکه قرار گرفته) که از جایگاه راننده کنترل میشود. مکانیزم استارت پیشرانه از نوع الکتریکی و دارای یک گزینه استفاده از هوای فشرده است. دمنده هوای فشرده (که از باطری خودرو نیرو میگیرد) دارای یک گرم کن داخلی است که در زمان استارت در دماهای پایین ، از طریق دمش هوای گرم در موتور فرآیند استارت آن را تسهیل میکند. در بخش بالایی کناره انتهایی بدنه سه درگاه محافظت شده در نظر گرفته شده است که از این سه درگاه ، جهت دسترسی به مخازن سوخت و روغن (روغن خنک کننده و روان کننده) و افزدون مایع به آن ها استفاده میشود.   ورودی سیستم خنک کننده پیشرانه (در جلوی محفظه پیشرانه)     نمایی از محفظه پیشرانه     درگاه های دسترسی به مایعات ضروری     1-شبکه محافظ ورودی هوای پیشرانه 2-کانال های خروجی اگزوز     این خودرو از توانایی عبور از مسیرهایی با شیب 60 درجه و شیب جانبی 30 درجه ، موانعی با ارتفاع 0.7 الی 0.8 متر و کانال هایی با عرض 2.5 متر برخوردار است. در صورت وجود شیب در یک سمت از کانال این خودرو امکان پرش و عبور از کانالی به عرض 4 متر را نیز داراست (به لطف وزن و تحرک بالا). خودروی BMD-2 دارای پنج محور و 10 عدد چرخ جاده دوتکه از جنس آلومینیوم ریخته گری شده است. در ابتدای ساخت این خودرو ، استفاده از چرخ های خودروی BMP-2 مد نظر قرار گرفت ، چیخ های این خودرو به جهت یک تکه بودن و ساختار میان تهی از وزن کمتری برخوردار بوده و به شناوری خودرو در آب نیز کمک میکردند با این حال در آزمایشات صورت گرفته مشخص شد که این چرخ ها در برابر تنش و ضربه وارد شده از فرود خودرو با چتر آسیب پذیر بوده و دچار شکست میشوند از همین رو طرح استفاده از چرخ های خودروی BMP-2 کنار گذاشته شده.   به لطف وزن پایین این خودرو (البته به نسبت دیگر خودروهای رزمی) فشار وارده از سوی آن به زمین در حدود 7.1 پوند بر اینچ مربع (PSI) است. این سطح از فشار اعمالی از سوی خودرو به زمین ، نیاز به برخورداری از شنی های پهن وعریض (جهت تقسیم بهتر وزن و فشار وارده ناشی از آن) را کاهش داده و خودرو با وجود شنی های کم عرض خود ، در عبور از زمین های ناهموار قابلیت بالایی دارد. شنی های کم عرض نها زمانی مشکل ساز میشوند که خودرو در حال عبور از زمین های بی ثبات باتلاقی باشد.   خودروی رزمی BMD-2 سیستم تعلیق نوآورانه پنوماتیکی خود را از سلف خود BMD-1 به ارث برده است. این سیستم امکان تغییر ارتفاع یا کاهش و افزایش فاصله آزاد خودرو از سطح زمین (مفهومی که با نام Ground clearance شناخته میشود) را در محدوده 0.1 تا 0.45 متر دارد. فاصله پیش فرض برای حرکت خودرو حدود 0.45 متر و کمترین فاصله ممکن نیز برای حمل و بارریزی هوایی آن است. سیستم تعلیق با قابلیت تغییر ارتفاع دو مزیت برای خودرو به همراه دارد. مزیت اول کاهش ارتفاع خودرو برای قرارگیری در محفظه بارهواگرد ها و جلوگیری از بروز محدودیت ارتفاع در زمان بارگیری است. مزیت دوم در جلوگیری از اعمال تنش و ضربه ناشی از فرود با چتر به سیستم تعلیق است که میتواند موجبات آسیب دیدگی آن شود.   کاهش و افزایش ارتفاع خودرو     تنظیم ارتفاع خودرو توسط راننده و بر حسب نیاز صورت میگیرد.لازم به ذکر است که در صورت کاهش بیش از حد ارتفاع، به جهت انکه چرخ ها و سیستم تعلیق خودرو فضایی برای حرکت آزادانه جهت دفع تنش های ناشی از حرکت ندارند ، خودرو امکان حرکت نخواهد داشت و حرکت خودرو صرفا در یک ارتفاع مشخص از سطح زمین امکان پذیر خواهد بود. (این ارتفاع برای راننده مشخص شده و به او آموزش های لازم داده میشود).سیستم تعلیق خودروی BMD-2 از یک سیلندر پنوماتیک به عنوان ضربه گیر استفاده میکند. کاهش یا افزایش ارتفاع چرخ های خودرو از طریق کاهش یا افزایش فشار داخلی این سیلندر صورت میگیرد. سیلندر پنوماتیک در بالای یک پیستون هیدرولیک که به چرخ خودرو متصل است قرار گفته. این سیلندر دارای مکانیزم رهاسازی دستی است که با تخلیه و انتقال هوای موجود در سیلندر به محفظه عقبی پیستون هیدرولیک انجام میشود و بسته به وجود یا عدم وجود هوای فشرده داخل سیلندر موجب تغییر در وضعیت پیستون هیدرولیک شده و ارتفاع خودرو را کاهش یا افزایش میدهد.   نمایی از دو جزء اصلی سیستم تعلیق شامل پیستون هیدرولیک و سیلندر پنوماتیک     عنصر اصلی در این سیستم هوا است که تامین آن برای سیلندرهای سیستم تعلیق میبایست صورت گیرد. هوای فشرده لازم برای سیستم تعلیق توسط یک کمپرسور که از پیشرانه نیرو میگیرد و در فضایی بالایی پیشرانه و مابین محفظه پیشرانه و محفظه سرنشینان قرار گرفته ، تامین میشود. به جز تنظیم سیستم تعلیق ، چرخ خورشیدی یا محرک شنی (واقع در عقب خودرو و انتقال دهنده نیروی پیشرانه به شنی) و ایضا چرخ هدایتگر شنی (واقع در جلوی خودرو) میبایست با کاهش و افزایش ارتفاع خودرو تنظیم شده و کشش ایجاد شده بر روی شنی را  کاهش و افزایش دهند که این مسئله هم از طریق پیستون های هیدرولیکی نصب شده بر محور این چرخ ها و تغییر مکان آن ها صورت میگیرد.

