پیامهای آدولف هیتلر و سران نازی برای سربازان نبرد استالینگراد دوستان این مطلب خیلی جالبی هست در خصوص پیامهایی که بین مرکز فرماندهی آلمان نازی و فرماندهی ارتش ششم در استالینگراد رد و بدل شدند. همان طور که می دانید نبرد استالینگراد از مهمترین جنگهای جنگ جهانی دوم و جهان بوده. نبردی که سرنوشت و مسیر جنگ جهانی دوم را به کل تغییر داد و از این جنگ به بعد بود که نیروهای شوروی و متفقین دست بالای نیروهای آلمانی و متحدین قرار گرفتند. نبرد استالینگراد نه تنها برای جهان نبردی سرنوشت ساز بود بلکه برای سربازان آن نبرد هم بسیار خونین و سخت بود. نبرد استالینگراد به خاطر موقعیت شهر استالینگراد ، تبدیل به جنگی کلاسیک شده بود. نبردی تن به تن و خانه به خانه. زیاد وارد جزئیات نمیشیم نبرد استالینگراد قریب به 9 ماه به طول انجامید. طرفین اصلی این نبرد فیلدمارشال فون پاولوس که فرمانده ارتش ششم آلمان را برعهده داشتند و در طرف مقابلشان ژنرال روکوسوفسکی که فرماندهی نیروهای شوروی را بر عهده داشت. ارتش ششم آلمان برای ماهها در محاصره انبوه نیروهای شوروی قرار داشت و در تمام این مدت دلاورانه و با حداقل تجهیزات و آذوقه مقاومت کردند که در نهایت به دستور فیلدمارشال فون پاولوس تسلیم نیروهای شوروی شدند. در این بین طبعا پیامهای متعدد و مهمی بین فون پاولوس ، فرماندهی ارتش آلمان در استالینگراد و سران دولت آلمان در برلین اعم از آدولف هیتلر و هرمان گورینگ انجامیده. صحبتهای خیلی جالبی هستند که فکر نمی کنم تا به حال شنیده باشید شون . برای اولین بار به زبان فارسی در اینترنت قرار می گیرند. می پردازیم … نخست از اولتیماتوم روسها (از طرف ژنرال روکوسوفسکی) به نیروهای آلمانی ارتش ششم در محاصره شروع می کنیم. این پیام اولتیماتوم در بامداد روز هشتم ژانویه 1943 برای پاولوس ارسال گردید که به پاولوس خاطر نشان می ساخت که ارتش او به محاصره افتاده است و قادر نیست نجات یابد و یا آنکه از راه هوا به آن اسلحه و مهمات رسد میگفت: ” وضع سربازان شما یاس آور است. آنان از گرسنگی و بیماری و سرما رنج می برند. زمستان بیرحم روسیه هنوز به درستی آغاز نشده است. یخ بندانهای سخت، بادهای سرد و توفانهای برف هنوز در پیش است. سربازان شما لباس زمستانی ندارند و شرایط حیات ایشان از نظر بهداشت وحشت انگیز است… وضع شما نومید کننده و مقاومت بیشتر نابخردانه است. از این رو به منظور اجتناب از خونریزی بی ثمر، پیشنهاد می کنم شرایط ذیل را برای تسلیم شدن بپذیرید…” که روسها برای پاسخ 24 ساعت وقت به پاولوس و ارتش ششم دادند. پاولوس بی درنگ پیام را با بی سیم به آدولف هیتلر مخابره کرد که بلافاصله درخواست وی از جانب فرمانده کل رد شد. روزها مجددا در روز 24 ام ژانویه پیشنهاد تسلیم به پاولوس دادند که پاولوس مجددا بی درنگ این پیام را برای آدولف هیتلر ارسال کرد: “سربازان مهمات و غذا ندارند… فرماندهی ثمربخش دیگر امکان پذیر نیست… هجده هزار نفر زخمی شده اند بی آنکه هیچ گونه وسیله معالجه و تن پوش و دارو داشته باشند. دفاع بیشتر بیمعناست. سقوط اجتناب ناپذیر است. ارتش تقاضای فوری دارد تا تسلیم شود و بدینوسیله جان سربازان بازمانده را از مرگ برهاند.” پاسخ هیتلر موجود است: “تسلیم ممنون است. سربازان ارتش ششم، مواضع خود را تا آخرین نفر و آخرین فشنگ حفظ خواهند کرد و با مقاومت قهرمانانه خویش، به تاسیس یک جبهه دفاعی و رهایی جهان غرب، کمکی فراموش نشدنی خواهند نمود.” در حالی که نبرد خونین به آخرین روزهای خودش نزدیک میشد و حلقه محاصره روز به روز تنگ تر می گشت ، روز 28 ام ژانویه ، هرمان گورینگ برای سربازان ارتش ششم یک پیام رادیویی فرستاد: “پیکاری که ارتش ششم بدان دوام می دهد، در سینه تاریخ ثبت خواهد شد و نسلهای آینده، از دلیری بی نظیری که سربازان ما در نبرد “لنجمارک” و سرسختی و مقاومتی که در جنگ “آلکازار” و شهامتی که در پیکار “نارویک” و ایثار نفسی که در نبرد استالینگراد از خود نشان داده اند، با غرور و مباهات سخن خواهند گفت.” در شامگاه واپسین روز پیکار، یعنی روز 30 ام ژانویه سال 1943 که مصادف با دهمین سال قدرت یافتن نازی ها بود ، گورینگ مجددا پیامی رادیویی به متن زیر نطق کرد: “تا هزار سال دیگر، آلمانیها از این نبرد (نبرد استالینگراد) با احترام فراوان و هراسی آمیخته به احترام سخن خواهند گفت و بیاد خواهند آورد که به رغم همه چیز، پیروزی نهایی آلمان در آنجا پی ریزی شد… در سالیانی که خواهد آمد، ارواح دلیران ما، درباره پیکار قهرمانانه کرانه ولگا چنین خواهند گفت: هنگامی که به آلمان می روید، بگویید که ما را دیده اید که در استالینگراد غنوده ایم، زیرا شرف و رهبران ما، فرمان دادند که بخاطر عظمت و شکوه بیشتر آلمان جان سپاریم” و در نهایت آخرین پیام از پاولوس به آلمان ، شامگاه آخرین روز ژانویه 1943 به پیشوا فرستاده شد: “سربازان ارتش ششم، در حالیکه به سوگند خود و از اهمیت عظیم ماموریت خویش آگاه اند، سنگر خود را بخاطر پیشوا و وطن، تا آخرین نفر و آخرین فشنگ حفظ کردند.” این پیام در حالیست که پاولوس به دروغ به هیتلر گفت که سربازان تا آخرین نفر جنگیدند. در حالی که پاولوس 92 هزار سرباز آلمانی را تسلیم نیروهای شوروی کرد. ساعت 7 و 45 دقیقه بعداز ظهر ، متصدی دستگاه بی سیم ستاد ارتش ششم نیز، آخرین پیام خود را مخابره کرد: “روسها پشت در پناهگاه زیرزمینی ما هستند. ما مشغول خراب کردن دستگاه بی سیم هستیم.” و این آخرین پیام رد و بدل شده بین ارتش ششم آلمان و فرماندهی رایش سوم بود … http://www.nazicenter.ir/2170/پیامهای-سران-نازی-نبرد-استالینگراد.html

