خسته نباشی. همینطور ادامه بده. اگه همینجور ادامه بدی و در مورد تولیدات نظامی داخلی بنویسی یه تاپیک کامل در مورد تجهیزات نیروی زمینی درست میکنی. از هویتزرهای رعد-1 و رعد-2 و نفربرهای براق و تانک بر ببر-400 و تجهیزات دیگه بگو.

عالی بود فلانکر عزیز...مثل همیشه به اندازه و جدید. این ناو آبی-خاکی قابلیت حمل نفرات و تجهیزات فوق العاده مناسبی داره اما به نظر من هم برای جنگ با کشورهای پیشرفته و ارتش های مدرن مناسب نیست. بدرد لشگرکشی به عراق و ویتنام و کویت و بحرین میخوره که دفاع همه جانبه و هماهنگی ندارند. دو ارتش قدرتمند و مسلح هرگز به هم اجازه اینگونه تحرکات رو نمیدند و جنگشون معمولاً استراتژیک و با فاصله هست. گرچه این ناو تجهیزات دفاعی خوبی داره اما من مطمئنم فقط وقتی ازش استفاده میشه که بدونن نیروهای ساحلی دشمن، فقط از سلاح های سبک و کم اثر استفاده می کنند.

sniper2 و MRG عزیز : ادامه بدید تا ما از گفته هاتون استفاده کنیم. برای من یه سواله ساده پیش اومده. برای افند به یه پایگاه دشمن در صورتی که از پشتیبانی هوایی و توپخانه ای برخوردار نیستیم چه کارهایی لازمه؟ یعنی اولویت با چه کارهایی هست؟ قطعاً غافلگیری دشمن اولیشه... لطفاً راهنماییم کنید.

با توجه به شرایط حاضر و اعمال تحریم ها خرید جنگنده شکاری میسر نیست. بهترین کار حفظ توان هوایی موجود و ارتقا اف-14 ها و میگ-29 ها به استانداردهای بالا و حتی اف-4 عای فرسوده برای ایجاد قدرت رهگیری در پناه پدافند زمینی یا حداقل خالی نبودن آسمان کشور است. آماده سازی سوخو-24 های موجود برای حمله تاکتیکی زمینی یا استفاده از موشک نور برای حمله به ناوهای دشمن در زمان مناسب خیلی مهمه و تحرک خاصی به قوای تهاجمی مون میده. تولید و ذخیره سازی انواع موشک های زمین به زمین که خوشبختانه تنوع خوبی در تولید این موشک ها داریم(خانواده موشک های شهاب و زلزال و نازعات و جدیداً موشک های قدر و عاشورا) و مشکلی نیست و احتمالا تا برد 3000 کیلومتر در دسترسمون هست. برای پدافند زمینی تولیدا داخلی هاوک ارتقا یافته و رپیر و FM-80 چینی رو داریم که کافی نیست و برای بردهای بلند احتیاج به S-300 حس میشه که امیدوارم بتونیم 6 گردان بخریم.( 4 گردان برای جنوب: بوشهر و بندرعباس و شیراز و خوزستان تا یه سد در برابر موشک های احتمالی ناوگان دریایی امریکا ایجاد کنیم و 2 گردان برای تهران و اصفهان که تاسیسات حیاتی نظامی و ملی رو در خود دارند). برای ساخت جنگنده 2 طرخ صاعقه و شفق عنوان شده اند که بعلت پنهان کاری مناسب هیچکش نمیدونه در چه مرحله ای هستند. ولی امیدوارم خبر ساخت نمونه آزمایشی شفق-2 و سپس تولید انبوه اون رو در همین سال بشنویم که از قابلیت پنهانکاری و مانورپذیری مناسبی برخورداره و جنگنده رهگیر سبک مناسبیه. گرچه در زمینه تجهیزات راداری و جنگ الترونیک و موتورش هنوز ابهاماتی وجود داره و مشخص نیست چقدر به کمک روسها وابسته است.

احتمالاً منظور دوستمون تیپ 65 هوابرد بوده. اما چون عجله داشته نوشته 66. بهرحال اسمش مهم نیست. کیفیتش مهمه! icon_cheesygrin دمشون گرم. تو فورومهای خارجی هم از کلاه سبزهای ایران (Iranian Green Berets)و نوهد زیاد تعریف می کنند. خوبه که میدونن با کی طرفند...

