Aspahbod
-
تعداد محتوا
1,883 -
عضوشده
-
آخرین بازدید
-
Days Won
2
پست ها ارسال شده توسط Aspahbod
-
-
[quote name='Haj_Rezvan' timestamp='1359712325' post='296893']
دیگه سردار حاجی زاده که نمیان دروغ بگن واسه دقت یه موشک....!
[/quote]
دقیق گفتن 8 متر؟
سهیل جان منبع مکتوبی در این مورد دارین؟
به هر حال ما میدونیم که فاتح-110 نسل 3 به اندازه ی کافی دقیق بود. حالا نسل 4 دقیق تر باشه... نمیدونم. آخه احتمالا گرون تر هم هست و اگه کلاهکش واقعا 650 کیلو باشه دیگه نیازی به این دقتا نیست. شایدم نسل 4 از جی پی اس استفاده می کنه که هم ارزون تره هم دقت خوبی بهش میده؟ -
من فقط خدا خدا می کنم این مثل اون جریان اس پی جی 9 نشه. اگه بفهمیم که این یه فانتوم بوده که دو تا سکان عمودی بهش چسبوندن دیگه آبرو واسمون نمیمونه. متاسفانه وقتی کلماتی مثل "فوق مدرن" و "فوق العاده" و ... رو میشنویم به احتمال فراوان با یه چیز سرکاری رو به روئیم.-
2
-
-
[quote]برادر من شما طولشو حساب نکن اون چیزی که اینجا مهمه و دقتشو نشون میده عرضشه چون کوچیکتره!![/quote]
ببخشید من متوجه این قسمت نشدم. اگه میشه یه کم واضح تر بیان کنید.
در کل به نظر من فاتح برای یه موشک تاکتیکی غیر اتمی انتخاب مناسب تریه. یکی از موفق ترین پروژه های ما تا الان همین موشک بوده. ببینید در عرض 10 سال تا کجا پیش رفته. -
[quote name='SHAHABESAGEB' timestamp='1359711240' post='296875']
حالا که صحبت از هدفگیری موشک کروزه آیا این پدافند (نمونه های چینی و فرانسوی) میتونه سطح مقطع کم رو به موقع شناسایی و رهگیری کنن؟
[quote]
چرا. همون کاربر بودم. شما اگه میخواین میتونید بگین تمامش ایرانیه و من همه چیزو میدونم و .... باشه. اما حتی اگه خط تولیدشو نشون بدن معلوم نیست قطعات حساسش (سیکر، تراشه ها و ...) توی ایران تولید بشه. مگر این که ساخت اون ها رو هم نشون بدن.
[/quote]
بنده هم با شما موافقم ولی ممکنه ما این پدافند رو تماما خودمون طراحی کرده باشیم و صرفا قطعات الکترونیکی و بعضی از قسمت هارو( موتور کشنده - قطعات هیدرولیکی و...) از خارج وارد کرده باشیم و حتی میشه از سیکر موشک شاهین و شلمچه تو موشک طائر 2 استفاده کرد!
در زمینه الکترونیک به نظرم بلاروس یکی از کشورهای خوب در این زمینه هست که میتونیم از امکاناتش (خصوصا در زمینه الکترونیک) استفاده کنیم.
[/quote]
در مورد سوالتون: کروتال/اچ کیو 7 بر روی ناو ها اصولا برای مقابله به موشک های کروز ضد کشتی استفاده میشه. پس باید بتونه به موقع شناساییشون کنه.
درسته. اما اگه از سیکر شاهین و شلمچه توی طائر استفاده بشه، به نظرتون دیگه این موشک همون سام-17 هست؟ آیا در این صورت میتونیم بگیم ما توان ساخت/مهندسی معکوس تور رو داریم؟-
1
-
-
[quote name='TALASH' timestamp='1359711049' post='296872']
برادر اسپهبد فکر میکنم برد خلیج فارس خیلی بهتر باشه!
چرا اتفاقا مشخصه!
نابودی حداقل دو فروند کشتی نسبتا کوچیک!
[/quote]
برد خلیج فارس 300 کیلومتر اعلام شده و راستش رو بخواید من نمیدونم چه طوری با این سوخت و وزن کلاهک قراره به برد بیشتری برسیم.
در مورد خلیج فارس هم باید توجه کنیم که یه سیکر الکترواپتیکی روی موشک سوار شده! اون دقت هم به خاطر این سیکر به وجود اومده در حالی که فاتح نسل 4، یا حداقل اونی که به ما نشون دادن، این جستجوگرو نداشت. هیچ کدوم از اون کشتی ها هم "کوچیک" نبودن. مگر این که نفت کش های متوسطو کوچیک در نظر بگیریم. -
[quote name='Morteza313' timestamp='1359710091' post='296862']
سوال: قرار داد خرید با توسعه یا تولید تحت لیسانس بعد از خریداری نمونه های اول منافاتی داره؟
ببینید داریم به ابتدایی ترین بحثهای ممکن می رسیم
[/quote]
در حالت عادی، نه. در وضعیت فعلی تحریم های ما: بله. دیدیم که حتی اس-300 هایی که خریداری شده بود رو بهمون تحویل ندادن. یعنی حتی اجازه ی خرید هم نداریم. چه برسه به تولید تحت لیسانس!
به هر حال شما جواب نکته ی اصلی من رو ندادین. من میگم حتی اگه بوک و تور به وفور هم در دسترس باشه (که نیست) باز هم یازهرا رو باید تولید و استفاده کنیم.-
1
-
-
[quote name='Haj_Rezvan' timestamp='1359710266' post='296865']
[quote]
[right][background=rgb(248, 248, 255)]صاویر خلیج فارس نشان می دهند که موشک به صورت کامل بر روی هدف فرود می آید.البته دقت موشک های فاتح به هیچ وجه کم نیست و با توجه به تصاویر می توان دقتی حدودا 50 متری یا کمتر را برای آن در نظر گرفت. اما طریقه ی هدایت این دو متفاوت است[/background][/right]
[/quote]
دقت 8 متریش یادت رفت....!
[/quote]
نوشتم 50 متر یا کمتر. حالا دقیقش که معلوم نیست چقدره. -
[quote]دوستان بنظرتون اگه پدافند سوریه مجهز به یازهرا بود اصولا جنگنده های اسراییلی می تونستن وارد اسمان سوریه بشن؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟[/quote]
بله میتونستن. مگر این که جنگنده های اسرائیلی در ازتفاع خیلی پایین مثلا 500-1000 هزار پایی پرواز می کردن. یازهرا برای مقابله با همچین چیزی ساخته شده. باید از بوک هاشون استفاده می کردن که البته الان پدافند هوایی سوریه خیلی وضعش خرابه. -
فاتح-110 نسل 3/4 vs هاتف-3 (غزنوی)
برد:
در نگاه اول برتری بسیار جزئی (10 کیلومتری) فاتح-110 به چشم می آید . البته برد خود فاتح-110 ممکن است کمتر از میزان اعلام شده (300 کیلومتر) باشد اما احتمالا این میزان جزئی تر از آن است که بخواهد تفاوت جدی بین برد این دو موشک ایجاد کند. میتوان برد را برای این دو موشک یکسان در نظر گرفت.
