سلام دوست عزیز بنده متوجه منظورتون در مورد کشف کردن نشدم ، در شرایط فعلی البته منابع رسمی تری از این نوع وجود نداره اما از اونجاییکه کتاب این محقق موجوده و سایتشون (لینک دوم) هست . فکر کنم مطمئن باشه در مورد اینکه این سلاح در جنگها استفاده میشه یا نه دو نکته هست ، یکی این که این سلاح یک سلاح استراتژیکه ، مثل بمب اتمی . برای یک گرجستان فسقلی که 5 روزه تا 35 کیلومتری پایتختش رفتن که دیگه سلاح الکترومغناطیسی لازم نیست . در ثانی ، بخاطر ماهیت محرمانه ی این سلاح ، حتی در صورت استفاده هم حرفی ازش به میان نمیاد ، برای مثال در همین مساله ی سرنگون کردن هواپیمای U-2 علتی که بیشتر در محافل نظامی ازش یاد میشه سامانه ی قوی Guidline SA-2 هست ، یا علت از بین رفتن زیردریایی USS Tresher نقص فنی در خود زیردریایی اعلام شده اما شواهد موجود در صحنه (مثل قطع ارتباط زیردریایی Skylark تا مدت دو ساعت بعد از از بین رفتن ترشر) نشون میده ، یا در زلزله ی هائیتی هم نشانه های غیرعادی زیادی وجود داشت

با تشكر از دوستان عزيز بخصوص جناب rainbow که در تکمیل بحث کمک کردند طبق منابع مختلف ، توپ استفاده شده در Su-39 که مدل ارتقا یافته ی جنگنده ی Su-25 و موسوم به Su-25TM هست از نوع Gsh-30-1 میباشد [img]http://rpmedia.ask.com/ts?u=/wikipedia/commons/thumb/2/25/GSh-301_cropped.jpg/300px-GSh-301_cropped.jpg[/img] فکر کنم در عکسی که از خانواده ی GSh قرار دادید ، توپ وسطی (از هر طرف توپ پنجم) توپ Gsh-30-1 که در Su-39 استفاده شده است ، میباشد . http://warfare.ru/?linkid=1612&catid=256 http://www.enemyforces.net/aircraft/su39.htm

[quote]یه سئوال ایران از این توپها داره؟[/quote] قاعدتا در سوخو-24هاي ماهم همين توپ GSh-6-23 نصب هست

جناب Rainbow مطمئنی این عکس آخریه برای Gsh-6-23 هست !؟ این که دو لول داره ! دو تا توپ هم که روش نصب نیست :-/

الته توجه داشته باشيد كه در جنگ كويت برتري هوايي بطور كامل دست نيروهاي غربي بود و بسياري از تانكهاي منهدم شده ي عراقي توسط جنگنده ها و هليكوپتر ها شکار شدند نه تانکهای آمریکایی . دانگرید بودن تانکها بخصوص نداشتن دوربین های دید در شب ، تانکهای عراقی رو به هدفهای آسونی تبدیل کرده بود

با سلام خدمت دوستان عزیز خب سوالات خوبی در مورد این توپ مطرح شد - در مورد قابلیت نصب این توپ روی هواپیماها و هلیکوپترهای ایرانی ، البته بستن توپ بصورت توپ اصلی (مثلا تعویض با توپ دماغه) کار بعیدی هست ، اما در مورد اینکه توپ بصورت پاد بسته بشه ، همونطور که در متن اشاره شده این توپ روی ریل های استاندارد 250 میلیمتری روسیه قابل نصبه و نتیجتا هر هلیکوپتر یا هواپیمایی که این ریل رو داشته باشه میتونه توپ رو نصب کنه . البته بغیر از این باید برای ملاحظات آیرودینامیکی و بخصوص نیرویی که توپ هنگام شلیک به کل مجموعه وارد میکنه هم فکری بشه وگرنه امکانش هست که هلیکوپتر موقع شلیک به عقب رانده بشه یا هواپیما (در صورت كافي نبودن قدرت پیشرانه ی موتورها) با شلیک توپ به سرعت زیر استال برسه و .... - در مورد وزن Gun pod این توپ ، طبق اطلاعات منبع ، پاد علاوه بر خود توپ و مهمات ، سیستم تغذیه (Feeding) و سیستمهای کنترل توپ رو هم در خودش جای داده . - توپ در زیر بدنه ی Su-24M قرار گرفته و بجز در مواقع شلیک داخل یک پوشش قرار گرفته ، بجز در موقع شلیک محلش چندان مشخص نیست . - اثر گذاری این گلوله ها روی تانکی مثل آبرامز بعیده اما گلوله های ثاقب در زره (Armor Precising) این توپ احتمالا میتونند در زره نفربرها و خودروهای زرهی سبکتر نفوذ کنند .

