این اواخر درگیری و پیروزی مهمی برای ارتش سوریه روی نداده که سهیل حسن توش نبوده باشه؛ این اتکا روی تاکتیک ها و تفکرات و حضور یک نفر کمی ترسناکه. در صورت حذف این مهره اونوقت چه خواهد شد؟ یعنی آکادمی های نظامی ارتش سوریه در طول این سالهای جنگ داخلی و با تجارب کسب شده دو سه چهره موفق دیگه رو کنند؟ والا عصام زهرالدین هم که خودجوش و در محاصره کامل با درایت خودش و رشادت نیروهاش تونسته تا الآن دوام بیاره. نکته دیگری که به ذهن میرسه با توجه به طول کم جبهه درگیری ها در اطراف حماه، چرا نیروی هوایی روسیه و سوریه کاری نمی کنند؟ تمرکز نیروی مهاجم در این منطقه کوچک باید بالا باشه؛ بهترین فرصت برای قلع و قمع کردن هست.

نحوه قرارگیری اش رو که همه میدونیم. بحث بر سر لود شدن تعداد تیوب هاست. در کلیپ بوضوح مشخصه که خودروی لانچر فول لود نشده و فقط با دو تیوب بارگذاری شده.

دقت کردین که خودروی لانچر تنها حاوی 2 تیوب پرتاب موشک بود، نه چهار تیوب؟ احتمالا این استقرار سریع و در کمترین زمان ممکن صورت گرفت که از ابتدا توسط صدا و سیما پوشش داده بشه.

خیر دوست عزیز شما احتمالا به نشانگر پایین صفحه که نتایج شلیک رو ثبت میکنه توجه نکردید. ایران شلیک اول رو خیلی دقیق به هدف زد و شلیک دوم هم به لبه ی هدف اصابت کرد. اما شلیک سوم به خطا رفت. دلیل دیگر اشتباه شما خطای دید در نگاه کردن به گرد و خاک حاصل از اصابت گلوله هست. دوربین با هدف زاویه داره و شما تصویر گرد و خاک حاصل رو با زاویه و در راستای متفاوتی نسبت به هدف می بینید. گلوله پس از شکافتن هدف (نه منهدم کردن آن) به خاکریز پشت آن اصابت می کنه. مشابه چنین اشتباهی رو دوستان در خصوص آزمایش دقت ذوالفقار هم داشتن. در شلیک گلوله های تانک به سمت اهداف پارچه ای یا فلزی گلوله فقط هدف رو میشکافه (منهدمش نمیکنه) و بعدش با برخورد به سطح زمین یا خاکریز پشتش متوقف میشه. اکثر دوستان متوجه اون شکاف ایجاد شده در هدف نمیشن (چون معمولا فاصله دوربین تا هدف زیاده) و فقط به اون گرد و خاک ناشی از اصابت به زمین دقت می کنند. عرض کردم گواه و تایید این مساله هم نشانگر ثبت نتیجه در پایین تصویره که دو هدف اول رو برای ایران تایید می کنه و در کنارش صدای تشویق تیم ایرانی رو میشنوین که بعد از شلیک اول و دوم بوضوح خوشحالی میکنن؛ اما در شلیک سوم خیر.

مقایسه توان نظامی کشورها تنها از بعد کمی و با توجه به عدد و رقم بسیار بدون منطق و خنده داره. چیزی که در این آمار هرگز محسوب نمیشه سطح آموزش نیروها؛ استاندارد تمرین های نظامی؛ کیفیت تجهیزات؛ جنگ الکترونیک و توان صنعتی کشورها در تولید محصولات نظامی حساس و تاثیرگذاره. اینجور سایتها بدرد عوام میخوره که سالی یکبار میخوان در کنار اخبار ورزشی یه چیزی هم از مسایل نظامی بدونن و تو جمع های فامیلی یه حرفی بزنن.

برای رسیدن به چنین هدفی جدای از بحث خوب یا بد بودنش، در وهله اول باید مراودات و تریبون های مهم بین المللی رو تحت تاثیر قرار داد، که تقریبا ما ازش بی بهره ایم. چه در بحث نشست های بین المللی، چه در حمایت کشورهای تاثیرگذار و چه رسانه های مهم و پر مخاطب. عملا شاید فقط در عرصه داخلی بتونیم کاری کنیم.

