[quote][quote]یادمه جایی خوندم که شوروی و امریکا در دهه ی 60 در حال توسعه ی بمب افکنهای استراتژیک بودند که با استفاده از انرژی یک راکتور هسته ای کوچک ، پرواز میکردند . میشه این پروژه ها رو دوباره احیا کرد برای تامین انرژی هواپیماهای برد بلند .[/quote] پس باید اندازشون بسیار بزرگ باشه و همچنین با تشعشعاتش بسیار خطرناک برای خود خلبان و افرادی که باهاش سر و کار دارند و هم چنین مانور پذیری کمی داشته. اگر خوب بود شک نکنید ادامش میدادند. ولی همونطور که گفتم اندازش باید بسیار بزرگ بوده باشه و به راحتی توسط پدافند های هوایی سرنگون میشه. از نظرتون ممنون . منتظر نظر دوستان هستم[/quote] البته اونموقع این پروژه ها به دلیل هزینه ی بالا و با ظهور موشکهای قاره پیما متوقف شد ، اما از نظر تکنولوژیک مشکل غیرقابل حلی نداشت . از نظر تشعشعات راکتور میتونه در یک محفظه ی ایزوله شده (همانند تکنولوژی که در زیردریایی های اتمی استراتژیک بکار میره) قرار بگیره که خدمه رو از تشعشعات هسته ای حذف کنه . در مورد ابعاد و مانورپذیری هم لازم به ذکره که ما نمیخوایم یک راکتور اتمی بزرگ (مثل راکتور نیروگاه بوشهر) رو در هواپیما بگذاریم ! راکتورهای کم توان با ابعاد کوچک هم جوابگو نیاز یک هواپیما هستند . جهت اطلاع شما و دوست عزیزی که فرمودند فقط آمریکا دنبال این طرح بوده : هم در شوروی و هم در آمریکا یک نمونه هواپیمای بمب افکن اتمی ساخته شد ، نمونه ی امریکایی موسوم به Convair X-6 ، یک بمب افکن B-36 بود که از موتور اتمی X39 شرکت جنرال الکتریک استفاده میکرد . عكس زير متعلق به نمونه ي امريكايي است . [img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/ab/NB-36H_with_B-50%2C_1955_-_DF-SC-83-09332.jpeg/300px-NB-36H_with_B-50%2C_1955_-_DF-SC-83-09332.jpeg[/img] در شوروی هم در سال 1961 شرکت توپولف یک بمب افکن Tu-95 رو برای انجام تستها جهت تولید یک بمب افکن اتمی ، مجهز به دو موتور اتمی کم توان سیکل کثیف (Dirty cycle) موسوم به NK-14 ساخت شرکت کوزنتسوف بود ، کرد . نام این بمب افکن آزمایشی Tu-119 هست که از این هواپیما فقط یک نمونه تولید شد که تا سال 1965 بیش از 40 پرواز انجام داد . در این هواپیما برای حفاظت خدمه از تشعشعات از آلیاژهای مختلفی ، از جمله سدیم مایع ، بریلیم اکسید ، کادمیم ، پارافین و ترکیبات فولادی بعنوان تست استفاده شد . [img]http://atomictoasters.com/wp-content/uploads/2010/11/Tu119side.jpg[/img] [i]عکس از تنها بمب افکن اتمی ساخته شده ی شوروی ، همانطور که مشخص است . راکتور اتمی بجای محفظه ی نگهداری بمب در وسط بدنه ی بمب افکن Tu-119 قرار گرفته است .[/i] بجز این طرح ، روسها طرحهای دیگری مثل بمب افکن اتمی M-60 شرکت Myasishchev و 132 هم داشتند که از مرحله ی طراحی فراتر نرفت . در حال حاضر هم بعضی کارشناسا از احتمال جایگزین شدن هواپیماهای مسافربری اتمی در آینده نزدیک و با اتمام سوختهای فسیلی حرف میزنند .

یادمه جایی خوندم که شوروی و امریکا در دهه ی 60 در حال توسعه ی بمب افکنهای استراتژیک بودند که با استفاده از انرژی یک راکتور هسته ای کوچک ، پرواز میکردند . میشه این پروژه ها رو دوباره احیا کرد برای تامین انرژی هواپیماهای برد بلند .