[quote][color=darkblue] افغانیها در کنار ام 16 از AK 47 نیز استفاده می کنند و AK 47 پس از ام 16 اسلحه دوم ارتش افغانستان به شمار می رود و در زمانی که احتیاج به تفنگی قویتر باشد ، مسلما از AK47 به جای ام 16 استفاده می شود.[/color][/quote] يقينا در صورت يك نبرد واقعي ، نیروهای افغانی دوباره به Ak-47 هایی که باهاشون بیشتر آشنا هستند روی میارن ! این تجربه ایه که تو جنگ 2008 ثابت شد . بطوریکه سربازای گرجی که توسط آمریکا با M16 آموزش دیده بودند در حین جنگ دوباره به کار با Ak-47 روی آوردند . عوض کردن اسلحه ی سازمانی یک نیروی نظامی به این راحتی و سرعت امکان پذیر نیست .

سلام خيلي ممنون از دوستاني كه لطف كردن مقاله ي بنده رو خوندند بنظر من شايد پاد اين توپ رو بشه رو هلیکوپترهای کبرا یا UH-1 بست (UH-1 البته گزینه ی مناسبتریه بنظر من) اما با توجه به وزن 525 کیلوگرمی پاد توپ در حالت بارگذاری شده ، بعیده بشه رو کرار بستش

