اراده سیاسی ایران در منطقه جاری است ... در ضمن، از یاد نبریم که ... [b]سیل اول زند به فرق خود دیوارها [/b]... آغازگر روند [b]تبدیل سوریه به میدان جنگ داخلی [/b]چه کسانی بودند؟[b] [/b] (خشونت [حتی نامتناسب] حکومت اسد در قبال معترضان مدنی در روزها و ماه های نخست [b]نمی توانست بستر کافی و لازم را برای درغلتاندن کشور به ورطه [/b][b] هولناک [/b][b]جنگ داخلی [/b]مهیا سازد و از همین لحظه بود که بازی خونین[b] مثلث ترکیه -عربستان - قطر[/b] با [b]پشتیبانی انکارناپذیر بلاک غربی[/b] شروع شد ...)

شتر در خواب بیند پنبه دانه ... فعلا این شتر خوش خیال تا گردن در باتلاقی که بدست خودش فراهم آورده فرو رفته و حتی کمک اغلب متحدان موقتی و دائمی حضرت شان در منطقه نتوانسته است ایشان را از این کابوس خودخواسته رهایی بخشد. این خیال خامی است که تصور کنیم چوب سحرآمیزی در کار است و تا عرصه بر حضرات سفیدپوست تنگ آید ناگزیر به جفنگ پرخاشگری و نظامیگری درآیند.

[b]بدیهی است[/b] که از بدنه رهبری سیاسی معدود کشورهای توسعه یافته جهان انتظار نمی رود که [b]براحتی شاهد بهره مندی تام و تمام فنی/ اقتصادی/ آموزشی - پژوهشی کشوری با منابع غنی انرژی فسیلی (بویژه گاز) از خانواده فناوری های آینده نگر باشند[/b] و دست روی دست گذارند و به مقابله مبادرت نورزند: پیشرفت کشورهای صادرکننده منابع انرژی فسیلی رایج در حوزه فناوری های برتر و کلیدی آتیه در حال حاضر تهدید راهبردی برای منافع درازمدت بلاک اقتصادی/ سیاسی غرب بویژه در حوزه انرژی تلقی و گشایش این باب می تواند در کشورهایی با شرایط اقتصادی/سیاسی کمابیش مشابه [b]جریان ساز[/b] شود.[color=#0000ff]عناصر سیاسی از جمله تاکید بر «امنیت و کارکرد جهود در خاورنزدیک» در قیاس با واقعیت مذکور محل چندانی از اهمیت ندارد و اغلب به مثابه هم افزاینده رسانه ای/ سیاسی یا به زبان ساده شانتاژ عوامفریبانه رسانه ای از سوی محافل سیاسی متخاصم به کار بسته می شود. [/color]

علت ختم بحث را به کارکرد دیپلماتیک انتخابات ریاست جمهوری درنیافتم؛ با این همه، خروج دیپلماسی ایرانی از ظل انقلابی گری در شمار پیامدهای این انتخابات دانسته شده است، یک معنای بالقوه برای گزاره اخیر اعمال قدرت هوشمندتر در صحنه دیپلماسی است: روی دیگر این سکه، بازی پیچیده تر در حوزه روابط خارجی من جمله در رابطه با ایالات متحده است. بعبارت دیگر، شاید کار با تیم دیپلماتیک جدید ایران برای کشورهایی که همچنان در پی اعمال سیاست چماق و هویج اند - و از قضاء از حوالی صبح امروز پخش شبکه های برون مرزی ایران را از ماهواره های شان (و شرکای شان) قطع کرده اند - دشوارتر شود. از این گذشته، آشکارترین پیام این چنین انتخابات ریاست جمهوری [b]«اقبال مردم به چارچوب عمومی حاکمیت»[/b] و حتی در صورتی که به زعم برخی اصلاح طلبان تندرو تغییر باشد بیان نوعی پذیرش فرآیند تغییر [b]در چارچوب بنیادین حاکمیت[/b] است. ایران برغم کلیه فشارهای خارجی در اقسام گونه گون همچنان جزیره ثبات در خاورمیانه ملتهب شناخته می شود و بر خلاف تصور برخی تندروان، کیاست و تدبیر حاکمیت در راهبری انتخابات اخیر ضرب شست حقیقی اش به کشورهای متخاصم است. پیروزی بزرگ در واقع امر [b]گشوده بودن حاکمیت بسوی اصلاح امور و رابطه متعادل و ثمربخش با توده در قالب مبانی نظری و عملی همین حاکمیت و از آن همین حاکمیت است و تصور آن دشوار است که بدنه دیپلماتیک و کارشناسی سیاسی طرف های متخاصم این پژواک واضح را نشنیده باشند یا نشنیده گرفته باشند. نکته جالب توجه (و منحصربفرد) در این انتخابات آن است که اگر فرض بر این است که توده مشارکت کننده به تندروی از سنخ و جنس اصولگرایی مذهبی/سنتی دست راستی نه ملایمی گفته است اما به رادیکال های چپ مسلک یا برخوردار از تمایل تغییرات بنیادین و براندازانه نیز نه گفته است که انعکاس این حقیقت در واکنش خشم آلود (و حتی وهن آمیزشان نسبت به مشارکت کنندگان در انتخابات) برخی از فعالان و تحلیلگران این قبیل جریانات گذرکننده از اصلاح طلبی (به روایت رهبران جریان اصلاح طلبی) آشکارا دیده می شود. طمع بستن استراتژیست های متخاصم به نفوذ در و فربه کردن توده خاموش (غیر مشارکت کننده در انتخابات ریاست جمهوری) اما دست کم در حال حاضر خام دستانه بنظر می رسد چرا که حتی هر دو قطب داخلی انتخابات اخیر پیشاپیش به یکدیگر هشدار داده بودند که نمی توانند خود را سهامداران توده خاموش بدانند. [/b] [b]قدرت در دنیای سیاست روز مثال ویژگی عمومی هوش فرد انسانی در علوم روانشناسی (و عصب شناسی) است: جامع و مانع، سهل و ممتنع، متغیری است برآمده از دل مؤلفه های بی شمار، با ساختار و کارکردی پیچیده مرتبط با بطن تاریخی و صیرورت توده/ حاکمیت؛ اگر غیر از این می بود یحتمل می باید همچنان در پادشاهی هخامنشیان روزگار سپری می کردیم! و اگر واداشتن کشوری با ویژگی های اقلیمی/تاریخی و مؤلفه های قدرت یکتای اش به تغییر رفتار توأم با کرنش به نقشه راه خودخوانده دیگران آنقدرها آسان بود چه ضرورتی برای تداوم 12 سال مذاکره بر سر یک پرونده سیاسی (و نه فنی) باقی می ماند؟[/b] سایه های متوهمی که خویش را مالکان جهان می پندارند نه از تاریخ می دانند و نه از انسان، تنها مایه فاجعه اند و از شمار خرد رقت بار اند. این پست قدری خارج از موضوع است و مدیران ارجمند حسب صلاحدید شان در حذف یا ویرایش اش مختار اند.

