در کنار پیگیری بحث بازدارندگی در برابر تسلیحات نامتعارف دوستان نظرات ارزشمند خودشون رو درباره گزینه های ذیل مطرح کنن: 1- مسدود کردن کوتاه مدت یا میان مدت تنگه هرمز 2- تخریب و متوقف کردن فعالیت میادین نفتی عربستان و کویت 3- نابودی شناورهای نظامی و تجاری دشمن یا وابسته به دشمن 4- مقابله به مثل نظامی با کشورهای عربی و ترکیه در صورت همکاری با طرف (های) متخاصم در قالب حملات نظامی کاملا هدفمند 5- تهاجم موشکی گسترده به اسرائیل (اهداف راهبردی و تعیین کننده) 6- حمله موشکی به پایگاه های نظامی طرف (های) متخاصم بویژه پایگاه های هوایی و راداری 7- عملیات استشهادی خرابکارانه هدفمند بر ضد منافع طرف (های) متخاصم در سطح جهان 8- برنامه ریزی موثر برای برخورد نظامی حزب الله لبنان با رژیم صهیونیستی 9- راه اندازی حملات موشکی حماس به رژیم صهیونیستی 10- برنامه ریزی میان مدت برای واداشتن مصر به موضع گیری علنی علیه رژیم صهیونیستی (و ایجاد پتانسیل اصطکاک نظامی میان مصر و رژیم صهیونیستی) و به اصطلاح کشاندن اقلیم چالش نظامی- سیاسی به زمین حریف 11- حمایت قوی تر از جنبش های آزادیخواه شیعیان در عربستان، بحرین، قطر و امارات 12- در صورت لزوم: راه اندازی و حمایت حرکت مسلحانه شیعیان مبارز بحرینی 13- بهره گیری ایران از بازار اسلحه کشورهایی که به نوعی با غرب در تضاد منافع راهبردی قرار دا رند و استفاده ایران از چنین وضعیتی برای دستیابی به تسلیحات موسوم به «game changer» (تغییر دهنده صحنه نبرد نظامی) 14- بدست گرفتن ابتکار عمل سیاسی در صحنه بین الملل در سایه راهبرد «مشت آهنین» و بالتبع ارتقا قدرت چانه زنی سیاسی

دوستان عزیزم تصور می کنم بحثمون داری قدری بیراهه میره بیاید روی موضوع اصلی که راهبرد نظامی ایران هست تمرکز کنیم دوستان درباره راهکارهای موثر و بازدارنده در برابر احتمال بکارگیری تسلیحات نامتعارف از سوی دشمنان صبحت ها و اشاراتی داشتن خواهش میکنم دوباره روی این موضوع با هم بیشتر صحبت کنیم با تاکید بر اینکه کشورمون بخواد گزینه های نظامی متقابلی برای ایجاد بازدارندگی در برابر این گونه سلاح ها در اختیار داشته باشه

در برابر این بزرگ مرد میهنم با افتخار تعظیم می کنم چیز دیگه ای برای گفتن ندارم

چرا این داستان ملال آور اهانت و بی نزاکتی کاربران نسبت به همدیگه ختم به یه جور رشد و بلوغ در الگوی روابط ما با هم نمیشه ... ؟ خواهش می کنم بیایم در این مورد بیشتر فکر کنیم. برخوردهای این چنینی جدا در شأن میلیتاری نیست ...

نظام جمهوری اسلامی ایران هرگز نه مروج راهبرد گذاردن زنان و کودکان در مقابل دشمن تا بن دندان مسلح بوده و نه هست چرا همچین تعبیری از موضوع دارید؟! الان بیش از 20 ساله که ما داریم روی غنی سازی آموزش نظامی حرفه ای و فناورانه کردن بازوی نظامی خودمون کار می کنیم. فکر می کنم بهتره منصف تر باشیم گامای عزیزم، آرامش بقدر کافی و وافی در جامعه برقراره، ممکنه کسانی باشن که تحت هر شرایطی زندگی در بحران رو بنحوی تجربه کنن که خودشون می دونن و خدای خودشون اما ایران امروز در این لحظه که من و شما صحبت می کنیم شکلی رو که می فرمایید نداره. فکر می کنم شما دارید چند موضوع رو با هم خلط مبحث می کنید ... نظام از مردم نخواسته خودشونو بیهوده به کشتن بدن فکر می کنید چرا در تمام این 20 و چند سال اخیر این همه داستان و روایت در باب شهدای جنگ نقل شده ... بلادرنگ بعد از ترویج روحیه حماسی که انطباق کاملی با هویت دینی و ملی ایرانیان هم داره مساله ای طرح میشه که من بهش می گم «عقلانیت متعالی» در تصمیم گیری ها در شرایط بسیار سخت بسیار گذرا و ناپایدار و بسیار مرگبار ... بله بسیار مرگبار دقیقا در مقابل گلوله های سربی داغ خصم ... متاسف خواهم شد اگر برادر عزیزی تصور کنه که شهدای ما در جنگ رفتاری صرفا حماسی از خودشون نشون دادن ... چرا این یک روی سکه است و اونا باید روی دیگه سکه رو هم ببینن ... به این ترتیب، رفتن با پای پیاده روی خطوط مین گذاری شده برای گشودن راه یک واحد نظامی تنها یک عمل متعالی اخلاقی و دین محور نیست در اون لحظه خاص چیز دیگری هم داره عمل می کنه ... مراتبی از خردورزی در انسان نهفته است که با خرد ابزاری یومیه تباین ماهوی داره و از جنس طبع خواستار آسایش انسان امروز هم نیست ... خواهش می کنم به همه ارزش هایی که این بزرگان خلق کردن احترام بگذاریم چرا که ناقص دیدن این تصویر بخودی خود نوعی بی حرمتی به تمام اون تلاش هاست ... نظام خواهان گوشه چشم داشتن همه جوان ترها و همه مردم این سرزمین به اون سنخ از خرد بوده و هست اینو هم میگه و هم ترویج می کنه و هم تشریح می کنه، و درست هم عمل می کنه. اگر مردمانی واقعا خواهان آبادانی و پیشرفت هستن و صد البته «عزت و استقلال» ... بنابراین چاره ای جز حرکت به این سمت نیست اما از این بگذریم ... گامای عزیزم، دشمنان ما 33 ساله که بر این طبل می کوبن ... اونها تصور می کنن با زخم زدن و رفتار موریانه ای می تونن این درخت کهن سال رو از پای دربیارن اما می بینید که کور خوندن ... تلاش های اونها در واقع در بیشتر موارد منجر به شکل گیری یه تابلوی طنز میشه ... که حتی برای خیلی از عقلای خودشونم مضحکه. به گمان من، صرفنظر از این هیاهوهای روزمره، ایران داره به آرامی و بله با فروتنی با پذیرش هزینه راه درست خودش مسیر خود رو به سمت یه آینده بهتر باز میکنه، پیشرفت های نظامی رو ما شاید بیشتر می بینیم و می خونیم اما خیلی کارهای دیگه هم داره انجام میشه که ممکنه شما و حقیر از اون بی اطلاع باشیم. از یه جمله هم قدری دلگیر شدم ... واقعا این سیستم از ایران و ایرانی دفاع نکرده؟ ... کنایه خوبی نبود گامای عزیزم. (به گمون شما باید حتما شاهنشاهی بر گرده های ما حکومت کنه تا اگر گذارمون بر فرض مثال به اروپا افتاد بخاطر نام اون شاهنشاه و نه بخاطر میهنمون و نه بخاطر جایگاه حقیقی خودمون در برابر ما تعظیم کنن؟!!؟)

برادر عزیزم جناب gamma چیزی حدود 6 سال قبل یعنی 1384 در ویزیتی که از یک وب سایت فارسی با سوژه علوم و دانش نظامی داشتم به مطلبی برخوردم که بیان می کرد ایران در پی طراحی و پیاده سازی یک چتر حفاظتی موشکی و هوافضاست؛ استدعای من از شما برادر خوبم اینه که به دو نکته مهم توجه داشته باشید یک اینکه قبول کنید که طراحی و پیاده سازی پروژه های بزرگی از این دست برای هیچ کشوری کار راحتی نبوده و نیست و یانکی ها هم برای چنین برنامه هایی بیش از سه دهه کامل زمان صرف کردن و دو اینکه ... خوب الان که اون سه دهه معروف 50 تا 70 نیست! الان شرایط دسترسی به داده ها به جزییات فنی و به خیلی سرنخ های دیگه متفاوته ... به تعبیری مسیر بازتر شده ... با این حساب ما می تونیم خیلی امیدوارتر باشیم ... نمی تونیم؟ نظر شما چیه دوست خوبم؟

