فقط قضیه فرود دقیق نیست. قضیه اقتصادی چیزیه که بیش از حد سبک گرفته میشه.  یکی از مهمترین موانع سفر به کرات دیگر بعد اقتصادی این قضیه است.

راکت ترموباریک در مقایسه با گلوله به نظر ارزان نمی اید!

یک از موفق ترین استفاده ها از تانک رو آلمان ها در جنگ دوم جهانی انجام دادند.   و یکی از موفقترین این کاربردها هم در تصرف 6 هفته ای فرانسه، بزرگترین کشور اروپا بود. جالب است بدانید که تانکهای آلمانی در این نبردها از تانکهای فرانسوی ضعیف تر بودند و عموما تانکهای آلمان تانکهای سبک بودند در حالی که فرانسوی ها از تانکهای متوسط استفاده می کرندد. چیزی که موجب برتری آلمان ها شد «تاکتیک» و «استراتژی» برتر بود نه سخت افزار برتر.   در قرن بيستم همه فرانسه را به عنوان قدرت اول زمينى در اروپا مى شناختند اما اتكاى ژنرالهاى اين كشور به دستاوردها و تجربيات جنگ اول جهانى سبب شد سران ارتش از تغييرات ايجاد شده در دانش نظامى بى بهره بمانند.   امیدوارم قبل از به روز رسانی سخت افزار - که کاملا لازم و خوب است - نرم افزار یعنی تاکتیکها و استراتژیها و آموزه های زرهی خودمان را ارتقا داده باشیم یا بدهیم.       مازل رفرنس به تنهایی فایده ای ندارد. بلکه یک قسمت در سیستم کنترل آتش است که بر اساس فیدبک آن سیستم آتش دقیقتری ارائه می دهد. وقتی سیستم کنترل آتش از آن استفاده نکند وجود آن فایده ای ندارد.    پی نوشت : بحث سر T90 یا T72 ارتقا یافته کاملا بی فایده است. اصلا خود تی 90 به عنوان یک ارتقای تی 72 مطرح شد و ارتقای B4 روسها روی تی 72 نیز مشابهت زیادی با برادر بزرگتر خود دارد.

رها سازی دارتهای تثبیت شده (flechette) از پهپاد هم می تواند رقیب خوبی برای گلوله باشد. البته به کارآیی گلوله نیست اما مشکلات فنی خیلی کمتری دارد به طوری که هم اکنون هم قابل بکارگیری است.

به نظر میاد که از سایتهای Sosna-u در کرار استفاده نشده.  من احتمال میدادم همون ارتقای B4 روسها باشه ولی ظاهرا تفاوتهایی موجوده.   این برجک T90MS هست که سایت Sosna-u در اون مشخص شده :       این هم عکسی دقیق تر :   این سایت استفاده شده در کرار هست :  

