تقدیم به f14a t90 [img]http://military-today.com/tanks/t90_l8.jpg[/img] [img]http://military-today.com/tanks/t90_l7.jpg[/img] t80 [img]http://military-today.com/tanks/t80u_l13.jpg[/img] [img]http://military-today.com/tanks/t80u_l12.jpg[/img] t70 [img]http://myup.ir/images/91224386120788833841.jpg[/img] [img]http://myup.ir/images/19143509941350876278.jpg[/img] تانک xk2 ژاپنی [img]http://myup.ir/images/92508581268582739465.jpg[/img] t90 [img]http://metana.persiangig.com/image/0bb4e4ecdf700orig1.jpg[/img] تصاویری از چلنجر: [img]http://military-today.com/tanks/t90_l5.jpg[/img] [img]http://military-today.com/tanks/t90_l8.jpg[/img][img]http://fprado.com/armorsite/Challenger2_Pics/Challenger2-Iraq.jpg[/img] [img]http://enemyforces.net/tanks/challenger2_2.jpg[/img][img]http://static.howstuffworks.com/gif/chieftan-main-battle-tank-2.jpg[/img] [img]http://cyberyana.free.fr/army2000/iran/chieftain1.jpg[/img] [img]http://farsiup.com/images/mvz0ojljwiksb05o3box.jpg[/img]

نمایندگان اتحادیه اروپا در آژانس بین المللی انرژی اتمی روز دوشنبه طی اعلامیه مشترک خواستار توقف کامل غنی سازی اورانیوم و توقف فعالیت های سایت فردو از سوی ایران شدند. از سوی دیگر نماینده امریکا در آژانس نیز با ابراز نگرانی از آنچه که عدم پایبندی ایران به معاهده NPT خواند،خواستار اتخاذ تدابیر عملی و فوری از سوی ایران برای اعتمادسازی شد. ظاهر این اخبار نشان می دهد که مشکلی جدی در مذاکرات هسته ای ایران و غرب بوجود آمده و طرفین به خانه اول بازگشته اند. اما این همه ماجرا نبود.پالس های منفی که عصر دوشنبه از وین مخابره شد بلافاصله در ساعات اولیه صبح روز سه شنبه با یک پالس اسراییلی دیگر ادغام گشت: با وجود اینکه بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی،یک روز قبل، از برگزاری انتخابات زودهنگام کنست در تاریخ 4 سپتامبر خبر داده بود، اما با اعلام انضمام حزب کادیما،بزرگترین حزب مخالف دولت،به رهبری شائول موفاز به کابینه نتانیاهو، تصمیم به برگزاری انتخابات زودهنگام لغو و تشکیل کابینه وحدت ملی رسما اعلام شد.(این جلسه در قدس برگزارشد) به این ترتیب نتانیاهو تا یک سال و نیم دیگر نخست وزیر این رژیم باقی می ماند و موفاز نیز به عنوان معاون نخست وزیر جایگزین موشه یعلون خواهد شد. پالس های منفی در فاصله دو هفته به از آغاز گفتگوهای بغداد و تشکیل کابینه وحدت ملی در فلسطین اشغالی دو پرسش اساسی را مطرح می کند: 1- دلایل تشکیل کابینه وحدت ملی از سوی رژیم صهیونیستی چیست؟ 2- آیا همزمانی این پالس ها به معنای چراغ سبز کاخ سفید به اسراییل برای حمله به تاسیسات هسته ای ایران است؟ با نگاهی به سوابق کابینه ها در تاریخ رژیم صهیونیستی متوجه می شویم که هیچ گاه یک حزب نتوانسته است اکثریت مطلق کرسی های کنست را در اختیار بگیرد و به این ترتیب کابینه های این رژیم، کابینه هایی ائتلافی بوده که عمدتا به انتخابات زودهنگام ختم شده اند. تشکیل کابینه وحدت ملی در رژیم صهیونیستی سوابق متعددی دارد که بررسی تاریخچه این کابینه ها نشان می دهد که دو عامل اساسی برای تشکیل آنها وجود دارد: نخست بروز حالت فوق العاده در این رژیم مانند آغاز جنگ یا ورود به بحران خطرناک اقتصادی است. عامل دوم برای تشکیل کابینه های وحدت ملی زمانی است که دولت ائتلافی بواسطه احجام پارلمانی احزاب نتواند تصمیات اساسی را اتخاذ کند و این اجماع نیز وجود داشته باشد که انتخابات زود هنگام ثبات رژیم را به خطر خواهد انداخت. در حال حاضر شرایطی که باعث تشکیل کابینه وحدت ملی شده است نیز بر مبنای این دو عامل اساسی قابل ارزیابی است: الف) عامل شرایط فوق العاده شکی نیست که اوضاع بحرانی خاورمیانه و تحولات سریع منطقه ای تاثیر جدی بر امنیت ملی رژیم صهیونیستی دارد: از مذاکرات سازش با تشکیلات خودگردان تا سرنوشت پرونده هسته ای ایران که تاثیرات جدی بر جایگاه استراتژیک این رژیم در منطقه خواهد گذاشت تا بهار عربی که ویژگی های محیط تعامل اسراییل را به شدت تغییر داده است. تغییرات محسوس در موازنه منطقه ای قوا از شرق(ایران) و شمال(حزب الله) و تهدیدات احتمالی آینده از جبهه جنوبی (مصر) در مجموع شرایط بحرانی بی سابقه ای را برای این رژیم رقم زده است بگونه ای که تکروی در تصمیم گیری در این فضای بحرانی متغییر می تواند عواقب بسیار خطرناکی برای آینده اسراییل رقم بزند. ب) عامل سیاسی با وجود اینکه نظرسنجی های اخیر نشان می داد که در صورت برگزاری انتخابات حزب لیکود و نتانیاهو بار دیگر پیروز خواهند شد اما در هر صورت او مجبور بود برای تشکیل دولت بار دیگر با احزابی مانند "اسراییل بیتنا" به رهبری آویگیدور لیبرمن و سایر احزاب راست افراطی مانند حزب تورات ائتلاف کند ؛ ائتلافی که در بهترین حالت اکثریت لرزانی را در کنست اسراییل رقم می زد. نخست وزیر رژیم صهیونیستی به خوبی می داند که با این اکثریت لرزان نمی تواند به سراغ تصمیمات اساسی دولتش برود. ترکیب کنونی کابینه نیز به گونه ای است که امکان تصمیم گیری درباره برخی مصوبه ها و گرفتن موافقت پارلمان وجود ندارد. نخستین مصوبه ضروری،تعدیل قانون معافیت سربازی شاگردان مدارس دینی موسوم به "طال" است که مهلت زمانی آن حدود دو ماه دیگر به پایان می رسد. دومین مصوبه،قانون بودجه سال آینده (تقویم عبری شش ماهه است) و بویژه بودجه دفاعی است که با چالش های جدی روبرو است و بالاخره تعدیل قانون انتخابات پارلمانی این رژیم که تصویب آن بدون حمایت اکثریت مطلق کنست غیر ممکن است. از سوی دیگر انتقادات بی سابقه ای که اخیرا از سوی برخی از نخبگان سیاسی و امنیتی مانند ایهود اولمرت نخست وزیر اسبق رژیم صهیونیستی، یوال دیسکین رئیس سابق شین بت و مئیر داغان رئیس سابق موساد علیه دولت نتانیاهو مطرح شد و طی آن نخست وزیر و وزیر دفاع متهم به بی کفایتی در اداره کشور شدند، منجر به بروز آشفتگی گسترده روانی در رژیم صهیونیستی شد. اعلام تشکیل کابینه وحدت ملی نوعی بازدارندگی سیاسی در برابر انتقادات فزاینده داخلی برای نتانیاهو و دولتش تامین می کند و نخست وزیر رژیم صهیونیستی خواهد توانست با تعهدی که از حزب کادیما و رئیسش شائول موفاز گرفته است یکسال و نیم باقی مانده را با حمایت مطلق کنست(94 نماینده از مجموع 120 نماینده) و بدون هراس از انتقادات سپری کند. همزمانی پالس های منفی غرب در آستانه مذاکرات بغداد از یک سوی و تشکیل کابینه وحدت ملی اسراییل از سوی دیگر در قالب دو سناریوی کلی قابل تحلیل است. سناریوی اول به معنای ناامیدی غرب از رسیدن به توافق هسته ای با ایران و دادن چراغ سبز به اسراییل برای حمله به تاسیسات هسته ای کشورمان است که با توجه به عواقب ویرانگر منطقه ای و جهانی بسیار بعید است که اوباما در آستانه انتخابات ریاست جمهوری امریکا اقدام به چنین ریسک کشنده ای نماید. از سوی دیگر هرگونه جنگ میان ایران و اسراییل،در نهایت آب و هوای بهار عربی را به ویژه در مصر به نفع ایران تغییر خواهد داد. با بررسی بدترین شرایط ممکن نیز نمی توان به صحت سناریوی اول اعتماد نمود. سناریوی دوم بهره برداری آمریکا و متحدان اروپایی از نتایج تصمیم اسراییل و تشدید فشارهای روانی در مذاکرات با ایران است که این سناریو با توجه به مواضع حزب کادیما به عنوان حزبی معتدل و شائول موفاز درباره پرونده هسته ای ایران به واقعیت نزدیک تر است. این حزب در سالهای اخیر همواره با سیاست های تهاجمی نتانیاهو و باراک در قبال پرونده هسته ای ایران مخالفت کرده و اقدام در این زمینه را در چارچوب سیاست ها و تصمیمات کاخ سفید دانسته است. از سوی دیگر تشکیل دولت وحدت ملی اولین پیشنهادی بود که اوباما پس از انتخابات 2009 اسراییل به نتانیاهو و لیونی(رهبر سابق حزب کادیما)داد، بنابراین بسیار بعید است که از درون این پیشنهاد،سناریوی حمله به تاسیسات هسته ای ایران بیرون بیاید. به نفع همه است که شیپور جنگ به صدا درنیاید. هم ایران و هم گروه 1+5 اميدوارند که این پرونده در قالب دیپلماتیک حل و فصل شود و بدیهی است طبیعت راه حل های دیپلماتیک،گرفتن و دادن امتیازات است. اما در بازار تبادل امتیازات فراموش نکنیم که این مذاکرات صرفا شامل غنی سازی اورانیوم و مباحث مرتبط نیست. پرونده های متعددی وجود دارند که در قالب این مذاکرات در حال بررسی و جمع بندی هستند.برخی از این پرونده ها مانند پرونده سوریه یا مصر نیاز به تکمیل شدن و طبیعتا نیاز به زمان دارند.بنابراین نباید انتظار داشت که توافقات به سرعت بین طرفین ایجاد شود. در دنیای دیپلمات ها اخم و لبخند ها نیز معنای خاص خود را دارد. http://daynews.ir/news/31709