برادر عزیزم جناب saeed86 با سلام و احترام اول اینکه: اذعان به نقاط ضعف و آسیب شناسی خودی کلید ورود به مسیر پرسش و کسب معرفت و فن و در فرجام ابداع و نوآوری محسوب میشه؛ به این ترتیب، قطعا متوجه هستید که بدنه تحقیق و توسعه (R&D) کشور ما مدت های مدیده که چنین رویکردی (آسیب شناسی) رو در پیش گرفته چه در غیر اینصورت ما نمی تونستیم چنین مسیری رو پشت سر بگذاریم (کسب فناوری، ارتقاء فناوری و تولید انبوه دانش بنیان) ... دوم اینکه: من چندان هم این پیش بینی جنگ با چند کشور متخاصم رو قبول ندارم ... اگر مقصود شما همسایگان ایران باشه که من ترجیح میدم این موضوع رو بیشتر نوعی بلوف بدونم و اگر بطور مشخص به عربستان و ترکیه اشاره می کنید فکر می کنم ترکیه مدت هاست برغم همه پارازیت هایی که تو منطقه راه انداخته مکرر تاکید کرده که حتی تن به تحریم های اعمال شده از سوی یانکی ها هم نمیده چه برسه به اینکه بخواد در عملیات نظامی علیه ایران مشارکت کنه ... و اما عربستان ... وهابی ها بخوبی از توان ایران برای نابود کردن زیربنای نفتی و حتی اقتصادی خودشون آگاه اند و آخرین مزه ای که مایل به چشیدن اون خواهند بود قهر و خشم ایرانه بنابراین حداکثر کاری از دستشون برمیاد اینه که در امورات لجستیک چنین برخورد احتمالی اون هم نه اونقدر علنی شرکت داشته باشن و ... خواهش می کنم درباره مابقی همسایگان گرفتار یا کوچک مقیاس ایران اصولا اینطور فکر نکنید چرا که موضوع صورت مضحکی بخودش می گیره. سوم اینکه: لطفا حقیر رو با کامنت خودتون حیرت زده نفرمایید: فناوری پدافندی ایران در بردهای کوتاه و متوسط حتی مورد توجه و تأمل کارشناسان نظامی اجنبی هم قرار گرفت و بالاخره بنده کمترین چهار کلمه سواد کاغذی فرنگی دارم و می تونم و تونستم تعدادی از این مقالات رو ویزیت کنم و احتمالا شما هم مثال خیلی های دیگه اشاره مشخصی به پدافند ویژه ارتفاع بالا دارید که خوب فکر می کنم ایران بارها اعلام کرده که در حال طراحی و توسعه نمونه جدیدی از این سامانه برد بلند هست وگرنه در همین لحظه ایران قادر به پوشش دادن ارتفاع ماکزیمم 20 کیلومتری هم هست و این چیزی که خود شما هم احتمالا در مصاحبه ها و در همین وب سایت خوب خودمون بهش برخوردید چهارم اینکه: شاید اونچه که بنده و شما از نیروی هوایی ایران می بینیم یا می دونیم قدری نگران کننده باشه ... اما کی می دونه اگر روزی چهار فروند هواگرد اجنبی خواستن عرض اندام کنن کشور ما چیزی رو به اونها نشون بده که مایه تعجبشون بشه ... ممکنه به بنده بفرمایید که بر اساس داده های واقعی گفتگو کنیم اما بنده هم از شما سوالی دارم: آیا منطقی که تصور کنید کشوری مانند ایران که سه دهه است تحت تعدی و تهدید و فشار نظامی مستقیم یانکی هاست در کل این مدت در کل این سه دهه و تحت همه این تهدیدها بیکار و زبانم لال «بیعار» نشسته و دست روی دست گذاشته باشه تا متاسفانه بقول برخی دوستان بی انصاف و قدری بی معرفت ما: هواگردهای نظامیش مبدل به قوطی حلبی پرنده بشن!؟ آیا این یه فرضیه یا تئوری عقلاییه!؟ شما اینطور فکر می کنی ... ؟ وانگهی شما اصولا در کامنت خودت درباره نیروی هوایی کشورمون این همه تلاش برای بهینه سازی و به روز سازی و ابداع و طراحی تجهیزات نظامی هواپایه رو بخصوص در 5 یا 6 سال اخیر در نظر نگرفتی ... موافقی آقا سعید عزیزم؟ برادر ارجمندم جناب gamma با سلام و احترام بیکران هر کسی از ظن خود شد یار من/// از درون من نجست اسرار من ... قبل از هر سخنی ... من نخستین جمله شما رو به ادراک و آنالیز شخصی شما از کلماتی که حقیر نگاشته بود ارجاع میدم نه به نیت شخص خودم از نگارش اون چند سطر بی مقدار دوم اینکه روح هویت هر ملتی حتی در یک نبرد فوق مدرن آینده دور هم بشدت موثر و تعیین کننده خواهد بود اگر شما منکر این موضوع هستید بنابراین شما منکر تاریخ تمدن بشری هستید و این برازنده حضرتعالی نیست ... سوم اینکه قیاس شما قیاس مع الفارق محسوب میشه و بد نیست زمانی که مایل به بهره جویی از ابزار قیاسی هستید در ملاک ها و تناسبات قیاس هم قدری تأمل بفرمایید: ایران کجا و ژاپن عصر هیروهیتو پدر کجا!؟ فرهنگ ارباب رعیتی خشن نژاد نیپون در میانه کشمکش سنت و تجدد جامعه در حال پوست اندازی ژاپن در دهه های متقدم سده بیستم کجا! و جامعه ایرانی سال 1390 با مشخصات یک کشور در حال توسعه برخوردار از سابقه 200 سال تأمل در امر تجدد کجا! سنت ها!؟ مبانی باور ها!؟ سرشت و ویژگی های رابطه میان جامعه و حکومت ... ؟! دوست خوب من، شما شتابان رفتید ... 2012 میلادی اگر به حکم تاریخ بشری هم 1945 میلادی نباشه اما به حکم خرد سلیم انسانی که می تونه نباشه!؟ شما ظاهرا این مورد اخیر رو هم چندان نپذیرفتید ... شاید هم فراموش کردید که پاسخ دیروز چین و روسیه در شورای امنیت به یانکی ها بطرز آزارنده ای این حضرات یانکی رو متحیر و گیج کرده ... چه رسد به دست بردن به سوئیچ های اتمی ... دوست خوب من، اگر عده ای روان پریش خبیث در نقطه ای از جهان توهم ارباب بودن به سرشون زده ما که نباید شتابان تر از اونها بدویم!؟ مضاف بر هم اینها، از کجا اینقدر مطمئن اید که ایران در برابر چنین حرکات جنون آمیزی دست و پا بسته و تماشاچی می مونه یا اینکه این قبیل چموشی های نریان های دیوانه دشت سیاست جهانی!؟ رو پیش بینی نمی کنه یا نکرده ... ؟ چهارم اینکه مگر شما پیشرفت های اخیر ایران رو در حوزه هوا فضا دنبال نمی کنید اگر کشوری توانایی ارسال ماهواره به مدارات بالایی جو زمین رو داشته باشه که ایران الان از این توانمندی برخورداره چرا فکر کنیم که فاقد توانایی برقراری چتر حفاظتی هوافضاییه!؟ یا اینکه نمی تونه به حساب ماهواره های مزاحم دشمن برسه!؟ فکر می کنم جواب ها رو خودتون می دونید ... از جناب میثم عزیز هم برای توضیحات بجایی که درباره پاسخ های نامتقارن به تحرکات نظامی یانکی ها در قبال ایران ارائه فرمودن تشکر می کنم از بردباری همه دوستان برای مطالعه این چند سطر سپاسگزارم

