Lord-Soldier

VIP
  • تعداد محتوا

    1,036
  • عضوشده

  • آخرین بازدید

تمامی ارسال های Lord-Soldier

  1.   ظاهرا مرتبه چهارم این اشتباه رو تحلیل گرانی در مورد چین انجام داده اند. ما میتونیم مرتبه پنجم این اشتباه را انجام بدهیم!   بحث همین است که نباید به خاطر سابقه «بنجل سازی» چین، یا عدم علاقه به نظام سیاسی آن، توانایی فعلی و آینده آن را نادیده گرفت.
  2.   ممنون از بازخوردت   این تاپیک بیشتر هدفش آموزش مهارت اوسینت و ابزارهاش هست و کم کم هم تکمیل میشه حتما مشارکت شما میتونی غنی ترش کنه همه خوشحال میشیم اگر شما و بقیه دوستان هم مطالبتون رو بذارید. از جمله یک معرفی کوتاه از این نرم افزار مالتیگو...!   لینک وبلاگ هم اینه : لینک
  3. سرویسCarrot2 این سرویس نیز یک موتور جستجوی دیگر است که نتایج را بر اساس موضوعات آنها در دسته‌های مختلف ارائه می‌دهد. یکی از ویژگی‌های متمایزکننده این موتور جستجو اینست که سه فرمت متفاوت برای فیلتر کردن و نمایش نتایج دارد.  در جستجوی اولیه، مثل سایت‌های قبلی، دسته‌های مختلف در منوی سمت چپ ارائه می‌شوند. گزینه‌های  "Circles" و "Foam Tree" گزینه‌های متنی را به قالب‌های گرافیکی تعاملی تبدیل می‌کنند. اندازه هر بخش بر اساس میزان نتایجی که در آن قرار می‌گیرد، تعیین می‌شود. برای مثال، با جستجوی اسم "michael bazzell"، بزرگ‌ترین بخش به OSINT Traninig تعلق می‌گیرد. با کلیک بر آن بخش، تنها نتایجی ارائه می‌شود که مربوط به همان بخش است. http://search.carrot2.org/stable/search       سرویس Exalead این سایت در جستجوی اسناد و فایل‌هایی که عبارت مورد جستجو در متن آنها آمده، خوب عمل می‌کند. عملگر filetype در این موتور جستجو نیز مانند دیگر موتورهای جستجو کار می‌کند. در این سایت گزینه جستجوی اسناد در FOCA (یک اسکریپت فراداده ساده) نیز ارائه شده است. موتور جستجوی Voxalead که وابسته به این سرویس است، فایل‌های صوتی و تصویری را به دنبال یک کلمه خاص جستجو می‌کند. این کار با استفاده از تکنولوژی‌های تبدیل صوت به متن انجام می‌شود. این سرویس تمامی یک فایل صوتی را تا رسیدن به عبارت مورد جستجو مورد بررسی قرار می‌دهد. نتایج بر اساس زمان نشان داده می‌شوند. در حال حاضر، اکثر نتایج این سرویس، لینک به فیلم، اخبار عمومی و رسانه‌های خبری است. https://www.exalead.com/search/ http://voxalead.labs.exalead.com/       منبع : کانال @osint_ir  
  4.   خب طبیعتا نیروی هوایی چین که فعلا دسترسی به چنین سلاحی نداره، مجبوره روی نسبت تراست به وزن کار کنه و هواپیمایی چالاک تر بسازه.
  5.   اما متاسفانه اعتقاد دارد که امروز دیگر دوران موشک نیست! لذا بعید است که بودجه بیشتری به هریک از نیروهای نظامی بدهد، پدافند که موشک هم داره که دیگه بدتر! چشمک   برای همین وقتی به تحلیل سیستمها می پردازیم نباید مثل بازیهای رایانه ای با چیت کد و طلای نامحدود تحلیل کنیم! بله در شرایط چیت کد، همه سیستمها رو به اس - 300 یا حتی تلاش تبدیل کنیم خوبه، اما با شرایط واقعی که ذکر شد، وقتی آب قطعه، مجبوریم از سنگ هم استفاده کنیم! گرچه همانطور که ذکر شد هاوک ها واقعا سنگ هم نیستند.   پ.ن. یکی از نقل قولهای زیبای نظامی : فرمانده جوان به تاکتیک می اندیشد و فرمانده باتجربه به آماد و پشتیبانی!
  6. Lord-Soldier

