[quote]دوست بزرگوار. [b]بنده شكر خدا تا به امروز، اونقدر سعي كردم خودمو به سلاح منطق مجهز كنم كه حتي براي گفتاري كه ذره‌اي شك داشته‌ام، بارها به اينترنت و كتب متعدد رجوع كرده و اون رو چك كردم تا اشتباهي انجام ندم.[/b] هيچ‌وقت نيازي نداشته‌ام تا براي اثبات عرايضم، به دروغ‌گويي بپردازم. صد البته اين احتمال هميشه هست كه منابعي كه من استفاده كرده‌ام، حقيقت رو درست مطرح نكرده باشن و حقيقت چيز ديگري است! ولي اينكه به بنده تهمت دروغگويي به اين وضوح بزنين ...!! ان شاءالله كه نيت شما از ذكر اين جمله، خير بوده باشه. ولي بدون بزرگوار كه دروغگويي تهمت بزرگيه و نبايد به اين راحتي به هركسي چنين تهمتي رو زد. هرچند كه حقير اونقدر از اين دست تهمت‌ها دريافت كرده‌ام كه ضد ضربه‌ شده‌ام. ولي صرفاً من باب رعايت اخلاق در مباحثه اين توصيه‌ي برادرانه رو خدمت شما عرض كردم.[/quote] مصطفی عزیزم از شما استدعای عاجزانه دارم یک بار دیگر در گزاره ای که گویی با قدری دلخوری هم تحریر شده مداقه بفرمائید، برادرم، حتی معصومین (ع) نیز گاه در اموراتی به رایزنی می پرداختند، علی الاصول با این سنخ نگرش بسراغ مباحثه رفتن را صلاح خرد و همان «منطق» می بینید؟ نه تهمت سره است و نه مدعای منطق مجسم ... نظر شما محترم و قابل تأمل است بدیهی است که به فرمایش یکی از دوستان باید در انتظار فوجی از نقد و تایید هم باشید. [quote] از نظر حقير، ظلم ظالم در مسئله‌ي سوريه مشخصه. هرچند كه از مخالفين هم كم نيستن كساني كه به انسانيت ظلم مي‌كنن. ولي نمي‌شه گفت در اين امر ظالم و مظلومي وجود نداره (حتي اگه اون مظلوم، آدم خوبي نباشه!!). به همين دليل هم من ترجيح مي‌دم كه در اين زمينه، هوادار سينه‌چاك ظالم نباشم و از حقوق عامه‌ي ملت سوريه دفاع كنم؛ حتي اگه به ضررم باشه. چرا كه باز اين رو از امير مؤمنان، علي (ع) آموختم كه «حق را بگوييد، ولو به ضرر شما باشد». خوب مي‌دونم تبعات از دست رفتن سوريه چي مي‌تونه باشه. ولي نمي‌تونم به خودم اجازه بدم براي منفعت خودم، راضي به جفا در حق ملتي باشم كه به درست يا غلط، به توطئه يا به خواست خود، پيگير مطالبات حقه‌ي خودشون هستن. شايد بگيم روش مخالفين براي احقاق حقشون درست نيست. قطعاً دموكراسي با سر بريدن و يا ظلم به شيعيان قابل جمع بستن نيست. ولي اين رفتار ناشايست نمي‌تونه اصل خواسته‌ي مخالفين رو مردود بدونه و فكر كنم شما هم با حقير در اين زمينه موافق باشين.[/quote] مصطفی عزیزم، بسیار خوشحال ام از اینکه می بینم موضع شما تا حدودی تعدیل شده و آرام تر در خصوص معارضین سوری گفتگو می کنید و صد البته نیک می دانید که مصادره به مطلوب کردن کریمه و قصار قدسی و اولیا در جهت حق نمودن باطل و باطل نمودن حق نکوهیده است، در غائله سوری نه حکام حق اند نه معارضین، شما برادر بزرگوارم از مردم دم می زنید، قبول است مصطفی جان، اما سوال اینجاست که این مردمانی که شما از آنان (ظاهرا به وکالت و نیابت از سوی شان) سخن می گویید آیا همانانی نبودند که حضور قابل قبولی در انتخابات اخیر سوریه داشتند؟ با شما موافق ام که «روشمندی دموکراتیک اداره یک جامعه انسانی مدرن» به «بازی صندوق و رأی» اعتباری نمی گیرد اما باز پرسشی طرح می شود: مقبولیتی نسبی همچنان در کف حکومت اسد قرار دارد که اصولا همان بازی صندوق و رأی شکل حقیقی بخود می گیرد؟ یا خیر؟ اما از حق گفتید، مثال زنده ای و اخیری در ذهن دارم که دوست بزرگواری باطلی را معادل حق دانست ... و از حق گذر کرد ... مراعات صدق روح به از گزین گویی در باب صدق نیست؟ در خصوص بحرین همین جا یا بصورت خصوصی مصدع وقت شریف شما مصطفی عزیزم خواهم شد. یک نکته کوچک را همین جا تذکر بدهم خدمت برادر مصطفی گلم، مصطفی عزیزم، مخالفین و معارضین لزوما همسو نیستند، اپوزیسیون سوری به مفهومی که برخی دوستان از آن یاد می کنند وجود خارجی ندارد، حمایت های محور عربی/غربی صورت بندی متغیری بخود گرفته است و دیگر چندان صحبتی از نشست های سیاسی نیست بلکه این روند بسوی تشکیل جلسات امنیتی/اطلاعاتی با گروهک های خرابکار پیش می رود که چنین نیز هست، از سوی دیگر، اپوزیسیون سوری ریشه و اصالت آنچنان موکدی ندارد و نتوانسته است «مقبولیت» مورد انتظار خویش را در سطح جامعه سوری حاصل کند (که به تاریخچه اپوزیسیون منورالفکری سوری بازمی گردد)، تشتت و تنش درون گروهی اپوزیسیون مشهود و سردرگمی و بی برنامگی شان تا حدودی عیان است. اجازه دهید مرزهای میان تعارض، تخالف و شورش و آنارشی را متمایز کنیم، سپس به بحث در باب سوریه بپردازیم. گذشته از این همه، ساختار قومی/طایفه ای توده سوری است که بن مایه بسیاری از درگیری های اخیر گردیده است و نه مسائل مذهبی و حتی سیاسی، آن دسته از کسانی که شما آنان را خواهان جامعه دموکراتیک و مدرنیزه می خوانید قلیلی از تکنوکرات های جوان سوری اند که اغلب در کشور خویش حضور موثری نداشته اند. ملاحظه می فرمائید که جنگ چه در سپهر چانه زنی سیاسی و چه بر سر گوی و میدان خون و آتش تا حدودی مغلوبه شده و شاید ملال آور ... نه از آن آب و تاب های اپوزیسیونی روزهای نخست غائله خبری است و نه از آن پیروزی های ارتش آزاد سوریه ... طرح عنان بتدریج در حال تبدیل به گزینه ای معقول برای هر دو قطب ماجراست. مصطفی عزیزم، بیش از هر کشوری این عربستان است که حاضر به تن در دادن به یک سوریه آرام نیست، در غیر اینصورت بحران های داخلی (اعم از حکومتی/حلقه ای و اجتماعی/سیاسی اش) را چگونه پوشش دهد؟ توجه: شالوده خواست مخالفین که چند صدایی شدن جامعه و برچیده شدن بساط تک حزبی است همواره مورد احترام کشورمان قرار گرفته است و گر چنین نبود، نبود این پایه مشورت های سیاسی در باب رفرم های اساسی و خرد که در شرف وقوع در سوریه است. شما مصطفی خوبم حتی سخنان و موضع گیری های رهبر عالیقدر مملکت را نیز در سخنان تان تا حدودی به کناری می گذارید در حالی که این سخنان نه سخنان یک فرد عادی بلکه نماینده و معرف موضع رسمی کشور ایران و نظام است. نقادی تان البته محترم و باورتان گرامی است اما بر خلاف شما که تصور می کنید نظام جمهوری اسلامی ایران صرف بسترهای ایدئولوژیک دست بکار تدوین فلان برنامه راهبردی دیپلماتیک می شود یا شده است حقیر تصور می کنم که نظام حاکم بر ایران با دقت وافری در پی حفظ و بسط هژمونی مصالح ملی در سطح خاور نزدیک است. حمایت از سوریه نیز بر همین خط و ربط استمرار می یابد. زیاده عرضی نیست ... ارادتمند