خطاب به اون دوست عزیزی که فرمودن فناوری نظامی ما از کیفیت مطلوبی برای رویارویی با یانکی ها برخوردار نیست؛ برادر عزیزم بذارید به شما بگم ... شما با چشمان خودتون خواهید دید اولین موشک ایرانی که یه لگن carrier یانکی رو هدف بگیره چهره اون موجوداتی که بنا به گفته شما پشت technology bench نشستن چه شکلی میشه ... چرا داریم با تفاله ایده های بجا مونده از دوران دیکتاتوری پهلوی در سال 1390 زندگی می کنیم!؟ در ساعت صفر ... وقتی قیافه اون موجودات ابله رو در برخورد با مدافعان کشورم ببینم دیگه هیچ چیز حتی قرار گرفتنم در مرکز یه توپ حرارتی 30 میلیون سلسیوسی منو نگران نمی کنه «اینجا کشور منه و با افتخار و عزت ازش دفاع می کنم» یادتون هست وقتی بعد از اشغال بیروت از این لجن زاده های صهیونیست می پرسیدن که چرا تن به قانون دنیا برای خودداری از کشتار و تعدی و ترور نمی دین با پوزخند به ژورنالیست ها می گفتن که اگر می خواستیم به این چیزا گردن بذاریم اصولا چیزی به نام ا ... ل (لعنت به این ...) وجود نداشت!؟ حالا چرا کشور من که خیلی زیادی هم به این دنیای دیوانه و خبیث که حق داریم دست کم از 50 تا کشورش که تو جنگ محکم کنار متجاوز 8 ساله ایستاده بودن انتقام سختی بگیریم محبت نشون داده و می بخشید اینو میگم رو داده! باید در دفاع جانانه از خودش تردید کنه!؟ به شما و همه کسانی که ممکنه مثل شما استدلال هایی از این دست داشته باشن اطمینان کامل میدم که متجاوزین اعم از یانکی و غیرهم با صحنه های مبهوت کننده ای روبرو میشن؛ اونقدر که کار اون نبرد نظامی به چند روز هم نمیکشه ... من مرده و شما برادر عزیزم زنده و پایدار ... خواهید دید ... امیدوارم در اون لحظات شما محکم کنار میهن و مردم خودتون ایستاده باشید. مردم کشورم دست به انتخاب زدن و محکم پای انتخابشون ایستادن حالا هر چیز دیگه ای هم که این وسط طرح بشه دقیقا مثل مسائل درون خانوادگی می مونه ما نیازی به قیم و طرف اجنبی نداشتیم و نداریم دوره آقا بالاسر بازی سفیدها خیلی وقته تموم شده و الان وقتی می خوان با ایران حرف بزنن باید مواظب باشن: عزت و حرمت این ملت باید دقیقا و به مفهوم اخص کلمه در تمام دیالوگ های بین المللی حفظ بشه و دقیقا مقصودم همون کسانی که توهم ارباب جهان بودن رو دارن (پشت گوششون دیدن ... ) قوام ایرانیان به روح حقیقی: هویت حماسی اونهاست. با کارهایی که تو دو دهه اخیر شده من هیچ نگرانی حادی درباره فناوری نظامی ایران نمی بینم؛ این مسیر خیلی وقته برای انواع نوآوری ها باز شده و ادامه داره

جناب zed از شما سپاسگزارم، و بی نهایت دلشادم از اینکه یک آدم بزرگ عاقل با زبان فاخر پاسخی منطقی به یک عضو جوان تر از جامعه ایرانی داد: روزهای زندگی یک کودک 6 ساله در سنگری تنگ و تاریک در شهری جنگ زده حقیقتا از امروزهای ما تحمل ناپذیرتر و دشوارتر نمی گذشت؟ ...

