[quote name='MOHAMMAD' timestamp='1353379749' post='283865'] ممنونم، آیا این احتمال وجود داره که بدلیل استیبل بودن بیشتر وضعیت توپ و جلوگیری از نوسانات نا خواسته اون در زمان شلیک های با نرخ بالا، این کارو کرده باشند؟ البته سامانه تانگوسکا شنی دار هست و ذاتا وضعیت ثبات بهتری داره ولی سامانه پنتسیر مثل همین سامانه چرخدار هست، حالا چطور؟ راستی نواخت سامانه پنتسیر چقدر هست؟ [/quote] به نکته ی خوبی اشاره کردید که البته نیاز به اطلاعات مکانیکی قابل توجهی از سیستم تعلیق خودروها داره که راستش خودمم در این مقوله اطلاعات زیادی ندارم ، در واقع اگر فرض کنیم سیستم استابیلایزر توپ در هر سه سامانه ی پدافندی یکسان باشه ، پایداری که سیستم تعلیق خودرو ایجاد میکنه در نوسانات و تثبیت توپ نقش اصلی رو خواهد داشت . سامانه ی tunguska نه فقط بخاطر شنی دار بودن بلکه بدلیل سیستم تعلیق مخصوص و فوق العاده ی متصل به شنی ها که در ساخت آن Stability در اولویت اول قرار داشته تونسته نه تنها نرخ بالای آتش توپ رو داشته باشه بلکه در حال حرکت هم قابلیت شلیک توپ هاش رو داشته باشه (قابلیتی که فقط در این سیستم و پانتسیر وجود داره) تعلیق این شاسی از نوع هیدروپنیوماتیک و برپایه ی شاسی GMZ هست که شامل 6 چرخ شنی با فاصله ی برابر از هم هست ، هر چرخ به سیلندر هیدرولیکی متصل هست که امکان تنظیم ارتفاع سیستم تعلیق وجود داره و تانگاسکا در حال حرکت تعلیق رو در حالت ارتفاع پایین و در هنگام ایستا برای شلیک ، سیستم تعلیق رو بین 100 تا 400 میلیمتر بالا میاره که وضعیت پایداری بهتری برای شلیک موشک ها و توپ بوجود میاره . هرچند قابلیت شلیک توپها در هنگام ارتفاع پایین سیستم تعلیق نشون دهنده ی پایداری بالای سیستم هست . در Pantsir-S1 از شاسی کامیون Kamaz 6560 استفاده شده که هرچند مشخص نیست دقیقا چه جور سیستم تعلیقی داره اما بعلت طراحی مخصوص این شاسی برای ارتش و ارتقا سامانه ی تانگاسکا ، بنظر میرسه تعلیق این سیستم هم از نوع هیدروپنوماتیک و حتی اصلاح شده تر باشه چراکه پانتسیر تنها سامانه ی جهان هست که قابلیت شلیک موشک و توپ در هنگام حرکت رو داره که بدلیل پایداری بالا در حالت ارتفاع پایین سیستم تعلیق هست . همچنین بدلیل ارتفاع زیاد کامیون سیستم پانتسیر نسبت به عرضش ، در حالت سکون از 4 جک هیدرولیک برای تثبیت سیستم استفاده شده که پایداری قابل توجهی برای سامانه ایجاد میکنه (نرخ آتش در پانتسیر هم 2500 گلوله در دقیقه هست) [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/image5B25D~0.jpg[/img] در مقابل شاسی Tatra-815 سامانه ی BRAMS رو داریم که بنابر اطلاعات شرکت سازنده از تعلیق هوایی (Air suspension) و سیلندرهای پنوماتیکی با قابلیت تنظیم ارتفاع استفاده میکنه (که البته میزان تغییر ارتفاع اعلام نشده) ، سیستمهای پنوماتیکی دارای سرعت واکنش بیشتری نسبت به تعلیق هیدرولیکی و هیدروپنوماتیک هستند اما قدرت نرم کنندگی و اصطلاحا Damping کمتری دارند ، لذا بیشتر سیلندرهای Damper (اصطلاحا بهشون Dashpot هم میگن) هیدرولیکی هستند . لذا پایداری سیستم تعلیق Brams برای توپها کمتر از سری تانگاسکا/پانتسیر هست ضمن اینکه در عکسها چیزی شبیه جک هیدرولیک تثبیت کننده در سیستم Brams دیده میشه اما مطمئن نیستم واقعا برای این کار باشند ! چراکه به نسبت جثه ی شاسی ، جک ها در فاصله ی بسیار کمی نسبت به هم قرار دارند و بعیده برای تثبیت سامانه بشه ازشون استفاده کرد .

[quote name='MOHAMMAD' timestamp='1353350030' post='283805'] [quote]این توپ دارای نرخ آتش بین 1950 تا 2500 گلوله در دقیقه هست[/quote] حالا که نواخت تیر توپ اصلی این هست، یه سوال پیش میاد جناب چکا، چرا نواخت تیر در این توپ رو اینقدر کم کردند؟ [/quote] بنظر بنده بعضی تغییرات در محل قرار گیری توپ که ناشی از طراحی خود سامانه هست میتونه باعث کاهش نرخ آتش شده باشه : 1- ضخامت توپ در سامانه ی BRAMS خصوصا در قسمت انتهایی افزایش پیدا کرده (احتمالا بدلیل نوع دیگری از سیستم کنترل زاویه توپ) و انتهای توپ هم که در خود برجک هست ، اگر به محل توپ های نصب شده روی سامانه ی Tunguska یا Pantsir-S1 دقت کرده باشید توپ تقریبا بصورت کامل بیرون از برجک هست (حتی قسمت انتهایی) که باعث کمک به خنک شدن توپ میشه و هم توپ تقریبا لخت هست ، یعنی لوله در معرض بیشترین تماس مستقیم با هواست که نوعی Air cooling علاوه بر سیستم خنک کننده ی تبخیری توپ بوجود میاره ، ضمن اینکه بخشی از انفجار باروت گلوله ها با طراحی خاصی به بیرون از لوله هدایت میشه و مانع بالا رفتن حرارت توپ میشه . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/2s6fir5B15D.jpg [/img] در Autocannon های نرخ بالا معمولا مهمترین نکته مساله ی افزایش دما و Overheating هست که با طراحی های خاص (مثل اونچه در سامانه های روسی دیده میشه) این موضوع رو مهار کرده اند اما BRAMS به دلیل طراحی خاصش (و استفاده از یک توپ) به این مسایل توجهی نداشته (مشخص نیست مکانیزمی برای هدایت حرارت به بیرون از انتهای توپ تعبیه شده یا خیر) که باعث کاهش نرخ آتش توپ شده . 2- احتمال دیگه اینه که چکی ها شاید بدلیل محدودیت حمل مهمات توسط خودرو یا صرفه جویی ، نرخ آتش توپ رو پایین آورده باشند و آتش توپ ها رو بصورت Burst طراحی کرده باشند . 3- مورد سومی هم هست که البته بعیده کمبود تکنولوژی سازندگان این سامانه در مساله طراحی مهمات (درصورتیکه خود چک بخواد مهمات رو تامین کنه) و مشکلات فنی در برنامه ریزی توپ هست . برای مثال یکی از علل بالا بودن نرخ این توپ "اتوماتیک بودن" آن است ، سیستم کنترل توپ با استفاده از گستره ای از سنسورها (که مطمئنا سنسورهای حرارتی هم شاملشه) وضعیت دو لوله ی توپ رو چک میکنه و زمان آتش رو طوری برنامه ریزی میکنه که توپها به نوبت شلیک کنند و دمای هر دو لوله در سطح مناسب باقی بمونه ، چنین محاسبه ای نیاز به سیستم کنترل و پردازنده ی با فرکانس بالایی داره .