برتری:هیچ کدام
ابعاد و وزن:
موشک غزنوی بزرگتر و سنگین تر از فاتح-110 است. طول آن حدود 1 متر، قطر آن حدود 20 سانتی متر و وزن آن حدود 1600-1500 کیلوگرم بیشتر از فاتح است. این تفاوت نگهداری، حمل و پرتاب هاتف-3 را سخت تر می کند. در اصل، موشک فاتح 110 را میتوان به صورت دو تایی از پرتابگر های جدید ذوالفقار شلیک کرد. همچنین ابعاد بزرگتر غزنوی تلفات انرژی آن را نیز بیشتر می کنند.
برتری:فاتح-110
سر جنگی:
فاتح-110 نسل 3 با استناد به مشخصات موشک خلیج فارس، دارای کلاهکی با وزن 650 کیلوگرم می باشد. این میزان برای هاتف-3 تنها 500 کیلوگرم است. این را نیز باید در نظر داشت که هاتف 3 به دلیل قطر بیشتر، توان حمل کلاهک های هسته ای را نیز داراست اما فاتح-110 کلاهکی نسبتا باریک و کشیده دارد. به غیر از این وزن کلاهک فاتح-110 نسل 2 ، 450 کیلوگرم است که کمی کمتر از هاتف 3 می باشد. پس بنابراین:
در صورتی که وزن سر جنگی فاتح-110 نسل های بالاتر همان 450 کیلوگرم باشد:برتری قاطع غزنوی
در غیر این صورت:برتری نسبی فاتح-110
سیستم هدایت:
موشک های پاکستانی به کلاهک های جداشونده ی هدایت پذیر خود معروفند. این کلاهک ها با موتور های کوچکی به سمت هدف هدایت می شوند و دقت بالایی (20، 30 یا 50 متر بسته به منابع) را برای موشک رقم می زنند. تا این جا هیچ منبع قطعی مبنی بر جدا شدن کلاهک فاتح-110 وجود ندارد و برعکس، تصاویر خلیج فارس نشان می دهند که موشک به صورت کامل بر روی هدف فرود می آید.البته دقت موشک های فاتح به هیچ وجه کم نیست و با توجه به تصاویر می توان دقتی حدودا 50 متری یا کمتر را برای آن در نظر گرفت. اما طریقه ی هدایت این دو متفاوت است. هاتف 3 که به صورت عمودی پرتاب می شود مسیری بالستیک را برای رسیدن به هدف می پیماید. این کار زمان پرتاب را کاهش می دهد. ولی فاتح-110 به صورت قوس دار پرتاب می شود و در طی حرکت تنها اصلاح مسیر می کند. این روش باعث می شود که قبل از پرتاب زمانی صرف محاسبه های بالستیک شود تا زوایای مناسب به دست آید. به علاوه فاتح برای هدایت از بالک استفاده می کند که تلفات انرژی بیشتری نسبت به روش کنترل بردار رانشی در غزنوی دارد. به علاوه جدا شدن کلاهک هاتف-3 شانس مقابله ی آن با سیستم های پدافندی را بیشتر می کند.
برتری نسبی:غزنوی
قیمت:
اطلاعات مشخصی از قیمت هیچ یک از این دو موشک در دست نیست. اما شاید بتوان با استفاده از تکنیک مقایسه ی اجزا دید کلی در این مورد به دست آورد.
غزنوی از سوختی با قدرت کمتر نسبت به سوخت موشک فاتح استفاده می کند. به همین خاطر است که این موشک با وجود ابعاد به مراتب بزرگترش، برد یکسانی با فاتح دارد. اما به احتمال زیاد این سوخت ارزان تر از سوخت با پایه ی HTPB استفاده شده در فاتح است. البته ابعاد بزرگتر موشک غزنوی قیمت آن را بالا می برند. ابعاد بزرگتر به معنی مواد اولیه ی مورد نیاز (از جمله سوخت) بیشتر است. به نظر من بدنه و موتور این دو موشک تفاوت قیمت چندانی ندارند. خصوصا با این علم که ایران خط تولید موتور های مشابه موشک زلزال را نیز از قبل ایجاد کرده. پرتابگر موشک غزنوی از نوع تخصصی و همان پرتابگر موشک اسکاد یا نمونه های مشابه چینی است در حالی که فاتح 110 را میتوان از لانچر های متنوع با قیمت های متنوع شلیک کرد. لازم به ذکر است که بعضی از آنها از شاسی کامیون های تجاری استفاده می کنند که خود قیمت تمام شده را پایین می برد. قیمت سیستم هدایت موشک پاکستانی مطمئنا بیشتر از قیمت سیستم هدایت موشک فاتح است. از آن جایی که سامانه های هدایت بخش زیادی از قیمت موشک را تشکیل می دهند، می توان گفت که به احتمال زیاد قیمت تمام شده ی فاتح-110 کمتر از غزنوی است.
برتری:فاتح-110
جمع بندی
قیمت کمتر فاتح به معنی آن است که می توان تعداد بیشتری از آن تولید کرد و ابعاد کمتر آن هزینه ی نگهداری و حمل و نقل را کاهش می دهد. به علاوه فاتح-110 را می توان با پرتابگر های دو تایی و 3 تایی نیز شلیک کرد. با وجود این که سیستم هدایت غزنوی پیشرفته تر است، اما سیستم ارزانتر فاتح نیز به اندازه ی کافی موثر است و باعث کاهش محسوس دقت آن نمی شود. در نهایت کلاهک سنگین تر فاتح-110 (در صورت وجود) می تواند تخریب بیشتری در منطقه ی هدف بر جای بگذارد. با بودجه ی یکسان، فاتح-110 نتیجه ی به مراتب بهتری نسبت به غزنوی می دهد. البته ساخت کلاهک های اتمی برای این موشک سخت تر است (اما پاکستان با موشک نصر نشان داده که توانایی ساخت کلاهک های به مراتب کوچکتری را نیز داراست). پس در آخر می توان گفت که موشک فاتح-110 برتر از موشک هاتف-3 است.
*نکته:می توان با تغییر سوخت موشک غزنوی به انواع قدرتمندتر، بردی حدود 700-800 کیلومتر را برای آن به ارمغان آورد. اما در این صورت این موشک دیگر همرده ی فاتح-110 نیست که بخواهد با آن مقایسه شود.-
2
-
-
[quote name='zareb' timestamp='1359694457' post='296831']
[quote][size=4]جناب اسپهبد شما همون کاربری نبودی که روز مراسم رژه 31 شهریوربعد از رونمایی از رعد تو همین سایت مدام دادو فریاد کردی که اقا این سامانه رعد ماکته دقیقا خاطرم هست شما تا قبل از فیلم تست سامانه رعد حرف خودت رو پس نگرفتی...کار به جایی رسید که حتی عکاس محترم سایت جناب M-ATF هم به شما خرده گرفت و علنا گفت جناب اسپهبد شما خیلی بدبینی [/size]تازه برای اینکه شما رو قانع کنه تصاویر خیلی نزدیکی از موشک گرفت و کدهای رو بدنه موشک رو نشون داد اما باز هم شما پشت سرهم گفتی رعد ماکته تازه بعد از فیلم تست هم شما عنوان کردی یحتمل سامانه با کمک بلاروس و چین و....ساخته شده
[right]
[background=rgb(247, 247, 247)]همین الانم هم تو این تاپیک بخصوص زمانی که بحث رعد به میان اومد شما میگی [size=4]از کجا معلوم که سامانه رعد ایرانی باشه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟[/size]یعنی دقیقا همون حرف چند ماه قبل...[/background][/right]
چرا. همون کاربر بودم. شما اگه میخواین میتونید بگین تمامش ایرانیه و من همه چیزو میدونم و .... باشه. اما حتی اگه خط تولیدشو نشون بدن معلوم نیست قطعات حساسش (سیکر، تراشه ها و ...) توی ایران تولید بشه. مگر این که ساخت اون ها رو هم نشون بدن.[/quote]
دوست من یه بار بگو کل دل و روده همه سامانه ها رو موقع تولید نشون بدن تا شما باور کنی .