جنگنده ی سوخو-24 که در حال حاضر در نقش حمله ی زمینی (Ground Attack) در کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشور عزیزمان در حال خدمت است ، مانند بقیه جنگنده های این کلاس علاوه بر تجهیزات پیش فرض دفاعی مثل رادار اسکن هوابرد ، باید شامل سیستمهای مختلف هدفگیری و اسکن زمینی باشد و از طرفی بعلت عملیات در ارتفاع پایین (که از ویژگی های هواپیماهای Ground attack است) باید برای مقابله با سامانه های پدافندی دشمن از سیستمهای مختلف از جمله جنگ الکترونیک بهره گیرد . مقاله ی زیر بررسی مرور مختصری است بر سیستمهای ناوبری ، هدفگیری و جنگ الکترونیک جنگنده ی Su-24M ، لازم به ذکر است از بررسی سیستمهای نمونه ی اولیه سوخو-24 موسوم به Su-24 بعلت کارایی کم انها صرف نظر شده است ، بسیاری از سیستمهای زیر که در طول آپگرید M و M2 اضافه شده اند ، در واقع جایگزین همان سیستمهای ناکارآمد در مدل اولیه ی سوخو-24 میباشند . البته در مورد مشخصات برخی از این سیستمها (بخصوص سیستمهای جنگ الکترونیک) بدلیل حفاظت اطلاعات شدید اطلاعات چندانی موجود نمیباشد . طبق اطلاعات موجود ، سامانه های الکترونیکی (هدفگیری ،جنگ الکترونیک و ..) Su-24M تحت سیستم یکپارچه ی هدایتی-تهاجمی PNS-M Tigr باهم هماهنگ میشوند : [b]1- رادار Orion-A و رادار Relyief:[/b] در Su-24M مثل بقیه ی هواپیماهای حمله ی زمینی ، دو رادار در دماغه ی هواپیما وجود دارد ، یک رادار برای شناسایی عوارض زمین (Terrain Following) و قابلیت حرکت در ارتفاع پایین بدون برخورد به زمین و رادار دیگر برای کشف اهداف هوایی . در Su-24M وظیفه ی کشف اهداف هوایی بر عهده ی رادار Orion-A و وظیفه ی شناسایی عوارض زمین بر عهده ی رادار Relyief قرار دارد . [img]http://aerospace.boopidoo.com/philez/Su-15TM%20PICTURES%20&%20DOCS/Overscan's%20guide%20to%20Russian%20Military%20Avionics_archivos/orion.jpg[/img] دماغه ی باز شده ی جنگنده ی Su-24M ، دیش رادار پهنتر که در قسمت بالا قرار دارد Orion-A و دیش کوچکتر پایین Relyeif است رادار Orion-A که نمونه ی ارتقا یافته ی رادار Orion است ، از نوع پالس داپلر (Pulse Doppler) میباشد که همانطور که از نامش مشخص است ، از اثر داپلر که از موارد مهم و معروف قوانین الکترومغناطیسی میباشد برای کشف هدف و تعیین سرعت استفاده میکند ، طرز کار کلی این رادار ارسال یک موج مغناطیسی با فرکانس و فاز مشخص ، دریافت موج مغناطیسی بازگشتی ، اندازه گیری فرکانس و تغییر فاز (Phase shift) موچ بازگشتی و تعیین موقعیت سرعت هدف با استفاده از قوانین اثر داپلر و سرعت هواپیماست . [img]http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQNcTORby2Kn7HN1w7tRziQYPiRXWhGBvy5rGSxI-lWxJnLopc2AQ&t=1[/img] [i]نمایی از اثر داپلر ، همونطور که در شکل مشخص است ، در هنگام حرکت ، امواج مغناطیسی ساطع شده از آژیر که در جهت حرکت خودرو هستند نسبت به فرکانس اولیه ی موج ، فرکانس بالاتری دارند ، برعکس ، امواج که در خلاف جهت حرکت خودرو هستند نسبت به موج اولیه فرکانس کمتری دارند [/i] این رادار که روی طول موج 8 میلیمتر کار میکند ابتدا برای Su-7 طراحی شده بود اما به علت وزن و ابعاد زیاد رادار (طول دیش رادار Orion-A حدود 1.4 متر است) کنار گذاشته شد و در طرح Su-24 مورد بهسازی و استفاده قرار گرفت ، مدل اولیه ی این رادار (Orion) دارای برد 150 کیلومتر بود . [img]http://aerospace.boopidoo.com/philez/Su-15TM%20PICTURES%20&%20DOCS/Overscan's%20guide%20to%20Russian%20Military%20Avionics_archivos/relyief-display.jpg[/img] تصاویر حرکت هواپیما Terrain following با استفاده از رادار Relyief روی HUD یک خلبان سوخو [b]2[/b][b]- سنسور الکترواپتیکال Kaira-24M [/b]: این سیستم وظیفه ی اسکن لیزری سطوح زمینی برای شناسایی اهداف و هدایت موشکهای هدایت لیزری-تلویزیونی میباشد ، در عین حال این سیستم قابلیت اسکن تلویزیونی برای نمایش به خلبان (نظارت بر صحنه ی نبرد) یا ارسال به مرکز فرماندهی را نیز دارد . Kaira-24M مدل ارتقا یافته ی سیستم لیزری Kaira-1 (که روی MIG-27K نصب شده بود) میباشد . در ابتدا قرار بود این سنسور در دماغه ی هواپیما (بجای سیستم Chaika) نصب شود ، اما بعدا مکان آن به بدنه و زیر مرکز ثقل هواپیما منتقل شد که باعث کاهش اثر نوسانات روی عملکرد سیستم و افزایش ضریب دقت آن شد. [img][http] این سیستم قابلیت پوشش 35- تا 35+ درجه در قوس طرفین (azimuth) و 6- تا 160+ درجه در راستای centerline هواپیما بوده ، برد این سیستم 12 کیلومتر میباشد . [img]http://aerospace.boopidoo.com/philez/Su-15TM%20PICTURES%20&%20DOCS/Overscan's%20guide%20to%20Russian%20Military%20Avionics_archivos/kairatv.jpg[/img] [i]عکسی از سیستم هدفگیری تلویزیونیKaira-24M[/i] [b]3- [/b][b]سیستم هشدار موشکی L-082 Mak IR/UV[/b]: این سیستم با استفاده از سنسورهای IR/UV اثرات حرارتی یا فرابنفش شلیک موشکها یا موشکهایی که در حال نزدیک شدن به هواپیما هستند را کشف میکند . المانهای این سیستم در بالای Fuselage مرکزی و زیر Fuselage جلویی هواپیما نصب شده اند . از این سیستم در بمب افکنهای Tu-95MS نیز استفاده شده [b]5- کیت جنگ الکترونیک FILIN-N[/b] : این کیت ECM برای دفاع از هواپیما در شرایط جنگ الکترونیک (EW) طراحی و به هواپیما اضافه شده است و شامل قسمتهای زیر میباشد : [b]5-[/b] [b]الف) سیستم هشدار دهنده ی راداری Beryoza / SPO-15 [/b]: این سیستم هیبریدی گیرنده ی راداری در حالت آنالوگ/دیجیتال که جانشین سیستم Sirena-M (که در مدل اولیه Su-24 استفاده میشد) است ، این سیستم از المان های مختلف از جمله آنتن ، نشانگر در کابین خلبان ، کامپیوتر پردازشی ، انتن محاسبه ی زاویه (امواج راداری) و انتن های دوربرد میباشد . [img]http://aerospace.boopidoo.com/philez/Su-15TM%20PICTURES%20&%20DOCS/Overscan's%20guide%20to%20Russian%20Military%20Avionics_archivos/spo-15b.jpg[/img] [i]المانهای سیستم هشدار راداری SPO-15 [/i] برخلاف بقیه هواپیماها که برای کشف قفل راداری از دو سیستم کشف 180 درجه ای در جلو و عقب هواپیما استفاده میکنند ، SPO-15 تمام 360 درجه ی اطراف هواپیما را پوشش میدهد ، باند پوششی این سیستم از 4.45 تا 10.35 گیگاهرتز میباشد و باند کاری (Bandwidth Capability) آن 20 کیلوهرتز است . این رادار علاوه بر کشف محل رادارهای دشمن و قابلیت اولویت بندی تهدیدات راداری برای خلبان ، قابلیت کشف حالات مختلف از جمله اینکه آیا روی هواپیما قفل راداری شده (STT mode) یا اینکه یک موشک هدایت راداری به سمت هواپیما ارسال شده را دارد . گفته میشود این سیستم قابلیت کشف رادارهای جنگنده های دشمن در فاصله ی 120% بردی که هواپیمای دشمن میتواند (با استفاده از رادار) موشکی شلیک کند را داراست . محل نصب آنتنهای این سیستم در اطراف دم و هواکشهای (Air intake) موتورهای جت هواپیماست. [b]5-ب) اخلالگر راداری فعال Geran-F SPS-161[/b] : آنتنهای این اخلالگر در زیر چتر کاهش سرعت ، زیر Rudder و زیر دماغه ی هواپیما هواپیما قرار گرفته اند . [b]5-پ)[/b] سیستمهای اینرسیایی ، سیستم تشخیص دوست از دشمن (IFF) ، سیستم ILS و سیستم ضبط کننده ی اطلاعات پرواز هواپیما علاوه بر موارد گفته شده در بالا ، Su-24M از برخی Pod های کمکی برای هدایت موشکهای با مکانیزم هدایتی مخصوص و یا سیستمهای ارتباطی بهره میبرد : 1- [b]Fantasmagoria ELINT Pod[/b] : این پاد ، یک پاد دیتالینک خارجی با قابلیت کشف موقعیت فرستنده های راداری (Radar emitter) ، طبقه بندی اطلاعات مربوط به این فرستنده ها و هدایت موشکهای ضد رادار از جمله موشک KH-58 و KH-31 به سمت اين اهداف را داراست ، دو مدل این پاد كه به نامهاي Fantasmagoria-A / L-080 و Fantasmagoria-B / L-081 هستند ، هر کدام باندهای مختلفی را پوشش میدهند [img]http://aerospace.boopidoo.com/philez/Su-15TM%20PICTURES%20&%20DOCS/Overscan's%20guide%20to%20Russian%20Military%20Avionics_archivos/fantasmogoria-a.jpg[/img] [i]Fantasmagoria-A / L-080[/i] [img]http://aerospace.boopidoo.com/philez/Su-15TM%20PICTURES%20&%20DOCS/Overscan's%20guide%20to%20Russian%20Military%20Avionics_archivos/fantasmogoria-b.jpg[/img] [i]Fantasmagoria-B / L-081[/i] [b]2- [/b]APK-9 Datalink Pod : این پاد دیتالینک برای هدایت موشکهای KH-59 Stand off و KH-59M استفاده میشود ، وظیفه ی اصلی این سیستم شناسایی اهداف ، جمع آوری اطلاعات (موقعیت) اهداف و هدایت موشک به سمت آنها است ، طول این موشک 4 متر و وزن آن 260 کیلوگرم است. [i]عکسی گفته میشود متعلق به یک Su-24M2 است ، پاد جمع اوری اطلاعات Fantasmagoria-B در زیر بدنه هواپیما بسته شده است [/i] [img]http://www.faupload.com/upload/90/Khordad/25-30/MyAviationNetPhotoID01376381.jpg[/img] با تشکر از آقای نیمای عزیز که در گردآوری مطالب بنده رو یاری رسوندند منابع : http://www.harpoondatabases.com/Encyclopedia/Entry493.aspx http://warfare.ru/?catid=257&linkid=1614 http://aerospace.boopidoo.com/philez/Su-15TM%20PICTURES%20&%20DOCS/Overscan's%20guide%20to%20Russian%20Military%20Avionics.htm http://www.centralclubs.com/topic-t78036.html#p311452

