با تشکر از دوستان بخصوص جناب [url="http://www.military.ir/forums/user/10111-henaselakesan/"]henaselakesan[/url] عزیز دوستان بنظر شما با توجه به محل برخورد (در نزدیکی تنگه ی هرمز) و سیستمهای متعدد ناوبری ناو آمریکایی ، احتمال جمینگ و اشباع رادارهای ناوبری این ناو توسط فرستنده های ایران چقدر هست ؟ ناوهای کلاس [i]Arleigh Burke [/i]از دو سیستم راداری برای ناوبری و جستجوی سطحی استفاده میکنه . سیستم اول و اصلی ، رادار دو بعدی SPS-67 هست که روی باند G (فرکانس 5450 تا 5825 مگاهرتز) کار میکنه و از تکنیک Jitter mode برای سختتر شدن جمینگ استفاده میکنه . اما رادار دوم AN/SPS-64 که سیستم جستجو و ناوبری Back Up به حساب میاد ، بنظر آسیب پذیر تر میرسه . طبق FAS فرکانس کاری ماژول های T/R این رادار روی 9375 مگاهرتز فیکس شده که امکان Hopping بین فرکانس ها رو از بین میبره و میشه بطور موثری روی اون فرکانس بصورت Narrow band جمینگ با قدرتی انجام داد که رادار ناک اوت بشه یا Decoy ایجاد کرد . تکنیک خاصی برای مقابله با ECM برای این رادار ذکر نشده . بنظر میاد سیستم ناوبری Back Up این کشتی نیز مانند RQ-170 دارای نقص و قابل نفوذ و جمینگ باشه . موضوع فقط اینه که کاری کنیم تا عملکرد سیستم SPS-67 مختل بشه تا روی SPS-64 سویچ کنه . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/500px-Antenna_suite_on_CG-60_Normandy_AEGIS_cruiser5B15D.jpg [/img] سنسورهای ناو USS Normandy ، از جمله رادار ناوبری SPS-64

[quote name='Reichsmarschall' timestamp='1344781949' post='264507'] با تشکر از چکای عزیز ولی در این تصویر T-72 به خیش مین KMT-6 مجهزه نه DOZER BLADE! به تصویر زیر نگاه کنید: [/quote] بله حق با شماست دوست عزیز اشتباه بسیار فاحشی کردم ! تانکهای روسی از T-62 که مجهز به Dozer blade های سری BTU بودند ، به بعد مجهز به دوزرهای سرخود برای کمک به کندن سنگر شده ، بنظر میرسه با وجود خودروهای تخصصی مهندسی چون IMR-2 که دارای تیغه های به نسبت بزرگتری هستند ، نیازی به نصب و استفاده از تیغه ها در جلوی تانکها دیگه نیست .

خب همونطور که میدونید ، برجک حفاظت شده ترین قسمت تانک هست و ضخیم ترین زره روی این قسمت نصب میشه . درحالیکه Hull (قسمت پایین تانک) کمتر حفاظت شده است . بهمین دلیل در آرایش تدافعی ، استفاده از پوزیشن Hull down که در اون فقط برجک تانک بیرون هست و Hull تانک پشت سنگر قرار میگیره ، هم درجه ی حفاظت و هم درجه ی اختفای تانک رو بالا میبره . در این پوزیشن تنها برجک تانک در معرض خطر اصابت گلوله و موشکها قرار میگیره و Hull حفاظت میشه . در جنگ خلیج فارس تانکهای T-72 به کرات از این موضعگیری برای اختفا و غافلگیر کردن نیروهای زرهی آمریکایی استفاده میکردند که در برخی موارد ، شبیخون ها باعث تحمیل تلفات به آمریکایی ها نیز میشد . معمولا در هر واحد زرهی ، یک یا دو تانک به Dozer Blade برای احداث سنگر در منطقه (برای موضعگیری Hull down) مجهز هستند و بقیه تانکها هم در صورت نیاز به تیغه های کمکی (برای احداث مستقل سنگر) مجهز میشن . T-72 مجهز به تیغه های کمکی برای احداث سنگر تانک

[quote name='00Amin' timestamp='1344648933' post='264220'] همين طور اوايل سال جاري ميلادي برخي منابع افشا كردند قرار است يك رادار دفاع موشكي با دقت بالا نيز در قطر نصب شود. اين روزنامه آمريكايي مدعي شد: سپر دفاع موشكي منطقه خليج فارس مشابه سامانه موشكي در اروپاست. [/quote] سپری که قراره در قطر نصب بشه از همان نوع AN/TPY-2 هست که تا بغیر از اون دوتای دیگه در خاک رژیم صهیونیستی و ترکیه مستقر شده اند و تقریبا یه کمربند رادارهای زودهنگام رو تشکیل داده اند . این رادار در حقیقت متعلق به سیستم ضدموشکی THAAD بود که در حال حاضر برای پوشش سیستم دفاع موشکی ناتو در خاورمیانه و در حالت Forward Based Mode انتخاب شده . اما نقطه ی ضعف این رادارهای باند X پوشش راداری کم اونهاست که تنها 120 درجه پوشش دارند . بنابراین صرف نظر از انهدام رادارها (که آخرین و ریسکی ترین راه ایران برای فلج کردن سپر دفاع موشکی خاورمیانه هست) دور زدن این سیستمها با استفاده از توسعه ی زیردریایی های مجهز به موشک کروز یا بالستیک بهترین راهه . علاوه بر این باید در نظر داشت این رادار هنوز در هیچ نبرد واقعی شرکت نداشته تا عملکرد واقعی سیستم رو ببینیم .

100 عزیز ، واضحه که تمام دستگاههای هدفگیری و هدایتی ، چه در موشکهای ضد تانک و چه در سیستم کنترل آتش تانکها مقداری خطا وجود داره (که البته این موضوع در تانکها شدیدتر هست) ، حالا هرچه ارتفاع برجک کمتر باشه و برجک جمع و جور تر باشه احتمال اصابت گلوله به هدف کاهش پیدا میکنه . (بنابر اصول آمار و احتمالات) ، اندازه ی برجک کوچک در پوزیشن هایی مثل Hull Down که فقط برجک بیرونه بیشتر اهمییت خودش رو نشون میده .