فقط اولی

اگر مذاکرات بغداد نتیجه نداد باید خودمون رو برای جنگ اماده کنیم

حماسه بایندر، می میرم تا ایران بماند بر صفحات تاریخ ایران زمین نام دلاوران بسیار نقش بسته است. مردان از جان گذشته ای که جان بر سر دفاع از کیان ایران گذاشتند. دریابان غلامعلی بایندر از این جمله است. او به عنوان اولین فرمانده نیروی دریایی نوین ایران، در هیاهوی شهریور ١٣٢٠ تسلیم در برابر دشمن متجاوز انگلیسی را تاب نیاورد. مردانه ایستاد و جان بر سر آرمان خویش نهاد. زندگی نامه شهید دریابان غلامعلی بایندر شهید غلامعلی بایندر فرزند دوم مرحوم علی‌اکبر بایندر (پدر 3 شهید) از تیره ترکان آق قویونلو (بایندریه) بود که سال 1277خورشیدی در تهران دیده به جهان گشود. وی تحصیلات متوسطه خود را در مدرسه دارالفنون به پایان رسانده و سال1299 از مدرسه نظام مشیرالدوله با درجه ستوان‌دومی فارغ‌التحصیل شد. پس از دریافت اولین نشان نظامی خود در اردوکشی مازندران، به خاطر شرکت در جنگ با «سیمیتقو» و ابراز شجاعت و نبرد با نیروهای متجاوز روسیه (در شمال کشور) به دریافت نشان ذوالفقار که بالاترین نشان ارتش بود، مفتخر شد. سپس خرداد 1302به فرانسه اعزام شد و تا سال 1307، طی مدت 5 سال، دوره‌های دانشکده توپخانه «پوآتیه» و دانشکده تکمیلی«مونتن بلو» و دانشگاه جنگ فرانسه را با موفقیت طی و به کشور مراجعت کرد. سال 1310 و در شرایطی که با درجه سرگردی مسوولیت فرماندهی هنگ توپخانه لشکر یک مرکز را عهده‌دار بود، برای تشکیل نیروی دریایی ایران به همراه یک گروه 200 نفری جهت آموزش به ایتالیا عزیمت و پس از خاتمه آموزش به همراه ناوهای خریداری شده جدید به کشور مراجعت و نیروی دریایی نوین ایران را در آب‌های گرم خلیج همیشه فارس، عملیاتی کرد. وی‌ پس‌ از بازگشت‌ به‌ ایران‌ در 1310شمسی‌ به‌ سمت‌ کفیل‌ فرماندهى‌ نیروی‌ دریایى ‌جنوب‌ منصوب‌ و عازم‌ آنجا شد. حضور بایندر در این منصب برای پاسداری از حریم مرزهای آبی ایران بخصوص اروندرود اهمیت زیادی داشت. اروندرود در مقاطع زیادی از تاریخ، کانون اختلافات بین ایران با همسایگان غربی بود. براساس آخرین قرارداد منعقده بین ایران و پادشاهی عثمانی (قبل از استقلال عراق) مربوط به پروتکل 1292 هجری شمسی(مطابق با 1913 میلادی) و تحدید حدود 1914 میلادی بود که طی آن برای نخستین بار اروندرود، از دهانه آن و به طول 81 کیلومتر به دولت عثمانی واگذار و ورود اتباع ایرانی به اروندرود به منزله ورود به خاک عثمانی تلقی می‌شد تا این که دولت ایران پس از استقلال عراق و به رسمیت شناختن دولت آن کشور، طی یادداشتی به جامعه بین‌الملل و دولت عراق اعلام کرد که قراردادهای منعقده با دولت عثمانی از نظر ایران فاقد اعتبار است. متعاقب این اعلام نظر روابط 2 کشور رو به تیرگی گذاشت و مذاکرات فی‌مابین آغاز شد. دولت انگلیس که نقش عمده‌ای در استقلال عراق داشت به منظور تأمین منافع گوناگون خود در هند و تسلط بر خلیج فارس، با گماردن یک افسر انگلیسی به سمت رئیس بندر بصره و ایجاد زمینه حضور وی در جلسات متشکله بین 2 دولت ایران و عراق، عملا با دستیابی ایران به امتیاز حاکمیت مشترک در اروندرود مخالفت کرد که نتیجه آن صدور عهدنامه جدیدی در سیزدهم تیر ماه 1316 (مطابق با 1937 میلادی) بین ایران و عراق بود. در عهدنامه اخیر که باز هم با نفوذ استعمارگرانه انگلیس تدوین شده بود، خط تالوگ (خط عمیق رودخانه) در بخش کوچکی از مسیر اروندرود به‌عنوان مرز مشترک معین شده و بقیه خط مرزی در حد کم‌عمق ساحل ایران منظور و مقرر شد که ظرف مدت یک سال قراردادی جهت تشکیل اداره مشترک اروندرود تنظیم و به امضای طرفین برسد. رضاخان پس از پذیرش عهدنامه و بدان جهت که در قرارداد اخیرالذکر امتیازات بیشتری از دست ندهد طی حکمی فرمانده وقت نیروی دریایی (ناخدایکم غلامعلی بایندر) را به عنوان نماینده دولت ایران در امور دریایی، به وزارت امور خارجه معرفی کرد. از ماموریت‌های‌ مهم‌ بایندر در این‌ منصب‌ سفر به‌ جزیره تنب‌ همراه‌ گروهى‌ از افراد نیروی‌ دریایى‌ در سال 1313شمسی‌ بود. او ضمن‌ بازدید از آنجا رسما به‌ مقامات‌ نیروی‌ دریایى‌ انگلیس‌، مستقر در تنب‌ اعلام‌ کرد که‌ این‌ جزیره‌ بخشى‌ از ایران‌ است‌؛ وی‌ با این‌ کار موجبات‌ نگرانى‌ و اعتراض‌ وزارت‌ خارجه بریتانیا را فراهم ‌آورد. در سال 1312 به دستور غلامعلی بایندر فرماندهی نیروی دریایی ‏ایران ناو پلنگ به بندر باسعیدوی جزیره قشم رفته و با پایین آوردن پرچم انگلیس، ‏پرچم ایران را در این بندر به اهتزاز درمی‌آورد. این اقدام، هیجان گسترده‌ای در بحرین و ساحل جنوبی ‏خلیج فارس ایجاد می‌کند، اما انگلیس‌ها نیز ساکت نمی‌نشینند و اعتراضات گسترده و پیاپی را علیه دولت ‏ایران اقامه می‌کنند. در این میان، رضاشاه و ارکان حرب کل قشون نیز به سرزنش بایندر می‌پردازند و ‏وی را به دلیل اقدام ابتکاری‌اش در اخراج انگلیسی‌ها تخطئه می‌کنند. انگلیسی‌ها نیز از فرصت استفاده کرده ‏و ضمن بازگشت به باسعیدو، تبلیغات زیادی علیه نیروی دریایی ایران راه می‌اندازند.‏ با این حال مقاومت دستگاه سیاست خارجی ایران منجر به خروج انگلیسی‌ها از باسعیدو می‌‌شود ولی با ‏تاکیدات رضاشاه، بایندر از ادامه سیاست اعتراضی نسبت به انگلیسی‌‌ها دست برمی‌دارد. به این ترتیب با وجود ‏آزادی باسعیدو، بخش دیگری از خاک ایران یعنی بحرین کماکان در اشغال نظامی انگلیس باقی مانده و ‏بایندر موفق به تداوم سیاست‌های خویش نمی‌شود. غلامعلی بایندر در سال 1315 در مقام اولین فرمانده نیروی دریایی نوین ایران به درجه ناخدایکمی (سرهنگی) نایل آمد و در سال 1319 به درجه دریاداری (سرتیپی) رسید و برابر مقرارت ارتش، از تاریخ یک روز قبل از شهادت به درجه دریابانی (سرلشکری) نایل شد. غلامعلی بایندر فرزند خانواده‌ای بود که دارای 5 فرزند پسر بودند. برادر بزرگ‌تر وی به نام غلامحسین بایندر که او هم از افسران تحصیلکرده نیروی دریایی بود، 11 سال پس از شهادت غلامعلی در سمت سومین فرمانده نیروی دریایی ایران منصوب شد. 3 برادر کوچک‌تر شهید دریابان غلامعلی بایندر که آنها هم از افسران برجسته ارتش ایران بودند به ترتیب عبارت بودند از: سرتیپ مهندس نصرالله بایندر (پسر سوم خانواده)، شهید سرهنگ هوایی اسدالله بایندر (پسر چهارم خانواده) و شهید ناوسروان مهندس دریایی یدالله بایندر (پسر پنجم خانواده) چگونگی شهادت دریابان بایندر شهید بایندر که 48 ساعت قبل از شهادت علاوه بر مسوولیت فرماندهی نیروی دریایی، به سمت فرماندهی کل منطقه جنوب خوزستان نیز منصوب شده بود و تیپ مستقل مرزی را تحت امر داشت در ساعت 4 بامداد سوم شهریور 1320، با شنیدن صدای انفجار، با سرعت از منزل خارج و با استفاده از قایق موتوری و زیر آتش مسلسل نیروهای مهاجم انگلیسی، خود را به مقر فرماندهی رسانده و پس از صدور دستورات لازم به افسران ستاد و فرماندهان، به تلگرافخانه رفته و گزارش وقایع و هجوم نیروهای انگلیسی را به تهران و اهواز مخابره می‌کند. آنگاه با حضور در قرارگاه گردان مرزی، عده‌ای را مامور مقاومت در برابر مهاجمین کرده و خود که مسلح به یک قبضه تفنگ برنو بود به اتفاق سروان ولی‌الله مکری‌نژاد که معاون فرمانده گردان یکم هنگ 8 توپخانه بود با اتومبیل و از راه خشکی عازم خرمشهر شد، تا ستاد فرماندهی عملیات را در منطقه حفار(که از لحاظ نظامی موقعیت مناسبی داشت و بیش از 2 قبضه توپ 105م.