[right][background=rgb(248, 248, 255)]صفحه خبری ویژه سوریه رویترز (به روز شده تا ساعت 04:33 بعد از ظهر [/background][color=#000000][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][background=rgb(248, 248, 255)]30 [/background][/font][/color][color=#000000][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][background=rgb(248, 248, 255)]ژوئن [/background][/font][/color][color=#000000][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][background=rgb(248, 248, 255)]طبق قاچ ساعت [/background][/font][/color][color=#000000][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][background=rgb(248, 248, 255)]Eastern Daylight)[/background][/font][/color][/right] [url="http://www.reuters.com/news/archive/syria?view=page&page=1"]http://www.reuters.c...iew=page&page=1[/url]

صفحه ویژه خبری سوریه رویترز (به روز شده تا 29 ژوئن) [url="http://www.reuters.com/news/archive/syria?view=page&page=1"]http://www.reuters.com/news/archive/syria?view=page&page=1[/url]

[right][background=rgb(248, 248, 255)]صفحه خبری ویژه سوریه رویترز (به روز سازی تا ساعت 10:01 صبح [/background][color=#000000][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][background=rgb(248, 248, 255)]28 [/background][/font][/color][color=#000000][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][background=rgb(248, 248, 255)]ژوئن [/background][/font][/color][color=#000000][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][background=rgb(248, 248, 255)]طبق قاچ ساعت [/background][/font][/color][color=#000000][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][background=rgb(248, 248, 255)]Eastern Daylight)[/background][/font][/color][/right] [url="http://www.reuters.com/news/archive/syria?view=page&page=1"]http://www.reuters.c...iew=page&page=1[/url]

[right][background=rgb(248, 248, 255)]صفحه خبری ویژه سوریه رویترز (به روز سازی تا ساعت 1:40 بعد از ظهر [/background][color=#000000][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][background=rgb(248, 248, 255)]27 [/background][/font][/color][color=#000000][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][background=rgb(248, 248, 255)]ژوئن [/background][/font][/color][color=#000000][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][background=rgb(248, 248, 255)]طبق قاچ ساعت [/background][/font][/color][color=#000000][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][background=rgb(248, 248, 255)]Eastern Daylight)[/background][/font][/color][/right] [right][color=#000000][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][background=rgb(248, 248, 255)] [/background][/font][/color][/right] [url="http://www.reuters.com/news/archive/syria?view=page&page=1"]http://www.reuters.c...iew=page&page=1[/url]

[color=#000000][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][right][background=rgb(248, 248, 255)]صفحه خبری ویژه سوریه رویترز (به روز سازی 25 ژوئن)[/background][/right][/font][/color] [url="http://www.reuters.com/news/archive/syria?view=page&page=1"]http://www.reuters.com/news/archive/syria?view=page&page=1[/url]

تمام عناوین خبری 24 ژوئن 2013 از سانا (مندرج در word press در فرمت PDF در mediafire) http://www.mediafire.com/?s7r927m1y2gmbre

جناب مهدوی عزیزم، قطعا و تحقیقا تقدیم یک لایک برای قدردانی از این تاپیک بی نظیر شما که مدت ها بود جای آن در میلیتاری وزین خالی مانده بود کفایت نمی کند. صمیمانه از شما تشکر می کنم. بعنوان دانش آموزی که روزی روزگاری با گیاهان و پوشش گیاهی سر و کاری داشتم از مشاهده و مطالعه این تاپیک هیجان زده و دلشاد شدم.