بله حق با شماست جناب گوردون عزيز موتور توربوجت AL-21F با مصرف سوخت بالاش برد سوخو-24 رو تا حد زیادی کاهش داده ، بطوریکه با مصرف سوخت ویژه ی حداقل 0.8 kg/kgf.h براحتی میتونه منبع سوخت داخلی 11 تنی سوخو-24 رو ببلعه ! [img]http://militaryforces.ru/photo/rusarms_1885.jpg[/img] البته برای این مشکل هم راه حل های مختلفی وجود داره ، نصب تانکهای سوخت خارجی با ظرفیت 3050 لیتر سوخت ، استفاده از قابلیت سوختگیری در هوا که در مدلهای Su-24M و Su-24MK وجود داره و در ایران هم قابلیت سوختگیری جنگنده از جنگنده برای افزایش برد این بمب افکنها توسعه داده شده است .

جناب سروش اگر اطلاعات منبع شما رو درست فرض كنيم به چند نتيجه ميرسيم : 1- تمام سوخو ام كا هاي ايران مجهز به سيستم هدايت تلويزيوني/لیزری (به احتمال زیاد Kaira-24M) برای هدایت بمبهای هدایت تلویزیونی نیم تنی چون KAB-500 هستند . [img]http://warfare.ru/image.aspx?img=0702ey70/update/feb2005/7/kab-2.jpg[/img] بمب هدایت تلویزیونی KAB-500KR 2- سوخو ام کا های ایرانی که از عراق پناهنده شده اند مجهز به سیستم داخلی کشف کننده ی امواج رادار برای حمل موشک ضد رادار Raduga KH-28 هستند که این مورد با توجه به اینکه عراق در طول جنگ با ایران از موشکهای ضد رادار استفاده میکرد چیز بعیدی به نظر نمیاد . مدل های اولیه ی سوخو قادر بودند با نصب پاد کشف کننده ی امواج رادار (Radar emitter locator) و هدایت کننده ی موشک Metel-A ، یک موشک ضد رادار KH-28 را حمل کنند ، اما مدلهای بعدی (M و MK) با مجهز شدن به حسگر امواج راداری داخلی توانایی حمل دو موشک KH-28 را دارند . [img]http://www.cfpeople.org/military/031004/As-9_missile.jpg[/img] موشک KH-28 Raduga

سلام خوبی ؟ آقا نیما لطف دارن به بنده باشه چشم ، هرچی شما بگی اصلا

با تشكر از دوستان و همچنين آقا رضاي عزيز كه كليپ بسیار جالبی در مورد این خودرو گذاشتن ، در این کلیپ به خوبی میشه قدرت و انعطاف پذیری بالای متصل کننده ی دو قسمت DT-30P مشاهده کرد . طبق اطلاعات شرکت سازنده (که البته بدبختانه به زبان روسی هست) این متصل کننده علاوه بر بخش اصلی همونطور که در عکس مشخصه از دو سیلندر اضافی چرخنده برای افزایش انعطاف و گرفتن ضربه ها و شوک های ناشی از دست اندازها استفاده میکنه [img]http://www.bolotohod.ru/scep.gif[/img]