[/quote]
نیازی به کل دل و رودش نیست. اگه یه چند لحظه ساخت چیپ ها و قطعات الکترونیکی پیشرفتشو نشون بدن کافیه. بقیشو میدونم میتونیم بسازیم. -
مهم ترین تفاوت هاتف 4 یا قیام سوخت جامد بودنشه که خیلی بهش کمک می کنه. سرعت بیشتر موشک، زمان کم برای پرتاب و ارزون تر بودن از مزایای هاتف 4 هستن. تنها مزیت قیام 1 کوچیکتر بودن قطرشه که حمل و نقل موشک رو راحت می کنه. کلاهک هاتف 4 هم به مراتب بیشتر از کلاهک قیامه. البته با توجه به این که قیام بالک نداره میشه فهمید که سیستم هدایت پیشرفته تری داره. در کل رای من به هاتف چهاره ولی من فکر می کنم ما هدف آنچنانی در برد 800 کیلومتری نداشتیم و برای همین خیلی دنبال موشک های با این برد نرفتیم.
مقایسه ی جالب تری رو میشه بین هاتف 3 و فاتح-110 نسل های 3 و4 انجام داد که به برتری نسبی فاتح می رسه. -
[quote]لازمه این بحث اینه که شما مصاحبه سفیر ایران در مسکو که چهار پنج سال پیش از خرید بوک گفته بود رو خونده باشید یا یه سر اول به گزارش موسکو دیفنس بریف بزنید، وقتی برای منشع رعد هم باید سند مدرک ارائه بدیم واقعا چی مونده برای بحث؟
[/quote]
خود شما الان دارین میگین بوک رو 5 سال پیش خریدیم (زمانی که هنوز تحریم سلاح نبودیم). دقت کنید: "خریدیم". نساختیم (گرچه من فکر نمیکنم این طوری باشه). ولی شما قبل تر چی گفتین؟
[quote]واقعا فکر می کنید "ساختن" بوک، ارتقا و مدیفیکیشن بوک ساده تر از ساخت تور هست؟[/quote]
[quote]باید بیایم یسری پیش فرض که معلوم نیست از کجا اومدن (معمولا از نا کجا آباد صحبت با یسری درجه دار حاشیه نشین) رو بکوبیم تا یه نتیجه عجیب غریب که از اونها حاصل شده رو نقض کنیم؟ این وقت رو بر من و خودتون ببخشید، یکسری چیزها رو مرور زمان حل خواهد کرد.[/quote]
ببخشید، کدوم نتیجه ی عجیب غریب؟ این که میگم نباید تور رو برای هر موشک کروزی که با چیزای ارزون تر هم میشه زدن حروم کرد عجیب غریبه، یا این که میگم کپی کردن هر چیزی، کار هر کسی نیست؟ دوست عزیز. بوک و تور سامانه های دهه ی 60 میلادی نیستن که ما بتونیم بدون مشکل خاصی کپیشون کنیم و تازه کلی هم ارتقاشون بدیم. چندین دهه تجربه و دانش و تحقیقات پشت اینا خوابیده و ساختشون (فقط ساختشون) زیر ساخت های عظیمی میخواد که ما نداریم. اگه داشتیم الان وضع مملکت این نبود.
[quote]پ.ن: چین پنتسایر رو کپی نکرد ال دی 2000 رو معرفی کرد، چون چین هدف ترکیبی و بازار نا متقارن اونچنان نداشت/ این هم از همون پیش زمینه هاست[/quote]
جواب سوال اصلی منو ندادین. میگم چرا وقتی چیز های پیشرفته تر (چه تور، چه ال دی 2000، چه هر چیز دیگه) داره و یا به راحتی میتونه بخره هنوز داره اف ام 90 تولید میکنه و هنوزم داره این سیستمو توسعه میده. شما میگین ساخت اف ام 90 وقتی تور و پنتسیر و این جور چیزا هست پول هدر دادنه، من می گم پس احتمالا چینیا هم که مدیریتشون به شدت بهتر از ماست دارن بودجشونو هدر میدن.
[quote][size=4]جناب اسپهبد شما همون کاربری نبودی که روز مراسم رژه 31 شهریوربعد از رونمایی از رعد تو همین سایت مدام دادو فریاد کردی که اقا این سامانه رعد ماکته دقیقا خاطرم هست شما تا قبل از فیلم تست سامانه رعد حرف خودت رو پس نگرفتی...کار به جایی رسید که حتی عکاس محترم سایت جناب M-ATF هم به شما خرده گرفت و علنا گفت جناب اسپهبد شما خیلی بدبینی [/size]تازه برای اینکه شما رو قانع کنه تصاویر خیلی نزدیکی از موشک گرفت و کدهای رو بدنه موشک رو نشون داد اما باز هم شما پشت سرهم گفتی رعد ماکته تازه بعد از فیلم تست هم شما عنوان کردی یحتمل سامانه با کمک بلاروس و چین و....ساخته شده
همین الانم هم تو این تاپیک بخصوص زمانی که بحث رعد به میان اومد شما میگی [size=4]از کجا معلوم که سامانه رعد ایرانی باشه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟[/size]یعنی دقیقا همون حرف چند ماه قبل...[/quote]
چرا. همون کاربر بودم. شما اگه میخواین میتونید بگین تمامش ایرانیه و من همه چیزو میدونم و .... باشه. اما حتی اگه خط تولیدشو نشون بدن معلوم نیست قطعات حساسش (سیکر، تراشه ها و ...) توی ایران تولید بشه. مگر این که ساخت اون ها رو هم نشون بدن.
[quote]حالا که این سامانه رو تا اینجا اوردن بهتر پروژه یازهرا رو به یه نتیجه قابل قبول برسونن یا بحث هزینه مادی مطرح بوده یعنی با علم به این موضوع که در اینده سامانه تور ایرانی وارد عملیات میشه با توجه به هزینه بالاش بهتره از یه سامانه ارزانتر ولی مطمین تو برخی نواحی که ارزش حیاتی کمتری داره استفاده بشه یا[/quote]
[quote]یعنی قطعا مسولین قرارگاه پدافند بخوبی بهتر از هرکسی میدونن نباید انتظار عملکرد تور یا حتی پانتسیر رو از این یازهرا داشته باشن بعبارتی هرسامانه ای در حدپول و هزینه ای که صرفش شده توان داره نه بیشتر[/quote]
حرف شما کاملا درسته. یازهرا برای نابودی موشک های کروز کم سرعت (مثل تامهاوک) سامانه ی خوبیه و این برای ما کافیه. دقت کنید که یه بخش خوبی از حملات توسط همین موشک ها صورت میگیره و اگه بشه با سامانه های ارزونتر اما به هر حال کارآمدی مثل یازهرا جلوشونو گرفت میتونیم سامانه های گرون تر مثل تور و پنتسیر رو برای تهدیدات دیگه مثل موشک های هوا به زمین و هارم و بمب های هوشمند نگه داریم. برای همین اصولا ساخت یازهرا نه تنها هدر دادن بودجه نیست، بلکه استفاده ی بهینه از اونه. این تمام اون چیزیه که من دارم میگم.