[quote]نقل قول: [quote]هر کسی که ارزشی برای جان انسان ها قائل نباشه، مطمئنا نه تنها در جبهه مقاومت نیست، بلکه در مسلمانی و حتی انسانیت اون هم باید شک کرد. بحث اینجاست، چه کسی جان انسان ها را ابزار خود کرده؟ حرف رسانه های کدوم طرف بیشتر قابل پذیرشه؟ (باز هم لازم به یادآوریه که کسی نگفته حکومت اسد بی تقصیر و دستش کاملا پاکه. اینو میگم تا بعدا همین جمله علیه خودم استفاده نشه!!!) [/quote]اين درست كه غرب از تمامي اين مسائل به نفع مصالح خودش استفاده مي‌كنه. ولي اين رو هم بايد بدونيم و مي‌دونيم كه نظام‌هاي غرب نه تنها هيچ‌يك ايدئولوژيك نبوده و نيستن، بلكه اساساً به مقوله‌ي اخلاق در سياست هم اعتقاد چنداني ندارن و اولين و آخرين چيز نزد ايشان، منافع هست. همين منافع هست كه جايي ايشان رو به اين جمع‌بندي مي‌رسونه كه در فلان قضيه بايد دخالت كرد و حتي جنگ كرد (مثل افغانستان يا عراق 2003 و يا حتي ليبي 2011) و در فلان قضيه بايد سرسري گذشت و نهايتش به بيانيه‌هاي محكوم كننده و ابراز تأسف كننده بسنده كرد (مثل اشغال چكسلواكي و يا اتريش توسط نازي‌ها، يا جنگ داخلي در بوسني و ...) و در فلان قضيه بايد خود رو به بي‌خيالي زد تا طرف با خيال راحت كارشو انجام بده و بعد از همين قضيه، حداكثر استفاده رو برد (مثل حمله‌ي عراق به كويت). اما اين مسئله در نظام‌هاي ايدئولوژيك، بالاخص نظامي اسلامي و با ادعاي حمايت از مستضعفين در برابر مستكبرين، از هر طبقه و جناحي كه مي‌خوان باشن و هر مذهب و مليتي، قابل پذيرش نيست. بالاخص كه بدونيم اين نظام ايدئولوژيك، اين مسئله رو نه تنها در شعائر ديني، بلكه در قوانين سياسي‌اش نيز گنجونده. پس اگه رفتاري ماكياوليستي رو از چنين‌ نظام‌هايي ببينيم، مسئله به اين سادگي‌ها قابل توجيه نيست؛ حتي در قبال توجيه «اون‌ها اول شروع كردن». [/quote] مصطفی عزیزم نکته مبهمی در سخن شما خطاب به برادر عزیزمون جناب میثم دیده میشه، شما تاکید خاص دارید که نظام جمهوری اسلامی ایران منافع رو صرف مبادی ایدئولوژیک محض تعریف و پیگیری می کنه و رفتار ایران رو در غائله تحولات اخیر جهان عرب بر همین اساس تفسیر می کنید در حالی که حمایت قوی ایران از نظام حاکم بر سوریه رو نمیشه اصولا مبتنی بر ایدئولوژی تفسیر کرد و کاملا عملگرایانه و مبتنی بر مصالح و منافعه. وانگهی تغییرات صورت گرفته در لحن ایران نسبت به جریان لیبی و طرف های درگیر رو چطور می تونیم بر اساس این مبنایی که شما برای دستگاه دیپلماتیک ایرانی قائل اید تفسیر کنیم؟ اگر شما مبنا رو تخاصم با آمریکا در نظر گرفتید و تنها معیار پراگمای سیاسی رو روبرو شدن مسالمت آمیز با قدرتی به نام ایالات متحده می دونید با این حساب دارید قلب ماهیت می کنید مصطفی جان اتفاقا دقیقا پراگمای هر نظام سیاسی برای اون نظام تعریف (شده و) میشه و تعریف جهانشمول قائل شدن قدری موضوع رو گنگ جلوه میده، سیاست تقابل با آمریکا دقیقا در جهت منافعیه که این ساختار حاکم بر ایران تئوریزه کرده و صرفنظر از اینکه شما بخواید این منافع رو رد و نقد یا تایید و یا تحلیل کنید این هم بنحوی منطبق بر الگوی پراگماتیسم و مصلحت اندیشی محسوب میشه. بر فرض مثال دیگری، سیاست هژمونی تقویت کننده دیاسپورای شیعی در خاورنزدیک واقعا صرفا یک سیاست ایدئولوژیک محسوب میشه؟ روابط پیدا و پنهان با اخوان المسلمین مصر؟ روابط نزدیک با گروه هایی مانند حماس؟ و ... و گذشته از همه اینها، شما می فرمایید نظام سیاسی ایدئولوژیک، بسیار خوب ... آیا soviet سال های 1926 تا 1989 صرفا یک ساختار حاکمه ایدئولوژیک بود؟ یا مقصود شما پروپاگاند ایدئولوژیکه؟ خوشحال میشم بیشتر تشریح بفرمائید. موارد بعدی رو هم در خصوص نوشتارتون بعرض میرسونم.