علی آقا بنده با تشکر از توضیحاتتون با بیشتر حرفهای پست قبلی شما موافق هستم توانایی افزایش سرعت شلیک بصورت مقطعی یک مزیت در سیستم لود دستی آبرامز به حساب میاد که در شرایط خاص میتونه با اهمییت باشه (البته این دو شلیک متوالی با فاصله ی چهار ثانیه تاخیر خودش رو تو زمان لود گلوله ی سوم میذاره) اما نرخ آتش متوسط آبرامز در سطح پایینتری نسبت به T-90 قرار میگیره . نکته ی بسیار جالبی بود که از متشکرم از اینکه منتشرش فرمودید . اما در بحث حفاظت ، جدای از بحث مزیت و ضعف که در این مورد حق با شماست ، بنظر من برای مقایسه ی حفاظت در دو برجک باید یه نگاه همه جانبه داشته باشیم ، برای مثال شما میفرمایید برجک نسبتا بزرگ آبرامز دارای صفحات کولار و سایر تدابیر حفاظتی برای خدمه هست . اما در اونطرف برجک کوچک T-90 هرچند محدودیت هایی از نظر فضا بوجود آورده اما طراحی کوچک برجک (اونگونه که در تانکهای شرقی مورد تاکید هست) خودش امتیاز بالایی در افزایش بقای تانک و کاهش احتمال اصابت گلوله بوجود میاره . در بحث حفاظت و ذخیره ی مهمات ، منبع حرف بنده برای Blast Door نصب شده بین محفظه مهمات و بخش خدمه وبسایت Defence Update هست . هرچند با قضاوت از روی عکسهایی که شما قرار دادید ، بنظر میرسه Blast Door برای انتقال پرتابه ها که بصورت افقی قرار گرفته اند باشه (هرچند که در خارجی هم اونها قرار داده شده ، شاید برای لود گلوله ها به محفظه) و بخش بین پروپلنت و کابین خدمه صرفا "حفاظت شده" است . ضمن اینکه عکس شما نشون میده از محفظه ی ذخیره ی مهمات با سیستم شبکه ای محفاظت میشه .

علی آقا در مورد ویدئوی نرخ آتش T-90 حق با شماست ، اما با این همه نرخ آتش ذکر شده در منابع مختلف نظامی که اتفاقا بیشتر منابع معتبرشون هم بر روی همان عدد 6 گلوله در دقیقه برای آبرامز و 7-8 گلوله در دقیقه برای T-90 ذکر شده ، میزان نرخ آتش بالاتر تی-90 به کرات ذکر شده . هرچند که ویدئویی که شما قرار دادید غیرقابل انکار نیست اما بنظر میرسه شلیک دو گلوله در 4 ثانیه یک نرخ آتش مقطعی هست (بدلیل دستی بودن لود) و تانک نمیتونه بطور مداوم در هر 4 ثانیه یک گلوله شلیک کنه چراکه بعد از اون میبینیم لود گلوله ی بعدی برای شلیک مدت زمان بیشتری طول میکشه . (البته نرخ آتش شناور میتونه یه برتری برای لود دستی به حساب بیاد) اما در هر صورت در [b]حداکثر نرخ آتش متوسط[/b] ، تی-90 بنظر بیشتر از آبرامز میرسه . اما در مورد بحث حفاظت که البته اول از هرچیزی باید متذکر شد موضوع انبار کردن گلوله ها اساسا ارتباطی به کاهش یک خدمه بعلت اتولودر ندارد و ربط دادن این دو موضوع به هم اصلا شدنی نیست ! چراکه مسایل حفاظتی دیگه ای مثل طراحی و سایز برجک ها رو هم به دنبال خودش میاره ، اتوماتیک شدن گلوله گذاری یک برتری (حداقل از نظر تکنولوژیک) به حساب میاد و کاهش 25 درصدی خدمه رو نمیتونیم با بحث حفاظت گلوله ها مقایسه کنیم . اما در بحث حفاظت گلوله ها این نکته قابل توجه هست که مهمات در تانک آبرامز هم در یک قسمت جدا و حفاظت شده [b]در پشت برجک[/b] ذخیره شده نه در Hull و توسط یک دریچه حفاظت شده که واسط بین بحث خدمه و بخش انبار گلوله هاست ، لودر گلوله ها رو بر میداره (این در حالی هست که برخی منابع از ذخیره شدن تعدادی از گلوله های اضافی T-90A در بخش Hull خبر داده بودند!) ضمن اینکه در T-90MS (که البته عملیاتی نیست) هم شاهد مدلی همانند آبرامز هستیم که مهمات در یک محفظه ی مخصوص و حفاظت شده با Blast Door از محفظه ی خدمه جدا میشه . (فکر کنم اینکه مهمات در قسمت خدمه ی آبرامز نگهداری نمیشه هم بخاطر نبود Autoloader هست که در عین بالا بردن حفاظت ، ضعف هایی که عرض کردم رو نسبت به تانکهای دارای اتولودر بوجود میاره)

ضمن تشکر از دوستان و شرمندگی فراوان بخاطر وقفه ، حتما بطور منظم تاپیک رو ادامه میدم [url="http://www.military.ir/forums/user/10111-henaselakesan/"][color=#225985]henaselakesan[/color][/url] عزیز واسه درست دیدن کلمات انگلیسی فارسی یبار پایین صفحه زبون انجمن رو به انگلیسی بعد دوباره به فارسی تبدیل کن درست میشه در مورد جت ها هم به یک نکته دقت نکردی و اونهم نقش هر جنگنده است ، جنگنده ی Su-24 یه جنگنده ی تهاجمی (Attack Aircraft) هست که وظیفه ی بمباران و حمله به اهداف زمینی رو داره ، Su-25 Frogfoot هم همین نقش رو داره ، در حالیکه خانواده ی فلانکر جنگنده های برتری هوایی هستند و نقش اصلیشون هوا به هوا و ایجاد Air dominance هست (مثل F-15)، چنانکه در مقاله هم عرض کردم ، گزارشات تایید شده نشون میده در جنگ اوستیا هم این Su-27 Flanker های روسی بودند که با ایجاد برتری هوایی بر فراز تسخینوالی ، فضا رو برای پشتیبانی واحدهای زمینی توسط هواپیماهای تهاجمی و بالگردها ایجاد کردند . [url="http://lenta.ru/news/2008/08/08/strikes/"]http://lenta.ru/news.../08/08/strikes/[/url]