    اخبار برتر نظامی

      ممنون از اطلاع رسانی   دو نکته قابل توجه اینجا هست : در آخرین ثانیه های پرواز آن سر جنگی انفجاری   یعنی موشک بالستیک رو در آخرین ثانیه های پروازش مورد اثابت قرار داده؟ اون هم با روش انفجاری و نه برخورد مستقیم؟ بعیده این روش انهدام موشک فایده ای داشته باشه؟ چون در آخرین ثانیه ها سرجنگی یا موشک بالستیک سرعت زیادی داره و یک انفجار نسبتا کوچک نمی تواند آن را متوقف کند، و سرجنگی بالستیک همانطور که اشاره شد ساختار بسیار قدرتمندی داره و با انفجار نابود نمیشه، اگر هم منفجر بشه باز انرژی جنبشی زیادش باعث آسیب به هدف میشه.
  7.     عجیبه! چیز پیچیده ای نمی گم که این همه بحث زا شد! بله چین یکی دو دهه از آمریکا عقبه. اما این بدان معنی نیست که زیرساختهای تحقیق و توسعه و تولید علم رو نداره. همین.   در مورد شرکتهای آمریکایی، عرض شد اکثر شرکتها، یعنی از چند هزار شرکت فعال در زمینه هوافضا، تعداد کمتری می تونند. که شامل بوئینگ و لاکهید مارتین و نورتروپ گرومن قطعا میشه!
  8.   برادر 7 میلیمتری عزیز! منظور از دوموتوره کردن، بهتر کردن نیست. دو موتوره کردن یک هواپیما محاسبات آیرودینامیکی و راداری و خیلی چیزها را عوض می کند. لذا اینکه شما یک طرحی شبیه اف 35 را درست کنی که دو موتور داشته باشد و بتواند بپرد! خودش یک مسئله تکنولوژیک پیچیده هست. این کار رو میگم که از عهده خیلی ها بر نمی آید و نیازمند زیرساخت علمی و فناوری هست.
  9.   با سلام خدمت همه دوستان خصوصا جناب ناصر که از مطالب به روز و پرمحتوایشان بسیار استفاده کرده ام   جسارتا عرض کنم که تحلیل اخلاقی این قضیه و تحلیل فنی و کارکردی قضیه سرقتهای علمی دو امر مجزا هستند - حداقل با دانش امروزی. چینی ها این کار را ولو غیراخلاقی، تنها در صورتی می توانستند انجام دهند که زیرساختهای علمی بسیار قوی و اوریجنال داشته باشند. دوموتوره کردن لایتنینگ از عهده اکثر شرکتهای آمریکایی نیز بر نمی آید چه برسد به بقیه. اصلا خود سازنده هم بخواهد دوموتوره کند به نظر بیشتر از چینی ها طول بکشد. تأکید می کنم ولو غیراخلاقی باشد. پس در مورد توان علمی و فنی چینی ها نه باید افراط کرد و نه تفریط   مثلا در مورد موشک پک-3 متوجه ربط قضیه نشدم؟ مثلا آیا می توان هوابرد کردن هاوک را هم منشا موشک جدید چینی دانست؟   پ.ن. البته امیدوارم دانش بشر و انسانیت او و عبودیت او به زودی به قدری پیشرفت کند که بتواند تأثیر امر اخلاقی در تحلیل فنی را هم محاسبه کند.
  10. تحلیل حسن آقا مقدمات و مواد خوبی داشت اما نتیجه خوبی گرفته نشد. این که ما در عرصه «فرهنگ» و تبلیغات جنگ رو باخته ایم درست است. اما علت آن حمایت یا عدم حمایت از بشار اسد نبود. مثلا در افغانستان که با آمریکا همکاری کردیم چه بدست آوردیم؟ در این کشور که زبانش با ما مشترک است و هزاران سال باهم زیر یک پرچم بودیم نفوذ و وضعیت ما کجاست؟    همونطور که حتما خبر دارید چند سال پیش وزارت دفاع آمریکا «عرصه» جدیدی رو برای نبرد تعریف کرد، عرصه سایبر. ناتو هم اخیرا این عرصه رو در کنار «هوا»، «فضا»، «دریا»، و «زمین» به عنوان عرصه پنجم اضافه کرده.    به نظر من به زودی و در عرض چند سال عرصه جدیدی به عنوان «فرهنگ» یا «قلبها» هم به صورت رسمی و آکادمیک به عرصه های نبرد افزوده میشه. و ما در این عرصه توانایی های بالقوه زیاد و توانایی های بالفعل بسیار اندکی داریم. کاش ما زودتر از آمریکایی ها این عرصه را صورت بندی کنیم و شاهد «نیروی فرهنگی ارتش جمهوری اسلامی ایران» در کنار نیروی هوایی و ... و در همه سازمانهای مسلح مون باشیم   ما در حلب و سوریه در عرصه های مختلف میزان مختلفی از پیروزی رو شاهد هستیم. باید اول قبول کنیم که در عرصه فرهنگی مشغول نبرد و در حال ضربه خوردن هستیم. مثل کسی که زیر بمباران است اما به علت تازه بودن اختراع هواپیما، هنوز فکر می کند که مثلا زیر آتش توپخانه است.   پ.ن. : واقعیت عملی همیشه از صورت بندی آکادمیک جلوتره. پ.ن.2 : صورت بندی آکادمیک و رسمی خیلی با تلاشهای پراکنده و فردی و غیرسازمان یافته فرق داره.
  11. متاسفانه باز هم چیزی از ماشین آب پاش دیده نمیشه... البته شاید هم عکسش نیست ولی به نظر میرسه مقابله با جمعیت بیش از صد نفر کلا در برنامه نبوده
  12. Lord-Soldier