مصطفی عزیزم بر مبنای کدام دلایل «برداشت من از میلیشیا» غلط محسوب میشه؟ بفرمائید تا بحث کنیم. طالبان هم مصطفی جان بخش اعظم نیروی نظامی خودش رو از دست داده و علت مذاکرات صلح در افغانستان و تشویق آمریکایی ها به برقراری نوعی مدارا و موازنه قدرت و سهم گیری طالبان هم دو مساله است: 1) با ورود طالبان به صحنه سیاست روز رسمی افغانستان عملا این گروه به پایان عمر «مخالف خوانی صرف» میرسه و دیگه نمی تونه هم از کیسه سیاست و سهم قدرت و هم از توبره خشونت بخوره 2) خودبخود مایه ریزش نیروهای بدنه باقیمانده از طالبان خواهد شد و میشه (آمارهایی که برخی رسانه ها و نهادهای دولتی محلی در افغانستان از خروج نیروهای طالبان از سلک این باند نظامی/سیاسی ارائه میدن بهرحال جالب توجه هست) وانگهی که عملیات ایذائی طالبان کاملا بر شما مشهوده مصطفی عزیزم، بمب گذاری های کور، تصرف ساختمانی و تیراندازی محدودی یا یک روزه ای، موشک پرانی یا خمپاره پرانی به یک پایگاه ... خوب می بینید که خیلی از مثال های روز با شرایط یک دهه قبل در جایگاه قیاس نیستند. موافقی مصطفی جان؟ و اما بحران اقتصادی ... مصطفی جان، توجیه جنگ های جهانی اول و دوم رو با چه منطقی به 2012 فعلی تعمیم میدی؟ آیا واکنش افکار عمومی همچنان همون واکنش مردم بریتانیا و ملت فرانسه 1914 و یا همون عکس العمل توده اروپای مرکزی 1939 خواهد بود؟ ... با اشتیاق در انتظار پاسخ ات هستم.

