اگر نوع هواپیماهای استفاده شده اعلام میشد میتونستیم قضاوت بهتری داشته باشیم از اونجایی که su-25 ها معمولا تجهیزات تصویر برداری ندارند و اگر اونها بمباران کرده باشند احتمالا تصویر از طریق پهپادهای روسی که الان هم در سوریه عملیات میکنند گرفته شده

  بله قطعا تصویربرداری از محل برخورد هست اما دلیل نمیشه لزوما علامت + وسط صفحه روی خود هدف قفل کرده ، همونطور که در بخش هایی از تصاویر (خصوصا ثانیه های اول) مشخصه علامت + اصلا روی جای خاصی نیست و زمین رو گرفته    فارغ از تصاویر فوق ، عکسها و فیلم های روی زمین از خسارات وارده به محل حادثه به خوبی کم و کیف حمله رو نشون میده   http://www.theguardian.com/world/2015/sep/30/russia-launches-first-airstrikes-against-targets-in-syria-says-us

  بنظر نمیاد علامت + برای هدف گذاری بوده باشه چراکه در برخی تصاویر روی علامت + اصلا ساختمان یا مکانی وجود داره    این دوربین برای تصویربرداری هست نه هدفگیری

بیانیه رسمی وزارت دفاع روسیه درباره حملات هوایی انجام شده در سوریه+فیلم   - 20 سورتی جنگنده های روسیه در آسمان سوریه برای هدفگیری مواضع داعش انجام شد - طی این سورتی ها 8 مکان نظامی متعلق به داعش از جمله انبارهای مهمات و مراکز فرماندهی این گروه مورد هدف قرار گرفت     http://function.mil.ru/news_page/country/more.htm?id=12059172@egNews

روسیه رسما رهبری ائتلاف ناتو را از آغاز عملیات نظامی خود در روسیه مطلع کرد/ هشدار کرملین به آمریکا : میدان نبرد سوریه را خالی کن!   در پی تصویب طرح عملیات نظامی روسیه توسط اکثریت قاطع پارلمان دوما ، ارتش روسیه رسما عملیات نظامی خود را در سوریه آغاز کرد.   بنابر خبرگزاری RT عملیات نظامی روسیه به درخواست رییس جمهوری سوریه بشار اسد آغاز شده است.    بنابر خبر رویترز ، در پی این عملیات که بزرگترین عملیات نظامی روسیه در چند دهه اخیر به شمار میرود روسیه ضمن اطلاع رسمی به ناتو درباره عملیات نظامی اش در سوریه اعلام کرد جت های آمریکایی آسمان سوریه را ترک کنند   http://www.reuters.com/article/2015/09/30/us-mideast-crisis-russia-idUSKCN0RU0MG20150930

6 فروند جنگنده بمب افکن Su-34 روسی در سوریه مستقر شدند/ حضور حداقل یک هواپیمای جاسوسی IL-20 ارتش روسیه در لاذقیه   تصاویر جدید منتشر شده از فرودگاه بین المللی الاسد از بمب افکن های فول بک ، حضور این جنگنده ها در سوریه را تایید کرد. به گزارش Aviationist طبق تصاویر گرفته شده بر فراز ادلیب، این 6 فروند همراه با یک فروند هواپیمای Tu-154 کد RFF7085 ارتش روسیه وارد سوریه شده اند   مسیر هوایی طی شده توسط این هواپیمای مسافری در 28 سپتامبر :     این پایگاه همچنین از استقرار یک هواپیمای جاسوسی نوع IL-20 در کنار اسکادران رزمی مستقر روسیه در سوریه خبر داد ، تصویری از حضور این هواپیما در سوریه هنوز منتشر نشده است   http://theaviationist.com/2015/09/25/il-20-deployed-to-syria/