حمله به بندر باری در تاریخ 2 دسامبر سال 1943 حمله ای توسط نیروی هوای المان (لوف وافه) به شهر بندری باری (Bari) ایتالیا صورت گرفت که در این نبرد 27 کشتی متفقین دچار خسارت شدید شد بر اثر این خسارت ها 17 کشتی متفقین غرق شد . یکی از این کشتی ها کشتی امریکای اس اس جان هاروی (SS John Harvey) بود (کشتی جان هاروی توسط شرکت کشتی سازی کارولینای شمالی در ویلمینگتون کارولینای شمالی ساخته شده است، و در تاریخ 9 ژانویه 1943 راه اندازی شد. این کشتی به ظرفیت 10685 تن بار و قادر به حمل 504 سرباز بوده. ) که بارش محموله سری از گاز خردل (این گاز شیمایی عامل تاول زا است) بود. که بر اثر غرق شدن این کشتی خردل مایع به درون اب دریا نشت و ابری از بخار گاز خردل را بروی شهر باری ایجاد شد. این حادثه پرده از جنایت دیگری از متفقین برداشت. در اوت 1943 ریس جمهور امریکا روزولت دستور انتقال محموله سری از مهمات شیمیای حاوی گاز خردل را به مقصد دریایی مدیترانه صادر کرد.در 18 نوامبر سال 1943 کشتی جان هاروی(SS John Harvey) به کاپیتانی Elwin Knowles F از بندر وهران الجزایر با محموله 2000 بمب M47A1 حاوی مواد شیمایی خردل به طرف شهر بندری باری (این شهر مرکز استان باری (Bari) و ناحیه اپولیا (Apulia) است این ناحه واقع در جنوب خاوری ایتالیا در کنار دریای ادریاتیک است) حرکت کرد .(بمب های M47A1 حاوی 60 – 70 پوند معادل 27 -32 کیلو گرم مایع گاز خردل بود).پس از ایستادن در بندر سیسل ایتالیا برای بازرسی یک افسر متخصص مواد شیمیای به طرف تنگه Otranto حرکت کرد و در تاریخ 26 نوامبر به بندر باری رسید ولی بعلت حجم زیاد تخلیه بار کشتی های دیگر مجبور شد منتظر بماند برای تخلیه بارش شد. چند روز بعد در 2 دسامبرسال 1943 تعداد 105 هواپیمای مدل Junkers Ju 88 به شهر بندری باری حمله کردند مدت این حمله کمی بیشتر از یک ساعت ادامه داشت بر اثر این حمله 1000 نفر از پرسنل دریایی متفقین کشته شدند .17 کشتی بلا فاصله غرق شده و 20 کشتی دچار اسیب شدید شد. شدت این حمله انقدر بود که متفقین انرا پرل هاربر کوچک نامیدند. کشتی جان هاروی که منتظر تخلیه در بندر باری(Bari) لنگر انداخته بود بر اثر انفجار شدیدی غرق شد و مقادیر زیادی از بار محموله ان که گاز خردل بود به صورت مایع وارد اب دریا شد بر اثر این حادثه ابری از بخار گاز خردل بروی شهر باری شگل گرفت . در ساعات اولیه تعدا 628 نفر از نظامیان متفقین با علائم مسمومیت با گاز خردل به بیمارستان های شهر انتقال یافت تعداد 83 نفر بر اثر این جراحات جان خود را از دست دادند. شدت گسترش این گاز به انداز ه ای بود که پرسنل کشتی های که توانسته بودن از حمله هوای جان سالم به در ببرند و به بیرون از بندر فرار کرده بودند نیز دچاره سوختگی شیمیای و کوری شدند. پس از این حمله فرماندهان متفقین سعی بر سرپوش گذاشتن بر این حادثه را داشتند اما حضور تعداد زیاد شاهدان باعث شد که ستاد ارتش امریکا در ماه فوریه سال 1944 در بیانیه ای اعتراف به اتفاق افتادن این حادثه کرده و در این بیانیه تاکید کند که هرگز قصد حمله شیمیای را نداشته و تنها هدفش پاسخگوی در صورت حمله شیمیایی المان بوده است.(اما شواهد نشان می دهد هدف متفقین غربی استفاده از سلاح شیمیای در صورت به درازا کشیدن نبرد در ایتالیا و جلوگیری از عقب افتادن متفقین غربی از شوروی بوده است). این مخفی کاری ها و سرپوش گذاشتن تا سال ها پس از جنگ نیز ادامه داشته است بر اثر همین مخفی کاری هیچ اماری از میزان تلفات و جراحات مردم عادی ساکن در شهر باری وجود ندارد(در هنگام حمله حداقل 250000 نفر در شهر بوده اند) پرونده های مربوط به عملیات های نظامی امریکا در سال 1959 از حالت محرمانه خارج شد اما جزیات این حادثه تا سال 1967 همچنان مخفی بود .بلاخر در سال 1986 دولت های متفقین حاظر شدند به بازماندگان این حادثه خسارت پرداخت کنند… نویسنده مطلب: داریوش [url="http://www.nazicenter.ir/2635/حمله-به-بندر-باری.html"]http://www.nazicente...-بندر-باری.html[/url]

خاطرات آدولف هیتلر (در مونیخ) قسمت دوم سیاست خارجی را از راه پیچ و خم های که در سیاست الحاق دو آلمان در داخله کشور در جریبان بود بدست آوردم. زمانی که در اتریش بودم درباره الحاق دو آلمان نظری نداشتم و در وین هم با تعجب زیاد می دیدم که مردم درباره این موضوع اصرار زیاد نمی ورزیدند و شاید مردم برلین هم بدلائل زیاد امید آن را نداشتند که موضوع الحاق دو آلمان به طوری که بیسمارک در نظر گرفته انجام پذیر نیست و احتمال داشت که همین موضوع توجه دول اروپا را جلب کرده و باعث تشویق خیال انان گردد. اما تماس من با مردم شهر به من نشان داد که این عقیده کاملا غلط است و با نهایت تعجب یقین حاصل نمودم که در همه جا حتی در محیط های پر جمعیت هنوز مردم از کیفیت حکومت خانواده هابسبورک و نظر آنان نسبت به مردم آلمان با خبر نیستند در حالی که قاطبه ملت آلمان چه کسانی که در اتریش زندگی می کردند و چه در خاک آلمان همگی معتقد بودند الحاق دو آلمان به منزله ایجاد یک قدرت مرکزی است و تا روزی که تشکیل دولت واحد آلمان به طور کامل عملی نشود امید پیروزی نباید داشت, زیرا همگی به این اصل آگاه بودند که در موقع خطر می توانند نیروی عظیم تری تجهیز نمایند و اگر روزی حکومت در سر تا سر آلمان برقرار گردد به قدرت نهایی خواهند رسید و یقین داشتند که قدرت در اینجا هم مانند آلمان مربوط به تعداد نفرات است. اما به کلی از یاد برده بودند که اتریش از مدت ها پیش از نام کشور کشور آلمانی خارج شده و روز به روز وضع داخلی این امپراطوری رو به زوال میرود. من هم به طور آشکار این سیاست را میدانستم و با نظریات آنان در این مورد کاملا موافق بودم. در اوقاتی که در وین بودم از اختلاف نظری که گاهی از اوقات بین نطق های رسمی رجال کشور و مقالات روزنامه های دست چپی وین وجود داشت خشمگین میشدم زیرا بر حسب ظاهر وین یکی از شهر های آلمانی به شمار می آمد و انتظار نداشتم در یک کشور آلمانی چنین احساسات ضد آلمانی وجود داشته باشد. اگر در این محیط پر جمعیت کوچک ترین احساس آلمانی دیده میشد چون به مرز های دورتر یا شهرستان های اسلاونشین امپراطوری اتریش می رسیدید چه اختلافات فاحشی وجود داشت. کافی بود یک نظر سطحی به روز نامه های بزرگ بیندازیم تا بدانیم در آنجا در باره کمدی الحاق دو آلمان چگونه فکر میکردند. http://www.nazicenter.ir/2653/خاطرات-آدولف-هیتلر-در-مونیخ-1.html

خاطرات آدولف هیتلر (در مونیخ) قسمت اول خاطرات آدولف هیتلر کسی که در جوانی با نقاشی خرج معاش خود را تامین می کرده و سپس تبدیل به جهانگشایی بزرگ شده بی تردید برای هر کس جذاب و عبرت آموز می تواند باشد. این خاطرات از زبان خود آدولف هیتلر در کتابش نبرد من برگفته شده. در بهار 1912 تقربیا به طرف مونیخ حرکت کردم.این شهر تا اندازه ای برای من آشنا بود مثل این که سال های متمادی در آن زندگی کرده بودم به علت این که چند بار برای ادامه تحصیل مرا به این مراکز صنعتی کشیده بود. اگر کسی مونیخ را بشناسد نه فقط آلمان را شناخته بلکه باید گفت کسی که مونیخ را بشناسد به صنعت و هنر آلمان آشنا شده. به هر صورت این دوره قبل از جنگ بهترین روز های زندگی من به شمار می آمد.حقوق و درآمدم هنوز مثل سابق کم و ناچیز بود.اما من نمیخواستم از راه نقاشی ثروت اندوزی کنم بلکه در صدد آن بودم که از این راه امرار معاش نمایم و یا لااقل در این فرصت تحصیلات خود را تعقیب نمایم. من اطمینان کامل داشتم که بالاخره یک روز خواهم توانست به مقصود نهایی خود برسم و در برابر اجرای این هدف مقدس تحمل هر گونه رنج و مشقت دارای ارزش بود. با تمام این ها میتوانم علاقه عمیقی را که از روز اول ورود خود نسبت به این شهر پیدا کردهبودم اضافه کنم و ان احساس پاک و مقدسی بود بی ریا که نظیر ان را در هیچ جای دنیا نمیتوانستم داشته باشم. مونیخ یکی از شهر های صنعتی آلمان بود و اگر می پرسید چه تفاوتی با وین داشت نمیتوانم جواب بدهم و وقتی فکر این موضوع را میکنم از وحشت دیوانه میشوم زیرا ان شهر مر گز فعالیت های اهریمنی بود که نمونه ان در این شهر پیدا نمیشد. مخصوصا لحجه انها با لحجه من و تمام ساکنین اروپای سفلی بسیار نزدیک بود و به خوبی میتوانست دوران کودکی ام را به یاد بیاورد. همه چیز این شهر برای من عزیز و قیمتی بود.چیزی که بیش از همه مرا به طرف این شهر میکشاند امتیاز دو جانبه استعداد هنری و نیروی بدنی مردم این شهر بود که شهر های اطراف ان به طور کم وبیش از این امتیاز بر خوردار میشدند. از جهت دیگر مونیخ از شهر های پر ماجرا به شمار می آمد و برای تمرین افکار و نقشه هایی که در سر داشتم جای بسیار مناسبی بود مخصوصا از جهت این که این شهر مرکز فعالیت های سیاسی و داخلی و خارجی به شمار میامد آن جا را دوست میداشتم. http://www.nazicenter.ir/2653/خاطرات-آدولف-هیتلر-در-مونیخ-1.html

