بزرگترين و سنگين ترين توپ جهان Schwerer Gustav یا Dora بزرگترین و سنگین ترین توپی است که تا کنون ساخته شده و در میدان جنگ به کار رفته است.کالیبر این هیولا 800 mm است ودر طول تاریخ تنها خمپاره ی Little David آمریکا با کالیبر 914mm از آن بزرگتر است. وزن Schwerer Gustav در حدود 1344 tons بود و برای حمل آن نیاز به 25 لوکومتیو نیاز بود که طول کلی آن به حدود 1.6 km می رسید و برای حمل آن به دو خط راه آهن نیاز بود. خدمه : 250 نفر برای سوار کردن قطعات آن در 54 ساعت 2500 نفر برای قرار دادن لبه ها و پایه های آن در زمین که با توجه به وضعیت زمین سه تا شش هفته طول میکشید. وضعیت آماده برای آتش مشخصات : Weight of gun and mounting: 1,350 t Length of gun: 47.3 m Height of gun: 11.6 m Width of gun: 7.1 m Barrel length: 32.48 m Propulsion 2 x Oil Electric D311 691 kW locomotives (DRG class V188) Maximum elevation: 48° (or 65°; sources differ, may refer to different mountings) Weight of propellant charge: 2,500 lb (1134 kg) in 3 increments Rate of fire: 1 round every 30 to 45 minutes or typically 14 rounds a day مهمات این توپ قادر به پرتاب گلوله هایی با وزن بیش از 7 تن با برد بیش از 37km بود که این گلوله ها توانایی نفوذ در 10m بتون مسلح یا 1m فولاد را داشت و از دو نوع گلوله زیر استفاده می کرد High Explosive Weight of projectile: 4.8 t (4,800 kg) Muzzle velocity: 820 m/s Maximum range: 48 km Explosive mass: 700 kg Crater size: 30 ft (10 m) wide 30 ft (10 m) deep. AP Shell The main body was made of chrome-nickel steel, fitted with a aluminium alloy ballistic nose cone. Length of shell: 3.6 m Weight of projectile: 7.1 t (7,100 kg) Muzzle velocity: 720 m/s Maximum range: 38 km Explosive mass: 250 kg Penetration: 264 ft (80 m) of reinforced concrete was claimed, but this seems extremely unlikely. In testing it could certainly penetrate 7 metres of concrete at maximum elevation (beyond that available during combat) with a special charge مقایسه گلوله با تانک T-34 تاریخچه : در سال 1934 سر فرماندهی ارتش آلمان (OKH) به شرکت Krupp در شهر Essen سفارش ساخت توپی را داد که توانایی نابودی 7m بتون مسلح یا 1m ورق زرهی را داشته باشد و برد آن بیش توپ های موجود باشد. هدف از ساخت این توپ نابودی خط دفاعی Maginot فرانسه بود. مهندس این شرکت Dr. Erich Müller محاسبه کرده بود که این توپ دارای کالیبر 800mm و وزن بیش از 1000 تن و لوله ای با طول 30m و گلوله هایی با وزن 7 تن است.این محاسبات به این معنی بود که برای حمل آن به دو خط راه آهن نیاز است. شرکت علاوه بر کالیبر 800mm کالیبر های 700mm , 850mm و 1000mm را هم بررسی کرد .البته کار مهمی در این زمینه انجام نشد تا اینکه هیتلر در سال 1936 از آنجا بازدید کرد.سرانجام طراحی بر اساس کالیبر 800mm آغاز شد و در سال 1937 به پایان رسید . کار ساخت آن در سال 1937 آغاز شد و قرار بهد که مدل نهایی در بهار 1940 اماده شود اما مدل آزمایشی با تاخیر در سال 1939 آماده شد و برای ازمایش به Hillersleben فرستاده شد. پس از ازمایش های موفقیت آمیز نمونه ی آزمایشی نابود شد و دستور ساخت دو نمونه از ان داده شد که اولی Gustav و دومی Dora نام داشت. برای جابجایی توپ شاسی خاصی طراحی شد که بر روی دو ارابه که هر کدام 20 محور 40 چرخ و در کل 80 چرخ داشتند سوار می شد و بر روی دو ردیف موازی ریل حرکت می کرد. تالار تخصصي هوا فضا بزرگترین توپ آلمان نازی Schwerer Gustav نام یکی از بزرگترین توپ های آلمان نازی است که می توان گفت که حدود 1,350 دارد . این توپ 800 mm قادر است اهدافی تا برد 50 کیلومتر را مورد هدف قرار دهد . آغاز کار و طراحی این توپ قدرتمند در سال 1934 اغاز شد و در سال 1941 خاتمه یافت و جالب این است که در سال 1945 بعد از جنگ جهانی دوم این توپ دیگر در صنایع توپخانه آلمان مورد استفاده قرار نگرفت و فقط عمری معادل 4 سال داشت . وزن توپ ها و یا همان خمپاره هایی که این توپ قادر به شلیک ان بود 4,800 kg بود و قادر بود تا بردی معادل 48 km را مورد هدف قرار دهد . مشخصات مهمات وزن مرمی : 4,800 kg سرعت هر توپ : 820 m بر ثانیه حداکثر برد : 48 km مشخصات خود توپ شرکت سازنده : Krupp وزن : 1,350 تن طول : 47.3 m عرض : 7.1 m ارتفاع : 11.6 m کالیبر : 800 mm حداکثر برد : 48 km  عیدتون مبارک