کاربر Juicer بدلیل کامنت رکیک و توهین آمیز یک هفته از استاتوس محروم شد

ناوشکن موشک انداز Moskva روسیه وارد مدیترانه شد   این سومین بار در سال گذشته است که ناوشکن موشک انداز Moskva ، فلگ شیپ ناوگان دریای سیاه روسیه برای شرکت در رزمایش نظامی وارد دریای مدیترانه میشود   http://tass.ru/en/defense/823795   منبع دیپلماتیک روسیه گمانه زنی ها درباره قرارگاه عملیاتی مشترک بین ایران، روسیه ، عراق و سوریه در بغداد را تایید کرد   یک منبع دیپلماتیک نظامی روسیه در مصاحبه با خبرگزاری اینترفکس اعلام کرد کمیته ای مشترک برای هماهنگی عملیاتی و کنترل واحدهای رزمی در سوریه در بغداد جهت نبرد با داعش و با شرکت ایران،روسیه،سوریه و بغداد تشکیل میشود.   این منبع در ادامه افزود مدیریت این مرکز عملیاتی بصورت دوره ای توسط افسران کشورهای شرکت کننده انجام شده و عراق بعنوان اولین دوره مدیریت این مرکز را بر عهده خواهد داشت   http://www.interfax.com/news.asp

  تا سه هفته پیش پروازهای ترابری روسیه به سوریه از همین کریدور و از طریق آسمان بلغارستان انجام میشد اما از 8 سپتامبر (که احتمالا زمان کلید خوردن عملیات ارسال تسلیحات و نیرو به سوریه بوده) بلغارستان تحت فشار ایالات متحده بدلیل "شک های جدی" در ماهیت محموله هواپیماهای روسی به مقصد سوریه ، آسمانش رو بروی هواپیماهای روسی بسته بود.   در خبر رویترز (به تاریخ 8 سپتامبر) ذکر شده روسها 20 روز قبل از (حدود 20 اوت) درخواست استفاده از آسمان شرق یونان برای پروازهای ترابری کمک رسانی به سوریه رو داده بود که احتمالا بعنوان سوپاپ اطمینان بوده، هرچند آمریکا از این کشور هم درخواست کرده از این کار اجتناب کنه اما این کشور رسما چیزی درباره تایید یا رد درخواست روسها اعلام نکرده.   با این تفاسیر و شاید جهت جلوگیری از کشف جنگنده های روسی که زیر سایه هواپیماهای ترابری آنتونف به سوریه پرواز کرده اند، توسط رادارهای دقت بالای ناتو در ترکیه و دیگر کشورهای ناتو ، مسیر ایران انتخاب شده باشه

  با تشکر برای مقاله جامع    مشکلات ذکر شده توسط خلبانان شوروی درباره ترمز هوایی و سیستم های مخابراتی و ناوبری که در این مقاله هم به اونها اشاره شد عمدتا مربوط به اولین تست های میدانی سوخو-25 طی عملیات Romb نیروهای شوروی در 18 آوریل 1980 بود که بعدا مرتفع شد   دلیل اصلی ناکارآمدی  تجهیزات ناوبری و مخابراتی همونطور که بدرستی هم اشاره شد، محیط نبرد کوهستانی و ارتفاع پایین درگیری فراگ فوت ها در افغانستان بود که تجهیزات برای اون شرایط تنظیم و tune نشده بودند، بعنوان مثال در دستورالعمل تست های میدانی سیستم ناوبری RSBN-6S که بر روی جنگنده Mig-27 هم نصب شده اند، ارتفاع تعیین شده برای تست سیگنال و نبود اختلال 10 کیلومتر از سطح زمین بود که در آن ارتفاع سیستم عملکرد مناسبی داشته اما در شرایط نبرد ارتفاع پایین و کوهستانی بودن قطعا تنظیمات دیگری باید اعمال شود که در نتیجه تست های عملیات Romb اصلاح شد   همین داستان درباره سایت هدفگیری الکترواپتیک ASP-17BT فراگ فوت ها هم صدق میکرد بطوریکه خلبانان از تنظیم نبودن این سیستم جهت کار در شرایط کوهستانی افغانستان در عملیات Romb خبر دادند و در پی آن مشکل مربوطه مرتفع شد 

