شورای امنیت وظیفه‌ای برای تضمین اجرای قراردادها ندارد   دکتر محمدرضا دبیری، حقوقدان بین‌المللی در گفت‌وگو با دیپلماسی ایرانی بر این عقیده است که فصل هفتم منشور ملل متحد اشاره‌ای به تکلیف و وظیفه برای تضمین معاهدات منعقده بین کشورها ندارد.     دیپلماسی ایرانی: در هفته ای که گذشت اعلام شد که احتمال دارد توافق هسته ای ایران و 1+5 به عنوان یک قطعنامه ذیل فصل هفتم منشور ملل متحد در شورای امنیت مورد تائید قرار گرفته و به یک توافق بین المللی و الزام آور برای همه دولت ها تبدیل شود. دکتر محمدرضا دبیری، حقوقدان بین المللی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی بر این عقیده است که شورای امنیت به عنوان مهمترین ارگان حفظ صلح و امنیت بین المللی، به ویژه در چارچوب فصل هفتم منشور ملل متحد تکلیف و وظیفه ای برای تضمین حسن اجرای قرارداد کشورها ندارد. مگر آنکه نقض یک معاهده به گونه ای تهدید علیه صلح بین المللی، نقض صلح و یا اقدام تجاوزکارانه تلقی شود. احتمال دارد در آینده نه چندان دور ایران با کشورهای موسوم به 1+5 به توافقاتی دست یابند. به فرض امضای توافق هسته ای برای لازم الاجرا شدن آن از سوی دولت ها چه باید کرد؟ آیا ضرورتا شورای امنیت باید این توافق را تصویب کند؟ علی الاصول چنانچه کشورها بر اساس حقوق داخلی و قوانین اساسی خود، موافقتنامه، قرارداد، کنوانسیون، معاهده و یا هر سند الزام آور دیگری با عنوان و نام مشابهی امضا نمایند، یا تصویب کنند و یا به آن بپیوندند، این اقدام برای آن کشور ملتزم کننده و تعهد آور بوده و در صورت نقض و یا عدول از مدلول آن مسئولیت خواهند داشت و باید پاسخگو باشند. چون مشخصا اشاره به مذاکرات ایران با 5 عضو دائم شورای امنیت و آلمان کردید، لازم است این نکته را یادآوری کنم که پاسخ به سوال شما منوط به این خواهد بود که بدانیم اطراف درگیر در مذاکرات، قصد و نیتشان از انشای سند نهائی و منطوق و مفهوم بندهای مختلفه آن چیست؟ آیا قصد آن است که یک سند حقوقی ملتزم کننده و لازم الاتباع برای همه در قالب یک عهدنامه جامع را شکل بدهند، و یا انکه بخواهند برای گریز از معضل تصویب پارلمان ها (Ratification) همچنان همانند ابتدای کار آن را در قالب باصطلاح نوعی "برنامه عمل مشترک" و یا بیانیه سیاسی و “Communique” و یا “Road-Map” تدوین کنند. البته بنده احتمال شق اخیر را بسیار ضعیف و شاید منتفی می دانم. به هر حال جواب کوتاه و کلی به پرسش شما این خواهد بود که علی الاصول شورای امنیت به عنوان مهمترین ارگان حفظ صلح و امنیت بین المللی، به ویژه در چارچوب فصل هفتم منشور ملل متحد تکلیف و وظیفه ای برای تضمین حسن اجرای قرارداد کشورها ندارد. مگر آنکه نقض یک معاهده به گونه ای تهدید علیه صلح بین المللی، نقض صلح و یا اقدام تجاوزکارانه تلقی شود. یک حالت دیگر قضیه این است که شورا با توجه به اینکه قبلا چند قطعنامه در خصوص فعالیت های هسته ای ایران داشته است در راستای آن قطعنامه ها از توافق حاصل شده با کشورهای 1+5 استقبال و یا به گونه ای حمایت کند. البته این امر با تضمین معاهده متفاوت خواهد بود. شاید ذکر این نکته خالی از فایده نباشد که متذکر شوم کلیه معاهدات و قراردادهای بین کشورها باید در دبیرخانه سازمان ملل متحد ثبت و باصطلاح”Register”بشوند و دبیرخانه اینگونه معاهدات را در زمره”Treaty Series” چاپ و بین کشورهای عضو توزیع خواهد کرد والبته این مساله با مقوله تصویب شورای امنیت به کلی متفاوت است. راهکار پیشگیری از نقض توافق و همچنین ظرفیت ها و ضمانت های اجرای آن از نظر حقوق بین الملل چیست؟ معمولا در قراردادهای بین المللی در صوت ادعای نقض و یا اختلاف در تفسیر مواد از سوی یکی از طرفین معاهده بندهایی برای حل و فصل مسالمت آمیز اختلاف پیش بینی می شود. روش های حل مسالمت آمیز اختلافات بین المللی چه در اسناد کنفرانس های صلح لاهه 1899 و 1905 و چه در فصل ششم منشور ملل متحد ذکر گردیده اند. از آن جمله می توان به مذاکره، مساعی جمیله، داوری و حکمیت و یا توسل به روش های قضائی و رجوع دیوان بین المللی دادگستری(ICJ) اشاره کرد. ولی معمول است که در یک قرارداد بین المللی در صورت بروز اختلاف نظر در تفسیر موادی از قرارداد یک محکمه یا مراکز داوری های مختلف را برای دادن نظر مشورتی و یا حکمیت پیش بینی می کنند. حتی در صورت عدم پیش بینی چنین بندی می توان با توافق طرفین موضوع را به یک مرجع قضایی بین المللی نظیر دیوان بین المللی دادگستری یا مراکز داوری منطقه ای ارایه کرد و نظر مشورتی یا نظر داوری لازم الاجرا درخواست کرد. فارغ از ملاحظات حقوقی، قدرت بازدارندگی کشورها از اینکه طرف مقابل اغوا و یا تشویق به نقض قرارداد نشود از اهمیت ویژه ای برخوردار است. فصل هفتم منشور ملل متحد از چه ظرفیتی برای تضمین قراردادهای بین المللی برخوردار است؟ آیا اساسا شورای امنیت دارای چنین ظرفیتی هست؟ ماهیت تصمیمات شورای امنیت نوعا سیاسی است و نه لزوما و دقیقا منطبق با اصول و موازین حقوقی ولی دور از انصاف خواهد بود که نگوئیم در موارد متعددی شورای امنیت با تمسک به حقوق بین الملل و روش های حل مسالمت آمیز اختلافات بین الملل کمک موثری برای حل اختلافات بین المللی کرده است. فصل هفتم منشور ملل متحد یعنی از ماده 39 تا ماده 43 منشور ملل منحصرا به مورد تهدید علیه صلح، نقض صلح و اعمال تجاوزکارانه اختصاص دارد و راهکارهایی برای آنکه کشورها نتوانند با اعمال تجاوزکارانه صلح و امنیت بین المللی را به خطر بیاندازند و یا درصورت احراز تهدید و یا نقض صلح تمهیداتی برای مقابله با آن پیش بینی کرده است. در مورد سوال شما نیز همانطور که گفتم فصل هفتم منشور ملل متحد اشاره ای به تکلیف و وظیفه برای تضمین معاهدات منعقده بین کشورها ندارد. البته اگر وضعیتی پیش بیاید که نقض یک قرارداد بین المللی، صلح و امنیت بین المللی را به مخاطره بیاندازد، ممکن است شورا در چارچوب فصل ششم و برای فصل خصومت به طرفین یک اختلاف بین المللی "توصیه" کند و یا آنکه در چارچوب فصل هفتم منشور تصمیمات لازم الاجرا (mandatory) در نظر بگیرد. در چنین صورتی تصمیماتی که شورا در چارچوب فصل هفتم تصویب می کند برای کلیه کشورهای عضو سازمان ملل متحد و حتی در بعضی موارد برای کشورهای غیرعضو نیز لازم الاجرا خواهد بود. فراموش نکنیم که دنیای تئوریک با آنچه که در رفتار دولت ها در عمل دیده می شود بعضا تفاوت های ملموسی دارند. بسیاری از تجاوزهایی که بویژه توسط قدرتهای نظامی بزرگ دنیا صورت گرفته بعضا با مجوز و یا تصدیق شورای امنیت نبوده اند، اگرچه شورا برای آنکه به اعتبارش کمتر لطمه بخورد بعدا بگونه ای این اقدامات را توجیه و یا تایید کرده است. کشورهای قدرتمند معمولا با مستمسک هائی با تعبیر نه چندان درست از دکترین های حقوقی دفاع مشروع، یا دفاع از خود پیشگیرانه Defense Preventive Self- و یا “Interceptory Self-Defense” مبادرت به اقدامات نظامی می کنند و الزامی برای اخذ مجوز بکارگیری زور از شورای امنیت نمی بینند و این امر بنظر بنده یکی از نقاط آسیب پذیر اعتبار سازمان ملل متحد و شورای امنیت به عنوان مهمترین ارگان حفظ صلح و امنیت بین المللی است. http://www.irdiplomacy.ir/fa/page/1945222/شورای+امنیت+وظیفه‌ای+برای+تضمین+اجرای+قراردادها+ندارد.html