جناب DEXON عزیزم اول از پاسخ تون سپاسگزارم دوم یک سوال طرح میشه، ایده شما در خصوص حملات ضد ماهواره ای اعم از اخلالگری در عملکرد نرم افزاری ارتباطی یا نابودی سخت افزار ماهواره و نقش احتمالی چنین تهاجماتی بر ضد این چنین شبکه ارتباطی ایمنی چیه؟ مشتاقانه در انتظار پاسخ تون خواهم موند

جناب DEXON عزیزم شما مساله بسیار اساسی و تعیین کننده ای رو مطرح کردید با لحاظ کردن کلیه اطلاعاتی که از این سامانه ها در اختیار هست آیا کمترین امکانی برای اخلالگری در این شبکه ارتباط امن وجود خواهد داشت؟ مایه امتنان بنده است که توضیح بیشتری در این مورد ارائه بفرمائید.

محمد عزیزم اگر مایه تبدیل گفتاورد به «بازی چیت چت» شدم از شما و سایر بزرگواران صمیمانه عذرخواهی میکنم [quote] بله ولی متاسفانه فاز اول حمله توسط صهیونیستها شروع میشه ( یعنی این امکان برای سوری ها نیست که همون اول کار و قبل از اینکه یه سری تاسیسات و تجهیزاتشون از بین بره، جلوی توان هوایی دشمن را بگیرند) و به تعداد خیلی زیاد ( بالای 100 یا 150 پرنده) و این خطری هست برای تمام لانچرهای ثابت و متحرک سوری، مگر اینکه سوری ها واقعا فکری کرده باشند، بخصوص اینکه سوریه عمق استراتژیک آنچنانی هم نداره. [/quote] محمد عزیزم، همچنان اختلاف نظر داریم، سوریه قاعدتا نمی تونه حسب مبادی و منابع اطلاعاتی اش و کمک هایی که از حامیان راهبردی اش مانند ایران میگیره براحتی غافلگیر بشه حتی میشه انتظارش رو داشت که دست به تهاجم پیش دستانه به فرودگاه های نظامی و غیرنظامی جهود بزنه که تا این لحظه زیرساخت لجستیک زمینی بومی رو از دشمن گرفته، بعلاوه شواهدی در دست هست که نشون میده سوریه در خصوص لانچرهای متحرک اش فکرهایی هم داشته و داره. در ضمن، فرماندهان نظامی سوری بطور قطع از مواردی که شما فرمایش کردید مطلع هستن، حالا اگر کمک های استراتژیست های متحد رو هم در نظر بگیرید اونوقت موضوع تفاوت بسیاری خواهد داشت. محمد عزیزم به گمان شما عمق راهبردی سوریه رو اصولا میشه با عمق راهبردی نداشته فلسطین اشغالی قیاس کرد؟ [quote]به نظر من نه چندان؛ به هر حال سوریه به احتمال بالایی ضربه اول را خواهد خورد و حالا باید دید که چکار کرده که این ضربه کاری نباشه و تجهیزاتش رو بطور موثری از بین نبره. اما اگر سوریه پس از حمله اول هنوز تعداد قابل توجهی لانچر و موشک داشته باشه و بتونه از پوشش پانتسیرهاش هم برای حمایت از اونها در لحظه شلیک و فرار پس از آن، استفاده کنه؛ اونوقت فرودگاههای اسراییل ( که حدود13 تا هستند) صحنه موشک بازی خواهند شد، اما اسراییلی ها فعلا غصه زیادی ندارند چرا که فرودگاههای اردن، قبرس و ترکیه نیز به روی آنها باز است ولی قطعا محدودتر خواهند شد و شعاع عملیاتی شون کمتر میشه، هر چند که رامها و سوفاها ( اف 15 ها و اف 16 های ) ی اسراییلی شعاع رزمی قابل قبولی دارند. [/quote] در این جملاتی که شما مرقوم فرمودید اثری از سامانه های دفاع هوایی موشکی مدرن تر نمی بینم، این به گمانم یک جور خلاء تحلیلی محسوب میشه محمد عزیزم، بنابراین سوریه در برابر حملات هوایی جهود چندان هم دست و پا بسته نیست (کما اینکه ما همین دو دلی رو در رفتار محتاطانه نظامی/امنیتی ناتو/یانکی ها در خصوص حمله هوایی به سوریه شاهد ایم) اما درباره فرودگاه های خارجی سرویس دهنده به هواگردهای جهود، فرض رو بر این بگیرید که سوریه اونها رو هم مورد هدف قرار بده بر فرض مثال با کلاهک های چند ده گانه IED و با اینکه عملیات خرابکارانه ای رخ بده و ... ده ها راه حل دیگه که احتمالا به ذهن تئوریسین های نظامی این سوی غائله هم رسیده ... و اونوقت باید چه کار کرد؟ (موضع رسمی سوریه طی چند سال اخیر همین بوده: هر کشور کمک دهنده به طرف متخاصم، دشمن تعریف میشه). ... و بعد از همه این اقوال نامربوط حقیر، شما نقش ایران رو در ایجاد مزاحمت هایی هر چند کوچک و متوسط برای کریدورهای هوایی به اصطلاح ایمن هواگردهای جهود کاملا نادیده می گیرید؟ مشتاقانه در انتظار پاسخ شما، برادر نکته سنج و بزرگوارم هستم.

