[center] [b] [url="http://www.mashreghnews.ir/fa/news/232596/%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%B1-%D8%B4%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D8%B2-%D8%B1%D9%82%D9%87-%DA%AF%D8%B1%DB%8C%D8%AE%D8%AA"]امیر شام از رقه گریخت [/url][/b] [/center] [indent=1]در پی افزایش و تشدید اختلافات میان گروه‌های مسلح وابسته به «ارتش آزاد سوریه» و «جبهه النصره» و «امارت اسلامی شام و عراق»، امیر امارت اسلامی شام و عراق به همراه معاونش به شهر «الطبقه» در رقه فرار کردند.[/indent] به گزارش مشرق به نقل از فارس، درگیری‌های مسلحانه میان گروه‌های تروریستی مسلح درحالی همچنان در «رقه» ادامه دارد که گزارش شده، امروز «ابو سعد الحضرمی»، امیر سابق گروه «جبهة النصرة» و امیر کنونی گروه «امارت اسلامی شام و عراق» به همراه «ابو دجانة»، معاونش از شهر رقه فرار کرده و راهی شهر «الطبقه» در استان رقه شد. فرار امیر کنونی گروه «امارت اسلامی شام و عراق» به همراه «ابو دجانة»، معاونش پس از آن صورت گرفت که گفته می‌شود، اختلافات میان گروه‌های مسلح تروریستی پس از تهدیدهای صورت گرفته از جانب دو طرف مبنی بر ترور سرکرده‌های میدانی یکدیگر وارد مرحله تازه‌ای شده است. دو گروه «جبهه النصره» و «امارت اسلامی شام و عراق» از گروه‌های وابسته به سازمان القاعده در کشور سوریه هستند که در میان خود نیز اختلاف نظر دارند. اختلافات میان دو گروه «جبهه النصره» و «امارت اسلامی شام و عراق» به دهم آوریل گذشته باز می‌گردد که «ابو محمد الجولانی»، رهبر گروه جهادی تکفیری «جبهه النصره» در پیامی صوتی تصمیم امیر «امارت اسلامی عراق»، شاخه القاعده در عراق مبنی بر ادغام گروه جبهه النصره با این گروه را رد، اما بیعت خود با «ایمن الظواهری»، رهبر سازمان تروریستی القاعده را اعلام کرد. از آن تاریخ بود که اختلاف‌ها و خصومت‌هایی میان جبهه النصره با امارت اسلامی عراق بروز کرد که در پی آن موجب بروز شکاف‌هایی در خود جبهه النصره نیز شد و از آن زمان جبهه النصره به دو بخش جبهه النصره به رهبری ابو محمد الجولانی و امارت اسلامی عراق و شام به رهبری «ابو بکر البغدادی» تقسیم شود. http://www.mashreghnews.ir/fa/news/232596

[b] روابط ایران و سوریه: در حال گذار به مرحله چهارم[/b] این دو یار سیاسی عجیب - جمهوری اسلامی ایران و سوریه تحت اسد - یکی تحت سلطه قدرت مطلقه اسلام و دیگری تحت سلطه قدرت رادیکال، سوسیالیست، ملی گرا و سکولار- طی سه دهه گذشته علیرغم فشارهای منطقه ای و بین المللی همچنان به روابط نزدیک خود ادامه داده اند. اتحاد استراتژیک و اقتصادی ایران و سوریه تا به حال تاثیر قابل توجهی در توازن قدرت منطقه ای داشته است و همچنین مانعی برای قدرتهای منطقه ای و بین المللی شامل ایالات متحده، اسرائیل، عربستان سعودی و کشورهای اروپایی برای دستیابی کامل به تمام اهدافشان شده است. در حال حاضر، ما در اتحاد میان ایران و سوریه شاهد فاز چهارم این رابطه قوی و با دوام هستیم. سؤال اصلی این است که چگونه اتحاد ایران و سوریه تحت تاثیر جنگ دو ساله در سوریه تغییر یافته است؟ بر خلاف باور عمومی و تجزیه و تحلیلهای گسترده، روابط ایران و سوریه در طول سه دهه گذشته همواره بسیار نزدیک و یا حتی در شرایط رضایت بخش برای هر دو کشور نبوده است. روابط آنها فراز و نشیب را در دوره های مختلف تجربه کرده، ولی به دلایلی که در ادامه می آید دو کشور توانسته اند اتحاد خود را حفظ کنند. یکی از مهم ترین دلایل پشت این رابطه قوی، انعطاف پذیر و با دوام، در نظر گرفتن آمریکا و اسرائیل به عنوان دشمن مشترک برای ایران و سوریه است. از بسیاری جهات، این باعث شده است که ماهیت تدافعی رابطه، بسیار به تداوم، استحکام و تکامل رابطه کمک کند. ثانیاً، از قضا، ساختار متفاوت و متمایز ایدئولوژیک و سیاسی دو کشور یکی دیگر از عوامل مهم اتحاد بوده است. گرایش های ایدئولوژیک مشابه با کشورهای دیگر به رقابت برای هر دو کشور ایران و سوریه منجر شده است. به عنوان مثال، سوریه در یک رقابت ایدئولوژیک و نظامی با عراق بود، و تا مرز جنگ با رژیم بعثی بغداد پیش رفت. همچنین جمهوری اسلامی ایران نیز در یک مسابقه تسلیحاتی و به اصطلاح جنگ سرد با عربستان سعودی بر سر گسترش قوانین اسلامی و حوزه های علمیه بر اساس اصول سنی یا شیعه بوده است. در آغاز همکاری، توازن قدرت بیشتر به نفع سوریه بود - بازیکن غالب با توجه به حمایت تسلیحاتی سوریه از تهران در طول جنگ ایران و عراق، سوریه بوده است. با این حال، پس از اینکه سوریه توسط نیروهای منطقه ای و جامعه بین المللی در سال ۲۰۰۵ مجبور به عقب نشینی از لبنان شد و ایران به توسعه صنعت تسلیحاتی خود پرداخت، ایران به بازیگر غالب در رابطه تبدیل شد. در کنار روسیه و کره شمالی، ایران نیز به یکی از صادرکنندگان عمده اسلحه به سوریه تبدیل شد، و همچنین برای توسعه و تامین مالی توانایی موشکهای بالستیک به سوریه کمک کرد. مشارکت استراتژیک و دیپلماتیک ایران و سوریه از جنبه های مختلف و در چند مرحله تکامل یافته است. در مرحله اول این رابطه، سوریه اولین کشور عربی بود که تحت حکومت اسد نظام جمهوری اسلامی را به رسمیت شناخت و در کمک به ایران در راستای نیازهای نظامی، سیاسی و مشاوره اطلاعاتی ایران در طول جنگ ایران و عراق بسیار موثر بود. در این دوره دمشق شریک غالب در این اتحاد بود. سوریه در طول هشت سال جنگ ایران و عراق در کنار جمهوری اسلامی ایران ایستاد، و تلاشهای صدام حسین بر علیه حکومت روحانیون در ایران را خنثی کرد. در طول این مرحله، ایران و سوریه با موافقتنامه های دوجانبه محرمانه در مسائل نظامی و اطلاعاتی و همچنین در نفت، اقتصاد و تجارت روابط خود را نگه داشتند. مرحله دوم، و اوج قدرت دو طرف زمانی بود که حزب الله تحت نفوذ روحانیت شیعه ایران ایجاد شد. هر دو کشور ایران و سوریه از طریق جنگ نیابتی ایالات متحده و اسرائیل را وادار به عقب نشینی نیروهای نظامی خود را از بیروت کردند. مرحله سوم که با تنشهایی میان دمشق و تهران برای کنترل لبنان همراه بود منجر به تغییر توازن قدرت به نفع گروه اسلامگرا حزب الله یا احزاب سکولار های پشتیبانی شده توسط اسد، مانند حزب امل بود. با این حال، با توجه به اهداف مشترک ژئوپلتیک و استراتژیک گسترده تر، ایران و سوریه قادر به حل این تنش ها بودند. درک متقابل این بود که بیروت در درجه اول تحت تاثیر سوریه با مشارکت حزب الله خواهد بود، در عین حال منافع استراتژیک ایران در خلیج فارس دارای اولویت خواهد بود و از طریق تلاش های سوریه در تضعیف عراق تحت صدام حسین و یا دیگر کشورهای عربی خلیج فارس ایران از رابطه سود خواهد برد. اتحاد بین جمهوری اسلامی ایران و سوریه را می توان به رابطه طولانی مدت یک زوج در رابطه زناشوئی با فراز و نشیبهایش تشبیه کرد. سوریه تحت هدایت اسدها در ابتدای این رابطه به حمایت از ایران درگیر در جنگ باعراق پرداخت. هنگامی که تمام کشورهای عرب از عراق حمایت می کردند، اسد از ایران حمایت می کرد. اکنون به نظر می رسد که جایگاهها جابجا شده و سوریه انتظار دارد که ایران جبران کمکهای گذشته را بکند. طی دو سال گذشته هم ایران به وظیفه خود کاملا عمل کرده و به حمایت کامل اقتصادی، نظامی، سیاسی و اطلاعاتی از سوریه پرداخته است. با این حال، تا کی ایران رژیم اسد را حمایت می کند؟ آشکار است که ایران به حمایت خود از رژیم اسد تا زمانی که در جنگ داخلی توازن قوا به نفع دستگاه سرکوب اسد باشد و دو قدرت بزرگ جهانی ‪- روسیه و چین به حمایت از سوریه در شواری امنیت و در میدان جنگ با شورشیان ادامه دهند. در چنین شرایطی ایران دلیلی برای ترک شریک استراتژیک قدیمی خود نمی بیند. سوال بعدی مربوط به موقعیت ایران در صورت سرنگونی اسد می شود. نظر اکثر تحلیلگران این است که در صورت شکست اسد ایران نیز بازنده خواهد بود، اما پاسخ به این آسانی نیست. جمهوری اسلامی ایران می تواند روابط خود را با گروه های مخالف اسد بر اساس همان منافعی که توانسته با جامعه علوی ایجاد کرده، بهبود و گسترش دهد. چنین حرکتی از سوی ایران می تواند هم در داخل سوریه و هم در توازن قدرت منطقه ای تاثیر فراوانی داشته باشد و باعث خنثی کردن اهداف نیروهای بین المللی در منطقه به ویژه ایالات متحده و متحدان غربی آن شود مجید رفیع زاده محقق ایرانی- آمریکایی، رئیس شورای بین المللی آمریکا در خاورمیانه دوستان با دقت این تحلیل رو بخونید ضمن اینکه یکسری از واقعیت هار رو به شکلی بیان کرده اما خیلی هوشمندانه نظریات خودش رو در غالب تحلیل به مخاطب غالب می کنه با عرض معذرت دیدم تحلیل جالبی رو بنگاه خبر پراکنی اینگلیس قرار داده گفتم شاید مفید باشه فلذا از مدیران محترم تقاضا دارم که اگر مغایر با قوانین سایت هست این پست رو پاک کنند

