مین دریایی صدف-2 یک مین تماسی از نوع لنگردار (moored) است که نام ایرانی مین دریایی M-08 ساخت اتحاد جماهیر شوروی که در نیروهای مسلح ایران استفاده میشود است . سابقه ی تولید مین M-08 در روسیه به سال 1908 باز میگردد ، اما هنوز هم در بسیاری از کشورها از این مین بدلیل اطمینان پذیری بالا برای دفاع ساحلی و غیر قابل استفاده کردن کریدورهای دریایی برای دشمن (Denial of sea) استفاده میشود . مین صدف-2 مجهز به 115 کیلوگرم مواد منفجره و مکانیزم انفجار تماسی متشکل از 5 حسگر 5 هرتزی در قسمت بالای سر و یک سوییچ هیدرواستاتیکی در قسمت مرکزی بالای سر خود برای مقابله با شناورهای سطحی است . این مین از دو قسمت تشکیل شده ، قسمت اول خود مین و قسمت دوم لنگر که در عمق دریا قرار میگیرد . این مین قابلیت استفاده در آبهای با عمق حداکثر 110 متری را دارد . انواع مین ها بر حسب نوع استقرار ، مدل 3 مین های "لنگردار" را نشان میدهد طبق اطلاعات موجود ، این مین که از کره ی شمالی به ایران صادر شده بود در جنگ ایران و عراق توسط کشتی های مین گذاری ایران در خلیج فارس استفاده شده است . هزینه تولید هر یک از این مین ها 1500 دلار تخمین زده شده است . مین های صدف-2 در عرشه ی کشتی مین گذاری ایران اجر عملیات Earnest Will ، قدرت نمایی دریایی آمریکا به قیمت دور زدن قانون ... و مین صدف-2 سال 1987 ، جنگ نفت کشها میان ایران و عراق شدت گرفته و کشورهای عربی نفت خیز به دنبال امنیت نفت کشهای خود هستند و در این میان کشمکش میان ابرقدرت ها برای حضور نظامی در خلیج فارس به اوج خود رسیده بود . روسها از یک سال پیش (سپتامبر 1986) با از بازرسی کشتی های تجاری شوروی توسط نیروهای ایرانی و صدمه دیدن ناو تجاری مارشال چویکف توسط مین ایرانی در خلیج فارس بهانه ی لازم برای حضور نظامی در خلیج فارس را پیدا کرده بودند و ناوهای ارتش سرخ کشتی های تجاری شوروی را در خلیج فارس اسکورت میکردند . تا ژوئن 1987 ، یک رزمناو کلاس Kara ، ناوشکن کلاس Kashin ، 3 ناو مین روب و چندین ناو حمایتی ارتش شوروی در منطقه مستقر شده بودند . با تشدید جنگ نفت کشها ، کویت به هر دو کشور شوروی و آمریکا درخواست افزایش اسکورت دریایی نفت کشهای خود را میدهد (شوروی طبق توافق صورت گرفته با کویت از اول آوریل 1987 ، 5 تانکر کویتی را اسکورت کرده بود) اما قوانین آمریکا اجازه ی اسکورت یک کشتی با پرچم کشور دیگر توسط نیروی دریایی این کشور را نمیدهد ، اما کاخ سفید برای جلوگیری از گسترش بیشتر حضور شوروی در خلیج فارس و قدرت نمایی ارتش خود در خلیج فارس ، با دور زدن قانون ، تحت عملیات Earnest will اسکورت کشتی های کویتی ثبت شده با پرچم آمریکا توسط ناوهای آمریکا را میپذیرد... از همان اولین عملیات اسکورت نفت کشهای کویتی توسط ناوهای آمریکایی تحت عملیات Earnest will ، کشتی الرکاه (ثبت شده در در آمریکا با نام Bridgeton) مورد اصابت مین ایرانی قرار میگیرد ... 14 آوریل 1988 ، در جریان یکی از عملیات های اسکورت ، ناو USS Samuel B roberts در حال اسکورت کشتی کویتی از مسیری در مرکز خلیج فارس که در چند روز گذشته به سلامت از آن عبور کرده بود ، ناگهان متوجه میشود که وارد یک منطقه ی مین گذاری شده است . ناو بسرعت تغییر مسیر میدهد تا از منطقه خارج شود ، اما دیگر دیر شده ... یک مین تماسی درست در زیر ناو منفجر میشود و یک سوراخ 25 فوتی (8 متر) در بدنه ی ناو ایجاد میکند ، کل موتورخانه ی ناو پر از آب شده و دو توربین گازی ناو از کار میافتند ، صدمه به ساختار ناو در این حد معمولا به غرق ناو میانجامد ، اما ملوانان موفق شدند ناو را نجات دهند ، در نتیجه این اصابت مین ، 10 نفر صدمه دیده و چند صد میلیون دلار خسارت به ناو وارد گردید . صدمه دیدن این ناو توسط مین صدف-2 یکی از بدترین صدمات ناشی از مین در نبردهای مدرن بود که عملیات تلافی جویانه ی آمریکا بر ضد نیروی دریایی ایران (عملیات آخوندک) را در پی داشت . با تشکر منتقل شد ..... احسان منبع : کتاب The United Nations, Iran, and Iraq: how peacemaking changed http://www.navybook....c-iranajr.shtml http://articles.jane...Federation.html http://www.harpoonda.../Entry2120.aspx

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/rus.jpg[/img] دوران جنگ سرد دورانی مملو از اسرار نظامی ، سیاسی و اطلاعاتی مختلفی بوده که در طول چند دهه ی پس از اتمام این برهه در سال 1991 ، هنوز هم هر سال خبرهای جدیدی از فاش شدن برخی از این اسرار به گوش میرسد . اما برخی دیگر از اسرار جنگ سرد وجود دارند که همچنان مهر "Top Secret" بر اسناد و برگه های آنها سنگینی میکند ، ایستگاه UVB-76 یکی از این اسرار است که نه گلاسنوست گورباچف و نه دوران پس از فروپاشی شوروی نتوانسته راز آنرا فاش کند. ایستگاه UVB-76 (یا MDZHb) یک ایستگاه رادیویی فرکانس کوتاه اتحاد جماهیر شوروی و روسیه ی است که امواج خود را روی فرکانس 4625 کیلوهرتز منتشر میکند و در میان اهل رادیو و شنونده های امواج فرکانس پایین به "The Buzzer" (وزوز کن) معروف است . دلیل این موضوع نیز آنست که از سال 1982 (سالی که امواج این ایستگاه کشف شد) موج انتشاری از این ایستگاه در 24 ساعت شبانه روز و هفت روز هفته تقریبا از یک صدای یک نواخت وز وز (بجز در برخی موارد خاص که در ادامه ذکر خواهد شد) تشکیل میشود که البته باعث اختلال در امواج برخی رادیوهای بین المللی و محلی در سطح جهان نیز گردیده است. هر صدای وزوز (یا Buzz) این موج 1.2 ثانیه طول میکشد و بین هر Buzz حدود 1 تا 1.3 ثانیه وقفه وجود دارد ، در هر دقیقه بین 21 تا 34 وزوز در موج شنیده میشود و در هر یک دقیقه ی آخر باقی مانده به راس هر ساعت ، این صدا با یک صدای مداوم و متغیر که یک دقیقه طول میکشد ، تعویض میشود و پس از آن ، دوباره ارسال وقفه دار Buzz ها از سر گرفته میشود . طبق بررسی های صورت گرفته روی سیگنال این امواج ، ایستگاه UVB-76 مطمئنا از دو فرستنده ی جدا از هم تشکیل شده که احتمالا از نوع J3E هستند ، شدت و نوع ارسال امواج این تصور را در ذهن بوجود میاورد که امواج این فرستنده ها بدرستی تنظیم نشده یا Overmodulate شده اند ، حتی در برخی موارد صدای گفتگوی غیرواضح در پس زمینه ی صدا شنیده میشود . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/s28_sample.jpg[/img] گستره ی طیف موج منتشر شده متشکل از دو Buzz اما این رویه ی Buzz ها در موج همواره هم برقرار نبوده ، در موارد نادری در 30 سال گذشته ، صدای وزوز موج قطع و صدای یک گوینده که اسم رمزهای ناشناخته ای را اعلام میکند به گوش میرسد . در ژوئن 2010 نیز برای یک روز کامل ، انتشار امواج این ایستگاه قطع شد اما در روز بعد دوباره از سر گرفته شد ، انگار که اتفاقی رخ نداده ! کارشناسان این قطع را ناشی از تغییر مکان ایستگاه (در پروسه ی بازسازماندهی ارتش روسیه در سال 2010) میدانند . پیش از این مکان ایستگاه جایی در بین دو شهر زلنوگراد (که به دره ی سیلیکونی شوروی معروف است) و مسکو تخمین زده میشد . اما از سال 2010 ، گفته میشود این ایستگاه به شهر Pskov تغییر مکان داده است . هدف و مشخصات این ایستگاه ، همواره با انکار و مخفی کاری مقامات روسیه به همراه بوده ، اما یادداشتی از وزیر ارتباطات سابق لیتوانی نشان میدهد امواج این فرستنده ها برای "مخاطبان خاصی" منتشر میشود . این موضوع حدس و گمان در مورد اینکه UVB-76 در حقیقت یک Numbers station است که برای عوامل اطلاعاتی در عمق کشورهای جهان ، دستورات و پیام های کد شده ارسال میکند را تقویت میکند . ادامه دارد ... منبع : http://priyom.org/number-stations/slavic/s28.aspx http://www.wired.co.uk/magazine/archive/2011/11/features/enigma?page=all http://en.wikipedia.org/wiki/UVB-76