زیر دریایی روسی آکولا : کوسه شکاري پروژه 971 که ناتو آن را آکولا به معنی کوسه نامیده زیر دریایی تهاجمی هسته ای است که در سال 1986 توسط شوروی سابق به خدمت در آمد. این کلاس که بعضاً به یادبود یکی از اعضای آن "بارس" خوانده می شود باید دقت کرد که همنام کلاس پروژه 941 نیروی دریایی شوروی سابق، که زیر دریایی موشک هسته ای بالستیک بر است که توسط خود شوروی آکولا و توسط ناتو تایفون نامگذاری شده است. در این کلاس سه زیر کلاس وجود دارد که شامل مدل عمومی آکولا1 شامل هفت زیر دریایی که بین سالهای 1982 تا 1986 ساخته شده اند، آکولای ارتقا یافته شامل 5 زیر دریایی ساخته شده بین سالهای 1986 تا 1991 و زیر کلاس آکولا2 که از سال 1991 ساخته شده است می باشد. سیستم خاص بدنه این زیر دریایی طوری است که سبکی و شناوری آن را تا سه برابر افزایش می دهد. کلاس آکولا کم صدا ترین زیر دریایی تهاجمی اتمی روسها است که صدای تشعشع یافته از زیر کلاس آکولا2 با نویز نسخه های اولیه کلاس زیر دریایی معروف لوس آنجلس برابری می کند. تمام زیر دریایی های کلاس آکولا به چهار مجرای میلیمتری اژدر 533 مجهز هستند که می توانند اژدر های تایپ 53 یا موشکهای SS-N-15 استارفیش را شلیک کنند. علاوه بر آن این زیر دریایی ها چهار مجرای 650 میلیمتری اژدر دارا هستند که آنها نیز می توانند اژدر های تایپ 65 یا موشک های زد کشتی SS-N-16 را شلیک کنند. این مجراها در سه ردیف چهار تایی قرار گرفته اند. همچنین زیر کلاسهای آکولا2 و آکولای ارتقا یافته به شش مجرای اژدر انداز 533 میلیمتری خارجی مجهز شده اند که البته هنوز معلوم نیست آیا از این مجرا ها برای شلیک اژدر یا تله و مین گذاری استفاده می شود. این مجرا ها در یک ردیف و بالای مجرا های معمولی قرار گرفته اند. که برای پر کردن این مجرا ها نیز باید با کمک زیر دریایی توشه رسان یا در بندر اقدام کرد. ناگفته نماند که تمام مجراهای این زیردریایی می توانند مین گذاری کنند. در کل تا 40 اژدر، موشک و مین را این زیر دریایی ها می توانند با خود حمل کنند. در زیر دریایی های این کلاس موشکهای زمین به هوای شانه پرتاب نیز برای مقابله با جنگنده های دشمن در روی آب گنجانده شده است. این زیر دریایی عظیم 108 تا 117 متری (در سایتهای مختلف متفاوت گفته شده است) دارای حداکثر سرعت 20 گره (37 کیلومتر در ساعت) در سطح آب و 35 نات(65 کیلومتر در ساعت) زیر آب است. خدمه آکولا هم شامل 25 افسر و 26 سرباز وظیفه می باشد. وضعیت زیر دریایی های آکولا بدون توجه به جزییات بسیار عالی است. این مطلب توسط بسیاری از سایتهای مختلف تایید شده است. از هفت زیر دریایی آکولا1 تنها سه زیر دریایی در حال خدمت می باشد. زیر دریایی رهبر K-284 پوما در سال 1995 به خاطر کمبود منابع مالی تجزیه شد. سه زیر دریایی دیگر K-322، K-480، K-317 نیز در حالت رزرو قرار گرفته اند. به نظر می رسد هر پنج زیر دریایی آکولای ارتقا یافته در حال خدمت باشند. آکولای2 وپر نیز در حال حاظر تنها زیر دریایی در حال خدمت زیر کلاس آکولای2 می باشد. گپارد هم به نظر می رسد همانند کوگار و نرپا از این زیر کلاس در وضعیت رزرو قرار گرفته باشد. نام پنجمین زیر دریایی هم مشخص نیست ولی به نظر می رسد در ساخت آن وقفه ایجاد شده باشد. در آخر اشاره کنم که هند نیز برای خرید این زیر دریایی اتمی از این کلاس ابراز علاقه کرده بود که تا به امروز نتیجه خاصی نداشته است .

زير دريايي هاي پرتاب كننده موشك بالستيك(SLBM) اولين تست موفق اين نوع از موشك ها در جنگ جهاني دوم و توسط نيروي دريايي المان (زير دريايي U-boats) انجام گرفت.اين زير دريايي دو سكوي پرتاب داشت.در اين مدل و ديگر موشك هاي بالستيك شليك شونده از زير دريايي(SLBM),نياز به حضور زير دريايي در سطح اب بود.اما بعد از جنگ جهاني دوم سيستم هاي پرتاب به سرعت پيشرفت كرده و براي پرتاب موشك از زير اب تطبيق داده شدند.در سپتامبر سال 1955 اتحاد جماهير شوروي اولين كشوري بود كه موشك بالستيك را از زير دريايي پرتاب كرد. موشك هاي بالستيك مورد استفاده در زير دريايي ها اهميت استراتژيك خيلي زيادي بعد از شروع جنگ سرد براي كشورهاي روسيه و امريكا داشتند,زيرا امكان از بين بردن سيلو ها و حتي سكوهاي پرتاب موشك وجود دارد.امازير دريايي ها ميتوانند نقش تعيين كننده اي در يك مناقشه و حتي يك جنگ داشته باشند چون يك زير دريايي مكان مشخصي ندارد و شناسايي ان نيز به سختي امكان پذير است.زير دريايي ميتواند خود را به نزديك ترين نقطه به دشمن برساند و اقدام به شليك موشك كند.امروزه زير دريايي ها با استفاده از راكتورهاي هسته اي توان حركتي وسيعي دارند و ميتوانند مدت هاي زيادي را در زير اب بمانند. كشورهاي دارنده موشك هاي بالستيك شليك شونده از زير دريايي (SLBM): فرانسه: ● M45 SLBM ● M51 SLBM ● M4 SLBM امريكا و انگليس: ● Polaris missile ● Poseidon missile ● Trident missile شوروي سابق(روسيه فعلي): ● SS-N-4 ● SS-N-5 ● SS-N-6 ● SS-N-8 ● SS-N-17 ● SS-N-18 ● R-39 missile ● SS-N-23 ● SS-NX-30 چين: ● JL-1 و JL-2 (در دست طراحي) هند: ● Sagarika (دردست طراحي) زير دريايي هاي مخصوص موشك هاي بالستيك (SSBNs) : ● Benjamin Franklin class submarine امريكا ● Triomphant class submarine فرانسه ●Ohio class submarine امريكا ● Resolution class submarine انگلستان ● Vanguard class submarine انگلستان ● List of NATO reporting names for ballistic missile submarines روسيه ● Xia class submarine چين http://www.moshaki-nezami.blogfa.com

:|

خيلي دلم ميخواست ايران و روسيه و چين و سوريه يه سازمان نظامي مانند ناتو تشكيل ميدادند

