[quote] ببخشید منظور جمله آخر رو درک نکردم [/quote] منظورم استفاده از کشتی های غیرنظامی برای حمله موشکی هست. البته به عنوان یکی از آخرین راهها،هم امکان ردیابی خیلی پایینی داره و هم میتونه تعداد خیلی زیادی موشک رو پرتاب کنه. و وجودش در هر نقطه دنیا هم خیلی حساسیت بر انگیز نیست.

با اين وضع پدافند موجود در ناوهاي ما در صورت آغاز هرگونه درگيري حتي با كشور بي بته اي مثل عربستان ، اگر ناوها از ساحل دور بشن و در برد پدافند نباشن،احتمال قريب به يقين از بين ميرند... خب از اونجايي هم كه مزيت حمل موشك بالستيك توسط كشتي افزايش برد با نزديك شدن به خاك دشمن هست،در نتيجه كلا اين حركت فايده اي براي ما حداقل در زمان حاضر نداره. اما بحث زيردريايي كاملا جداست و در صورت پرتاب ابن نوع موشك ها از زيردريايي توان فوق العاده اي به دست مياريم. در مورد كشتي هم من بيشتر اين مدل رو توصيه ميكنم [img]http://2.bp.blogspot.com/_7SvKgIpSQ6k/SzYb77760sI/AAAAAAAAAGM/C1xk1BWHAHI/s640/mrbmjf5.jpg[/img]

در مورد آمريكا بايد اين نكته رو در نظر داشت كه آمريكا براي حضور دايمي در تمامي نقاط حساس جهان هزينه ميكنه،به عبارتي هدفش كنترل كامل نظامي جهان هست. در نتيجه به نظر من بودجه كشورهايي مثل روسيه و چين با توجه به محدودتر بودن حوزه عملكردشون داراي يك ضريب افزايشي است... همچنين هزينه هاي گسترده تحقيقاتي آمريكا رو هم بايد در نظر بگيريم براي پرو‍ژه هايي كه خيلي هاشون عملياتي نميشن... در كل به اين اعداد نگاه خطي نداشته باشين.

با اجازه داش علي ارقام بر حسب ميليارد دلار تبديل شدن: اين پست رو اگه پست اول اصلاح شد پاك كنيد 1- ایالات متحده / 687.1 2- چین / 114.3 3- انگلستان / 61.2 4- فرانسه / 57.4 5- روسیه / 52.5 6- ژاپن / 51.4 7- آلمان / 46.8 8- عربستان سعودی / 42.9 9- ایتالیا / 38.1 10- هند / 34.8 11- برزیل / 28 12- کره جنوبی / 24.2 13- کانادا / 20.1 14- استرالیا / 19.8 15- اسپانیا / 15.8 16- امارات متحده عربی / 15.7 17- ترکیه / 15.6 18- رژیم اشغالگر قدس / 13 19- هلند / 11.6 20- یونان / 9.3 21- کلمبیا / 9.1 22- تایوان / 8.5 23- لهستان / 8.3 24- سنگاپور / 7.6 25- ایران / 7.1 26- نروژ / 6.3 27- شیلی / 6.1 28- اندونزی / 6 29- الجزیره / 5.6 30- بلژیک / 5.4 31- سوئد / 5.2 32- پرتغال / 5.2 33- پاکستان / 5.1 34- مکزیک / 4.8 35- عراق / 4.6 36- دانمارک / 4.5 37- کویت / 4.4 38- سوئیس / 4.3 39- تایلند / 4.3 40- عمان / 4

50‌0 ميليمتر كم نيست؟

[quote]اگر یوگسلاوی در جریان جنگ کوزوو این رو داشت شاید در جنگ زمینی توفیق بیشتری بدست می آورد.[/quote] اگه جنگ كوزوو منظورت حمله ناتو به يوگسلاوي هست كه اصلا جنگ به زمين كشيده نشد اگه هم درگيري هاي قبل حمله ناتو بين بوسني و صربها بود كه بازم بوسني ها تانكشون كجا بود!