http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/south-korea5B15D.jpg مقامات بلند پایه ی روسیه امروز برای اولین بار از سامانه ی پدافندی برد کوتاه به متوسط موسوم به Vityaz (شوالیه) که در ماه های اخیر از این ، شایعات زیادی درباره ی آن و سیستم morefi (که حلقه ی کوتاه برد پدافند روسیه را تکمیل میکند) وجود داشت ، رونمایی کردند که جایگزین مدل های قدیمی و کوتاه برد S-300PS خواهد شد . این سیستم که توسط شرکت Almaz-Antey ساخته شده است در حقیقت ورژن کوتاه برد سامانه ی S-400 به شمار میرود و برخی از اجزای آن را به کار گرفته است . http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/vladimir-putin-visits-obukhov-plant_si5B15D.jpg این سیستم مجهز به رادار فاز آرایه باند X با پوشش 360 درجه و مرکز فرماندهی سیار بوده و هر لانچر آن 12 موشک هدایت فعال راداری 9M96 را حمل میکند ، 9M96 یکی از موشک های مورد استفاده در سامانه S-400 است که دارای برد درگیری 120 کیلومتر و ارتفاع درگیری 20 کیلومتر بوده و نحوه ی هدایت آن بصورت هدایت فعال راداری (Active radar guidance) به همراه آپدیت های رادیویی از سامانه است ، سازندگان Vityaz اعلام کرده اند این سیستم قابلیت درگیری با اهدافی در برد 30 تا 120 کیلومتر را داراست و لانچر Vityaz همانند S-400 بصورت VLS و Cold launch میباشد http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/vladimir-putin-visits-obukhov-plant-25B15D.jpg این سامانه قادر به شلیک موشک دیگری نیز است که رسما از آن نام برده نشده اما احتمال میرود نسخه ای از موشک جدید 9M100 باشد که قابلیت درگیری با انواع اهداف از جمله هواپیماها ، پهپادها و مهمات هدایت شونده را داراست ، سیکر این موشک از نوع حرارتی با فیوز مجاورتی است که قابلیت fire and forget و درگیر شدن همزمان با تعداد زیادی هدف را به سامانه میدهد . طبق اطلاعات غیررسمی موجود Vityaz قابلیت ردیابی همزمان 40 هدف و درگیر شدن با 8 هدف با شلیک 2 موشک برای هر هدف را داراست . http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/S-300PMU2_48H6E3_and_9M96E5B15D.jpg وزارت دفاع روسیه با پشتیبانی از این سیستم ، اعلام کرده است در صورت موفقیت آمیز بودن تست های میدانی ، خرید این سیستم را از سال دیگر آغاز خواهد کرد و تا 2020 حداقل 30 مجموعه از این سامانه را خریداری خواهد کرد . منابع : http://rt.com/news/v...nse-russia-984/ http://www.deagel.co...a000991001.aspx http://www.deagel.co...a002480001.aspx تمام حقوق متعلق به میلیتاری میباشد

شاید تصور یک تانک یا توپ دو لول برای گیمرهای کامپیوتری کار چندان سختی نباشد ، اما در عرصه ی نظامی تانک یا توپ خودکششی دو لول کمتر قابل تصور و در حد یک استثنا است ، توپ خودکششی آزمایشی Koalitsija-SV یکی ازهمین استثناهاست که با بلند پروازی طراحان روسی جان گرفت . این توپ خودکششی مخوف بر پایه ی شاسی توپخانه ی خودکششی 2S19 Msta و به عنوان یک ارتقا برای جایگزینی توپهای قدیمی 152 میلیمتری ارتش روسیه ساخته شد و اولین بار در 2006 در معرض نمایش عمومی قرار گرفت . این توپخانه خودکششی مجهز به دو توپ قدرتمند 152 میلیمتری (احتمالا 2A65) است که نرخ آتش فوق العاده ی 16 گلوله در دقیقه را به این توپخانه میدهد (که در مقایسه با بهترین توپهای عملیاتی کنونی حداقل 1.5 برابر بیشتر است) ، دو توپ مجهز به فشارشکن هستند . Koalitsija-SV دارای سیستم خودکار هدفیابی ، انتخاب نوع گلوله و گلوله گذاری برای هر کدام از توپهاست که ابتدا پیشرانه و سپس خرج را لود میکند . استفاده از دو توپ با سیستم گلوله گذاری مستقل علاوه بر افزایش نرخ آتش ، باعث افزایش اطمینان پذیری سیستم توپخانه ای ، افزایش زمان استراحت لوله های توپ و جلوگیری از داغ کردن (Overheat) لوله ها میشود . Koalitsija-SV قابلیت شلیک مهمات هدایت دقیق را نیز دارد که این امکان را به سیستم میدهد که دو هدف را منهدم کند . مدل اولیه این سیستم در سال 2006 دارای 5 خدمه بود اما با افزوده شدن سیستمهای اتوماتیک ، این تعداد به 2 نفر کاهش یافت . برد این سیستم در حدود 40 کیلومتر است و اخباری مبنی بر وجود مدل 155 میلیمتری این توپ نیز به گوش میرسید . این پروژه در سال 2010 توسط دولت روسیه لغو شد ، هرچند کارشناسان از احتمال احیا این پروژه در آینده نزدیک خبر میدهند . منبع : http://www.military-today.com/artillery/koalitsija_sv.htm http://articles.janes.com/articles/Janes-Armour-and-Artillery/152-mm-twin-Koalitsiya-SV-Coalition-self-propelled-artillery-system-Russian-Federation.html مترجم : cheka

