من میخواستم بپرسم هاورکرافت های موجود در نداجا از چه نوعی و چه تعدادی هستند؟ و آیا بدرد جنگ های امروزی میخورند؟ از هاورکرافت یونس خبری نشد؟ قرار بود تولید انبوه بشه ...

اتفاقاً برای من هم سوال بود که برای ناوشکن جماران از چه سیستم دفاعی استفاده خواهد شد؟ بهرحال ناوشکنی که با اینهمه تلاش و زحمت و با اینهمه تبلیغات طراحی و ساخته شده باید سیستم دفاعی مناسبی داشته باشه که تبدیل به سیبل نشه، بخصوص که باید در مقابل ناوهای امریکایی قدرتنمایی کنه. فقط خدا کنه از سیستم های چینی استفاده نکنند!!! اگه تور-ام بکار گرفته بشه که عالیه...

"رد آرمی" عزیز واقعاً خسته نباشی. عالی بود. اون دیاگرام سوخو-35 که نوشته هاشم فارسی بود خیلی خوب بود. گمان می کنم چند وقت پیش در جریان سفر پوتین به لیبی قرارداد فروش 12 فروند سوخو-35 به لیبی بسته شد. البته قطعاً داونگرید میشه... جنگنده محشریه...14 جایگاه حمل تسلیحات و تجهیزات الکترونیکی بروز و فوق العاده...دیگه چی میخوان...مرگ!!!

کاملاً با شما موافقم سعید جان. تعداد کلاشینکوف های تولید شده برای نیروهای مردمی و بسیج کافی هست و برای ارتش و سپاه میشه همون نیم میلیون سلاح جدید رو در نظر گرفت که حداکثر همون هزینه ای که شما گفتی رو در بر میگیره. انشالله تا چند سال دیگه مشکل قدیمی بودن سلاح های انفرادی نیروهای مسلح هم با جایگزینی سلاح های جدید حل میشه و سربازان دلیر ایرانی رو با سلاحی کارآمد و قدرتمند می بینیم… فعلاً با توجه به شرایط امور مهمی چون بخش پدافند هوایی و بروز کردن جنگنده های نیروی هوایی ارجحیت داره. صنایع موشکی هم که مثل همیشه فعاله و خار چشم دشمنان! البته خار اصلی ایمان و اراده ی ایرانیه…

سعید جان حرف دل منو زدی. دیگه وقتشه که ارتش ما هم با افزایش بودجه بفکر ارتقای تجهیزات انفرادی سربازن و نیروهای رزمی باشند. داشتن سربازان خوب و دلیر با اسلحه کارآمد خیلی بیشتر از هزینه اون تجهیزات مهمه. به نظر من با توجه به تجربه تولید نمونه چینی ام-16 میشه با جمع آوری دانش و تجارب گذشته و الگوبرداری از سلاح های قدرتمند فعلی نظیر "ام-16 آ4 " و "ژ-36 " یا "ایکس ام-8" ، یک سلاح انفرادی کارآمد و قدرتمند و مناسب طراحی و تولید کنیم. با استفاده از دانش و نیروی کار داخلی و نرخ تولید مناسب بالطبع هزینه تولید هم کاهش پیدا میکنه. به امید اونروز.

سعید جان نظرت در مورد قدرت نفوذ گلوله ی مذکور درسته. اما در اسلحه های بعدی و امروزی از این کالیبر استفاده نمیشه. از یه اسلحه انفرادی انتظار نمیره که دیوار بتونی رو از بین ببره یا در تیرآهن نفوذ کنه، نفوذ گلوله های همین کالیبر ناتو برای اسلحه انفرادی کافیه. در حقیقت ام-16 سلاحیه که قدرت نفوذ گلوله اش از ژ-3 کمتره اما از کلاش بیشتره، ولی نرخ آتشش از هر دو سلاح مذکور بیشتره. و ضمناً سرعت گلوله در دهانه تفنگ هم بطرز وحشتناکی بالاتره.