دوستان سرعت موشک هنگام برخورد به زمین نه 22 ماخ بلکه در پیشرفته ترین موشک ها در حدود 6 ماخ هست! اون سرعت امثال 13 و 22 ماخ برای فاز میانی هست.

ops عزيز حرف شما درست هست اصولا اين تاكتيك كشوندن دشمن با هواپيما خودي به سمت پدافند زميني در عراق تجربه شد و اثرش هم افتضاح بود! البته به كارگيري ناشيانه عراقي ها هم بي تاثير نبوده.. اما مورد اين ماجرا اگه با احتمال قريب به يقين هورنت به حريم ما تجاوز كرده باشه و با يك f-4 روبرو شده. خب خلبان فانتوم به نظرتون بايد چي كار ميكرده؟ به نظر من دو تا راه بيشتر نداشته يا پس سوز روشن ميكرده و فرار ميكرده! يا همين كه سعي كنه با نزديك كردن هورنت به سايت پدافند علاوه بر اين كه خودش در پناه پدافند قرار ميگرفته، باعث دور كردن هورنت از فضاي ايران ميشده. در هر صورت بايد توجه كنيم كه اين رويارويي ممكنه در شرايط بحراني نبوده و به همين دليل فانتوم به تنهايي پرواز ميكرده... ممكنه فانتوم ديگه اي هم همراهش بوده و به هر دليلي نتونسته در اون لحظه در كنار اون باشه... به هر تقدير هورنت داشته ميومده توخاك ايران اما وجود فانتوم و سيستم پدافند باعث خروجش شده به نظر من در شرايط غيرجنگي به اين ميگن يه عمليات موفق !

اون نرده فکر میکنم برای حمل تجهیزات باشه اون ارپیجی تراپرها خیلی گسترده تر هستن و فواصل بین میله ها کمتره [url]http://www.usdisaster2001.com/war/iraq/M1Abrams_Tank.JPG[/url] البته من پست داش علی رو ندیدم دیگه پس حرفی نیست!

[quote][quote]حالا ما فرض کنیم 70 تا سوخو 27 داریم پنهان کردنش چه دردی از ما دوا میکنه؟؟ [/quote] پس یعنی اون 79 تامکت هم هیچ کمکی تو جنگ تحمیلی نکرد؟؟ من از مدیران محترم می خوام که این تاپیکم قفل کنند چون بعضیا هستند جز ایه یاس خوندن کار دیگه ای یاد ندارند ........ برای اخرین بار می گم پس از تحویل 18 فروند میگ 29 طی یک ازمایشی که در اون یک میگ 29 به مصاف تامکت میره مسئولین محترم نیروی هوایی مخصوصا شهید ستاری وشهید یاسینی متوجه نقطه ضعف های میگ 29 شدند وبا توجه به علاقه ی زیاد این دوشخص به هوایما سوخو سو -27 ادامه تحویل میگ ها لغو شد و قرار برای تحویل 50 فروند سو -27 گذاشته شده است . که همگی در بالاترین شرایط عملیاتی هستند و شب پرواز و تعداد محدودی میگ 31 نیز برای اسکورت هواپیما رهبر معظم انقلاب و عملیات های ضد اواکس خریداری شده است اما در سوخو سو -30 ها خبر خاصی فعلا نیست ولی....[/quote] دوست عزیز آیه یاس کجا خوندیم؟ من میگم اگه داشتیم لازم نبود قایم کنیم،چون مخفی کردنشون به نظر من بی دلیل هست کسی هم نگفت که به درد نمیخورن یا تامکت به درد نخورد و ...

امروزم گفتن تو اتاق بن لادن فیلم مستهجن پیدا کردن!!!!