پايان كار لوفت وافه Raúl Colon ، در مورد نيروي هوائي آلمان Luftwaffe و سرنوشت آن در ماههاي پاياني جنگ جهاني دوم مي نويسد : پايان كار نيروي هوائي قدرتمند آلمان به سرعت فرا رسيد. پس از حدود دو سال نبرد در دو جبهه بزرگ ، لوفت وافه ، كه وحشت آور ترين نيروي هوائي در آن زمان به شمار مي رفت ، رو به زوال نهاد. نيروئي كه زماني بر آسمان قاره اروپا تسلط داشت اكنون در موقعيتي بود كه مي بايست از سرزمين پدري اش در مقابل حملات بمب افكن هاي متفقين دفاع مي كرد. اگر چه از بيرون نوشتن در مورد وضعيت لوفت وافه كار ساده اي است ، اما از درون براي فرماندهان لوفت وافه مدتها طول كشيد تا به واقعيت وخامت اوضاع آن پي ببرند. در حقيقت ، در آغاز ماه آوريل سال 1945بود كه معلوم شد "پايان جنگ" نزديك است. در اين زمان ، نيروي زميني متفقين به سرعت از سمت غرب به برلين ، پايتخت آلمان نزديك مي شد. پيشروي سريع ارتش نيرومند متفقين سبب شد تا بخش هاي عظيمي از خاك آلمان به تصرف آنان درآيد يعني جائي كه كارخانجات مهم هواپيماسازي هيتلر در آنجا قرار داشتند. جنگنده بلند پرواز Ta-152 براي مثال كارخانجات فوكه ولف در شهر كوتبوس كه به تازگي توليد انبوه جنگنده بلند پرواز Ta-152 را آغاز كرده بود به تصرف ارتش سرخ درآمد. توليد كامل اين جنگنده و ساير هواپيماهاي مشابه آن Ba-349 ، He-162 و دورنيه Do-335 كه به آنها "سلاح هاي خارق العاده" مي گفتند ، در اواسط ماه مارس سال 1945 متوقف شد. در ماه آوريل گردان شكاري يكم تقريبا تمام تعداد هواپيماهاي هنشل He-162 مورد نياز را دريافت نموده بود. خلباناني كه مامور پرواز با اين هواپيما بودند آن را بسيار سريع ، مانور پذير و البته فراموش نشدني يافتند. تقريبا دويست فروند از اين جت جنگنده قبل از پايان جنگ در ماه مه به لوفت وافه تحويل داده شد. جنگنده رهگير عمود پرواز Bachem Ba-349 موسوم به " Natter" ، يكي ديگر از سلاح هاي خارق العاده لوفت وافه بود. اين هواپيما آزمونهاي پروازي را بدون درخشش خاصي به پايان برد و در ماه آوريل سال 1945يگانهائي از اين هواپيماي كوچك وارد خدمت شده بود. نخستين سايت كاملا عملياتي Ba-349 در منطقه Kircheim در نزديكي اشتوتگارت واقع شده بود. قرار بود اين هواپيماها از Kircheim دسته هاي پروازي بمب افكن هاي ارتش هشتم نيروي هوائي آمريكا را مورد حمله قرار دهند ، اما موفق به انجام آن نشدند. با ادامه پيشروي سريع آمريكائيها به سوي اشتوتگارت ، آلمانها از ترس آنكه اين هواپيماها به دست آمريكائيها بيفتند ، تمام رمپ هاي برخاست اين هواپيماها را نابود ساختند. يكي ديگر از سلاح هاي خارق العاده ، هواپيماي دورنير Do-335 بود كه در فاز طراحي به مشكلات فني زيادي برخورد و زماني اشكالات برطرف شدند ، كه ديگر اين هواپيماي دو موتوره نمي توانست عملياتي شود . يكي از معدود جنگنده هاي باقيمانده هنشل He-162 كه اكنون در موزه اي نگهداري مي شود. در آن زمان آلمانها پايگاه هاي هوائي را تخليه مي كردند و بيشتر يگانهاي لوفت وافه آخرين عمليات هجومي خود را انجام مي دادند. عمليات “Wehrwolf” كه براي سركوبي دسته هاي پروازي بمب افكن هاي آمريكائي طراحي شده بود ، در هفتم آوريل به اجرا درآمد . نيروئي مركب از 102 فروند جنگنده Bf-109 و 59 فروند Me-262 بر ضد ناوگان هوائي آمريكا كه شامل 1300 بمب افكن B-17 و B-24 و با شمار زيادي از جنگنده هاي آمريكائي نيزحمايت مي شدند ، به پرواز درآمدند. تعداد اندك هواپيماهاي آلماني بكار گرفته شده در اين عمليات يك فاجعه بود. به رغم تاكتيك هاي جديد مورد استفاده آلمانها ، فقط 8 بمب افكن سنگين منهدم شد و 15 بمب افكن ديگر نيز آسيب ديدند كه البته قادر به بازگشت به پايگاه هايشان بودند. در مقابل ، آمريكائيها توانستند 59 جنگنده آلماني را سرنگون سازند. به خاطر اين شكست ، سيل تهمت ها در لوفت وافه به راه افتاده و هر يك مسئوليت شكست را بر عهده ديگري مي انداخت. بررسي ها و مدارك نشان داد كه هواپيماهاي جنگنده در نقش بمب افكن هاي شيرجه رو بكار گرفته شدند . در حقيقت ، آلمانها اين عمليات پيچيده را بدون در نظر گرفتن هواپيماهاي مكمل مورد نياز به انجام رساندند. به هر حال ، دليل اين شكست هر چه كه باشد ، پس از انجام عمليات “Wehrwolf” ، لوفت وافه انجام هرگونه عمليات بزرگ ديگري را بدليل كمبود تجهيزات ، و اكنون زمان ، متوقف ساخت. با فرا رسيدن هفته دوم ماه آوريل ، نيروهاي آلماني ، كه در دو جبهه مي جنگيدند ، اكنون فقط كنترل دو منطقه در كشور را در دست داشتند . منطقه باواريا در جنوب و منطقه اي در اطراف شلزويگ – هولشتاين در شمال. براي حفظ اين موقعيت ، ساختار فرماندهي لوفت وافه يكبار ديگر تغيير كرد. يگانهائي كه در شمال آلمان ، پروس شرقي ، دانمارك ، نروژ و كورلند هنوز عملياتي بودند ، در قالب ناوگان "رايش" تحت امر ژنرال Stumpff قرار گرفتند. يگانهاي عملياتي موجود در جنوب آلمان ، مجارستان ، چكسلواكي و شمال ايتاليا نيز در قالب ناوگان "ششم" تحت امر ژنرال von Greim قرار گرفتند. در روي زمين ، با فرا رسيدن 16 آوريل ، يگانهاي پيشگام ارتش سرخ از رودخانه هاي Oder و Neisse عبور كرده و سرپل هاي خود را در آن سوي رودخانه ها مستحكم نمودند. يگانهاي آلماني در سواحل رودخانه ها كه از لحاظ نفرات 2 به يك و از حيث تجهيزات 4 به يك از روسها عقب بودند ، شجاعانه مي جنگيدند و در ابتداي نبرد موفق شدند تا روسها را به عقب برانند. در بعد از ظهر همانروز ، تمام يگانهاي عملياتي موجود لوفت وافه به نبرد اعزام شدند. حمله اي كه توسط خلبانان دلير لوفت وافه انجام شد را ميتوان فقط از روي ناچاري توجيه كرد. در حمله اي به سبك كلاسيك كاميكازه ، دسته هائي از خلبانان جنگنده f-109 هواپيماهايشان را به تانكهاي روسي كه به سوي سرپل هاي بدست آورده سرازير شده بودند كوبيدند. اين نخستين و تنها موردي بود كه لوفت وافه در نبرد از چنين تاكتيكي استفاده مي كرد. هيچ اطلاعاتي از وسعت خسارات وارد شده توسط خلبانان لوفت وافه در اين عمليات وجود ندارد. حتي اگر چنين عملياتي موفقيت آميز بوده باشد ، مهندسين روس قادر بودند تا به سرعت پل هاي موقت نظامي را جايگزين كنند. در حقيقت جريان انتقال نفرات و تجهيزات روسها كماكان ادامه يافت و تقريبا اين حمله آن را متوقف نساخت. در پايان روز 17 آوريل ، دسته هائي از بمب افكنهاي روسي با حمايت آتش پر حجم توپخانه مدافعين كم تعداد آلماني را گيج كردند. در نخستين ساعات روز 18 آوريل ، بخش عمده اي از ارتش سرخ آماده عبور از رودخانه ها بودند . مواضع دفاعي آلمان در طول سواحل رودخانه ها در مواجهه با تعداد بيشمار سربازان روس و قدرت آتش آنها درهم شكسته شد. ژنرال Karl Koller در همان موقع در پناهگاه زيرزميني هيتلر در برلين ، وضعيت به اوج بحران خود رسيده بود . هيتلر فرمان داده بود تا يگانهاي تهي شده لوفت وافه به يكباره به نيروهاي روس هجوم برند. يكي از همين فرمان ها ، ژنرال Karl Koller ، نماينده ستاد لوفت وافه در پناهگاه هيتلر را كاملا مبهوت ساخت. هيتلر پيشنهاد داده بود تا فرماندهي تمام جت هاي جنگنده و بمب افكن ها به Hans Ulrich Rudel كه يك خلبان بمب افكن شيرجه رو اشتوكا بود سپرده شود در حاليكه او درباره هواپيماهاي جت چيز زيادي نمي دانست. ژنرال Koller و ساير مقامات لوفت وافه تلاش كردند تا با هيتلر در مورد ايده او صحبت كنند. با قرار گرفتن برلين زير آتش توپخانه دورزن روسها در 21 آوريل اوضاع وخيم تر شد. هيتلر خشمگين شده بود. او از Koller بخاطر عدم حضور لوفت وافه در گلوله