صفحه ویژه سوریه گاردین [url="http://www.guardian.co.uk/world/syria"]http://www.guardian.co.uk/world/syria[/url] تازه ترین اخبار سوریه رویترز [url="http://www.reuters.com/article/2013/06/23/us-syria-crisis-attacks-idUSBRE95M04020130623"]http://www.reuters.c...E95M04020130623[/url] درگیری ارتش لبنان با تندروهای سنی در لبنان به نقل از فاکس نیوز (فرمت PDF در mediafire) [url="http://www.mediafire.com/?j86t0hmlzpxq16y"]http://www.mediafire...j86t0hmlzpxq16y[/url] دریافت جنگ افزارهای جدید توسط شورشیان در سوریه به نقل از CNN (فرمت PDF در mediafire) [url="http://www.mediafire.com/?qcaw8657578wjn1"]http://www.mediafire...qcaw8657578wjn1[/url]

[color=#000000][font=tahoma, arial, verdana, sans-serif][size=3]منبع: [/size][/font][/color] [color=#000000][font=tahoma, arial, verdana, sans-serif][size=3][url="http://www.aviny.com/occasion/Enghelab_Jang/Chamran/87/Vasiat.aspx"]http://www.aviny.com.../87/Vasiat.aspx[/url][/size][/font][/color] [color=#000000][font=tahoma, arial, verdana, sans-serif][size=3][b]وصیت نامه شهید چمران خطاب به امام موسی صدر[/b][/size][/font][/color] [color=#000000][font=tahoma, arial, verdana, sans-serif][size=3]وصیت می کنم …[/size][/font][/color] [color=#000000][font=tahoma, arial, verdana, sans-serif][size=3]وصیت می کنم به کسی که او را بیش از حد دوست می دارم! به معبود من! به معشوق من! به امام موسی صدر! کسی که او را مظهر علی می دانم! او را وارث حسین می خوانم! کسی که رمز طایفه شیعه، و افتخار آن، و نماینده هزار و چهار صد سال درد، غم، حرمان، مبارزه، سرسختی، حق طلبی و بالأخره شهادت است! آری به امام موسی وصیت می کنم …[/size][/font][/color] [color=#000000][font=tahoma, arial, verdana, sans-serif][size=3]برای مرگ آماده شده ام و این امری است طبیعی که مدتهاست با آن آشنا شده ام. ولی برای اولین بار وصیت می کنم. خوشحالم که در چنین راهی به شهادت می رسم. خوشحالم که از عالم و ما فیها بریده ام. همه چیز را ترک گفته ام. علایق را زیر پا گذاشته ام. قید و بندها را پاره کرده ام. دنیا و ما فیها را سه طلاقه گفته ام و با آغوش باز به استقبال شهادت می روم.[/size][/font][/color] [color=#000000][font=tahoma, arial, verdana, sans-serif][size=3]از اینکه به لبنان آمدم و پنج یا شش سال با مشکلاتی سخت دست به گریبان بوده ام، متأسف نیستم. از اینکه آمریکا را ترک گفتم، از اینکه دنیای لذات و راحت طلبی را پشت سر گذاشتم، از اینکه دنیای علم را فراموش کردم، از اینکه از همه زیبائیها و خاطره زن عزیز و فرزندان دلبندم گذشته ام، متأسف نیستم … از آن دنیای مادی و راحت طلبی گذشتم و به دنیای درد، محرومیت، رنج، شکست، اتهام، فقر و تنهایی قدم گذاشتم. با محرومیت همنشین شدم. با دردمندان و شکسته دلان هم آواز گشتم. از دنیای سرمایه داران و ستمگران گذشتم و به عالم محرومین و مظلومین وارد شدم. با تمام این احوال متأسف نیستم …[/size][/font][/color] [color=#000000][font=tahoma, arial, verdana, sans-serif][size=3]تو ای محبوب من، دنیایی جدید به من گشودی که خدای بزرگ مرا بهتر و بیشتر آزمایش کند. تو به من مجال دادی تا پروانه شوم، تا بسوزم، تا نور برسانم، تا عشق بورزم، تا قدرتهای بی نظیر انسانی خود را به ظهور برسانم، از شرق به غرب و از شمال تا جنوب لبنان را زیر پا بگذارم و ارزشهای الهی را به همگان عرضه کنم، تا راهی جدید و قوی و الهی بنمایانم، تا مظهر باشم، تا عشق شوم، تا نور گردم، از وجود خود جدا شوم و در اجتماع حل گردم، تا دیگر خود را نبینم و خود را نخواهم، جز محبوب کسی را نبینم، جز عشق و فداکاری طریقی نگزینم، تا با مرگ آشنا و دوست گردم و از تمام قید و بندهی مادی آزاد شوم…[/size][/font][/color] [color=#000000][font=tahoma, arial, verdana, sans-serif][size=3]تو ای محبوب من رمز طایفه ای، و درد و رنج هزار و چهار صد ساله را به دوش می کشی، اتهام و تهمت و هجوم و نفرین و ناسزای هزار و چهار صد سال را همچنان تحمل می کنی، کینه های گذشته و دشمنی های تاریخی و حقد و حسدهای جهانسوز را بر جان می پذیری، تو فداکاری می کنی، تو از همه چیز خود می گذری، تو حیات و هستی خود را فدای هدف و اجتماع انسانها می کنی، و دشمنانت در عوض دشنام می دهند و خیانت می کنند، به تو تهمتهای دروغ می زنند و مردم جاهل را بر تو می شورانند، و تو ای امام لحظه ای از حق منحرف نمی شوی و عمل به مثل انجام نمی دهی و همچون کوه در مقابل طوفان حوادث آرام و مطمئن به سوی حقیقت و کمال و قدم بر می داری، از این نظر تو نماینده علی (ع) و وارث حسینی… و من افتخار می کنم که در رکابت مبارزه می کنم و در راه پر افتخارت شربت شهادت می نوشم…[/size][/font][/color] [color=#000000][font=tahoma, arial, verdana, sans-serif][size=3]ای محبوب من، آخر تو مرا نشناختی! زیرا حجب و حیا مانع آن بود که من خود را به تو بنمایانم، یا از عشق سخن برانم یا از سوز درونی خود بازگو کنم… اما من، منی که وصیت می کنم، منی که تو را دوست می دارم… آدم ساده ای نیستم!… من خدای عشق و پرستشم، من نماینده حق و مظهر فداکاری و گذشت و تواضع و فعالیت و مبارزه ام، آتشفشان درون من کافیست که هر دنیایی را بسوزاند، آتش عشق من به حدی است که قادر است هر دل سنگی را آب کند، فداکاری من به اندازه ای است که کمتر کسی در زندگی به آن درجه رسیده است … به سه خصلت ممتاز شده ام:[/size][/font][/color] [color=#000000][font=tahoma, arial, verdana, sans-serif][size=3]۱٫ عشق که از سخنم و نگاهم و دستم و حرکاتم و حیات و مماتم می بارد. در آتش عشق می سوزم و هدف حیات را جز عشق نمی شناسم. در زندگی جز عشق نمی خواهم، و جز به عشق زنده نیستم.[/size][/font][/color] [color=#000000][font=tahoma, arial, verdana, sans-serif][size=3]۲٫ فقر که از قید همه چیز آزاد و بی نیازم. و اگر آسمان و زمین را به من ارزانی کنند، تأثیری در من نمی کند.