جنگنده های معمول بدلیل ظرفیت حمل پایین تسلیحات نسبت به وزن این موشکها (و شاید به هم ریختن تعادل هواپیما) و همچنین طول زیاد این موشکها پلتفرم مناسبی برای حمل این تسلیحات نیستند . میتونه از هر فاصله ای که در برد عملیاتی موشک باشه شلیک کنه البته با توجه به مادون صوت بودن موشک های کروز کنونی بهتره بمب افکن ها تا حد امکان به منطقه نزدیک بشن و بعد موشک رو شلیک کنند که احتمال رهگیریش کمتر بشه اما بطور کلی در هر فاصله ای میتونه .

با تشکر این سامانه چندتا نکته ی جالب داره ، یکیش اینکه اگر اشتباه نکنم توپ 76 میلیمتری این سامانه همون توپ 76 میلیمتری معروف فجر ماست که روی ناوچه ی جماران نصب شده ! نکته ی دوم اینه که طبق اطلاعات موجود رادار کوتاه برد باند Ku این سامانه (که همان راداری هست در مدل دریایی این سیستم موسوم به Strales هم نصب شده) نه تنها برای Track کردن اهداف و کنترل آتش بلکه برای هدایت گلوله های هدایت شونده ی DART استفاده میشه ! یعنی گلوله های 76 میلیمتری DART این سامانه با بیم رادار به سمت هدف هدایت میشن و بسمت هدف مانور انجام میدن . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/STRALES_76-625B25D.jpg [/img]

با تشکر بخاطر مطلب خوب به جرات میشه گفت عملیاتی شدن این موشک قدرت استراتژیک ناوگان هوایی روسیه چندین برابر خواهد کرد ، موشک کروز KH-101 (یا X-101) از هر نظر نسبت به سلف خود دارای برتری های قابل ملاحظه ای هست . کار روی این موشک در دهه ی 70 به عنوان ورژن پنهانکار KH-55 آغاز شد و بنابر اطلاعات منابع روسی ، سطح مقطع این موشک معادل 0.01 مترمربع هست که این RCS کم به همراه ارتفاع حرکت بین 30 تا 6000 متر کشفش توسط رادارهای دوربرد رو تقریبا غیرممکن میکنه . موشک KH-101 دارای برد 10000 کیلومتر هست و قابلیت حملات موشکی بسیار دوربرد (Ultra Long Range) بدون نیاز به نزدیک شدن به حریم پدافند دشمن رو برای ناوگان هوایی استراتژیک روسیه به ارمغان میاره . پیشرانه ی موشک احتمالا موتور توربوجت РД-95ТМ-300 هست که سرعت حداکثر این موشک رو به 270 متر بر ثانیه رسونده ، کلاهک موشک 400 کیلوگرم وزن داره که از نوع غیراتمی میشه به جای یک کلاهک از دو کلاهک 150 کیلوگرمی (یکی با استفاده از چتر) استفاده کرد که قابلیت انهدام دو هدف که در فاصله ی 100 کیلومتری از هم هستند رو به موشک میده . (مدل با کلاهک اتمی این موشک موسوم به KH-102 هست که همراه با KH-101 عملیاتی خواهد شد) یکی دیگه از پیشرفت های چشمگیر KH-101 ، دقت بسیار بالای اون هست . موشک KH-101 از یک سیستم تصحیح مسیر خودکار موسوم به "اختاپوس" (Спрут) استفاده میکنه که شامل سیستم تصحیح الکترواپتیکی ، گیرنده ی GNSS (برای هدایت ماهواره ای از طریق GLONASS) ، سیستم هدایت اینرسیایی بعنوان Back up و جستجوگر الکترواپتیکی برای هدفیابی در فاز ترمینال استفاده میکنه که دایره خطای موشک (CEP) رو به زیر 10 متر (در تستها دایره خطای 6 تا 7 متر هم گزارش شده) رسونده و عملا موشک رو به یک سلاح هدایت دقیق (Percision Guided missile) تبدیل کرده است . بدلیل افزایش طول موشک به 7.6 متر ، امکان حمل موشک در محفظه ی داخلی بمب افکن های Tu-95 از بین رفته و خرس های ناوگان هوایی استراتژیک روسیه باید از 4 جایگاه خارجی برای حمل 8 موشک X-101 در زیر بالهاشون استفاده کنند در حالیکه بمب افکن Black Jack میتونه تا 12 عدد از این موشک رو در محفظه های داخلی حمل تسلیحاتش جای بده.

[quote name='DEXON' timestamp='1353186621' post='283478'] لغت بازدارندگی حداقل در ایران به معنی افزایش قدرت نظامی تا از جرات دشمن برای حمله کاسته بشه فکر میکنم اون لغتی که ارتش امریکا ازش استفاده کرده معادل بازدارندگی نباشه به هرحال اگر منبعی دارید که از نسل پنجم به عنوان اصلی ترین عامل بازدارندگی هوایی ذکر شده ممنون میشم ارائه کنید ارتش امریکا از جنگنده نسل 5 به عنوان عاملی برای افزایش برتری هوایی خودش یاد کرده! حالا با مفهوم که ما از واژه بازدارندگی میدونیم چطور میشه از این لغت در اینجا استفاده کرد!؟ [/quote] بازدارندگی در همه جا یک تعریف داره و بمعنی استفاده از قدرت نظامی برای وادار کردن یک کشور برای انجام کاری یا انجام ندادن یک کار (مانند تهاجم) است . اولا هواپیماهای رادارگریز آمریکایی فقط مختص "جنگنده های نسل پنجم" نیست و همونطور که عرض کردم ، بمب افکن B-2 به عنوان یکی از وسایط هواپایه ی استفاده از تسلیحات اتمی (Delivery System) در دکترین بازدارندگی اتمی نقش مهمی داره . ثانیا نکته ای که باید بهش توجه بشه اینه که همون تعداد محدود جنگنده های F-22 تولید شده هم در حال حاضر صرفا وظیفه ی تدافعی (دفاع از حریم هوایی ایالات متحده) رو بر عهده دارند و در استراتژی تهاجمی آمریکا استفاده ی چندانی ازشون نشده پس آنها نیز در واقع در تئوری بازدارندگی میباشند . شما ببینید چرا خبر انتقال جنگنده های F-22 به کشورهای حاشیه خلیج فارس برای مقابله با ایران بگوش میرسه ؟ چون این جنگنده ها نوعی توان بازدارندگی دارند و حتی خبر استقرارشون استقرارشون در نزدیکی ایران این مورد رو نشون میده. ضمن اینکه برتری هوایی لزوما در تهاجم نیست ، جلوگیری از بدست گرفتن برتری هوایی توسط دشمن بر فراز خاک ایالات متحده (در صورت یک تهاجم همه جانبه) هم در همین مقوله ی Air superiority میباشد .

بمب اتمی هم یک سلاح تهاجمیه ولی در اصل قدرت بازدارندگی داره منظور بنده از دکترین بازدارندگی ، هم بازدارندگی اتمی و هم دکترین تهاجمی هست که نیروی هوایی آمریکا در حال حاضر در هر دو مورد به پلتفرم های بر پایه ی Stealth یعنی B-2 Spirit و F-22 Raptor برای نفوذ اول و باز کردن راه برای بقیه نیروها جهت ورود با کمترین هزینه وابسته است .