    سلاح هجومی مصاف

    مسئله اصلی در مورد سلاح مصاف، فلسفه سرباز است!   یعنی چی؟ یعنی سربازی که آموزش و تمرین کافی در زمینه تیراندازی و شرایط تاکتیکی نداشته باشه هرچی دستش باشه زیاد فرق نمی کنه اصطلاحا فقط اسپری می کنه. یعنی یک وز وز و مزاحمتی ایجاد میکنه! برای این شرایط هم خیلی فرقی نمی کنه چی دستش باشه. شاید اصلا یک ساب ماشین گان مثل CBZ-MS با کالیبر کوچک و برد 400 متری و حجم تسلیحات قابل حمل بالا و خشاب 100 تیری بهتر باشد.   اما وقتی کار به نیروی آموزش دیده و با تمرین میرسه قضیه فرق می کنه. بوهایی به مشام می رسه که ما بالاخره از این سیستم سربازی اجباری رها خواهیم شد - البته نه در آینده نزدیک آن وقت است که وجود این سلاح میتونی تغییر ایجاد کنه؛ نه هم اکنون. لذا نیاز به تولید انبوه - میلیونی - فوری آن هم نیست. چند هزار یا ده ها هزار کافی خواهد بود.
  13. Lord-Soldier

    فلسطین و جنگ داخلی سوریه

    در تأیید فرمایشات دوستان   عرصه سیاست عرصه دوستی و دشمنی نیست، عرصه اصول و منافع هست.   اگر یک دشمن ما نیاز به خودروی انتحاری داشته باشد که خودش را به دشمن دیگر ما بزند و هردو به جهنم بروند، منطقی است که کمکش کنیم تهیه کند تا جایی که سودش بیشتر از ضررش برای ما باشد. مثلا اگر از 100 خودرویی که ما به آنها بدهیم، 30 تا علیه خودمان استفاده شود و ضرری 300 واحدی به ما بزند، اما 70 تای آن علیه دشمن ما استفاده شود و سودی 350 واحدی برای ما به ارمغان بیاورد، می ارزد که اگر می توانیم این ضرر را تحمل کنیم.
  14. Lord-Soldier