[/size][/font][/color] [color=#000000][font=tahoma, arial, verdana, sans-serif][size=3]۳٫ تنهایی که مرا به عرفان اتصال می دهد. مرا با محرومیت آشنا می کند. کسی که محتاج عشق است، در دنیای تنهایی با محرومیتِ عشق می سوزد. جز خدا کسی نمی تواند انیس شبهای تار او باشد و جز ستارگان اشکهای او را پاک نخواهند کرد. جز کوههای بلند راز و نیازهای او را نخواهند شنید و جز مرغ سحر ناله های صبحگاه او را حس نخواهند کرد. به دنبال انسانی می گردد تا او را بپرستد یا به او عشق بورزد. ولی هر چه بیشتر می گردد، کمتر می یابد … کسی که وصیت می کند آدم ساده ای نیست. بزرگترین مقامات علمی را گذرانده، سردی و گرمی روزگار را چشیده، از زیباترین و شدیدترین عشقها برخوردار شده، از درخت لذات زندگی میوه چیده، از هر چه زیبا و دوست داشتنی است برخوردار شده، و در اوج کمال و دارایی همه چیز خود را رها کرده و به خاطر هدفی مقدس، زندگی دردآلود و اشکبار و شهادت را قبول کرده است. آری ای محبوب من، یک چنین کسی با تو وصیت می کند …[/size][/font][/color] [color=#000000][font=tahoma, arial, verdana, sans-serif][size=3]وصیت من درباره مال و منال نیست. زیرا می دانی که چیزی ندارم، و آنچه دارم متعلق به تو و حرکت و مؤسسه است. از آنچه به دست من رسیده، به خاطر احتیاجات شخصی چیزی بر نداشته ام. جز زندگی درویشانه چیزی نخواسته ام. حتی زن و بچه ها و پدر و مادر نیز از من چیزی دریافت نکرده اند. آنجا که سر تا پای وجودم برای تو و حرکت باشد، معلوم است که مایملک من نیز متعلق به تو است. وصیت من درباره قرض و دین نیست. مدیون کسی نیستم، در حالی که به دیگران زیاد قرض داده ام.[/size][/font][/color] [color=#000000][font=tahoma, arial, verdana, sans-serif][size=3]به کسی بدی نکرده ام. در زندگی خود جز محبت، فداکاری، تواضع و احترام نبوده ام. از این نظر نیز به کسی مدیون نیستم …[/size][/font][/color] [color=#000000][font=tahoma, arial, verdana, sans-serif][size=3]آری وصیت من درباره این چیزها نیست … وصیت من درباره عشق و حیات و وظیفه است … احساس می کنم که آفتاب عمرم به لب بام رسیده است و دیگر فرصتی ندارم که به تو سفارش کنم. وصیت می کنم، وقتی که جانم را بر کف دستم گذاشته ام، و انتظار دارم هر لحظه با این دنیا وداع کنم و دیگر تو را نبینم…. تو را دوست می دارم و این دوستی بابت احتیاج و یا تجارت نیست. در این دنیا به کسی احتیاج ندارم. حتی گاهگاهی از خدای بزرگ نیز احساس بی نیازی می کنم … از او چیزی نمی طلبم و احساس احتیاج نمی کنم. چیزی نمی خواهم، گله ای نمی کنم و آرزوئی ندارم. عشق من به خاطر آن است که تو شایسته عشق و محبتی، و من عشق به تو را قسمتی از عشق به خدا می دانم. همچنانکه خدای را می پرستم و عشق می ورزم، به تو نیز که نماینده او در زمینی عشق می ورزم. و این عشق ورزیدن همچون نفس کشیدن برای من طبیعی است …[/size][/font][/color] [color=#000000][font=tahoma, arial, verdana, sans-serif][size=3]عشق هدف حیات و محرک زندگی من است. زیباتر از عشق چیزی ندیده ام و بالاتر از عشق چیزی نخواسته ام. عشق است که روح مرا به تموج وا می دارد، قلب مرا به جوش می آورد، استعدادهای نهفته مرا ظاهر می کند، مرا از خودخواهی وخودبینی می رهاند، دنیای دیگری حس می کنم، در عالم وجود محو می شوم، احساسی لطیف و قلبی حساس و دیده ای زیبابین پیدا می کنم. لرزش یک برگ، نور یک ستاره دور، موریانه کوچک، نسیم ملایم سحر، موج دریا، غروب آفتاب، احساس و روح مرا می ربایند و از این عالم به دنیای دیگری می برند … اینها همه و همه از تجلیات عشق است … به خاطر عشق است که فداکاری می کنم. به خاطر عشق است که به دنیا با بی اعتنایی می نگرم و ابعاد دیگری را می یابم. به خاطر عشق است که دنیا را زیبا می بینم و زیبائی را می پرستم. به خاطر عشق است که خدا را حس می کنم، او را می پرستم و حیات و هستی خود را تقدیمش می کنم …[/size][/font][/color] [color=#000000][font=tahoma, arial, verdana, sans-serif][size=3]می دانم که در این دنیا به عده زیادی محبت کرده ام، حتی عشق ورزیده ام، ولی جواب بدی دیده ام. عشق را به ضعف تعبیر می کنند و به قول خودشان زرنگی کرده از محبت سوءاستفاده می نمایند! اما این بی خبران نمی دانند که از چه نعمت بزرگی که عشق و محبت است، محرومند. نمی دانند که بزرگترین ابعاد زندگی را درک نکرده اند. نمی دانند که زرنگی آنها جز افلاس و بدبختی و مذلت چیزی نیست …[/size][/font][/color] [color=#000000][font=tahoma, arial, verdana, sans-serif][size=3]و من قدر خود را بزرگتر از آن می دانم که محبت خویش را از کسی دریغ کنم. حتی اگر آن کس محبت مرا درک نکند و به خیال خود سؤاستفاده نماید. من بزرگتر از آنم که به خاطر پاداش محبت کنم، یا در ازاء عشق تمنایی داشته باشم. من در عشق خود می سوزم و لذت می برم. این لذت بزرگترین پاداشی است که ممکن است در جواب عشق من به حساب آید …[/size][/font][/color] [color=#000000][font=tahoma, arial, verdana, sans-serif][size=3]می دانم که تو هم ای محبوب من، در دریای عشق شنا می کنی. انسانها را دوست می داری. به همه بی دریغ محبت می کنی. و چه زیادند آنها که از این محبت سوءاستفاده می کنند. حتی تو را به تمسخر می گیرند و به خیال خود تو را گول میزنند … تو اینها را می دانی ولی در روش خود کوچکترین تغییری نمی دهی … زیرا مقام تو بزرگتر از آن است که تحت تأثیر دیگران عشق بورزی و محبت کنی. عشق تو فطری است. همچون آفتاب بر همه جا می تابی و همچون باران برچمن و شوره زار می باری و تحت تأثیر انعکاس سنگدلان قرار نمی گیری …[/size][/font][/color] [color=#000000][font=tahoma, arial, verdana, sans-serif][size=3]درود آتشین من به روح بلند تو باد که از محدوده تنگ و باریک خودبینی و خودخواهی بیرون است و جولانگاهش عظمت آسمانها و اسماء مقدس خداست.[/size][/font][/color] [color=#000000][font=tahoma, arial, verdana, sans-serif][size=3]عشق سوزان من فدای عشقت باد، که بزرگترین و زیباترین مشخصه وجود توست، و ارزنده ترین چیزی است که مرا جذب تو کرده است، و مقدس ترین خصیصه ای است که در میزان الهی به حساب می آید …[/size][/font][/color]