ظاهرا این مباحثه از باب «راهبرد نظامی ایران (با تاکید بر رویارویی با یانکی ها و رژیم صهیونیستی)» گشوده شده ... البته حواشی در مباحثات چیز عجیبی نیست اما ذکر دو سه نکته رو خالی از لطف ندیدم: 1) بسختی می توان رژیم یا حاکمیتی را یافت که بواقع، در عمل و بشکلی همه جانبه برای «حفظ کرامت و شئونات انسانی یکایک افراد جامعه از هر طبقه و ... و ...» اهمیتی قائل باشد (تاریخ شکل گیری دولت های مدرن، عملکردشان در خلال سده های 17 تا کنون گواه روشن این مدعاست) ... اصولا، امر حکومت، امر سیاست مدن، با این مورد اخیر در رنگی از تضاد و تناقض جوهری قرار می گیرد: از همین رو و به طریق اولی، حکومت یانکی ها در رأس حکومت های «شیاد و دروغگو» در عرصه سیاست های داخلی با تکیه به ابزار «دروغ پراکنی و تحمیق توده» که در دو دهه اخیر هم بقدر و پایه تمام عمر «رسانه» توسعه کمی و کیفی یافته است ... به هیچ عنوان کوچک ترین ارج و منزلتی برای جان هیچ شهروندی نمی شناسد (دوستان هر چندان هم که مثال های بظاهر نقض بیاورند انکاری بر این صفت مشترک حکومت های مغرب زمین نیست ...) بدین ترتیب، دوست عزیزی که از اهمیت دادن یانکی ها به جان شهروندانشان داد سخن سر دادند بد نیست به بایگانی تاریخ جنگ سرد سال 1961 ماجرای بحران کوبا مراجعه فرمایند تا مشخص شود که آیا یانکی ها علی الاصول برای حفظ جان شهروندانشان ارجی و اهمیتی قائل اند یا این نیز کذب محض است و نمایشی دیگر ... وانگهی ... اگر حکامی تا بدین اندازه مدعی این چنین رفتار مهربانانه ای با شهروندانشان می شوند چرا باید وارد بازی 50 ساله ای شوند که ما بعد آن می بایست سالی دست کم یک دو جین بیانیه هشدار وزارت امور خارجه برای منع شهروندان از سفر به فلان و بهمان کشور جهت «اجرای نمایش حفاظت از جان شهروندانشان» صادر نمایند!؟ ... لطفا دوستانی که همچنان به این موضوع باور دارند دلایل خود را بیان کنند ... و یک موضوع دیگر، اگر دوستان تصور می کنند که ارائه خدمات اجتماعی یا درمانی یا بیمه یا اشتغال به شهروندان یک کشور مانند کشور یانکی ها معجزه بزرگی است ... خیر سخت در اشتباه اند چرا که دست کم حقیر که در آن کشور زیسته و گاه می زید (!) بکرات این گزاره را از مردمان این کشور شنیده که «این حضرات والا! شق القمر نمی کنند!» و این سرویس های دولتی یا هر آنچه که مایل اید نام نهید چیزی جز کمینه ها و الفبای بیولوژیک زندگی شرافتمندانه یک انسان نیست! و اما اگر دوستان باز اصرار و الحاح دارند بر اینکه: حکومت یانکی ها 63% تجارت جهانی را روی انگشتان هنرمند خویش می چرخاند! و قس علیهذا بد نیست به آمارهای داخلی و واقعی این کشور مشهور از اوضاع و احوال خط فقر (آخرین آمار موسسه رسمی آمار اجتماعی آمریکا نشانگر حضور بیش از 74 میلیون «فقیر تمام عیار» در این کشور است که این یعنی حدود یک چهارم جمعیت کشوری توسعه یافته و فراصنعتی به نام ایالات متحده)، تعدد مناطق کمتر برخوردار و محروم، روش برخورد غول های صنعتی و شرکت های ستاره دار و گوش کر کن (!) با مولدین و نیروی انسانی و ... نگاهی بیندازند تا مشخص شود که حکام یانکی در حقیقت تا چه حد به «حفظ جان شهروندانشان» اهمیت می دهند!؟ «چه رسد به آنکه جنگی در کار باشد و مساله جان انسان های بیگناه غیرنظامی در میان باشد» از دوستان معزز بسبب حواشی و زیاده گویی عذرخواهی می کنم اما نکته دوم: رویارویی نظامی ایران با آمریکا تحت هر دو پارادایم «متقارن» و «غیرمتقارن» برای کشورمان میسر است، در نبردهای دریایی مجموعه ای از امکانات نبردهای «hit and run» (بزن در رو) و نبردهای رو در رو «fight to death» یا «lethal» (رو در رو و مرگبار) در اختیار ماست، آرشیوی تأمل برانگیز از موشک های نسبتا دقیق تا نقطه زن با مکانیسم های هدایت متنوع در دست ماست که احتمالا یانکی ها در مورد برخی از این سامانه های موشکی صرفا به گمانه زنی پرداخته اند، نیروهای زیرسطحی ما بر اساس آنالیزهای کارشناسان نظامی غربی قادر به وارد آوردن خسارات آزارنده تا جبران ناپذیر بر پیکر شناورهای نظامی یانکی و اذناب آنهاست، خط موشکی ساحلی متحرک ما، موشک های دوربرد دریایی ما، امکانات نظامی احتمالی ما برای هدف قرار دادن شناورهای دشمن در دهانه اقیانوس هند، در تیررس قرار داشتن بنادر نظامی و تاسیسات آنها در کشورهای حاشیه خلیج فارس، مین گذاری های دریایی که ظاهرا از الگوهای مختلفی برای بکارگیری و راه اندازی آنها بهره گرفته می شود، حتی امکان کشورمان برای بهرت گیری از موشک های دور برد هوا به دریا دور برد و هوشمند، همه و همه پروسه برخورد نظامی با ایران را برای یانکی ها و دوستانشان بسیار پیچیده و شاید در برخی موارد غیرقابل پیش بینی ساخته است؛ دست کم، می توان به این موضوع بدقت اندیشید که دشمنان ما روی آب های خلیج فارس بالغ بر 40 هزار نفر نیرو در اختیار دارند و چگونه می توانند روی حذف حتی یک دهم این نیروها دست به قمار بزنند!؟ چگونه می توانند روی اسارت شماری از نیروهای نظامی خود طی یک اصطکاک نظامی با ایران ریسک کنند!؟ پیشتر در یک تاپیک مرتبط عرض کرده بودم که اجنبی ها مایل به گاف دادن در حوزه نظامی در یک رویارویی مستقیم با ایران نیستند و همچنان بر این موضوع اصرار دارم. قصد اطاله کلام ندارم اما جملات پیشین تنها گوشه ای از یکی از بازوهای نظامی ایران را مورد اشاره قرار می دهد و کدام کارشناس و استراتژیست غربی است که موضوع سلاح های نادیده و ناشنیده ایران گوشه ای از ذهن تحلیلگر وی را به خود مشغول نکرده باشد!؟ یک موضوع دیگر، شاید مهم ترین پیامد «به زمین نشاندن» پهباد فوق مدرن یانکی ها از نظر فنی و علمی این بود که یانکی ها اطمینان یافتند که امکان استقلال شبکه مکان یابی و شناسایی راداری ایران از سامانه های رایج جهان تا حدود زیادی واقعی است و نمی توان روی چنین گزینه ای در برخورد با ایران بطور قطعی حساب باز کرد. بطور حتم، آنان نیز با دست پر به میدان می آیند نیروی هوایی قدرتمندی دارند، سامانه های موشکی آنان شاید از ما نیز متنوع تر باشد، سامانه های دفاع دریایی شان را به هیچ وجه نمی توان نادیده انگاشت، تسلیحات مدرن آنان بهترین ها و در برخی موارد به روز ترین ها در نوع خود می باشند، سیستم های جنگال آنان واقعا در برخی موارد ترسناک و آزارنده است، باید روی توان زیرسطحی آنان نیز حساب خاصی باز شود و ... من قصد ندارم بی انصاف باشم و قصد هم ندارم ادا و اطوار جوان های احساساتی را بروز دهم اما ... تفاوتی وجود دارد و آن اینکه: دیروز دست آنان پر بود و دستان ما تا اندازه زیادی تهی از ابزار و فنون، اما امروز دستان هر دو سوی برخورد و چالش نظامی پر از ابزار و فناوری است ... واقعیتی که آنان را آزار می دهد تنها همین است. حیطه های نبرد زمینی و هوایی را به دوستان و اساتید ارجمند واگذار می کنم. و نکته سوم و پایانی: یانکی ها هرگز نمی توانند با یک ایران اسلامی هسته ای کنار بیایند، 50 سال سرمایه گذاری برای ایجاد جایگاه برتر برای صهیونیست ها در خاور میانه گواه این حقیقت است که آنان ابدا اجازه بر باد رفتن این سرمایه گذاری (به زعم آنان) راهبردی (!) را نخواهند داد. بنابراین به تلاش های خود برای مانع تراشی و کند کردن و چالش انگیزی و در یک کلام هژمونی سیاسی و در نهایت ... نظامی برای ممانعت از تحقق این امر ادامه خواهند داد و چنین روندی را تسریع و تشدید خواهند کرد. دوستان با اندک دقتی در سابقه رفتار ناخوشایند یانکی ها با پاکستان براحتی متوجه این حقیقت می شوند. مساله بمب اتمی ایران نیست ... (هر چند که بمبی در کار نیست) مساله دو چیز است: 1) موفقیت جمهوری اسلامی ایران در فرآیند توسعه پایدار که رخ دادن آن مانند تیغ در گردن یانکی هاست (اینها سی سال است که تلاش می کنند تا به هر قیمت ممکن به جهان نشان دهند که جمهوری اسلامی ایران ورشکسته و قس علیهذاست!؟) 2) توازن قوا بلادرنگ در منطقه بر هم می خورد و با توجه به عدم اقبال و فقدان مشروعیت صهیونیست ها و همچنین بر هم خوردن چیدمان پیشین نیروهای سیاسی دنیای عرب (بویژه مصر) که مطابقت کاملی با منافع یانکی ها داشت این موش های صهیونیست خواهند بود که در بد مخمصه ای گرفتار می آیند و آن زمان است که هزینه حفظ این توازن تقریبا از عهده یانکی ها خارج است ... یانکی ها به آن روز می اندیشند و شناورهای نظامی شان را امروز به خلیج فارس می آورند. از بردباری دوستان و اساتید در مطالعه این چند سطر سپاسگزارم و با اشتیاق در انتظار نقد و تصحیح دوستان عزیز هستم. زیاده جسارت است