    سلاح هجومی مصاف

    بسیار عالی بود، از دوستان تشکر میکنم بابت بررسی دقیق و گزارش جذاب   از نظر طراحی بسیار خوب بود، امیدوارم در تولید انبوه هم بتوانیم خوب عمل کنیم. یکی از دغدغه های من بحث لوله است که آیا میتوانیم این لوله را تولید انبوه هم بکنیم؟
  15.   در مورد توان رزم هوایی سوخو 30، لطفا اگر اطلاعاتی دارید که آن را پایین تر از پرنده های ذکر شده قرار می دهد در اختیار ما هم قرار دهید. در مورد نتیجه یک رزم هوایی چندین پارامتر دخیل هستند که خوب است اساتید و دوستانی که مسلط هستند بیان کنند، من چند موردی که به ذهنم می رسد را ذکر می کنم : مانور پذیری جنگنده موشکها و تسلیحات هوا به هوای در اختیار جنگنده رادار جنگنده تجهیزات جنگ الکترونیک و ضد جنگ الکترونیک و ضد ضد جنگ الکترونیک سامانه های ارتباطی و سامانه های مدیریت میدان نبرد آموزش خلبان و مهارت او ایستگاه های زمینی راداری و مدیریت میدان نبرد پدافند زمینی با این موارد و توجه به اینکه سوخو 30 ها عمدتا در ماموریتهای رزم هوایی قرار است در زیر چتر پدافند خودی و رادار و مدیریت میدان نبرد زمینی ایفای نقش دفاعی کنند، و گستره کامل مهمات هوا به هوای روسی برای آنها و مانور پذیری بالا (خصوصا در نسخه SM) و رادار نسبتا قوی، به نظر می رسد که توان کافی برای مقابله با این رقبای ذکر شده را دارند.     - منافات تولید سوخو 30 و خرید میگ یا سوخو 35 بحث بودجه است!
  16. سلام و خدا قوت   بسیار کار مبارکی است اگر انشاالله صورت بگیرد.   اما بسیاری از موضوعات پیشنهادی مطرح شده در بالا توسط دوستان جنبه سیاسی اش  غلبه داره. خصوصا اینکه خیلی از موارد اطلاعات کافی منتشر نشده و هر کس از مشرب فکری و سیاسی خودش قطعات گم شده رو می سازه.   پیشنهادم اینه که اولا همانطور که دوستان هم گفتند اول چارچوب ها کار تا جای ممکن مشخص شود ( گرچه ممکنه همه چارچوبها در اول کار مشخص نشه و بعضی کم کم تکمیل بشه ) پیشنهاد تاکتیکی! ام هم در این زمینه استفاده از یک سری قوانین ویکی پدیا است، خصوصا در مورد منابع و بی طرفی و ...   ثانیا خوبه که خودتون یک مورد رو به صورت نمونه شروع کنید ، و بعد از روی اون نمونه و با تکمیل اون بقیه مباحث جلو بره. مثلا مباحث فنی تر عملیات رمضان، یا درگیری های دریایی با آمریکا، یا نحوه عمل عراق در آخر جنگ و پذیرفتن قطعنامه و ...   یک خواهش هم دارم، که بحثهای بی ارتباط رو هم بدون ملاحظه پاک کنید تا تاپیک هفتاد من بی فایده و پرحاشیه نشه. بحثهایی مثل اینکه وای مسئولین چرا فلان می کنند، در صورتی که حتی اعتبار منابع داشته باشه، مال اینجا نیست. در مقابل این حرفهای احساسی تنها می توان جواب احساسی داد، چون اصلا گزاره ای برای بررسی ندارد. در مقابل همین رو میشه تبدیل کرد به گزاره هایی که قابل بررسی باشند. مثلا اینکه «علت اینکه فلان مسئول، فلان رفتار را کرده چه بوده.» خواشها و واقعا سعی کنیم این تاپیک رو از بحثهای احساسی و خالی کردن دل و جنگ و جدل بی فایده دور نگه داریم وگرنه هیچ فایده ای نداره. اگر هم شما روتون نمیشه پستها رو اصلاح یا حذف کنید لطفا از کس دیگه ای خواهش کنید این کار رو انجام بده. خیلی از کسایی که همچین تاپیکهایی رو می خونند - حالا به استثنای من! - وقتشون ارزش داره و سعی کنیم وقت این افراد که می تونند یک کمکی به کشور بکنند تلف نشه.