با تشکر [quote name='mahdavi3d' timestamp='1353173331' post='283417'] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]پلتفرم: Uragan-M (؟)[/font][/size] [/quote] منظور از Uragan-M ، سیستم Bus ماهواره هست که قسمت پایه ای ساختار ماهواره رو تشکیل میده . ماهواره ها معمولا از لحاظ ساختاری به دو قسمت Mission system و Bus System تقسیم میشوند که Mission System شامل بخش های مربوط به ماموریت ماهواره مانند فرستنده های مخابراتی یا رادارها و ... هست و Bus System قسمت های ضروری و پایه ای ماهواره مانند ژیروسکوپ ، منبع تغذیه ، زیرسیستم های کنترل حرارتی ، مکانیکی و واحد اطلاعات تله متری و ... که در هر ماهواره ای نیاز هست رو شامل میشه . معمولا ماهواره های مخابراتی بر پایه ی مدل های Bus system مشترک ساخته میشه Bus System نوع Uragan-M همان باس استفاده شده در ماهواره های ناوبری Glonass هست که از تثبیت سه محوره و دو پنل خورشیدی استفاده میکند . [url="http://space.skyrocket.de/doc_sdat/uragan-m.htm"]http://space.skyrocket.de/doc_sdat/uragan-m.htm[/url]

[quote name='HAJJ_ABBAS' timestamp='1353159115' post='283365'] [quote name='amiren' timestamp='1353139183' post='283286'] این خبر اگر صحت داشته باشه دل همه ایرانی ها رو شاد میکنه .من تنها برگ برنده آمریکارو یجورایی همین هواپیما میدونستم و حالا اگر صحتش درست باشه و نتونن به این زودیها رفع مشکل کنن دیگه مشکل زیادی در جنگ باهاشون نخواهیم داشت .باید دید f35 چطور از آب در میاد . [/quote] یعنی خداوکیلی تنها برگ برنده آمریکا در جنگ احتمالی با ایران همین بود؟اصلا گیریم تمام F 22 های امریکا فردا سقوط کنند.دیگه امریکا ضعیفه؟مشکل زیادی هم در جنگ باهاشون نخواهیم داشت؟!! [/quote] قدرت بازدارندگی اصلی امریکا در حال حاضر متکی بر ناوگان هواپیماهای پنهانکارشون (در دکترین آمریکا به Golden Bullet معروفه) هست و برای بقیه جنگ افزارهاشون راه مقابله زیاد وجود داره (هرچند برای همین پنهانکارها هم روش هست)

احتمالا دو عکس برای دو بازه ی زمانی متفاوت از نمونه های متفاوت Yilong هست ، همونطور که تو خبر هم اومده کار روی پهپاد از 2005 شروع شده و تست های واقعی از اکتبر 2007 انجام شده که عکس اول باید مربوط به نمونه ی اولیه پهپاد رو در حال انجام این تستها (احتمالا تست های آیرودینامیکی که فاز اول هست و هنوز نیازی به تجهیزات ارتباطی ماهواره ای نیست) باشه که در این مدت یک سقوط هم در جریان تستها داشته . عکس دوم Yilong به نمایش در اومده در نمایشگاه امسال هست . چین از سال 2007 شروع به تجهیز نیروهاش به سیستم SATCOM کرده و در حال حاضر شبکه ی ماهواره ای ارتباطی متشکل از ماهواره های سری Feng Huo-1 ، ShenTong-1 که از سال 2000 وارد مدار شدند رو در اختیار داره ، بعیده توانایی استفاده از این سیستم روی پهپاد رو نداشته باشه .

[i]" موشک رفلکس را می توان به وسیله [b]سیستم های دفاع فعال [/b]و یا [b]اخلالگر های نصب شده [/b]بر روی آبرامز از بین برد.[/i][list] [*][i]با وجود اخلالگر بر روی آبرامز ، احتمال اصابت موشک به آن بسیار کاهش خواهد یافت.[/i] [*][i]"[/i] [/list] بدلیل نام بردن از سیستمهای حفاظت الکترونیکی در پست آخر بدون اینکه عملا بحثی روی آنها صورت گرفته باشه لازم میدونم چند نکته در مورد سیستمهای حفاظت الکترونیکی نصب شده روی آبرامز و T-90 خصوصا سیستمهای AN/VLQ-6/8 و Shtora-1 عرض کنم 1- روی هیچکدام از تانکهای آبرامز سیستم دفاع فعال (APS) بصورت عملیاتی و پیشفرض نصب نیست و در حال حاضر هیچ سیستم دفاع فعالی هم در آمریکا بصورت انبوه مورد تولید و عملیاتی نشده است [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/Tanks-abraham5B280375792921-04-085D.JPG[/img] 2- برخلاف T-90 که سیستم اخلال الکترونیکی Shtora-1 بصورت پیشفرض روی تمامی تانکها نصب شده ، سیستم AN/VLQ-6/8 تنها روی بخشی از تانک های آبرامز نصب گردیده است و به عبارت بهتر سیستمی "نیمه عملیاتی" هست . بنابر گزارش وبسایت Jane ، تعداد 2600 عدد از این سامانه در سال 1991 (پس از جنگ خلیج فارس) توسط ارتش آمریکا خریداری و روی تعدادی از نفربرهای Bradley و تانک های آبرامز نصب گردید و از آن زمان تاکنون خبری مبنی بر تولید انبوه یا خرید بیشتر آن برای دیگر تانکهای آبرامز گزارش نشده است . هرچند بدلیل همین استفاده ی محدود از سامانه ی آمریکایی ، اطلاعات نسبتا محدودی از نحوه ی عملکرد و توانایی های این سیستم وجود دارد اما اطلاعاتی از برخی مشخصه های سیستم وجود دارد که در ادامه به آنها میپردازیم 3- سیستم AN/VLQ-6 از یک جمر IR که در بالای تانک (کنار دریچه ی فرمانده) نصب شده استفاده میکند که پوشش 40 درجه لیزری برای تابش اشعه ی اختلال ایجاد میکند در حالیکه T-90 از دو جمر نوع OTShU-1- برای پوشش کلی 40 تابش اشعه درجه جلوی تانک و در طرفین توپ نصب شده است ، استفاده میکند . استفاده از دو امیتر امواج که در ارتفاع پایینتر نصب شده اند بقای بالاتری برای سیستم نسبت به نحوه ی آرایش و نصب امیتر AN/VLQ-6 فراهم میکند . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/T-90A_with_Shtora_lit_15B15D.jpg[/img] 4- سیستم AN/VLQ-6 برای پوشش 40 درجه ، توان مصرفی معادل 1200 وات دارد که این میزان در سیستم Shtora-1 با پوشش امواج برابر 1000 وات میباشد . شدت نور سیستم شتورا 20 mcad است . اهمییت توان مصرفی سیستم در رابطه ی مستقیم (در برخی منابع این رابطه تقریبا خطی در نظر گرفته شده) آن با پوشش زاویه ای تابش امواج است . 5- سیستم AN/VLQ-6 برای مقابله با موشک ها تنها از شیوه ی انتشار امواج جمینگ استفاده میکند (هرچند قابلیت یکپارچه شدن با نارنجک اندازهای M6 را داراست) اما Shtora-1 علاوه بر انتشار امواج اخلال مدوله شده با طول موج نزدیک به IR ، از نارنجک های مخصوص 81 میلیمتری نوع Aerosol (با قابلیت بالاتر نسبت به نارنجک های دودزای معمولی در بلوکه کردن اشعه های لیزری) برای ایجاد یک دیوار دود به عرض 20 متر و ارتفاع 15 متر استفاده میکند . استفاده از جمرهای IR امکان مقابله با موشک های هدایت سیمی را میدهد اما در مقابل موشک های هدایت لیزری [b]توانایی ندارد ، [/b]برای موشک های هدایت لیزری Shtora-1 از نارنجک های مخصوص Aerosol استفاده میکند و AN/VLQ-6 (در صورت اتصال به نارنجک اندازهای M6 تانک) از نارنجک های 66 میلیمتری Q-STAG 401 استفاده میکند . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/shtora05_oqweiqow5B15D.jpg [/img] 6- هر دو سیستم دارای پوشش 360 درجه کشف تهدیدات هستند ، سیستم کنترلShtora-1 در مواقع کشف تهدید نه تنها با استفاده از جمر و نارنجک دودزا تهدید را برطرف میکند بلکه کنترل اتوماتیک برجک تانک را بدست گرفته و آنرا جهت سرکوب محل موشک انداز به سمت محل انتشار امواج هدایت موشک میچرخاند . رزولوشن زاویه ای گیرنده های لیزری سیستم برای تشخیص زاویه انتشار اشعه 3.75 درجه است . در سیستم AN/VLQ-6 چنین قابلیتی اعلام نشده است .