برادر عزیزم onlyfind اول اینکه حقیر به هیچ وجه از بزرگان هیچ جا از جمله میلیتاری دوست داشتنی نیستم، خوشبختانه و به لطف پروردگار افراد آگاه و فرهیخته ای دست اندرکار مدیریت و راهبری این وب سایت محبوب ما هستن و عنوان «بزرگان» برازنده این سروران هست. دوم اینکه شخصا و مثل عموم آدم های روی کره ارض مخالف «جنگ سازی (warmongering)» هستم و یکی از افتخاراتم اینه که به خانواده ای (ایرانیان) تعلق دارم که در تاریخ و سرگذشت خودش جز آرامش و صلح و دوستی رو جستجو نکرده؛ بیاد بیاریم که ما مردمانی هستیم که هیچ نشانی از «نژادپرستی» و «زورگویی به سایر ملل» در شناسنامه هویتی ما بچشم نمی خوره. سوم اینکه «فناوری نظامی» رو هرگز به اندازه «فناوری های غیرنظامی» که با زندگی یومیه و مسائل حقیقی مردم جهان سروکار داره ارج نمیگذارم و او رو «هنر» و «مایه مباهات» برای هیچ ملتی نمی بینم به گمان من «یکی از نشانه های قطعی هوشمندی ستودنی ما ایرانیان» دقیقا «صلح طلب» و «انسان دوست» بودن ماست. در حالی که من ابزارسازی برای کشتار و تخریب رو «ارزش» و «مهم» و «فضیلت» نمی بینم، او رو از عوارض جنبی «عصر برده داری مدرن» می دونم که البته حتی در آثار فلسفی برخی از بزرگان حوزه اندیشه غرب فرهنگی هم در حدود 100 تا 150 سال قبل، آشکارا پیش بینی شده بود. اما بعد از این مقدمه: در باب سوال شما من پرسشی از شما دارم: 31 شهریور 1359 (22 سپتامبر 1980) در اوج غافلگیری ناشی از تجاوز گسترده دشمن بعثی درنده و تا بن دندان مسلح، ایرانیان در آن شرایط بسیار پیچیده و در هم ریخته داخلی در حالی که سازمان ارتش از هم پاشیده بود در حالی که سلاح چندانی (صرفنظر از گربه های زیبای آسمان ایران و شبح مشهور ایرانی و معدود واحدهای دست نخورده باقیمانده از نیروهای زمینی و نیروهای ویژه ایران) در دست نداشتیم در حالی که هنوز هیچ ساختار کسب اطلاعات حساس امنیتی و نظامی در کشور وجود خارجی نداشت در حالی که ما در تحریم و حصر اقتصادی و فنی همه جانبه توسط دشمنان خارجی بسیار قدرتمند (شرکت سهامی یانکی ها و شرکاء! و همین دوستان سرخپوش شمالی!) قرار داشتیم و در حالی که دشمنان دوست نما و دوستان نادان ضربه های پیاپی به اوضاع و احوال داخلی کشور می زدند ... و ... و ... در این گیرو دار شما خود قضاوت بفرمایید ایرانیان در برابر تعدی به تمامیت ارضی خود چه کار کردند؟ ... با این تذکر که من نقش ابزار نقش صنعت نقش فناوری نقش پیشرفت های علمی و عملیاتی رو اکیدا منکر نمی شم (و البته خسارات جنگ رو هم صد البته برای هر دو طرف کتمان نمی کنم)؛ اما این شما و این تاریخ که گواه عملکرد ما ایرانیان هست ... حال شما خودتون قیاس بفرمایید: من به شما عرض کردم که «فناوری نظامی» یا همون «فناوری آدمکشی و تخریب» هنر بزرگی محسوب نمیشه و باور کنید ساخت یک سلاح هسته ای میلیاردها بار از ساخت یک نیروگاه هسته ای سهل تر هست. باور کنید که ایران هم شمشیرهای تیزی برای بریدن دست متجاوزین داره، آمریکایی ها در لوس آلاموس در حوالی مکزیک در یک پایگاه بسته شده نظامی دست به ساخت اولین بمب هسته ای زدن اون هم در 1943 و اون هم بنا به گفته های شاهدین عینی ماجرا و متخصصین شرکت کننده در این برنامه نظامی: «با کلی شک و تردید در موفقیت این برنامه» و این رو بدونید که الان در ظرف زمانی 2012 قرار داریم اطلاعات گسترش یافته تا عمق جان ما آدم ها! جهانی که تبدیل به شهری نه چندان بزرگ شده (!) و امکان کسب اطلاع حتی از رازهای مگوی قدرت های بزرگ جهانی (!) تا حدودی میسره! (این البته طنز تلخ تاریخ با این موجودات نادان و کوته بینه) من در پایان به شما عرض می کنم دوست عزیزم، ایران، کشور ما، بیش از سه دهه است که برای بدترین سناریوهای جنون نظامیگری غربی ها آماده میشه هر روز قوی تر و جدی تر از روز قبل ... مسئولان و مدیران کلان این کشور 33 ساله که اطمینان دارن چنین روزی بهرحال فرا میرسه و چطور میشه باور کرد که این موضوع رو از ذهنیت خودشون پاک کرده باشن!؟ ساعت صفر که فرا برسه جهان و ساکنانش متوجه پاسخ پشیمان کننده ایران خواهند شد. البته من هم اطمینان دارم که غربی های بظاهر دیوانه کاملا در حال محاسبه این واکنش و ابعاد و پیامدهای اون هستن ... حتی همین الان که حقیر و شما برادر عزیز داریم با هم حرف می زنیم. یادتون باشه که ما در قلب خاورمیانه جای داریم نه در حاشیه ای بی اهمیت ... فناوری های نظامی بسیاره متنوعه و هزاران مهندسی و دستکاری میشه بر روی اونها انجام داد و تقریبا هر چیزی رو میشه در این جهان بدل به ابزار نظامی کرد ... (بله هر چیزی رو!) امیدوارم که سرتون رو درد نیوورده باشم با این زیاده گویی ها. از دوستان هم بابت اطاله کلام عذرخواهی می کنم.