ارسالی 06 July 2013 - 02:53 PM [size=4][background=rgb(255, 255, 0)]موشك[/background] [/size]ها و راکت های سطح به سطح از نخستین روزهای جنگ به صورت پراکنده از سوی هر دو کشور مورد استفاده قرار گرفتند اما این سامانه تا پایان جنگ نتوانست جایگاه مهمی را در این صحنه نبرد به خود اختصاص دهد . با وجودیکه این سیستم ها می توانستند به داخل اهدافی نفوذ کنند که هواپیما بدون خطر کردن هیچگاه قادر به انجام آن نبود ، اما موشک های ایران و عراق از نظر دقت و برد- مقدار ماده منفجره با محدودیت های جدی روبرو بودند ، از اینرو هیچ یک از طرفین نتوانستند این موشک ها را با دقت به سوی اهداف موردنظر هدف گیری نمایند . معهذا ، هر دو کشور در جریان جنگ 900-750 راکت و موشک دوربرد به سوی یکدیگر شلیک کردند . عراق در ابتدای جنگ موشک های FROG در اختیار داشت ( FROG برگرفته از حروف اول عبارت Free Rocket Over Ground می باشد) و در خلال جنگ از راکت های سطح به سطح استفاده کرد که از جمله آن می توان به شلیک موشک های FROG-7 در چند هفته اول نبرد اشاره کرد . اما نیروهای این کشور به زودی دریافتند که این راکتها کارآیی چندانی ندارند . آنها فاقد توانمندی لازم جهت حمل کلاهک متعارف کارآمد بودند ، ضمن اینکه عراق فاقد هرگونه سیستم هدف گیری موثر فراتر از برد چشمی (BVR) بود . از چنین ناکارآمدی ، مورد جالبی در اوایل جنگ اتفاق افتاد زمانیکه عراق با هدف ایجاد اختلال در سازماندهی مناطق عملیاتی نیروی زمینی ایران در حوالی دزفول و اهواز چهار راکت سطح به سطح FROG 7 پرتاب کرد. درک دلایل بروز این مسئله ساده است . راکت FROG-7 ، که R65A یا Luna نیز نامیده می شود ، برای حملات هسته ای طراحی شده بود و به عنوان یک سلاح متعارف کارآیی چندانی نداشت . این موشک از یک موتور راکتی تک مرحله ای با سوخت جامد بهره می گیرد که اولین بار در سال 1967 در معرض دید عموم قرار گرفت . این موشک 9 متر طول و 61 سانتیمتر قطر دارد و وزن آن در حدود 5727 کیلوگرم است . این موشک به جز خط سیر پرتابی با چرخش ثابت هیچ سیستم هدایت کننده ای دیگری ندارد . اگر پس از پرتاب قصد اصلاح مسیر حرکت آن را داشته باشند ، باید در زمان مرحله تقویت موشک این کار را انجام دهند . پس از تقویت ، حرکت موشک به صورت پرتابی خواهد بود . [url="http://images.persianblog.ir/1632_3PAm47N1.jpg"]http://images.persia...32_3PAm47N1.jpg[/url] [color=#008000]دو فروند موشک فراگ 7 عراقی نصب شده بر روی سکوهای پرتاب متحرک[/color] کلاهک موشک FROG وزنی برابر با 455 کیلوگرم دارد و حداکثر برد آن 60 کیلومتر است . این موشک همچنین قادر به حمل کلاهک هسته ای یا شیمیایی می باشد . معمولاً بر روی یک سکوی پرتاب چرخدار مستقر می شود که تحت عنوان ZIL-135 نامیده می شود . دماغه آن بوسیله حلقه ای از چند دماغه کوچکتر احاطه می شود و در عواملی همچون قابلیت اطمینان و دقت نسبت به موشک های FROG اولیه از برتری محسوسی برخوردار است . فقدان قابلیت دقت ، مرگ آوری و هدف گیری این موشک خیلی زود عراق را وادار ساخت تا به جای اهداف نظامی یا مناطق شلوغ از این موشک برای شلیک به سمت شهرها و اهداف اقتصادی بزرگ استفاده کند . عراق طی چند ماه ابتدایی جنگ این اقدام را در دستور کار خود قرار داد اما پرتاب آنها دقت لازم را نداشت . زمانیکه هدف موردنظر فراتر از برد چشمی قرار می گرفت ، موشک فوق در اغلب مواقع حتی به اهدافی در ابعاد یک شهر اصابت نمی کرد یا حتی پس از برخورد با هدف منفجر نمی شد . نخستین بار در شانزدهم مهر ۱۳۵۹ یعنی تنها 17 روز پس از آغاز حمله عراق به ایران، شهر دزفول با 3 فروند موشک زمین به زمین از نوع «فراگ۷» مورد حمله قرار گرفت که منجر به ویرانی ۵۰ خانه و مغازه و شهادت دست کم 60 و مجروح شدن 300 نفر از مردم بی دفاع و غیر نظامی ایران شد. شهر کوچک اندیمشک علیرغم این حقیقت که هیچ ارزش نظامی یا اقتصادی نداشت اما در آغاز جنگ مورد هدف راکت های FROG قرار گرفت . این سامانه دقیقاً همان موشکی بود که به سوی دزفول نیز پرتاب شده بود. براساس برآوردهای انجام گرفته ، عراق 10 راکت FROG در سال 1980 ، 54 فروند در سال 1981 ، یک فروند در سال 1982 و 2 فروند در سال 1984 و جمعاً 64 فروند موشک به سوی اهدف ایرانی پرتاب کرد . معهذا ، یگان های نظامی عراق که از این موشک استفاده می کردند در بهره گیری موثر از این موشک تا زمان آتش بس در سال 1988 با مشکلات جدی مواجه بودند و این راکت هیچگاه نتوانست به عنوان یک سلاح متعارف کارآمد جایگاهی برای خود پیدا کند . موشکی که موفق شد تا بر روند جنگ تاثیر گذارد ، اسکاد B بود . موشک Scud B اولین بار در سال 1967 مورد استفاده قرار گرفت . این موشک ساخت اتحاد جماهیر شوروی بود که در این کشور تحت عنوان R-17E یا R-300E نامیده می شد . موشک اسکاد B بردی در حدود 300-290 کیلومتر و مقدار ماده منفجره آن کاملآً متعارف بود . طول آن 25/11 متر و قطر آن 85 سانتیمتر است و وزنی در حدود 6300 کیلوگرم دارد . از یک موتور راکت تک مرحله ای با سوخت مایع بهره می برد و معمولآً بر روی یک سکوی پرتاب با 8 چرخ مخصوص موسوم به MAZ-543 مستقر می شود . [url="http://images.persianblog.ir/1632_Fs4Z4mpr.jpg"]http://images.persia...32_Fs4Z4mpr.jpg[/url] [color=#008000]موشک اسکاد بر روی سکو و آماده پرتاب[/color] موشک Scud بسیار پیشرفته تر از موشک FROG-7 است و از سیستم هدایت کننده سود می برد . این موشک دارای سیستم هدایت کننده داخلی تسمه ای بوده که برای اصلاح خط سیر پرتابی آن از 3 ژیروسکوپ استفاده می کند و در داخل خود سیستم رانشی پره ای با موتور جت حامل مواد گرافیتی دارد . همچنین کلاهکی دارد که در آخرین مرحله پرتاب از بدنه موشک جدا می گردد . این عمل بر ثبات موشک می افزاید و به کلاهک این اجازه را می دهد تا با سرعتی بیشتر از 5/1 ماخ به هدف برخورد نماید . موشک Scud C موشکی به مراتب بزرگتر بوده و برد بیشتری نیز دارد . طول آن 2/12 متر و قطر آن یک متر می باشد و وزنی در حدود 10000 کیلوگرم دارد . برد این موشک 450 کیلومتر است . موشک Scud D (SS-1e) با هدف انهدام اهداف کوچک طراحی شده و دقت آن در مقایسه با موشک های قبلی بیشتر است . این موشک اوایل دهه 1980 مورد استفاده ارتش شوروی قرار گرفت . عراق در ابتدای جنگ ذخایر اندکی از موشک های اسکاد و 9 سکوی پرتاب ویژه این نوع موشک را در اختیار داشت . اما تا اکتبر 1982 نتوانست به نحو کارآمدی از این موشک بهره گیرد . عراق در روز 27 اکتبر 1982 پرتاب منظم موشک Scud B را آغاز کرد و جمعاً 3 فروند در سال 1982، 33 فروند در سال 1983 ، 25 فروند در سال 1984 ، 82 فروند در سال 1985 ، 25 فروند در سال 1987 و 193 فروند در سال 1988 به سوی اهداف ایرانی پرتاب نمود . عراق برای ایجاد رعب و وحشت در میان مردم ایران با شلیک حجم گسترده ای از موشک اسکاد دست به "حملات پراکنده ای " علیه مناطق شهری یا مجتمعهای نظامی زد که به نظر می رسد این حملات عمدتاً با هدف اعمال فشار سیاسی بر ایران پایه ریزی شده بودند . اغلب اوقات ، عراق از این موشکها علیه مراکز جمعیتی ایران در پشت خطوط مقدم جبهه استفاده می کرد . اهداف موردنظر شهرهایی بودند که تقریباً در نزدیکی مرز قرار داشتند نظیر دزفول و اهواز ، خرم آباد و بروجرد (190 کیلومتری مرز ایران - عراق) ایران مدتها بعد موشک های اسکاد را ابتدا از کشور لیبی و پس از آن کره شمالی خریداری کرد . این سیستم ها به نیروی ویژه خاتم الانبیاء تحویل داده شد که از عوامل نیروی هوایی سپاه پاسداران بودند و اولین موشک اسکاد را در ماه مارس سال 1985 به طرف عراق شلیک کردند . در سال 1985 حدود 14 فروند ، 8 فروند در سال 1986 ، 18 فروند در سال 1987 و در سال 1988 نیز 77 فروند موشک اسکاد به سوی خاک عراق پرتاب شد . در ابتدای جنگ حملات موشکی ایران بسیار موثرتر بوده که دلیل آن نیز عمدتاً بواسطه موقعیت جغرافیایی این کشور بود . تمامی شهرهای اصلی عراق در نزدیکی مرز ایران قرار داشتند اما تهران و بیشتر شهرهای اصلی ایران که در زمان جنگ مورد هدف قرار نگرفتند ، خارج از برد حملات موشک اسکاد عراق قرار داشتند . برعکس ، موشک های ایران حتی می توانستند شهرهای کلیدی نظیر بغداد را نیز هدف بگیرند . با این وجود ، عراق هرگز نتوانست از امتیاز برد موشک به نحو مناسبی بهره گیرد زیرا اولاً برای ادامه حملات بی وقفه خود ، تعداد موشک موردنیاز را در اختیار نداشت و ثانیاً از منابع هوایی کاملاً برتری سود می جست که می توانست از آنها به عنوان جایگزین موشک اسکاد بهره برداری نماید و ثالثاً اینکه بیشتر موشک های ایران بیرون از شهر بغداد بر زمین فرود می آمدند . از لحاظ تئوری ، دقت مطلوب موشک اسکاد در بردهای طولانی بیش از یک کیلومتر بود و خطای دایره ای آن - با در نظر گرفتن دیگر عوامل - اغلب به 5 کیلومتر نیز می رسد . بنابراین تعجبی ندارد که بیشتر موشک های اسکاد ایران که به سوی بغداد شلیک می شدند در اطراف شهر فرود می آمدند . به علاوه اینکه ، حتی موشکهایی که در داخل شهر فرود می آمدند اغلب در فضاهای باز منفجر می شدند و حتی به ساختمانهایی برخورد می کردند که به ندرت تلفات زیادی را به بار می آورند . ایران هیچگاه نتوانست اهداف اصلی اعلام شده از جمله وزارت دفاع و تاسیسات نفتی عراق را هدف قرار دهد . در واقع ، میزان تخریب موشک های اسکاد علیه اهداف شهری تقریباً مشابه با پرتاب چند هفته و چند روز یکبار بمب 500 پوندی بر روی شهرها بود . حملات موشک اسکاد معمولاً چیزی فراتر از ایجاد یک صدای بسیار بلند ، شکسته شدن پنجره ها و کشته شدن چند شهروند نبود . ظاهراً بیشتر حملات مرگبار طرفین زمانی اتفاق می افتاد که موشکها به اهدافی متراکم، آن هم به صورت کاملآً اتفاقی اصابت می کرد . تا سال 1988 ، تاثیر کلی حملات موشکی ایران و عراق علیه افکار عمومی و روحیه طرف مقابل محدود ، نسبتاً کوتاه مدت و اغلب مبهم بود . کشوری که این موشک را پرتاب می کرد آن را به عنوان اقدام تلافی جویانه مرگباری علیه دشمن خود تبلیغ می نمود . اما سوی دیگر جبهه در بدترین حالت تنها دوره ای کوتاه مدت از ایجاد وحشت را در میان مردم خود تجربه می کرد که در اغلب موارد نیز بلافاصله به بروز احساس خشم و درخواست اقدامات تلافی جویانه علیه دشمن تغییر شکل می داد تا با این اقدام نشان دهند که از حملات دشمن توانستند جان سالم به در ببرند . از آنجائی که هر فروند موشک اسکاد پانصد هزار تا یک میلیون دلار ارزش داشت ، چنین حملاتی بسیار پرهزینه بودند . با وجود این ، ایران و عراق تلاش کردند تا با تامین تعداد قابل توجهی موشک و یا ساخت آنها در داخل توانایی خود را در استفاده از موشکهای دوربرد بهبود بخشند . ایران با ناامیدی سعی کرد تا تعداد زیادی موشک اسکاد را از لیبی ، کره شمالی و سوریه خریداری کرده و همزمان پروسه ساخت موشک را در داخل کشور آغاز نماید . ایران درصدد بود تا موشک های Scud B بیشتری خریداری کرده ، آنها را در داخل کشور ساخته ، سیستم های خود را توسعه داده و از سیستم های جایگزینی نظیر موشک M-9 ساخت کره شمالی استفاده نماید . آنها موفق شدند تا مدلی از راکت Type-83 چینی را تولید کنند که آن را عقاب نامیده و سعی کردند تا در داخل نیز راکت دوربرد تولید کنند و آن را Iran-130 نام نهادند . ایران ادعا کرد که طی سالهای 88-1985 بالغ بر 100 کارخانه داخلی در حال ساخت بخشی یا کل تجهیزات موردنیاز موشک و راکت بودند. ایران تنها در مورد موشک عقاب توانست به موفقیت دست پیدا کند . ایران تولید این سامانه موشکی را در سال 1985 آغاز و بلافاصله در میدان جنگ از آنها استفاده کرد . به نظر می رسد که در حدود 325 راکت عقاب تولید شده که از این تعداد تقریباً 270-265 فروند به سوی اهداف موردنظر شلیک شدند . این شرایط امکان پرتاب حدوداً 250 راکت را در سال 1988 فراهم می کرد . با این وجود ، راکتهای عقاب فقط در حدود 40 کیلومتر برد داشتند و فاقد برد و یا دقت لازم برای اصابت به اهداف شهری یا اقتصادی بودند . راکت عقاب کلاهکی در حدود 300-70 کیلوگرم داشته و CEP آن بیشتر از 1000 متر است . بهره گیری از راکت عقاب ، شیوه مناسبی برای هدف گیری اهداف مورد نظر نبود . تنها کاری که ایران می توانست انجام دهد ، شلیک این راکتها به سوی شهرهایی بود که در نزدیکی مرز قرار داشتند . این اهداف شامل شهرهایی همچون بصره ، ابوالخصیب ، الزبیر ، ام القصر ، مندلی و خانقین بودند اما کارآیی حملات موشکی عقاب معمولاً به مراتب کمتر از آتش توپخانه به نظر می رسید . ایران در سال 1986 موشک های اسکاد بیشتری را از لیبی یا سوریه خریداری کرد اما فقط می توانست 22-18 فروند از این موشک را در سال 1987 پرتاب نماید . پس از آن ، به کره شمالی روی آورد و در این راستا توافقنامه ای برای تحویل 100 موشک اسکاد دیگر به عنوان بخشی از خرید تسلیحاتی 500 میلیون دلاری در ماه ژوئن 1987با این کشور منعقد کرد . این موشکها در اوایل سال 1988 به ایران تحویل داده شدند . به نظر می رسد که ایران به دنبال خرید موشکهای اسکاد بیشتری از کشور چین بوده اما نتوانست در این رابطه موفقیتی بدست آورد . [url="http://images.persianblog.ir/1632_lalaiz3W.jpg"]http://images.persia...32_lalaiz3W.jpg[/url] [color=#008000]موشک اسکاد ایرانی[/color] طی 52 روز "جنگ شهرها " در سال 1988 ، ایران حداقل 77 موشک اسکاد به طرف عراق پرتاب کرد . 61 فروند آن به سوی بغداد ، 9 فروند به سمت موصل ، 5 فروند به طرف کرکوک ، یک فروند به تکریت و یک فروند نیز به سمت کویت شلیک شدند . ایران در یک روز 5 فروند موشک اسکاد و حتی ظرف 30 دقیقه بطور همزمان 3 فروند موشک به طرف شهرهای عراق شلیک نمود . با این وجود ، میانگین پرتاب موشک اسکاد به سمت شهرهای عراق در حدود یک موشک در هر روز بود و تا زمان پایان جنگ شهرها ، این تعداد به 20-10 فروند تقلیل یافت . اگر ایران ادعاهای خود مبنی بر توانایی ساخت موشک اسکاد را عملی می کرد ، این وضعیت ممکن بود حتی پیچیده تر نیز گردد . یکی از فرماندهان سپاه پاسداران ، محسن رفیق دوست، تحقق این ادعا را در نوامبر 1987 آغاز کرد . ایران در آوریل 1988 نیز ادعا کرد که بر روی ساخت موشکی با برد 320 کیلومتر فعالیت می کند و اینکه 80 درصد موشکهای اسکاد پرتاب شده در داخل ایران ساخته می شوند . اما در اصل این ادعا چیزی جز یک تبلیغات محض نبود . ایران هیچگاه نتوانست در جنگ با عراق موشک اسکاد ساخت متخصصان داخلی را شلیک نماید . ایران همچنین در تولید و توسعه سامانه موشکی ایران 130 ناکام ماند . جزئیات کامل این سیستم همچنان در پرده ای از ابهام قرار دارد اما به نظر می رسد که ساخت این سامانه در واقع تلاشی برای استفاده تجاری از قطعات موجود و نیز بکارگیری سیستم ساده هدایت کننده داخلی در ساخت موشکی بود که بتواند تا بردی فراتر از 130 تا 200 کیلومتر را بپیماید . در عمل ، این موشک تا اوت 1988 یعنی زمان آتش بس عدم قابلیت اطمینان خود را به اثبات رساند و با قابلیت اطمینان و دقت اندک خود حداکثر تا برد 120 کیلومتر به پرواز در آمد . با این وجود ، برخی از موشک های ایران 130 در اختیار نیروهای سپاه پاسداران قرار گرفتند و اولین موشکهای ایران 130 در 19 مارس 1988 به طرف العماره شلیک شدند و چهار فروند دیگر نیز در ماه آوریل به طرف این شهر پرتاب شدند . مشخص نیست که آیا این موشکها به اهداف موردنظر خود اصابت کردند یا اینکه توانستند به اهداف تاکتیکی خود دست یابند . متخصصان ایرانی در اواخر جنگ بر روی طرح یک موشک زمین به زمین به نام سجیل نیز کار می کردند. در خاطرات روز نهم مردادماه 67 آیت الله هاشمی رفسنجانی آمده است: "شب، محسن (هاشمی) گروه طراح و سازنده موشک سجیل را آورد. جمع کوچکی در حد دیپلم و بعضی لیسانس هستند و موشک یکصد و سی کیلومتری زمین به زمین با بدنه فایبرگلاس و سوخت جامد ساخته اند که از دیگران که گروه علمی با امکانات زیاد دارند، ساده تر و ارزان تر است . قرار شد تشویق و حمایت شوند." از این که بگذریم، این عراق بود که در نهایت موفق شد به موشک های دوربرد دست پیدا کند هرچند که برای تامین آنها تقریباً نیم دهه زمان صرف کرد . عراق از سال 1982 به بعد تلاش بسیار کرد تا موشک های با برد بیشتر را نیز تهیه نماید . برای نمونه ، در اوایل سال 1983 بیانیه های مختلف عراق نشان می داد که اتحاد جماهیر شوروی تمایل دارد تا موشکهای جدید با برد بیشتر (نظیر SS-12) را در اختیار نیروهای عراقی قرار دهد . اما تا 29 فوریه 1988 زمانیکه عراق 5 موشک دوربرد با نام الحسین به سوی اهدافی در ایران پرتاب کرد ، هیچ تحول جدیدی در قابلیت موشکی این کشور ایجاد نگردید . این موشکها مدلی از موشک های Scud-B ، Scud-C یا Scud-D بودند . زمان دقیق تامین این موشکها معلوم نیست ، اما به نظر می رسد که در حدود 300 فروند موشک اسکاد در سال 1986 از طرف اتحاد جماهیر شوروی در اختیار نیروهای عراق قرار گرفت . عراق اعلام کرد که این موشک ها را در اوت 1987 در بردهایی حدود 400 مایل یا 650 کیلومتر آزمایش کرده است . این گزارشها در ابتدا جنبه تبلیغاتی نداشتند اما عراق چندان تمایلی به گفتن حقایق نداشت . عراق به شیوه های مختلف توانست بر برد این موشک بیافزاید . نیروهای این کشور یک موشک اسکاد استاندارد را انتخاب نموده و آن را به صورت زیر بهسازی کردند : الف) کاهش مقدار ماده منفجره موشک از 400 به 200 کیلوگرم ؛ ب) تغییر وضعیت موشک به گونه ای که همه سوخت آن به قیمت کاهش قابلیت اطمینان مصرف گردد ؛ ج) انجام هر دو حالت فوق . عراق همچنین توانست از تقویت کننده های تسمه ای استفاده نماید . گزارشهایی نیز مبنی بر اعمال تغییرات دیگر بر روی ترکشهای موشک Scud در عراق وجود دارد . با این حال مشخص نیست که کدام گزینه واقعاً موردنیاز بوده و قابلیت برد دقیق موشک های اسکاد عراق نامعلوم است زیرا نیروهای عراقی دائماً سایت پرتاب موشک را در این مرحله از حملات خود جابجا می کردند . آنچه بلافاصله افشا گردید این حقیقت بود که موشک های اسکاد عراق می توانستند از مواضعی در جنوب بغداد خود را به شهرهایی همچون تهران و قم برسانند . [b]نگاهی آماری به حملات موشکی عراق به ایران[/b] بنا به روایت روزنامه "خراسان"، عراق در طول جنگ 410 فروند موشک زمین به زمین به سمت ایران شلیک کرد که در نتیجه آن 2300 نفر شهید و 11000 نفر مجروح شدند. آمار سالیانه در نگاهی به آمار سالیانه حملات موشکی عراق، مشاهده می شود که در سال ۱۳۵۹ میزان حملات، 13 بار بود که این تعداد در سال ۱۳۶۰ به ۲۴ و در سال ۱۳۶۳ به 30 و در سال ۱۳۶۶ به ۶۸ بار رسیده است. در سال 1359، ۲۶ موشک و در سال ۱۳۶۰، ۴۸ موشک و در سال ۱۳۶۲، ۴۹ و در سال ۶۳، ۵۴ و در سال ۶۶، ۸۱ موشک به شهرهای ایران شلیک شد. هشت سال، 410 موشک در مجموع در 8 سال جنگ تحمیلی، شهرهای ایران ۲۴۸ بار با ۴۱۰ موشک زمین به زمین از نوع «فراگ۷»، «اسکادB» و «الحسین» آماج حمله قرار گرفت که تعداد شهدای این حملات 2 هزار و 336 تن و شمار مجروحان 11 هزار و 872 نفر گزارش شده است. [url="http://images.persianblog.ir/1632_egg2vQlz.jpg"]http://images.persia...32_egg2vQlz.jpg[/url] [color=#008000]ویرانی ناشی از اصابت موشک عراقی[/color] 27شهر، هدف عراق ۲۷ شهر ایران در 8 سال جنگ تحمیلی مورد حمله موشکی قرار گرفته است. برخی از این شهرها عبارتند از: آبادان، اسلام آباد، اصفهان، اندیمشک، اهواز، ایلام، بروجرد، بهبهان، تبریز، تهران، کرج، حمیدیه، خرم آباد، دزفول، رامهرمز، نهاوند و همدان که از این میان دزفول و تهران بیشترین آمار قربانیان غیر نظامی را داشتند. نخستین بار در شانزدهم مهر ۱۳۵۹ یعنی تنها هفده روز پس از آغاز تجاوز رژیم بعث به ایران، شهر دزفول با سه فروند موشک زمین به زمین از نوع فراگ ۷ مورد حمله قرار گرفت که منجر به ویرانی پنجاه خانه و مغازه و شهادت دست کم شصت نفر و مجروح شدن سیصد تن از مردم بی‌دفاع و غیر نظامی شد. این آغاز حمله‌های موشکی عراق به ذزفول بود و این شهر از ۱۶/ ۷/ ۱۳۵۹ تا ۲۶/ ۱۰/ ۱۳۶۵ یعنی در طول ۲۲۹۱ روز (۷۶ ماه) شش سال از هشت سال جنگ تحمیلی، پنجاه بار با ۱۳۲ فروند موشک زمین به زمین از نوع «فراگ ۷» و «اسکاد B» مورد حمله قرار گرفت که دست‌کم ۶۲۷ نفر شهید و ۳۱۴۱ نفر مجروح شدند. البته این آمار تنها درباره حملات موشکی است و شهدا و مجروحان غیر نظامی هوایی و توپخانه از این آمار جدا هستند. نخستین حمله موشکی عراق به ایران، مربوط به ۱۶/ ۷/ ۱۳۵۹ به دزفول و آخرین آن‌ مربوط به تهران و اصفهان و قم و شیراز در ۳۱/ ۱/ ۱۳۶۷ بود. روز خونین در جنگ تحمیلی، یک روز بسیار خونین (سی ام مهر ماه ۱۳۶۲) برجسته است به طوری که شهرهای دزفول و مسجدسلیمان با ۴ موشک مورد حمله قرار گرفتند. دزفول در این روز، 40 شهید و مسجد سلیمان ۱۲۴ شهید داشت؛ یعنی در یک روز، در مجموع ۱۶۴ تن از هموطنان غیر نظامی ما به شهادت رسیدند که حدود ۶ درصد از کل قربانیان ناشی از حملات موشکی زمین به زمین عراق به ایران را شامل می شود؛ با حدود 500 مجروح. حمله به مدرسه شهید پیروز بهبهان بهبهان که در جنوب شرقی استان خوزستان است، در هشت سال جنگ تحمیلی، چهار بار و با شش فروند موشک زمین به زمین مورد حمله قرار گرفت که در مجموع در این حملات موشکی، ۱۴۷ نفر شهید و ۳۵۶ تن نیز مجروح شدند؛ اما یکی از صحنه‌های بسیار دلخراش جنگ تحمیلی بر اثر اصابت موشک به مدرسه راهنمایی شهید پیروز این شهر بود. در تاریخ چهارم آبان ۱۳۶۲ ساعت ۲۰/۱۷ در حالی که دانش آموزان هنوز در مدرسه بودند، ارتش متجاوز عراق، یک فروند موشک اسکاد را به این مدرسه زد که ۶۹ دانش آموز، چهار معلم و یک خدمتگزار این مدرسه به شهادت رسیدند. پیکر برخی از این دانش آموزان شهید به کلی متلاشی شده بود. [url="http://images.persianblog.ir/1632_tSlRKMe8.jpg"]http://images.persia...32_tSlRKMe8.jpg[/url] [color=#008000]پیکر یکی از قربانیان حمله موشکی عراق[/color] حمله به مسجدی در دزفول از صحنه های دل خراش موشکباران ها چند مورد در دزفول بود؛ از جمله اصابت موشک به مسجد نجفیه که به شهادت 13 نوجوان بسیجی انجامید. همچنین برخورد موشک به منزل خانواده «خوشروانی» در این شهر به شهادت همه اعضای خانواده منجر شد. که پس از آن ها منزل شان به حسینیه تبدیل شد. رکورد بیشترین موشک در تاریخ هجدهم فروردین ۱۳۶۷، عراق 5 شهر اصفهان، کرج، تهران، قم و تبریز را با ۱۰ فروند موشک زمین به زمین «الحسین» هدف قرار داد که رکورد شلیک بیشترین تعداد موشک در یک روز متعلق به این روز و همچنین روز ۲۴ خرداد 1366 است که با ۹ فروند موشک «اسکادB» به 8 شهر رامهرمز، نهاوند، اندیمشک، دزفول، اسلام آباد، کرمانشاه، خرم آباد و مسجدسلیمان حمله کرد. حملات موشکی ایران ایران در سال ۱۳۶۳ تصمیم گرفت برای بازدارندگی، عملیات موشکی خود را آغاز کند. ایران نخستین موشک زمین به زمین خود را ۱۶۱۳ روز پس از نخستین حمله موشکی عراق به شهر‌های ایران در ۲۱/۱۲/۱۳۶۳ با اخطار قبلی و اینکه شهرهای مذهبی و عتبات را نمی‌زند به شهر‌های کرکوک و بغداد شلیک کرد. ایران در مجموع از ۲۱ اسفند ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۷ و پایان جنگ تحمیلی ۱۱۹ موشک اسکاد شلیک کرد که از این میزان، ۹۹ فروند به بغداد خورد و موصل با یازده، کرکوک با شش، العماره و تکریت هر کدام با یک فروند موشک زمین به زمین هدف قرار گرفتند. بین سالهای 1987 و 1988 عراق به طور میانگین روزانه تقریباً‌ 3 فروند موشک اسکاد به طرف ایران شلیک می کرد که در مقایسه با گذشته ، تاثیر حملات هوایی و موشکی عراق علیه اهداف ایرانی در سال 1988 به مراتب بیشتر بود . در حالیکه ایرانی ها پیش از آن می توانستند خود را با بمباران کوتاه مدت و نسبتاً محدود عراق انطباق دهند ؛ اما حملات بی وقفه موشکی با ترس فزاینده ای در میان مردم ایران همراه بود با این فرض که ممکن است عراق از سلاح های شمیایی استفاده نماید و بالطبع این ترس تاثیری شگرف بر روحیه مردم ایران داشت . در این راستا ، شایعات و گزارشاتی به گوش مقامات عالی رتبه ایران - منجمله آیت ا... خمینی - در تهران می رسید . برپایه گزارشات واصله ، تا اواسط ماه مارس تقریباً یک میلیون ایرانی و تا اواخر ماه آوریل چند میلیون نفر دیگر از تهران خارج شدند . معهذا ، باید خاطر نشان کرد که حملات موشکی عراق در صورت عدم وجود سایر عوامل احتمالاً به تنهایی تاثیر چندان زیادی در روند جنگ ایجاد نمی کردند . با نزدیک شدن موشک اسکاد به هدف موردنظر ، صدای آن بر فراز منطقه وسیعی به گوش می رسید و پس از آن بر اثر انفجار ، صدای مهیبی تولید شده و شیشه پنجره ها می شکستند . با وجود این ، موشک اسکاد خسارت فیزیکی شدیدی به اهداف ایرانی وارد نمی کرد و هر موشک تنها قادر بود تا به طور میانگین کمتر از 24 نفر را به کام مرگ بفرستد . انواع موشک های اسکاد عراق ، ظاهراً‌ کلاهکی به وزن 250-130 کیلوگرم داشته و به ندرت می توانستند نقش "قاتل شهروندان غیرنظامی " را ایفا کنند. [b]جمع بندی[/b] در نهایت می توان چنین نتیجه گیری کرد که راکتها و موشکهای زمین به زمین به کار رفته در جریان جنگ هشت ساله ایران و عراق بیشتر نقشی تاکتیکی داشتند و کارکرد روانی و تبلیغاتی آنها بسیار بیشتر از اهمیت راهبردی آنها بود.