ببخشید جناب Waffen SS ، میتونم بپرسم بنظر شما امریکا ادعای ابرقدرتی نظامی داره یا نه ؟! شما میدونی همین امریکا توپ 120 میلیمتری تانک های آبرامزش رو تحت لیسانس کدوم شرکت اروپایی داره میزنه؟ واقعیت اینه الان صرفه ی اقتصادی حرف اول رو میزنه و همه ی کشورها (از جمله آمریکا و روسیه) هم نگاه میکنند ببینن صرفه ی اقتصادی ساخت یک سیستم در داخل بیشتره یا تولید تحت لیسانس وگرنه واقعا فکر میکنید روسیه نمیتونه ناو هلیکوپتر بر بسازه یا آمریکا نمیتونه یه توپ برای تانکهاش بسازه ؟ در مورد لینکهایی هم که دادید ، بنده قبلا عرض کردم که بیشتر این همکاری های فنی بین روسها و شرکتهای نظامی خارجی برای سیستمها و جنگ افزارهای صادراتی هست ، از جمله همین جنگنده ی Su-30 . اینکه هر کشوری همواره نیاز به مدرنیزه سازی داره هم چیز غیرعادی نیست ! من 100 تا لینک از اظهارات فرماندهان و وزیر دفاع آمریکا رو میارم که بر لزوم مدرنیزه سازی ارتش آمریکا در بعدهای مختلف مثل تسلیحات و زرادخانه های هسته ای تاکید دارند .

فنجناب DEXON وبسایت Air power australia یکی از معتبرترین وبسایتهای نظامی دنیاست که مقاله هاش رو بخونین کاملا متوجه بحث های کارشناسیش میشین ! شما سایت به اون خفنی رو ول کردین اومدین یک فروم (!!) رو گذاشتین منبع بحثتون !؟! در مورد اف-22 هم نگفته که در مقابل تی-50 هیچ شانسی نداره ، جمله ی دقیقش اینه که [i]"اف-22 در حال حاضر تنها هواپیمای غربی هست که در صورت یک ارتقا سنگین روی مانورپذیری و... قابلیت مقابله با تی-50 را خواهد داشت" [/i] موتور نمونه های آزمایشی تی-50 در حال حاضر از نوع 117S هست که البته موتور اصلی نیست و موتور اصلی در نمونه های تولیدی کار گذاشته میشه . در مورد طراحی قسمت پایینی تی-50 هم اگر به مقاله ی بنده دقت کنید به این مورد اشاره شده . طراحی قسمت پایین تی-50 از همان ضعفهای طراحی اف-35 رنج میبره که البته با مانورپذیری بالاتر تی-50 ، این نقص تا حدودی جبران شده .

بعد کی به کی میگه داری تعصبی حرف میزنی ! عزیز من 3 سال پیش اصلا کسی نمیدونست تی-50ای هم وجود داره ! اونموقع روسیه طرحهای Su-47 و Mig 1.44 رو انداخته بود جلو و جنگنده ی تی-50 هم اولین پروازش رو سال 2010 (یک سال پیش) انجام داد و تا همین نمایشگاه ماکس امسال (maks 2011) برای عموم رونمایی نشده بود ، حالا چطور یک مجله با اطلاعات اونموقع فهمیده یک طرح سری مثل تی-50 کپی اف-22 هست من نمیدونم ! پیشنهاد میکنم در مورد T-50 و J-20 (جنگنده ی نسل پنجمی چین) یه خورده تحقیق بفرمایید ! چون طراحی J-20 که با استفاده از طراحی بال دلتا شکل بوده ، زمین تا آسمون با اف-22 فرق داره . در مورد تی-50 هم شباهت هایی بین این طرح و اف-22 و اف-23 وجود داره ، اما نه در سطحی اینکه بشه این رو کپی اف-22 دونست ! ساختار طراحی اصلی تی-50 بر اساس خانواده ی سوخو فلانکر بوده است . مقاله ی (به نقل ازaIR POWER AUSTRALIA) زیر میتونه اطلاعات مفیدی در این مورد براتون داشته باشه ، لطفا با اطلاعات مستند (و البته بروز شده) بحث بفرمایید : http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=17147 در مورد پست دومتون هم مسلمه که من و شما (افراد عادی) چیزی از فناوری اف-22 ندونیم ، اما کشورهایی که 7-8 تا نهاد جاسوسی دارند مطمئنا انقدر از تکنولوژی های طرف مقابل میدونن که قبل از تولید انبوه شدنش ، راه مقابله باهاش رو پیدا کرده باشن ، پس لطفا انقدر سطحی به قضایا برخورد نکنید !!

نپتون جان از پستهای شما مشخصه که تعصب روی هیچ کشوری نداری ! اما خوب بحث ما این نیست . اگر به نظر شما من دارم تعصبانه حرف میزنم لطفا برای نقض اظهارات بنده دلیل و استناد بیاورید . این جنگنده ی F-22 که شما میفرمایی همین الان طبق نظرات کارشناسی معتبر ، اگر یک ارتقا سنگین پیدا نکنه قابلیت مقابله با جنگنده ی T-50 رو نخواهد داشت و این یک موضوع اثبات شده است (میتونید به تاپیک بررسی T-50 که بنده از وبسایت Air power australia ترجمه کرده ام مراجعه بفرمایید) . در مورد اینکه هر کشوری میاد میگه برای مقابله با F-22 جنگنده ساخته که البته اکثر این ادعاها جنگ تبلیغاتی هست . اما وقتی شما مشخصات و قابلیتهای جنگنده ای مثل SU-35BM رو نگاه میکنی کاملا قابل درک هست که ماموریت این جنگنده چی هست و برای چی طراحی شده و تواناییش رو هم داره . شما فقط اونطرف قضیه رو نگاه میکنی و میگی اف-22 روش 20-30 سال کار شده پس طرح خفنیه ، اما این طرف کار اشاره نمیشه که کار روی سری Su-35/Su-35BM هم از 1988 (یک سال پس از اغاز پروژه ی اف-22) شروع شده بود . متاسفانه دوستان فکر میکنند تفکر استراتژیست های ابرقدرتهایی مثل روسیه و آمریکا مثل بچه هاست که اول ببینن طرف مقابل چی آورده بعد تازه برن دنبال ساختن پادش ، نه خیر دوست عزیز ، این کشورها از همون موقع که استارت یک پروژه تو کشور رقیب میخوره برن دنبال ضدش که حداکثر یکی دو سال بعد از عملیاتی شدن اون پروژه ، اینها هم ضدش رو داشته باشند .