  17. ظاهرا ABM M30-M3 اسم برجکش هست نه توپ. این برجک میتونه یک توپ 30 میلیمتری و 6 تا موشک ( که میتونه انواع مختلفی باشه) رو در بر می گیره.   توضیحات کاملتر : https://www.rt.com/news/329553-mini-turret-test-russia/
  18. چیزی که ما امروز - در فوری ترین نیاز خود - از نیروی هوایی می خواهیم قابلیت تهاجمی است. البته در کنار اندکی قابلیت دفاع هوایی برای تکمیل زنجیره دفاع هوایی زمینی خود.   ما با پدافند زمین پایه می توانیم تا حدی از خود دفاع کنیم و قابلیت تهاجم موشکی خود را - حداقل در چند دور اول - حفظ کنیم. با این توانایی تهاجمی موشکی هم می توانیم توان تهاجم هوایی دشمن را مدتی سرکوب کرده یا کاهش دهیم. اما برای اینکه از این پنجره زمانی ایجاد شده استفاده کنیم نیاز به نیروی هوایی تهاجمی داریم. لذا از این منظر بهترین گزینه برای ما سوخو 34 خواهد بود. ( یا شاید حتی توپولوف 22)   اما در کنار مورد بالایی که ذکر شد، نیاز به میزانی از توان رزم هوایی برای تکمیل پدافند زمین پایه خود هم داریم. حالا یا می توانیم تعدادی رهگیر + تعدادی بمب افکن داشته باشیم، یا اینکه جنگنده ای چند کارکرد (مولتی رول). با توجه به اینکه توان تهاجمی سوخو 30 تفاوت زیادی با سوخو 34 ندارد و توان رزم هوایی آن هم برای ما به قدر کافی هست، و درکنار مسائل اقتصادی ( خصوصا تعمیرات و نگهداری) و مسائل استراتژیک ( پشتیبانی روسها، تعداد زیاد تولید شده این هواپیما و گستردگی قطعات و ...) این گزینه انتخاب بهتری برای ما است، خصوصا در بازه زمانی کوتاه مدت و میان مدت. در بلند مدت هم احتمال این وجود دارد که یک نسل دیگر هم عوض شود و دیگر تفاوت زیادی میان نسل 4.5 و نسل 4 در برابر نسل 6 وجود نداشته باشد.   توضیح در مورد توان نبرد هوایی مورد نیاز ما : عمده این توان را برای دفاع از سرزمین خود می خواهیم. از آنجایی که سرمایه گذاری عظیمی در رادارهای زمینی و دفاع هوایی زمینی کرده ایم برد رادار جنگنده ما اهمیت کمتری پیدا می کند. همچنین از آنجایی که دشمنان فرامنطقه ای ما نیز پایگاه ها و توان راداری بسیار زیادی دارند باز سطح مقطع راداری اهمیت زیادی ندارد و تفاوت زیادی بین میگ 35 و سوخو 30 در عمل وجود ندارد. خصوصا اگر به موشکهای جدید با توان LOAL (قفل کردن پس از شلیک) و هدایت با دیتالینک و رادار فعال موشک در مرحله آخر توجه کنیم. البته در برابر بعضی دشمنان منطقه ای (که از کمکهای اطلاعاتی و راهبری دشمنان فرامنطقه ای بهره نبرند) ممکن است این تفاوت هنوز وجود داشته باشد که پارامتری زیاد مهم برای ما نخواهد بود.
  19.   خب در مورد هواپیماهای مسافربری چطور؟ پول آنها را که داشتیم و قرارداد هم بستیم اما به ما ندادند... آیا واقعا کسی اینجا می تواند تصور کند که اگر مثلا هواپیمای جنگی می خریدیم به ما می دادند؟   برای اینکه بتوانیم بهتر مورد کاوی کنیم، میشه این خریدهایی رو که فرمودید باز کنید تا بررسی کنیم؟ دو مورد رو من عرض می کنم: خرید اشتایر ها، که برای مبارزه با مواد مخدر انجام شد، و در تعداد بسیار محدود چند صد عدد. اصولا سلاح انفرادی در این مقیاس اندک چیز زیاد حساسی نیست. گرچه بلایی به سر اشتایر آوردند که توبه کرد و دیگه چیزی نتونستیم ازش بخریم.   