به گزارش بخش خبری وبسایت میلیتاری به نقل از وبسایت defence-blog/ یکشنبه 26 مهر ماه   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/Chinese-Electromagnetic-Catapult-1-696x347.jpg][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/Chinese-Electromagnetic-Catapult-2.jpg][/url]   چین به دنبال توسعه فناوری های مرتبط با پرتابگرهای الکترو مغناطیسی جهت نصب بر روی ناوهای هواپیمابر است. در تصاویری که اخیرا توسط منابع چینی در فضای مجازی منتشر گردید این مسئله مشخص شد. این سیستم پیشتر توسط ایالات متحده و با نام EMALS (Electromagnetic Aircraft Launch System يا سیستم پرتاب الکترومغنایسی هواپیما) توسعه داده شده بود و شامل جایگزینی موتور القایی خطی به جای پیستون بخار معمولی در پرتابگر ناوهای هواپیمابر است.   جهت آشنایی بیشتر با این سیستم و مزیت های آن به تاپیک ذیل مراجعه کنید : آشنایی با پرتابگر های نوین الکترومغناطیسی

زره قفسی برای خودروی پر تحرکی مثل بی ام پی 2 آن هم در شرایط حرکت Offroad اصلا مناسب نیست و به راحتی آسیب میبینه و از بین میره (فرض کنید در سر راهش یک مانع خاکی به ارتفا مثلا 1.5 متر باشه و خودرو بخواد ازش عبور کنه)     حرکت بی ام پی 2 یک مقدار بی ثباته و با وجود زره قفسی راننده اگر نخواد که شبکه زره آسیب ببینه باید کند حرکت کنه (که عملا نمیشه)   بسته های ارتقای حفاظت متنوعی برای بی ام پی از جمله دارای زره قفسی ارائه شده که عمدتا برای افزایش حفاظت این خودرو در نبرد شهری هست (موارد دارای زره قفسی)     اگر بخوایم بی ام پی رو در برابر تهدیداتی مثل آر پی جی حقیقتا تقویت کنیم باید بریم دنبال طراحی و ساخت یک بسته زره واکنشگر متناسب  که مثل زره قفسی هم به ضربه آسیب پذیر نباشه     البته مواردی که عرض شد از کوتاهی حضرات چیزی کم نمیکنه! اصولا تهدید ثابت نمی ماند و این ما هستیم که باید خودمون رو تطبیق بدیم

  هیچ کدام از آبرامز های صادراتی دارای زره اورانیومی نیستند چه صادره به عربستان چه صادره به مصر چه استرالیا   آبرامز با زره اورانیومی صرفا در اختیار ارتش امریکا است   ------------   آبرامز های عربستانی و خصوصا عراقی در بخش حفاظت با نمونه های مورد استفاده ارتش امریکا (خصوصا نمونه های سپاه تفنگداران) قابل قیاس نیستند