برادران بزرگوار، این چه قسم رویه ای است در برخی تاپیک ها در پیش گرفته می شود هم شما بزرگواران می دانید و هم سایر دوستان تان در میلیتاری و هم دیگران، خاورمیانه تار و پودی از اقوام متنوع است، اینجا بحث بر سر بحران سوریه در جریان است یا بر سر تقابل (توأم با رنگی از هیجان و احساسات قومی) میان دو گروه قومی ویژه در یک منطقه خاص؟ چه سفره رنگینی است بحران سوریه تا بازیگران غریبه از آن سوی جهان طعام طمع خویش را به یاری برخی سیاست بازان متوهم که نه بویی از تاریخ زادبوم خویش و نه بویی از انسان برده اند از آن بجویند، به ترور شخصیت تاریخی اقوام بپردازند و احساسات پاک مذهبی/ اقلیمی شان را مورد سؤاستفاده آنچنانی قرار دهند ... والله که پرخاشگری و خشونت یک قوم در قبال دیگری در یک اقلیم که همسایه و هم سفره اند آشکارا بر ضد همه آن ارزش هایی است که دست کم، همین میلیتاری وزین بر آن بنا نهاده شده؛ ایمان دارم هیچ یک از شما سروران، همان گونه که تروریسم را آن هم در پناه نحله های ضد فکری مطرود و متروک، کشتار و آوارگی مردمان بی گناه و جنگ داخلی را در سوریه تایید نمی کنید بلکه آرزوی فرا رسیدن صلح و آرامش پایدار را در این کشور برای مردم سوریه در دل می پرورانید، آرزومند درگیری اقوام خاور نزدیک با یکدیگر نبودید و نیستید. بعنوان یک دانش آموز مدرسه ای حوزه ژنتیک به همه شما بزرگوارانم عرض می کنم که در مقام موجودیت زیستی، اعضای خاورمیانه از مرزهای هندوچین تا کرانه های مدیترانه از ریشه های مشترکی برخوردار اند ... [b]تنها جانیان غاصب و کوردلان متعصب نمی توانند قائل به این ریشه های مشترک باشند [/b] [b]تحقیقا و قطعا زیاده جسارت است[/b] مدیران گرانمایه در صورت صلاحدید جرح و تعدیل یا حذف نمایند.