سناتور جمهوری‌خواه: آمریکا برای لغو تحریم‌های کنگره‌ به ایران اطمینان داده است   فرارو- جزئیات مذاکرات میان ایران و گروه ۱+۵ هنوز علنی نشده اما سناتور گراهام به شدت معتقد است که دولت آمریکا پیشنهاد برداشتن تحریم‌هایی که تنها توسط کنگره و نه دستور اجرایی رئیس جمهور، قابل لغو است را ارائه کرده است. به گزارش سرویس بین الملل فرارو، لیندسی گراهام، سناتور جمهوری خواه آمریکا به سایت اسپاتنیک گفت که بخشی از موضع گیری دولت باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا در مذاکرات جاری شامل برداشتن تحریم‌های کنگره‌ای بدون تصویب از جانب کنگره آمریکا می‌شود. گراهام گفت: «زمانیکه مسئله لغو تحریم‌های کنگره‌ای مطرح می‌شود (رئیس جمهور) نظر نهایی را نمی‌دهد، بلکه ما (کنگره آمریکا) حق اعمال نظر داریم.» وی در پاسخ به این سوال که آیا اطمینان دارد که لغو تحریم‌های کنگره‌ای بخشی از مذاکرات است گفت: «مطمئنا. وگرنه چرا ایرانیان باید با توافقی موافقت کنند که بر اساس آن تحریم‌های کنگره‌ای که بسیار شدید هستند، همچنان پابر جا بمانند؟» گراهام در ادامه با اشاره به این مسئله گفت: «به همین خاطر است که آن نامه را امضا کردم.» روز دوشنبه ۴۷ نماینده کنگره نامه‌ای که خطاب به مقامات ایران بود را امضا کردند. در این نامه تاکید شده بود که هر توافقی که بدون تصویب کنگره‌ای میان ایران و آمریکا انجام شود «یک توافق اجرایی صرف» محسوب می‌شود و رئیس جمهور بعدی آمریکا می‌تواند آن را لغو کند.» تاکنون تنها توافقنامه‌ای که در مذاکرات هسته‌ای میان ایران و گروه ۱+۵ نهایی شده، برنامه اقدام مشترک است که لغو موقت تحریم‌های مشخصی که آمریکاعلیه صنعت پتروشیمی، بخش خودرو و برخی بخش‌های مالی اعمال کرده را به دنبال داشته است. بر اساس گزارش کاخ سفید، توافق نهایی در انتظار تصمیم طرف‌های حاضر در مذاکرات تا پایان ماه مارس است. http://fararu.com/fa/news/226436/آمریکا-برای-لغو-تحریم‌های-کنگره‌-به-ایران-اطمینان-داده-است