اقا اولا که ما رو با اساتیدی مثل جناب کراش و گوبلز جمع نبندید، من از ایشون یاد میگیرم!  icon_cheesygrin  icon_cheesygrin      ثانیا، در مورد توپ کرار من که سواد بررسی عکسها و شناسایی تفاوت مدلهای مختلف رو ندارم اما برد 3000 متر برای گلوله های ضدزره برا ی نسل اول توپهای تی72 بود که متعلق به دهه 70 میلادی است یعنی توپ 2A46. آخرین نسخه این توپ که در تانک تی90 و ارتقای جدید تی72 ها بکار می رود نسخه 2A46M5 هست که در سال 2012 با T90MS معرفی شد و ارتقای بسیاری پیدا کرده است. البته جایی نتوانستم برد آن را پیدا کنم. گرچه کلا مهمات موجود برای این توپها در مقابل رقبای غربی هنوز عقب است. از جمله مشکلات طراحی این توپها مکان بارگذار خودکار چرخ و فلکی است که مانع افزایش قدرت مهمات می شود. ( احتمالا به خاطر محدود کردن طول Recoil این توپ)     این هم مشخصات فنی این ارتقای توپ، برای کسایی که سوادشون بیشتر از منه و متوجه این عبارات میشن! :   لینک ارتقاهای انجام شده روی توپ 2A46 از سایت سازنده آن :   + این لینک زبان روسی هم نقشه دو نسخه توپ را گذاشته است : +   به این خبر هم توجه کنیم جالب است : روسیه تانکهای تی 72 خود را به استاندارد B3M ارتقا می دهد که شباهت زیادی با T90AM دارد. این نسخه B4 هم نامیده شده است. انتظار می رود این تانکها قبل از پایان سال 2016 در اختیار ارتش روسیه قرار گیرد. این تانک به توپ 2A46M-5, مجهز شده و موتور دیزل آن V-84-1  است که 840 اسب بخار قدرت ایجاد می کند. البته موتور V-92S2F با 1150 اسب بخار نیز برای آن اعلام شده است که جعبه دنده خودکار دارد.  وزن این تانک نیز به 46 تن می رسد. گفته می شود سیستم دفاع فعال Arena-E نیز ممکن است روی آن نصب شود. همچنین زره افزودنی ان به رلیکت ارتقا پیدا می کند. ( به جای Kontakt-5) همچنین سایتهای  Sosna-U بر روی این مدل نصب می شود که قابلیت بکاو و بکش را با استفاده از دو سایت همزمان برای فرمانده و توپچی فراهم می کند و یک کامپیوتر بالستیک جدید دقت آتش را افزایش می دهد. قرارداد ارتقای 150 تانک T72B با ارتش روسیه به مبلغ 2.5 میلیارد روبل تا انتهای 2016 بسته شده است که ممکن است به 300 دستگاه نیز افزایش یابد. این آدرس هم اطلاعات فنی جالبی در این مورد دارد:  https://thaimilitaryandasianregion.wordpress.com/2016/03/28/new-upgraded-t-72b3m-mbt-also-called-t-72b4-will-enter-in-service-with-russian-army-in-detail/ و نهایتا برای خوره های فنی، مقایسه همه مشخصات توپهای اصلی تانکهای روسی از منبع فوفانوف:   ویرایش : متاسفانه ویرایشگر سایت جدول رو به هم ریخت. اگر خواستید از منبع اصلی می توانید ببینید.

نکته قابل توجه دیگه اینه که حملات رژیم صهیونیستی ظاهرا با راکتهای هدایت شونده دقیق انجام شده و نه هواپیما   لذا این قضیه نمی تواند نشان دهنده توانایی سیستمهای پدافند در مقابل «هواپیماها» باشد.

اگر به طور گسترده انجام بگیره هرچی باشه مهم نیست!   استتار تانکها هم به طور گسترده بهبود پیدا کنه و یه دست رنگ جدید بشون بزنن من که راضیم!!!

بسیار جالبه. قبلا هم با موشک SM-3 پرتاب شده از یک اف 15، ماهواره در مدار نابود شده . یعنی یک محموله بسیار کوچک در مدار قرار گرفته.  حالا با موشکهای بزرگتر میشه محموله بزرگتری در مدار قرار داد. فقط مسئله اینه که با چی موشک رو پرتاب کنیم؟ اگر بخوایم از جنگنده هامون استفاده کنیم که وزن موشک محدود میشه. فکر نمی کنم آویزگاهی باشه که بیش از 2 تن بتونه حمل کنه؟ اگر هواپیمای باری باشه که سرعت و ارتفاع محدود میشه...؟

  دوست گرامی متوجه منظور من نشدید.   ما اگر ابزار و اراده کافی برای کشتن این ده هزار شازده را داشته باشیم و حریف هم این را بداند، جنگی شروع نخواهد شد. این اتفاقا راهکار جلوگیری از جنگ است، نه راهکار جنگیدن.