سلام دوست عزيز بله همون چكا هستم در خدمتتونم

با سلام خدمت جناب گوردون راستش بنده اطلاع چنداني در مورد عملكرد سيستمها و تسليحات استفاده شده در جنگ بالكان ندارم اما همونطور که عرض کردم تجهیزات الکترونیکی هدفگیری سوخو-24 در مدلهای اولیه (Fencer-A و Fencer-C) بسیار ضعیف بودند .(البته مشخص نیست در جنگ بالکان دقیقا از کدام مدل استفاده شده) واسه همين شايد ضعف اولیه سيستمهاي هدفگيري اين هواپیما چندان تعجب آور نباشه برای مثال ، نمونه های اولیه ی سوخو-24 برای شناسایی و هدفگری دارای یک سیستم شناسایی بسیار ضعیف الکترواپتیکی بنام Chaika بودند که علاوه بر دقت پایین ، تنها توانایی هدایت موشکهای هدایت رادیویی را داشتند . اما مدلهای M و M2 با استفاده از تجهیزات ناوبری جدید امکان استفاده از سلاحهای هوشمند و هدایت دقیق (موشکهای هدایت لیزری و ضد رادار) را دارا هستند در مورد کارآمدی این جنگنده ، شما مثال جنگ بالکان را برای ناکارآمدی این جنگنده زدید ، بنده هم مثال جنگ گرجستان را عرض میکنم ، در این جنگ ، سوخو-24 ها و سوخو-25 های روسیه توانستند با وجود خاموش بودن GPS در منطقه (با دستور مقامات آمریکا) در عملیاتهای تسخینوالی ، گوری و حتی بمباران های شهر تفلیس (که مسلما عمده ی پدافند گرجستان روی آن متمرکز بود) نتابج قابل قبولی را به نمایش بگذارند ، بطوریکه پس از جنگ گرجستان طرح ارتقای سوخو-24ها به استاندارد Su-24M2 در دستور کار قرار گرفت. در حال حاضر حدود 400 فروند از این جنگنده در ارتش روسیه در حال خدمت هستند البته قرار است طی برنامه ی مدرنیزه کردن ارتش روسیه ، تا 10-20 سال آینده این جنگنده با جنگنده ی پیشرفته تر Su-34 Full back تعویض گردد . در کل این جنگنده با توجه به برد کمی که داره بعنوان يك بمب افكن تاكتيكي كوتاه برد براي نبردهاي محلي مناسب به نظر میرسه (البته این ضعف با حمل مخازن خارجی سوخت و قابلیت سوختگیری هوایی تا حدودی قابل جبران است) اما برای عملیات های استراتژیک و برد بلند مناسب نیست ، تنوع تسلیحاتی گسترده ی Su-24 به ویژه توانایی استفاده از بمبهای هوشمند (هدایت لیزری) و موشکهای ضدرادار ، سیستم جنگ الکترونیک و اخلالگرهای قوی (که در مدل مخصوص جنگ الکترونیک موسوم به Su-24MP قویتر هم شده) ، قدرت سرکوب زیادی رو به این هواپیما داده . قابلیت حرکت با سرعت زیاد (1.8 ماخ) در ارتفاع پایین و تجهیزات ناوبری مناسب برای این کار ، نفوذ کنندگی و بقاپذیری این هواپیما رو افزایش داده .اما در مقابل توانایی کم Su-24 در نبردهای هوا به هوا ، لزوم پشتیبانی هوایی جنگنده های Air superiority رو تقویت میکنه که یک عامل ضعف هست . به نظر من این جنگنده بخاطر توانایی استفاده از تسلیحات پیشرفته ، تجهیزات جنگ الکترونیکی خوب برای عملیات های Ground Attack و سرکوب هوایی کم برد کارایی خوبی داره اما این توانایی لزوما در سایه ی حمایت جنگنده های رهگیر و برتری هوایی قابل بالفعل شدن هست و این ضعف امکان بقای سوخوها در یک عملیات نفوذ عمیق رو کاهش میده .