محمد عزیزم سلام صبح عالی بخیر گام اول از کاربری خارج کردن فرودگاه های دشمن صهیونیستیه موافقی؟ چرا که در این مرحله حالا دیگه هواگردهای دو طرف در این مشکل هم تراز میشن نظر شما چیه؟

مصطفی عزیزم شما می فرمائید «شیپورچی» خوب این رو بنده حقیر که نه! ولی دیگرانی هم هستن که می بینن و تعبیراتی خواهند داشت حال طرح کنن یا نکنن نه به من مربوطه و نه اصل مساله ... یعنی اگر کسی حرفی جز سخن و ادبیات و تفاسیر شما بر صفحه سپید بیاره شیپورچی هم محسوب میشه!؟ ثانیا شما از تمامی کلماتی که حقیر برای شما از صغری و کبری روایت سوریه نوشتم تنها همین یک قسمت اخیر رو مورد توجه خاص قرار دادید!؟ بعلاوه شما بقول خودت جای شاکی و متشاکی (حکومت/مردم در مقابل شورشیانی که بهرحال دارن نسخه پیچیده شده دیگرانی را به مرحله اجرا میگذارن) رو عوض می کنی برادر عزیزم، رهبران عالی رتبه ایران بویژه رهبر عالیقدر کشور از روز نخست ماجرای سوریه بصراحت اعلام کردن که خط روایی سوری قدری متفاوت از سایر کشورهای عربیه، ثالثا چه کسی گفته که انقلاب در مصر عقیم مونده و به نتیجه نرسیده (اشاره به مقاله بی منبع جناب جلیل عزیزم) شما اصولا چرا مداوم در پی مخالف خوانی هستی و حریف می طلبی برادر عزیزم؟ واقعیت برای شما چرا اینقدر مبهمه حکومتی تک حزبی در سوریه وجود داشته و داره، فعلا هم دست برتر با این ساختار حاکمه است، بلوای میلیشیا رو خوابونده و الان حتی خود آمریکایی ها هم چندان از دستکاری مساله مطمئن نیستن، البته انتظار نداریم که خناق بگیرن و بوق هاشون رو سوئیچ آف کنن. روسیه و چین هم حمایت مقتدرانه ای بعمل آوردن درست هم هست برادر من، هم شما میدونی هم من و هم مابقی دوستانمون که غربی ها این خط رو بشکنن کلی دردسر درست خواهند کرد نه فقط برای ایران ما بلکه برای همه کانون هایی که بنوعی و بنحوی می خوان باهاشون تسویه حساب کنن. جان انسان ها برادر عزیزم در هیچ جای تاریخ و برای احدی جز چند نفر انگشت شمار نسبت به برآورد 90 میلیارد نفری که تا حال آمدن و رفتن و هستن ارزشی نداشته! ای بابا! مصطفی جان، شما هم قدری انصاف بخرج بدید. وانگهی حالا که جان انسان ها برات عزیزه لطفا همونجور که خودت هم فرمایش کردی جنایات طرف مقابل رو هم در همین پارادایم تعبیر و داوری کن و جان انسان هایی که پس از چنین خط شکنی احتمالی غربی در خطر قرار خواهد گرفت هم برات مهم باشه بی زحمت! آخه مرد مؤمن! شیپورچی هم شد اصطلاح اینجا در جمع بکار می گیری!؟ انصاف شما را شکر!