img]http://www.warfare.ru/image.aspx?img=0702ey70/update/september2010/3/su34.jpg[/img] Su-34 Fullback یا Su-27IB که مدل تغییر یافته ی جنگنده ی معروف Su-27 Flanker است ، یکی از جدیدترین جنگنده های حمله ی زمینی (Ground Attack) ساخت فدراسیون روسیه میباشد که طبق برنامه ی مدرنیزاسیون نیروهای مسلح روسیه ، با بر عهده گرفتن نقش جنگنده ی حمله ی زمینی در نیروی هوایی روسیه یکی از 3 هواپیمایی است که در آینده ی نزدیک ستون فقرات نیروی هوایی روسیه را تشکیل میدهد . یکی از نقاط قوت این جنگنده Avionics و تجهیزات الکترونیکی قدرتمند آن است که در کنار طراحی نیمه رادارگریز آن ، Su-34 را به هواپیمایی مخوف برای انجام عملیاتهای حمله ی زمینی در عمق خاک دشمن تبدیل کرده است . Su-34 از دو رادار قدرتمند برای فراهم کردن اطلاعات جامع از اهداف زمینی و هوایی استفاده میکند : [b]1- رادار چند منظوره ی B004[/b] [img]http://www.faupload.com/upload/90/Tir/1-5/b004.jpg[/img] رادار فاز آرایه ی چند منظوره ی B004 Khishnik ساخت شرکت Leninets که بطور مخصوص برای هواپیمای Su-34 طراحی و ساخته شده از یک صفحه ی راداری ثابت فاز آرایه ی پسیو (PESA) استفاده میکند ، با اینکه این رادار در اصل برای حمله ی زمینی طراحی شده اما هم میتواند اهداف هوایی را شناسایی و ردیابی کرده و هم میتواند با نقشه برداری از عوارض زمین و شناسایی عوارض زمینی (Terrain Following) برای عملیات و نفوذ در ارتفاع پایین مورد استفاده قرار گیرد . این رادار که روی امواج با طول موج 3 سانتیمتر و روی باند X کار میکند دارای توان خروجی 15 کیلووات استفاده میکند که با قضاوت از روی توان خروجی ، رادار در حالت کلی توانایی شناسایی اهداف تا برد 200 تا 250 کیلومتر را دارد . در حالت زمینی ، برای شناسایی عوارض زمینی و Mapping برد 150 کیلومتری ، برای حالت mapping دقیق (با استفاده از اثر داپلر) برد 75 کیلومتری و برای شناسایی و ردیابی اهداف زمینی در حال حرکت برد 30 کیلومتری را داراست و در حالت هوایی نیز قادر به شناسایی و ردیابی (Tracking) اهداف هوایی تا برد 90 کیلومتر است. از نظر زاویه ی پوشش ، B004 قابلیت پوشش راداری 60 درجه از جهت افقی و عمودی نسبت به خط مرکزی هواپیما را دارد و برای مقاصد شناسایی عوارض زمین ، قابلیت SAR یا Synthetic Aperture Radar به رادار اضافه گردیده ، در حالت SAR ، رادار با استفاده از امواج رادیویی با طول موج مشخص منطقه ی مورد نظر را اسکن میکند ، سپس موجهای بازگشتی به پردازنده منتقل میشوند و تصویر کامل و با کیفیت بالا از منطقه با همه ی عوارض آن بدست میاید . این رادار همچنین به سامانه های هدایتی هواپیما متصل است تا بصورت خودکار از برخورد هواپیما به عوارض زمینی (Terrain Avoidance) جلوگیری کند . [b]2- رادار NO-12 [/b] Su-34 علاوه بر رادار اصلی که در دماغه نصب شده ، برای نظارت بر پشت هواپیما از یک رادار Rear looking (نگاه کننده به عقب) بنام NO-12 استفاده میکند ، رادار NO-12 ساخت شرکت NIIP روسیه که در برجستگی عقب هواپیما نصب شده یکی از زیر سیستمهای کمکی دفاعی (DASS) به شمار میرود و در صورت کشف تهدیدی در محدوده ی پشت هواپیما ، نه تنها به سرنشینان هشدار میدهد ، بلکه به لطف سیستم دفاع یکپارچه ی اتوماتیک (که در ادامه شرح آن داده خواهد شد) بطور خودکار اقدامات دفاعی از جمله اخلال (Jamming) ، استفاده از Chaff و ... را انجام میدهد . برد این رادار برای هواپیمایی با سطح مقطع راداری 3 متر مربع ، 50 کیلومتر و برای هواپیماهای بزرگ (مثل آواکس و ترابری) ، 100 کیلومتر است . این رادار نیز قابلیت پوشش با 60 درجه در افق و عمود را دارد . 3[b]- رادار رادیو الکترونیک NO-14[/b] رادار N014 در واقع یک عنصر کمکی برای رادار N014 است که و همانند No-12 در قسمت برجستگی پشت رادار نصب شده ، این رادار از نوع PESA بوده و برای افزایش زاویه ی پوشش هم بطور الکترونیکی و هم بطور مکانیکی کار میکند ، این رادار در ابتدا روی پروژه ی 1-42/1-44 شرکت میگ بسته شد ، سازندگان در آن زمان کشف و ردیابی همزمان 40 هدف با برد 420 کیلومتری را در نظر داشتند ، اما اکنون مشخص نیست برد این رادار نصب شده روی Su-34 چقدر است . بجز موارد بالا ، Su-34 مجهز به اخطار دهنده های حرارتی ، سامانه ی هدفگیری حرارتی (IRST) ساخت شرکت UOMZ با کانال لیزری و تلویزیونی است که همانند Su-27 قابلیت قفل کردن و شلیک موشک به سمت هدف بدون استفاده از رادار را به این هواپیما میدهد . اما این سامانه برخلاف سیستم نصب شده روی Su-27 ، برای حمله ی زمینی تنظیم و بهینه سازی شده است . [img]http://[/img]http://warfare.ru/image.aspx?img=0702ey70/update/december2005/su34_5.jpg [b]پاد جنگ الکترونیک SPS-171 Sorbtsiya [/b] علاوه بر اخلالگرهای داخلی ، Su-34 همانند سلف خود (Su-27) مجهز به یک جفت پاد جنگ الکترونیک قدرتمند Sorbtsiya در نوک بالهای خود است که توانایی جنگ الکترونیک هواپیما را بشدت افزایش داده است ، این اخلالگر که روی باند H/I کار میکند مجهز به آنتنهای فاز آرایه در نوک پاد و اخلالگرها در وسط پاد است و میتواند انواع تکنیکهای جمینگ (jamming) را بکار گرفته و بطور همزمان علیه 10 هدف (موشک هوا به هوا یا زمین به هوا) اخلال الکترونیکی انجام دهد . یکی از مزایای بزرگ اخلالگر SPS-171 ، نصب آن بصورت جفت و با فاصله ی زیاد از یکدیگر است ، این ویژگی علاوه بر قدرت بالای هر اخلالگر ، تواناییهای زیاد دیگری را به مجموعه اضافه کرده است ، یکی از این قابلیتها افزایش قابل توجه مساحت قابل پوشش توسط اخلالگرها و لوکالیزه کردن (تمرکز دادن) موثرتر سیگنالهای اخلال روی اهداف است ، علاوه بر این ، طراحی خود پاد و فاصله ی بین دو پاد بگونه ای استکه مجموعه میتواند همزمان چندین کار را انجام دهد ، برای مثال یک پاد میتواند همزمان با آنتنهای جلوی خود جهت پیدا کردن تهدیدات زمینی به امواج "گوش" کند (Listening) و همزمان ، پاد دیگر با آنتنهای جلوی خود اقدام به اخلال در باندهای ارتباطی کند (Jamming) [img]http://[/img]http://aerospace.boopidoo.com/philez/Su-15TM%20PICTURES%20&%20DOCS/Overscan%27s%20guide%20to%20Russian%20Military%20Avionics_archivos/sorbistya.jpg [i]پاد SPS-171 در نوک بال هواپیمای Su-27[/i] [img]http://[/img]http://www.faupload.com/upload/90/Tir/1-5/sorbitsya.jpg [i]داخل پاد جنگ الکترونیک SPS-171 [/i] علاوه بر موارد گفته شده در بالا ، دو اخلالگر یکسان با فاصله ی مناسب از یکدیگر میتوانند بسیاری از تاکتیکهای اخلال و جنگ الکترونیک که یک اخلالگر به تنهایی نمیتواند آنرا انجام دهد را انجام دهند ، طبق اطلاعات منابع مختلف ، در حالتی که دو پاد با فاصله ی مناسب از یکدیگر نصب شده اند حدود 9000 تاکتیک جنگ الکترونیک قابل انجام است . یکی از این تاکتیک های اخلال ، تاکتیک معروف به Cross Eye است . تاکتیک Cross Eye در واقع یک فریب زاویه ای از نوع مدولاسیون دامنه ای (Amplitude modulation) است که با ارسال هماهنگ و مداوم امواج رادیویی توسط دو اخلالگر ، سر جستجوگر یک موشک هدایت راداری فعال (Active radar seeker) را فریب داده و موشک از مسیر خود منحرف میشود . برای درک این تاکتیک باید با نحوه ی خطایابی و تصحیح مسیر در موشکهای هدایت راداری فعال آشنا شویم ، در این موشکها ، سرجستجوگر (Seeker) با استفاده از دو آنتن خود که طرفین موشک قرار دارند ، امواجی که فرستنده ی موشک آنها را منتشر کرده و با برخورد به هدف بازگشته ، دریافت میکند . این امواج که بشکل Sinx/x هستند ، سپس توسط یک دستگاه دیمدوله شده ، باهم ترکیب شده و به دو کانال Sum (جمع) و Difference (تفاوت) منتقل میشوند ، دستگاه سپس با تقسیم بخش حقیقی Difference به Sum خطا در مسیر حرکت موشک را کشف و با ارسال پیام خطا ، مسیر حرکت موشک را اصلاح میکند . این مجموعه ی بالا در کنار یک دیگر یک خطایاب (Discriminator) زاویه ی حرکت موشک را میسازند ، Discriminator با سلسله عملیاتی که در بالا گفته شد ، اختلاف زاویه ای بین جهت حرکت موشک و جهت مسیر رسیدن به هدف را یافته و مسیر موشک را تصحیح میکند . حال پاسخ این دستگاه ، بخصوص ترکیب کننده را در مقابل امواج ساطع شده از دو اخلالگر با فاصله ی مناسب بررسی میکنیم در این حالت اخلالگرها با نظم مخصوصی اقدام به ارسال امواج رادیویی با دامنه ی مساوی و با اختلاف فاز 180 درجه ای میکنند ، در ابتدا فقط یک اخلالگر با توان ماکسیمم اقدام به انتشار امواج میکند ، در این حالت سرجستجوگر موشک با کشف امواج مسیر خود را روی اخلالگر تنظیم میکند ، در این حالت اخلالگر دوم با توان خیلی پایین شروع به انتشار امواج کرده و کم کم توان امواج خود را به ماکسیمم میرساند در این حالت ، سرجستجوگر آنتن خود را آهسته به سمت اخلالگر دوم میچرخاند ، سپس این بار اخلالگر اول با شیب کم توان امواج خود را کاهش میدهد تا خاموش شود ، در این حالت ، آنتن موشک که قبلا 7.5 درجه از مسیر خود منحرف شده ، دوباره میچرخد . با تکرار این حرکت ، پاسخ ماندگار در ورودی صفر (که همان خط مسیر حرکت موشک در آن لحظه است) مدار Discriminator که در حالت عادی یک عدد حقیقی و برابر با اختلاف زاویه ای مسیر حرکت موشک در هر لحظه با مسیر حرکت رسیدن به هدف است ، به بینهایت میل میکند . در این حالت ، Discriminator که در حالت Cross Eye قرار گرفته و فکر میکند موشک از مسیر منحرف شده ، پیغام خطا به بخش هدایت میفرستد و در نتیجه موشک از مسیر اصلی خود منحرف میشود . (البته شرح دقیق تاکتیک Cross Eye نیازمند نمودارهای امواج است که در صورت امکان در یک تاپیک مخصوص بررسیش میکنیم) همانطور که اشاره شد ، تمام تجهیزات الکترونیکی بالا تحت یک سیستم یکپارچه ی اتومات عمل میکنند ، قلب تپنده ی این سیستم یک کامپیوتر کلاس Argon است که قدرت پردازشی آن تاکنون اعلام نشده ، این کامپیوتر همزمان اطلاعات دریافتی را از حسگرها و رادارها دریافت کرده ، در صفحه ی نمایش LCD روبروی Navigator جنگنده نشان داده ، هواپیما را بصورت خودکار با اطلاعات رادار نقشه برداری در حالت ارتفاع پایین هدایت میکند و حتی در صورت کشف تهدید ، بطور خودکار اقدام به جنگ الکترونیک ، شلیک Chaff و Decoy (فریبنده) میکند . منابع : http://www.globalsecurity.org/military/world/russia/su-34.htm http://www.google.com/url?sa=t&source=web&cd=3&sqi=2&ved=0CCoQFjAC&url=http%3A%2F%2Ftti-ecm.com%2Fuploads%2Fresources_technical%2Fcross%2520eye%2520effectiveness%2520paper.pdf&ei=64wDTr-BKMbcsgbsrv3rDQ&usg=AFQjCNGaWL2Ke-ikaQEN81Z59H3mB2_clg http://articles.janes.com/articles/Janes-Avionics/B004-multifunction-radar-Russian-Federation.html http://warfare.ru/?linkid=1615&catid=257 http://aerospace.boopidoo.com/philez/Su-15TM%20PICTURES%20&%20DOCS/Overscan's%20guide%20to%20Russian%20Military%20Avionics.htm