Flanker عزیز: مطلب فوق العاده مفید و به موقعی بود. متن مطالبت رو جوری تنظیم میکنی که به حد کافی اطلاعات به خواننده میدی نه اونقدر کم که خواننده به ابهام کشیده بشه و نه با آمار و ارقام گیجش می کنی. میشه در مورد سیستم Shtil بیشتر توضیح بدی؟ 2 لانچر داره؟ بردش چقدره؟ با چه تعداد هدف میتونه درگیر بشه؟ راستی مگه در مورد خرید ساورمنی شایعه ای وجود داره؟ تا جایی که من شنیدم چند شال قبل ایران پیشنهاد خریدش رو به روسیه داده بود که با فشار امریکا عملی نشد و نیروی دریایی خودش برای ساخت ناوشکن دست بکار شد و از روی کلاس الوند مهندسی معکوس کرده. مگه خبر دیگه ای هم بوده؟

جالبترین قسمت مانور که شبکه خبر نشون داد رژه موشک های توپول- ام بود. و 9 فروند سوخو-27 و میگ-29 که در یک فورمیشن زیبا پرواز میکردند. 5 فروند سوخو-27 بصورت یک صلیب و 4 فروند میگ-29 بین هر 2 فروند سوخو-27...واقعاً زیبا بود. مهرات بالایی میخواد اینهمه دقت .

مطلب نو و جالبی بود. خسته نباشی دوست عزیز. از معروف ترین یگانهای تکاور ارتش که فعالیتشون رسماً اعلام شده میشه از اینها نام برد که سوابق بسیار درخشانی در جریان جنگ تحمیلی دارند: لشگر 58 تکاور ذوالفقار ،تیپ 55 هوابرد ، لشگر23 نیروی ویژه(نوهد) ، تیپ 45 تکاور اهواز ، گروه 99 تکاور پدافند هوایی (تهران) ، یگان 04 تکاور چنگال(تهران) ، گروهان تکاور پاسدار ستاد قرارگاه (تهران) دمشون گرم. امیدوارم این عزیزان به بهترین تسلیحات رزمی مجهز بشن تا بتونند مثل همیشه از خاک ایران در برابر دشمنان بدطینت دفاع کنند. نیروهای ویژه ایران یکی از بهترین های دنیا در زمینه نیروی انسانی هستند. دلیر، شجاع، باهوش و با اراده و ایمان. Reichmarshal عزیز: مسئولان ارتش هم در صدد تعویض و بهبود تسلیحات نیروی های رزمی اعم از نیروهای ویژه و نیروهای عادی هستند. در اینده این تغییرات رو خواهیم دید.

نظر خودم هم همینه. متاسفانه از لحاظ راداری و جنگ الکترونیک و پنهانکاری کلاس لافایت برتری دارند..چون مدرنتر و بروز تر هستند. البته امیدوارم کلاس موج بروز شده یکلاس الوند باشه نه کپی همون. چون بهرحال تکنولوژی کلاس الوند مربوط به 30 سال پیشه.

در زمان جنگ اول خلیج فارس 2 فروند ایلوشن-76 آواکس به نام های عدنان و بغداد به ایران پناهنده شدند. که ظاهراً عدنان عملیاتی شده. اما از عملکرد رادارش خبر موثقی در دست نیست. بغداد به گمونم در شیراز زمینگیره. امیدوارم اونهم عملیاتی بشه.

به نظر شما اگه نبردی بین جماران و الریاض صورت بگیره نتیجه چه خواهد شد؟ یعنی با توجه به امکانات راداری و موشک های تهاجمی کدومیک شانس بیشتری دارند و خاصیت پنهانکاری کلاس لافایت چقدر موثره؟

مطلب مفید و جالبی بود. متشکرم. شما این روزها خیلی فعال هستید. ممنون. چیزی که برای من سواله اینه که چرا روسیه ناوهای هواپیمابری ساخته که نهایتاً یه اسکادران جنگنده رو حمل می کنید؟ مثل همین هایی که به هند و چین انداخته! icon_cheesygrin

باید نسبت به همین اعراب و بقیه همراهانشون مراقب بود. نباید بذاریم توازن نظامی منطقه بهم بخوره. وگرنه همین اعراب دست و پا بسته چشم طمع به خاک ما خواهند داشت.