خدا شر این حمقا را بخودشون برگردونه یه سوال سربازای آمریکا و انگلیس هم توی همین محیط جنگیدن و از آب همین مناطق هم استفاده کردن برای خودشون مضر نیست ؟ بالاخره چندین هزار سرباز بوده که احتمال خیلی زیاد آلوده شدن یه سوال دیگه تشعشعات اتمی چه مدت زمان طول میکشه که عوارضش رو توی بدن یک انسان بالغ نشون بده؟

[center]اندیشکده واشنگتن:[/center] [center] [b] [url="http://www.mashreghnews.ir/fa/news/230126/%D8%A8%D8%AD%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%B3%D9%88%D8%B1%DB%8C%D9%87-%D8%A8%D9%87-%D8%B5%D8%AD%D9%86%D9%87-%D9%86%D8%A8%D8%B1%D8%AF-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%AA%D8%B1%DA%A9%DB%8C%D9%87-%D8%AA%D8%A8%D8%AF%DB%8C%D9%84-%D8%B4%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D8%AA"]بحران سوریه به صحنه نبرد ایران و ترکیه تبدیل شده است [/url][/b] [/center] [indent=1]ترکیه به دنبال این بود که نقش اصلی را در منطقه به عهده بگیرد، و با در اختیار داشتن قدرت نرم، بر خاورمیانه مسلط شود اما جنگ سوریه و طرح‌های سلطه‌گرایانه منطقه‌ای ایران مانع بیشتر بلندپروازی‌های آنکارا شدند.[/indent] [size=2][color=#800000][b][size=2]گروه بین‌الملل مشرق [/size]-[/b][/color] [size=2]اندیشکده «واشنگتن» در گزارشی از بحران سوریه و رقابت استراتژیک ایران و ترکیه نوشت: آتش درگیری فرقه‌ای، قدرت نرم ترکیه در خاورمیانه که به سختی به دست آمده را به تدریج از بین می‌برد و آنکارا را به واشنگتن نزدیک‌تر می‌کند. مدت کمی پس از پیدایش حزب عدالت و توسعه در سال 2002، ترکیه دستور کار بلندپروازانه‌ای برای سیاست خارجی‌اش به کار گرفت تا تبدیل به رهبر مستقل منطقه شود. ترکیه با این تصور جدید به دنبال این بود که نقش اصلی را به عهده بگیرد، و با در اختیار داشتن قدرت نرم، به خاورمیانه مسلط شود. متأسفانه جنگ سوریه و طرح‌های سلطه‌گرایانه منطقه‌ای ایران مانع بیشتر بلندپروازی‌های آنکارا شدند.[/size] [size=2]فضای فکری حزب عدالت و توسعه در سال 2002 این بود که آنکارا مدت‌های مدید در خاورمیانه در مقایسه با واشنگتن در درجه دوم اهمیت بوده است. ترکیه فقط در صورتی می‌توانست قدرت منطقه باشد که در منطقه مستقل می‌بود، و در صورت لزوم با سیاست امریکا مخالفت می‌کرد. این گرایش قبل از جنگ عراق آشکار شد، و از نظر مردم منطقه به رژیم جدید ترکیه مشروعیت داد. در همین راستا، نخبگان حزب عدالت و توسعه در نظر داشتند ترکیه را قدرت نرم خاورمیانه کنند، به این امید که از طریق نفوذ فرهنگی، اجتماعی، و اقتصادی این کشور به منطقه شکل دهند.[/size] [size=2]به دلیل رشد برق‌آسای اقتصاد ترکیه طی دهه گذشته، بخش دوم این تصور تا حد زیادی به تحقق پیوسته است. امروزه ترکیه اقتصاد برتر خاورمیانه است، و با اختلاف زیادی از ایران و عربستان پیشی گرفته است. شرکت‌های ترکیه در خاورمیانه در حال ترقی هستند، و محصولات فرهنگی ترکیه، از برنامه‌های تلویزیونی تا مدارس، در سرتاسر منطقه طرفداران زیادی دارند.[/size] [color=#800000][b][size=2][size=2]■[/size] نقشه ترکیه برای این که قدرت مستقل منطقه باشد اصلاً تحقق نیافته است[/size][size=2]■[/size][size=2] [/size][/b][/color] [/size] [size=2][size=2]اما نقشه ترکیه برای این که قدرت مستقل منطقه باشد اصلاً تحقق نیافته است. جنگ سوریه آنکارا را مجبور کرده در سیاستش تجدیدنظر کند، و این کار به معنای ارزیابی مجدد ارزش روابط با امریکا است. آنکارا از سال 2011 روابط نزدیکی با امریکا داشته، و یک بار دیگر به دنبال سرپناهی تحت حمایت ناتو بوده است. ترکیه در اواخر سال 2011 به امید کمک به برکناری رژیم اسد، میزبانی و تسلیح اپوزیسیون سوریه را آغاز کرد. اما این سیاست تا کنون نتیجه‌ای نداشته است. حتی اگر شورشیان سوریه پیشرفت‌هایی کرده باشند، اما به نظر می‌رسد اسد و حامیانش بخش‌هایی از سوریه را در دست دارند. بر همین اساس، ترکیه به جای فروپاشی سریع رژیم اسد، با احتمال داشتن همسایه‌ای ضعیف و دارای اختلاف روبه‌رو است.[/size][/size] [size=2][size=2]این امر چالش امنیتی‌ای ایجاد کرده که با چالش‌هایی که آنکارا تا به حال با آن‌ها روبه‌رو بوده پیچیده‌تر است. هم‌پیمانی امریکا برای کمک به ترک‌ها به منظور پشت سر گذاشتن این چالش ضروری است. در حال حاضر آنکارا می‌خواهد با واشنگتن همکاری بیشتری داشته باشد تا در مقابل بی‌ثباتی جنگ سوریه از خود محافظت کند. [/size][/size] [size=2][color=#800000][b][size=2]■[/size][size=2] جنگ نیابتی ترکیه علیه ایران در سوریه منجر به آشتی آنکارا با واشنگتن شده است[/size][size=2]■[/size][size=2] [/size][/b][/color][/size] [size=2][size=2]یکی دیگر از عوامل مربوط به سوریه که منجر به آشتی آنکارا با واشنگتن شده جنگ نیابتی ترکیه علیه ایران در سوریه است. اگر آنکارا موفق نشود کمک امریکا علیه رژیم اسد را کسب کند، در این جنگ شکست خواهد خورد. ایران از رژیم اسد کاملاً حمایت می‌کند، و سیاست آنکارا برای تغییر رژیم دمشق را به شکلی ماهرانه تضعیف کرده است. [/size][/size] [size=2][color=#800000][b][size=2]■[/size][size=2] در عراق هم ایران رقیب اصلی آنکارا است[/size][size=2]■[/size][size=2] [/size][/b][/color][/size] [size=2][size=2]در عراق هم ایران رقیب اصلی آنکارا است. آنکارا در انتخابات سال 2010 در عراق از بلوک علوی که غیرمذهبی و وابسته به عراق بود حمایت کرد. اما علوی در این انتخابات در مقابل نوری مالکی، که آنکارا او را "مرد ایران در بغداد” محسوب می‌کند، شکست خورد. این امر تفرقه‌ای بین آنکارا و بغداد و همچنین بین آنکارا و تهران ایجاد کرده است. در عوض، آنکارا روابط صمیمانه‌ای با سنی‌های عراق در شمال ایجاد کرده، و باعث شده کردها، عرب‌ها، و ترکمن‌های این قسمت با آنکارا هم‌آوا شوند و با مالکی و نفوذ تهران در بغداد مخالفت کنند. [/size][/size] [size=2][color=#800000][b][size=2]■[/size][size=2] ترکیه و سنی‌های عراق آماده جنگ علیه ایران و شیعیان عراق هستند[/size][size=2]■[/size][size=2] [/size][/b][/color][/size] [size=2][size=2]امروزه در عراق، تصور رایج این است که ترکیه و سنی‌های عراق آماده جنگ علیه ایران و شیعیان عراق هستند. طبق این منطق، ترکیه (و همچنین قطر و عربستان سعودی) از شورشیان سنی در جنگ علیه ائتلاف نیروهای شیعه تحت حمایت ایران در سوریه حمایت می‌کند. این نیروها متشکل از ایرانیان و همچنین شیعیان عراقی و لبنانی و در نهایت اقلیت علوی کشور هستند. اتحاد ایران و علویان سوریه از دهه 1970 وجود داشته، و صدور فتواهای آیت‌الله حسن مهدی شیرازی و موسی صدر که استدلال می‌کنند علویان عضو فرقه شیعیان هستند گواه این اتحاد می‌باشند. [/size][/size] [size=2][color=#800000][b][size=2]■[/size][size=2] آتش درگیری فرقه‌ای، قدرت نرم ترکیه را در قسمت‌هایی از منطقه به تدریج ناپدید می‌کند[/size][size=2]■[/size][size=2] [/size][/b][/color][/size] [size=2][size=2]ترکیه که به این تنگنای فرقه‌ای کشیده شده، بلندپروازی‌های سیاست خارجه‌اش را تعدیل کرده است. اما تاکنون زیان قابل‌توجهی وارد شده، چون آتش درگیری فرقه‌ای، قدرت نرم ترکیه که به سختی به دست آمده را در قسمت‌هایی از منطقه به تدریج ناپدید می‌کند. [/size][/size] [size=2][color=#800000][b][size=2]■[/size][size=2] تشدید شکاف فرقه‌ای در منطقه، ایران و ترکیه را علیه یکدیگر می‌شوراند[/size][size=2]■[/size][size=2] [/size][/b][/color][/size] [size=2][size=2]و در نهایت، تشدید شکاف فرقه‌ای در منطقه ایران و ترکیه را علیه یکدیگر می‌شوراند، این اختلاف از قرن پانزدهم تا قرن هفدهم یعنی زمانی که عثمانی‌ها و ایرانیان برای کسب قدرت در خاورمیانه 166 سال با هم جنگیدند بی‌سابقه بوده است.[/size][/size] اشراف http://www.mashreghnews.ir/fa/news/230126 [center] [b] [url="http://www.mashreghnews.ir/fa/news/229958/%D8%AA%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B3%D9%88%D8%B1%DB%8C-%D9%87%D9%85%D8%AF%DB%8C%DA%AF%D8%B1-%D8%B1%D8%A7-%D8%B3%D8%B1-%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%D8%A8%D8%B1%D9%86%D8%AF"]تروریستهای سوری همدیگر را سر می‌برند [/url][/b] [/center] [indent=1]منابع آگاه از وقوع درگیری داخلی بین شورشیان در شمال سوریه خبر دادند که نشان دهنده افزایش اختلافات داخلی بین مخالفان دولت دمشق است.[/indent] به گزارش مشرق به نقل از تسنیم، درگیری داخلی بین شورشیان سوریه روز جمعه در شهر الدانه واقع در مرز ترکیه رخ داده است. یک گروه مسلح موسوم به جوانان آزاد ادلیب گفته است که ده‌ها نفر از شبه‌نظامیان کشته، زخمی و یا زندانی شده‌اند. بنا بر گفته یک گروه فعال و نزدیک به مخالفان موسوم به دیده‌بان حقوق بشر سوریه، این درگیری پس از آن شروع شد که اجساد بدون سر یکی از فرماندهان گردان اسلام به همراه برادرش در این شهر پیدا شد در حالی که سر آنها در یک سطل زباله نزدیک میدان اصلی شهر رها شده بودند. گروه تروریستی "دولت اسلامی عراق و شام" یکی از شاخه‌های القاعده در سوریه، در چند ماه اخیر سعی کرده است موقعیت خود را در مناطق تحت کنترل شورشیان تقویت کند. این گروه با تفسیر خشن و سخت گیرانه از شریعت اسلام بعضی از اعضای گروه‌های شورشی را به اتهام فساد و همچنین طرفدارهای دولت را اعدام و از این اقدامات خود فیلمبرداری می‌کنند. این درگیری‌های داخلی بین شورشیان سوریه پس از پیشروی اخیر نیروهای دولتی سوریه و همچنین برکنار محمد مرسی رئیس جمهور اخوانی مصر که از حامیان شورشیان بود، اتفاق افتاده است. http://www.mashreghnews.ir/fa/news/229958 [center] [b] [url="http://www.mashreghnews.ir/fa/news/230266/%D9%BE%DB%8C%D8%B4%D9%86%D9%87%D8%A7%D8%AF-%D8%A2%D8%AA%D8%B4-%D8%A8%D8%B3-%D8%B1%D9%85%D8%B6%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%B3%D9%88%D8%B1%DB%8C%D9%87"]پیشنهاد آتش بس رمضان در سوریه [/url][/b] [/center] [indent=1]ائتلاف شورای مخالفان سوریه که یکی از مهم ترین گروه های مخالف بشار اسد رییس جمهور این کشور محسوب می شود، به دولت سوریه پیشنهاد آتش بس در ماه رمضان را ارائه کرد.[/indent] به گزارش مشرق به نقل از "ندای انقلاب"، احمد جبرائیل رییس جدید ائتلاف شورای ملی سوریه که در استانبول ترکیه سخن می گفت پیشنهادی برای آتش بس با نیروهای ارتش در طول ماه رمضان در شهر هومس داد. پیشنهاد مخالفان در حالی مطرح می شود که سال گذشته نیز با حمایت اتحادیه عرب و اخضر ابراهیمی فرستاده ویژه دبیرکل سازمان ملل برای حل بحران سوریه آتش بس مشابهی برقرار شد اما مخالفان به آن پایبند نماندند. در روزهای اخیر و پس از موفقیت ارتش سوریه در پاکسازی منطقه القصیر از وجود تروریست های افراطی، ضربه سنگینی به مخالفان مسلح وارد شده است. درگیری های شدیدی بین مخالفان و نیروهای دولتی در شهرهای هومس و حلب در جریان است. http://www.mashreghnews.ir/fa/news/230266

من چک کردم مشکلی نداشت اما اگه عکس ها برای برخی از دوستان باز نمیشه می تونن از آدرس منبع برای دیدن عکسها استفاده کنن

[color=#800000][b]به گزارش گروه بین الملل مشرق[/b][/color]، "حسين الديراني" شیعه لبنانی، طی سفری چند روزه به سوریه و زیارت حرم حضرت زینب (س) خاطرات جذاب خود را از امنیت سوریه و حال و هوای حرم مطهر و پاسداران آن، به‌ويژه تيپ حضرت ابالفضل العباس(ع) و "ابوعجيب" فرمانده آن، روايت کرده است. هنگامي كه قصد نقل مكان از لبنان به سوريه به قصد زيارت حرم حضرت زينب عليها سلام را داشتم، سراسر وجودم را نفرت و انزجار از تمام كساني فرا گرفته بود كه تهديد به از بین بردن و تخریب اين حرم مطهر كرده بودند و همچنان نیز مي كنند. در هر قدمي که در سوريه برمی‌ داشتم و به دمشق، پايتخت مقاوم و پابرجای سوريه نزدیک مي شدم، احساس خشم و نفرت نسبت به تمام کشورها و كساني كه گروه هاي تروريستي را در سوريه ياري و حمايت مالي و نظامی می كردند تا تمام زيبايي های اين كشور را نابود كنند، شعله ورتر مي شد. کشوری كه روزگاري پناهگاه هر فرد عرب رنج كشيده و مظلوم از سرزمين هاي فلسطين، عراق و لبنان بود، کشوری كه هيچ تفاوتي ميان شهروندان خود و شهروندان عربي ديگر قائل نمي شد و درب هاي مؤسسات و بيمارستان هايش به سوي تمامي شهروندان عربي، بدون هيچ استثنايي باز بوده و هست. راه بين المللي امن بود، به راست و شمال و چپ كه نگاه مي‌كردم، نيروهاي شجاع ارتش عربي سوريه را مي ديدم كه در حال گشت زني بودند، در اينجا تنها چيزي كه به ذهن آدمی خطور مي کند، فرستادن درود و سلام بر "بشار اسد"، رئيس جمهوری سوريه و ارتش شجاع این کشور بود كه بيش از دو سال است، در برابر جنگ جهاني بي مانندی مقاومت كرده است كه در آن انواع روش هاي جنگ رسانه اي، رواني، نظامي و تروريستي در آن به كار گرفته شده و از سوي کشورهای عربي حوزه خليج حمايت مالي و از سوي تمامي كشورهاي غربي تسليح مي شود و تمامي تروريست هاي جهان از تاتار و مغول گرفته تا عرب و غربی در آن زير يك پرچم گرد هم آمده اند و با زور و دروغ ادعاي اسلام مي كنند. http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1392/4/11/360681_477.jpg سلاح پيشين دشمنان، سلاح فتنه مذهبي بود كه فراماسونري هاي جهان آن را ايجاد و ده ها سال بر اساس آن عمل كردند و "محمد بن عبد الوهاب "را براي اينكه صاحب مدرسه تكفيري در ميان مسلمانان باشد، بر اين منصب گماشتند تا آنكه دولتي ايجاد كنند كه آن را "عربستان سعودي" ناميدند و از پاي منابر مساجد آن تروريست ها و تكفيري هاي جهان بيرون بيايند. هنگامي كه به دمشق رسيديم، بلافاصله به قصد زيارت حرم مطهر حضرت زينب(ع) به مناطق اطراف آن رفتيم، در آن روز آرامشي را احساس كردم كه هرگز در طول حياتم احساس نكرده بودم. وارد جزئيات مسيرهايي كه طي كرديم نمي شوم، اما آثار درگيري هاي شديد بر روي ساختمان ها در منطقه اي توجهم را جلب كرد، اسم آن منطقه را پرسيدم، گفتند: "عقربا"، منطقه اي كه پیشتر عقرب هاي سمي "جبهه النصره" آن را اشغال كرده و به قتل و ترور و ایجاد رعب و وحشت در میان اهالی آن پرداخته و مسير بين المللي فرودگاه دمشق را بسته بودند، اما نیروهای ارتش سوريه با کمک رزمندگان حزب الله و نیروهای "تيپ ابا الفضل العباس"(ع) توانسته بودند آن را آزاد و از وجود تروريست ها پاك كنند تا به منطقه اي امن و مهم براي حفظ امنيت منطقه اي تبدیل شود كه حرم حضرت زينب عليها سلام در آن واقع شده بود. وارد مناطق نزديك به حرم حضرت زينب(ع) شديم، در ورودي پايگاه تيپ ابا الفضل العباس(ع)، "ابو عجيب" فرمانده تبپ و معاون وي به منظور خوشامدگويي به ما بيرون آمدند. http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1392/4/11/360676_685.jpg http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1392/4/11/360677_488.jpg ابو عجيب با روي گشاده و صورتي بشاش به سوي ما آمد. او نه از چچن آمده بود و نه از افغانستان. او داراي تابعیت و شناسنامه سوري است و پيش از حوادث جاري در سوريه، شاید دو سال پيش آن در منطقه حضرت زينب(ع) به نام "ابوعجيب" معروف شده بود.او به مروت و شهامت، غيرت و حميت معروف شده بود و از هر مظلومي، هركه مي خواست باشد، دفاع مي كرد. هنگامي كه گروه هاي مسلح كنترل مناطق اطراف حرم حضرت زينب(ع) را به دست گرفته بودند و روي ديوار های این مناطق نوشته بودند "همراه با نظام از بين خواهي رفت" (منظور آنها خانم حضرت زینب(ع) و تخریب بارگاه مطهر آن حضرت بود) ابو عجيب به همراه گروهي از مؤمنان روزگار به شخصه به حمايت از حرم مطهر حضرت زینب(ع) برخواسته بود و در نبردهاي قهرمانانه كم نظيري رو در روي گروه هاي مسلح ايستاده بود، تا جايي كه نام وی عناصر گروه جبهه نصره و سرکردگان آن را به وحشت مي انداخت و این موضوعی بود که گروه هاي مسلح بارها حتي در پايگاه هاي ارتباط جمعي اینترنتی نيز به آن اعتراف و اذعان كرده بودند. http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1392/4/11/360678_200.jpg http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1392/4/11/360682_352.jpg ابو عجیب با گروه هم رزمش در تمام نبردهای صورت گرفته در منطقه "زینبیه" حضور و مشارکت داشته تا جايي كه به وی لقب "درهم‌شکننده مرگ" را به وي داده بودند. وي و برادران دینی‌‌اش سوگند خورده‌اند كه در راه حمايت از حرم و بارگاه مقدس حضرت زینب(ع) شهيد شوند و همین موجب شده تا در ميان مردم منطقه، به "خادمان حضرت زينب(ع)" معروف شوند. http://www.mashreghnews.ir/fa/news/228520 [center] [b] [url="http://www.mashreghnews.ir/fa/news/229970/%DA%A9%D8%B4%D9%81-%D8%AA%D9%88%D9%86%D9%84-%D8%AA%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D9%87%D8%A7-%D8%AF%D8%B1-%D8%AD%D9%88%D9%85%D9%87-%D8%AF%D9%85%D8%B4%D9%82"]کشف تونل تروریستها در حومه دمشق [/url][/b] [/center] [indent=1]نیروهای ارتش سوریه یک تونل 500 متری را میان دو منطقه القابون و جوبر در حومه دمشق که تروریستها از آن برای انتقال تسلیحات و تجهیزات استفاده می کردند، کشف کردند.[/indent] به گزارش مشرق به نقل از مهر، این تونل نیم کیلومتری مجهز به آخرین فناوریهای ارتباطی و شنود بوده و در آن اتاقهای متعددی برای فرماندهی عملیات تروریستی علیه ارتش سوریه وجود دارد. ارتش سوریه با پیگرد گروههای تروریستی توانست این تونل را میان دو منطقه القابون و الجوبر از مناطق مهم حومه دمشق کشف کند. در این تونل همچنین تجهیزات حفر تونل تروریستها و مقادیر زیادی بمب نیز کشف شده است.