Malek عزیز، ممنون از نظرتون. در مورد قدرت تخریب و کشتار ژ-3 و کلاشینکوف کاملاً صحیح میفرمایید. بهمین دلیل هم هست که در هیچ ارتش درست و درمونی از آکا-47 استفاده نمیشه و اگر هم از کلاش استفاده میشه از نسخه های جدیدش چون آکا-103 و آکا-107 بهره میبرند که در کنار نرخ آتش، قدرت تخریب و برد موثر خوبی هم داره. نکته ای که در مورد ام-16 آ4 جالبه اینه که سرعت گلوله اش در دهانه لوله تفنگ 950 متر بر ثانیه است و برای ژ-36 و ایکس ام-8 این سرعت برابر 920 متر بر ثانیه است، میدونید این سرعت برای ژ-3 و کلاش چنده؟ برای ژ-3 حدود 800 متر بر ثانیه و برای آکا-47 حدود 710 متر بر ثانیه! در مورد کالیبر هم که مستحضرید کالیبر ام-16 و ژ-36 ، 5.56 x 45 mm NATO، هستش که کاملاً بر کالیبر ژ-3 و کلاش برتری داره و واضحه. در مورد گیر کردن هم ام-16 اگر از کلاش کمتر گیر نکنه بیشتر گیر نمیکنه. در کل ام-16 برای جنگ کلاسیک مناسبه و ام-4 برای جنگ شهری. اگه کشوری هر دوی این سلاح ها رو که از یک خانواده هستند با نارنجک انداز ام-304 بکار بگیره از لحاظ سلاح انفرادی سربازانش رو بیمه کرده. دوستان ام-16 بخصوص در مدل ام-16 آ4 و ژ-36 از لحاظ طبقه بندی یک سطح بالاتر از سلاحی چون کلاش و ژ-3 هستند. طراحی و کارآمدی فوق العاده ای دارند که اصلاً با سلاح های قدیمی چون آکا-47 قابل مقایسه نیست.

دوستان بهتر میدونند که هر چقدر هزینه کنی میتونی استفاده کنی. درسته هزینه ی ساخت یک قبضه ام-16 حدوداً 8 برابر یک قبضه کلاشینکوف (آکا-47) هست. اما این هزینه بی دلیل نیست. از لحاظ نرخ آتش و برد موثر و مهمتر از همه دقت آتش ام-16 واقعاً برتر از آکا-47 هست و در میدان نبرد برتری خودشو نشون میده. روسیه هم به همین دلیل مدلهای جدیدتر کلاشینکوف چون آکا-101، آکا-103 و آکا-107 رو طراحی و تولید کرده که کالیبرشون کالیبر ناتو هست و نقایص آکا-47 رو در مدلهای یاد شده برطرف کردند و البته هزینه ساخت مدلهای جدید کلاشینکوف هم بسیار بالاتر از مدل قدیمی آن است و پر واضح است که هر بهبود و ارتقایی در هر سلاحی با هزینه همراه هست. آکا-47 تنها بدرد نیروهای مردمی و چریکی میخوره که بصورت حرفه ای آموزش نمی بینند و ناچاراً باید سلاحی سبک و با نرخ آتش بالا بدست بگیرند. اما در ارتش حرفه ای و مدرن باید از سلاحی با نرخ آتش، دقت و برد موثر و وزن و طول مناسب و خوشدست برای صحنه ی نبرد استفاده کرد. تمام جنگ که هزینه ی مستقیم سلاح انفرادی نیست...فکرشو کردید که اگه سربازی اسلحه انفرادی مناسب نداشته باشه و کشته یا زخمی بشه بشه، جدا از مساله جان اون سرباز، چه مقدار زمان و هزینه ای باید برای آموزش و جایگزینی یک سرباز دیگر صرف بشه؟ بنظرم اگه با توان مهندسی داخل کشور بتونیم اسلحه ای از ترکیب ژ-36 و ام-16 تولید کنیم عالیه. یک اسلحه موثر و کارآمد تولید داخل با نام و طراحی ایرانی که در دستان سربازان ایرانی باشه...

به نظر من تنها راه ممکن برای ما استفاده از زیردریایی های کوچک و اژدر حوت به تعداد زیاد است. وگرنه تمامی راهای دیگر بسیار پرخطر هستند. فرض کنید 10 زیردریایی کوچک سابحات هر کدام 2 اژدر به سمت ناوهواپیمابر شلیک کنند..مطمئناً اون ناو یه چیزیش میشه!

امیدوارم که این خبر صحت داشته باشه و عضویت ایران در این پیمان نهایی بشه. و البته امیدوارم عضویت در این پیمان باعث پیشرفت و بهبود هر چه بیشتر اوضاع سازمانهای نظامی کشور و به روز کردن اونها بشه.

اگه خیلی مایلند که جنگ بشه بیان جلو.. اونوقت باید ببینند که میتونند روزی هزار تا هزارتا کشته هاشون رو به امریکا برگردونند؟ اگه چنین غلطی بکنند قطعاً جهنم رو برای خودشون مهیا کردند. مرگ رو اول به چشمشون می بینند بعد حسش می کنند!