به نقطه تثبیت دستاوردهای هسته‌ای رسیده‌ایم     دیپلماسی ایرانی: زمانی وارد مباحث هسته ای شدم که یکی دو ماه از ریاست آقای مهندس آقازاده در سازمان انرژی اتمی می گذشت و دکتر محمد سعیدی نیز به عنوان مشاور عالی و اصلی آقازاده حضور داشت. در آن زمان طرحی تمام عیار برای برنامه صلح آمیز هسته ای که قابل اجرا بود، ارایه و تصویب شد. آن اوایل مهندس آقازاده جلسه ای نسبتا طولانی با من داشت که درباره برنامه هسته ای توضیحاتی ارایه کرد. در آن جلسه گفته شد برنامه ای که قرار است آغاز شود، 5 سال دیگر به نتیجه می رسد و طی این مدت می توانیم هر آنچه لازم است از منظر فنی و عملیاتی انجام دهیم. ایشان با اعتماد و اطمینان می دانست که به نتیجه خواهند رسید، اما گفته شد اگر از بعد حقوقی و سیاسی با کار عملیاتی و فنی به طور دقیق، حساب شده و برنامه ریزی همراه شویم، در نهایت کار به سرانجام خواهد رسید و مشکلی پیش نخواهد آمد. اما اگر در این زمینه با کمبود و خلائی مواجه شویم، می تواند به بحران بزرگی تبدیل شود. به همین دلیل بر بعد سیاسی و حقوقی تاکید داشت. بعدها هم همواره بر این مساله تاکید می کرد که ای کاش بر روی بعد حقوقی و سیاسی بیشتر فعالیت شده بود و به وضعیتی که تقریبا یک شوک برای ما به حساب می آمد، نمی رسیدیم. نیت کاملا صادقانه و خالصانه بود. برنامه ای که سال ها قبل در ایران تنظیم شده بود، به دلیل عدم همکاری کشورهای طرف معامله متوقف شده و برای سال های طولانی تلاش های مختلفی برای احیا آن شده بود. تلاش بر این بود که با تکیه بر توان داخلی و به خصوص جوان گرایی و پذیرش خطر و ارایه تعهدات به داخل و همچنین ایستادگی با بودجه و امکانات محدود، برنامه صلح آمیز را به نتیجه برسانند. اما آنچه طرف مقابل مطرح می کرد، ایجاد یک بحران غیرواقعی و خلاف بود. در واقع تصویری از برنامه هسته ای ایران ارایه شد که صرفا یک برنامه با هدف نظامی بوده که در نهایت ایران بتواند جایگاه استراتژیک خود را در منطقه و شاید سطح بین المللی به طور کیفی ارتقا دهد. آنها بر روی نگاه غیرواقعی خود آنقدر اصرار کردند تا تبدیل به یک باور شد مبنی بر اینکه ایران برنامه هسته ای نظامی داشته و هدفش دستیابی به سلاح است. بنابراین غرب تمام برنامه ها، طرح ها و حرکت های خود را منطبق با این دیدگاه تنظیم کرد. هر وضعیتی می تواند یک مبنای خطر و یک مبنای فرصت باشد. همین دیدی که طرف های غربی و به طور مشخص آمریکا، نسبت به برنامه هسته ایران پیدا کردند، گرچه می تواند منشا یک سری معضلات باشد - این فکر همواره بین مجموعه افرادی که درگیر مذاکرات بودند، مطرح بود – اما در عین حال می تواند فرصتی را فراهم آورد. اینکه طرف مقابل چنین موضوع ساده ای را به این اندازه بزرگ کرده و به تدریج اهمیت آن از تمام مسایل دیگر که موضوع اختلاف ایران و غرب است، عمده تر و مهمتر شده، یک فرصت است. مساله مهم این بود که پس از آن وضعیت پیش آمده را چگونه می توان مدیریت کرد تا آن را تبدیل به یک فرصت کرده و از آن استفاده کنیم. این دیدی کلی است. به همین دلیل فکر می کنم باید از همان ابتدا، اهداف و نوع برخورد با این مساله و در نهایت آنچه به عنوان توافق احتمالی است را مبنا قرار دهیم؛ یعنی اگر غرب موضوع هسته ای را یک موضوع استراتژیک می داند، ما نیز با دید استراتژیک به آن بنگریم؛ گرچه برنامه و نیت ما صلح آمیز است و بیشتر از آن هم نمی خواهیم. هدف این بود که نیروگاه بوشهر راه اندازی شود و اگر همه سوخت آن تامین نشد، حداقل سوخت ذخیره ای یا امکان تولید سوخت وجود داشته باشد. در عین حال اگر طرف های خارجی مانند چینی ها، فرانسوی ها و آلمانی ها در میانه کار به تعهدات خود عمل نکردند، پروژه نیمه کاره رها نشود. اما این موضوع ساده تبدیل به موضوع بسیار بزرگ شد. در همین قالب باید بررسی کنیم که چگونه وضعیت، جایگاه، نفوذ و نقش خود را در منطقه و سپس در صحنه بین المللی ارتقا دهیم. بر اساس آنچه در ده سال گذشته روی داد، اکنون فرصتی به دست آمده تا همه عوامل دست به دست هم دهد و برنامه هسته ای به فرجام برسد و بتوان طبق یک تفاهم و توافق به اهداف خود دست یابیم. اگر طرف مقابل نیز به بخشی از اهداف خود می رسد، ایرادی ندارد. مهم این است که جمهوری اسلامی ایران به اهدافی که برای ما امتیازات دراز مدت و آثار راهبردی دارد، دست یابد. اکنون شرایط بیش از گذشته فراهم است. شرایط کنونی بهترین شرایطی است که می توان تصور کرد. اکنون به سمت آنچه تثبیت دستاوردهاست رسیده ایم. بنابراین توجه به چند نکته در این باره ضروری است: نکته اول آنکه اکنون طرفین تخاصم در موضوع کاملا روشن و تعریف شده اند. دیگر آنگونه نیست که زمانی با چین، روسیه یا اروپا مذاکره کنیم. این دعوا میان ایران و آمریکاست. دیگر شرکت کنندگان در مذاکرات طفیلی هستند، یا نقشی ندارند یا بی طرف هستند. واقعیت امروز نشان می دهد که آمریکا و ایران به عنوان دو طرف اصلی دعوا در حال مذاکره هستند. این نکته بسیار مهمی است که احتمال رسیدن به تفاهم و تثبیت وضعیت و دستاوردها را بیشتر از همیشه فراهم می کند. دوم نقش و عمق نفوذی است که جمهوری اسلامی ایران طی ده سال در منطقه پیدا کرده است. در حال حاضر در تمامی موارد بحرانی، مناقشات منطقه ای و درگیری های اصلی در منطقه و فرای منطقه، ایران به تدریج دست بالا را پیدا کرده و با وجود همه برداشت های اولیه که شاید خلاف آن را نشان می داد، امروز به طور روشن جمهوری اسلامی ایران یک بازیگر و هدایت کننده اصلی است که می تواند در آینده منطقه تاثیرگذار باشد. درواقع هیچ یک از مسایل عمده منطقه ای بدون همراهی و تفاهم با ایران قابل حل نخواهد بود. برای طرف اصلی یعنی آمریکا نیز روشن شده اگر این منطقه روزی بخواهد به آرامش برسد، باید حداقل خواسته های ایران برآورده شود. اینکه عمق و نفوذ ایران به سطح امروزی برسد، عامل مهمی است. به همین دلیل اکنون زمان رسیدن به تفاهم است. نکته سوم که شاید کمتر راجع به آن گفت وگو می شود، موضوع دفاعی و پدافندی است. از همان روزهای نخست، اولین بحثی که مطرح شد، مواجهه ما با تهاجم سنگین بین المللی بود که روشن است به سمت تقابل در حرکت بوده و این تقابل می تواند نظامی هم باشد. تقابلی که هنوز وضعیت ما نیمه کاره بوده و قدم های زیادی برای رسیدن به نقطه مورد نظر باقی مانده تا بتوانیم فعالیت های اصلی خود را آغاز کنیم. از طرفی به دلیل کمبود تمهیدات دفاعی و پدافندی نتیجه آن شد که طراحی فردو در دست اقدام قرار گیرد. فردو به عنوان یک نطقه امن نهایی بود تا طرف مقابل به این نتیجه برسد حمله نظامی اثر واقعی و اصلی نخواهد داشت. فکر می کنم قضاوت درستی است که تاسیس فردو با پذیرش خطرها و دشوارهای فنی، یکی از مهمترین عوامل بازدارنده در مقابل حمله احتمالی آمریکا و طفیلی آن یعنی اسرائیل بوده و هست. بنابراین فردو باید فعال بماند و اگر آمریکا اصرار بر حفظ گزینه نظامی دارد، باید فردوهای دیگری تاسیس شود. در این باره نمی توان هیچ تعارفی با طرف مقابل داشت، زیرا یک امر حیاتی است. چهارم بعد فنی و عملیاتی است. زمانی که درگیر مذاکرات بودیم، فکر می کنم با روش بسیار حساب شده، دقیق و ممزوج کردن حرکت های دیپلماتیک با برنامه های عملیاتی که سازمان انرژی اتمی داشت و با هماهنگی کامل، تمامی نواقص برنامه هسته ای برطرف شد و هنگام آغاز بحران، نه با هزینه بلکه حتی با گرفتن امتیاز از طرف مقابلی که طرف اصلی ما هم نبود (یعنی سه کشور اروپایی که با واسطه آمده بودند) برنامه تکمیل شد و به تمامی اهداف سازمان انرژی اتمی دست یافتیم. برنامه این بود که وقتی به نقطه ای دست یافتیم که طرف مقابل می داند می توانیم برنامه غنی سازی را شروع کنیم، آنگاه مذاکرات جدی شروع می شود و همچنین شروع مذاکرات با آمریکا است، زیرا اروپایی ها کاره ای نیستند. در این نقطه ارزیابی طرف مقابل این خواهد بود یا با ایران کنار بیاید یا ایران برنامه غنی سازی خود را شروع کند یا بعد از چند ماه، چند هفته یا چند سال با ایران مواجه شوند که تاسیسات وسیع غنی سازی نداشت اما اکنون دارد و حتی مقداری مواد ذخیره شده نیز دارد. سرانجام به این نقطه رسیدیم و طرف مقابل حاضر به حل مساله نشد و این خطر را پذیرفت که با تقابل با ما شاید مانع اجرای برنامه هسته ای شود و به آنچه ایده آل بود یعنی توقف کامل برنامه غنی سازی، دست یابد. اما مقاومت مردم و هزینه هایی که پرداخت شد، ما را به نقطه ای رساند که در زمینه علمی و عملیاتی، توافق ما قابل برگشت نبود. نکته پنجم که شاید مهم بوده و بهترین فرصت برای رسیدن به راه حل است، نیات سیاسی طرفین تخاصم مبنی بر دستیابی به تفاهم است. فکر نمی کنم هیچگاه همانند امروز رهبران دو کشور دیدگاه و نقطه نظرات ذهنی و فکری که نسبت به آینده دارند، تا این اندازه متوجه دستیابی به توافق باشد. شخص رییس جمهور آمریکا، وزیر امورخارجه و افراد کلیدی در دولت این کشور، بیش از هر مجموعه دولتی در ده سال گذشته، به دنبال تفاهم هستند. البته من در مورد مجموعه نظام آمریکا صحبت نمی کنم. از طرفی نسبت به نفوذ اسرائیل و حرکت های مختلفی که لابی های صهیونیستی انجام می دهند، غافل نیستم. اما دولت فعلی و افراد کلیدی سعی در به نتیجه رساندن موضوع داشته و اتفاقا خود آنها موضوع را به نقطه ای می برند که عدم تفاهم برای آنها بار بسیار سنگینی خواهد داشت و هرچه قدر پیش برویم، نیاز به اینکه در نهایت موضوع به توافق تبدیل و آن را پیروزی اعلام کنند، بیشتر می شود. در طرف ایرانی نیز همواره این نیت وجود داشته که برنامه صلح آمیز هسته ای را حفظ کرده و در عین حال به تفاهم برسیم. آقای دکتر روحانی دید کاملا توسعه گرایانه ای نسبت به کشور داشته و نگاهش این است که کشور ما یک کشور هزار تریلیون دلاری است. منظور از هزار تریلیون دلار تراز ارزی کشور است که بسیار آسان باید بدست بیاید. دلیلی ندارد کشوری مانند ایران با این همه ثروت، گرفتار بحث های ده میلیون دلاری یا یک میلیارد دلاری باشد. ما هیچ چیزی از کشورهایی مانند کره جنوبی کم نداریم. به طور حتم از ترکیه کم نداریم. روزی اقتصاد ما می تواند مقاوم باشد که در مقابل هر نوع تحرک بین المللی که طرف مقابل خواهان خدشه وارد کردن است، بایستد. باید به حدی طرف مقابل وابسته شده باشد که هر حرکتی که می خواهد انجام دهد، سیستم و نظامش به هم بریزد. ما می توانیم خیلی ساده به این نقطه برسیم. به طور حتم توان، شایستگی و استعداد آن را داریم. تنها لازمه اش فراهم آوردن بستر مورد نظر آن است.   ششم عوامل موثر برای رسیدن به تفاهم است. اکنون ما در چه نقطه ای قرار داریم. از یک طرف باید گفت خوشبختانه ابزار و عوامل موثر برای داشتن یک مذاکره موفق فارغ از بحث منطقه ای را داریم. اما متاسفانه کمبودهایی نیز داریم. ما در جایی موضوع از دستمان خارج شد. ما به طرف مقابل اجازه دادیم که اهرم های فشار خود را تقویت کند. دلیل آن را نمی دانم و اطلاعی ندارم. نگران بودم. به طور مشخص پس از شکست در مذاکرات مسکو به ناگاه، تهاجم و تخاصم به حدی رسید که طرف مقابل دست بر روی گلوگاه کشور یعنی نفت و بازارهای مالی گذاشت. این نشان از جنگ تمام عیار دارد. جنگ تمام عیار تنها شلیک موشک نیست. وقتی طرف مقابل رگ های حیاتی را می بندد و آن را اعلام می کند، باید بدانید که در شرایط جنگی قرار دارید. در اینجا نمی توان کوتاه آمد یا از کنارش به راحتی گذر کرد. دل بستن به اینگونه موارد خطای بزرگی است. نمی دانم چرا غنی سازی خود 20 درصد را متوقف کردیم و بیشتر تولید نکردیم؟ یعنی چرا در این میزان و حجم متوقف شدیم؟ چرا بالاتر از 20 درصد نرفتیم؟ چرا به این میزان اجازه بازرسی دادیم؟ وقتی شرایط در طرف مقابل جنگ است، چگونه یک سازمان می تواند به کارشناسان طرف مقابل که تحت نفوذ آژانس نبوده و متخصص سلاح های هسته ای هستند، اجازه بازرسی بدهد؟ چرا باید گرم به گرم آنچه تولید می کنیم را بدانند؟ نمی خواهم به گذشته بازگردم. تیم مذاکره کننده کنونی در شرایطی پرونده را در اختیار گرفت که وضعیت نامتعادل بود. آنچه به عنوان اهرم در طرف ما و در طرف مقابل قرار داشت، نمی توانست به گونه ای باشد که برنامه غنی سازی را حفظ کند. بنابراین کار معجزه آسا و زیرکی و توانایی تیم مذاکره کننده و همچنین قدرت تشخیص آقای ظریف و نظر دقیق و تیزبینانه دکتر روحانی و همچنین هدایت عالی مقام معظم رهبری در کلان قضیه بود که طراحی دقیقی انجام دادند و موجب شد در نوامبر پیروزی بزرگی عاید ملت شود. آنها توانستند حرکت طرف مقابل را به آرامی به سمتی بچرخانند که تعادل را بر هم بزنند. افرادی که می گویند کلاه بزرگی بر سر ایران رفته، کلان قضیه از دست آنها رفته است. ماه نوامبر پیروزی بزرگی برای ایران حاصل شد؛ برای آنکه آمریکا به قطعیت و به دلیل موضع سرسختانه اسرائیل به هیچ وجه قصد رسیدن به نقطه ای که ناچار به پذیرش برنامه غنی سازی هسته ای ایران شود را نداشت. اما این را در نوامبر و در عمل پذیرفت. آمریکا این کار را با هیچ کشوری در دنیا که چنین شرایط مشابهی داشته، انجام نداده است. اگر کشور دیگری بود، بر مبنا، قاعده و استاندارد خودش با آن به تفاهم کلی می رسیدند و تعهدات سنگینی به طرف مقابل تحمیل می کردند تا برنامه آن کشور تحت نظر و کنترل شدید باشد. برای اولین بار آمریکا با کشوری وارد مذاکره شده که جنس مذاکرات بازدارندگی است. مذاکرات بازدارندگی همواره بین دو ابرقدرت و کشوری که دارای توان عظیم نظامی است، صورت می گیرد. اما اکنون با کشوری در سطح ایران صورت گرفته است. این یعنی شناسایی ایران به عنوان قدرت بزرگ و تعیین کننده حداقل در منطقه.   http://www.irdiplomacy.ir/fa/page/1945084/به+نقطه+تثبیت+دستاوردهای+هسته‌ای+رسیده‌ایم.html