[quote name='maverick100' timestamp='1373104310' post='320035'] دوست عزیز هیچکدام از عکسها نمایش داده نمیشوند [/quote] من چك كردم لينكها درست هست و مشكلي بابت نمايش عكسها ندارد

[size=4][background=rgb(255, 255, 0)]موشك[/background] [/size]ها و راکت های سطح به سطح از نخستین روزهای جنگ به صورت پراکنده از سوی هر دو کشور مورد استفاده قرار گرفتند اما این سامانه تا پایان جنگ نتوانست جایگاه مهمی را در این صحنه نبرد به خود اختصاص دهد . با وجودیکه این سیستم ها می توانستند به داخل اهدافی نفوذ کنند که هواپیما بدون خطر کردن هیچگاه قادر به انجام آن نبود ، اما موشک های ایران و عراق از نظر دقت و برد- مقدار ماده منفجره با محدودیت های جدی روبرو بودند ، از اینرو هیچ یک از طرفین نتوانستند این موشک ها را با دقت به سوی اهداف موردنظر هدف گیری نمایند . معهذا ، هر دو کشور در جریان جنگ 900-750 راکت و موشک دوربرد به سوی یکدیگر شلیک کردند . عراق در ابتدای جنگ موشک های FROG در اختیار داشت ( FROG برگرفته از حروف اول عبارت Free Rocket Over Ground می باشد) و در خلال جنگ از راکت های سطح به سطح استفاده کرد که از جمله آن می توان به شلیک موشک های FROG-7 در چند هفته اول نبرد اشاره کرد . اما نیروهای این کشور به زودی دریافتند که این راکتها کارآیی چندانی ندارند . آنها فاقد توانمندی لازم جهت حمل کلاهک متعارف کارآمد بودند ، ضمن اینکه عراق فاقد هرگونه سیستم هدف گیری موثر فراتر از برد چشمی (BVR) بود . از چنین ناکارآمدی ، مورد جالبی در اوایل جنگ اتفاق افتاد زمانیکه عراق با هدف ایجاد اختلال در سازماندهی مناطق عملیاتی نیروی زمینی ایران در حوالی دزفول و اهواز چهار راکت سطح به سطح FROG 7 پرتاب کرد. درک دلایل بروز این مسئله ساده است . راکت FROG-7 ، که R65A یا Luna نیز نامیده می شود ، برای حملات هسته ای طراحی شده بود و به عنوان یک سلاح متعارف کارآیی چندانی نداشت . این موشک از یک موتور راکتی تک مرحله ای با سوخت جامد بهره می گیرد که اولین بار در سال 1967 در معرض دید عموم قرار گرفت . این موشک 9 متر طول و 61 سانتیمتر قطر دارد و وزن آن در حدود 5727 کیلوگرم است . این موشک به جز خط سیر پرتابی با چرخش ثابت هیچ سیستم هدایت کننده ای دیگری ندارد . اگر پس از پرتاب قصد اصلاح مسیر حرکت آن را داشته باشند ، باید در زمان مرحله تقویت موشک این کار را انجام دهند . پس از تقویت ، حرکت موشک به صورت پرتابی خواهد بود . http://images.persianblog.ir/1632_3PAm47N1.jpg [color=#008000]دو فروند موشک فراگ 7 عراقی نصب شده بر روی سکوهای پرتاب متحرک[/color] کلاهک موشک FROG وزنی برابر با 455 کیلوگرم دارد و حداکثر برد آن 60 کیلومتر است . این موشک همچنین قادر به حمل کلاهک هسته ای یا شیمیایی می باشد . معمولاً بر روی یک سکوی پرتاب چرخدار مستقر می شود که تحت عنوان ZIL-135 نامیده می شود . دماغه آن بوسیله حلقه ای از چند دماغه کوچکتر احاطه می شود و در عواملی همچون قابلیت اطمینان و دقت نسبت به موشک های FROG اولیه از برتری محسوسی برخوردار است . فقدان قابلیت دقت ، مرگ آوری و هدف گیری این موشک خیلی زود عراق را وادار ساخت تا به جای اهداف نظامی یا مناطق شلوغ از این موشک برای شلیک به سمت شهرها و اهداف اقتصادی بزرگ استفاده کند . عراق طی چند ماه ابتدایی جنگ این اقدام را در دستور کار خود قرار داد اما پرتاب آنها دقت لازم را نداشت . زمانیکه هدف موردنظر فراتر از برد چشمی قرار می گرفت ، موشک فوق در اغلب مواقع حتی به اهدافی در ابعاد یک شهر اصابت نمی کرد یا حتی پس از برخورد با هدف منفجر نمی شد . نخستین بار در شانزدهم مهر ۱۳۵۹ یعنی تنها 17 روز پس از آغاز حمله عراق به ایران، شهر دزفول با 3 فروند موشک زمین به زمین از نوع «فراگ۷» مورد حمله قرار گرفت که منجر به ویرانی ۵۰ خانه و مغازه و شهادت دست کم 60 و مجروح شدن 300 نفر از مردم بی دفاع و غیر نظامی ایران شد. شهر کوچک اندیمشک علیرغم این حقیقت که هیچ ارزش نظامی یا اقتصادی نداشت اما در آغاز جنگ مورد هدف راکت های FROG قرار گرفت . این سامانه دقیقاً همان موشکی بود که به سوی دزفول نیز پرتاب شده بود. براساس برآوردهای انجام گرفته ، عراق 10 راکت FROG در سال 1980 ، 54 فروند در سال 1981 ، یک فروند در سال 1982 و 2 فروند در سال 1984 و جمعاً 64 فروند موشک به سوی اهدف ایرانی پرتاب کرد . معهذا ، یگان های نظامی عراق که از این موشک استفاده می کردند در بهره گیری موثر از این موشک تا زمان آتش بس در سال 1988 با مشکلات جدی مواجه بودند و این راکت هیچگاه نتوانست به عنوان یک سلاح متعارف کارآمد جایگاهی برای خود پیدا کند . موشکی که موفق شد تا بر روند جنگ تاثیر گذارد ، اسکاد B بود . موشک Scud B اولین بار در سال 1967 مورد استفاده قرار گرفت . این موشک ساخت اتحاد جماهیر شوروی بود که در این کشور تحت عنوان R-17E یا R-300E نامیده می شد . موشک اسکاد B بردی در حدود 300-290 کیلومتر و مقدار ماده منفجره آن کاملآً متعارف بود . طول آن 25/11 متر و قطر آن 85 سانتیمتر است و وزنی در حدود 6300 کیلوگرم دارد . از یک موتور راکت تک مرحله ای با سوخت مایع بهره می برد و معمولآً بر روی یک سکوی پرتاب با 8 چرخ مخصوص موسوم به MAZ-543 مستقر می شود . http://images.persianblog.ir/1632_Fs4Z4mpr.jpg [color=#008000]موشک اسکاد بر روی سکو و آماده پرتاب[/color] موشک Scud بسیار پیشرفته تر از موشک FROG-7 است و از سیستم هدایت کننده سود می برد . این موشک دارای سیستم هدایت کننده داخلی تسمه ای بوده که برای اصلاح خط سیر پرتابی آن از 3 ژیروسکوپ استفاده می کند و در داخل خود سیستم رانشی پره ای با موتور جت حامل مواد گرافیتی دارد . همچنین کلاهکی دارد که در آخرین مرحله پرتاب از بدنه موشک جدا می گردد . این عمل بر ثبات موشک می افزاید و به کلاهک این اجازه را می دهد تا با سرعتی بیشتر از 5/1 ماخ به هدف برخورد نماید . موشک Scud C موشکی به مراتب بزرگتر بوده و برد بیشتری نیز دارد . طول آن 2/12 متر و قطر آن یک متر می باشد و وزنی در حدود 10000 کیلوگرم دارد . برد این موشک 450 کیلومتر است . موشک Scud D (SS-1e) با هدف انهدام اهداف کوچک طراحی شده و دقت آن در مقایسه با موشک های قبلی بیشتر است . این موشک اوایل دهه 1980 مورد استفاده ارتش شوروی قرار گرفت . عراق در ابتدای جنگ ذخایر اندکی از موشک های اسکاد و 9 سکوی پرتاب ویژه این نوع موشک را در اختیار داشت . اما تا اکتبر 1982 نتوانست به نحو کارآمدی از این موشک بهره گیرد . عراق در روز 27 اکتبر 1982 پرتاب منظم موشک Scud B را آغاز کرد و جمعاً 3 فروند در سال 1982، 33 فروند در سال 1983 ، 25 فروند در سال 1984 ، 82 فروند در سال 1985 ، 25 فروند در سال 1987 و 193 فروند در سال 1988 به سوی اهداف ایرانی پرتاب نمود . عراق برای ایجاد رعب و وحشت در میان مردم ایران با شلیک حجم گسترده ای از موشک اسکاد دست به "حملات پراکنده ای " علیه مناطق شهری یا مجتمعهای نظامی زد که به نظر می رسد این حملات عمدتاً با هدف اعمال فشار سیاسی بر ایران پایه ریزی شده بودند . اغلب اوقات ، عراق از این موشکها علیه مراکز جمعیتی ایران در پشت خطوط مقدم جبهه استفاده می کرد . اهداف موردنظر شهرهایی بودند که تقریباً در نزدیکی مرز قرار داشتند نظیر دزفول و اهواز ، خرم آباد و بروجرد (190 کیلومتری مرز ایران - عراق) ایران مدتها بعد موشک های اسکاد را ابتدا از کشور لیبی و پس از آن کره شمالی خریداری کرد . این سیستم ها به نیروی ویژه خاتم الانبیاء تحویل داده شد که از عوامل نیروی هوایی سپاه پاسداران بودند و اولین موشک اسکاد را در ماه مارس سال 1985 به طرف عراق شلیک کردند . در سال 1985 حدود 14 فروند ، 8 فروند در سال 1986 ، 18 فروند در سال 1987 و در سال 1988 نیز 77 فروند موشک اسکاد به سوی خاک عراق پرتاب شد . در ابتدای جنگ حملات موشکی ایران بسیار موثرتر بوده که دلیل آن نیز عمدتاً بواسطه موقعیت جغرافیایی این کشور بود . تمامی شهرهای اصلی عراق در نزدیکی مرز ایران قرار داشتند اما تهران و بیشتر شهرهای اصلی ایران که در زمان جنگ مورد هدف قرار نگرفتند ، خارج از برد حملات موشک اسکاد عراق قرار داشتند . برعکس ، موشک های ایران حتی می توانستند شهرهای کلیدی نظیر بغداد را نیز هدف بگیرند . با این وجود ، عراق هرگز نتوانست از امتیاز برد موشک به نحو مناسبی بهره گیرد زیرا اولاً برای ادامه حملات بی وقفه خود ، تعداد موشک موردنیاز را در اختیار نداشت و ثانیاً از منابع هوایی کاملاً برتری سود می جست که می توانست از آنها به عنوان جایگزین موشک اسکاد بهره برداری نماید و ثالثاً اینکه بیشتر موشک های ایران بیرون از شهر بغداد بر زمین فرود می آمدند . از لحاظ تئوری ، دقت مطلوب موشک اسکاد در بردهای طولانی بیش از یک کیلومتر بود و خطای دایره ای آن - با در نظر گرفتن دیگر عوامل - اغلب به 5 کیلومتر نیز می رسد . بنابراین تعجبی ندارد که بیشتر موشک های اسکاد ایران که به سوی بغداد شلیک می شدند در اطراف شهر فرود می آمدند . به علاوه اینکه ، حتی موشکهایی که در داخل شهر فرود می آمدند اغلب در فضاهای باز منفجر می شدند و حتی به ساختمانهایی برخورد می کردند که به ندرت تلفات زیادی را به بار می آورند . ایران هیچگاه نتوانست اهداف اصلی اعلام شده از جمله وزارت دفاع و تاسیسات نفتی عراق را هدف قرار دهد . در واقع ، میزان تخریب موشک های اسکاد علیه اهداف شهری تقریباً مشابه با پرتاب چند هفته و چند روز یکبار بمب 500 پوندی بر روی شهرها بود . حملات موشک اسکاد معمولاً چیزی فراتر از ایجاد یک صدای بسیار بلند ، شکسته شدن پنجره ها و کشته شدن چند شهروند نبود . ظاهراً بیشتر حملات مرگبار طرفین زمانی اتفاق می افتاد که موشکها به اهدافی متراکم، آن هم به صورت کاملآً اتفاقی اصابت می کرد . تا سال 1988 ، تاثیر کلی حملات موشکی ایران و عراق علیه افکار عمومی و روحیه طرف مقابل محدود ، نسبتاً کوتاه مدت و اغلب مبهم بود . کشوری که این موشک را پرتاب می کرد آن را به عنوان اقدام تلافی جویانه مرگباری علیه دشمن خود تبلیغ می نمود . اما سوی دیگر جبهه در بدترین حالت تنها دوره ای کوتاه مدت از ایجاد وحشت را در میان مردم خود تجربه می کرد که در اغلب موارد نیز بلافاصله به بروز احساس خشم و درخواست اقدامات تلافی جویانه علیه دشمن تغییر شکل می داد تا با این اقدام نشان دهند که از حملات دشمن توانستند جان سالم به در ببرند . از آنجائی که هر فروند موشک اسکاد پانصد هزار تا یک میلیون دلار ارزش داشت ، چنین حملاتی بسیار پرهزینه بودند . با وجود این ، ایران و عراق تلاش کردند تا با تامین تعداد قابل توجهی موشک و یا ساخت آنها در داخل توانایی خود را در استفاده از موشکهای دوربرد بهبود بخشند . ایران با ناامیدی سعی کرد تا تعداد زیادی موشک اسکاد را از لیبی ، کره شمالی و سوریه خریداری کرده و همزمان پروسه ساخت موشک را در داخل کشور آغاز نماید . ایران درصدد بود تا موشک های Scud B بیشتری خریداری کرده ، آنها را در داخل کشور ساخته ، سیستم های خود را توسعه داده و از سیستم های جایگزینی نظیر موشک M-9 ساخت کره شمالی استفاده نماید . آنها موفق شدند تا مدلی از راکت Type-83 چینی را تولید کنند که آن را عقاب نامیده و سعی کردند تا در داخل نیز راکت دوربرد تولید کنند و آن را Iran-130 نام نهادند . ایران ادعا کرد که طی سالهای 88-1985 بالغ بر 100 کارخانه داخلی در حال ساخت بخشی یا کل تجهیزات موردنیاز موشک و راکت بودند. ایران تنها در مورد موشک عقاب توانست به موفقیت دست پیدا کند . ایران تولید این سامانه موشکی را در سال 1985 آغاز و بلافاصله در میدان جنگ از آنها استفاده کرد . به نظر می رسد که در حدود 325 راکت عقاب تولید شده که از این تعداد تقریباً 270-265 فروند به سوی اهداف موردنظر شلیک شدند . این شرایط امکان پرتاب حدوداً 250 راکت را در سال 1988 فراهم می کرد . با این وجود ، راکتهای عقاب فقط در حدود 40 کیلومتر برد داشتند و فاقد برد و یا دقت لازم برای اصابت به اهداف شهری یا اقتصادی بودند . راکت عقاب کلاهکی در حدود 300-70 کیلوگرم داشته و CEP آن بیشتر از 1000 متر است . بهره گیری از راکت عقاب ، شیوه مناسبی برای هدف گیری اهداف مورد نظر نبود . تنها کاری که ایران می توانست انجام دهد ، شلیک این راکتها به سوی شهرهایی بود که در نزدیکی مرز قرار داشتند . این اهداف شامل شهرهایی همچون بصره ، ابوالخصیب ، الزبیر ، ام القصر ، مندلی و خانقین بودند اما کارآیی حملات موشکی عقاب معمولاً به مراتب کمتر از آتش توپخانه به نظر می رسید . ایران در سال 1986 موشک های اسکاد بیشتری را از لیبی یا سوریه خریداری کرد اما فقط می توانست 22-18 فروند از این موشک را در سال 1987 پرتاب نماید . پس از آن ، به کره شمالی روی آورد و در این راستا توافقنامه ای برای تحویل 100 موشک اسکاد دیگر به عنوان بخشی از خرید تسلیحاتی 500 میلیون دلاری در ماه ژوئن 1987با این کشور منعقد کرد . این موشکها در اوایل سال 1988 به ایران تحویل داده شدند . به نظر می رسد که ایران به دنبال خرید موشکهای اسکاد بیشتری از کشور چین بوده اما نتوانست در این رابطه موفقیتی بدست آورد . http://images.persianblog.ir/1632_lalaiz3W.jpg [color=#008000]موشک اسکاد ایرانی[/color] طی 52 روز "جنگ شهرها " در سال 1988 ، ایران حداقل 77 موشک اسکاد به طرف عراق پرتاب کرد . 