خرید کیلوکلاسها و میگ 29 و ... در زمان فروپاشی شوروی : این برهه بسیار ویژه بود و به دلیل نیاز مالی شدید و خلا قدرت سیاسی و بسیاری مسائل دیگر، روسها تجهیزات بسیار زیادی را فروختند و حتی سیاستهای خودشان در زمینه فروش سلاح را نیز نقض کردند در حدی که حتی عمه خود را نیز برای فروش عرضه کرده بودند! (ماجرای فروش سلاحهای با آخرین فناوری خودشان به چین، که بعدا چین آنها را کپی کرد و دردسری برای روسها و رقیب آنها در بازارهای آن سلاحها شد) لذا اتفاقاتی که در این دوره افتاد را نمی توان با هیچ دوره ای مقایسه کرد.   در مورد اینکه به علت مشکلات مالی خرید نمی کنیم، این یک تصور اشتباه است. خرید سلاح، آن هم سلاحهای مهم امکانی است که اگر برای ما مهیا شود هرجور شده پولش را جور می کنیم. در زمان فروپاشی شوروی که وضع ما بسیار بدتر از دوره خاتمی بود. جنگ تازه تمام شده بود و قیمت نفت بسیار پایین بود و اوضاع بسیار بد بود، اما چندین میلیارد دلار از شوروی یا روسیه خرید کردیم.
  20.    به نظر میرسه متریال یا مواد گلوگاه اصلی باشه موادی که هم بتونه در برابر دمای بالای شلیک گرم موشک دوام بیاره و هم در برابر خوردگی دریا.   شلیک سرد هم که پیچیدگیهاش خیلی بیشتره
  21.   سلام و عید شما و همگی مبارک   در صورتی که تجهیزات راداری جزو بدنه باشند، زیردریایی برای استفاده از آنها باید به سطح بیاید و از زیر آب امکان استفاده از تجهیزات راداری نیست. ( مگر رادارهای نصب شده روی پریسکوپ که آن هم محدودیت حجم دارد.) البته در زیردریایی های بسیار بزرگ شاید امکان ایجاد یک پریسکوپ مختص رادار وجود داشته باشد، که البته بالا فرستادن یک رادار بزرگ و چند صد کیلویی پیجیدگی فنی زیادی دارد ولی ممکن است حل شدنی باشد.   در ضمن روشهای سرکوب پدافند به نظر میاید که روی این روش هم موثر باشند. یک جزء مهم سرکوب پدافند شناسایی محل ارسال امواج راداری و نابود کردن رادار است که اینجا رادارهای زیردریایی هم مثل رادارهای زمینی امواج ارسال می کند و به همان روشها قابل شناسایی و هدفگیری با موشکهای راداری است. خصوصا اگر زیردریایی به سطح آمده باشد که امکان غرق و نابودی آن با تسلیحات ضد رادار معمولی هم وجود دارد.   بله البته پایگاه دفاع هوایی دوربرد کارکردی بسیار وسوسه انگیز و مفید است ، به شرطی که امکان ایفای این کارکرد برای زیردریایی وجود داشته باشد، خصوصا با موارد ذکر شده در بالا.
  22. یک مسئله بسیار مهم نحوه شناسایی و بعد کنترل موشک است.   حتی اگر کنترل را با موشکهای راداری فعال حل کنیم، مسئله شناسایی هدف باقی می ماند.   به سطح فرستادن تجهیزات راداری مشکلات زیادی دارد این رادارها تجهیزات بسیار گران قیمت و حساسی هستند. در ضمن امکان کشف زیردریایی را هم زیاد می کنند و در طول استفاده زیردریایی را به یک هدف ثابت تبدیل می کنند.   به نظرم یک راه حل خوب هم استفاده از پهپادهای خودمختار با موشکهای اپتیکی و حرارتی در نزدیک پایگاه ها یا نقاط پرترافیک تردد دشمن است. پهپاد می تواند گشت بزند و تا مدتها ترافیک هوایی دشمن را مختل کند، که در مواردی حتی مهمتر از تلفات گرفتن از دشمن است.