علی آقا من نتونستم کلیپ های شما رو مشاهده کنم اما آمار دیگه ای از نرخ آتش Abrams و T-90 دارم ! طبق آمار FAS ، تانک M1A2 دارای نرخ آتش حداکثری 6 گلوله در دقیقه هست در حالیکه نرخ آتش حداکثر تانک T-90 طبق منابعی چون ZVEZDA و global Security بین 7 تا 8 گلوله در دقیقه هست که میزان بالاتری نسبت به آبرامز قرار میگیره . ضمن اینکه در ویدئوی زیر (نمیدونم همون کلیپی که شما از T-90 قرار دادید هست یا خیر) ، تانک T-90 در مدت 13 ثانیه 3 گلوله ی توپ شلیک میکنه یعنی در کمتر از 4.5 ثانیه یک گلوله. http://fofanov.armor.kiev.ua/Tanks/IMAGES/t-90002.html ضمن اینکه صرف نظر از موارد بالا ، صرف اتوماتیک کردن گلوله گذاری توپ نسبت به گلوله گذاری دستی دارای برتری در زمینه ی ایمنی ، کاهش نیروی انسانی و نتیجتا کاهش تلفات هست که این بحث هم در مقایسه ی بین این دو غیر قابل اجتناب هست . http://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&frm=1&source=web&cd=2&ved=0CFYQFjAB&url=http%3A%2F%2Fwww.fas.org%2Fman%2Fdod-101%2Fsys%2Fland%2Fdocs%2F4lastmbt.pdf&ei=CdUgUPWGLsn4sgax_4DICA&usg=AFQjCNH3yr6DGE94JPJD-dG-A6_O_odLJQ http://www.zvezda.org.ru/?lng=1&nav=1&set=3573 http://www.globalsecurity.org/military/world/russia/t-90-specs.htm