تازه یه گلوله هم آماده شلیک داره که میشه 15 تا!! اصولا شاتگان ها نیاز به تجهیزات هدفگیری خاصی دارند؟ با توجه به برد کم و نوع خاص گلوله هاشون؟

حالا ما فرض کنیم 70 تا سوخو 27 داریم پنهان کردنش چه دردی از ما دوا میکنه؟؟ اگه هدفمون بازدارندگی باشه باید از همین الان اعلام کنیم. حالا تعدادش رو نگیم یه چیزی!! در ضمن دوستان هواپیما که ضدتانک نیست یهویی از یه جایی سر در بیاره! تعداد تولید شده هواپیماها از هر مدل مشخصه این که در کجا دارن استفاده میشن هم مشخصه،هواپیماهم باید پرواز کنه،پروازم کنه شناسایی میشه شما تو یک گزارش رسمی تا حالا دیدین که حرفی از این هواپیماها زده شده باشه؟! خیالتون متاسفانه راحت هیج خبری نیست

[quote]ارتفاع جو زمین 1000 کیلومتر باید باشه درسته؟ پس نمیشه گفت در مرز بین غضا و جو حرکت میکنه و اینکه این موشک در محدوده سپرهای دفاع موشکی چون اس300 واس 400 و ... قرار داره پس چیزی که مانع از مورد اصابت قرار گرفتنش میشه ارتفاع پروازش نیست میتونه سرعتش و عدم رهگیریش باشه [/quote] نه دوست عزیز اتفاقا عامل مهم همین ارتفاع پایین هست. ارتفاع پایین یعنی زمان شیرجه کمتر زمان کمتر برای رهگیری و شلیک ضد موشک اون برد درگیری هم مربوط به هواپیماها و همچنین موشک هایی هست که در ارتفاع بالا تر در فاز شیرجه قرار گرفتن و موشک فرصت شلیک پیدا کرده و در اون فاصله به هدف برخورد کرده

[quote]سلام تعداد كلاهكها به اين دليل چندتا هست كه بتونه چند هدف مختلف رو بزنه ! و سرعت 13 ماخ طبق فرمايشات جناب ops عزيز تنها در يه مرحله و به نظرم اون هم در مرحله نهايي و در شيرجه بروي هدف حاصل ميشه ولي هر چي هست اين سرعت مافوق تصوره ![/quote] برادر Ops فرمودند که در مرحله نهایی سرعت خیلی پایین تر هست. شما دوست عزیز اشتباه برداشت کردید. به نظر من برد 11000 کیلومتر وقتی که موشک حالت بالستیک خودش رو حفظ کنه و ارتفاع پروازی بالایی داشته باشه به دست میاد. اما در صورتی که بخواد به صورت شبه بالستیک و در ارتفاع پایین حرکت کنه برد پایین تری خواهد داشت. این موشک دقیقا بر اساس نقاط ضعف سیستم های ضد موشکی ساخته شده،مرحله بوست بسیار کوتاهی داره و به سرعت وارد مرحله میانی میشه که در اونجا هم به سرعت نزدیک به 13 ماخ میرسه و در نهایت هنگام ورود به جو زمین چون ارتفاع کمی داشته زمان شیرجه بسیار کوتاه هست. به یقیین میشه گفت که هیچ سیستمی در حال حاضر قادر به مقابله با این موشک نیست.

[quote]عکس؟[/quote] http://www.mooneyland.com/avenger_a12.jpg [img]http://www.mooneyland.com/avenger_a12.jpg[/img]