روز گذشته اولین تصاویر از پهپاد دوربرد Yi Long چین که تا پیش از این تنها ماکت آن در معرض دید عموم قرار گرفته بود ، نشان داده شد که بنظر میرسد پاسخ چین به پهپادهای مشابه غربی با یک میلیون دلار قیمت کمتر است . این پهپاد که کار روی آن از سال 2005 توسط انستیتو Chengdu آغاز شده و در نمایشگاه سال 2008 Zhuhal ماکت آن نشان داده شد ، طبق اعلام مقامات رسمی چین هم اکنون در حال گذراندن تست های عملیاتی بوده و مواردی از این تستها را نیز با موفقیت به پایان رسانده . تصاویر نشان داده شده از پهپاد شباهت زیاد آن با پهپادMQ-9 Reaper آمریکا را نشان میدهد . برد این پهپاد بنابر اعلام منابع (غیررسمی) 2500 مایل معادل 4000 کیلومتر ، سقف پروازی آن 5300 متر و مداومت پروازی آن 20 ساعت میباشد که این مشخصات ، Yilong را براحتی در رده ی پهپادهای دوربرد قرار میدهد . سرعت پهپاد بر اساس اطلاعات غیر رسمی 240 کیلومتر بر ساعت بوده طول و فاصله ی بالهای پهپاد بترتیب 9.34 و 14 متر بوده و آرایش سکان دم پهپاد بصورت V شکل است که باعث کاهش Drag و امکان نصب موتور هواپیما در بیرون از بدنه بدون قرار گرفتن تثبیت کننده ی عمودی در مسیر گاز خروجی موتور میشود . موتور توربوشارژ شده ی این پهپاد دارای 100 اسب بخار قدرت بوده و عکسها نشان میدهد موتور بصورت Pusher در انتهای پهپاد قرار گرفته است . همچنین طراحی شکل بدنه با رعایت اصول کاهش سطح مقطع راداری صورت گرفته است . تصاویر نشان داده شده در شبکه اسکای نیوز از پهپاد نشان دهنده ی سنسورهای الکترواپتیکال در زیر بدنه و موشک های نصب شده در زیر بالهای پهپاد است که قابلیت تهاجمی (UCAV) را به آن میدهد . http://www.globalsecurity.org/wmd/library/news/china/2012/china-121114-rianovosti01.htm http://www.unmanned.co.uk/autonomous-unmanned-vehicles/uav-data-specifications-fact-sheets/yilong-pterodactyl-unmanned-aerial-vehicles-uav-specifications/