قسمت چهارم     ارگونومی خودروی BMD-2 دارای 7 سرنشین است که شامل سه جایگاه جلویی شاسی (جایگاه فرمانده ، راننده و تیربارچی) ، یک جایگاه میانی داخل برجک (برای توپچی) و سه جایگاه عقبی به دور سبد برجک (turret basket) برای پیاده نظام است. که از این سه جایگاه دو جایگاه در کناره های بدنه و یکی در وسط بدنه دقیقا پشت دریچه خروجی خودرو قرار گرفته اند. فضای داخلی خودرو در در مجموع بسیار محدود است به حدی که سرنشینان به سختی میتوانند سلاحی همچون نارنجک انداز AGS-17  یا  AGS-30را با خود به داخل خودرو بیاورند اما با این حال همراه داشتن سلاح هایی همچون تیربار و تک تیرانداز در داخل خودرو مشکل خاصی از جهت محدودیت فضا ایجاد نمیکند.   صندلی مرکزی و کناری بدنه سرنشینان خودرو       برای حمل تسلیحات بیشتر ، فضایی در کناره شاسی (محفظه ای در بالای شنی ها) تعبیه شده است که امکان حمل تسلیحاتی همچون موشک های دوش پرتاب را دارد. هر کدام از جایگاه های داخلی خودرو جهت تامین آگاهی محیطی برای سرنشینان به یک پریسکوپ مجهز شده اند. دو جایگاه کناری بدنه هر کدام به یک پریسکوپ TNPO-160 مجهز هستند که میدان دید آن ها بخشی از فضای جلویی خودرو را پوشش میدهد. جایگاه سوم (جایگاه وسطی بدنه) نیز به یک پریسکوپ گردان MK-4 مجهز است (در کنار دریچه عقبی واقع شده) که پوشش نظارتی مناسبی بر جناحین خودرو و خصوصا بخش عقبی آن فراهم می آورد.   تهویه داخلی خودرو توسط یک هواکش گنبدی شکل که در گوشه راست سقف شاسی قرار گرفته تامین میشود. ورودی سیستم هواکش توسط یک درپوش نیمه شبکه ای پوشش داده شده که به وضوح از بیرون بدنه قابل رویت است. این سیستم به یک فیلتر یکپارچه برای کار در محیط های آلوده به عوامل شیمیایی ، بیولوژیک و گرد و غبار مجهز است علاوه بر آن دارای یک سامانه خود تمیزگر یکپارچه با مکانیزم تولید هوای پر فشار جهت زدودن عوامل نامطلوب از فیلتر و خارج کردن آن از مجرای تخلیه است. یکی از ویژگی های این سیستم ایجدا فشار هوایی در داخل محفظه خودرو است تا بدن صورت از ورود عوامل ناخواسته به محفظه از طریق دریچه ها و منافذ جلوگیری کند (در یک تعریف سیستم حفاظت ش.م.ر تحت فشار). جهت تامین گرمایش فضای داخلی نیز ، این سامانه تهویه دارای یک گرم کننده برقی است.   هواکش گنبدی سیستم تهویه خودرو     ورودی هوای سیستم تهویه در داخل خودرو     جهت حمل تجهیزات و لوازم یدکی و تعمیری خودرو دو صندوقچه در بالای محفظه موتور (و چسبیده به کناره های بدنه) در نظر گرفته شده است.       جایگاه راننده راننده به جهت نقطه قرارگیری و برخورداری از سه پریسکوپ TNPO-160A (مجهز به گرم کن ضد بخار شیشه) ، از سطح نظارتی بالایی جهت هدایت خودرو برخوردار است. پریسکوپ مرکزی راننده را میتوان با یک پریسکوپ دید در شب دو چشمی (binocular) تعویض کرد. علاوه بر آن یک پریسکوپ پایه بلند TNP-370A نیز جهت حفظ قابلیت نظارت راننده در زمان عبور از آب (به جهت مسدود شدن دید توسط صفحه سد کننده آب) در نظر گرفته شده است تا راننده در زمان عبور از آب نیازی به هدایت توسط توپچی (به جهت برخورداری از بالاترین سطح دید) نداشته باشد. پریسکوپ TNP-370A که پیشتر در خودروی BMD-1  نیز به کار رفته است ، از میدان دیدی با زاویه 42 درجه افقی و 12 درجه عمودی برخوردار است.   پریسکوپ دید در شب دو چشمی (در وسط)     پریسکوپ پایه بلند TNP-370A     پنل راننده     جایگاه راننده و پریسکوپ های آن از نمای داخلی     خودروی BMD-2 دارای  سه نورافکن است که دو عدد از آن ها شامل نورافکن F-126 و نورافکن فروسرخ F-125 در کناره های بخش جلویی شاسی نصب شده اند و سومین نورافکن بر روی برجک تعبیه شده. نورافکن فروسرخ F-125 همراه با پریسکوپ دو چشمی دید در شب جهت رانندگی در شب توسط راننده مورد استفاده قرار میگیرند. هر چند میدان دید این پریسکوپ برای جهت یابی دقیق و کامل مناسب نیست اما برای هدایت خودرو در مسیر و انجام اندک مانورهای حرکتی کافی است. در صورت نیاز میتوان پوشش فیلتر فروسرخ را از روی نورافکن باز کرد تا از آن به صورت یک نورافکن معمولی برای رانندگی استفاده کرد.   جهت حرکت در قالب یک کاروان و برای جلوگیری از کشف موقعیت در طول شب از فواصل ، از نورافکن F-126 مجهز به یک محدود کننده و جهت دهنده نور استفاده میشود که به این حالت در نورافکن حالت خاموشی (Blackout) گفته میشود. در این حالت میزان پخش شدگی نور به جهات دیگر به حدی محدود میشود که راننده صرفا محدوده چند متری جلوی خودرو را میتواند ببیند.   نورافکن فروسرخ F-125 در کناره بخش جلویی خودرو (و البته بوق خودرو در کنارش)     نورافکن فروسرخ F-125     نورافکن F-126 در کنار نمونه مجهز به محدود کننده نور    

  خواهش میکنم   اگر کمی صبر کنید پاسخ سوالاتی که فرمودید را هم در بخش های بعدی خواهید گرفت   فقط این نکته رو الان عرض میکنم که تعداد قابل حمل از این خودرو بسته به هواگرد شما داره و برای هر هواگردی متفاوت هست