آقا سعيد كي گفت تسليم شيم :lol: بحث راجع به اين بود كه در صورت يك حمله همه جانبه ايران چه مدت مي تونه دوام بياره كه بايد عرض كنم با اين لحن به 2 روز نميكشه(البته اين رو هم بگم در عوض اسراييل به 1 روز نميكشه.) :lol:

ميگن در جريان طبس روسيه با همين ليزرها حال امريكا رو گرفت البته فقط ميگن :lol:

تنب کوچک و بزرگ و ابوموسی رو نه تنها پس نمیدهیم بلکه بحرین و ... را هم خواهیم گرفت یا بهتر بگویم پس خواهیم گرفت. اي ول كه معلومه يه ايراني كاملي

GOLDEN-CROWN راست ميگه نيروي هوايي عربستان فوق العاده پيشرفت كرده و بيشتر خلبانانش هم آمريكايي هستند كه در عربستان كار ميكنند

ميدونم اين تاپيك ربطي به ايني كه من مي خواهم بگم نداره ولي نميدونم كجا مطرحش كنم :lol: كسي از ليزرهاي امريكا كه ميگن ميتونه از آمريكا ايران رو بزنه اطلاعاتي داره؟ميگن اين كار با تابش ليزر به لايه ي اوزون و بازتاب اون انجام ميگيره :lol:

ميدونيد يكي از بزرگترين ارزوهاي من چيه؟ اينه كه رييس جمهور ايران بودم و با همين تجهيزات نظامي و تكنولوژي موجود در ايران به زمان هاي اوج استعمارگري روس ها و انگليس ها(زمان فتحعلا شاه و...)مي فتيم.اون وقت اولين دستوري كه ميدادم قتل عام كامل مردم اين دو كشور بود تا هم از دست اين دو خونخوار راحت ميشديم و هم آمريكايي به وجود نميومد :lol:

مگه امام خميني با سفیر شوروی توی تهران چه كاركرد؟؟؟ :lol:

اقا سعيد اطلاع داري سازمان اطلاعات ايران رتبه ي چندم در جهان را دارد؟ خيلي دوست دارم بدونم ممنون

من صحبتتون رو کامل می کنم : اونی که به ما نری.. بود کلاغ ک...... بود. خوب ببينيد دليلش چيه؟ :|

آخه يه مشت وحشي آدمكش چه مي فهمن دين چيه؟ :|

جناب اقاي hosseingmn جان عزيز اولا خواهشمندم كمي از لحن تندتون بكاهيد چون اين يه سايت علمي فرهنگيه(اگه درست گفته باشم)چون همهبلدن توهين و مسخره كنن دوما كساني كه سنگ امریکا و غرب را به سینه ميزنن براي ايران دلسوزي واقعي اند چون ميدونن امریکا به هر كشوري كه يك نيم نگاه انداخت اون كشور از مطرح ترين كشور ها شد

واي چه كار بزرگي ارازل را جمع كرد ااااااااااااااااااا ژس چه طوري ميخواد با ابر قدرت ها بجنگه وطن دوست