در اوایل دهه ی 60 در حالیکه خودروهای ATV ترابری ارتش شوروی تنها قابلیت حمل 5 تن بار در شرایط سخت و عوارض زمینی سیبری و شمال روسیه را داشتند ، نیاز روزافزون ارتش سرخ نیاز به یک خودروی ترابری همه جا رو (All Terrain Vehicle) پیشرفته تر و با قابلیت حمل بار بیشتر نمایان شد . در همین زمان دفتر طراحی مخصوصی برای طراحی یک خودروی ترابری سنگین همه جا رو که قابلیت عملیات در مناطق و مرزهای شمالی شوروی را داشته باشد دایر شد . در فوریه ی 1971 ، دو نمونه ATV که توسط این دفتر طراحی شده بود به نام های DT-LP و DT-L تولید شد و برای تست به وزارت دفاع شوروی فرستاده شد ، قریب به 10 سال بعد در 1981 ، تستها روی این خودرو به پایان رسید ، نتیجه شگفت آور بود ، توانایی های DT-L حتي بیش از نیازها و خواسته های ارتش سرخ بود ! DT-L میتوانست در هر آب و هوایی ، از شرایط سخت سیبری تا صحراها عملیات کند ، بدون هیچ گونه آمادگی ویژه و تجهیزات اضافی از دریاچه ها و موانع آبی عبور کند و همزمان بار بسیار زیادی را با خود حمل کند . سال بعد ، یعنی در سال 1982 تولید انبوه این خودرو تحت نام D-30 آغاز شد و در طی تحقیقات تا سال 1985 ، نمونه های دو قسمتی این خودرو تحت نام D-30P با قابلیت حمل حداکثر 30 تن بار نیز به تولید رسید و تا به امروز که جدیدترین نسخه ی این خودرو موسوم به DT-30PM 1 عرضه شده ، خودروهای DT-30P که در ارتش روسیه یا شرکتهای تحقیقاتی و تجاری مثل Gazprom در حال خدمت هستند ، از معدود خودروهایی اند که قابلیت عملیات در شرایط سخت و دماهای منفی 50 درجه تا 40 درجه بالای صفر را دارند . خودروی ترابری سنگین آبی خاکی DT-30P برای عملیات از یک موتور دیزلی 12 سیلندری با نام V-46-5 با 710 اسب بخار توان استفاده میکند ، موتور قابلیت کار با انواع سوختها را دارد ، توان این موتور از طریق سیستم تعلیق هیدرومکانیکی به چرخها میرسد ، لازم به ذکر است که موتور تانک T-64 در واقع نمونه ی ارتقا یافته ی همین موتور V-64-5 خودروی DT-30 است . موتور DT-30 دارای یک Pre-heater (پیش گرم کننده) است که توانایی روشن شدن موتور در دمای 50 درجه ی سانتیگراد زیر صفر را به این موتور میدهد . DT-30P برای عبور از موانع سخت (حتی با زاویه ی 30 درجه) از چرخهای شنی دار استفاده میکند ، شنی های DT-30 از نوع فیبرهای لاستیکی هستند که با آلیاژ فولاد تقویت شده اند ، حداکثر سرعت این خودرو در مسیر جاده 50 کیلومتر بر ساعت ، در آب 5 کیلومتر بر ساعت بوده و برد آن 500 کیلومتر است . DT-30 میتواند در شرایط سخت زمینی و در حالیکه یک یا حتی دو شنی یکی از دو قسمت خودرو از بین رفته اند ، به حرکتش ادامه دهد. یکی از خصوصیات قابل توجه DT-30P فشار روی سطح (ground pressure) بسیار پایین آن (حدود kgf/cm2 0.3) است ، DT-30P برغم وزن و بار بسیار زیاد (که مجموعا معادل 58 تن است) بخاطر پهن بودن سازه ی خودرو و شنی های آن ، فشار بسیار کمی بر هر واحد مساحتی زمین وارد میکند ، این ویژگی به D-30 این امکان را میدهد که از روی یک مین ضدتانک رد شود ، بدون اینکه مین منفجر شود . همچنین بواسطه ی این ویژگی D-30 هنگام عبور از موانع آبی تا عمق 1.8 متری (حتی در مناطق قطبی) ، روی آن شناور میماند . DT-30P در ارتش روسیه و شرکتهای تجاری و تحقیقاتی چون گازپروم دارای گستره ی وسیعی از قابلیتها و کاربردهاست ، علاوه بر توانایی حمل وزن زیاد ،DT-30P به واسطه ی نیروی کشش معادل 500 کیلونیوتن به عنوان خودروی بازیابی (Recovery) ، جرثقیل متحرک ، سکوی استخراج نفت متحرک ، خودروی اکتشافی و یا با ماموریتهای امدادی (Search and Rescue) در شرایط سخت آب و هوایی و موانع غیرقابل عبور مورد استفاده قرار میگیرد. موتور V-46-5 متصل كننده ي قسمت حمل بار و قسمت اصلي

بدون شک میتوان گفت رژه 9 مه 2015 ارتش فدراسیون روسیه علاوه بر شکوه و تمتراقی در خور 70 امین سالگرد پایان خونین ترین جنگ قاره اروپا طی یک قرن گذشته ، این تاریخ را بعنوان شروع انقلابی نو در ساختار نیروهای مسلح روسیه با رونمایی لشگری از خودروهای زرهی ، تانکها و توپخانه های مدرن ثبت کرد. جنگ افزارهای رونمایی شده در این رژه آنچنان گسترده و دارای جزییات ظریف مخصوص به خود هستند که در یک تاپیک مجال بازگو کردن تمام آنها وجود ندارد، لذا در این تاپیک با توجه به اهمییت ، به مهمترین و هیجان انگیز ترین آنها میپردازیم. آرماتا نام پلتفرم رزمی جدید ساخت روسیه است که بر مبنای اصول ساخت ماژولار و با هدف ایجاد بستر یکپارچه جهت تولید نسل جدید تانک ها و زره پوش های ارتش این کشور توسعه یافته است. دو زیرشاخه معرفی شده این پلتفرم ، تانک T-14 که توسط رسانه ها اولین تانک روسی با طراحی کاملا جدید و مستقل از زمان توسعه تانک معروف T-72 لقب گرفته است و خودروی نبرد پیاده نظام سنگین T-15 میباشد. طراحی و فناوری های بکار رفته در هر دوی این جنگ افزارها تغییرات اساسی نسبت به جنگ افزارهای زرهی شوروی و روسیه تاکنون داشته است که در ادامه این تاپیک ، دو جنگ افزار فوق را بررسی خواهیم نمود اختصاصی میلیتاری