  23.   خب با این کار باز موشک ما نیازمند هدایت است. بومبار هم هدایت سیمی است و شلیک کن و فراموش کن نیست. در نتیجه مدل عملیاتی استفاده از این سلاح چطور خواهد بود؟ یعنی باید یک سنگر ضد زره داشته باشیم که از داخل آن این موشک را شلیک کنیم؟ خطرات و معایب این سنگر از استفاده از زره پوش کمتر نیست : هدف موشک ضدزره متقابل قرار خواهد گرفت. اگر از سنگر هم استفاده نکنیم باز مشکل قبلی وجود خواهد داشت. یعنی نفر شلیک کننده در اثر آتش تهیه زمینگیر خواهد شد و نمی تواند شلیک و هدایت صحیح داشته باشد.   به نظر میرسه که یک مزیت مهم دراگون و صاعقه به بومبار، نیاز کمتر به سه پایه و دم و دستگاه برای شلیک باشه. اگر درست فهمیده باشم.   پ.ن. مشکل اصلی در ایجاد و توسعه، فناوری نیست بلکه «بوروکراسی» هست! این کار دوماهه تا مطرح بشه، بعد تا تصویب بشه، بعد تا تست و تأیید بشه، بعد تا تولید بشه، بعد تا تولید انبوه بشه، بعد تا برسه اون جایی که باید برسه بعیده کمتر از یک سال بشه!       دقیقا راه حل اصلی همینه اصلاح ساختار   اما چون کار مشکلیه به نظر میرسه که در این تاپیک فرض شده که با همین وضع فعلی و بدون اصلاح چکار میشه کرد؟ برای همین راهکارها تا جای ممکن باید به دور از «رزم مشترک» باشند. یعنی مستقل باشند و نیاز به هماهنگی نداشته باشند. اشکال اصلی راهکار «پهپاد» همینه... استفاده از پهپاد یک رزم مشترک هست. پهپاد مشخصا در اختیار یک گردان که از یک روستا دفاع میکنه نخواهد بود. اگر هم مثل قدیم بخوان درخواست پشتیبانی آتش هوایی بدهند و بعد پهپاد بخواد بلند بشه (یا حتی رو آسمون منطقه باشه و بخواد هدف رو شناسایی کنه و تایید کنه ) و بقیه بوروکراسی ها ... انتحاری نامحترم رسیده و زقوم ها خورده میشه! وگرنه معلومه که پهپاد رزمی راه بسیار خوبیه.   پی نوشت : البته این کار خیلی بازدهی و حتی اثربخشی رو کم می کنه. اما در کوتاه مدت چاره ای نیست. حتی اگر روش اصلاح ساختار هم بخواد دنبال بشه که باید دنبال بشه، ولو با پرتاب پفک! باید یک روشهایی برای کوتاه مدت ایجاد کنیم.
  24.   مهمترین خوبیش اینه که از لحاظ رده سازمانی این سلاح میتونه رده پایینی داشته باشه و حتی در کنترل «دسته» باشه. دیگه نیازی نیست که ارتباط برقرار کنند و درخواست پشتیبانی و ... که تا اون موقع انتحاری مربوطه مشغول خوردن زقوم در جهنم است، البته به همراه عده ای از سربازان سوری!   برای صاعقه نمیشه روی پرتاب سرد حساب باز کرد، مگر اینکه الان انجام شده باشه. وگرنه معلوم نیست چند سال دیگه (یا شاید هم چند ماه البته) بتونیم به این فناوری برسیم، بعد چقدر طول بکشه که به تولید صنعتی برسه و کی به سوریه برسه. الحاق اپتیک دید در شب عملی تره اما اون هم ممکنه چند ماه طول بکشه.   حالا باید دید بدون پرتاب سرد، و زمانی که خط زیر آتش تهیه است و انواع آتش مستقیم و غیر مستقیم روی نیروهاست، فرد میتونه هدفگیری و شلیک موفقی داشته باشه؟ اگر میتونه با چه تدابیری؟ خصوصا با آتش عقبه عظیم این سلاح که نمیشه از درون سنگر شلیک کرد...
  25. در صورتی که فاصله خطوط بیش از 4500 متر باشه، استفاده از ایده جناب محمد ممکنه. اما اگر کمتر باشه تقریبا هیچ سیستم توپخانه ای در این نقش «زیاد» موفق نخواهد بود چون در معرض موشکهای ضد زره قرار خواهد گرفت. به نظر شخصی من میاد که فاصله خطوط در سوریه کمتر از این مقدار باشه.     پ.ن. البته این 4500 متر برای تاو هست. اگر از پیکان سرخ چینی HJ-9 استفاده بشه که ظاهرا بردش بلند تر هم هست که مشکل بیشتر هم میشه.