و صدالبته جناب مرتضی 313 به هیچ وجه این طور فکر نمیکنن و میگن ما باید برای زدن هر هدفی از تور و پنتسیر استفاده کنیم چون اونا کارآمد ترن. برای همین ساخت یازهرا هدر دادن بودجس. اما استفاده از سامانه هایی که 70 برابر اون قیمت دارن برای زدن اهدافی که با یازهرا میشه زدشون اصلا هدر دادن بودجه نیست.-
1
-
-
[quote]یک تصحیح کوچک، جایی که تور هست، جایی که پنتسایر هست ساختن افم90 هدر دادن سرمایه های مملکتیست که باید به قرون قرونش حساس باشه، مملکتی که در شرایط شکننده اقتصادی قرار داره[/quote]
یک تصحیح کوچیک تر، کجا پنتسیر و تور هست؟ مگه الکیه ساخت اینا؟ اگه به همین سادگی بود که الان 40 تا کشور تور رو کپی کرده بودن! اگه به همین سادگی بود که هر کسی میومد واسه ی خودش یه چیزی شبیه تور توسعه میداد. پس چرا این طوری نیست؟ چون 90 درصد "تور" و "پانتسیر" سیستم های خفن الکترونیکی و مواد خاص (پروپلنت، مواد بدنه ی موتور، موشک و ...) به کار رفته توشه که کپی کردنشون کار حضرت فیله. شاید حتی دستگاه های مورد نیاز برای ساخت اینا تو کشور نباشه! فکر کردین تراشه ها و سنسورها رو میشه "کپی" کرد؟ فکر کردین با داشتن یه نمونه از پروپلنت میشه از "طرز" ساختش سر درآورد؟ به فرض این که با کلی هزینه تونستیم چنین کاری کنیم. همین حرف شما رو نقض نمیکنه؟ ما کلی بودجه رو صرف برنامه هایی کنیم که معلوم نیست آخرش موفق میشه یا نه و برنامه هایی که به نتیجه رسیدن رو ول کنیم؟ ساخت اف ام-90 هدر دادن سرمایه ی مملکته، اما کار یه پروژه ی پرهزینه با آینده ی نامعلوم نیست؟
میدونید چرا هندیا پروژه های نظامیشونو خیلی طول میدن و آخرش با کلی کمک از شرکت های خارجی نتیجش مضحک از آب در میاد؟ چون دقیقا همین جوری صفر یا صدی فکر میکنن. میگن بیاید جنگنده بسازیم. بیایم از اول تا آخرشو خودمون بسازیم از جمله موتور و رادارشو. [b]جنگندمونم باید جزو بهترین های دنیا (در نوع خودش) باشه[/b]. نتیجه چی میشه؟ میشه تجاس، که توسعه ی موتورش به علت نرسیدن تراستش به میزان تعیین شده متوقف شد (جالب اینه که موتورش همین الانم چیز خوبیه. اما چون میخوان حتما "بهترین" باشه...) و رادارشم هنوز بعضی کارای ساده رو هم نمیتونه انجام بده. آخرشم دست به دامان اسرائیل و آمریکا و فرانسه شدن که بیان توی پروژه بهشون کمک کنن و هنوزم بعد از 20 سال نتونستن جنگنده رو عملیاتی کنن.
اگه یه کم [b]سطح توقعشونو[/b] می بردن پایین و لقمه ی بزرگتر از کلوشون بر نمیداشتن الان این مشکلاتو نداشتن. به جای این که این همه هزینه ی اضافی روی تکنولوژی هایی کنن که هنوزم به دستش نیاوردن، روی تکنولوژی های دست یافتنی تری سرمایه گذاری میکردن، حداقل یه "جنگنده" ساخته بودن که 1:کار میکردن 2:تا زمانی که ارتقا هایی که میخواستن به نتیجه می رسید میتونست از آسمون کشورشون دفاع کنه و نیازی نبود که نیگ 21 ها هنوزم سر پا بمونن و هر سال چند تاشون سقوط کنه.
[quote]خود افم استاندارد 2 شلیک داره، هاوک3 شلیک بوک 3 شلیک و ...، بعد دوستان بحث صرفه اقتصادی می کنن![/quote]
بله بحث صرفه ی اقتصادی می کنیم! با میخوایم با چی کار کنیم؟ میخوایم از مناطق حساسمون علیه موشک های کروز و اهداف بسیار پست دفاع کنیم. هم یازهرا این کارو می کنه، هم تور. فقط یه مشکلی هست. ما میتونیم با یه مقدار بودجه تعداد خیلی خیلی بیشتری یازهرا داشته باشیم تا تور. استفاده از تور برای نابودی موشک های کروز، در حالی که یه سامانه ی بسیار ارزون تر هم میتونه اون کارو انجام بده هدر دادن بودجه ی مملکته. نه اون چیزی که شما میگین. مثل تفاوت اینه که توی یه سرقت بانک، یه گروه از مسلسلای سبک و اسلحه ی کمری و این جور چیزا استفاده کنه، یه گروه دیگه از تانک و آر پی جی و توپخونه. مورد دومی مشخصا از اولی سر تره. تازه خیلی کارای دیگه هم میتونه بکنه. ولی خیلی منطقی تره که از گروه اول برای مقابله با سرقت بانک استفاده کنیم و دومی رو برای مقابله با چیزای دیگه نگه داریم.
پیشنهاد می کنم یه نگاه به این تاپیک بندازین.
http://www.military.ir/forums/topic/24002-%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%AE%D9%88%D8%AF%D8%B1%D9%88%D9%87%D8%A7%DB%8C-fsv-%D8%AF%D8%B1-%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88%DB%8C-%D8%B2%D9%85%DB%8C%D9%86%DB%8C-%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%B4-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%B2/
آبرامز از هر جهت از این بهتر و همه فن حریف تره، ولی با این وجود دارن اینو توسعش میدن.
عراق سال 2003 یه تعداد خیلی کم کروتال براش باقی مونده بود. یه فیلمی بود که نشون میداد با همین کروتال بسیار قدیمی نزدیک بود یه موشک کروزو بزنن ولی چون پدافندو توی یه نقطه ی غیر اصولی کار گذاشته بودن ساختمونا جلوی دیدو گرفتن و موشک به هدف نخورد.حالا ما توی جایی مثل نطنز چنین مشکلی نداریم. میتونیم از تور برای زدن هر چیزی که میاد سمتمون استفاده کنیم که با توجه به قیمت و تعداد تور (حتی اگه در حال ساختشم باشیم) هم هزینه ی زیادی رو متحمل میشیم و هم به احتمال زیاد به سرعت موشکامون تموم میشه و منطقه بی دفاع می مونه، یا میتونیم از یازهرا و مصباح 1 برای مقابله با موشک های کروز، از تور برای زدن موشک های پیشرفته تر هوا به زمین و بمب های هوشمند، و از توپ های سعیر برای شلوغ کردن آسمون و قراری دادن جنگنده ها استفاده کنیم.