  دوست عزیز اصلا فرض کن شما همه صنعت نفت عربستان رو در لحظه صفر با چیت کد! از صحنه محو کردی. با صدها میلیارد دلار (بلکه بیش از هزار میلیارد دلار) ذخیره هم جنگ رو با شما ادامه می دهند و هم دوباره از صفر بهترش را می سازند. البته این مثال اغراق شده است تا نشان دهد فاکتور اقتصادی عامل مهمی برای حاکمیت سیاسی عربستان نیست و نمی تواند اراده آنها بر ادامه یا شروع جنگ را تحت تاثیر قرار دهد. از آنجایی که برای حاکمیت سیاسی عربستان مردم هم ارزشی ندارند زیرساختها هم خیلی مهم نیست. برای حاکمیت سیاسی عربستان حکومت و قدرت و رفاه خودش ( و هزاران شاهزاده اطرافش) مهمترین چیز دنیاست و ما هم باید با همان بجنگیم. حالا به هر نحوی شده. البته من نگفتم قدر و عماد. سدید هم نقطه زن است ! گرچه قدر و عماد هم برای نابودی کاخ مناسب است.   یک گاوباز عاقل هیچ وقت مستقیم شاخ به شاخ یک گاو نمی گذارد بلکه از نیرو و مزیت خودش علیه خودش استفاده می کند. لذا مواجهه مستقیم با ارتش عربستان راه صحیح مهار این گاو نیست.   در مورد آمریکا هم گفتم باید نقطه مناسب را پیدا کنیم. چیزی که هزینه اش آنقدر برای آمریکا بالا باشد که از فکر جنگ بیرون بیاید. حالا آن موضوع چیست؟ برتری فناوری آمریکا؟ پترودلار؟ حاکمیت پلتفرمهای آمریکایی؟ هنوز نمی دانم.

به نظر من میرسه که بهترین دفاع حمله است...   یعنی به هر حال آخر هر دفاعی شکست است، اگر حمله به قدر کافی ادامه داشته باشه. استراتژی مناسب، از بین بردن «اراده حمله» است. یعنی چنان توان تهاجمی داشته باشیم که دشمن رو منصرف کنه. حالا این توان تهاجمی در مورد آمریکا یه چیزه، در مورد عربستان یه چیز دیگه. در مورد عربستان اگر تمام زیرساختهاش رو هم بزنیم شاید بازدارنده نباشه، اما اگر لیست تردد و مکانهای هر ساعت ده هزار شاهزاده اش رو در 6 ماه گذشته منتشر کنیم بازدارنده باشه! هر شاهزاده یک موشک نقطه زن!   هزینه فراهم آوردن توان تهاجمی مناسب ، کمتر از هزینه فراهم آوردن توان تدافعی کافی است. البته باید نقاط استراتژیک و اهرمی را بشناسیم، مثلا برای آمریکا سرورهای گوگل در ایسلند است؟ مرکزهای تحقیقاتی اش است که باعث می شود از چین جلو بزند؟ نیروی متخصص اش است؟ ناو هواپیمابر است؟ ماهواره هایش هستند؟ اگر نقطه مناسب را شناسایی کنیم با انگشت هم می شود مانع حمله شد، اگر نقطه درست نباشد با مشت هم نمی توان کاری کرد.

حتی اس 200؟   گامون یکی از سامانه های پرسرعت محسوب میشه و پس سوزش اینقدر بزرگه که خود موشک توش گمه ... اصولا یکی از اهداف طراحیش هم رساندن سریع سر جنگی اتمی به محدوده بمب افکن های دشمن بوده.   گذشته از این، ارزیابی سرعت از روی فیلم خیلی کار سختیه، میشه توضیح بدید بر چه اساسی این صحبت رو میفرمایید؟ چون به نظر من که سرعتش کم نرسید