مصطفی جان واقعیت اینه که فعالیت گروه های میلیشیا در سوریه افول پیدا کرده و موضع نظامی داخلی همون شکلی رو به خودش گرفته که طالبان فعلی در افغانستان ناگزیر از روی آوردن به اون شدن، از طرفی حقیر با این گزاره حضرتعالی چندان موافق نیستم که موضع روسیه و چین رو به بی طرفی میره چرا که بر خلاف اظهارات شما، بیانیه های شدیداللحن دو قطب آمریکایی و روس داره روز به روز تندتر میشه و ممکنه احتمال یک برخورد نظامی محدود هم بره، از سوی دیگه، ظن قوی در خصوص تمایل ترکیه و اعراب (البته برخی از سران اعراب چون حتی در باب اردن هم جای بحث هست) یک مساله است و feasibility و profitibility (امکانپذیری و سودآوری [سود/زیان سنجی]) اجرای چنین طرحی و مهم تر از اون پیامدهای طبعی و طبیعی اون هم یک مساله دیگه است. اما در باب چین، چین طی روزهای اخیر حمایت قوی خودش رو از طرح عنان اعلام کرده و بخصوص به گروهک های مسلح معارض هشدار داده که به طرح عنان احترام بذارن و بنظر نمی رسه که در حال کنار کشیدن خودش باشه. نکته دیگه که ذکر اش ضروری بنظر میرسه اینه که بلاک غربی بر فرض مثال که بخواد چنین جنگ نیابتی رو بر ضد نظام سوریه راه بندازه و نخواد پایگاه صهیونیستی خودش رو هم درگیر ماجرا کنه با دو مساله روبرو میشه: 1) چطور می تونه مطمئن باشه که در صورت به زعم خودش سورپرایز کردن ایران با یک حمله عربی به سوریه با واکنش غافلگیر کننده ایران در راه اندازی یک جنگ دیگه از سوی حزب الله بر ضد جهود روبرو نشه که در اون صورت می تونید تبعات داستان رو حدس بزنید. 2) ناگزیر از بده بستان امتیازاتی با محور روس- چین خواهد بود و هست و همین حالا هم درگیر این ماجراست و خوب ... این پرسش جدی طرح میشه که تا چه سقفی و تا چه فازی می تونه دست به چنین معاملاتی بزنه که بعید می بینم امر یا امورات سهل الوصولی برای استراتژیست تقلیل گرا و دقیق اونور آبی محسوب بشن. کیسه دوزی روسیه و چین در هر حال بر کسی پوشیده نیست، اما بیاد هم داشته باشیم که روسیه تا بحال چند بار بر شاخی نشست و بدست خودش شاخ رو برید و زیان داد، شاید این بار نخواد دقیقا از همون مسیر صربستان 94 یا عراق 2003 یا لیبی 2011 بره ... کسی می تونه از این موضوع مطمئن باشه؟ چین هم از سوی دیگه که حالا درصدد شاخ و شانه کشی برای آمریکایی ها در خاور دوره، منطقه ای که برای یانکی ها نوعی پاشنه آشیل محسوب میشه (بعلت اشتغال نظامی و راهبردی و تمرکز دیپلماتیک overdose در خاور نزدیک) بدش نمیاد از این چنین اهرم های سیاسی - امنیتی برای باج گیری استفاده هایی ببره و شاید مصلحت رو هم بر همین دیده که سعی می کنه محور ساینوروسی رو بنحوی نمایشی از اتحاد دو قدرت اتمی و سیاسی آسیایی جلوه بده. روی نقش اروپایی ها و بریتانیا مصطفی جان من حساب چندانی در حال حاضر باز نمی کنم، تحلیلگران سیاسی اروپایی غالبا از تندابی اقتصادی صحبت می کنن که اروپاییان رو گرفتار کرده و بسود سران اروپایی که هر چه در توان دارن برای تعدیل دامنه آثار این بحران کریه بکار بگیرن، دیروز یونان، امروز اسپانیا، فردا ایرلند، اگر صحیح و صواب متوجه مقصودت شده باشم شما هم اذعان داری که نه آمریکایی ها و نه اروپایی ها تمایل چندانی به ورود یکباره و مستقیم به صحنه رویارویی نظامی با سوریه ندارن راستی این نکته رو فراموش کردم عرض کنم خدمت شما، نقش ایران رو در پیش دستی بر اعرابی که مایل به همکاری در یک نیشگون نظامی از سوریه هستن دست کم نگیر مصطفی جان. توجه: مصطفی عزیزم ممکنه برام بگی چرا اینو نوشتی: همونطور كه ديديم برادر جليل عزيز هم نظري مخالف بنده در اين زمينه داشت [b]با دلايلي كاملاً منطقي.[/b] مصطفی جان هنوز اصرار داری منو فردی غیر منطقی جلوه بدی ... به گمان خودت این نوعی بی حرمتی نیست؟

مصطفی عزیزم تصور می کنم دوست عزیزمون جناب طاها مغز و نغز مطلب رو در خصوص جنایات طرح فرمودن، ارائه مستندات به بازی بی پایانی منتج خواهد که تنها مباحثه رو به قهقهرا سوق میده. البته در مواردی خیر، برعکس، بشار اسد پیشامد تخلف و جنایت توسط ارتش سوریه رو پذیرفته و حال محض نمایش یا غیر ... حکم به رسیدگی هم داده شده، نظرگاه جنابعالی البته قدری دور از موضع تحلیل بنظر می رسه و شاید بیشتر گرایش به نوعی جمعبندی در باب ویژگی ها، کارکردها و ... سرنوشت حکومت سوری داره. همون گونه که شما هم امروز فرمودید در نزاع حلوا تعارف نمی کنن، تلفات غیرنظامی اجتناب ناپذیره و ... صد البته جنایت از سوی هر گروه یا بلاک «جنایت» باقی می مونه. تصور شخصی حقیر اینه که شرایط امروز سوریه بقدری غامض شده که هم بلاک سفید و هم بلاک محور روسی- چینی - ایرانی با احتیاط بسیار بیشتری دارن موضوع رو به زعم خودشون مدیریت می کنن، و البته نمیشه منکر شد که حکومت سوری تا حدودی تونسته غائله میلیشیایی رو مدیریت کنه. زیاده عرضی نیست ... [color=red]ویرایش شد. REZAT1980[/color]