م و گروهی سرباز در آنجا مستقر بودند) تشکیل دهد. اما چند دقیقه بعد از حرکت، با نیروهای موتوریزه مهاجمین انگلیسی مواجه و در حین مقاومت و جنگ و گریز با آنان در شرایطی که تلاش می‌کردند تا با استفاده از پستی و بلندی‌های منطقه، خود را به نهر جاسبی برسانند با رگبار مسلسل متجاوزان انگلیسی در حوالی پاسگاهی نزدیک بی‌سیم خرمشهر به شهادت رسیدند. بایندر در روزگار نوجوانى‌ دارای‌ علایق‌ ملى‌ و سیاسى‌ بود. از این‌ رو، زمانى‌ که‌ در مدرسه نظام‌ مشیرالدوله‌ تحصیل‌ مى‌کرد، داخل‌ فعالیت‌های‌ سیاسى‌ شد و همراه‌ با چند تن‌ از همکارانش‌ چون‌ عبدالله‌ هدایت‌ (بعدا ارتشبد) و رزم‌ آرا (بعدا سپهبد و نخست‌‌وزیر) به‌ عضویت‌ حزب‌ سوسیال‌ دموکرات‌ درآمد. دریادار بایندر با توجه‌ به‌ اقامت‌ چند ساله‌ در کشورهای‌ اروپایى‌ به‌ زبان‌های‌ انگلیسى‌، فرانسه‌، ایتالیایى‌ و ترکى‌ تسلط داشت‌ و به‌ این‌ زبان‌ها به‌ خوبى‌ تکلم‌ مى‌کرد. وی‌ مردی‌ اهل‌ مطالعه‌ و تحقیق‌ و نویسنده‌ بود. در ایام‌ اقامتش‌ در جنوب‌ به‌ تحقیقات‌ و مطالعات‌ قابل‌ توجهى‌ درباره خلیج‌ فارس‌ دست‌ زد که‌ نتایج‌ برخى‌ از آنها را بعدا منتشر کرد. آثار مکتوب‌ بایندر عبارتند‌: 1. نقشه خلیج‌ فارس‌ (تهران‌، 1310ش‌)؛ 2. خلیج‌ فارس‌ (خرمشهر، 1317ش‌)، 3. جغرافیای‌ خلیج‌ فارس‌ (تهران‌، 1319ش‌)، 4. اصول‌ دریانوردی‌؛ 5. آیین‌نامه‌های‌ توپخانه‌ در 6 جلد، 6. راهنمای‌ ناوی، 7. مقالاتى‌ در مجله ارتش، 8. دستور تیر توپخانه سبک‌، 9. آیین‌نامه مشق‌ پای‌ توپ‌ کوهستانى‌. مقاومت جدی دیگر ارتش ایران در شمال صورت گرفت. در آن زمان، ناوسروان‌ یدالله‌ بایندر ‌ مسوولیت‌ کفالت‌ فرماندهى‌ نیروی‌ دریایى‌ در دریای‌ خزر را به عهده‌ داشت. در سال 1320 به واسطه اسناد به دست آمده از جاسوسان روسیه در ارتش ایران، متوجه می‌شود که نیروهای روسیه قصد دارند با بهره‌گیری از درگیری جنوب ایران و تخلیه نیروهای نظامی شمال، به ایران حمله کرده و شهرهای شمالی را متصرف شوند. او درصدد دفاع برمی‌آید. وی ابتدا از ستاد فرماندهی در تهران کسب تکلیف می‌کند. اما با وجود پاسخ مخابره شده مبنی بر پرهیز از درگیری به علت کمبود نیرو و عدم توان مقابله، یک‌تنه تدابیری دفاعی را اتخاذ می‌کند. بایندر معتقد بود «مملکت به دست یک مشت بزدل اداره می شود و اجازه نخواهد داد تاریخ از او به عنوان یک خیانتکار یاد کند». وی به همراه ناوی‌های جوان با دست خالی، وقتی ستاد نیروی دریایی رشت از فرماندهان فراری خالی شده بود، جلوی بمب‌افکن‌های دشمن سینه سپر کردند و از شهر و میهن‌شان دفاع کردند. او با تنها ناو جنگی که در بندر انزلی وجود داشت بعد از 3 روز نبرد طاقت‌فرسا راه نفوذ از طریق دریا را روی ارتش شوروی مسدود کرد. سرانجام بعد از 3 روز مقاومت توسط هواپیماهای ارتش شوروی هدف قرار گرفت. مزار وی در بندر انزلی در محوطه گمرک بندر انزلی است. بخشی از متن وصیتنامه شهید دریابان غلامعلی بایندر تو ای ایرانی، که در این سرزمین پهناور زیست می کنی و خلیج فارس را تنها به این انگیزه که بخشی از وطن توست دوست می داری. ای هموطن که کرانه های سوزان خلیج فارس زادگاه توست و این ژرفای زندگی‌بخش، مرواریدهایش را نثار تو می سازد تا مزد تلاشت را از کام کوسه ها به درآری و ماهیانش را هدیه فرزندانت، تا قوت آنان را تامین کنی و تو که فرسنگ ها دورتر از این دریای ایرانی، خلیج فارس را تنها از روی نقشه جغرافیا می شناسی. آیا هرگز با خود اندیشیده‌ای که این آب تلخ و شور پهناور، بهترین پاسدار تاریخ تو، شرف تو و ملیت توست؟ تو ای ایرانی که در گوشه‌ای از این آب و خاک به سر می بری و به فرهنگ و تمدن اسلامی خویش می بالی و افتخار می کنی؛ هیچ می‌دانی که همین دریا، زاده فرهنگ و تاریخ و تمدن تو بوده است؟ تو ای ایرانی که در دامنه مفرح کوهستان‌ها، در کرانه های فیروزفام دریای مازندران، در دشت‌های گسترده داخل کشور زندگی می کنی و در سایه درختانش آرامش می یابی، در باغ‌های مصفایش روح خود را صفا می بخشی و با تماشای طبیعت زیبا و دل‌انگیز آن غرق در لذت می شوی... و همه شما که در هر منطقه، از مواهب این سرزمین برخوردارید و آنچنان به دهکده و یا شهرستان زادگاه خود دل بسته‌اید که حتی به هنگام ضرورت نیز به زحمت قادر به ترک آن هستید؛ هیچ می دانید که اگر روزگاری، که هرگز چنان روزی مباد، ایران این مرز دریایی خود را از دست بدهد و یا نیروی لازم برای پاسداری از آب‌های آن نداشته باشد، همه ما چون پرنده‌ای اسیر در قفس زادگاهمان زندانی خواهیم شد. تو ای ایرانی، همواره به یاد داشته باش که اگر چنان روزی فرارسد، همه شیرینی های زندگی در کامت شرنگ خواهد شد. در قفس سرزمین خود آنقدر محبوس می مانی تا ناگزیر همه دسترنج سالیانه‌ات، همه آنچه را که با تحمل تلخی ها و مشقات بسیار فراچنگ آورده ای، همه دار و ندارت را به کمترین بها از دست می دهی و آنچه را که مورد نیاز توست، به بهای جان به دست آوری. پس هرگاه که به این مرز سوزان و آذرخیز می نگری، یا بر آب‌های تلخ و شورش گذر داری یا درباره آن سخنی می شنوی نخست به‌یاد آور که این آذر برای آن است که در جان دشمنان ایران درگیرد و این تلخی و شوری برای فروبردن درکام آنان است. اگر می خواهی سرزمین آباییت، بزرگ و سربلند بماند و تو که فرزند و زاده این سرزمینی از این سربلندی ببالی و افتخار کنی، اگر می خواهی که شایسته نام ایران و قوم ایرانی باشی، نخست این مایه زندگی خود را پاسدار باش، این مرز محافظ را نیرو بخش و آن را چنان که به میراث برده‌ای به دست آیندگان بسپار. به روان پاک آن مرد دلیر، شهید دریابان غلامعلی بایندر و تمام شهدای نیروی دریایی درود می فرستیم. منابع: 1ـ دایره‌المعارف بزرگ اسلامی، جلد 11 2ـ نقش نیروی دریایی و بایندر در اخراج انگلیسیها از هنگام و باسعیدو ، نوشته محمدعلی بهمنی قاجار، فصلنامه مطالعات تاریخی، شماره 27، زمستان 88 3ـ در هنگامه شهریور هزار و سیصد و بیست، بیگانگان با ما چه کردند، سیدمحمدرضا سلامی‌پور، روزنامه اطلاعات، 21/6/85 برگرفته از jamejamonline.ir http://www.militaryparsi.ir/maritime/iranian-navy/iranian-naval-history/1575-Epic-binder,-dying-to-leave-Iran.html [img]http://www.militaryparsi.ir/images/stories/others/daryaban_biondor.jpg[/img] [img]http://www.militaryparsi.ir/images/stories/others/daryaban_bayondor.gif[/img]