با سلام . در ادامه مقاله ها در مورد موشک اینبار در مورد انواع طراحی ها و سیستم های کنترل موشک بحث می کنیم . منبعی که من ازش استفاده می کنم توش پر از فرمول های فیزیک و ریاضی و نمودار ها و جدول های پیچیده بود که با اجازتون از نوشتن اینا خودداری می کنم و به دلیل طولانی بودن بعضی از مورد ها اونا رو خلاصه کردم . 1- نوع کنترل از روی بال ( Wing control ) این نوع پیکربندی از سطحی نسبتنا بزرگ است که در فاصله کمی از مرکز ثقل موشک قرار می گیرد. در این نوع پیکر بندی نیاز به یک مجموعه متعادل کننده در قسمت انتهایی بدنه موشک داریم.این نوع سیستم کنترل معمولا در موشکهای AAM بکار گرفته می شود زیرا خصوصیات پاسخ سریع از لحاظ کنترل دارد . نیروی براLift در اثر تغییر زاویه سطوح کنترل فورا تغییر می نماید و باعث مانور موشک میشود.برآی اضافی در اثر تغییر زاویه حمله بوجود می اید.کنترل گشتاور Pitching و یا Turning در اثرتغییر مکان سطوح کنترل عموما خیلی کم است . بنابراین حرکت مکانی نیروی برآ در محدوده بسته ای از مرکز ثقل انجام می گیرد به همین علت یک نیروی رو به پایین در قسمت دم در اثر دانوش بال بوجود می آید که از لحاظ گشتاور برای ایجاد برآی اضافی مطلوب است . محل نصب بال در طراحی موشک نوع بال کنترل بسیار بحرانی است . بویژه در حالتی که محدوده تغییر مکان مرکز ثقل در حالت پرتاب در آخرین لحظات و روشن بودن موتور زیاد باشد این حالت رخ می دهد از این رو سطوح بال را عموما در محدوده بسیار نزدیکی از مرکز ثقل حالت پرتاب قرار می دهند و این به علت ایجاد تعادل استاتیکی مطلوب با داشتن ابعاد کوچک مجموعه دم است . تاثیر حرکت مرکز ثقل به طرف جلو کاهش تاثیر سطوح کنترلی و در نتیجه مانور پذیری بر حسب کج شدن بال است . موشک هارم با کنترل بال 2- سیستم کنترلی کانارد ( Canard Control ) پیکر بندی کانارد شامل سطوح کنترلی کوچکی هستند که درست در قسمت جلوی بدنه موشک قرار می گیرند و سطوح دیگر نظیر بال یا دم به ترتیب در قسمت میانی و انتهایی بدنه نصب می شوند . بدلیل کوچکی اندازه سطوح کانارد در مقایسه با پیکربندی معمولی دانوش قابل توجهی ایجاد نمی کند بنابراین در مشخصات تعادل طولی اثرات مخالفی ایجاد می نماید . بدین ترتیب حاشیه پایداری استاتیکی بزرگی با تغییر مکان بال به راحتی حاصل می آید . کل نیروی برآ در این نوع پیکربندی در اثر زاویه حمله بوجود می آید زیرا برآیی که کانارد تولید می نماید باعث ایجاد یک نیروی بطرف پایین در بال میگردد . موضوع بسیار جالبی که در پیکر بندی کانارد مطرح است سادگی ذاتی آن است . بعلاوه تغییر در مکان مرکز ثقل در اثر تغییر طراحی ممکن است که به سادگی قابل تطبیق با مکان جدید بال باشد همچنین به دلیل کوچکی ابعاد سطوح تولید برآ پسای کلی و وزن موشک نیز کم است . بعضی از معایب اصلی پیکر بندی کانارد عبارت اند از : ایجاد تعادل در رول مشکل است چون سطوح کانارد ابعادشان کوچک است و اثر دانوش کمی بر بال دارند در نتیجه روش پیچیده ای برای کنترل رول مورد نیاز است . موشک سایدواندر با کنترل کانارد 3- دم کنترل ( Tail Control ) در این سیستم واضح است که تغییر وضعیت سطوح دم باعث کنترل پذیری موشک می شود و تغییر مکان دم در این وضعیت بر خلاف جهت زاویه حمله می باشد . در اثر رفتار ای این وضعیت پاسخ آرامی در سیستم بالا بوجود می آید بنابراین نیروی برآی اولیه در جهت مخالف مورد قبلی است . این یک مزیت از لحاظ بار وارده بر قسمت دم و هچنین گشتاور لولایی مقدارش کاهش می پذیرد و زاویه حمله کلی نیز تنزل پیدا می کند . در این حالت خمش وارده بر بدنه به حداقل مقدار خود کاهش می یادبد از این رو بسیاری از بار های برایند متمرکز بر بال اصلی و در نزدیکی مرکز ثقل وارد می شوند . بعلاوه تاثیرات تداخلی بال و دم نیز کم می شود و این بدین علت است که سطوح اصلی تولید نیروی برآ ثابت و هیچگونه دانوش در اثر تغییر وضعیت زاویه دانوش بال تولید نمی شود. بنابراین خصوصیات آیرودینامیکی این سیستم کنترل بسیار خطی تر از بال کنترل می باشد . معایب اصلی این نوع سیستم کنترل عبارت اند از : اگر از موتور راکت با سوخت جامد استفاده کنیم فضای محدودی برای مکانیزم های کنترلی در قسمت دم داریم . سطوح کنترل تامین تعادل عرضی کارایی لازم را ندارند . موشک امرام با کنترل دم 4- طرح بدون دم ( Tail Less ) در این نوع پیکر بندی سطوح کنترلی در لبه فرار بال قرار دارند . بزرگترین مزیت این نوع پیکر بندی کم شدن تعداد سطوح است که خود باعث کاهش پسا و همچنین هزینه ساخت می شود . یکی از بزرگترین معایب مشهور این نوع پیکر بندی این است که محل نصب بال بسیار بحرانی می باشد . قرار گرفتن بال در قسمت خیلی عقب تعادل بیش از حدی را بدست می دهد بطوریکه نیازمند سطوح کنترلی با ابعاد بزرگ هستیم و یا نیاز به تغییر وضعیت بیش از حد سطوح کنترلی داریم تا ضریب بار مطلوبی بدست آید . از طرف دیگر قرار گرفتن بال در قسمت خیلی جلو نزدیک مرکز ثقل باعث کاهش بازده کنترلی و میرایی آیرودینامیکی می شود و این وضعیت در بسیاری از موشک ها وضعیت مطلوبی محسوب می شود . 5- بدنه های کشیده ( Body Extension ) روش دیگری که از آن برای کنترل استفاده می شود بکارگیری فشار پایه یا اولیه که تفاضل فشار بین پایه و جریان آزاد است . منطقه تفاضل فشار که به صورت یک نیروی برآ ظاهر شده است . بزرگترین مزیت های این طرح عبارت اند از : به دلیل اینکه گشتاور لولایی وجود ندارد نیازمند توان سرویی کمی است . طراحی جمع و جور و ساده ای دارد . معایب این پیکر بندی عبارت اند از : قابلیت مانور کم . غیر قابل استفاده در سرعت های مادون صوت جایی که عملا فشار اولیه وجود ندارد . در بین مرحله موتور روشن و موتور خاموش در اثر تاثیر جت کنترل بر عکس عمل می نماید که به آن ( Reversal Control ) می گویند . اگر تعادل مثبت استاتیکی مورد نیاز باشد پیکر بندی دو کی دم برای این نوع کنترل مناسب است . بانابراین فضای اضافه ای برای نصب مکانیزم های کنترلی در قسمت های انتهایی دم در اختیار قرار میگیرد . 6- کنترل توسط فلپ در قسمت جلو ( Nose Flap ) این نوع سیستم کنترلی در واقع ترکیبی از قسمت جلویی دماغه و یک فلپ است که در یک چهارم مقطع عرضی بدنه عمل می کند . زمانیکه فلپ جمع می شود قسمتی از بدنه می شود . این نوع سیستم کنترلی هنگامی که نسبت منظری فوق العاده کمی در دم داشته باشیم در موشک های پرتاب شونده از هوا مناسب می باشد . زیرا طراحی جمع و جوری دارند و در هنگام پرتاب فلپ برای ایجاد تعادل بسته است . بهر حال این نوع سیستم کنترلی دارای قابلیت مانور پایینی است و کاربرد محدودی دارد . 