جلیل عزیزم اولین نکته اینکه نوشتار حقیر رو اگر با دقت مطالعه کرده باشید متوجه می شید که نوشتم «در تاپیک مربوطه» پاسخ بدید و من همونجا پیگیری می کنم و در صورت لزوم پاسخ می دم بنابراین با اشتیاق در تاپیک مرتبط در انتظار پاسخ مدون و نه مختصر شما خواهم بود، مضاف بر اینکه، ادب گفتگو حکم می کنه که شما پاسخ سوال حقیر رو نه با سوال که با مستنداتی که عرض کردم ارائه بفرمائید. وانگهی، جلیل عزیزم، رجاء واثق داشته باشید که به مثابه کاربر پیری که پیش از شما وارد خانواده وزین میلیتاری شده نسبت به انحراف تاپیک و قس علیهذا حساسیت بیشتری نشان خواهم داد مگر آنکه وهن ناگوار و حادی صورت بگیره. ارادتمند

جناب جلیل عزیزم با سلام و احترام مایه امتنان حقیر خواهد بود چنانچه مستندات مربوط به این deadline «دو ماهه» را البته در تاپیک ذی ربط ارائه بفرمائید. ارادتمند

حقیر هم از اهانتی که بسادگی بر بنده روا داشته شد توسط حضرت اجل که شما می شناسید اش سپاسگزارم. واقعا جای تأسف و تاثر دارد. مصطفی عزیزم پیام صریح خود را برای شما نوشتم. گویا از نگاه شما آن حضرت اجل ملکه منطق صوری بودند و مابقی مشتی موجودیت تکوین نیافته که بویی از حساب و کتاب منطق محاسباتی نیز نبرده اند. مصطفی جان تا این لحظه که ماجرا یک پرده بیشتر نداره اما ... اگر تصور کردند که می تونن پرده دیگری به روایت سوریه اضافه کنن خوب باید عرض کنم که اونوقت دیگه ماجرا به دو پرده نمایش هم ختم نمیشه و باید منتظر شد و دید که چند پرده از این پرده دوم بیرون کشیده میشه! و کی می تونه پرده آخر رو بنویسه ...

مصطفی جان در کمال احترام اول: دانشمندی که تاپیک را با مهمل گویی در مقام «مثال» به انحراف کشاند بر همه دوستان آشکار است؛ دست کم نمی توان از حق گذر کرد و سخنانی بی پایه و اساس را حق بر جانب جلوه داد. اما ... سوریه مصطفی عزیزم هم جنابعالی و هم حقیر می دانیم که طی روزهای اخیر ماشین پروپاگاند محور غربی/عربی با آب و تاب تام می کوشد سوریه را کشوری در آستانه فروپاشی و تجزیه نشان دهد چرا؟ زیرا گزینه دیگری برای وی باقی نمانده است، زمانی که نماینده روسیه در اتحادیه اروپا با پوزخند می گوید که حتی اعضای عمده اتحادیه اروپا در واقع امر تمایلی به مداخله نظامی در سوریه ندارند معنای این gesture (ژست سیاسی) چه می تواند باشد ... ؟ وانگهی، فی الحال می بینید که این آقا بر اریکه قدرت سیاسی تکیه زده و شرایط نیز به گونه ای نیست که بتوان اوضاع این ساختار سوری را با غائله حکومت طرابلس در کف قیاسی ساده قرار داد.

همین قدر که ملتفت شدن ایران و ایرانی طی دو دهه اخیر به تقویت آنچنانی سامانه های دفاعی خودشون همت گماشتن پیام قدرتمندانه ای رو بهشون تفهیم می کنه.

دستان این شهید بزرگوار رو بوسه می زنم

دوستان نگاهی به این فروم بندازین: http://honda-tech.com/showthread.php?t=300090

لینک اصلی: http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13910311000711 یدیعوت آحارونوت: ارتش اسرائیل توخالی‌ است / چه کسی می‌خواهد با ایران بجنگد؟ خبرگزاری فارس: روزنامه صهیونیستی یدیعوت آحارونوت ضمن یاد کردن از نقاط ضعف ارتش صهیونیستی، اذعان کرده است که این ارتش توان درافتادن با تبعات تجاوز به ایران را ندارد. به گزارش فارس، در این مقاله نوشته شده است: مدتی پیش روزنامه هاآرتص مصاحبه‌ای را با "پروفسور ییشای بار" منشر کرده بود که وی بیان می‌داشت ارتش اسرائیل بدآموزش دیده و از مهارت کافی برخوردار نیست لذا نمی‌تواند ماموریت‌هایش را به انجام برساند. بیشترین انتقادات وی در خصوص نیروهای زمینی بود. در این مقاله با ذکر شواهدی از ضعف نیروهای نظامی صهیونیستی از جمله نامه اخیر نیروهای ذخیره این ارتش به دولتمردان صهیونیست در خصوص احتمال شانه خالی کردن از زیر بار مسوولیت، تصریح شده است: موافقین و مخالفین حمله نظامی به ایران عموما بلند صحبت می‌کنند و تقریبا در سخنانشان همه چیز روشن و واضح است، غیر از یک چیز: "پس از حمله به ایران، گروه‌هایی چون حماس و حزب‌الله پاسخ می‌گویند و به اسرائیل حمله می‌کنند. چه کسی قرار است به آنها به سختی پاسخ گوید؟ که می‌خواهد با آنها روبرو شود؟ این مقاله نسبتا طولانی با ذکر این نکته پایان پذیرفته که از آنجا که سربازان اسرائیلی از آموزش‌های لازم برخوردار نیستند، تانک‌ها و آلات جنگی تحت اختیار ایشان، تنها یک دکور به نظر می رسد! بسیاری از تحلیلگران، تهدیدات اخیر رژیم صهیونیستی علیه ایران را یک بلوف می‌دانند که با هدف کسب امتیازات بیشتر زده می‌شود. این مقاله نیز شاهدی بر این مدعاست که اسرائیل، توان جنگ حتی با گروه‌های مقاومت را دیگر ندارد، چه رسد با ایران!