ای کاش بقیه نظامیان اون موقع مثل ایشون بودن تا هرگز کشور اشغال نمیشد

داشتن و نداشتنش یه بدبختی میاره

این روزها، نیروی دریایی آمریکا در صدد کسب اطلاعات لازم از کارخانه سازنده جنگنده تهاجمی ناونشین موسوم به F/A-XX است تا بتواند جایگزین مناسبی برای جنگنده تاکتیکی F/A-18E/F Super Hornet و هواپیمای مخصوص جنگهای الکترونیک EA-18G Growler ، بیابد. یکی از افسران عالی رتبه نیروی دریایی ایالات متحده در جریان جلسه توجیهی 16 آوریل سال جاری میلادی در کنفرانس سالانه نیروی دریایی در مریلند اظهار داشته است که مسئولین امیدوار هستند تا سال 2030 ، شاهد قابلیتهای عملیاتی اولیه جنگنده تهاجمی F/A-XX باشند تا بتوانند هر زمانی که کارکرد بدنه جنگنده های سوپر هورنت اف 18 به 9000 ساعت می رسد، آنها را جایگزین نمایند. در متن اعلامیه ای که در همین راستای توسط نیروی دریایی آمریکا در 13 آوریل منتشر شده، آمده است که مدیریت جنگهای هوایی از فرماندهی سامانه های هوایی - دریایی در خواست می نماید که بموازات راهبری برنامه پالایش صنعت هوایی، اقدامات و تجزیه و تحلیل های اولیه را جهت یافتن جایگزین مناسب برای هواپیماهای تهاجمی سوپر هورنت و ناوگان هواپیماهای گرولر را آغاز نماید. www.ghanaati41.ir