7- استفاده از تیغه آیرودینامیکی ( Dorsal ) در جایی که طول کلی موشک شدیدا دارای محدودیت باشد از تیغه آیرودینامیکی استفاده می کنند . در طراحی موشک برای جبران کمبود سطح و یا کم بودن نسبت منظری که باعث تلفات آیرودینامیکی می شود از یک قسمت ثابت آیرودینامیکی به نام Dorsal استفاده می گردد . 8- کنترل توسط جریان جت ( Jet Control ) این نوع سیستم کنترلی به چهار کلاس طبقه بندی می شود : 1- جت عکس العملی ساده یا راکت 2- موتور های مفصلی یا نارلهای راکت 3- تیغه های جت 4- Jetavator ها نوع اولی از مجموعه بالا مزیت ویژه ای در موشک های کوچک با مدت پرواز کم دارد و همچنین در بدنه های برگشتی برای ایجاد تعادل و به حداقل رساندن سرعت چرخش در پرواز آزاد بکار می رود . جت بر روی سطح آیرودینامیکی سوار می شود و از آن برای افزایش بهره عملکرد سطوح استفاده می کنند . موتور های مفصلی با سوخت مایع بطور رضایت بخشی در طی سالیان متمادی مورد استفاده قرار گرفته اند . موتور های راکت با سوخت جامد معمولا بصورت مفصلی نیستند ودر آنها از کنترل جتی استفاده می کنند . برای این نوع موتور ها در قسمت اگزوز از شیپوره گردان استفاده می کنند و بخوبی تدابیر کنترلی موتور های با سوخت جامد عمل می کند . مسئله جمع کردن تیغه ها نیز در حالتی که در جهت گازهای داغ خروجی نیستند باید مورد ملاحظه قرار گرفته شود . شوک های حرارتی به همان اندازه می توانند مضر باشند . همچنین به دلیل اضافه شدن وزن مکانیزم و پیچیدگی آن قابل اعتماد نمی باشد از نظر عملکرد و قیمت تمام شده نیز مطلوب نمی باشد . اگر از سوختهای مایع یا جامد با انرژی بالا استفاده نماییم مسائل حرارتی تیغه های جتی بحرانی خواهند شد و Jetavator ها تدابیر جدیدی هستند که در سیستم های کنترلی از آنها استفاده می شود و به دلیل داشتن گشتاور لولایی کم بر سیستم نیروی کمنتری اعمال می شود . تحت شرایط بهینه طراحی با صرفه است که تمام متعادل کننده های آیرودینامیکی و سطوح کنترلی را کنار بگذاریم و از Jetavator ها استفاده کنیم باید به این نکته توجه نمود که قبل از انتخاب یک نوع از این Jetavator ها آنالیز جزئیات آنرا انجام دهیم . 9- سیستم کنترل تک باله ( Monowing ) آرایش تک باله عموما در موشک های نوع کروز استفاده می شود . این نوع موشک ها از این لحاظ همانند هواپیماهای مسافربری هستند . در پیکر بندی نوع تک باله علیرغم اینکه بالی با سطح و طول بیشتری است پسای ایجاد شده کمتر از طرح نوع صلیبی می باشد . اگر چه در این نوع موشک ها برای مانور دادن مجبور به دوران موشک حول محور طولی هستیم ولیکن پاسخ زمانی سریعتری را به مت می دهد و از لحاظ سیستم هدایت دقت خوبی را ایجاد می کند . 10- سیستم کنترل نوع سه باله ( Triform ) در این نوع سیستم آرایش بالها با زاویه 120 درجه انجام می پذیرد و به دلیل اینکه مزیت قابل توجهی نسبت به سایر سیستم ها ندارد به ندرت از آن استفاده می کنند . نتیجه آنالیز های مقدماتی نشان می دهد که سطح کلی بال این نوع ارایش برابر سطح بال در پیکر بندی صلیبی است و تغییر قابل توجهی از لحاظ پسایی ندارد بعلاوه کاهش وزن در این طرح خیلی کم است و حتی ممکن است که کاهش وزنی تحقیق نپذیرد . از طرفی چونکه بارهای وارده بر هر بال نسبت به پیکر بندی صلیبی بیشتر هستند از این رو نیاز به اتصالات بزرگتر و سنگین تری دارد به همین جهت از لحاظ وزنی مزیتی ندارد . پانل های سه تایی تا اندازه ای دارای طول بیشتر هستند و در نتیجه برآیند نیروها را اندکی تغییر مکان می دهد بدین ترتیب وزن در واحد سطح زیاد می گردد و سودی که در اثر نداشتن پک پانل اضافه تر نسبت به طرح صلیبی عاید می شد بدین ترتیب از بین می رود . آرایش نوع سه تایی زمانی بر آرایش صلیبی ترجیح داده می شود که با یک طرح تک باله ربط داده شود تا تعادل سمتی مطلوب ایجاد گردد . 11- آرایش صلیبی ( Cruciform ) این آرایش در طراحی موشک ها بیشتر از سایر انواع پیکربندی ها مورد استفاده قرار می گیرد . مزایای آرایش صلیبی عبارت اند از : پاسخ سریع در تولید برآ در هر جهت خصوصیات یکسان در Yaw و Pitch سیستم کنترل ساده تر یک دیدگاه مهم در طراحی نوع صلیبی جهت یابی سطوح کنترل نسبت به صفحات بال است . با استفاده از تجربیات و اطلاعات تجربی بدست آمده از چهل یا پنجاه مقاله در این رابطه این نتیجه می دهد که یک سطح دم هم راستا با بال بهترین مشخصه های آیرودینامیکی را بدست می دهد که در اکثر موشک ها می توان این طرح را بکار گرفت . نتایج زیر با استفاده از این نوع پیکربندی بدست می آیند : وضعیت های پایدار در زاویه حمله تعادل بالا و انحراف زیاد سطوح کنترل ظاهر می شود که نتیجه اش نامتعادلی وضعیت های واگرای این سطوح کنترل می باشد . اگر چه در آرایش دم هم راستا با بال در زوایای حمله کم تعادل ضعیفی را به همراه دارد در عوض این پیکر بندی ساده تر است . خلاصه ای از مشخصات طراحی آیرودینامیکی انواع سیستم های کنترل کنترل با بال ( Wing Control ) مزیت : کنترل سریع – تعادل کم زوایه حمله – بسته بندی نسبتا خوب – سودمندی ناشی از انحراف کانارد برای کنترل معایب : گشتاور لولایی زیاد – نیاز به قدرت سرویی بالا – آیرودینامیک غیر خطی – گشتاور القایی زیاد کنترل با کانارد ( Canard ) مزیت : بسته بندی خوب – گشتاور لولایی کم – آیرودینامیک خطی خوب – تغییر مکان بحرانی نیست – تغییرات آسان طراحی – پسای کم معایب : کنترل عرضی آسانی ندارد – گشتاور جهشی زیاد در بدنه – تعادل نسبتا زیاد زاویه حمله – نرخ کنترل بالایی را می طلبد کنترل با دم ( Tail Control ) مزیت : بارهای کم دم – گشتاور لولایی کم در دم – گشتاور جهشی کم در بدنه - آیرودینامیک خطی نسبتا خوب معایب : پاسخ آهسته – عکس نیروی اولیه در جهت خلاف – بسته بندی مشکل – تعادل بالای زاویه حمله Missile Configuration Design ممنونم دوستان عزیز که حوصله کردید و این مطلب طولانی رو خوندید . می دونم که غلط املایی زیاد داشتم . منتظر نظرات شما هستم . |+| نوشته شده توسط رضا رحمانی در شنبه بیست و پنجم شهریور 1385 و ساعت 1:35 بعد از ظهر