وافن اس اس ، در ابتدا باید این نکته رو یادآور بشم که در حال حاضر تقریبا هیچ کشوری (از آمریکا گرفته تا کره ی شمالی) نیست که تمام تجهیزات نظامیشو خودش بسازه (حالا به هر دلیل فنی یا اقتصادی) بیشتر همکاری های روسیه با شرکتهای نظامی خارجی روی نمونه های صادراتی این تجهیزات هست وگرنه جنگ افزارهایی که قراره در خود روسیه استفاده بشن از حداقل سیستمهای خارجی استفاده میکنند . در ثانی لطفا برای این ادعاهاتون یک منبع معتبر هم ارایه بدید (اگر زحمتی نیست) ، صفحه نمایشگرهای LCD چند منظوره ی MFI-35 که در جنگنده های سری سوخو (از جمله Su-35BM) و هلیکوپترهای نظامی کاموف استفاده شده ساخت شرکت تجهیزات الکترونیکی روسی Ramenskoye هست نه Thales. http://rpkb.ru/eng/index.php_page_id=15.html در مورد سیستم هدزآپ این جنگنده (موسوم به IKSh-1M) هم منبعی برای فرانسوی بودنش پیدا نکردم ! اگر منبعی دارید ارایه کنید . در مورد قابلیتهای سیستم قفل راداری هم درسته ، در حالت تقابلی ، OLS-35 اهداف رو در فاصله 50 کیلومتر و در حالت تعقیبی در فاصله ی 100 کیلومتری کشف میکند . اما در مورد دقت این آمار بر اساس تستها باید بگم این ارزیابی ها بیشتر با شبیه سازی های کامپیوتری انجام میشه و البته روسها هم با دسترسی به تکنولوژی Stealth در حال حاضر ، قابلیت انجام تستهای عملی برای این سیستم رو دارند . در مورد RCS هواپیماها هم همونطور که در تاپیک T-50 هم اشاره کردم . سطح مقطع راداری هواپیماها از هر زاویه متفاوت است و سطح مقطع 0.0001 که برای اف-22 اعلام شده برای پنهانکار ترین قسمت بدنه ی هواپیماست . طبق بررسی های مستقل ، سطح مقطع راداری اف-22 از جلو چیزی در همین حدود 0.01 مترمربع خواهد بود. مقایسه ی RCS بین اف-22 و سوخو-35 هم بنظرم کار بسیار غیرعقلانی هست چون سوخو-35 اصلا با هدف ساخت یک هواپیمای پنهانکار ساخته نشده ف بلکه با هدف درگیری با جنگنده های پنهانکار کنونی ساخته شده است .

دوست عزیز شما میدونی در مورد چه کشوری داری حرف میزنی ؟ تا همین 20 سال پیش ، اونموقع که همه ی این کشورهای غربی (از جمله فرانسه) تو ناتو ریخته بودن رو هم ، روسیه/شوروی خودش تکی جنگنده ای میساخت که میشد جنگنده ی قرن (اشاره به Su-27) ، جنگنده ی Su-35BM هم در حقیقت یک ارتقا سنگین روی سوخو-27 هاست و من نمیدونم کدوم قسمت این جنگنده از فرانسه خریداری شده ، اگر ذکر بفرمایید ممنون میشم . در مورد سیستم جنگ الکترونیک جنگنده های نسل پنجم که دوستان اشاره کردند هم البته باید مقایسه ای انجام بشه و همینطوری نمیشه گفت سیستمهای جنگ الکترونیک اونها قویتره ، رادار IRBIS-E جنگنده سوخو طبق مشخصات منتشر شده حتی از رادار AN/APG-7 هم قویتره و آویونیکس یکپارچه و سیستم جنگ الکترونیک L175M Khibiny-M متشکل از پادهای Sorbtsiya-S که قابلیت لینک با بقیه جنگنده ها و "دفاع گروهی" رو داره . جنگنده همچنین از دیتالینک مقاوم در برابر جمینگ استفاده میکنه . علاوه بر این ، حتی در صورت موفقیت F-22 در شکستن قفل راداری یا منحرف کردن موشک با استفاده از تاکتیکهای جنگ الکترونیک ، همونطور که عرض کردم ، سوخو-35 مجهز به سیستم کشف و ردیابی حرارتی (IRST) مدل OLS-35 هست که قابلیت قفل حرارتی روی هدف در فاصله ی 90 کیلومتری رو داراست . در کل جنگنده های نسل پنجمی در فاصله ی 100 کیلومتری با این جنگنده مشکل خواهند داشت !