بوموسی یه زرادخانه است

چكيده : هدف مقاله حاضر، بررسي تواناييها و قابليتهاي هسته‌اي اسراييل و تحليل راهبرد بازدارندگي هسته‌اي اين كشور است. نويسنده با تأييد اين نكته كه اسراييل داراي توانايي هسته‌اي است، پيروي از سياست ابهام در خصوص سلاح‌هاي اتمي را منطق با اهداف اين كشور در خاور ميانه مي‌داند. وي سپس به مفروضات و شرايط لازم براي موفقيت راهبرد بازدارندگي توجيه مي‌كند و بر اين اساس، علل ناكامي راهبرد بازدارندگي اسراييل در منطقه را نشان مي‌دهد. از اين ديدگاه، انتفاضه مسجد الاقصي و موفقيتهاي حزب الله لبنان در جنوب اين كشور از جمله مهم‌ترين نشانه‌هاي ناكامي اين راهبرد بوده است. كليد واژه‌ها: منازعه اعراب و اسراييل، راهبرد بازدارندگي، سياست ابهام هسته‌اي،‌ توان اتمي، انتفاضه. مقدمه بازدارندگي به عنوان عنصري از ديپلماسي يا راهبرد ملي، مفهوم نوظهوري نيست، بلكه از آن جمله روشهاي قديمي و عادي است كه از آغاز تمدن بشري تا كنون افراد، گروهها و دولتها آن را اجرا كرده‌اند. البته از زماني كه سلاحهاي هسته‌اي گسترش يافته‌اند و قدرتهاي بزرگ بعد از جنگ جهاني دوم به اين سلاح دست پيدا كردند، اين واژه نه تنها قوت بيشتري به خود گرفته‌، بلكه داراي اشاره ضمني مشخصي نيز گرديده است. گرچه بحث بازدارندگي اساسا معرف روابط دو ابر قدرت پس از جنگ جهاني دوم بوده است، نبايد فراموش كرد كه بازدارندگي مختص آن دو نبوده و روابط ميان ساير كشورها را نيز در بر مي‌گيرد. در مقاله حاضر، نظريه بازدارندگي مبتني بر روابط ميان يك بازيگر و بازيگران متعدد در خاورميانه است. در منازعه خاورميانه يكي از طرفين منازعه سلاح هسته‌اي در اختيار دارد و طرف ديگر كه بازيگران متعدد در اين فرايند به حساب مي‌آيند، فاقد چنين سلاحي هستند. با توجه به اينكه رويكرد يك كشور به سلاح اتمي در هر نقطه‌اي از جهان يك تصميم سياسي بسيار مهم و حساس به حساب مي‌آيد و چنين رويكردي توازن قوا در منطقه و جهان را بر هم خواهد زد، دستيابي اسراييل به سلاح اتمي نيز توازن قوا در خاورميانه را بر هم زده است. البته به دليل دستيابي اسراييل به سلاح هسته‌اي و انحصار آن توسط اين رژيم، بازدارندگي هسته‌اي به طور يك جانبه و يك سويه از سوي اين رژيم در برابر كشورهاي عربي و اسلامي خاورميانه اعمال شده است. در خصوص راهبر بازدارندگي هسته‌اي اسراييل در خاورميانه سؤالات گوناگوني مطرح است: آيا اين راهبرد در تحقيق اهداف منطقه‌اي اين رژيم موثر بوده است؟ آيا اسراييل از طريق تهديدهاي هسته‌اي توانسته است رفتار كشورهاي عربي و اسلامي خاورميانه را در قبال خود تغيير دهد؟ آيا اسراييل با تكيه بر اين راهبرد توانسته است كشورهاي منطقه را به پذيرش صلح دلخواه خود تسليم كند؟ در صورت وقوع يك نبرد اتمي در خاورميانه كداميك برنده نهايي خواهند بود؟ با توجه به واقعيتهاي موجود در خاورميانه و شرايط خاص جغرافيايي و جمعيتي منطقه مي‌توان گفت كه راهبرد بازدارندگي هسته‌اي اسراييل شكست خورده است. براي پاسخ به سؤالات فوق و اثبات فرضيه مورد نظر، ابتدا به توان هسته‌اي اسراييل خواهيم پرداخت و سپس اهداف راهبردي اسراييل در خاورميانه بررسي خواهد شد. در بخش ديگري مقاله ضمن بررسي علل رويكرد اسراييل به گزينه‌ هسته‌اي، به ارزيابي راهبرد بازدارندگي هسته‌اي اسراييل با توجه به مفروضات و شرايط بازدارندگي خواهيم پرداخت. نگاهي به تواناييهاي هسته‌اسراييل پيش از بررسي و ارزيابي راهبرد بازدارندگي هسته‌اي اسراييل، لازم است نگاهي مختصر به تواناييها و قابليتهاي هسته‌اي اسراييل بيفكنيم. تملك سلاح‌ هسته‌اي توسط اسراييل از معماهايي است كه در چند دهه اخير بدون جواب باقي مانده است. رهبران اسراييل تا كنون در خصوص سلاح هسته‌اي اين رژيم به طور رسي اظهار نظري نكرده‌اند؛ آنچه كه تأييد مي‌كند اسراييل يك قدرت هسته‌اي است، اطلاعات مبهم و اخبار ضد و نقيضي است كه در برخي از مطبوعات اسراييلي و يا غربي منتشر مي‌شود. به رغم نبود مدارك و مستندات رسمي و قطعي مبني بر وجود سلاح هسته‌اي در اسراييل، شواهد و قرائن فراواني وجود دارد كه اثبات مي‌كند اين رژيم يك قدرت هسته‌اي است. بن گوريون، اولين نخست وزير اسراييل، قبل از جنگ جهاني دوم خطاب به دانشمندان يهودي آلماني كه به اراضي اشغالي فلسطين آمده بودند مي‌گويد: «از شما مي‌خواهم تا از هم اكنون در تحقيقات و پژوهشهاي هسته‌اي تلاش نماييد و كليه اقداماتي را كه براي مجهز ساختن اسراييل به سلاح اتمي لازم است، انجام دهيد.» پس از تأسيس اسراييل در سال 1948 نيز، رهبران اين رژيم بر دستيابي به سلح هسته‌اي تأكيد داشته‌اند. در اينجا به برخي از اظهارات و شواهدي كه مؤيد تلاش گسترده اين رژيم براي تملك سلاح‌ هسته‌اي است، اشاره مي‌شود. افرام كاتسر، رييس جمهوري اسبق اسراييل، در سال 1974 در اظهاراتي رسمي مي‌گويد: «يكي از اهداف ما همواره توسعه و تقويت امكانات هسته‌اي مان بوده است و اكنون نيز چنين امكاناتي را در اختيار داريم.» در 4 سپتامبر 1974 سازمان سيا در گزارشي كه به كنگره آمريكا ارايه داد، تأييد كرد كه اسراييل در حال حاضر سلاح‌ هسته‌اي توليد كرده ست. در 12 آوريل سال 1976 مجله آمريكايي تايم فاش ساخت كه اسراييل به ذخيره 13 بمب هسته‌اي اقدام كرده است كه با هواپيماهاي فانتوم و كفير حمل مي‌شوند. نيكسون در 2 ژوئيه 1975 تأييد كرد كه اسراييل 10 كلاهك هسته‌اي از نوع بمبي كه هيروشيما و ناكازاكي را هدف گرفت، در اختيار دارد. در سال 1980 نيز دبير كل وقت سازمان ملل متحد طي گزارشي به اين مطلب اشاره كرده است. بر اساس اين گزارش، در حال حاضر كشورهايي وجود دارند كه به كشورهاي هسته‌اي غير آشكار معروفند. اين گزارش تأييد مي‌كند برخي از كشورها مسيري بسيار طولاني را براي دستيابي به سلاح هسته‌اي به طور مخفيانه پيموده‌اند، به اين كشورها به عنوان كشورهايي كه منبع تهديدهاي هسته‌اي به شمار مي‌روند، نگاه مي‌شود و اسراييل يكي از اين كشورهاست. اظهارات مردخاي وانونو، يكي از كارشناسان راكتور هسته‌اي ديمونا در اسراييل، تأييد مي‌كند كه اين كشور يك قدرت هسته‌اي است. وانونو پس از فرار از اسراييل اشاره كرده است. وي در گفتگو با روزنامه ساندي تايمز اظهار داشته است كه «اسراييل 100 تا 200 بمب هسته‌اي در اختيار دارد و پس از قدرتهاي هسته‌اي جهان ششمين قدرت هسته‌اي به حساب مي‌آيد.» تئودور تيلر، از كارشناسان مشهور هسته‌اي در جهان تصاوير و اطلاعات ارايه شده از سوي وانونو را تأييد كرده است. علاوه بر شواهد و دلايل فوق در تأييد وجود سلاح هسته‌اي در اسراييل بايد به اين نكته اشاره كرد كه تمامي امكانات فني لازم براي توليد چنين سلاحي در داخل اسراييل فراهم است؛ وجود دانشمندان هسته‌اي، سرمايه فراوان، رآكتورهاي هسته‌اي پيشرفته و وسايل پرتاب براي رساندن بمب به اهداف مورد نظر، همه از عواملي است كه تأييد مي‌كند اسراييل يك قدرت هسته‌اي است و يا حداقل اين توانايي را دارد تا هر گاه ضرورت اقتضا كند به توليد چنين سلاحي مبادرت ورزد. نكته ديگري كه در اينجا بايد به آن توجه كرد، اينكه عدم امضاي معاهده منع گسترش سلاح‌ هسته‌اي از سوي اسراييل و عدم نظارت آژانس بين المللي انرژي اتمي بر فعاليتهاي هسته‌اي اين كشور به اين رژيم فرصت داده است تا به توسعه زرادخانه تسليحات هسته‌اي خود ادامه دهد. برخي منابع تأييد كرده‌اند به دليل عدم نظارت اين آژانس بر فعاليتهاي هسته‌اي اسراييل، اين كشور موفق شده است تا به ذخيره يكصد بمب هسته‌اي در زرادخانه‌هاي خود بپردازد. اهداف منطقه‌اي اسراييل بدون ترديد يكي از دلايل اسراييل در دستيابي به سلاح هسته‌اي، تحقق اهدافي بوده است كه راهبرد منطقه‌اي اين رژيم در خاورميانه دنبال مي‌كرده است. تثبيت موجوديت و تداوم بقاي اين رژيم يكي از هدفهاي مهم راهبرد منطقه‌اي اسراييل بوده است. نظر به اينكه اسراييل در ميان كشورهاي خاورميانه به عنوان رژيمي نامشروع و غاصب به شمار مي‌آيد و كشورهاي منطقه اين رژيم را يك عضو ناهمگن و بيگانه به حساب مي‌آورند، همواره امنيت و ثبات اين كشور در معرض خطر قرار داشته است. ايجاد مرزهاي امن، گسترش مرزها از طريق مهاجرت يهوديان و ساخت شهركهاي يهودي نشين در اراضي فلسطيني، همه با هدف حفظ و استمرار موجوديت و بقاي اين رژيم صورت گرفته است. يكي ديگر از اهداف راهبرد منطقه‌اي اسراييل توسعه و گسترش مرزهاي جغرافيايي بوده است. اسراييل تصرف اراضي جديد، دستيابي به منابع آبي و مناطق مهم را از جمله اهداف مهم راهبرد خود مي‌داند. نكته قابل توجه اينكه اسراييل تا كنون مرزهاي خود را به طور روشن و شفاف مشخص نكرده است. اين ابهام، در واقع سياستي است كه به اسراييل كمك خواهد كرد تا هر گاه اراده كند، به ساير مناطق خاورميانه دست اندازي كند و اهداف راهبردي اسراييل محسوب مي‌شود. اين كشور تلاش مي‌كند تا از طريق سرمايه‌گذاري در كشورهاي خاورميانه و يا از طريق اعزام كارشناس و مشاور علمي به اين كشورها و يا از طريق صدور فناوري به كشورهاي خاورميانه، به بازارهاي عربي و اسلامي نفوذ نمايد. طرح خاورميانه جديد از سوي اسراييل در واقع چارچوب روشن و مشخصي است كه اين رژيم با هدف نفوذ در ساختارهاي اقتصادي كشورهاي خاورمياونه ارايه