برادران عزیزم البته که دوستان از دوستان نمی رنجند: بی تردید، هر چه از دوست رسد نکوست ...، حقیر صرفا قصد دارد یادآوری از نوع به اصطلاح آئین نامه ای به محضر دوستان عزیز عارض شود: برادرانم، در گرماگرم مباحثه مان، روش و عناصر فرض و نظریه طرف (های) مقابل دیالوگ را به بوته سنجش و موشکافی می گذاریم که [b]دوستان همین حال با صحت و امانتداری مشغول انجام آن اند[/b]، اشاره دقیق حقیر که [b]شاگرد همگی دوستان بزرگوار است[/b] ناظر به «انگشت شمار» گزاره هایی است که لبه قلم را بسوی «اشخاص» (خوشبختانه: بی آنکه نامی از فردی برده شود) و نه «شکل و محتوی فکر» آن اشخاص سوق می دهد. به بیان ساده تر، [b]شخصا [/b]ضرورتی نمی بینم که مشخصا خصلت فکری/ مرتبط با نظریه پردازی را به فردی یا گروهی از افراد نسبت دهد آن هم در خانواده آشنایی مانند میلیتاری عزیز ... تحقیقا و قطعا زیاده جسارت است ...

برادر عزیزم جناب gader با سپاس از نوشته تان که حاوی نکات جالب توجهی بود نقد تحلیلگران سیاسی و سیاستمداران ما (بر مبنای مصالح و منافع ملی کشور و ملت مان) به رویکرد چند ساله اخیر رهبری آقای اردوغان یک مسأله است و نظرگاه های مردم ترکیه پیرامون کم و کیف مدیریت فضای هنجاری/ارزشی جامعه ترک و یا همگرایی بیشتر در مقابل حفظ فاصله با غرب سیاسی موضوعی دیگر؛ بر سر این موضوع که جناح (های) رقیب صحنه سیاست ترکیه امروز، از سالیان دور تا حال چه کردند و چه ساختند با حضرتعالی موافق ام؛ گو اینکه این کارنامه سیاسی و اقتصادی بر احدی بویژه بر مردم ترکیه و بالاخص آن لایه های اجتماعی که تکنوکرات های با گرایشات قوی تر یا آشکارتر دینی/سنتی را نیز در بر می گیرد، پوشیده نبوده و نیست. این واقعیت تاریخ سیاسی معاصر کشور همسایه ماست که ورود و حضور قدرتمندانه اسلامگرایان در عرصه رهبری آن کشور نه [b]خواب خرگوشی لائیک ها که مدهوشی سکولارها[/b] را نیز بر هم زد هر چند که آقای اردوغان در این فقره مرهون و مدیون همتای هم ارز خویش نجم الدین اربکان است که بهای گزاف این اعلام حضور را سالیانی پیش از آنکه اسلامگرایان فرصتی جدید برای عرض اندام و زورآزمایی سیاسی به کف آورند، پرداخت اما پی سازه ای را بنیان نهاد تا چندین سال بعد جناح سیاسی بازسازی شده و تقویت شده مورد حمایت وی نفوذ و قدرت روزافزون اش را بر آن بنا سازد که چنین نیز شد. تا آنجا که حقیر از رهگذر مطالعات رسانه ای و منابع مرتبط با تحولات سیاسی/اجتماعی معاصر ترکیه مطلع است؛ بخش عمده ای از لایه های متوسط جامعه ترک چندان تمایلی به واگرایی ترکیه و غرب سیاسی بویژه دوستان اروپایی این کشور ندارند (شاید به این دلیل مهم که بخش عمده ای از جامعه ترک مایل به تعامل پویا و رونق بخش با جامعه جهانی و علی الاصول تثبیت حضور جهانی ترکیه به مثابه عضو قدرتمند و پایدار منطقه خاورمیانه است) اما شاید برای همین لایه های میانی جامعه ترک این مسأله [b]معادل یا ما به ازای[/b] برانداختن ارزش های دین مدار تر یا بازگشت به دوران سیطره هنجارهای غیر دینی/ ضد دینی نیز نباشد که تا بدین جای امر، شواهد حاکی از همین واقعیت است (شاید نه دقیقا به دلیل آنکه این لایه ها یا گروه های اجتماعی از تمایلی بی پرده و سُره به حفظ بی چون و چرای ارزش های دینی منطبق بر فرهنگ و سنن و آئین مردمان این سرزمین برخوردار اند بلکه به این گواه که اینان شاید در میان همان کسانی باشند که در کابینه مستعجل جناب اربکان بر [b]استقلال و عزت مردم ترک و کشورشان[/b] در برابر تجویز هر گونه نسخه بیگانه من باب هر چیز از جمله امورات داخلی تاکید داشتند). در ترکیه، این تا حدود زیادی واقعیت دارد که سردمداران اعتراض به فضای امنیتی امروز بانیان یا دژخیمان فضای امنیتی تأسف بار دیروز اند (حقیقتی کریه است که باید با آن مواجه گشت) اینان کسانی اند که در درازمدت با نرمش های پی در پی شان برای همراهی با شرکای اروپایی خود (تحت عناوین متعدد و رنگارنگ از اصلاحات اقتصادی تا اجتماعی و ... و ...) از یک سو و درخشش تیغ شان در فضای داخلی در مواجهه ای ضد اخلاقی و ضد انسانی با سرمایه هویتی (دینی/سنتی) جامعه بیزاری و رویگردانی بخش عمده ای از مردم ترکیه را به عمر و منافع سیاسی خویش خریدند. اما در پایان احتمالی باقی می ماند و آن اینکه چنانچه مردم ترکیه به تجربه و فراست تاریخی خویش این مسیر [b]استحاله از شعار آزادی مدنی و رونق و شکوفایی اجتماعی/اقتصادی به فضای خفقان و سرکوب را [/b]ادراک و امروز به حافظه تاریخی خویش رجعتی دوباره کرده باشند آن هنگام چه باید گفت ... ؟ [b]یادداشت حقیر نه منکر دستاوردهای دولت آقای اردوغان برای ملت شریف ترکیه و نه کتمانی بر خطاهای کوچک و بزرگ (راهبردی) مندرج در کارنامه سیاست داخله و دیپلماسی ایشان است ... [/b] [b]قطعا زیاده جسارت است ...[/b] [b] [/b]