برای آدولف هیتلر ۲۹ ساله و تازه از ارتش مرخص شده ، زمان صلح وحشتناک به نظر می رسید.ارتش خانه او بود و تنها جایی که موفقیت کسب کرده بود. تقاضا کرد سرباز بماند و پُست نگهبان زندان در اردوگاهی در ۹۶ کیلومتری مونیخ به او داده شد. وظیفه اش این بود که مراقب اُسرای روسی و بریتانیایی تا زمان آزادیشان باشد . گرچه این پست ملال آور بود،اما دست کم به طور موقت شغل،غذا و سرپناه داشت . دوره این شغل که به سر رسید هیتلر به مونیخ برگشت و از آنچه دید تکان خورد . انقلابیون با بازوبندها و نشان های سرخ در همه جا حضور داشتند . آن ها کنترل بانک ها ، هتل ها ، و دیگر اماکن عمومی را به دست گرفته بودند . هیتلر از آن ها نفرت داشت و بعدها در زندگی نامه اش آنها را تبهکاران حقیر ونکبتی خطاب می کرد . به عقیده او ، آ نها مسئول گرفتاری آلمان بودند . از نظر هیتلر آ نها بودند که باید تقاص پس می دادند . در پائیز ۱۹۱۹ فرصت برایش پیش آمد . مافوق هایش که می دانستند دیدگاه های دست راستی و ضد کمونیستی او با ارتش هماهنگ است،ماًموریت چالش انگیزتری را به او واگذار کردند. ازاو یک مامور مخفی ساختند که افراد یا گروه هایی را که احتمال می رفت برای ارتش یا جمهوری نوپای وایمار خطری به شمار روند از نزدیک زیر نظر بگیرد . هیتلرازاین ماموریت خوشش می آمد ، گزارش های روزانه می نوشت ، وهر وقت احساس می کرد کسی به هر نحوی مخالف حکومت است به مافوق هایش اطلاع می داد . پاداش اضافی این شغل آموزش ویژه در دانشگاه مونیخ بود .او که ازمدتها پیش به خاطر ناکامی در ورود به کالج تلخکام بود ، سر انجام در کلاس های فلسفه سیاسی حضور می یافت ، با این هدف که به آلمان محبوبش کمک کند . وقتی آموزش هیتلر کامل شد ، از او خواسته شد باز هم برخی گروه های سیاسی را زیر نظر بگیرد تا ببیند آیا بالقوه مُضر هستند یا نه . نخستین گروهی که او زیر نظر گرفت گروه کوچکی بود که خود را (( حرب کارگران آلمان )) می خواند این گروه نمی توانست تهدیدی برای ارتش دست راستی آلمان به حساب آید . چون تنها ۵۴ عضو داشت وهیچ تشکیلاتی هم نداشت.در جلسه ای که هیتلر حضور داشت ، خزانه دار گزارش داد که تنها هفت مارک ( حدود ۲.۲۵ دلار ) در صندوق حزب موجود است . اعضای گروه عقیده داشتند که کمونیست و یهودیان مسئول بیش تر گرفتاریهای آلمان هستند عقیده ای که بسیاری در ارتش با آن همراه بودند . هیتلر در گزارش خود با دیدی تحقیرامیز نوشت که (( بجز چند رهنمود ، چیز دیگری وجود ندارد ، نه برنامه ای ، نه اعلامیه ای ، نه مطلب چاپ شده ای ، نه کارت عضویتی ، و نه حتی مهر لاستیکی ناقابلی .)) با این حال رفقای هیتلر به فلسفه این حزب علاقه مند بودند . آن ها به او توصیه کردند به (( حزب کارگران آلمان )) پیوندد و ببیند آیا می توان آن ها را بعد ها به چیز مفیدی تبدیل کرد . و بدین ترتیب آدولف هیتلر ، سه روز پس از حضور در نخستین جلسه ، یک نامه رسمی دریافت کرد که به اواطلاع می داد عضو شماره ۵۵ (حزب کارگران آلمان) است . هیتلردرسال ۱۹۱۹ عضو رسمی حزب کارگران آلمان شده بود.همکاری اش با این سازمان کوچک سیاسی چنان او را مشغول داشت که مجبور شد از ارتش کناره گیری کند . با همان شور و حرارتی که خود را وقف کار پیام رسانی کرده بود ، نقش جدید خود را به عنوان سیاستمدار حزبی بر عهده گرفت . یکی از نخستین کسانی که متوجه تواناییهای هیتلر در مقام رهبر شدآنتوان درکسلر پایه گذار حزب کارگران آلمان بود. درکسلر کارگر فنی سی و پنچ ساله ای بود که در نفرت هیتلراز کمونیست و یهودیان سهیم بود. او نیزمانند هیتلراعتقاد داشت یهودیان مسبب بسیاری ازعقاید انقلابی اند که به آلمان آسیب رسانده است . و این واقعیت که چند یهودی سرشناس جزو پایه گذاران جمهوری درتنگنا افتاده وایمار بودند باعث می شد که هیتلرودرکسلر به یهودیان در آلمان حتی بیش تر بدگمان شوند . هر چند درکسلر به عقاید حزبش متعد بود ، مدیر نبود.شم تبلیغاتی یا روابط عمومی نداشت. بدین ترتیب ، به نظر می رسید که حرب کارگران آلمان محکوم است که یک گروه کوچک حاشیه ای بدون تقریبا هیچ نقش و قدرتی باقی بماند. درکسلر از این که سمت مدیر تبلیغات را به هیتلر پیشنهاد کرد خشنود بود . و پس از آن همه چیز تغییر کرد !!