Su-35BMاصولا برای رهگیری هواپیماهای رادارگریز آمریکا ، بخصوص F-22 طراحی شده (F-35 هم که به اذعان خود آمریکایی ها در مانورپذیری و رادارگریزی از اف-22 ضعیفتر هست) . تجهیزات راداری مخوف Su-35BM هم نشون دهنده ی همین تصمیم سازندگان روسی برای ساخت یک هواپیمای نسل چهارم برای درگیری با هواپیماهای نسل پنجم هست . رادار IRBIS-E با برد 400 کیلومتر که روی این جنگنده نصب شده قابلیت کشف اهداف با سطح مقطع راداری 0.01 مترمربع (که معادل سطح مقطع جنگنده اف-22 از رو به رو است) در فاصله ی 90 کیلومتری را دارد . رادار IRBIS-E بطور مخصوص برای هدایت موشک ماورای دید R-77M با برد 160 کیلومتر برای درگیری با اهداف سطح مقطع پایین یکپارچه شده . بغیر از این ، Su-35BM با استفاده از آشکارسازهای حرارتی (IRST) که یکی از تجهیزات پیش فرض خانواده ی جنگنده های فلانکر هست . میتونه جنگنده ها رو (از پشت) بر اساس اثرات حرارتی اونها در فاصله ی 100 کیلومتری کشف کنه .

علی آقا من تو سایتهای FAS و Global security که نگاه کردم نوشته فقط مدل شناسایی (M3) قابلیت استفاده از موشکهای Dragon و Javelin رو داره و مدل نفربر اصلی (ورژن های M2) مجهز به سیستم موشکی TOW هستند . در ضمن یک مزیت دیگر BMP-3 نسبت به برادلی اینه که BMP-3 به لطف استفاده از کامپیوتر بالستیک 1V539 و سیستمهای تثبیت کننده تسلیحات ، قابلیت شلیک سلاحهای خود (توپ 100 میلیمتری) در حال حرکت رو داره . اما برادلی برای شلیک موشکهای ضدتانک باید ساکن باشه .

البته برادلی تنها در مدل M3 (مدل شناسایی) قابلیت استفاده از موشک جاولین رو داره و مدل اصلی نفربر (یعنی M2) به موشکهای ضد تانک Tow مجهز هست ، نه جاولین . موشک ضد تانک BGM-71 Tow از نوع هدایت سیمی/اپتیکی هست که از تیوب کنار برجک برادلی پرتاب میشود و دارای برد ماکسیمم 3.75 کیلومتر میباشد (سرعت این موشک 278 متربرثانیه است). کلاهک این موشک (نمونه ارتقا یافته) یک کلاهک انفجاری شدید 5.9 کیلوگرمی هست که بسته به مدل ، دارای قابلیت نفوذ در 630 تا 900 میلیمتر زره (علاوه بر زره واکنشی) را دارد . (البته طبق بررسی های مستقل ، این اعداد به 480 میلیمتر در مدل پایه و 630 میلیمتر در مدل ارتقا یافته ، تقلیل یافته اند) [img]http://lewis184.home.mchsi.com/images/brad-43.jpg[/img] [i]تصویر نفربر برادلی در حال شلیک موشک TOW [/i] در مقابل ، نفربر روسی BMP-3 بطور پایه از موشک 9M117 Bastion (کد ناتو AT-10 Stabber) استفاده میکند که یک موشک 100 میلیمتری و پرتاب شونده از لوله ی توپ است . نحوه ی هدایت این موشک از نوع هدایت لیزری نیمه فعال هست و برد این موشک 4000 متر میباشد (موشک 4000 متر را در 12 ثانیه طی میکند که یعنی سرعت 333 متربرثانیه) . سرجنگی این موشک از نوع خرج دار دو زمانه میباشد که بستگی به مدل ، قابلیت نفوذ در 650 تا 850 میلیمتر زره RHA (بعد از عبور از زره واکنشی) را دارد . [img]http://www.army-guide.com/images/bastion_aslkjl1.jpg[/img]

[quote]سلام چند سوال فضای داخل برای خدمه و افرادی که حمل می شوند در کدام بهتر است و فضای بیشتر و راحتتری برای خدمه وجود دارد میزان سرعت گردش برجک کدام یک بیشتر است شتاب کدام بیشتر است لوله برجک کدومشون بیشتر از اون یکی بالا میره یعنی ازادی عمل بیشتری داره اگر عکس های برش خورده و عکس از داخلشون هم دارید دیگه کاملا متشکرتون می شیم ![/quote] توپ نفربر BMP-3 دارای قابلیت چرخش 360 درجه ای و حرکت به سمت بالا و پایین بین 6- تا 60 درجه هست . ظرفیت تعداد سرباز این نفربر 7 نفر هست که در اون دو نفر در طرفین خدمه تیربارها رو هدایت میکنند و 5 نفر دیگه در قسمت وسط نفربر در صندلی های رو به روی هم قرار میگیرند ، در بخش Hull (بدنه نفربر) هم دریچه هایی برای شلیک سلاح انفرادی توسط سرنشینان گرفته شده.