برادر عزیزم جناب gader با سلام و احترام به شما پس از مطالعه دقیق تر تاپیک و نظرات دوستان گرانقدر از جمله حضرتعالی، فکر می کنم لازم است در اینجا بر نکته مهمی تاکید کنم و آن اینکه جمهوری اسلامی ایران هرگز خواهان یک ترکیه تضعیف شده و گرفتار و محصور در مشکلات داخلی و خارجی نبوده است؛ سیاست رسمی جمهوری اسلامی ایران در قبال ترکیه بطور خاص بر حسن همجواری و احترام و حفظ منافع دو جانبه تاکید داشته است و دارد. دو کشور از روابط اقتصادی بسیار پویا و خوبی برخوردار اند و ترکیه نیز بنحوی در فائق آمدن بر برخی از موانع ناشی از تحریم های اخیر به ایران کمک کرده است. ایران نیز در زمان های ویژه ای به حل و فصل برخی مشکلات امنیتی ترکیه کمک های شایان توجهی نموده است ... از این گذشته، دو ملت ایران و ترکیه روابط و مشترکات تاریخی/ فرهنگی بسیاری دارند. حال، زمانه ای و بحرانی پیش آمده که جمهوری اسلامی ایران و ترکیه با یکدیگر تا حدودی در نقطه ای خاص از خاور نزدیک تخالف منافع یافته اند ولی آیا کسی ادعا کرده است که این مساله غیرقابل گفتگو و لاینحل است یا معضلی بزرگ در روابط دو کشور باقی می ماند ... یعنی که دو طرف پس از سالیان سال روابط خوب با یکدیگر کلیت این رابطه حسنه را به پای اختلاف نظر و تباین منافع در کشور دیگر منطقه سوریه قربانی می کنند؟ بهرحال، قصد حقیر حقیقتا تاکید بود و نه بیان مطلبی جدید ... نقد سیاستمداران ایرانی بر عملکرد همتایان ترک شان در سوریه البته نکات پندآموزی هم دارد ... حاکمان فعلی ترکیه همچون سلف خویش مایل اند همجواری اروپایی را مبدل به عنصری سازنده و رونق بخش در سلوک و سرگذشت ملت عزیز ترک نماید اما آیا باید برای رسیدن به چنین هدفی هر قیمتی را ولو که گزاف باشد پرداخت کرد ... ؟ تصور می کنم شما نیز موافق باشید که [b]شایعات[/b] مربوط به کمک های مستقیم نظامی ایران به حکومت سوریه زمانی بالا گرفت و مبدل به تبی رسانه ای در محافل ترک شد که ... ترکیه عملا به حریم هوایی سوریه نزدیک شده بود ... برخی آن را چنگ و دندان نشان دادن دولت ترکیه به آقای اسد تعبیر کردند ... حالا هم برخی از منتقدین و فعالان سیاسی ترک بر این باور اند که آقای اردوغان و بخشی از بدنه حاکمیت پیشاپیش فضای جامعه ترک را امنیتی کرده و اقدام به محدود کردن مخالفان و منتقدان می کند ... تصور می کنم شما نیز از این موضوع مطلع اید ... اما از همه این حرف ها گذشته، بهتر نیست اصل را بر دوستی و همجواری و همسایگی دو ملت و کشور بگذاریم ...