  در لینک CNN به ایجاد قرارگاه مشترک بین نیروهای ایرانی ، سوری و روسی در بغداد هم اشاره شده    در لینک مرتبط به این خبر در سایت aviationist از پروازهای مراقبتی توسط مینی آواکس های G550 رژیم صهیونیستی همزمان با انتقال جت های روسی به سوریه هم خبر داده شده   http://theaviationist.com/2015/09/23/how-the-russians-deployed-28-aircraft-to-syria/

از وقتی جنگنده ها و تانک های روسی تو سوریه پیاده شدن ماست ها رو کیسه کردن آمریکا و رفقا    تصاویر ماهواره ای صاف کردن زمین ها توسط گردان های مهندسی ارتش روسیه برای احداث پایگاه      احتمال میره روسها در حال ساخت یک فرودگاه نظامی جهت فرماندهی و راهبری عملیاتشون در سوریه هستند، مشخصه تجربه شرق اوکراین به مذاق کرملین ساخته و احتمالا شاهد حضور "مردان مودب" این بار در لاذقیه و سوریه خواهیم بود 

روسیه در حال ساخت دو پایگاه نظامی در سوریه   تصاویر ماهواره ای منتشر شده توسط IHS Janes نشان میدهد نیروهای روسی که تعداد کنونی مستقر شده آنها در سوریه اکنون 2000 سرباز تخمین زده شده در حال ساخت دو پایگاه نظامی در شمال لاذقیه هستند، علاوه بر این 28 جت جنگی روسی نیز در سوریه مستقر شده اند که شامل 4 جنگنده سوخو-30 ، 12 جنگنده سوخو-25 و 12 جنگنده سوخو-24 میباشد. بنظر میرسد در حملات هوایی سنگین چند روز گذشته ارتش سوریه علیه رقه ، مرکز گروه داعش نیز مورد استفاده قرار گرفته است   دولت سوریه تحویل جنگنده های جدید از روسیه با توانایی درگیری و دقت بالاتر را رسما تایید نموده است   http://www.theguardian.com/world/2015/sep/22/syria-confirms-receipt-russian-jets-isis

دوستان تصاویر خارج از گالری سایت رو صرفا بصورت لینک قرار بدید 

  استفاده از فناوری قدیمی و نامطمئن سانتریفیوژهای P-1 پاکستانی انقدر نرخ خرابی سانتریفیوژهای کنونی (IR-1) ایران رو بالا برده که علی الظاهر برای سالن غنی سازی نطنز سیستم کاملا مخصوصی برای کنترل و حفاظت از آبشارهای سانتریفیوژ طراحی شده که بتونه بلافاصله خرابی هر سانتریفیوژ رو تشخیص و اون رو از کل آبشار در حال کار جدا کنه   در تاسیسات غنی سازی صنعتی دیگر کشورها بدلیل عدم نرخ خرابی بالا از چنین سیستمی استفاده نمیشه و معمولا کل آبشار تعطیل میشه برای تعویض یا تعمیر چند سانتریفیوژ مشکل دار. اما در واقع این سرعت بالای کمی تولید و جایگزینی سانتریفیوژهاست که خودش رو به نرخ خرابی ها رسونده و نطنز رو سر پا نگه داشته ، غربی ها هم اتفاقا این رو میدونند.   اصرار ایران در این چند سال برای توسعه و تحقیق روی سانتریفیوژهای پیشرفته تر و مطمئن تر هم به همین دلیل بود و ایضا تاکید غرب در برجام برای محدود کردن ایران به همین سانتریفیوژهای با فناوری پاکستانی 