به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، شاید بدون هیچ شک و شبهه ای بتوان اصطلاح مثنوی 70 من کاغذ را به روابط نظامی بین ایران و آمریکا در زمان رژیم پهلوی اطلاق کرد. بسیاری از مردم ایران با واژه هایی مثل فانتوم و اف 14 آشنایی و اطلاع دارند که این هواپیماهای آمریکایی در زمان رژیم گذشته برای نیروی هوایی ایران از کشور آمریکا خریداری شدند. اما بسیاری از مردم ایران با نیروی دریایی و شناورهای آن تا حدودی بیگانه هستند و شاید اطلاعات درستی از نیروی دریایی ایران و خصوصا گذشته این نیرو نداشته باشند. نیروی دریایی ایران در دهه 70 میلادی به یمن دلارهای نفتی به سرعت پای در راه پیشرفت گذاشت و به خرید ادوات پیشرفته سطحی و زیر سطحی از کشورهای غربی دست زد؛ خریدهایی که بعضی از آنها متاسفانه به سرنوشت «شیر ایرانی تانک سفارش داده شده توسط ایران به انگلستان» دچار شده اند و دولت موقت با اتخاذ تصمیمات غلط و بدون مشورت و نظر خواهی از متخصصین و فرماندهان اکثر سفارشات نظامی ایران را که آماده برای تحویل بودند را لغو کرده و کشورهای غربی را به صاحبان بی زحمت و بی هزینه این تسلیحات تبدیل کرد. ایران در عرصه دریا دست به خرید یک زیردریایی آمریکایی با پیشران دیزل الکتریک زد که در نیروی دریایی آمریکا با عنوان USS Trout(SS-566) در حال خدمت بود. واژه Trout به معنای ماهی قزل آلا است. این زیردریایی در سال 1952 وارد خدمت نیروی دریایی آمریکا شد. ین قزل آلای مکانیکی به وزن 2743 تن و طول 82 متر از سیستم پیشران دیزل الکتریک نیرو می گرفت و سرعتی در حدود 30 کیلومتر بر ساعت داشت، دارای 83 نفر خدمه بود و از 8 پرتاب گر 533 میلی متری اژدر نیز بهره می برد. همچنین این زیردریایی توانایی پایین رفتن تا عمق 210 متری آب را داشت. در سال 1977 این زیردریایی یک دوره سنگین ارتقاء و نوسازی یک ساله را به منظور تحویل به نیروی دریایی ایران آغاز کرد. زیردریایی جدید نام «کوسه» را بر خود داشت. در دسامبر 1978 کنترل این زیردریایی به خدمه ایرانی تحویل داده شد ولی با پیروزی انقلاب بنا به دستور صادره از سوی برخی مقامات به ظاهر ایران دوست دولت موقت، کارکنان این شناور را ترک کرده و به ایران بازگشتند. این زیردریایی نیز سالها در آمریکا باقی ماند تا اینکه در سال 2009 به طور کامل اوراق شد. * 4 ناوشکنی که سر از تایلند درآوردند اما قرارداد دیگری نیز بین ایران و آمریکا به امضاء رسید که بر طبق آن قرار بود 4 فروند ناوشکن کلاس به اصطلاح کوروش به ایران تحویل شوند. این ناوشکنها با توجه به شرایط اقلیمی خلیج فارس طراحی و ساخته شده و برای انجام ماموریتهای جنگ ضد هوایی، ضد سطحی و ضد زیر سطحی و پشتیبانی از عملیات های آبی خاکی مناسب بودند. این سری ناوشکن با وزن 9783 تن و طول 172 متر، از 4 سیستم توربین گازی نیرویی در حدود 86000 اسب بخار بدست می آورد که سرعتی در حدود 50 کیلومتر بر ساعت و بردی در حدود 11000 کیلومتر را برای این شناور به وجود می آورد. این شناور به دو توپ 127 میلی متری و دو توپ 6 لول 20 میلی متری و 8 فروند موشک ضد کشتی هارپون و موشکهای ضد هوایی استاندارد SM-2 و اژدرهای 324 میلی متر مجهز شده بود و همچنین توانایی حمل یک فروند بالگرد نیز داشت. ناوشکن های فوق از سیستم های پیشرفته راداری برای جستجو سطح و زیر سطح و همچنین آسمان بهره می برد. قرارداد مربوط به این شناورها نیز بعد از پیروزی انقلاب لغو شد و نیروی دریایی آمریکا این 4 ناوشکن را به خدمت گرفت و نام آنها را به KIDD تغییر داد. در سال 2001 نیز این 4 ناوشکن در طی قراردادی به کشور تایوان فروخته شدند و هم اکنون در خدمت نیروی دریایی تایوان هستند. پس از گذشت این سالها و عدم پیگیری حقوقی این پرونده ها توسط دولتهای مختلف، به نظر می رسد اطلاع رسانی تنها راه هوشیار کردن مجدد افکار عمومی و بخشهای مرتبط قوای 3 گانه برای پیگیری این موضوع است. منبع

خیلی جالبه تو اون بروشور زده دو تا موتور ار-33 داره! اما فقط یه نازل داره!!