[b]موشک باران شهر ریشون لزیون در 12 کیلومتری تل آویو [/b] ارتش رژیم صهیونیستی در اکانت توییتر خود موشک باران شهر Rishon Lezion که در فاصله ی تنها 9 مایل از تل آویو قرار دارد را تایید کرد به گزارش RT ، تلفات این حمله ی موشکی علیه چهارمین شهر بزرگ رژیم صهیونیستی با 200 هزار نفر جمعیت هنوز گزارش نشده است . [url="http://rt.com/news/rocket-suburb-tel-aviv-791/"]http://rt.com/news/r...b-tel-aviv-791/[/url]

با تشکر این شاسی Tatra 815 هم از اون کامیون های مخوف بلوک شرقی هست که قدرت بالایی دارند ، این شاسی سنگین ساخت شرکت Tatra دارای قابلیت حمل 28 تن بار و سرعت حداکثری 88 کیلومتر بر ساعت هست . موتور این شاسی از نوع T3D-928-20 با توان 280 کیلووات هست که شاسی توپخانه ی 155 میلیمتری SpGH ZUZANA هم هست . توپ استفاده شده در این سیستم مدل 2A38M هست که همان توپ معروف استفاده شده در سامانه های ضدهوایی pantsir-S1 و Tunguska میباشد . این توپ دارای نرخ آتش بین 1950 تا 2500 گلوله در دقیقه هست و به لطف استفاده از سنسورهای القایی کنترل سرعت اولیه گلوله و سنسور Front Position کنترل کننده ی موقعیت اجزا متحرک توپ ، عملکرد کاملا اتوماتیک داره . مهماتی که این توپ استفاده میکنه از خانواده مهمات توپ های 2A42 , 2A72 هست .

یه احتمال دیگه (با توجه به سیستمهایی که دیدم) هست ، اون آنتن های صلیبی مانند رو من قبلا رو ورژن جنگ الکترونیک هلیکوپتر Mi-8 دیدم (عکسش فعلا پیدا نمیشه هرچی میگردم به محض اینکه بگیرم آپ میکنم) احتمال داره این مدل زمینی اون سیستم اخلال الکترونیک باشه

[quote name='ALI' timestamp='1352806546' post='282267'] اینها را نمی توان وابستگی تکنولوژیکی نامید. این گونه موارد را در اصطلاح علم اقتصاد (تخصصی شدن تولید) می نامند که در آن چند کشور متحد ، هر کشوری بر روی یک مورد متمرکز شده و در آن به کمال می رسد و پس از آن با اشتراک دانش خود از دانش دیگران هم بهره مند می شوند. به این ترتیب رشد کمی و کیفی محصولات به میزان چشمگیری افزایش می یابد. تصور کنید اگر هر یک از این کشورهای آمریکا ، آلمان و اسرائیل و انگلیس خودشان به صورت مجزا بر روی ساخت این تجهیزات سرمایه گذاری می کردند ، در این صورت اولا هزینه مالی بالایی به آنها تحمیل می شد و در ثانی زمان بالایی هم از آنها گرفته می شد. آمریکا برای هویتزرهای خود بدون هیچ مشکلی توپ طراحی کرد. آنهم با بهترین کیفیت و دقت. پس چرا می بایست برای تولید توپ تانک مشکل داشته باشد؟ ضمن اینکه خود جناب چکا هم در نهایت به این موضوع صراحتا اشاره کردند که آمریکا به خاطر صرفه جویی اقتصادی از توپ آلمانی استفاده کرد. [quote]اما در مورد مهمات T-90 و ساخت آن توسط اسراییل ، بنظرم شما خودتون جواب خودتون رو دادید : صرفه اقتصادی ! واقعیت های اقتصادی امروزی به گونه هستند که انتظار شما برای حتما تولید شدن مهمات توسط روسیه غلط هست . [color=#FF0000][b]الان چیزی که برای کشورها مهمه بدست آوردن حداکثر کارایی در کمترین هزینه هست[/b][/color][/quote] [/quote] چرا حرف بنده رو تحریف میکنید بحث بنده از این جمله روی اولویت مشتریان تسلیحات بود نه کشوری که خودش تولید کننده ی تسلیحات هست ! این جمله رو بنده برای مهمات روسیه گفتم نه تانک آمریکایی در مورد تخصصی شدن علوم بنده با حرف شما موافقم اما تعریف شما از این کنش بین کشورها بصورت غیرمستقیم همون وابستگی کشورها به هم رو در بطن خودش داره ، شاید چون کشورها باهم متحد هستند زیاد به چشم نیاد اما همین تخصصی شدن علم یعنی آمریکا مثلا در تولید مهمات از بقیه کشورها تجربه و تکنولوژی بیشتری کسب کرده و بقیه کشورها که تکنولوژی کمتری نسبت به آمریکا دارند ، ازش استفاده میکنند . خب همین در مورد توپ های آلمانی که با کیفیت و تکنولوژی بالاتر نسبت به آمریکایی ها ساخته میشه هم صدق میکنه ! آمریکایی ها شاید تکنولوژی ساخت توپ تانک داشته باشند اما نه در حد آلمان یا انگلیس که تجربه ی بالایی دارند و در فرایند تخصصی شدن علوم که فرمودید روی توپ تمرکز کرده اند