[size=4][color=#FF0000][b]<قسمت ششم>[/b][/color][/size] [size=4][b]8 آگوست ، آغاز رسمی جنگ دوم اوستیای جنوبی [/b][/size] [size=4][b]روز اول : نبرد تسخینوالی[/b][/size] در ساعت 11:20 شب 7 آگوست طرف گرجستانی رسما به ژنرال نیروهای صلح بان روسی اعلام کرد قصد برقراری حاکمیت مرکزی بر اوستیای جنوبی را دارد ، تنها چند ساعت بعد ، از بامداد 8 آگوست که منابع مختلف آنرا 00:53 بامداد هشتم آگوست به وقت محلی گزارش داده اند ، غرش توپخانه ی ارتش گرجستان متشکل از راکت اندازهای 122 میلیمتری Grad و توپخانه های سیار طبل آغاز عملیات موسوم به Operation Clear Field ارتش گرجستان بود . تماس با ساکاشویلی توسط معاون وزارت امور خارجه ی روسیه با پاسخ "رییس جمهور در دسترس نمیباشد" مواجه شده بود ! هدف عملیات Clear field آنگونه که توسط مرکز مطالعات CAST بیان شده "حمله ی برق آسا و تسخیر تسخینوالی زودتر از آنکه روسیه بتواند واکنشی نشان دهد ، بر قرار کردن یک حکومت دست نشانده به رهبری Dimitry sanakoyev و آوردن اهالی گرجستانی روستاهای نزدیک به تسخینوالی برای تظاهرات های ظاهری طرفدار تفلیس " بود . نیروی زمینی مکانیزه ی گرجستان تنها چند ساعت پس از شروع آتش توپخانه از خط مرزی گرجستان و ایالت اوستیای جنوبی عبور کردند . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/ossetia-460d_787588c5B25D.jpg[/img] هسته ی اصلی عملیات گاز انبری برای تسخیر تسخینوالی ، 3 تیپ پیاده نظام موتوریزه ی ارتش گرجستان بود که تیپ 4ام طلایه دار عملیات تسخیر تسخینوالی تعیین شد و از شهر Vaziane از سمت چپ پیشروی به سمت پایتخت اوستیای جنوبی را آغاز کرد در حالیکه تیپ 3ام پیشروی از سمت راست تسخینوالی را در دستور کار قرار داد و تیپ دوم پیاده نظام نیز برای پشتیبانی از پیشروی در شهر منصوب شد . دو تیپ پیاده نظام گرجی بزودی با حمایت تانکها ، حمایت هوایی نزدیک جنگنده های Su-25 ارتقا یافته ملقب به Scorpian و توپخانه ی سنگین که از داخل خاک گرجستان ، تسخینوالی را بی وقفه در هم میکوبید ، مقاومت جدایی طلبان را در اطراف پایتخت در هم شکست . در ساعت 3:45 ، منابع اوستیایی از دفغ یک حمله ی تانکهای گرجی در حومه ی تسخینوالی خبر داد . یک ساعت بعد ، وزیر یکپارچه سازی گرجستان از محاصره ی تسخینوالی توسط نیروهای گرجی و تصرف دو سوم ایالت جدایی طلب اوستیای جنوبی خبر داد . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/Tskhinvali_battles5B15D.png[/img] [i]نقشه جنگ اوستیای جنوبی ، دو فلش آبی در جنوب شهر تسخینوالی مسیر حرکت تیپ سوم و چهارم ارتش گرجستان را نشان میدهد[/i] در همان اولین ساعات ، کمک های امدادی و مبارزان مسلح از اوستیای شمالی و ولادی قفقاز وارد اوستیای جنوبی میشد . وظیفه ی تیپ سوم پس از اشغال بخش شرقی شهر تسخینوالی ، حرکت سریع به سمت ایست بازرسی Dzara اوستیای جنوبی بود . این ایست بازرسی جاده ی منتهی به تونل Roki (تونل واصل روسیه و اوستیای جنوبی) را تحت کنترل داشت و تیپ سوم ماموریت داشت قبل از اشغال کامل شهر ، امکان انتقال هرگونه نیرو و تسلیحات از روسیه به تسخینوالی را از بین ببرد . با تصرف تپه های اطراف تسخینوالی ، رسته ی نیروهای ویژه ی وزارت کشور گرجستان موسوم به MIA در ساعت 6:00 صبح با حمایت هوایی سوخوها بوسیله ی خودروهای سریع Cobra وارد مرکز شهر تسخینوالی شدند . این در حالی بود که هنوز عملیات برای تصرف مرکز شهر آغاز نشده بود و نیروهای وزارت کشور بعنوان راه باز کن و متخصص جنگهای چریکی برای موضعگیری و بررسی مواضع وارد شدند . در ساعت 8:00 نیروهای زرهی گرجستانی درگیر نبرد شدیدی در داخل شهر با جدایی طلبان اوستیایی و صلحبانان روسی که حالا مقر فرماندهی آنها توسط ارتش گرجستان به مخروبه ای تبدیل شده بود ، شده بودند . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/Peacekeepers_barracks_Ossetia_20085B25D.jpg[/img] [i]مقر فرماندهی صلحبانان روسی در تسخینوالی پس از بمباران گرجی ها[/i] [size=4][b]روسیه وارد میشود [/b][/size] تهاجم گرجستان به تسخینوالی خیلی زود روی محافل خبری و سیاسی جهان را از المپیک چین به سوی خود چرخاند ، نماینده ی روسیه در سازمان ملل در ساعت 1:15 صبح 8 آگوست (تنها چند دقیقه پس از آغاز تهاجم گرجی ها) درخواست نشست فوق العاده شورای امنیت برای بررسی اوضاع اوستیا را صادر کرد و ولادیمیر پوتین ، نخست وزیر روسیه که برای حضور در مراسم افتتاحیه المپیک در پکن به سر میبرد ، "اقدامات تهاجمی" گرجستان را محکوم کرد و اظهار داشت روسیه این اقدام را بدون پاسخ تلافی جویانه نخواهد گذاشت . در ساعت 9:30 صبح 8 آگوست ، نشست فوق العاده ی کابینه ی فدراسیون روسیه به ریاست دیمیتری مدودف ، رییس جمهور وقت این کشور تشکیل شد و تنها نیم ساعت بعد ، اولین عملیات بمباران نیروی هوایی روسیه با حمله ی سه فروند Su-24 به ایستگاه پلیس در شهر Kareli و حمله به شهر گوری گزارش شد ، هرچند مقامات روس این حمله را رد کردند . در ساعت 11:20 ، رییس جمهور گرجستان برای مقابله با چیزی که او "حمله ی همه جانبه ی روسیه" نامید ، دستور بسیج نظامی و فراخوانی نیروهای ذخیره را اعلام کرد . این در حالی بود که 20 دقیقه قبل ، نیروهای گرجی تسخیر پایگاه جنوبی صلحبانان روسی در تسخینوالی را گزارش داده بودند . گزارشات غیر رسمی منابع اطلاعاتی غربی ، اولین واکنش نظامی رسمی روسیه به تهاجم گرجستان را شلیک موشکهای بالستیک کوتاه برد SS-21 به مقر فرماندهی نیروهای ارتش گرجستان در Borzhomi در جنوب غرب شهر گوری در ساعت 7:30 صبح 8 آگوست اعلام کرده اند که در جریان این موشک باران ، یک موشک (احتمالا از نوع اسکاراب-سی) مستقیما سنگر فرماندهی گرجستان در گوری را هدف قرار داد . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/ss21_scarab_l85B25D.jpg[/img] [i]لانچ موشک بالستیک تاکتیکی SS-21 [/i] درباره ی زمان ورود نیروهای روسی گزارشات مختلفی وجود دارد ، ارتش گرجستان ادعا کرد اولین درگیری آن با نیروهای روسی در ساعت 5:40 صبح 8 آگوست ، زمانی که یک تیپ از هنگ شناسایی مستقل 45ام نیروهای ویژه (Spetsnaz) تحت فرماندهی مستقیم سرفرماندهی نیروهای هوابرد ارتش روسیه (VDV) در ساعات آغازین عملیات Clear field در خروجی تونل Roki مستقر شده بود تا از تخریب تونل به وسیله نیروهای گرجی جلوگیری کند . هرچند نتیجه و تلفات این درگیری (که در حقیقت یک درگیری غیررسمی بود و مسکو تا آن زمان هنوز بطور علنی دستور مقابله به مثل نظامی را صادر نکرده بود) اعلام نشد ، اما دست نخورده ماندن تونل و استفاده از آن برای انتقال واحدهای ارتش 58 ام روسیه به تسخینوالی ، حاکی از موفقیت کماندوهای روسی است . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/800px-VDV_45th5B25D.jpg[/img] [i]عکسی که گفته میشود از عناصر هنگ 45ام شناسایی Spetsnaz در جریان عملیات در جنگ 2008 اوستیای جنوبی گرفته شده است [/i] پس از اعلام رسمی مسکو مبنی بر انجام پاسخ نظامی همه جانبه ، تحرکات واحدهای ارتش 58ام روسیه مستقر در اوستیای شمالی برای حرکت به تسخینوالی آغاز شد . از فاصله ی اعلام دستور تا رسیدن نیروهای زمینی روسیه به تسخینوالی ، عناصر رسته ی 4ام نیروی هوایی متشکل از جنگنده بمب افکن های Su-25 ، Su-24 و Su-27 و همچنین بمب افکن های مافوق صوت شناسایی Tu-22MR به منظور سرکوب هوایی نیروها و پست های فرماندهی در عمق خاک دشمن ، شناسایی اهداف و همچنین برقراری برتری هوایی ، چندین سورتی برفراز خاک اوستیای جنوبی و گرجستان انجام دادند . هم در سورتی های بمباران جنگنده های روسی و هم گرجی ، استفاده از بمب های خوشه ای (Cluster bombs) مشاهده شده بود . هرچند دو طرف استفاده از این سلاح را تکذیب کردند . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/russianSU25bombsgeorgianlighttards5B15D.jpg[/img] [i]Su-25 روسی در حال بمباران مواضع گرجستان[/i] هرچند در 8 آگوست ، سورتی های فشرده ی و عملیات های بمباران در عمق بخوبی توسط جنگنده های Su-25 و Su-24 انجام میشد و طبق روزنامه ی اشپیگل [i]"برتری هوایی روسها تبدیل به کابوسی برای ساکنان روستاهای گرجستانی شده بود". [/i]اما گرجستانی ها با ارتقا سیستمهای پدافندی خود ، منجمله استفاده از سیستم های موشکی ارتقا یافته ی Buk-M1 و Tor توسط صنایع الکترونیک رژیم صهیونیستی ، باعث ایجاد مشکلاتی برای برتری مداوم جت های روسی شده بودند . گفته میشود استفاده از سیستم های مستقل با برد متوسط (مانند Buk و Tor و Oza) بجای سامانه های دوربرد اما شبکه ای و همچنین ارتقا نرم افزار و کدهای ارتباطی سامانه توسط اسراییلی ها، باعث سخت شدن کار اختلال و نفوذ الکترونیکی در سامانه های گرجی شد . این موضوع و سرنگون شدن 2-3 فروند Su-25 و یک هواپیمای شناسایی Tu-22MR باعث شد نیروی هوایی روسیه از شب 8 آگوست تا دو روز (یعنی تا 10 آگوست) و سرکوب شدن پدافند هوایی گرجستان توسط نیروی زمینی از شدت سورتی های خود جهت برقراری برتری هوایی مداوم کاسته و به بمبارانهای عمقی بر علیه مراکز نظامی و صنعتی گرجستان روی بیاورد. ادامه دارد .... [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/043viewfromMI17manpadslaunch15B25D.jpg[/img] [i]شلیک موشک سام (دوش پرتاب) گرجستانی در جریان جنگ اوستیای جنوبی[/i] منابع : [url="http://www.combatreform.org/georgianwar.htm"]http://www.combatref...georgianwar.htm[/url] [url="http://www.webcitation.org/5a2Sg0FSE"]http://www.webcitation.org/5a2Sg0FSE[/url] [url="http://www.cast.ru/eng/comments/?id=328"]http://www.cast.ru/e...omments/?id=328[/url] [url="http://en.wikipedia.org/wiki/2008_South_Ossetia_war"]http://en.wikipedia....uth_Ossetia_war[/url] [url="http://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Tskhinvali"]http://en.wikipedia....e_of_Tskhinvali[/url] [url="http://www.spiegel.de/international/world/road-to-war-in-georgia-the-chronicle-of-a-caucasian-tragedy-a-574812-3.html"]http://www.spiegel.d...a-574812-3.html[/url] [color=#FF0000]مترجم و گردآورنده : Cheka [/color] [color=#FF0000]کپی از مقاله با ذکر نام میلیتاری و نام نویسنده بلامانع است [/color]