  نگاهی به استراتژی مواجهه نظام استکباری جهانی به سرکردگی آمریکا در مقابل کشورها و رژیم های مختلف نشان میدهد بازرسی از کشورها به بهانه هایی چون تسلیحات کشتار جمعی همواره بعنوان ابزاری برای جاسوسی و شناسایی توانایی های نظامی و موقعیت تاسیسات حیاتی و حساس آن کشورها مورد استفاده قرار گرفته و در حقیقت مرحله پیش از حمله نظامی آمریکا به کشورهای هدف بوده است.     دو نمونه ملموس استفاده از بازرسی های به اصطلاح بین المللی برای اهداف جاسوسی و شناسایی ایالات متحده عراق و لیبیهستند که هر دو کشور با اتخاذ سیاست اعتماد سازی با غرب، به امید بهبود شرایط سیاسی و اقتصادی خود درهای کشور خود را در مقابل بازرسی های بی سابقه سازمان ملل و آژانس بین المللی انرژی اتمی باز گذاردند اما قبل از آنکه وعده های طرف غربی برای بهبود روابط اقتصادی و سیاسی تحقق یابد ، حملات نظامی ناتو به رهبری آمریکا به این دو کشور با بهره گیری حداکثری از اطلاعات جمع آوری شده در بازرسی ها انجام شد. در این مقاله به روند خلع سلاح و بازرسی عراق در مقابل وعده های اقتصادی و برداشته شدن تحریم های نفتی و سرانجام آن میپردازیم.     پس از موشک باران رژیم صهیونیستی ، عربستان سعودی و دیگر کشورهای عربی در واکنش به مداخله نیروهای ائتلاف بین المللی تحت رهبری آمریکا به جنگ کویت و خاک عراق، شورای امنیت سازمان ملل طی قطعنامه 687 مصوب 3 آوریل 1991 ، عراق را ملزم به تخریب و برچیده شدن "بی قید و شرط" تمامی تسلیحات کشتار جمعی ، موشک های بالستیک و تاسیسات مرتبط با برد بیشتر از 150 کیلومتر خود تحت نظارت بین المللی نمود.     دو ماه بعد با پذیرش قطعنامه توسط عراق کمیسیون ویژه سازمان ملل (UNSCOM) با اختیارات بازرسی از هر تاسیسات ، هر وسیله نقلیه و هر نقطه از عراق تشکیل شد بطوریکه بازرسان سازمان ملل در موارد ثبت شده ای حتی از وزارتخانه ها و 8 ساختمان نهاد ریاست جمهوری عراق نیز بازرسی کردند.     از زمان آغاز بازرسی UNSCOM در ژوئن 1991 ، ماموران عراقی در مواردی مقابل درخواست بازرسان برای دسترسی به اسناد محرمانه و یا تاسیسات حیاتی و نظامی کشور مقاومت نمودند اما هر بار با تهدید شورای امنیت به اقدام نظامی و این واقعیت که عراق رژیم بازرسی ها را پذیرفته است، مجبور به اعطای دسترسی به تیم بازرسی شد. شورای امنیت طی قطعنامه 715 ، روند بازرسی های عراق که توسط دبیر کل سازمان ملل و رییس آژانس بین المللی انرژی اتمی گزارش شده است را تایید کرد.   در قطعنامه 949 شورای امنیت از عراق خواسته شد در همکاری با کمیسیون ویژه سازمان ملل (UNSCOM) نیروهای نظامی خود را که اخیرا در جنوب این کشور مستقر کرده بود، به محل های قبلی خود منتقل کنند. این اولین بار بود که بازرسان سازمان ملل پای خود را به تعیین و تکلیف موقعیت نیروهای نظامی عراق نیز باز کرده بودند.     در سال 1998 و پس از 7 سال بازرسی بی وقفه و بی قید و شرط از هر نقطه مشکوک در عراق، همچنان تحریم های نفتی و مالی عراق پابرجا بود و این امر تا جایی اعتراض حکومت عراق را برانگیخت که برای مدتی بازرسی ها و مذاکرات میان کمیسیون ویژه سازمان ملل و دولت عراق را ترک کرد. دولت عراق صراحتا بازرسان UNSCOM را جاسوسان ایالت متحده خواند، ادعایی که توسط اسکات ریتر ، بازرس تسلیحاتی سازمان ملل در عراق از 1991 تا 1998 نیز تایید شد.     اما در مقابل  ایالات متحده و انگلستان بجای به وعده های خود ، با استفاده از اطلاعات بدست آمده از بازرسی های UNSCOM درباره تاسیسات حیاتی و نظامی عراق و با اطمینان از آنکه قاطبه تسلیحات شیمیایی و موشک های بالستیک دوربرد عراق در هفت سال گذشته منهدم شده اند، طی عملیات چهار روزه Desert Fox از 16 تا 19 دسامبر اقدام به بمباران هوایی بغداد پایتخت عراق نمود. هدف این عملیات،  "انهدام ساختمان ها و تاسیسات نظامی و امنیتی که در پروسه ساخت ، ذخیره سازی و نگهداری و استفاده از تسلیحات کشتار جمعی دخیل بوده اند" عنوان شد اما طی آن ساختمان هایی چون کاخ ریاست جمهوری عراق نیز مورد هدف قرار گرفت.   نیروهای اصلی درگیر در عملیات روباه صحرا رسته هوایی سوم ناوهواپیمابر (CVW3) و یازدهم (CVW11) بودند که از ناوهای هواپیمابر USS Enterprise  و USS Carl Vinson عملیات میکردند، همچنین اسکادران گشت چهارم ، گروه هوایی اعزامی 28 ام و واحدهای زمینی چون عناصر لشگر چهارم تفنگداران نیز در این عملیات شرکت داشت. طی این عملیات اولین استفاده رزمی از بمب افکن سنگین B-1B ثبت گردید.       بخش عمده این عملیات ، استفاده از موشک های کروز و مهمات هدایت شونده هواپایه بر علیه اهداف زمینی بود. در شب دوم عملیات ، 12 بمب افکن سنگین B-52 با پرواز از پایگاه دیگو گارسیا در اقیانوس هند ، اقدام به شلیک 74 موشک کروز هواپایه (CALCM) به نقاط مختلف بغداد از جمله 6 ساختمان کاخ ریاست جمهوری عراق ، وزارت دفاع و چندین پادگان گارد ریاست جمهوری نمودند. علاوه بر نیروی هوایی آمریکا، جنگنده های تورنادو نیروی هوایی انگلستان نیز شرکت داشتند و 15 درصد از سورتی های کل عملیات را به انجام رساندند.       سرانجام در 19 دسامبر ، دولت ایالات متحده عملیات را موفقیت آمیز اعلام نمود و ادعا کرد 85 درصد اهدافعملیات مورد انهدام قرار گرفته اند، طی 4 روز عملیات 600 سورتی بر فراز عراق انجام شد و 600 مهمات هواپایه از جمله 90 موشک کروز هواپایایه روی اهداف در عراق انداخته شد. عراق فاقد هرگونه تسلیحات دوربرد و استراتژیک که اکنون خود را در برابر حملات هوایی غرب بی دفاع میدید ، به بازگشت رژیم بازرسی ها در ازای برداشته شدن مشروط تحریم های نفتی طی برنامه "نفت در برابر غذا" (برنامه ای که طی آن دولت عراق تنها میتوانست از درآمدهای نفتی برای خرید غذا ، دارو و دیگر اقلام انسان دوستانه استفاده کند) تن داد و کمیسیون جدیدی تحت عنوان "کمیسیون بازرسی و راستی آزمایی سازمان ملل" (UNMOVIC) بازرسی های بی قید و شرط و گسترده در عراق را ادامه داد.       در سال 1999 ، کوفی عنان دبیر کل سازمان ملل رسما اذعان کرد اسناد قانع کننده ای بدست آورده است که نشان میدهد بازرسان تسلیحاتی سازمان ملل و کمیسیون UNSCOM بطور مستقیم در ایجاد یک سیستم جمع آوری اطلاعات و شنود برای سرویس جاسوسی ایالات متحده نقش داشته اند. در این اسناد عنوان شده است که طی عملیاتی در CIA موسوم به Shake tree ، تجهیزاتی در مقر فرماندهی UNSCOM در بغداد برای شنود ارتباطات مخابراتی کاخ ریاست جمهوری صدام حسین تعبیه شده بود.     اختصاصی میلیتاری   http://en.wikipedia.org/wiki/Bombing_of_Iraq_(1998) http://www.defense.gov/specials/desert_fox/ http://www.washingtonpost.com/wp-srv/inatl/longterm/iraq/stories/unscom010699.htm  