سعید جان: در مورد برتری کیفیت بر کمیت درست میفرمایید. من هم عرض کردم که در جنگ های امروزی گمان نمی کنم کار به جایی برسه که یه زیردریایی 8 تا اژدر شلیک کنه و در صحنه نبرد سالم باقی بمونه و شناسایی نشه و دوباره وارد نبردی بشه. همون 8تا اژدر برای یه زیردریایی مدرن کافیه تا به شناورها و زیردریایی های دشمن بیشترین ضربه رو بزنه. در مورد تسلیحات تهاجمی... بهترین گزینه برای ایران در حال حاضر خرید سامانه های پدافندی اس-300 برای مناطق کلیدی و حساس کشور و تور- ام دریاپایه و موشک های موسکیت و یاخونت برای ناوشکن های موج هست. راستی من یه چیز جالبی شنیدم که نمیدونم جاش اینجا هست یا نه؟ مثل اینکه به تازگی نیروی هوایی 6 فروند از سوخو-22 های پناهنده عراقی رو عملیاتی کرده تا ازشون فقط برای مقاصد رادارشکنی و ضد رادار استفاده کنه. همون طور که میدونی سوخو-22 فیتر قابلیت حمل موشک های kh-29 رو داره که ضد رادار و بسیار قدرتمنده. البته سوخو-24 های نیروی هوایی هم این قابلیت رو دارند اما سوخو-24 ها رو برای عملیات بمباران تاکتیکی و سریع لازم داریم و بهترین گزینه موجود همین سوخو-22 های موجود هستند. مثل اینکه نیروی هوایی عزمشو جزم کرده تا از تمامی گزینه های ممکن استفاده بهینه کنه. چند وقت پیش هم که آواکس عدنان رو راه انداختند، البته مشخص نیست رادارش فعاله یا نه...

بله! در جنگ یه بخش مهمی مربوط به تجهیزات کمی و کیفیه، و یه بخش مهمتری مربوط به نیروی انسانی و تفکری که از اون تجهیزات استفاده می کنه. نمونه ی اینگونه تاکتیک ها و ابتکارات رو در جنگ تحمیلی هم زیاد دیدیم. فکر و نبوغ ایرانی در کنار رشادت و دلاوری باعث شد عراق که از همه طرف حمایت تسلیحاتی و مالی میشد نتونه کاری از پیش ببره. باید به اندیشه ها و ابتکارهای تازه فرصت ابراز و جولان داد.

شرمنده سعید جان... من نمیدونستم اون تصویر در گالری سایت موجود هست. اما درمورد نظرت درباره تعداد مورد نیاز و نوع زیردریایی من یه پیشنهاد دیگه دارم. اگه به جدول هم دقت کنی تفاوت اندازه و جثه مدل آمور-750 با مدل آمور-550 چندان زیاد نیست اما قابلیت حمل اژدرهاش 2 برابر مدل آمور-550 هست. یعنی تقریباً با همون سایز و جثه قابلیت ماندگاری و رزم بیشتری داره. گرچه در جنگ های امروزی و با توجه به تجهیزات ماهواره ای و ضدزیردریایی شاید هیچ زیردریایی نباشه که 8 تا اژدر شلیک کنه و موقعیتش لو نره! اما بهرحال بهمراه داشتن 16 اژدر از 8 اژدر خیلی بهتره. در ضمن تعداد پرسنل مدل آمور-750 فقط 3 نفر بیشتر از آمور-550 هست و میزان بردش در حالت غوطه ور در آب هم بیشتره. به نظر من هم باید برای حفاظت از خلیج فارس و تنگه هرمز از زیردریایی های کوچک استفاده کرد. 6 فروند آمور-750 بهمراه همون تعداد 30 فروند نهنگ و غدیر که شما فرمودید کافیه. برای دریای عمان و اقیانوس هند هم 6 فروند زیردریایی کیلو مناسبه. البته گاهی هم کیلوها یه سری به خلیج فارس بزنن که ناوهای امریکایی از هیبتشون به خودشون بلرزند! در ضمن مدل آمور-1850 عجب چیزیه! 50 روز ماندگاری در زیر آب و 16 اژدر و 6 تیوب شلیک اژدر و قابلیت پرتاب موشک! میشه تعداد کیلوها رو به 5 رسوند و 3 فروند هم از این مدل آمور-1850 خرید. اونوقت واقعاً قویترین یگان زیرسطحی در منطقه رو خواهیم داشت. دلفین های اسراییل باید برن بوق بزنن! راستی یه سوال دارم سعید جان..این تحریم ها شامل موارد دفاعی نظامی مثل S-300 و تور-ام دریاپایه هم میشه؟ چون یکی از کسانی که دستی بر آتش داره چند وقت پیش بهم گفت احتمالاً تور-ام یا نمونه چینی (HQ-9) S-300 رو برای ناوشکن های کلاس موج در نظر گرفتند.