به نظرم این خبر موثق نباشه کویت استعداد نیروی هوایی اش در همین حد 20-30 فروند جنگنده هست که با خرید تایفون و جایگزینی هورنت ها حفظ میشه. بعید میدونن جنگنده دیگری به خدمت بگیرن. همین طور قطر که شدیدا دنبال یکی از گزینه های رافال یا تایفون بود و در نهایت رافال رو انتخاب کرد. دوستان منبع معتبری که این خبر رو تایید کنه دارند؟

در یوتیوب کانال خبری دیفنس وب تی وی که در خلال خبرهای دفاعی هفته گذشته خودش با نمایش تصاویری از شبکه راشا تودی به موضوع تحویل سامانه اس-300 به ایران پرداخته و در دوجا از خبر به صراحت نوع سیستم تحویلی به ایران رو از مدل پی ام یو-2 معرفی کرده و عنوان کرده روسیه در این مدت در حال انجام تغییرات مد نظر ایران بر روی سیستم ها بوده و تحویل کامل این سیستم تا انتهای 2016 صورت میگیره.   لینک ویدیوی خبر

  ضمن احترام به نظر شما اما به عقیده من احتمال همکاری اوکراین با ما در حال حاضر خیلی کمه. اوکراین بدلیل گرایشاتی که به غرب داره و بخصوص در قضیه درگیری های اخیرش با روس تبارها به کمک ناتو و بخصوص امریکا نیاز داره و نمیاد درگیری داخلی خودش و حیثیت ملی اش رو که توسط روسیه خدشه دار شده بخاطر ما بخطر بندازه. اوکراین تا یه زمانی مناسب بود، اما وقتی عملا بدنیال پیوستن به اتحادیه اروپاست و با ناتو همکاری اطلاعاتی و نظامی میکنه و از امریکا کمک های نظامی میگیره دیگه نمیشه ازش انتظار خاصی داشت. با احترام تمام من همچنان روسیه رو در دسترس تر میدونم. حداقل تا زمانی که بحران اوکراین و کریمه و جنگ سوریه برقراره...

  من در منابع دیگه خوندم که 15 ساعت درگیری در جریان بوده، اگه 40 ساعت درگیری صحیح باشه جای سواله که چرا ظرف 40 ساعت نیروی کمکی و یا پشتیبانی هوایی فراهم نشده؟

  دقیقا اصل مطلب همینه و حتی شاید دلیل حرکت کاروان تجهیزات دریافتی در روز روشن و به این روش همین بوده که بصورت غیر رسمی اما واضح نشون داده بشه که سیستم وارد کشور شده. از همین لحظه به بعد دیگه اس-300 برای ما تابو نیست و میشه در مورد موارد دیگر و همکاری های دیگر صحبت کرد. یادتون همین دو روز قبل یک نشریه روس به نقل از مقامات روسی گفته بود که روسیه به ایران سوخو-30 خواهد داد و اون رو نافض قطعنامه های سازمان ملل نمیدونه؟ کنار گذاشتن این اتفاقات پشت سر هم و همکاری تقریبا مناسبی که روسیه در سوریه با ما داشته یک نکته رو به ذهن میرسونه. روسیه اینبار به ارتباط با ما نیاز داره، چون با متاقشات اخیر اوکراین و اتفاقات پس از الحاق کریمه به روسیه؛ سیاست بلغارستان در بستن حریم هوایی خودش به روی پرنده های نظامی روس و بحران سوریه، بی دردسرترین و شاید بشه گفت تنها راه نفوذ و حضور روسیه در خاورمیانه و دریای مدیترانه و شمال افریقا میتونه از کانال ایران باشه. و این به ما یه برگ برنده مخفی میده، که میتونیم از این فرصت استفاده مناسب بکنیم برای رفع نیازهای سخت افزاری و البته نیازهای تکنولوژیکی... اگه سیاست خارجی کم تنشی رو در خصوص اجرای برجام ادامه بدیم که غرب بهانه ای برای برهم زدنش نداشته باشه و قانونا نتونند ما رو تحریم کنند اونوقت میشه کارهای خوبی با روسیه و چین کرد. چند موردی که مدتهاست تو ذهن همه هست و واقعا نیازه؛ اما باید واقع بین بود؛ روسیه تا یه حدی به ما حال میده که واسش شاخ نشیم؛ همه ابرقدرت ها اینطورن... انتظار ورود لبه ی تکنولوژی روسیه رو نباید داشت؛ فقط با استفاده کرد... از شرکت های روسی در جهت پیشبرد طرح های داخلی کمک بگیریم و خودمونو از غافله ی دنیا عقب نندازیم. مثل: -ادامه طرح تانک قدرتمند بومی حالا با هر اسمی میخواد باشه؛ کرار یا ذوالفقار یا خرمشهر و امثالهم -به پایان رسوندن طرح پدافند زمین به هوای دوربرد با نام تلاش 2 یا 3 یا 4 یا باور373 و ایجاد تاسیسات جهت تولید اون -طراحی یه سیستم دفاع کوتاه برد مناسب برای شناورهای رزمی با الهام از کاشتان یا سیستم های مشابه شرقی -طراحی یه سیستم دفاع میانبرد مناسب برای شناورهای رزمی در کلاس جماران یا حداکثر 3000 تن -طراحی و تولید موشک ضد کشتی فراصوت  مثلا با الهام از یاخونت و البته با بومی سازی و تغییر مناسب برخی سامانه های راداری؛ هدایتی و هدفگیری نهایی -طراحی یه جنگنده سبک آموزشی و رزمی که مدتها قبل شروع شد و به نتیجه نرسید با الهام از نمونه ای که یاک ساخته و ....