کاخ سفید خوب می داند که بدون رضایت روسیه، هیچ توافقی میان ایران و آمریکا صورت نمی گیرد / مسکو و پکن نمی خواهند تهران به سمت غرب گرایش پیدا کند     خبرگزاری روسی اسپوتنیک نوشت: تشکیل محور سیاسی و اقتصادی روسیه، چین و ایران، طرح‌های گسترش حضور آمریکا در آسیا را به مخاطره خواهد انداخت. به گزارش «انتخاب»، فشارهایی که آمریکا بر ایران وارد کرده است این کشور را به سمت نزدیکی به روسیه و چین هدایت می کند. اتفاقی که به ایجاد یک محور سیاسی و اقتصادی میان روسیه، چین و ایران را ممکن تر می سازد. در حقیقت، تشکیل محور سیاسی و اقتصادی میان روسیه، چین و ایران موجب به خطر افتادن طرح های واشنگتن در آسیا می شود. این خبرگزاری روسی با اشاره به گفتگوهای هسته ای، راهبرد آمریکا را در مذاکرات با ایران، محدود کردن برنامه هسته ای این کشور در ازای برداشتن تحریم ها عنوان کرد. در ادامه این گزارش با اشاره به مناسبات تجاری ایران و مسکو، از ساخت نیروگاه هسته ای گرفته تا فروش سلاح به این کشور، آمده است: بدون رضایت تلویحی مسکو، هیچ توافقی میان آمریکا و ایران به وقوع نخواهد پیوست و آمریکایی ها این مسئله را خوب درک می کنند. وی در ادامه افزود چین به نوبه خود به دنبال حفظ شرایط کنونی است چرا که این کشور تمایل ندارد تهران به سمت غرب گرایش پیدا کند . پس از عادی شدن روابط با ایران، این کشور عضو سازمان همکاری شانگهای خواهد شد. ایران در حال حاضر ایران عضو ناظر این سازمان است.   http://www.entekhab.ir/fa/news/193203   امیدوارم اربابان روسی اجازه بدن این توافق انجام بشه  و مردم ایران از شر تحریمها خلاص بشن....