قسمت سوم   حفاظت خودروی رزمی BMD-2 همچون سلف خود در بخش شاسی از صفحات آلومینیومی و در بخش برجک از صفحات فولادی ساخته شده. استفاده از صفحات آلومینیومی برای تامین سطحی از حفاظت در کنار پایین نگه داشتن وزن برای حفظ قابلیت ترابری هوایی و تخلیه هوایی خودرو در عملیات هوابرد است ، با توجه به این مسئله نمیتوان سطح حفاظت بالایی از این خودرو انتظار داشت. خودروی BMD-2 در زمان ارائه (دهه هشتاد) ، در کلاس خود (یک خودروی سبک هوابرد) و ایضا با در نظر گرفتن وزن (8 تن) و ابعاد از سطح نسبتا مناسبی از حفاظت برخوردار بود که مقاومت در برابر اصابت ترکش مهمات توپ و خمپاره در تمامی بخش های بدنه ، اصابت گلوله تیربارهای کالیبر 50. (یا 12.7 میلیمتری) به بخش جلویی بدنه از فواصل مشخص و اصابت گلوله های کالیبر 7.62 میلیمتری به بخش های جانبی بدنه را شامل میشد.   البته ذکر این نکته ضروری است که سطح حفاظت این خودرو در برابر تهدیدات مطرح شده  تابع شرایطی از جمله نوع و جنس مرمی مهمات و فاصله شلیک آن ها است که این شرایط در ادامه با ذکر میزان حفاظت بخش های مختلف بدنه خودرو و ایضا میزان نفوذ انواع مهمات در کالیبر های مختلف مشخص خواهد شد. در صورت عدم تامین به طور کلی این خودرو از نظر حفاظت در سطح پایین تری از خودروی رزمی همچون BMP-2 و در سطحی برابر و بعضا بالاتر از یک نفربر زرهی با ساختار آلومینیومی مشابه همچون M113  (البته مدل های فاقد ارتقای حفاظتی) قرار میگیرد. در طراحی صفحات این خودرو (خصوصا بخش جلویی شاسی) از اصل زره شیب دار یا زاویه دار (Sloped Armor) بهره گرفته شده است به صورتی که صفحه فوقانی و صفحه زیرین بخش جلویی شاسی (سینه شاسی) به ترتیب دارای زوایای 78 و 47 درجه در راستای عمودی و 20 درجه در راستای افقی هستند.   زاویه بخش جلویی از نمای کناری     زاویه بخش های جلویی     اعمال زاویه در صفحات زره این خودرو در بخش جلویی نه تنها در یک جهت عمودی بلکه در جهت افقی نیز اعمال شده است که با افزایش سطح مقطع زره در زمان عبور گلوله ، منجر به افزایش سطح حفاظت میشود. صفحات شاسی خودروی رزمی BMD-2 از آلیاژ آلومینیوم ABT-101 (با ترکیب 91 درصد آلومینیوم ، 6 درصد روی و 3 درصد منیزیم) ساخته شده اند. براساس آزمایشات و تحقیقات صورت گرفته این آلیاژ از آلومینیوم قادر به تامین 45 الی 50 درصد از کارایی حفاظتی یک صفحه زرهی فولادی با وزنی کمتر از آن است. این در حالی است که آلیاژ های آلومینیومی دیگر همچون 5083 تنها قادر به تامین 34 درصد از کارایی حفاظتی صفحه فولادی با قطری یکسان است.   آلیاژ آلومینیوم ABT-101 به صورت ویژه جهت ساخت صفحات زرهی تولید شده و به همین جهت در مقایسه با آلیاژ های دیگر آلومینیوم از کارایی و مقاومت بالاتری برخوردار است.(بعد ها با کسب تجربه از این آلیاژ خصوصا اشتعال پذیری بالای آن در برابر اصابت جت خرج گود تهدیداتی نظیر آر پی جی 7 ، نمونه ای بهبود یافته از آن با درصد کمتری از منیزیم به نام  ABT-102 و با ترکیب 94 درصد آلومینیوم ، 4 درصد روی و 2 درصد منیزیم تولید شد که در ساخت بدنه خودروی رزمی  BMP-3 مورد استفاده قرار گرفت).   آلومینیوم ABT-101 دارای سختی  BHN 145  ( عدد سختی برینل = BHN) است که این میزان از سختی بالاتر از سختی صفحات فولادی نرم (mild steel) ؛ بالاتر از آلیاژ آلومینیوم 7039 (با عدد سختی برینل 133 و مورد استفاده در ساخت بدنه خودروهای زرهی همچون M551 Sheridan یا M2 Bradley) و بهتر از الیاژ آلومینیوم 5083 (مورد استفاده در نفربر M113 با عدد سختی برینل 75) است اما به میزان قابل توجهی پایین تر از ورق های فولادی همگن و نورد شده معمول با عدد سختی برینل 220 الی 300 است. به جز حفاظت زرهی ، خودروی BMD-2 یک جنبه حفاظتی دیگر هم دارد که این جنبه ابعاد خودرو است. این خودرو با ارتفاع 1.83 متر و عرض 2.7 متر به راحتی در به آسانی در پوشش عوارض زمینی قرار میگیرد و هدف قرار دادن آن در فواصل را مشکل میسازد.   BMD-2 در کنار بردلی (جهت مقایسه ابعاد و خصوصا ارتفاع)     تخمین حفاظت بخش های مختلف خودرو در اصابت گلوله در خط دید (LOS) و با برابری مقاومت با ورق فولادی همگن نورد شده (RHA) : صفحه فوقانی بخش جلویی شاسی : 15 میلیمتر آلومینیوم در زاویه 75 درجه عمودی و 20 درجه افقی = 28 میلیمتر 1* صفحه زیرین بخش جلویی شاسی : 32 میلیمتر آلومینیوم در زاویه عمودی 47 درجه و افقی 20 درجه = 22.5  RHA 2* بخش فوقانی طرفین شاسی : 23 میلیمتر آلومینیوم = 10.35 میلیمتر RHA بخش زیرین طرفین شاسی : 20 میلیمتر آلومینیوم = 9 میلیمتر RHA بخش جلویی برجک : 22 میلیمتر ورق فولادی همگن نورد شده (RHA) در زاویه 37 درجه = 28.7 میلیمتر RHA 3* بخش عقبی برجک : 10 میلیمتر ورق فولادی نورد شده = 10 میلیمتر RHA سقف شاسی : 12 میلیمتر آلومینیوم =  6 میلیمتر RHA سقف برجک : 5 میلیمتر ورق فولادی همگن نورد شده (RHA) قسمت عقبی شاسی : 20 میلیمتر آلومینیوم = 10  میلیمتر RHA 1* : با توجه به شیب قابل توجه این بخش کلیه گلوله های کالیبر 7.62 الی 20 میلیمتری (از جمله انواع ضد زره AP و APDS با اصابت به این بخش به احتمال بسیار زیاد منحرف شده و نفوذ نخواهند کرد. 2* : سطح حفاظت زرهی این بخش در حدی است که در برابر اصابت مهمان کالیبر 50. با مرمی فولادی حفاظتی اطمینان بخش را فراهم کند 3* : در مورد سطح حفاظت این بخش ، انحنای برجک و زاویه ای که در جهت افقی ایجاد کرده است محاسبه نشده   منهدم شده خودروی BMD-2 ، در این تصویر ضخامت زره برخی از بخش های خودرو قابل رویت است (و البته اشتعال پذیری آلیاژ آلومینیومی آن)     میزان نفوذ انواع مهمات استاندارد ناتو (در اصابت به صفحات عمودی و با زاویه اصابت صفر) کالیبر 5.56 ام 995 : 12 میلیمتر RHA در اصابت از فاصله 100 متری کالیبر 7.62 ام 80 :  35/6 میلیمتر RHA در اصابت از فاصله 274 متری ام 61 : 7 میلیمتر RHA در اصابت از فاصله 300 متری ام 993 : 18 میلیمتر RHA در اصابت از فاصله 100 متری کالیبر 50. ام 2  :  25.4 میلیمتر RHA از فاصله 200 متری و 19 میلیمتر از فاصله 500 متری  ام 33 : 8 میلیمتر RHA از فاصله 500 متری نکته ای که میباست در مقایسه سطح حفاظت بخش های مختلف خودرو با توانایی نفوذ مهمات مختلف در نظر گرفت این است که توانایی نفوذ مهمات در زاوه اصابت صفر درجه و در اصابت به صفحات عمودی عنوان شده است حال انکه در خودروی BMD-2 ما با صفحات زرهی شیب دار با زوایایی قابل توجه (همچون بخش جلویی) مواجه هستیم که این شیب صفحات به میزانی از نفوذ مهمات ذکر شده خواهد کاست (مطابق با همان اصل زره شیب دار یا زاویه دار که پیشتر عرض شد). با توجه به اطلاعات فوق میتوان گفت که خودروی BMD-2 در بخش جلویی بدنه از قابلیت مقاومت در برابر گلوله های ضد زره  کالیبر 50.برخوردار است با این شرط که مسافت شلیک بیش از 200 متر باشد . خودروی BMD-2  در مقابل اصابت مهمات کالیبر 25 الی 30 میلیمتری شلیک شده از خودروهای رزمی کاملا آسیب پذیر است .البته لازم به ذکر است که آسیب پذیری این خودرو در مقابل تهدید مهمات در کالیبر 20 میلیمتری دارای موارد استثنا است از جمله اصابت مهمات 20x102 از گتلینگ بالگرد کبرا یا مهمات شلیک شده از گتلینگ M61 Vulcan در فاصله 1000 متری.