من BMP-3 رو ترجیح میدم بخاطر زره و تسلیحات قویترش نسبت به Bradly ، نفربر BMP-3 یکی از زره پوش ترین نفربرهای عملیاتی جهان به حساب میاد که در سطح یک تانک مسلح هست (امکان استفاده از سیستمهای حفاظت فعال Arena و Shtora هم وجود داره) . طراحی و ارتفاع پایینتر نسبت به Bradly هم یکی از مزیتهای BMP-3 هست

[quote]با سلام اونوقت پنهانکاریش در چه حده اگه کسی اطلاع داره ممنون میشم موشک هوا به هوا میتونه پرتاب بکنه مثل گلوبال هاوک ممنوم از جواب احتمالی [/quote] البته الان نمیشه در مورد سطح مقطع راداریش حرفی زد . اما با توجه به طراحیش میشه گفت یک هواپیمای با سطح مقطع راداری کم (Low observable) هست . در ضمن Global hawk مسلح نیست .

[quote]امان از بيكاري و وقت گرانبهاي مغزهايي كه ميتونن همين الان مطالعه كنن و دنبال علم باشن دنبال اينن كه بگن ناتو قويتره-روسيه قويتره-آمريكا قويتره و از سر بيكاري اين موضوع رو بهانه كنن و وقت بگذرونن.همه اونا دارن تو كشوراي خودشون كار ميكنن و دنبال بدبختياي خودشون هستن حالا شماها چي؟[/quote] یاد حرف دیروز لوکاشنکو (رییس جمهور بلاروس) افتادم که میگفت "اینترنت سهم زیادی در جوامع امروزی داره ولی "کتاب رو کشته" و من نمیتونم بخاطر این موضوع ببخشمش" !

[quote]وزن : 800 كيلوگرم حمل سلاح : 160 كيلو حداكثر سرعت : 270 كيلومتر در ساعت برد : 350 كيلومتر سلاح : موشك ضد تانك 50 كيلويي با برد 6 كيلومتر رسما در دنياي پهپادهاي پيشرفته امروز به ويژه انواع آمريكايي مثل يه ملخ كوچيك ميمونه ولي براي شروع بد نيست تازه با كمك اسراييل ساختنش. http://www.defenseindustrydaily.com/Israel-and-Russia-in-UAV-Deal-05459/[/quote] دوست عزیز مشکل شما اینه که این پهپاد رو دارید خارج از کلاسش مقایسه میکنید ! پهپادها هم مانند دیگر جنگ افزارها بر اساس وزن و بردشون طبقه بندی میشن . پهپاد رزمی Lutch با برد نظارتی 250 تا 350 کیلومتر (که تا 500 کیلومتر قابل افزایش هست) ، مداومت پروازی 18 ساعت (قابل افزایش تا 30 ساعت) و وزن 800 کیلوگرم تقریبا در کنار پهپادهایی مثل RQ-7B و در کلاس پهپادهای تاکتیکی برد متوسط قرار میگیرند که البته در مشخصات فنی یک سروگردن از پهپادهای مشابه (مثل RQ-7B و I-View) بالاتر هست .