[quote name='ilusmc' timestamp='1344091011' post='263359'] [Three SR-71s flown by three different crews set seven world speed and altitude records on July 27 and 28, 1976. They captured three records previously held by a specially modified Russian MiG 25 Foxbat and bettered four records held by the Lockheed/USAF YF-12. The new marks included absolute and class records of 2,193 mph (3,530 kph) for speed over a straight course and 85,069 feet (25,930 m) for altitude in sustained level flight. [/quote] اگر اشتباه نکنم منظور جناب حامدوف ، بیشترین سرعت ثبت شده در شرایط عملیاتی هست . همونطور که میدونید بیشتر این رکوردها در شرایط بدون حمل Payload و حتی سوخت کم (برای کاهش وزن کلی هواپیما و سرعت گیری بیشتر) انجام میگیره . در حالیکه در سال 1971 ، یک جت Mig-25RB رسته ی مستقل شناسایی هوابرد 63ام نیروی هوایی شوروی در جریان عملیات شناسایی با سرعت 3.2 ماخ برفراز صحرای سینا (مصر) ردیابی شد .

بله عکس های میگ-29 در حال پرواز بدون اثر دود نشون میده این اثر دود در شرایط خاصی هست . فکر کنم در حالت Afterburner هست که محفظه ی احتراق موتور دود زیادی تولید میکنه که در مدلهای بعدی (RD-33K) با اعمال تغییرات روی محفظه ی سوخت ، این مشکل تا حد زیادی حل شده است .

[color=#FF0000][b]پوتین : استعفای عنان به نفع کسانی است که خواهان استفاده از نیرو در سوریه هستند / ناوگروه اول نیروی دریایی روسی در شرق مدیترانه مستقر شد [/b][/color] [color=#000000]معاون وزیر امور خارجه ی روسیه در واکنش به استعفای نماینده ی ویژه سازمان ملل در امور سوریه اعلام کرد طرح این استعفا توسط کسانی ریخته شده که خواهان استفاده از زور و نیروی نظامی در سوریه هستند . ولادیمیر پوتین رییس جمهور این کشور نیز که در سفر به انگلستان به سر میبرد ، نسبت به این استعفا ابراز تاسف کرده است .[/color] [color=#000000]این در حالیست که گزارشات از استقرار ناوگروه اول ناوگان اعزام شده نیروی دریایی روسیه در شرق مدیترانه حکایت دارد و دومین ناوگروه روسی به فرماندهی ناوشکن Vice-Admiral Kulakov اعزامی از ناوگان اقیانوس منجمد شمالی در حال نزدیک شدن به دریای مدیترانه است .[/color] [color=#000000][url="http://english.ruvr.ru/2012_08_02/Russian-warships-arrive-in-the-Eastern-Mediterranean/"]http://english.ruvr.ru/2012_08_02/Russian-warships-arrive-in-the-Eastern-Mediterranean/[/url][/color] [color=#000000][url="http://www.itar-tass.com/en/c32/487411.html"]http://www.itar-tass.com/en/c32/487411.html[/url][/color]

با سلام به علی آقا عزیز من دوباره این سوتی معروف رو دادم ! حق با شماست سرعت اولیه و شتاب به وزن گلوله ارتباط مستقیم نداره (البته یه ارتباطات غیرمستقیمی با وزن و پارامترهای دیگه مثل شارژ و قدرت توپ هم داره) اما در مورد قدرت گلوله های انفجاری شدید ، بنظرم این توجیه خوبی برای قدرت انفجار کمتر گلوله های HEI آمریکایی به حساب نمیاد چون تو هنگام پاکسازی یک ساختمان یا مقابله با اهداف غیرزرهی هرچی قدرت انفجار گلوله ها بیشتر باشه کارایی بیشتر و احتمالا حتی تعداد گلوله مورد نیاز کمتر هست (که ناقض حرف شما در مورد کارایی 900 گلوله ی 25 میلیمتری یا 400 گلوله ی 30 میلیمتری هست) البته درسته که بحث نیاز هر ارتش مطرح هست . اما در این مورد خاص (گلوله های انفجاری شدید) در شرایط مشابه و هدف مشابه (برای مثال انهدام یک هدف غیرزرهی مثل ساختمان ها یا خودروهای غیر زرهی) یک گلوله ی 30 میلیمتری خیلی بهتر و شدیدتر میتونه صدمات تحمیل کنه تا یک گلوله ی 25 میلیمتری لذا برتری که شما فرمودید در این مورد قابل قبول نیست . چرا اگر بحث یک گلوله ی ثاقب 25 میلیمتری بود که به اندازه ی گلوله ی 30 میلیمتری نفوذ زره داشت ، اونموقع میتونیم بگیم برتری داره ... اینکه گلوله ی 25 میلیمتری انفجاری بخوبی از پس وظایفش بر میاد یک چیز نسبی هست که نسبت به گلوله ی 30 میلیمتری هم کاراییش کمتر میشه . در بحث اطلاعات بالستیک هم که فرمودید ، بنظرم پیش قضاوتی با اطلاعات غیر دقیق (در هر مقایسه ای) چندان محکمه پسند نیست . کما اینکه گلوله های امریکایی هم تمام اطلاعاتشون منتشر نشده و نمیشه (مثل منتشر نشدن جنس ماده انفجاری گلوله PGU-13/B یا منتشر نشدن برخی اطلاعات از گلوله ی MK268)

بله حق با جناب تندر هست ، تصاویر Bell 214ST در ایران [url="http://media.farsnews.com/%5CMedia%5C8611%5CImageNews%5C861120%5C36_861120_L600.jpg"]http://media.farsnews.com/%5CMedia%5C8611%5CImageNews%5C861120%5C36_861120_L600.jpg[/url] [url="http://www.iranmilitaryforum.net/index.php?action=dlattach;topic=2654.0;attach=3348;image"]http://www.iranmilitaryforum.net/index.php?action=dlattach;topic=2654.0;attach=3348;image[/url] [url="http://www.iranmilitaryforum.net/index.php?action=dlattach;topic=2654.0;attach=3346;image"]http://www.iranmilitaryforum.net/index.php?action=dlattach;topic=2654.0;attach=3346;image[/url] با این حساب پس برجسته شدن قسمت فوقانی هلیکوپتر میتونه برای افزایش محفظه ی سوخت یا بازهم تعویض با موتوری بزرگتر و قویتر باشه (موتور Klimov TV3-117 موجود در ایران ، 700 اسب بخار شافت بیشتر از General Electric T700 قدرت تولید میکنه) ، با این تفاسیر شاید نقش ترابری بیشتر از نقش تهاجمی برای هلیکوپتر ملی در نظر گرفته شده .