باران برلين توضيح خواست. ژنرال Koller بار ديگر سعي كرد تا به هيتلر بگويد كه يگانهاي لوفت وافه اكنون ديگر خالي شده اند و معدود يگانهاي نيمه عملياتي آن از نبود سوخت كافي و مهمات براي انجام يك عمليات موثر رنج مي برند. هيتلرعدم برخاست جنگنده هاي Me-262 از پايگاه هايشان در پراگ براي حمايت از برلين در مقابل محاصره ارتش سرخ در 22 آوريل انتقاد كرد . ژنرال Koller پاسخ داد كه با وجود ادامه نبرد و تداوم تغييرات در مناطق عملياتي ، اكنون پايگاه هاي لوفت وافه در برخي مناطق به محاصره كامل درآمده اند و با اين وجود آنها هر كاري را كه ميتوانستند ، براي نجات برلين انجام داده اند. در آخرين ساعات روز 22 آوريل هيتلر مشغول نوشتن يادداشتهائي بر روي نقشه هاي ديواري شده بود. او سرانجام به اين نتيجه رسيد كه جنگ را باخته است. برخي از اعضاي حلقه داخلي و نزديكان او تلاش كردند تا هيتلر را تشويق به خروج از برلين نمايند اما او رد كرد. در عوض ، هيتلر به نزديكانش دستور داد تا مدارك شخصي او را به حياط بالاي پناهگاه برده و آنها را آتش بزنند. ارتش آلمان (ورماخت) خواهان آن بود تا تمام نيروهايش را از جبهات غربي به سمت شرق منتقل كرده و آنها را در مقابل ارتش روسيه قرار دهد . در همين حال ، رايش مارشال Hermann Goering كه نخستين فرد براي جانشيني هيتلر به شمار ميرفت ، اقدام به خروج از برلين نمود و سعي كرد تا فرماندهي رايش سوم را برعهده بگيرد. او در يك فرصت مناسب و قبل از آنكه ارتباطات با پناهگاه برلين قطع شود ، در روز 23 آوريل پيامي را مستقيما به هيتلر ارسال كرد. او در تلگرامي شرم آور دلايل خود را براي فرماندهي رايش سوم بيان كرده بود. او تصميم هيتلر براي باقيماندن در برلين و فرمان او در 29 ژوئن سال 1941 كه در آن ذكر شده بود "در صورتي كه هيتلر به هر دليلي نتواند اموررا اداره كند ، رايش مارشال اداره كامل دولت را در دست خواهد گرفت" را دليل كار خود ذكر كرده بود. گورينگ حتي از هيتلر خواسته بود تا قبل از ساعت 10:00 شب همان روز به درخواست او پاسخ دهد. گورينگ مشابه چنين پيامي را براي ژنرال Keitel رئيس ستاد ارتش و Ribbentrop وزير امور خارجه فرستاد . قبل از آنكه تلگرام گورينگ واصل شود ، هيتلر مجددا برخودش مسلط شده و در حال طراحي نقشه جديدي براي دفاع از برلين بود. پس از دريافت پيام ، هيتلر به يكي از عصبانيت هاي جنون آميز معروفش فرو رفت. او گورينگ راخائن ناميد و خود را كسي دانست كه دوست قديمي قابل اطمينانش ازپشت به او خنجر زده است. هيتلر با كلمات درشتي تلگرام او را پاسخ داد و فرمانده سابق لوفت وافه را از هرگونه اقدام براي بدست گرفتن قدرت برحذر داشت. او فرمان داد تا هر چه سريعترژنرال Koller و ساير مقامات ارشد لوفت وافه را بازداشت كنند. به اين ترتيب ، لوفت وافه در خطرناكترين دوران حياتش فرمانده خود را از دست داده بود. پس از دستگيري تمام سران لوفت وافه ، هيتلر در همانروز ژنرال Koller را آزاد كرد و ژنرال رابرت ريتر فون گريم Robert von Greim ، فرمانده سابق ناوگان ششم لوفت وافه را به سر فرماندهي اين نيرو به جاي گورينگ گماشت. در حاليكه تمام اين اتفاقات رخ مي داد ، رايش سوم به سرعت رو به فروپاشيدگي مي رفت. در بعدازظهر 25 آوريل ، دو بازوي ارتش سرخ در غرب برلين به هم ملحق شدند. در همان تاريخ ، يگانهاي پيشرو ارتش هاي روس و آمريكا در كنار رود Elbe به يكديگر پيوستند. با اين اتصال ، تنها راه موجود براي ارتش آلمان براي نقل و انتقال نيرو و تجهيزات از طريق هوا بود. پروازهاي شبانه تنها راه حمل و نقل براي ارتش هراسناك آلمان بود. با اين وجود لوفت وافه هنوز هم به حملات نااميدانه خود به ستون هاي در حال عبور از رودخانه Oder ادامه مي داد. در بعدازظهر 27 آوريل نيروئي مركب از 7 بمب افكن Mistel و 3 فروند Ju-188 با شركت چند جنگنده Fw-190 به سرپل هاي ارتش روسيه بر روي رودخانه Oder حمله بردند. در حاليكه آنها با هدف نزديك مي شدند ، آتش پر حجم پدافند هوائي روسها به سوي آنها روانه شد. اين يك كشتار بود. در پايان عمليات فقط يك بمب افكن Mistel به همراه يك Fw-190 توانست بازگردد. همچنان كه اينگونه پروازها ادامه داشت ، تلاشهاي بي منطقي براي رساندن تجهيزات به نيروهاي محاصره شده در برلين صورت مي گرفت. ماموريتي با شركت 6 فروند هواپيماي سبك Fieseler Storch كه با 30 جنگنده ديگر اسكورت مي شدند در پايگان هوائي Rechlin صورت گرفت تا هنگام غروب به سمت برلين پرواز كنند. بدبختانه عمليات شكست خورد. وضعيت نامساعد جوي باعث شكست عمليات شده بود. در روز 28 آوريل ، 4 هواپيماي Ju-52 پايگاه Rechlin را به سمت برلين ترك كردند. فقط يك فروند هواپيما توانست در ميان آتش سنگين پدافند هوائي خود را به برلين برساند. در روز 29 آوريل ، von Greim خود را به Rechlin رساند تا طرح هيتلر براي انجام يك حمله گسترده هوائي به ارتش سرخ در محدوده برلين را اجرائي كند. متاسفانه در اين زمان فقط قطرات كوچكي از يگانهاي آماده به عمليات در اختيار لوفت وافه قرار داشت. تحولات مداوم در پايگاه هاي هوائي كه عمدتا از سال قبل آغاز شده بود سبب شده بود تا يگانهاي عملياتي اختصاص يافته به آن پايگاه ها نتوانند به ظرفيت كامل سوخت و مهمات مورد نياز دست يابند ، به همين دليل هنگاميكه هيتلر فرمان حمله گسترده هوائي را صادر كرد ، هيچ يگان آماده به عملياتي در لوفت وافه با ظرفيت كامل در دسترس نبود. علاوه بر آن نيروي انساني مورد نياز نيز موجود نبود. همانطور كه ارتش آلمان در حال خرد شدن بود تعداد زيادي از يگانهاي لوفت وافه نيز منحل شده بودند. پرسنل اين يگانها به جايگاه هاي خالي در رده هاي مختلف ارتش منتقل شده بودند. ارتش نيز در خطر بود. يگانهاي آن در طول 4 سال نبرد شديد به شدت آسيب ديده بودند. هنگامي كه در 29 آوريل حمله آغاز شد ، به سادگي توسط نيروهاي پرقدرت روس كه برلين را به محاصره درآورده بودند درهم شكسته شد. در خود برلين ، وضعيت به سرعت روبه وخامت گذاشته بود. سوخت و مهمات تقريبا به پايان رسيده و تنها راه براي امداد رساني به دسته هاي كوچك مدافعين كه اكنون در هر گوشه اي از شهر در حال نبرد بودند از طريق هوا ممكن بود. آنچه كه زماني قوي ترين نيروي هوائي جهان ناميده ميشد اكنون قادر نبود تا كوچكترين اقدامي را انجام دهد . در 30 آوريل ، هيتلر درياسالار Karl Donitz را به عنوان جانشين خود در رايش سوم تعيين كرد و سپس اقدام به خودكشي نمود. از لحظه اي كه Donitz رهبري آلمان را به دست گرفت ، سعي كرد تا هرچه زودتر جنگ را به پايان برساند . او حداقل اين را ميدانست كه بايد پيشروي روسها را كند سازد تا تعداد هر چه بيشتري از مردم آلمان بتوانند خود را به مناطق تحت كنترل متفقين در غرب برسانند. به محض اينكه او مذاكرات تسليم را با آمريكائي ها و انگليسي ها كه بيشتر مقدار از خاك آلمان را در تصرف داشتند آغاز نمود ، دسته هاي نيروي هوائي و زميني خود را كاملا به آنها تسليم كردند. تقريبا تمام نيروهاي لوفت وافه كه قادر به تسليم شدن بودند بلافاصله اين كار را انجام دادند. اما در شرق وضعيت متفاوت بود. يگانهاي زيادي با شدت به مقاومت بر عليه روسها ادامه مي دادند. آن بخش از يگانهائي كه به خطوط متفقين در غرب نزديكتر بودند شروع به حركت به سمت آنها كردند و هرچقدرهم كه مي توانستند ازغير نظاميان را نيزبا خود بردند. پايان كار براي لوفت وافه به سرعت فرا رسيد . پاياني كه طبيعت مقدر كرده بود تا هيتلر را نيز در خود فرو برد.http://www.centralclubs.com/topic-t76872.html