درود بر جناب اسپهبد بله دقیقا نکته همین جاست: یانکی ها متحد نمی خوان: «نوکر» می خوان؛ هر چند که من بعید می دونم تحت شرایط جهانی فعلی حتی دوستان اروپایی یانکی ها هم چندان بتونن (حتی اگر بخوان!) نقش نوکرهای حلقه به گوش رو ایفا کنن! بد ندیدم که دوستان نظر دکتر پیروز مجتهدزاده رو هم که در مصاحبه ای با خبرآنلاین بیان کرده در مورد تحریم نفتی ایران از سوی اتحادیه اروپا بخونن و شاید برای دوستان عزیز جالب توجه باشه: آدرس صفحه اصلی: http://www.khabaronline.ir/detail/195713/World/europe پیروز مجتهد زاده در گفتگو با خبرآنلاین در بطن تحریم نفتی اروپا یک عقب نشینی مهم نهفته است اروپا - پیروز مجتهد زاده در گفتگو با خبرآنلاین به تشریح ابعادی از اقدام اروپایی ها مبنی بر تحریم نفت ایران پرداخته است. او معتقد است که پشت این ژست، یک عقب نشینی آشکار در برابر ایران وجود دارد. ک استاد دانشگاه و کارشناس مسائل ژئو پولتیک و ژئو استراتژیک معتقد است که اقدام اخیر تحادیه اروپا مبنی بر تعیین زمان برای تحریم نفت ایران یک عقب نشینی ژئواستراتژیک فاحش است که از نگاه رسانه ها مغفول مانده است. پیروز مجتهد زاده د - ژئوپولیتیک دان سرشناس و کارشناس برجسته مسائل ژئواستراتژیک درگفتگو با خبرآنلاین با اشاره به متناقض بودن رفتار اروپا در قبال موضوع هسته ای ایران افزود: اگر خوب دقت کنید اروپایی ها قبلا هرگونه مذاکره با ایران را منوط به تعلیق غنی سازی از سوی ایران می کردند اما حالا صحنه را دگرگون کرده و ادعا دارند که منظورشان از تحریم های جدید کشاندن ایران به میز مذاکرات است اصلا خود مذاکره برایشان مهم شده است. یعنی شرط عوض شده است و می گویند تحریم کردیم که ایران به مذاکره بازگردد و این نکته خیلی حائز اهمیت است. پیروز مجتهد زاده گفت : من فکر می کنم حرکت ژئواستراتژیک کاملا درست ایران درباره تهدید به بستن تنگه هرمز اثر خود را به خوبی بر اروپا گذاشته است چرا که آنها تا پیش از این سخن از ممنوع کردن صادرات نفتی فعلی ایران به اروپا داشتند ولی حالا سخن از ممنوع کردن قراردادهای آینده نفتی برای صادرات آینده نفت ایران به اروپا به میان می آورند. ما اکنون می بینیم که خانم اشتون به عنوان مسئول سیاست خارجه اتحادیه اروپا با صراحت مصاحبه می کند و می گوید این تحریم ها برای این است که ایران در آینده قرارداد نفتی با اروپائی ها نبندد و این فشار بر ایران است تا به میز مذاکره بازگردد. پیروز مجتهد زاده در ادامه با خنده دار توصیف کردن این رویکرد گفت : این درحالی است که ایران مدتی پیش از اقدام اتحادیه اروپا و طرح موضوع بازگرداندن ایران به میز مذاکره از سوی خانم آشتون اعلام کرده بودکه پیشنهاد طرح مذاکرات را به ااروپا داده و اعلام آمادگی برای ادامه مذاکرات را کرده بود. به گفته پیروز مجتهد زاده ادعای خانم آشتون مبنی براینکه تحریم های نفتی با هدف بازگرداندن ایران به میز مذاکره است یک عقب نشینی کاملا روشن این کشورها در برابر ایران محسوب می شود چرا که آنها پیشتر صحبت از توقف صادرات کنونی نفت ایران به اروپا داشتند تا ایران مجبور به توقف غنی سازی شود اما حالا می گویند که جلوی قراردادهای احتمای آینده را برای ثدور نفت آینده ایران را می گیریم تا ایران مجبور به بازگشت به مذاکرات شود. این استاد دانشگاه تربیت مدرس با بیان این که آنچه اتحادیه اروپا انجام داده تحریم نفتی نیست گفت : اتحادیه اروپا تصمیم گرفته است که هیچ قراداد تازه نفتی با ایران منعقد نشود و کلیه قراردادهای کنونی این کشورها با ایران تا ماه ژوئن ادامه پیدا کند و تازه در آن زمان دیگر از ایران نفتی خریده نشود. مدیر عامل سابق بنیاد پژوهشی یوروسویک لندن در ادامه با تاکید براینکه اکنون فرصت مناسبی برای ایران پیش است تا ابتکار عمل را به دست گیرد گفت: با توجه به اینکه ایران خیلی زودتر از اتحادیه اروپا آمادگی خود را برای ادامه مذاکرات اعلام کرده بود و با توجه به اینکه شرط اروپایی ها از تعلیق غنی سازی به بازگشت به میز مذاکرات عوض شده است وزارتخارجه جمهوری اسلامی ایران باید هرچه سریعتر با بسته ای از پیشنهادات ابتکار عمل را به دست گیرد. استاد دانشگاه تربیت مدرس در پاسخ به این سوال که چرا اتحادیه اروپا در همان زمانی که ایران برای بازگشت به میز مذاکره اعلام آمادگی کرد موضعی نگرفت گفت : من همان روزی که خانم آشتون تاکتیک جدید خود را اعلام می کرد در شبکه تلویزیونی بی بی سی جهانی انگلیسی اعلام کردم که ایران دو هفته قبل از آن آمادگی برای مذاکره را به اطلاع اتحادیه اروپا رساند. بلافاصله پس از این گفته من بی بی سی جهانی با خان آشتون مصاحبه جدیدی انجام داد و موضوع را با وی در میان گذاشت و او که آشکارا از این بحث عصبانی شده بود گفتت که این یک درخواست یکطرفه از ایران بوده ولی باید موضوع دو طرفه مطرح شود. متاسفانه در امکان من نبود که دوباره به بی بی سی جهانی برگشته و با خانم آشتون بگویم در قبال اقدام یک طرفه ایران وظیفه شما است که با پاسخ مثبت موضوع را دو طرفه کنید و به جمع بندی مثبت برای آغاز مذاکرالت برسید. لذا اکنون که خانم آشتون می گوید این اقدامات که نامش را تحریم نفتی گذاشته اند برای بازگرداندن ایران به میز مذاکره گذاشته اند فرصت بسیار خوبی است تا دو طرف رو در روی هم نشسته و مشکلات را حل کنند. مجتهد زاده در پاسخ به این سوال که آیا واقعا مذاکره با اروپایی ها فایده ای دارد یا خیر گفت: اینکه اروپایی ها شرط را عوض کرده اند یک عقب نشینی است و کاملا عرصه برای حضور فعال سیاست خارجه ما باز شده است. ما باید در این مذاکرات با قاطعیت تمام از حق مشروع ایران در ادامه غنی سازی 20 درصدی دفاع کنیم و اسنادی ارائه دهیم که این میزان غنی سازی را برای پشرفت های علمی از جمله نیروگاه تهران و مسائل پزشکی و دارویی نیاز داریم به این ترتیب اگر این ادعا های جدید بلوف است ما باید با واکنش مثبت و دقیق علمی حد اقل می توانیم بهانه ها و بلوف ها را از دست آنان خارج کنیم تا مجبور شوند همانطور که در بی بی سی جهانی اعلام کردم بر اساس صداقت گام پیش نهند و مسائل را از طریق مذاکرات صادقانه و بدون پیش شرط به سرمنزل مثبت هدایت نمایند. به اعتقاد این استاد مسائل جغرافیای سیاسی اگر ایران بتواند در این مذاکرات غربی ها را مجاب کند که میزان 20 درصدی غنی سازی کاملا در راستای مسائل علمی و فناوری های صلح آمیز است آنگاه توانسته است مذاکرات را به اصل ماجرا کشانده و نتایج خوبی از آن به دست آورد. مجتهد زاده در ادامه با تاکید براینکه تاکنون همه مذاکرات بر سر مسائل حاشیه ای بوده و نه مسائل اصلی گفت : تا کنون مذاکرات بدین گونه بود که ایران و غرب هرکدام حرف خودشان را می زدند و از آن عدول نمی کردند. این مذاکره نیست. مذاکره باید برنامه کاری داشته باشد و دو طرف درک خوبی از آنچه قرار است از دل مذاکره بیرون بیاید داشته باشند. دو طرف باید بدانند درباره چه چیزی می خواهند مذاکره کنند و نباید درباره چه چیزی مذاکره کنند. اعزام ناو به خلیج فارس؛ بازی در زمین ایران این پژوهشگـر ارشـد در مسائل ژئوپولیتیک و ژئو استراتژیک همچنین در ادامه با منطقی خواندن تهدیدات ایران مبنی بربستن تنگه هرمز گفت : محافل غربی این تهدید را عملی دانسته و آن را بسیار این تهدید را جدی گرفته اند و این رفتار متناقض و بدون برنامه و منطقشان کاملا موید این است که نگران این منطقه استراتژیک هستند. او در ادامه با مضحک توصیف کردن اعزام ناوهای جنگی، ناوهای هواپیما بر و زیردریایی های اتمی کشورهای غربی به خلیج فارس گفت : من می خواهم بدانم این کشورها این همه ادوات جنگی پیشرفته را برای چه به این منطقه اعزام کرده اند؟ آیا آمریکا واقعا می خواهد بمب اتمی روی ایران بیاندازد؟ این که از منطق آدم های کم شعور هم خارج است. آیا اصلا می توانند حتی یک تیر در مقابل اقدام ایران برای اخلال در تنگه هرمز خالی کنند؟ این هم خارج از منطق است چون فقظ شلیک یک تیر سبب بروز همان فاجعه ای خواهد بود که آنها ظاهرا آمده اند از آن جلوگیری کنند. این استاد دانشگاه سپس در انتها گفت: اینکه می گویم رفتارشان اغلب بدون منطق است به این دلیل می باشد که من چهل سال است در این اجتماعات زندگی کرده و در محافل و مجالس علمی و دانشگاهی آنها که با اقدامات عملی آنها در سیاست خارجی در رابطه تنگاتنگ است حضور داشته و با روانشناسی سیاسی و مسائل ژئوپولیتیک و ژئو استراتژیک آنها آشنا هستم. ببینید اینها با این اقدامات اخیرشان دقیقا کاری را که ایران می خواهد انجام دهد را تسهیل می کنند. یعنی اگر ایران مواضع ژئوپولیتیک و ژئواستراتژیک جدید خود را دقیقا و با مطالعه حفظ کند هرگونه اقدام آنها خود به خود منتهی به بسته شدن تنگه هرمز و افزایش سرسام آور قیمت نفت در جهان خواهد شد این وضع خود آنان را نابود خواهد کرد.

من تصور نمی کنم که شرایط سیاسی جهان به گونه ای باشه که کشورها تا به اون پایه که برخی دوستان پافشاری می کنن دست به سینه در برابر یانکی ها ایستاده باشن؛ مگر اینکه رهبران این کشورها رو هیپنوتیزم کرده باشن (!)؛ از این گذشته، جناب استوکا عزیزم، شما هم بیاد داشته باشید که اوضاع اقتصادی جهان تا جایی به وخامت گرائیده که امروز ... صاحب خود رو نمیشناسه! چه برسه به اینکه یانکی ها بخوان با ادبیات متبختر و دستوری خودشون وسط دعوای فروپاشی برخی ارزهای جهانی تعیین کننده و افت شدید سرمایه گذاری و سقوط بورس ها و تنزل رتبه های اقتصادی بین المللی و کشورها «نرخ نامربوطی» تعیین کنن! جناب رضا هم درست می گن اگر ما بر مبانی و اصول دینی و میهنی خودمون پافشاری نمی کردیم چطور می تونستیم 8 سال در برابر چند ده کشور دنیا ایستادگی کنیم: کسی در ایران خواهان جنگ نیست اما کسی در ایران باج به قداره کش های جهان نمیده! شما متوجه باشید که کوچک ترین حماقت یانکی ها و دوستانشون در تنگه هرمز چه بلایی بر سر قیمت نفت و حامل های انرژی جهان میاره و اون زمان (حقیر مرده و شما انشاالله زنده و پایدار) خواهید دید که همین مردمان «متمدن» یوروپ و انگلوآمریکن چه بلایی بر سر حکام خودشون میارن.