عجب ! نمیدونستم گلوله های 30 میلیمتری هنوز در یگان زمینی عملیاتی نیستند ، با این حساب قضیه خیلی متفاوته و مقایسه های قبلی رو باید بازنگری کنیم . در کل ولی بنظر بنده مقایسه ی مشخصات گلوله های 25 میلیمتری با 30 میلیمتری و همچنین تحلیل تکنولوژی ساخت مرمی انفجار شدید بر اساس تکنولوژی ساخت کلاهک گلوله های ثاقب چندان تحلیل دقیقی بدست نخواهد داد امیدوارم در این مورد با بنده هم عقیده باشید . همچنان که در ادامه میبینید گلوله های 25 میلیمتری در بسیاری فاکتورها مادون گلوله های 30 میلیمتری قرار میگیرند : در گلوله های 25 میلیمتری ثاقب ، گلوله ی ثاقب 25 میلیمتری M791 از نوع APDS-T (فقط قسمت پنتریتور تثبیت شده) سرعت 1345 متر بر ثانیه رو داریم این در حالیه که گلوله برای نفوذ صرفا از انرژی جنبشی استفاده میکنه و در بحث Stablisation با رقیب 30 میلیمتری خود 3UBR6 تفاوت داره و مهمتر از همه ، وزن پرتابه ی اون نسبت به گلوله ی روسی بسیار کمتره (وزن پرتابه گلوله 25 میلیمتری آمریکایی 134 گرم هست که این عدد در گلوله ی 30 میلیمتری 400 گرم میباشد) مطمئنم نیاز به توضیح ندارد که با این مقادیر ، انرژی جنبشی گلوله ی روسی و نتیجتا قدرت نفوذ آن افزایش خواهد داشت . (لازم به ذکره که پنتریتور هر دو گلوله از نوع آلیاژ تنگستن میباشد) در گلوله های انفجاری شدید اشتعالی هم مقایسه بین گلوله های 25 و 30 میلیمتری به همین شکل هست . سرعت گلوله ی انفجاری شدید M791 با مقدار 1100 متر بر قانیه بیشتر از 3UOF8 با سرعت 960 متر بر ثانیه است . اما در طرف دیگه میبینیم مرمی انفجاری M971 از 32 گرم ماده انفجاری (نوع نامعلوم) تشکیل شده در حالیکه 3UOF8 از 49 گرم ماده ی انفجاری استفاده میکنه . در کل گلوله های 25 میلیمتری بخاطر وزن کمتر دارای سرعت بیشتری نسبت به گلوله های 30 میلیمتری هستند اما همونطور که در دو نمونه ی بالا مشخص هست ، سرعت بیشتر به معنای برتری در تمام مشخصه ها نیست ، بهتره برای مقایسه هر دو گلوله رو 25 میلیمتری انتخاب کنیم .

[quote name='DEXON' timestamp='1343824119' post='262822'] [quote] مگر مگر مگر در یک حالت و اون اینکه آمریکاییها به اندازه ای در سیستم خودشون به اطمینان رسده باشن که این کار رو کرده باشن و من میگ اگر هم کردن باز نقیصه هست نه به اون معانی که شما در بالا گفتین به دلیل ضعف ذاتی این نوع طراحی.وگرنه مواردی که شما در بالا گفتین با[b] سیستم های غیر مرکزی هم به راحتی شدنی هست[/b].و در عین حال مزایا هم هست. [/quote] برام جالب و عجیب هست که شما به یک همچین سیستم هوشمندی که تقریبا 90% از کارهایی که تنها از یک خلبان ماهر با چندین سال تجربه هم ممکن بر نیاید! از واژه به همین راحتی استفاده می کنید!! [/quote] جناب DEXON در مورد اینکه کارهایی که شما فرمودید با سیستم های غیرمرکزی هم براحتی شدنی است شکی وجود نداره کما اینکه در حال حاضر هم سیستم های غیرمرکزی بکار رفته در جت ها و هلیکوپترهای امروزی قابلیت انجام این کارها رو دارند . یک مثال این موضوع ، همان سیستم واکنش خودکار به تهدیدات موشکی و پخش کردن Chaff و Flare هست که فرمودید . آخرین موردی که یادم میاد در هلیکوپتر ترابری نظامی Z-9WA بود که سامانه ی جنگ الکترونیک تدافعی هلیکوپتر بطور خودکار پس از کشف تهدید ، به خلبان هشدار میده و همزمان اقدام به پخش کردن Flare میکنه . البته مسلمه انجام اینکار نیاز به integration تا حدودی میان سامانه ها هست اما نیازی به مرکزی شدن تمام سیستمها نیست و سامانه های غیرمرکزی هم توان این کار رو دارند . بنظر میرسه مهاجرت از معماری فدراتیو (Federated Architecture) به معماری مرکزی شده بعنوان یکی از معیارهای جنگنده ی نسل پنجم معرفی شده که اولین هواپیمای با این سیستم ، F-22 بود . این سیستم دارای مزیت هایی هست از جمله یکپارچه سازی کلیه سامانه ها ، اما ایراداتی که جناب فتح فرمودند هم کاملا وارده بطوریکه مواردی از این اشکالات در سیستم مرکزی که به Failure در کل سیستم هواپیما منجر شده وجود داره . مواردی مثل Software Crisis رو هم باید به مشکلات اینجور سیستمهای مرکزی اضافه کرد که در صورت وقوع ، کل هواپیما تقریبا هنگ میکنه ! برای مثال سانحه ی 19 دسامبر 2011 جت F-22 آمریکایی هست که در اون علت ، شکست خوردن سیستم پردازش مرکزی در کنترل بهینه ی هواپیما و خاموش کردن تمام سیستمها از جمله سیستم اکسیژن خلبان در نتیجه ی کشف داغ شدن بخشی از هواپیما و نشت در محفظه ی موتور بود که منجر به سانحه شد ! [url="http://articles.latimes.com/2011/dec/19/business/la-fi-fighter-jet-down-20111220"]http://articles.latimes.com/2011/dec/19/business/la-fi-fighter-jet-down-20111220[/url] در کل ضعف مانورپذیری F-22 (که البته بخاطر افزایش پنهانکاری صورت گرفته) رو نمیشه با تکیه بر EW از بین برد ، اما ضعف در پنهانکاری برای رسیدن به آیرودینامیک و مانورپذیری بالاتر (که در J-20 و T-50 دیده میشه) رو میشه با اقدامات جنگ الکترونیک تهاجمی جبران کرد . (مثال واضح ، عملیات های مخفیانه ی هوایی رژیم صهیونیستی)