61 فروند آن به سوی بغداد ، 9 فروند به سمت موصل ، 5 فروند به طرف کرکوک ، یک فروند به تکریت و یک فروند نیز به سمت کویت شلیک شدند . ایران در یک روز 5 فروند موشک اسکاد و حتی ظرف 30 دقیقه بطور همزمان 3 فروند موشک به طرف شهرهای عراق شلیک نمود . با این وجود ، میانگین پرتاب موشک اسکاد به سمت شهرهای عراق در حدود یک موشک در هر روز بود و تا زمان پایان جنگ شهرها ، این تعداد به 20-10 فروند تقلیل یافت . اگر ایران ادعاهای خود مبنی بر توانایی ساخت موشک اسکاد را عملی می کرد ، این وضعیت ممکن بود حتی پیچیده تر نیز گردد . یکی از فرماندهان سپاه پاسداران ، محسن رفیق دوست، تحقق این ادعا را در نوامبر 1987 آغاز کرد . ایران در آوریل 1988 نیز ادعا کرد که بر روی ساخت موشکی با برد 320 کیلومتر فعالیت می کند و اینکه 80 درصد موشکهای اسکاد پرتاب شده در داخل ایران ساخته می شوند . اما در اصل این ادعا چیزی جز یک تبلیغات محض نبود . ایران هیچگاه نتوانست در جنگ با عراق موشک اسکاد ساخت متخصصان داخلی را شلیک نماید . ایران همچنین در تولید و توسعه سامانه موشکی ایران 130 ناکام ماند . جزئیات کامل این سیستم همچنان در پرده ای از ابهام قرار دارد اما به نظر می رسد که ساخت این سامانه در واقع تلاشی برای استفاده تجاری از قطعات موجود و نیز بکارگیری سیستم ساده هدایت کننده داخلی در ساخت موشکی بود که بتواند تا بردی فراتر از 130 تا 200 کیلومتر را بپیماید . در عمل ، این موشک تا اوت 1988 یعنی زمان آتش بس عدم قابلیت اطمینان خود را به اثبات رساند و با قابلیت اطمینان و دقت اندک خود حداکثر تا برد 120 کیلومتر به پرواز در آمد . با این وجود ، برخی از موشک های ایران 130 در اختیار نیروهای سپاه پاسداران قرار گرفتند و اولین موشکهای ایران 130 در 19 مارس 1988 به طرف العماره شلیک شدند و چهار فروند دیگر نیز در ماه آوریل به طرف این شهر پرتاب شدند . مشخص نیست که آیا این موشکها به اهداف موردنظر خود اصابت کردند یا اینکه توانستند به اهداف تاکتیکی خود دست یابند . متخصصان ایرانی در اواخر جنگ بر روی طرح یک موشک زمین به زمین به نام سجیل نیز کار می کردند. در خاطرات روز نهم مردادماه 67 آیت الله هاشمی رفسنجانی آمده است: "شب، محسن (هاشمی) گروه طراح و سازنده موشک سجیل را آورد. جمع کوچکی در حد دیپلم و بعضی لیسانس هستند و موشک یکصد و سی کیلومتری زمین به زمین با بدنه فایبرگلاس و سوخت جامد ساخته اند که از دیگران که گروه علمی با امکانات زیاد دارند، ساده تر و ارزان تر است . قرار شد تشویق و حمایت شوند." از این که بگذریم، این عراق بود که در نهایت موفق شد به موشک های دوربرد دست پیدا کند هرچند که برای تامین آنها تقریباً نیم دهه زمان صرف کرد . عراق از سال 1982 به بعد تلاش بسیار کرد تا موشک های با برد بیشتر را نیز تهیه نماید . برای نمونه ، در اوایل سال 1983 بیانیه های مختلف عراق نشان می داد که اتحاد جماهیر شوروی تمایل دارد تا موشکهای جدید با برد بیشتر (نظیر SS-12) را در اختیار نیروهای عراقی قرار دهد . اما تا 29 فوریه 1988 زمانیکه عراق 5 موشک دوربرد با نام الحسین به سوی اهدافی در ایران پرتاب کرد ، هیچ تحول جدیدی در قابلیت موشکی این کشور ایجاد نگردید . این موشکها مدلی از موشک های Scud-B ، Scud-C یا Scud-D بودند . زمان دقیق تامین این موشکها معلوم نیست ، اما به نظر می رسد که در حدود 300 فروند موشک اسکاد در سال 1986 از طرف اتحاد جماهیر شوروی در اختیار نیروهای عراق قرار گرفت . عراق اعلام کرد که این موشک ها را در اوت 1987 در بردهایی حدود 400 مایل یا 650 کیلومتر آزمایش کرده است . این گزارشها در ابتدا جنبه تبلیغاتی نداشتند اما عراق چندان تمایلی به گفتن حقایق نداشت . عراق به شیوه های مختلف توانست بر برد این موشک بیافزاید . نیروهای این کشور یک موشک اسکاد استاندارد را انتخاب نموده و آن را به صورت زیر بهسازی کردند : الف) کاهش مقدار ماده منفجره موشک از 400 به 200 کیلوگرم ؛ ب) تغییر وضعیت موشک به گونه ای که همه سوخت آن به قیمت کاهش قابلیت اطمینان مصرف گردد ؛ ج) انجام هر دو حالت فوق . عراق همچنین توانست از تقویت کننده های تسمه ای استفاده نماید . گزارشهایی نیز مبنی بر اعمال تغییرات دیگر بر روی ترکشهای موشک Scud در عراق وجود دارد . با این حال مشخص نیست که کدام گزینه واقعاً موردنیاز بوده و قابلیت برد دقیق موشک های اسکاد عراق نامعلوم است زیرا نیروهای عراقی دائماً سایت پرتاب موشک را در این مرحله از حملات خود جابجا می کردند . آنچه بلافاصله افشا گردید این حقیقت بود که موشک های اسکاد عراق می توانستند از مواضعی در جنوب بغداد خود را به شهرهایی همچون تهران و قم برسانند . [b]نگاهی آماری به حملات موشکی عراق به ایران[/b] بنا به روایت روزنامه "خراسان"، عراق در طول جنگ 410 فروند موشک زمین به زمین به سمت ایران شلیک کرد که در نتیجه آن 2300 نفر شهید و 11000 نفر مجروح شدند. آمار سالیانه در نگاهی به آمار سالیانه حملات موشکی عراق، مشاهده می شود که در سال ۱۳۵۹ میزان حملات، 13 بار بود که این تعداد در سال ۱۳۶۰ به ۲۴ و در سال ۱۳۶۳ به 30 و در سال ۱۳۶۶ به ۶۸ بار رسیده است. در سال 1359، ۲۶ موشک و در سال ۱۳۶۰، ۴۸ موشک و در سال ۱۳۶۲، ۴۹ و در سال ۶۳، ۵۴ و در سال ۶۶، ۸۱ موشک به شهرهای ایران شلیک شد. هشت سال، 410 موشک در مجموع در 8 سال جنگ تحمیلی، شهرهای ایران ۲۴۸ بار با ۴۱۰ موشک زمین به زمین از نوع «فراگ۷»، «اسکادB» و «الحسین» آماج حمله قرار گرفت که تعداد شهدای این حملات 2 هزار و 336 تن و شمار مجروحان 11 هزار و 872 نفر گزارش شده است. http://images.persianblog.ir/1632_egg2vQlz.jpg [color=#008000]ویرانی ناشی از اصابت موشک عراقی[/color] 27شهر، هدف عراق ۲۷ شهر ایران در 8 سال جنگ تحمیلی مورد حمله موشکی قرار گرفته است. برخی از این شهرها عبارتند از: آبادان، اسلام آباد، اصفهان، اندیمشک، اهواز، ایلام، بروجرد، بهبهان، تبریز، تهران، کرج، حمیدیه، خرم آباد، دزفول، رامهرمز، نهاوند و همدان که از این میان دزفول و تهران بیشترین آمار قربانیان غیر نظامی را داشتند. نخستین بار در شانزدهم مهر ۱۳۵۹ یعنی تنها هفده روز پس از آغاز تجاوز رژیم بعث به ایران، شهر دزفول با سه فروند موشک زمین به زمین از نوع فراگ ۷ مورد حمله قرار گرفت که منجر به ویرانی پنجاه خانه و مغازه و شهادت دست کم شصت نفر و مجروح شدن سیصد تن از مردم بی‌دفاع و غیر نظامی شد. این آغاز حمله‌های موشکی عراق به ذزفول بود و این شهر از ۱۶/ ۷/ ۱۳۵۹ تا ۲۶/ ۱۰/ ۱۳۶۵ یعنی در طول ۲۲۹۱ روز (۷۶ ماه) شش سال از هشت سال جنگ تحمیلی، پنجاه بار با ۱۳۲ فروند موشک زمین به زمین از نوع «فراگ ۷» و «اسکاد B» مورد حمله قرار گرفت که دست‌کم ۶۲۷ نفر شهید و ۳۱۴۱ نفر مجروح شدند. البته این آمار تنها درباره حملات موشکی است و شهدا و مجروحان غیر نظامی هوایی و توپخانه از این آمار جدا هستند. نخستین حمله موشکی عراق به ایران، مربوط به ۱۶/ ۷/ ۱۳۵۹ به دزفول و آخرین آن‌ مربوط به تهران و اصفهان و قم و شیراز در ۳۱/ ۱/ ۱۳۶۷ بود. روز خونین در جنگ تحمیلی، یک روز بسیار خونین (سی ام مهر ماه ۱۳۶۲) برجسته است به طوری که شهرهای دزفول و مسجدسلیمان با ۴ موشک مورد حمله قرار گرفتند. دزفول در این روز، 40 شهید و مسجد سلیمان ۱۲۴ شهید داشت؛ یعنی در یک روز، در مجموع ۱۶۴ تن از هموطنان غیر نظامی ما به شهادت رسیدند که حدود ۶ درصد از کل قربانیان ناشی از حملات موشکی زمین به زمین عراق به ایران را شامل می شود؛ با حدود 500 مجروح. حمله به مدرسه شهید پیروز بهبهان بهبهان که در جنوب شرقی استان خوزستان است، در هشت سال جنگ تحمیلی، چهار بار و با شش فروند موشک زمین به زمین مورد حمله قرار گرفت که در مجموع در این حملات موشکی، ۱۴۷ نفر شهید و ۳۵۶ تن نیز مجروح شدند؛ اما یکی از صحنه‌های بسیار دلخراش جنگ تحمیلی بر اثر اصابت موشک به مدرسه راهنمایی شهید پیروز این شهر بود. در تاریخ چهارم آبان ۱۳۶۲ ساعت ۲۰/۱۷ در حالی که دانش آموزان هنوز در مدرسه بودند، ارتش متجاوز عراق، یک فروند موشک اسکاد را به این مدرسه زد که ۶۹ دانش آموز، چهار معلم و یک خدمتگزار این مدرسه به شهادت رسیدند. پیکر برخی از این دانش آموزان شهید به کلی متلاشی شده بود. http://images.persianblog.ir/1632_tSlRKMe8.jpg [color=#008000]پیکر یکی از قربانیان حمله موشکی عراق[/color] حمله به مسجدی در دزفول از صحنه های دل خراش موشکباران ها چند مورد در دزفول بود؛ از جمله اصابت موشک به مسجد نجفیه که به شهادت 13 نوجوان بسیجی انجامید. همچنین برخورد موشک به منزل خانواده «خوشروانی» در این شهر به شهادت همه اعضای خانواده منجر شد. که پس از آن ها منزل شان به حسینیه تبدیل شد. رکورد بیشترین موشک در تاریخ هجدهم فروردین ۱۳۶۷، عراق 5 شهر اصفهان، کرج، تهران، قم و تبریز را با ۱۰ فروند موشک زمین به زمین «الحسین» هدف قرار داد که رکورد شلیک بیشترین تعداد موشک در یک روز متعلق به این روز و همچنین روز ۲۴ خرداد 1366 است که با ۹ فروند موشک «اسکادB» به 8 شهر رامهرمز، نهاوند، اندیمشک، دزفول، اسلام آباد، کرمانشاه، خرم آباد و مسجدسلیمان حمله کرد. حملات موشکی ایران ایران در سال ۱۳۶۳ تصمیم گرفت برای بازدارندگی، عملیات موشکی خود را آغاز کند. ایران نخستین موشک زمین به زمین خود را ۱۶۱۳ روز پس از نخستین حمله موشکی عراق به شهر‌های ایران در ۲۱/۱۲/۱۳۶۳ با اخطار قبلی و اینکه شهرهای مذهبی و عتبات را نمی‌زند به شهر‌های کرکوک و بغداد شلیک کرد. ایران در مجموع از ۲۱ اسفند ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۷ و پایان جنگ تحمیلی ۱۱۹ موشک اسکاد شلیک کرد که از این میزان، ۹۹ فروند به بغداد خورد و موصل با یازده، کرکوک با شش، العماره و تکریت هر کدام با یک فروند موشک زمین به زمین هدف قرار گرفتند. بین سالهای 1987 و 1988 عراق به طور میانگین روزانه تقریباً‌ 3 فروند موشک اسکاد به طرف ایران شلیک می کرد که در مقایسه با گذشته ، تاثیر حملات هوایی و موشکی عراق علیه اهداف ایرانی در سال 1988 به مراتب بیشتر بود . در حالیکه ایرانی ها پیش از آن می توانستند خود را با بمباران کوتاه مدت و نسبتاً محدود عراق انطباق دهند ؛ اما حملات بی وقفه موشکی با ترس فزاینده ای در میان مردم ایران همراه بود با این فرض که ممکن است عراق از سلاح های شمیایی استفاده نماید و بالطبع این ترس تاثیری شگرف بر روحیه مردم ایران داشت . در این راستا ، شایعات و گزارشاتی به گوش مقامات عالی رتبه ایران - منجمله آیت ا... خمینی - در تهران می رسید . برپایه گزارشات واصله ، تا اواسط ماه مارس تقریباً یک میلیون ایرانی و تا اواخر ماه آوریل چند میلیون نفر دیگر از تهران خارج شدند . معهذا ، باید خاطر نشان کرد که حملات موشکی عراق در صورت عدم وجود سایر عوامل احتمالاً به تنهایی تاثیر چندان زیادی در روند جنگ ایجاد نمی کردند . با نزدیک شدن موشک اسکاد به هدف موردنظر ، صدای آن بر فراز منطقه وسیعی به گوش می رسید و پس از آن بر اثر انفجار ، صدای مهیبی تولید شده و شیشه پنجره ها می شکستند . با وجود این ، موشک اسکاد خسارت فیزیکی شدیدی به اهداف ایرانی وارد نمی کرد و هر موشک تنها قادر بود تا به طور میانگین کمتر از 24 نفر را به کام مرگ بفرستد . انواع موشک های اسکاد عراق ، ظاهراً‌ کلاهکی به وزن 250-130 کیلوگرم داشته و به ندرت می توانستند نقش "قاتل شهروندان غیرنظامی " را ایفا کنند. [b]جمع بندی[/b] در نهایت می توان چنین نتیجه گیری کرد که راکتها و موشکهای زمین به زمین به کار رفته در جریان جنگ هشت ساله ایران و عراق بیشتر نقشی تاکتیکی داشتند و کارکرد روانی و تبلیغاتی آنها بسیار بیشتر از اهمیت راهبردی آنها بود. [b][color=#000080]پی نوشت:[/color][/b] [color=#000080] بخش عمده اطلاعات مندرج در این مقاله بر پایه سلسله مقالات آنتونی کردزمن، کارشناس نظامی آمریکایی، منتشر شده در وبسایت "فارس نیوز" می باشد که انتشار این بخش از اطلاعات لزوماً به معنای تایید صحت و سقم آن توسط وبلاگ "هوانورد" نمی باشد. سایر آمار و اطلاعات برگرفته از وبسایتهای "تابناک" و روزنامه "خراسان" و "پایگاه اطلاع رسانی آیت الله هاشمی رفسنجانی" می باشد.[/color] http://newcoy.persianblog.ir/