قسمت دوم   تسلیحات   تسلیحات خودروی BMD-2 در دو بخش شاسی و برجک  خودرو تقسیم شده اند که در بخش شاسی دو تیربار (یک تیربار در خودروهای ارتقا یافته) و در بخش برجک یک توپ 30 میلیمتری یک قبضه تیربار و یک پرتابگر موشک هدایت شونده را داریم.     سلاح اصلی : یک قبضه توپ 30 میلیمتری خودکار مدل 2A42 با مکانیزم تغذیه دوگانه (dual-feed) و مکانیزم عمل گازی (gas-operated) که نرخ اتش متغیری از 200 تا 550 گلوله بر  ثانیه را ارائه میکند. هر چند که با چند ثانیه شلیک به صورت تمام خودکار و با گرم شدن لوله (جهت جلوگیری از وارد آمدن شوک گرمایی و آسیب دیدگی لوله توپ) میتوان با این توپ به نرخ آتش 800 گلوله بر دقیقه نیز دست یافت. نرخ آتش بالای این توپ در کنار پوشش زوایای گسترده توسط آن که از 5- درجه تا 60+ درجه را شامل میشود ، قابلیت های مناسبی جهت مقابله با انواع اهداف در موقعیت های مختلف (خصوصا بالادستی و مسلط به خودرو) را فراهم میکند که با اضافه شدن انواع مهمات با کاربری تخصصی تکمیل میگردد. توپ  2A42 را میتوان بر علیه اهداف مختلف از جمله خودروهای غیر زرهی ، سبک زرهی ، استحکامات و تاسیسات ، هواگرد های در حال پرواز در ارتفاع پست (همچون بالگرد ها) و مراکز تجمع پیاده نظام  به کار گرفت. حتی میتوان از این توپ برای مقابله با ادوات زرهی سنگین همچون تانک ها استفاده کرد.   توپ 2A42     البته این مقابله به معنی انهدام تانک نیست چرا که این توپ از چنین قابلیتی برخوردار نمیباشد. در اینجا منظور استفاده از نرخ آتش بالا و ابعاد کوچک خودرو (به نسبت دیگر ادوات زرهی همچون تانک ها) و دستیابی به موقعیتی است که با اجرای آتش پر حجم در مدت چند ثانیه بر روی برجک و شاسی تانک به سیستم های نظارتی و هدفگیری و اجزایی همچون شنی های تانک آسیب وارد آورد به صورتی که تانک قابلیت عملیاتی خود را از دست بدهد ، این مسئله در اصطلاح mission kill نامیده میشود. البته این کار همواره و در هر موقعیتی قابل اجرا و نتیجه گیری نیست ولی در هر حال در صورت نبود تجهیزات ضد زره همچون موشک های ضد تانک میتوان به کاربرد توپ خودرو در چنین نقشی جهت از میدان خارج کردن تانک ها امیدوار بود. توپ 2A42 علاوه بر توانایی اجرای آتش با نرخ بالا (که نیاز به دقت را کاهش میدهد)، به لطف برخورداری از مکانیزم پس زنی مناسب و ایضا ترمز دهانه (muzzle brake) که عقب نشینی (یا لگد) توپ را به میزان قابل توجهی کاهش میدهد ، توانایی شلیک به صورت دقیق و نقطه زن را نیز دارد.   نمونه ای از زاویه پوشش توپ     به جهت نوع مکانیزم توپ (مکانیزم گازی) جهت مسلح کردن و فعال سازی اولیه مکانیزم عمل آن از یک خرج ویژه استفاده میشود علاوه بر این امکان مسلح سازی دستی توسط توپچی از طریق یک اهرم چرخان نیز وجود دارد (که البته کمی زمانبر است).  این مکانیزم در مسلح سازی توپ در مقایسه با مکانیزم مسلح سازی خودکار و الکتریکی توپ زنجیری (Chaingun) همچون  MK44  (در کالیبر 30 میلیمتر) مدت زمان بیشتری میطلبد ضمن انکه ملزوماتی دارد (خرج ویژه)،  اما در مقام مقایسه دارای برتری هایی نیز هست از جمله عدم نیاز به منبع الکتریسیته. در صورتی که پیشرانه تانک یا هر گونه منبع تامین برق از جمله باتری و واحد قدرت کمکی خودروی رزمی از کار باز بماند توپی همچون MK44 بلا استفاده خواهد بود در حالی که توپ 2A42 همچنان به صورت دستی امکان مسلح سازی و استفاده خواهد داشت.   مهمات   توپ 2A42 از مهمات کالیبر 30x165 میلیمتری استفاده میکند که کالیبر استاندارد در نیروی هوایی ، دریایی و زمینی روسیه است. خرج مورد استفاده در این مهمات که 6/7P-5BPfl نام دارد از انواع خرج های پر انرژی بوده و تقریبا در تمامی مهمات این کالیبر به کار رفته است. محفظه ذخیره سازی مهمات خودروی BMD-2 در گوشه راست برجک قرار گرفته و گنجایش 300 گلوله را دارد. مهمات مورد استفاده از انواع شدیدالانفجار آتش زا (HE-I) ، شدیدالانفجار آتش زای رسام (HEI-T) ، ضد زره رسام (AP-T) و ضد زره کفشک دار (APDS) است. به طور معمول در حدود 180 گلوله شدیدالانفجار آتش زا و در حدود 120 گلوله ضد زره رسام یا ضد زره  کفشک دار در محفظه برجک ذخیره میشود.   