دوست عزيز ، جنگنده هاي ايراني (چه اونهايي كه از عراق به ايران پناهنده شدند و چه اونهايي كه ايران از روسيه خريد) از نوع Su-24MK هستند . Su-24MK در واقع مدل صادراتی مدل ارتقا یافته ی Su-24M که تجهیزاتشو توضیح دادم هست . [img]http://www.sukhoi.org/img/gallery/military/su24mk/su52_gallery.jpg[/img] هرچند مدل ها صادراتی عمدتا در نوع تسلیحات قابل حمل و تجهیزات الکترونیکی Downgrade میشن اما طبق اطلاعات وبسایت سوخو ، بیشتر تجهیزاتی که روی Su-24M نصب شده بود مثل : -سیستم اسکن و ردیابی لیزری (برای هدایت بمبهای هدایت لیزری) - سیستمهای جنگ الکترونیک (اخلالگرها و هشدار دهنده های راداری و....) - سیستم هدایت تلویزیونی Tekon-1 (برای هدایت بمبها و موشکهای هدایت تلویزیونی) - سیستمهای راداری جلوگیری از برخورد با زمین Terrain Avoidance (برای حرکت در ارتفاع پایین) - سیستم ناوبری رادیوتکنیکی برد بلند و برد کوتاه - سیستم هدایت داپلر نیز در Su-24MK های ایرانی وجود دارد . البته طبق اطلاعات برخی منابع ، کامپیوتر مرکزی مدل صادراتی که بنام TSVM-24 شناخته میشن از نظر قدرت پردازش از مدل اصلی ضعیفتر هستند . در مورد اعتماد به اين تجهيزات كه فكر كنم منظورتون تجهيزات ارتباطي بود (چون سيستمهاي شناسايي و هدفگيري چيز خاصي براي نفوذ كردن ندارند و اصل موضوع سر نفوذ در تجهیزات ناوبری و ارتباطی اونهاست) البته GRU (سازمان اطلاعات ارتش روسیه/شوروی) معمولا روی این مسایل حفاظت اطلاعات شدیدی اعمال میکنه اما به غیر از این حتی در صورتی که کدهای اصلی ارتباطی لو رفته باشه ، متخصصان مخابراتی و الكترونيكي میتونن با تکنیکهایی مثل رمزگذاری مجدد یا حتی عوض کردن باند ارتباطی (البته در صورتی که بتونند به خود سیستم اصلی که دستکاری در اون توسط شرکت سازنده محدود شده ، دسترسی پیدا کنند) دوباره کدها یا باند رو تغییر بدن چیزی که نمونه اش در جنگ سال 2008 گرجستان به وضوح مشاهده شد ، البته لازم به ذكره كه اين كارها مستلزم تغيير بعضي قسمتهاي سیستم الکترونیکی مثل فیلتر و .... هم میشه (صرفا كار نرم افزاری نیست) .

با تشكر از دوستان عزيز البته كامپيوتر ديجيتال SVP-24 و نقشه های دیجیتالی (digital moving map) بهمراه چند مورد تجهیزات دیگه (مثل سیستم هدایت گلوناس ، HUD و HMS جدید) جز ارتقای M2 هستند ، M2 آخرین ارتقای سوخو-24 تا این لحظه هست که برای اولین بار در سال 2000 معرفی شد . طبق اخبار ، تا سال 2009 تعداد نامعلومی از سوخو ام های روسیه و Su-24MK های الجزایر به استاندارد Su-24M2 رسیده اند .

اينطور كه بنظر ميرسه که ارتش کنونی افغانستان بیشتر به عنوان یک نیروی امنیت داخلی تجهیز شده تا با هدف مقابله با تهدیدات خارجی ، چون بیشتر سلاحهای جدید این ارتش سلاحهای سبک هستند . البته برای افغانستانی که یکی از معضلات جدی و موانع پیشرفتش در نیم قرن گذشته جنگ های داخلی شدید بوده ، وجود یک نیروی امنیتی قوی با تسلیحات در حد ارتش بسیار لازمه

چشم اينم منابع : http://www.military-today.com/trucks/dt30_vityaz.htm http://en.wikipedia.org/wiki/Vityaz_(ATV) http://www.bolotohod.ru/DT-30-e.htm منبع آخر وبسايت شركت سازنده ي اين خودرو است Vityaz در زبان روسي به معناي شواليه است . بغير از اين مورد يكي از واحدهاي ويژه ي ارتش روسيه و يكي از گروههاي آكروباتيك نيروي هوايي روسيه هم به نام ويتاز است