جناب Antiwar عزیزم تا جایی که اطلاعات بنده اجازه میده یانکی ها در کل خاورمیانه دو یا سه تا از این دست ایستگاه های راداری مادر بیشتر ندارن، و البته قاعدتا این رو هم می دونن که محافظت از این دست ایستگاه ها کار چندان راحتی نیست. در ضمن، بخاطر میارم حوالی سال 80 یه جایی در نت می خوندم که یکی از رویکردهای ایران در تجهیز سامانه های راداری اش دستیابی به فناوری رادارهای OTH بوده یعنی که این مساله هم در دستور کار نیروهای مسلح ما قرار داشته. در فرجام اینکه هر زهری پادزهری هم داره ...

ُSniperElite عزیزم سلام مساله اینجاست که چرا برخی دوستان تصور قوی و قریب به یقین دارند که ایران طی دو دهه و چند سال اخیر دست روی دست گذارده و وقت رو به تماشای پانورامای پیشرفت های هوافضای جهان هدر کرده!؟ این چنین تعبیری چگونه برای کشوری که از هر جهت تحت تهدیدات دائمی قرار داره با حساب و کتاب منطق صوری جور درمیاد!؟ حال اگر دست اندرکاران و چشمان بیداری هستند که اطلاع رسانی رو (مثال بسیاری از کشورهای قدرتمند دیگه جهان) به مصلحت نمی بینن دلیل بر چیز! بودن کشور که نیست!!! عجبا! آقا اصلا این خبر دروغ اصلا همه اش شایعه و کذب! واقعا فکر می کنید ایران باید بیاد همه پروفایل/پروسسینگ میلیتاری اش رو برای جنابعالی و بنده توضیح بده!؟

این لینک رو هم ببینید لطفا: http://forum.milavia.net/military-aircraft/shortfalls-of-the-world's-best-fighter-the-f-22-raptor/12/ و این یکی: http://warships1discussionboards.yuku.com/topic/6042/Best-fighter-today-to-face-against-F-22-Raptor?page=2#.T8SZ3bBo0fE

استاد بنده، جناب worior، در تاپیک جنگنده بومی ... که جناب mahdavi3d ارائه فرمودن، نوشتند که هیچ کشور قدرتمندی در حوزه طراحی و ساخت جنگنده پیشرفته بیکار ننشسته و بیکار هم نخواهد نشست، ایضا ایران ... عرض بنده اینه که دوستان ارجمندی که با صراحت تام این قبیل موارد رو (گیرم این خبر کاملا ساختگی و ...الخ) شایعاتی مضحک می دونن، از کجا اینقدر مطمئن هستن که ایران طی این 20 و چند سالی که از خاتمه دفاع مقدس میگذره کاملا بیکار نشسته بوده؟ (اصلا موضوعیت این چنین اخباری به کنار) لینک ذیل رو هم ببینید ... بد نیست: http://boards.straightdope.com/sdmb/showthread.php?t=354198

دوست خوبم این تامکت یانکی نیست ... این هوش ایرانی است ... حالا باید به یانکی ها با پوزخند تحویل داد که: TOUCH THIS! ...

بسیار عالی بود رضا جان ... یک از هزاران رویش فناورانه نظامی ... برای بار میلیونم! یانکی ها و اذنابشان نمی توانند «بسادگی» وارد نبرد نظامی با کشور و ملتی شوند که بیش از 3 دهه است خود را آماده بدترین سناریوهای تهاجم نظامی یانکی ها کرده است ... بگذریم که شرایط جهانی تا چه حد متغیر شده است ... یانکی در حال دست زدن به واپسین قمارهای شان هستند بلکه امیدی برای حفظ جایگاه ابرقدرتی شان (آمیخته به رویای تک قطبی) باقی مانده باشد ... می دانیم و می دانند که روزهای خوش تریلوژی نیکسون/کارتر/ریگان سپری شده و بازنخواهد گشت ... به همین دلیل است که کارشناسان نظامی/استراتژیست های یانکی بتدریج زمزمه دکترین بازدارندگی به جای تهاجم به ایران را بر سر زبان ها انداخته اند ... کشورهای قراردادی که جای خود دارند!

دوست گرامی ایران هم بیکار ننشسته و بیکار نبود و نخواهد بود، ایران هم یک کشور آماتور در امورات نظامی و استراتژی جنگ نیست