نموده است. مذاكرات و گفتگوهاي صلح اين رژيم با كشورهاي عربي منطقه نيز با هدف نفوذ اقتصادي در خاورميانه صورت گرفته است. راهبرد بازدارندگي هسته‌اي اسراييل در خاورميانه اسراييل به منظور تحقق اهداف راهبردي خود در خاورميانه، سياست بازدارندگي را در دو سطح متعارف و غير متعارف اعمال كرده است. دستيابي به پيشرفته‌ترين سلاحها و ادوات نظامي، ورود به جنگهاي گسترده يا محدود با كشورهاي عربي به منظور تحقق اهداف راهبردي اين رژيم در منطقه بوده است. با گذشت زمان اسراييل به اين نتيجه رسيد كه با اتكا به سلاحهاي متعارف قادر نخواهد بود تا اهداف منطقه‌اي خود را محقق سازد، بنابراين تصميم گرفت ا به گزينه ديگري روي آورد. رويكرد اسراييل به گزينه‌اي اتمي درست در زماني بود كه اسراييل در گزيه نخست با شكست مواجه شد. با توجه به اينكه رويكرد و توجه يك كشور در هر نقطه‌اي از جهان به سلاح اتمي، از آنجا كه چنين رويكردي توازن قوا در منطقه و جهان را بر هم مي‌زند، يك تصميم سياسي بسيار مهم و حساس به حساب مي‌آيد؛ رويكرد اسراييل به چنين گزينه‌اي نيز توازنقوا در خاورميانه را بر هم زده است. در رويكرد مزبور علل و عوامل مختلفي دخيل بوده‌اند، يكي از عللي كه موجب شدد تا اسراييل به گزينه‌اي هسته‌اي روي آورد، شكستي بود كه اين رژيم در جنگ 1973 از اعراب خورد. در اين جنگ اسراييل پي برد كه در رويارويي با اعراب، سلاحهاي متعارف كارآيي لازم را نخواهد داشت؛ زيرا به رغم اينكه اسراييل از همان ابتداي تأسيس تلاش كرده است تا به جديدترين سلاح‌ها وپيشرفته‌ترين فناوري نظامي دست يابد، اين امر موجب تغيير رفتار كشورهاي عربي در برابر اسراييل نشده است. در واقع، بازدارندگي متعارف نتوانسته است اعراب را از استمرار اقدامات خصمانه عليه اسراييل باز دارد. جنگ 1973 و رويدادهاي پس از آن آثار عميقي بر تفكر راهبردي اسراييل بر جاي نهاد؛ اسراييل به رغم اينكه از پبيشرفته‌ترين سلاحهاي متعارف برخوردار بود، در همان چند روز اول جنگ، بسياري امكانات و تجهيزات خود را از دست داد. اين كشور به اين نتيجه رسيد كه ورود به يك جنگ طولاني با اعراب، خسارتهاي جاني، مالي و اقتصادي بالايي به آن وارد خواهد كرد و موجب خواهد شد تا فضاي نگران كننده‌اي در جامعه اسراييل حاكم گردد، بنابراين دستيابي به سلاح هسته‌اي مي‌تواند به اعتبار و موقعيت اين رژيم در ميان يهوديان بيفزايد. عامل ديگري كه در رويكرد اسراييل به بازدارندگي غير متعارف مؤثر بود، شرايط خاصي بود كه پس از جنگ 1973 براي اسراييل در منطقه و جهان پيش آمد. اسراييل پس از اين جنگ چه در سطح منطقه و چه در سطح بين المللي در انزوا به سر مي‌برد؛ مجامع بين المللي قطعنامه‌هايي را صادر كرده بودند كه سياستهاي اسراييل را در قبال اراضي عربي كه در جنگ 1967 اشغال كرده بود، محكوم مي‌كرد. اين قطعنامه‌ها همچنين سياستهاي اسراييل در قبال فلسطيني را محكم مي‌كرد. از سوي ديگر، كشورهاي عربي مطالبات سياسي و منطقه‌اي فراواني را در خصوص مناطق اشغال شده از اسراييل داشتند. دستيابي اسراييل به سلاح اتمي مي‌توانست به انزواي اين رژيم پايان دهد و به اعتبار و موقعيت اين رژيم در ميان كشورهاي خاورميانه بيفزايد. نكته ديگر اينكه اسراييل از قدرت متعارف خود رضايت كامل نداشت. همان طور كه اشاره شد، اين رژيم پس از شكست در جنگ 1973 به اين نتيجه رسيد كه در جنگ با كشورهاي عربي، سلاح متعارف كارايي لازم را نخواهد داشت؛ زيرا در جنگ 1973 آنچه كه اسراييل را از ورطه نابودي نجات داد، كمكهاي گسترده نظامي آمريكا به اين رژيم بود. اسراييل پس از اين شكست تصميم گرفت تا با روي آوردن به گزينه اتمي، هم اعراب را از انديشه تجاوز به اراضي اشغالي باز دارد و هم از اتكاي خود به كمكهاي آمريكا بدهد. بدين ترتيب تمامي ملاحظات فوق در تصميم اسراييل مبني بر دستيابي به سلاح هسته‌اي مؤثر بوده است. اسراييل با توجه به ملاحظات فوق به توليد و ذخيره سازي بمب اتمي پرداخت تا اگر روزي احساس كرد امنيت و موجوديتش در معرض خطر قرار گرفته است، سلاح مزبور را عليه دشمن خود به كار گيرد. راهبرد بازدارندگي و سياست ابهام در اينكه بازدارندگي هسته‌اي اسراييل چگونه بايد اعمال شود تا تأثير لازم را بر رفتار كشورهاي عربي و اسلامي به جاي بگذارد، ديدگاهها و نگرشهاي مختلفي در درون حاكميت اسراييل وجود دارد. برخي بر اين باورند كه اسرايل بايد آشكارا و به طور رسمي اعلام كند كه سلاح‌ هسته‌اي در اختيار دارد. اين عده معتقدند كه اگر اسراييل وجود زرادخانه‌هاي هسته‌اي خود را رسما اعلام نمايد، اعراب ديگر به جنگي مانند 1973 دست نخواهند زد. برخي از كارشناسان و پژوهشگران اسراييلي نيز از ماهيت محرمانه برنامه هسته‌اي اسراييل انتقاد كرده‌اند. اين عده معتقدند اگر اسراييل حقيقت مربوط به سلاح‌هاي هسته‌اي خود را آشكارا اعلام كند، بازدارندگي مورد نظر از اعتبار بيشتري برخوردار خواهد شد. ديدگاه ديگر بر اين اعتقاد است كه اسراييل بايد سلاح هسته‌اي در اختيار داشته باشد، اما نبايد وجود آن را آشكارا و به طور رسمي اعلام نمايد. اين ديدگاه كه نگرش مسلط و مورد قبول اكثر رهبران اسراييل است، مبتني بر راهبرد ابهام مي‌باشد. همان طور كه پيشتر گرفته شد، اسراييل در حال حاضر 100 تا 200 بمب هسته‌اي در اختيار دارد، اما تا كنون حاضر نشده است اطلاعات روشني در اين خصوص منتشر كند. از سوي رهبران اين رژيم هم در خصوص سلاح هسته‌اي اطلاعات مبهم و ضد و نقيضي رد و بدل مي‌شود. هنگامي كه از رهبران اسراييل سؤال مي‌شود آيا اسراييل سلاح‌‌ هسته‌اي در اختيار دارد، آنان پاسخ مي‌دهند كه اسرايل اولين كشوري نخواهد بود كه در خاورميانه سلاح هسته‌اي توليد كند و دومين كشور نيز نخواهد بود كه به چنين سلاحي دست مي‌يابد. در واقع اسراييل با اتخاذ سياست ابهام، چنين استدلال مي‌كند كه با وجود سلاح هسته‌اي در نزد اين رژيم و كاربرد آن به طور جدي، امكان وقوع هر نوع جنگ كلاسيك از سوي اعراب براي آزادي اراضي اشغال شده‌شان از بين خواهد رفت.در چنين شرايطي رهبران عرب به امضاي هر گونه توافق نامه‌اي تن در خواهند داد؛ به عنوان نمونه، پس از جنگ 1973 و پيش از امضاي موافقت‌نامه كمپ ديويد، خبرهاي متعددي راجع به دستيابي اسراييل به سلاح اتمي به خارج درز پيدا كرد. اسراييل با انتشار چنين اطلاعاتي در خصوص توان هسته‌اي‌اش مي‌خواست تفوق و برتري نظامي خود را بر اعراب تثبيت نمايد. پيروي اسراييل از راهبرد ابهام هسته‌اي با اهداف گوناگوني صورت گرفته است: اول اينكه، اسراييل با پيروي از سياست ابهام در زمينه سلاح هسته‌اي، قصد دارد تا افكار عمومي يهوديان را به اعتبار و قدرت خود جلب نمايد. اين رژيم با انتشار اطلاعاتي مبهم در اين خصوص، براي شهروندان اسراييلي آرامش رواني به وجود مي‌آورد و به هنگام بحران اراده آنها را براي خدمت نظامي تقويت مي‌كند. دوم، اسراييل با اتخاذ اين راهبرد مي‌تواند زمينه را براي تحقق اسطوره بازگشت همه يهوديان جهان به سرزمين موعود فراهم سازد؛ با توجه به اينكه جنگها و بحرانهاي گذشته به اعتبار چنين اسطوره‌اي لطمه زده و منجر به فرار بسياري از يهوديان از اسراييل شده است، توانايي هسته‌اي اسراييل مي‌تواند موجب تثبيت و اعتبار اين اسطوره شود. در دهه‌هاي 70 و 80، هنگامي مهاجرت يهوديان به اسراييل پايان يافت، اسراييلي‌‌ها اخبار مربوط به سلاحهاي هسته‌اي خود را به طور مكرر اعلام مي‌كردند و تبليغات بسيار وسيعي را در اين خصوص به راه انداختند تا اينكه ميزان قدرت، پيشرفت و ثبات كشور خود را نشان دهند، آنان از اين طريق توانستند اطمينان يهوديان جهان را براي مهاجرت به اسراييل جلب نمايند. سوم، يكي ديگر از هدفهاي اسراييل، تفهيم اين نكته به اعراب و مسلمانان است كه نابودي اسراييل كاري بيهوده است و با افشاندن بذر يأس و نوميدي در ميان آنان اين سؤال را مطرح سازد كه آن زماني كه اسراييل به سلاح متعارف مجهز بود، اعراب نتوانستند اين رژيم را شكست دهند، حال با وجود يك سلاح غير متعارف هسته‌اي چگونه قادر خواهند بود تا آن را شكست دهند؟! از نظر اسراييل، چنين تهديدهاي بازدارنده‌اي بالاخره اعراب را در برابر خواسته‌هاي اسراييل در خاورميانه به تسليم وا خواهد داشت. نكته آخر اينكه اسرايل با پيروي از سياست ابهام هسته‌اي تلاش مي‌كند تا آمريكا و كشورهاي غربي را متقاعد سازد به اينكه اين رژيم سلاح هسته‌اي در اختيار ندارد. در پرتو چنين راهبردي اين رژيم در برابر افكار عمومي غرب، به عنوان كشوري مطلوب ظاهر خواهد شد. هدف تل آويو از ارايه چنين تصويري از خود در برابر افكار عمومي غرب، جلب هر چه بيشتر كمكهاي سياسي، اقتصادي و نظامي است. اسراييل مي‌خواهد چنين كمكهايي از سوي اين كشورها بيش از پيش افزايش و در آينده نيز تداوم يابد، اما اعلان رسمي اخبار مربوط به سلاحهاي هسته‌اي از سوي اين رژيم، مانع استمرار چنين كمكهايي خواهد شد. همچنين سياست روشن و اظهار صريح اسراييل به وجود سلاح هسته‌اي در اين رژيم، ايالات متحده آمريكا را كه هم‌پيمان اين رژيم است در تنگنا قرار خواهد داد؛ چون آمريكا همواره اعلام كرده است كه كشورهاي خاورميانه نبايد به سلاح هسته‌اي دست يابند. http://www.centralclubs.com/topic-t3025.html