لوفت وافه در دو سال پاياني جنگ جهاني دوم چگونگي بازسازي لوفت وافه در پائيز سال 1944 و بازگشت موثر آن با معرفي نخستين هواپيماي جت در جنگ جهاني دوم را شرح مي دهد. درنگي در آسمان ، پائيز سال 1944 از زمان پياده شدن متفقين در نورماندي در صبح ششم ژوئن سال 1944 ، هيچ فرصتي براي خودنمائي لوفت وافه كه در آن زمان تلاش مي كرد تا از يك سو جلوي پيشروي نيروي زميني انگليس ، كانادا و آمريكا درغرب را سد كند و از سوي ديگر سعي داشت تا حملات سنگين بمب افكن هاي متفقين كه زيربناي اقتصادي آلمان را ويران مي ساختند در متوقف سازد ، به وجود نيامده بود. انجام (همزمان ) اين ماموريت تقريبا نا ممكن بود اما در همان حال اوضاع به صورت دراماتيكي رو به وخامت مي گذاشت چرا كه لوفت وافه اكنون مي بايست با دشمن جديد و قدرتمندي درگير مي شد : ارتش روسيه . اكنون ماموريت ديگر ناممكن شده بود. اما در خلال ماههاي سپتامبر تا اكتبر سال 1944 وقايعي رخ داد كه به لوفت وافه فرصت چنين نمايش قدرتي را داد. آن فرصت هم ، توقف ارتشهاي متفقين در غرب بود كه به سرعت در حال پيشروي و دور شدن از خطوط تداركاتي خود بودند و لوفت وافه توانست آنها را متوقف و دستاوردهاي آنان را كمرنگ سازد. اين توقف در عمليات ، براي نيروي زمين آلمان بسيار خوشايند بود. كاهش عمليات هوائي متفقين به آن معني بود كه لوفت وافه نيز مي تواند بار عملياتي خود را تا حدي درغرب سبكتر سازد . اما لوفت وافه نمي توانست عمليات برفراز سرزمين پدري اش را كاهش دهد . بدليل بي نتيجه بودن بمبارانهاي متفقين ، ديدگاه آنها براي بمباران اهداف راهبردي آلمان در پائيز (سال 1944) نيز تغيير كرد. تا قبل از انجام حملات زميني ، عمليات بمباران سپاه هشتم نيروي هوائي آمريكا و فرماندهي بمب افكنهاي انگليس ، بر تخريب احتمالي يا تضعيف مراكز صنعتي آلمان متمركز شده بود. اما در ماه اكتبر اين هدف به تضعيف سيستم حمل و نقل بسيار كارآمد رايش تغيير پيدا كرد. اين تغيير ديدگاه در نوع اهداف براي بمباران ، به صنعت نفت فلج شده آلمان فرصت داد تا پالايشگاه هاي آسيب ديده را ترميم و ظرفيت ذخيره سوخت خود را افزايش دهد . در نتيجه آلمان، توليد سوخت هواپيما از 18.000 تن در ماه اكتبر را به حدود 39.000 تن در ماه نوامبر افزايش داد. توليد هواپيماهاي آلمان آمار توليدات هواپيماهاي جنگي آلمان در طول جنگ جهاني دوم 1940 1941 1942 1943 1944 1945 بمب افكن 2.852 3.373 4.337 4.649 2.287 ........... جنگنده 2.746 3.744 5.515 10.898 25.285 4.935 پشتيباني زميني 603 507 1.249 3.266 5.496 1.104 آموزشي 1.870 1.121 1.078 2.274 3.693 318 ساير 2.176 3.656 3.230 3.720 3.832 1.182 جمع 10.247 12.401 15.409 24.807 40.593 7.539 در اين هنگام ، صنعت هواپيماسازي آلمان از تجديد سازمان گسترده خود فارغ شده و يكبار ديگر اقدام به توليد انبوه هواپيما نموده بود. فقط در ماه سپتامبر ، صنايع گسترده هواپيمائي آلمان ، 3821 هواپيماي جنگي را به لوفت وافه تحويل داد. اين تعداد بزرگتر از بالاترين رقم توليد هواپيما از زمان آغاز جنگ در 5 سال گذشته بود. حدود 80 % هواپيماهاي جديدا توليد شده از نوع جنگنده هاي مسرشميت Bf-109 و فوكه ولف Fw-190 بود. حدود 500 فروند مسرشميت Bf-110 و يونكرس Ju-88 نيز تحويل نيروي هوائي گرديد. تعدادي از اين هواپيماها به نيروي تازه بازسازي شده هواپيماهاي شب پرواز تخصيص يافته بودند. 144 فروند هواپيماي جنگنده با موتور جت نيز توليد شده بودند : مسرشميت Me-163 ، مسرشميت Me-262 و آرادو Ar-234 . افزايش مهيج تعداد توليدات هواپيما در آلمان نه تنها ناشي از تغيير نگرش متفقين در اهداف عمليات بمب افكنهايشان بود ، بلكه عمدتا ناشي از تمركز همه جانبه منابع و مراكز تحقيقاتي و توليدي آلمان بر روي توليد هواپيما بود. افزايش جنگنده هاي در دسترس براي گروه ها و اسكادران هاي پروازي كه در جريان ماه ها نبرد دچار فرسايش شديدي شده بودند بسيارخوشايند بود. 15 گروه جنگنده كه در جريان حمله متفقين به فرانسه در سال 1944 متحمل خسارات زيادي شده بودند با جنگنده هاي جديد كه از خطوط توليد در آلمان بيرون آمده بودند نوسازي شدند. امواج بلند توليد هواپيماهاي جنگنده در آلمان به لوفت وافه اين امكان را داد تا يگانهاي جنگنده روز پرواز خود را تقويت سازد. در سپتامبر سال 1944 ، موجودي هواپيماهاي جنگنده روز پرواز لوفت وافه 1900 فروند بود كه در اواسط ماه نوامبر اين رقم به 3300 فروند جنگنده عملياتي در دسترس رسيد. هيتلر و لوفت وافه حتي پس از آنكه لوفت وافه توانست از ورطه ركود وحشتناك كه پس از حمله متفقين ( در فرانسه) به آن دچار شده بود خارج شود ، هنوز جايگاه سياسي و نظامي آن در نظر آدولف هيتلر در پائين ترين نقطه خود قرار داشت. افول آنها با پياده شدن نيروهاي آمريكا و انگليس در هلند ادامه يافت. عدم تلاش لوفت وافه براي انكار تفوق هوائي مهاجمين هيتلر را كاملا ديوانه كرده بود. در مذاكراتي با مقامات عاليرتبه نيروي هوائي چند روز پس از پياده شدن متفقين درهلند ، هيتلر رئيس ستاد لوفت وافه ، ژنرال Werner Kreipe و افرادش را به بي كفايتي در ممانعت در پياده شدن متفقين در فرانسه و اكنون در هلند متهم نمود. ژنرال Kreipe سعي كرد تا پاسخي بدهد اما هيتلر در يكي از همان عصبانيت هاي آتشين معروفش فرو رفته بود و با او كاري نمي شد انجام داد. در نهايت ، هيتلر پس از اين جلسه ورود ژنرال Kreipe را به ستاد فرماندهي اش ممنوع كرد. ژنرال هوائي Kreipe كه مغضوب هيتلر شد. در نوامبر سال 1944 ، ژنرال Karl Koller به جاي Kreipe منصوب شد . در همين حال كه نبرد فرانسه تقريبا رو به پايان بود ، در اوايل آگوست سال 1944 ، هيتلر فرمان خود مبني بر بكارگيري هواپيماي Me-262 در يگانهاي بمب افكن را لغو نمود . اين اقدام راه را براي ورود به خدمت اين جت جنگنده جديد به يگانهائي كه در آن بيشتر مورد نياز بود باز كرد : گردانهاي شكاري . نخستين آزمون هاي مربوط به اين هواپيماي جت با اشتياق زيادي آغاز گرديد. در ابتدا اين آزمون ها پيشرفت كندي داشت كه عمدتا بخاطر موتور جت آن بود. تعدادي از جنگنده هاي Me-262 بدليل نقص فني موتورها از بين رفتند. با اين وجود ، سرگرد والتر نووتني Walter Nowotny كه فرماندهي نخستين اسكادران عملياتي جنگنده Me-262 را بر عهده داشت توانست با سرنگوني چهار هواپيماي شناسائي بلند پرواز آمريكائي موفقيت هائي را كسب نمايد. اما در سپتامبر 1944، هنگاميكه موتورهاي اصلاح شده Jumo 004 آماده توليد انبوه شده بودند ، وضعيت تغيير كرد. در خلال همان ماه ، 91 فروند جنگنده Me-262 به اسكادران هاي خط مقدم لوفت وافه تحويل شدند ، يعني چهار برابر تعداد تحويلي در ماه آگوست. جنگنده Me-262 كاستي هاي جنگنده Me-262 در سوم سپتامبر سال 1944 ، سرگرد Nowotny به پايگاه هاي هوائي خطوط مقدم نبرد در آخمر Achmer و هسپه Hesepe در شمال غرب آلمان اعزام شد. نخستين وظيفه واگذار شده به آن پايگاه ها ، درگيري با جنگنده هاي آمريكائي اسكورت كننده بمب افكن هاي سنگين در ماموريتهاي نفوذي آنان بود. تلاش آنها در اين ماموريتها آن بود تا با برهم زدن آرايش جنگنده هاي اسكورت ، آنان را وادار سازند تا براي درگير شدن با جتهاي سريع دشمن ، اقدام به رها سازي مخازن سوخت خارجي خود كنند . اين كار سبب مي شد تا بمب افكن هاي بدون اسكورت آمريكائي براي جنگنده هاي معمولي لوفت وافه تبديل به اهداف ساده اي شوند. اين تاكتيك بسيار دقيق ، بر روي كاغذ خيلي كارآمد نشان مي داد اما در جريان نبرد قابل اجرا نبود. عوامل متعددي سبب شد تا اين تاكتيك مرده تلقي شود كه مهمترين آنها ، نامطمئن بودن نسل اول موتورهاي جت جنگنده هاي آلماني بود . به همين دليل تعداد زيادي از جنگنده هاي 262 در انتظار موتور جديد زمينگير شده بودند. عامل بعدي سرعت فرود اين جنگنده ها بود : حدود 120 mph . اين سرعت سبب نابودي چرخ هاي فرود هواپيما مي شد كه در آن مقطع از جنگ به جاي لاستيك حقيقي از مواد مركب مصنوعي ساخته مي شدند. اين چرخها اغلب هنگام فرود مي تركيد و سبب چرخيدن و درهم شكستن هواپيما مي گرديد . در ابتداء ، خلبانان متفقين از مشاهده هيبت جنگنده هاي جديد Me-262 دچار وحشت مي شدند چرا كه نمي دانستند چگونه به آن نزديك شوند اما پس درگيري با آن وعادي شدن مسئله ، متفقين به توانائي ها و از همه مهمتر ، ناتواني هاي آن جنگنده پي بردند. مسرشميت 262 هنگام پرواز در ارتفاعات بالا رقيب نداشت ، اما هنگام پرواز در سرعت پائين ، يعني تقرب براي فرود يا هنگام برخاست بود كه متفقين شانس سرنگوني جت آلماني را پيدا ميكردند. اين عامل با نياز اين جنگنده به باند ويژه اي براي نشست و برخاست تشديد مي شد . كشف اين پايگاه هاي مخصوص ، متفقين را قادر مي ساخت تا عمليات بمباران هوائي خود را بر روي آنجا متمركز كنند. جنگنده بمب افكن هاي متفقين به صورت مداوم و آماده باش برفراز چيني پايگاه هائي گشت مي زدند تا در صورت مشاهده نشست يا برخاست يك 262 به آن حمله كنند. در صبح روز هفتم اكتبر ، سرگرد Nowotny با استفاده از يك دسته 5 فروندي 262 ، يعني بيشترين تعداد جت هاي شركت كننده در يك حمله ويژه ، براي رهگيري يك دسته بمب افكن آمريكائي كه در حال پرواز به سمت يكي از پالايشگاه هاي سوخت آلمان در مركز كشور در حال پرواز بودند ، به پرواز درآمد. يك دسته از جنگنده هاي آمريكائي P-51 موستانگ ( بهترين جنگنده موتور پيستوني در جنگ ) كه در ارتفاع 15000 پائي و برفراز پايگاه هوائي آخمر Achmer بمب افكن ها را از هر سو اسكورت مي كردند ، توانستند دو جنگنده 262 را قبل از آنكه به سرعت مورد نياز براي درگيري برسند ساقط كنند. يك 262ديگر پس از درگيري با موستانگ ها برفراز آخمر سرنگون شد. فقط يك فروند Me-262 توانست به پايگاه بازگردد كه آن هم بدليل ناتواني هواپيما در درگيري با هواپيماهاي دشمن بود. آخرين اميد : جت بمب افكن آرادو Ar-234A جت بمب افكن آرادو اوضاع بهبود نيافت. در هشتم نوامبر ، گردان Nowotny بيشترين خسارت را از زمان ورود به خدمت 262 در يك روز متحمل شد. سرگرد والتر نووتني Walter Nowotny نيز در يك درگيري سقوط كرد و كشته شد. در نهايت خوش اقبالي ، در همان زمان ، آدولف گالاند Adolf Galland در حال ماموريت انجام بازرسي از پايگاه آخمر و وضعيت هواپيماهاي جنگنده آن بود . او اكنون دريافت كه ماموريتي ناممكن بر عهده Nowotny گذاشته شده بود و Nowotny و افرادش به رغم تلاش فراوان ، نتوانستند در كار خود موفق شوند . تصور اينكه يك خلبان جنگنده ، حتي به وفاداري و زيركي Nowotny ، بايد بتواند جنگنده كاملا جديدي را بدون فراگيري آموزش هاي لازم پروازي ، در سطح بالائي به پرواز درآورد ، باوري نادرست بود. گالاند كاملا به اين باور رسيده بود. كاركرد نامناسب موتور وضعيت را بد و حتي بدتر كرده بود. نزديكي پايگاه جنگنده هاي 262 به خطوط نيروهاي زميني آلمان كه دائما در حال عقب نشيني بودند سبب شده بود تا متفقين تعداد زيادي هواپيماي جنگنده را در آسمان به صورت مداوم داشته باشند كه هر لحظه منتظر شكار يك 262 در حال فرود يا برخاست باشند. Walter Nowotny در اين ضمن ، هواپيماي آرادو Ar-234A كه كمتر تبليغاتي براي آن صورت گرفته بود ، تنها نور اميد لوفت وافه در جريان نبرد فرانسه محسوب مي شد. تنها دو فروند آرادو 234A عملياتي ، نخستين هواپيماي آلماني بودند كه با پرواز در عمق جبهه متفقين ، سبب ميشدند تا نيروي هوائي آلمان تا حدي احساس غرور كند. چرا كه از اواخر سال 1942 لوفت وافه هيچ پروازي در عمق جبهه غربي را انجام نداده بود. نخستين هواپيماي عملياتي آرادو 234 به يگان شناسائي موسوم به Kommando Sperling مستقر در منطقه راين Rheine تحويل شد. اين يگان هاي شناسائي ماموريت هاي تصوير برداري برفراز جنوب شرقي انگلستان ، هلند ، فرانسه و بلژيك را انجام مي دادند. در ماه دسامبر يك 234 ديگر به يگان مستقر در شمال ايتاليا ملحق شد. اگرچه اين هواپيماي 234 به عنوان شناسائي بكار گرفته مي شد اما پلتفرم اصلي آن ، يك هواپيماي بمب افكن بود. هدف نهائي لوفت وافه تشكيل هرچه بيشتر اسكادران هاي عملياتي هواپيماهاي 234 براي بمباران دشمنانش بود. همچنانكه توليد هواپيماي 234 افزايش مي يافت ، يگانهاي بمب افكن موجود از هواپيماهاي يونكرس Ju-88 به جت هاي بمب افكن جديد تبديل مي شد. تغيير آموزش هاي پروازي ، كه يكي از نقاط ضعف نخستين سري جنگنده هاي 262 بود ، اكنون وضعيت بهتري پيدا كرده و خلبانان باتجربه هواپيماهاي جت ، به تعداد بيشتري در دسترس بود. هيتلر انتظار كارهاي بزرگي از هواپيماي 234 داشت . به همين دليل مرتبا گورينگ را تحت فشار ميگذاشت تا اين هواپيما را هرچه زودتر عملياتي كند. تمام تلاشها بي فايده هر چه پائيز سال 1944 روبه پايان مي رفت ، وضعيت نظامي آلمان نيز رو به افول مي گذاشت. در جبهات غرب ، شرق و جنوب ، دشمن در حال پيشروي بود و در برخي جاها از مرزهاي آلمان نيز عبور كرده بود. در دو راهي تسليم بي قيد و شرط يا ادامه جنگ ، فرماندهي عالي آلمان راه دوم را برگزيد. چراكه ماشين تبليغاتي آلمان شرايط تسليم را به مراتب بدتر از پيمان ورساي در سال 1919 توصيف مي كرد. حتي نازي ها تبليغ ميكردند كه در صورت تسليم موجوديت ملت آلمان با خطر تجزيه مواجه خواهد شد. بازتاب اين تبليغ جمله اي بود كه به كرات شنيده مي شد : " از جنگ لذت ببريد ، چون صلح وحشتناك خواهد بود" . در نهايت ، هيچيك از سلاح هاي خارق العاده لوفت وافه نتوانست گزندي به نيروي هوائي متفقين برساند. با اينحال ، با توجه به ادامه تلاشهاي سرسختانه لوفت وافه به عنوان يك نيروي جنگنده در پائيز سال 1944 ، مي توان گفت كه اين نيرو بازگشت قابل توجهي در پائيز همان سال داشته است. [url="http://www.centralclubs.com/topic-t76872.html"]http://www.centralcl...pic-t76872.html[/url]