در مورد قاهر، مهمترین چیز «تعریف نیاز» و به زبان سیستمی، «طراحی مفهومی» است. اگر واقعا قاهر را برای یک نیاز ویژه و خاص ساخته باشند امید هست، مثلا جنگنده هوادریای ارزان قیمت پنهانکار ( مثلا در حد 0/1) با ارتفاع پروازی کم و استفاده از اثرسطح برای افزایش برد و پایایی برای حمله به ساحل، اقیانوس هند، گشت زنی دریایی، ضد هلیکوپتر و قایقها و ناوهای سبک، با توان کشف موقعیت ناوهای سنگین و ارسال آن به سیستمهای بالستیک ضدناو دوربرد و ... چیزی که مثلا بتواند چند ساعت در فاصله چندصد کیلومتری گشت زنی کند. در این صورت چندین نیاز و تهدید را برا ی ما رفع می کند. ارزان است ( هم در ساخت و هم در نگهداری) پس می توان به سرعت تعداد زیادی (مثلا 200 عدد در 5 سال) از آن ساخت و نگهداری کرد. در صورت از دست دادن هواپیما هم امکان جایگزینی راحت تر است. از طرف دیگر وجود چنین هواگردی تقریبا در دنیا سابقه نداشته و سطحی از غافلگیری برای دشمن در بر دارد که خود این امر چند سال فرصت برای ما می خرد. ( تا آن را ارزیابی کنند و استراتژی ها و تاکتیکها را بازنگری کنند و سلاحها را متناسب سازی کنند. چیزی که تقریبا در مورد «سوارم قایقها» انجام شده و ده پانزده سال حدودا طول کشید. البته هنوز هم نهایی نشده ولی نزدیک به نهایی است.) در صورت ساخت تعداد کافی، به نوعی «حمله به استراتژی دشمن» محسوب می شود. چرا که تا کنون تهدیدات موجود برای نیروی دریایی آمریکا، تعداد پرحجم جنگنده دریایی پنهانکار نبوده است و حداکثر با تعداد زیاد موشک مواجه بوده اند. همچنین این ناوگان حمله دریایی امکان حمله به ساحل و تأسیسات نزدیک به ساحل و حتی حمله زمینی در ارتفاع کم را دارد که توان تهاجمی و بازدارنگی ایران را بسیار بالا می برد. شاید حتی با استفاده از اثر سطح بتوان به برد 3000 کیلومتر و تهدید دیگوگارسیا هم دست پیدا کرد.  به نوعی ضد برای ضد سوارم آمریکا محسوب می شود. در ضدسوارمهایی که تاکنون دیدیم بخش مهمی از کار بر عهده موشکهای سبک بوده که از بالگرد، پهپاد یا شناورهای سبک شلیک می شده اند. همچنین قایقهای سبک ( و بعضا بدون سرنشین) نقش ضدسوارم دارند که داشتن یک هواگرد حمله سطحی پرتعداد امکان مقابله با ضدسوارم را برای ما نزدیک تر می کند. ( البته بخش مهمی از کار توسعه تسلیحات مناسب است) خود این امر نیز باز محاسبات برنامه ریزان جنگی دشمن را مختل می کند. چرا که اطلاع دقیق ندارند که ما تسلیحات لازم را داریم یا نه و به بیانی، دوباره سوارم را زنده می کند. ضعف مهم سیستمهای ضد ناو بالستیک ما را برطرف می کند، که آن هم نیاز به اطلاعات مکان اولیه ناوهای دوردست دشمن است. این هواگردهای دورپرواز می توانند با گشت های مسلح روزانه مکان حدودی ناوهای دوردست را ثبت کنند. و غیره که از حوصله نگارنده و خواننده بیرون است...   اما اگر قرار باشد قاهر را به عنوان یک جنگنده معمولی بسازند، یعنی مثلا به جای سوخو30، به نظرم امیدوار کننده نمی آید

  دوست گرامی توجیه هیتلر را درست متوجه نشدید. تدارکات و لجستیک از مسیر استالینگراد به مسکو و کل شوروی می رسید و تصرف استالینگراد به معنی تحت فشار قراردادن شریان حیات روسها بود. جنبه اقتصادی جنگ یعنی این.   در مورد عضویت شوروی در محور، اگر ممکنه اسناد بیشتری برای مطالعه ارائه کنید. اتفاقا تاجایی که من یادم میاد شوروی برای جنگ با آلمان در حال آماده شدن بود و اگر آلمان یک یا دو سال دیگر صبر می کرد این شوروی بود که در مقام مهاجم ظاهر می شد.