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/19224086865537592029.jpg[/img] عکس فوق که در یکی از فوروم های ویتنامی آپلود شده بود لحظه تحویل Su-30MK2V به نیروی هوایی ویتنام را با ترکیب رنگ آمیزی جدید نشان میدهد. centralclubs.com/topic-t88924.html [color=orange] متتقل شد به بخش جنگ 00Amin[/color]

ایا ما هم داریم

یه مقایسه بین نیروهای نظامی دو کشور میگذاشتی بهتر میشد

به امید روزی که تمام شهرهای ما هم از بهتر شوند

همینه که دشمن دشمن ما میشه دوست ما

اگر تکراریست پست شو بزار

جدیدترین نمونه های موشکهای کروز تام هاوک قابل هدایت در حین پرواز برای انهدام اهداف متحرک را دارا میباشند اما اکنون پروژه ای در دست تکمیل میباشد که در آن موشکهای Tomahawk و هواپیماهای بدون سرنشین کوچک توسط تیمهای عملیاتی ویژه به صورت دسته شکارچی-قاتل مورد استفاده قرار گیرند. به طور اساسی، تیمهای SOF هواپیماهای بدون سرنشین کوچک را برای نشانه گذاری و رهگیری دشمن و ارسال اطلاعات هدف از UAV به مرکز کنترل جهت هدایت موشکها در هر زمانی که هدف موقعیت خود را تغیردهد مورد استفاده قرار میدهند. فعالیتهای زیادی برای یکپارچه سازی موشکهای Tomahawk و هواپیماهای بدون سرنشین کوچک تاکنون صورت گرفته. تا کنون 10 تا 15 تست پروازی در سال فقط برای اطمینان از عملکرد نرم افزارهای به روز شده در حین عملیات صورت پذیرفته است. این تستها به همراه نیروهای ویژه، نیروی دریایی، تفنگداران دریای و نیروهای ویژه انگلیس صورت پذیرفته است. هدف از انجان این تستها، هدف یابی، رهگیری و کوتاه کردن زمان پرواز موشکهای کروز Tomahawk برای هرچه تاکتیک پذیرتر کردن تام هاوک میباشد. این یک سلاح مبتنی بر شبکه بوده که قابلیت هدایت در حین پرواز را دارا میباشد. نوامبر گذشته، موشک Tomahawkپرتاب شده از سواحل غربی توسط زیردریایی Astute انگلیس، توسط مرکز کنترل تیم عملیات ویژه در حین پرواز از لندن هدایت میشد.بیش از 230 موشک Tomahawk بر علیه نیروهای معمر قذافی در لیبی شلیک و ناتو را از انجام موفقیت آمیز عملیات مطمئن ساخت زیرا تام هاوک اولین بازوی عملیاتی بر علیه سیستمهای دفاع ضد هوایی بود و بیشتر هواپیماهای نابود شده را بر روی باند منهدم کرد. centralclubs.com/topic-t88971.html