از بندر انزلی منتقل بشه به رشت؛ از اونجا با سی-130 میشه جابجاش کرد و دیگه فرصت فیلمبرداری با این وضوح از دست میره.

  لطف می کنید که ویدیوهای مرتبط با این حمله اخیر رو قرار بدید تا ما هم ببینیم؟

کسی از دوستان میتونه فیلم های مرتبط با این حمله اخیر به العیس رو بذاره؟ همه از فیلم صحبت می کنند اما من لابلای پست ها چیزی ندیدم.

  نظرم در مورد جملات آخر شما کاملا برعکسه و این خیال کسب درآمد از راه پرتاب ماهواره برای دیگر کشورها تنها برای دلخوشی خودمون خواهد بود. با وجود کشورهای پیشرو همچون روسیه و فرانسه و امریکا و حتی هند و تکنولوژی برتر و سابقه ی کاری این کشورها هیچ کشوری (حداقل تا 20 سال آینده) ریسک عقد قرارداد و سفارش ساخت و پرتاب ماهواره با ما رو نخواهد پذیرفت. به تمام اینها مسایل حاشیه ای همچون تنش های سیاسی بین غرب و ایران و تحریم های قبلی و شاید بعدی رو هم اضافه کنید. اصل اول در اقتصاد امنیت هست؛ امنیت مالی، قانونی و سابقه ی فعالیتی... که مشخصا ما در تمام این زمینه ها از کشورهای پیشرو عقبیم و کشوری به سمتمون نخواهد اومد. مگر اینکه یکی از همین کشورهای خیلی خیلی دوست و همسایه و مسلمان و برادر مثل ونزوئلا یا بولیوی یا سوریه بخوان به ما مراجعه کنند برای این کار. که تجربه ثابت کرده هم ما و هم اونها قراردادهای اقتصادی مون با هم بسیار متزلزل و متاثر از حس و حال کابینه ی اون زمان خاص خواهد بود (مثل قرارداد ساخت نفت کش با ونزوئلا) و یا اینکه مثل خیلی از کارهای دوستان در گذشته از کیسه ی خلیفه ببخشیم و با هزینه و سرمایه خودمون برای اونها کار انجام بدیم و در ظاهر اسمش رو قرارداد بگذاریم.