واکنش لاریجانی به طرح بستن تنگه هرمز رئیس مجلس در پاسخ به پرسشی مبنی بر طرح پیشنهادی نمایندگان برای بستن تنگه هرمز، گفت: این موضوع جزء حقوق نمایندگان است و آنها می‌توانند در همه امور داخلی و خارجی اظهارنظر کرده و یا طرحی ارائه دهند. به گزارش مشرق به نقل از فارس، علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی در حاشیه برگزاری مراسم تودیع و معارفه دادستان دیوان محاسبات کل کشور، در جمع خبرنگاران در پاسخ به پرسشی مبنی بر طرح پیشنهادی نمایندگان برای بستن تنگه هرمز، گفت: برخی از نمایندگان چنین طرحی را آماده کردند که هنوز در مسیر بررسی قرار نگرفته است. وی افزود: این موضوع جزء حقوق نمایندگان است و نمایندگان می‌توانند در همه امور داخلی و خارجی اظهارنظر کرده و یا طرحی ارائه دهند. رئیس مجلس بر همین اساس یادآور شد: باید دید در پروسه کاری مجلس، اگر چنین طرحی به صورت رسمی ارائه شود، چگونه خواهد بود. لاریجانی در خاتمه در پاسخ به سؤال خبرنگار دیگری که پرسید نظر خودتان در این زمینه چیست، تصریح کرد: این بحث خیلی نیازمند اظهارنظر نیست. http://www.mashreghnews.ir/fa/news/134101/واکنش-لاریجانی-به-طرح-بستن-تنگه-هرمز