[quote]این بحثها نیاز داره یه پس زمینه هایی قبلا پخته شده باشه، من الان باید دلیل اینکه چین میله وای ال6 توسعه میده رو توضیح بدم؟ کدوم عقل سلیمی توانایی اقتصادی، هدف تسلیحاتی (چه فروش و چه رزم) کشوری مثل چین رو با ایران مقایسه می کنه؟[/quote]
و چه کسی منکر توان بسیار بیشتر چین در همه ی زمینه ها نسبت به ایرانه؟ خوب چرا همین چین هنوز تور و پانتسیرو کپی نکرده؟ آیا اون نمیتونه و ما میتونیم؟ آیا دسترسی اون به بازار های جهانی کمتره و ما بیشتر؟ آیا بودجه ی اون کمتره؟ آیا وسعتش کمتر از ایرانه؟ نه. ولی میبینیم که چین هنوزم داره اف-ام-90 رو توسعه میده و استفاده میکنه و نمیگه :"وقعی تور هست چرا برم سراغ اف-ام-90".
[quote]واقعا فکر می کنید ساختن بوک، ارتقا و مدیفیکیشن بوک ساده تر از ساخت تور هست؟ با لیسانس یا بی لیسانس، همون تور رو میومدیم رادار هشدارش رو آرایه فازی می کردیم که موقع روشن شدن از 200 کیلومتری جار نزنه جاش رو.[/quote]
از کجا معلوم این بوک کامل توی ایران ساخته میشه؟ ما یه دفعه بدون هیچ گونه پیش زمینه ای یه خبر، چند تا عکس و یه فیلم از تستی داریم که توش 3 تا موشک شلیک شده و فقط یه بار برخورد نشون داده میشه. من به شخصه سه احتمال میدم:
1:قطعات اصلی رعد رو از چین وارد کردیم و بقیشو خودمون ساختیم و به یه شکل یه مقدار متفاوت سر همش کردیم.
2:قابلیت های این بوک در سطح همون هاوکه. شاید از سیکر شاهین و رادار های مرصاد استفاده میکنه.
3:یه چند تا بوک از بلاروس خریدیم و یه ذره تغییرشون دادیم که به اون کشور فشار نیاد.
رادار هشدار آرایه فازی؟ شوخی میکنید! میدونید صاایران همین الانشم با این رادارای آرایه فازی تحت توسعش مشکل داره؟ میدونید ناو ولایت هنوز به آب انداخته نشده، چون رادارش هنوز آماده نیست در حالی که بقیه ی چیزاش آمادست؟ ما زمانی رادار هشدار آرایه فازی برای تور میسازیم که اصولا بتونیم یه رادار آرایه فازی عملیاتی تولید کنیم.-
8
-
1
-
-
تازه اون میمون اصلیه که واقعا رفت فضا لباس سیاه تنش بود نه سفید!-
1
-
1
-
-
[quote]ما در مورد Engagement Envelope حرف میزنیم، از این لحاظ کاملا به نظرم میشه رعد و یا زهرا رو مقایسه کرد، بیاید اینجوری به قضیه نگاه کنیم، یازهرا3 چه کاری می تونه انجام بده که رعد/بوک ما از اون عاجزه؟ توجیه اقتصادی اصلا دلیل خوبی نیست، قطعا خط تولید، طراحی، ساخت، آموزش، پشتیبانی (شبیه ساز، قطعه، سایت، طرح درگیری و ...) بسیار گرون تر از شلیک کردن یک تیر موشک طائر2 بیشتره.[/quote]
اصلا این دو تا در یه سطح نیستن! یازهرا سامانه ی دفاع نقطه ایه. برای مقابله با موشک ها و هلیکوپتر ها و .... بوک یه سامانه ی پدافند هوایی برد متوسطه. اتفاقا کاملا هم توجیه اقتصادی داره. قیمت یه دونه طائر 2 شاید 20 برابر یه شهاب ثاقب باشه. ما که نمیتونیم با یه تعداد محدود طائر 2 که باید برای هواپیما های دشمن نگهشون داریم با هزاران موشک کروزی که به سمتمون شلیک میشه مقابله کنیم! چیزی که شما دارین میگین مثل این میمونه که بگیم وقتی اس-300 هست چرا بوک داشته باشیم یا وقتی جنگنده هست چرا اصلا موشک زمین به هوا داشته باشیم! اگه این طوری بود که چین همون بوک رو تولید می کرد و دیگه سراغ HQ-7 نمیرفت. به غیر از این شما فکر می کنید بوک به خوبی یا زهرا میتونه از پس اهداف توی ارتفاع پست بر بیاد؟
[quote]سوال من هم همین بود، یا زهرا قراره با چی درگیر بشه؟ یه رافائل رو در نظر بگیرید که از 40 هزار پایی سه تا ASSM رو رها می کنه، یکی رو سر همین سیستم دوتا رو هم مثلا روی پالایشگاهی که این سیستم داره ازش محافظت می کنه، یه سناریوی نتنها واقعی بلکه خیلی ساده سازی شده. جدا چه نقشی میشه تو همچین سناریویی برای یازهرا-3 در نظر گرفت جز شکست خوردن؟[/quote]
باز هم یه مثال غلط. اصلا شهاب ثاقب برای چنین چیزی ساخته نشده. یک دور دیگه میگم:شهاب ثاقب برای مقابله با اهداف پست و نزدیک به زمین ساخته شده نه برای زدن هواپیمای جنگنده ای که حتی توی 10 پایی زمینه.
[quote]بعضی از دوستان همین الان یازهرا-3 رو سیستم ضد سلاح درنظر می گیرن، این سیستم توانایی درگیری با سلاح رو داره اما مهمات کمش و قابلیت درگیری موازی خیلی کمی که داره از جرگه سیستمهای ضد سلاح خارجش میکنه،[/quote]
این سیستم 4 تا موشک می تونه حمل کنه. به عکس های وزارت دفاع نگاه کنین میبینید که جای 2 تا موشک دیگه هم زیرشون هست. دفعه ی قبل هم موقع رونمایی فقط 2 تا موشک رو نشون دادن ولی تو رزمایش 4 تا روش نصب بود. شما برای ذفاع از یه منطقه حدودا 4-6 سیستم توی اون جا کار میذارین که میشه 24 موشک آماده. برخلاف بوک و امثال این ها تعویض موشک های این به مراتب ساده تره و سریع تره. جدای این که روی ناو ها تعداد بیشتری یازهرا میشه گذاشت تا بوک.
[quote]به هیچ وجه مقایسه نکنید این سیستم رو با پنتسایری که دو تا توپ و 12 موشک و یا تور که 8 موشک اماده پرتاب داره[/quote]
درسته. ولی ما که فعلا نمیتونیم تور و پنتسیر بسازیم. چون نمیشه ول کنیم بریم به امون خدا؟ خصوصا با توجه به این که این پروژه از خیلی وقت پیش شروع شده بود. البته باز هم قیمتو در نظر بگیرین. یازهرا حدود 200 هزار دلار قیمتشه، پنتسیر 14 میلیون دلار. تور هم 25 میلیون دلار. قاعدتا میشه با بودجه ی یکسان تعداد بسیار بیشتری یازهرا ساخت. پس بحث 12 موشک و 8 موشک منتفیه. یه دونه تور مسلما خیلی سر تر از یه یازهراست. اما با پول این میشه 100 تا یازهرا ساخت. این هم به کنار که ما مگه دیگه میتونیم تور و پنتسیر بخریم؟
[quote]یا زهرا3 زمانی ارزش داشت که بتونه به سرعت از شلتر بیاد بیرون، با یه گشت رزمی درگیر بشه فضا رو تمیز کنه و یک پوشش پایدار چند دقیقه ای مهیا کنه تا برای مثال 5 تا لانچر نور بتونن موشکهاشون رو سمت یک ناوگروه متخاصم شلیک کنن. اما حتی اگر بگیم که یازهرا رو پلتفرم ذوالفقار سوار شده، ایا امکان همچین کاری رو داره؟ نه نبود پوشش EW، مهمات کمش (عملا تنها برای درگیری مطمئن با 2 هدف کفایت می کنه) کاملا این توان رو ازش می گیره.[/quote]
توی قسمت های بالا جوابتونو دادم.