  ماشاالله تفسیر پستهای شما به قدر جیره یکی دو روز فسفر رو می سوزونه!   در جنگ جهانی دوم به نظر میاد که استفاده استراتژیک از بالستیک شد تا جایی که به نظر من میاد حمله به زیرساختهای اقتصادی و سیاسی و اجتماعی و مراکز جمعیت حمله استراتژیک هست حمله برای حذف توانایی نظامی استفاده تاکتیکی میشه   حالا اگر در خود کانال سوئز هم اقدام نکنیم، تقریبا کل دریای سرخ جای خوبی برای جولان موشکهای بالستیک دریایی برد بلند است، به شرطی که مسائل اطلاعاتی حل شود، که اون هم راه داره. البته اگر کار به اونجا برسه قطع نفس اقتصاد خودمون انجام شده قبلش! این مال نفسهای آخره! توازن وحشت دیگه... اگر دنیا نگذاره ما نفس بکشیم، ما هم میتونیم یک دست و پایی بزنیم! و اکثر دنیا حاضر به پرداخت این هزینه نیستند. فقط مسئله وقتیه که یکی یا چندتا بزنند به سیم آخر و حاضر به پرداخت اون هزینه بشوند... فکر هم نکنیم که کسی مثل آمریکا هیچ وقت حاضر به پرداخت هزینه نیست.

  جالبه، برای جایگزینی یک سیستم متحرک، به یک سیستم ثابت (یا بهتر بگیم نیمه متحرک) روی آوردند این نشون میده که در محاسبات استراتژیست هاشون در مورد نبرد یا تهدید آینده میزان برتری هوایی دشمن رو زیاد در نظر نمی گیرند   نکته دیگه اینه که این خبر فقط به رادار سیستم می پرداخت، موشکهاش و بقیه اجزای سیستم رو چکار می کنند؟ از سیستم گنبد آهنین استفاده می کنند؟ یا با سیستم موجود سام 6 تطبیق می دهند؟   پی نوشت : 3M9M3 یکی از بروز رسانی های موشکهای سیستم سام 6 بود ، که زیاد هم جدید نیست و در جنگ داخلی آنگولا در اواخر دهه 70 هم استفاده شده، و احتمالا در خط آخر خبر اشتباهی رخ داده است.

راهکار اصلی طراحی سلاحی با هزینه شلیک کم و تعداد شلیک بالا است چون رهگیری اینها معضل نیست (البته آسان هم نیست اما با روند فناوری فعلی قابل حل شدن است)   این موارد سلاح لیزری رو به ذهن متبادر میکنه. مواجهه با اینها خیلی شبیه مسئله ای است که در C-ram ها برای مواجهه با مهماتی مثل راکت و گلوله توپ و خمپاره مواجه هستیم.