به نظر من هم این بمب افکن فقط برد رسیدن به اسرائیل رو داره! پدافند و نیروی هوایی اسرائیل امکان نداره حتی اگه ما با هر24 تا فنسر هم به اسراییل برسیم اجازه بمباران گسترده به ما بدن چه جوری میتونه از پس پدافند بر بیاد،چطوری میتونه با هواپیماهای دشمن مقابله کنه چطور میخواد بدون شناسایی شدن این مسافت رو بیاد و برگرده

همه دوستان تا حدی کم و بیش به وضع نیروهای مسلح ما آشنا هستند. به نظرتون ایجاد یک ارتش حرفه ای 100 تا 200 هزار نفری برای ایران مناسب تر از وضعیت فعلی نیست؟ در ضمن نیروهای بسیج هم میتونیم حفظ کنیم... دوستان مزایا و معایب این طرح رو بگن [b]سرباز وظیفه[/b] [img]http://media.commercialappeal.com/media/img/photos/2009/04/18/APTOPIX_ML_IRAN_ARMY_DAY_t607.JPG[/img] [b]سرباز حرفه ای[/b] [img]http://www.middle-east-online.com/meopictures/big/_15573_iran-army-25-1-2006.jpg[/img]

تا پایان جنگ تحمیلی بار تمام عملیات های هوایی در عمق زیاد در خاک دشمن، بر دوش جنگنده بمب افکن بسیار مشهور اف-4 فانتوم بود. این هواپیما با دو مدل دی و ئی به ایفای این مأموریت های خطیر می پرداخت و نتایج بسیار خوبی نیز گرفت. اما نبود سلاح های هدایت دقیق به تعداد انبود و عدم وجود سلاح های دورایستا در آن برهه زمانی، تلفاتی بر ناوگان این پرنده کارکشته وارد کرد. پس از پایان جنگ، با درایت شهید منصور ستاری و سایر کارشناسان نهاجا، هواپیمای بمب افکن تاکتیکی سوخو-24 (ملقب به فنسر یا شمشیرباز) به عنوان یک هواپیمای جنگی با مأموریت تخصصی ضربتی و بمباران خریداری شد. این هواپیما اما به صورت استاندارد به تسلیحات دورایستا مجهز بود. هر چند که با کارشکنی روسها، از ابتدا با توانمندی کامل عمل نمی کرد ولی چند سال گذشته را باید سالهای تجدید حیات این پرنده برای نهاجا دانست؛ زیرا قابلیت های متنوعی از این پرنده ارزشمند احیا شد. از آن جمله قابلیت سوختگیری این بمب افکنها از یکدیگر بود. با این امکان، برد پروازی این هواپیما بدون اتکا به سوخت رسان های غول پیکر، افزایش چشمگیری می یابد؛ قابلیتی که جای آن برای فانتوم های نهاجا خالی بود و شاید تعداد عملیاتهایی که اف-4های ایران در خاک عراق مبادرت به سوختگیری هوایی کردند به کمتر از انگشتان دست برسد. البته عمده این نقص، به روش سوختگیری هوایی فانتوم که از نوع ماده است، برمی گردد. در حالی که در همان سالها، میراژهای اف-1 عراقی، با بهره گیری از قابلیت سوختگیری جنگنده از جنگنده، تا عمق قابل توجهی از خاک ایران و حتی تا مازندران نفوذ می کردند. البته اف-14های نهاجا نیز که سامانه سوختگیری آنها از نوع لوله ای می باشد، تجربه سوختگیری از فانتوم ها را داشتند، اما اف-14ها اساساً‌ مأموریت دیگری غیر از نفوذ به عمق خاک دشمن دارند. با این روش سوختگیری، جنگنده ای که نقش سوخترسان را ایفا می کند نیز تا میزان زیادی از بیشینه برد خود به همراه گروه بمباران کننده وارد فضای دشمن می شود و در منطقه ای امن، با سوخت دهی به گروه حمله، راه برگشت را در پیش می گیرد و هواپیماهای حمله کننده می توانند به برد بیشتری دست یابند. حال با احیای این قابلیت در سوخو-24های نهاجا این بمب افکن تاکتیکی 22ونیم متری، قابلیت رسیدن به مسافت بیش از 1800 کیلومتری را با حمل محموله جنگی یافته است؛ مسافتی که برای ضربه زدن به هر هدفی تا شرق دریای مدیترانه کاملاً کافی است. http://mashreghnews.ir/Newsroom/Images/News/Editor/image/defense/su-24-3.jpg [/img] سوخوی-24 در آستانه سوختگیری به