آسوشیتدپرس: آمریکا بازرسی‌های سرزده‌تری می‌خواهد   به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، خبرگزاری آمریکایی آسوشیتدپرس در میانه مذاکرات هسته‌ای، موضع‌گیری‌ها و اخبار این چند روز را کنار هم گذاشته و در تیتر خبر خود نوشته که «مذاکرات اتمی به هدف نرسید.»   در ابتدای این گزارش به تأیید خبر تمدید مذاکرات از زبان یک مقام آمریکایی اشاره شده و خبر سفر یک روزه ظریف به تهران هم به عنوان شاهدی بر نیاز تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای به دریافت دستورالعمل از مقامات عالی نظام ایران برای ادامه روند مذاکرات آورده شده است.   آسوشیتدپرس در ادامه به «اصرار آمریکا برای اعمال بازرسی‌هایی سرزده‌تر از آنچه ایران حاضر به موافقت با آن است» هم پرداخته و نوشته با توجه به این مطلب و دیگر نقاط اختلاف، احتمال تمدید مذاکرات پس از 30 ژوئن روز به روز بیشتر می‌شود.   ایران و آمریکا بر سر اصرار آمریکایی بر گنجاندن پادگان‌های نظامی و موشک‌های دفاعی ایران در مذاکرات هسته‌ای با هم اختلاف دارند؛ ایران که در سال‌های دهه 80 میلادی جنگی 8 ساله را تجربه کرده و اکنون هم تروریست‌های داعش را در کشور همسایه و هم‌‌مرز خود می‌بیند، اصرار دارد که داشتن توانایی نظامی برای حفاظت از تمامیت ارضی، حق هر کشوری است.   آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب پس از رسانه‌ای شدن اصرار آمریکایی‌ها بر ورود بازرسان به حریم امنیتی ایران، فرمودند که مسئولان نظامی کشور اجازه ندارند بازرسان خارجی را به مراکز نظامی راه بدهند.   http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13940407001605