[quote]من از سه سوال قبل حالا به یک سوال میرسم:
یازهرا-3 بر اساس یک اعلام نیاز و یک طرح درگیری عملیاتی بعد از بررسی همه راهکارهای موجود ارائه شده یا مسئول یکی از صنایع دفاعی خواسته که تو اون کارتابل و جلوی دوربینها یک رزومه ای به هم بزنه و این سلاح رو به ساختار دفاعی کشور تحمیل کرده؟[/quote]
یه سوال دارم. اگه این طوریه چرا چین با اون همه عظمتش و در حالی که دسترسی به تور هم داره هنوز داره HQ-7 تولید می کنه؟ اونا هم فقط برای جلوی دوربین ها چنین چیزی رو ساختن؟
[quote]ما این کاری که این روز ها انجام میدیم (شو آف) رو اواخر جنگ کردیم، با استایکس خریدن، با اچ کیو2 خریدن، با استینگر و پی سی6/7 خریدن و سال 67 به غلط کردن (*) افتادیم
مهم نیست بعضی دوستان درک کنند یا نه، نسبت نا روا بدند یا نه، یک عده باید شجاعت فکر کردند داشته باشد اگر نمی خوایم به همون افتضاح 67 بیوفتیم
*عین عبارت یکی از فرماندهان عالی رتبه نظامی.[/quote]
خیلی حرفتون بی ربطه. کروتال/HQ-7 یکی از بهترین سیستم های دفاع نقطه ای در جهانه و خیلی کشورا دارن ازش چه روی زمین چه روی ناوهاشون استفاده می کنن. مسخرس که ما با این بودجه ی کممون و با نتوجه به این که چنین پروژه ای اصولا از خیلی وقت پیش وجود داشته به حاطر این که "رعد" ساخته شده این سیستمو ول کنیم بره چون رعد "بهتره". هر چیزی برای کار مخصوص خودش ساخته شده و هیچ وقت نمیتونه جای سیستم های تخصصی دیگه رو بگیره ولو این که قابلیت هاش خیلی زیاد باشه. هاوک میتونه موشک های بالستیکو مورد هدف قرار بده و حتی چند بارم آمریکاییا این رو آزمایش کردن. پس چه نیازی به پاتریوت بود؟ جواب اینه: هاوک برای یه عمل تخصصی خاص (زدن هواپیما ها در اهداف متوسط و پست) ساخته شده بود و هیچ وقت نمیشد ازش برای یه کار دیگه استفاده کرد و نتیجه ی مطلوب گرفت. همین جواب در مورد تور و یانتسیر و بوک و اس-300/400 صادقه. هر چیزی برای کار خودش.-
14
-
1
-
-
با توجه به زمان سوختن (30 ثانیه) میشه گفت که موتور موتور فاتحه نه زلزال که منطقیه. دو مرحله ای بودن این هم از همون اول مشخص بود. -
[quote name='hossein9' timestamp='1359464965' post='296337']
این فیلم را ببین:
[url="http://media.iribnews.ir/vod/Video/2013222809220011.flv"]http://media.iribnew...22809220011.flv[/url]
در زمان 1:24 تا 1:25 شلیک موشک را نشان می دهد نه فقط دود اونو. واضحا موشک به سمت راست مایل شده است. ضمنا اون طور که گفتن کل زمان پرواز 20 دقیقه بوده. اگر توی این 20 دقیقه موشک 140 کیلومتر توسط باد منحرف شده باشه باید در "تمام طول مسیر" با بادی با سرعت حداقل 400 کیلومتر در ساعت مواجه می شده است که این محال است. من نمی خواهم بگویم عملیات موفقیت آمیز نبوده، بلکه بوده و هدف محقق شده، اما به نظر میرسد که موشک درست کنترل نشده و خیلی منحرف شده.
[/quote]
در مورد اولیه باید بگم که موشک از اولش هم یه مقدار زاویه داشت. مشکلی در این مورد نیست.
مورد دوم هم خیر. "میمون 20 دقیقه خارج جو بوده" نه این که کل زمان پرتاب 20 دقیقه بوده. دوما که قرار نیست موشک 120 کیلومتر منحرف بشه. قراره "کپسول" که اتفاقا چتر نجات هم داره حدودا 80-90 کیلومتر منحرف بشه که با توجه به وزن کپسول و وجود چتر (افزایش سطح مقطع نسبت به باد) طبیعیه. تمام اینا به کنار، موشک اصلا قرار نبوده کنترل بشه. این یه راکته! غیر هدایت شوندس. هیچ گونه سیستم هدایتی هم نداره. -
[quote name='hossein9' timestamp='1359463296' post='296331']
به نظر من مشکلی توی کنترل موشک ارسالی وجود داشته است. اگر به فیلم دقت کرده باشین تنها چند لحظه بعد از شلیک، موشک شدیدا به سمت راست منحرف می شود و فکر می کنم همین انحراف موجب شده موشک حدود 140 کیلومتر (یا 120) دور تر از محل شلیک به زمین بنشیند که با توجه به اینکه موشک به ارتفاع 120 کیلومتری رفته است فاصله نسبتا زیادی است.
[/quote]
این طور نیست. در ارتفاع بالاتر وزش باد دود خروجی رو پخش یا منحرف میکنه و این تصورو به وجود میاره که موشک منحرف شده. و یادمون باشه که "کپسول" 120 کیلومتر اون طرف تر نشسته. چون کپسول چتر داشته وزش باد میتونسته در تغییر موقعیت نقش چشمگیری داشته باشه.-
7
-
-
[quote name='evin' timestamp='1359398022' post='296218']
[page]
[quote]رئیس سازمان فضایی در شبکه چهار گفت قراره 14 بهمن نمونه مخابراتی ماهواره صدا و سیما رونمایی بشه........و ظرف 5 سال آینده پرتاب........
واقعا ظرف 5 سال آینده می خوان ماهواره 1.8 تنی به مدار 36000 کیلومتری پرتاب کنن!!
[/quote]
شاید ما بسازیم کشور دیگه ای ارسالش کنه
[/quote]
یکی از دلایلی که ما چیزی به نام برنامه ی فضایی داریم همین موضوعه که کسی برامون چیزی پرتاب نمیکنه.-
1
-
-
[quote name='hans' timestamp='1359405388' post='296249']
یک سوال. تفاوت این سیستم با شهاب ثاقب در چیست؟ مگر ایران قبلا همین سیستم را با نام شهاب ثاقب تولید نمی کرد؟
[/quote]
شهاب ثاقب اسم موشک بود. یا زهرا اسم سیستم و پروژه ی مهدنسی معکوس کروتال/اف ام 80 هست که از خیلی وقت پیش شروع شده.-
2
-
-
[quote name='SHAHABESAGEB' timestamp='1358937255' post='295318']
به نظر من موتور بدی نیست و فقط این هندی ها بودن که نتونستن درست برنامه ریزی کنن!