  دوست عزیز جواب چندین پست متوالی شما رو ندادم چون در خلال همین کامنت ها شما گفته خودتون رو تغییر دادید. در ابتدا بطور واضح از تشکیل یگانی با استعداد 20000 کوماندو گفتید اما کم کم تبدیلش کردید به تعداد بالای سرباز آموزش دیده و زبده. اینها زمین تا آسمون با هم متفاوتند. کما اینکه در ارتش های غربی هم که کاملا حرفه ای سرباز گیری می کنند تمامی پرسنل در رسته خودشون آموزش های تمام حرفه ای و بروز دریافت می کنند اما در کنارش یگانهای کوچکتر و تخصصی تر کوماندو و نیروهای ویژه حضور دارند. روی صحبت من در مخالفت با نظر شما تشکیل یگان 20000 نفری کوماندو بود، که اگر واقعا ملزومات و تجهیزات این یگانها و تعریف عملیات هاشون رو بدونید هرگز نیازی به این تعداد نیرو نیست. یگان کوماندو/رنجر/نیروی ویژه در تمام ارتش های حرفه ای نیز بصورت دستچین و در تعداد محدودتر در مقابسه با یگانهای معمولی (متشکل از سربازان حرفه ای) وجود دارند. مثالش هم فراوونه؛ ارتش سلطنتی بریتانیاٰ، فرانسهٰ؛امریکا؛ ایتالیا؛ آلمان و ... نگاهی به استعداد یگانهای کوماندویی این ارتش ها و مقایسه اش با استعداد کل ارتش خود گویای همه چیزه. لزوم تشکیل ارتش حرفه ای و محدود کردن طرح خدمت سربازی اجباری بر کسی پوشیده نیست؛ اما این قضیه کاملا متفاوت از تشکیل یگان عظیم 20000 نفری کوماندوست که شما در اولین پستتون اشاره کردید.   پیروز باشید.

دوست عزیز خیالبافی کافیه. شما اصلا میدونی هزینه ی آموزش و تجهیز 20000 کوماندو در حد کلاه سبزها چقدر خواهد شد؟ هیچ کشوری در حال حاضر چنین یگانی با استعدادی که شما گفتید رو نداشته و نخواهد داشت. اصلا ماهیت این نیروها و وظایفشون ایجاب میکنه که دستچین شده و بحد نیاز باشند. کیلویی که نیست. اصلا میدونید استعداد یگان KSK ارتش آلمان با اونهمه آموزش و عملیات موفق چقدره؟ چیزی بین 400 تا 500 اوپراتور... همینطور کشورهای دیگر چون یگان Col Moschin ایتالیا و ... بیش از این هم نیاز نخواهند داشت. برای ما هم بر اساس مخاطرات موجود و توان آموزشی و لجستیکی و عملیات های تعریف شده یگانهای نیروی مخصوص و چترباز و تکاور تعریف شدن. بیش از اونهم نتیجه ای نداره و تحمیل هزینه و در دراز مدت نابود کننده است. در نوشتن و نظر دادن کمی عقلانیت و شرایط رو هم لحاظ کنید.

  اتفاقا برعکس؛ فعلا تنها کالیبر استاندارد ناتو برای اون در نظر گرفته شده.

ادامه ی این بحث جز به بیراهه بردن تاپیک فایده ای نداره. شما در گفته هاتون جز نتیجه گیری شخصی چیزی رو عنوان نکردید و بنده هم قصد ندارم نتایج مورد نظر خودمو در جوابش عنوان کنم. اشتراکات و تفاوت های سوخو-30 و سوخو-35 هم بارها گفته شده و با دید شما فعلا فقط پاکفا جنگنده هست و بقیه همه منسوخند! و با توجه به استدلالتون فردا روسیه امتیاز تولید اس-400 و توپول-ام و اسکندر رو هم یکجا به ما خواهد داد چون نمیخواد مرزهای روسیه با ناتو و متحدینش احاطه بشه. گذر زمان همه چیز رو مشخص میکنه. تا اون زمان موفق و موید باشید.