[quote name='ALI' timestamp='1352754800' post='282188'] میشه بفرمایید تکنولوژی توپ تانک به جز استابلایزر چه فرقی با توپ هویتزر دارد که شما آنها را کاملا از هم جدا می کنید؟ حالا که سیستم استابلایزر را مثال زدید ، به نظر شما توپ 25 میلیمتری نصب شده بر روی برادلی ساخت کدام کشور است؟ در حالیکه این توپ در خود آمریکا طراحی شده است و همچنین مجهز به استابلایزر است. باز هم قیاس مع الفارق کردید. [b]متاسفانه بحث سیستم دفاع فعال ارتباط چندانی به بحث مهمات تانک پیدا نمی کند. تروفی ، آیرون فست ، آرنا ، شارک و .... سیستم هایی هستند که دارای ساختار عملکردی مشابه هم هستند و نصب آنها بر روی هر خودرویی ممکن است. شما می توانید تروفی را بر روی همه تانک های موجود در جهان نصب کنید. شما می توانید شارک را بر روی هر تانک و یا خودروی زرهی دیگر نصب کنید. اما مهمات تانک اینطور نیست. وقتی هند برای مهمات 125 میلیمتری مناقصه برگزار می کند ، کشورهای تولید کننده این مهمات می بایست در آن شرکت کنند. نه کشوری که از مهمات 120 میلیمتری استفاده می کند.[/b] در حالیکه روسیه اطلاعات دقیق این توپ را در اختیار دارد. در حالیکه اسرائیل اینچنین نیست. پس در واقع می بایست از روسیه توقع داشته باشیم که مهمات با کارکرد عالی برای این توپ طراحی کند ، نه اسرائیل. [quote] 1- اسراییلی ها برای قرارداد تولید گلوله ی AFPDS از اول شروع به طراحی نکردند بلکه صرفا گلوله ی 120 میلیمتری ثاقب خودشون رو بازطراحی کردند که برای توپ های 125 میلیمتری مورد استفاده قرار بگیره ، لذا همین میتونه باعث کاهش قیمتها و برنده شدن طرف اسراییلی در این پروژه نسبت به روسها شده[/quote] در ضمن اگر بپذیریم که اسرائیل گلوله ضد زره 120 میلیمتری خودش را ری دیزاین کرده باشد ، در این صورت بنا به اعلام دیفنس آپدیت (که کارآیی گلوله های 125 میلیمتری اسرائیلی را بالاتر از نمونه های روسی میداند) ، باید کارآیی مهمات 120 میلیمتری اسرائیلی را از مهمات 125 میلیمتری روسی هم بالاتر بدانیم. مسلما اگر مهمات 125 میلیمتری روسی کیفیت و کارآیی قابل قبول برای کشورهای استفاده کننده داشتند ، کشوری مثل اسرائیل هیچگاه وارد رقابت با روسیه نمی شد. [b]اسرائیل هیچگاه در زمینه ای که اصلا ربطی به وی ندارد ، وارد نمیشد.[/b] [/quote] بازهم سوال و بازهم خودتون جواب خودتون رو دادید ! اتفاقا بحث سیستم دفاع فعال میتونه بسیار هم مرتبط باشه چراکه بحث ما اینه که کدوم شرکت "توانایی فنی" چنین کاری رو داره و میتونه از پسش بر بیاد و حالا بین شرکت های توانا مناقصه بذاریم ببینیم کدوم بصرفه تر پروژه رو برمیدارند . وقتی اسراییل در این زمینه توان فنی داره پس میتونه در مناقصه اش هم شرکت کنه و حتی صادر کننده اصلی رو مغلوب کنه (همون کاری که saab کرد در حالیکه مسلما سیستم های حفاظت فعال روسی یکپارچگی بیشتری با T-90S داشته و بر اساس طراحی و نقاط ضعف و قوت تانک های روسی طراحی شده اند) اطلاعات فنی از توپ که فرمودید هم شاید آخرین نکته باشه که در این مورد مهمه ، طرف اسراییلی میتونه براحتی اطلاعات لازم از توپ رو در قالب قرارداد از طرف هندی دریافت کنه . در مورد خود مهمات اسراییلی بنده استناد به حرف خود شما کردم که فرمودید اسراییل اصلا از مهمات 125 میلیمتری استفاده نمیکند ! پس بیس بازطراحی این مهمات حتما یک گلوله ی غیر از 125 میلیمتری (با احتمال زیاد 120) است . بنظرم بهتره ادعای بهتر بودن گلوله ی اسراییلی از روسی 125 میلیمتری بطور دقیق مورد بحث قرار بگیره چون با توجه به فساد های اخیر در صنایع دفاعی اسراییل اصلا بعید نیست قرارداد طراحی و تامین گلوله های ثاقب دلایلی جز کیفیت گلوله داشته باشه ! در مورد توپ هم باز من نمیدونم چطور قراره یک - بقول شما توپ ، درحالیکه ساختار و مشخصاتش به Chain Gun میخوره تا توپ - 25 میلیمتری رو با ساخت توپ 125 میلیمتری مقایسه کرد ! بنده اطلاعات دقیقی در این باره ندارم اما مسلما فرق دارند ! تفاوت فاحش در کالیبرهای معمول ، لحاظ تغییرات در ساختار توپ و گلوله (از جمله کاهش پروپلنت گلوله ها) جهت طی بیشترین مسیر بالستیک (که این مسیر بالستیک چندان در توپ تانک مد نظر نیست) چیزایی هست که بنظرم میرسه الان ...