باید زیردریایی محشری باشه. کم صدا و سریع با تسلیحات بروز و قدرتمند. در کوتاه مدت امیدوارم ما هم چند فروند از این زیردریایی ها بخریم و ازش استفاده کنیم و در بلند مدت بتونیم چنین زیردریایی هایی رو بسازیم. سعید جان یه تصویری رو قبلاً گذاشته بودند که چند مدل از زیردریایی های کلاس آمور رو با هم مقایسه میکرد. با اجازه ازش من اون تصویر رو اینجا قرار میدم. اطلاعات جالبی رو نشون میده:

یه چیز جالب در مورد ظاهرش اینه که انگار فقط یه ناو خالیه و هیچکس و هیچ چیز اضافی رو عرشه نیست! البته معلومه که این دقت در طراحی و جاگذاری تجهیزات و تسلیحات برای ایجاد خاصیت پنهانکاری هست. من میخواستم بپرسم که این ناو چند تن هست و در چه رده ای قرار میگیره؟رزمناو، ناوشکن یا ناوچه؟ با توجه به ظاهرش به نظرم باید ناوشکن باشه. یه سوال دیگه اینکه: چرا فرانسوی ها با این همه سابقه در تکنولوژی نظامی و پیشرفت اکترونیکی و صنایع موشکی هنوز نتونستند یک موشک ضدکشتی سوپرسونیک طراحی کنند؟ (برد موشک اگزوست ام ام-40 در متن 70 کیلومتر ذکر شده که با اضافه شدن سیستم پیشران توربوجت به 180 کیلومتر میرسه . به نظرم برد موشک تهاجمی 180 کیلومتر برای یک ناوشکن خیلی خوبه)

منظور من همون موشک های تهاجمی ضد کشتی هستند ، مانند لانچرهای موسکیت و یا یاخونت... سیستم کاشتان و سیستم های دیگه پدافندی که قضیه اش فرق میکنه.

خوب اگه برای دفاع ناو در برابر ناوهای دشمن از موشک ضدکشتی استفاده میشه؛ لانچرهای موشک های ضدکشتی این ناوهای روسی همگی به سمت دماغه کشتی نصب شدن! البته سیستم دفاع هوایی شون به گمونم عمودپرتابه.

اینجور که مشخصه نیروی دریایی در مورد ناوگان زیرسطحی طرح های خوبی داره. یک جا به نقل از یکی از مقامات عالیرتبه ارتش خوندم که طبق بررسی به این نتیجه رسیدن که ارتش برای مقابله با دشمنان موجود به حدود 50 فروند زیردریایی نیاز داره که باید در آینده محقق بشه. احتمالاً برنامه خرید 2 فروند زیردریایی کلاس کیلوی جدید هم در همین راستا هست. زیردریایی غدیر هم که در حال تولیده و 2 فروند از اون به آب انداخته شده... خبرهای خوبیه..

سعید جان ممنون از توجه و پاسخت.... به نظر من هم کمی محدودیت خواهد داشت بخصوص در مواجه با چند هدف. چون اگه فرض کنیم زاویه عمل هر موشک که از لانچر خارج میشه 120 درجه باشه چون در مدل استقرار روسها لانچرهای هر دو طرف کشتی به سمت جلوی ناو هستند در کل همون 120 درجه رو پوشش میده. اما در مدل قرارگیری لانچرها در ناوچه های خودمون، 2 دسته لانچر رو در طرفین و با زاویه قرار میدن که هر کدوم 120 درجه رو پوشش میده و اگه زاویه شون در قسمتی هم انطباق داشته باشه حداقل 200 درجه رو پوشش میدن و زمانی که 2 یا 3 هدف رو در برابر دارن میتونن با انتخاب و تصحیح مسیر کمتری همه هدف ها رو در تیررس داشته باشن. اینهم تصویر مدل استقرار لانچرهای موشک ایرانی و روسی: مدل ایرانی مدل روسی مقایسه کنید.

سعید جان ممنونم از توضیحت. یک بخش از سوالمو جواب دادی. اما یه بخشی از سوالم باقیمونده. اینکه در ناوشکن های روسی لانچر موشک رو در پهلوها و به سمت جلوی ناو نصب می کنند در پرتاب موشک محدودیت ایجاد نمیکنه؟ مثلاً اگه چند هدف موجود باشه که یکیش در قسمت پشت ناو باشه چیکار میکنند؟ موشک اونقدر مانورپذیری داره؟ آخه در ناوچه های خودمون که دیدم اکثراً لانچرهاشون زاویه دار نصب هستند.

من یه سوال ساده دارم... در رزمناوها و ناوشکن های روسی لانچر موشک های ضدکشتی رو در پهلوها قرار میدن...یعنی موشک اینقدر مانورپذیری داره که اگه ناوشکن دشمن در عقب یا انتهای ناو خودی باشه تغییر جهت میده؟ و آیا امکان داره هر موشکی رو بصورت عمودی پرتاب کرد؟ مثلاً میشه در ناوشکن جماران لانچر موشک رو با دستکاری عمودی تعبیه کرد تا حجم کمتری بگیره؟

این تاپیک خیلی جالبه و جای حرف داره..نمیدونم چرا دوستان کم لطفی می کنند..