  اول موضعم رو مشخص کنم که خودم دوس دارم این قرارداد به تعداد بالا و بیشترین میزان درصد مشارکت ما در تولید و با پکیج تسلیحات کامل نهایی و عملی بشه اما واقعیات و توان چانه زنی ما در شرایط فعلی رو باید در نظر داشت. چندتا اشکال به گفته های شما دارم:   1-روس ها در هیچ منبع رسمی صحبتی از انتقال تکنولوژی سوخو-30 نکردن، تنها در برخی منابع خبری در مورد امکان مونتاژ در ایران گمانه زنی شده که با انتقال تکنولوژی کاملا متفاوته.اگر شما در منابع رسمی چیزی دیدید لطفا برای ما هم عنوان کنید.   2-ببینید دوستی یا نزدیکی کشورها رو منافعشون نسبت به هم و قدرتشون در اون حیطه شکل میده. در مورد سوریه ما و روسیه منافع همسو (نه یکسان) داریم و طبیعتا داریم درکنار هم و مشترک عمل می کنیم. اما آیا در مورد مسایل دیگر هم اینگونه بود یا هست؟ خیر. چون منافع ما با روسیه متفاوت بوده. شما نگاه کنید روسیه خط تولید سوخو-30 و به چه کشورهایی داده؟ چین و هند. چین که متحد استراتژیک روسیه در جبهه شرق و در شورای امنیت هست و بدلایل واضح این امکان رو بهش داده که البته مثلا هرگز نشنیدیم که موتورسوخو-30 در چین تولید بشه یا رادارش. اگه اینگونه بود که چین برای تولید موتور جت خوشWS-10‌ اینقدر زمان و هزینه نمیکرد. از تجارب این موتور استفاده کرده اما هرگز حق تولیدش رو نداشته. در مورد هند هم میدونید که هند بزرگترین مشتری و بازار تسلیحات روسی هست. جدا از اینکه تقریبا در برخی مسایل جهانی هم همسو با روسیه است. در ثانی هند و چین ارتباطات اقتصادی فراوان و عظیمی با روسیه دارند و روسیه گاها باید برای حفظ این روابط یکسری امتیاز بهشون بده. اما در مورد ما با 3 میلیارد دلار مبادله اقتصادی در سال  با روسیه ( که مقرر شده به 10 میلیارد دلار در سال برسه) کجای روابط و منافع اقتصادی با روسیه هستیم. قدرت چانه زنی شما در قراردادها رو توان اقتصادی، نظامی و اهمیت ژئوپلتیک مشخص میکنه که ما مشخصا ما در جمیع جهاتش قوی نشدیم بلکه حتی زنجیر محدودیت های تحریم و متعاقبش برجام رو داریم. باید قبول کنیم که ما مشتری پر قدرتی نیستیم و حتی شاید مجبور شیم که به حداقل ها قناعت کنیم.   3-سوخو-30 در روسیه منسوخ شده؟ از کی تا حالا؟ تا سالهای آتی روسیه 65 فروند سوخو-30 به خدمت میگیره که بیشتر از سوخو-35 و سفارش پکفا هست. یعنی روسیه رفته جنگنده ی منسوخش رو برای خودش بخدمت گرفته؟ ببنید اولا که فعلا برای نیروی هوایی روسیه نسل پنجمی به میدان نیومده و عملیاتی نشده و تا اومدنش و عملیاتی شدنش راه درازی هست. در ثانی سوخو-30 در حد و اندازه های ایگل هست. چطور اینها رو منسوخ میدونید؟ وجود نسل پنج هرگز نفی کننده نقش نسل چهار و چهار پلاس نیست. در ضمن کدوم کشور جز امریکا توان بکارگیری گسترده ی نسل 5 رو داره؟ مطمئن باشید با تولید و عملیاتی شدن اف-35 و پکفا و جی-31 و امثالهم تا سالهای سال نسل چهار و چهار پلاس در خدمت باقی میمونه و حذف نمیشه. بدلایل مختلف من جمله مسایل اقتصادی و ... 4-همه اینها به کنار؛ یعنی ما قراره جنگنده ی منسوخ بخدمت بگیریم؟ اگه اینطوره پس اینهمه سر و صدا و هیاهو واسه چیه؟ واسه یه جنگنده ی منسوخ؟ 5-روسیه هرگز امکان تولید تسلیحات مدرن و بروز رو به ما نخواهد داد که ما به اسم خودمون تولید کنیم و بگیم کار بومیه؟ قراردادهای نظامی و اقتصادی اینقدر نابسامان و هر کی هر کی نیست که شما تصور می کنید. تمام قراردادها برای دول و سرویس های جاسوسی رو میشه، شاید برای رسانه ها یا عامه مردم عنوان نشه اما در این سطح نظامی در خصوص خرید جنگنده و تسلیحات جنگی اینطور نیست که خریدار و فروشنده در خفا مبادله کنند و کشورهای دیگر بیخبر بمونند (باز هم میگم شاید برای عامه مردم عنوان نشه) بعلاوه اونهم در خصوص ما که بخاطر مسایل هسته ای تمام حرکاتمون تحت نظره. بهرحال شما برای مهندسی معکوس و تولید بومی به نمونه ی اصلی نیاز داری...