حرکت Elephant walk یا "پیاده روی فیل ها" ، یکی از هیجان انگیز ترین و زیباترین حرکات جنگنده ها و بمب افکن ها در هنگام تاکسی روی باند فرودگاه است که از زمان جنگ جهانی دوم و زمان بمباران های سنگین 1944 که صدها بمب افکن و جنگنده را به پرواز میطلبید ، ابداع و استفاده شد . Elephant Walk بدون شک در کنار رژه ی هر ساله ی پیروزی ارتش روسیه در میدان سرخ که نمادی از رژه ی حماسه برانگیز 7 نوامبر 1941 ارتش سرخ در هنگام نبرد مسکو و یاداور پیروزی شوروی بر آلمان نازی بود ، سمبولی نوستالژیک از جنگ جهانی دوم و نبردهای هوایی عظیم آن به شمار میاید . لوفت وافه ی آلمان و نیروی هوایی آمریکا و انگلستان که بزرگترین نیروهای هوایی جنگ جهانی دوم به شمار میرفتند ، در عملیات های خود برای پرواز صدها جنگنده و بمب افکن خود از حرکت Elephant Walk به کرات استفاده میکردند . جنگنده های Me-262 آلمان نازی در حال انجام Elephant Walk جنگنده های نیروی هوایی ایالات متحده در حال آماده شدن برای Take off از ناو هواپیمابر Elephant Walk بمب افکن های ایالات متحده آمریکا اما جنگ جهانی دوم پایان این نمایش هیجان انگیز جنگنده ها نبود ، بطوریکه این تمرین هنوز هم پس از سالها ، توسط جت های نیروی هوایی آمریکا برای بزرگداشت شکست دادن لوفت وافه ی آلمان و همچنین برای تمرینات نظامی انجام میشود . حرکت Elephant Walk توسط 70 فروند جنگنده ی F-15E رسته ی هوایی 4ام نیروی هوایی آمریکا در باند پایگاه هوایی Seymour Johnson به مناسبت پیروزی این رسته در مقابل لوفت وافه - 17 آوریل 2012 علاوه بر این ، Elephant Walk یکی از حرکات مهم در تمرین حملات همه جانبه ی هوایی (Global Strike Missions) در هنگام جنگ است که توسط نیروی هوایی آمریکا ، بخصوص بمب افکن های سنگین و هواپیماهای ترابری و سوخترسان انجام میپذیرد . 12 سوخترسان KC-10 رسته ی 305ام لجستیک هوایی نیروی هوایی آمریکا در حال تمرین Elephant walk در 22 دسامبر 2011 تمرین Elephant Walk توسط 60 فروند جنگنده F-16 اسکادران 35ام و 80ام رسته هوایی 8ام نیروی هوایی آمریکا و نیروی هوایی کره جنوبی در باند فرودگاه نظامی Kunsan کره جنوبی - 2 مارس 2012 در هنگام جنگ سرد ، یکی از تاکتیک هایی که توسط فرماندهی استراتژیک هوایی آمریکا برای حفظ حداکثری توان بمباران استراتژیک در هنگام حمله ی موشکی همه جانبه توسط شوروی تصویب و تمرین آن بصورت منظم انجام میشد ، تمرین Minimum Interval Take Off است که در آن ، باید حداکثر بمب افکن استراتژیک ممکن (B-52) در حداقل زمان (حداکثر 15 دقیقه) از لحظه ی هشدار حمله ی موشکی به آسمان پرواز کند . در این تمرین ، حرکت Elephant Walk یکی از عناصر اصلی در هنگام تاکسی برای تمرین MITO است . بمب افکن های B-52 نیروی هوایی آمریکا در حال انجام Elephant Walk در جریان تمرین MITO منبع : http://www.af.mil/news/story.asp?id=123292658 http://www.amc.af.mil/news/story.asp?id=123284246 http://www.seymourjohnson.af.mil/news/story.asp?id=123298198 http://www.airspacemag.com/military-aviation/stormbird.html# http://en.wikipedia.org/wiki/Minimum_Interval_Take_Off مترجم و گردآورنده : Cheka اختصاصی میلیتاری

در مورد اینکه جنگنده F-16I رژیم صهیونیستی که حداقل دو پاد جنگ الکترونیک حمل میکنه روز 10 فوریه مورد اصابت قرار گرفت سناریوهای زیادی میشه مطرح کرد. این جنگنده توسط یک موشک سامانه S-200 (احتمالا مدل 5V28) ساقط شده که فالکون های رژیم صهیونیستی بارها (از جمله 17 مارچ 2017 و از سایت موشکی پدافند سوریه در پالمیرا در نزدیکی پایگاه Tyias) موفق به شکستن قفل رادار درگیری سامانه پدافندی آن (با کد Square Pair) بوده اند. نکته ای که اینجا وجود داره اینه که سوریه با وجود اینکه از سال 2013 تا 2016 چندین واحد پدافندی S-300 دریافت کرده تا امروز یک بار هم خبر درگیری بین اس-300 های سوری و جنگنده های اسراییلی منتشر نشده و جالبه که 10 فوریه ، سوریه با همین "اس-200" موفق به سرنگون کردن جنگنده اسراییلی میشه! بنظر من سامانه ای که هفته پیش اف-16 اسراییل رو سرنگون کرد نه S-200 بلکه سیستم ترکیبی S-300/S-200 هست که این به لطف قابلیت جالب عملکرد هیبرید سامانه S-300 و S-200 هست. در واقع طبق اطلاعات قطعی موجود، اینترفیس ها و نرم افزارهایی برای ارتباط سامانه کنترل و فرماندهی، رادار کشف و رادار درگیری S-300 و S-200 طراحی شده که این قابلیت رو میده سامانه درگیری و فرماندهی S-300 شامل رادارهای پیشرفته و ضدجمینگ Tomb Stone با سامانه ی S-200 لینک بشن که در این حالت رادار درگیری S-200 بعنوان روشن کننده یدکی (Illuminator) در کنار رادار درگیری S-300 کار میکنه، نهایتا موشک های سامانه اس-200 با قفل راداری انجام شده توسط این سیستم ترکیبی به سمت هدف روانه میشن. یعنی مغز سیستم اس-300 هست اما موشک ها از سامانه اس-200 سوری ها میدونن به محض استقرار اس-300 در سایت های مشخص مانند اس-200 بدلیل قابلیت های بالای این سامانه ، صهیونیست ها دست به حمله پیشگیرانه و بمباران سامانه با تسلیحات دور ایستا خواهند کرد، لذا حدس من اینه که با تاکتیک های شبه چریکی که مشابهش رو پدافند صربستان هنگام بمباران توسط ناتو بکار گرفت، به لطف نیمه متحرک بودن کل سیستم اس-300 ، بطور دائمی در حال چرخش سیستم های راداری و فرماندهی اس-300 بین سایت های اس-200 هستند و اسراییل هم دقیقا نمیدونه در هر زمان کدوم سایت اس-200 معمول و کدام سایت اس-200 تقویت شده با سامانه راداری اس-300 هست. در حملات تلافی جویانه شتاب زده ی اسراییل هم عمدتا سایت های ثابت اس-200 هستند که قبلا شناسایی شده و هدف قرار میگیرند نه سامانه ارزشمندتر اس-300 . رادارهای اس-300 میتونن همین الان در پوشش کاروان بلند نیروهای تایگر به سمت سوریه رفته باشند... تفاسیر بالا در کنار اینکه پهپاد ایرانی بجای پرتاب از باند یک فرودگاه صحرایی ، از پایگاه نظامی تیاس در مرکز سوریه که یکی از اصلی ترین پایگاه های سوریه هم هست بنظر من کاملا حرکت حساب شده ای بوده، به اذعان منابع نظامی پهپاد مذکور از لحظه پرواز از باند فرودگاه، توسط ماهواره های جاسوسی اسراییلی ها دنبال میشده چراکه پایگاه جز مراکز نظامی اصلی سوریه هست و طبیعتا بطور بصری کاملا تحت نظر هست، لذا مبدا کاملا مشخص بوده و ایران و سوریه میدونستند که هدف حمله تلافی جویانه هم به احتمال زیاد تیاس خواهد بود. از طرف دیگه پایگاه تیاس محل استقرار بخشی از نیروهای هوایی روسیه هم هست که در صورت حمله تلافی جویانه روابط بین روسیه و اسراییل رو مشتنج میکنه که دیدیم این کار رو هم کرد و با وجود اینکه صهیونیست ها صرفا برج کنترل فرودگاه (نه آشیانه ها و نه جنگنده های مستقر) رو هدف قرار دادن، با هشدار سریع تلفنی پوتین مواجه شدند.