[quote][quote]براي نابود كردن ماهواره ها مبشه كه از تابوندن اشعه ليزر از ايستگاه هاي زميني استفاده كرد ؟؟؟؟؟ مثل همون چيزي كه برا پدافند هوايي دارن روش كار مي كنن ؟؟؟[/quote] سلام ... فکر کنم تئوری بشه ولی در عمل !؟ ولی اوب باید لیزرش رو بسازیم و بعد چندتا نیروگاه برای تامین برقش ... همون ترکوندن یه موشک هسته ای خارج از جو از همه ی راه ها کم هزینه تر هست ....[/quote] از نظر عملي شوروي تونسته بود در تاجيكستان پايگاههاي ليزري زميني احداث كنه كه با استفاده از ليزر كربني لنزهاي ماهواره هاي آمريكايي رو كور ميكرد . براي از بين بردن يه ماهواره مسلما بايد يك ليزر خيلي قدرتمند تر ساخته بشه. در مورد انفجار موشك هسته اي خارج از جو هم دوستان مثل اينكه اثرات راديو اكتيو و الكترومغناطيسي كه رو كشور خودمون هم ميذاره رو فراموش كرده اند ! بهترين راه براي قتل عام كردن ماهواره ها انفجار يك بمب الكترومغناطيسي ضعيف تو خارج جو هست . در مورد اين خبر هم در مرحله ي اول بايد ديد موشكهاي بعدي ايران ميتونند به مدارهاي ارتفاع بالاي جو (كه ماهواره هاي آمريكايي اونجا مستقر هستند) برسند يا نه . اگر هم به اون ارتفاع عملياتي برسيم بايد رادارهاي مناسب براي كشف و رديابي ماهواره ها (مثل پدافند هوايي) بسازيم و يك تكنولوژي ناوبري دقيق براي هدايت موشك در فضا

دوستان بهتره اين وبلاگ و مطالبش رو به خاطر نقض قوانين كپي رايت تحريم كنند .

[quote]بايد كارآيي خيلي بالايي داشته بشه كه روسها دنبالش هستن آقا اين سيستم انتقال اطلاعاتي كه گفتين اين ناو داره و از روي مدل آمريكاييش ساخته شده چه چيز خفنيه اگه خدايي نكرده بچه هاي ما يه روزي بخوان تو جنگ با يه همچين سيستمي درگير بشن حرفي براي گفتن دارن ؟[/quote] در واقع دلايلي هست كه نشون ميده هدف اصلي روسها از خريد اين ناوها رسيدن به تكنولوژي و كدهاي اين سيستم تبادل اطلاعات كه استاندارد ناتو هست . بخصوص كه سر انتقال همين تكنولوژي بحث و جدل شديدي بين روسها و فرانسوي ها در گرفته كه شايد به فسخ قرارداد هم كشيده بشه ! http://www.centralclubs.com/topic-t77120.html

دوست عزيز منظور بنده از وبلاگي كه لطف كردن بدون ذكر منبع مقاله رو گذاشتن همون وبلاگ پارتيزان هست كه شما لينكش رو گذاشتي . از روي تاريخ مقاله ي سنترال و تاريخ مقاله ي وبلاگ هم ميشه متوجه شد كه اين وبلاگ چند روز بعد از منبع اصلي خبر رو كپي كرده

سلام دوستان . با توجه به قوانين كپي رايت بايد متذكر بشم كه مطلب بالا در ابتدا در سنترال و توسط يكي از دوستان (و همكاري بنده) نوشته شد كه اين وبلاگ عزيز لطف كردن بدون ذكر منبع تو وبلاگشون نوشتن لينك اصلي مطلب : http://www.centralclubs.com/mistral-t77122.html?hilit=ناو%20میسترال%20سوگلی#p306768 موفق باشيد

فكر كنم اشپيگل يكم توهم زده ! احتمالا خواسته از اظهارات همون ژنرال ارتش روسيه بهره برداري تبليغاتي كنه . چون هيچ كجا از اين تصميم وزارت دفاع روسيه براي خريد تسليحات غربي چيزي گفته نشده و همونطور كه گفتم به نقل از خبرگزاري هاي روسي بخصوص ريانوستي . صداي روسيه و پراودا روسيه نه تنها داره تي-90 رو توليد انبوه ميكنه بلكه در حال ساخت نسل جديد تانكها نيز هست http://english.ruvr.ru/2011/05/03/49789659.html