مقام روس: اگر امریکا اوکراین را تسلیح کند، ایران را تشویق به جنگ با عربستان سعودی می کنیم   یک مقام وزارت دفاع روسیه گفت که اگر امریکا اوکراین را تسلیح کند، مسکو آن را اعلان جنگ تلقی می کند. این اقدام نه تنها تنش را در منطقه افزایش می دهد بلکه کرملین را وادار به پاسخی نامتقارن علیه واشنگن و متحدانش در دیگر جبهه ها می کند. به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، ایوگنی بوژینکسی ژنرال بازنشسته ارتش روسیه که اکنون در یک انتسیتو پژوهشی مشغول به کار است گفت: مسکو تسلیح اوکراین توسط امریکا را حضور مستقیم این کشور در درگیری ها تلقی می کند. یک عضو هیات مشاوران وزارت دفاع روسیه که حاضر به افشای نامش نبود به روزنامه روسی مسکو تایمز گفت: در صورتی که آمریکا به تسلیح اوکراین بپردازد، مسکو به درخواست همیشگی چینی ها برای ارائه تکنولوژی های برتر دفاعی پاسخ مثبت می دهد. وی افزود: این تکنولوژی به چین در ساخت سلاح هایی که قادر به ضربه جدی به نیروی دریایی آمریکا است، کمک قابل توجهی می کند. این مقام وزارت دفاع روسیه ادامه داد: ما می توانیم ایران را تشویق به جنگ با عربستان سعودی یا حمایت از آنها در این نبرد بکنیم، در این صورت قیمت نفت افزایش بسیاری خواهد داشت. وی اضافه کرد: این دو پاسخ، تنها دو واکنش احتمالی روسیه خواهد بود. http://www.entekhab.ir/fa/news/189558