البته که هیچ ارتباطی به موضوعیت مطروحه ندارد ... ولی چه احساس ویژه ای به حقیر دست می دهد زمانی که می بینم نامم در چند پست برادران بزرگوار تکرار می شود ... پاتریوت ... ! اگر مدیران گرانقدر صلاح دانستند این پست را حذف کنند صرف تلطیف فضای داغ تاپیک عرض شد ...

دوستان عزیزم، تریبون رسمی دیپلماسی یک کشور و ادبیات و گفتگوی جاری همیشگی میان مسئولان عالی رتبه و لابی های داخلی ساختار قدرت هر کشور دو مسأله متفاوت اند. برآیند همان دیالوگ درونی قدرت در هر کشور تحقیقا و عملا با تدبیر مصلحت و بر مبنای موقعیت و نسبت و از همه مهم تر، تثبیت یا حفظ یا رونق بخشی به منافع ملی، به تریبون رسمی حوالت داده می شود. عقلانیت مدیران سیاسی کلان کشور در غائله سوریه با توجه به جمیع جهات بویژه شرایط بسیار حساس خاور نزدیک و روند تحولات اجتماعی کشورهای عربی مشهود است و دوستان مان بارها و بارها این نکات را در همین تاپیک مورد بحث و بررسی دقیق قرار داده و موشکافی کرده اند. موضع رئیس جمهور منتخب، جناب آقای روحانی، بوضوح همان است که ایران همواره رسما بیان، از آن دفاع و پیاده کرده است؛ برخی راستاهای عمومی و کلی دیپلماسی با ورود و خروج چهره های جدید سیاست روز دستخوش تغییر - یا تغییر معنادار- نمی شود.

خبر مذاکره دیوید کامرون و ولادیمیر پوتین به نقل از گاردین [url="http://www.guardian.co.uk/world/middle-east-live/2013/may/10/syria-crisis-cameron-putin-talks"]http://www.guardian.co.uk/world/middle-east-live/2013/may/10/syria-crisis-cameron-putin-talks[/url]

با جناب نجف عزیزم کاملا موافق ام، تنها شرایط جاری قدری متفاوت از زمانه جنگ است وگرنه که هیچ مادر ایرانی شیردلی تهدید خصم را تحمل و با آن مدارا نمی کند. دبستان فردوسی اهواز 9 معلم داشت و 2 معاون که اغلب شان زنان شجاع همین سرزمین بودند و دست کم دو تن از آنان فرزندان رشیدشان را در راه دفاع از کیان و شرف خانه و مردمان اش تقدیم پروردگار و کشور کردند. مدرسه ساکت و خلوت بود و ما روی همرفته شاید 15 نفر بودیم ... و معلمین عزیز ما همیشه حاضر بودند و با لبخند مایه دلگرمی فرزندان کوچک شان ...

دیوانگان را به زنجیر می کشند ... و ایرانیان آماده به زنجیر کشیدن هر مجنون وحشی بودند و هستند و خواهند بود ...

دوستان بد نیست نگاهی به این خبر CNN بیندازند ... [url="http://www.mediafire.com/view/3sls66x331z6uuc/Tear_gas_fire_stun_grenades_Chaos_in_Istanbul_as_police_prote_(1).pdf"]http://www.mediafire...e_prote_(1).pdf[/url] آپدیت خبر باز به نقل از CNN [url="http://www.mediafire.com/view/mrs487r00h61byb/Protest_leaders_bail_out_of_talks_with_Turkish_PM_after_clashes_-_CNN.pdf"]http://www.mediafire.com/view/mrs487r00h61byb/Protest_leaders_bail_out_of_talks_with_Turkish_PM_after_clashes_-_CNN.pdf[/url]

[color=#0000ff][b]پیکره استوار و پاینده مدافعان ایران زمین، دست های بزرگ و گشاده شان بسوی مام وطن، قلب های سرخ مالامال از ایمان و اراده شان ... و چیرگی شان بر پولاد شان ... تا ماورای مرزهای فضا/زمان برای ما، فرزندان ایران مایه مباهات و حضور و برای بدخواهان مایه هول و هشدار است ... [/b][/color] [color=#0000ff][b]تک تک این کلمات مایه فخر است: افتخار به ایرانی بودنم به فرزند ایران بودنم به فرزند این مردمان بودنم به حضورم در نسلی که به بهای ایثار مدافعان ایران حاضر است و حرکت می کند ... [/b][/color]

در ترکیه، اردوغان مدتی است که متهم به خلق فضای بسته در عرصه های رسانه ای و دگر اندیشی سیاسی / اجتماعی است و همراهی نسبی بخش هایی از بدنه نخبه اما سکولار جامعه ترکیه طی این مدت از دست داده است؛ بنظر می رسد تلاش آقای اردوغان برای بازی همزمان در دو زمین «ژست سکولاریته سیاسی/ اجتماعی» بدلیل اعمال برخی سیاست های - [b]به زعم سکولارهای ترک[/b] - دین محور و بعضا نزدیک به ترجیحات تاریخی/ اجتماعی لایه های تندرو تر مذهبی ترک از یک سو و «تنگ کردن عرصه بر مخالفان» سیاسی و احیانا اجتماعی اش که عمدتا مشتمل بر سکولارهای میانه رو تا دو آتشه ترک بسبب نگرانی سنتی دولت غیرنظامی از هجمه نظامیان ذی نفوذ و کم تحمل در سهم خواهی قدرت با نوعی بن بست یا دست کم مانع جدی مواجه شده است ...