جناب استوکا عزیزم شما براحتی ایران رو کنار هر کشوری میگذارید: کفه کدوم کشور در همین موارد قیاس که شما فرمودید سنگین تره؟ قدری جای تعجب داره ... شما شرایط عراق 2000 تا 2003 رو با ایران امروز مقایسه می کنید!؟

پنبه ای در کار نیست جناب استوکا! بدلایل راهبردی و حسب شرایط جهانی ما چندان هم تنها نیستیم. این ایده شما تا حدودی اغراق و بزرگنماییه.

دوست عزیزم فرمایش شما متینه حساب کردن روی وجدان این دیوانگان قمار بشمار میاد که نتیجه اش معلومه (البته در همه جوانب نباید دست به چنین قماری زد) اما ... بیاد داشته باشید که «بکار گیری سلاح نامتعارف هم قطعا قمار آخره که بسیار خطرناک تر از یک محاسبه سیاسی اشتباه آمیزه» ... خشونت نظامی بی حد و حصر هم دقیقا همون سنخ از قمار محسوب میشه ... سلاح اتمی اگر کاربردی داشت یانکی ها تا همین الان که با هم حرف می زنیم جهان رو یکجا بلعیده بودن؛ آن که ابزار چنین قمار پر ریسکی را فراهم می کند بیش از شما و حقیر به پیامدهای پیش بینی نشده چنین عملی وقوف داره، وانگهی آیا گارانتی به یانکی ها داده شده که در صورت دست بردن اونها به بمب سوئیچ دیگری یا دیگران دست به بمب سوئیچ نبرن!؟ شما از این موضوع خیلی مطمئنی؟

اشغال نظامی ایران!؟ ببینم شما فکر می کنید یانکی ها هر چند خل و چل و مریض احوال و کهنه فکر اما کاملا از مسیر خرد ابزاری انسانی خارج شده باشن!؟ برادر عزیز، مگر اشغال ایران نوعی بازی و شوخی محسوب میشه!؟ اینها رفتن بیابانی به نام افغانستان رو اشغال کردن و مادرشون در خیلی از موارد به عزاشون نشست! نمی دونم! شاید برخی دوستان 2012 میلادی رو با 1943 یا 1942 میلادی عوضی گرفتن!؟ شاید هم بنده در یک ماشین زمان در حال برگشت به گذشته هستم لطفا اگر خودم متوجه نیستم به بنده گوشزد بفرمایید!؟ دوست عزیز، یانکی ها همین الان هم دارن از روش مشهور «سنگ بزرگ علامت نزدن» استفاده می کنن! شما 100 تا ناو و ناوچه بندازید در حیاط خلوت ایران آخرالامر که چی!؟ بجای 300 هزار نفر اطراف ایران هم 600 هزار نفر گماشته بکارید!؟ خوب!؟ فکر می کنید یه نظامی مجرب یانکی به همین سادگی که شما از اشغال نظامی ایران حرف می زنید حتی از حمله محدود به تاسیسات هسته ای کشورمون حرف می زنه!؟ آقا جان، نسبتی که شما تصور می کنی بین ما و یانکی ها برقرار نیست: اونها فیل نیستن ما مورچه!؟ من جدا متاسف میشم وقتی که اینطور گزاره ها و داوری ها رو می خونم. بمب اتمی چه کاربردی می تونه داشته باشه! تصور می کنی نیروهای نظامی کشورت اینقدر توان ندارن که جواب متناسب به کاربرد ابزار غیرمتعارف بدن!؟ بدونید که سخت اشتباه می کنید. اگر مقصودتون دست و پنجه کردن نظامی باشه بهتره به این نکته هم توجه کنید که ایران بیش از سه دهه است که منتظر ساعت صفره و مدام این واقعه رو مدلسازی کرده و ساعت ها روزها و سال ها براش برنامه ریزی کرده؛ اگر از من سوال می کنید: یانکی ها هرگز کابوس جنگ با کشوری رو که سی ساله منتظر نبرد با اونهاست به رایگان برای خودشون نمی خرن!

دوست عزیزی که خیلی هیجان زده شده بودن از باب گشایش باب پروژه های مرتبط با طراحی و ساخت جنگنده های نسل ششم توسط یانکی ها: اول اینکه دست کم بر اساس محتوای وب سایت www.darpa.mil (آژانس پروژه های پژوهشی پیشرفته دفاعی یانکی ها- دیگه اشاره ای به اطلاعات موجود روی سایر وب سایت های نظامی و دفاعی نمی کنم) اصولا این نوع طرح ها و ایده پردازی ها سالیان ساله که در جریانه و برای نمونه، زمانی که تامکت ها برای اولین بار به دنیا نشون داده شدن (عملیاتی شدن تامکت ها در میانه دهه 1970) بسیاری از رقبای یانکی ها بوِیژه روس ها قدری جا خوردن (البته در مقابل، نمونه های خوبی وجود داره که یانکی ها هم از دیدن هواگردهای نظامی روسی بشدت جا خوردن)؛ دوم اینکه این واکاوی داده ها یا به اصطلاح «DATA SCREENING/PROCESSING» در هر سازمان نظامی بر اساس دکترین و اولویت بندی نظامی و طیق راهبردها و رویکردهای تعریف شده در اون راهبردها مداوم و مثال یک چرخه کاری در جریانه (چه علمی و چه عملیاتی). در ضمن، یانکی ها صاحب تنها کشوری در جهان هستن که مداوم و با افتخار از بی شمار سلاح های مخفی و به نمایش گذارده نشده دم می زنن (!) و سوم اینکه: روس ها، چینی ها (و اروپایی ها) چطور ناگهان تبدیل شدن به شکست خورده های عرصه صنایع هوافضا؟ بد نیست دوستان قدری سرچ کنن در شبکه جهانی وب و ملاحظه بفرمایند که حسب قراردادهای همکاری های نظامی فی مابین چینی ها و یانکی ها همین الان که حقیر و دوستان مشغول مکالمه هستیم چینی ها در کدوم زیربخش های (حتی) پایین دستی صنایع نظامی آمریکا سرمایه گذاری های کوچک مقیاسی رو تحت نظارت یانکی ها انجام دادن و حتی غول صنعت هوانوردی نظامی یعنی لاکهید مارتین بدش نیومده از سال 2009 به بعد محض تست هم که شده برخی قطعات نه چندان راهبردی رو در صنایع هوایی با همکاری چینی ها که می تونن هزینه تامین نیروی انسانی این کمپانی بزرگ رو تا حدودی کاهش بدن تولید کنن؛ این موارد هر چند که بسیار محدوده و می تونه نوعی استارت هم محسوب بشه اما دست کم نشون میده که یانکی ها در سال 2012 به هیچ عنوان یکه تاز میدان صنایع هوافضا نیستن (مجاب شدن یانکی ها به بهره گیری از ماهواره برهای مشابه همتای روسی برای ماموریت های خارج از جو زمین و ... رو باز میشه از همین دست نمونه ها بحساب آورد).

دوستان خواهش می کنم دست از این عادت بد جدل و مشاجره بردارید اگر بحث فنی وجود داره لطفا روشن و مستدل با هم دیالوگ کنید، همچنین تاکید می کنم بر نوشتار مدیر ارجمند جناب ALI و خواهش می کنم از بکارگیری الفاظی که بوی توهین نژادی میده خودداری بفرمایید. اجازه بدید این تاپیک هم مثال بسیاری از تاپیک های دیگه یک مکالمه فنی و آموزنده و جذاب باشه و باقی بمونه.

مگر ایران از جنگ استقبال کرده که مدام این موضوع رو گوشزد می کنید!؟ بحث اصولا بر سر جنگ نیست ایران صرفا قصد داره از خودش دفاع کنه این چه شباهتی به جنگ بپا کردن داره!؟ در صورت لزوم کشور از خودش دفاع می کنه.