  حرف شما در کل درسته اما اصلاح کنم که پارس جنوبی در حال حاضر 24 فاز رو در بر میگیره که شامل تولید گاز از 4 لایه گازی از سازند کنگان معادل سازند خوف عربستان هست. طرح دیگری هم برای برداشت نفت از لایه نازک اما غنی نقتی این میدان تعریف شده که اون جداگانه انجام میشه. البته ما بدلیل تحریم ها و نداشتن توان فنی جهت دسترسی به این لایه نفتی تا کنون برداشتی از نفتش نداشتیم. اما از 24 فار تعریف شده ی پارس جنوبی فازهای 1 تا 8 در زمان ریاست جمهوری آقای خاتمی افتتاح و بهره برداری شدن. در دولت آقای احمدی نژاد تنها فاز 9-10 افتتاح شد. در دولت حاضر هم فازهای 12 و 15-16 به بهره برداری رسیدن. در سال آتی هم فازهای 17-18 و فاز 19 و 20-21 به بهره برداری میرسن. شاید فار 14 هم به بهره برداری برسه. در کل با راه اندازی تمامی پروژه های مرتبط با پارس جنوبی کشور از این میدان به تنهایی درآمدی معادل درآمد فروش نفت میرسه که گواه عظمیت این میدان و ارزش اونه.   --------------------------- در خصوص این خرید احتمالی و شرایط حاکم بر مسایل نظامی ما برداشت من اینگونه خواهد بود: (اینها تنها برداشت و گمانه های شخصی من هستند و گذر زمان مشخص میکنه کدومش درست و کدومش نادرست بوده) شورای بین الملی نظارت بر برجام که عموما شامل 5+1 و ایران خواهد بود با خرید گسترده نظامی از سوی ایران مخالفت خواهد کرد؛ بخصوص اگر در تجهیزات خریداری شده گزینه ای باشه که امکان حمله به همسایگان رو شامل بشه. لذا:   ×احتمالا خرید ما چیزی بیش از 24 تا 36 فروند سوخو-30 نخواهد بود و تعداد بیشتر تایید نخواهد شد. ×با مونتاژ داخلی مخالفت خواهد شد. چون تاثیرش بر ارتقا توان صنعتی و نظامی ما محرز خواهد بود ×احتمالا با خرید تسلیحات هوا به زمین (که مسلما تسلیحات هجومی تعریف میشن) مخالفت خواهد شد و تنها تسلیحات هوا به هوا (که دفاعی تعریف خواهند شد) اونهم با محدودیت در برد و توانایی تایید خواهند شد. ×فکر تولید کامل داخلی و یا انتقال تکنولوژی تولید موتور یا الکترونیک جنگنده رو از سر بیرون کنید. نه شورای نظارت تایید خواهد کرد و نه روسیه این امکان رو ارزون میفروشه که طی سالهای آتی رقیبی برای خودش بتراشه یا اینکه یکی از بازارهای تسلیحاتی خودش رو از دست بده. تمام کشورهای درگیر پرونده ایران از نیت ما برای خودکفایی و عدم وابستگی به قدرتهای بزرگ آگاهند. ×هرگز امکان اورهال سنگین رو به ایران نخواهند داد. ×گزینه ای رو اضافه خواهند کرد که این تسلیحات حق نخواهند داشت که در راستای منافع ایران در کشور ثالث (مثلا سوریه و ...) به عملیات بپردازند. ×قطعا بندی رو ذکر میکنند که تخطی ایران از موارد فوق شامل تحریم ها و تنبیهات شدید سیاسی و اقتصادی بشه.

ممنونم. راحت شدم.

  این تجهیزات برای یه نیروی میلیشیا بد نیست

من یه مشکلی دارم... لطفا کمکم کنید. از چندی پیش تمام متن های سایت که دارای اصطلاحات و کلمات انگلیسی باشه برای من بهم میریزه و از چپ به راست میشه و کلا فرمت متن بهم میخوره جوری که عملا خوندن متن ها غیر ممکن و اعصاب خوردکن میشه. چیکار میتونم بکنم؟

نمایشگاه نبود. یه غرفه جهت انجام مسابقه تیر اندازی بود و سه چهار نوع سلاح بیشتر نداشت. FN SCAR-H و G-3 و MP-5