شرکت Uralvagonzavod روسیه در یک سورپرایز برای بازدیدکنندگان نمایشگاه تسلیحات نظامی روسیه در Nizhny Tagil ، ارتقای جدید خودروی پشتیبانی زرهی خود را با نام BMPT-72 شناخته شده و بلافاصله لقب Terminator-2 را دریافت کرده ، رونمایی کرد. بنابر گزارش خبرگزاری ریانوستی ، خودروی پشتیبانی BMPT-72 که در پایه ی شاسی تانک معروف T-72 تولید شده ، دارای ارتقاهایی نسبت به مدل BMPT (موسوم به Terminator) در زمینه ی سیستم کنترل آتش و افزایش حفاظت جنگ افزارهای روی برجک از جمله استفاده از دریچه های زرهی برای سایت های دیده بانی میباشد. شرکت uralvagonzavod در بیانیه ی مطبوعاتی خود همزمان با رونمایی از این جنگ افزار اعلام کرد :"برتری اصلی BMPT-72 ، قابلیت کشورهای دارنده ی ناوگان تانک های T-72 برای ارتقا ارتش های خود به سطح مافوق مدرن با کمترین هزینه و تقویت ظرفیت ، تحرک ، حفاظت و تسلیحات خود بدون نیاز به خرید سیستم های جدید گرانقیمت است" منبع

ظاهرا از دیشب حملات هوایی گسترده ای در خطوط لجستیک منتهی به خان طومان انجام شده   نیروی هوایی روسیه و سوریه سراقب ، بنش ، الاتارب ، کفر نها که دقیقا شهرهای اطراف خان طومان در تصرف تروریست ها هستند رو هدف قرار داده اند

ارتش روسیه پایگاه جدید در فرودگاه تدمر احداث کرد   بنابر اطلاعات میدانی ، سیستم های پدافندی از جمله پانتسیر و نفربرهای ارتش روسیه در منطقه تدمر و در پایگاه هوایی تدمر مشاهده شده https://pbs.twimg.com/media/Ch3YN5dUkAAp3qt.jpg https://twitter.com/bm21_grad/status/728917035250528256/video/1

  3-4 ماه پیش هم یک مقام سوری عضو اتاق فرماندهی مشترک ایران ، روسیه ، حزب الله و سوریه ادعا کرده بود قرار هست دو اسکادران سوخوی ایرانی در پایگاه T4 تیاس مستقر بشن    http://www.fort-russ.com/2015/12/s-300-in-action-in-damascus-iranian.html   زمان این خبر تقریبا همزمان با عملیات توسعه و گسترش باند فرودگاه توسط مهندسان روسی بوده

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/Filonov2520Red2520sq2520Ad2520Holyday2520015B15D.JPG[/img] تحولات اوکراین و صف آرایی روسیه در مقابل ناتو و آمریکا ، حساسیت ویژه ای به رژه ی امسال نیروهای مسلح روسیه بخشیده است و کرملین مصمم است قدرتی متفاوت از سال های گذشته در 9 مه از خود به نمایش بگذارد. یکی از تفاوت های رژه امسال نسبت به گذشته ، اضافه شدن شهر سواستپول (Sevastepol) ایالت کریمه به شهرهای برگزاری جشن و رژه ی پیروزی روسیه بر آلمان نازی است. از تجهیزات جدید اضافه شده به رژه امسال نیروهای مسلح روسیه میتوان به سیستم پدافندی Tor-M2U ، سیستم ضدتانک[font=sans-serif] [/font][font="sans-serif"]9M123 Khrizantema ، نفربر Typhoon-K و جنگنده های آموزشی Yak-130 اشاره کرد. [/font] [font=sans-serif]فرمانده رژه ی امسال ، معاون رییس ستاد مشترک نیروهای مسلح روسیه ژنرال اولگ سالیکوف خواهد بود.[/font] [font=sans-serif]تصاویری از رژه های تمرینی نیروهای روسیه در روزهای گذشته:[/font] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/10383325B15D.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/10383345B15D.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/10383335B15D.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/10383245B15D.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/10383205B25D.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/10383225B15D.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/10385735B25D.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/10385805B25D.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/10385795B15D.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/10383215B15D.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/10383355B15D.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/10383385B15D.jpg[/img] منبع تصاویر : [b]ITAR-TASS ، Moscow Times[/b]

کمتر از دو هفته مانده به 71 امین رژه سالگرد روز پیروزی متفقین بر آلمان نازی در روسیه ، اخبار و حواشی اطراف رژه بطور خاص متمرکز بر اولین ظهور رسمی یگان های "گارد ملی روسیه" میباشد. گارد ملی روسیه حدود یک ماه پیش و در تاریخ 5 آوریل 2016 با دستور ولادیمیر پوتین رییس جمهوری روسیه به عنوان واحد نظامی خاص تحت فرماندهی مستقیم رییس جمهور روسیه تشکیل شد. نیروهای این واحد تازه تاسیس از میان لشگر عملیاتی مستقل نیروهای وزارت کشور روسیه (موسوم به ODON) تامین میشود. طی رژه های آمادگی نیروهای روسیه در روزهای اخیر، یکی از نکات جدید به نمایش درآمده خودروی زرهی Tigr-M مجهز به سیستم تسلیحاتی کنترل از راه دور (Remote Weapon Station) میباشد.

  دوستان ظاهرا از زوایای مختلفی به این مساله نگاه میکنند ، تا جایی که بنده متوجه شدم دوستان حامی سیستم مدیریتی ژاپنی از استدلال تجربی و از آخر به اول رسیدن استفاده میکنند و با این استدلال که چون صنایع ژاپنی اسمی در کرده اند و محصولاتشون هم فروش داشته هستند ایراد گیری از مدیریت و ایمنی صنایعشون گناه کبیره به حساب میره ، اگر محصولات ژاپنی به ادعای دوستان بی نقص هستند چطور شرکت های این کشور (خصوصا تویوتا) برای برطرف کردن ایرادات اساسی ماشین هاشون، خودروهایی که دادن دست مشتریان رو میلیونی (تاکید میکنیم ، میلیونی) فراخوانی میکنند برای اصلاح و بازبینی؟   از طرف دیگه اینطور که فرمایشات استاد emp رو خواندم ، بنظرم میاد که تاکید اصلی ایشون بعنوان نقیصه سیستم ژاپنی ها بر مدیریت ریسک و تست محصولات تحت بدترین سناریو (worst case scenario) که در استانداردهای سختگیرانه ای مثل GMP هم بر اونها تاکید زیادی میشه ، هست. این بدترین سناریوها ممکن هست هیچ وقت هم در حالت عادی استفاده از محصولات پیش نیاد اما به هر حال در استانداردهای ایمنی و تولید محصولات حساس، یکی از موارد حیاتی به شمار میره 