خوشحالم که حرف های منطقی تری بیان شد، متشکرم

ظاهرا مساله ای به نام اجماع جهانی رو دوستان بیش از خود آمریکایی ها باور دارن! سوال اینه که مگر الان ایران به کشوری اعلان جنگ داده که حضرات اینقدر با شدت و حدت از مضرات جنگ و قس علیهذا سخن می رونن؟ تا جایی که به عقل ناقص حقیر میرسه ظاهرا بیگانگان لشکرکشی کردن نه ایران عزیز ما.

دوست عزیز فرمایش شما متین اما نفت و اقتصاد هم از مجرای خودش حرف اول رو میزنه؛ اعمال شدن یا اثرگذاری هر پارامتری مکانیسم خودشو داره، با کلی گویی که نمیشه مساله رو تحلیل تام و تمام کرد، ایران حضور بیگانگان رو در حیاط خلوت خودش تحمل نمی کنه و این پیامیه که دست کم از یک دهه قبل داره بشکلی واضح و رسا به همه طرف های متخاصم ارسال می کنه و همچنان داره به این سیاست عمل می کنه و به گمان بنده هم راه صحیحی رو انتخاب کرده در واقع خلیج فارس احتیاج به قیم داره و اون قیم از هر جهت و از هر نظر ایرانه و نه هیچ کشور دیگه ای. موضوع نجات گروگان های ایرانی از دست دزدان دریایی هم چیزی بیشتر از «یک جور تخم مرغ شانسی» رسانه ای نیست و طبق معمول یانکی ها هر جا که لازم می بینن، جسارتا از سلاح فمین خودشون استفاده می کنن که همون رسانه باشه! وگرنه هر ماهه کلی شناور رو نیروهای مختلف حاضر در خلیج عدن از دست دزدان دریایی نجات میدن (به فرض اینکه سخنان یانکی ها تماما صحیح و راست باشه) و اینقدر هم در بوق رسانه نمیشه! چرا اینقدر دشواره (برای برخی دوستان) که باور کنیم که این ایرانه که دست برتر نظامی رو در «این منطقه» داره و یانکی ها بسختی دارن تلاش می کنن تا شرایط رو برای هر احتمال کوچک و بزرگ رویارویی با ایران بسنجن؟ شما قدری بردباری کنید تا رزمایش نیروی دریایی سپاه آغاز بشه خودتون واکنش طرف مقابل رو هم مشاهده خواهید کرد. پشت سر اون جمله وزیر دفاع بریتانیا که گفت : ... هر تلاش ایران برای انسداد تنگه هرمز ناموفق خواهد بود ... هیچ لولو خورخوره ای وجود نداره مگر اینکه خدای ناکرده ما ایرانیان دچار وهم شده باشیم. وانگهی، کسی منکر عدم توازن نظامی بین ما و اونها نشده اما سوال اینه: طیف این عدم توازن نظامی بر اساس موقعیت و اقلیم و جغرافیایی محوطه نبرد چقدر گسترده ممکنه باشه؟ و همچنین: چه کسی گارانتی داده به بنده و شما و دیگران که دقیقا همین عدم توازن نظامی مایه شکست قطعی ایران در یه رویارویی نظامی میشه؟ بد نیست به این موضوعات هم اشاره بشه چرا که با پیش فرض و پیشداوری سخن گفتن چندان خردپسند بنظر نمیاد ...

سلام قبل از هر چیز از اینکه دوستان عزیز ما گاه و بی گاه در ساحت تحلیل های نظامی و سیاسی الفاظ نامناسبی رو بکار می گیرن بویژه در تمثیلی که برای خانه ما، ایران، بیان می کنن شدیدا ابراز تاسف می کنم، قدر مسلم این است که قرار ما برای ارائه تحلیل های دو سویه در میلیتاری ورود به «ادبیات و مشاجرات قهوه خانه ای» نیست ... و این بماند ... نکته بعد اینکه آِیا منطقی بنظر میرسه (به گمان دوستانی که چنین اظهارنظر می کنن) که ما مسئولان نظامی و سیاسی یک کشور رو «فاقد بینش سیاسی و نظامی» لازم برای مدیریت کردن اوضاع منطقه ای و برهمکنش های جهانی این کشور فرض کنیم!؟ و این دوستان تصور نمی کنن چنین تعبیراتی اهانتی جبران ناپذیر به مردم یک کشور محسوب میشه؟ آیا این دوستان عزیز به این وجه موضوع هم فکر می کنن؟ راه این کشور، ایران، راه انتخاب و اراده مردم ایران محسوب میشه و ملت ایران این موضوع رو بارها به اشکال مختلف بیان داشتن، حضور چند ناو و ناوشکن و ناوگان بیگانه در این شرایط باید بهانه ای برای انکار همه چیز، انکار همه کس باشه!؟ آیا ایران امروز اینقدر در اذهان برخی ضعیف و دست و پا بسته تصویر و تصور میشه که چنین فاکتور نظامی (و نه سیاسی و نه اقتصادی) موج ثبات او رو متلاطم می کنه؟ و این دوستان عزیز کلیه داشته های ایران رو در حوزه های نظامی و سیاسی ناگهان به فراموشی می سپرن؟؟؟ می دونید که ایران از هیچ تنشی استقبال نکرده و نمی کنه پس چرا ما ... بله خود ما تا این حد شلوغش می کنیم!؟ چرا هر زمان دلخواه ما باشه ایران رو قدرت اول منطقه می بینیم و در تحلیل هامون با آب و تاب درباره این موضوع می نویسیم و هر زمان دلخواه ما نباشه ناگهان مثل آدم های ترسخورده بسرعت پس می کشیم و از فاجعه در راه سخن می گیم!؟

خیلی واضحه که ایران مدت هاست دست های بلند اقتدار نظامی و سیاسی خودش رو در کل خاورمیانه گسترونده و حتی امروز یکی از فرماندهان عالی رتبه سپاه بصراحت و بدرستی گفته (فارس نیوز به نقل از سردار جزایری) که انسداد تنگه هرمز تنها یکی از راهکارهای ماست و اشاره کرده که گفتمان انسداد تنگه هرمز متعلق به 5 سال پیشه و الان ما اونقدر ابزارها و پلان های جدید داریم که ممکنه دشمنان ما به خواب هم نبینن ... یانکی ها هرگز با کشوری که 33 ساله آماده از دفاع خودشه و در بدترین شرایط سال های دهه 80 با تمام قدرت و شهامت از خودش و کیان و شرفش دفاع کرده درگیر نمیشن؛ در ضمن اون دوست عزیزی که گفتن یانکی ها از ما ترسی ندارن باید بعنوان یک برادر کوچک تر که در سرزمین یانکی ها زندگی کرده عرض کنم که سخت در اشتباهی برادر بزرگ من، صادقانه خدمت شما عرض میکنم که یانکی ها از ما خیلی بیش از اونچه که تصور کنید هراس دارن شاید در حوزه فناوری نظامی و ابزار و ادوات خیالشون اون هم نه اونقدر که ممکنه بنظرتون برسه راحت باشه اما تمام مساله در هویت ماشینی جنگ خلاصه نمیشه نحوه بکارگیری، روحیه و اراده بکارگیری و انگیزش های انسانی ... اینها در خیلی از مقاطع یک درگیری نظامی بطرز باورنکردنی می تونن خیلی چیزها رو عوض کنن؛ در ضمن، ما از یانکی ها دعوت نکردیم که بیان در خلیج فارس و قیافه هم بگیرن ... می تونن اینجا نباشن ... صرفنظر از دستور عدم درگیری با نیروهای نظامی ایران، خود یانکی ها هم می دونن که اگر به اون لحظه مشهور به ساعت صفر برسن با ایران دچار مشکلات جدی و عدیده ای خواهند شد کمترین مصیبت برای یانکی ها و دوستانشون مساله ای هست به نام «افزایش انفجاری قیمت نفت» و خواهید که در کشوری مانند ایالات متحده همین مردم معمولی که می بینید الان با آرامش دارن به وجود و نحوه کار شاهرگ های تجاری مثل کلکسیون بازار جهانی و بورس وال استریت اعتراض می کنن چه بلایی بر سر دولت اون زمان آمریکا خواهند آورد و ایضا در کشورهایی مانند آلمان، فرانسه، بریتانیا ... و الی آخر ... تو خود حدیث مفصل خوان از این مجمل ...