، یكی از غیر متعارفترین ، بزرگترین و یكی از شاهكارهای صنایع هوائی اتحاد جماهیر شوروی بود. این قایق پرنده عظیم الچثه ،‌مانند یك هواپیما عمل میكند ولی فرق اساسی آن در این است كه اساس حركت آن بر اساس اثر متقابل زمین است. این نوع وسائل پرنده در ارتفاع كمی از سطح آب قادر به پرواز هستند و بر اثر دمیده شدن هوا به زیر بالها ، بالشتكی از هوا بین بالها و سطح (زمین- دریا) ایجاد شده كه باعث حركتی بدون مشكل میشود. بر اساس اندازه این نوع وسایل پرنده (Ground effect vehicles یا GEV) ارتفاع آنها بر فراز زمینهای مسطح، یخها و آبها فرق میكند. اكرانوپلان توسط طراح مشهور شوروی روستیسلاو الكسیف طراحی شد. در خلال جنگ سرد، اكرانوپلان بارها در دریای خزر دیده شد. یك غول بزرگ و سریع. نام هیولای دریای خزر توسط سرویسهای جاسوسی آمریكا روی آن گذاشته شد. در میانه دهه 1960، در اوج جنگ سرد، عكسهای شناسائی (جاسوسی) آمریكا وجود هواپیمائی با ابعاد غول آسا (100 متر)را در آبهای دریای خزر شناسائی كردند. این هیولای عظیم دارای 540 تن حداكثر وزن برخاست،‌ قادر به حركت با سرعت 400 كیلومتر بر ساعت،‌با بالهایی چهار گوش و به طرز باورنكردنی كوتاه بود. از دیگر قابلیتهای آن میتوان به پرواز در نزدیكی سطح (بین 1 تا 4 متر)،‌ذخیره كردن انرژی و پرواز در زیر دید رادار ها اشاره كرد. نامی كه روسها برای این مدل از اكرانوپلان گذاشتند KM كه مخفف korabl-maket بود. نیروی رانش اكرانوپلان KM از هشت موتور بزرگ Dobryin VD-7 توربوجت مستقر در جلوی بدنه و پشت كابین خلبان تامین میشود كه با دمیدن هوا به زیر بالها باعث ایجاد بالشتكی از هوا گردیده و در نتیجه هواپیما را از روی سطح آب بلند میكند. یكبار كه اكرانوپلان به اندازه كافی سرعت گرفت تا از سطح آب بلند شود دیگر با سطح آب تماسی نخواهد داشت. وظیفه اكرانوپلان حمل و نقل نظامی اساسا در دریای خزر و سیاه با سرعت بالا و زیر دید رادارها بود. در خلال توسعه طرح KM، الكسیف شروع با آغاز پروژه ای با نام A-90 "Orlyonok" كه قابلیت حمل و نقل نظامی با ابعادی كوچكتر (58 متر طول، 140 تن وزن ) بود را كرد. A-90 دارای دو موتور توربوجت در جلوی بدنه و یك موتور توربوپراپ در انتهای دم است كه قادر میسازد تا با سرعتی معادل 400 كیلومتر بر ساعت در 1500 كیلومتر و در ارتفاعی بین 5 تا 10 متر به ماموریت بپردازد. اولین پرواز A-90 در سال 1972 بود. حدود 120 فروند A-90 در ابتدا برای ورود به خدمت برنامه ریزی شده بود اما بعدها به 30 فروند برای ناوگان دریای سیاه و بالتیك كاهش پیدا كرد. توسعه اكرانوپلانها توسط وزیر دفاع شوروی ، دیمیتری یوستینوف حمایت میشد ، اما پس از مرگ مارشال یوستینوف در سال 1985، جانشین او، مارشال سوكولوف حمایت مالی از طرح را متوقف نمود. فقط 3 فروند اكرانوپلان از نوع A-90 ساخته شد. اكرانوپلان KM در سال 1980 بر اثر اشتباه خلبان سقوط كرد. كوششها برای به سطح آب آوردن آن به علت وزن و ابعاد بسیار بزرگ آن ناكام ماند. پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی، اكرانوپلانها در كارخانه كشتی سازی ولگا ساخته شدند (مدلهای مختلف و تجاری). اكرانوپلان دارای مدلهای مختلفی است از جمله آن، مدل اكرانوپلان كلاس Lun میباشد كه مدلیست كاملا نظامی و یكی از جالبترین و موفقیت امیزترین طرحهای اكرانوپلان به حساب میامد. Lun در سال 1987 پروازهای آزمایشی خود را در دریای خزر (برخی گزارشها در دریای سیاه)شروع كرد. Lun مشابه طرح KM بود اما دارای ابعادی كوچكتر (73 متر) و با قابلیت حمله با سرعت زیاد بوسیله 6 فروند موشك كروز ضد كشتی SS-N-22 Sunburn بر علیه شناورهای آمریكائی بود. 8 موتور توربوجت Motorostroitel NK-37 ، قادر به نیروی كششی معادل kn 127.4 (هركدام) برای Lun بودند. در تاریخ 12-07-2007, دو فروند اكرانوپلان توسط Google Earth در كاسپیسك مشاهده شد.اکنون روسیه همانند دیگر طرحهای نظامیش که کاملا سری میباشند برروی چند مدل در حال ساخت دارد فعالیت میکند که گفته میشود تا سال 2011 میلادی دارای دو اسکادران مدرن از اکروپلان خواهد شد و تنها کشور دارای روپلان نظامی خواهد بود همانند پدرش شوروی!!!!!! حتی در حال حاضر نیز كشورهائی چون امریكا،‌چین، انگلیس، آلمان،‌استرالیا در حال تحقیقات بر روی این هواپیماهای روسی هستند. مشخصات كلاس Lun خدمه: بین 6 تا 9 نفر طول: 73.8 متر فاصله دو نوك بال: 44 متر ارتفاع: 19.2 متر وزن خالی: 286 تن وزن بارگیری شده: 350 تن حداكثر سرعت: 450 كیلومتر بر ساعت تسلیحات: شش فروند موشك ضد كشتی SS-N-22 Sunburn یك قبضه توپ PI-23 . بیست و سه میلیمتری آویونیك: رادار جستجو گر پایداری 5 روز نیروی الكتریكی: دو توربین گازی 200kw مدل توسعه داده شده KM-08[/align] http://www.aerospaceweb.org/question/aerodynamics/ground-effect/pelican01.jpg http://patfalc.blog.lemonde.fr/files/2008/05/monstremercaspienne_alekseiv_km_11.1210413641.jpg http://bse.sci-lib.com/pictures/18/06/262434421.jpg http://www.testpilot.ru/russia/bartini/vva/img/300/vva14-3.gif http://cdn-www.airliners.net/aviation-photos/photos/0/9/4/0788490.jpg http://cdn-www.airliners.net/aviation-photos/photos/9/8/5/0932589.jpg http://lh6.ggpht.com/_iRCt-m6tg6Y/SY0vPCUcnJI/AAAAAAAADyM/UpOgYe2KZwU/Ekranoplans-19.jpg http://military-technology.mihanblog.com/post/284

اگر ما رو جاهیی که واقعا روسیه روی اون حساس است دست بگذاریم احتمال جنگ زیاد است روسیه دارای ارتشی است که بتونه هر دشمنی رو از پای در بیاره حالا فکر میکنید ما میتونیم بایستیم در مقابلش

اگر میشد اسم سه جزیره رو کامل عوض خیلی بهتر میشد

باید اقتصاد بدون نفت داشته باشیم

چی ساختن امریکایها برای همه چی بدرد میخوره

http://www.voodoo-world.cz/yf23/b/yf233.jpg http://www.voodoo-world.cz/yf23/b/yf239.jpg http://www.voodoo-world.cz/yf23/b/yf238.jpg http://www.voodoo-world.cz/yf23/b/yf2311.jpg http://www.voodoo-world.cz/yf23/b/yf2310.jpg http://www.voodoo-world.cz/yf23/b/yf2314.jpg http://www.centralclubs.com/topic-t2663.html