[quote][quote]...کشور قزاقستان نیز بلافاصله پس از اتمام مانور روسیه، از روز 15 تا 25 اوت همان سال (2002) رزمایش "دریای صلح" را در منطقه "منگوستاو" واقع در آبهای خزر برگزار کرد.[/quote] آيا واقعا در سال 2002 چنين رزمايشي برگزار شده؟ مگه چه خبر بوده؟ مگه ميخواستن اعلان جنگ كنند؟ اگر كسي از جزئيات رزمايش سال 2002 چيزي يادش هست براي ما هم بازگو كنه تا ببينيم واقعا قضيه چي بوده؟ سال 2002 مصادف با زمان اشغال كشورهاي افغانستان و عراق و لشكركشي ناتو و آمريكا به خاورميانه بوده شايد رزمايش اصلا ربطي به تنش بين جمهوري آذربايجان و ايران نداشته و روسها ميخواستن زهر چشمي از آمريكا و ناتو بگيرن كلا مغز من با خوندن اين خبر رسما سوت كشيد[/quote] البته تحرکات نظامی کشورهای بلوک شرق در اوت 2002 بسیار گسترده تر از یک رزمایش معمولی توسط قزاقستان بود ! در رزمایش "Sea of peace 2002" که از 7 تا 16 اوت توسط نیروی دریایی قزاقستان انجام شد (و در خبر به اشتباه 15 تا 25 اوت عنوان شد) بیش از 3000 نفر از پرسنل ارتش قزاقستان حضور داشتند که تقریبا برابر کل نیروی دریایی قزاقستان میباشد . اما قبل از این رزمایش ، ناوگان دریای خزر ارتش روسیه هم در 8 تا 15 اوت ، رزمایش عظیمی در دریای خزر با شرکت 10000 سرباز ، 60 ناو و 30 هواپیمای جنگی برگزار کرد که با بازدید وزیر دفاع وقت روسیه "سرگئی ایوانوف" همراه بود . اما با توجه به شرایط اون برهه و نشانه های موجود ، این رزمایشها (و اقدامات سیاسی-نظامی که در اون زمان اتفاق افتاد) چیزی فراتر از پاسخ به یک پرواز جنگنده های ایرانی بود و هدف اصلی این تحرکات ، نشون دادن ضرب شست کشورهای بلوک شرق به ناتو (که به تازگی به افغانستان حمله کرده بود و در صدد نفوذ به دریای خزر بود) است . البته گفته میشه افزایش حضور نظامی ایران در دریای خزر (که مغایر با توافقات ایران و شوروی بود) هم یکی از اهداف این تحرکات بوده . برای مثال خوبه به چندتا مورد اشاره بشه : 1- در جریان این رزمایشها ، وزیر دفاع روسیه در 10 اوت از تشکیل نیروی دفاعی مشترک بین قزاقستان و روسیه برای تامین امنیت دریای خزر خبر داد . 2- این رزمایشها در شرایطی اتفاق میافتاد که ایران و ترکمنستان در مذاکرات شدیدی برای کسب سهم بیشتر از دریای خزر قرار داشتند ، اختلافات بین کشورهای حاشیه دریای خزر بر سر تقسیم بندی این دریا پس از فروپاشی شوروی مورد مهم دیگه ای هست که روسیه رو به انجام مانورهای نظامی و افزایش چند برابری ناوگان نظامی خود در دریای خزر ترغیب کرد . 3- مورد مهم دیگه حضور ایران و واکنشش به این رزمایشها بود . توجه داشته باشید که ایران در اون زمان دریادار محمد دهقانی ، رییس ناظران مانورهای نظامی رو به عنوان ناظر نظامی ایران به این مانورها فرستاد . مطمئنا اگر این رزمایشها با هدف مقابله با ایران بود ، روسیه و قزاقستان اجازه ی حضور نماینده ایرانی در این رزمایشها رو نمیدادن . واکنش این ناظر و بعدا هم اظهارات مهدی صفری "نماینده ایران در مذاکرات دریای خزر" و علی اکبر ولایتی ، وزیر امور خارجه ی سابق ایران ، در مورد این مانورها ، نشون دهنده ی اینه که این رزمایشها بیشتر برای مقابله با ناتو بوده تا ایران http://www.atimes.com/atimes/Central_Asia/DH16Ag01.html

دوستان عزیز این یک تاپیک بررسی فنی T-50 هست ، اگر ممکنه یکم این حس نوسترآداموسی (پیشگویی ) تون رو کنترل بفرمایید و اگر هم نکته ای در مورد این جنگنده در نظر دارید با ذکر منبع معتبر ، اظهار کنید . با اظهار نظرهای سطحی و "همه اینو میدونند" و ... که نمیشه تحلیل کرد . با تشکر

[quote][quote] و البته پروژه ی تخیلی لیزر هوابرد YAL-1 بود در سپتامبر 2009 توسط اوباما متوقف شد [/quote] پروژه YAL-1 هرگز متوقف نشده و نخواهد شد و فقط يه كانسپت بوده تا نسل آينده پدافند موشكي رو معرفي كنه و به اصطلاح FUTURE WEAPON بود. اين پروژه و خيلي برنامه هاي ديگه براي كشورها و دولت هايي تخيليه كه فقط تا نوك دماغ مبارك رو ميبينن و بعد از اون.... درسته كه در حال حاضر به اعتراف خود مقامات آمريكايي اين ليزر تواناييه عملياتي شدن رو نداره ولي تا 10 سال آينده ليزرهايي با قدرت و برد 20 تا 30 برابر ساخته ميشن كه در اين صورت كاراييه موشكهاي بالستيك تخيلي ميشه. در ضمن تخيل جزو جدايي ناپذير ذات انسانه كسي كه تخيل خودش رو سركوب كنه با يه مرده هيچ فرقي نداره. علم و دانش امروز با همين به اصطلاح تخيلات به اينجا رسيده. داوينچي هم وقتي 500 سال پيش طرح زيردريايي و هليكوپتر و هواپيما رو داد همه گفتن ديوانه شده . آقاي CHEKA يه زماني خيلي چيزا تخيلي بود ولي الان چي؟ اينو كه ديگه من نبايد به شما بگم . من فكر ميكردم حداقل تو يه همچين سايتي كسي نياد به طرح هاي آينده بگه تخيلي.[/quote] جناب ILLMINATOR لطفا انقدر مغلطه کاری نکنید ! مقایسه ی یTHAAD و اس-400 بخاطر همین مغلطه کاری شما الان شده بحث سپر دفاع موشکی ناتو ! پروژه ی لیزر هوابرد به عنوان یک طرح تحقیقاتی و Prototype که 10-20 سال دیگه نتیجه بده کار خوبیه ،شوروی هم از خیلی مدت پیش (حداقل دو دهه قبل از YAL-1) کار تحقیقاتی روی لیزر هوابرد رو در دستور کار داشت و ساخت دو نمونه لیزر هوابرد A-60 هم نشون دهنده ی همین موضوع هست . اما عملیاتی شدن این پروژه برای الان (منظور دوران بوش است که این طرح پیگیری میشد) چیزی بیشتر از تخیل مشابه پروژه ی جنگ ستارگان ریگان نبود (که با لغو شدنش توسط اوباما تخیل بودنش اثبات شد!)