[quote name='ALI' timestamp='1352721858' post='282083'] [quote]در مورد بحث تجهیزات ساخته شده برای تانک توسط کشورهای دیگر و "مع الفارق" بودن این مقایسه که شکی نیست ، چراکه هم متحد بودن کشورها که شما فرمودید درست هست [color=#FF0000][b]هم این واقعیت که پکیج های طراحی شده برای T-90 ، برخلاف آبرامز صرفا برای مشتریان صادراتی این توپ ساخته شده و نه برای استفاده ی خود روسیه .[/b][/color] واضح هست که بیشتر کشورهای دنیا بر طبق نیازهای نیروهای مسلح خودشون اقدام به تغییر و ارتقا برخی قابلیت های سیستمهای وارداتی میکنند و این برای تسلیحات صادراتی هر کشوری میتونه صادق باشه .[/quote] اینکه می فرمایید (پکیج های طراحی شده برای تی 90 برخلاف آبرامز صرفا برای مشتریان صادراتی این تانک ساخته شده اند ، نه برای استفاده ی خود روسیه) منظور من این نبود. اصلا کاملا مشخص است که برای روسیه طراحی نشده اند. بلکه برای سایر کاربران تانک های روسی به جز روسیه طراحی شده اند. منظور من این است که اصلا چرا باید اسرائیل برای تی 90 های هند مهمات طراحی کند؟ در حالیکه تی 90 ساخت روسیه است و روسیه قدیمی ترین کاربر مهمات 125 میلیمتری است. پس ما انتظار داریم که با این تجربه بالایی که روسیه در طراحی و تولید این مهمات 125 میلیمتری دارد سوال اینجاست که چرا کشوری دیگر برای تانک ساخت روسیه مهمات طراحی کرده است؟ با وجود روسیه که طراح و سازنده تانک های سری تی است ، چرا می بایست سایر کشورها پکیج های ارتقای قابلیت های رزمی میدانی برای این تانک ها طراحی کنند؟ [b]در حالیکه اگر آمریکا در آن تاریخ توپ 105 میلیمتری را طراحی می کرد[/b] ، این انگلیس بود که امتیاز تولید آنرا بر روی تانک هایش از آمریکا خریداری می کرد. در اواخر دهه 1950 آمریکا تانک جدیدی با نام ام 60 طراحی کرد. ام 60 می بایست به یک توپ قویتر از 90 میلیمتر مجهز می شد تا بتواند در برابر توپ 100 میلیمتری تانک های شوروی مقاومت کند. در اینجا توپ 105 میلیمتری ال 7 که توسط بریتانیا طراحی شده بود ، برای این تانک در نظر گرفته شد. زمانی که متحد شماره یک آمریکا در اروپا چنین توپی را طراحی کرده است ، پس آمریکا دیگر چه نیازی به طراحی توپ جدید داشت؟ چرا می بایست وقت و هزینه خود را صرف طراحی یک توپ جدید می کرد. در حالیکه همین توپ را برای استفاده بر روی تانک جدید خود مناسب دید. آمریکا از بین توپ ال 11 انگلیسی و توپ ال 44 آلمانی ، توپ آلمانی را برای تانک جدید خود انتخاب کرد. چرا که این توپ گسترش بیشتری نسبت به توپ ال 11 داشت. زمانی که آلمان چنین توپ دقیق و با کیفیتی را طراحی کرده بود ، پس آمریکا دیگر نیازی به صرف زمان و هزینه برای طراحی توپ جدید برای آبرامز خود ندید و از همان توپ ال 44 آلمانی استفاده کرد. اگر آمریکا زودتر از آلمان توپ تانک های خود را ارتقا داده بود ، احتمالا آنوقت آلمان از توپ طراحی شده آمریکایی بر روی لئوپاردهای خود استفاده می کرد. به هر حال این دو کشور چه پس از جنگ جهانی دوم و چه در حال حاضر و احتمالا در آینده متحد هم خواهند بود و استفاده از توپی که توسط آلمان طراحی شده است ، نشانگر ضعف آمریکا در طراحی توپ نیست. ... در حالیکه ما شاهدیم هم اکنون آمریکا بر روی هویتزرهای خود از توپ های طراحی شده بومی استفاده می کند. که این نشانگر آن است که آمریکا کارایی و عملکرد توپ آلمانی ال 44 را برای آبرامزهای خود مناسب دید و امتیاز تولید آنرا از آمریکا به منظور استفاده بر روی آبرامزهای خود به دست آورد. در حالیکه هم اکنون هویتزرها و سایر توپ های غیر خودکششی آمریکایی تماما از توپ های ساخت داخل استفاده می کنند. این نشانگر آن است که آمریکا در طراحی توپ هیچ مشکلی ندارد.... نباید فراموش کرد که تانک های سری پاتن دارای توپ های 90 میلیمتری ساخت خود آمریکا بودند. [/quote] من با اجازه اول پاسخ قسمت دوم بحثتون رو میدم در این مورد اول اینکه بنده نمیدونم اینکه آمریکا در ساخت هویترز از توپ های خودش استفاده میکنه چطوری میتونه لزوما توان آمریکا در ساخت توپ تانک رو نشون بده ؟ در حالیکه تکنولوژی های بکار رفته در این دو توپ متفاوت هست مثلا سیستم استابیلایزر که فکر نکنم اصلا در توپخانه ها بکار بره اما در توپ تانک کاربرد داره همچنین دیگر تکنولوژی ها ... کشورهایی وجود دارند که توپ های هویتزر خوبی طراحی میکنند اما در زمینه توپ تانک کار زیادی نکرده اند (یا طراحیش برای آنها بعلت کمبود تجربه هزینه ی زیادی در پی خواهد داشت) مثل جمهوری چک اما در مورد مهمات T-90 و ساخت آن توسط اسراییل ، بنظرم شما خودتون جواب خودتون رو دادید : صرفه اقتصادی ! واقعیت های اقتصادی امروزی به گونه هستند که انتظار شما برای حتما تولید شدن مهمات توسط روسیه غلط هست . الان چیزی که برای کشورها مهمه بدست آوردن حداکثر کارایی در کمترین هزینه هست و سرنوشت قراردادها رو رقم مناقصه ها نشون میده نه فلان سال سابقه ی یک کشور . یک مثال میزنم ، همین کشور هند در سال 2008 برای همین تانک T-90S Bishma هاش یک مناقصه به ارزش 270 میلیون دلار جهت توسعه ی یک سیستم حفاظت فعال برای استفاده روی تانک برگزار کرد و به شرکت های IMI (رژیم صهیونیستی) ، Rafael ، BAE systems ، Rosoboronexport ، IBD و دست آخر Saab درخواست ارایه پورپوزال داد ، فکر میکنید کدوم شرکت برنده مناقصه شد ؟ Saab با سیستم LEDS-150 !! همونطور که مستحضر هستید هیچکدوم از شرکت های رقیب Saab شرکت کوچیکی نیستند و تقریبا همشون جز کله گنده های این صنعت به حساب میان ، در حالیکه سابقه ی روسیه در توسعه و تولید سیستم های حفاظت فعال جهان از همه بیشتره . پس چی شده ؟ آیا انتخاب Saab به معنی عقب مونده بودن تکنولوژی شرکت های بالاست ؟ مسلما خیر ! این مناقصه نشون داد Saab حاضر شده با کمترین هزینه ، یک سیستم حفاظت فعال مناسب طراحی کنه . برخی اوقات شرکت های کوچک اصلا برای بازارگشایی در یک کشور خاص (بنابر سیاست های صنایع) زیر قیمت معمول پروژه میگیرند که خودشون رو جا بندازند (مثل اسراییلی ها که تا همین چند وقت پیش حسابی خودشون رو تو هند جا انداخته بوده اند) اینها تکنیک های اقتصادی هست که زیاد نمیخوام واردش بشم فقط این رو میخوام ذکر کنم که گرفتن یک پروژه حتما به معنی تکنولوژی برتر نیست ، به معنی بهترین تکنولوژی با کمترین هزینه است ! دوران جنگ سرد که در اون بودجه های نظامی Overt باشه و هزینه مهم نباشه تموم شده و انتظارات اون دوران هم باید کنار گذاشته بشه . برمیگردیم به مساله ی طراحی مهمات توپ T-90 ، در این مساله دو نکته باید ذکر بشه : 1- اسراییلی ها برای قرارداد تولید گلوله ی AFPDS از اول شروع به طراحی نکردند بلکه صرفا گلوله ی 120 میلیمتری ثاقب خودشون رو بازطراحی کردند که برای توپ های 125 میلیمتری مورد استفاده قرار بگیره ، لذا همین میتونه باعث کاهش قیمتها و برنده شدن طرف اسراییلی در این پروژه نسبت به روسها شده 2- اخیرا بدلیل تحریم 6 شرکت صنایع دفاعی رژیم صهیونیستی توسط هند به علت فساد و رشوه در کمپانی های دفاعی اسراییلی، از جمله همان شرکتی که گلوله های ثاقب برای توپ های 125 میلیمتری تانک T-90 هند رو تامین میکرد . این قرارداد بکلی لغو شده و فکر کنم حرف زدن راجع بهش بیشتر از این بیهوده باشه . اما نکته ی جالبتر اینه که بعد از این لغو هندی ها برای تامین نیازشون به خود روسیه (نه کشور دیگه ای) رفتند و قرارداد تامین گلوله های AFPDS روسی و موشک های ضدتانک Invar رو بسته اند ! همین مساله بوضوح نشون میده گلوله ی رژیم صهیونیستی اونطور که شما تبلیغ میکنید از نمونه ی روسی برتر نیست چون اگر اینطور بود هندی ها با تحریم شرکت های اسراییلی بخاطر یک سری اتهام فساد زرادخانه ی مهمات تانکهاشون رو انقدر تو خطر قرار نمیداد و حداقل این یک شرکت از تحریم معاف میکرد . در حالیکه تحریم نشون میده از نظر هندی ها کیفیت این گلوله ها حتی انقدر نبوده که روسیه جایگزینش نشه . در ضمن اون جمله ای که ما سرش بحث میکردیم فقط غلط املایی نداشت ، غلط اطلاعات هم داشت

[quote name='gilber' timestamp='1352700480' post='282032'] پاکستان اگر بر فرض با کمک چین هم چنین سیستمی رو تولید کنه.قطعا فاقد دقت و پوشش سیستم هایی مثل جی پی اس و گلوناس و بایدو و... خواهد بود [/quote] قصد پاکستان هم توسعه ی یک سیستم ناوبری جهانی نیست ، پاکستان میخواد یک سیستم موقعیت یابی منطقه ای مثل Beidou-1 داشته باشه که بتونه کشور پاکستان و سرزمین های اطرافش (احتمالا مطابق با برد موشک های هسته ایش) داشته باشه . این سیستم به 2 تا 4 ماهواره نیاز داره و جای تعجب هم نداره که گفته شده تا کمتر از 1 سال دیگه این سیستم عملیاتی میشه (توجه داشته باشید سیستم هدایت جهانی خود چین موسوم به Compass تا سال 2020 پوشش جهانی نخواهد داشت) لازم به ذکره هند هم پروژه ای برای یک سیستم هدایت ماهواره ای منطقه ای با نام IRNSS در دست اجرا داره .