[quote name='Lord-Soldier' timestamp='1343802385' post='262795'] این بحث علی آقا در مورد توپ 25 میلیمتری بوش مستر است که در برادلی ها استفاده شده : [quote]در جنگ اول خلیج فارس برادلی ها از گلوله های ضد زره ام 791 استفاده می کردند که مجهز به پنتریتور از جنس تنگستن کارباید بود. این گلوله در همان جنگ اول خلیج فارس توانست در زره تی 55 نیز نفوذ کند. در حالیکه در جنگ دوم در سال 2003 برادلیها از گلوله های ضد زره ام 919 PGU-20/U استفاده می کردند که مجهز به پنتریتورهای از جنس اورانیوم ضعیف شده بود و حتی گزارش شده بود که این گلوله می توانند از فاصله نزدیک در زره تی 72 های عراقی نیز نفوذ کنند. این میزان نفوذ گلوله های 25x137 میلیمتری برادلی بود. در حالیکه توپ مارک 44 دارای 20 درصد کالیبر بزرگتر و 50 درصد قدرت و حجم آتش بیشتر نسبت به گلوله 25 میلیمتری مشابه است. حالا خودتون باید حدس بزنید که گلوله های 30x173 میلیمتری توپ مارک 44 چه قدرتی دارند[/quote] توپ آونجر نیز از همین گلوله های 30x173 استفاده می کند. تازه از ارتفاع شلیک می کند و سرعت هواپیما هم به سرعت گلوله آن اضافه می شود، پس چطور می شود آنقدر نفوذ کمی داشته باشد؟ جناب چکا نتایج آن مقاله شما چقدر قابل اعتماد است؟ [/quote] جناب Lord Soldier شلیک یک گلوله از توپ زمینی یک نفربر با توپ یک هواپیما بسیار متفاوت هست ، گزارشات مربوط به نفوذ گلوله های برادلی در زره T-72 و T-55 گزارشاتی غیردقیق هستند که مشخص نشده گلوله به کدام قسمت زره T-72 برخورد داشته اما تخمین ها نشون میده نفوذ این گلوله ها نه در قسمت های با زره ضخیم (مثل جلوی برجک) بلکه در قسمت هایی مانند زره پشت تانک هست که میزان زره آن تقریبا برابر یا کمتر از 64 میلیمتر (حتی کمتر از میزان نفوذ اندازه گیری شده گلوله های توپ A-10 در مقاله ی دانشگاه سریوو) است . اما یک چیز در این گزارش مشخص است و آن اینکه اهداف سنگینی مانند T-55 و T-72 در فاصله ی نزدیک توسط برادلی مورد اصابت قرار گرفته اند ، معادلات فیزیک دینامیک بوضوح اثبات میکنه که هرچه مسیر حرکت گلوله طولانی تر و مدت زمان پرواز گلوله بیشتر باشه اتلاف انرژی گلوله به میزان زیادی افزایش و نتیجتا قدرت نفوذ آن کاهش میابد (کما اینکه در لینک تحلیلی که بنده قرار دادم نیز میزان نفوذ گلوله رابطه ی معکوس با فاصله ی هواپیما و هدف دارد ) لذا انتظار اینکه گلوله ای که از فاصله ی چند صدمتری هدف و در ارتفاع چند ده متر از سطح زمین (برای مثال همان 60 متر) توسط هواپیما شلیک میشود با گلوله ای که از فاصله ی نزدیک توسط نفربر که از نظر ارتفاع نیز با تانک هم سطح است ، دارای قدرت نفوذ یکسان یا حتی بیشتر باشد ، اشتباه میباشد . موضوع دیگه میزان قدرت شلیک دو توپ هست که باید مورد بررسی قرار بگیره...

واضحه که طراحی این هلیکوپتر شباهت بسیار زیادی با هلیکوپتر Black Hawk داره . تنها تفاوت فاحش ، برجسته طراحی شدن قسمت بالای اتصال بدنه و دم هلیکوپتر هست که احتمالا بدلیل بزرگتر بودن موتور مورد نظر نسبت به موتور General Electric T700 هست . General Electric T700 ، موتور هلیکوپتر Black Hawk : طول 48 اینچ ، قطر 25 اینچ ابعاد موتور های موجود در ناوگان ایران : Klimov TV3-117 ، موتور هلیکوپتر Mi-8 : طول 80 اینچ - فطر 28 اینچ Pratt & Whitney Canada PT6T ، موتور هلیکوپترUH-1 : طول 66 اینچ ، قطر 53 اینچ

نکته ای که هست اینه که F-22 در اصل برای نقش برتری هوایی (Air dominance) ساخته شده که لازمه ی این نقش ، قابلیت های برتر در هر دو نوع نبرد فامد و Dog fight هست که همونطور که جناب Worrior بخوبی اشاره داشتند ، با پیشرفت کشورهای شرقی در مقوله ی جنگ الکترونیک و Stealth ، دوباره کشیده شدن جنگ های هوایی به Dog fight کاملا قابل انتظار است . تحلیل های فنی از کم آوردن بیش از این جنگنده F-22 در مقابل جت های نسل پنجم رقیب از جمله T-50 خبر میدن ...

[quote name='warjo' timestamp='1343713719' post='262683'] بهتره متن خبر را با دقت بخونيم صحبت از برابري eurofighter typhoon با اف 22 در جنگ سگي (dog fight) هست . يعني شرايطي كه طوفان بتونه خودش را به 20 مايلي اين دزد و جانور شكاري (raptor ) برسونه ، اونوقت ديگه با هم برابري مي كنن . [/quote] [b]In the dogfight the Eurofighter is at least as capable as the F-22, [b]with advantages in some aspects[/b][/b] صحبت از برتری Typhoon در برخی زمینه ها در Dogfight نیز شده است . لازم به ذکره قیمت هر جنگنده ی F-22 حدود 420 میلیون دلار هست در حالیکه Typhoon دارای قیمت زیر 200 میلیون دلار هست .