اگر بدرستي بتونن اين كار رو به سرانجام برسونن قدرت پدافند كشور 20-30 درصد افزايش خواهد يافت كه دستاورد بسيار مهمي خواهد بود

[b][color=red][font="Tahoma","sans-serif"][size=2][url="http://www.eshraf.ir/"][color=red]اشراف:[/color][/url][color=red] [/color][color=windowtext]یک اندیشکده صهیونیستی بر این باور است که [/color][color=windowtext]روسیه در مخمصه گرفتار شده است، چون بر غلبه «اسد» بر مخالفان و باز پس گرفتن کنترل کشور در حداقل زمان حساب باز کرده بود.[/color][/size][/font][/color][/b] [b] [url="http://eshraf.ir/index.php/military-security/3786-1392-04-15-06-18-06"]اندیشکده صهیونیستی: روس‌ها در باتلاق سوریه گرفتار شده‌اند [/url][/b] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]به گزارش[b][color=red] [/color][/b][/size][/font][url="http://www.eshraf.ir/"][b][color=red][font="Tahoma","sans-serif"][size=2]اشراف،[/size][/font][/color][/b][/url][b][color=red][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][/color][/b][font="Tahoma","sans-serif"][size=2]اندیشکده «مرکز سیاست یهود» طی گزارشی به قلم «شاشانا براین» می‌نویسد: تماشای سیاست خارجی آمریکا و سیاست خارجی روسیه و تخصیص تمامی تفکرات ساده‌لوحانه به یکی از طرفین و تمامی تفکرات هوشمندانه و ماهرانه به طرف دیگر، شاید وسوسه‌انگیز باشد اما کار اشتباهی است. هیچ یک از دو طرف چندان هوشمندانه عمل نمی‌کند و مهارت و دوراندیشی روسیه (و همین‌طور عرب‌ها، ترکیه و ایران) حتی به خوبی یک ماه پیش هم نیست[/size][/font] [url="http://www.eshraf.ir/"][b][color=#002060][font="Tahoma","sans-serif"][size=2]وزارت دفاع روسیه امروز حتی یک نیرو هم در سوریه ندارد[/size][/font][/color][/b][b][color=#002060][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][/url][b][color=#002060][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][/color][/b] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]دولت روسیه عقب‌نشینی تمامی نیروهای نظامی کشورش، از جمله کسانی که در پایگاه دریایی طرطوس (تنها مقر روسیه در منطقه) بودند، را از سوریه اعلام نموده است. «میخائیل بوگدانف» ، معاون وزیر امور خارجه، به روزنامه عربی الحیات گفت، «وزارت دفاع روسیه امروز حتی یک نیرو هم در سوریه ندارد.» او همچنین طرطوس را کم اهمیت جلوه داد و گفت که این پایگاه «هیچ گونه اهمیت استراتژیکی ندارد.» «بوگدانف» به «کارشناسان فنی» که در سوریه مانده و در حال آموزش نحوه استفاده از سلاح‌های روسی به سربازان بودند اشاره‌ای نکرد، اما اظهار داشت که حدود 30،000 روسی هنوز در آن‌جا زندگی می‌کنند. اینترفاکس، خبرگزاری روسی، گزارش کرد که 128 نفر از آن‌ها روز چهارشنبه آن‌جا را ترک کرده‌اند.[/size][/font] [url="http://www.eshraf.ir/"][b][color=#002060][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][b][color=#002060][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] پوتین تصور می‌کرد در جنگ سوریه پیروز میدان خواهد شد[/size][/font][/color][/b][b][color=#002060][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][/url][b][color=#002060][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][/color][/b] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]روسیه در مخمصه گرفتار شده است، چون بر غلبه «اسد» بر مخالفان و باز پس گرفتن کنترل کشور در حداقل زمان حساب باز کرده بود. پایان یافتن سریع مبارزات برای روس‌ها یک «پیروزی مضاعف» محسوب می‌شد. نخستین پیروزی این بود که سنی‌های رادیکال در میدان نبرد شکست می‌خورند. این مسئله برای روسیه یک موضوع استراتژیک است، چرا که مسلمانان روسی در چچن و داغستان سنّی هستند. دومین پیروزی نیز بدین علت بود که روسیه می‌توانست اثبات نماید که یک ابرقدرت حامی وفادار است، در حالی که امریکا همچنان میان رها کردن «حسنی مبارک» و عناصر القاعده در سرنگونی «قذافی» مردد بود. «پوتین» گمان می‌کرد که امکان ندارد بازنده شود. اما در حال شکست خوردن است.[/size][/font] [url="http://www.eshraf.ir/"][b][color=#002060][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][b][color=#002060][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] بشار اسد به یک پیروزی قاطع و محکم دست نیافت[/size][/font][/color][/b][b][color=#002060][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][/url][b][color=#002060][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][/color][/b] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]«اسد» به یک پیروزی قاطع و محکم دست نیافت. ترکیه، قطر و عربستان سعودی که به موقعیتی دست یافته بودند که می‌توانستند به سنّی‌ها علیه شیعه علوی اسد کمک نمایند (همراه با تأیید ضمنی واشنگتن) ، شروع به مسلح کردن و آموزش دادن به جناح‌های شورشیان، از جمله دسته‌ای از آنان که توسط امریکا تروریست تلقی می‌شدند، نمودند. این کمک‌ها تا کنون برای پیروز شدن شورشیان کافی نبوده است، اما در حدی بوده که بتواند آن‌ها را در میدان نبرد نگاه دارد و دروازه‌ها را به سوی مداخله خارجی، از جمله شبه‌نظامیان مرتبط با القاعده، بگشاید.[/size][/font] [url="http://www.eshraf.ir/"][b][color=#002060][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][b][color=#002060][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] ایران کمک‌های مالی و تسلیحاتی خود به حماس را قطع کرده است[/size][/font][/color][/b][b][color=#002060][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][/url][b][color=#002060][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][/color][/b] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]تغییر یافتن انقلاب سوریه به یک میدان نبرد سنی-شیعه منجر به گشوده شدن شکافی میان سوریه، ایران، و حزب‌الله در یک سو، و جهان عرب و ترکیه در سوی دیگر شده است. کشورهایی که سابقاً گرد هم جمع شده و اسرائیل را محکوم می‌ساختند، اکنون یکدیگر را محکوم و سرزنش می‌کنند (که این یک روزنه بزرگ امید است) . مصر روابط خود با سوریه را قطع کرده است. سوریه حماس را از دمشق بیرون کرده، یا شاید حماس آن‌جا را ترک کرده است (بستگی دارد که داستان کدام یک از طرفین را باور کنید). ایران کمک‌های مالی و تسلیحاتی خود به حماس را قطع کرده (یک روزنه امید دیگر) و به نظر می‌رسد که با تشویق جهاد اسلامی به شلیک موشک به اسرائیل و با آگاهی از این که اسرائیل حماس را مسئول این اقدام خواهد دانست، سعی در دامن زدن به اصطکاک‌های میان حماس و جهاد اسلامی در غزه دارد.[/size][/font] [url="http://www.eshraf.ir/"][b][color=#002060][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][b][color=#002060][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] قطر کماکان در پی راه‌هایی است که به عربستان ضربه بزند[/size][/font][/color][/b][b][color=#002060][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][/url][b][color=#002060][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][/color][/b] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]حتی عربستان سعودی و قطر که هم مذهبان سنی‌ها هستند نیز با هم مشاجره دارند. قطر، که لبریز از پول نقد است، در حال پیشی گرفتن از رقیب دیرینه‌ی بزرگ‌تر و پرنفوذتر خود بوده است. «هارولد رود» تحلیل‌گر با تجربه سیاست‌های مسلمانان اخیراً در مجله «فوکوس» چنین نوشته است: به طور کلی، قطری‌ها همراه با جمهوری ترکیه که اکنون تنها اسماً یک حکومت سکولار است، از اخوان‌المسلمین حمایت می‌کنند. عربستانی‌ها از سلفی‌ها، یعنی دیگر گروه‌های بنیادگرای سنی متعصب و تندروی ضد-غرب پشتیبانی می‌کنند. آن‌ها در مورد ماهیت و اصول الهی خلافت اسلامی آینده، که اعتقاد دارند بر تمام جهان حکمرانی خواهد کرد، اختلاف نظر دارند... قطر کماکان در پی راه‌هایی است که به عربستان ضربه بزند.[/size][/font] [url="http://www.eshraf.ir/"][b][color=#002060][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][b][color=#002060][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] قطر به یک درگیری پیچیده و از هم گسیخته کشیده شده است[/size][/font][/color][/b][b][color=#002060][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][/url][b][color=#002060][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][/color][/b] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]و «رولا خلف» و «ابیگیل فیلدینگ-اسمیت» در فایننشیال تایمز چنین ادعا کرده‌اند که ممکن است قطر برای سطح مانور دیپلماتیک لازم برای مدیریت مخالفان سوری آمادگی لازم را نداشته باشد. «قطر به یک درگیری پیچیده و از هم گسیخته کشیده شده که نتیجه آن کم شدن از توانایی نفوذ آن و تبدیل شدن به یک سپر بلا برای هر دو طرف بازی است. در میان مخالفان متعدد اما پراکنده حکومت سوریه، این کشور کوچک حاشیه خلیج فارس، واکنش‌های عجیب و دمدمی (که اغلب خصمانه است) از خود نشان می‌دهد.»[/size][/font] [url="http://www.eshraf.ir/"][b][color=#002060][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][b][color=#002060][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] کابوس‌های روسیه به واقعیت[/size][/font][/color][/b][b][color=#002060][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][/color][/b][b][color=#002060][font="Tahoma","sans-serif"][size=2]پیوست [/size][/font][/color][/b][b][color=#002060][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][/url][b][color=#002060][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][/color][/b] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]انتخاب‌هایی که قطر و عربستان سعودی کرده‌اند، باعث شده که کابوس‌های روسیه به واقعیت بپیوندد: نخست این که هجوم مبارزان خارجی به سوریه، چچنی‌ها را هم شامل می‌شود، هم مستقیماً از چچن و هم از جاهایی دیگر در خاورمیانه. آن‌ها مهارت‌های جنگی را همراه با خود به منطقه می‌آورند، اما چیزهای جدیدی هم خواهند آموخت که می‌توانند آن‌ها را (احتمالاً) همراه با سلاح‌ها و حمایت بین‌المللی بیشتر به قفقاز بازگردانند. دوم این که حقیقت این است که روسیه به جای آن که یک دوست وفادار برای یک رهبر عرب باشد، اکنون در باتلاق حمایت از کسی فرو رفته که جنگی به راه انداخته که منجر به مرگ بیش از 100 هزار نفر شده است.[/size][/font] [url="http://www.eshraf.ir/"][b][color=#002060][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][b][color=#002060][font="Tahoma","sans-serif"][size=2]هیچ کس در جهان عرب مایل نیست که دوست «پوتین» باشد[/size][/font][/color][/b][b][color=#002060][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][/url][b][color=#002060][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][/color][/b] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]هیچ کس در جهان عرب مایل نیست که دوست «پوتین» باشد. اگرچه «اوباما» تمام تلاش خود را برای عقب‌نشینی از عراق و افغانستان، به دست گرفتن رهبری در پشت صحنه لیبی، سپردن انقلاب سوریه به کشورهای حاشیه خلیج فارس، و یافتن نقطه نظرات مشترک بیشتر با «پوتین» انجام داده است، تمامی بازیکنان منطقه‌ای مطمئن هستند که ایالات متحده باید رهبری سیاسی را اعمال نماید، تسلیحات لازم را برای شورشیان مهیا سازد، و شاید حتی اقدامات نظامی مستقیم امریکا را سازماندهی نماید، تا جنگ سوریه را به اتمام رساند. ممکن است ما هیچ یک از این کارها را انجام ندهیم (سیاست‌های آمریکا ناشیانه، خصومت برانگیز، بی‌ثبات و گاهاً متناقض بوده‌اند) اما این حقیقت که اعراب گمان می‌کنند که ما می‌توانیم و باید این اقدامات را به انجام برسانیم، باور «پوتین» به برتری و حاکمیت سیاسی روسیه در خاورمیانه را خدشه‌دار می‌سازد. [/size][/font] http://eshraf.ir/index.php/military-security/3786-1392-04-15-06-18-06 [b] [url="http://eshraf.ir/index.php/political/3784-1392-04-15-05-29-45"]بروکینگز: ایران، سوریه و چالش فرقه‌ای [/url][/b] [b][font="Tahoma","sans-serif"][size=2][url="http://www.eshraf.ir/"][color=red]اشراف[/color][color=red]:[/color][/url][color=red] [/color][color=windowtext]یک اندیشکده آمریکایی به بررسی نقش ایران در سوریه و راهبردهای احتمالی روحانی برای حل این بحران پرداخت.[/color][/size][/font][/b] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]به گزارش[b][color=red] [/color][/b][/size][/font][font="Tahoma","sans-serif"][size=2][url="http://www.eshraf.ir/"][b][color=red]اشراف،[/color][/b][/url][b][color=red] [/color][/b][/size][/font][font="Tahoma","sans-serif"][size=2]اندیشکده «بروکینگز» در گزارشی به قلم «سوزان مالونی» نوشت: بخش اعظم تحلیل‌هایی که از انتخاب «حسن روحانی» به عنوان رئیس جمهور بعدی ارائه می‌شود بر نکات این نتیجه غیرمنتظره در سیاست داخلی، و همین طور دورنمای «روحانی» جهت تجدید نیروی مذاکرات بین‌المللی درباره مسئله اتمی ایران متمرکز شده است. این موضوعات مفاهیمی هستند که اکثر ایرانی‌ها و ناظران امور ایران هر دو بدان تعلق خاطر منطقی دارند؛ بازی قدرت و همین طور تحریم‌های اقتصادی که به واسطه بن‌بست اتمی بر ایران تحمیل شده نکات مهمی در باب آینده ایران و همین طور زندگی مردم عادی این کشور دارد. [/size][/font] [b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] بحران سوریه در استحکام یا زوال دولت جدید، و در نهایت جمهوری اسلامی نقش تعیین کننده‌ای دارد[/size][/font][/color][/b][color=#1f497d][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][/color][b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]با این همه، با آغاز به کار دولت «روحانی» در اوایل ماه آینده، او با طیفی گسترده از مسایل بغرنج در دستور کار خود مواجه خواهد شد. می‌توان گفت سخت‌ترین و فوری‌ترین این مسایل بحران دهشتناک سوریه است چرا که دخالت ایران به نفع «بشار اسد» شرایط جنگ داخلی را وخیم تر کرده و موجب شده احساسات فرقه‌ای در منطقه بالا بگیرد. خط مشی رئیس جمهور جدید در قبال بحران سوریه بی شک بر توانایی او جهت خارج کردن ایران از مرداب تحریم و انزوا تأثیر خواهد گذاشت. در نتیجه می‌توان مدعی شد آن چه در سوریه می‌گذرد می‌تواند ریاست جمهوری «روحانی» را بسازد و یا از بین ببرد، و در نگاهی دورتر، ثبات جمهوری اسلامی در آینده را به استحکام یا نابودی سوق دهد. [/size][/font] [b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [b][color=#1f497d]سوریه چه منافعی برای تهران دارد؟ [/color][/b][/size][/font][b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][color=#1f497d][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][/color][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]سوریه از نظر تهران منافع بسیاری دارد: حفظ قدیمی‌ترین، و برای سالیان تنها متحد عرب ایران؛ حفظ مسیر منطقی برای تجهیز شرکای ایران در سرزمین‌های شام و تهدید مستقیم اسرائیل؛ و هجوم جدی به پناهگاه در حال ظهور گروه‌های جهادی تندرو سنی که منافع و عقاید خطرناکی برای جمهوری اسلامی دارند. با تغییر ماهیت بحران از یک جنبش عمومی برای آزادی سیاسی بیشتر به جنگ داخلی میان شورشیان کاملاً مسلح و ، تهران کم کم در نقش بازیگری اصلی در این بحران ظاهر شده است که برای حمایت از حکومت «بشار اسد» کمک‌های تسلیحاتی، نظامی و مالی چشمگیری به حکومت سوریه داشته است. [/size][/font] [b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Tahoma","sans-serif"][size=2]ایران توانسته حملات نیروهای مخالف را در سوریه دفع کند [/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][/color][/b] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]ایران در کنار حفظ نیروهای خود در «حزب الله» ، (که یکی از نیروهای شبه نظامی نیابتی قدیمی ایران محسوب می‌شود ) توانسته حملات نیروهای مخالف را دفع کند که همین امر در نهایت موجب شده ظاهر حکومت «اسد» و بقای آن حفظ شود. در عمل جمهوری اسلامی خود را در جنگ سوریه و برخورد خصمانه میان مسلمانان شیعه و سنی منطقه دخیل کرده است. [/size][/font] [b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [b][color=#1f497d]چالش پیش روی «روحانی» چیست؟[/color][/b][color=#1f497d] [/color][/size][/font][b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]«بورس ریدل» ، عضو ارشد «اندیشکده بروکینگز» که مدیریت «طرح اطلاعاتی بروکینگز» را بر عهده دارد به تازگی مطلبی جالب در «المانیتور» منتشر کرده که به بررسی ریشه‌های وحشت فرقه‌ای در منطقه می‌پردازد. «ریدل» چالش پیش روی «روحانی» را به زبانی ساده به شکل زیر توصیف می‌کند: بسیار محتمل است که بحران فرقه‌ای در سوریه وخیم تر بشود. اگر بن‌بست به درازا بکشد موجب خواهد شد اتحاد شبه دولتی علویون-ایران- حزب الله در قسمت غرب در مقابل اتحاد شبه دولتی سنی-القاعده-قطری در قسمت شرق قرار بگیرد. ایران به جنگ برای حفظ سوریه، مهم‌ترین متحد عربی و هم چنین حفاظت از گروه تحت‌الحمایه خود «حزب الله» ادامه خواهد داد. شکاف فرقه‌ای بیش از پیش شدت خواهد گرفت و در تمام منطقه هلال حاصلخیز گسترش پیدا خواهد کرد. حتی اگر شورش‌ها بخوابد و «اسد» پیروز شود سوریه نسبت به شرایط خود قبل از سال 2010 بسیار ضعیف‌تر و بی ثبات‌تر شده است. اگر شورشیان پیروز شوند جنگ به احتمال زیاد به لبنان هم خواهد رسید تا مرحله نهایی را در مقابل «حزب الله» برگزار کند.[/size][/font] [b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [b][color=#1f497d]رئیس جمهور جدید ایران به دنبال بهبود روابط است[/color][/b][color=#1f497d] [/color][/size][/font][b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]ایران اکنون رئیس جمهور جدیدی دارد. «حسن روحانی» اصلاح طلب نیست، او دست پرورده نظام امنیت ملی کشور است، اما او در کارزار انتخاباتی‌اش وعده داد که تلاش خواهد کرد ایران را از انزوا در آورد و روابط با همسایگان کشور را بهبود بخشد. او از زمان پیروزی‌اش در انتخابات در 14 ژوئن بر نیاز به آشتی با عربستان سعودی تاکید کرده و یادآوری کرده است که خود توانسته در اواخر دهه نود میلادی و پس از حمله به پایگاه هوایی آمریکا در خبار عربستان سعودی، که با حمایت ایران و توسط حزب الله عربستان انجام شد، چنین آشتی را مهندسی کند. او در سال 1998 قرارداد تاریخی را با عربستان سعودی امضا کرد. [/size][/font] [b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [b][color=#1f497d]آشتی میان تهران و ریاض و سرد شدن آتش جنگ میان شیعه و سنی[/color][/b][color=#1f497d] [/color][/size][/font][b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]حمایت از آقای «روحانی» شاید کار سختی باشد ولی بسیار هم جذاب است چرا که آشتی میان تهران و ریاض ممکن است به سرد شدن آتش جنگ شیعه و سنی کمک کند. [/size][/font] [b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] روحانی در زمینه مسئله سوریه فضای عملکردی کمتری خواهد داشت [/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][/color][/b] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]خوش بینی‌ای که درباره «روحانی» و مسئله اتمی وجود دارد هر چه قدر که واقعی باشد عقل سلیم به ما می‌گوید که «روحانی» در مورد مسئله سوریه فضای مانور به مراتب کمتری خواهد داشت. برخلاف موضوع اتمی، در جریان تبلیغات انتخاباتی به ندرت از سوریه نام برده شد. در شرایطی که هزینه مشارکت در سوریه برای تهران مشکل ساز شده است به نظر من تفسیر ارائه شده توسط «وینس سرچوک» ، عضو برنامه «شورای روابط خارجی» که «واشنگتن پست» منتشر شده بود درست است. تهران می‌تواند هم چنان از «اسد» حمایت کند و تنها دلیل آن این است که بخش اعظم حاکمیت بحران سوریه را دسیسه چینی غرب می‌دانند که هدف نهایی آن جمهوری اسلامی است. [/size][/font] [b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [b][color=#1f497d]موضع روحانی در قبال مسئله سوریه به شکل ناراحت کننده‌ای نامشخص است[/color][/b][color=#1f497d] [/color][/size][/font][b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]موضع شخص «روحانی» - همان طور که در تعدادی از تحلیل‌ها بدان اشاره شده- به شکل اذیت کننده‌ای نامشخص است. او در گذشته از گفتمان ضد اسرائیلی بی معنایی استفاده کرده است لیکن در آن واحد تلاش کرده بر نیاز به یک توافق انتقالی تاکید کند. همین موضوع او را از اکثریت عوامل تندرو حکومت ایران مستثنی می‌کند. «روحانی» در مصاحبه‌ای که از طریق ایمیل با روزنامه عربی «الشرق الاوسط» انجام داد و چند روز پیش از پیروزی او در انتخابات چاپ شد از مجموعه‌ای از توجیهات عقیدتی («سوریه تنها کشور باقی مانده در منطقه است که با سیاست‌ها و رفتار گسترش طلبانه اسرائیل مخالف است») و راه حل‌های غیرواقعی برای بحران سوریه («ایران می‌تواند نقش میانجی میان دولت سوریه و مخالفانی که به دنبال دموکراسی و حکومت بهینه هستند را بازی کند») سخن گفت. [/size][/font] [b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [b][color=#1f497d]راه ایران به سوی رهایی از فشار اقتصادی و تنفر جهانیان لاجرم از دمشق می‌گذرد[/color][/b][color=#1f497d] [/color][/size][/font][b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]«روحانی» ، در نقش جدیدی که بر عهده گرفته، از میزانی از قدرت تصمیم گیری برای بهبود بخشیدن به بحران اقتصادی ایران برخوردار است و بخش زیادی از حاکمان سیاسی ایران با توجه به تجربه قبلی به این نکته پی برده‌اند که آشتی با کشورهای منطقه در مرکز تلاش کشور برای غلبه بر دوری‌های عمیق تر قرار دارد. و واقع گرایی بی‌پرده «روحانی» نمی‌تواند از این مانع مشهود که توسط بحران رو به وخامت سوریه سر راه هر گونه تلاش برای پایان بخشیدن به بن‌بست اتمی به وجود آورده فرار کند. راه ایران به سوی رهایی از فشار اقتصادی و تنفر جهانی لاجرم از دمشق می‌گذرد و این موضوع باید به شکل سیاستی مسئولانه‌تر و کاهش کشتار غیرنظامیان و خون ریزی نمود پیدا کند. [/size][/font] [b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [b][color=#1f497d]اهمیت بهبود روابط با کشورهای منطقه خلیج فارس[/color][/b][color=#1f497d] [/color][/size][/font][b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]اگر «روحانی» بخواهد دستور کار اقتصادی‌اش از گزند بحران سوریه در امان باشد باید روابط خود با کشورهای منطقه خلیج فارس را قوت ببخشد. او در این منطقه به عنوان سخنگویی میانه رو و قابل اعتماد شناخته شده است. هر چند مواضع تهران و ریاض درباره سوریه کاملاً در تضاد قرار دارد و هر کدام از دو جبهه مخالف حمایت می‌کنند و مصممند قدرت منطقه‌ای خود را به قیمت از دست رفتن دیگری حفظ کنند اما هر دو دولت در زمینه حفظ هیجانات فرقه‌ای نقطه اشتراک دارند هر چند در هر کدام از این دو کشور بخشی از حاکمیت با مسلمانان شیعه یا سنی احساس همدردی می‌کند. خشونت ضد شیعه از نظر تهران برتری مذهبی ایران را زیر سؤال می‌برد و متحدان کشور در عراق را به خطر می‌اندازد. این در حالی است که عربستانی‌ها دلیل داخلی تری دارند تا از محدودیت حمایت کنند و آن اقلیت شیعه‌ای هستند که در این کشور زندگی می‌کنند و همیشه در حال نافرمانی و مشکل آفرینی هستند. [/size][/font] [b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [b][color=#1f497d]احیای قرار موقت با ریاض[/color][/b][color=#1f497d] [/color][/size][/font][b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]این که از «روحانی» انتظار داشته باشیم در ماه‌های اولیه تصدی دولت بحران سوریه را با موفقیت هدایت کند و در عین حال در مذاکرات اتمی به سوی پیشرفت گام بردارد شاید توقع نا به جایی باشد. با این حال، رهبران محدودی هستند که شانس آن را دارند چالش‌های خود را دستچین کنند. همان طور که پس از اتمام جنگ ایران و عراق در سال 1988، رهبران ایران سریعاً به سراغ ترمیم روابط صدمه دیده خود با کشورهای حوزه خلیج فارس رفتند «روحانی» هم شاید به این نتیجه برسد که احیای روابط با ریاض اولین گام در ترمیم شرایط اقتصادی و دیپلماتیک دولت انقلابی ایران است. [/size][/font] http://eshraf.ir/index.php/political/3784-1392-04-15-05-29-45

[center] [b] [url="http://www.tabnak.ir/fa/news/329840/%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D8%AF-%DB%B9%DB%B0%DB%B0-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D8%A8%D8%B1-%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D9%85%D8%B1%D8%B3%DB%8C"]وفاداری به اسد، ۹۰۰ برابر وفاداری به مرسی [/url][/b] [/center] بشار اسد تقریبا در هر ۵۸۴۰ ساعت، یکی از نیروهای عالی‌رتبه وفادار به خود را از دست داده است در حالی که مرسی عملا در هر ۶ ساعت بحران، یک نیروی عالی‌رتبه را از دست داده است! به گزارش خبرگزاری فارس، با ناآرام شدن مصر مرسی که یکی از مهم‌ترین متحدین سیاسی شورشیان سوریه و بالاخص شورشیان سلفی در این کشور محسوب می‌شد، خواه‌ناخواه ذهن جستجوگر ناظران منطقه‌ای به مقایسه بحران در سوریه و بحران در مصر می‌پردازد، هرچند که این دو بحران از جوانب مختلف دارای اختلافات گسترده هستند و شاید در برخی موارد، قیاس بین این دو قیاس مع‌الفارق باشد. با این حال یک واقعیت وجود دارد و آن اینکه دولت مصر و دولت سوریه دو موجودیت سیاسی هستند که بنابر باور نوواقع‌گرایان، در عرصه بین‌المللی دارای کارکردهای مشابهی هستند. مقایسه بین عملکرد این دو دولت از یک بابت هم جالب است و آن اینکه بین حزب بعث سوریه و جنبش اخوان‌المسلمین یک اختلاف تاریخی وجود دارد و مرسی نیز کمابیش نماینده جنبش اخوان‌المسلمین محسوب می‌شود. در این گزارش قصد آن را نداریم که به مقایسه همه ابعاد اختلافات بین این دو موجودیت سیاسی مبادرت ورزیم اما یک نکته شایان توجه است: ظرف بیش از 2 سال بحران بسیار سخت در سوریه، تنها 3 نفر از اعضای ارشد کابینه سوریه به دولت این کشور پشت کردند که عبارتند از: «ریاض حجاب»، نخست‌وزیر، «جهاد مقدسی»، سخنگوی وزارت امور خارجه و «مناف طلال»، معاون وزیر دفاع و از فرماندهان گارد ریاست‌جمهوری. اما ظرف 48 ساعت بحران در مصر، اخبار ضد و نقیض فراوانی از استعفای وزاری کابینه منتشر شد که حتی تا 11 استعفا نیز می‌رسید اما دست‌کم استعفای 6 وزیر یعنی وزاری امور خارجه، اقتصاد، محیط زیست، گردشگری، ورزش و امور حقوقی و پارلمانی قطعی شده است. از سوی دیگر سخنگوهای نخست‌وزیر مصر و رئیس‌جمهور مصر هر دو استعفا کرده‌اند. اگر مدت بحران سوریه 2 سال فرض شود – که بیشتر است - مجموعه ساعات این بحران، 17520 ساعت می‌شود که با احتساب 3 مقام ارشد استعفا داده، بشار اسد تقریبا در هر 5840 ساعت، یکی از نیروهای عالی‌رتبه وفادار به خود را از دست داده است. در حالی که وقتی مرسی ظرف 48 ساعت، 8 نفر را از دست داده است، عملا در هر 6 ساعت بحران، یک نیروی عالی‌رتبه را از دست داده است! به این ترتیب، میزان وفاداری به اسد در سطح کابینه، تقریبا 973 برابر محمد مرسی است و این رقم همچنین نشان می‌دهد که توان مدیریت اسد بر نیروهای وفادار به‌خود، به‌مراتب بیشتر از مرسی است. از سوی دیگر، علی‌رغم پیوستن برخی نیروهای ارتش به معارضان سوری، تقریبا واضح است که طی دو سال و اندی بحران، ارتش سوریه کاملا به بشار اسد، رئیس‌جمهور این کشور وفادار بوده است و این در حالی است که ارتش مصر، برای رئیس‌جمهور این کشور اولتیماتوم صادر می‌کند و نقشی فراتر از قانون برای خود قائل است. بحران اخیر ثابت کرد که مرسی عملا در عرصه نظامی مصر هیچ‌کاره است و اگر روزی این کشور مورد تجاوز خارجی قرار گیرد، مرسی در حالی مسئول تمامیت ارضی مصر است که بر ابزار این حفاظت کنترل جدی ندارد. جالب‌تر اینکه با این توان و اتوریته، بر جایگاه کسی چون «جمال عبدالناصر» که یک فرمانده تمام‌عیار نظامی بود هم تکیه زده است. کنترل بر نیروهای مسلح یک جنبه دیگر هم دارد. ارتش نماد حاکمیت ملی است چرا که بدون قوای مسلح، مرزها و امنیت حفظ نمی‌شوند و اگر این دو حفظ نشوند، اصولا حاکمیت بی‌معناست. پس از 2 سال بحران سخت، اسد همچنان بر نماد حاکمیت ملی سوریه تسلط دارد اما مرسی ظرف تنها 48 ساعت با نماد حاکمیت ملی در تعارض قرار گرفته است! از سوی دیگر، روند تحولات فوق‌الذکر بیانگر آن است که اسد در حفظ مقبولیت خود دست‌کم در بخش قابل قبولی از جامعه سوریه موفق بوده است اما مرسی دست‌کم تا اکنون نمی‌تواند چنین ادعایی داشته باشد. به روند این مقایسه، شدت فوق‌العاده بیشتر بحران سوریه را نیز باید اضافه کرد. دولت سوریه از جانب قدرت‌های خارجی سخت تحت فشار بوده است و این در حالی است که مرسی با چنین مشکلی مواجه نیست. سوریه با قدرت تروریست‌های آدم‌خوار سلفی مواجه است حال آنکه سلفی‌ها اگر در کنار مرسی قرار نگیرند، احتمالا در مقابل او نیز قرار نخواهند گرفت. بشار اسد با سیل ارسال سلاح برای تروریست‌ها از خارج مواجه است حال آنکه محمد مرسی اصولا با چنین معضلی مواجه نیست. شاید بتوان این تفاوت در مدیریت را در همان تفاوت انگاره مرکزی در نگاه اسد و مرسی جستجو کرد: «تفاوت اندیشه مقاومت با اندیشه سازش‌کارانه مرسی» که علی‌رغم آنکه منتسب به اخوان‌المسلمین بود، حتی حاضر نشد در کمپ‌دیوید تجدید نظر کند. این گزارش مدعی آن نیست که اعداد و ارقام فوق به‌طور واضح بیانگر تفاوت دو دولت هستند چرا که بررسی تفاوت دو موجودیت سیاسی نیازمند بررسی شاخص‌های متعددی است اما به‌هر حال می‌تواند برای اذهان ناظران منطقه‌ای، روزنه‌ای جدید برای نگاه کردن و اندیشیدن بگشاید. http://www.tabnak.ir/fa/news/329840