خیلی جالبه که دوستان هنوز هم که هنوزه از پاسخ به سوالات و آوردن منبعی معتبر در مورد سخنانشون در مورد T-90C طفره میرن ! آخر معلوم نشد اون یک نمونه ی آزمایشی رو کی دیده در مورد بحث تجهیزات ساخته شده برای تانک توسط کشورهای دیگر و "مع الفارق" بودن این مقایسه که شکی نیست ، چراکه هم متحد بودن کشورها که شما فرمودید درست هست هم این واقعیت که پکیج های طراحی شده برای T-90 ، برخلاف آبرامز صرفا برای مشتریان صادراتی این توپ ساخته شده و نه برای استفاده ی خود روسیه . واضح هست که بیشتر کشورهای دنیا بر طبق نیازهای نیروهای مسلح خودشون اقدام به تغییر و ارتقا برخی قابلیت های سیستمهای وارداتی میکنند و این برای تسلیحات صادراتی هر کشوری میتونه صادق باشه . البته در بحث توپ آبرامز بنظر بنده این استدلال شما که کشورهای عضو ناتو تسلیحات تانکشون رو یکسان سازی کرده اند چندان توجیه کننده نیست چراکه آمریکا میتونست خودش یک توپ 120 میلیمتری سازگار با مهمات ناتو بسازه مثل انگلستان (عضو شناخته شده ی ناتو!) که توپ تانک های چلنجر 1 و 2 از نوع رین متال نیست و از توپ های 120 میلیمتری L11A5 و L30 استفاده میکند . لذا این نمیتونه دلیل خوبی برای تولید تحت لیسانس توپ رین متال توسط آمریکا باشه . اما بحث من صرف وابسته بودن به یک کشور خارجی (از نظر تکنولوژیک) حتی یک کشور متحد هست ، بحث ما فارغ از مسایل سیاسی هست ضمن اینکه در همون سیاستش هم میگن هیچ کشوری تا ابد دوست و هیچ کشوری هم تا ابد دشمن ما نمیمونه ، لذا اگر صرفا بحث فنی کنیم بهتر هست . البته راجع به این AN/VLQ-6 یه نکته ای هست اونم اینه که هرچی تو منابع نگاه میکنم بطور مشخص قابلیت اخلال در موشک های هدایت لیزری ذکر نشده در حالیکه Shtora-1 چنین قابلیتی رو داره (البته طرز کارش هم یکم چیزای اضافه بر VLQ-6 داره و از نارنجک های دودزای Aerosol بصورت هماهنگ شده با جمر استفاده میکنه) اگر کسی منبعی در این باره داره متشکر میشم جناب گوبلز لینک منبع عکسهاتون رو لطف میکنید !؟

[quote name='ALI' timestamp='1352633040' post='281858'] جناب چکا ، الحق که در ماست مالی کردن سوتی هاتون تبحر ویژه ای دارید. اگر یک بار دیگر همین پست تون رو مرور کنید ، می فهمید که خودتون ناخواسته دقیقا حرف بنده رو تایید کردید. سوتی تی 90 سی رو هم که انداختید گردن خبرگزاری صدای روسیه. ج[b]البه که در پست قبلی تون تی 90 سی رو همون تی 90 اس می دونستید. اما حالا که اصل ماجرا مشخص و روشن شده است ، تی 90 سی رو همون تی 90 ام اس می دونید و سوتی خودتون رو هم می اندازید گردن صدای روسیه.[/b] [color=#FF0000]یک نکته جالب : اون از اسرائیل که برای تانک های روسی مهمات طراحی کرد ، این هم از فرانسه که پکیج قدرت برای تانک های روسی طراحی می کند فکر کنم در آینده آلمان هم یک پکیج ارتقاء زره و آمریکا هم یک پکیج ارتقای تسلیحات و سیستم کنترل آتش برای تانک های روسی طراحی کنه. [/color] [/quote] علی آقا حالتون خوبه شما ؟! جدی میپرسم چون انگار واقعا پست های بنده رو درست متوجه نمیشید ! بنده گفتم اون خبر صدای روسیه که شما لینکش رو گذاشتید مربوط به تانک جدید T-90MS بود که سال گذشته رونمایی شد و صدای روسیه از اون بعنوان "T-90S ارتقا یافته" یاد کرد ! حالا خوبه خودتون در همون تاپیک طومار طومار در مورد خصوصیات جدید T-90MS نسبت به مدل اولیه توضیح و تحلیل دادینا ! (که البته انصافا تحلیل دقیقی بود) مدل T-90C همان T-90S هست که طبق منابع مختلف بهتون نشون دادم باهم یکی هستند سوال اینکه شما از کجا در اون پست های احساسیتون فرمودید [i]"T-90C غیرعملیاتی و آزمایشی بوده و تنها یک نمونه از آن ساخته شده"[/i] ؟ اگر اینجا بخوایم اسم سوتی بیاریم اون این جمله است نه حرفهای من ! اگر شما بقول خودتون انقدر واضح توضیح دادید فقط در مورد همین یک جمله و منبعتون راجع بهش توضیح بدید ! اما در مورد نکته ی جالبی که فرمودید ، نکته ی جالبترش رو که شما خودتون هم بهش واقف هستید : - توپ 105 میلیمتری تانک M1A1 از نوع L7 ساخت شرکت Royal Ordance انگلستان هست که آمریکا تحت لیسانس انگلیس برای تانکهاش تولید میکرد - توپ 120 تانک M1A2 مدل Rheinmetall 120 mm ساخت شرکت Rheinmetall-DeTec AG آلمان هست که آمریکا تحت لیسانس آلمان برای تانک هاش تولید میکنه. - زره چابهام بکار رفته در تانک آبرامز توسط انگلیس در دهه ی 60 طراحی و توسعه داده شد که آمریکا از آن در ساخت آبرامز استفاده کرده - حتی تیربار M240 نصب شده روی آبرامز ساخت شرکت FN Herstal بلژیک میباشد مطمئنا با موارد یاد شده آبرامز از لحاظ استفاده از تکنولوژی کشورهای دیگه بسیار وابسته تر از T-90 هست !

علی آقا یعنی کار به اینجا رسیده که حرف خودم رو مغلطه میکنید ؟! البته که حرف زیاد هست اما در انشالله تاپیکی که با زور و فشار اخراج از تاپیک نخوان حرف خودشون رو بقبولانند! بنده یک سوال پرسیدم که جواب شما چه ربطی به سوال فلان کاربر داشت هنوز که هنوزه جوابی براش نداشته اید ! بنده دارم میگم شمایید که سوتی دادید بعد میگید برای توجیه سوتی فاحش من ؟!! خنده داره واقعا ! اینکه بنده گفتم "جالبه که طبق منبع کارشناسان محترم نه تنها این تانک وجود دارد [color=#FF0000][b]بلکه گزارش تولید نمونه ی آزمایشی آن به تعداد یک عدد نیز رسیده [/b][/color][b][color=#000000]" [/color][/b][color=#000000]کنایه به جمله ی خود شما بود که گفتید [b]" T-90C عملیاتی نیست و تنها یک نمونه از آن ساخته شده"[/b] (میشه منبع این جمله تون رو بفرمایید ؟)[/color] [color=#000000]حالا هم که اومدید با دو پهلو ترجمه کردن عبارات جوری نشون بدید که T-90C جدا از T-90S هست در حالیکه با کمی اطلاعات انگلیسی میبینیم که :[/color] [color=#000000]Russia’s upgraded[color=#FF0000][b] T-90C[/b][/color] tank has been [color=#FF0000][b]for the first time[/b][/color] presented at the International army equipment exhibition in the city of Nizhni Tagil in the Ural region[/color] [color=#000000](مدل) ارتقا یافته ی تانک T-90S برای اولین بار در نمایشگاه Nizhni Tagil نمایش داده شد [/color] [color=#000000]که پوتین هم از این تانک بازدید کرد و فکر کنم الان دیگه تو میلیتاری همه میدونند که این "T-90S ارتقا یافته" که در تاپیک بنده راجع بهش بحث شده در حقیقت همون T-90MS هست . (این رو باید بذاریم به حساب بی اطلاعی صدای روسیه از نام مدل جدید تانک در اون زمان) که در سال 2011 رونمایی شد ![/color] [color=#000000]در مورد تیتر هم که نمیشه از روی تیتر قضاوت کرد T-90C وجود داره ، Fprado خودش در متن مقاله ای که دارید به تیترش استناد میکنید (همونطور که در پست قبلیم عرض کردم) به صراحت T-90C رو همون T-90S و این موضوع رو بخاطر ترجمه نشدن حرف C سریلیک میدونه .[/color]