این موتور با توجه به ابعادش توان خوبی داره و اگه با موتور M88 رافال مقایسه اش کنید میبینید که با توجه به حد و اندازه هند خیلی هم خوبه ولی مشکل اینه که جنگنده هندی سنگینه!
هندی ها باید جنگنده سبک تر (مثل اف 5) یا موتور بزرگتری طراحی میکردن تا امروز با این مشکل مواجه نشن!شاید این نتیجه خود بزرگ بینیشونه !
[url="http://en.wikipedia.org/wiki/Snecma_M88"]http://en.wikipedia....wiki/Snecma_M88[/url]
[url="http://en.wikipedia.org/wiki/GTRE_GTX-35VS_Kaveri"]http://en.wikipedia....GTX-35VS_Kaveri[/url]
[/quote]
مشکل اینه که از اول یه جنگنده ی فوق العاده می خواستن. تجاس تقریبا قراره همه چی باشه و برای هند که در این زمینه تجربه ای نداره خیلی سخته که چنین چیزی ساخته بشه. با یه نگاه به چینی ها میشه فهمین اونا دارن پله پله می رن جلو و از این جور مشکلات هم ندارن.-
2
-
-
[quote]میشه موشک سجیل 2 مارو با موشک شاهین 2 پاکستان مقایسه کنی ...[/quote]
با توجه به ابعاد دو موشک از نظر تکنولوژی موتور یکسانن. در مورد تکنولوژی هدایتی چیزی نمیتونم بگم. سر جنگی موشک های پاکستانی جدا شوندس و چند تا موتور کوچیک داره که تا لحظه ی برخورد هدایتش می کنن. سیستم هدایتش چیز خفنیه. بعید نیست دقتش همون 50 متری باشه که خودشون می گن. از طرفی معلوم نیست کلاهک سجیل اصلا جداشوندس یا نه. جالب اینه که برای کشوری که بمب اتم داره همچین دقتی ضروری نیست در حالی که ما... از نظر آیرودینامیک سجیل به مراتب از این پیشرفته تره. شکل کلاهک و سرهم بودن بدنه خیلی در این زمینه کمک می کنن. به نظر من سیستم جدا سازی مراحل هم توی سجیل پیشرفته تره (به غیر از جنبه ی آیرودینامیکیش. من نمیدونم هندیا و پاکستانیا چرا به این شکل سیستم جدا ساز گیر دادن؟) به خاطر این که توی سجیل پس از جدا شدن با فشار گاز دو مرحله از هم فاصله می گیرن. این جوری دیگه نیازی نیست فاصله ی خالی بینشون گذاشته بشه. کلاهک سجیل فقط 600 کیلوئه که یه مقدار نسبت به این کمه. البته با افزایش طول موشک میشه جا برای مواد منفجره ی بیشتر هم ایجاد کرد که برد رو هم خیلی کم نمیکنه (وزن سجیل 25000 کیلوئه و 400 کیلو اضافه اصلا به چشم نمیاد)
[quote]از ظاهر قضیه پیداست که پاکستان خیلی به تکنولوژی چین و کره شمالی وابسته هست ...[/quote]
به چین چرا. به کره ی شمالی، فکر نکنم. موشک غوری به خاطر این ساخته شد که پاکستان بتونه برد بیشتری رو پوشش بده که بعد از ساخت شاهین 2 دیگه نیازی به اون نیست. موشک های سوخت جامد سریع تر و ارزون ترن. از طرف دیگه چین اصلا قرار نیست به پاکستان تکنولوژی چنین موشکایی رو بده چون توی اون قرارداد نمیدونم چی چی حق دادن تکنولوژی وسیله ای (موشک، پهپاد، وسایل جنگی که انسان توشون نیست) با برد بیشتر از 300 کیلومتر و توان حمل بیشتر از 500 کیلو رو به کس دیگه ای نداره.
البته پاکستانیا حسابی در زمینه ی ارتقا و تغییرات استادن. غوری 2 رو نگاه کنین.-
1
-
-
[b]نگاهی بر برنامه ی موشکی بالستیک پاکستان[/b]
برنامه ی موشکی پاکستان در جواب به توسعه هایی که در هند، رقیب تاریخی این کشور روی داد در سال 1987 شکل گرفت. البته پیشنهاد یک برنامه ی فضایی قبل تر در سال 1970 نیز مورد بررسی قرار گرفته بود اما تنها زمانی که سرویس اطلاعاتی پاکستان خبر از موفقیت های برنامه ی هندی داد، مقامات پاکستانی راضی به پیگیری چنین برنامه ای شدند. دو تصمیم در مورد این برنامه گرفته شد: اول این که پاکستان به دنبال توسعه سلاح های شیمیایی نرود و دوم این که این کشور موشک هایی با برد کوتاه و متوسط را با سامانه های هدایت مناسب تولید کند. با همکاری وزارت های دفاع و علوم پاکستان اولین موشک این کشور به نام هاتف 1 در سال 1989 آزمایش شد.
[b]هاتف 1[/b]
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10172/Hatf_1_m.jpg[/img]
پروژه ی هاتف 1 به قبل از شروع برنامه ی منظم موشکی پاکستان بر می گردد. این موشک در سال 1980 به عنوان یک راکت تاکتیکی با قابلیت تحرک بالا طراحی شد و در سال 1989 اولین آزمایش های خود را پشت سر گذاشت. گفته شده موتور این موشک از مرحله ی دوم راکت تحقیقاتی اریدان یا راکت تحقیقاتی دوفین که هر دو ساخت فرانسه هستند الگو برداری شده. هاتف 1 راکتی یک مرحله ای و غیرهدایت شونده با سوخت جامد بود که به علت قیمت پایینش می توانست به تعداد زیاد مورد استفاده قرار بگیرد. برد این موشک 70 کیلومتر بود و می توانست 500 کیلوگرم ماده ی منفجره را با خود حمل کند.
یک مدل دیگر از این موشک به نام هاتف 1A نیز ساخته شده که موتوری قوی تر و بدنه ای سبک تر دارد که برد را به 100 کیلومتر می رساند. این مدل که در سال 1995 به خدمت گرفته شد از نظر ابعاد و وزن کلاهک تفاوتی با مدل قبلی ندارد.
آخرین مدل این موشک هاتف 1B نام دارد که دارای یک سامانه ی هدایت ابتدایی می باشد. این سامانه دقت موشک را به شدت افزایش می دهد و به آن توانایی حمله به استحکامات دشمن را می دهد. تا سال 2001 تمام موشک های هاتف 1 پاکستانی به این استاندارد ارتقا پیدا کرده اند.
نام:هاتف 1
طول:6 متر
قطر:0.56 متر
وزن:1500 کیلوگرم
وزن کلاهک 500 کیلوگرم
برد: 70-100 کیلومتر بسته به مدل
[b]هاتف 2[/b]
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10172/Hatf-2_Abdali.jpg[/img]
هاتف 2 نسل بعدی موشک های پاکستانی است. ابتدا قرار بود تحت پروژه ای به نام شادوز، یک هاتف 1 دو مرحله ای ساخته شود. به نظر می رسد که این پروژه از هر دو مرحله ی موشک اریدان استفاده می کرده. اما در سال 1994 این پروژه متوقف شد چرا که پاکستان می خواست از چین موشک ام-11 خریداری کند. اما سال بعد کمیته ی تحقیقاتی فضا و جو بالایی (سوپارکو) با طرحی جدید و بومی توانست ارتش پاکستان را راضی به توسعه ی هاتف 2 کند.