مخزن مهمات به رنگ قرمز     در صورت اطلاع از شرایط میدان نبرد و عدم وجود ادوات زرهی و در شرایط نبرد صرف با پیاده نظام (همچون جنگ چچن و افغانستان) معمولا عمده مهمات از نوع شدیدالانفجار اتش زا بارگذاری میشود. فضای ذخیره سازی مهمات در خودروی BMD-2 محدود است چرا که در صورت افزایش ابعاد محفظه ذخیره مهمات ، فضایی برای جایگاه فرمانده و نصب تجهیزات و سیستم ها در داخل برجک باقی نمی ماند، به تبع این مسئله ظرفیت ذخیره سازی مهمات خودرو خصوصا در مقایسه با خودرهای رزمی دیگر (عمدتا غیر هوابرد) نظیر بی ام پی 2 (با ذخیره 500 گلوله 30 میلیمتری) به میزان قابل توجهی کاهش یافته و مهمات در اختیار توپچی دچار محدودیت شده است. انتقال مهمات به خودرو       انواع مهمات مورد استفاده :   3UOF8 مهمات شدیدالانفجار آتش زا (HE-I) که جهت مقابله با  خودرو های غیر زرهی ، استحکامات و تاسیسات سبک ، بالگرد ها ، پیاده نظام دشمن و سایر اهداف زمینی استفاده می شود. این مهمات از فیوز A-670M با قابلیت خود تخریبی در صورت عدم اصابت به هدف بهره میبرد.   ویژگی ها: وزن فشنگ : 842 گرم وزن مرمی (یا پرتابه) : 390 گرم سرعت دهانه : 960 متر بر ثانیه محدوده کشندگی تضمین شده  (محدوده تاثیر ترکش و موج انفجار) : 5.95 متر مربع وزن و نوع ماده انفجاری : 49 گرم از نوع A-IX-2     3UOR6 شدیدالانفجار آتش زای رسام (HEI-T) که به منظور مقابله با پیداه نظام دشمن مورد استفاده قرار میگیرد. این مهمات از جهت ماهیت به مهمات 3UOF8  شباهت دارد با این تفاوت  که از حالت رسام برخوردار بوده ، مرمی آن مواد منفجره کمتری داشته و به تبع آن سطح تاثیر پایین تری دارد.   ویژگی ها: وزن فشنگ : 835 گرم وزن مرمی (یا پرتابه) : 388 گرم سرعت دهانه  : 960 متر بر ثانیه (سرعت دهانه یا Muzzle velocity) محدوده کشندگی تضمین شده  (محدوده تاثیر ترکش و موج انفجار) :  1.4 متر مربع وزن و نوع ماده انفجاری : 11.5 گرم از نوع A-IX-2 مدت زمان سوزش بخش رسام : حدود 9 ثانیه     3UBR6 نسل اول مهمات ضد زره کالیبر 30 میلیمتری ساخت شوروی دارای مرمی شکافنده از جنس فولاد سخت که  هم اکنون جهت مقابله با اهداف زرهی سبک همچون نفربرها و ایضا تاسیسات و استحکامات سبک دشمن قابلیت استفاده دارد. البته ذکر این نکته ضروری است که برخی از نفربرهای مدرن در برابر اصابت این مهمات در بخش جلویی بدنه کاملا مقاوم بوده و صرفا از بخش های کناری بدنه نسبت به آن آسیب پذیری دارند.   ویژگی ها : وزن فشنگ : 856 گرم وزن مرمی : 400 گرم سرعت دهانه : 890 تا 970 متر بر ثانیه شکافنده : فولاد سخت نفوذ در زاویه برخورد 60 درجه : 20 میلیمتر از فاصله 1000 متری 16 میلیمتر از فاصله 1500 متری نفوذ در زاویه برخورد صفر : 45 الی 55 میلیمتر از فاصله 700 متری 34 الی 40 میلیمتر از فاصله 1500 متری مدت زمان سوزش بخش رسام : 3.5  ثانیه   توضیح آنکه میزان نفوذ عنوان شده برای مهمات در نفوذ در صفحات زرهی همگن (فولادی) نورد شده (اختصارا RHA) است     3UBR8 نسل دوم مهمات ضد زره 30 میلیمتری روسی است که در نتیجه عدم کارایی مناسب مهمات 3UBR6 در برابر تهدیدات روز ساخته شد و در اوایل دهه نود جایگزین آن گردید. این مهمات از نوع ضد زره کفشک دار (APDS) بوده و دارای یک ریز شکافنده در بخش مرمی است که از آلیاژ تنگستن ساخته شده. از این مهمات میتوان جهت نفوذ به بخش هایی از بدنه خودروهای رزمی پیاده نظام (همچون بخش های جانبی) استفاده کرد. البته این نکته را نیز میبایست در نظر داشت که برخی از خودروهای رزمی امروزی همچون بردلی در صورت نصب بسته ارتقای حفاظت از بخش های جانبی نیز در برابر اصابت این مهمات مقاوم هستند.   