متاسفانه هول و ولای برخی دوستان در تقدس دادن به تسلیحات طرف متبوعشون -که بنده خودم اینجور متون رو بیشتر تصفیه حساب شخصی میدونم تا مقایسه ی کارشناسی ، بعضا باعث اشتباهات خنده داری میشه قصد اخلال در روند تاپیک رو ندارم ، قصد پاسخ به توجیهات مطرح شده رو هم ندارم فقط یک نکته برای اینکه "کارشناسان" عزیز این خطای املایی رو دیگه نکنند [quote name='ALI' timestamp='1352492885' post='281701'] [b]*** تی 90 دارای یک رکورد غیر رسمی دقت و ریتم آتش توپ تانک است. طی یک نمایش برای هیئت خارجی ، [color=#FF0000]یک دستگاه T90C [/color]موفق شد 7 هدف واقعی را در مسافت های 1.5 الی 2.5 کیلومتر طی 54 ثانیه مورد هدف قرار دهد در حالیکه خود تانک با سرعتی بالغ بر 25 کیلومتر بر ساعت در حال حرکت بود. رکورد رسمی متعلق به یک لئوپارد 2 بود که در زمانی مشابه با یک هدف کمتر ، شش هدف را مورد هدف قرار داد.[/b] واقعاً هنر کرده. واقعاً کارش شاهکار بوده. اولا [color=#FF0000]T90C یک تانک غیر عملیاتی است و صرفا یک نمونه آزمایشی از آن ساخته شده است[/color]. تی 90 های عملیاتی ارتش روسیه در حال حاضر مدلهای A و S هستند. [/quote] حتی با سر زدن به ویکیپدیا هم میشه فهمید که اصلا ورژنی به نام T-90C از تانک T-90 اصلا وجود خارجی ندارد ! در واقع T-90C همان تانک T-90S هست که C در اینجا همان حرف روسی و برگردانده نشده است که بدلیل تلفظ مشابه با S انگلیسی ، روی اسم تانک در رسانه ها باقی مانده است . [left]There are at least three different variants of the T-90. The Russians confirmed the existence of an export variant in June 1996 with varying equipment and engine fits, and Russian promotional materials have discussed both the T-90S ([b]or "C" in the sometimes-used Cyrillic non-translation[/b])[/left] [url="http://www.fprado.com/armorsite/T-90S.htm"]http://www.fprado.com/armorsite/T-90S.htm[/url] جالبه که طبق منبع کارشناسان محترم نه تنها این تانک وجود دارد بلکه گزارش تولید نمونه ی آزمایشی آن به تعداد یک عدد نیز رسیده ، در حالیکه اگر در حین زیرنویس خوانی کلیپ یک توجه کوچک هم به حرفهای خود مجری میکردیم براحتی حرف S در T-90S قابل تشخیص بود . برای بنده جای سوال هست حالا با این سطح اطلاعات از T-90 چطور میشه بین آن و آبرامز مقایسه انجام داد !

[quote name='death' timestamp='1352401484' post='281409] در ضمن با وجود رادار قبله در اذرباییجان بعید روس ها به پوشش راداری دیگه ای احتیاج داشته باشن فکر کنم اصلا روسیه جند پایگاه نظامی در اذرباییچان داره [/quote] روسیه فقط همین یک پایگاه رو تو آذربایجان داره که اونهم بدلیل شاخ بازی باکو (سر قیمت اجاره) و شکست در مذاکرات تمدید مدت اجاره میخواد ببندش و از رادار جدید Voronezh در Amavir که پیشرفته تر از qabala هست استفاده کنه

بنظرم احداث یه پایگاه متمرکز برای نیروها هم هزینه ی زیاد داره هم حساسیت آذربایجان (و به طبع اون افزایش غلطیدن باکو به سمت غرب برای مقابله با این پایگاه) هست و هم نقطه ی ضعفش متمرکز شدن نیرو هست در حالیکه یه نیروی مشترک امنیتی باید بتونه کل دریای خزر رو پوشش بده ، ایجاد یک نیروی ضربتی مشترک واکنش سریع ایرانی و کشورهای مشترک المنافع نه فقط روسیه (Task Force) که در مناطق تحت کنترل هر کشور پخش شده باشن و تحت کنترل یک ستاد فرماندهی مشترک ، عملا باعث محاصره ی دریایی غیررسمی و ایزوله شدن منطقه ی آذربایجان بشن . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/85877_178.gif[/img] حتی میشه به این بهانه مقرراتی برای اعمال بازرسی های بی موقع علیه ناوهای آذری هم بعنوان اهرم فشار بکار گرفت و منافع اقتصادی باکو در خزر رو مورد تهدید قرار داد اینکار باعث گرفته شدن ابتکار عمل و انعطاف پذیری باکو در این دریا بخصوص در قضیه احداث خط لوله های انتقال انرژی که در اصل با هدف دور زدن ایران و روسیه است میشه [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/Oil_pipelines_in_the_Caspian_region5B15D.gif[/img] نقشه ی خطوط ساخته شده و پیشنهادی انتقال انرژی

[quote name='nepton' timestamp='1352311917' post='281200'] فعلا در حالتی هست که بخاطرش باج ندیم.توجه کرده باشی روسها در بحث فناوری منافع یکطرفه رو در نظر میگیرن.و در کل بخوای حساب کنی هیچ کشوری در دنیا نیست که به فناوری کشورهای دیگه نیازی نداشته باشه ولی فعلا برای مایحتاج صنعت ما کافیه. سی ان سی چوب به لحاظ ساختاری کلهم اجمعین با فرز فلز فرق داره.فرز تا 8 تن وزن داره و ساختش بسیار وسیعتر و مشکلتر از فرز چوب و پلاستیک هست. والا در مورد اس 300 هم تا اونجایی که من سایتها رو زیرو رو کردم روسها بد تر از غرب مخالف دادن اس 300 به ایران بودن.وقتی که اوباما چراغ سبز به روسیه نشون داد پس چرا از دادن اس 300 به ایران متناع کردن.و اگر هم خدا رو میخوان و هم خرما رو چرا در مسئله سوریه اینقدر فقط رو داشتن خرما اصرار کردن.و حتی با هواپیمای غیر نظامی براشون تجهیزات میفرستن.این نشون میده سیاست روس ضدیت کامل با پیشرفت ما هست و همین موشک حوت هم دوره دولتهای قبلی از چنگ روسها در اومد.اون موقع که روسها از نظر اقتصادی وضعیت خوبی نداشتن. [/quote] خب منم نگفتم واسه چیزایی که میخوایم باج ندیم میگم هزینه اش رو بدیم مثل همین رو Air رفتن کانال هامون با ماهواره های روسی که هزینه اش رو هم دادیم دیگه بخاطر اینکه سوریه متحد استراتژیک روسیه است ولی ما نیستم ! قبلا هم توضیح دادم سیاست روسها ضدیت "کامل" با پیشرفت ما نیست چون اگر اینطور بود مطمئن باش یه چیزی میشدن مثل آمریکا و همین قدری هم که در صنایع نظامی و غیرنظامی کمکمون میکنند نمیکردند ، روسها میخوان فقط تا جایی پیشرفت کنیم که برای خود روسیه تهدید و چالش نشیم .