هاتف 2 که به نام ابدالی 1 نیز شناخته می شود 180 کیلومتر برد دارد و دقتش حدود 25 متر است. این موشک در دو فاز میانی و نهایی هدایت می شود و قابلیت حمل کلاهکی 500 کیلوگرمی را داراست. ابدالی 1 از سوخت جامد استفاده می کند و هنوز هم تولید می شود.
نام:هاتف 2 (ابدالی 1)
طول:9.75 متر
قطر:0.56 متر
وزن:1750 کیلوگرم
وزن کلاهک:500 کیلوگرم
برد:180 کیلومتر
[b]هاتف 3[/b]
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10172/Hatf3.jpg[/img]
هاتف 3 یا غزنوی، موشکی با سوخت جامد است که توسط پاکستان و بر مبنای موشک ام-11 چینی ساخته شده است. موشک ام-11 قطر و طولی مشابه موشک های اسکاد دارد و کشنده ی آن نیز با آن موشک یکیست. نمونه ی پاکستانی بردی معادل 290 کیلومتر دارد و در چند جا ارتقاهایی نیز دیده است. تست های اولیه در سال 2004 انجام شد و سال بعد هاتف 3 به خدمت گرفته شد. سیستم هدایتی این موشک نیز با نمونه ی پاکستانی تعویض شد که به آن دقتی حدود 50 متر بخشید.
نام:هاتف 3
طول:9.64 متر
قطر:0.88 متر
وزن:5256 کیلوگرم
وزن کلاهک:500 کیلوگرم
برد:290 کیلومتر
[b]هاتف 4[/b]
هاتف 4 که به عنوان شاهین 1 نیز شناخته می شود، موشکی سوخت جامد با برد 750 کیلومتر است که توسط پاکستان و بر مبنای موشک DF-15 یا M-9 چینی ساخته شده است. توسعه ی این موشک همزمان با موشک های هاتف 2 و 3 شروع شد اما به خاطر برد زیادی که داشت، بیشتر مورد توجه قرار گرفت و زودتر از هاتف 3 به بهره برداری رسید. این موشک در ابعاد و قابلیت ها تفاوت هایی با سلف چینی خود دارد که بیانگر ارتقاهای پاکستان بر روی آن است. این موشک که در سال 1999 وارد خدمت شد دارای دقتی معادل 200 متر است. شاهین 1 چند نمونه ی دیگر به تفاوت های جزئی نیز دارد که از آن ها اطلاعات اندکی در دست می باشد.
در سال 2012 نمونه ی جدیدی از این موشک به نام شاهین 1A آزمایش شد که به گفته ی مقامات پاکستانی دارای برد دو برابر یعنی حدود 1500 کیلومتر است. هندی ها در حقیقت این موضوع تردید دارند و این پرتاب را صرفا جواب تبلیغاتی پاکستان به پرتاب موشک آگنی 5 توسط این کشور می دانند. حقیقت این است که از نظر ظاهری شاهین 1A تفاوت چندانی با سلف خود ندارد و برای دو برابر شدن برد نیاز به سوختی به شدت قدرتمند تر دارد که تا به حال تنها چند کشور پیشرفته توانایی تولید آن را داشته اند. به خاطر همین نمی شود در این مورد نظری قطعی داد.
نام:هاتف 4 (شاهین 1)
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10172/Hatf4.jpg[/img]
طول:12 متر
قطر:1 متر
وزن:9500 کیلوگرم (10000 کیلوگرم برای شاهین 1A)
وزن کلاهک 1000 کیلوگرم
برد: 750 کیلومتر (1500 کیلومتر برای شاهین 1A)
[b]هاتف 5[/b]
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10172/Ghauri_1.jpg[/img]
هاتف 5 یا غوری 1، موشکی سوخت مایع است که توسط پاکستان و تحت لیسانس کره ی شمالی از روی موشک نودونگ 1 ساخته شده است. این موشک با برد 1300 کیلومتر برد بیشتری را به پاکستان برای مقابله به هند می داد. اولین تست آن در سال 1998 روی داد و غوری 1 در سال 2003 وارد خدمت شد.
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10172/Ghauri_2.jpg[/img]
نسل بعدی این موشک به نام غوری 2، نمونه ی بزرگ شده ی غوری 1 است که برد آن به 2000 کیلومتر رسیده. سیستم هدایت این موشک پاکستانیست و دقت خوبی را به آن می دهد.
نام:هاتف 5/هاتف 5A (غوری 1/غوری 2)
طول:15.9 متر/18 متر
قطر:1.25 متر/1.35 متر
وزن:15850 کیلوگرم/17800 کیلوگرم
وزن کلاهک:1000 کیلوگرم/1200 کیلوگرم
برد:1300 کیلومتر/2000 کیلومتر
[b]هاتف 6[/b]
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10172/Shaheen-II.jpg[/img]
هاتف 6 (شاهین 2) موشکی دو مرحله ای، سوخت جامد و نسل بعدی موشک شاهین 1 است که در سال 2004 وارد خدمت شد. درباره ی مبنای این موشک اختلاف نظرهایی وجود دارد. افراد زیادی عقیده دارند که این موشک کپی موشک ام-18 چینیست. اما اطلاعات زیادی در مورد ام-18 وجود ندارد نمی توان با قطعیت در این مورد نظر داد. موتور سوخت جامد چینی [size=2]L-SpaB-140B [/size]تقریبا هم اندازه ی هر دو مرحله ی شاهین 2 است اما پاکستان نشان داده که توانایی تولید موتور های سوخت جامد بزرگ را داراست. برد شاهین 2، 2500 کیلومتر عنوان شده که بیشترین برد برای موشک های پاکستانی است. به غیر از این سیستم هدایت این موشک پیشرفته ترین سامانه ایست که توسط پاکستان توسعه یافته.
نام:هاتف 6 (شاهین 2)
طول:17.5 متر
قطر: 1.4 متر
وزن:25000 کیلوگرم
وزن کلاهک:1000 کیلوگرم
برد:2500 کیلومتر
[b]هاتف 9[/b]
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10172/Hatf-IX-Nasr.jpg[/img]
هاتف 9 یک موشک سوخت جامد پاکستانیست که در سال 2011 آزمایش شد. این موشک کوچک توانایی حمل کلاهک های کوچک هسته ای را دارد و علیه نیرو های زرهی و مکانیزه استفاده می شود. برد آن 60 کیلومتر است و پرتابگر آن قادر به حمل 4 موشک در آن واحد است.
نام هاتف 9 (نصر)
قطر:0.3 متر
برد: 60 کیلومتر
استفاده برای عموم آزاد است-
21
-
-
[quote name='RezaKiani' timestamp='1358179881' post='293897']
[quote]ابتکار و خلاقیت زیادی به خرج ندادند و صرفا توپ را به طور کامل بر روی شاسی کامیون نصب کردند[/quote]
علی جان خوبی؟ یعنی تو باور می کنی سودان توپ 122 میلیمتری درست کنه؟ اون وقت با کدوم صنعت؟ با کدوم متالورژی؟ من که باورم نمی شه
[/quote]
به نکته ی خوبی اشاره کردین. حتی پاکستان با اون همه پشتوانش تا همین چند وقت پیش با ساخت لوله توپ ها مشکل داشت. ممکنه از چین بخرن؟-
1
-
برنامه ی موشکی بالستیک پاکستان ، گذشته /حال/ آینده
در توان نظامی کشورها
ارسال شده در · Report reply