از اوایل این هفته تهران استقرار نیروهای فدایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را در مرز با عراق و جنوب کشور آغاز کرد. طبق اطلاعات سایت DEBKA که نزدیک به منابع نیروهای امنیتی اسرائیل است، مقامات ایرانی نگران استقرار پیاده نظام نیروی دریایی آمریکا در سواحل کشور هستند که می توانند معادن نفت در استان خوزستان را تحت اشغال در آورند. پیش بینی می شود که در صورت آغاز حمله گسترده نظامی، فدائیان حکومت مانع پیشرفت نیروهای آمریکا و انگلیس در ایران شوند. علاوه بر این اطلاع داده می شود که طی روزهای 24 و 25 ژوئن گروهی از فدائیان حکومت از هلی کوپتر با چتر در مناطق جنوب عراق فرود آمدند. روز گذشته منبعی آگاه در وزارت دفاع انگلیس اطلاع داد که نیروهای سپاه پاسداران ایران وارد عراق شده اند تا در آنجا به نظامیان انگلیسی در این کشور حمله کنند. (خودم هم باورم نميشه) منبع:eghtedaremeli.blogfa.com/post-9.asx

بسمه تعالی مقدمه: جنگنده ميگ-29، يکي از پرفروش ترين جنگنده هاي جهان بوده که تاکنون سود زيادي را نصيب سازندگان آن کرده است، شرکت ميکويان پس از عدم موفقيت در جلب نظر مسئولان روسيه در زمينه طرح هاي خود براي جنگنده نسل پنجم، به توسعه و بهسازي جنگنده ميگ-29 روي آورد که امروزه حاصل آن جنگنده فوق پيشرفته ميگ-35 شده است، جنگنده ميگ-35 در دو گونه اوليه (گونه A تک سرنشين) و گونه دو سرنشين D توليد شده است، لازم به ذکر است که گونه دو سرنشين اين جنگنده تنها يک گونه آموزشي نمي باشد، بلکه اساس توسعه گونه دو سرنشين آن ايجاد جنگنده اي مانند Su-30 بوده تا با تقسيم کار ميان خلبان و افسر تسليحات فشار کار بر روي دو نفر تقسيم شود و عمليات ها نيز با ضريب اطمينان و دقت بالاتري انجام شوند. مطلب روبرو از سايت رسمي شرکت ميگ مي باشد: جنگنده ميگ-35 جنگنده اي است از نسل 4++ که در ادامه طرح هايي مانند MiG-29K/KUB/M/M2 طراحي شده و اساس طراحي آن بر افزايش کارايي، توانايي عملياتي و جامعيت توانايي هاي جنگنده بوده است، بطوري که از آن يک جنگنده چند منظوره ساخته است. در مجموع مي توان ويژگي هاي ميگ-35 را به شرح زير بيان کرد: -سيستم هاي اطلاعاتي و هدفگيري نسل پنجم در سيستم هاي اويونيکي جنگنده بکار رفته است -توانايي بکارگيري تسليحات پيشرفته روسي و خارجي -بقاپذيري بالا در ميدان نبرد بواسطه سيستم هاي دفاعي يکپارچه بکار رفته در جنگنده پيشرفته ترين سيستم هاي اويونيکي در کنار تسليحات پيشرفته به جنگنده ميگ-35 اجازه مي دهند تا ماموريت هاي مختلفي را به انجام برساند: -برتري هوايي برعليه جنگنده هاي نسل چهار و پنج -انجام عمليات هاي هوا به سطح بدون وارد شدن به محدوده دفاعي دشمن در روز و شب و در تمام شرايط آب و هوايي -انجام عمليات هاي شناسايي به کمک تجهيزات الکترو-اپتيک و راديو-تکنيکال -انجام عمليات هاي گروهي و انجام کنترل هوايي عليه گروه جنگنده ها تغيير هاي ايجاد شده در ساختار جنگنده بر اساس موفقيت هاي بدست آمده در طرح هاي MiG-29K/KUB/M/M2 مي باشد که شامل موارد زير مي باشد: -افزايش توانايي حمل تسليحات در نه جايگاه حمل سلاح -افزايش حمل سوخت، توانايي سوختگيري هوايي و امکان سوخترساني به جنگنده هم گروه (عملکرد بعنوان يک تانکر کوچک) -بدنه و سيستم هاي اصلي ساخته شده از مواد ضد خوردگي که امکان استفاده از جنگنده برروي ناو و استفاده در مناطق گرم و مرطوب را فراهم مي آورد. -کاهش چشمگير بازتابش راداري -سيستم پرواز با سيم با کنترل چهارگانه در حين طراحي ميگ-35 بيشترين توجه به افزايش توانايي هاي عملياتي آن اختصاص داده شده است: -اعتماد پذيري هواپيما، موتورها و اويونيک بطور چشمگيري افزايش يافته است -زمان دوره هاي بين اورهال جنگنده افزايش يافته است -هزينه پرواز جنگنده دو و نيم برابر کمتر از ميگ-29 است -در زمان طراحي توانايي نگهداري حين فعاليت عملياتي براي جنگنده پيش بيني شده است مجموعه اي از رهيافت هاي تکنيکي و تکنولوژيکي نظير سيستم توليد اکسيژن حين پرواز نيز به جهت افزايش آزادي عملياتي در طراحي جنگنده منظور شده اند، پيشران جنگنده شامل دو موتور RD-33MK با نيروي توليدي بيشتر نسبت به نمونه هاي قبلي است که نسبت به نوع اصلي موتور هاي RD-33 دود به مراتب کمتري نيز توليد مي کند، همچنين سيستم کنترل الکترونيکي موتور ها نيز به افزايش اعتماد پذيري و عمر خدمتي موتور ها کمک مي کند، علاوه بر اين در صورت تقاضاي مشتري امکان استفاده از موتورهاي RD-33MK مجهز به سيستم تغيير بردار رانش نيز وجود دارد که برتري مطلق جنگنده در نبردهاي هوايي نزديک را تضمين مي نمايد و پيشتر برروي جنگنده آزمايشي MiG-29M OVT نيز با موفقيت آزمايش شده اند. ميگ-35 مجهز به مجموعه اويونيکي نويني است که تماما بر اساس تکنولوژي هاي جديد بوجود آمده است، رادار چند کاره آرايه اي بکار رفته در جنگنده ميگ-35 بواسطه فاکتورهاي زير بر نمونه هاي مشابه خود برتري مي يابد: -افزايش برد در فرکانس هاي عملياتي -افزايش تعداد اهداف قابل کشف، رديابي و حمله -افزايش برد کشف -افزايش وضوح در حين نقشه برداري سطحي -بقا پذيري بالا و مقاومت در برابر اقدامات الکترونيک دشمن سيستم IRST جديد ميگ-35 مرکب از تجهيزات هدفگيري مادون قرمز، تلوزيوني و ليزري است که به کمک تکنولوژي هاي فضايي توسعه يافته است بگونه اي که اين سيستم ها پيش از اين در صنعت هوانوردي بکار نرفته اند. ويژگي جديد اين سيستم توانايي کشف، رديابي و قفل روي اهداف از فواصل بسيار دور است، توانايي که در تمامي ساعات شبانه روز دارد و مي توان از آنها براي مسافت يابي، نشانه گذاري و... نيز بر عليه اهداف سطحي و هوايي استفاده کرد، هر چند سيستم IRST جديد بهمراه سايت نشانه روي جديد کلاه خلبان برروي جنگنده نصب شده است، اما امکان نصب غلاف هدفگيري ويژه اي با توانايي هاي بمراتب بيشتر بر روي جنگنده نيز وجود دارد. ميگ-35 به يک مجموعه دفاعي نيز مجهز مي باشد که شامل موارد زير است: -سيستم شناسايي راديو الکتريک و سيستم اقدام متقابل الکترونيک -سيستم جديد کشف حمله موشکي و تابش ليزري -پخش کننده چف/فلير بمنظور فريب موشک هاي هوا به هوا علاوه بر تسليحات ارائه شده برروي جنگنده هاي MiG-29K/KUB/M/M2 بهمراه ميگ-35 مجموعه تسليحات جديدي ارائه شده که پيش از اين براي صدور به هيچ کشوري ارائه نشده است، اين تجهيزات جديد و دوربرد به ميگ-35 اجازه انجام حملات بر عليه دشمن بدون ورود به محدوده دفاعي آنها را مي دهند. معماري باز اويونيک جنگنده امکان نصب تجهيزات و تسليحات جديد روسي و خارجي را بنا به خواست مشتري به MiG-35 مي دهد، هر دو نمونه A و D داراي ساختار يکسان بوده و از لحاظ تجهيزات موجود يکسان اند. بهمراه ميگ-35 مجموعه کامل آموزشي نظير شبيه سازهاي رايانه اي پرواز و شبيه ساز هاي انجام عمليات ارائه شده اند. در نهايت بايد گفت شرکت ميگ آماده است تا با شرکت هاي مختلف به اجراي برنامه هاي مشترک توسعه و بهسازي گونه اوليه ميگ-35 نيز بپردازد. http://www.aerospacetalk.ir/forum/topic7460.html نوشته alishahrag