هفته سوم یک فروند بالگرد "UH-1" ملقب به "هیویی" در 30 کیلومتری شمال سارایو در بوسنی سقوط کرده است. [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/181264_172.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/thumb_181264_172.jpg[/IMG][/url] هواپیمای اوکراینی آنتونوف 32 در حال تمرین اطفاع حریق [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/181265_319.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/thumb_181265_319.jpg[/IMG][/url]

هفته سوم رزمایش موشکی پیامبراعظم (ص) 7 [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/181244_497.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/thumb_181244_497.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/181245_502.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/thumb_181245_502.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/181247_458.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/thumb_181247_458.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/181248_265.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/thumb_181248_265.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/181249_568.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/thumb_181249_568.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/181250_679.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/thumb_181250_679.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/181252_193.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/thumb_181252_193.jpg[/img][/url]

هفته سوم نمایشگاه تجهیزات نظامی روسیه در منطقه ای در نزدیکی مسکو [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/181241_798.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/thumb_181241_798.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/181242_604.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/thumb_181242_604.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/181243_557.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10246/thumb_181243_557.jpg[/IMG][/url]

پیروزی های بدون جنگ آدولف هیتلر [url="http://www.military.ir/forums/topic/21545-پیروزی-های-بدون-جنگ-آدولف-هیتلر/"]http://www.military....نگ-آدولف-هیتلر/[/url] رایش سوم، مقاومت تا آخرین نفس [url="http://www.military.ir/forums/topic/21590-رایش-سوم،-مقاومت-تا-آخرین-نفس/"]http://www.military....ت-تا-آخرین-نفس/[/url] علت محبوبیت هیتلر چیست http://www.military.ir/forums/topic/18222-علت-محبوبیت-هیتلر-چیست-؟؟؟؟؟؟/ شاهکار استتار ، چگونه کرملین از دید لوفت وافه پنهان ماند؟ http://www.military.ir/forums/topic/21624-شاهکار-استتار-،-چگونه-کرملین-از-دید-لوفت-وافه-پنه/

[CODE]دفاع یه مساله هست جنگ افروزی یه مساله دیگه.(من با جنگ افروزی مخالفم نه دفاع)[/CODE] اگر کشور در خطر باشه چی فقط دفاع کنیم

خواهشا دوستان بحث انحرافی نکن که تاپیک قفل نشه

[right][size=5][CODE]احتمال پیروزی یک کشور در مقابل هجوم مستقیم چندین قدرت نظامی جهان نزدیک به صفر هست.[/CODE][/size][/right] [right]اگر اینطوری بود باید 30 سال پیش تسلیم میشدیم[/right]

یعنی میشه ما هم مدیر یکی از بخشها بشیم

درسته که مسکو بمباران نشد اما همون که تونستن تا 30 کیلومتریش برسن خیلی

به نظر من بستن تنگه یعنی خودکشی

حالا اگه میدادن از کجا معلوم که با جنگ الکترونیک از کار نمیداختنشون

به نظر من برای ترسوندن کشورهای حوزه باشه

شبیه هواپیمایی مامون که داخل یکی از فیلمها دیدم

[right]بازتاب 3 راهبرد ضد تحریمی ایران امروز در رسانه های عربی راهبردهای ضد تحریمی جمهوری اسلامی ایران مورد توجه قرار گرفته و رسانه ها امتیاز گرفتن از ایران در موضوع هسته ای را به عنوان اصلی ترین علت تحریمها دانسته اند. به گزارش مشرق به نقل از مهر، رسانه های منطقه ای و بین المللی جهان عرب هر روز به بازتاب مهمترین خبرهای جمهوری اسلامی ایران از نگاه خود می پردازند که در این گزارش به آنها می پردازیم. نگاه روزنامه سعودی به 3 راهبرد ضد تحریمی ایران - روزنامه المدینه عربستان امروز در گزارشی نوشت: منابع ایرانی اعلام کردند که تهران راهبردهای متعددی را در راستای مقابله با تحریمهای نفتی اتحادیه اروپا اندیشیده است و در نظر دارد دلار و یورو را از مبادلات تجاری خودش حذف کند. این روزنامه سعودی اعلام کرد: بیمه نفتکشهای بین المللی حامل نفت ایران از جمله تدابیر اخیر تهران برای مقابله با تحریمها است. همچنین ایران در نظر دارد به عنوان سومین راهبرد ضد تحریمی بنادر و مخازن شناور خود را در نزدیکی سواحلش مملو از نفت نگه دارد تا در صورت لزوم ذخایر نفتی را به شرکتهای اروپایی بفروشد. نگاه الاتحاد امارات به احتمال تنش در تنگه هرمز روزنامه الاتحاد امارات امروز در گزارشی نوشت: ایران تهدید کرده که تحریم اتحادیه اروپا را با تحریم پاسخ می دهد. در این گزارش به اظهارات اخیر "رستم قاسمی" وزیر نفت جمهوری اسلامی ایران اشاره شده و آمده است: اتحادیه اروپا از امروز (یکشنبه) در نظر دارد تحریم نفت ایران را اجرایی کند. در این گزارش به اظهارات برخی فرماندهان نظامی ایران نیز طی روز گذشته اشاره شده است. الاتحاد در این باره می نویسد: برخی از فرماندهان نیروی دریایی ایران نیز تهدید کرده اند که در صورت اجرای تحریم نفت ایران از سوی اتحادیه اروپا، تنگه هرمز را مسدود می کنند. این روزنامه اماراتی در پایان با اشاره به آمادگی نظامی ایران برای درگیری احتمالی با آمریکا در تنگه هرمز به تجهیز ناوهای ایران در منطقه به سیستمهای موشکی پیشرفته و اضافه شدن شناورهای سطحی و زیرسطحی جدید طی روزهای اخیر اشاره کرده است. نگاه الشرق الاوسط به کاهش صادرات نفت ایران روزنامه الشرق الاوسط امروز در گزارشی مدعی شد: با آغاز تحریم نفت ایران پیش بینی ها حاکی از آن است که صادرات نفت خام ایران 50 درصد کاهش می یابد و به 1.1 تا 1.25 میلیون بشکه در روز می رسد. این روزنامه به اعلام کاهش 20 تا 30 درصدی صادرات نفت ایران از سوی مسئولان ایرانی اشاره کرده و می نویسد: تحلیلگران نفتی معتقدند اثرات تحریم نفت ایران بر قیمت جهانی نفت محدود است و اگر این تحریمها در سال 2008 اجرایی می شد تاثیر بسیار بیشتری بر بازارجهانی بر جای می گذاشت. از سوی دیگر، "فاروق الزنکی" رئیس اجرایی شرکت نفت کویت در گفتگو با روزنامه الرای پیش بینی کرد: اجرایی شدن تحریم نفت ایران از سوی اتحادیه اروپا، به افزایش قیمت نفت کویت در بازارهای جهانی منجر شود. وی البته این امر را منوط به عدم افزایش تولیدات عربستان زیر فشارهای احتمالی دانست. از سوی دیگر روزنامه العرب با اشاره به تاکید دولت ایران بر ناکارآمدی تحریمها نوشت : ایران در نظر دارد با اندیشیدن تدابیری اقتصاد خود را در برابر تحریمها تقویت کند. روزنامه الشرق قطر نیز در گزارشی به پوشش اظهارات اخیر "رستم قاسمی" وزیر نفت جمهوری اسلامی پرداخته که تاکید کرده بود ایران آمادگی رویارویی با تحریمهای اتحادیه اروپا را دارد. [/right] [right]العربیه نیز در گزارشی با اشاره به اجرایی شدن تحریم نفت ایران از سوی اتحادیه اروپا از امروز، تاکید کرد: رسانه های ایرانی اعلام کرده اند که این تحریمها ایران را از تصمیم غنی سازی اورانیوم منصرف نخواهد کرد.[/right] [right]http://www.mashreghnews.ir/fa/news/132639/بازتاب-3-راهبرد-ضد-تحریمی-ایران[/right]

[right]سبقت آل‌سعود از آمريكا در كشتار مردم كارشناس سياسي مصري گفت: شمار قربانيان ناشي از عمليات تروريستي تحت حمايت عربستان درعراق ، بسيار بيشتر از كساني است كه درنتيجه اشغالگري آمريكا در اين كشور كشته شده اند. به گزارش مشرق، "علي أبوالخير" درمصاحبه با شبكه خبري العالم ، تصريح كرد: نقش عربستان سعودي درعراق و ديگر كشورهاي منطقه بر دو محور اجراي سياست هاي آمريكا در زمينه اختلاف افكني ميان كشورها و درگيري هاي طايفه اي ميان ملت هاي منطقه استوار است. وي اظهار داشت: نقش عربستان درعراق در زمان اشغال اين كشور از سوي نيروهاي اشغالگر آمريكايي درسال 2003 براي همگان مشخص بود زيرا شمار زيادي از تروريست هاي افراطي وهابي درآن زمان با حمايت دولت سعودي وارد عراق شدند. ابوالخير گفت: علاوه بر اين فتواهايي در داخل عربستان در باره جايز بودن كشتار شيعيان در عراق براي روشن كردن آتش درگيري هاي طايفه اي دراين كشور صادر شده است. وي تاكيد كرد: تروريست هايي كه با تابعيت هاي غيرعربستاني هم وارد عراق شدند ، تفكر وهابي داشتند كه عربستان از آن ها درهمه جاي دنيا حمايت مي كند. كارشناس مصري اظهار داشت: اين سياست ها نشان دهنده چگونگي تعامل مسوولان سعودي با قضيه عراق و دولت بغداد است. توجه عربستان به موضوع طارق هاشمي جنبه طايفه اي دارد وي گفت: توجه عربستان به موضوع طارق هاشمي معاون رئيس جمهوري عراق كه به دست داشتن درعمليات تروريستي متهم است ، از جنبه طايفه اي و نه سياسي و حقوقي اين قضيه است. ابوالخير با اشاره به معيارهاي دوگانه عربستان در سياست هاي داخلي و خارجي خود افزود: مسوولان سعودي به سركوب تظاهرات مسالمت آميز مردم در منطقه الشرقيه اقدام مي كنند و نيروهاي خود را براي سركوب راهپيمايي ها براي مطالبه آزادي و دموكراسي به بحرين مي فرستد ولي درعين حال از مخالفان سوري حمايت و آن ها را به پول و سلاح مجهز مي كند.[/right] [right]وي تصريح كرد سياست ها و تعامل دوگانه مسوولان سعودي ثابت مي كند كه دولت آل سعود در قبال انقلاب هاي كشورهاي عربي ، رويكرد طايفه اي را در پيش گرفته است.[/right] [right]http://www.mashreghnews.ir/fa/news/132735/سبقت-آل‌سعود-از-آمريكا-در-كشتار-مردم[/right]