داشتن سلاح اتمی تنها بعنوان ابزار بازدارنده مورد توجه کشورهاست و گرنه استفاده از اون عواقبی رو بهمراه داره که بسیار وخیم تر از نداشتن بمب اتم است. ایران هم با توجه به وضع موجود گویا همین سیاست رو در پیش داره. یعنی میخواد خودش رو یک قدرت مجازی هسته ای کنه. کشوری با توان تولید سلاح هسته ای، اما نه تولیدکننده و استفاده کننده از اون. در همین راستا توان تولید موشک های بالستیک میان برد و استفاده از حدود 3000 سانتریفیوژ در کشور بدست اومده.

بله منم با نظر آقا سعید موافقم. با طراحی و تولید موشک های قدر و عاشورا دیگر عملاً پروژه موشک های خانواده شهاب تمام شد و ظاهرا ایران برای بردهای بالای 2000 کیلومتر بر روی دو موشک قدر و عاشورا کار خواهد کرد.

شرمنده که شاید سوالم خیلی تکراری باشه ولی دقیقاً خطای شهاب-3 نوع دی چقدره؟ هر سایت و فورومی یه چیزی اعلام می کنه.اگه از کاربرای آئرو اسپیس بپرسی که میگن خطاش در حد همون بردشه یعنی 2000 کیلومتر! اما از بعضی جاها شنیدم نسبتاً 1 به 10000، درسته؟ دوستانی که اطلاع دارن لطفاً کمک کنن. یه سوال دیگه اینکه با وجود اعلام وزیر دفاع در مورد موشک های قدر و عاشورا، چرا تا الآن هیچ خبر و تصویری در مورد موشک عاشورا در منابع داخلی منتشر نشده؟باز موشک قدر رو تو یه رژه نشون مردم دادند گرچه آزمایش موشکیش رو تا حالا ندیدیم. یادمه تو یه سایتی خوندم که اگه خبر ساخت موشک عاشورا با موتور سوخت جامد و برد 2000 کیلومتر درست باشه یه تحول بزرگ در تکنولوژی موشکی ایرانه.

چیزی که مشخصه 3 محدوده برد موشک های بالستیکی برای ایران مهمه: 1- برد بین 1000 تا 1500 کیلومتر برای هدف قرار دادن اسراییل در صورت لزوم 2- برد بین 3500 تا 4500 کیلومتر برای هدف قرار دادن کشورهای متخاصم اروپایی(انگلیس و فرانسه) و البته پایگاه نظامی امریکا(سان دیگو) 3- برد بین 9000 تا 10000 کیلومتر برای هدف قرار دادن خاک اصلیترین دشمن فرامنطقه ای یعنی امریکا ناگفته مشخصه که وجود موشک های کوتاهبرد چون شهاب 1 و 2 و فاتح 110 برای انهدام پایگاه ها و مراکز فرماندهی دشمن در اطراف مرزها لازمه که در این زمینه مشکلی وجود نداره و همه چیز پیش بینی شده. مورد اول با ساخت موشک شهاب 3 و افزایش برد و دقت اون حل شده. مورد دوم رو بنده حدس میزنم که قراره با توسعه خانواده موشک های عاشورا و قدر ظرف یکی دو سال آینده حل خواهد شد و از این به بعد هم اروپا در معادلاتش با ایران تجدید نظر خواهد کرد. میمونه مورد سوم که به نظر نمیرسه ظرف چند سال آینده به دانش ساخت و تولید چنین موشک هایی بشه دست یافت. بخصوص اینکه آزمایش چنین موشک قاره پیمایی احتمالاً با مخالفت ها و تهدیدها و تبلیغات رسانه ای امریکا طرف خواهد شد.

با تولید این موشک و موشک های عاشورا قوای موشکی ایران تنوع زیادی پیدا می کنه و مطمئنن برترین قوای موشکی منطقه خواهیم بود. پاکستان که فقط موشک تولید می کنه اما از لحاظ سرعت و خطای موشک هاش باید بیاد پیش موشک های ایران لنگ بندازه.

جناب لیچ شرمنده ها!!!شما چند روزه ادعاهای عجیب و غریبی می کنید! من اکثراً نظرات شما رو که میخوندم خیلی مستند و منطقی بودند اما ایا برای این حرف های اخیرتون هم مدرکی دارید؟ اصلا میخوام بدونم میشه برای چنین موارد سری ای مدرکی هم داشت و با قاطعیت حرف زد؟

آقا سعید میشه مشروح و مفصل طرح خودتونو بگید. من از دید شما در مورد مسایل نظامی خیلی خوشم میاد و اکثر پست های شما رو چند بار خوندم. لطف کنید و در این مورد هم طرح خودتونو با جزییات بگید. این دوستمون آقای لیچ چطور ادعا می کنند 50 فروند سوخو30 تحویل نیروی هوایی شده؟ حالا که اینطوره منم ادعا می کنم ایران 120 فروند F-22 داره!! از آمریکا هم بیشتر داره!!!!