  ایران از  سال 87-88 نصب سانتریفیوژهای نوع IR-2 رو بصورت محدود آغاز کرده بود که این یعنی تست های آزمایشگاهی IR-2 به پایان رسیده، اگر روند ادامه میافت الان نوع IR-2 در نطنز در حال غنی سازی اورانیوم بود 

  هیچ ارتقایی صورت نگرفته و در واقع IR-1 ها آنقدر کیفیت ساختشون پایین هست و زود خراب میشوند که در نطنز یک سیستم ویژه برای از آبشار خارج کردن سریع تعداد زیاد سانتریفیوژهایی که هنگام کار خراب میشوند و جلوگیری از افزایش فشار گاز UF6 تعبیه شده ! (ارجاع به گزارش ralph langler درباره ویروس استاکس نت)   در مورد لوزان لینک گفتگوی "رسمی" جناب ظریف در پست اخیر بنده رو مشاهده نفرمودید ؟

  خوبه خود شما الان این متن رو گذاشتید :     این هم موارد دیگرش    http://jahannews.com/vdci5qa5pt1arr2.cbct.html   در مورد سانتریفیوژ ها منظورم سطح تکنولوژی آنهاست ، سانتریفیوژ IR-1 از نظر سطح تکنولوژی و فناوری با سانتریفیوژهای وارد شده پاکستانی (نوع P-1) تفاوتی نداره فقط مهندسی معکوس شده

  حرف شما درسته اما این اظهارات مقامات خودمون درباره "دبه" آمریکایی ها مربوط به خود جریان مستقیم مذاکرات هست نه سرو صداهای دور و بر ، الان خود تیم مذاکره غربی هست که داره از مفاد لوزان عقب میکشه نه فشار خارجی از کنگره و غیره

  امین جان قضاوت نیست خود مذاکره کنندگانمون دارند این حرفها رو میزنند ! چپ و راست وقتی میگن اگر در چهارچوب لوزان باشه همه چی حله یعنی چی؟ یعنی طرف مقابل به چیزهایی که حتی در لوزان توافق شده هم پایبند نیست و اون امتیازات اندک رو هم نمیخواد بده

کار به جایی رسیده که باید دعا کنیم همان لوزان و چند هزارتا سانتریفیوژ پاکستانی که به ما لطف کردند اجازه دادند نگه داریم رو قبول کنند !