Battle Master جان مثل اینکه جعلیه ! البته تشخیص دادن واقعی یا جعلی بودن ، بخاطر کیفیت پایین کلیپی که در آپارات آپلود شده کار چندان آسونی نیست ، ضمن اینکه این برنامه ی FPSrussia معمولا اسلحه های واقعی رو تست میکنه ! ولی عکس های با کیفیت از ویدئوی اصلی نشون میده پهپاد یه کار گرافیکی هست : [url="http://www.rt.com/files/news/quadrotor-remotely-controlled-machine-gun-801/i5478ad14a18c1b481d6de9119ae541b9_1.jpg"]http://www.rt.com/fi...19ae541b9_1.jpg[/url] [url="http://www.telepresenceoptions.com/images/quadrotor_machine_gun_mount-thumb-550x301.jpg"]http://www.teleprese...umb-550x301.jpg[/url] تفاوت کیفیت در بافت تصویر (Texture) بدنه ی هواپیما نسبت به محیط واقعی در عکسها (بخصوص در عکس دوم که از فاصله نزدیکتر هست) مبین فتوشاپی بودن کلیپ هست ، فشار حاصل چرخش پره ها یا لگد تیربار با استفاده از فرمول های فیزیکی مرتبط قابل شبیه سازی با دقت خوبی هست .

علی آقا البته اصل بحث ما سر گلوله های 30 میلیمتری بود ، نه 25 میلیمتری اما باید این رو یادآوری کنم که گلوله ی M910 صرفا یک گلوله ی تمرینی (مشقی) هست و آوردن این گلوله در مقایسه به علت سرعت بالاش اثبات کننده ی چیزی نیست . اما در مورد گلوله ی MK268 ، از اونجاییکه نوع این گلوله APFSDS-T هست تنها رقیب روسی این گلوله در کالیبر 30 میلیمتری گلوله ی تنگستنی M929 هست که چون نه اطلاعات کاملی از این گلوله و نه MK268 منتشر شده ، امکان بررسی دقیق بین این دو وجود نداره ، هرچند بنظر میرسه این دو از نظر قابلیت با هم یکسان هستند . در زمینه ی مقایسه ی قدرت انفجار مهمات ، برام خیلی عجبیه که استدلال شما برای اثبات برتری قدرت انفجار گلوله های HEI آمریکایی ، پیش کشیدن گلوله های پنتریتوری چون M919 و استفاده اورانیوم ضعیف شده در گلوله های ثاقب هست در حالیکه این موضوع اصلا نمیتونه ارتباطی به قدرت انفجار گلوله های HEI داشته باشه ! ضمن اینکه استفاده از اورانیوم در گلوله های ثاقب نه تنها راه حل نیست ، بلکه دارای اثرات منفی زیست محیطی هم هست که البته از حوصله ی این بحث خارجه و استفاده از تنگستن یا بقیه آلیاژها ضعف گلوله ای رو اثبات نمیکنه . از تحلیل زیباتون درباره ی نفربر BMP-2M هم تشکر میکنم .

[quote name='Lord-Soldier' timestamp='1343660513' post='262617'] باید اعتراف کنم حالا که نگاه می کنم می بینم بله واقعا بعید 10-20 گلوله به یک جا برخورد کند. معمولا باید بتوان حداکثر حدود 50 گلوله در یک حمله به هدف شلیک کرد. با نرخ 2-4 درصد می شود1 الی 2 گلوله به هدف برخورد کند! که این هم به نظر غیر واقعی می آید چرا که یک یا دو گلوله حتی یک ماشین غیر زره پوش را هم از کار نمی اندازد! [/quote] البته این رو هم در نظر داشته باشید که همون یک یا دو گلوله ی 30 میلیمتری هم قابلیت از کار انداختن خودروهای غیر زرهی و حتی در صورت استفاده از نوع گلوله ی مناسب ، خودروهای زرهی رو هم دارند . برای مثال همونطور که علی آقا در تاپیک توپ بوش مستر هم مثال زدند ، 3 گلوله 30 میلیمتری که دوتای اول از نوع ثاقب اورانیومی و گلوله ی سوم از نوع انفجاری شدید بود و باعث از بین رفتن نفربر زرهی BMP-1 گردید . در کل این توپ برای مقابله با اهداف غیر زره پوش و دارای زره سبک (نفربرهای زرهی و ...) دارای کاربرد هست اما در مقابل تانکها شانس کمی داره

[quote name='SHAHABESAGEB' timestamp='1343639066' post='262572'] [quote]هرچند در عملی شدن قابلیت های پیش بینی شده برای این موشک هم جای بحث زیادی هست (بخصوص توانایی کشف جابجایی توسط جستجوگر مادون قرمز)[/quote] چکا جان رادارهای با مصرف برق زیاد (چندین کیلو وات) مطمئنا حرارت زیادی هم تولید میکنن که البته باید سیستم های خنک کننده هم داشته باشن ولی به نظر باز هم همه حرارت دفع نمیشه و شاید بشه اونا رو با جستجوگر مادون قرمز رهگیری کرد(البته اگه بعد یکی دو دقیقه از خاموش شدن رادار حرارت اون دفع نشه)! اگه در این مورد اطلاعی دارید ما رو هم آگاه کنید. [/quote] شهاب جان تا جایی که بنده از قطعات الکترونیکی اطلاع دارم علی رغم اتلاف انرژی بالای رادارها ، سیستم های خنک کننده ی رادار باید خیلی قبل تر از اینکه نیمه رساناهای استفاده شده در ماژول های فرستنده گیرنده به دمایی برسند که از خودشون گرمای قابل توجه ساطع کنند ، خنکشون کنند . یعنی در واقع باید دمای این قطعات رو در یک حد ثابت با تقریب بسیار بالایی نگه دارند چون هر درجه افزایش دما نسبت به دمای ایده آل باعث تغییر در عملکرد قطعات رادار میشه . تشعشع امواج مادون قرمز قابل توجه از صفحه رادار نیازمند رسیدن دمای قطعات به دمایی نزدیک دمای داغ شدن و ذوب هست که در این صورت کل قطعات حساس مانند ترانزیستورها خیلی زودتر از رسیدن به این وضعیت از بین میرن ! استفاده از پوشش های گنبد مانند روی صفحه ی رادارها که باعث کاهش بیشتر اثرات حرارتی میشه رو فراموش نکنید ... بنظر بنده استفاده از سیکر حرارتی در این موشک بیشتر به منظور شناسایی اثرات حرارتی قابل توجه ناشی از موتور و اگزوز خودروهاست (شبیه چیزی که در موشک و بمب های هدایت دقیق RBK-500 یا AGM-65B داریم) این سیکر شاید تحت شرایطی بتونه اثرات حرارتی ناشی از موتور رادارهای خودکششی رو کشف کنه ، اما استفاده از رادارهای کششی (Towed) و البته تدابیر استتار حرارتی که پیشرفت های زیادی هم داشته میتونه جستجوی حرارتی رو با شکست مواجه کنه