از شرط برکناری مشعل تا شروط مشعل برای سفر به ایران!     یک بار دیگر موجی از ادعا‌ها در‌باره شرایط بازگشت روابط ایران و جنبش فلسطینی حماس در حال طرح است. خالد مشعل و دیگر سیاسیون حماس، که تا دو سال پیش در کنار تروریست‌های بین‌المللی، خواهان سرنگونی حکومت سوریه بودند، یک هفته پیش ادعا می‌کردند ‌ایران پیش‌شرطی برای عادی‌سازی روابط با آن‌ها ندارد و حالا از شروط خود برای سفر به ایران ‌می‌گویند! به گزارش «تابناک»، در حالی که مسئولان جنبش حماس در اوایل بهمن ماه مدعی بودند ‌تهران برای بازگشت روابط با آن‌ها به وضعیت عادی شرط کناره‌گیری خالد مشعل از ریاست دفتر سیاسی حماس را مطرح نکرده، حالا از پیش‌شرط‌های خود برای سفر مشعل به تهران خبر می‌دهند. خالد مشعل روزی که پس از چند سال پناه بردن به دمشق، به هوای هموار بودن راه سرنگونی حکومت سوریه، راه دوحه را در پیش گرفت، شاید باور نداشت ‌سه سال بعد، نه تنها حکومت سوریه عوض نشود، بلکه هواداران سرنگونی اسد از قاهره تا دوحه یکی یکی تغییر کنند و او مجبور شود بار دیگر به اصلی‌ترین حامی اسد در منطقه یعنی جمهوری اسلامی پناه بیاورد. محمد مرسی در مصر از قدرت پایین کشیده شد و به جای وی ژنرال السیسی بر صندلی پادشاهی نشست که روابط بهتری با سوری‌ها دارد. در ترکیه هاکان فیدان رئیس دستگاه اطلاعاتی کشور بدون پایان بردن پروژه سرنگونی اسد از سمت خود استعفا داد. در عربستان نه تنها ملک عبدالله از این دنیا رفته، بلکه مسئولین قبلی پرونده سوریه کنار گذاشته شده‌اند و در قطر نیز شیخ تمیم بر جای پدر نشسته است. همه این تحولات در کنار دیگر تحولات منطقه، باعث شده ‌که شاخه سیاسی حماس یک بار دیگر پناهگاه خود را از دست بدهد و این بار از مهاجرت به ترکیه سخن بگوید. به دیگر سخن، اکنون روشن شده ‌که تحلیل شاخه طرفدار مقاومت حماس و به ویژه شاخه نظامی آن در‌باره آینده منطقه و تشخیص دوست و دشمن به مراتب دقیق‌تر از تصورات مشعل و ابومرزوق بوده است. با ‌وجود این، رسانه‌های عربی مدعی هستند، به تازگی ‌دیدارهای رهبران حماس با مسئولان ایرانی در بیروت و تهران برای رایزنی در‌باره مسأله فلسطین ‌افزایش یافته و در ‌‌نهایت به یک «سند تفاهم» رسیده که مهم‌ترین بندهای آن عبارتند از؛ ـ جلوگیری از تأثیر گذاشتن اوضاع کنونی سوریه بر روابط حماس و «محور مقاومت». ـ حمایت مالی از مقاومت فلسطین و تجهیز تسلیحاتی آن به ویژه تجهیز گردان‌های «القسام» شاخه نظامی حماس به جدید‌ترین سلاح‌ها برای مقابله با هر حمله احتمالی دیگر. ـ از‌سرگیری دوباره حمایت مالی ایران از حماس، که بنا بر ادعای آن‌ها طی دو سال قطع شده بود. بنا بر این گزارش، هر چند بند اول این تفاهم ادعایی نشان می‌دهد که حماس تعهدی نداده ‌که رویکرد خود را در سوریه تغییر دهد و یا حتی از دخالت در مسائل داخلی سوریه دست بر‌دارد، مشعل و دوستانش به همین حد هم راضی نیستند. مشعل که تا ده روز پیش از کناره‌گیری وی به عنوان پیش شرط اصلاح روابط با ایران سخن گفته می‌شد، اکنون مدعی است ‌سفرش را به ایران به این دلیل به تأخیر انداخته ‌که شرط اجرای آن پذیرایی و استقبال شایسته از وی در تهران است. وی که چند سال پیش با ظاهرسازی و ژست مقاومت در ایران، دکترای افتخاری هم کسب کرد، هم‌اکنون به استقبال در حد خود نیز راضی نیست و برای سفر به ایران انتظار دارد ‌عالی‌ترین مقامات نظام از وی استقبال کنند. هواداران مشعل مدعی هستند، ‌«آنچه ما خواستار آن هستیم، نه به خاطر شخص مشعل، بلکه به این دلیل ‌که او نماینده جنبش و جریانی بزرگ در میدان است». آن‌ها ظاهرا فراموش کرده‌اند، ‌نه حماس در شرایطی است که برای ایران شرط بگذارد و نه ایران عادت دارد، پس از روشن شدن سست‌عنصری کسی زیاد روی او حساب کند.   http://www.tabnak.ir/fa/news/473549/از-شرط-برکناری-مشعل-تا-شروط-مشعل-برای-سفر-به-ایران ..........................................................................................................................................................................................................................................................   ببنید آقایایون کشور و به چه روزی انداختن که یه تروریست کثیف فلسطینی هم برای ما شرط میذاره!