ویژگی ها : وزن فشنگ : 765 گرم وزن مرمی : 304  گرم سرعت دهانه : 1120 متر بر ثانیه شکافنده : آلیاژ تنگستن نفوذ در زاویه برخورد 60 درجه : 35 میلیمتر از فاصله 1000 متری 25 میلیمتر از فاصله 1500 متری 22 میلیمتر از فاصله 2000 متری   نفوذ در زاویه برخورد صفر : 80 میلیمتر از فاصله 700 متری 65 الی 70 میلیمتر از فاصله 1500 متری 45 الی 50 میلیمتر از فاصله 1500 متری 40 الی 44 میلیمتر از فاصله 2000 متری   توضیح آنکه میزان نفوذ عنوان شده برای مهمات در نفوذ به صفحات زرهی همگن نورد شده از جنس فولاد (اختصارا RHA) است     تسلیحات ثانویه   سه قبضه تیربار به عنوان سلاح ثانویه بر روی خودرو نصب شده اند که یک قبضه از آن ها شامل تیربار 7.62 میلیمتری PKT است که به صورت هم محور با توپ قرار گرفته و توسط توپچی مورد استفاده قرار میگیرد. این تیربار جهت اجرای اتش سرکوب کننده بر علیه پیاده نظام دشمن استفاده میشود. ذخیره مهمات آن شامل نوار فشنگی با 250 تیر است. به جز تیربار فوق دو قبضه تیربار PKB نیز در طرفین بخش جلوی شاسی نصب گردیده ، البته در خودروهای ارتقا یافته یکی از تیربار های که مورد استفاده فرمانده است حذف شده.       نمایی از تیربار 7.62 خودرو و ذخیره مهمات آن     وجود تیربار فرمانده در نمونه های اولیه     حذف تیربار فرمانده در نمونه های به روزشده     تیربار PKB در حقیقت نمونه ای اصلاح شده از تیربار PK با مکانیزم ماشه تغییر یافته است. مکانیزم هدفگیری این تیربار به صورت مستقیم از نمونه های نصب شده در خودروی BMD-2 منتقل شده و شامل یک مکانیزم مکانیکی با اهرم هایی است که دسته تیربار را به دسته تغییر زاویه پریسکوپ متصل میکند با این کار خط دید پریسکوپ با خط هدفگیری و آتش تیربار منطبق میشود (یا بلعکس).     اهرم های مرتبط کننده تیربار با پریسکوپ     جهت هدفگیری از داخل پریسکوپ ها نیز دو حلقه هدفگیری تعبیه شده که در زمان نظارت صرف در گوشه پریسکوپ قرار میگیرد و در زمان هدفگیری برای تیربار ، توسط تیربارچی به وسط پریسکوپ منتقل میشود. این مکانیزم در هدفگیری یک مکانیزم ساده و با دقت پایین است و نباید از آن انتظار زیادی داشت. برای ایجاد امکان تغییر زاویه و گردش لوله تیربار ، یک برجک کروی کوچک در بدنه تعبیه شده که لوله تیربار در درون آن قرار گرفته است. به منظور جلوگیری از یخ زدگی و ثابت شدن این برجک در شرایط آب و هوایی سرد ، مکانیزم گرم کن برای آن در نظر گرفته شده.   حلقه هدفگیری پریسکوپ     علاوه بر تیربار ها ، بر روی بدنه خودرو دو درگاه آتش (Firing port) نیز تعبیه شده است که یکی از این درگاه ها در بخش عقبی بدنه و پوشش دهنده عقب خودرو است و دیگری در کناره بدنه. با استفاده از این درگاه آتش سرنشینان خودرو از طریق سلاح های انفرادی خود قادر به مقابله با اهداف در خارج از خودرو خواهند بود.   درگاه های آتش بدنه و بلوک نظارتی آن (پریسکوپ)     به جز توپ 30 میلیمتری و تیربار های 7.62 میلیمتری سلاح سومی نیز برای خودروی  BMD-2 در نظر گرفته شده که شامل موشک های هدایت شونده ضد تانک 9K111 Fagot  یا  9K113 Konkursاست. خودروی BMD-2 در بالای برجک دارای پایه کوچکی است که امکان نصب پرتابگر موشک های هدایت شونده ضد تانک را فراهم می آورد. البته استفاده از  موشک های هدایت شونده در این خودرو ، یک نقطه قوت و یک نقطه ضعف دارد. نقطه ضعف عدم امکان هدایت موشک ها از داخل خودرو و در معرض خطر قرار گرفتن اپراتور موشک است. برای استفاده از پرتابگر میبایست توپچی از جایگاه داخلی خود خارج شده ، مابین حلقه دریچه برجک و تا نیمه بدن خارج از خودرو قرار بگیرد که یک ضعف حفاظتی قابل توجه ایجاد میکند. نقطه قوت یک چنین طرحی قابلیت جداسازی پرتابگر و استفاده معمول از آن (حمل توسط نفر) در شرایطی است که خودرو به هر نحو غیر قابل استفاده باشد. در این صورت همچنان خدمه و سرنشینان سلاحی را در اختیار دارند که امکان مقابله با اهداف زرهی را برایشان فراهم میکند.     نصب پرتابگر موشک هدایت شونده بر روی برجک خودرو     برای پرتابگر نصب شده بر خودرو سه موشک ذخیره در نظر گرفته شده که در پشت جایگاه توپچی نگهداری میشوند و توسط توپچی نیز بر روی پرتابگر بارگذاری میشوند.لازم به ذکر است که در نمونه ای ارتقا یافته از خودروی BMD-2 که توسط دفتر طراحی KBP ارائه شده ، خودرو به دو پرتابگر موشک هدایت شونده کورنت تجهیز شده که هدایت آن ها توسط سایت جدید و دارای کانال هدایت لیزری توپچی از داخل خودرو صورت میگیرد. با نصب کورنت توان ضد زره خودروی BMD-2 به میزان قابل توجهی افزایش میابد و این خودرو امکان مقابله با تانک های مدرن امروزی را نیز خواهد داشت.   نصب موشک کورنت در نمونه ارتقا یافته توسط دفتر طراحی KBP  