تكراري بود اما خوندنش الي از لطف نبود با خوندن اين مطلب ياد دوران آموزشي خودم افتادم ما هم دقيقا همينجوري آموزش مي ديدم فقط يه ذره تسليحاتمون فرق داشت كه يه نمونشو مي گم دفعه اول يا دومي كه رفتيم براي ميدان تير براي شليك 11 گلوله اي كه به ما دادند 13 بار گلنگدن كشيدم و وقتي نتيجه تير اندازي رو ديدم واقعا به خودم اميدوار شدم فقط 3-4 تا گلوله توي سيبل خورده بود در حالي كه من قبل از خدمتم گاهي اوقات تمرين داشتم و تير اندازيم حداقل توي 100 متر خوب بود كلي با خودم كلنجار رفتم و پرس و جو كردم كه چرا اينچنينه به اين نتيجه رسيدم كه اكثر سلاح ها به دليل كاركرد زياد و عدم رسيدگي به اونها بر اثر تير اندازي بسيار زياد اون هم در مدت خيلي زياد اصطلاحا لوله هاشون تاب ورداشته و به هيچ عنوان قابليت نشانه روي دقيق رو ندارن حالا فرض كنيد خداي نكرده يك درگيري براي اين يگان رخ بده با اين سلاح چگونه مي خوان از خودشون دفاع كنن واقعا جاي سواله ؟

به گزارش مشرق به نقل از مهر، خبرگزاری رسمی سوریه آخرین تحولات میدانی درگیری ارتش با تروریستها را طی 24 ساعت اخیر در گزارشی منتشر کرده است: - سرکرده جبهه تروریستی النصره در منطقه ربیعه در حومه لاذقیه ملقب به "ابوبکر" در درگیری روز گذشته با ارتش سوریه کشته شد. - انفجار یک خودروی بمبگذاری شده در نزدیکی منطقه کفرسوسه در جنوب دمشق تلفات جانی در برنداشت. - تروریستها با پرتاب 8 گلوله خمپاره به شمال منطقه البرزه در حومه دمشق، شماری از مردم بی گناه را به شهادت رساندند. - جبهه تروریستی النصره پنج تن از زنان مبتلا به ویروس ایدز را در منطقه برزه البلد در حومه دمشق اعدام کرد. این گروه تروریستی همچنین 22 تروریست را به علت ابتلا به ایدز اعدام کرد. - ارتش سوریه در ادامه عملیات خود در حومه حمص آرامش را در دو منطقه العین الجنوبیه و العین الشرقیه برقرار کرد. در این عملیات شماری از تروریستها به هلاکت رسیدند. - نیروهای امنیتی سوریه یک محموله تسلیحاتی حاوی سلاحهای سبک، موشکهای حرارتی و گلوله های خمپاره را در منطقه تلکلخ هم مرز با لبنان کشف و ضبط کردند. - شماری زیادی از تروریستها در منطقه الغوطه الشرقیه در حومه دمشق به هلاک رسیدند. ارتش سوریه به پیشروی خود در این مناطق ادامه می دهد. - تلاش تروریستهای جبهه النصره برای حمله به زندان مرکزی حلب با دخالت ارتش ناکام ماند و در این درگیری شماری از عناصر مسلح کشته شدند. - ارتش سوریه روز گذشته با پیگرد گروههای تروریستی در منطقه السد در حومه درعا پیشروی بسیار خوبی در این منطقه داشت. در این عملیات چندین عضو گروههای مسلح از جمله یک تبعه سعودی به هلاکت رسید. - دهها عضو جبهه النصره در درگیری که میان دو گروه از آنها بر سر اموال به غارت رفته در شهر المیادین انجام شد به هلاکت رسیدند. این درگیری در پی اختلاف "ابومحد الجولانی" و "ابوبکر البغدادی" سرکردگان این دو گروه ی=بر سر تقسیم اموال آغاز شد. - انفجار یک بمب یک و نیم تنی که در یک دستگاه خودرو تعبیه شده بود در منطقه الصبوره استان حماه باعث کشته شدن 3 شهروند سوری و زخمی شدن 18 تن دیگر شد. http://www.mashreghnews.ir/fa/news/228619

به گزارش مشرق به نقل از فارس، منابع آگاه نزدیک به دستگاه اطلاعاتی اردن اعلام کردند که طی روزهای گذشته، یک گروه از اعضای گروهک تروریستی منافقین با تعدادی از معارضان سوری در اردوگاه‌های آوارگان در اردن دیدار کرده‌اند. این منابع اعلام کردند که سندی از دستگاه اطلاعاتی اردن در دست است که نشان می‌دهد تعداد زیادی از عناصر گروهک‌ تروریستی منافقین وارد این کشور شده‌اند تا در نهایت به سوریه بروند و درگیری با نظامی حاکم در این کشور، مشارکت کنند. [center][url="http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1392/4/11/360298_546.jpg"]http://www.mashreghn.../360298_546.jpg[/url][/center] [center]تصوير سند[/center] در این سند که به امضای سرتیپ «فواز الشهوان» رئیس اداره اطلاعات اردن رسیده، و در خطاب به سپهبد «فیصل الشوبکی» رئیس دستگاه اطلاعات عمومی اردن نوشته شده، آمده است که تعداد زیادی از اعضای گروهک منافقین موسوم به «مجاهدین خلق» وارد اراضی اردن شده‌اند و برای نفوذ به سوریه با برخی از شخصیت‌های معارض سوری دیدار و رایزنی کرده‌اند. [url="http://www.mashreghnews.ir/fa/news/228604"]http://www.mashreghn.../fa/news/228604[/url]

خوب بدن ما پرتاب كنيم [img]http://www.military.ir/forums/public/style_emoticons/default/rolling%20on%20the%20floor.gif[/img]

[center] [b] [url="http://www.mashreghnews.ir/fa/news/228467/%D8%A2%D9%85%D8%A7%D8%AF%DA%AF%DB%8C-80-%D9%87%D8%B2%D8%A7%D8%B1-%D9%86%D9%81%D8%B1-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%86%D8%A8%D8%B1%D8%AF-%D8%A8%D8%B2%D8%B1%DA%AF"]آمادگی 80 هزار نفر برای "نبرد بزرگ" [/url][/b] [/center] [indent=1]ارتش سوریه درحالی به محاصره نظامی مناطق شمال سوریه به ویژه شهر «حلب» ادامه می‌دهد که حدود 80 هزار سرباز سوری خود را برای آغاز «نبرد بزرگ» شمال سوریه آماده می‌کنند.[/indent] به گزارش جهان به نقل از فارس، ارتش سوریه درحالی همچنان به عملیات‌های نظامی‌ خود در چندین محور در ریف حلب ادامه می‌دهد که پیشروی چشمگیری در دو جبهه «اعزاز شمالی» و «تل رفعت» در بخش جنوبی ریف حلب محقق کرده است. اما در این ارتباط یک منبع نظامی در ارتش سوریه در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری فارس تاکید می‌کند که این عملیات‌های نظامی مقدمه و سرآغاز بزرگ‌ترین عملیات نظامی از زمان آغاز بحران سوریه خواهد بود. وی در ادامه توضیح می‌دهد: در بیان اهمیت این نبرد تنها کافی است به این نکته اشاره کرد که برای آغاز این نبرد بیش از 80 هزار نظامی و سرباز ارتش سوریه آماده شده و برای تحقق دو هدف راهی مناطق شمالی سوریه شده‌اند که اولین آن تکمیل محاصره بزرگ ریف حلب به طور کامل و دیگری آغاز نبردی است که به «نبرد مادر (اصلی)» معروف شده است. این منبع آگاه در ادامه می‌‌افزاید: شمار زیادی از نظامیان ارتش سوریه راهی این منطقه شده‌اند تا در سریع‌ترین وقت ممکن به این نبرد پایان دهند، اما براساس برنامه و نقشه ریخته شده تلاش می‌شود، این نبرد در فرصت مناسب آغاز شود تا به این طریق تا جای ممکن از میزان تلفات در ارتش سوریه کاسته شود و در مقابل امکان تسلط بر تمام مناطق در اختیار و در کنترل عناصر «جبهه النصره» و «ارتش آزاد سوریه» فراهم گردد که در این صورت راه برای ورود ارتش به داخل شهر حلب فراهم خواهد شد. وی گفت: نقشه ریخته شده از سوی ارتش سوریه تاکید می‌کند که رسیدن به مرکز شهر حلب برعهده نیروهای ویژه ارتش سوریه خواهد بود که قرار است، ظرف دو روز اول نبرد محقق شود تا هفته اول آغاز نبرد مملو از موفقیت‌ها و پیروزی‌ها برای ارتش سوریه باشد. این منبع آگاه در ارتش سوریه درباره مناطق ریف حلب می‌گوید که آزادی شهر «اعزاز» در اولویت نبردهای ارتش سوریه جهت آزاد سازی مناطق ریف حلب از گروه‌های تروریستی و عناصر مسلح است تا به این ترتیب عملیات ارتش سوریه از شمال آغاز شود و با آزادی مناطق «مایر»، «بیانون» و «دیر الجمال» ادامه یابد که مناطقی استراتژیک بر راه حلب – اعزاز به شمار می‌آید که در صورت تصرف این مناطق دیگر راه حلب به روی کمک‌های امدادی برای گروه‌های تروریستی و عناصر مسلح از مرزهای شمالی سوریه با ترکیه بسته می‌شود. http://www.mashreghnews.ir/fa/news/228467

به گزارش مشرق، فاجعه ای که 12 تیر1367 به دست نظاميان آمريکايي در آب‌های خلیج فارس رخ داد، لکه ننگی است که هیچ‌گاه از دامان مدعیان حقوق بشر پاک نخواهد شد. متن زیر مروری بر آن حادثه دلخراش است که از نظر شما می‌گذرد: یکشنبه دوازدهم تیرماه 1367 بندرعباس هواپیمای ایرباس 300 متعلق به هواپیمای جمهوری اسلامی ایران در فرودگاه بندرعباس به زمین نشست و طبق برنامه پیش‌بینی شده، قرار بود این هواپیما با شماره پرواز 655 با 290 سرنشین (156 مرد، 53 زن، 57 کودک 2 تا 12ساله و هشت کودک زیر دو سال و 42 نفر با ملیت‌های یوگسلاو، پاکستانی، هندی، عرب و 16 خدمه پروازی) در ساعت 10 صبح به مقصد دبی پرواز کند. ساعت 9صبح (خلیج فارس) تعدادی از قایق‌های تندروی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که مشغول گشت‌زنی در جنوب قشم بودند، با تهاجم نیروهای آمریکایی مواجه شدند. رزمندگان دریادل اسلام بلافاصله به مقابله با نیروهای آمریکایی مستقر در ناوها می‌پردازند. در جریان این درگیری چند فروند بالگرد آمریکایی برفراز قایق‌های تندرو به پرواز درآمده و به سوی آنها شلیک می‌کنند. نيروهاي سپاه، همزمان با مقابله با ناوهای آمریکایی به آتش بالگردها نیز پاسخ می‌دهند و در این درگیری یک فروند بالگرد آمریکایی هدف قرار گرفته و به قعر آب‌های نیلگون خلیج‌فارس سقوط می‌کند. ساعت 10 صبح (بندرعباس) هواپیمای جمهوری اسلامی ایران پرواز 655 با 15 دقیقه تأخیر در ساعت 10 و 5 دقیقه از برج مراقبت فرودگاه بندرعباس تقاضای پرواز کرد، مدت پرواز تا دوبی 30 دقیقه و حداکثر 14هزار پا تعیین شد. در ساعت 10و 17 دقیقه، هواپیمای ایرباس 300 به پرواز درآمد. دقایق نخستین پرواز و مراحل اوج‌گیری تا ارتفاع 12 هزارپایی مطابق طرح پرواز انجام شد و خلبان به طور پیوسته با برج مراقبت فرودگاه بندرعباس و مرکز کنترل راه های هوایی ایران و امارات تماس داشت. خلیج فارس ناو جنگی آمریکایی «وینسنس» که در تاریخ هفتم خرداد از بندر «سن‌دیه‌گو» وارد خلیج‌فارس شده بود، به قصد یک ماجراجویی هوایی به آب‌های مرزی ایران نزدیک شد. «ایچنرمارک» قلب این رزمناو به شمار می‌رفت. وظیفه اصلی آن، کشف هدف‌های پرنده، اعم از موشک، هواپیما و پردازش اطلاعات، تعقیب صدها هدف به طور همزمان و کنترل آتش آنها بود، هم‌چنین این رزمناو به موشک‌های زمین به هوا با برد 408 کیلومتر نیز مجهز بود. چند لحظه پیش از ورود هواپیمای ایرباس 300 به منطقه کنترل هوایی امارات، در محلی به نام «مولبیت‌» خلبان به مرکز کنترل هوایی کشور اطلاع داد که قصد دارد به 14 هزارپایی صعود کند. ساعت 10 و 22 دقیقه (خلیج‌فارس) در این لحظه ناو وینسنس که خود را به بهترین و نزدیکترین موقعیت رسانده بود، به دستور ناخدا «ویل راجرز» فرمانده ناو، موشک استاندارد2 به سوی پرواز 655 شلیک کرد. ناگهان هواپیما از صفحه رادارهای زمینی محو شده و در طوفانی از دود و آتش به پهنه آب‌های نیلگون خلیج‌فارس فرو رفت. با عدم اطلاع از سرنوشت هواپیما، برج مراقبت فرودگاه بندرعباس، در تماس با دبی، پیگیر سرنوشت پرواز 655 شده ولی آنها اظهار بی‌اطلاعی کردند. بلافاصله ستاد تأمین استان هرمزگان وضعیت اضطراری اعلام و فعالیت خود را آغاز کرد. با شناسایی دقیق محل سقوط، بالگردها و شناورها به موقعیت 26 و 42 عرض شمالی و 56 درجه و 3 دقیقه طول شرقی منتقل شدند. بلافاصله پس از این جنایت هولناک، مقامات آمریکایی اعلام کردند که یک فروند هواپیمای اف 14 جمهوری اسلامی ایران را مورد هدف قرارداده‌اند. پس از روشن ‌شدن نوع هواپیما، آمریکایی ها سعی کردند تا به نحوی وانمود کنند که در این مورد مرتکب اشتباه شده‌اند، اما شواهد بعدی، این نظر آنان را کاملاً مردود جلوه داد. مقامات نظامی آمریکا اعلام کردند که هواپیمای ایرباس در خارج از دالان هوایی پرواز می‌کرده و رزمناو آمریکایی نیز هفت‌بار اخطار رادیویی برای هواپیمای ایران مخابره کرده ولی جوابی دریافت نکرده است! این ادعا به دلایل زیر، غیر قابل قبول بود زیرا: 1ـ قطعات متلاشی‌شده هواپیما و اجساد سرنشینان آن در سطح وسیعی از آب‌های سواحل جنوبی جزیره هنگام، درست در داخل آب‌های ایران پراکنده شده بودند. این محل درست در زیر مرکز دالان هوایی بین‌المللی بندرعباس دوبی (آمبر56) قرار دارد و نشان می‌دهد که هواپیما درست در مسیر پیش‌بینی‌شده درحال پرواز بوده است و همان طور که چهارسال بعد روزنامه «نیویورک‌تایمز» در گزارشی که حاوی چند نکته تازه بود، گفت که ناو وینسنس در آب‌های فلات قاره ایران بوده است نه در آب‌های بین‌المللی و پنتاگون (وزارت دفاع آمریکا) در آن زمان بر این حقیقت سرپوش گذاشته شده است. دریاسالار «ویلیام کراو» رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح آمریکا در دوره زمامداری ریگان در گفت‌و‌گو با شبکه «بی‌بی‌سی» تأکید کرد: ناو وینسنس بدون هیچ دلیل روشنی با وجود برخورداری از توپ‌ها و موشک‌های دوربرد به کمانه آب‌های ایران آمده بود. این نشان‌دهنده آن است که ناو به عمد برای عمل سوء آماده شده بود. 2ـ هواپیمای مسافربری ایرباس از نظر حجم، شکل، اندازه و توانایی پرواز کاملاً با هواپیمای اف 14 متفاوت است. 3ـ با توجه به ارتباط کلامی و ارتباط ناوبری هر هواپیمای بازرگانی و مسافربری، ناو آمریکایی می‌توانست به راحتی با شنیدن مکالمات خلبان به ماهیت هواپیمای مسافربری پی‌ببرد. 4ـ مقامات ناو آمریکایی ادعا کرده‌اند که سه اخطار روی باند نظامی فرستاده‌اند ولی پاسخی دریافت نکرده‌اند. مسلماً اخطار نظامی ارسال شده به گوش خلبان 655 نرسیده است، ولی سه اخطار روی باند غیرنظامی (اضطراری) را هیچ منبع غیر‌نظامی دریافت نکرده است و از آنجا که کلیه خلبانان دو منطقه همیشه در این باند به گوش هستند، این ادعایی واهی بیش نبود. مقامات آمریکایی که سرنگونی یک هواپیمای مسافربری کره‌جنوبی در سال 1362 را «بربریت» نامیدند و خواستار تحریم بین‌الملل خطوط هواپیمایی شوروی سابق شدند. پس از ارتکاب جنایت حمله به هواپیمای مسافربری ایران سعی کردند با توسل به تبلیغات کذب و طرح ادعاهای بی‌اساس، فاجعه را کوچک و کشتار 290 انسان بی‌گناه را که در نوع خود در تاریخ هواپیمای غیرنظامی بی‌سابقه است، امری عادی جلوه دهند. در شهریور 62 یک هواپیمای بوئینگ 747 شرکت هواپیمایی کره‌جنوبی (ک.ال.ال) در حالی‌ که با 269 مسافر از مسیر عادی خود منحرف شده بود و حدود 500 کیلومتر مسافت را زمانی نزدیک به دو ساعت در داخل خاک شوروی سابق طی کرده بود، به دلیل بی‌توجهی به اخطارهای مکرر هواپیماهای شکاری این کشور توسط سیستم دفاع موشکی شوروی سرنگون شد. در این ماجرا ریگان ابراز عقیده کرد که هیچ مطلبی نمی‌تواند توجیه‌کننده سرنگون ساختن یک هواپیمای غیرمسلح باشد. وی اعلام کرد: شوروی (سابق) با حمله به یک هواپیمای مسافربری، دست به یک عمل تروریستی زده است و یکی از اعضای کمیته امور خارجه مجلس آمریکا، دولت این کشور را به مقابله به مثل ترغیب کرد. تبلیغات وسیع آمریکا در این خصوص‌، دست کم برای مدت شش‌ماه ادامه داشت. شورای امنیت پیرامون این واقعه و جهت محکوم‌کردن عمل شوروی (سابق) چهاربار تشکیل جلسه داد و متحدان اروپایی آمریکا پیرامون این موضوع شدیداً واکنش نشان دادند. آمریکا برای رسیدن به اهدافش از به‌کارگیری هیچ وسیله‌ای ابا ندارد؛ حقوق بشر، حقوق بین‌الملل، وجدان بین‌الملل و افکار عمومی در راستای اهداف مذبور توجیه و یا سرکوب می‌شوند. در فاجعه ایرباس‌، اساسی‌ترین حقوق بشر پایمال گردید و حقوق بین‌الملل به بازیچه گرفته شد؛ وجدان بین‌المللی مجبور به سکوت شد و افکارعمومی منحرف گردید؛ سایر دولت های جهان با بی‌تفاوتی خود، میدان را برای ارائه چنین بازی‌ای از سوی آمریکا بازگذاشتند و این گویای این حقیقت تلخ است که حقوق بشر تحریف شد و حقوق بین‌الملل به‌راحتی قابل نقض است. واشنگتن هنوز هم واقعیت نقض حقوق بشر در مورد ایرباس را رد می‌کند. در حالی‌که با تعریف‌های خاص خود حتی در امور داخلی دیگر کشورهای جهان از ایران گرفته تا چین دخالت کرده و هیچ‌گونه انتقادی در مورد اقدامات سبوعانه پنتاگون را نمی‌پذیرد. فاجعه ایرباس مهم‌ترین مورد نقض حقوق هواپیمای کشوری در تاریخ محسوب می‌شود. فرمانده ناو وینسنس به خاطر جنایتش نشان لیاقت گرفت و پرصداترین محافل سیاسی غرب در مقابل این فاجعه سکوت اختیار کردند و یا آن را در چارچوب اخبار کذب پنتاگون ارزیابی و تحلیل نمودند. هرگونه کوتاه آمدن یا به فراموش سپردن این حادثه و یا موضع‌گیری نکردن در مقابل چنین حوادثی در عرصه جهانی‌، پیامدهای بسیار دردناکی را برای بشریت خواهد داشت. اگر آن روز، مردم ژاپن «قانون تسلیم زورشدن» را نپذیرفته بودند، پس از آن مردم جهان این همه تاوان تسلیم زورشدن را نمی‌پرداختند، ولی این قانون باید روزی شکسته شود. گویا تحولات امروزه جامعه بشری‌، زمینه مساعدی را در کشورهای تحت ستم برای درهم شکستن این قانون و ساختن نظام نوین برپایه اخلاق و عدالت فراهم ساخته است. بزرگترین عامل ماندگاری و جاودانگی قیام امام حسین(ع‌) درهمین اصل «تسلیم زور نشدن» بوده است. هرچند او بهای گرانی را برای آن پرداخت‌، اما درس بزرگی به انسانها آموخت‌، درسی که امروزه درچهره انقلاب اسلامی در سراسر جهان خودنمایی می‌کند. انقلابی که با تکیه بر «ارزش‌های دینی واخلاقی» در صدد نجات بشر امروز است و بشر امروز نیز با ناامیدی از تمدن مادی غرب به سوی آن آغوش گشوده است. در مورد ایرباس، واشنگتن مدعی است همه چیز با قرار پرداخت خسارت پایان یافته است اما پرداخت خسارت شاید بتواند بخشی از ضایعات مادی جنایت را جبران کند، ولی ضایعات معنوی آن جبران ناپذیراست. نکته آخر اینکه آنها که هنوز چشم به سوی غرب دارند و فکر می‌کنند در سایه تمدن غرب و رابطه با آمریکا، زندگی راحتی خواهند کرد باید بدانند که اساس تمدن غرب بر «تسلیم و ذلت دیگران» پایه‌ریزی شده است و آنها جهان را به ورطه نیستی و نابودی کشانده‌اند. ما نه‌تنها باید به نجات خویش بیندیشیم بلکه باید به نجات همه جهان فکر کنیم و این امر تنها در سایه مبارزه و مقاومت درمقابل این منطق مخرب غرب ممکن است. حقوق بشر، دموکراسی، صلح و ثبات، علم و فناوری، رشد و توسعه... اینها همه خوبند و شایسته که همه به دنبال آن باشند‌، اما همه اینها امروز به دست سردمداران غرب گرفتارند و وسیله‌ای برای سرکوب جهان سومی‌ها شده است. وینسنس هرچه بود، ماشین بود و فاقد اراده انگشت «ویل راجرز» فرمانده وینسنس اگرچه ماشه را چکاند اما به تیمارستان روانه شد. او هیچ‌کاره بود‌ و فقط یک آدمک بود. فرمان حمله از واشنگتن صادر شده بود و موشک‌های وینسنس از پنتاگون دستور آتش گرفتند. بدون شک این روسیاهی‌، همیشه بر چهره کریه آمریکای جنایتکار باقی خواهد ماند و سقوط ایرباس سند محکمی بر این حقیقت است که آمریکا سردمدار تروریسم درعصر ماست و امروز 25 سال پس از آن حادثه غیرانسانی و موحش‌، خوی و خصلت تجاوزگر و خود‌محور آمریکا هیچ تغییری نکرده است. 25 سال از فاجعه‌ای سخت که قلب هر انسانی را به درد می‌آورد گذشته است و ملت ایران همچنان سوگوار کودکان و زنانی است که در حادثه ضدبشری جان باختند.