  اولا بحث دادگاه بین المللی (ICJ) و دادگاه بین المللی جرایم لاهه (ICC) از هم جداست ، در ثانی موضوع اعتبار حکم نیست موضوع الزام آور بودن و جنبه عملی حکم هست ، کشورها مختارند که حکم دادگاه لاهه رو اجرا کنند یا خیر اما اگر کشور متخلف حکم رو عمل نکنه کشور خاطی میتونه برای "مجبور کردن" طرف ، قضیه رو ارجاع بده به شورای امنیت.    در شورای امنیت هست که تصمیم گرفته میشه چه اقدامی علیه اون کشور خاطی انجام بشه وگرنه حکم خود دادگاه بین المللی جنبه عملی برای کشورها نداره و شما یک مورد هم نمیتونید پیدا کنید که با صرف استناد به حکم دادگاه بین المللی حسابی بلوکه شده باشه یا از حساب کشوری برداشت صورت گرفته شده باشه ، یا خود اون کشور رفته اجراش کرده یا نپذیرفته و حکم رفته بایگانی!   در مورد مساله اس-300 البته بنده از اعمال قدرت سیاسی توسط روسیه برای جلوگیری از حکم دادگاه چیزی نشنیده ام اما اینکه روسها دوست ندارند قضیه به دادگاه بین المللی کشیده بشه بدلیل جنبه روانی و تخریب وجهه هست که ایجاد میکنه وگرنه همونطور که عرض کردم حکم ICJ هیچ الزامی ایجاد نمیکنه، تنها پشتوانه حکم دادگاه بین المللی شورای امنیت هست که اونم در مقابل چنین مساله ای خنثی هست عملا   ///   حکم یاکوز مربوط به دادگاه بین المللی سازمان ملل (ICJ) نیست بلکه دادگاه داوری (PCA) هست که یک دادگاه دیگه و بر مبنای کنوانسیون های محلی منطقه ای هست (مثل کنوانسیون نیویورک)    https://en.wikipedia.org/wiki/Permanent_Court_of_Arbitration

  شما که فکر میکنید دادگاه لاهه انتهای عالم هست برید در مورد مفاد و حوزه قضایی این دادگاه تحقیق کنید بعد به عرش ببریدش !    دادگاه لاهه بخشی زیر نظر سازمان ملل هست که در خیلی از موارد (خصوصا موارد سیاسی) قدرتی نداره (مثالش هم شکایت پاکستان از هند برای حادثه ساقط شدن هواپیمای Atlantique توسط که در اون خود دادگاه لاهه حکم به این داد که حوزه قضایی برای قضاوت در این باره نداره!) و حتی اگر هم حکمی صادر کنه برای کشوری الزام آور نیست و کشورها میتونند حکمش رو اجرا کنند یا نکنند (مثل حکم دادگاه به آزاد کردن گروگان های سفارت آمریکا در ایران که توسط ایران اجرا نشد)    در حال حاضر بدلیل همین محدودیت در حوزه قضایی دادگاه لاهه ، خیلی از قراردادهای بین کشورها روش های دیگری برای حل و فصل اختلافات احتمالی خودشون تعریف میکنند   ///   اینم بحث قانونی:   تبصره 2 ماده 94 منشور سازمان ملل : در صورتیکه کشوری از حکم دادگاه بین المللی تبعیت نکرده و آنرا اجرا نکند ، کشور شکایت کننده میتواند موضوع را برای اقدامات بیشتر به شورای امنیت ارجاع دهد که شورای امنیت نیز اگر لازم بداند میتواند پیشنهاداتی ارائه داده یا اقدامات لازم برای موثر کردن حکم دادگاه را تصویب نماید   از الان معلومه در سازمان ملل چی خواهد شد   http://www.un.org/en/documents/charter/chapter14.shtml