بهترین فرصت برای ایرانه که توان پدافندیش رو یک حال اساسی بده و زیر چتر دفاع موشکی هم قرار بگیره .

از زمان تشکیل نیروهای واکنش سریع اتحاد نظامی CSTO (اتحاد دفاع مشترک کشورهای مستقل مشترک المنافع) در سال 2009 این اتحاد رزمایشهای عظیمی برای پاسخ سریع به انواع سناریوهای احتمالی علیه هر یک از اعضاش انجام میده که نسبت به رزمایشهای سالهای قبل ارتقا داشته اند . بعید نیست یکی از این سناریوهای احتمالی رزمایشهای اونها اقدام نظامی ایران باشه . [img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/06/CSTO_Flag.png/162px-CSTO_Flag.png[/img]

[quote][quote]ILLUMINATOR عزیز ، شما ظاهرا خبر نداری که طرح NMD اول دوره ی ریاست جمهوری اوباما لغو شد ! (در اخبار سرچ کنی میتونی پیدا کنی خبرش رو) در همون دوره ای هم که روش کار انجام میشد کارشناسا و متنقدا اصلا این سیستم رو کارآمد نمیدونستند . [/quote] چرا خوبم خبر دارم شما كه خبر رو ميگي يه جوري نقل كن كه اگر 4تا كاربر غير مطلع تو سايت بخوننش به اشتباه نيفتن . اوباما به خاطر ترس روسيه از اين سيستم و تهديد به حمله اتمي از كار گذاشتن GMD GROUND-BASED MIDCOURSE DEFENSE يعني همين موشكهاي OBV كه عكساشو گذاشتم منصرف شد و در طي قراردادي جديد با مقامات لهستان به جاي اين موشكها از موشكهاي SM-3 BLOCK I و SM-3 BLOCK II A&B زمين پايه استفاده خواهد شد. با اين تفاوت كه برنامه موشكهاي GBI تعداد سيلوها 10 عدد بود ولي در قرار داد جديد تعدادي نا محدود ذكر شده. در مورد قسمت دوم كه كارشناسا گفتن اين سيستم كارامد نيست پس روسها اگر از يه سيستم ناكارامد اينقدر وحشت دارن يه سيستم كارامد رو ببين حتما پس ميفتن [/quote] دوست عزیز پروژه ی NMD دوران بوش که در اون یک سیستم دفاع موشکی 7 لایه متشکل از پایگاههای زمینی رهگیر در لهستان و چکسلواکی و البته پروژه ی تخیلی لیزر هوابرد YAL-1 بود در سپتامبر 2009 توسط اوباما متوقف شد و در پروژه ی جدید دفاع موشکی ، دفاع دریاپایه متشکل از همان سیستمهای موشکی که اشاره کردید است که مورد تاکید قرار گرفته . در مورد کارآمدی و واکنش روسها هم فکر کنم بعد از این همه سال الان دیگه همه میدونند واکنش روسیه به این پروژه ی آمریکا بیشتر یک مجادله ی سیاسی هست تا نظامی ، وگرنه این طرحها توانایی مقابله با یک یک حمله ی موشکی همه جانبه از طرف روسیه رو نخواهند داشت . خود آمریکایی ها هم به توانایی های محدود سیستمهای دفاعیشون واقف هستند . اما بحث این سیستمها و تنش بین روسیه و آمریکا یک مساله ی هژمونیک هست نه صرفا نظامی .