کره شمالی در حال آماده سازی برای پنجمین تست اتمی - رییس جمهور کره جنوبی   در پی اعلام اخباری مبنی بر آماده شدن ارتش کره شمالی برای انجام پنجمین تست هسته ای خود، چین به منظور ارزیابی میزان تشعشعات تست احتمالی 2000 نیرو به مرز خود با کره شمالی اعزام کرد    http://www.cbsnews.com/news/south-koreas-president-says-north-korea-is-preparing-5th-nuclear-test/

ظاهرا مدل اصلاح شده پست فرماندهی سامانه S-300PMU-2 و پست فرماندهی S-400 که بترتیب با مدل های 54K6E2 و 55K6/55K6E شناخته میشوند از نظر ظاهری (نوع کشنده ، کانتینر و غیره) تقریبا غیر قابل تمییز دادن از یکدیگر هستند لذا به احتمال قوی مدل دریافت شده ، پست فرماندهی 54K6E2 متعلق به سامانه S-300 PMU-2 هست 

  ظاهرا الان توی مفهوم و تعریف "حیاط خلوت" هم مشکل وجود داره چراکه شما الان هر کشوری رو به صرف داشتن روابط دوستانه ، حیاط خلوت فرض میکنید! در حالیکه مفهوم حیاط خلوت یا "خارج نزدیک" (Near Abroad) که معادل روسی این عبارت هست ، یک مفهوم ژئوپلیتیک و مرتبط به جغرافیای اون کشورهاست . شما نمیتونید مثلا افغانستان یا اوکراین با چندین هزار کیلومتر فاصله از ایالات متحده رو رو "حیاط خلوت" آمریکا بدونید اما امریکای لاتین بدلیل نزدیکی به خاک اصلی ایالات متحده هست که حیاط خلوتش محسوب میشه و دکترین مونرو مبنی بر دخالت فعالانه امریکا در نظام های سیاسی کشورهای امریکای لاتین هم بر همین اساس و بدلیل همین اهمییت جغرافیایی امریکای لاتین اتخاذ شده   در مورد ساختار سیاسی هم حرف شما تا حدودی تایید حرف قبلی بنده بود ، یک انتخابات و روی کار آمدن فلان حزب در یک نهاد و قوه به معنی تغییر کل ساختار سیاسی یک کشور و به تبع اون، تغییر سیاست های کلی اون کشور نیست و تغییرات رادیکالی گسترده ای (چیزی شبیه به انقلاب) لازم هست تا کشوری مثل کوبا به نحوه تعامل بین المللی که قبل از انقلاب دهه 60 اش داشت برگرده 

  مخلوط کردن بازی های سیاسی داخلی کشورها با سیاست های کلی کشور مقوله ای هست که با توجه به شیوه بحث کردن شما قابل پیش بینی بود ، با این حساب کتاب های عجیب غریب شما ایران هم با این وقایع اخیر باید در زمره همسایگان و دوستان آمریکا قرار میگرفت اما میبینم که چنین چیزی نشده و رابطه اش با روسیه (بعنوان یکی از رقبای اصلی امریکا) تشدید هم شده ، لذا اینکه بگیم با یک انتخابات یا یک حرکت خارجی کل سیاست کشور کن فیکون میشه پیش بینی فاقد اساس و مبناست   کشور کوبا هم به مثال کشور ما که بالا عرض کردم بسیار شبیه هست ، برقراری ارتباط کوبا با امریکا آنهم در حالیکه این رابطه از ابتدا  توسط خود آمریکایی ها (و در اعتراض به سیاست های دولتی کردن صنایع خصوصی کوبا صورت گرفت) قطع شده بود بیشتر از تغییر رویکرد کوبا ، تغییر رویکرد در واشنگتن رو نشون میده و این در حالیه که حکومت کوبا همچنان همان حکومتی هست که از 50 سال پیش بوده. این مساله در مورد ونزوئلا هم صدق میکنه و با وجود تسلط یک ساله مخالفان چاوز بر پارلمان ، اتفاق شگفت انگیزی رخ نداده.   البته با این همه بالاخره سیاست های کلی کشورها هم تغییر میکنه و فرض کردن اینکه روزی کوبا یا ونزوئلا از وضعیت کنونیشون به دوست و متحد آمریکا تبدیل بشن هم غیرممکن نیست، اما این تغییر وضعیت ها هم همانقدر برای حیاط خلوت آمریکا میتونه صادق باشه که برای حیاط خلوت روسیه، مثال این قضیه کشور قرقیزستان هست که طی دو سال گذشته با تغییر رویه سیاسی ، پایگاه نیروهای امریکایی در خاکش رو بست و روابطش رو با روسیه تقویت کرد. 

  هرچند از نظر تعریف بحث این تاپیک سر توان نظامی فنی کشورها و نه حوزه نفوذ سیاسی و نظامیشون در جهان هست اما از اونجا که چند بار این مساله حیاط خلوت تکرار شد بد نیست یادآوری کنم که چه در دوره جنگ سرد و چه همین الان ، هر دو طرف بصورت فعالانه در حیاط خلوت یک دیگر حضور داشته اند . از جمله واضح ترین و معروف ترین کشورهای حوزه لاتین که با شوروی / روسیه روابط نظامی تنگاتنگی داشته و دارند کوبا، ونزوئلا و نیکاراگوئه هست. کشورهایی مثل برزیل و آرژانتین هم که دارای سیاست های رقابتی با امریکا هستند رو میشه بصورت بالقوه در اردوگاه مخالفان غرب در حیاط خلوت غرب در نظر گرفت   لذا بحث شما یک بحث دو طرفه هست و اینطور نیست که صرفا ناتو در اروپای شرقی جای پا پیدا کرده باشه

  رادار جستجوی 3 بعدی 96L6 در اصل برای S-400 طراحی شده و نه در pmu-1 و نه در pmu-2 رادار اصلی جستجو نیست بلکه بعنوان آپشن در کنار رادار 76N6 که رادار اصلی جستجوگر برای سامانه های S-300 PMU-1/2 هست استفاده میشه ، این مساله در تمامی منابع ذکر شده

  ببینید مقایسه مقایسه است و اینها هم همش فرض هست که میتونه ممکن باشه، چطور آمریکا سر قضیه شورش 1956 مجارستان فرض کرد که میتونه با یه سری جنگ روانی شوروی رو از ورود به معرکه و حمایت از هم پیمان خودش (طبق پیمان ورشو) در مقابل شورشی های تحت حمایت آمریکا دور نگه داره ؟ پس اینجا هم میشه حداقل بصورت تئوری چنین فرضی رو داشت.

  اولا اتحادیه اروپا مثل ناتو پیمان نظامی نیست و اعضای اون تعهدی نسبت به دفاع و ورود به جنگ برای یکدیگر ندارند. در ثانی ناتو در اروپا که از نظر تعداد اعضا از اتحادیه اروپا بیشتر هست! برای مثال کشورهای مهمی مثل ترکیه یا نروژ در ناتو هستند در حالیکه در در اتحادیه اروپا حضور ندارند، حضور کشور غیراروپایی کانادا در ناتو (که خب طبیعتا در اتحادیه اروپا نیست) هم مثال دیگری هست       حمله آمریکا به ویتنام و کره شمالی و عدم مداخله نظامی شوروی در مقابل امریکا ؟! تاریخ رو از کجا مطالعه میکنید شما؟!   عدم پاسخ به هدف قرار گرفتن جنگنده روسی بدلیل وحشت از ناتو؟! برید در تاریخ جنگ سرد بخونید ببینید چند تا جنگنده از دو طرف تاحالا تو درگیری های مرزی ساقط شده اند و هیچ جنگی هم راه نیافتاده !