[right]شاه سعودی به کما رفت یک منبع مطلع از به کما رفتن ملک عبدالله شاه سعودی خبر داد اما پزشک آمریکایی مخصوص او ادعا کرد که وی دچار «مرگ مغزی» شده است. به گزارش مشرق، فارس به نقل از خبرگزاری "براثا" نوشت: منابع آگاه سعودی اعلام کردند که در پی وخیم شدن حال "ملک عبدالله" شاه سعودی، او به حالت کما رفته است. بر اساس این گزارش، وی آخرین بار در مراسم تشییع شاهزاده "نایف" ولی‌عهدش دیده شده است. برغم آنکه بسیاری از منابع صحت این خبر را تایید می‌کنند اما بدلیل حساسیت این موضوع و نگرانی از پیامدهای آن، هیچ منبع رسمی سعودی، آن را اعلام نمی‌کند. این درحالی است که دفتر شاه سعودی در روز چهارشنبه با صدور بیانیه‌ای دستور آماده‌باش تمام نیروهای امنیتی را به بهانه مقابله با هرگونه حمله تروریستی و جنایتکارانه صادر و اعلام کرد که این حکم از سوی پادشاه، امضا شده است. همین امر شگفتی بسیاری از محافل رسمی سعودی و غیرسعودی را برانگیخت. از سوی دیگر برخی از ناظران سیاسی در گفت‌وگو با "المستقبل‌ العراقی" اعلام کردند که دلیل این آماده باش، نزدیک بودن مرگ ملک عبدالله و نگرانی از به وجود آمدن تنش‌های شدید میان اعضای خاندان سلطنتی، بویژه پس از نارضایتی آنها از ولی‌عهدی شتاب‌زده شاهزاده "سلمان بن عبدالعزیز" بوده است. زیرا در چنین شرایطی امکان کودتا علیه سلمان نیز وجود دارد. منابع مختلف دیگری از ریاض اعلام می‌کنند که خاندان سلطنتی عربستان در پی انتشار خبر مرگ پادشاه سعودی، تمام نیروهای امنیتی را در سراسر عربستان به حالت آماده‌باش در‌آورده‌اند. از سوی دیگر شاهزاده "متعب بن عبدالله بن عبدالعزیز" پسر شاه سعودی در اولین واکنش اعلام کرد که پدرش زنده است و خبر مرگ او صحت ندارد و تنها دچار کسالت شده است. این امر باعث شد که برخی طرف‌ها در خاندان سلطنتی مرگ ملک عبدالله را اعلام کنند و حتی برخی دولت‌های بزرگ از جمله انگلیس و آمریکا برای ولی‌عهد عربستان پیام تسلیت نوشتند. بر اساس این گزارش، وضعیت شاه سعودی هنوز مشخص نیست و درحال حاضر در بیمارستان نظامی ریاض بستری است. پروفسور "ولیام رار" پزشک آمریکایی مخصوص ملک عبدالله در گزارش پزشکی خود که صبح دیروز نوشته است، ذکر کرد که عبدالله بن عبدالعزیز دچار مرگ مغزی شده است و مغز او دیگر به موج‌های صوتی و مغناطیسی واکنشی نشان نمی‌دهد. [/right] [right]روزجمعه، برخی رسانه‌ها خبر مرگ شاه سعودی را منتشر کردند اما خبرگزاری رسمی عربستان (واس) تلاش کرد تا با درج اخباری روتین، همه چیز را عادی جلوه دهد.[/right] [right]http://www.mashreghnews.ir/fa/news/132731/شاه-سعودی-به-کما-رفت[/right]

[right]بازی پایانی اسرائیل و آل‌سعود در قبال ایران پايگاه خبري آسيا تايمز در مقاله اي به قلم برايان داونينگ، به تلاشهاي كور منطقه اي عربستان و رژيم صهيونيستي در مقابل ايران پرداخته و اين سياستها را شكست خورده مي داند. به گزارش مشرق به نقل از باشگاه خبرنگاران؛ بنا به ادعاي برخی از تحلیلگران داخل و خارج از اسرائیل، ايران به دنبال ساخت سلاح های هسته ای مي باشد؛ اين در حالي ست كه خود اسرائيل يكي از بزرگترين زرادخانه هاي جهان را در اختيار دارد. ایالات متحده و اتحادیه اروپا و بسیاری از کارشناسان صهيونيست در مورد نيات و اهداف فعاليت هاي هسته اي ايران شبهه افكني مي كنند. در اين بين تنها عربستان سعودی و برخی دیگر از كشورهاي شوراي خلیج فارس(GCC)از فرافكني هاي منطقه اي رژيم اسرائیل در مورد حمله نظامي به ايران حمایت مي كنند. در اين راستا عربستان سعودی حق عبور هواپیماي جنگي اسرائیل را از حريم خود تضمين كرده است. در امور بين الملل و منطقه خاورميانه، عربستان و اسرائيل هم پيمان و متحدان ديرينه شناخته مي شوند. اما اين همكاري تا كجا ادامه خواهد يافت؟ آيا اين دو كشور طرح ها و تدايبير پاياني مختلفي را در ذهن دارند؟ با نگاهی به سیاست خارجی رژيم اسرائیل در قبال ایران در طول 50 سال گذشته مي توان چنين استنباط كرد كه اسرائيل اهداف طولانی مدت را دنبال مي كند. اما عربستان سعودی قاطعانه خواستار تضعيف كامل ايران است و اين كشور را قدرتي منطقه در برابر خود مي بيند. در زمان شاه معدوم روابط خوبي بين ايران و اسرائيل حاكم بود. شاه نفت ايران را به رژيم اسرائیل مي فروخت و در قبال آن، تجهیزات نظامی و اطلاعاتی را دریافت مي کرد. با سقوط شاه در سال 1979 تغييرات زيادي در منطقه ايجاد شد. پس از آن كه ارتش عراق در اولين جنگ خليج فارس به شدت شكست خورد، تيرگي روابط بين ايران و اسرائيل نيز در سال 1990 بر اساس مسائل استراتژيك منطقه اي آن زمان آغاز گرديد. ایران در اين سال ها به كشوري مقتدر و تاثير گذار در منطقه تبديل شده است و همين امر رژيم صهيونيستي را به هراس انداخته است. از طرفي عربستان سعودی همچنين در پي گسترش ناامني در درون ايران است و در اين راستا از تحريك كرد ها اعراب و بلوچ هاي ايراني با اهداف تجزيه ايران، نيز حمايت مي كند. تحقق آرزوي عربستان، امري دست نيافتني است. واقعيت امر اين است كه جنگ و حوادث آن پیش بینی نشده است و اينكه جهان عرب در حال ورود به يك دوره جدید، غیر قابل پیش بینی است كه اسرائيل را در آينده بيشتر به خود مشغول خواهد كرد. افزایش قدرت عربستان سعودی در منطقه می تواند یک روز به اتحاد کشورهای سنی تحت رهبری سیاسی و مالی ریاض منجر گردد. عربستان سعودی و دیگر کشورهای شورای همکاری خلیج فارس از نظر نظامی متكي به غير مي باشند، اما می توانند با دارایی های مالی خود حمایت و پشتیبانی كشورهاي منطقه، به ویژه مصر، سوریه، و بخش های سنی نشین غرب عراق را بدست آورند. این کشورها همگي دارای ساختارهای نظامی خاص خود هستند،همه آنها نیاز به کمک های خارجی دارند و از طرفي همه آنها روابط چندان مناسبي با اسرائيل ندارند._(مصر سوريه و ....) [/right] [right]آسيا تايمز در پايان ادعا مي كند: بنابراين، بهترين سياست ممكنه براي اسرائيل در قبال ايران،تمرکز بر روی توقف فعاليتهسته ای ایران و حتی توقف مناسبات و تعاملات ایران و سوریه مي باشد، اما نه به آن شدتي كه به تضعیف و متلاشی شدن ايران منجر گردد[/right] [right]http://www.mashreghnews.ir/fa/news/132369/بازی-پایانی-اسرائیل-و-آل‌سعود-در-قبال-ایران[/right]

خرید تسلیحاتی دو و نیم میلیاردی قطر پس از آغاز بیداری اسلامی در منطقه و خیزش مردم برخی کشورهای عربی علیه رژیم‌های دیکتاتور، قطر مانند عربستان سعودی، امارات و برخی دیگر از رژیم‌های عربی به خرید کلان تسلیحاتی روی‌ آورده است. به گزارش مشرق به نقل از پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبری العالم، آژانس همكاري امنيتي و دفاعي، وابسته به وزارت دفاع آمريكا، اعلام كرد قطر قصد دارد 22 فروند بالگرد «سيكورسكي» از آمریکا خریداری کند. اين آژانس افزود میزان ارزش قراداد خرید این بالگرد‌ها دو و نيم ميليارد دلار است. آژانس همكاري امنيتي و دفاعي آمريكا تصريح كرد قطر با خریداری این بالگردها از آن‌ها به طور مشترک با نیروهای آمريكايي در عرصه‌هاي آموزشي و انجام برخی عمليات‌ها در آينده و براي حمايت از اهداف امنيتي منطقه‌اي مشترك استفاده خواهد کرد. در سال‌های اخیر، عربستان، امارات، بحرین و برخی از رژیم‌های عرب حوزه خلیج فارس، همسو با تبلیغات ایران هراسی در منطقه، معاهدات نظامی بزرگی با آمریکا امضا کرده اند. همچنین بسیاری از تحلیلگران بر این باروند که برخی رژیم‌های عرب حوزه خلیج فارس مانند قطر، عربستان، امارات و بحرین برای سرکوب اعتراض‌های خود جوش مردمی به خرید تسلیحاتی کلان از آمریکا روی آورده‌اند. حکومت قطر و عربستان در حالی هر ساله میلیاردها دلار برای خریداری تسلیحات نظامی هزینه می‌کند که از ارائه کمک‌های بشر دوستانه به مردم مظلوم فلسطین خودداری می‌کند http://www.mashreghnews.ir/fa/news/132297/خرید-تسلیحاتی-دو-و-نیم-میلیاردی-قطر