ILLUMINATOR عزیز ، شما ظاهرا خبر نداری که طرح NMD اول دوره ی ریاست جمهوری اوباما لغو شد ! (در اخبار سرچ کنی میتونی پیدا کنی خبرش رو) در همون دوره ای هم که روش کار انجام میشد کارشناسا و متنقدا اصلا این سیستم رو کارآمد نمیدونستند . فرمایش جناب 100 هم درست هست ، سیستم THAAD (بخصوص در پروژه ی استراتژیک سپر دفاع موشکی جدید ناتو) به شدت به ارتباطات و نظارت ماهواره ای وابسته است ، از اونجاییکه روسیه و چین هر دو قابلیت ضدماهواره (چه Soft kill و چه Hard kill) دارند . بعید نیست قبل از یک حمله بالستیک ماهواره ها رو هدف قرار بدن . اما در سطح تاکتیکی فکر کنم THAAD مشکل زیادی با قطع نظارت ماهواره ای نداشته باشه و با رادارهای زمینیش بتونه رهگیری رو انجام بده .

[quote name="ILLUMINATOR"][quote]قربون آدم چيز فهم خدا عمرت بده خوب منم كه از اول همين رو ميگم. شما اينو بايد به آقاي hadi222 بگي كه اين مقايسه رو انجام دادن .آخه اين 2تا سيستم اصلا هيچ شباهتي به هم ندارن كه با هم مقايسه بشن روسيه سالها با ساختن سيستم هايي مثل thaad فاصله داره در حاليكه آمريكا 30 سال پيش تحقيقات و سرمايه گذاري روي سپر دفاع موشكي رو شروع كرد تا به اينجا برسه و به قول يه مقاله تو شماره شهريور ماهنامه هوافضا بودجه سپر دفاع موشكي به اندازه بودجه سفر به ماه شده .اصلا كدوم عقل سليمي ميتونه انكار كنه كه هيچ كشوري به جز آمريكا تواناييه اين چنين سرمايه گذاريهاي عظيمي رو نداره همين روسيه اصلا از اين پولها نداره كه خرج كنه. [/quote] جناب ILLUMINATOR ،پیشنهاد میکنم یک مطالعه ای روی سامانه های ضدموشکی روسیه /شوروی مثل سامانه A-135 و S-500 داشته باشید ! آمریکا از همون 30 سال پیش تا همین الانش هم سامانه ی عملیاتی ضدموشکی یکپارچه ای مثل پدافند ضدموشکی مسکو رو نتونسته عملیاتی کنه و تمام طرحهاش (از نایک تا NMD) یا وسط کار لغو شدند یا نهایت عمرشون 3-4 ماه بوده ! در مورد THAAD هم این سیستم باید بیشتر با S-500 مقایسه بشه و PAC-3 هم با اس-400 .

جناب ILLUMINATOR ، چندتا تناقض در حرفهاتون وجود داره که در ادامه بهش اشاره میکنم : 1- تا جایی که بنده در وبسایتهای نظامی دیدم ، از هر دو عبارت Direct Impact (اثر مستقیم) و Hit to kill برای این تکنیک استفاده میشه ، برای مثال در مقاله ی Military today درباره ی سامانه ی THAAD از عبارت Direct impact برای توصیف نحوه ی کار رهگیری کلاهک استفاده شده (http://www.military-today.com/missiles/thaad.htm) ، در ثانی از نظر لغوی هم این دو عبارت دارای معنی تقریبا مشابهی هستند . علاوه بر این ، مقایسه ی موشکهای PAC-3 و 9M96E2 خودش نشون دهنده ی شباهت تکنولوژی این دو هست . 2- در مورد اینکه این ادعاتون که موشکهای انرژی جنبشی کلاهکی ندارند هم باید بگم همچین چیزی نیست . طبق وبسایت شرکت Rayteon ، موشک PAC-3 که از تکنیک Hit to kill استفاده میکند دارای یک کلاهک کوچک موسوم به "Lethality enhancer" متشکل از میله ها و ترکشهای تنگستنی برای افزایش اثر جنبشی بر هدف هست (http://www.yaochung.idv.tw/data/military/hit_to_kill.pdf) . لازم به ذکره که همونطور که قبلا هم عرض کردم ، موشک 9M96E2 هم همانند PAC-3 دارای یک کلاهک ترکشی (Fragmental) با وزن 24 کیلوگرم هست . 3- در مورد صادراتی بودن این سیستم ، اولا طبق متن اصلی که خود شما گذاشته اید ، قرارداد خرید اس-400 (اگر همچین قراردادی امضا شده باشه) بین عربستان و روسیه به دلیل فشار آمریکا لغو شده است (http://www.upi.com/Business_News/Security-Industry/2010/03/22/Riyadh-mulls-big-Russian-missile-buy/UPI-93111269283852/) . در ثانی طبق اظهارات سال گذشته ی معاون وزارت صنعت روسیه ، حداقل تا زمانی که خود ارتش روسیه به تعداد مورد نیاز اس-400 دریافت نکنه ، صادرات این سیستم به بقیه کشورها منتفی هست . بقیه اظهارات از مقامات غیرمرتبط (مثل نماینده ی مجلس روسیه) و ابراز علاقه ی کشورهای دیگر ثابت کننده ی چیزی نیست و بالاتر از همه ، در حال حاضر تنها ارتش روسیه از این سیستم استفاده میکند . http://english.peopledaily.com.cn/90001/90777/90853/7156576.html