حماس: ایران پول و سلاح بیشتری بدهد!   یک رهبر بلندپایه حماس از حزب‌الله و جمهوری اسلامی ایران خواست تا در هدف مبارزه با اسرائیل به این جنبش کمک بیشتری ارائه دهند.   به گزارش فارس، «محمود الزهار» از رهبران بلندپایه حماس، در گفت‌و‌گو با شبکه المنار، از سید حسن نصرالله درخواست کرد تا در پیش‌برد برنامه‌های مقاومت با هدف فلسطین، همکاری و هماهنگی بیشتری با حماس بکند.   وی از دبیرکل حزب‌الله لبنان خواست تا در جمع‌آوری و منتقل کردن فلسطینی‌های خارج از سرزمین اشغالی به مرزها و‌ آماده‌سازی آن‌ها با حماس همکاری کند.   محمود الزهار ادامه داد: جنبش حماس با برنامه‌های مقاومت در هر مکان و زمانی که با هدف فلسطین باشد، همراه است.   این رهبر بلندپایه حماس همچنین از جمهوری اسلامی ایران خواست تا پول و سلاح بیشتری در اختیار این جنبش برای نابودی اسرائیل قرار دهد.   وی تأکید کرد: ما برای همکاری در (محقق کردن) آرمان فلسطین دست‌هایمان را دراز می‌کنیم، چرا که موضوع فلسطین، قضیه اساسی است که لازم است به آن اهتمام ورزید   http://fararu.com/fa/news/222081/حماس-ایران-پول-و-سلاح-بیشتری-بدهد

لاوروف: روش حل شدن پرونده ایران نباید امنیت اسرائیل را به خطر اندازد     امروز دوشنبه، سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه‌ مدعی شد، ‌موضوع پرونده هسته‌ای ایران باید به گونه‌ای حل و فصل شود که باعث ایجاد خطر ‌یا تهدیدی برای دیگر کشورهای منطقه و از جمله (رژیم) اسرائیل نشود. به گزارش «تابناک» ‌به نقل از وب‌سایت اسپوتنیک که در پوشش اخبار روسیه فعال است، لاوروف در کنفرانس مطبوعاتی مشترک با آویگدور لیبرمن، همتای اسرائیلی خود در مسکو ضمن اشاره به اینکه حل و فصل پرونده هسته‌ای ایران، باید تنها از راه‌های سیاسی و دیپلماتیک انجام شود، اظهار داشته است‌: «ما باور داریم که تنها یک راه حل سیاسی دیپلماتیک برای این مسأله امکان‌پذیر است. ما اصرار داریم ‌مسأله به گونه‌ای حل شود که هیچ تهدید ‌یا خطری را متوجه امنیت دیگر کشورهای منطقه و از جمله (رژیم) اسرائیل نکند». در مقابل وزیر خارجه رژیم اسرائیل نیز ضمن طرح این ادعا که در موضوع ایران تاکنون هیچ توافقی که به نفع همگان باشد ندیده است، اظهار داشت‌: «در‌باره موضوع ایران، ما مذاکرات ایران و ۱+۵ را به دقت پیگیری می‌کنیم. رویکرد ما این است که نرسیدن به توافق، بهتر از رسیدن به یک توافق بد است. تا کنون ما شاهد توافقی نبوده‌ایم که برای همه خوب باشد». وزیر خارجه روسیه همچنین در این کنفرانس خبری اظهار داشته ‌که همکاری با ایران در همه حوزه‌هایی در حال گسترش است که برای آن محدودیتی تعیین نشده است. در همین راستا، لاوروف تأکید کرده ‌که موضوع S-۳۰۰ هم در گفت‌و‌گوی با همتای اسرائیلی وی مورد بحث قرار نگرفته است. اظهارات وزیر خارجه روسیه در‌باره اهمیت داشتن امنیت رژیم اسرائیل در یک توافق نهایی با ایران تا حد زیادی شبیه سخنان مقامات آمریکایی است که چندی پیش با واکنش رهبر انقلاب نیز مواجه شد. ایشان در ششم آذر ماه در دیدار اعضای مجمع عالی بسیج، با اشاره به یک نکته از سخنان مقامات امریکایی درباره ضرورت حفظ امنیت اسرائیل در سایه مذاکرات هسته‌ای‌ تأکید کردند: این را بدانید که چه توافق هسته‌ای بشود و چه نشود، اسرائیل روز به روز ناامن‌تر خواهد شد.   http://www.tabnak.ir/fa/news/470148/لاوروف-روش-حل-شدن-پرونده-ایران-نباید-امنیت-اسرائیل-را-به-خطر-اندازد

خیر جناب مردم عربستان فقیر نیستن !شما احتمالا به محله هایی رفتی که اتباع کشورهای خارجی و کارگرهای آسیایی و افغانی زندگی میکنند...به سرانه کشورها هم اگه نگاه بکنی جزو 20 کشور اول هستن و طبق رتبه بندی که چند وقت پیش اعلام شد در زمینه فساد هم وضعیت کشورشون از ایران بهتره! 

دوست عزیز ممکنه منابع احادیث رو هم ذکر کنی و اینکه این منابع و کتابها قبل از انقلاب هم وجود داشته یا بعدش چاپ شده؟ تشکر

ولی انصافا مراسم تدفین ساده ای دارن و البته درستش هم همینه..داخلی ها باید یاد بگیرن!

طبق معمول روسیه بدنبال اخاذی و معامله با آمریکاست

همه اینهایی که گفتی وابسته به یک محافل خاصی هستند که نمیشه جلوشونو گرفت ...تنها راه بهبودی وضعیت مردم رفع تحریمها هست چون این آقایون با تحریم و یا بدون تحریم به دزدی خودشون ادامه میدن...

اگه دقت کرده باشید منم گفتم که مذاکرات به نتیجه نمیرسه ..در پست های قبلیم هم چند بار عرض کردم که مشکل امریکا با ما بخاطر هسته ای نیست...بحث بنده تندرویهایی بود که در 8 سال جناب احمدی نژاد انجام شد و بهانه ای شد برای امریکا که دنیا رو بر علیه ما متحد کنه ...همین اشتباه رو پوتین کرد و شما در آینده خواهی دید که براحتی دست از سر روسیه برنمیدارن و تا تضعیف کامل روسیه و دریافت امتیازات بیشتر بهانه گیری خواهند کرد...     شخصا هیچ علاقه ای به این شخصی که شما نام بردید ندارم و بنظرم اکثر مشکلات اقتصادی کشور از زمان دولت این شخص شروع شد..نظر شما رو قبول دارم متاسفانه رقابت های جناحی منجر به خرابکاریهای زیادی می شه بخاطر همین باید اقتصاد از سیاست جدا بشه 

فعلا که با این وضع مدیریت آینده کشور و بهبودی نسبی اوضاع اقتصادی به رفع تحریم ها گره خورده ...ولی از نظر خودم در این 8 سال راه رو اشتباهی رفتیم و متاسفانه اشتباهی رو که صدام مرتکب شد رو تکرار کردیم و این مذاکرات نتیجه ای نخواهد داشت.   نمیدونم منظور شما چیه..