  دوتا موضوع مختلف هست اینجا. 1. توانایی موشک بالستیک در نابودی زیرساختهای اقتصادی کشور مهاجم به حدی که توازن وحشت ایجاد کند 2. توسعه متوازن درهمه عرصه ها   عرض بنده در مورد 1 بود شما فرموده بودید عراق با وجود اینکه بالستیک داشت اما از آن برای حمله به زیرساختهای اقتصادی استفاده قابل توجهی نکرد ( نتیجه گیری موجود در لابلای سطور : ما هم نمی توانیم از موشکهای بالستیکمان برای حمله به زیرساختهای اقتصادی دشمن استفاده کنیم.) در مقابل عرض شد که عراق دسترسی به بالستیکهای دقیق نداشت و با دقتی که در دسترس عراق بود، حمله به زیرساختهای اقتصادی با موشک بالستیک موثر نبود، اما با دقتی که در دسترس ما هست این کار موثر و ممکن است.   حالا بگذارید خودم یک سوال و حمله بهتر به موضع خودم داشته باشم! برای نابودی یک تأسیس اقتصادی، میزان مشخصی مهمات ( بر پایه وزنی TNT) لازم است که البته با توجه به دقت این مقدار فرق می کند. مثلا برای نابودی یک سوله کارخانه ای، فرض کنیم (چون من واقعیش رو نمی دونم) 10 تن تی ان تی اگر با دقت 500 متر رهاسازی شوند و 1 تن تی ان تی اگر با دقت 20 متر رها سازی شوند.   برای ضربه اساسی به زیرساختهای دشمن که توازن وحشت را برقرار کند چند تن تی ان تی با دقت 100 متر لازم است؟   این سوال بر می گردد به هزینه انتقال این میزان مهمات بر روی هدف به وسیله موشک بالستیک. مثلا اگر این میزان در مقابل کشوری مثل سعودی یک میلیون تن باشد، موشک بالستیک کارآیی لازم را ندارد. اما اگر 10 هزار تن باشد، موشک بالستیک کارآیی لازم را دارد.   ==========================================================================   در مورد بحث 2 نکته ها بسیار است و کلیت فرمایش استاد MR9 صحیح و مورد قبول است. ( البته یک نکته دارد و آن هم اینکه با توجه به شرایط استراتژیک متفاوت، توازن صد درصد شاید همیشه بهترین گزینه نباشد و مقداری تفاوت نتیجه بهتری را بدهد)   پیشنهاد شما با توجه به فرض های زیر چیست؟ یعنی اگر نیروهای مسلح ما در این مدت چکار می کردند بهتر بود؟ الف - ساختار کلی اقتصاد و نیروهای مسلح ما همین بود. یعنی فرض اینکه تحقیقات موازی نداشتیم، طرحهای الکی نداشتیم، رونمایی بیخود نداشتیم و ... را نمی توانیم فرض بگیریم. ب - بودجه در اختیار نیروهای مسلح ما هم همین بود ج - روابط کلی سیاسی ما ( و نه دیپلماسی نظامی) ما همین بود و تغییری نداشت.   مثلا آیا بهتر بود که الان 1000 تانک تی 90 داشتیم، 300 پرنده نسل 4 مثل سوخو27 داشتیم، اما فناوری موشکی مان در حد شهاب 3 بود و پهپاد در حد ابابیل 3؟ یا سناریو های دیگر...     پ.ن. مشکل اصلی ما به نظر من حتی رشد نامتوازن هم نیست. چه کسی باید انتخاب کند که چه میزانی از توازن در عرصه های مختلف برای ما خوب است؟ اشکال اصلی ما در جاری نبودن تفکر استراتژیک در نیروهای مسلح است.

  اینجا همون مجایی هست که موشک بالستیک میاد وسط!   یعنی درسته که شما میتونید زمین ما رو تبدیل به زمین سوخته کنید، اما ما هم میتونیم زمین شما رو تبدیل به زمین سوخته کنیم. موشکهای بالستیک پرتعداد و با دقت قابل قبول در حمله به تأسیسات اقتصادی این یعنی چیزی شبیه به دکترین نابودی متقابل و این یعنی بازدارندگی و امنیت برای همینه که میگم بهترین استفاده موشک بالستیک، استراتژیک هست. یعنی زدن زیرساختهای اقتصادی و لجستیک       حمله به زیرساختهای اقتصادی با موشکی مثل اسکاد قابل اجرا نیست. اصولا دقت کیلومتری این موشک برای استفاده با سلاحهای کشتار جمعی سازگار است و برای همین هم طراحی شده است. لذا نوع عملکرد و استفاده ارتش عراق هم تا حد زیادی به این امر بر می گردد.   برای همین، نباید همه موشکها را با اسکاد مقایسه کرد. یک موشک با دقت صد متر، قابل مقایسه با صد موشک اسکاد است. (در حمله به اهدافی با وسعت یک کارخانه) یادآوری اسم دیگر اسکاد هم مفید است : SS-1 !   این که عراق سراغ توچکا یا اسکاد دی نرفت بیشتر دلایل سیاسی داشته تا فنی و نظامی