۱- موشک سطح به سطح موشک سطح به سطح پرتابه ای هدایت شونده است که از تجهیزات دستی ، سوار بر خودرو ، تریلر ، تاسیسات ثابت یا کشتی پرتاب می شود . این موشک ها برای بدست آوردن نیروی برآی مورد نیاز و تعادل لازم از بالک ها و بال ها استفاده می کنند . هر چند ممکن است موشک های بسیار سریع یا کوتاه برد از نیروی برآی بدنه کمک بگیرند یا به صورت بالستیک پرواز کنند . موشک های سطح به سطح معمولا هدایت شونده هستند و موشک سطح به سطح غیر هدایت شونده ،راکت نامیده می شود . ( مانند آرپی جی 7 که یک راکت و موشک تاو یک موشک سطح به سطح می باشد ) . موشک های سطح به سطح معمولا به چهار دسته موشک های بالستیک ، کروز ، ضد تانک و ضد کشتی تقسیم می شوند . موشک های بالستیک در یک مسیر قوسی بلند پرواز می کند . موشک های بالستیک به دو گروه موشک های تاکتیکی و موشک های راهبردی تقسیم می شوند . از انواع موشک های زمین به زمین تاکتیکی می توان به موشک اسکاد بی با برد 300 کیلوتر اشاره نمود . موشک های راهبردی به چهار دسته موشک های بالستیک برد متوسط ، موشک های میان برد ، دور برد و قاره پیما تقسیم می شوند . موشک های کروز در ارتفاع پایین و نزدیک زمین پرواز می کنند . موتور این موشک ها در تمام مسیر کار می کند . می توانند بردی حدود 2500 کیلومتر و بیش تر داشته باشند که از آن جمله موشک توماهاوک اشاره کرد . موشک ضد تانک در نزدیک زمین پرواز می کند و ممکن است موتور آن ها در کل مسیر کار کند . این موشک ها بردی حدود بین 200 متر تا حداکثر در موارد استثنا 18 کیلومتر دارند . موشک ضد تانک تاو نمونه کاملا شناخته شده یک موشک ضد تانک است . موشک های ضد کشتی ، در ارتفاع پایین و نزدیک سطح زمین یا آب پرواز می کنند . برد این موشک ها حدود 130 کیلومتر است . از این دسته می توان به موشک سی رم اشاره نمود . 2- موشک بالستیک زیر سطحی موشک بالستیک زیر سطحی یا موشک بالستیک پرتاب شونده از زیر دریایی ، موشکی است که تسلیحات اتمی را حمل کرده و از زیر دریایی پرتاب می شود . نمونه پیشرفته این موشک معمولا چندین کلاهک حمل می کند که هر یک به طور مستقل هدف گیری می کند . بدین طریق یک موشک که از زیر دریایی پرتاب می شود ، بعد از خروج از آب از جو زمین نیز بیرون می رود و پس از ورود دوباره به جو ، هر یک از سرجنگی های آن هدف جداگانه ای را دنبال می کند . نخستین آزمایش های موفقیت آمیز سکوی پرتاب مبتنی بر زیر دریایی در جنگ جهانی دوم توسط آلمان و با کمک سکوی پرتابی انجام شد که زیر دریایی آن را یدک می کشید . شلیک این نوع موشک ها مستلزم آن بود که زیر دریایی هنگام شلیک روی آب بیاید . اما بعد از جنگ جهانی دوم سامانه های پرتاب طوری سازگاری یافتند تا امکان پرتاب از زیر آب میسر شود . در دسامبر 1955 اتحاد جماهیر شوروی سابق نخستین کشوری بود که موشک بالستیک را از زیر دریایی پرتاب کرد . زیر دریایی های ویژه پرتاب بالستیک از آن جهت که از دید ماهواره های جاسوسی پنهان می مانند و سلاح اتمی خود را بدون هشدار قابل توجه حتی نزدیک سواحل دشمن پرتاب می کنند ، از زمان جنگ سر اهمیت ویژه ای برای آمریکا و روسیه داشته اند . برگرفته شده از مجله صنایع هوا و فضا شماره 14 - نویسنده روح ا... جعفری

reformist جان مطلب خوبي بود دستت درد نكنه

hosseingmnجان شرمنده يكم بيشتر ميتوني توضيح بدي دستت درد نكنه

اصلا چرا شما ها داريد از طالبان دفاع ميكنيد؟ مگه همين چند سال پيش نبود خود ايران از وجود چنين گروهي به وحشت افتاده بود؟ لطفا نگيد نه كه من اطلاعات كاملي در اين زمينه دارم