یعنی شما حاضرید آینده کشور و مردم  فدای غنی سازی بشه؟

سلام به همه دوستان گرامی جناب چکا ممکنه بقیه ماجرا رو هم تعریف کنید؟بعد از شروع غنی سازی چه اتفاقی میفته ؟

جام نیوز - پایگاه خبری "اخبار ترکیا" گزارش داد که مهندسان صنایع دفاع ترکیه نمونه اولیه سامانه سلاح لیرزی پر قدرت را که مشابه سامانه سلاح لیزری پیشرفته آمریکاست با موفقیت آزمایش کردند.    http://cdn.asriran.com/files/fa/news/1393/10/29/427160_354.jpg       تحقیقات درباره این سامانه یک سال پیش با مشارکت شورای تحقیقات علمی و فناوری ترکیه و دانشگاه بیل کنت با بودجه 120 میلیون دلاری آغاز شد.     نمونه اولیه سامانه تسلیحات لیرزی پر قدرت هدف مورد نظر را با موفقیت منهدم کرد.   شرکت های دفاعی و هوافضای ترکیه در سال 2014 میزان صادرات خود را با افزایش 18 و هفت دهم درصدی به یک میلیارد و 640 میلیون دلار رساندند که این رقم در سال 2013 میلادی یک میلیارد و 450 میلیون دلار بود.       نیروی دریایی آمریکا اولین سامانه لیرزی به کار رفته در امور نظامی و دفاعی را ارائه و برای هدف گیری هواپیماهای بدون سرنشین ، هلیکوپترها و قایق های گشتی کوچک در ناو هواپیمابر یو اس اس پونس مستقر کرد.     http://www.asriran.com/fa/news/377431/آزمایش-سلاح-لیزری-ترکیه-انجام-شد

سناتور روبیو: باید ایران را باز هم تحریم کنیم     سناتور «مارکو روبیو» می‌گوید که مذاکرات فعلی میان ایران و ۱+۵ به نتیجه نمی‌رسد و از همین الان باید تحریم‌های بیشتری علیه این کشور وضع شود. به گزارش فارس، یکی از سناتورهای جمهوری‌خواه می‌گوید که مذاکرات فعلی میان ایران و ۱+۵ به نتیجه نمی‌رسد و از همین الان باید تحریم‌های بیشتری علیه این کشور وضع شود. به گزارش شبکه خبری «سی‌بی‌اس‌نیوز»، سناتور «مارکو روبیو» می‌گوید که مذاکرات فعلی میان ایران و ۱+۵ به نتیجه نمی‌رسد و از همین الان باید تحریم‌های بیشتری علیه این کشور وضع شود. چند روزی است که رسانه‌های آمریکا به محل جدال میان نمایندگان کنگره و اعضای کابینه اوباما بر سر پرونده ایران بدل شده است. اوباما چندی پیش گفت که اعمال تحریم‌های جدید باعث می‌شود که جهان، آمریکا را به عنوان مقصر شکست مذاکرات ایران و ۱+۵ بداند و این کار واشنگتن را منزوی می‌کند. سناتور «مارکو روبیو»، نماینده جمهوری‌خواهان ایالت فلوریدا در سنا هم در صف موافقان اعمال تحریم‌های بیشتر علیه ایران است. وی امروز در برنامه «در پیشگاه ملت» شبکه خبری «سی‌بی‌اس‌نیوز» گفت: «به نظر من ما باید تحریم‌های جدید علیه ایران وضع کنیم؛ علاوه بر این، توافق (احتمالی) با ایران هم به تأیید کنگره نیاز دارد؛ امیدوارم که به زودی در سنا به هر دوی این طرح‌ها رأی بدهیم.» «روبیو» افزود: «تنها دلیلی که ایران را پشت میز مذاکره نگه داشته است، تحریم‌های فعلی است و همه مذاکراتی که الان در حال برگزاری است، در عمل به نتیجه منجر نمی‌شود.»   http://www.alef.ir/vdcaeinuw49nm01.k5k4.html?256730   60 درصد اقتصاد مالیات نمی‌دهد http://www.asriran.com/fa/news/377190/60-درصد-اقتصاد-مالیات-نمی‌دهد

بجای جهت گیری سیاسی و حزبی بهتره بحث کارشناسی بکنید که چرا دولت تصمیم به تعطیل شدن این سازمان گرفته.

این آقایون ادعای شیعه علی بودن رو هم دارند؟

این جماعت حتی به سخنان حضرت علی (ع ) هم منفی میدن! 

مسلما کیفیت خدمات درمانی در ایران و سطح تحصیلات پزشکان ایرانی قابل مقایسه با کشورهای منطقه نیست و از هر نظر بالاتر هست ولی خدمات دندانپزشکی و یا جراحی های زیبایی یا جراحی های که زیاد پیچیده نیست رو در کشورهای خودشون دارن ولی به خاطر دلایلی خدمتتون عرض شد بیشتر به ایران سفر میکنند...ولی نباید غافل بشیم که در کیفیت خدمات چشم پزشکی و سلول های بنیادی و ...در سطح دنیا جزو بهترینها هستیم

جناب چکا کشورهایی که اقتصاد ضعیف و سرانه پایینی دارن همیشه کشورهای ارزانی هستن و هدف توریستهایی از اقشار متوسط کشورهای پیشرفته و دارای اقتصاد قوی  قرار میگیرن...لطفا یک جستجو بفرمایید تاهمه چی دستتون بیاد!دیگه واضحتر از این نمیتونم توضیح بدم    درست میفرمایید چین بخاطر رقابت پذیری و جذب سرمایه گذار خارجی ارزش پول ملی شو کم نگه داشته  ولی مقایسه اقتصاد چین با ایران خیلی جالبه !یعنی میفرمایید سه سال پیش جناب احمدی نژاد برای رقابت با چین ارزش پول ملی رو 300 درصد کم کرد؟ سیاست اقتصادی چین با ضعف اقتصادی ایران خیلی فرق داره .

بنده در مورد بیمه و خدمات درمانی چیزی نگفتم. صحبت بنده در مورد اقتصاد ضعیف و پایین بودن سرانه کشورها ست که هدف توریست درمانی قرار میگیرن...ترکیه در اروپا هم شرایط ما رو داره برای مثال از کشورهایی مثل آلمان و انگلیس و کشورهای اسکاندیناوی برای بهره مندی از خدمات درمانی ارزان به ترکیه سفر میکنند..