کمک سامانه سوخت رسانی اوپاز از دیگر توانمندی های احیا شده این پرنده، توانایی بمباران دقیق در شب است که به معنای حمله به دشمن در تمام ساعات شبانه روز خواهد بود. در شب به دلیل کاهش قابل توجه امکان رؤیت شدن چشمی، احتمال موفقیت حمله با توجه به عنصر مهم غافلگیری، بالاتر است. همچنین طبق اعلام معاون عملیات نیروی هوایی ارتش، سامانه های الکترونیکی این هواپیما نیز احیا و موشک های دوربرد آن نیز عملیاتی شده است. * توانایی سوخو 24 برای مقابله با پاتریوت آمریکا با رجوع به منابع، این موشک ها می تواند شامل انواع کی-اچ 28،58،59،31 به ترتیب با بیشینه برد 110، 250، 285 و 110 کیلومتر در مدل های مختلف آنها باشد. موشک های یاد شده عمدتاً ضد رادار و ضدکشتی هستند هر چند که در فهرست تسلیحات فنسر، موشک های هوا به سطح هدایت تلویزیونی با برد چند ده کیلومتر نیز دیده می شود. نمونه های نمایش داده شده طی ماههای اخیر در کشور، شامل موشک ضد رادار کی-اچ 58 و موشک های هدایت لیزری و اپتیکی کی-اچ-29 و موشک کی-اچ-25 می شود. موشک کی-اچ-25 در مدلهای مختلف برد 10 تا 40 کیلومتر داشته و دارای مدل های متنوع هدایت از جمله راداری، لیزری،‌ اپتیکی و ضد رادار بوده و سرعتی از 300 تا 670 متر بر ثانیه دارد که باید سرعتی هواپیما در لحظه پرتاب را نیز به عنوان عامل کمکی در نظر داشت. موشک کی-اچ-25 موشک کی-اچ-58 بردی حدود 46 تا 250 کیلومتر و سرعت 3.6 ماخ معادل 3823 تا 4410 کیلومتر بر ساعت بسته به ارتفاع پرتاب دارد. سرعت سرسام آور این موشک علاوه بر دشوار کردن امکان انهدام آن توسط سامانه های دفاعی و گرفتن فرصت واکنش از دشمن، اجرای عملیات سرکوب پدافند هوایی دشمن را نیز با سرعت بیشتری ممکن می سازد زیرا این سرعت ها معادل 1062 تا 1225 متر در هر ثانیه است یعنی تا عقربه ثانیه شمار ساعت، یک گام به جلو حرکت می کند، موشک مذکور بیش از یک کیلومتر به سوی هدف پیشروی کرده و بنابراین در کمتر از یک دقیقه با سر جنگی 149 کیلوگرمی خود به بردهای زیر 75 کیلومتر دست می یابد و برای انهدام مجموعه های راداری سامانه دفاع هوایی پاتریوت آمریکا با بیشترین برد 160 کیلومتر، نهایتاً به 2.5 دقیقه زمان نیاز دارد. موشک ضد رادار کی-اچ-58 با در اختیار داشتن و عملیاتی کردن این نوع از موشک ها، عملاً نیروی هوایی کشورمان صاحب توان چشمگیری در عملیات سرکوب پدافند هوایی دشمن شده است؛ توانی که به معنای در هم شکستن دیوارهای قلعه دشمن تلقی می شود. به گزارش مشرق، موشک های کی-اچ-29 بردهای 10 تا 30 کیلومتر را در نمونه های مختلف پوشش می دهد و با سرجنگی 320 کیلوگرمی خود، ‌اهداف بزرگ نیز از نابودی در امان نخواهند بود. این موشک ها با توجه به رده مأموریتی خود از سرعت مناسبی برخوردار هستند که بین 250 تا حدود 410 متر بر ثانیه در نمونه های مختلف است. این سلاح ها در زمره تسلیحات هدایت دقیق سوخو-24های نهاجا قرار داشته و در عملیات ضربتی، بسیار مورد توجه قرار دارند. هر دو نمونه تلویزیونی(جلو) و لیزری موشک کی -اچ-29 در رژه روز ارتش بدین ترتیب می توان سوخو-24 فنسر را که قابلیت حمل حداکثر 8000 کیلوگرم محموله جنگی را دارد، یکی از دستان بلند نهاجا برای مأموریت های آینده دانست. احیای قابلیت های الکترونیکی،‌ از جمله سامانه های جنگ الکترونیک و ضد جنگ الکترونیک به اجرای امن تر و افزایش بقاپذیری در مأموریت های نفوذی در خاک دشمن کمک شایانی می کند و شاید به جرأت بتوان گفت در عصر حاضر بدون پشتیبانی الکترونیکی نمی توان در صحنه نبرد کاری از پیش برد.