دوست عزیز Javabjab موضوع جالبی مطرح کردی و پیشنهادت هم جالب بود. من هم در برخی اصول نقشه پیشنهادی شما باهات موافقم. اول از همه باید خواسته های خودمون رو از این حمله مشخص کنیم. چیزی که واضحه اینه که شروع کننده حملات ما نخواهیم بود چون باعث ایجاد تنش های زیادی میشه که رسانه های غربی بخوبی میتونن از اون برعلیه ما استفاده کنند. پس هر نوع حرکتی از سمت ما پاسخ حرکت متناظری از سوی اسراییل خواهد بود. ما دو گزینه در جواب حمله هوایی اسراییل به تاسیسات هسته ای مون داریم. 1- استفاده از توان درخورتوجه موشکی خودمون که شامل دو دسته هست: یکی موشک های بالستیکی که از ایران به سمت مراکز حساس و پایگاه های نظامی شلیک میشند و دوم موشک های کوتاهبرد و پرتعدادی که از سمت سوریه و لبنان(توسط حزب الله) استفاده خواهند شد. 2- استفاده از جنگنده بمب افکن های نیروی هوایی برای ابراز پاسخی قاطع در جواب حرکت نیروی هوایی اسراییل. باید به این نکات توجه کرد که این حمله بیشتر یک بار روانی برای ابلاغ توان نیروی هوایی داره و انتظار نداریم که در این مرحله ضربات اسسی به اسراییل وارد کنیم، چون با توجه به شرایط منطقه و حضور دشمنان فرامنطقه ای و جنگنده های بروز اونها ما عملاً شانس استفاده از تعداد زیاد جنگنده برای عملیات رو نخواهیم داشت و اگر هم داشتیم استفاده پرتعداد از جنگنده هامون چندان منطقی هم نیست. در حمله شماره یک باید در طی یک زمان کوتاه حداقل 50 موشک شهاب 3 و فجر 3 (با کلاهک خوشه ای قابل هدایت) به سمت 5 پایگاه اصلی نیروی هوایی اسراییل و نیروگاه اتمی دیمونا شلیک بشن، و همزمان با اونها تعداد بسیار بیشتری موشک اسکاد بی و سی و فاتح 110 و زلزال از سمت سوریه و جنوب لبنان به همین اهداف برسند. این حجم وسیع و همزمان موشک باران باعث میشه که حتی قویترین سیستم های پدافندی هم عاجز بشن و حداقل نیمی از موشک های پرتاب شده به اهدافشون اصابت کنند و توان عملیاتی این مراکز حساس رو در بازه زمانی کوتاهی کاهش قابل ملاحظه ای بدهند. حمله شماره 2 باید به فاصله 2 تا 3 ساعت بعد از پایان موشک باران و با پرواز در ارتفاع پایین انجام بشه تا دشمن هیچ گونه فرصتی برای بازیابی و بکارگیری تمام نیروهای خودش نداشته باشه. چیزی که من پیشنهاد می کنم اینه که حمله هوایی توسط جنگنده بمب افکن ها به دو بخش تقشیم بشه. 1- حمله به تل آویو جهت ایجاد رعب و وحشت تا نشون بدیم که می تونیم در دل دشمن هم نفوذ کنیم. طبیعتا در این بخش نیازی به بمباران سنگین و دقیق نقطه ای نیست. من برای این بخش یک فورمیشن متشکل از 3 بمب افکن سوخو-24 که هر کدام مسلح به 6 تیر بمب 250 پوندی هستند رو پیشنهاد می کنم. این جنگنده ها توسط 2 فروند تامکت که هر کدام مسلح به 2 تیر موشک فونیکس و 2 موشک سایندویندر هستند اسکورت میشند. گروه دوم که برای بمباران دقیق نیروگاه اتمی دیمونا اعزام میشه شامل یک گروه 4 فروندی از سوخو-24 میشه که توسط 3 فروند تامکت همراهی میشند. سوخو-24 های این گروه هر یک مسلح به 2 تیر بمب 2000 پوندی قاصد هستند که یک بمب ضد رادار رو هم حمل می کنند و فروند از تامکت های این گروه شامل 2 موشک فونیکس و 2 موشک سایندویندر هستند و تامکت دیگر 4 موشک فونیکس حمل می کنه. این حمله باید در کوتاهترین زمان ممکن صورت بگیره و تمامی جنگنده های گروه یک و دو باید قبل از حمله در نزدیکی مرز سوریه و اسراییل سوختگیری کنند و بلافاصله بعد از اتمام عملیات در پایگاه های هوایی سوریه فرود بیایند. و بعد از گذشت چند روز بصورت گروه های 3 فروندی با پرواز در ارتفاع پست در منطقه مرزی عراق و ترکیه به کشور برگردند.(شبیه عملیات اچ-3) البته در هنگام عملیات میشه از میگ-31 های سوری که در داخل خاک خودشون هستند و از دور برای پوشش هوایی استفاده کرد تا سلامت جنگنده هامون بیشتر تضمین بشه. دوستان میدونم که طرح من نقایص و اشکالات زیادی داره از اساتید فن میخوام که کمکم کنند. در ضمن نگید که سوریه با ما همراهی نمی کنه و ...دیگه هر بچه ای میدونه که اغاز حمله به ایران نشانگر حمله متعاقبی به سوریه خواهد بود و بالعکس. متشکرم.