به نام خدا   به گزارش بخش خبری وبسایت میلیتاری به نقل از وبسایت defence-blog/ دوشنبه 15 اکتبر 23 مهر ماه     صنایع سیستم های BAE در نمایشگاه AUSA 2105 از جدیدترین دستاورد زرهی خود که یک تانک سبک اعزامی (Expeditionary Light Tank) است رونمایی کرد. این تانک که براساس سیستم توپخانه ای زرهی ام 8 (M8 Armored Gun System) ساخته شده ، دارای سه خدمه و مجهز به یک قبضه توپ 105 میلیمتری است. وزن این تانک به صورت پایه ای حدود 15 تن است و در صورت افزایش سطح حفاظت تا 22 تن نیز میرسد. این تانک  در تعداد یک دستگاه توسط هواپیمای ترابری سی 130 و در تعداد سه دستگاه توسط هواپیمای ترابری سی 17 قابل جا به جایی است.    

  اطلاعاتی که دنبالش هستید در لینک زیر هست :   https://en.wikipedia.org/wiki/FREMM_multipurpose_frigate

به نام خدا   به گزارش بخش خبری وبسایت میلیتاری به نقل از وبسایت defence-blog/ دوشنبه 15 اکتبر 23 مهر ماه     وزارت دفاع کرواسی خرید بسته تسلیحاتی را از آمریکا در نظر دارد که شامل 16 پرتابگر از سامانه راکت انداز چندگانه M270 مجهز به سیستم موشکی تاکتیکی ارتش (ATACMS) موسوم به MGM-140 است.قیمت هر دستگاه از این سیستم که توسط لاکهید مارتین ارائه میشود در حدود 4 میلیون دلار و قیمت هر موشک MGM-140 آن در حدود 2 میلیون دلار خواهد بود. برد این موشک از 128 الی 165 کیلومتر است (بسته به مدل).

  حدود 2 تا 3 سال

به نام خدا   به گزارش بخش خبری وبسایت میلیتاری به نقل از وبسایت defence-blog/ دوشنبه 12 اکتبر 20 مهر ماه     سومین ناوچه چند منظوره FREMM نیروی دریایی فرانسه با نام  FS Languedoc و با شماره بدنه D653 ، که توسط صنایع کشتی DCNS’ Lorient به ساخت رسیده جهت انجام آزمایشات دریایی به نیروی دریایی فرانسه تحویل گردید. یکی از مهمترین مراحل آزمایشات دریایی این ناوچه که در چند هفته آینده صورت خواهد گرفت تست عملکرد و کارایی سیستم پیشران و سیستم های ناوبری است. لازم به ذکر است که صنایع DCNS تا کنون دو ناوچه از این کلاس را به نیروی دریایی فرانسه تحویل داده است. این ناوچه ها به موشک های دفاعی آستر 15 و موشک های ضد سطحی اگزوست بلاک 3 مجهز هستند.

به نام خدا   به گزارش بخش خبری وبسایت میلیتاری به نقل از وبسایت defense-update / سه شنبه 13 اکتبر 21 مهرماه     به گفته منابع لهستانی ارتش این کشور به دنبال خرید موشک های هدایت راداری R27R1 از اوکراین است ، موشک هایی که به عنوان سلاح اصلی جنگنده های میگ 29 لهستانی مورد استفاده قرار خواهند گرفت. قرار داد خرید در صورت انعقاد شامل حدودا 40 تیر موشک خواهد بود. موشک های R27R1 مورد نظر لهستان از نوع هدایت نیمه فعال راداری بوده و قابلیت مقابله با انواع اهداف هوایی از جمله اهداف هوایی مانور پذیر در تمامی شرایط آب و هوایی را دارا میباشند. این موشک های هوا به هوای برد متوسط در روسیه توسط صنایع Vympel و در اوکراین توسط صنایع Artem به تولید میرسند. این موشک با پیکربندی ماژولار از قابلیت نصب جستجوگرهای حرارتی و غیر فعال نیز برخوردار است.  

به نام خدا   با سلام   به گزارش بخش خبری وبسایت میلیتاری به نقل از وبسایت defense-update / سه شنبه 13 اکتبر 21 مهرماه     صنایع سیستم های دفاعی پیشرفته رافائل (اختصاراRADS) تصاویری از خودرو محافظت شده M-ATV ساخت صنایع Oshkosh مجهز به سیستم حفاظت فعال Trophy LV و جایگاه تسلیحاتی کنترل از راه دور سامسون (دارای تیربار 12.7 میلیمتری) را منتشر کرد. نصب سیستم تروفی و جایگاه تسلیحاتی سامسون در جهت افزایش قابلت های دفاعی و تهاجمی امرپ M-ATV و ارائه گزینه ای برای ارتقای حفاظتی این خودرو صورت گرفته و میتواند الگویی برای تجهیز خودروهای مشابه به سامانه های مورد اشاره باشد. سامانه حفاظت فعال نصب شده بر این خودرو نمونه ای از تروفی است که اختصاصا جهت نصب بر روی خودروهای سبک و تاکتیکی نظامی طراحی و ساخته شده است.          

عکسی زیبا و ناب از لحظه تعقیب میگ 29 آذربایجان توسط اف 16 ترکیه [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/12141790_464632993724810_3157411145291739375_n.jpg][/url]  

  با این حساب کی به یک همچین چیزی میرسیم انشالله؟  

  تی ۷۲ هست! ما تی ۹۰ با زره کنتاکت ۱ و ۲ نداریم

   قطعا براژ توپخانه ای با مهمات خوشه ای هست ولی نه با توس ، یحتمل همان انواع راکت انداز 122 میلیمتری باشه   کبابی بشار سگ پز راه انداختن icon_cheesygrin   -----------------   حساب کنید یک منطقه چند هکتاری محل تجمع دشمن یکبار توسط توس با ترموباریک و بار دیگه توسط راکت انداز های دیگه با مهمات خوشه ای مورد حمله قرار بگیره چه شود!!!!

این هم از سرنوشت تی 80 یمنی   http://8pic.ir/images/ylhspzng2qld3len2jfg.jpg