جستجو بر اساس شغل در فیس‌بوک فیس‌بوک می‌تواند برای پیدا کردن کارمندان فعلی و سابق یک شرکت به ما کمک کند. بعنوان مثال اگر بخواهیم پروفایل فیس‌بوک تمام کارمندان مایکروسافت را پیدا کنیم، باید از آدرس زیر استفاده کنیم.(بجای عبارت Microsoft در URL زیر میتوان نام هر شرکتی را قرار داد) www.facebook.com/search/str/Microsoft/pages-named/employees/present با تغییر عبارت "present" به "past" در داخل آدرس، پروفایل کارمندان سابق شرکت پیدا خواهد شد.   ما می‌توانیم گزینه‌های جستجوی مختلف را نیز در یک URL ترکیب کنیم. برای این کار لازم است هر ساختار جستجو را در یک آدرس قرار داده و در انتها از کلمه intersect استفاده کنیم. بعنوان مثال اگر بخواهیم تمامی کارمندان پیشین مایکروسافت که نام آنها Mike Smith بوده را جستجو کنیم، با آدرس زیر به نتیجه مناسب خواهیم رسید. شایان ذکر است، گزینه «20%» در URL نشان‌دهنده فاصله است. اکثر مرورگرها به‌ طور خودکار این علامت را تبدیل به فاصله می‌کنند. www.facebook.com/search/str/Mike%20Smith/users-named/intersect/str/Microsoft/pages-named/employees/present/intersect

عکس بالا عکس نبو ورژن قبلی است درسته؟ منظور از نشان گر هم چیزی شبیه سیستم هشدار اولیه است؟   در ضمن من متوجه نشدم چطور به روز آوری سیستم پدافند میتونه عکس العمل استقرار سیستم دفاع موشکی باشه؟ آیا میخواهند موشکهای ضد موشک بالستیک رو با موشک بزنند؟ یعنی میشه موشک ضد موشک ضد موشک!

  اصولا موشک بالستیک بعنوان یک سلاح استراتژیک ایجاد شد و استفاده تاکتیکی از اون محل بحث و سوال است. لذا به نظرم بهترین استفاده از اون هم موافق با نظر خود شما، استفاده استراتژیک است. البته، به غیر از موشکهای بالستیک ضد کشتی.   به نظر من هم توان موشکی ایران بیشتر موازنه وحشت رو حفظ میکنه و کاملا یک رویکرد استراتژیک داره ( یا باید داشته باشه)   به نظر من مهمترین برگ برنده رو نشده ما، میتونه توانایی بستن تنگه هرمز .... نباشه! بلکه کانال سوئز باشه!

اگر قصد این بود که «یه چیزی پرواز کنه» خیلی زودتر میتونست انجام بشه چون نمونه کوچک اون رو دیدیم که پرواز کرد   اگر بنا به شنیده هاست، من هم شنیده ام که اصلا قصد تولید یک پرنده ارزان قیمت با سطحی از پنهانکاری برای مقابله با هواگردهای کم سرعتی مثل بالگرد و پهپاد (و احتمالا مهمات هوشند)  بوده و کاربرد دریایی هم هدف اصلی بوده. البته می دونیم که بنا به شنیده های غیرمعتبر نیست! :winking:

  در توسعه این فناوری مهم بستر پرنده اش نیست، مهمتر هوش مصنوعی و تعامل بین اینهاست. بعدا میشه حتی بین SDBها (بمبهای کم قطر با برد 100 کیلومتر) این فناوری رو استفاده کرد و مثلا با یک b2 صدها بمب رو برای نابودی یک شبکه A2/AD منطقه ای شلیک کرد، یا با استفاده از یک پوند ماده منفجره قوی همه آنتنهای یک منطقه را نابود کرد، خصوصا با توانایی گشت زنی این وسیله ها، و ...   شبیه این فناوری روی راکتهای Logir یا نسخه های دیگر هیدرا های هدایت شونده در دست توسعه بود که بتوانند قایقهای تندرو را خودشان شناسایی و تقسیم کار بین خودشان بکنند و با هم تعامل داشته باشند.