سعید جان واقعا سرعت شهاب 3 20 ماخ هست؟ اگه اینطور باشه عالیه.. راستی موشک های جدید قدر و عاشورا سوخت جامد هستند؟ سرعت و دقت اونها رو جایی اعلام کردند؟ ممنون میشم توضیح بدی.

دوستان درست میفرمایند. استفاده از پرسنل ماهر و مجرب و با غیرت در نیروی هوایی در طول سالهای گذشته نشون داد که میشه با کمی سرمایه گذاری فاصله مون رو با کشورهای قدرتمند کاهش بدیم. حداقل ما این توانایی رو داریم که اگه جنگنده ای داشتیم خودمون سرپا نگهش داریم و دست به دامن کارشناسان خارجی نشیم و دستامون رو بالا نبریم. نعمتی که هر ملتی نداره.

با تشکر از دوستمون آقای کانادین فورس نظرات و توضیحات شما واقعاً جامع و کامله. میدونم چرا آقا سعید نمیان تا از نظرات ایشون هم بهره ببریم.

به نظر من هم استفاده همزمان جنگنده های شرقی و غربی و استفاده درست از تجربیات حاصل شده در طراحی نمونه های بومی میتونه به نیروی هوایی ایران در آینده قدرتی فرامنطقه ای بده. کمتر کشوری هست که با جنگنده های شرقی و غربی کار کرده باشه.

با تشکر از جناب Material پس به نظر میرسه مسولین نیروی هوایی هم به این نتیجه رسیدند که وجود میگ 29 های اماده برای مناطق جنوبی یه ضرورته. میشه گفت در تبروز و تهران و بوشهر دفاع هوایی مطمئنیداریم. از بندرعباس کسی میدونه؟ دفاع هوایی اونجا چطوره؟ تنگه هرمز اهمیت حیاتی داره و وجود اسکادران های فعال و اماده برای اون منطقه یه ضرورته. اگه کسی از پایگاه هوایی بندرعباش چیزی میدونه بگه تا ما هم فیض ببریم. در ضمن در جواب دوستمون باید بگم طبق گفته ها ایران حداقل 2 گردان اس-300 داره که یکی در بوشهر و دیگری احتمالاً در تهران مستقر هستند. راستی من هم چند جا شنیدم که هاوک های تولید داخل خیلی بهتر و کاراتر از نمونه امریکایی خریداری شده هستند و قابلیت درگیری با اهداف بیشتری رو دارند. کسی چیزی در این زمینه میدونه؟

راستش خواستم تو این تاپیک یه بحث جدید راه بندازم. اسم این تاپیک رو میذارم "نقاط قوت نیروی هوایی ایران" و هر کسی میتونه به دلخواه و از نگاه خودش نکات مثبت و قوت نیروی هوایی ایران رو در تمام زمینه ها به بقیه بگه. اگه این تاپیک به یه نتیجه مناسب رسید یه تاپیک هم با نام "نقاط ضعف نیروی هوایی" درست می کنیم تا در تمام زمینه ها بحث بشه. فقط خواهشاً جواب های سلیقه ای و یه خطی ندید و دیدگاه دیگران رو به سخره نگیرید. خوشحال میشم اگه همه ی دوستان مثل آقا سعید و آقا حسین به صورت منطقی و مستدل و مشروح نظراتشون رو بگن. متشکرم. به بخش مناسب منتقل شد. حسین