به گزارش[color=#800000][b] مشرق[/b][/color] به نقل از ندای انقلاب، بحران سياسي بين مسكو و رياض روز به روز در حال افزايش است. علت افزايش اين بحران، پرونده سوريه است. در همين راستا در جديد ترين سكانس از اين بحران، سايت "تيلي گرافست" روسيه به نقل از مقامات ارشد نيروي هوايي ارتش روسيه، رژيم عربستان سعودي را به حمله و موشك باران پايتختشان تهديد كردند. انتشار خبر اين حمله احتمالي، بازتاب گسترده اي در جهان داشته و وحشت افكار عمومي عربستان سعودي را برانگيخته زيرا مي دانند روس ها به هيچ وجه آدم هاي شوخي نيستند. گفتني است سال گذشته نيز در خبري مشابه "سرگئي لاوروف" وزير خارجه روسيه در واكنش به ياوه گويي هاي نخست وزير وقت قطر،‌ گفته بود: اگر زياد حرف بزنيد با پرتاب يك موشك، قطر را از روي نقشه محو خواهيم كرد.

[b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] بهبود روابط با خاندان سعود یکی از اولویت‌های مهم دولت روحانی خواهد بود[/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][/color][/b] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]طی شانزده سالی (1989-2005) که «روحانی» به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملّی ایران فعالیت داشته، روابط ایران با عربستان سعودی که در انقلاب 1979 و جنگ ایران-عراق در 1980-1988 به کمترین حد خود رسیده بود، بهبود زیادی یافت. «روحانی» در اولین نشست خبری خود به عنوان رئیس‌جمهور در روز دوشنبه 17 ژوئن یادآور شد که او توافق امنیتی با عربستان را در 1998 امضاء کرده و گفت که بهبود روابط با خاندان سعود یکی از اولویت‌های مهم دولت او خواهد بود.[/size][/font] [b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] با رئیس‌جمهوری «روحانی» ممکن است شرایط تغییر کند[/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][/color][/b] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]به گفته «روحانی»، ایران روابطی دوستانه و نزدیک با کشورهای همسایه، به ویژه عربستان سعودی خواهد داشت. «روحانی» با اشاره به عربستان سعودی –یکی از حامیان اصلی نیروهای مخالف حکومت «بشار اسد» که حمایت ایران را دارد- افزود، «ما فقط همسایه نیستیم، بلکه برادریم».[/size][/font] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]در گذشته، هم عربستان سعودی و هم آمریکا مشارکت ایران در مذاکرات صلح سوریه را رد کرده بودند اما ممکن است با رئیس‌جمهوری «روحانی» این دیدگاه تغییر کند. «ملک عبدالله» در اولین فرصت پیروزی «روحانی» را به وی تبریک گفت.[/size][/font] [b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] فرانسه از حضور روحانی در نشست ژنو استقبال خواهد کرد[/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][/color][/b] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]فرانسه، که به شدت مخالف حضور ایران در نشست پیشنهادی ژنو بوده نیز دیدگاه خود را تعدیل کرده است. به گزارش بنگاه خبری فرانسه، «فرانسوا اولاند»، رئیس‌جمهور در نشستی در روز سه‌شنبه در جمع سران [/size][/font][font="Tahoma","sans-serif"][size=2]G-8[/size][/font][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] در ایرلند شمالی گفت، «موضع من آن است که اگر او (روحانی) بتواند مفید واقع شود، از حضورش استقبال خواهد شد».[/size][/font] [b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] روسیه اصرار دارد که ایران در هر مذاکره جدیدی حضور داشته باشد[/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][/color][/b] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]روسیه –دیگر حامی اصلی «بشار اسد» - اصرار دارد که ایران در هر مذاکره جدیدی حضور داشته باشد. دولت رئیس‌جمهور «باراک اوباما»، که در ابتدا مخالف حضور ایران بوده نیز دچار تردید شده و اشاره کرده که دعوت از کشورهای مختلف به تشخیص سازمان ملل بوده و آمریکا در این زمینه نظری ندارد.[/size][/font] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]به هر حال، نیروهای شورشی سوریه، که در هفته‌های گذشته شکست‌های متعددی را در مقابل حزب‌الله –متحد اصلی ایران- تجربه کرده‌اند، با مشارکت ایران مخالفت کرده‌اند. یک راه برای دستیابی به بهترین مذاکره آن است که نمایندگان مخالفان و نیز نمایندگان دولت «اسد» را به همراه نماینده سازمان ملل، «اخضر ابراهیمی» در اتاقی تنها گذاشته و گروه‌های علاقمند در حاشیه این مذاکرات به بحث بنشینند.[/size][/font] [b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] حل بحران سوریه در آینده نزدیک ناممکن به نظر می‌رسد[/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][/color][/b] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]با توجه به افزایش شمار تلفات –نزدیک به 100 هزار نفر- حل بحران سوریه در آینده نزدیک ناممکن به نظر می‌رسد. حال دولت «اوباما» تسلیحات اندکی را مستقیماً برای مخالفین می‌فرستد و نشانه‌ای از کاهش حمایت روسیه و ایران از دولت دمشق دیده نمی‌شود.[/size][/font] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]به هر حال، «روحانی» به تمایل ایران برای مشارکت در گذار سیاسی 2014، زمان انتخابات ریاست‌جمهوری در سوریه، اشاره کرده است. «روحانی» در نشست مطبوعاتی خود گفت، «این مردم سوریه هستند که باید (در مورد حکومت سوریه) تصمیم بگیرند». این اظهارنظر موجب تشویق بلافاصله خبرنگاران ایرانی شد.[/size][/font] [b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] شاید رئیس‌جمهور جدید بتواند بر سیاست ایران تأثیر گذارد[/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][/color][/b] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]اگرچه «روحانی» نمی‌تواند در مورد میزان مشارکت ایران در سوریه تصمیم بگیرد –چنین تصمیمی از سوی [/size][/font][font="Tahoma","sans-serif"][size=2]][/size][/font][font="Tahoma","sans-serif"][size=2]آیت‌الله[/size][/font][font="Tahoma","sans-serif"][size=2][[/size][/font][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] «علی خامنه‌ای»، رهبر ایران و سازمان‌های نظامی و امنیتی ایران اتخاذ می‌شود- اما شاید رئیس‌جمهور جدید بتواند با اشاره به هزینه‌های سیاسی و اقتصادی جنگ سوریه بر سیاست ایران تأثیر گذارد. [/size][/font] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]حمایت ایران از سوریه –که از 1980 متحد نزدیک ایران بوده است- موجب خشم کشورهای عرب سنّی مذهب شده و احتمال آشتی دوباره ایران با مصر تحت سلطه اخوان‌المسلمین را کاهش داده و نیز روابط ایران با فلسطین را نیز تیره می‌سازد. [/size][/font] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]آخر هفته گذشته، «محمد مرسی» رئیس‌جمهور مصر در گردهمایی اسلام‌گرایان اعلام کرد که مصر سفارت سوریه در قاهره را تعطیل خواهد کرد و سفیر مصر را از دمشق فرا خواهد خواند. همچنین «مرسی» به صورت غیرمستقیم از ایران انتقاد کرده و از عبارت «بعضی قدرت‌های منطقه که مصر ملزم به همکاری با آنها است» استفاده کرد، اما هنگام اشاره به تلاش‌های مصر در کنار عربستان سعودی و ترکیه برای میانجی‌گری در سوریه اشاره‌ای به ایران نکرد.[/size][/font] [b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] اختلاف سنّی-شیعه در خاورمیانه هرگز چنین عمیق نشده است[/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][/color][/b] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]حماس نیز از سوریه و ایران فاصله گرفته و حتی حزب‌الله –که زمانی به مقاومت خود در برابر اسرائیل افتخار می‌کرد- شاهد کاهش محبوبیت خود در میان اکثریت اعراب سنّی است. در واقع، اختلاف سنّی-شیعه در خاورمیانه هرگز چنین عمیق نشده است.[/size][/font] [b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] ایران به نقش‌آفرینی ماهرانه در شرایط بحران شهرت دارد[/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][/color][/b] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]اگر ایران بخواهد از اوج‌گیری جنبش‌های اسلامی در منطقه سود ببرد، باید به حل بحران سوریه کمک کند. اگرچه ایران به نقش‌آفرینی ماهرانه در شرایط بحران شهرت دارد، اما باید دانست که بحران سوریه می‌تواند ثبات عراق را –که تحت حکومت دولت شیعی بوده و روابط دوستانه‌ای با تهران دارد- نیز متزلزل کند.[/size][/font] [b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] «اوباما» باید سعی کند گفتگوها و مذاکرات با ایران را از حوزه مسائل هسته‌ای فراتر ببرد[/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Arial","sans-serif"][size=2]■[/size][/font][/color][/b][b][color=#1f497d][font="Tahoma","sans-serif"][size=2] [/size][/font][/color][/b] [font="Tahoma","sans-serif"][size=2]هنوز خیلی زود است که از ایران انتظار داشته باشیم سیاست‌هایی را که دهه‌ها سال موجب ترس کشورهای منطقه شده و تصویر این کشور در منطقه را رقم زده تغییر دهد. اما دولت «اوباما» باید سعی کند گفتگوها و مذاکرات با ایران را از حوزه مسائل هسته‌ای فراتر ببرد. چنین رویکردی به ایران تضمین می‌دهد که آمریکا این کشور را به عنوان یک بازیگر اصلی منطقه پذیرفته و می‌تواند در مذاکرات هسته‌ای نیز موفق‌تر عمل کند.[/size][/font] http://eshraf.ir

كسي قيمت اين سيستم رو مي دونه؟ و با تمام توضيحاتي كه جناب گوبلز در ورد اين سيستم دادند آيا نياز ما رو در زمينه دفاع هوايي به اندازه اس سيصد پوشش مي ده؟

فوق العاده بود

به گزارش مشرق به نقل از العالم، سرهنگ فراری سلیم ادریس که در ترکیه به خود درجه سرلشکری داده است، در آنکارا به خبرنگاران گفت که علاوه بر این سیستم ضدهوایی، تسلیحات دیگری نیز از طریق خاک ترکیه برای گروه‌های تحت فرماندهی وی در داخل سوریه ارسال شده است و انتظار می‌رود این تسلیحات بتواند موازنه قوا را به نفع "ارتش آزاد" تغییر دهد. سامانه ضدهوایی اوسا که ارتش آزاد به آن دسترسی پیدا کرده است، به روسي اوكا گفته مي شود و سامانه دفاع موشكي زمين به هوا با قابليت جابه جايي آسان، كم ارتفاع و موشك هاي كوتاه برد است که در دهه 1960 توسط ارتش سرخ ساخته شد. اين سامانه مي تواند هواپيماهاي مهاجم را توسط رادار اختصاصي خود يا ديگر سامانه‌هاي رادار تشخيص دهد و پرنده مهاجم را هدف قرار دهد. یکی از ویژگی‌های این سیستم آن است که سامانه موشكي و رادار آن تنها بر روي يك نفربر سوار مي شود. نمونه‌هاي اوليه اين سامانه در سال 1980 در آلمان استفاده شد و بعدها توسعه يافت. اين سامانه قابل شليك همزمان دو موشك است و در پنج دقيقه مي توان آن را مسلح كرد. http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1392/4/1/353166_229.jpg اوسا مدل‌هاي مختلف و در سال هاي متوالی دارد و با موشك‌هاي متعدد و راداري متفاوت را مي توان بر دو نوع كشنده همراه سامانه نصب كرد. اين سامانه براي اولين بار در روسيه ساخته شد و روسيه اين سامانه را به كوبا، يونان، آلمان شرقي، هلند، سوريه، اكوادور و عراق فروخت. هنوز مشخص نیست که عربستان و قطر این سیستم موشکی را از کدام کشور اروپایی برای شورشیان سوریه خریداری کرده و آن را از طریق ترکیه وارد سوریه کرده اند. کارشناسان مسایل نظامی بر این باور هستند که سامانه اوسا نمی‌تواند تغییر چندانی در میدان نبرد ایجاد کند، چرا که استفاده از این سامانه نیاز به دیگر سامانه‌های حمایتی دارد و شورشیان سوری به دلیل نداشتن جایگاه محکم در مناطق متصرفی در صورت استفاده یک بار از هر این سامانه‌ها باید منتظر نابودی آن باشند، چرا که اوسا هر چند سامانه مستقلی به شمار می‌رود اما نمی‌تواند در برابر جنگ الکترونیک دوام بیاورد. http://www.mashreghnews.ir/fa/news/225613

دستگاه قضایی سوریه با ارائه دادخواستی، بازداشت رئیس جریان المستقبل لبنان و یکی دیگر از نمایندگان مجلس این کشور را به‌دلیل حمایت از گروه‌های تروریستی در سوریه، از پلیس اینترپل خواستار شد. نجم الأحمد وزیر دادگستری سوریه در گفت‌وگو با روزنامه سوریه "البعث" گفت: تحولات سوریه طی دو سال و نیم اخیر در چارچوب سناریویی به‌منظور سوءاستفاده از تحرکات مردمی در برخی کشورهای عربی صورت گرفته است. وی افزود: دولت سوریه آماده شرکت در کنفرانس ژنو2 است و از هیچ پرونده‌ای نمی‌هراسد... این حق مردم سوریه است که خودشان آینده خود را ترسیم کنند. نجم الأحمد درباره آمادگی دولت سوریه برای شکایت از گروه‌های تروریستی و حامیان آنها در دادگاه‌های کیفری بین المللی گفت: گام‌هایی در این باره برداشته شده است و گام‌های دیگری نیز در حال برداشته شدن است. وی تأکید کرد: کسانی هستند که از خارج از تروریست‌ها در سوریه حمایت می‌کنند. وزیر دادگستری سوریه با اشاره به نام سعد الحریری رئیس جریان المستقبل لبنان و همچنان عقاب صقر نماینده پارلمان لبنان گفت: از این دو نفر در دادگاه سوریه شکایت شده است و محکوم شده‌اند و ما از پلیس اینترپل نیز خواسته‌ایم تا این دو نفر را بازداشت کند و در این باره نیز همچنان به تلاش‌های خود ادامه خواهیم داد. وی اعلام کرد: شکوائیه‌هایی نیز به‌زودی بر ضد دولت ترکیه و تونس نیز به‌زودی ارائه خواهد شد. http://www.tabnak.ir/fa/news/327204

روس ها اگر مسئله سوريه واقعا براشون حياتي بود بجاي دادن اس 400 يه فكري براي نيروي زرهي و هوانيروز سوريه مي كردن كه سوريه بتون بسرعت معادلات نبرد رو تغيير بده و گرنه تا وقتي ايران و حزب الله از سوريه حمايت ميكنن غربي ها به اين راحتي حاضر به دخالت در سوريه نمي شوند تسليحاتي رو هم كه ميخواهند به شورشيان بدهند چيز جديدي نيست كه معادله نبرد را تغيير دهد و آنها نداده باشند اين صحبت ها بيشتر براي امتياز گيري از هم در سطح بالا مطرح مي شود