[quote]چتر بازي زندگي صحرايي برفي كوهستاني دريا جنگ شهري و انواع آموزشهاي ضد تانك نفر به نفر و ..و ... و ... رو هم براي مثلا 200 هزار سرباز حرفه اي در نظر بگيريد ! بعلاوه 24 ميليون براي هر موشك تاو ! 400 دلار براي هر گلوله تانك ! و 70 ميليون موشك ايگلا و و ..و .... [/quote] شبیه ساز فوق العاده هزینه ها رو میاره پایین میشه با سالی یک شلیک و در مقابل کار مداوم با شبیه سازها هزینه ها رو خیلی کاهش داد

برادرا !!! من میگم فیلم این قضیه رو نزدیک دو ساعت دیدم! همون موقع هم کلی با تریپشون حال کردم

[quote]لبته به نظرم تعداد این ارتشی که شما گفتی باید بره بالا 700 هزار تا حرفه ای در حد کماندو که بابای امریکا رو در بیارن فقط ارتش این تعداد سپاهو هنوز نگفتم اونم همین تعداد دوستان شوخی نمی کنم باتوجه به حجم تهدیدات علیه کشورمون این تعداد کافیه تقریبا [/quote] این که امکان نداره ما همین الان هم فکر نکنم 700 هزار تا نیرو داشته باشیم! 700 هزارتا کماندو هم که خیلی حرفه! ارتش که فقط نیروی ویژه لازم نداره،باید در تمام قسمت ها پرسنل مجرب داشته باشیم حتی یک نفر توپچی با تجربه و آموزش دیده اگه خوب استفاده بشه از 10 تا کماندو میتونه مفید تر باشه کلنل هم دقیقا به نکات اساسی اشاره کرد سربازی که تیر اندازی هم درست درمون بلد نیست به چه دردی میخوره!؟ هر کاربردی که این سربازا دارن بسیجی ساده هم داره با روحیه بالاتر در ضمن خرجی هم نداره اقلا خورد و خوراکش تو خونه خودشه 200 هزار نفر حقوقشون اگه سالی 7 میلیون بدیم میشه میشه 1400 میلیارد تومان هزینه تجهیزات کامل یه سرباز هم در حد نیروهای حرفه ای اگر 5 میلیون حساب کنیم میشه 1000 میلیارد دیگه (برای آمریکا نزدیک 17 میلیون اعلام شده) سر جمع میشه،2400 میلیارد هزینه آموزش هم دوستان حساب کنن اونم برای هر سرباز 10 میلیون میشه 2000 میلیارد دیگه سر جمع میشه 1400 میلیارد هزینه ثابت و 3000 میلیارد دیگه که در طول 4 سال هزینه میشه و بعدا به رقم پایین تری کاهش پیدا میکنه البته همه این هزینه ها مازاد نیست بخشی از اونها همین الان هم داره هزینه میشه و هم پوشانی داره

داداش مهدی wafen_ss فکر کنم گفت سرعت شهاب 2.1 ماخ هست که شما اون چیزها رو بهشون گفتید؟ الان هم که مشخص شد سرعت تو فاز نهایی همین مقدار هست!! پس اگه مسئله این بوده شما یه معذرت خواهی به ایشون بدهکاری، اگر هم چیز دیگه ای مد نظرت بوده بگو